PL186977B1

PL186977B1 - Osiowa wydrążona dysza stożkowa do rozpylania mediów

Info

Publication number: PL186977B1
Application number: PL98329636A
Authority: PL
Inventors: Jürgen Speier
Original assignee: Lechler Gmbh & Co Kg
Priority date: 1997-11-12
Filing date: 1998-11-10
Publication date: 2004-04-30
Also published as: AT409225B; PL329636A1; NL1010296A1; ATA170298A; CZ367898A3; CZ293976B6; DE19750068C1; NL1010296C2

Abstract

1. Osiowa wydrazona dysza stoz-- kowa do rozpylania mediów, szczególnie do urzadzen do oczyszczania gazów spali- nowych, skladajaca sie z komory zawiro- wania z otworem wylotowym oraz z przy- laczonego przed komora zawirowania krócca przylaczeniowego z odcinkiem wywolujacym skret przeplywu, który skla- da sie ze srubowego odcinka zmiany kie- runku, który wychodzac z kierunku osio- wego wpada mniej wiecej stycznie do ko- mory zawirowania, znamienna tym, ze odcinek zmiany kierunku (5) posiada for- me korpusu slimakowego, który posiada przekrój poprzeczny przeplywu zwiekszaja- cy sie w stosunku do wolnego przekroju poprzecznego krócca przylaczeniowego (1). FIG. 3 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest osiowa wydrążona dysza stożkowa do rozpylania mediów szczególnie w urządzeniach do czyszczenia gazów spalinowych.

Osiowe wydrążone dysze stożkowe są znane (Prospekt Axial-Hohlkegeldusen der Lechler GmbH & Co. KG, Metringen).

186 977

W tych dyszach doprowadzenie cieczy następuje w kierunku osiowym. Ruch obrotowy konieczny do utworzenia strumienia cieczy powstaje w zależności od konstrukcji dzięki rowkom śrubowym albo skośnym kanałom, które są umieszczone we wkładce kanału przepływowego. Otwory wylotowe rowków śrubowych albo skośnych kanałów znajdują się z reguły relatywnie blisko przed otworem wylotowym. Części wbudowane ograniczają jednak wolny przekrój przelotu. Dysze o takiej konstrukcji są więc podatne na zapychanie, mają jednak tę zaletę, że rozbijają ciecz na drobne kropelki, co jest szczególnie pożądane w urządzeniach do oczyszczania gazów spalinowych albo ich odsiarczania.

Z GB-B-333 701 znana jest osiowa wydrążona dysza stożkowa wyżej wymienionego rodzaju, która składa się z dwóch części: kołpaka zwężającego się stożkowo w kierunku do otworu wylotowego oraz części podstawowej wyposażonej w centralny króciec przyłączeniowy. Część podstawowa usytuowana osiowo w kołpaku jest wyposażona w spiralny rowek o jednakowym przekroju wznoszący się na coraz większym promieniu na zewnątrz ku kołpakowi, który to rowek - dla utworzenia kanału przepływowego - jest przykryty tarczą. Przykrycie następuje przy tym w taki sposób, że otwór wylotowy rowka mniej więcej stycznie wpada do przestrzeni zawirowania utworzonej wewnątrz kołpaka. Dysze tego rodzaju z powodu zwężającego się częściowo przekroju poprzecznego przepływu również mają skłonność do zapychania się.

Do wytworzenia strumienia rozpylanego są stosowane tak zwane dysze mimośrodowe, w których doprowadzenie cieczy do przestrzeni zawirowania następuje stycznie, to znaczy z boku. Dysze takiego rodzaju nie potrzebują stosowania wkładek powodujących zawirowanie, mają jednak tę wadę, że króciec przyłączeniowy jest umieszczony z boku, co nie dla wszystkich celów zastosowania jest odpowiednie.

Przedmiotem wynalazku jest osiowa wydrążona dysza stożkowa do rozpylania mediów, szczególnie do urządzeń do oczyszczania gazów spalinowych, składająca się z komory zawirowania z otworem wylotowym oraz z przyłączonego przed komorą zawirowania króćca przyłączeniowego z odcinkiem wywołującym skręt przepływu. Odcinek ten obejmuje śrubowy fragment zmiany kierunku, który wychodząc z kierunku osiowego wpada mniej więcej stycznie do komory zawirowania.

Według wynalazku odcinek zmiany kierunku posiada formę korpusu ślimakowego, który posiada przekrój poprzeczny przepływu zwiększający się w stosunku do wolnego przekroju poprzecznego króćca przyłączeniowego.

Korzystnie, wylot ślimakowego korpusu odcinka zmiany kierunku posiada szerokość, która jest nieznacznie mniejsza od promienia komory zawirowania, a dno tego odcinka na krawędzi otworu jest usytuowane prostopadle do osi dyszy.

Odcinek zmiany kierunku jest umieszczony osiowo przed komorą zawirowania a dno na krawędzi otworu odcinka zmiany kierunku nieznacznie wystaje do wnętrza górnego obszaru komory zawirowania.

Wysokość kanału zmieniającego kierunek utworzonego z odcinka zmiany kierunku jest tylko nieznacznie mniejsza od wysokości komory zawirowania, przy czym wielkość komory zawirowania jest odpowiednio dobrana i przepływająca ciecz dociera do otworu wylotowego równomiernie rozłożona.

Średnica otworu wylotowego jest w przybliżeniu o połowę mniejsza od średnicy komory zawirowania.

W obszarze wlotowym króćca przyłączeniowego znajduje się zwężka o średnicy mniejszej od średnicy wlotowej króćca przyłączeniowego.

Oś komory zawirowania jest przesunięta mimośrodowo o wielkość „e” względem osi otworu wylotowego, a korzystnie o wielkość „f ’ względem os i komoy zawirowania , przy czym wielkości „e, f’ między osiami króćca przyłączeniowego i komory zawirowania z jednej strony względnie komory zawirowania i otworu wylotowego z drugiej strony są przesunięte o kąt 90° względem osi komory zawirowania.

Dzięki takiemu ukształtowaniu dysza według wynalazku nie jest narażona na zapychanie się. Okazało się, że zmiana kierunku przepływu na odcinku zmiany kierunku o rosnącym przekroju poprzecznym wystarcza do uzyskania koniecznego zawirowania.

186 977

Przedmiot wynalazku został przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok boczny wydrążonej dyszy stożkowej według wynalazku, fig. 2 przekrój wzdłużny przez dyszę wzdłuż linii II-II na fig. 1, fig. 3 - przekrój przez dyszę wzdłuż linii III-III na fig. 2, fig. 4 - przekrój podobny do fig. 2 ale dla innej formy wykonania wydrążonej dyszy stożkowej według wynalazku.

Figura 1 pokazuje, że nowa dysza jest wykonana jako jednoczęściowy korpus, który posiada cylindryczny króciec przyłączeniowy 1 z gwintem zewnętrznym 2 oraz otaczający króciec przyłączeniowy 1, wykonany jako część pierścienia, korpus 3, który posiada górną ścianę 4 w kształcie zwoju biegnącego z góry na dół.

Figury 2 i 3 pokazują, że korpus 3 jest wewnątrz podzielony w zasadzie na dwa odcinki a mianowicie na wychodzący z króćca przyłączeniowego 1 odcinek zmiany kierunku przepływu 5 oraz na leżącą przynajmniej częściowo wewnątrz odcinka zmiany kierunku 5 komorę zawirowania 6. Komora zawirowania 6 przechodzi natomiast w dół w rozszerzający się w rodzaj dyfuzora otwór wylotowy 1, który tak samo jak komora zawirowania 6 jest ukształtowany obrotowo symetrycznie ale posiada oś 8, która jest przesunięta o wielkość e w stosunku do osi 9 komory zawirowania 6. Oś 15 komory zawirowania 6 jest przesunięta o wielkość f w stosunku do osi 9 króćca przyłączeniowego 1. Obie mimośrodkowości e i f są przy tym usytuowane względem siebie pod kątem 90°, mogą jednak również być przesunięte względem siebie o inny kąt. Odcinek zmiany kierunku 5 jest oddzielony od komory zawirowania 6 ścianą 10, która biegnie w kształcie powierzchni zwoju od króćca przyłączeniowego 1 aż do krawędzi końcowej 11 zgodnie ze strzałką 12. Odcinek zmiany kierunku 5 ścianą prowadzącą 13, tworzy więc spiralę obejmującą kąt około 360°. Odcinek zmiany kierunku 5 w wykonaniu według fig. 3, to znaczy w przekroju prostopadłym do osi 9 komory zawirowania, posiada więc kształt korpusu ślimakowego, którego otwór utworzony na krawędzi 11 posiada szerokość, która jest tylko, nieznacznie mniejsza od promienia komory zawirowania 6. Dzięki takiemu kształtowaniu odcinek zmiany kierunku 5 posiada wolny przekrój poprzeczny, o takiej samej wielkości albo jeszcze większy od wolnego przekroju poprzecznego króćca przyłączeniowego 1. Odcinek zmiany kierunku 5, na krawędzi 11 wpada prawie stycznie do komory zawirowania 6. Przez takie ukształtowanie, strumień cieczy przeznaczonej do rozpylenia płynący osiowo w kierunku osi 9 otrzymuje skręt, który wystarcza, aby ciecz w otworze wylotowym 7 utworzyła równomierny „wydrążony” stożkowo strumień. Płynąca ciecz nie musi przy tym przepływać przez przekroje poprzeczne, które stanowią przewężenie a więc wywołują niebezpieczeństwo zatykania. Okazało się, że wykonanie zgodne z wynalazkiem wystarcza do wytworzenia „wydrążonego” stożkowo strumienia i rozbicia go na bardzo drobne kropelki.

Figura 4 pokazuje inny przykład wykonania dyszy z fig. 1 do 3. Ponieważ większość części jest ukształtowana tak samo, zostały użyte takie same oznaczenia jak na fig. 1 do 3.

W przykładzie wykonania przedstawionym na fig. 4 inne jest tylko to, że w króćcu przyłączeniowym 1 bezpośrednio za jego przekrojem poprzecznym wlotowym, a więc jeszcze w obszarze gwintu zewnętrznego 2, jest uformowana zwężka 14 o średnicy mniejszej od średnicy przekroju poprzecznego wlotowego. Za pomocą zwężki 14 można osiągnąć ograniczenie wydajności, to znaczy ograniczenie objętości strumienia cieczy przeznaczonej do rozpylania, bez zwężania wolnego przekroju poprzecznego dyszy koniecznego do utworzenia strumienia rozpylonego.

186 977

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 2.00 zl.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Osiowa wydrążona dysza stożkowa do rozpylania mediów, szczególnie do urządzeń do oczyszczania gazów spalinowych, składająca się z komory zawirowania z otworem wylotowym oraz z przyłączonego przed komorą zawirowania króćca przyłączeniowego z odcinkiem wywołującym skręt przepływu, który składa się ze śrubowego odcinka zmiany kierunku, który wychodząc z kierunku osiowego wpada mniej więcej stycznie do komory zawirowania, znamienna tym, że odcinek zmiany kierunku (5) posiada formę korpusu ślimakowego, który posiada przekrój poprzeczny przepływu zwiększający się w stosunku do wolnego przekroju poprzecznego króćca przyłączeniowego (1).
2. Osiowa wydrążona dysza stożkowa według zastrz. 1, znamienna tym, że wylot ślimakowego korpusu odcinka zmiany kierunku (5) posiada szerokość, która jest nieznacznie mniejsza od promienia komory zawirowania (6).
3. Osiowa wydrążona dysza stożkowa według zastrz. 2, znamienna tym, że dno (10) odcinka zmiany kierunku (5) na krawędzi otworu (11) jest usytuowane prostopadle do osi dyszy (9).
4. Osiowa wydrążona dysza stożkowa według zastrz. 1, znamienna tym, że odcinek zmiany kierunku (5) jest umieszczony osiowo przed komorą zawirowania (6) a dno (10) na krawędzi (11) otworu odcinka zmiany kierunku nieznacznie wystaje do wnętrza górnego obszaru komory zawirowania.
5. Osiowa wydrążona dysza stożkowa według zastrz. 4, znamienna tym, że wysokość kanału zmieniającego kierunek utworzonego z odcinka zmiany kierunku (5) jest tylko nieznacznie mniejsza od wysokości komory zawirowania (6).
6. Osiowa wydrążona dysza stożkowa według zastrz. 5, znamienna tym, że wielkość komory zawirowania (6) jest odpowiednio dobrana i przepływająca ciecz dociera do otworu wylotowego (7) równomiernie rozłożona.
7. Osiowa wydrążona dysza stożkowa według zastrz. 6, znamienna tym, że średnica otworu wylotowego (7) jest w przybliżeniu o połowę mniejsza od średnicy komory zawirowania.
8. Osiowa wydrążona dysza stożkowa według zastrz. 1, znamienna tym, że w obszarze wlotowym króćca przyłączeniowego (1) znajduje się zwężka (14) o średnicy mniejszej od średnicy wlotowej króćca przyłączeniowego (1).
9. Osiowa wydrążona dysza stożkowa według zastrz. 1, znamienna tym, że oś (15) komory zawirowania (6) jest przesunięta mimośrodowo o wielkość (e) względem osi (8) otworu wylotowego (7).
10. Osiowa wydrążona dysza stożkowa według zastrz. 1, znamienna tym, że oś (9) króćca przyłączeniowego (1) jest przesunięta mimośrodowo o wielkość (f) względem osi komory zawirowania (6).
11. Osiowa wydrążona dysza stożkowa według zastrz. 9 albo 10, znamienna tym, że wielkości (e, f) między osiami (9 i 15 względnie 15 i 8) króćca przyłączeniowego (1) i komory zawirowania (6) z jednej strony względnie komory zawirowania (6) i otworu wylotowego (7) z drugiej strony są przesunięte o kąt 90° względem osi (15) komory zawirowania (6).