PL186558B1

PL186558B1 - Zespół zamka bębenkowego i klucza, zamek bębenkowy i surowy klucz do zamka bębenkowego

Info

Publication number: PL186558B1
Application number: PL98334736A
Authority: PL
Inventors: Charles W. Eden Jr.; Kenneth T. Theriault
Original assignee: Internat Security Products
Priority date: 1997-01-29
Filing date: 1998-01-26
Publication date: 2004-01-30
Also published as: PL334736A1; EP0960245A1; BR9807034A; WO1998032937A1; AU723906B2; KR20000070577A; AU5931798A; KR100494516B1; US5823029A; IL131112A0; CA2278853A1; JP2001514714A; EP0960245B1; ATE250708T1; DE69818428T2; DE69818428D1

Abstract

1 . Z esp ól za n ik a b eb en k ow ego i klu cza, którego zam ek za w iera za m o n to w an a w stalej orientacji do zespolu zam ka b eben kow ego oslo n e z uksztaltow an ym i kom oram i zastaw ek i cy lin d ryczn a p o w ierzc h n ia w ew n etrzn a o ta cza jaca kom ore, w której je s t u m ieszczo n y obrotow y bebenek, zam ontow any obrotow o w o k ó l w zd lu zn ej osi, p rzy czym k a zd a z kom ór za sta- w e k dochodzi do w ew netrznej p ow ierzchn i oslony, a bebenek p osiad a zew n etrzn a p ow ierzch n ie, która p rzylega do w ew netrznej p ow ierzchn i o slo n y tw o rzac p om ied zy m m i linie scinania, a ponadto w bebenku je s t u ksztaltow ana podlu zna szczelin a klu cza , która p osiad a d w a p rzeciw leg le b o ki, pom ied zy którym i je s t usytuow ana p la szc zy z n a srodkow a, w której lezy w zd lu zn a os obrotu beben ka, p rzy czym w bebenku sa uksztaltow ane kom ory zastaw ek, z których kazd a m a os i je s t usytuow ana z w sp ólosiow ym w yrów n an iem z kom oram i zastaw ek oslony, a ponadto kom ory za staw ek w bebenku sa usytuow ane pom ied zy szc ze lin a k lu cza 1 zew n etrzn a p ow ierzch n ia bebenka 1 stan ow ia p olaczen ie szc ze lin y k lu c z a i kom ór za staw ek w oslonie, zas w kom orach b eben k a s a um ieszczon e zestaw y zastaw ek, które sk la d a ja sie z co najm niej nap edzajacej glów n ej zastaw ki dolnej 1 napedzanej glów n ej za staw ki górnej, zam ontow anych posuw i- sto-zw rotm e w w sp ó lo sio w y ch kom orach zastaw ek w bebenku i oslonie i przynajm niej je d n a z za staw ek kazd ego zestaw u za staw ek p rzech od zi p rzez linie scinan ia i je s t u m ieszczon a czescio w o w kom orze oslo n y i cz e scio w o w kom orze bebenka, a ponadto zestaw y za staw ek s a sprezyscie docisniete w kierunku bebenka p rzez od d zieln e sprezyn y, natom iast k lu cz zestaw u za m k a b eb en k ow ego i k lu cza p osiada u chw yt i w ystajace z n iego pióro które je s t d ostosow ane pod w zgled em rozm iaru i ksztaltu do szc ze lin y k lu cza za m k a b eben kow ego i posiada d w ie p ow ierzch n ie boczn e, które sa przynajm niej w czesci rów n olegle, zas na w ew netrznej p ow ierzchn i oslony j e s t ........... FIG. 2A PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest zespół zamka bębenkowego i klucza, zamek bębenkowy i surowy klucz do zamka bębenkowego.

Znane są zamki mechaniczne, w których zastosowany jest co najmniej jeden rząd zestawów zastawek. Zestawy zastawek, które zawierają stosy współpracujących zastawek w zamkach przemieszczają się prostoliniowo, typowo promieniowo względem osi obrotu bębenka, w wyniku włożenia klucza w szczelinę wykonaną w bębenku. Zestawy zastawek zawierają co najmniej zastawkę górną lub napędzającą która jest dociskana sprężyną w kierunku osi obrotu bębenka oraz dolną zastawkę napędzaną poosiowo wyrównaną z zastawką napędzającą gdy zamek jest zamknięty. Zestawy zastawek są umieszczone w komorach wyko6

186 558 nanych w bębenku i osłonie zamka, zestawy zastawek w bębenku łączą się z kluczem zamka i z zewnętrznym obwodem bębenka. Komory zestawów zastawek w bębenku i osłonie są również wyrównane poosiowo gdy zamek jest zamknięty.

Właściwie nacięty klucz będzie w wyniku połączenia z dolnymi zastawkami w komorach bębenka powodował przesunięcie zestawów zastawek i obszar przylegania pomiędzy zastawkami każdego zestawu będzie zgodny z linią ścinania utworzoną przez zewnętrzny obwód bębenka. A zatem właściwie nacięty klucz umożliwia, wraz z dolnymi zastawkami, obrócenie bębenka klucza wewnątrz osłony. Obrócenie bębenka powoduje uruchomienie zasuwy lub innego podobnego mechanizmu zamkowego, poprzez zadziałanie połączonej z bębenkiem części krzywkowej lub końcowej.

Wspomniane powyżej zamki są znane jako zamki „bębenkowe”. Przykłady poprzednich zamków bębenkowych podano w opisach patentowych US 456,917 i 1,953,535. Najczęstszym sposobem forsowania zamka bębenkowego jest wykonanie podrobionego klucza. Należy przypuszczać, że nie jest możliwe zabezpieczenie przed sforsowaniem zamka poprzez zastosowanie wyszukanego kształtu szczeliny na klucz, to znaczy zastosowanie skomplikowanego profilu klucza, bądź też poprzez wprowadzenie różnych układów zestawów zastawek. Wysoki poziom zabezpieczenia dyktuje raczej, aby producent zamka dysponował możliwością kontroli klucza jako wyłączne źródło dostawy surowych kluczy, jakie korzystnie są użyte w tym zestawie.

Zespół zamka bębenkowego i klucza, według wynalazku ma zamek zawierający zamontowaną w stałej orientacji do zespołu zamka bębenkowego osłonę z ukształtowanymi komorami zastawek i cylindryczną powierzchnią wewnętrzną otaczającą komorę, w której jest umieszczony obrotowy bębenek, zamontowany obrotowo wokół wzdłużnej osi. Każda z komór zastawek dochodzi do wewnętrznej powierzchni osłony, a bębenek posiada zewnętrzną powierzchnię, która przylega do wewnętrznej powierzchni osłony tworząc pomiędzy nimi linię ścinania, a ponadto w bębenku jest ukształtowana podłużna szczelina klucza, która posiada dwa przeciwległe boki, pomiędzy którymi jest usytuowana płaszczyzna środkowa, w której leży wzdłużna oś obrotu bębenka. W bębenku są ukształtowane komory zastawek, z których każda ma oś i jest usytuowana z współosiowym wyrównaniem z komorami zastawek osłony, a ponadto komory zastawek w bębenku są usytuowane pomiędzy szczeliną klucza i zewnętrzną powierzchnią bębenka i stanowią połączenie szczeliny klucza i komór zastawek w osłonie. W komorach bębenka są umieszczone zestawy zastawek, które składają się z co najmniej napędzającej głównej zastawki dolnej i napędzanej głównej zastawki górnej, zamontowanych posuwisto-zwrotnie w współosiowych komorach zastawek w bębenku i osłonie i przynajmniej jedna z zastawek każdego zestawu zastawek przechodzi przez linię ścinania i jest umieszczona częściowo w komorze osłony i częściowo w komorze bębenka. Zestawy zastawek są sprężyście dociśnięte w kierunku bębenka przez oddzielne sprężyny. Klucz zestawu zamka bębenkowego i klucza posiada uchwyt i wystające z niego pióro, które jest dostosowane pod względem rozmiaru i kształtu do szczeliny klucza zamka bębenkowego i posiada dwie powierzchnie boczne, które są przynajmniej w części równoległe, zaś na wewnętrznej powierzchni osłony jest ukształtowane przynajmniej pierwsze wgłębienie, a bębenek zawiera przynajmniej pierwszą komorę zastawki blokującej przechodzącą pomiędzy pierwszym bokiem szczeliny klucza i zewnętrzną powierzchnią bębenka, przy czym komora zastawki blokującej jest współosiowa z pierwszym wgłębieniem w wyrównanym położeniu komór zastawek osłony i bębenka, a w tej komorze jest przesuwnie umieszczona zastawka blokująca mająca prostoliniową oś oraz kształtowy łeb usytuowany w jej pierwszym końcu. Najmniejsza część kształtowego łba w każdym położeniu wystaje do szczeliny klucza w jej pierwszym boku, zaś drugi przeciwny koniec zastawki blokującej jest pod względem rozmiaru i kształtu dostosowany do pierwszego wgłębienia na wewnętrznej powierzchni osłony, a ponadto łeb zastawki blokującej ma zwróconą do drugiego końca zastawki blokującej powierzchnię reakcyjną na której jest oparta wstępnie ściśnięta sprężyna, wywierająca nacisk na zastawkę blokującą w kierunku wewnętrznej powierzchni osłony. Drugi koniec zastawki blokującej przechodzi przez linię ścinania i wystaje do pierwszego wgłębienia w osłonie i za jego pośrednictwem bębenek jest zablokowany względem osłony w tym położeniu zastawki blo186 558 kującej. Natomiast przynajmniej na jednej powierzchni bocznej klucza jest ukształtowany wzdłużny rowek rozciągający się od końcówki pióra klucza w kierunku uchwytu i mający kształt przynajmniej częściowo odpowiadający kształtowi powierzchni reakcyjnej łba dodatkowej zastawki, przy czym łeb zastawki blokującej jest luźno osadzony w rowku przy końcówce pióra.

Zespół zamka bębenkowego i klucza, według wynalazku charakteryzuje się tym, że rowek klucza ma prostoliniowy pierwszy odcinek, który rozciąga się od końcówki pióra w kierunku uchwytu i ma zasadniczo stałą pierwszą głębokość, a za pierwszym odcinkiem rowka od strony końcówki pióra jest usytuowany drugi odcinek mający zasadniczo stałą drugą głębokość, przy czym drugi odcinek rowka o drugiej głębokości jest usytuowany naprzeciw zastawki blokującej w położeniu całkowitego wsunięcia pióra klucza w szczelinę bębenka, a pierwsza głębokość pierwszego odcinka rowka łagodnie przechodzi do drugiej głębokości drugiego odcinka w obszarze przejściowym, który jest oddalony od końcówki pióra o długość pierwszego odcinka, przy czym w położeniu pióra klucza w szczelinie, w którym łeb zastawki blokującej jest usytuowany w rowku poza obszarem przejściowym do drugiego odcinka rowka o drugiej głębokości, powierzchnia reakcyjna łba zastawki blokującej styka się z powierzchnią rowka, a zastawka blokująca jest utrzymywana za pomocą sprężyny w pierwszym wgłębieniu.

Rowek w części swojej długości tworzy gniazdo o kształcie odpowiadającym kształtowi powierzchni reakcyjnej łba zastawki blokującej, przy czym położenie zastawki blokującej jest określone poprzez położenie powierzchni reakcyjnej łba w drugim odcinku rowka o drugiej głębokości i w gnieździe.

Zastawka blokująca jest usytuowana swoją prostoliniową osią prostopadle do środkowej płaszczyzny szczeliny na klucz, przy czym prostoliniowa oś zastawki blokującej przecina tę płaszczyznę w punkcie oddalonym od wzdłużnej osi obrotu bębenka.

Drugi koniec zastawki blokującej ma kształt przynajmniej w części odpowiadający kształtowi pierwszego wgłębienia osłony, a pierwsze wgłębienie osłony i drugi koniec zastawki blokującej mają współpracujące ze sobą powierzchnie blokujące, za pomocą których bębenek jest zablokowany przed obrotem względem osłony w położeniu całkowitego wsunięcia zastawki blokującej do pierwszego wgłębienia.

Drugi koniec zastawki blokującej jest zakończony powierzchnią końcową skierowaną zgodnie z kierunkiem obrotu bębenka, która jest oddalona od płaszczyzny środkowej szczeliny klucza o większy odstęp po jednej stronie osi zastawki blokującej niż po drugiej.

Powierzchnia końcowa drugiego końca zastawki blokującej jest ukośna, a pierwsze wgłębienie osłony ma ukośną powierzchnię o kształcie przystającym do powierzchni końcowej, przy czym ukośna powierzchnia osłony rozciąga się na zewnątrz od wewnętrznej powierzchni osłony, a pierwsze wgłębienie ma pierwszą powierzchnię blokującą zaś drugi koniec zastawki blokującej ma drugą powierzchnię bloki^y^c^ćą które są oparte o siebie i zablokowane ze sobą w położeniu całkowitego wsunięcia zastawki blokującej do pierwszego wgłębienia osłony, przy czym ukośna powierzchnia osłony styka się powierzchnia końcową zastawki blokującej w położeniu łba zastawki blokującej w drugim odcinku pióra klucza o drugiej głębokości i przy oddalonych od siebie powierzchniach blokujących i w obróconym położeniu bębenka względem osłony.

Łeb zastawki blokującej posiada przedłużenie ograniczające osiowy ruch zastawki blokującej i wystające w kierunku drugiego boku szczeliny na klucz oraz usytuowane przy podstawie rowka, zaś pióro w drugim odcinku rowka posiada otwór, który rozciąga się od podstawy rowka do przeciwnego boku pióra, przy czym przedłużenie jest usytuowane w otworze w skrajnym położeniu zastawki blokującej wsuniętej do rowka.

Otwór i przedłużenie łba mają kształt dopełniający. Powierzchnia reakcyjna łba zastawki blokującej w części ma kształt rozszerzającego się czopu.

Według wynalazku, zamek bębenkowy, zawiera zamontowaną w stałej orientacji do zespołu zanika bębenkowego osłonę z ukształtowanymi komorami zastawek i cylindryczną powierzchnią wewnętrzną otaczającą komorę, w której jest umieszczony obrotowy bębenek, zamontowany obrotowo wokół wzdłużnej osi. Każda z komór zastawek dochodzi do we8

186 558 wnętrznej powierzchni osłony, a bębenek posiada zewnętrzną powierzchnię, która przylega do wewnętrznej powierzchni osłony tworząc pomiędzy nimi linię ścinania, a ponadto w bębenku jest ukształtowana podłużna szczelina klucza, która posiada dwa przeciwległe boki, pomiędzy którymi jest usytuowana płaszczyzna, w której leży wzdłużna oś obrotu bębenka. W bębenku są ukształtowane komory zastawek, z których każda ma oś i jest usytuowana z współosiowym wyrównaniem z komorami zastawek osłony, a ponadto komory zastawek w bębenku są usytuowane pomiędzy szczeliną klucza i zewnętrzną powierzchnią bębenka i stanowią połączenie szczeliny klucza i komór zastawek w osłonie. W komorach bębenka są umieszczone zestawy zastawek, które składają się z co najmniej napędzającej głównej zastawki dolnej i napędzanej głównej zastawki górnej, zamontowanych posuwisto-zwrotnie we współosiowych komorach zastawek w bębenku i osłonie i przynajmniej jedna z zastawek każdego zestawu zastawek przechodzi przez linię ścinania i jest umieszczona częściowo w komorze osłony i częściowo w komorze bębenka. Zestawy zastawek są sprężyście dociśnięte w kierunku bębenka przez oddzielne sprężyny. Na wewnętrznej powierzchni osłony jest ukształtowane przynajmniej pierwsze wgłębienie, a bębenek zawiera przynajmniej pierwszą komorę zastawki blokującej przechodzącą pomiędzy pierwszym bokiem szczeliny klucza i zewnętrzną powierzchnią bębenka. Komora zastawki blokującej jest współosiowa z pierwszym wgłębieniem w wyrównanym położeniu komór zastawek osłony i bębenka, a w tej komorze jest przesuwnie umieszczona zastawka blokująca mająca prostoliniową oś oraz kształtowy łeb usytuowany w jej pierwszym końcu. Najmniejsza część kształtowego łba w każdym położeniu wystaje do szczeliny klucza w jej pierwszym boku, zaś drugi przeciwny koniec zastawki blokującej jest pod względem rozmiaru i kształtu dostosowany do pierwszego wgłębienia na wewnętrznej powierzchni osłony. Łeb zastawki blokującej ma zwróconą do drugiego końca zastawki blokującej powierzchnię reakcyjną, na której jest oparta wstępnie ściśnięta sprężyna, wywierająca nacisk na zastawkę blokującą w kierunku wewnętrznej powierzchni osłony. Drugi koniec zastawki blokującej przechodzi przez linię ścinania i wystaje do pierwszego wgłębienia w osłonie i za jego pośrednictwem bębenek jest zablokowany względem osłony w tym położeniu zastawki blokującej. Drugi koniec zastawki blokującej jest zakończony powierzchnią końcową przeciwległą do szczeliny na klucz, a prostoliniowa oś zastawki blokującej jest usytuowana w drugiej płaszczyźnie poprzecznej do płaszyczyzny szczeliny na klucz w położeniu wyrównanych komór zestawu zastawek bębenka i osłony.

Według wynalazku, zamek bębenkowy, charakteryzuje się tym, że oś zastawki blokującej przecina płaszczyznę szczeliny na klucz w punkcie oddalonym od osi obrotu bębenka, a powierzchnia końcowa drugiego końca zastawki blokującej przecina prostoliniową oś zastawki blokującej pod kątem i powierzchnia końcowa jest oddalona od płaszczyzny szczeliny na klucz na większą odległość po jednej stronie prostoliniowej osi zastawki blokującej niż po drugiej jej drugiej stronie płaszczyzny. Pierwsze wgłębienie osłony ma w części prowadzącą krzywkową ukośną powierzchnię, która odchodzi na zewnątrz od cylindrycznej powierzchni wewnętrznej osłony. Powierzchnia końcowa drugiego końca zastawki blokującej stanowi powierzchnię popychacza krzywkowego, a ukośna powierzchnia styka się z powierzchnią końcową drugiego końca zastawki blokującej nadając ruch zastawce blokującej w odpowiedzi na obrót bębenka względem osłony.

Zastawka blokująca ma pierwszą powierzchnię blokującą, a pierwsze wgłębienie ma drugą powierzchnię blokującą, zaś drugi koniec, które są oparte o siebie i są usytuowane równolegle do osi zastawki blokującej, w jej położeniu wsuniętym w pierwsze wgłębienie i utrzymywanym przez sprężynę, przy czym długość pierwszej powierzchni blokującej zastawki blokującej jest mniejsza od głębokości pierwszego wgłębienia osłony, mierzonej od walcowej powierzchni wewnętrznej osłony. Powierzchnie blokujące pierwsza i draga stykają się ze sobą w położeniu drugiego końca zastawki blokującej całkowicie wsuniętego w pierwsze wgłębienie osłony.

Zastawka blokująca ma łeb, którego część ma kształt rozszerzającego się czopu.

Ukośna powierzchnia i druga powierzchnia blokująca, pierwszego wgłębienia osłony razem tworzą ścianę pierwszego wgłębienia osłony, zaś powierzchnia końcowa zastawki blo186 558 kującej jest usytuowana ukośnie względem pierwszej powierzchni blokującej zastawki blokującej.

Zastawka blokująca ma przedłużenie łba, wystające w stronę drugiego boku szczeliny na klucz.

Według wynalazku surowy klucz do zamka bębenkowego, posiadającego przynajmniej pierwszą sprężyście dociskaną zastawkę blokującą mającą prostoliniową oś i zamontowaną posuwisto-zwrotnie wzdłuż tej osi, a także mającą pierwszy koniec z kształtowym łbem wchodzącym w szczelinę na klucz od pierwszego boku tej szczeliny oraz powierzchnią reakcyjną zwróconą do pierwszego boku szczeliny na klucz i drugi koniec ze skierowamą do niego powierzchnią reakcyjną, który to surowy klucz zawiera uchwyt i pióro wzdłużnie wystające z uchwytu, zakończone końcówką i posiadające boki pierwszy i drugi oddalone od siebie i przynajmniej w części do siebie równoległe, które są połączone przez dwie usytuowane naprzeciwko krawędzie. Wzdłuż przynajmniej jednego z boków pióra od końcówki w kierunku uchwytu jest ukształtowany rowek, który co najmniej na pewnym odcinku ma ukształtowane gniazdo o kształcie przynajmniej częściowo odpowiadającym kształtowi przynajmniej części powierzchni reakcyjnej łba zastawki blokującej zamka bębenkowego. Rowek ma powierzchnię reakcyjną skierowaną w kierunku drugiego boku pióra.

Surowy klucz według wynalazku charakteryzuje się tym, że rowek klucza ma prostoliniowy pierwszy odcinek o pierwszej głębokości do umieszczania w nim łba zastawki blokującej, przy czym głębokość pierwszego odcinka rowka odpowiada osiowej odległości, na jaką jest wsunięty luźno w szczelinę na klucz łeb zastawki blokującej i pierwszy odcinek jest prostoliniowy i rozciąga się od końcówki klucza, a następnie łagodnie przechodzi w prostoliniowy drugi odcinek rowka o drugiej głębokości większej niż pierwsza głębokość. Drugi odcinek jest prostoliniowy i jest oddalony od końcówki pióra, zaś pióro jest ruchome względem zastawki blokującej w położeniu łba zastawki blokującej w pierwszym odcinku rowka przed odcinkiem przejściowym oddalonym od końcówki pióra o długość pierwszego odcinka.

Pierwsza głębokość prostoliniowego pierwszego odcinka rowka jest mniejsza od połowy grubości pióra, a druga głębokość prostoliniowego drugiego odcinka jest większa od połowy grubości pióra klucza.

W drugim odcinku w podstawie rowka jest otwór rozciągający się od podstawy rowka do drugiego boku pióra.

Wielkość otworu odpowiada z luzem wymiarom przedłużenia łba zastawki blokującej.

Kształt przekroju poprzecznego otworu odpowiada nacięciu klucza wykonywanego z surowego klucza.

Użyte tu określenie „zastawka” oznacza pojedynczy człon lub liczne człony, to jest stos zastawek.

Zastosowanie dodatkowej zastawki ustalającej powstrzymuje przemieszczenie pomiędzy bębenkiem i osłoną. A zatem właściwie nacięty klucz umożliwia, wraz z dolnymi zastawkami, obrócenie bębenka klucza wewnątrz osłony. Obrócenie bębenka powoduje uruchomienie zasuwy lub innego podobnego mechanizmu zamkowego, poprzez zadziałanie połączonej z bębenkiem części krzywkowej lub końcowej.

Wynalazek stanowi rozwiązanie zapewniające lepsze zabezpieczenie zestawu zamykającego, zwłaszcza zwiększenie trudności forsowania mechanicznych zamków bębenkowych.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia korzystny przykład wykonania zestawu zamka zgodnie z wynalazkiem, w rzucie z boku z wyrwaniem; fig. 2A - przykład surowego klucza według wynalazku, z którego może być wykonany klucz poprzez wykonanie nacięć, w rzucie z boku; fig. 2B - przekrój surowego klucza według fig. 2A, poprowadzony wzdłuż linii 2-2 według fig. 2; fig. 3 - zamek według fig. 1 bez klucza w szczelinie, w schematycznym przekroju; fig. 4A - podobnie jak fig. 3, lecz z częściowo włożonym w szczelinę podrobionym kluczem; fig. 4B - przekrój poprowadzony wzdłuż linii 4-4 na fig. 4A; fig. 5A i 5B - podobnie jak 4A i 4B, lecz z całkowitym włożeniem klucza w szczelinę; fig. 6A i 6B - podobnie jak fig. 5A i 5B, lecz po obróceniu bębenka zamka względem osłony; i fig. 7 - dodatkową zastawkę ustalającą zamka według fig. 1 i 3-6, w powiększonym rzucie z boku.

186 558

Ujawniony przykład wynalazku jest opisany w odniesieniu do rysunku. Na rysunku pominięto ukazanie tradycyjnych części zamka dla łatwiejszego zrozumienia wynalazku, a przekroje są schematami, to znaczy nie są rysunkami wykonawczymi.

Zespół 10 zamka bębenkowego zgodnie z wynalazkiem, pokazany na fig. 1, zawiera zamek bębenkowy 12 oraz współpracujący klucz 14. Zamek bębenkowy 12 tradycyjnie zawiera bębenek 16, patrz również fig. 3-6, zamontowany obrotowo wokół swej podłużnej osi wewnątrz i względem osłony 18. Cylindryczny obszar przylegania pomiędzy bębenkiem 16 i osłoną 18, tworzy powierzchnię ścinania zamka, widoczna na przekroju jako linia. W bębenku 16 jest wykonana szczelina na klucz 20, której profil, to znaczy kształt poprzecznego przekroju, jest charakterystyczny dla danego zespołu zamka bębenkowego.

Jak pokazano na fig. 2A, surowy klucz 14, to znaczy półfabrykat klucza, zawiera uchwyt 22 i pióro 24, które wystaje wzdłużnie z uchwytu 22 i jest zakończone końcówką. Pióro 24 klucza kształtowe, to znaczy początkowo płaskie powierzchnie boczne pióra 24 są wyfrezowane, tworząc surowy klucz według fig. 2A, przy czym profil pióra 24 zostaje dopasowany do poprzecznego przekroju szczeliny 20 na klucz, pióro 24 klucza może być włożone w szczelinę na klucz.

Zamek bębenkowy 12 posiada co najmniej jeden rząd nawrotnie przesuwnych głównych zastawek, zwanych również stosami zastawek. W ujawnionym przykładzie zamek posiada jeden rząd głównych zastawek. Jak pokazano na fig. 3, każdy zestaw głównych zastawek zawiera co najmniej napędzaną główną zastawkę górną. 26 oraz napędzającą główną zastawkę dolną 28. Zastawki tworzące zestawy głównych zastawek umieszczone są w komorach w bębenku 16 i osłonie 18. Komory w bębenku 16 i w osłonie 18, w które wchodzi dany stos głównych zastawek są współosiowe, gdy zamek jest zamknięty. W opisanym przykładzie osie komór zastawek są zorientowane promieniowo względem osi obrotu bębenka 16. Komory zestawów głównych zastawek w bębenku 16 łączą się ze szczeliną 20 na klucz, i jak pokazano na fig. 3, główne zastawki dolne 28 każdego zestawu wystają do szczeliny 20 na klucz. W ujawnionym przykładzie wynalazku zestawy zastawek są częściowo umieszczone w przedłużeniu 30 osłony 18. W zamkniętym położeniu zamka bębenkowego zestawy zastawek są dociskane w kierunku osi obrotu bębenka 16 przez sprężyny (nie pokazano). Również w zamkniętym położeniu zamka bębenkowego jedna z zastawek w każdym zestawie przechodzi poprzez linię ścinania, to znaczy znajduje się częściowo w komorze zarówno osłony 18 jak i bębenka 16, przez co zapobiega obrotowi bębenka 16 względem osłony 18. Obrót bębenka 16 względem osłony 18 jest tradycyjnie umożliwiony przez zaopatrzenie pióra 24 klucza 14 w nacięcia, to jest nieregulamości powierzchni, które współpracują z dolnymi zastawkami 28 i powodują takie przestawienie zestawów zastawek, że obszar przylegania pomiędzy parą poosiowo wyrównanych zastawek znajduje się na linii ścinania. W ujawnionym przykładzie nacięcia klucza 14 korzystnie są wykonane, jak pokazano na fig. 1, w postaci płaskodennych wgłębień na krawędzi 32 pióra 24 klucza. Zamek bębenkowy 12 może posiadać jeden lub wiele rzędów zestawów zastawek, a nacięcia klucza 14, które współpracują z tymi zestawami korzystnie są wykonane na krawędzi (krawędziach) lub powierzchniach bocznych pióra 24 klucza 14 korzystnie przyjmują różne formy, a osie wzdłuż których poruszają się zastawki nie muszą być zorientowane promieniowo względem osi obrotu bębenka.

Według fig. 3-6 zamek bębenkowy 12 jest zaopatrzony w przynajmniej jedną dodatkową zastawkę blokującą 40. Zastawka blokująca 40 jest umieszczona, z możliwością wykonywania nawrotnych przesuwów, w komorze 42 zastawki blokującej 40 w bębenku 16. Komora 42 zastawki blokującej 40 przechodzi pomiędzy bokiem szczeliny 20 na klucz i zewnętrznym obwodem bębenka 16. W komorze 42 zastawki blokującej 40 wykonany jest kołnierz wewnętrzny, tworzący gniazdo dla pierwszego końca wstępnie ściśniętej sprężyny 44. Przeciwny koniec sprężyny 44 współpracuje z kołnierzem 45 na zastawce blokującej 40 (patrz fig. 7). Sprężyna 44 jest ściśnięta i otacza zmniejszoną średnicę środkowej części zastawki blokującej 40. Dzięki temu sprężyna 44 wysuwa zastawkę blokującą 40 na zewnątrz, to jest w kierunku poprzecznym do płaszczyzny środkowej szczeliny 20 na klucz. W tej płaszczyźnie środkowej leżą osie wspomnianych powyżej zestawów zastawek. W przeciwieństwie do głównych zastawek, oś wzdłuż której przemieszcza się dodatkowa zastawka blokująca 40 w ujawnionym

186 558 przykładzie, nie przecina osi obrotu bębenka 16. Dodatkowa zastawka ustalająca 40 jest przesuniętą względem osi symetrii bębenka.

Jak pokazano na fig. 7, przedstawiającym zastawkę blokującą 40 w powiększeniu, w pierwszym czyli wewnętrznym końcu zastawki wykonano kształtowy łeb 46. W przekroju poprzecznym łeb 46 ma kształt wpustu zwiększającego się w kierunku boku szczeliny 20 na klucz przeciwnego do boku, z którego wystaje zastawka blokująca 40. Łeb 46 dodatkowej zastawki blokującej 40 jest rozbieżny na zewnątrz od zmniejszonej średnicy swej części środkowej. Stożek ścięty części łba 46 tworzy, jak opisano poniżej, pierwszą powierzchnię reakcyjną, na którą działa siła poosiowa. Pierwszy koniec dodatkowej zastawki blokującej 40, w korzystnym przykładzie wykonania, ma przedłużenie 48 o określonej długości, wielkości poprzecznego przekroju i kształcie. W ujawnionym przykładzie przedłużenie 48 ma kształt cylindryczny i jest współosiowe z zastawką blokującą 40.

Drugi przeciwny koniec zastawki blokującej 40, to jest część zastawki blokującej 40 od strony osłony 18, na części środkowej o zmniejszonej średnicy, łączy się rozłącznie z osłoną 18, poprzez korzystnie pierwsze wgłębienie 50 w wewnętrznej ścianie osłony 18. Jak pokazano na fig. 4B, 5B, 6B i 7 w drugim końcu 52 zastawki blokującej 40 jest występ, którego wymiary i kształt dostosowano do pierwszego wgłębienia 50. Zewnętrzna powierzchnia końcowa 54 drugiego końca 52 zastawki blokującej 40 usytuowana przeciwległe do przedłużenia 48 tworzy drugą powierzchnię reakcyjną (fig. 6A i 7). W korzystnym przykładzie, jak opisano poniżej, zastosowanie powierzchni reakcyjnej umożliwia działanie zastawki blokującej 40 jako popychacza krzywkowego. Inaczej mówiąc, ruch poosiowy może być przekazany na zastawkę blokującą 40 poprzez mechaniczne wywieranie siły na ukośną powierzchnię końcową 54. Gdy zamek znajduje się w zamkniętym położeniu, jak pokazano na fig. 3, drugi koniec 52 jest umieszczony w pierwszym wgłębieniu 50 i zastawka blokująca 40 przechodzi przez linię ścinania zamka i współpracuje z głównymi zastawkami 26, 28 w celu zapobieżenia obróceniu bębenka 16 względem osłony 18. W tym stanie stykają się ze sobą powierzchnia blokująca 80 zastawki blokującej 40 i powierzchnia blokująca 82 pierwszego wgłębienia 52, usytuowane równolegle do osi w ujawnionym przykładzie, zapobiegając obróceniu bębenka 16 względem osłony 18.

Według fig. 2A i 2B, a także fig. 4-6, powierzchnia boczna 59 pióra 24 klucza 14, skierowana do powierzchni bocznej szczeliny 20 na klucz, poprzez którą przechodzi zastawka blokująca 40, posiada podłużny rowek 60. Rowek 60 ma kształt dopełniający do kształtu łba 46 zastawki blokującej 40. Rowek 60 pióra 24 pełni rolę gniazda, które współpracuje z czopem utworzonym przez łeb 46 zastawki blokującej 40. Ściany rowka 60 współpracujące z łbem 46 zastawki blokującej 40 są oddalone od boku szczeliny 20 na klucz na odległość określającą roboczą głębokością rowka. Rowek 60 posiada również głębokość całkowitą mierzoną pomiędzy podstawą 61 rowka 60 i zewnętrzną płaszczyzną utworzoną przez bok 59 pióra 24. W rowku 60 występuje pierwszy prostoliniowy odcinek 62 o pierwszej całkowitej głębokości i pierwszej roboczej głębokości odchodzący do wewnątrz od końcówki pióra 24. Rowek 60 posiada również, w ujawnionym przykładzie, pochylony obszar przejściowy 64, którego głębokość całkowita i głębokość robocza zmienia się od pierwszej głębokości do drugiej głębokości. W rowku 60 występuje również przynajmniej drugi prostoliniowy odcinek 66 mający drugą głębokość całkowitą i głębokość roboczą. W korzystnym przykładzie wykonania, w którym zastawka blokująca 40 posiada kształtowy łeb 48, w drugim prostoliniowym odcinku 66 rowka 60 pióra 24 klucza jest ukształtowany otwór 68 w podstawie 61 rowka 60. Rowek 68 ma kształt i rozmiar dopełniający do kształtu i rozmiaru poprzecznego przekroju przedłużenia 48 łba 46 zastawki blokującej 40.

Na fig. 3 przedstawiono przykład wykonania zamka bębenkowego według wynalazku w zamkniętym stanie, to znaczy bez umieszczenia w szczelinie 20 odpowiednio ukształtowanego klucza z nacięciami. W tym stanie dolne główne zastawki 28 wystają pod naciskiem sprężyn do szczeliny 20 na klucz. Łeb 46 zastawki blokującej 40 również wystaje do szczeliny na klucz. W zamkniętym stanie według fig. 3 drugi koniec 52 zastawki blokującej 40 jest całkowicie umieszczony w pierwszym wgłębieniu 50 w ścianie osłony 18. Tak więc w stanie według fig. 3 obrót bębenka 18 jest powstrzymywany przez wystawanie w poprzek linii ści12

186 558 nania każdego zestawu głównych zastawek 26, 28 oraz przez zastawkę blokującą 40. W korzystnym przykładzie łeb 46 zastawki blokującej 40 normalnie wchodzi w szczelinę 20 na klucz do położenia, w którym nie przecina płaszczyzny środkowej szczeliny 20 na klucz.

Po włożeniu w szczelinę 20 autentycznego klucza, jak pokazano na fig. 4A i 4B, zakończona łbem 46 część zastawki blokującej 40 wchodzi w pierwszy odcinek 62 rowka 60 pióra 24 klucza. Pierwsza głębokość całkowita i głębokość robocza rowka 60 są tak dobrane, że rowek 60 obejmuje łeb 46 zastawki blokującej 40 i początkowo przesuwa się względem zastawki blokującej 40 bez wywierania siły na powierzchnię reakcyjną zastawki blokującej 40 to jest przez dopełniająco ukształtowane powierzchnie skierowane do wewnątrz rowka 60, czyli gniazdo. Inaczej mówiąc, początkowe przemieszczenie gniazda tworzącego ściany od strony szczeliny 20 na klucz, mającego pierwszą głębokość roboczią nie jest wystarczające dla wciągnięcia zastawki blokującej 40 do wewnątrz.

Gdy pióro 24 klucza 14 całkowicie wejdzie w szczelinę 20 na klucz, to jest gdy wystąpi stan przedstawiony na fig. 5A i 5B, pochylony obszar przejściowy 64 rowka 60, działa na łeb 46 zastawki blokującej 40 i wyciąga zastawkę blokującą 40 na zewnątrz z pokonaniem siły sprężyny 44. To znaczy, przejście rowka 60 od liniowej pierwszej głębokości roboczej do głębszej drugiej głębokości roboczej powoduje wytworzenie poosiowej siły na powierzchni reakcyjnej 46 zastawki blokującej 40 poprzez dopełniającą powierzchnię, która w części tworzy rowek 60. Wytworzona siła powoduje przynajmniej częściowe wycofanie zastawki blokującej 40 z pierwszego wgłębienia 50 w osłonie 18. W ujawnionym przykładzie współdziałanie pomiędzy łbem 46 zastawki blokującej i obszarem przejściowym 64 rowka 60 powoduje częściowe wycofanie zastawki blokującej 40 z pierwszego wgłębienia 50 jak pokazano na fig. 5A. Jest to położenie częściowego wycofania, powierzchnia blokująca 80 zastawki blokującej 40 przestaje opierać się o powierzchnię blokującą 82 pierwszego wgłębienia 50 i dalej leżąca krawędź ukośnej powierzchni końcowej 54 zastawki blokującej 40 zostaje usytuowana z boku bębenka 16 poza powierzchnią blokującą 82 pierwszego wgłębienia 50. Inaczej mówiąc, oddziaływanie pomiędzy rowkiem 60 w piórze 24 klucza i łbem 46 zastawki blokującej 40 powoduje ruch poosiowy zastawki blokującej 40, z pokonaniem siły sprężyny 44, wystarczający dla zaprzestania zblokowania zastawki blokującej 40 oraz pierwszego wgłębienia 50, i tym samym możliwe jest obrócenie bębenka 16. Jednakże, ponieważ łeb 46 zastawki blokującej 40 posiada kształtowe przedłużenie 48, powstrzymane będzie obrócenie bębenka 16 względem osłony 18 do miejsca, gdzie może być uruchomiona zasuwa połączona z bębenkiem 16, z powodu braku możliwości dalszego poosiowego wycofania zastawki blokującej 40 z osłony 18. Tak więc w ujawnionym przykładzie częściowe wycofanie zastawki blokującej 40 z pierwszego wgłębienia 50, jak pokazano na fig. 5A i 5B, nie pozwala na uruchomienie zamka ponieważ pełen obrót bębenka 16 jest powstrzymywany przez oddziaływanie pomiędzy ukośną powierzchnią 70 ukształtowaną na wewnętrznej ścianie osłony 18 w sąsiedztwie powierzchni blokującej 82 pierwszego wgłębienia 50 i poosiowo unieruchomioną zastawką blokującą 40, która nie może przemieścić się dalej w poosiowym kierunku do szczeliny 20 klucza ponieważ przedłużenie 48 opiera się o podstawę 61 rowka 60.

Jak pokazano na fig. 6A i 6B, dzięki wykonaniu otworu 68 w piórze 24 klucza ukośna powierzchnia 70 w osłonie 18 może współpracować z powierzchnią końcową 54 drugiego końca 52 zastawki blokującej 40 dla wytworzenia poosiowej siły, która wprowadza przedłużenie 48 na łbie 46 zastawki blokującej 40 w otwór 68, w wyniku wystąpienia momentu obrotowego na uchwycie 22 klucza 20. W korzystnym przykładzie wykonania, w otwartym stanie pokazanym na fig. 6A przynajmniej część łba 46 zastawki blokującej 40 wystaje do płaszczyzny środkowej szczeliny 20 na klucz.

W zamku według wynalazku najbardziej zewnętrzna powierzchnia (powierzchnie) wystającego drugiego końca 52 zastawki blokującej 40, to jest ukośna powierzchnia końcowa 54, jest korzystnie, lecz niekoniecznie, generalnie przystająca do kształtu wewnętrznej ściany osłony 18. Również według fig. 2A, rowek 60 w piórze 24 klucza jest korzystnie nieciągły poza położeniem zastawki blokującej i powraca do przynajmniej swej początkowej głębokości. Przedłużenie rowka 60 ma celu jego czyszczenie. Dla specjalistów jest oczywiste zastosowanie licznych dodatkowych zastawek blokujących 40. W takim przypadku będą one wchodzić w szczelinę na klucz z przeciwnych stron.

186 558

FIG. 3

186 558

60(62)

F I G. 4A

186 558

FIG.5A

186 558

⁶0(6Q)

186 558

Ο ω

\

ΤΓ

186 558

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz.

Cena 4.00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Zespół zamóa bębeakowenoi Wuoza, którego zamek zawierazamontowaną.ov stałej orientacji do zespołu aawOa bębenkowego osłonę a ukształtowanymi Ooworawi zastawek i cylindryczną powierzchnią wewnętrzna otaczającą Ooworę, w której jest umieszczony obrotowy bębenek, zawontowany obrotowo wokół wzdłużnej osi, przy czyw każda z Oowór zastawek dochodzi do wewnętrznej powierzchni osłony, a bębenek posiada zewnętrzną powierzchnię, która przylega do wewnętrznej powierzchni osłony tworząc powiędzy niwi linię ścinania, a ponadto w bębenku jest ukształtowana podłużna szczelina klucza, która posiada dwa przeciwległe boki, powiędzy którywi jest usytuowana płaszczyzna środkowa, w której leży wzdłużna oś obrotu bębenka, przy czyw w bębenku są ukształtowane kowory zastawek, z których każda wa oś i jest usytuowana z współosiowyw wyrównaniew z koworawi zastawek osłony, a ponadto kowory zastawek w bębenku są usytuowane powiędzy szczeliną klucza i zewnętrzną powierzchnią bębenka i stanowią połączenie szczeliny klucza i kowór zastawek w osłonie, zaś w koworach bębenka są uwieszczone zestawy zastawek, które składają się z co najwniej napędzającej głównej zastawki dolnej i napędzanej głównej zastawki górnej, zawontowanych posuwisto-zwrotnie w współosiowych koworach zastawek w bębenku i osłonie i prrynąjmniej jedna z zastawek każdego zestawu zastawek przechodzi przez linię ścinania i jest uwieszczona częściowo w koworze osłony i częściowo w koworze bębenka, a ponadto zestawy zastawek są sprężyście dociśnięte w kierunku bębenka przez oddzielne sprężyny, natowiast klucz zestawu zawka bębenkowego i klucza posiada uchwyt i wystające z niego pióro które jest dostosowane pod względew rozwiaru i kształtu do szczeliny klucza aαwOa bębenkowego i posiada dwie powierzchnie boczne, które są przynajwniej w części równoległe, zaś na wewnętrznej powierzchni osłony jest ukształtowane przynajwniej pierwsze wgłębienie, a bębenek zawiera przynajwniej pierwszą koworę zastawki blokującej przechodzącą powiędzy pierwszyw bokiew szczeliny klucza i zewnętrzną powierzchnią bębenka, przy czyw kowora zastawki blokującej jest współosiowa z pierwszyw wgłębieniew w wyrównanyw położeniu kowór zastawek osłony i bębenka, a w tej koworze jest przesuwnie uwieszczona zastawka blokująca wająca prostoliniową oś oraz kształtowy łeb usytuowany w jej pierwszyw końcu, przy czyw najwniejsza część kształtowego łba w każdyw położeniu wystaje do szczeliny klucza w jej pierwszyw boku, zaś drugi przeciwny koniec zastawki blokującej jest pod względew rozwiaru i kształtu dostosowany do pierwszego wgłębienia na wewnętrznej powierzchni osłony, a ponadto łeb zastawki blokującej wa zwróconą do drugiego końca zastawki blokującej powierzchnię reakcyjną na której jest oparta wstępnie ściśnięta sprężyna, wywierająca nacisk na zastawkę blokującą w kierunku wewnętrznej powierzchni osłony, zaś drugi koniec zastawki blokującej przechodzi przez linię ścinania i wystaje do pierwszego wgłębienia w osłonie i za jego pośrednictwew bębenek jest zablokowany względew osłony w tyw położeniu zastawki blokującej, natowiast przynajwniej na jednej powierzchni bocznej klucza jest ukształtowany wzdłużny rowek rozciągający się od końcówki pióra klucza w kierunku uchwytu i wający kształt przynajwniej częściowo odpowiadający kształtowi powierzchni reakcyjnej łba dodatkowej zastawki, przy czyw łeb zastawki blokującej jest luźno osadzony w rowku przy końcówce pióra, znamienny tym, że rowek (60) klucza (14) wa prostoliniowy pierwszy odcinek (62), który rozciąga się od końcówki pióra (24) w kierunku uchwytu (22) i wa zasadniczo stalą pierwszą głębokość, a za pierwszyw odcinkiew (62) rowka (60) od strony końcówki pióra (24) jest usytuowany drugi odcinek (66) wający zasadniczo stałą drugą głębokość, przy czyw drugi odcinek (66) rowka (60) o drugiej głębokości jest usytuowany naprzeciw zastawki blokującej (40) w położeniu całkowitego wsunięcia pióra (24) klucza (14) w szczelinę (20) bębenka (16), a pierwsza głębokość pierwszego odcinka (62) rowka (60) łagodnie przechodzi do drugiej głębokości drugiego odcinka (62) w obszarze przejściowyw (64),

186 558 który jest oddalony od końcówki pióra (24) o długość pierwszego odcinka (62), przy czym w położeniu pióra (24) klucza (14) w szczelinie (20), w którym łeb (46) zastawki blokującej (40) jest usytuowany w rowku (60) poza obszarem przejściowym (64) do drugiego odcinka (66) rowka (60) o drugiej głębokości, powierzchnia reakcyjna (46) zastawki blokującej (40) styka się z powierzchnią rowka (60), a zastawka blokująca (40) jest utrzymywana za pomocą sprężyny w pierwszym wgłębieniu (50).
2. Zespół zamka bębenkowego i klucza według zastrz. 1, znamienny tym, że rowek (60) w części swojej długości tworzy gniazdo o kształcie odpowiadającym kształtowi powierzchni reakcyjnej łba (46) zastawki blokującej (40), przy czym położenie zastawki blokującej (40) jest określone poprzez położenie powierzchni reakcyjnej łba (46) w drugim odcinku (66) rowka (60) o drugiej głębokości i w gnieździe.
3. Zespół zamka bębenkowego i klucza według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że zastawka blokująca (40) jest usytuowana swoją prostoliniową osią prostopadle do środkowej płaszczyzny szczeliny (20) na klucz (14), przy czym prostoliniowa oś zastawki blokującej (40) przecina tę płaszczyznę w punkcie oddalonym od wzdłużnej osi obrotu bębenka (18).
4. Zespół zamka bębenkowego i klucza według zastrz. 3, znamienny tym, że drugi koniec (52) zastawki blokującej (40) ma kształt przynajmniej w części odpowiadający kształtowi pierwszego wgłębienia (50) osłony (18), a pierwsze wgłębienie (50) osłony (18) i drugi koniec (52) zastawki blokującej (40) mają współpracujące ze sobą powierzchnie blokujące (80, 82), za pomocą których bębenek (16) jest zablokowany przed obrotem względem osłony (18) w położeniu całkowitego wsunięcia zastawki blokującej (40) do pierwszego wgłębienia (52).
5. Zespół zamka bębenkowego i klucza według zastrz. 4, znamienny tym, że drugi koniec zastawki blokującej (40) jest zakończony powierzchnią końcową (54) skierowaną zgodnie z kierunkiem obrotu bębenka (16), która jest oddalona od płaszczyzny środkowej szczeliny (20) klucza (14) o większy odstęp po jednej stronie osi zastawki blokującej (40) niż po drugiej.
6. Zespół zamka bębenkowego i klucza według zastrz. 5, znamienny tym, że powierzchnia końcowa (54) drugiego końca (52) zastawki blokującej (40) jest ukośna, a pierwsze wgłębienie (50) osłony (18) ma ukośną powierzchnię (70) o kształcie przystającym do powierzchni końcowej (54), przy czym ukośna powierzchnia (70) osłony (18) rozciąga się na zewnątrz od wewnętrznej powierzchni osłony (18), a pierwsze wgłębienie (50) ma pierwszą powierzchnię blokującą (80), zaś drugi koniec (52) zastawki blokującej (40) ma drugą powierzchnię blokującą (82), które są oparte o siebie i zablokowane ze sobą w położeniu całkowitego wsunięcia zastawki blokującej (40) do pierwszego wgłębienia (50) osłony (18), przy czym ukośna powierzchnia (70) osłony (18) styka się powierzchnią końcową (54) zastawki blokującej (40) w położeniu łba (46) zastawki blokującej (40) w drugim odcinku (66) pióra (24) klucza (14) o drugiej głębokości i przy oddalonych od siebie powierzchniach blokujących (80, 82) i w obróconym położeniu bębenka (16) względem osłony (18).
7. Zespół zamka bębenkowego i klucza według zastrz. 6, znamienny tym, że łeb (46) zastawki blokującej (40) posiada przedłużenie (48) ograniczające osiowy ruch zastawki blokującej (40) i wystające w kierunku drugiego boku szczeliny (20) na klucz (14) oraz usytuowane przy podstawie (61) rowka (60), zaś pióro (24) w drugim odcinku (66) rowka (60) posiada otwór (68), który rozciąga się od podstawy (61) rowka (60) do przeciwnego boku pióra (24), przy czym przedłużenie (48) jest usytuowane w otworze (68) w skrajnym położeniu zastawki blokującej (40) wsuniętej do rowka (60).
8. Zespół zamka bębenkowego i klucza według zastrz. 7, znamienny tym, że otwór (68) 1 przedłużenie (48) łba (46) mają kształt dopełniający.
9. Zespół zamka bębenkowego i klucza według zastrz. 6, znamienny tym, że powierzchnia reakcyjna łba (46) zastawki blokującej (40) w części ma kształt rozszerzającego się czopu.
10. Zamekbębenkowy, zawierzjącyzamontawanąw stałej orientacji no zespołu zamka bębenkowego osłonę z ukształtowanymi komorami zastawek i cylindryczną powierzchnią wewnętrzną otaczającą komorę, w której jest umieszczony obrotowy bębenek, zamontowany obrotowo wokół wzdłużnej osi, przy czym każda z komór zastawek dochodzi do wewnętrznej

186 558 powierzchni osłony, a bębenek posiada zewnętrzną powierzchnię, która przylega do wewnętrznej powierzchni osłony tworząc pomiędzy nimi linię ścinania, a ponadto w bębenku jest ukształtowana podłużna szczelina klucza, która posiada dwa przeciwległe boki, pomiędzy którymi jest usytuowana płaszczyzna, w której leży wzdłużna oś obrotu bębenka, przy czym w bębenku są ukształtowane komory zastawek, z których każda ma oś i jest usytuowana z współosiowym wyrównaniem z komorami zastawek osłony, a ponadto komory zastawek w bębenku są usytuowane pomiędzy szczeliną klucza i zewnętrzną powierzchnią bębenka i stanowią połączenie szczeliny klucza i komór zastawek w osłonie, zaś w komorach bębenka są umieszczone zestawy zastawek, które składają się z co najmniej napędzającej głównej zastawki dolnej i napędzanej głównej zastawki górnej, zamontowanych posuwisto-zwrotnie w współosiowych komorach zastawek w bębenku i osłonie i przynajmniej jedna z zastawek każdego zestawu zastawek przechodzi przez linię ścinania i jest umieszczona częściowo w komorze osłony i częściowo w komorze bębenka, a ponadto zestawy zastawek są sprężyście dociśnięte w kierunku bębenka przez oddzielne sprężyny, zaś na wewnętrznej powierzchni osłony jest ukształtowane przynajmniej pierwsze wgłębienie, a bębenek zawiera przynajmniej pierwszą komorę zastawki blokującej przechodzącą pomiędzy pierwszym bokiem szczeliny klucza i zewnętrzną powierzchnią bębenka, przy czym komora zastawki blokującej jest współosiowa z pierwszym wgłębieniem w wyrównanym położeniu komór zastawek osłony i bębenka, a w tej komorze jest przesuwnie umieszczona zastawka blokująca mająca prostoliniową oś oraz kształtowy łeb usytuowany w jej pierwszym końcu, przy czym najmniejsza część kształtowego łba w każdym położeniu wystaje do szczeliny klucza w jej pierwszym boku, zaś drugi przeciwny koniec zastawki blokującej jest pod względem rozmiaru i kształtu dostosowany do pierwszego wgłębienia na wewnętrznej powierzchni osłony, a ponadto łeb zastawki blokującej ma zwrócona do drugiego końca zastawki blokującej powierzchnię reakcyjną, na której jest oparta wstępnie ściśnięta sprężyna, wywierająca nacisk na zastawkę blokującą w kierunku wewnętrznej powierzchni osłony, zaś drugi koniec zastawki blokującej przechodzi przez linię ścinania i wystaje do pierwszego wgłębienia w osłonie i za jego pośrednictwem bębenek jest zablokowany względem osłony w tym położeniu zastawki blokującej, i drugi koniec zastawki blokującej jest zakończony powierzchnią końcową przeciwległą do szczeliny na klucz, a prostoliniowa oś zastawki blokującej jest usytuowana w drugiej płaszczyźnie poprzecznej do płaszyczyzny szczeliny na klucz w położeniu wyrównanych komór zestawu zastawek bębenka i osłony, znamienny tym, że oś zastawki blokującej (40) przecina płaszczyznę szczeliny (20) na klucz w punkcie oddalonym od osi obrotu bębenka (16), a powierzchnia końcowa (54) drugiego końca (52) zastawki blokującej (40) przecina prostoliniową oś zastawki blokującej (40) pod kątem i powierzchnia końcowa (54) jest oddalona od płaszczyzny szczeliny (20) na klucz na większą odległość po jednej stronie prostoliniowej osi zastawki blokującej (40) niż po drugiej jej drugiej stronie płaszczyzny, przy czym pierwsze wgłębienie (50) osłony (18) ma w części prowadzącą krzywkową ukośną powierzchnię (70), która odchodzi na zewnątrz od cylindrycznej powierzchni wewnętrznej osłony (18), zaś powierzchnia końcowa (54) drugiego końca (52) zastawki blokującej (40) stanowi powierzchnię popychacza krzywkowego, a ukośna powierzchnia (70) styka się z powierzchnią końcową (54) drugiego końca (52) zastawki blokującej (40) nadając ruch zastawce blokującej (40) w odpowiedzi na obrót bębenka (16) względem osłony (18).
11. Zamek bębenkowy według zastrz. 10, znamienny tym, że zastawka blokująca (40) ma pierwszą powierzchnię blokującą (80), a pierwsze wgłębienie (50) ma drugą powierzchnię blokującą (82), zaś drugi koniec (52), które są oparte o siebie i są usytuowane równolegle do osi zastawki blokującej (40), w jej położeniu wsuniętym w pierwsze wgłębienie (50) i utrzymywanym przez sprężynę (44), przy czym długość pierwszej powierzchni blokującej (80) zastawki blokującej (40) jest mniejsza od głębokości pierwszego wgłębienia (50) osłony (18), mierzonej od walcowej powierzchni wewnętrznej osłony (18), a powierzchnie blokujące pierwsza (80) i druga (82) stykają się ze sobą w położeniu drugiego końca (52) zastawki blokującej (40) całkowicie wsuniętego w pierwsze wgłębienie (50) osłony (18).
12. Zamek bębenkowy według zastrz. 11, znamienny tym, że zastawka blokująca (40) ma łeb (46), którego część ma kształt rozszerzającego się czopu.

186 558
13. Zamek bębenkowy według zastrz. 11, znamienny tym, że ukośna powierzchnia (70) i druga powierzchnia blokująca (82), pierwszego wgłębienia (50) osłony (18) razem tworzą ścianę pierwszego wgłębienia (50) osłony (18), zaś powierzchnia końcowa (54) zastawki blokującej (40) jest usytuowana ukośnie względem pierwszej powierzchni blokującej (80) zastawki blokującej (40).
14. Zamek bębenkowy według zastrz. 13, znamienny tym, że zastawka blokująca (40) ma przedłużenie (48) łba (46), wystające w stronę drugiego boku szczeliny (20) na klucz.
15. Surowy klucz do zamka bębenkowego, posiadającego przynajmniej pierwszą sprężyście dociskaną zastawkę blokującą mającą prostoliniową oś i zamontowaną posuwisto-zwrotnie wzdłuż tej osi, a także mającą pierwszy koniec z kształtowym łbem wchodzącym w szczelinę na klucz od pierwszego boku tej szczeliny oraz powierzchnią reakcyjną zwróconą do pierwszego boku szczeliny na klucz i drugi koniec ze skierowaną do niego powierzchnią reakcyjną, który to surowy klucz zawiera uchwyt i pióro wzdłużnie wystające z uchwytu, zakończone końcówką i posiadające boki pierwszy i drugi oddalone od siebie i przynajmniej w części do siebie równoległe, które są połączone przez dwie usytuowane naprzeciwko krawędzie, przy czym wzdłuż przynajmniej jednego z boków pióra od końcówki w kierunku uchwytu jest ukształtowany rowek, który co najmniej na pewnym odcinku ma ukształtowane gniazdo o kształcie przynajmniej częściowo odpowiadającym kształtowi przynajmniej części powierzchni reakcyjnej łba zastawki blokującej zamka bębenkowego, a rowek ma powierzchnię reakcyjną skierowaną w kierunku drugiego boku pióra, znamienny tym, że rowek (60) klucza (14) ma prostoliniowy pierwszy odcinek (62) o pierwszej głębokości do umieszczania w nim łba (46) zastawki blokującej (40), przy czym głębokość pierwszego odcinka (62) rowka (60) odpowiada osiowej odległości, na jakąjest wsunięty luźno w szczelinę (20) na klucz łeb (46) zastawki blokującej (40) i pierwszy odcinek (62) jest prostoliniowy i rozciąga się od końcówki klucza (14), a następnie łagodnie przechodzi w prostoliniowy drugi odcinek (66) rowka (60) o drugiej głębokości większej niż pierwsza głębokość, przy czym drugi odcinek (66) jest prostoliniowy i jest oddalony od końcówki pióra (24), zaś pióro (24) jest ruchome względem zastawki blokującej (40) w położeniu łba (46) zastawki blokującej (40) w pierwszym odcinku (62) rowka (60) przed odcinkiem przejściowym (64) oddalonym od końcówki pióra (24) o długość pierwszego odcinka (62).
16. Surowy klucz według zastrz. 15, znamienny tym, że pierwsza głębokość prostoliniowego pierwszego odcinka (62) rowka (60) jest mniejsza od połowy grubości pióra (24), a druga głębokość prostoliniowego drugiego odcinka (66) jest większa od połowy grubości pióra (24) klucza.
17. Surowy klucz według zastrz. 16 albo 17, znamienny tym, że w drugim odcinku (66) w podstawie (61) rowka (60) jest otwór (68) rozciągający się od podstawy (61) rowka (60) do drugiego boku pióra (24).
18. Surowy klucz według zastrz. 17, znamienny tym, że wielkość otworu (68) odpowiada z luzem wymiarom przedłużenia (48) łba (46) zastawki blokującej (40).
19. Surowy klucz według zastrz. 18, znamienny tym, że kształt przekroju poprzecznego otworu (68) odpowiada nacięciu klucza wykonywanego z surowego klucza.