PL188559B1 - Wyrób chłonny - Google Patents

Abstract

1 . Wyrób chlonny, taki jak pielucha, ochronnik dla osób me panujacych nad wydalaniem i tym podobny, majacy czesc przednia lezaca podczas uzytkowania na brzuchu uzytkownika, czesc tylna lezaca podczas uzytkowania na posladkach uzyt- kownika i zaw ierajaca co najmniej jedna czesc elastyczna oraz czesc krokowa, rozciagajaca sie pomiedzy czescia przednia a czescia tylna, przy czym wyrób chlonny rozciaga sie podluznie od czesci tylnej do czesci przedniej i zawiera wklad chlonny, który jest zamkniety pomiedzy przepusz- czalna dla cieczy warstwa zewnetrzna, lezaca pod- czas uzytkowania w poblizu ciala uzytkownika, a nieprzepuszczalna dla cieczy w arstw a barierowa, lezaca podczas uzytkowania dalej od ciala uzyt- kownika, oraz odpowiednio w czesciach przedniej 1 tylnej, ma czesc narozna pierwsza i druga, m ajaca strone wewnetrzna zw rócona podczas uzytkowania ku cialu uzytkownika, strone zewnetrzna, oddalona podczas uzytkowania od ciala uzytkownika, i wy- dluzony element mocujacy, przy czym elementy mocujace czesci naroznych drugich czesci tylnej sa umieszczone na stronach wewnetrznych czesci naroznych, znam ienny tym , ze ma elementy uchwytowe (24, 25, 28, 29) usytuowane na stro- nach zewnetrznych czesci naroznych drugich (15, 16) czesci tylnej (3) F i g .1 F i g . 2 PL PL PL

Description

Wynalazek dotyczy wyrobu chłonnego, takiego jak pielucha, ochronnik dla osób nie panujących nad wydalaniem i tym podobnych.

Znane wyroby chłonne mają część przednią, która, po założeniu wyrobu leży na brzuchu użytkownika, część tylną, która leży na pośladkach użytkownika i która zawiera co najmniej jeden element elastyczny, oraz część krokową, która po założeniu wyrobu znajduje się pomiędzy udami użytkownika i rozciąga się pomiędzy wspomnianymi częściami, przednią i tylną. Wyrób chłonny rozciąga się podłużnie od części tylnej do przedniej i zawiera wkład chłonny usytuowany pomiędzy przepuszczalnym dla cieczy materiałem osłonowym, który podczas używania ma znajdować się w pobliżu ciała użytkownika, a nieprzepuszczalną dla cieczy warstwą barierową, która podczas użytkowania leży z dala od użytkownika, gdzie w odpowiednich częściach wyrobu, przedniej i tylnej, znajdują się części narożne, pierwsza i druga, każda ze stroną wewnętrzną, która podczas użytkowania ma być zwrócona ku ciału użytkownika, oraz ze stroną zewnętrzną, która podczas użytkowania ma być odwrócona od

188 559 użytkownika, oraz usytuowane wzdłużnie elementy mocujące umieszczone w odpowiednich częściach narożnych, przy czym elementy mocujące w odpowiednich częściach narożnych wspomnianej części tylnej znajdują się po wewnętrznej stronie odpowiednich części narożnych.

Pod pojęciem pieluchy rozumie się, korzystnie, pieluchy jednorazowego użytku oraz przypinane i rozpinane pieluchy wkładane do majtek, a pod pojęciem ochronników dla osób nie panujących nad wydalaniem rozumie się pieluchy przeznaczone głównie dla dzieci starszych lub dla osób dorosłych.

Znane wyroby chłonne, takie jak pieluchy dla dzieci i osób dorosłych, wyposaża się od dłuższego czasu w elementy mocujące, za pomocą których, na przykład rodzice, są w stanie połączyć ze sobą odpowiednie części narożne części przedniej i tylnej pieluchy, tak, żeby pielucha spoczywała wokół brzucha w sposób podobny do majtek. Takie elementy mocujące można następnie rozpinać umożliwiając zdejmowanie pieluchy po jej użyciu. Przykładami takich elementów mocujących są powłoki przylepne i mechaniczne elementy blokujące. Te ostatnie mogą mieć postać zatrzasków guzikowych, guzików i dziurek, tak zwanych łączników rzepowych (to znaczy łączników złożonych z haczykowych i pętelkowych elementów mocujących). Zarówno łączniki przylepne, jak i mechaniczne, można umieszczać na paskach mocujących mocowanych do wyrobu chłonnego, typowo w pobliżu dwóch części narożnych tylnej części pieluchy.

Przykłady pieluch zaopatrzonych w tego typu paski mocujące opisano w szweckim opisie patentowym nr SE 446 056. Pielucha, według szweckiego opisu patentowego nr SE 446 056, jest również zaopatrzona w jeden lub więcej pasków z tworzywa sztucznego przymocowanych wzdłuż jej końcowej krawędzi i rozciągających się od narożnika do narożnika na jej części przedniej. Podczas używania pieluchy, pasek lub paski z tworzywa z sztucznego działa/ działają jak powierzchnia mocująca do mocowania pasków mocujących. Pasek z tworzywa sztucznego ma takie cechy, dzięki którym paski mocujące można od niego odłączyć bez szkody dla znajdującej się na nich powłoki przylepnej albo dla niego samego. Umożliwia to wielokrotne rozłączanie i łączenie pasków mocujących z paskiem z tworzywa sztucznego, na przykład, po sprawdzeniu przez rodziców ewentualnej konieczności wymiany pieluchy i stwierdzeniu, że nie jest to potrzebne.

Znane jest stosowanie mechanicznych elementów mocujących jako łączników w pieluchach, alternatywnie do przylepnych elementów mocujących. W europejskim opisie patentowym nrEP0 235014Bl przedstawiono przykład pieluchy zaopatrzonej w mechaniczne paski mocujące. System mocowania przedstawiony w tym opisie jest podobny pod wieloma względami do systemu pokazanego w szweckim opisie patentowym nr SE 446 056, ale z tą różnicą, że elementy mocujące są mechaniczne, a zwłaszcza są elementami typu rzepów:

Znane jest również mocowanie takich elementów bezpośrednio do wewnętrznej lub zewnętrznej strony osłony pieluchy, to znaczy zupełnie bez pasków mocujących.

Systemy mocowania tego typu, znane z opisów patentowych nr SE 446 056 i nr EP 0 2135 014B1 zawierają również paski mocujące, które są wydłużone w poprzecznym kierunku pieluchy i które są w zasadzie węższe niż odległość pomiędzy końcową krawędzią pieluchy w otworze pieluchy przeznaczonym na talię użytkownika, a odpowiednimi otworami na nogi. Szerokość takich pasków mocujących wynosi zazwyczaj poniżej 25 mm. Z drugiej strony, na przykład w europejskim opisie patentowym EP 0 215 408, ujawniono elementy mocujące montowane bezpośrednio na osłonie pieluchy w przybliżeniu w jej kierunku podłużnym, biegnące całkowicie od przeznaczonego na talię otworu w pielusze do jej otworów przeznaczonych na nogi.

Pielucha pokazana w europejskim opisie patentowym nr EP 0 215 408 BI jest również zaopatrzona w elastyczną osłonę zewnętrzną, którą można rozciągać i która może obkurczać się wokół ciała użytkownika.

W szweckim opisie patentowym nr SE 9500386-9 (data złożenia 2 lutego 1995) opisano chłonne pieluchomajtki zawierające elastyczny, podobny do majtek płat lub warstwę, która ściśle pasuje do ciała użytkownika, podczas gdy siły pochodzące od warstwy podobnej do majtek w zasadzie nie działają na zewnętrzny płat osłonowy i na wkład chłonny.

188 559

Zazwyczaj część przednia i tylna pieluchy są elastyczne, czasami tylko w pewnych swoich strefach, na przykład wzdłuż krawędzi końcowych lub w częściach narożnych jej części przedniej i/lub tylnej. Ma to na celu umożliwienie ścisłego dopasowania pieluchy wokół talii użytkownika. Te, tak zwane taliowe elementy elastyczne, mają za zadanie ścisłe trzymanie pieluchy na ciele użytkownika tak, żeby mocz nie przeciekał przez znajdujący się w niej otwór na talię, a także trzymanie pieluchy w odpowiednim położeniu na ciele użytkownika po wchłonięciu przez nią cieczy w ilości powodującej jej zwisanie.

Jeden z powszechnie stosowanych sposobów zakładania pieluch zaopatrzonych we wspomniane powyżej typy elementów mocujących polega na tym, że kładzie się użytkownika pieluchy (na przykład dziecko) na plecach i podkłada część tylną pieluchy pod siedzenie, a następnie przekłada jej część pomiędzy nogami i kładzie na jego brzuchu. Następnie część przednią i tylną pieluchy mocuje się ze sobą za pomocą elementów mocujących.

W wyrobach chłonnych z elastycznymi częściami tylnymi, głównie w takich wyrobach, których ta elastyczna część jest stosunkowo mocna, te części tylne są stosunkowo silnie skurczone, kiedy na pieluchę nie działa żadne obciążenie. Wynika to z tego, że część tylna pieluchy, a głównie jej tylne części narożne, na ogół składają się wyłącznie ze stosunkowo podatnego materiału osłonowego, na przykład z włókniny i folii polietylenowej.

Wskutek tego silnego lub wyraźnego skurczu, rodzic próbujący założyć pieluchę dziecku leżącemu na plecach, to jest w tak zwanej pozycji leżącej, może napotkać na trudności w uchwyceniu za narożniki pieluchy, ze względu na elastyczne skurczenie się jej tylnej części w takim stopniu, że narożniki zostały wciągnięte do środka pod pośladki lub plecy dziecka.

O ile chodzi o pieluchy zaopatrzone w paski mocujące, tj) teoretycznie nzroemki można było łatwiej uchwycić gdyby ich rozmiary były większe, ponieważ dzięki temu można by paski mocujące użyć jak uchwyty ręczne. Natomiast w pielusze w stanie zapakowanym, paski mocujące są zazwyczaj złożone na materiał osłonowy pieluchy i przymocowane do niego w sposób umożliwiający odczepienie. Kiedy elementem mocującym jest klej, paski mocujące można mocować do warstwy zbhezyjnej lub folii na materiale osłonowym lub w obszarze materiału osłonowego, który poddano obróbce za pomocą środka abhezyjnege. Paski mocujące zaopatrzone w mechaniczne elementy mocujące są również zazwyczaj składane na osłonowy materiał pieluchy w odpowiedni sposób.

Dla uniknięcia stykania się kleju ze skórą użytkownika, pasków mocujących nie zwalnia się aż do chwili kiedy mają być przymocowane do przedniej części pieluchy. W razie przedwczesnego odczepienia pasków mocujących, istnieje bardzo duże ryzyko ich zetknięcia się ze skórą użytkownika w przypadku pieluchy, której części tylne są silnie skurczone przez elementy elastyczne, ponieważ, jak już wspomniano, narożniki takich pieluch znajdują się pod ciałem użytkownika, kiedy leży on/ona na plecach. W rezultacie nie ma w praktyce możliwości użycia pasków mocujących jako pewnej formy uchwytów do uzyskania lepszego dostępu kiedy narożne części pieluchy leżą pod użytkownikiem i nie można się do nich łatwo dostać.

Kiedy elementy mocujące mają postać mechanicznych elementów mocujących, na przykład rzepów, z nie kleju, konieczne jest, odpowiednio, zapobieganie odciśnięciu się ich na skórze użytkownika, w wyniku czego, w odpowiednich warunkach, paski mocujące tego typu są w równym stopniu nieodpowiednie jako elementy uchwytowe co przylepne paski mocujące. Natomiast stosowanie pasków mocujących w pieluchach ze stosunkowo dużymi obszarami elastycznymi w jej przedniej i/lub tylnej części wiąże się z innymi wadami. Pasek mocujący jest zazwyczaj stosunkowo nieelastyczny i jego największy kawałek znajduje się w taliowym obszarze pieluchy. W rezultacie pasek mocujący zajmuje pokaźną część przedniej części pieluchy, po zamocowaniu do niej, co wpływa na elastyczność tej części. Naturalnie, ta część paska mocującego, która podczas produkcji jest trwale przymocowana do odpowiednich części narożnych tylnej części pieluchy, również będzie zajmowała jej pokaźną część, co uniemożliwia jej użycie do działania siłami elastycznymi na pieluchę z intencją trzymania pieluchy na użytkowniku. Innymi słowy, kiedy pielucha jest zaopatrzona w poprzecznie biegnące paski mocujące, do wytworzenia elastycznych sił trzymających pieluchę można użyć mniejszą część obszaru taliowego niz w przypadku kiedy takich pasków nie ma.

188 559

Te pieluchy, w których elementy mocujące montuje się bezpośrednio na osłonie pieluchy, podobnie do pieluchy według opisu patentowego nr EP 0 215 408 Bl, zawierają elementy, z których każdy musi być stosunkowo długi, ponieważ musi rozciągać się od krawędzi otworu na talię do odpowiedniego otworu na nogi, więc są one również dłuższe niż szerokość normalnego palca ręki. W rezultacie elementy takie są trudne do nałożenia na ich odpowiednie elementy mocujące (które są równie długie) w narożnikach części przedniej pieluchy z takim samym uchwytem jak ten, który można wykonać na elemencie mocującym do rozciągnięcia elementu elastycznego w tych częściach pieluchy, które biegną wokół obszaru talii. Palce użyte do zamocowania elementów mocujących mogą również znaleźć się pomiędzy tymi elementami mocującymi, które mają być ze sobą połączone, co, oczywiście, nie jest pożądane.

Celem wynalazku jest opracowanie wyrobu chłonnego, takiego jak pielucha, o konstrukcji ułatwiającej zmianę pieluchy w przypadku, kiedy zawiera ona stosunkowo silne elementy elastyczne w swojej części przedniej i/lub tylnej.

Wyrób chłonny, taki jak pielucha, ochronnik dla osób nie panujących nad wydalaniem i tym podobny, mający część przednią, leżącą podczas użytkowania na brzuchu użytkownika, część tylną, leżącą podczas użytkowania na pośladkach użytkownika i zawierającą co najmniej jedną część elastyczną oraz część krokową, rozciągającą się pomiędzy częścią przedmą a częścią tylną, przy czym wyrób chłonny rozciąga się podłużnie od części tylnej do części przedniej i zawiera wkład chłonny, który jest zamknięty pomiędzy przepuszczalną dla cieczy warstwą zewnętrzną, leżącą podczas użytkowania w pobliżu ciała użytkownika, a nieprzepuszczalną dla cieczy warstwą barierową, leżącą podczas użytkowania dalej od ciała użytkownika, oraz odpowiednio w częściach przedniej i tylnej, ma część narożną pierwszą i drugą, mającą stronę wewnętrzną zwróconą podczas użytkowania ku ciału użytkownika, stronę zewnętrzną, oddaloną podczas użytkowania od ciała użytkownika, i wydłużony element mocujący, przy czym elementy mocujące części narożnych drugich części tylnej są umieszczone na stronach wewnętrznych części narożnych, według wynalazku charakteryzuje się tym, że ma elementy uchwytowe usytuowane na stronach zewnętrznych części narożnych drugich części tylnej.

Korzystnie element uchwytowy ma postać taką jak kieszeń, klapka, pętelka i podobny element połączony ze stroną zewnętrzną części narożnej drugiej.

Korzystnie elementy uchwytowe stanowią fragment części narożnej drugiej składanej poprzecznie względem wzdłużnego kierunku wyrobu chłonnego, przy czym złożony fragment części narożnej drugiej jest łączony ze stroną zewnętrzną części narożnych pierwszych wzdłuż ich poprzecznych krawędzi, z utworzeniem kieszeni.

Korzystnie element uchwytowy jest wydłużony i ma wzdłużną krawędź boczną, ułożoną równolegle do wzdłużnej krawędzi bocznej odpowiednich części narożnych drugich, dwie poprzeczne krawędzie końcowe, ułożone poprzecznie względem wzdłużnego kierunku wyrobu chłonnego, oraz krzywoliniowe, ułożone wzdłużnie, krawędzie boczne, przy czym element uchwytowy jest połączony z częścią narożną drugą wzdłuż co najmniej jednej z krawędzi bocznych.

Korzystnie elementy uchwytowe mają prostokątny kształt i są ułożone ich najdłuższymi krawędziami równolegle do wzdłużnej krawędzi bocznej odpowiednich części narożnych drugich, są połączone z częściami narożnymi drugimi wzdłuż co najmniej jednej ze swoich krawędzi.

Korzystnie element uchwytowy jest połączony z częścią narożną drugą wzdłuz trzech krawędzi, a jego wolna krawędź jest usytuowana najbliżej wzdłużnej teoretycznej osi wyrobu chłonnego, z utworzeniem kieszeni na stronie zewnętrznej odpowiednich części narożnych drugich.

Korzystnie element uchwytowy jest połączony z częścią narożną drugą wzdłuż jego dwóch przeciwległych krawędzi, ułożonych poprzecznie względem wzdłużnego kierunku wyrobu chłonnego z utworzeniem pętli na stronie zewnętrznej odpowiedniej części narożnej drugiej.

188 559

Korzystnie element uchwytowy jest połączony z częścią narożną drugą wzdłuż jego jednej krawędzi i przy krawędzi bocznej odpowiedniej części narożnej drugiej ułożonej zgodnie z kierunkiem wzdłużnym wyrobu chłonnego od tylnej krawędzi końcowej do części krokowej.

Korzystnie element uchwytowy ma dodatkowy element mocujący wielokrotnego zwalnianego połączenia ze stroną zewnętrzną części narożnej drugiej i zwalnianego połączenia z elementem mocującym części narożnej pierwszej poprzez elementy mocujące części narożnej drugiej z utworzeniem podobnego do majtek wyrobu odzieżowego z otworem na talię i dwoma otworami na nogi.

Korzystnie elementy uchwytowe są podczas użytkowania wyrobu chłonnego usytuowane bezpośrednio nad odpowiednimi elementami mocującymi.

Korzystnie długość elementów uchwytowych zgodnie ze wzdłużnym kierunkiem wyrobu chłonnego jest równa co najmniej długości elementów mocujących odpowiednich części narożnych drugich.

Korzystnie wyrób chłonny ma elementy mocujące usytuowane na stronie zewnętrznej części narożnych pierwszych części przedniej.

Korzystnie część narożna druga jest połączona z elementem uchwytowym poprzez połączenie wybrane ze spawania, klejenia, zgrzewania i podobnego.

Korzystnie element mocujący stanowi element wybrany ze spoiwa kohezyjnego i mechanicznego elementu mocującego, korzystnie haczykowego elementu mocującego do współpracy z pętelkowymi elementami mocującymi, przy czym pętelkowe elementy mocujące stanowią elementy wybrane z dzianego materiału welurowego, włókniny, zatrzasku guzikowego, korzystnie zatrzasku guzikowego formowanego próżniowo, i podobnego elementu mocującego.

Korzystnie dodatkowy element mocujący stanowi element wybrany ze spoiwa kohezyjnego i mechanicznego elementu mocującego, korzystnie haczykowego elementu mocującego do współpracy z pętelkowymi elementami mocującymi, przy czym pętelkowe elementy mocujące stanowią elementy wybrane z dzianego materiału welurowego, włókniny, zatrzasku guzikowego, korzystnie zatrzasku guzikowego formowanego próżniowo, i podobnego elementu mocującego.

Korzystnie co najmniej fragmenty części narożnych drugich mają włóknistą warstwę zewnętrzną, korzystnie stanowiącą warstwę włókninową.

Elementy mocujące wyrobu chłonnego według wynalazku są rozmieszczone w taki sposób, żeby umożliwić użycie możliwie największych obszarów części przedniej i tylnej wyrobu chłonnego na aktywne elastyczne części taliowe. Wyrób chłonny, według wynalazku, ma również elementy uchwytowe umożliwiające łatwiejsze chwytanie części narożnych pieluchy oraz wyciąganie ich z położenia pod użytkownikiem kiedy leży on/ona na plecach.

Wyrób chłonny, według wynalazku, ma również uchwyt, za pomocą którego można mocować lub łączyć stosunkowo długie, zgodnie ze wzdłużnym kierunkiem wyrobu chłonnego, elementy mocujące, używając do tego kilku palców jednocześnie, bez konieczności wkładania ręki pomiędzy elementy mocujące.

W jednym z korzystnych przykładów wykonania wynalazku, elementem uchwytowym może być kieszeń, klapka, pętelka lub podobny element, przymocowany do strony zewnętrznej części narożnej.

Według tego wariantu, element uchwytowy stanowi fragment części narożnej, którą składa się na nią poprzecznie względem wzdłużnego kierunku wyrobu chłonnego, przy czym wspomniany złożony fragment jest łączony z powierzchnią zewnętrzną pozostałej części narożnej wzdłuż ich poprzecznych krawędzi tak, że powstaje kieszeń.

Według zalecanego przykładu wykonania wynalazku, element uchwytowy jest podłużny i ma wzdłużną krawędź boczną ułożoną w przybliżeniu równolegle do tej krawędzi odpowiednich części narożnych, która jest ułożona w przybliżeniu zgodnie ze wzdłużnym kierunkiem wyrobu chłonnego, dwie poprzeczne krawędzie końcowe, które są zorientowane w przybliżeniu poprzecznie względem wzdłużnego kierunku wyrobu chłonnego, oraz krzywoliniową wzdłuzną krawędź boczną, przy czym element uchwytowy jest przymocowany do części narożnej wzdłuż co najmniej jednej z jej krawędzi.

188 559

W innym przykładzie wykonania wynalazku, element uchwytowy jest w przybliżeniu prostokątny i wydłużony, a jeden z jego najdłuższych boków jest ułożony w przybliżeniu równolegle do tej krawędzi odpowiedniej części narożnej, która jest ułożona w przybliżeniu zgodnie ze wzdłużnym kierunkiem wyrobu chłonnego, przy czym wspomniany element uchwytowy jest przymocowany do wspomnianej części narożnej wzdłuż co najmniej jednej z jego krawędzi.

W jednym, szczególnie zalecanym przykładzie wykonania wynalazku, element uchwytowy jest przymocowany do narożnej części wzdłuż dwóch lub trzech jego krawędzi, gdzie wolna krawędź jest tą krawędzią elementu uchwytowego, która znajduje się w pobliżu ułożonej wzdłużnie teoretycznej osi wyrobu chłonnego. W ten sposób element uchwytowy ma postać pętli i kieszeni na zewnątrz odpowiednich części narożnych. Zaletą przykładów wykonania tego typu jest to, że osoba trzymająca pieluchę nie musi manipulować elementami uchwytowymi, na przykład rozkładać je z położenia pomiędzy osobą, której zakłada pieluchę, a przepuszczalnym dla cieczy materiałem osłonowym pieluchy, co jest konieczne w przypadku paska mocującego we wspomnianych powyżej znanych patentach, ale można go natychmiast użyć na tej strome części narożnej, która znajduje się naprzeciwko elementu mocującego.

W innym zalecanym przykładzie wykonania wynalazku, element uchwytowy mocuje się wzdłuż jednej krawędzi, krawędź do krawędzi, za pomocą krawędzi bocznej odpowiedniej części narożnej, która jest ułożona w przybliżeniu zgodnie ze wzdłużnym kierunkiem wyrobu chłonnego od taliowej krawędzi końcowej do części krokowej.

W jednym, szczególnie zalecanym przykładzie wykonania wynalazku określonym w poprzednim akapicie, na elementach uchwytowych znajdują się dodatkowe elementy mocujące przeznaczone do zapewniania rozłączalnego i ponownie złączanego łączenia z zewnętrzną powierzchnią części narożnej, co umożliwia odłączanie elementu uchwytowego od strony zewnętrznej wspomnianej części narożnej, a następnie użycie go podczas zamykania elementu mocującego na przednich częściach narożnych pierwszych wyrobu chłonnego tak, żeby powstał wyrób chłonny podobny do majtek, mający otwór na talię i dwa otwory na nogi, po czym elementy uchwytowe można ponownie łączyć ze stroną zewnętrzną odpowiednich tylnych części narożnych za pomocą dodatkowych elementów mocujących.

Pomimo, że ten przykład wykonania obejmuje manipulowanie elementem uchwytowym zanim jest on używany, to jego zaletą jest możliwość wysunięcia części narożnych poprzez najpierw zwolnienie połączenia pomiędzy dodatkowym elementem mocującym, a stroną zewnętrzną części narożnych, a następnie rozłożenie elementu uchwytowego, to znaczy elementów uchwytowych, w taki sposób, że elementy te wychodzą dalej na zewnątrz z jednej strony leżącego na plecach użytkownika i, w najlepszych przypadkach, można je w całości widzieć i dostać się do nich z jednej strony użytkownika, w zależności od jego wielkości i postury, rozmiaru i kształtu elementów uchwytowych oraz stopnia, w jakim element elastyczny oddziałuje na kurczenie części tylnej. Po połączeniu ze sobą części przedniej i tylnej pieluchy, elementy uchwytowe, na przykład w postaci klapek, ponownie mocuje się do strony zewnętrznej części narożnej za pomocą dodatkowych elementów mocujących w taki sposób, żeby nie pozostały w pozycji wiszącej.

W innym zalecanym przykładzie wykonania wynalazku, odpowiednie elementy uchwytowe znajdują się w przybliżeniu naprzeciwko odpowiednich elementów mocujących w ich położeniu roboczym podczas użytkowania wyrobu chłonnego.

Takie rozwiązanie zapewnia wygodny kąt dociskania, a mianowicie wzdłuż normalnej do płaszczyzny elementu mocującego, podczas chwytania elementu uchwytowego i łączenia elementów mocujących ze sobą w czasie zakładania pieluchy. W przypadku wspomnianego powyżej przykładu wykonania, w którym element uchwytowy jest połączony wzdłuż tylko jednej pojedynczej krawędzi, element ten jest składany na stronę zewnętrzną części narożnej wyrobu chłonnego w chwili łączenia ze sobą elementów mocujących, po czym osoba zakładająca pieluchę umieszcza palce w położeniu znajdującym się w przybliżeniu bezpośrednio nad elementami mocującymi, które mają być ze sobą łączone. Cechę tę opisano dokładniej w przedstawionych dalej zalecanych przykładach wykonania.

188 559

W kolejnym zalecanym przykładzie wykonania wynalazku, rozciągłość elementu uchwytowego zgodnie ze wzdłużnym kierunkiem wyrobu chłonnego, to znaczy jego długość jest co najmniej równa rozciągłości elementów mocujących zgodnie ze wzdłużnym kierunkiem wyrobu chłonnego w odpowiednich częściach narożnych. Umożliwia to wywieranie nacisku w chwili łączenia na całą powierzchnię elementu mocującego, a nie wyłącznie na te jego części, do których trzeba byłoby się ograniczyć jeżeli powierzchnia warstwy byłaby mniejsza niż całkowite pole powierzchni elementów mocujących. W tym kontekście można tu wspomnieć, że w każdej części narożnej może być kilka elementów mocujących, a tym samym całkowite pole powierzchni tych elementów mocujących jest powiązane z polem powierzchni warstwy lub płata.

Rozumie się samo przez się, że przedmiotem wynalazku jest również pielucha, którą można zakładać w korzystny sposób osobie stojącej, nawet pomimo tego, że wspomniane powyżej zalety dotyczą głównie problemów wynikających podczas zakładania pieluchy osobie leżącej.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania jest pokazany na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia wyrób chłonny, według wynalazku, w pierwszym jego przykładzie wykonania w postaci pieluchy, w rzucie z góry, fig. 2 - fragment pieluchy z fig. 1 w przekroju II-II z widocznymi elementami uchwytowymi, fig. 3 - pieluchę z fig. 1, w rzucie perspektywicznym, na którym widać schematycznie sposób, w jaki stosuje się wynalazek podczas zakładania wyrobu chłonnego, fig. 4 - wyrób chłonny, według wynalazku, w drugim przykładzie jego wykonania w postaci pieluchy, w rzucie z góry, fig. 5 - pieluchę z fig. 4 w przekroju płaszczyzną V-V, na którym widać elementy uchwytowe, fig. 6 - pieluchę z fig. 4, w przekroju tą samą płaszczyzną, ale z elementami uchwytowymi widocznymi w innym położeniu niż na fig. 5, fig. 7 - pieluchę z fig. 4 w rzucie perspektywicznym, na którym widać schematycznie sposób, w jaki stosuje się wynalazek podczas zakładania wyrobu chłonnego, a fig. 8 - kilka alternatywnych przykładowych elementów uchwytowych wyrobu chłonnego, według wynalazku.

Na fig. 1 przedstawiono pierwszy przykład wykonania wyrobu chłonnego 1, według wynalazku, w postaci pieluchy. Na figurze tej widać pieluchę z tej strony, która podczas jej użytkowania jest usytuowana dalej od ciała użytkownika, i zwróconą ku osobie patrzącej. Wyrób chłonny 1 ma część przednią 2, która po jej założeniu ma leżeć na brzuchu użytkownika, część tylną 3, która podczas użytkowania pieluchy ma leżeć na siedzeniu użytkownika, oraz część krokową 4, która znajduje się pomiędzy częściami, przednią, a tylną wyrobu chłonnego 1, i która jest przeznaczona do umieszczania pomiędzy nogami użytkownika. Położenia różnych części względem ciała użytkownika pokazano również na fig. 3.

Zatem wyrób chłonny 1 w postaci pieluchy ma przednią krawędź końcową 5, tylną krawędź końcową 6 oraz dwie krawędzie boczne 7 i 8. Obie krawędzie boczne 7 i 8, zakrzywiają się ku sobie w części krokowej 4 tak, że część krokowa 4 jest węższa niż część przednia 2 i część tylna 3. Po umieszczeniu pieluchy na użytkowniku, te części krawędzi bocznych 7 i 8 obejmują nogi użytkownika, tworząc w ten sposób krawędzie otworów na nogi. Odpowiednio, krawędzie końcowe 5, 6 obejmują razem brzuch użytkownika i plecy, tworząc w ten sposób otwór na talię (patrz fig. 3). W przypadku wyrobu chłonnego 1, jak pokazano na fig. 1, odległość od tylnej krawędzi końcowej 6 do przedniej krawędzi końcowej 5 jest większa niż odległość pomiędzy krawędziami bocznymi 7, 8, i wyznacza wzdłużny kierunek wyrobu chłonnego 1 od tylnej krawędzi końcowej 6 ku przedniej krawędzi końcowej 5. Pielucha ma również teoretyczną, rozciągającą się wzdłużnie oś usytuowaną symetrycznie pomiędzy dwiema krawędziami bocznymi 7, 8.

Wyrażenie „w przybliżeniu w podłużnym kierunku wyrobu” oznacza z definicji każdy kierunek odchylający się od podłużnego kierunku wyrobu chłonnego o kąt ostry mniejszy niż lub równy 45°. Wyrażenie „w przybliżeniu w kierunku poprzecznym wyrobu” obejmuje z definicji każdy kierunek, który odchyla się od kierunku podłużnego wyrobu chłonnego o kąt ostry większy niż 45°.

W skład wyrobu chłonnego 1 w postaci pieluchy wchodzi nieprzepuszczalna dla cieczy warstwa barierowa 9, na przykład warstwa polietylenowa, wkład chłonny 10 usytuowany wewnętrznie względem warstwy barierowej 9, oraz przepuszczalna dla cieczy warstwa ze10

188 559 wnętrzna 11 usytuowany z drugiej strony wkładu chłonnego 10. Wkład chłonny 10 i warstwa zewnętrzna 11 znajdują się za warstwą barierową 9 na fig. 1, i dlatego nie widać ich na fig. 1. Warstwa zewnętrzna 11 oraz warstwa barierowa 9 mają w przybliżeniu prostokątną powierzchnię i w przybliżeniu taki sam kształt i wymiary. Wkład chłonny 10 jest mniejszy niż warstwa zewnętrzna 11 i warstwa barierowa 9 we wszystkich kierunkach i jest zamknięty pomiędzy nimi. Warstwę zewnętrzną 11 i warstwę barierową 9 można łączyć ze sobą technikami konwencjonalnymi, na przykład takimi jak klejenie. Wkład chłonny 10 można również łączyć z warstwą zewnętrzną 11 i/lub warstwą barierową 9, na przykład za pomocą kleju. Warstwa zewnętrzna 11 może być wykonana z dowolnego materiału przepuszczalnego dla cieczy, takiego jak włóknina, na przykład materiał spajany podczas formowania lub materiał spajany termicznie. Wkład chłonny 10 może również być wykonany z dowolnego materiału chłonnego, takiego jak masa celulozowa w płatkach (fluff) albo masa celulozowa typu chemicznego lub chemotermomechanicznego. Naturalnie, w skład wkładu chłonnego 10 mogą również wchodzić polimery chłonne tworzące żele, chłonne materiały piankowe, itp.

W skład wyrobu chłonnego 1 w postaci pieluchy wchodzi również tak zwana elastyczna warstwa majtkowa 12, która jest usytuowana wewnętrznie względem warstwy zewnętrznej 11 (to znaczy bliżej ciała użytkownika, i rozciąga się poprzecznie względem pieluchy na zewnątrz bocznych krawędzi warstwy zewnętrznej 11 i warstwy barierowej 9, tak że tworzy cztery części narożne 13, 14, 15, 16 względem części przedniej 2 i tylnej 3 pieluchy. Po założeniu pieluchy (patrz fig. 3) elastyczna warstwa majtkowa 12 będzie leżała na ciele użytkownika. Elastyczna warstwa majtkowa 12 składa się z wewnętrznej warstwy włókninowej 17 oraz z zewnętrznej warstwy włókninowej 18, obu wykonanych, na przykład, z materiału spajanego podczas formowania, a pomiędzy nimi jest umieszczona elastyczna siatka 19, elastyczna zarówno w podłużnym, jak i poprzecznym kierunku pieluchy. Korzystnie, siły sprężyste działają głównie w kierunku poprzecznym pieluchy, w jej częściach tylnej 3 i przedniej 2, oraz w części krokowej 4 pieluchy w jej kierunku podłużnym. Oczywiście, można sobie wyobrazić wykonanie elastycznej warstwy majtkowej 12 z jakiegoś innego materiału, na przykład, z innego materiału włókninowego niż spajany podczas formowania, z folii elastycznej, elastycznego materiału sprężystego, elastycznych nici, i tym podobnych.

Elastyczna warstwa majtkowa 12 może także zawierać jeden lub więcej otworów, którymi może przepływać mocz i/lub fekalia. Warstwa majtkowa 12 jest łączona rozciągliwie z warstwą zewnętrzną 11 i warstwą barierową 9 wyłącznie w ich obszarach brzegowych tak, że warstwa barierowa 12 jest w stanie kurczyć się i rozciągać bez oddziaływania na nią siłami pochodzącymi od warstwy barierowej 9, co umożliwia jej przyleganie do ciała użytkownika w przybliżeniu na całej powierzchni bez szczelin pomiędzy nią, a ciałem użytkownika. Po załozeniu pieluchy, wkład chłonny 10 jest usytuowany w stosunkowo dużej odległości od warstwy barierowej 12. Warstwę majtkową 12 można łączyć z warstwą zewnętrzną 11 na całej powierzchni lub części warstwy zewnętrznej 11. Alternatywnie, możliwe jest, że w skład tych części elastycznej warstwy barierowej 12, widocznej na fig. 1, które wychodzą poprzecznie na zewnątrz poza warstwę barierową 9, wchodzą dwie oddzielne warstwy, które zostały włączone pomiędzy boczne części krawędziowe warstwy zewnętrznej 11 i warstwy barierowej 9 na odpowiednich długich bokach wkładu chłonnego 10. W tym przypadku warstwa zewnętrzna 11 również przylega do ciała użytkownika, a nie tylko do warstwy majtkowej 12. Innym rozwiązaniem alternatywnym jest nadanie warstwie zewnętrznej 11 i warstwie barierowej 9 takiej rozciągłości i kształtu, że ich krawędzie będą również tworzyły krawędzie końcowe i krawędzie boczne 5, 6, 7, 8 wyrobu chłonnego 1. W tym przypadku, części narożne będą zawierały części warstwy zewnętrznej oraz warstwy barierowej, pomiędzy którymi można zamontować elementy elastyczne. W tym przypadku można zrezygnować z elastycznej warstwy majtkowej. Oczywiście, elementy elastyczne można również umieścić pomiędzy warstwą barierową, a warstwą zewnętrzną w tych jej obszarach, które wychodzą poza krawędzie końcowe i boczne wkładu chłonnego 10 w obszarach pieluchy innych niż w jej częściach narożnych, na przykład wzdłuż obszarów końcowych krawędzi pieluchy, to znaczy w tym obszarze pieluchy, który po jej nałożeniu stanowi jej część taliową.

188 559

W czterech częściach narożnych 13, 14, 15, 16 znajdują się cztery elementy mocujące 20, 21, 22, 23. Elementy mocujące 20, 21, 22, 23 są elementami mechanicznymi, zwłaszcza są to elementy mocujące typu haczykowo-pętelkowego. Elementy mocujące 20, 21, usytuowane w częściach narożnych 13, 14 części przedniej 2 pieluchy, są wykonane z weluru lub jakiegoś innego materiału, składającego się z wielu pętelek lub podobnych, z którymi mogą łączyć się elementy mocujące 22, 23 z haczykami, znajdujące się w częściach narożnych 15, 16 części tylnej 3 pieluchy. Haczykowe elementy mocujące 22, 23 w przykładzie wykonania z fig. 1 znajdują się pod spodem, to znaczy wewnątrz, odpowiednich części narożnych 15, 16, i dlatego nie widać ich na fig. 1. Z drugiej strony, na fig. 2 widać usytuowanie elementu mocującego 23 z haczykami. Na fig. 2 widać cztery haczyki wystające z warstwy podłożowej haczykowego elementu mocującego 23 łącznika haczykowo-pętelkowego. Oczywiście, haczyki mogą mieć dowolny pożądany kształt i może ich być dowolna liczba, oraz pokazana postać nie musi być koniecznie zgodna z wyglądem rzeczywiście używanego elementu mocującego, a więc fig. 2 należy potraktować głównie jako przykład ilustracyjny.

Rozumie się samo przez się, że elementami mocującymi 20, 21, 22, 23 mogą być inne mechaniczne elementy mocujące, takie jak guziki i dziurki, haczyki i oczka, zatrzaski guzikowe, korzystnie zatrzaski guzikowe formowane próżniowo, różnorodne kształty wytłaczanych profili, i tak dalej. Naturalnie, położenia pętelkowych i haczykowych elementów mocujących można zamienić miejscami w taki sposób, żeby haczykowe elementy mocujące znalazły się na części przedniej pieluchy, a pętelkowe elementy mocujące na jej części tylnej. Elementy mocujące można również umieszczać krzyżowo w taki sposób, żeby jeden haczykowy element mocujący znajdował się w jednej z części narożnych części przedniej pieluchy, i jeden w przeciwległej części narożnej części tylnej pieluchy. Oczywiście, pętelkowe elementy mocujące umieszcza się wtedy odpowiednio, ale w dwóch pozostałych częściach narożnych.

Oczywiście, można stosować adhezyjne elementy mocujące lub spoiwa kohezyjne, to znaczy spoiwa, które mocują się tylko same z sobą. Liczba elementów mocujących zastosowanych w odpowiednich częściach narożnych może również być większa niż pojedynczy element mocujący widoczny na fig. 1, bez względu na to, czy elementy te są adhezyjne, kohezyjne, mechaniczne lub w dowolnej innej postaci. Przykładowo, pojedynczy podłużny element mocujący 22, 23 można zastąpić rzędem kilku krótszych elementów mocujących, które łącznie mają taką samą rozciągłość jak element mocujący widoczny na odpowiednich częściach narożnych na fig. 1. Alternatywnie, dwa elementy mocujące 20, 21 w przedniej części 2 pieluchy można zastąpić pojedynczym elementem mocującym, który biegnie w poprzek pieluchy, wzdłuż jej przedniej krawędzi końcowej.

Elementy uchwytowe 24, 25 znajdują się w częściach narożnych 15, 16 części tylnej 3 pieluchy po przeciwległej stronie warstwy majtkowej 12 względem elementów mocujących 22, 23. Elementy uchwytowe 24, 25 mogą być wykonane w formie warstwy lub klapki z odpowiedniego materiału nadającego się do chwytania, na przykład z materiału włókninowego lub z folii z tworzywa sztucznego. Elementy uchwytowe 24, 25 są wydłużone w podłużnym kierunku pieluchy i biegną w przybliżeniu całkowicie od krawędzi środkowej 6 do tej części odpowiednich krawędzi bocznych 7, 8, która jest zakrzywiona, tworząc odpowiednie otwory na nogi. W razie gdyby takie przedłużenie krawędzi było ścięte skośnie lub ustawione pod kątem w dowolny inny sposób w stosunku do podłużnej osi pieluchy, to i tak elementy uchwytowe tego typu uważa się za wydłużone w kierunku podłużnej osi pieluchy pod warunkiem, że ich najdłuższy bok tworzy maksymalnie kąt 45° z podłużną osią pieluchy. Ponieważ krawędź 24d, 25d znajdująca się najbliżej teoretycznej podłużnej osi jest zakrzywiona, więc wspomnianą powyżej definicję uważa się za odnoszącą się do najdłuższej liniowej części najdłuższej krawędzi. Jeżeli cała krawędź jest nieprostoliniowa, styczna do krzywoliniowej krawędzi powinna stanowić co najwyżej kąt 45° z podłużną osią pieluchy na odcinku stanowiącym ponad 50% długości tej krawędzi pomiędzy wspomnianym otworem na nogi na wspomnianą krawędzią taliową.

Elementy uchwytowe 24, 25 znajdują się w przybliżeniu naprzeciwko swoich odpowiednich elementów mocujących 22, 23 i mają w przybliżeniu takie same wymiary i kształt jak one. Odpowiednie elementy uchwytowe 24, 25 są również połączone z warstwą majtkową 12

188 559 wzdłuż trzech ich krawędzi 24a, 24b, 24c, 25a, 25b, 25c, to znaczy wszystkich krawędzi z wyjątkiem krawędzi 24d, 25d, które leżą najbliżej podłużnie biegnącej teoretycznej osi pieluchy. Zatem krawędź 24d, 25d nie jest połączona z leżącą pod spodem warstwą majtkową 12, w wyniku czego cała klapka elementu uchwytowego 24, 25 tworzy pewien typ kieszeni 26 (patrz fig. 2 i 3), do której użytkownik może wkładać swoje palce i chwytać za klapkę elementu uchwytowego 24, 25, wyciągając całą warstwę majtkową 12, która, w stanie luźnym, jest ściągnięta lub zmarszczona, co najlepiej widać na fig. 3.

Zadaniem elementów uchwytowych 24, 25 jest umożliwienie łatwiejszego umieszczania wyrobu chłonnego 1 z elastyczną częścią przednią 2 i tylną 3 na użytkowniku. Podczas zakładania pieluchy użytkownikowi leżącemu na plecach, części narożne drugie 15, 16 pieluchy będą zazwyczaj tak skurczone, że są dość niedostępne pod użytkownikiem. Jeżeli nie ma żadnych elementów uchwytowych 24, 25, osoba zakładająca pieluchę musi włożyć swoje ręce pod użytkownika i chwycić za odpowiednią część narożną drugą 15, 16 palcami umieszczonymi po przeciwległych stronach warstwy majtkowej 12. Po pierwsze, trudno jest zlokalizować części narożne pieluchy kiedy nie widać ich pod użytkownikiem. Po drugie, trudno jest uchwycić cienką, silnie podatną warstwę materiału, taką jak warstwa majtkowa 12, i wyciągnąć ją płasko przed zamocowaniem członów mocujących elementu mocującego, przy czym trzeba jednocześnie chwycić palcami za warstwę majtkową 12 po jej przeciwległych stronach, w wyniku czego wspomniana osoba ma cztery palce z jednej strony warstwy, a tylko kciuk wywierający przeciwny nacisk z drugiej. Po trzecie, kciuk będzie zawadzał podczas mocowania ze sobą odpowiednich elementów mocujących 20, 23 i 21, 22.

Na fig. 3 pokazano schematycznie rękę osoby manipulującej pieluchą, z jej palcami włożonymi w kieszeń 26 pomiędzy elementami uchwytowymi 25 (wskazanymi liniami przerywanymi), a warstwą majtkową 12. Osoba manipulująca pieluchą, właśnie skończyła zadanie mocowania dwóch elementów mocujących 20, 23, które leżą niewidoczne po wewnętrznej stronie warstwy majtkowej 12 naprzeciwko elementów uchwytowych 25.

Wyrób chłonny 1, według wynalazku, zakłada się chwytając elementy uchwytowe 25 (patrz fig. 3) odpowiednią liczbą palców, na przykład czterema palcami włożonymi w utworzoną kieszeń. Stwierdzono, że zakrzywiona wolna krawędź 25d znacznie ułatwia wkładanie palców w kieszeń 26, w porównaniu do krawędzi prostoliniowej. Następnie osoba manipulująca pieluchą ciągnie za elementy uchwytowe 25, rozciągając za ich pomocą elastyczną warstwę majtkową 12, a także część tylną 3 pieluchy, z jej elastycznego stanu nieobciążonego do stanu elastycznie rozciągniętego. Następnie wspomniana osoba umieszcza haczykowy element mocujący 23 na pętelkowym elemencie mocującym 20, który mógł zostać przesunięty w to położenie za pomocą drugiej ręki. Ze względu na taki układ klapki uchwytowej, elementy mocujące 20 i 23 można następnie docisnąć do siebie i przymocować palcami wspomnianej osoby włożony w kieszeń 26 (zwłaszcza tymi częściami placów, które dochodzą do skrajnie zewnętrznych kostek lub stawów palców), bez przeszkadzania kciukowi i bez konieczności zmiany swojego uchwytu przez wspomnianą osobę.

Taka procedura jest znacznie lepsza pod względem chwytania i ciągnięcia niż kiedy w razie potrzeby rozciągnięcia elastycznych elementów znajdujących się w części tylnej pieluchy, zaciska się warstwę majtkową 12 bezpośrednio pomiędzy końcami palców oraz ściska się palce po przeciwnych stronach warstwy.

Na fig. 3 przedstawiono leżącego na plecach użytkownika pieluchy, ale rozumie się samo przez się, że elementami uchwytowymi 25 manipuluje się w przybliżeniu w podobny sposób podczas zakładania pieluchy na osobę stojącą. Korzystnie, klapki elementów uchwytowych 24, 25 są zgrzewane z warstwą majtkową 12, na przykład za pomocą ultradźwięków, ale można je również łączyć ze wspomnianą warstwą za pomocą kleju, techniką termozgrzewania lub dowolną inną techniką. W jednym z wariantów klapki elementów uchwytowych stanowią fragment części narożnej, która jest składana na samą siebie w poprzecznym kierunku wyrobu chłonnego, przy czym wspomniana, założona na siebie część jest połączona z zewnętrznymi stronami pozostałych fragmentów części narożnych wzdłuż ich krawędzi poprzecznych tak, ze powstaje kieszeń.

188 559

Na fig. 8 przedstawiono alternatywne przykłady wykonania elementów uchwytowych wyrobu chłonnego 1, 101, według wynalazku, z fig. 1-3. Te elementy uchwytowe oznacza się 24, a ich krawędzie 24a, 24b, 24c, 24d, poprzedzając oznaczenie, odpowiednio, 1, 2 i 3. Elementy uchwytowe 124 mają w przybliżeniu kształt prostokątny. Element uchwytowy 224 w postaci klapki ma krawędź boczną 224d swobodnego otworu o nieco większym promieniu krzywizny, a t^m samym kieszeń nieco płytszą niż odpowiednia krawędź boczna 24d otworu z fig. 1. Element uchwytowy 324 ma jego krótsze krawędzie końcowe 324b, 324c nieco dłuższe niż pozostałe elementy uchwytowe na fig. 1 i fig. 6. Łatwo zrozumieć, że kształt geometryczny elementów uchwytowych można zmieniać innymi sposobami.

W alternatywnym przykładzie wykonania wynalazku, którego nie pokazano na figurach rysunku, ale który nie mniej jednak można łatwo opisać odsyłając do fig. 1, elementy uchwytowe 24, 25 są połączone tylko wzdłuż ich dwóch krawędzi końcowych, odpowiednio, 24b, 24c i 25b, 25c. Zamiast kieszeni tworzy się pętelka, w którą można włożyć palce w przybliżeniu w taki sam sposób, jak wkłada się palce w kieszeń widoczną na fig. 1-3. Korzystnie, elementy mocujące 20, 23 zamyka się w zasadzie w taki sam sposób, jak opisane powyżej z odesłaniem do elementów uchwytowych 25 widocznych na fig. 3.

Poniżej opisano drugi przykład wykonania wynalazku pokazany na fig. 5-7. Elementy strukturalne takiego samego typu jak te zastosowane w pierwszym przykładzie wykonania pokazanym na fig. 1-3, można zidentyfikować na fig. 4-7 z tym samymi oznaczeniami liczbowymi jak te widoczne na fig. 1-3. Dlatego, w celu uniknięcia zbędnego powtarzania, w odniesieniu do takich wspólnych elementów strukturalnych odsyłamy tu do opisu pierwszego przykładu wykonania.

Pielucha 101 jest widoczna na fig. 4 w takim położeniu, w którym jej strona leżąca podczas użytkowania bliżej ciała użytkownika jest zwrócona ku osobie patrzącej na figurę. Zatem na fig. 4 widać całą elastyczną warstwę majtkową 12 oraz podłużny otwór 27 umieszczony centralnie w warstwie majtkowej 12. Mocz i fekalia mają przepływać przez otwór 27 w dół do leżącej pod spodem warstwy zewnętrznej 11 oraz znajdującego się pod spodem wkładu chłonnego 10.

Zamiast jednego otworu 27 możliwe jest zapewnienie dwóch otworów oddzielonych od siebie we wzdłużnym kierunku wyrobu chłonnego za pomocą poprzecznej bariery pomiędzy warstwą zewnętrzną 11, a warstwą majtkową 12. Taki układ zapewnia oddzielone od siebie strefy odbiorcze pomiędzy warstwą zewnętrzną 11, a warstwą majtkową 12, przednią strefę odbiorczą moczu oraz tylną strefę odbiorczą fekaliów.

Elementy mocujące 22, 23 są przymocowane zarówno do obu części narożnych drugich 15, 16 chłonnego 101 w postaci pieluchy w taki sam sposób, jak opisano odsyłając do wyrobu chłonnego 1 z pierwszego przykładu wykonania wynalazku pokazanego na fig. 1-3.

Elementy uchwytowe 28, 29 znajdują się w pobliżu części narożnych drugich 15, 16. Jednakże elementy uchwytowe 28, 29 są innego typu niż elementy uchwytowe 24, 25 z pierwszego przykładu wykonania. Elementy uchwytowe 28, 29 mają postać klapki uchwytowej wykonanej z silnie podatnego materiału, takiego jak materiał włókninowy (np. włóknina spajana podczas formowania lub włóknina spajana termicznie), albo z folii z tworzywa sztucznego (na przykład z polietylenu) albo z kombinacji tych materiałów. Elementy uchwytowe 28, 29 są wydłużone we wzdłużnym kierunku wyrobu chłonnego 101 i są połączone wzdłuż jednej ze wzdłużnych krawędzi 28a i 29a, odpowiednio wzdłuż odpowiednich krawędzi bocznych 7, 8.

Elementy uchwytowe mogą być przyklejone lub zgrzane z odpowiednią krawędzią boczną wyrobu chłonnego lub przymocowane do niej dowolnym innym typowym sposobem.

Na fig. 4 pokazano elementy uchwytowe 28, 29 złożone na zewnątrz, to znaczy tak, że wolne wzdłużne krawędzie 28d, 29d odpowiednich elementów uchwytowych 28, 29 znajdują się w pewnej odległości od odpowiednich krawędzi bocznych 7, 8 wyrobu chłonnego 101, oraz elementy uchwytowe są zorientowane w płaszczyźnie wyrobu chłonnego 101.

W przykładzie wykonania z fig. 4 również znajduj ą się dodatkowe elementy mocujące 30, 31, które są przymocowane do spodniej strony elementów uchwytowych 28, 29, to znaczy do tej strony wyrobu chłonnego, w postaci pieluchy, która na fig. 4 odpowiada zewnętrznej stro14

188 559 nie części narożnej drugiej 16. Na fig. 5 przedstawiono przekrój płaszczyzną V-V na fig. 4, na którym widać sposób, jak element uchwytowy 28 jest połączony z krawędzią boczną 7 pieluchy w układzie krawędź obok krawędzi, a także pokazano dodatkowy element mocujący 30 na spodniej stronie elementu uchwytowego 28, to znaczy na przeciwległej stronie płaszczyzny pieluchy niż element mocujący 23. Zadaniem dodatkowych elementów mocujących 30, 31 jest umożliwienie mocowania, w sposób umożliwiający rozłączanie, elementów uchwytowych 28, 29 do strony zewnętrznej części narożnych hielunOy, kiedy elementy uchwytowe 28, 29 nie są używane zgodnie z ich przeznaczeniem.

Na fig. 6 pokazano element uchwytowy 28 złożony na włóknistą warstwę zewnętrzną 18 elastycznej warstwy majowej 12, oraz dodatkowy element mocujący 30 sprzęzony z włóknistą warstwą zewnętrzną 18. W pokazanym przypadku, dodatkowy element mocujący 30 jest elementem haczykowym łącznika typu rzepa, jak widać schematycznie na przykładzie dwóch haczyków na warstwie nośnej. Oczywiście, liczba haczyków jest znacznie większa niz liczba pokazana, oraz wspomniane haczyki mogą mieć zupełnie inny układ niż pokazane. Natomiast nie jest potrzebny żaden specjalny element gniazdowy do łączenia haczyków, ponieważ stos zewnętrznego materiału włókninowego działa jak materiał pętelkowy, z którym mogą się sprzęgać haczyki. Siła potrzebna do zwolnienia połączenia pomiędzy dodatkowym elementem mocującym 30, a włóknistą warstwą zewnętrzną 18 nie musi być specjalnie duża, ponieważ ustalone w ten sposób spojenie nie pełni żadnej funkcji pod względem stabilizującym pieluchę na użytkowniku, ale służy głównie do zapobiegania zwisaniu elementów uchwytowych w dół i ich łopotanie wzdłuż boków pieluchy. Naturalnie, jeżeli potrzebne są większe siły, to na zewnętrznej stronie włóknistej warstwy zewnętrznej 18 w tylnych częściach narożnych drugich 15, 16 pieluchy można umieścić oddzielny, dziany materiał włókninowy, za pomocą którego haczykowe elementy mocujące są w stanie związać się silniej. Konstrukcja haczykowych elementów mocujących przyczyni się oczywiście również do wielkości sił mocujących w połączeniu i dlatego haczykowe elementy mocujące można swobodnie dobierać w zależności od wymagań dotyczących wytrzymałości mechanicznej potrzebnej pomiędzy elementami uchwytowymi 28, 29, a włóknistą warstwą zewnętrzną 18, lub ewentualnie oddzielnie zamocowanym materiałem pętelkowym.

W skład dodatkowych elementów mocujących 30, 31, mogą alternatywnie wchodzić inne mechaniczne elementy mocujące, takie jak guziki i dziurki, haczyki i oczka, zatrzaski guzikowe, korzystnie zatrzaski guzikowe formowane próżniowo, albo różne profile formowane wtryskowo, i tym podobne. Naturalnie, można również stosować spoiwa adhezyjne lub kohezyjne. Również liczba elementów mocujących na odpowiednich elementach uchwytowych 28, 29 może być większa niż pojedynczy cl^^m^^n; mocujący widoczny nia fig. 4, bez. względu nia to, czy zastosowane elementy mocujące są elementami przylepnymi, mechanicznymi lub jakimiś innymi elementami mocującymi. Przykładowo, można sobie wyobrazić zastąpienie pojedynczych podłużnych dodatkowych elementów mocujących 30, 31, szeregiem krótszych elementów mocujących, które łącznie biegną na takiej samej długości na odpowiednich elementach uchwytowych 28, 29, jak widać na fig. 4.

Oczywiście, wybór elementu mocującego wpływa na dobór dodatkowych elementów mocujących na włóknistej warstwie zewnętrznej 18, z którym dodatkowe elementy mocujące 30, 31 powinny współdziałać. Przykładowo, jeżeli jako dodatkowy element mocujący 30, 31 wybrano przylepny element mocujący, to na zewnętrznej stronie włóknistej warstwy zewnętrznej, w tylnych częściach narożnych drugich 15, 16, można umieścić warstwę obrobioną środkiem abhezyjnym, albo dowolną inną warstwę materiału, od której przylepny element mocujący można odłączać, i z którą można go ponownie łączyć.

W jednym z wariantów dodatkowy element mocujący 30, 31 można umieszczać naprzeciwko elementu mocującego 22, 23 po wewnętrznej stronie pieluchy, tak, żeby jako obszary mocowania musiał być wykorzystywany możliwie najmniejszy fragment części przedniej i tylnej pieluchy. Takie umieszczenie dodatkowego elementu mocującego mogłoby zwiększyć możliwość nadawania tym częściom pieluchy, które obejmują talię, elastyczności na możliwie dużej części ich pola powierzchni.

188 559

Na fig. 7 przedstawiono sposób użycia drugiego przykładu wykonania, według wynalazku, podczas zmiany pieluchy. Dana osoba najpierw zwalnia element uchwytowy 29 z jej położenia zablokowanego na włóknistej warstwie zewnętrznej. Następnie dana osoba kładzie kciuk na elemencie uchwytowym 29, a pozostałymi palcami dociska tylną stronę elementu uchwytowego 29 do włóknistej warstwy zewnętrznej przybliżeniu na całej długości tego obszaru, który leży centralnie za elementem mocującym 22. Po dopasowaniu się elementów mocujących 21, 22 do siebie, są one ze sobą złączone dzięki lekkiemu naciskowi wywieranemu zewnętrznymi częściami przedostatnich zewnętrznie stawów palców. Element uchwytowy 29 jest ponownie mocowany na włóknistej warstwie zewnętrznej za pomocą dodatkowego elementu mocującego. Następnie procedurę tę powtarza się z drugiej strony pieluchy.

Claims (15)

1. Wyrób chłonny, taki jak pielucha, ochronnik dla osób nie panujących nad wydalaniem i tym podobny, mający część przednią, leżącą podczas użytkowania na brzuchu użytkownika, część tylną, leżącą podczas użytkowania na pośladkach użytkownika i zawierającą co najmniej jedną część elastyczną oraz część krokową, rozciągającą się pomiędzy częścią przednią a częścią tylną, przy czym wyrób chłonny rozciąga się podłużnie od części tylnej do części przedniej i zawiera wkład chłonny, który jest zamknięty pomiędzy przepuszczalną dla cieczy warstwą zewnętrzną, leżącą podczas użytkowania w pobliżu ciała użytkownika, a nieprzepuszczalną dla cieczy warstwą barierową, leżącą podczas użytkowania dalej od ciała użytkownika, oraz odpowiednio w częściach przedniej i tylnej, ma część narożną pierwszą i drugą, mającą stronę wewnętrzną zwróconą podczas użytkowania ku ciału użytkownika, stronę zewnętrzną, oddaloną podczas użytkowania od ciała użytkownika, i wydłużony element mocujący, przy czym elementy mocujące części narożnych drugich części tylnej są umieszczone na stronach wewnętrznych części narożnych, znamienny tym, że ma elementy uchwytowe (24, 25; 28, 29) usytuowane na stronach zewnętrznych części narożnych drugich (15,16) części tylnej (3).

2. Wyrób chłonny według zastrz. 1, znamienny tym, że element uchwytowy (24, 25; 28, 29) ma postać taką jak kieszeń, klapka, pętelka i podobny element, połączony ze stroną zewnętrzną części narożnej drugiej (15,16).

-

3. Wyrób chłonny według zastrz. 2, znamienny tym, że elementy uchwytowe (24, 25; 28, 29) stanowią fragment części narożnej drugiej (15, 16) składanej poprzecznie względem wzdłużnego kierunku wyrobu chłonnego (1, 101), przy czym złożony fragment części narożnej drugiej (15, 16) jest łączony ze stroną zewnętrzną części narożnych pierwszych (13, 14) wzdłuż ich poprzecznych krawędzi, z utworzeniem kieszeni.

4. Wyrób chłonny według zastrz. 3, znamienny tym, że element uchwytowy (24, 25; 28, 29) jest wydłużony i ma wzdłużną krawędź boczną (124a, 224a, 324a), ułożoną równolegle do wzdłużnej krawędzi bocznej (7, 8) odpowiednich części narożnych drugich (15, 16), dwie poprzeczne krawędzie końcowe (124b, 124c, 224b, 224c, 324b, 324c), ułożone poprzecznie względem wzdłużnego kierunku wyrobu chłonnego (1, 101), oraz krzywoliniowe, ułożone wzdłużnie, krawędzie boczne (124d, 224d, 324d), przy czym element uchwytowy (24, 25; 28, 29) jest połączony z częścią narożną drugą (15, 16) wzdłuż co najmniej jednej z krawędzi bocznych (124a, 124b, 124c, 224a, 224b, 224c, 324a, 324b, 324c).

5. Wyrób chłonny według zastrz. 3, znamienny tym, że elementy uchwytowe (24, 25; 28, 29) mają prostokątny kształt i są ułożone ich najdłuższymi krawędziami (24a, 24d, 25a, 25d; 28a, 28d, 29a, 29d) równolegle do wzdłużnej krawędzi bocznej (7, 8) odpowiednich części narożnych drugich (15, 16), są połączone z częściami narożnymi drugimi (15, 16) wzdłuż co najmniej jednej ze swoich krawędzi (24a, 24b, 24c, 25a, 25b, 25c, 28a, 29a).

6. Wyrób chłonny według zastrz. 4 albo 5, znamienny tym, że element uchwytowy (24, 25) jest połączony z częścią narożną drugą (15, 16) wzdłuż trzech krawędzi (24a, 24b, 24c, 25a, 25b, 25c), a jego wolna krawędź (24d, 25d) jest usytuowana najbliżej wzdłużnej teoretycznej osi wyrobu chłonnego (1), z utworzeniem kieszeni na stronie zewnętrznej odpowiednich części narożnych drugich (15,16).

7. Wyrób chłonny według zastrz. 4 albo 5, znamienny tym, że element uchwytowy (24, 25) jest połączony z częścią narożną drugą (15, 16) wzdłuż jego dwóch przeciwległych krawędzi (24b, 24c, 25b, 25c), ułożonych poprzecznie względem wzdłużnego kierunku wyrobu chłonnego (1) z utworzeniem pętli na stronie zewnętrznej odpowiedniej części narożnej drugiej (15,16).

8. Wyrób chłonny według zastrz. 4 albo 5, znamienny tym, że element uchwytowy (28, 29) jest połączony z częścią narożną drugą (15, 16) wzdłuż jego jednej krawędzi (28a, 29a)

188 559 i przy krawędzi bocznej (7, 8) odpowiedniej części narożnej drugiej (15,16) ułożonej zgodnie z kierunkiem wzdłużnym wyrobu chłonnego (101) od tylnej krawędzi końcowej (6) do części krokowej (4).

9. Wyrób chłonny według zesłrz. z,znamienny tym, żeelement uchwytowy (28, 29( ma dodatkowy element mocujący (30, 31) wielokrotnego zwalnianego połączenia ze stroną zewnętrzną części narożnej drugiej (15, 16) i zwalnianego połączenia z elementem mocującym (20, 21) części narożnej pierwszej (13, 14) poprzez elementy mocujące (22, 23) części narożnej drugiej (15, 16) z utworzeniem podobnego do majtek wyrobu odzieżowego z otworem na talię i dwoma otworami na nogi.

10. Wyrób chłonny według zastrz. 4 albo 5, znamienny tym, że elementy uchwytowe (24, 25; 28, 29) są podczas użytkowania wyrobu chłonnego (1,101) usytuowane bezpośrednio nad odpowiednimi elementami mocującymi (22, 23).

U. Wyrób chłonny według zastrz. 4 albo 5, znamienny tym, że długość elementów uchwytowych (24, 25; 28, 29) zgodnie ze wzdłużnym kierunkiem wyrobu chłonnego (1, 101) jest równa co najmniej długości elementów mocujących (22, 23) odpowiednich części narożnych drugich (15,16).

12. Wyrób chłonny według zastrz. 4 albo 5, znamienny tym, że ma elementy mocujące (20, 21) usytuowane na stronie zewnętrznej części narożnych pierwszych (13, 14) części przedniej (2).

13. Wyrób chłonny według zastrz. 4 albo 5, znamienny tym, że część narożna druga (15,16) jest połączona z elementem uchwytowym (24, 25; 28,29) poprzez połączenie wybrane ze spawania, klejenia, zgrzewania i podobnego.

14. Wyrób chłonny według zastrz. 4 albo 5, znamienny tym, że element mocujący (20, 21, 22, 23) stanowi element wybrany ze spoiwa kohezyjnego i mechanicznego elementu mocującego, korzystnie haczykowego elementu mocującego do współpracy z pętelkowymi elementami mocującymi, przy czym pętelkowe elementy mocujące stanowią elementy wybrane z dzianego materiału welurowego, włókniny, zatrzasku guzikowego, korzystnie zatrzasku guzikowego formowanego próżniowo, i podobnego elementu mocującego.

15. Wyrrób chłonny według zastrz. 9, znamienny tym, że dodatkowy element mocujący (30, 31) stanowi element wybrany ze spoiwa kohezyjnego i mechanicznego elementu mocującego, korzystnie haczykowego elementu mocującego do współpracy z pętelkowymi elementami mocującymi, przy czym pętelkowe elementy mocujące stanowią elementy wybrane z dzianego materiału welurowego, włókniny, zatrzasku guzikowego, korzystnie zatrzasku guzikowego formowanego próżniowo, i podobnego elementu mocującego.

16. Wyrób chłonny według zastrz. 4 albo 5, znamienny tym, że co najmniej fragmenty części narożnych drugich (15, 16) mają włóknistą warstwę zewnętrzną (18), korzystnie stanowiącą warstwę włókninową.