PL186762B1

PL186762B1 - Nowe pochodne daunomycyny, sposób ich wytwarzania oraz zawierający je środek farmaceutyczny

Info

Publication number: PL186762B1
Application number: PL97322756A
Authority: PL
Inventors: Irena Oszczapowicz; Jacek Grodner; Czesław Radzikowski; Halina Glazman-Kuśnierczyk; Adam Opolski
Original assignee: Inst Biotechnologii I Antybiot
Priority date: 1997-10-22
Filing date: 1997-10-22
Publication date: 2004-02-27
Also published as: PL322756A1

Abstract

1 · Nowe pochodne daunomycyny o wzorze ogólnym 1, w którym R1 iR2 wraz z atomem azotu tworzą niepodstawioną lub podstawioną podstawnikiem R3 grupą N,N-1 ",4"-tetrametylenową, N,N-1 ",5"- pentametylenową, N,N-3"-oksa-1",5"-pentametylenową oraz N,N-l",6"-heksametylenową, zaś R3 oznacza alkil lub alkoksyl, zaś X oznacza cząsteczką HCl lub HalkilSOą, gdzie alkil oznacza metyl lub etyl.

Description

Przedmiotem wynalazku są nowe pochodne daunomycyny, sposób ich wytwarzania oraz zawierający je środek farmaceutyczny.

186 762

Daunomycyna jest glikozydem antracyklinowym o silnych właściwościach przeciwnowotworowych, a jej sposób wytwarzania i stosowania został opisany między innymi w „Doxorubicin Anticancer Antibiotics” Medicinal Chemistry, Series Vol. 17, Academic Press, 1981. Największym mankamentem tego antybiotyku, stosowanego w lecznictwie od połowy lat sześćdziesiątych, jest wysoka toksyczność ogólna, a w szczególności kardiotoksyczność, która ogranicza jego efektywne stosowanie (The Extra Pharmacopea, 30th ed., Pharmaceutical Press, London., 474, 1993).

Wiadomo, że od szeregu lat są prowadzone badania nad podwyższeniem cytotoksyczności, a także nad obniżeniem toksyczności daunomycyny. Wyniki tych badań, zawarte w opisach patentowych: niemieckim nr 3325816, amerykańskim nr 4973675A, japońskim nr 1079196A oraz w publikacji G. Straussa, Die Pharmazie, 42, 289, 1987, dokumentują zmniejszenie toksyczności szeregu pochodnych zawierających modyfikacje w obrębie grupy aminowej pierścienia cukrowego, jako połączenia typu N,N-dialkilu, aminoeteru, iminy, mocznika, nitrozomocznika, a także układów heterocyklicznych o charakterze zasadowym.

Celem wynalazku było otrzymanie nowych pochodnych daunomycyny posiadających podwyższone w stosunku do daunomycyny działanie przeciwnowotworowe i/lub obniżoną toksyczność.

Nasze badania ukierunkowano na amidynowe pochodne daunomycyny ze względu na szeroki zakres aktywności biologicznej amidyn, obejmujący między innymi działanie przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwpierwotniakowe, uspakajające i znoszące arytmię serca (R. G. Grout „Biological reactions and pharmaceutical uses of imidic acid derivatives” in „The chemistry of amidines and imidates”, 255, 1975, ed. S. Patai, J. Wiley & Sons, London), a także z powodu ich wysokiej zasadowości, powodującej niejednokrotnie wzrost aktywności biologicznej bez wyraźnego wzrostu toksyczności (J. Oszczapowicz, „Basicity, H-bonding, tautomerism and complex formation of imidic acid derivatives” in „The chemistry of amidines and imidates”, 623, 1993, ed. S. Patai, Z. Rappaport, J. Wiley & Sons, London oraz polskie opisy patentowe nr 79157 oraz nr 87697.

Ze znanego stanu techniki wynika, że w szerokiej grupie aktywnych biologicznie amidyn, nieliczne z nich wykazują działanie przeciwnowotworowe. Przykładami takich związków mogą być pochodne tereftalanilidu, zawierające układ imidazolu lub 1,4,5,6tetrahydropirymidyny, o silnym działaniu przeciw leukemii (l. Kline, M. Ganz i inni, Cancer Chemotherapy Reports, Part 2,2, 65, 1971), a także lek o nazwie Bisantren, zawierający układ antracenu oraz podstawioną grupę amidynową (amerykański opis patentowy nr 4258181). Z europejskiego opisu patentowego o nr 0388948 wiadomo, że akrylowe pochodne pirolu, zawierające układ amidynowy wykazują wysoką aktywność wobec komórek raka krwi i płuc.

Wprowadzenie zatem funkcji amidynowej do układu glikozydu antracyklinowego wydało się być istotnym problemem, którego rozwiązanie mogłoby prowadzić do otrzymania nowej grupy cytostatyków o podwyższonej aktywności i/lub obniżonej toksyczności. Praktyczne rozwiązanie tego problemu dokumentują nowe związki i sposób ich wytwarzania według niniejszego wynalazku.

W polskim opisie patentowym nr 138836 dotyczącym wprowadzenia grupy amidynowej do cząsteczki daunomycyny otrzymano pochodną N,N-dimetyloformamidynową, do wytworzenia której użyto jako substrat acykliczną N,N-dimetyloaminę. Pochodna ta nie wykazała jednak wyraźnej poprawy właściwości przeciwnowotworowych. Z tego powodu do otrzymania nowych związków z grupy daunomycyny w przedstawionym wynalazku zastosowano amidyny, będące pochodnymi cyklicznych amin drugorzędowych takich jak pirolidyna, piperydyna, morfolina oraz heksametylenoimina. Nieoczekiwanie okazało się, że otrzymane związki wykazuj ą korzystniejsze działanie przeciwnowotworowe w porównaniu z wyjściową daunomycyną.

Istotą wynalazku są nowe pochodne daunomycyny, przydatne do otrzymywania form farmaceutycznych o wzorze ogólnym 1, w którym R¹ i R² wraz z atomem azotu tworzą niepodstawioną lub podstawioną podstawnikiem R³ grupę N,N-1,4-tetrametylenową (pirolidynową), N,N-1,5-pentametylenową (piperydynową), N.N-3-oksa-1.5-pentametylenową (morfolinową) oraz N,N-1,6-heksametylenową (heksametylenoiminową), zaś R³ oznacza

186 762 alkil, alkoksyl, chlorowiec, grupę CN lub COR⁴, w której R⁴ oznacza grupę alkoksylową aminową lub aminoalkilową, zaś X oznacza cząsteczkę HCl Iub HalkilSOą, gdzie alkil oznacza metyl Iub etyl.

Przedmiotem wynalazku są w szczególności:

chlorowodorek 3'-deammo-3'-(N,N-1,4-tetrametylenofonnamidyno)-daunomycyny, chlorowodorek 3 '-deamino-3'-(N,N -1 ,5 -pentametylenoformamidyno)-daunomycyny, chlorowodorek 3'-deamino-3'-(N,N-3-oksa-1 ,5 -pentametylenoformamidyno)-daunomycyny, chlorowodorek 3'-deamino-3'-(N,N-1,6-heksametylenoformamidyno)-daunomycyny, metylosiarczan 3'-deamino-3'-(N,N-1 ,4-tetrametylenoformamidyno)-daunomycyny, metylosiarczan 3 '-deamino-3 '-(N,N -1, 5 -pentametylenoformamidynoj-daunomycyny, metylosiarczan 3'-deamino-3’-(N,N-3-oksa-1,5-pentametylenoformamidyno)-daunomycyny, etylosiarczan 3^,-deamino-3'-(N.N-30ksa-l,5-pentametylenoformamidyno)-daunomycyny, metylosiarczan 3'-deamino-3 '-(N,N-1 ,6-heksametylenoformamidyno)-daunomycyny, Każdy ze związków wymienionych powyżej stanowi produkt krystaliczny lub produkt zasadniczo amorficzny, wolny od substancji krystalicznej.

Przeprowadzono badania cytotoksyczności in vitro, badając zależność stopnia zahamowania wzrostu komórek od zastosowanej dawki, przykładowo wobec ludzkiego nowotworu pęcherza linii Hu 1703. Otrzymane wyniki ilustruje fig 1. Do badań został użyty chlorowodorek 3'-deamino-3'-(N,N-1,4-tetrametylenoformamidyno)-daunomycyny (preparat 1), chlorowodorek 3'-deamino-3'--N.N-3^oksa-1.5-pentametylιenofoπnamidyno)-daunomycyny (preparat 2) oraz chlorowodorek 3'-deamino-3'-(N,N-1 ,6”-heksametylenoformamidyno)-daunomycyny (preparat 3) w odniesieniu do wyjściowej daunomycyny i porównawczo do adriblastyny. Otrzymane wartości ID50 (inhibition dose) wynoszą odpowiednio 0.128, 0.074, 0.317, 0.374, oraz 0.560 pg/ml, co wskazuje, że preparaty 1, 2 i 3 wykazują wyższą aktywność cytostatyczną odpowiednio około 3-krotnie, 5-krotnie i o 20% od wyjściowej daunomycyny i odpowiednio przeszło 4-krotnie, 7.5-krotnie i 1.5-krotnie od adriblastyny.

Istotą wynalazku jest także sposób otrzymywania nowych pochodnych daunomycyny 0 wzorze ogólnym 1, w którym R¹ i R2 wraz z atomem azotu tworzą niepodstawioną lub podstawioną podstawnikiem R'grupę N,N-1,4-tetrametylenową, N,N-1,5-pentametylenową, N,N-3-oksa-1,5-pentametylenową oraz N,N-1 ,6-heki^^^<^^^^t^r^<o^£^, zaś R³ oznacza alkil, alkoksyl, chlorowiec, grupę CN, lub COR4, w której R4 oznacza grupę alkoksylową, aminową lub aminoalkilową, zaś X oznacza cząsteczkę HCl lub HalkilSO4, w której alkil oznacza metyl lub etyl, polegający na tym, że daunomycynę w postaci chlorowodorku o wzorze 2 lub wolnej zasady o wzorze 3 poddaje się reakcji w alkoholu alifatycznym lub w mieszaninie tych alkoholi lub też w chlorowcopochodnej węglowodoru alifatycznego lub w mieszaninie tych chlorowcopochodnych z aktywną pochodną formamidu o wzorze ogólnym 4, w którym R1 1R2 określono uprzednio, taką jak acetal o wzorze ogólnym 5 lub kompleks formamidu z siarczanem dialkilu o wzorze ogólnym 6, w których R1 i r2 przedstawiono powyżej, zaś alkil oznacza metyl lub etyl, po czym wytworzony produkt krystalizuje się z mieszaniny chlorowcopochodnej węglowodoru alifatycznego i eteru dialkilowego, a następnie sączy się, przemywa i suszy lub przeprowadza w postać amorficzną.

Jako alkohol alifatyczny stosuje się alkohol zawierający od 1 do 4 atomów węgla, korzystnie alkohol metylowy lub etylowy lub też ich mieszaniny, jako chlorowcopochodną węglowodoru alifatycznego używa się korzystnie chlorek metylenu lub chloroform lub też ich mieszaniny zaś jako eter dialkilowy stosuje się korzystnie eter dietylowy, eter diizopropylowy lub też ich mieszaniny.

Sposobem według wynalazku do roztworu chlorowodorku daunomycyny o wzorze 2 w alkoholu alifatycznym dodaje się po ochłodzeniu alkoholowy roztwór acetalu o wzorze ogólnym 5, w którym R1 i R2 określono poprzednio, po czym mieszaninę reakcyjną miesza się, zagęszcza się pod próżnią, pozostałość rozpuszcza się w chlorowcopochodnej węglowodoru alifatycznego, dodaje eter dialkilowy, a następnie wydzielony krystaliczny produkt

186 762 w postaci chlorowodorku sączy się, przemywa i suszy lub ewentualnie przeprowadza w postać wolnej zasady. '

Zgodnie z wynalazkiem stosuje się chlorowodorek daunomycyny o wzorze 2 o czystości według oznaczenia metodą HPLC powyżej 97%, przy czym stosunek molowy chlorowodorku daunomycyny o wzorze 2 do acetalu o wzorze ogólnym 5, gdzie R¹ i r2 podano poprzednio wynosi od 1:1 do 1:2,5, korzystnie od 1:1,1 do 1:1,8, zaś reakcję chlorowodorku daunomycyny o wzorze 2 z acetalem o wzorze ogólnym 5, prowadzi się w temperaturze od -50 do +40°C.

Sposobem według wynalazku do roztworu daunomycyny w formie wolnej zasady 0 wzorze 3 w chlorowcopochodnej węglowodoru alifatycznego dodaje się po ochłodzeniu roztwór kompleksu formamidu z siarczanem dialkilu o wzorze ogólnym 6, w którym R¹, R2 1 alkil wymieniono uprzednio, w chlorowcopochodnej węglowodoru alifatycznego, po czym mieszaninę reakcyjną pozostawia się do przereagowaaia substratu, zagęszcza, dodaje eter dialkilowy, a następnie wydzielony krystaliczny produkt w postaci alkilosiarczanu sączy się, przemywa i suszy lub ewentualnie przeprowadza w postać wolnej zasady.

Zgodnie z wynalazkiem stosuje się daunomycynę w postaci wolnej zasady o wzorze 3, o czystości według oznaczeń metodą HPLC powyżej 97%, przy czym stosunek molowy daunomycyny o wzorze 3 do kompleksu formamidu z siarczanem dialkilu o wzorze ogólnym 6, gdzie R *, R² oraz alkil przedstawiono uprzednio, wynosi od 1:1 do 1:1,6, korzystnie od 1:1 do 1:1,2, zaś reakcję daunomycyny o wzorze 4 i kompleksu formamidu z siarczanem dialkilu o wzorze ogólnym 6 prowadzi się w temperaturze od -40 do +40°C.

Elementem istoty sposobu według wynalazku jest także sposób przeprowadzania krystalicznych produktów o wzorze ogólnym 1, w którym R1 i R2 podano poprzednio, w postać amorficzną w wyniku przygotowania roztworu produktu w alkoholu alkilowym o ilości atomów węgla od 1 do 4, korzystnie w alkoholu metylowym lub etylowym lub w chlorowcopochodnej węglowodoru alifatycznego, korzystnie w chlorku metylenu lub w chloroformie lub też w mieszaninie tych rozpuszczalników, z którego następnie są usuwane rozpuszczalniki w procesie suszenia rozpyłowego, z wytworzeniem amorficznej postaci produktu. Jako gaz nośny w omawianym procesie stosuje się korzystnie azot lub argon.

lstotą wynalazku jest również środek farmaceutyczny przeznaczony do stosowania iniekcyjnego, zawierający jako substancję biologicznie czynną krystaliczną lub amorficzną postać co najmniej jednego związku według zastrzeżeń 1-10, otrzymaną sposobem według wynalazku, w ilości od 0,1 do 99,9%. Środek farmaceutyczny przeznaczony do stosowania iniekcyjnego, zawiera jako substancję biologicznie czynną związek o wzorze ogólnym 1, według zastrzeżeń 1-13, ewentualnie z dodatkiem co najmniej jednej z farmaceutycznie dopuszczalnych w preparatach iniekcyjnych substancji pomocniczych, korzystnie takich jak laktoza i/lub p-hydroksybenzoesan sodu.

Związki o wzorze ogólnym 1, według zastrz. 1-13 stosowane są do wytwarzania środków farmaceutycznych przeznaczonych do leczenia nowotworów, przy czym sposób leczenia polega na tym, że podaje się skutecznie działającą leczniczo ilość co najmniej jednego ze związków o wzorze ogólnym 1, według zastrzeżeń 1-13, ewentualnie w połączeniu ze znanymi, dopuszczalnymi farmaceutycznie w preparatach iniekcyjnych substancjami pomocniczymi, w postaci odpowiedniej do podania.

Przedstawiony wynalazek odznacza się szeregiem istotnych zalet, z których najważniejszymi są:

- otrzymanie nowych związków o aktywności przeciwnowotworowej wyższej od aktywności wyjściowej daunomycyny, a także od adriblastyny. Stwierdzono doświadczalnie, że nowe, otrzymane sposobem według wynalazku, związki o wzorze ogólnym 1, w którym podstawniki R1 oraz R2 wraz z atomem azotu tworzą układ pirolidyny (preparat 1), morfoliny (preparat 2) oraz heksametylenoiminy (preparat 3) wykazują in vitro wobec ludzkiego nowotworu pęcherza linii nr Hu 1703 aktywność odpowiednio około 3-krotnie, 5-krotnie oraz o 20% wyższą od aktywności wyjściowej daunomycyny oraz odpowiednio przeszło 4-krotnie,

7.5-krotnie oraz 1.5-krotnie od adriblastyny (fig. 1).

- otrzymanie nowych związków o kilkakrotnie niższej toksyczności od wyjściowej daunomycyny. Dowodzi tego fakt, że przy porównaniu aktywności przeciwnowotworowej dau186 762 nomycyny oraz preparatu 2 wobec białaczki P388 (i.p.) u myszy stwierdzono, że całkowita dawka dająca maksymalny czas przeżycia jest około trzykrotnie wyższa dla preparatu 2.

- prosty sposób wytwarzania związków o wzorze ogólnym 1, w którym R^ł i R2 przedstawiono poprzednio, obejmujący tylko jeden etap syntezy,

- otrzymanie nowych związków o wysokiej czystości (94.1 - 97.8%) i ze stosunkowo wysoką wydajnością to jest 72.9 - 78.0% w przypadku zastosowania jako substratów acetali o wzorze ogólnym 5 oraz 67.5 - 72.5% przy użyciu kompleksów formamidu z siarczanu dialkilu o wzorze ogólnym 6, w których R¹, R2 i alkil określono uprzednio.

Poniższe przykłady ilustrują wynalazek w żadnym stopniu nie ograniczając jego zakresu.

Przykład I. 1.28 g (2.26 mmola) chlorowodorku daunomycyny rozpuszczono w 300 ml bezwodnego alkoholu metylowego i po ochłodzeniu do temperatury około 10 wkroplono pod azotem w czasie 20 minut roztwór 0.466 g (3.2 mmola) dimetylowego, acetalu Nformylopirolidyny w 8 ml alkoholu metylowego, a następnie uzyskać roztwór mieszano w ciągu 2 godzin do zaniku substratu. Reakcję kontrolowano metodą chromatografii cienkowarstwowej na żelu krzemionkowym F254 w układzie chlorek metylenu:metanol:kwas mrówkowyrwoda w stosunku objętościowym 82:15:2:1. Otrzymaną mieszaninę poreakcyjną zatężono pod próżnią w temperaturze poniżej 30°C, pozostałość rozpuszczono w 30 ml chloroformu i w celu wykrystalizowania produktu dodawano stopniowo 25 ml eteru dietylowego. Uzyskany osad po odsączeniu i przemyciu eterem dietylowym, wysuszono pod próżnią.

Otrzymano 1.2 g krystalicznego chlorowodorku 3'-deamino-3'-(N,N-1,4-tetrametylenoformamidyno)-daunomycyny, co stanowi 82.0% wydajności teoretycznej. Czystość preparatu oznaczona metodą HPLC - 97.8%.

Widmo IR (KBr) zawiera charakterystyczne pasmo grupy C=N- przy 1685 cm’1

Widmo ’U NMR (200 MHz, CD3OD, δ ppm): 1.30 (d, 3H, J=6.6 Hz, CH3, C-5'), 1.782.35 (m, 8H, 2H-2, 2H-8 oraz 2CH2 z pierścienia pirolidyny), 2.36 (s, 3H, COCH3), 2.92 (d, H, H-10a)10.99 (d, Η, H-l Ob-1 3.42 (bt, 2H, 2-CH- z pierścienia pirolidyny), n.62 (bs, H,H4'), 3.68 (bt, 2H, N-CH z pierścienia pirolidyny), 3.84-3.96 (m, H, H-3'), 4.01 (s, 3H, OCH3), 4.31 (dd, 2H J=6.5 oraz 13.3 Hz, H-5'), 5.04 (dd, H, J=2.5 oraz 4.9 Hz, H-7), 5.44 (bd, H, J=3.0 Hz, H-F), 7.53 (dd, H, J=1.4 oraz 8.2 Hz, H-1), 7.79 (t, H, H2), 7.87 (dd, H, J=1.4 oraz 7.6 Hz, H-3), 8.12 (s, H, N-CH-).

Widmo MS (CI) m/z: (M + H)⁺, obliczono dla C32H37N2O10: 609.24482, znaleziono: 609.24426.

Przykład II. Postępowano analogicznie jak w przykładzie I lecz stosowano 567 mg (3.9 mmola) dietylowego acetalu N-formylopirolidyny, zaś jako rozpuszczalnik alkohol etylowy. Otrzymano krystaliczny chlorowodorek 3'-deamino-3'-(N,N-1,4-tetrametylenoformamidyno6-daunomycyny o czystości według oznaczeń metodą HPLC 94.8%.

Widmo IR (KBr) oraz 'li NMR (CD3OD) analogiczne jak w przykładzie I.

Przykład III. Postępowano analogicznie jak w przykładzie I lecz stosowano 581 mg (4.0 mmole) dimetylowego acetalu N-formylopirolidyny. Otrzymano krystaliczny chlorowodorek 3'-deamino-3'-(N,N-1,4-tetrametylenoformamidyno)-daunomycyny z wydajnością 72.9% i o czystości według oznaczeń metodą HPLC 95.5%.

Widmo IR(KBr) oraz *H NMR (CD3OD) analogiczne jak w przykładzie I.

Przykład IV. Postępowano analogicznie jak w przykładzie I lecz do krystalizacji stosowano 22 ml eteru diizopropylowego. Otrzymano krystaliczny chlorowodorek 3'-deamino-3')(N,N-1,4)tetrametylenoformamidyno)-daunomycyny z wydajnością 77.7% 1 o czystości według oznaczeń metodą HPLC 94.9%.

Widmo IR (KBr) oraz ’H NMR (CD3OD) analogiczne jak w przykładzie I.

Przykład V. Postępowano analogicznie jak przykładzie I lecz stosowano 525 mg (3.3 mmola) dimetylowego acetalu N-formylopiperydyny. Roztwór acetalu wkraplano w temperaturze 5°C, a następnie mieszano w ciągu 8 godzin w temperaturze pokojowej. Uzyskano krystaliczny chlorowodorek 3'-deamino-3’-(N,N-1,5-pentametylenoformamidyno)daunomycyny z wydajn ości ą 74.5%.

Widmo IR (KBr) C=N- 1690 cm'1

186 762

Widmo 'H NMR (200 MHz, CD3OD, δ ppm): 1.29 (d, 3H, J=6.5 Hz, CH3, C-5'), 1.622.34 (m, 10H, 2H-2', 2H-8 oraz 3CH2 z pierścienia piperydyny), 2.35 (s, 3H, COCH3), 2.853.00 (m, 2H, H-10), 3.12 (t, 2H, J=5.6 Hz, N-CH₂ z pierścienia piperydyny), 3.54 (bt, 2H, NCH2 z pierścienia piperydyny), 3.61 (bs, H, H-4'), 3.81-3.94 (m, H, H-3'), 3.99 (s, 3H, OCH3), 4.30 (dd, H J=4.9 oraz 11.3 Hz, H-5'), 4.99-5.08 (m, H, H-7), 5.44 (bd, H, J=2.9 Hz, H-1), 7.51 (dd, H, J=1.3 oraz 8.2 Hz, H-1), 7.78 (t, H, H-2), 7.86 (dd, H, J=1.3 oraz 7.9 Hz, H-3), 7.89 (s, H, N-CH-).

Widmo MS (CI) m/z: (M + H)+, obliczono dla C33H39N2O10: 623.26047, znaleziono: 623.26062.

Przykład VI. Postępowano analogicznie jak w przykładzie I lecz stosowano 658 mg (3.8 mmola) dimetylowego acetalu N-formyloheksametylenoiminy. Roztwór acetalu wkraplano w temperaturze w granicach 3-5°C, po czym dalszą reakcję prowadzono 12 godzin w temperaturze pokojowej i uzyskano krystaliczny chlorowodorek 3'-deamino-3'-(N,N-l ,5heksametylenoformamidyno)-daunomycyny z wydajnością 73.5% i o czystości według oznaczeń metodą HPLC 96.6%.

Widmo IR (KBr) C=N- 1685 cm¹.

Widmo ^łH NMR (200 MHz, CD3OD, δ ppm): 1.29 (d, 3H, J=6.6 Hz, CH3, C-5’), 1.502.35 (m, 12H, 2H-2', 2H-8, 4CH2 z pierścienia heksametylenoiminy), 2.35 (s, 3H, COCH3), 2.84 (d, H, H-lOa), 2.92 (d, H, H-10b), 3.49 (t, 2H, J=5.5 Hz, N-CH2 z pierścienia heksametylenoiminy), 3.56-3.68 (m, 3H, H-4', N-CH2 z pierścienia heksametylenoiminy), 3.84-3.92 (m, H, H-3'), 3.97 (s, 3H, OCH3), 4.24-4.38 (m, H, H-5'), 4.90-5.10 (m, H, H-7), 5.40-5.47 (m, H, H-1), 7.49 (dd, H, J=2.2 oraz 7.5 Hz, H-1), 7.66-7.84 (m, 2H, H-2 oraz H-3), 8.00 (s, H, N=CH-).

Widmo MS (CI) m/z: (M + H)⁺, obliczono dla C34H41N2O10: 637.27612, znaleziono: 637.27801.

Przykład VII. Postępowano analogicznie jak w przykładzie I lecz stosowano 548 mg (3.4 mmola) dimetylowego acetalu N-formylomorfoliny. Roztwór acetalu wkraplano w temperaturze -5°, następnie mieszano dalsze 30 minut w temperaturze w granicach -5-2°C i rnsysloaio lkystidlcaiy Olks-1,5 jprntiunetyłenoformamidyno)-daunomycyny z wydajnością 73.6%. Czystość produktu według oznaczeń metodą HPLC - 96.0%.

Widmo IR (KBr) O=N- 1690 cm⁴.

Widmo ’H NMR (200 MHz, CD3OD, δ ppm): 1.30 (d, 3H, J=6.5 Hz, CH3, C-5'), 1.802.34 (m, 4H, 2H-2', 2H-8), 2.36 (s, 3H, COCH3), 2.82-3.04 (m, 2H, H-10), 3.54-3.69 (m, 5H, H-4', 2CH2 z pierścienia morfoliny), 3.69-3.81 (m, 4H, 2CH2 z pierścienia morfoliny), 3.853.99 (m, H, H-3’), 4.00 (s, 3H, OCH3), 4.27-4.38 (m, H, H-5), 4.99-5.07 (m, H, H-7), 5.44 (bd, H, H-1'), 7.53 ( dd, H, J=1.3, 8.2 Hz, H1), 7.70-7.89 (m, 2H, H-2, H-3), 7.91 (s, H,

Widmo MS (CI) m/z: (M + H)+, obliczono dla C32H37N2OH: 625.23973, znaleziono: 625.23992.

Przykład VIII. 844 mg (1.6 mmola) daunomycyny rozpuszczono w 40 ml bezwodnego chloroformu i po ochłodzeniu do temperatury -5°C wkroplono w ciągu 15 minut roztwór 396 mg (1.76 mmola) kompleksu siarczanu dimetylu z N-formylopirolidyną w 8 ml chloroformu. Reakcję prowadzono w temperaturze pokojowej do zaniku substratu, to jest w ciągu około 3 godzin, przy czym przebieg procesu kontrolowano metodą chromatografii cienkowarstwowej w warunkach podanych w przykładzie I. Następnie mieszaninę poreakcyjną zagęszczono pod próżnią do połowy wyjściowej objętości i produkt wykrystalizowano przez stopniowe dodanie do uzyskanej po odparowaniu pozostałości 17 ml eteru dietylowego. Otrzymano metylosiarczan 3'-deamino-3'-(N,N-l,4-ΐeΐrametylenofbrmamidyno)-daunomycyny z wydajnością 70.5% i o czystości oznaczonej metodą HPLC 94.9%.

Widmo IR (KBr) C=N- 1685 cm’1.

Widmo *H NMR (200 MHz, CD3OD, δ ppm): 1.33 (d, 3H, J= 6.6 Hz, CHs,C-5), 1.802.38 (m, 8H, 2H-2', 2H-8, 2CH2 z pierścienia pirolidyny), 2.40 (s, 3H, COCH3), 2.85-3.07 (m, 2H, H-10), 3.47 (bt, 2H, N-CH2 z pierścienia pirolidyny), 3.65-3.80 (m, ’H, H-4', N-CH2

186 762 z pierścienia pirolidyny), 3.71 (s, 3H, S-OCH3), 3.88-4.00 (m, H, H-3'), 4.03 (s, 3H, OCH3), 4.29-4.42 (m, H, H-5'), 5.00-5.10 (m, H, H-7), 5.45-5.52 (m, H, H-1'), 7.56 (dd, H, J=7.9 oraz

1.4 Hz, H-1), 7.76-7.92 (m, 2H, H-2, H-3), 8.16 (s, H,N=C-H).

Widmo MS (CI) m/z: (M + H)+, obliczono dla C32II37N2O10: 609.24482, znaleziono: 609.24543.

Przykład IX. Postępowano analogicznie jak w przykładzie VIII lecz stosowano 402 mg (1.68 mmola) kompleksu siarczanu dimetylu z N-formylopiperydyną, zaś jako rozpuszczalnik - bezwodny chlorek metylenu. Roztwór kompleksu wkraplano w temperaturze 10°C, zaś dalszą reakcję prowadzono w ciągu 10 godzin w temperaturze pokojowej. Uzyskano krystaliczny metylosiarczan 3'-deamino-3'-(N,N-1,5-pentametylenoformamidyno)-daunomycyny z wydajnością 68.8%. Czystość preparatu oznaczona metodą HPLC - 95.3%.

Widmo IR (KBr) C=N- 1685 cm⁴.

Widmo ¹H NMR (200 MHz, CD3OD, δ ppm): 1.33 (d, 3H, J=6.6 Hz, CH3, C-5'), 1.652.38 (m, 10H, H-2', 2H-8, 3CH2 z pierścienia piperydyny), 2.40 (s, 3H, COCH3), 2.76-301 (m, 2h, H-10), 3.18 (bt, 2H, N-CH2 z pierścienia piperydyny), 3.58 (bt, 2H, N-CH2 z pierścienia piperydyny), 3.64-3.72 (m, H, H-4'), 3.71 (s, 3H, S-OCH3), 3.85-4.03 (m, H, H3’), 4.01 (s, 3H, OCH3), 4.27-4.42 (m, H, H-5’), 5.01-5.10 (m, H, H -7), 5.41-5.50 (m, H, H1'), 7.44-7.55 (m, H, H-l), 7.73-7.85 (m, 2H, H-2, H-3), 7.94 (s, H, N=C-H).

Widmo MS (CI) m/z: (M + H)+, obliczono dla C33H39N2OK0 623.26047, znaleziono: 623.26064.

Przykład X. Postępowano analogicznie jak dla przypadku VIII lecz stosowano 434 mg (1.8 mmola) kompleksu siarczanu dimetylu z N-formylomorfoliną. Roztwór kompleksu wkraplano w temperaturze -8°C, po czym dalszą reakcję prowadzono wciągu 5 godzin w temperaturze pokojowej i uzyskano krystaliczny metylosiarczan 3'-deamino-3'-(N,N-3oksa-1,5-pentametylenofonnamidyno)-daunomycyny z wydajnością 72.5%.

Widmo IR (KBr): C=N- 1700 cm⁴.

Widmo ’H NMR (200 MHz, CD3OD, δ ppm): 1.34 (d, 3H, J=6.3 Hz, CH3, C-5'), 1.842.45 (m, 4H, 2H-2', 2H-8), 2.40 (s, 3H, COCH3), 2.89-3.04 (m, 2H, H-10), 3.59-3.84 (m, 9H, H-4', 4CH2 z pierścienia morfoliny), 3.72 (s, 3H, S-OCH3), 3.88-3.96 (m, H, H-3'), 4.03 (s, 3H, OCH3), 4.32-4.43 (m, H, H-5'), 4.98-5.11 (m, H, H-7), 5.45-5.52 (m, H, H-1'), 7.517.60 (m, H, H-l), 7.74-7.89 (m, 2H, H-2, H-3), 8.02 (s, H, N=C-H).

Widmo MS (CI) m/z: (M + H)+, obliczono dla C32H3?N2On: 625.23973, znaleziono: 625.23933.

Przykład XI. Postępowano analogicznie jak w przykładzie VIII lecz stosowano 452 mg (1.68 mmola) kompleksu siarczanu dietylu z N-formylomorfoliną. Roztwór kompleksu wkraplano w temperaturze -8°C, a następnie mieszano w ciągu 8 godzin w temperaturze pokojowej. Otrzymano krystaliczny etylosiarczan 3'-deamino-3'-(N,N-3-oksa-l,5-pentametylenoformamidyno)-daunomycyny z wydajnością 67.5% i o czystości według oznaczeń metodą HPLC 95.9%.

Widmo IR (KBr): C=N- 1695 cm’1

Widmo ^]H NMR (200 MHz, CD3OD, δ ppm): 1.33 (d, 3H, J=6.3 Hz, CH3, C-5'), 1.642.45 (m, 7H, 2H-2', 2H-8, SOCHCHO, 2.40 (s, 3H, COCH3), 2.88-3.05 (m, 2H, H-10), 3.603.85 (m, 9H, H-4', 4CH2 z pierścienia morfoliny), 3.64 (m, 2H, S-OChLCHL), 388-3.95 (m, H, H-3'), 4.04 (s, 3H, OCH3), 4.31-4.44 (m, H, H-5'), 4.98-5.10 (m, H H-7), 5.46-5.52 (m, H, H-1'), 7.52-7.60 (m, H, H-1), 7.73-7.88 (m, 2H, H-2, H-3), 8.02 (s, H, N=C-H).

Widmo MS (CI) m/z: (M + H)+, obliczono dla C32H37N2O10 625.23973, znaleziono: 625.23958.

Przykład XII. Postępowano analogicznie jak w przykładzie VIII lecz stosowano 456 mg (1.8 mmola) kompleksu siarczanu dimetylu z N-formyloheksametylenoiminą, zaś jako rozpuszczalnik mieszaninę chloroformu i chlorku metylenu w stosunku objętościowym 1:1. Roztwór kompleksu wkraplano w temperaturze 5°C, po czym kontynuowano reakcję w temperaturze pokojowej w ciągu 9 godzin. Uzyskano krystaliczny metylosiarczan 3'-deamino-3'-(N,N^1,6-heksametylenoformamidyno)-daunomycyny z wydajnością 70.3%.

Widmo IR (KBr): C=N- 1690 cm'¹. '

186 762

Widmo ’H NMR (200 MHz, CD3OD, 5ppm): 1.99(d, 3H, J=4.2 Hz, CH₃, C-5’), 1.4- 2.44 (m, 12H, 2H-2', 2H-8, 4CH2 z pierścienia heksametylenoiminy), 2,35 (s, 3H, COCH₃), 2.82-3.03 (m, 2H, H-10), 3.42 - 3,75 (m, 5H, H-4', CH2-N-CH2 z pierścienia heksametylenoiminy), 3.66 (s, 2H, S-OCH3), 3.86-3.96 (m, H, H-3'), 3.99 (s, 3H, OCH₃), 4.26-4.35 (m, H, H-5'), 4.96-5.08 (m, H, H-7), 5.42-5.48 (m, H, H-1’), 7.46 -7.54 (m, H, H-1), 7.74-7.90 (m, 2H, H-2, H-3), 7.88 (s, H, N=C-H).

Widmo MS (Cl) m/z: (M + H)⁺, obliczono dla C34H41N2O11: 637.27612, znaleziono: 637.27622.

Przykład Xlll. 1.1 g krystalicznego chlorowodorku 3'-deamino-3'-(N,N-1,6heksametylenoformamidyno)-daunomycyny rozpuszczono w 60 ml mieszaniny chloroform i alkohol etylowy w stosunku objętościowym 3:1. Uzyskany roztwór poddawano procesowi suszenia rozpyłowego przy użyciu suszami Mini Spray firmy Buchi przy zastosowaniu temperatury wlotu 130°C i temperatury wylotu 90°C oraz przy użyciu azotu jako gazu nośnego. Uzyskano amorficzną postać chlorowodorku 3'-deamimo-3'-(N,N-l,6-heksametylenoformamidyno)-daunomycyny. Czystość oznaczona metodą HPLC - 95.4%. Łączna zawartość chloroformu i alkoholu etylowego - 0.20%.

Przykład XlV. Postępowano analogicznie jak w przykładzie Xlll lecz do procesu suszenia rozpyłowego stosowano kolejno roztwory chlorowodorku 3'-deamino-3'-(N,N-1,4tetrametylenoformamidyno)-daunomycyny, chlorowodorku 3'-deamino-3'-(N,N-1,5-pen.tametylenoformamidyno)-daunomycyny oraz chlorowodorku 3'-deamino-3'-(N,N-3-oksa-1,5pentametylenoformamidyno)-daunomycyny w mieszaninie chloroformu i alkoholu etylowego w stosunku objętościowym 3:1. Stosowano temperaturę wlotu w granicach 128-133°C oraz wylotu w zakresie 88-93°C. Otrzymano amorficzną postać odpowiednio chlorowodorku 3'deamino-3'-(N,N-1,4-tetrametylenoformamidyno)-daunomycyny, chlorowodorku 3'-deamino-3'-(N,N-1,5-pentametylenoformamidyno)-daunomycyny oraz 3'-deamino-3'-(N,N-3oksa-1,5-pentametylenoformamidyno)-daunomycyny o łącznej zawartości chloroformu i alkoholu etylowego wynoszącej dla kolejnych, wymienionych związków odpowiednio 0.13, 0.21 oraz 0.15%.

Przykład XV. 0,7 g metylosiarczanu 3'-deamino-3'-(N,N-1,4-tetrametylenoformamidyno)-daunomycyny rozpuszczono w 60 ml mieszaniny chloroformu z alkoholem etylowym w stosunku objętościowym 25:10. Wytworzony roztwór suszono rozpyłowo przy użyciu suszami opisanej w przykładzie Xlll. Stosowano temperatury wlotu i wylotu odpowiednio 135°C i 95°C. Czystość uzyskanej w powyższy sposób amorficznej postaci metylosiarczanu 3'-deamino-3'-(N,N-1 ,4-tetrametylenoformamidyno)-daunomycyny oznaczona metodą HPLC wynosiła 95.7%, zaś łączna zawartość chloroformu i alkoholu etylowego - 0. 12%.

Przykład XVl. Postępowano analogicznie jak w przykładzie XV lecz do procesu suszenia rozpyłowego stosowano kolejno roztwory metylosiarczanu 3'-deamino-3'-(N,N1 ,^'^^jp^t^^ia^<^^]^i^^oformamidyno)-daunomycyny, metylosiarczanu 3'-deamino-3'-(N,N-3oksa-1 ,5-pentametylenoformamidyno)-daunomycyny, etylosiarczanu 3'-deamino-3'-(N,N3-oksa--,5'’-pentametylenoformamidyno)-daunomycyny oraz metylosiarczanu 3 '-deamino3'-(N,N-1,5-heksametylenoformamidyno)-daunomycyny w mieszaninie chloroformu i alkoholu etylowego w stosunku objętościowym 25:10. Stosowano temperaturę wlotu w granicach 130-135°C oraz temperaturę wylotu odpowiednio 92-96°C. Uzyskano amorficzną postać odpowiednio metylosiarczanu 3'-deamino-3'-(N,N-1,5-pentametylenoformamidyno)daunomycyny, metylosiarczanu 3'-deamino-3'-(N,N-3-oksa-1,5-pentametylenoformamidyno)-daunomycyny, etylosiarczanu 3'-deamino-3'-(N.N-3-oksa-1 ,5-pentametylenoformamidyno)-daunomycyny oraz metylosiarczanu 3'-deamino-3'-(N,N-1,6-heksametylenoformamidyno)-daunomycyny o łącznej zawartości chloroformu i alkoholu etylowego wynoszącej dla kolejnych, wymienionych związków odpowiednio 0.21, 0.14, 0.16 oraz 0.22%.

Przykład XVll. Wodny roztwór zawierający 300 mg krystalicznego chlorowodorku 3'-deamino-3'-(N,N-3-oksa-1,5-pentametylenoformamidyno)-daunomycyny, 1.5 g laktozy oraz 30 mg p-hydroksybenzoesanu metylu w 75 ml apyrogennej wody, przesączono przez filtr

186 762 jałowy i rozdozowano po 2.5 ml do fiolek o objętości 10 ml. Fiolki zamrażano w czasie około 2 godzin do temperatury -40 °C i następnie poddawano liofilizacji w warunkach jałowych.

Uzyskano 27 fiolek zawierających:

10.0 ± 0.2 mg chlorowodorku 3'-deamino-3'-(N,N-3-oksa-l,5-pentametylenoformamidynoj-daunomycyny,

50.0 ± 0.6 mg laktozy,

1.00 ± 0.02 mg p-hydroksybenzoesanu metylu.

Zawartość wody - 0.5%.

Przykład XVIII. 300 mg amorficznego chlorowodorku 3'-deamino-3'-(N,N-3oksa- l,5-pentametylenoformamidyno)-daunomycyny rozpuszczono w 150 ml apyrogennej wody, przesączono przez filtr jałowy i rozdozowano do fiolek po 2.5 ml. Po zamrożeniu do temperatury około -40°C fiolki poddawano liofilizacji w warunkach jałowych. Uzyskano 57 fiolek zawierających 5.0 ± 0.1 mg 3'-deamino-3'-(N,N-3-oksa-l,5-pentametylenoformamidyno)-daunomycyny. Zawartość wody - 0.4%.

Przykład XIX. 300 mg amorficznego chlorowodorku 3'-deamino-3'-(N,N-l,6heksametylenoformamidyno)-daunomycyny rozpuszczono w 75 ml wody. Uzyskany roztwór po przesączeniu przez filtr jałowy i rozdozowaniu po 2.5 ml do fiolek poddawano procesowi liofilizacji w warunkach podanych w przykładzie XVIII. Otrzymano 27 fiolek o zawartości 3'deamino-3'-(N,N-l,6-heksametylenoformamidyno)-daunomycyny w fiolce i wody wynoszącej odpowiednio 10.0 ± 0.2 mg oraz 0.3%.

Przykład XX. 200 mg amorficznego chlorowodorku 3'-deamino-3'-(N,N-l,4tetrametylenoformamidyno)-daunomycyny, 1.5 g laktozy oraz 30 mg p-hydroksybenzoesanu sodu rozpuszczono w 71 ml apyrogennej wody, przesączono przez filtr jałowy i rozdozowano do fiolek po 2.5 ml. Po zamrożeniu do temperatuty około -35°C zawartość fiolek poddawano liofilizacji w warunkach jałowych. Uzyskano 26 fiolek zawierających:

7.0 ± 0.2 mg chlorowodorku 3'-deamino-(N,N-l,4-tetrametylenoformamidyno)daunomycyny,

53.0 ± 0.5 mg laktozy,

1.00 ± 0.02 mg p-hydroksybenzoesanu sodu.

Zawartość wody - 0.4%.

Przykład XXI. Postępowano analogicznie jak w przykładzie XVIII lecz stosowano metylosiarczan 3 '-deamino-3 '-(N,N-3 -oksa-1 ,5 -pentametylenoformamidyno)-daunomycyny. Otrzymano fiolki zawierające 5.0±0.1 mg użytego metylosiarczanu. Zawartość wody - 0.5%.

186 762

Wzór 2 • HCł

186 762

Wzór 3

O R

W /

C—N / \ ,

Wzór 4

AlkO R¹ \ / HC—N

AlkO R²

Wzór 5

HNR¹R² /

-C®

OAIk

AlkSO₄

Wzór 6

186 762

t—	CM	co

co	co	co
k.	Ł_	k.
co	<0	co
o.	CL	CL
Φ	Φ	Φ
u.	k-	k.
O-	CL	CL

o c

□ (0 n

ro c >, υ

E w ca c

ca

T3 ro

(%) njsoJZM biubmoujbubz ysidojs

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Nowe pochodne daunomycyny o wzorze ogólnym 1, w którym R¹ i R² wraz z atomem azotu tworzą niepodstawiony lub podstawioną podstawnikiem R³ grupą N,N-1,4tetrametylenową, N,N-1,5-pentametylenową, N,N-3-oksa-1,5-pentametylenową oraz N,N-1,6-heksametylenową, zaś r3 oznacza alkil lub alkoksyl, zaś X oznacza cząsteczką HCl lub HalkilSO4, gdzie alkil oznacza metyl lub etyl.
2. Związek według zastrz. 1 taki jak chlorowodorek 3'-deammo-3'-(N,N-1,4-tetrametylenoformamidyno)-daunomycyny.
3. Związek według zastrz. 1 taki jak chlorowodorek 3'-deamino-3'-(N.,N-1,5-pentametylenoformamidyno)-daunomycyny.
4. Związek według zastrz. 1 taki jak chlorowodorek 3'-deamino-3'-(N,N-3-oksa-l,5pentametylenoformamidyno)-daunomycyny.
5. Związek według zastrz. 1 taki jak chlorowodorek 3'-deamino-3'-(N,N-r',6-heksametylenoformamidyno)-daunomycyny.
6. Związek według zastrz. 1 taki jak metylosiarczan 3'-deamino-3'-(N,N-1,4tetrametylenoformamidyno)-daunomycyny.
7. Związek według zastrz. 1 taki jak metylosiarczan 3'-deamino-3'-(N,N-1,5-pentametylenoformamidyno)-daunomycyny.
8. Związek według zastrz. 1 taki jak metylosiarczan 3'-deamino-3'-(N,N-3-oksa-1,5pentametylenoformamidyno)-daunomycyny.
9. Związek według zastrz. 1 taki jak etylosiarczan 3'-deamino-3'-(N,N-3-oksa-1,5pentametylenoformamidyno)-daunomycyny.
10. Związek według zastrz. 1 taki jak metylosiarczan 3^,-deammo-3'-(N,N-1,6heksametylenoformamidyno)-daunomycyny.
11. Produkt zastrzeżony w zastrz. 1-10, znamienny tym, że stanowi produkt krystaliczny.
12. Produkt zastrzeżony w zastrz. 1-10, znamienny tym, że stanowi produkt zasadniczo amorficzny.
13. Produkt zastrzeżony w zastrz. 1-10, znamienny tym, że stanowi produkt zasadniczo wolny od substancji krystalicznej.
14. Sposób otrzymywania nowych pochodnych daunomycyny o wzorze ogólnym 1, w którym R¹ i R² wraz z atomem azotu tworzą niepodstawioną lub podstawioną podstawnikiem R³ grupę N,N-1 ,4-tetrametylenową, N,N-1,5-pentametylenową, N,N-3-oksa-1,5pentametylenową oraz N,N-1,6-heksametylenonową, zaś r3 oznacza alkil lub alkoksyl, zaś X oznacza cząsteczkę HCl lub HalkilSO4, w której alkil oznacza metyl lub etyl, znamienny tym, że daunomycynę w postaci chlorowodorku o wzorze 2 lub wolnej zasady o wzorze 3 poddaje się reakcji w alkoholu alifatycznym lub w mieszaninie tych alkoholi lub też w chlorowcopochodnej węglowodoru alifatycznego lub w mieszaninie tych chlorowcopochodnych z aktywna pochodną formamidu o wzorze ogólnym 4, w którym R1 i r2 określono uprzednio, taką jak acetal o wzorze ogólnym 5 lub kompleks formamidu z siarczanem dialkilu o wzorze ogólnym 6, w których R1 i R² przedstawiono powyżej, zaś alkil oznacza metyl lub etyl, po czym wytworzony produkt krystalizuje się z mieszaniny chlorowcopochodnej węglowodoru alifatycznego i eteru dialkilowego, a następnie sączy się, przemywa i suszy lub ewentualnie przeprowadza w postać amorficzną.
15. Sposób według zastrz. 14, znamienny tym, że jako alkohol alifatyczny stosuje się alkohol zawierający od 1 do 4 atomów węgla, korzystnie alkohol metylowy lub etylowy lub też ich mieszaniny, jako chlorowcopochodną węglowodoru alifatycznego używa się korzystnie chlorek metylenu lub chloroform lub też ich mieszaniny, zaś jako eter dialkilowy stosuje się korzystnie eter dietylowy, eter diizopropylowy lub też ich mieszaniny.

186 762
16. Sposób według zastrz. 14, znamienny tym, że do roztworu chlorowodorku daunomycyny o wzorze 2 w alkoholu alifatycznym dodaje się po ochłodzeniu alkoholowy roztwór acetalu o wzorze ogólnym 5, w którym R i R² określono poprzednio po czym mieszaninę reakcyjną miesza się, zagęszcza się pod próżnią, pozostałość rozpuszcza się w chlorowcopochodnej węglowodoru alifatycznego, dodaje eter dialkilowy, a następnie wydzielony krystaliczny produkt w postaci chlorowodorku sączy się, przemywa i suszy lub ewentualnie przeprowadza w postać wolnej zasady.
17. Sposób według zastrz. 16, znamienny tym, że stosunek molowy chlorowodorku daunomycyny o wzorze 2 do acetalu o wzorze ogólnym 5, gdzie R¹ i R2 podano poprzednio wynosi od 1:1 do 1:2,5, korzystnie od 1:1,1 do 1:1,8.
18. Sposób według zastrz. 16, znamienny tym, że reakcję chlorowodorku daunomycyny o wzorze 3 z acetalem o wzorze ogólnym 5, w którym R^r oraz r2 określono uprzednio prowadzi się w temperaturze od -50 do +40°C.
19. Sposób według zastrz. 13, znamienny tym, że do roztworu daunomycyny w formie wolnej zasady o wzorze 3 w chlorowcopochodnej węglowodoru alifatycznego dodaje się po ochłodzeniu roztwór kompleksu formamidu z siarczanem dialkilu o wzorze ogólnym 6, w którym R¹, R2 i alkil wymieniono uprzednio, w chlorowcopochodnej węglowodoru alifatycznego, następnie mieszaninę reakcyjną pozostawia się do przereagowania substratu, zagęszcza, dodaje eter dialkilowy, po czym wydzielony krystaliczny produkt w postaci alkilosiarczanu sączy się, przemywa i suszy lub ewentualnie przeprowadza w postać wolnej zasady.
20. Sposób według zastrz. 18, znamienny tym, że stosunek molowy daunomycyny o wzorze 3 do kompleksu formamidu z siarczanem dialkilu o wzorze ogólnym 6, gdzie R1 R oraz alkil przedstawiono uprzednio, wynosi od 1:1 do 1:1,6, korzystnie od 1:1 do 1:1,2.
21. Sposób według zastrz. 18, znamienny tym, że reakcję daunomycyny o wzorze 3 i kompleksu formamidu z siarczanem dialkilu o wzorze ogólnym 6, w którym R? i r2 podano uprzednio prowadzi się w temperaturze od -40 do +40° C.
22. Sposób według zastrz. 14, znamienny tym, że wytworzone krystaliczne produkty o wzorze ogólnym 1, w którym R1 i R2 przedstawiono poprzednio przeprowadza się w postać amorficzną w wyniku przygotowania roztworu produktu w alkoholu alkilowym o ilości atomów węgla od 1 do 4, korzystnie w alkoholu metylowym lub etylowym lub w chlorowcopochodnej węglowodoru alifatycznego, korzystnie w chlorku metylenu lub w chloroformie lub też w mieszaninie tych rozpuszczalników, z którego następnie są usuwane rozpuszczalniki w procesie suszenia rozpyłowego, z wytworzeniem amorficznej postaci produktu.
23. Środek farmaceutyczny, przeznaczony do stosowania iniekcyjnego, zawierający jako substancję biologicznie czynną, krystaliczną lub amorficzną postać co najmniej jednego związku według zastrzeżeń 1-10, otrzymaną sposobem według wynalazku.
24. Środek farmaceutyczny według zastrz. 23, znamienny tym, że zawiera substancję biologicznie czynną w ilości od 0,1 do 99,9%.
25. Środek farmaceutyczny przeznaczony do stosowania iniekcyjnego, zawierający jako substancję biologicznie czynną związek o wzorze ogólnym 1 według zastrz. 1-13, ewentualnie z dodatkiem co najmniej jednej z farmaceutycznie dopuszczalnych w preparatach iniekcyjnych substancji pomocniczych, korzystnie takich jak laktoza i p-hydroksybenzoesan sodu.
26. Zastosowanie związków według zastrz. 1-13 do wytwarzania środków farmaceutycznych przeznaczonych do leczenia nowotworów.
27. Zastosowanie według zastrz. 26, znamienne tym, że skutecznie działającą leczniczo ilość co najmniej jednego związku o wzorze ogólnym 1, uzupełnia się ewentualnie znanymi, dopuszczalnymi farmaceutycznie w preparatach iniekcyjnych substancjami pomocniczymi.