PL185378B1

PL185378B1 - Wyrób chłonny i sposób wytwarzania wyrobu chłonnego

Info

Publication number: PL185378B1
Application number: PL96324662A
Authority: PL
Inventors: Mahieu Lynn K. Le; Marianne K. Leick
Original assignee: Kimberly Clark Co
Priority date: 1995-08-15
Filing date: 1996-07-31
Publication date: 2003-04-30
Also published as: KR100426292B1; CR5371A; DE69619831T2; AR003264A1; SV1996000068A; AU708803B2; MX9801176A; ES2170254T3; KR19990036436A; CO4750790A1; US5904672A; PL324662A1; SK18698A3; AU6642896A; CZ44398A3; EP0845967B1; ZA966707B; EP1095644A2; CA2223853A1; WO1997006763A1

Abstract

1 . Wyrób chlonny, zawierajacy nieprzepuszczalny dla plynów element ba- rierowy, usytuowana od strony dala i przepuszczalna dla plynów wkladke, zespól chlonny umieszczony pomiedzy nimi oraz co najmniej jedna warstwe regulujaca wilgotnosc, przy czym zespól chlonny jest umieszczony na elemencie bariero- wym pomiedzy krawedziami pierwsza i druga wzdluznych konców elementu barierowego, a wkladka jest spojona z elementem barierowym z umiesz- czonym pomiedzy nimi zespolem chlonnym, przy czym element barierowy i wkladka rozciagaja sie w kierunku wzdluznym poza wzdluzne konce zespolu chlonnego z utworzeniem pomiedzy koncami zespolu chlonnego a odpowied- nimi krawedziami pierwsza i druga elementu barierowego obszarów talio- wych pierwszego i drugiego, znamienny tym, ze w kazdym z obszarów taliowych pierwszym (30) i drugim (32) oraz z odstepem (66) w kierunku wzdluznym od zespolu chlonnego (42) jest umieszczona warstwa regulujaca wil- gotnosc (60), która zajmuje od okolo 25 do okolo 100 procent pola powierzchni obszaru taliowego odpowiednio pierwszego (30) i drugiego (32), ma wskaznik predkosci przesaczania plynu ponizej okolo 3 centymetrów na 30 minut i calkowita pojemnosc chlonna wody co najmniej okolo 0,5 grama, przy czym co najmniej pierwszy obszar taliowy (30) z obszarów taliowych pierwszego (30) i drugiego (32) ma w kierunku równoleglym do osi wzdluznej wyrobu chlonnego (20) dlugosc wieksza niz okolo 10 centymetrów 25. Sposób wytwarzania wyrobu chlonnego, w którym formuje sie pierwsza ciagla wstege elementów barierowych, na która naklada sie zespoly chlonne w dobranych odstepach od siebie, a pomiedzy sasiednie wyroby chlonne naklada sie arkusze warstwy regulujacej wilgotnosc, i która nastepnie przykrywa sie druga ciagla wstega przepuszczalnych dla plynów wkladek, po czym spaja sie pierwsza ciagla wstege z umieszczonymi na niej zespolami chlonnymi i arkuszami warstwy regulujacej wilgotnosc z druga ciagla wstega oraz tnie sie poprzecznie pierwsza ciagla wstege i druga ciagla wstege wzdluz linii pomiedzy sasiednimi zespolami chlonnymi wycinajac wyroby chlonne, kazdy z zespolem chlonnym pomiedzy wkladka a elementem barierowym, przy czym tnie sie pierwsza wstege elementów barierowych i druga wstege wkladek z odstepami w kierunku wzdluznym...................................... FIG. 1 PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest wyrób chłonny i sposób wytwarzania wyrobu chłonnego, zwłaszcza przeznaczonego do odbierania i magazynowania wydzielin fizjologicznych u osób nie panujących nad wydalaniem.

Wiele wyrobów chłonnych, takich jak odzież dla osób nie panujących nad wydalaniem, pieluchy i spodenki gimnastyczne mają usytuowany centralnie obszar krokowy, w którym znajduje się element chłonny. Element chłonny jest przystosowany do odbierania i zatrzymywania w sobie wydzielin fizjologicznych. Na podłużnych końcach tego typu wyrobów chłonnych znajdująsię obszary nazywane powszechnie końcowymi obszarami uszczelniającymi lub obszarami taliowymi. Po nałożeniu wyrobu chłonnego, końcowe obszary uszczelniające z^^j^i^i^iąsię naprzeciwko brzucha i dolnej części pleców użytkownika. W tych końcowych obszarach uszcze185 378

Imających znaj dują się elementy elastyczne stanowiące fizyczne bariery dla przecieków oraz elementy mocujące wyrób chłonny na użytkowniku.

Ważnym czynnikiem w projektowaniu wyrobów chłonnychjest zapewnienie użytkownikowi poczucia suchego stanu odzieży i komfortu. Dla zapewnienia suchego stanu wyrobu chłonnego zwraca się uwagę na poprawę struktury wyrobu chłonnego. Istotnie, postęp techniczny w dziedzinie budowy wyrobów chłonnych zwiększył ich skuteczność w takim stopniu, że mogą one być znacznie cieńsze i mniejsze niż było to wcześniej możliwe. Jednakże w pewnych wyrobach, zwłaszcza w takich jak bielizna jednorazowego użytku, w których znajdują się elementy mocujące w końcowych obszarach uszczelniających, możliwość skrócenia elementu chłonnego niekoniecznie przekłada się na skrócenie całego wyrobu chłonnego. Zamiast tego skutkiem skrócenia elementu chłonnego może być tylko zwiększenie długości końcowych obszarów uszczelniających.

Po prostu, konsekwencją ich wymiarów, jest to że większe końcowe obszary uszczelniające, nazywane dalej obszarami taliowymi, wpływają w większym stopniu na odczucie przez użytkownika suchości i wygody. Niestety, w istniejących wyrobach stosuje się materiały wykazujące skłonność do przesiąkania płynów z elementu chłonnego do obszarów taliowych. Jak można sobie z łatwością wyobrazić, po przedostaniu się w obszary taliowe płynów, użytkownik może odczuwać wilgoć i niewygodę. Ponadto obszary taliowe muszą mieć pewnąpojemność ze względu na konieczność wchłaniania potu i skroplin, jakie mogą w nich powstawać, i konieczność izolowania tego potu i skroplin od skóry użytkownika. Kiedy materiały stosowane w obszarach taliowych transportują płyn z obszaru krokowego do obszarów taliowych, zmniejsza się pojemność obszarów taliowych lub całkowicie kasuje, co uniemożliwia dostęp do nich potu i skroplin.

Celem wynalazku jest opracowanie wyrobu chłonnego o stosunkowo dużym obszarze taliowym, który może wchłaniać skropliny i pot w obszar taliowy bez oddzielania transportu płynów z elementu chłonnego do obszaru talio wego.

Wyrób chłonny, zawierający nieprzepuszczalny dla płynów element barierowy, usytuowaną od strony ciała i przepuszczalną dla płynów wkładkę, zespól chłonny umieszczony pomiędzy nimi oraz co najmniej jednąwarstwę regulującąwilgotność, przy czym zespól chłonny jest umieszczony na elemencie barierowym pomiędzy krawędziami pierwszząi drugąwzdłużnych końców elementu barierowego, a wkładkajest spojona z elementem barierowym z umieszczonym pomiędzy nimi zespołem chłonnym, przy czym element barierowy i wkładka rozciągaj ą się w kierunku wzdłużnym poza wzdłużne końce zespołu chłonnego z utworzeniem pomiędzy końcami zespołu chłonnego a odpowiednimi krawędziami pierwsząi drugą elementu barierowego obszarów taliowych pierwszego i drugiego, charakteryzuje się według wynalazku tym, że w każdym z obszarów taliowych pierwszym i drugim oraz z odstępem w kierunku wzdłużnym od zespołu chłonnego jest umieszczona warstwa regulująca wilgotność, która zajmuje od około 25 do około 100 procent pola powierzchni obszaru taliowego odpowiednio pierwszego i drugiego, ma wskaźnik prędkości przesączania płynu poniżej około 3 centymetrów na 30 minut i całkowitą pojemność chłonną wody co najmniej około 0,5 grama, przy czym co najmniej pierwszy obszar taliowy z obszarów taliowych pierwszego i drugiego ma w kierunku równoległym do osi wzdłużnej wyrobu chłonnego długość większą niż około 10 centymetrów.

Korzystnie warstwy regulujące wilgotność mają całkowitą pojemność chłonną wody od około 1 do około 15 gramów.

Korzystnie zespół chłonny ma retencyjnąpojemność chłonną nasycenia większą niż około 100 gramów.

Korzystnie warstwy regulujące wilgotność są niesprężyste.

Korzystnie odstęp ma co najmniej około 25 milimetrów w kierunku wzdłużnym od zespołu chłonnego.

Korzystnie pierwszy obszar taliowy ma pole powierzchni powyżej około 280 centymetrów kwadratowych i jest w nim usytuowana część warstwy regulującej wilgotność mająca pole powierzchni większe niż około 130 centymetrów kwadratowych.

185 378

Korzystnie warstwy regulujące wilgotność są umieszczone z odstępem co najmniej około 1 centymetra w kierunku wzdłużnym od krawędzi odpowiednio pierwszej i drugiej wzdłużnych końców elementu barierowego.

Korzystnie warstwy regulujące wilgotność są usytuowane w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z wkładką, a wkładkajest usytuowana w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z elementem barierowym.

Korzystnie warstwy regulujące wilgotność są usytuowane w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z wkładką i z elementem barierowym.

Korzystnie wkładka jest pojedynczą warstwą materiału włóknistego.

Korzystnie warstwy regulujące wilgotność rozciągają się na odcinku stanowiącym od około 80 do 100 procent odległości pomiędzy krawędziami pierwszą a drugą wzdłużnych końców elementu barierowego.

Korzystnie pomiędzy warstwami regulującymi wilgotność a zespołem chłonnym jest umieszczoną wkładka.

Wyrób chłonny, zawierający nieprzepuszczalny dla płynów element barierowy, usytuowaną, od strony ciała i przepuszczalną dla płynów wkładkę, zespół chłonny umieszczony pomiędzy nimi oraz co najmniej jednąwarstwę reguluj ącąwilgotność, przy czym zespół chłonny jest umieszczony na elemencie barierowym pomiędzy krawędziami pierwsza drugąwzdłużnych końców elementu barierowego, a wkładka jest spojona z elementem barierowym z umieszczonym pomiędzy nimi zespołem chłonnym, przy czym element barierowy i wkładka rozciągają się w kierunku wzdłużnym poza wzdłużne końce zespołu chłonnego z utworzeniem pomiędzy końcami zespołu chłonnego a odpowiednimi krawędziami pierwszą i drugą elementu barierowego obszarów taliowych pierwszego i drugiego, odznacza się według wynalazku tym, że zawiera co najmniej jedną warstwę regulującą wilgotność usytuowaną w pierwszym obszarze taliowym i/lub drugim obszarze taliowym, przy czym każda warstwa regulująca wilgotność zajmuje od około 25 do około 100 procent pola powierzchni obszarów taliowych odpowiednio pierwszego i/lub drugiego, ma całkowitą pojemność chłonną wody co najmniej około 0,5 grama i jest usytuowana z odstępem w kierunku wzdłużnym od zespołu chłonnego, a co najmniej jedna warstwa regulująca wilgotność ma wskaźnik prędkości przesączania płynu poniżej około 3 centymetrów na 30 minut i co najmniej pierwszy obszar taliowy z obszarów taliowych pierwszego i drugiego ma w kierunku równoległym do osi wzdłużnej wyrobu chłonnego długość większąniż około 10 centymetrów.

Korzystnie każda warstwa regulująca wilgotność ma całkowitą pojemność chłonną wody od około 1 do około 15 gramów.

Korzystnie zespół chłonny ma retencyjną pojemność chłonną nasycenia powyżej około 100 gramów.

Korzystnie każda warstwa regulująca wilgotność jest niesprężysta.

Korzystnie warstwa regulująca wilgotność jest usytuowana wyłącznie w pierwszym obszarze taliowym i z odstępem co najmniej około 25 milimetrów w kierunku wzdłużnym od zespołu chłonnego.

Korzystnie pierwszy obszar taliowy ma pole powierzchni powyżej około 280 centymetrów kwadratowych i jest w nim usytuowana część warstwy regulującej wilgotność o polu powierzchni większym niż około 130 centymetrów kwadratowych.

Korzystnie każda warstwa regulująca wilgotnośćjest umieszczona z odstępem co najmniej około 1 centymetra w kierunku wzdłużnym od krawędzi odpowiednio pierwszej i/lub drugiej wzdłużnych końców elementu barierowego.

Korzystnie każda warstwa regulującą wilgotność jest usytuowana w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z wkładką, a wkładkajest usytuowana w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z elementem barierowym.

Korzystnie każda warstwa regulująca wilgotność jest usytuowana w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z wkładką i z elementem barierowym.

Korzystnie wkładka jest pojedynczą warstwą materiału włóknistego.

185 378

Korzystnie pomiędzy każdą warstwą regulującą wilgotność a zespołem chłonnym jest umieszczona wkładka.

Korzystnie drugi obszar taliowy ma w kierunku równoległym do osi wzdłużnej wyrobu chłonnego długość większą niż około 10 centymetrów-·.

Sposób wytwarzania wyrobu chłonnego, w którym formuje się pierwszą ciągłą wstęgę elementów barierowych, na którą nakłada się zespoły chłonne w dobranych odstępach od siebie, a pomiędzy sąsiednie wyroby chłonne nakłada się arkusze warstwy regulującej wilgotność, i którą następnie przykrywa się drugą ciągłą wstęgą przepuszczalnych dla płynów wkładek, po czym spaja się pierwszą ciągłą wstęgę z umieszczonymi na niej zespołami chłonnymi i arkuszami warstwy regulującej wilgotność z drugą ciągłą wstęgą oraz tnie się poprzecznie pierwszą ciągłą wstęgę i drugą ciągłą wstęgę wzdłuż linii pomiędzy sąsiednimi zespołami chłonnymi wycinając wyroby chłonne, każdy z zespołem chłonnym pomiędzy wkładką a elementem barierowym, przy czym tnie się pierwszą wstęgę elementów barierowych i drugą wstęgę wkładek z odstępami w kierunku wzdłużnym od wzdłużnych końców zespołu chłonnego tworząc pomiędzy końcami zespołu chłonnego a odpowiednimi krawędziami pierwszą i drugą elementu barierowego obszary taliowe pierwszy i drugi, charakteryzuje się według wynalazku tym, że w każdym z obszarów taliowych pierwszym i drugim na powierzchni stanowiącej od około 25 do około 100 procent powierzchni obszarów taliowych odpowiednio pierwszego i drugiego i z odstępem w kierunku wzdłużnym od zespołu chłonnego umieszcza się co najmniej jeden arkusz warstwy regulującej wilgotność o wskaźniku prędkości przesączania płynu poniżej około 3 centymetrów na 30 minut i o całkowitej pojemności chłonnej wody co najmniej około 0,5 grama, przy czym co najmniej pierwszy obszar taliowy z obszarów taliowych pierwszego i drugiego kształtuje się o długości w kierunku równoległym do osi wzdłużnej wyrobu chłonnego większej niż około 10 centymetrów i spaja się pierwszą ciągłą wstęgę elementów barierowych z umieszczonymi na niej zespołami chłonnymi i z arkuszami warstwy regulującej wilgotność z drugą ciągłąwstęgąwkładek.

Sposób wytwarzania wyrobu chłonnego, w którym formuje się pierwszą ciągłą wstęgę elementów barierowych, na którą nakłada się zespoły chłonne w dobranych odstępach od siebie, a pomiędzy sąsiednie wyroby chłonne nakłada się arkusze warstwy regulującej wilgotność, i którą następnie przykrywa się drugą ciągłą wstęgą, przepuszczalnych dla płynów wkładek, po czym spaja się pierwszą ciągłą wstęgę z umieszczonymi na niej zespołami chłonnymi i arkuszami warstwy regulującej wilgotność z drugą ciągłą wstęgą oraz tnie się poprzecznie pierwszą ciągłą wstęgę i drugą ciągłą wstęgę wzdłuż linii pomiędzy sąsiednimi zespołami chłonnymi wycinając wyroby chłonne, każdy z zespołem chłonnym pomiędzy wkładką a elementem barierowym, przy czym tnie się pierwszą wstęgę elementów barierowych i drugą wstęgę wkładek z odstępami w kierunku wzdłużnym od wzdłużnych końców zespołu chłonnego tworząc pomiędzy końcami zespołu chłonnego a odpowiednimi krawędziami pierwszą i drugą elementu barierowego obszary taliowe pierwszy i drugi, odznaczą się według wynalazku tym, że na pierwszą ciągłą wstęgę pomiędzy sąsiednie wyroby chłonne w co najmniej jednym z obszarów taliowych pierwszym i/lub drugim wyrobu chłonnego i na powierzchni stanowiącej od około 25 do około 100 procent powierzchni obszarów taliowych odpowiednio pierwszego i/lub drugiego nakłada się arkusze warstwy regulującej wilgotność o całkowitej pojemności chłonnej wody co najmniej około 0,5 grama i wskaźniku prędkości przesączania płynu poniżej około 3 centymetrów na 30 minut, i spaja się pierwszą ciągłąwstęgę z umieszczonymi na niej zespołami chłonnymi i z arkuszami warstwy regulującej wilgotność z drugą ciągłą wstęgą tworząc odstęp w kierunku wzdłużnym od zespołu chłonnego oraz tnie się poprzecznie pierwszą ciągłą wstęgę, drugą ciągłą wstęgę i arkusze warstwy regulującej wilgotność wzdłuż linii pomiędzy sąsiednimi zespołami chłonnymi, przy czym odcina się co najmniej pierwszy obszar taliowy z obszarów taliowych pierwszego i drugiego o długości w kierunku równoległym do osi wzdłużnej wyrobu chłonnego większej niż około 10 centymetrów

Zaletą wyrobu chłonnego według wynalazku jest to, że ma on zespół chłonny o stosunkowo małej długości w stosunku do swojej długości całkowitej, ale pomimo tego zapewnia suchy stan obszarów taliowych użytkownika dzięki znajdującej się tam warstwie regulującej

185 378 wilgotność, przystosowanej do wchłaniania skroplin i potu bez transportowania płynów z elementu chłonnego do obszarów taliowych.

Przedmiot wynalazkujest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia wyrób chłonny jednorazowego użytku, według wynalazku, w stanie rozciągniętym i rozłożonym na płasko, z pewnymi częściami usuniętymi dla czytelności rysunku, w rzucie głównym, w widoku od wewnętrznej strony odzieży, fig. 2 - fragment wyrobu chłonnego z fig. l, w przekroju płaszczyzną 2-2, w powiększeniu, fig. 3 - fragment wyrobu chłonnego, podobna do pokazanej na fig. 2, ale ilustrujący alternatywny przykład wykonania wynalazku, w powiększeniu, fig. 4 - fragment wyrobu chłonnego, podobny do pokazanej na fig. 2, ale ilustrujący inny alternatywny przykład wykonania wynalazku, w powiększeniu, fig. 5 - fragment wyrobu chłonnego, podobna do pokazanej na fig. 2, ale ilustrujący jeszcze inny alternatywny przykład wykonania wynalazku, w powiększeniu, fig. 6 - stanowisko badawcze do pomiaru prędkości przesiąkania płynów w materiale.

W treści dalszego opisu, każdy z przytoczonych dalej terminów lub sformułowań ma następujące znaczenie lub znaczenia:

(a) „spojony” odnosi się do łączenia, przywierania, złączania, mocowania, lub podobnych czynności, dwóch elementów. Dwa elementy traktuje się jako spojone ze sobąkiedy oba są spojone bezpośrednio ze sobą lub pośrednio ze sobą, na przykład kiedy każdy z nich jest spojony bezpośrednio z elementami pośrednimi.

(b) „jednorazowego użytku” odnosi się do wyrobów wyrzucanych po użyciu, które nie mają być prane ani ponownie używane;

(c) „umieszczony”, „umieszczony na”, „umieszczony w”, „umieszczony w pobliżu” oraz różne warianty tych sformułowań, oznaczają, że jeden element jest integralny z innym elementem, lub że jeden element może być oddzielną strukturą spojoną z innym elementem lub umieszczonym w jego pobliżu;

(d) „elastyczny”, „uelastyczniony” i „elastyczność” oznaczają cechę materiału, dzięki której wykazuje on skłonność do odzyskiwania swoich początkowych kształtów i wymiarów po usunięciu siły powodującej jego odkształcenie;

(e) „elastomerowy” odnosi się do materiału lub kompozytu, który można wydłużać o co najmniej 25 procent jego długości w stanie swobodnym i który odzyskuje, po usunięciu przyłożonej siły, co najmniej 10 procent swojego wydłużenia. Zaleca się na ogół, żeby materiał lub kompozyt elastomerowy dawał się wydłużać o co najmniej 100 procent, lepiej o co najmniej 200 procent, swojej długości w stanie swobodnym, i odzyskiwał, po usunięciu przyłożonej siły, co najmniej 50 procent swojego wydłużenia.

(f) „wydłużenie”, „wydłużać” i „wydłużony” odnoszą się do zmiany długości materiału wskutek rozciągania, wyrażonej w jednostkach długości.

(g) „materiał włóknisty”stosuje się w odniesieniu do wszystkich włóknistych materiałów wstęgowych, takich jak tkaniny, dzianiny i włókniny;

(h) „apretura” odnosi się do substancji lub mieszanki substancji dodawanej do materiałów tekstylnych w celu nadania im pożądanych właściwości;

(i) „giętki” odnosi się do materiałów, które sąpodatne i łatwo dostosow^ą się do przybliżonych kształtów i konturów ciała użytkownika;

(j) „siła” obejmuje pojęciowo fizyczne oddziaływanie jednego ciała na inne, w wyniku czego ciała mające swobodę ruchu są przyspieszane, natomiast ciała nie mające swobody ruchu są odkształcane;

(k) „hydrofilowy” opisuje włókna lub powierzchnie włókien, które są zwilżane przez stykające się z nimi płyny wodne. Stopień zwilżenia materiału można z kolei opisać w terminach kątów styczności i napięć powierzchniowych danych płynów i materiałów

Podczas pomiaru włókna mające kąty styczności poniżej 90° określa się jako „zwilżalne” lub hydrofilowe, natomiast włókna o kątach styczności większych niż 90° określa się jako „niezwilżalne” lub hydrofobowe.

185 378 (l) „integralny” stosuje się w odniesieniu do różnych części pojedynczego elementu zespołowego, a nie do oddzielnych elementów spojonych ze sobą lub znajdujących się w pobliżu siebie.

(m) „skierowany do wewnątrz” i „skierowany na zewnątrz” odnoszą się do położeń względem środka wyrobu chłonnego, a zwłaszcza poprzecznie i/lub podłużnie bliżej lub dalej od podłużnego lub poprzecznego środka wyrobu chłonnego.

(n) „warstwa”, używana w liczbie pojedynczej może rnieć podwójne znaczenie - jako element pojedynczy albo jako kilka elementów.

(o) „nieprzepuszczalny dla płynów”, w przypadku stosowania do warstwy lub laminatu, oznacza, że w zwykłych warunkach przez taką warstwę lub laminat nie przechodzą płyny, takie j ak mocz, w kierunku w przybliżeniu prostopadłym do płaszczyzny warstwy lub laminatu w miejscu styczności z płynem;

(p) „człon”, w przypadku stosowania w liczbie pojedynczej, może mieć podwójne znaczenie -jako element pojedynczy lub kilka elementów;

(q) „wstęga włókninowa” oznacza wstęgę materiału, którą wytwarza się inną techniką. niż tkanie lub dzianie;

(r) „połączony czynnościowo” lub „złączony czynnościowo”, w odniesieniu do mocowania członu elastycznego z innym elementem, oznacza, że człon elastyczny, przymocowany lub złączony z takim elementem, albo obrobiony termicznie lub chemicznie, w wyniku rozciągnięcia, lub podobnej czynności, nadaje temu elementowi właściwości elastyczne; oraz w odniesieniu do mocowania członu nieelastycznego z innym elementem, oznacza, że człon ten i element mogą być przymocowane w dowolny, odpowiedni sposób, umożliwiający lub pozwalający im na wykonywanie funkcji, jakie miał spełniać, albo powinien spełniać złączony zespół. Połączenie, przymocowanie, złączenie lub podobny stan, mogą mieć charakter bezpośredni, taki jak złączenie każdego członu bezpośrednio z elementem, albo mogą być złączone pośrednio za pomocąinnego członu umieszczonego pomiędzy pierwszym członem a pierwszym elementem.

(s) „spojony w stanie rozciągniętym” odnosi się do członu elastycznego spojonego z innym członem kiedy sam jest w stanie wydłużonym o co najmniej około 25 procent swojej długości w stanie swobodnym. Korzystnie, termin „spojony w stanie rozciągniętym” odnosi się do sytuacji, w której człon elastyczny jest wydłużony o co najmniej około 100 procent, a lepiej o co najmniej około 200 procent, swojej długości w stanie swobodnym, kiedy jest on spojony z innym członem.

(t) „laminat spojony w stanie rozciągniętym” odnosi się do materiału kompozytowego mającego co najmniej dwie warstwy, w którym jedną warstwąjest warstwa zdolna do zbiegania się, a druga warstwa jest warstwą elastyczną. Warstwy te łączy się ze sobą kiedy warstwa elastyczna jest w stanie wydłużonym tak, że po puszczeniu warstw, warstwa zdolna do zbiegania zbiega się.

Jak widać na fig. 1 i 2, wyrób chłonny uformowany według wynalazku pokazano jako bieliznowy wyrób chłonny 20 jednorazowego użytku dla osób dorosłych nie panujących nad wydalaniem. Wynalazek ma zastosowanie również w innych wyrobach chłonnych, dla osób dorosłych nie panujących nad w wydalaniem, takich jak, pieluchy i spodenki gimnastyczne, wyroby chłonne wielokrotnego użytku, inne wyroby odzieżowe higieny osobistej lub zdrowotne, albo podobne.

Generalnie, w skład wyrobu chłonnego 20 wchodzi znacznie skrócony zespół chłonny 42 usytuowany pomiędzy elementem barierowym 40 dla wilgoci, a zwróconą ku ciału wkładką 44. Element barierowy 40 oraz zwrócona ku ciału wkładka 44 rozciągają się poza zespół chłonny 42 i wyznaczają co najmniej jeden obszar taliowy pierwszy 30 lub drugi 32 o wymiarze długościowym powyżej około 10 centymetrów. W obszarze taliowym pierwszym 30 lub drugim 32 znajduje się warstwa regulująca wilgotność 60, skonfigurowana tak, że wchłania płyn, jaki może znajdować się w obszarze taliowym pierwszym 30 lub drugim 32 w wyniku skraplania lub pocenia. Warstwa reguluj ąca wilgotność 60 zajmuje taką część obszaru taliowego pierwszego 30 lub drugiego 32, na przykład od około 25 do 100 procent jego pola powierzchni, że utrzymuje ten

185 378 obszar użytkownika w stanie suchym i wygodnym. W celu dalszego utrzymywania użytkownika w stanie suchym i wygodnym, warstwa regulująca wilgotność 60 jest skonfigurowana również tak, że ogranicza transport płynów z zespołu chłonnego 42 do obszaru tailowego pierwszego 30 lub drugiego 32. Szczegółowy opis kilku specyficznych przykładów wykonania wynalazku, jak również sposób i technologię wytwarzania i używania przedstawiono w dalszej części niniejszego dokumentu.

Pokazany wyrób chłonny 20 ma oś wzdłużną 22 i poprzeczną24, które oznaczono na fig. 1 strzałkami. Wyrób chłonny 20 ma leżące naprzeciwko siebie końce wzdłużne z krawędzią pierwszą, 26 i drugą 27, oraz wzdłużne krawędzie boczne 28, które rozciągają się pomiędzy wzdłużnymi krawędziami pierwszą 26 i drugą27. W skład wyrobu chłonnego 20 wchodzi pierwszy obszar taliowy 30, drugi obszar taliowy 32 oraz pośredni obszar krokowy 34 usytuowany pomiędzy pierwszym 30 a drugim 32 obszarem taliowym i łączący je ze sobą. Zewnętrzne krawędzie wyrobu chłonnego 20 wyznaczają obrzeże 36, które ma wzdłużnie rozciągające się brzegi 38, i rozciągające się poprzecznie końcowe brzegi 39. Końcowe krawędzie pierwszą 26 i drugą 27 oraz boczne krawędzie 28 pokazano w przybliżeniu jako prostoliniowe, ale mogą ewentualnie być krzywoliniowe i profilowane.

W skład wyrobu chłonnego 20 wchodzi w zasadzie nieprzepuszczalny dla płynów element barierowy 40, zespół chłonny 42 (fig. 2) usytuowany na elemencie barierowym 40 oraz w zasadzie przepuszczalna dla płynów, zwrócona ku ciału wkładka 44, spoj ona z elementem barierowym 40 tak, że pomiędzy nimi znajduje się zespół chłonny 42. Korzystnie, element barierowy 40 i zwrócona ku ciału wkładka 44 są dłuższe i szersze od zespołu chłonnego 42, tak, że możliwe jest spojenie ze sobą obrzeży elementu barierowego 40 i wkładki 44 zwróconej ku ciału za pomocą spoin ultradźwiękowych, spoin termicznych, klejów lub za pomocą innych, odpowiednich do tego celu środków. Zespół chłonny 42 może być spojony bezpośrednio z elementem barierowym 40 i/lub zwróconą ku ciału wkładką 44 za pomocą spoin ultradźwiękowych, termicznych, klejów lub za pomocą innych, odpowiednich do tego celu środków.

Korzystnie, w skład elementu barierowego 40 wchodzi materiał, który jest uformowany lub obrobiony w taki sposób, żeby był nieprzepuszczalny dla płynów. W skład elementu barierowego 40 może wchodzić pojedyncza warstwa materiału lub laminat złożony z dwóch lub więcej oddzielnych warstw materiału. Do odpowiednich elementów barierowych 40 należą folie, tkaniny włókniny, laminaty folii, tkanin, i/lub włóknin, albo podobne materiały. Przykładowo, w skład elementu barierowego 40 może wchodzić cienka, w zasadzie nieprzepuszczalna dla płynów wstęga lub arkusz folii z tworzywa sztucznego, takajak folia polietylenowa, polipropylenowa, z polichlorku winylu lub podobnego materiału. Element barierowy 40 może być przezroczysty lub nieprzezroczysty i może mieć powierzchnię gofrowanąlub płaską. Jednym z konkretnych materiałów na element barierowy 40 jest folia polietylenowa o nominalnej grubości około 0,025 mm i systematycznym wytłaczanym wzorze, którą można z obu stron poddać obróbce za pomocą wyładowań ulotowych. Innym, odpowiednim do tych celów materiałem jest laminat klejony lub termiczny, w którego skład wchodzi folia wylewana lub formowana rozdmuchowo wykonana z polipropylenu, polietylenu lub podobnego materiału, oraz wstęga spajana wirowo z dwuelementowych włókien o średnim stopniu karbikowania z polipropylenu i polietylenu w stosunku 50/50 i w układzie obok siebie. Alternatywnie, w skład elementu barierowego 40 może wchodzić materiał przepuszczalny dla płynów i inne, odpowiednie środki (nie pokazane), takie j ak warstwa nieprzepuszczalna dla płynów, związane z zespołem chłonnym 42, trzymające płyn z dala od zespołu chłonnego 42.

Element barierowy 40 może być również przepuszczalny dla gazów, tak, że gazy, które podczas używania znąjdująsię w wyrobie chłonnym, sąw stanie przepływać przez materiał w normalnych warunkach użytkowania, przez cała lub przez część jego pola powierzchni. W skład elementu barierowego 40 może wchodzić, na przykład, dowolny przepuszczalny dla gazów materiał mikroporowaty, umożliwiający gazom, na przykład parze wodnej, ucieczkę, natomiast nie pozwalający na przepływ przez siebie wydzielinom płynnym. Do odpowiednich do tego celu materiałów przepuszczalnych dla gazów należy mikroporowata folia polimerowa lub materiał włókninowy, któ185 378 ry powleczono, lub w inny sposób obrobiono, nadając mu odpowiedmąnieprzepuszczalność dla płynów, lub podobną właściwość.

Wynalazek niniejszy jest jednak szczególnie skuteczny w takich przykładach wykonania, w których w skład elementu barierowego 40 wchodzi w zasadzie materiał nieprzepuszczalny dla par. Przykładowo, w skład elementu barierowego 40 może wchodzić materiał ze współczynnikiem przepuszczalności pary wodnej (WVTR) o wartości poniżej około 2000 gramów na metr kwadratowy na 24 godziny (gm/m²/24 godziny). Bardziej dokładnie, w skład elementu barierowego 40 może wchodzić materiał ze współczynnikiem WVTR o wartości poniżej około 400 g/m2/24 godziny. Jedną z odpowiednich do tego celu procedurą pomiaru wartości WVTR materiału jest Test Pomiaru Prędkości Przenikania Pary Wodnej przedstawiony poniżej w Procedurach Badań.

W skład zespołu chłonnego 42 wchodzą materiały przystosowane do wchłaniania i zatrzymywania płynów fizjologicznych. W skład zespołu chłonnego 42 mogą wchodzić różne materiały chłonne, takie jak formowana za pomocą powietrza mata z włókien celulozowych (tj. spulchniona pulpa drzewna) lub materiał współ formowany złożony z mieszanki włókien celulozowych z syntetycznymi włóknami polimerowymi. W skład zespołu chłonnego 42 mogą również wchodzić związki zwiększające swoją chłonność, takie jak zawierające w proporcjach wagowych 0-95 procent organicznych lub nieorganicznych materiałów o wysokiej chłonności, które są typowo zdolne do wchłaniania co najmniej około 15, a lepiej ponad 25 razy więcej wody niż same ważą. W skład zespołu chłonnego 42 mogą również wchodzić warstwy bibułki lub warstwy odbierające lub rozprowadzające, pomagające w utrzymaniu spójności włóknistych wyrobów chłonnych lub w transporcie płynów.

W skład jednego z zespołów chłonnych 42, uznanego za nadający się do wyrobów chłonnych dla osób dorosłych nie panujących nad wydalaniem, wchodzi warstwa chłonna 46, co najmniej częściowo otoczony warstwami bibułki 48 (fig. 2). W skład warstwy chłonnej 46 wchodzi około 70 do około 95 procent wagowych spulchnionej pulpy drzewnej, od około 5 do około 25 procent wagowych materiałów o wysokiej chłonności, oraz od 0 do około 5 procent wagowych włókienek z termoplastycznego polipropylenu. W warstwach bibułki 48 może nie być co najmniej części dolnej powierzchni warstwy chłonnej 46 tak, że warstwa chłonna 46 może być spojona bezpośrednio z elementem barierowym 40 za pomocą klej u lub innych odpowiednich do tego celu środków. Alternatywnie, warstwy bibułki 48 mogą całkowicie pokrywać górną i/lub dolną powierzchnię warstwy chłonnej 46. W szczególnie pożądanych przykładach wykonania, zespół chłonny 42 ma wymiar długościowy od około 25 do około 50 centymetrów i wymiar szerokościowy zmieniający się od około 10 do około 20 centymetrów. Dla ilustracji, wyrób chłonny 20 przystosowany dla osób dorosłych nie panujących nad wydalaniem i w którym stosuj e się taki zespół chłonny, ma pojemność retencyjną nasycenia płynem od około 100 do około 1500 gramów. Pojemność retencyjną nasycenia takiego wyrobu można wyznaczyć za pomocą Testu Pojemności Retencyjnej Nasycenia omówionego dalej w rozdziale Procedury Badawcze.

W pokazanym przykładzie wykonania, element barierowy 40 rozciąga się wzdłuż całej długości i szerokości wyrobu chłonnego 20, a zatem wyznacza częściowo końcową krawędź piehvszą26 i drugą27 oraz krawędzie boczne 28. Jak widać na fig. 1, zespół chłonny 42 ma leżące naprzeciwko siebie wzdłużne końce 50 i 51 oraz leżące naprzeciwko siebie boki 52 rozciągające się pomiędzy końcami 50 i 51. Korzystnie, wzdłużne końce 50 i 51 oraz boki 52 zespołu chłonnego 42 leżą w kierunku do wewnątrz względem krawędzi pierwszej 26 i drugiej 27 i krawędzi bocznych 28 wyrobu chłonnego 20. Na przykład w kierunku wzdłużnym, długość zespołu chłonnego 42 wynosi, korzystnie, od około 35 do około 75 procent długości wyrobu chłonnego

20. Również zwróconą ku ciału wkładką. 44 ma pr:^<^<ci'wl^głe krawędzie końcowe 54 i przeciwległe krawędzie boczne 56, które, rozciągająsię pomiędzy krawędziami końcowymi 54. W pokazanym przykładzie wykonania, krawędzie końcowe 54 i krawędzie boczne 56 rozciiągająsię na całej długości i szerokości wyrobu chłonnego 20, chociaż krawędzie końcowe 54 i boczne 56 zwróconej ku ciału wkładki 44 mogą, alternatywnie, kończyć się bardziej do wewnątrz albo mogąniezależnie tworzyć krawędzie końcowe 26 i 27 i krawędzie boczne 28 wyrobu chłonnego 20.

Zwrócona ku ciału wkładka 44 jest wykonana z przepuszczalnego dla płynów materiału tak, że mogą przez nią przedostawać się płyny fizjologiczne, jak również ewentualnie półstałe wydzieliny fizjologiczne, wchłaniane następnie przez zespół chłonny 42. W skład odpowiednich zwróconych ku ciału wkładek 44 może wchodzić włókninowa wstęga lub arkusz z odpornego na mokro papieru bibułkowego, formowana wirowo, formowana z materiału w stanie stopionym lub spajana zgrzebna wstęga z włókienek lub włókien z syntetycznego polimeru, takich jak polipropylen, polietylen, poliestry lub podobne, lub wstęga z włókienek lub włókien z polimerów naturalnych, takich jak sztuczny jedwab lub bawełna. Ponadto, korzystnie, zwrócona ku ciału wkładka 44 jest nieelastyczna i może być obrobiona za pomocą środka powierzchniowo czynnego w celu poprawy przepływu przez niąpłynu. W konkretnym przykładzie wykonania wynalazku, w skład zwróconej ku ciału wkładki 44 wchodzi pojedyncza warstwa formowanej wirowo włókniny z włókien polipropylenu o grubości około 2,8-3,2 denier, z których wykonano wstęgę o gramaturze około 17 gramów na metr kwadratowy i gęstości około 0,11 gramów/cm³. Materiał włóknisty poddano obróbce powierzchniowej za pomocą stanowiącego wagowo około 0,28 procent środka powierzchniowo czynnego.

Pierwszy obszar taliowy 30 sąsiaduje z krawędzią pierwszą26 i rozciąga się wzdłużnie do wewnątrz ku osi poprzecznej 24 wyrobu chłonnego 20. Dla celów niniejszego wynalazku, wzdłużne granice pierwszego obszaru taliowego 30 wyznaczają krawędź pierwszą 26 wyrobu chłonnego 20 i pierwszy wzdłużny koniec 50 zespołu chłonnego 42. Odległość pomiędzy krawędziąpierwszą26 a pierwszym wzdłużnym końcem 50, mierzona wzdłuż osi wzdłużnej 22 wyrobu chłonnego 20 wyznacza wymiar długościowy pierwszego obszaru taliowego 30, który na fig. 1i 2 oznaczono Dl. Wjednym aspekcie wynalazku, ze względu na poprawę parametrów, pierwszy obszar taliowy 30 ma wymiar długościowy większy niż około 7 centymetrów, a zwłaszcza większy niż około 10 centymetrów, a jeszcze lepiej większy niż około 12 centymetrów. Poprzeczne granice pierwszego obszaru taliowego 3 0 są wyznaczone przez przeciwległe krawędzie boczne 28 wyrobu chłonnego 20, pomiędzy którymi jest wymiar szerokościowy. W konkretnych przykładach wykonania wynalazku, dla poprawy parametrów', wymiary długościowe i szerokościowe pierwszego obszaru taliowego 30 dobiera się w taki sposób, żeby pole powierzchni pierwszego obszaru taliowego 30 było większe niż około 100 centymetrów kwadratowych, a jeszcze lepiej większe niż około 150 centymetrów kwadratowych.

Drugi obszar taliowy 32 sąsiaduje z drugą 27 i biegnie wzdłużnie do wewnątrz ku poprzecznej 24.1 znowu, dla celów niniejszego wynalazku, wzdłużne granice drugiego obszaru taliowego 32 są wyznaczone przez krawędź drugą27 wyrobu chłonnego 20 i drugi wzdłużny koniec 51 zespołu chłonnego 42. Korzystnie, długościowy wymiar drugiego obszaru taliowego 32 jest taki sam jak długościowy wymiar pierwszego obszaru taliowego 30, ale nie jest to warunkiem koniecznym. W specyficznych przypadkach, dla poprawy parametrów, drugi obszar taliowy 32 może mieć wymiar długościowy większy niż około 7 centymetrów, a zwłaszcza większy niż około 10 centymetrów, a najlepiej większy niż około 12 centymetrów. Podobnie jak w przypadku pierwszego obszaru taliowego 30, poprzeczne granice drugiego obszaru taliowego 32 są wyznaczone przez przeciwległe krawędzie boczne 28 wyrobu chłonnego 20, i dla poprawy parametrów, wymiary drugiego obszaru taliowego 32 dobiera się w taki sposób, żeby pole powierzchni drugiego obszaru taliowego 32 było większe niż około 100 centymetrów kwadratowych, a jeszcze lepiej większe niż około 150 centymetrów kwadratowych.

Obszary taliowe pierwszy 30 i drugi 32 zawierają te górne części wyrobu chłonnego 20, które, po założeniu, całkowicie lub częściowo pokrywają lub otaczają talię lub środkowo dolną część korpusu użytkownika. Co najmniej dla celów niniej szego wynalazku, w skład pośredniego, obszaru krokowego 34 wchodzi ta część wyrobu chłonnego 20, w której znajduje się zespół chłonny 42. A dokładniej, obszar krokowy 34 jest ograniczony w kierunku osi wzdłużnej 22 wzdłużnymi krawędziami wzdłużnych końców 50 i 51 zespołu chłonnego 42, a w kierunku osi poprzecznej 24 krawędziami bocznymi 28 wyrobu chłonnego 20. Po założeniu wyrobu chłonnego 20, obszar krokowy 34 znajduje się pomiędzy nogami użytkownika i pokrywą dolną

185 378 część korpusu użytkownika. Zatem obszar krokowy 34 jest tym obszarem wyrobu chłonnego 20 lub innego wyrobu chłonnego jednorazowego użytku, na który zazwyczaj jest wydalany mocz.

Wyrób chłonny 20, który na fig. 2 pokazano w stanie rozciągniętym i rozłożonym na płasko, widać w formie wyrobu o prostokątnym obrzeżu 36. Oczywiście, opcjonalnie, wyrób chłonny 20 może mieć kształt klepsydry, litry I, litery T, albo też nieregularny. Ogólny kształt zespołu chłonnego 42 może mieć zwężoną część środkową, jak pokazano na figurze, albo też może być zbliżony kształtem do wyrobu chłonnego 20 lub też mieć dowolny inny kształt.

W skład wyrobu chłonnego 20 może również wchodzić co najmniej jedna regulującą wilgotność warstwa 60, która przyczynia się do zapewnienia użytkownikowi poczucia suchości i wygody. Widoczny na rysunku wyrób chłonny 20 ma dwie warstwy regulujące wilgotność 60, pierwszą w pierwszym obszarze talio wym 30 a drugą w drugim obszarze talio wy m 32. Każda z warstw regulujących wilgotność 60 ma leżące naprzeciwko siebie krawędzie wewnętrzne i zewnętrzne 62 i 63 oraz krawędzie boczne 64, które rozciągają się pomiędzy krawędziami wewnętrznymi 62 , i zewnętrznymi 63. Celem zastosowania relatywnych terminów jest to, że krawędzie wewnętrzne 62 znajdują się bliżej osi poprzecznej 24 wyrobu chłonnego 20. Jak zwłaszcza widać na fig. 2, krawędzie wewnętrzne 62 mogą nieco zachodzić zakładkowo na zespół chłonny 42, natomiast krawędzie zewnętrzne 63 mogą kończyć się równocześnie z elementem barierowym 40 i zwróconą ku ciału wkładką 44. Na fig. widać, że krawędzie wewnętrzne 62 znajdują się pomiędzy zwrócona ku ciału wkładką 44 a zespołem chłonnym 42, ale, alternatywnie, krawędzie wewnętrzne 62 mogą znajdować się pomiędzy zespołem chłonnym a elementem barierowym 40.

Według jednej z odmian wynalazku, każda warstwa regulująca wilgotność 60 jest przystosowana do wchłaniania płynu, który w znanych rozwiązaniach ma skłonność do zbierania się w pierwszym 30 lub drugim obszarze taliowym 32.

Każda regulująca wilgotność warstwa 60 zawiera materiał o całkowitej pojemności wystarczającej do wchłonięcia płynu, który może pojawić się w obszarze taliowym pierwszym 30 lub drugim 32 w wyniku skroplenia lub pocenia. Korzystnie, dla poprawy parametrów, całkowita pojemność chłonna warstwy regulującej wilgotność 60 wynosi co najmniej około 0,5 grama, a lepiej od około 1 do około 15 gramów, a naj lepiej od około 4 do około 15 gramów. Przy zasadzie pomiaru w gramach na gram, korzystnie, całkowita pojemność chłonna warstwy regulującej wilgotność 60 wynosi co najmniej około 3, lepiej co najmniej około 4, a najlepiej od około 5 do około 15. Całkowitąpojemność chłonną wody przez materiał włóknisty można wyznaczyć za pomocą Testu Całkowitej Pojemności Wody omówionego dalej w rozdziale Procedury Badawcze.

Oprócz swojej pojemności płynów, warstwa regulującą wilgotność 60 powinna znajdować się na części pola powierzchni obszarów taliowych pierwszego 30 lub drugiego 32 wystarczającej do zapobiegania temu, żeby konkretne części obszarów taliowych pierwszego 30 i drugiego 32 stawały się niewygodne. Zatem, według innego przykładu wykonania wynalazku, dla poprawy parametrów, regulująca wilgotność warstwa 60 znajduje się na obszarze o polu powierzchni od około 25 do około 100 procent pola powierzchni pierwszego obszaru taliowego 30 lub drugiego 32, a lepiej na obszarze od około 50 do 100 procent pola powierzchni, ajeszcze lepiej na obszarze od około 70 do 100 procent tego pola powierzchni.

Na fig. 2, można zauważyć, że warstwa regulująca wilgotność 60 znajduje się częściowo w pierwszym obszarze taliowym 30 a częściowo w obszarze krokowym 34. Odpowiednia część warstwy regulującej wilgotność 60, leżąca wyłącznie w pierwszym obszarze taliowym 30, jest obszarem ograniczonym pomiędzy zewnętrzną krawędzią 63 warstwy regulującej wilgotność 60 a pierwszym końcem 50 zespołu chłonnego 42, i stanowi pełną szerokość warstwy regulującej wilgotność 60. Długościowy wymiar tej części warstwy regulującej wilgotność 60, która znajduje się w pierwszym obszarze taliowym 30, jest równy długości pierwszego obszaru taliowego 30, oznaczonego Dl. W jednym z przykładów wykonania, pierwszy obszar taliowy 30 ma pole powierzchni ponad 280 centymetrów kwadratowych, a ta część warstwy regulującej wilgotność 60, którą znajduje się wyłącznie w pierwszym obszarze taliowym 30 ma pole powierzchni ponad 130 centymetrów kwadratowych.

185 378

Według innego przykładu wykonania wynalazku, każda warstwa regulująca wilgotność 60 jest przystosowana do ograniczania transportu płynów z zespołu chłonnego 42 do obszarów taliowych pierwszego 30 i drugiego 32. W ten sposób warstwa regulująca wilgotność 60 może stykać się przepływowo z zespołem chłonnym 42, jak pokazano na fig. 1 i 2 bez niekorzystnego wpływu na suchość obszarów taliowych pierwszego 30 i drugiego 32. Zatem, w konkretnych przykładach wykonania, każda warstwa regulująca wilgotność 60 cechuje się prędkością przesiąkania około poniżej 3 centymetrów na 30 minut, a zwłaszcza około poniżej 1 cm na 30 minut, ajeszcze lepiej jej prędkość przesiąkania płynów powinna wynosić 0 cm na pół godziny.

Prędkość przesączania płynów przez materiały włókniste można określać za pomocąTestu Przesiąkania Płynów, o którym mówi się dalej w rozdziale Procedury Badawcze.

Zmodyfikowane położenie, warstwa regulująca wilgotność 60 pokazano w alternatywnym przykładzie wykonania widocznym częściowo na fig. 3, gdzie elementy podobne do pokazanych poprzednio oznaczono takimi samymi numerami identyfikacyjnymi. Tutaj warstwa regulującą wilgotność 60 znajduje się wyłącznie w pierwszym obszarze taliowym 30. Całkowita długość warstwy regulującej wilgotność 60 znajduje się w pierwszym obszarze taliowym 30 i jest oznaczona D2. Wewnętrzna krawędź 62 warstwy regulującej wilgotność 60 jest oddzielona w kierunku wzdłużnym od zespołu chłonnego 42 odstępem 66, co jeszcze bardziej ogranicza transport płynu z zespołu chłonnego 42 do obszaru taliowego 30. Wielkość odstępu 66, mierzona równolegle do osi wzdłużnej 22 wyrobu chłonnego 20, oznaczono D3 na fig. 3, i wynosi ona odpowiednio co najmniej około 1 centymetr, na przykład co najmniej około 2 centymetry. Odstęp 66 ma skłonność do ograniczania transportu płynów w sytuacjach, w których zwrócona ku ciału wkładka 44 ma prędkość przesiąkania porównywalnąz prędkościąprzesiąkania warstwy regulującej wilgotność 60. W szczególności, prędkość przesiąkania płynów przez wkładkę zwróconą ku ciału wynosi, odpowiednio, co najmniej około 3 cm na 30 minut, a zwłaszcza około poniżej 1 cm na 30 minut, a jeszcze lepiej prędkość ta wynosi 0 cm na pół godziny.

Jak ponadto widać na fig. 3, krawędź zewnętrzna 63 warstwy regulującej wilgotność 60 może być ewentualnie oddzielona w kierunku wzdłużnym od końcowej krawędzi pierwszej 26. Krawędź zewnętrzna 63 może być, na przykład, oddzielona w kierunku wzdłużnym od krawędzi pierwszej 26 o odległość, którąoznaczono D4 na fig. 3, wynoszącąponad 1 centymetr. W przykładzie wykonania z fig. 3, długość Dl pierwszego obszaru taliowego 30 jest równa sumie długości D2 regulującej wilgotność warstwy 60, wielkości D3 odstępu 66 oraz odległości D4 od krawędzi pierwszej 26.

Warstwę regulującą wilgotność 60 pokazano w kolejnym zmodyfikowanym położeniu w alternatywnym przykładzie wykonania częściowo widocznym na fig. 4. Warstwa regulująca wilgotność 60 z fig. 4 jest umieszczona na zwróconej ku ciału wkładce 44 w taki sposób, żeby stykała się z użytkownikiem po nałożeniu przez niego wyrobu chłonnego 20. W szczególności, warstwa regulującą wilgotność 60 jest umieszczona w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z zwróconą ku ciału wkładką 44, natomiast zwrócona ku ciału wkładka 44 znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z elementem barierowym 40. W odróżnieniu, na fig. 1 -3, zwrócona ku ciału wkładka 44 jest umieszczona w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z warstwą regulującą wilgotność 60, natomiast warstwa regulująca wilgotność 60 znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z elementem barierowym 40.

Kolejny alternatywny przykład wykonania wynalazku pokazano częściowo na fig. 5, gdzie pojedyncza warstwa regulująca wilgotność 60 rozciąga się na całej długości wyrobu chłonnego 20 tak, żeby znajdowała się zarówno w pierwszym jak i w drugim obszarze taliowym 30 i 32 (pokazano tylko 30). W konkretnych przykładach wykonania, warstwa regulująca wilgotność 60 może rozciągać się na odcinku stanowiącym od około 80 do 100 procent odległości pomiędzy końcową krawędzżąpierwszą26 i drugą27. W obszarze krokowym 34, warstwa regulująca wilgotność 60 może znajdować się pomiędzy zespołem chłonnym 42 a elementem barierowym 40,jak widać na fig. 5. Alternatywnie, warstwa regulującą wilgotność i 60 może znajdować się pomiędzy zwróconą ku ciału wkładką44 a zespołem chłonnym 42 w obszarze krokowym 34. Pojedyncza warstwa regulująca wilgotność 60 ma przeciwległe wzdłużne krawędzie zewnętrzne 63 i krawędzie

185 378 boczne 64 (nie pokazane na fig. 5) rozciągające się pomiędzy krawędziami zewnętrznymi 63. Długość tej części warstwy regulującej wilgotność 60, która znajduje się w pierwszym obszarze' taliowym 30 oznaczono D2 i jest ona ograniczona pierwszym wzdłużnym końcem 50 zespołu chłonnego 42 i krawędzią zewnętrzną 63 warstwy regulującej wilgotność 60.

Ze względu na swoje wymiary i położenie, warstwę regulującą wilgotność 60 wykonuje się, korzystnie, z materiału, który jest w zasadzie nieelastyczny. Termin „w zasadzie nieelastyczny” ma opisywać materiał, który nie jest materiałem elastomerowym. Dzięki nieelastycznym właściwościom, warstwa regulującą wilgotność 60 umożliwia wygodne ułożenie obszarów taliowych pierwszego 30 i drugiego 32 na brzuchu lub dolnej części pleców użytkownika.

Korzystnie, ale niekoniecznie, w skład wyrobu chłonnego 20 wchodzą elastyczne człony nożne 70, których zadaniem jest wyciągnięcie i przytrzymanie brzegów wzdłużnych 38 wyrobu chłonnego 20 przy nogach użytkownika oraz uszczelnianie tych miejsc (fig.l). Wydłużone elastyczne człony nożne 70 rozciągają się w kierunku wzdłużnym w każdym brzegu wzdłużnym 38 ku krawędzi pierwszej 26 i drugiej i 27. Elastyczne człony nożne 70 znajdują się w pokazanym przykładzie wykonania pomiędzy elementem barierowym 40 a zwróconą ku ciału wkładką 44. Za pomocą spoin ultradźwiękowych, klejów, spoin termicznych lub innych, odpowiednich do tego celu środków, elastyczne człony nożne 70 łączy się czynnościowo w stanie rozciągniętym z elementem barierowym 40, zwróconą ku ciału wkładką 44 lub obu tymi elementami, w kształcie prostoliniowym lub krzywoliniowym. Alternatywnie, elastyczne człony nożne 70 można mocować w stanie swobodnym do zbiegającej się części elementu barierowego 40, zwróconej ku ciału wkładki 44 lub obu.

Elastyczne człony nożne 70 są wykonane z elastycznych środków zbiegających, a korzystnie mogą być wykonane z koalugowanej wirowo na sucho wielowłókienkowej nitki elastomerowej. Alternatywnie, elastyczne człony można wytwarzać z innych typów materiałów elastycznych stosowanych w technice wytwarzania bielizny, takich jak cienka wstążka z naturalnego kauczuku, spajany w stanie rozciągniętym materiał laminatowy, w którego skład wchodzi wstępnie rozciągnięta elastyczna, formowana w stanie stopionym warstwa wewnętrzna umieszczona pomiędzy parą formowanych wirowo polipropylenowych wstęg włókninowych lub podobnych materiałów i spojona z nimi. Wyrobowi chłonnemu 20 można również nadać elastyczność wytłaczając elastomerowy klej topliwy pomiędzy element barierowy 40 a wkładkę 44.

Wyrób chłonny 20 może trzymać się na użytkowniku w odpowiednim położeniu dzięki umieszczeniu go w majtkach użytkownika. Opcjonalnie, w wyrobie chłonnym 20 można zastosować dowolny jeden z wielu elementów mocujących, jakie są dobrze znane w tej dziedzinie techniki w zastosowaniu do mocowania wyrobów na użytkowniku. Dla przykładu, jedną z pożądanych postaci systemu mocowaniajest para pasków z elementami mocującymi do mocowania w sposób rozłączalny pasków z obszarem taliowym pierwszym 3 0 i drugim 32. W skład odpowiednich do tego celu pasków mogą wchodzić w przybliżeniu prostokątne tasiemki z materiału elastycznego, który jest w stanie rozciągać się w przybliżeniu 2,8 do 3 razy w stosunku do swojej długości w stanie swobodnym. Korzystnie, długość pasków wynosi od około 15 do około 41 centymetrów, a szerokość od około 1 do około 5 centymetrów. W skład elementów mocujących może wchodzić ustalacz w postaci przycisku spojonego z każdym końcem każdego paska. Ustalacze mogą być przymocowane w sposób rozłącząłny w szczelinach 72 (fig. 1) utworzonych w pobliżu narożników wyrobu chłonnego 20 w elemencie barierowym 40 i innych elementach. Po umieszczeniu wyrobu chłonnego 20 na użytkowniku, paski biegną pomiędzy przednią i tylnią szczeliną72 tak, że ustalacze mogąbyć przymocowane w tych szczelinach w sposób rozłączalny.

Opcjonalnie, w skład elementów mocujących mogą wchodzić łączniki z samosprzęgającymi się materiałami o kształtach geometrycznych. Odpowiednimi łącznikami tego typu są haczyki, pętelki, główki, grzybki, groty strzałek, kulki na trzonach lub podobne. Można również ewentualnie stosować inne typy systemów mocujących, takie jak taśmy, rozciągliwe panele boczne lub podobne.

W użytkowaniu, wyrób chłonny 20 umieszcza się na ciele użytkownika i mocuje w odpowiednim położeniu za pomocą systemu mocowania, o ile taki jest. Korzystnie, chociaż niekoniecznie,

185 378 warstwa regulująca wilgotność 60 znajduje się w obu obszarach taliowych pierwszym 30 i drugim 32 wyrobu chłonnego 20 tak, że możnająjmieścić w pobliżu brzucha i dolnej części pleców użytkownika. Warstwa regulująca wilgotność 60 może wchłonąć płyn, który tworzy się w obszarach taliowych pierwszym 30 i drugim 32 w wyniku skraplania się lub pocenia. Warstwa reguluj ąca wilgotność 60 zmniej sza również wnikanie płynu z zespołu chłonnego 42 przesiąkaj ącego do obszarów taliowych pierwszego 30 i drugiego 32. Zmniejszając przepływ płynu do obszarów taliowych pierwszego 30 i drugiego 32 z zespołu chłonnego 42, warstwa regulująca wilgotność 60 zachowuje swoją pojemność chłonną, jeżeli chodzi o wchłanianie skroplin i potu. W rezultacie, użytkownik odczuwa, że jego skóra w miejscach, z którymi stykają się obszary taliowe pierwszy 30 i drugi 32 wyrobu chłonnego 20, jest sucha i czuje się wygodnie.

Każdy z powyższych przykładów wykonania wyrobu chłonnego 20 można zrealizować wytwarzając każdy zjego poszczególnych elementów oddzielnie i spajając je ze sobąw opisany wcześniej sposób. W każdym z przykładów wykonania, warstwę regulującą wilgotność 60 można umieścić w obszarach taliowych pierwszym 30 i/lub drugim 32, wykonując ją z materiału regulującego wilgotność, tnąc ten materiał na odpowiedni wymiar i spajając go z innymi elementami.

Istnieje również bardzo skuteczny sposób wytwarzania wyrobu chłonnego 20 typu pokazanego na fig. 1-2 i 4, w którym krawędź zewnętrzna 63 warstwy regulującej wilgotność 60 pokrywa się z krawędziąpierwszą26 lub drugą27 elementu barierowego 40. Sposób ten polega na umieszczaniu warstwy regulującej wilgotność 60 w obszarach taliowych pierwszym 30 i drugim 32 podczas ciągłego procesu, w którym nie stosuje się operacji cięcia i umieszczania elementów w odpowiednich miejscach. W szczególności, w skład tego sposobu wchodzi zapewnienie pierwszej ciągłej wstęgi nieprzpuszczalnego dla płynów, elementu barierowego 40. Na elemencie barierowym 40, w z góry określonych, leżących w pewnych odstępach od siebie miejscach, umieszcza się wiele zespołów chłonnych 42. W skład tego sposobu wchodzi również zapewnienie wielu pojedynczych arkuszy materiału warstwy regulującej wilgotność 60 wyrobu chłonnego 20. Arkusze regulujące wilgotność 60 umieszczą się na ciągłej, wstędze elementów barierowych 40 w miejscach znajdujących się w sąsiedztwie zespołów chłonnych 42. W skład tego sposobu wchodzi ponadto dostarczenie drugiej ciągłej wstęgi przepuszczalnych dla płynów, zwróconych ku ciału wkładek 44. Ciągłą wstęgę elementów barierowych 40, ciągłą wstęgę zwróconych ku ciału wkładek 44 oraz arkusze warstwy regulującej wilgotność 60 spaja się z zespołami chłonnymi 42 znajdującymi się pomiędzy wstęgą elementów barierowych 40 a wstęgą zwróconych ku ciału wkładek 44. Następnie tnie się poprzecznie ciągłą, wstęgę elementów barierowych 40, ciągłą wstęgę zwróconych ku ciału wkładek 44 oraz arkusze warstwy regulującej wilgotność 60 w szeregu leżących w pewnych odstępach od siebie miejsc pomiędzy sąsiednimi zespołami chłonnymi 42. W rezultacie uzyskuje się dużą liczbę poszczególnych wyrobów chłonnych 20, każdy z zespołem chłonnym 42 usytuowanym pomiędzy zwróconą ku ciału wkładką 44 a elementem barierowym 40. Odstępy pomiędzy elementami oraz położenie poprzecznych cięć można regulować w taki sposób, żeby wymiar długościowy jednego lub obu obszarów taliowych pierwszego 30 lub drugiego 32 był większy niż około 10 centymetrów, a warstwa regulująca wilgotność 60 znajdowała się na obszarze od około 25 do około 100 procent obszaru taliowego pierwszego 30 lub drugiego 32.

PROCEDURY BADAWCZE

Test całkowitej pojemności chłonnej wody

Zadaniem Testu Całkowitej Pojemności Chłonnej wody jest określenie pojemności chłonnej materiału dla wody destylowanej. Generalnie, waży się suchąpróbkę, zanurzają w płynie na 3 minuty, a następnie zawiesza, umożliwiając obcieknięcie z niej nadmiaru wody. Następnie ponownie waży się mokrą próbkę. Całkowita pojemność chłonna wody próbki jest równa różnicy pomiędzy wagą próbki mokrej a wagą próbki suchej. Pojemność chłonną włókninowych materiałów włóknistych można określać w gramach na gram, którą wyznacza się dzieląc pojemność całkowitą przez suchą wagę próbki, albo w procentach, którą wyznacza się jako pojemność całkowitą pomnożoną przez 100 i podzieloną przez wagę próbki suchej.

185 378

W badaniu tym stosuje się następującą aparaturę i materiały:

1. Statyw i pałeczka laboratoryjna

2. Klamerki sprężyste o długości 1 cala (25 mm) lub dłuższe

3. Woda destylowana o temperaturze pokojowej

4. Zlewka o wielkości wystarczającej do nalania do niej wody destylowanej do głębokości co najmniej 102 mm

5. Waga o dokładności do 0,01 grama.

6. Odważniki wzorcowe o wadze 5,10,20,50 i 100 gramów, wywzorcowane przez National Institute of Standards and Technology.

7. Szalka do ważenia, metalowa lub z tworzywa sztucznego, o średnicy co najmniej 4 cale (102 mm) .

8. Stoper lub sekundomierz, z odczytem z do jednej sekundy.

9. ' Szczypce lub pinceta

10. Ręcznik papierowy

11. Gilotyna do papieru, standardowa, o polu powierzchni cięcia minimum 300 na 300 mm z siatką linii.

Badanie to należy przeprowadzić w pomieszczeniu o standardowej atmosferze: temperatura = 23 +/- 1,0°C (73,4 +/-1,80°F) i wilgotności względnej = 50+/- 2%. Badania przeprowadzone w innych od podanych zakresach temperatur i wilgotności mogą nie dać ważnych wyników.

Badany materiał należy pociąć na próbki o wymiarach 102 na 102 mm. Próbki te należy chwytać tylko za krawędzie i powinny one być zupełnie suche. W miarę możliwości należy unikać naciskania na powierzchnię próbek podczas cięcia. Należy również przestrzegać następujących warunków:

1. Kroplę płynu, zwisająca z próbki na końcu czasu ściekania należy „chwycić“ na szalkę do ważenia i zważyć wraz z próbką.

2. Próbka powinna w całości leżeć w szalce do ważenia. Zapewnić, żeby podczas ważenia próbka nie dotykała boków ani płaskiej części wagi.

3. Nie potrząsać stołem ani próbkami podczas ściekania z nich płynu.

4. Próbki powinny być kondycjonowane w standarowych warunkach temperaturowych i wilgotnościowych.

5. Liczba próbek, jakie można równocześnie zbadać zależy od wielkości stosowanej zlewki.

6. Najbardziej gładką stronę próbki należy delikatnie położyć na powierzchni wody przed zanurzeniem próbki. Następnie reguluje się aparaturę w poniższy sposób. W sprawie specyficznych informacji na temat wzorcowania aparatury należy zwracać się do jej producenta lub do odpowiedniej literatury.

1. Włączyć wagę i poczekać przez pewien czas najej podgrzanie. Wytarować wagę na zero.

2. Napełnić zlewkę wodą destylowaną do poziomu co najmniej 102 mm.

3. Zmontować statyw laboratoryjny i pałeczkę.

Następnie bada się każdą. próbkę w opisany poniżej sposób:

1. Zważyć każdą próbkę z dokładnością do 0,01 grama i zanotować uzyskaną wartość. Zidentyfikować każdą próbkę.

2. Włączyć równocześnie sekundomierz i włożyć próbki, po jednej, do wody destylowanej ' Próbki powirmy znajdować się w równych odstępach od siebie i nie powirmy ^^^^ć na sobie. W przypadku materiałów marszczonych należy zapewnić, żeby każda próbka była całkowicie zanurzona zanim włoży się próbkę następną.

3. Każdą próbkę zostawia się w płynie przez okres 3 minut z dokładnością +/- 3 sekund.

4. Po 3 minutach wyjąć pierwszą próbkę szczypcami lub pinceta i powiesić pionowo na sprężystej klamerce. Wyjąć i powiesić pozostałe próbki w takiej samej kolejności jak były wkładane do zlewki.

5. Każda próbka powinna obciekać przez 1 minutę +/- 3 sekundy.

6. Położyć szalkę do ważenia na wagę i wytarować wagę na zero.

185 378

7. Wyjąć próbkę trzymając szalkę do ważenia pod nią i otwierając klamerkę.

8. Zważyć mokrą próbkę z dokładnością do 0,01 grama. Zanotować uzyskaną wartość obok odpowiedniej wartości wagi próbki suchej. Nie pozostawiać mokrej próbki na szalce do ważenia.

9. Wytarować wagę na zero i powtórzyć kroki 7 i 8 dla każdej próbki. Próbki trzeba ważyć w takiej samej kolejności jak wkładano je do płynu.

10. Wyjąć mokre próbki i wytrzeć szalkę do ważenia pomiędzy każdą serią próbek.

Na podstawie zanotowanych poszczególnych wag próbek suchych i mokrych można przeprowadzić następujące obliczenia. Dokładność obliczeń dla każdej próbki powinna wynosić 0,01 grama.

Pojemność całkowita (g) = Wagapróbki no<^łrejl i waga jrrt^ł^lii uccliej

Absorpcja w procentach = Pejnnnlość całko wda x 100 Waga próbki suchej

Absorpcja w gramach na gram = Pojemność całkowita Waga próbki suchej

Test prędkości przesączania płynu

Test prędkości przesączania płynu służy do pomiaru poprzecznego przemieszczania się wody destylowanej o temperaturze pokojowej przez materiał leżący na powleczonej winylem płytce ze stali nierdzewnej. Płytka 80, którąpokazano na fig. 6, ma powierzchnię górną 82 z krawędzią 84. Pod krawędzią 84 płytki 80 stawiąsię pojemnik 86 z destylowanąwodą w taki sposób, że odległość pomiędzy górną powierzchnią a poziomem wody wynosi 1 cm. Na płytce 80 znajdują się linie 90 i 92 oznaczające, odpowiednio, odległość 5 i 10 cm od krawędzi 84 płytki.

Badanie to polega na tym, że na górnej powierzchni wypoziomowanej płytki kładzie się pięć próbek 94 z badanego materiału o wymiarach 50,8 na 152,4 mm. Obciąża się koniec każdej próbki i umieszcza go nad krawędzią płytki w płynie.

Po spuszczeniu końców próbki w płyn włącza się sekundomierz.

Obserwuje się przemieszczanie czoła płynu i rejestruje 'czas mierzony z dokładnością 0,1 minuty w chwili rozpoczynania przez czoło płynu przekraczania znaków 5 i 10 cm. Jeżeli czoło płynu nie dociera do znaku 10 cm w ciągu 30 minut, przerywa się badanie i rejestruje maksymalną odległość. Wartość prędkości przesączenia płynu w materiale jest równa średniej odległości przebytej po 30 minutach dla 5 badanych próbek.

Test retencyjnej pojemności chłonnej nasycenia

Sposób pomiaru retencyjnej pojemności chłonnej nasyceniajest następujący. Przeznaczony do badania materiał, zawierający poniżej 7 procent wilgoci w proporcjach wagowych, waży się i zanurzą w dużej ilości syntetycznego moczu o temperaturze pokojowej (około 23 stopni Celsjusza). Badany materiał pozostawia się w stanie zanurzonym przez 20 minut. Po 20 minutach wyjmuje się materiał z moczu i umieszcza na siatce z włókien szklanych pokrytych teflonem z oczkami o wielkości 6,35 mm (0,25 cala), którą umieszcza się z kolei na skrzynce podciśnieniowej i przykrywa materiałem nieprzepuszczalnym dla płynów wykonanym z giętkiego kauczuku. W skrzynce podciśnieniowej wytwarza się podciśnienie 3,5 kilopaskali (0,5 funtów na cal kwadratowy) przez okres 5 minut. Następnie waży się materiał. Ilość płynu zatrzymanego w badanym materiale określa się odejmując suchą wagę materiału od jego wagi mokrej (po działaniu podciśnieniem) i rejestruje jako retencyjną pojemność chłonną nasycenia w gramach zatrzymanego płynu. Dla dokonywania porównań, wartość tę można podzielić przez wagę materiału do uzyskania retencyjnej pojemności chłonnej nasycenia w gramach zatrzymanego płynu na gram badanego materiału.

W skład wspomnianego tu syntetycznego moczu wchodzi 0,31 grama jednozasadowego jednowodzianowego fosforanu wapnia (CaH^O^HjO), 0,68 gramów jednozasadowego fosforanu potasu (KH2PO4), 0,48 gramów siedmiowodzianowego siarczanu magnezu (MgSO₄7H2O), 1,33 grama siarczanu potasu (K2SO4), 1,24 grama trój zasadowego dwunastowodzianowego fosforanu sodu (Na₃PO412H2O), 4,4 gramów chlorku sodu (NaCl), 3,16 grama chlorku potasu (KCl), 8,56 grama mocznika (CO/NIRR, 0,1 grama niejonowego środka powierzchniowo

185 378 czynnego (dostępnego pod nazwą handlową Pluronic 10R8), oraz 1 gram parabenu metylu i 1 gram środka konserwującego (dostępnego pod nazwą handlową Germall 115) na litr destylowanej wody pełniącej rolę rozpuszczalnika. Poszczególne składniki dodaje się do 900 mililitrów destylowanej wody w podanej kolejności, przy czym każdy musi się rozpuścić przed dodaniem następnego. Na końcu rozcieńcza się roztwór do 1 litra.

Jeżeli materiał, na przykład materiał o wysokiej chłonności lub włókna przechodzą przez siatkę z włókien szklanych, kiedy jest ona na skrzynce podciśnieniowej, należy zastosować siatkę o mniejszych oczkach. Alternatywnie, pomiędzy badanym materiałem a siatką należy umieścić kawałek materiału, z jakiego robi się torebki do herbaty, po czym w końcowej wartości uwzględnić płyn zatrzymany przez materiał na torebki. Odpowiednim do tego celu materiałem na torebki jest termozgrzewalny materiał klasy 524. Ilość płynu wchłoniętego przez materiał na torebki do herbaty wyznacza się przeprowadzając test retencyjnej pojemności chłonnej nasycenia na pustej torebce do herbaty. Badania materiałów o wysokiej chłonności lub samych włókien można przeprowadzić na zamkniętej torebce z materiału na torebki do herbaty.

Test prędkości przenikania pary wodnej

Odpowiedmątechnikądo wyznaczania wartości WVTR (prędkości przenikania pary wodnej) dla materiału jest metoda podana w normie ASTM E96-80. Dla celów niniejszego wynalazku, z badanego materiału oraz z materiału kontrolnego, którymjest kawałek mikroporowatej folii polipropylenowej o grubości 0,0025 cm (dostępnej pod nazwą handlową CELGUARD(R) 2500), wycina się okrągłe próbki o średnicy 7,62 cm (3 cali).

Z każdego materiału sporządza się pięć próbek.

Zlewką testowąjest zlewka Vapometer No. 60-1. Do każdej zlewki Vapometer wlewa się 100 milimetrów wody, po czym każdą z próbek badanego materiału i materiału kontrolnego umieszcza się na otworach poszczególnych zlewek. Nie stosować smaru do kurków kranowych, ponieważ grozi to zanieczyszczeniem. Następnie nakręca się kołnierze uszczelniające tworząc szczelne zamknięcie wzdłuż krawędzi zlewki, pozostawiając znajdujący się tam badany materiał lub materiał kontrolny odsłonięty na oddziaływanie atmosfery otoczenia na krążku o średnicy 6,5 cm, dla którego pole odsłoniętej powierzchni wynosi około 33,17 centymetrów kwadratowych. Zlewki wkłada się do pieca z wymuszonym obiegiem powietrza w temperaturze 32°C (100°F) na 1 godzinę dla wyrównania stanu. Piec ten jest piecem o stałej temperaturze, w którym krąży powietrze z otoczenia, uniemożliwiając gromadzenie w nim pary wodnej. Odpowiednim do tego celu jest piec z wymuszonym obiegiem powietrza. Po zakończeniu wyrównywania stanu wyjmuje się zlewki z pieca, waży i natychmiast wkłada z powrotem do pieca. Po 24 godzinach wyjmuje się zlewki z pieca i ponownie waży. Wartość współczynnika WVTR oblicza się wstępnie w następujący sposób: WVTR z badania = (stratą wagi w gramach w ciągu 24 godzin) x 315,5 (g/m2/ 24 godziny).

W piecu nie reguluje się w jakiś specjalny sposób wilgotności względnej.

Stwierdzono, że w zadanych warunkach 32°C (100°F) i wilgotności względnej otoczenia, wartość współczynnika mikroporowatej folii polipropylenowej o grubości 0,0025 cm (dostępnej pod nazwąhandlową CELGUARD(R) 2500) wynosiła 5000 gramów/m2/24 godziny. W związku z tym wraz każdąbadanąpróbkąbada się próbkę kontrolnąz materiału mikroporowatej folii polipropylenowej o grubości 0,0025 cm (dostępnej pod nazwą handlową CELGUARD(R) 2500), po czym uzyskane wstępne wyniki badań koryguje się do zadanych warunków za pomocą następującego równania:

WVTR=(Testowąwartość WVTR/ kontrolna wartość WVTR) x 5000 g/m2/24 godzin y.

Przykłady

Dla lepszego zrozumienia wynalazku zaprezentowano dalej następujące Przykłady. Konkretne ilości, proporcje, składy i parametry należy traktować jako przykładowe, a niejako ograniczające zakres wynalazku.

Przykład A (przykład porównawczy)

Wyprodukowano wyrób chłonny 20 z nieprzepuszczalnym dla płynów elementem barierowym 40, praepuszczalną dla płynów, zwróconą ku ciału wkładką 44, i umieszczonym pomiędzy

185 378 elementem barierowym 40 a zwróconą ku ciału wkładką44 zespołem chłonnym 42. Elementy te spojono ze sobą za pomocą kleju konstrukcyjnego.

Element barierowy 40 zawierał folię polietylenową o grubości nominalnej około 0,025 mm, systematycznym wytłaczanym wzorze, obrobionąz obu stron za pomocą wyładowań ulotowych. Element barierowy 40 miał kształt prostokąta o długości 69 cm i szerokości 22,1 cm.

Zespół chłonny 42 umieszczono na elemencie barierowym 40 w równym odstępie od krawędzi końcowych elementu barierowego 40. W skład zespołu chłonnego 42 wchodził materiał chłonny ze spulchnionej masy celulozowej, rozpylone włókna polipropylenowe oraz cząstki o wysokiej chłonności, przy czym retencyjna pojemność chłonna nasycenia tego materiału wynosiła 450 gramów. W skład zespołu chłonnego 42 wchodziła warstwa bibułki 48 o gramaturze 22 g/m²umieszczona na górnej powierzchni zespołu chłonnego 42. Zarówno zespół chłonny 42 j ak i warstwa bibułki 48 miały długość 43,2 cm. Szerokość zespołu 42 chłonnego wynosiła od 11,6 cm w pobliżu środka, do 14 cm na końcach, natomiast szerokość bibułki 48 wynosiła 22 cm.

Na zespole chłonnym 42 i na elemencie barierowym 40 umieszczono zwróconą ku ciału wkładkę 44. W skład zwróconej ku ciału wkładki 44 wchodził formowany wirowo włókninowy materiał włóknisty z polipropylenu złożony z włókien o grubości denier około 2,8-3,2 w formie wstęgi o gramaturze około 17 g/m² i gęstości około 0,11 g/cm³. Materiał ten poddano obróbce powierzchniowej za pomocą środka powierzchniowo czynnego w proporcji wagowej około 0,28 procenta (dostępnego pod nazwą handlową Triton Χ-102).

Prędkość przesączania płynów dla zwróconej ku ciału wkładki 44 wynosiła 0 cm na 30 minut, a całkowita pojemność chłonna 0,56 grama (3,18 grama na gram). Zwrócona ku ciału wkładka 44 była prostokątna i miała takie same wymiary jak element barierowy 40.

Oba obszary taliowe pierwszy 30 i drugi 32 wyrobu chłonnego 20 miały długości około 12,7 cm i szerokości 22,1 cm. W obszarach taliowych pierwszym 30 i drugim 32 umieszczono zwróconą ku ciału wkładkę 44 w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z elementem barierowym 40 na całym obszarze obszarów taliowych pierwszego 30 i drugiego 32.

Przykład B (przykład porównawczy)

Wyprodukowano wyrób chłonny 20 z nieprzepuszczalnym dla płynów elementem barierowym 40, przepuszczalną dla płynów, zwróconą ku ciału wkładką 44, i umieszczonym pomiędzy elementem barierowym 40 a zwróconą ku ciału wkładką 44 zespołem chłonnym 42. Elementy te spojono ze sobąza pomocąkleju konstrukcyjnego. Element barierowy 40 oraz wkładka 44 zwrócona ku ciału były wykonane z takich samych materiałów i miały takie same wymiary jak w przykładzie A.

Zespół chłonny 42 umieszczono na elemencie barierowym 40 w równym odstępie od krawędzi końcowych elementu barierowego 40. W skład zespołu chłonnego 42 wchodził materiał chłonny że spulchnionej masy celulozowej, rozpylone włókna polipropylenowe oraz cząstki o wysokiej chłonności, przy czym retencyjna pojemność chłonna nasycenia tego materiału wynosiła 450 gramów. W skład zespołu chłonnego 42 wchodziła warstwa bibułki 48 o gramaturze 22 g/m²umieszczona na górnej powierzchni zespołu chłonnego 42. Zarówno zespół chłonny 42 jak i warstwa bibułki 48 miały długość 43,2 cm. Szerokość zespołu chłonnego 42 wynosiła od 11,6 cm w pobliżu środka, do 14 cm na końcach, natomiast szerokość warstwy bibułki 48 wynosiła 16 cm. Zespół chłonny 42 był wykonany z takich samych materiałów i miał takie same wymiary, jak zespół chłonny 42 z przykładu A.

W skład wyrobu chłonnego 20 wchodziła również rozciągająca się na całej długości pojedyncza warstwa bibułki 48 umieszczona na górnej powierzchni zespołu chłonnego 42 tak, że znajdowała się pomiędzy zwróconą ku ciału wkładką 44 a zespołem chłonnym 42. Rozciągającą się na całej długości warstwa bibułki 48 miała gramaturę około 22 gramów, długość 69 cm, a szerokość 16 cm.

Długość obu obszarów taliowych pierwszego 30 i drugiego 32 wyrobu chłonnego 20 wynosiła około 12,7 cm, a szerokość 22,1 cm. W obszarach taliowych pierwszym 30 i drugim 32 zwrócona ku ciału wkładka 44 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z rozciągającą się na całej długości warstwą bibułki 48, oraz pełnej długości warstwy bibułki 48 znaj185 378 dowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z elementem barierowym 40. Pełnej długości warstwa bibułki 48 znajdowała się na około 72 procentach pola powierzchni każdego z obszarów taliowych pierwszego 30 i drugiego 32.

Przykład C

Wyprodukowano wyrób chłonny 20 z nieprzepuszczalnym dla płynów elementem barierowym 40, przepuszczalnądla płynów, zwróconą ku ciału wkładką 44, i umieszczonymi pomiędzy elementem barierowym 40 a zwróconą ku ciału wkładką44 zarówno zespołem chłonnym 42 jak i warstwą regulującą wilgotności 60. Elementy te spojono ze sobą za pomocą kleju konstrukcyjnego. Element barierowy 40 oraz wkładka 44 zwrócona ku ciału były wykonane z takich samych materiałów i miały takie same wymiary jak w przykładzie A.

Zespół chłonny 42 zawierał materiał chłonny wykonany z takich samych materiałów i o takich samych wymiarach jak zespół chłonny z przykładu A. W skład zespołu chłonnego 42 tnie wchodziła żadna warstwa z bibułki.

W skład warstwy regulującej wilgotność 60 wchodziła pojedyncza wstęga materiału umieszczonego na górnej powierzchni zespołu chłonnego 42 pomiędzy wkładką44 zwróconąku ciału a zespołem chłonnym 42. W skład warstwy regulującej wilgotność 60 wchodził formowany wirowo włókninowy materiał włóknisty z polipropylenu złożony z włókien o grubości denier około 2,8-3,2 w formie wstęgi o gramaturze około 36 g/m² i gęstości około 0,12 g/cm³. Materiał ten poddano obróbce powierzchniowej za pomocą środka powierzchniowo czynnego w proporcji wagowej około 0,3 procenta (dostępnego pod nazwą handlową Triton Χ-102). Warstwa regulująca wilgotność 60 była prostokątna i miała długość 69 cm i szerokość 10,8 cm.

Długość obu obszarów taliowych pierwszego 30 i drugiego 32 wyrobu chłonnego 20 wynosiła około 12,7 cm, a szerokość 22,1 cm. W obszarach taliowych 30 i 22 zwrócona ku ciału wkładka 44 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z warstwą regulującąwilgotność 60, natomiast warstwa regulująca wilgotność 60 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z elementem barierowym 40. Warstwa regulująca wilgotność 60 znajdowała się na około 49 procentach pola powierzchni każdego obszaru taliowego 30 i 32.

Przykład D

Wyprodukowano wyrób chłonny 20 z nieprzepuszczalnym dla płynów elementem barierowym 40, przepuszczalną dla płynów, zwróconą ku ciału wkładka 44, i umieszczonymi pomiędzy elementem barierowym 40 a zwróconą ku ciału wkładką 44 zarówno zespołem chłonnym 42 jak i warstwą regulującą wilgotność 60. Elementy te spojono ze sobą za pomocą kleju konstrukcyjnego. Element barierowy 40 oraz wkładka 44 zwrócona ku ciału były wykonane z takich samych materiałów i miały takie same wymiary jak w Przykładzie A, oraz zespół chłonny 42 był uformowany z takich samych materiałów i miał takie same wymiary jak zespół chłonny 42 z przykładu C.

W skład warstwy regulującej wilgotność 60 wchodziły dwie wstęgi materiału umieszczone pomiędzy wkładką44 zwróconąku ciału a zespołem chłonnym 42 w obszarach tąliowych 30 i 32. W skład warstwy regulującej wilgotność 60 wchodziły wstęgi wykonane z takiego samego materiału jak warstwa regulująca wilgotność 60 z przykładu C. Obie warstwy regulujące wilgotność 60 były prostokątne i miały długość 12,7 cm i szerokość 10,8 cm, przy czym wstęgi te zachodziły na zakładkę na zespół chłonny 42 na odcinku poniżej około 1 cm.

Długość obu obszarów taliowych 30 i 32 wyrobu chłonnego 20 wynosiła około 12,7 cm, a szerokość 22,1 cm. W obszarach taliowych pierwszym 30 i drugim 32 zwrócona ku ciału wkładka 44 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z warstwąregulującąwilgotność 60, natomiast warstwa regulująca wilgotność 60 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z elementem barierowym 40. Warstwa regulująca wilgotność 60 znajdowała się na około 49 procentach pola powierzchni każdego z obszarów taliowych pierwszego 30 i drugiego 32.

Przykład E

Wyprodukowano wyrób chłonny 20 z nieprzepuszczalnym dla płynów elementem barierowym 40, przepuszczalną dla płynów, zwróconą ku ciału wkładką 44, i umieszczonymi pomiędzy elementem barierowym 40 a zwróconą ku ciału wkładką 44 zarówno zespołem chłonnym 42, jak

185 378 i warstwą regulującą wilgotność 60. Elementy te spojono ze sobą za pomocą kleju konstrukcyjnego. Element barierowy 40 oraz wkładka 44 zwrócona ku ciału były wykonane z takich samych materiałów i miały takie same wymiary jak w przykładzie A, oraz zespół chłonny 42 był uformowany z takich samych materiałów i miał takie same wymiary jak zespół chłonny 42 z przykładu C.

W skład warstwy regulującej wilgotność 60 wchodziła pojedyncza wstęga materiału umieszczonego na górnej powierzchni zespołu chłonnego 42 pomiędzy wkładką44 zwróconą ku ciału a zespołem chłonnym 42. W skład warstwy regulującej wilgotność 60 wchodził włókninowy materiał włóknisty złożony z jednorodnej mieszanki włókien polipropylenowych o grubości denier 2,8 (dostępnych pod nazwą handlową T-196), stanowiących 70 procent składu, oraz 30 procent włókien poliestrowych o grubości 6 denier (dostępnych pod nazwą handlową T-295). Z włókien tych uformowano wy czesko wo wstęgę o gramaturze około 50 g/m² spajaną za pomocą przepuszczanego przez nią powietrza. Dła zwiększenia zwilżalności włókien poddano je apreturowaniu. Warstwa regulująca wilgotność 60 była prostokątna i miała długość 69 cm i szerokość 16 cm.

Długość obu obszarów tąliowych pierwszego 30 i drugiego 32 wyrobu chłonnego 42 wynosiła około 12,7 cm, a szerokość 22,1 cm. W obszarach taliowych 30 i 32 zwrócona ku ciału wkładka 44 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z warstwą regulującą wilgotność 60, natomiast warstwa regulująca wilgotność 60 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności - z elementem barierowym 40. Warstwa reguluj ąca wilgotność 60 znajdowała pk na około 72 procentach pola powierzchni każdego z obszarów taliowych pierwszego 30 i drugiego 32.

Przykład F

Wyprodukowano wyrób chłonny 20 z nieprzepuszczalnym dla płynów elementem barierowym 40, przepuszczalną dla płynów, zwróconą ku ciału wkładką 44, i umieszczonymi pomiędzy elementem barierowym 40 a zwróconą ku ciału wkładką44 zarówno zespołem chłonnym 42 jak i warstwą regulującą wilgotność 60. Elementy te spojono ze sobą za pomocą kleju konstrukcyjnego. Element barierowy 40 oraz wkładka 44 zwrócona ku ciału były wykonane z takich samych materiałów i miały takie same wymiary jak w Przykładzie A, oraz zespół chłonny 42 był uformowany z takich samych materiałów i miał takie same wymiary jak zespół chłonny 42 z przykładu B.

W skład warstwy regulującej wilgotność 60 wchodziły dwie wstęgi materiału umieszczone pomiędzy wkładką 44 zwróconą ku ciału a zespołem chłonnym 42 w obszarach taliowych 30 i 32. W skład warstwy regulującej wilgoć wchodziły wstęgi wykonane z takiego samego materiału jak warstwa regulująca wilgotność 60 z przykładu E. Obie warstwy regulujące wilgotność 60 były prostokątne i miały długość 12,7 cm i szerokość 16 cm, przy czym wstęgi te zachodziły na zakładkę na zespół chłonny 42 na odcinku poniżej około 1 cm.

Długość obu obszarów taliowych 30 i 32 wyrobu chłonnego 20 wynosiła około 12,7 cm, a szerokość 22,1 cm. W obszarach taliowych 30 i 32 zwrócona ku ciału wkładka 44 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z warstwą regulującą wilgotność 60, natomiast warstwa reguluj ąca wilgotność 60 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z elementem barierowym 40. Warstwa regulująca wilgotność 60 znajdowała się na około 72 procentach pola powierzchni każdego z obszarów taliowych pierwszego 30 i drugiego 32.

Przykład G

Wyprodukowano wyrób chłonny 20 z nieprzepuszczalnym dla płynów elementem barierowym 40, przepuszczalną dla płynów, zwróconą ku ciału wkładką 44, i umieszczonymi pomiędzy elementem barierowym 40 a zwróconą ku ciału wkładką 44 zarówno zespołem chłonnym 42 jak i warstwą regulującą wilgotność 60. Elementy te spojono ze sobą za pomocą kleju konstrukcyjnego. Element barierowy 40 oraz wkładka 44 zwrócona ku ciału były wykonane z takich samych materiałów i miały takie same wymiary jak w przykładzie A, oraz zespół chłonny 42 był uformowany z takich samych materiałów i miał takie same wymiary jak zespół chłonny 42 z przykładu C.

W skład warstwy regulującej wilgotność 60 wchodziła pojedyncza wstęga materiału umieszczonego na górnej powierzchni zespołu chłonnego 42 pomiędzy wkładką 44 zwróconą ku ciału a zespołem chłonnym 42. W skład warstwy regulującej wilgotność 60 wchodził włókninowy materiał włóknisty złożony z jednorodnej mieszanki dwuskładnikowych włókien polietyleno185378 wo-polipropylenowych o grubości denier 3 (dostępnych pod nazwą handlową ESC-HR5), stanowiących 60 procent składu, oraz 40 procent włókien poliestrowych o grubości 6 denier (dostępnych pod nazwą handlową T-295). Z włókien tych uformowano wyczeskowo wstęgę o gramaturze około 50 g/m² spajaną za pomocą przepuszczanego przez nią powietrza. Dla zwiększenia zwilżalności włókien poddano je apreturowaniu. Warstwa regulująca wilgotność 60 była prostokątna i miała długość 69 cm i szerokość 13 cm.

Długość obu obszarów taliowych 30 i 32 wyrobu chłonnego 20 wynosiła około 12,7 cm, a szerokość 22,1 cm. W obszarach taliowych 30 i 32 zwrócona ku ciału wkładka 44 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z warstwą regulującą wilgotność 60, natomiast warstwa regulująca wilgotność 60 znaj dowala się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z elementem barierowym 40. Warstwa regulująca wilgotność 60 znajdowała się na około 59 procentach pola powierzchni każdego z obszarów taliowych pierwszego 30 i drugiego 32.

Przykład H

Wyprodukowano wyrób chłonny z nieprzepuszczalnym dla płynów elementem barierowym 40, przepuszczalną dla płynów, zwróconą ku ciału wkładką 44, i umieszczonymi pomiędzy elementem barierowym 40 a zwróconą ku ciału wkładką 44 zarówno zespołem chłonnym 42 jak i warstwą regulującą wilgotność 60. Elementy te spojono ze sobą za pomocą kleju konstrukcyjnego. Element barierowy 40 oraz wkładka 44 zwrócona ku ciału były wykonane z takich samych materiałów i miały takie same wymiary jak w przykładzie A, oraz zespół chłonny 42 był uformowany z takich samych materiałów i miał takie same wymiaryjak zespół chłonny 42 z przykładu C.

W skład warstwy regulującej wilgotność 60 wchodziły dwie wstęgi materiału umieszczone pomiędzy wkładką44 zwróconąku ciału a zespołem chłonnym 42 w obszarach taliowych 30 i 32. W skład warstwy regulującej wilgotność 60 wchodziły wstęgi wykonane z takiego samego materiału jak warstwa regulująca wilgotność 60 z przykładu G. Obie warstwy regulujące wilgotność 60 były prostokątne i miały długość 12,7 cm i szerokość 13 cm, przy czym wstęgi te zachodziły na zakładkę na zespół chłonny 42 na odcinku poniżej około 1 cm.

Długość obu obszarów taliowych 30 i 32 wyrobu chłonnego 20 wynosiła około 12,7 cm, a szerokość 22,1 cm. W obszarach taliowych 30 i 32 zwrócona ku ciału wkładka 44 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z warstwą regulującą wilgotność 60, natomiast warstwa regulująca wilgotność 60 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z elementem barierowym 40. Warstwa regulująca wilgotność 60 znajdowała się na około 59 procentach pola powierzchni każdego z obszarów taliowych pierwszego 30 drugiego 32.

Przykład I

Wyprodukowano wyrób chłonny 20 z nieprzepuszczalnym dla płynów elementem barierowym 40, przepuszczalną dla płynów, zwróconą ku ciału wkładką 44, i umieszczonymi pomiędzy elementem barierowym 40 a zwróconą ku ciału wk^^<^ł^rą44 zarówno zespołem chłonnym 42 jak i warstwą regulującą wilgotność 60. Elementy te spojono ze sobą za pomocą kleju konstrukcyjnego. Element barierowy 40 oraz wkładka 44 zwrócona ku ciału były wykonane z takich samych materiałów i miały takie same wymiary j ak w przykładzie A, oraz zespół chłonny 42 był uformowany z takich samych materiałów i miał takie same wymiaryjak zespół chłonny 42 z przykładu C.

W skład warstwy regulującej wilgotność 60 wchodziła pojedyncza wstęga materiału umieszczonego na górnej powierzchni zespołu chłonnego 42 pomiędzy wkładką 44, zwróconą ku ciału a zespołem chłonnym 42. W skład warstwy regulującej wilgotność 60 wchodził włókninowy materiał włóknisty złożony z jednorodnej mieszanki dwuskładnikowych włókien polietylenowo-polipropylenowych o grubości denier 3 (dostępnych pod nazwą han<^^ow^ą ESC-HR5), stanowiących 60 procent składu, oraz 40 procent włókien poliestrowych o grubości 6 denier (dostępnych pod nazwą handlową T-295). Z włókien tych uformowano wyczeskowo wstęgę o gramaturze około 100 g/m2 spajaną za pomocą przepuszczanego przez nią powietrza. Dla zwiększenia zwilżalności włókien poddano je apreturowaniu. Warstwa regulująca wilgotność 60 była prostokątna i miała długość 69 cm i szerokość 10 cm.

Długość obu obszarów taliowych 30 i 32 wyrobu chłonnego 20 wynosiła około 12,7 cm, a szerokość 22,1 cm. W obszarach taliowych 30 i 32 zwrócona ku ciału wkładka 44 znajdowała

185 378 się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z warstwą reguł.ującą wilgotność 60, natomiast warstwa regulująca wilgoć znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z elementem barierowym dla wilgoci. Warstwa regulująca wilgotność 60 znajdowała się na około 45 procentach pola powierzchni każdego z obszarów taliowych pierwszego 30 i drugiego 32.

Przykład J

Wyprodukowano wyrób chłonny 20 z nieprzepuszczalnym dla płynów elementem barierowym 40, przepuszczalnądla płynów, zwróconą ku ciału wkładką 44, i umieszczonymi pomiędzy elementem barierowym 40 a zwróconą ku ciału wkładką 44 zarówno zespołem chłonnym 42 jak i warstwą regulującą wilgotność 60. Elementy te spojono ze sobą za pomocą klej u konstrukcyjnego. Element barierowy 40 oraz wkładka 44 zwrócona ku ciału były wykonane z takich samych materiałów i miały takie same wymiary jak w przykładzie A, oraz zespół chłonny 42 był uformowany z takich samych materiałów i miał takie same wymiary jak zespół chłonny 42 z przykładu C.

W skład warstwy regulującej wilgotność 60 wchodziły dwie wstęgi materiału umieszczone pomiędzy wkładką 44 zwróconą ku ciału a elementem barierowym 40 w obszarach taliowych 30 i 32. W skład warstwy regulującej wilgotność 60 wchodziły wstęgi wykonane z takiego samego materiału, jak warstwa regulująca wilgotność 60 z przykładu I. Obie wstęgi były prostokątne i miały długość 12,7 cm i szerokość 10 cm, przy czym wstęgi te zachodziły na zakładkę na zespół chłonny 42 na odcinku poniżej około 1 cm.

Długość obu obszarów taliowych 30 i 32 wyrobu chłonnego 20 wynosiła około 12,7 cm, a szerokość 22,1 cm. W obszarach taliowych 30 i 32 zwrócona ku ciału wkładka 44 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z warstwa regulująca wilgotność 60, natomiast warstwa regulująca wilgotność 60 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z elementem barierowym 40. Warstwa regulująca wilgotność 60 znajdowała się na około 45 procentach pola powierzchni każdego z obszarów taliowych pierwszego 30 i drugiego 32.

Przykład K (Przykład porównawczy)

Dla celów porównawczych przeprowadzono badania innego wyrobu chłonnego jednorazowego użytku zwanego dalej wyrobem chłonnym porównawczym (dostępnego pod nazwa handlowa ATTENDS ®). Wyrób chłonny porównawczy pobrano z torby tych wyrobów zakupionej w New Jersey w przybliżeniu w lutym 1995 i noszącej kod identyfikacyjny 003700068456. W skład tego wyrobu chłonnego porównawczego wchodził nieprzepuszczalny dla płynów element barierowy, przepuszczalna dla płynów wkładka zwrócona ku ciału, oraz zespół chłonny umieszczony pomiędzy elementem barierowym dla wilgoci, a wkładką zwróconą ku ciału, warstwy materiału ręcznikowego oraz elastyczne człony nożne przymocowane wzdłuż bocznych obrzeży wyrobu chłonnego porównawczego. W skład wyrobu chłonnego porównawczego wchodziły również usytuowane w narożnikach taśmy wzmacniające otwory na guziki. Elementy wyrobu chłonnego porównawczego były ze sobą spojone klejem konstrukcyjnym.

Sądzi się, że w skład elementu barierowego wchodziła folia polietylenowa. Element barierowy był prostokątny i miał długość 71 cm, a szerokość 21 cm.

Zespół chłonny znajdował się na elemencie barierowym i był w przybliżeniu równomiernie oddalony od krawędzi końcowych elementu barierowego. Sądzi się, że w skład zespołu chłonnego wchodził materiał chłonny zawierający spulchnioną celulozę i cząstki o wysokiej chłonności. Stwierdzono, że retencyjna pojemność chłonna nasycenia zespołu chłonnego wynosiła około 625 gramów. Zespół chłonny był w przybliżeniu prostokątny i miał długość 46 cm, a szerokość 11 cm.

W skład wyrobu chłonnego porównawczego wchodziło kilka warstw grubego materiału ręcznikowego. Materiał ten miał szerokość 20 cm a długość 16 cm i znajdował się w każdym obszarze taliowym. Około 13 cm długości materiału ręcznikowego znajdowało się w każdym z obszarów taliowych, przy czym około 3 cm zachodziło zakładkowo na zespół chłonny.

Na zespole chłonnym i elemencie barierowym znajdowała się wkładka zwrócona ku ciału. Sądzi się, że w skład wkładki zwróconej ku ciału wchodził włókninowy materiał włóknisty z formowanych wirowo włókien polipropylenowych, mający gramaturę około 28 g/m². Sądzi się, że materiał włóknisty był poddany obróbce za pomocą środka powierzchniowo czynnego. Wkładka zwrócona ku ciału była prostokątna i miała takie same wymiaryjak element barierowy dla wilgoci.

185 378

Oba obszary taliowe wyrobu chłonnego porównawczego miały długość około 13 cm, a szerokość około 21 cm. W obszarach taliowych zwrócona ku ciału wkładka znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z bibułką, natomiast bibułka znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z elementem barierowym dla wilgoci. Bibułka znaj dowała się na około 95 procentach pola powierzchni każdego obszaru taliowego.

Przykład N (przykład porównawczy)

Wyprodukowano wyrób chłonny 20 z nieprzepuszczalnym dla płynów elementem barierowym 40, przepuszczalną dla płynów, zwróconą ku ciału wkładką. 44, zespołem chłonnym 42 umieszczonym pomiędzy elementem barierowym 40 a zwróconą ku ciału wkładką 44, oraz warstwą odbiorczą umieszczoną pomiędzy zespołem chłonnym 42 a wkładką 44 zwróconą ku ciału. W skład wyrobu chłonnego 20 wchodziły również elastyczne człony nożne przymocowane wzdłuż jego bocznych obrzeży oraz usytuowane w narożach taśmy wzmacniające otwory na guziki. Elementy te spojono ze sobą za pomocą kleju konstrukcyjnego.

Element barierowy 40 zawierał laminat z folii przepuszczalnej dla gazów, którą rozciągnięto i przylaminowano termicznie do powłoki z włókniny polipropylenowej. Wymiary elementu barierowego 40 dla wilgotności 60 wynosiły 63,5 cm na 22,3 cm.

W skład zespołu chłonnego 42 wchodziła mieszanka 20,8 grama spulchnionej substancji i 5,5 grama cząstek o wysokiej chłonności. Zespół chłonny 42 miał wymiary 54,7cm na 15cm, a na nim znajdowała się warstwa bibułki 48. Stwierdzono, że retencyjna pojemność chłonna nasycenia płynem zespołu chłonnego 42 wynosiła 423 gramy.

W skład warstwy odbiorczej wchodziła pojedyncza wstęga materiału umieszczonego na górnej powierzchni zespołu chłonnego 42 pomiędzy wkładką 44 zwróconą ku ciału a zespołem chłonnym 42. W skład warstwy odbiorczej wchodził włókninowy materiał włóknisty złożony z jednorodnej mieszanki włókien polipropylenowych o grubości denier 3 (dostępnych pod nazwą handlową T-170), stanowiących 50 procent składu, oraz 50 procent włókien poliestrowych o grubości 6 denier (dostępnych pod nazwą handlową T-295). Z włókien tych uformowano wyczeskowo wstęgę o gramaturze około 50 g/m², która spojono termicznie w układzie sześciokątnym. Materiał ten poddano obróbce powierzchniowej za pomocą środka powierzchniowo czynnego (dostępnego pod nazwąhandlowąTriton X-102). Warstwa odbiorcza była prostokątna i miała długość 63,5 cm i szerokość 7,6 cm.

Zwróconą ku ciału wkładka 44 zawierała spajaną wirowo wstęgę polipropylenową o gramaturze 17g/m2.

Długość obu obszarów taliowych 30 i 32 wyrobu chłonnego 20 wynosiła około 4,4 cm, a szerokość 22,3 cm. W obszarach taliowych 30 i 32 zwrócona ku ciału wkładka 44 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z warstwą odbiorczą, natomiast warstwa odbiorcza znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z elementem barierowym 40. Warstwa odbiorcza znaj dowała się na około 3 4 procentach pola powierzchni każdego z obszarów taliowych pierwszego 30 i drugiego 32.

Przykład Ml (Przykładporównawczy)

Wyprodukowano wyrób chłonny 20 z nieprzepuszczalnym dla płynów elementem barierowym 40, przepuszczalną dla płynów, zwróconą ku ciału wkładką. 44, i umieszczonym pomiędzy elementem barierowym 40 a zwróconąku ciału wkładką44 zespołem chłonnym 42. W obszarach taliowych 30 i 32 umieszczono dwie apreturowane warstwy bibułki 48. Elementy te spojono ze sobą za pomocą kleju konstrukcyjnego. Element barierowy 40 oraz wkładka 44 zwrócona ku ciału były wykonane z takich samych materiałów i miały takie same wymiary jak w przykładzie A, natomiast zespół chłonny 42 był wykonany z takich samych materiałów i miał takie same wymiary jak zespół chłonny 42 z przykładu C.

W skład apreturowanych warstw bibułek 48 wchodziła pojedyncza warstwa niemarszczonej, suszonej na wskroś bibułki z uformowanymi na niej zastygłymi osadami. W skład zastygłych osadów wchodziło 18% oczyszczonego wosku ozokerytowego, 18% alkoholu cetearylowego, 1 % dimetikonu, 3% palmitynianu izopropylu, 0,1 % octanu witaminy E, 0,1 % lipochinonu aloesu

185 378 vera, oraz 59,8% oleju mineralnego. Długość bibułek wynosiła 12,7 cm, szerokość 16 cm a zachodziły one zakładkowo na zespół chłonny o mniej niż 1cm.

Długość obu obszarów taliowych 30 i 32 wyrobu chłonnego 20 wynosiła około 12,7 cm, a szerokość 22,1 cm. W obszarach taliowych 30 i 32 zwrócona ku ciału wkładka 44 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z apreturowanąwarstwą bibułki 48, natomiast apreturowana warstwa bibułki 48 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z elementem barierowym 40. Apreturowana warstwa bibułki 48 znajdowała się na około 72 procentach pola powierzchni każdego z obszarów taliowych pierwszego 30 i drugiego 32.

Przykład N1 (Przykład porównawczy)

Wyprodukowano wyrób chłonny 20 z nieprzepuszczalnym dla płynów elementem barierowym 40, przepuszczalną dla płynów, zwróconą ku ciału wkładką 44, i umieszczonym pomiędzy elementem barierowym 40 a zwróconą ku ciału wkładką 44 zespołem chłonnym 42. Pod zwróconą ku ciału wkładka 44 umieszczono pełnej długości apreturowaną warstwę bibułki 48.

Elementy te spojono ze sobą za pomocą kleju konstrukcyjnego.

Element barierowy 40 oraz wkładka 44 zwrócona ku ciału były wykonane z takich samych materiałów i miały takie same wymiary jak w przykładzie A, natomiast zespół chłonny 42 był wykonany z takich samych materiałów i miał takie same wymiary j ak zespół chłonny 42 z przykładu C. Apreturowana warstwa bibułki 48 była wykonana z takiej samej apreturowanej bibułki jak w przykładzie M1. Pełnej długości apreturowana warstwa bibułki 48 miała kształt prostokąta o długości 69 cm i szerokości 16 cm.

Długość obu obszarów taliowych 30 i 32 wyrobu chłonnego 20 wynosiła około 12,7 cm, a szerokość 22,1 cm. W obszarach taliowych 30 i 32 zwrócona ku ciału wkładka 44 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z apreturowaną warstwą bibułki 48, natomiast apreturowana warstwa bibułki 48 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z elementem barierowym 40. Apreturowana warstwa bibułki 48 znajdowała się na około 72 procentach pola powierzchni każdego z obszarów taliowych pierwszego 30 i drugiego 32.

Przykład O (Przykład porównawczy)

Wyprodukowano wyrób chłonny 20 z nieprzepuszczalnym dla płynów elementem barierowym 40, przepuszczalną dla płynów, zwróconą ku ciału wkładką 44, i umieszczonym pomiędzy elementem barierowym 40 a zwróconąku ciału wkładką44 zespołem chłonnym 42. W obszarach taliowych 30 i 32 umieszczono dwie dwuwarstwowe apreturowane warstwy bibułki 48. Elementy te spojono ze sobą za pomocą kleju konstrukcyjnego. Element barierowy 40 oraz wkładka 44 zwrócona ku ciału były wykonane z takich samych materiałów i miały takie same wymiary jak w przykładzie A, natomiast zespół chłonny 42 był wykonany z takich samych materiałów i miał takie same wymiary jak zespół chłonny 42 z przykładu C.

Apreturowane warstwy bibułki 48, nie będące w układzie dwuwarstwowym, wytwarza się z takiego samego apreturowanego materiału bibułkowego jak w przykładzie M1. Apreturowane warstwy bibułki 48 miały długość 69 cm i szerokość 16 cm i zachodziły zakładkowo na zespół chłonny 42 o mniej niż 1 cm.

Długość obu obszarów taliowych 30 i 32 wyrobu chłonnego 20 wynosiła około 12,7 cm, a szerokość 22,1 cm. W obszarach taliowych 30 i 32 zwrócona ku ciału wkładka 44 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z apreturowaną warstwą bibułki 48. Warstwa regulująca wilgotność 60 znajdowała się na około 72 procentach pola powierzchni każdego z obszarów taliowych pierwszego 30 drugiego 32.

Przykład P(Przykładporównawczy)

Wyprodukowano wyrób chłonny 20 dokładnie o takiej samej budowiejak wprzykładzie B.

Przykład Q (Przykład porównawczy)

Zbadano kolejny wyrób chłonny jednorazowego użytku zwany dalej wyrobem chłonnym porównawczym (dostępnym pod nazwą handlową ATTENDS ®). Wyrób ten był taki sam jak wyrób chłonny porównawczy z przykładu K.

185 378

Przykład W

Wyprodukowano wyrób chłonny 20 z nieprzepuszczalnym dla płynów elementem barierowym 40, przepuszczalną dla płynów, zwróconą ku ciału wkładką 44, i umieszczonym pomiędzy elementem barierowym 40 a zwróconą ku ciału wkładką 44 zespołem chłonnym 42. W skład wyrobu chłonnego 20 wchodziła również warstwa bibułki 48 usytuowana w całości w każdym obszarze taliowym 30 i 32. Elementy te spojono ze sobąza pomocąkleju konstrukcyjnego. Element barierowy 40 oraz wkładka 44 zwrócona ku ciału były wykonane z takich samych materiałów i miały taicie same wymiary jak w przykładzie A, natomiast zespół chłonny 42 był wykonany z takich samych materiałów i miał takie same wymiary jak zespół chłonny 42 z przykładu C.

W skład każdej bibułki wchodziła pojedyncza warstwa bibułki 48 o gramaturze 22 g/m²o długości 10 cm i szerokości 16 cm. Każda z bibułek mieściła się w całości wewnątrz odpowiedniego obs.zaru taliowego 30 i 32 i znajdowała się w pewnej odległości od zespołu chłonnego 42 wynoszącej około 2,5 cm.

Długość obu obszarów taliowych 30 i 32 wyrobu chłonnego 20 wynosiła około 12,9 cm, a szerokość 22,1 cm. W obszarach taliowych 30 i 32 zwrócona ku ciału wkładka 44 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z warstwą bibułki 48, natomiast warstwa bibułki znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z elementem barierowym 40. Warstwa bibułki 48 znajdowała się na około 57 procentach pola powierzchni każdego z obszarów taliowych 30 i 32.

Przykład X

Wyprodukowano wyrób chłonny 20 z nieprzepuszczalnym dla płynów elementem barierowym 40, przepuszczalną dla płynów, zwróconą ku ciału wkładką 44, i umieszczonym pomiędzy elementem barierowym 40 a zwróconąku ciału wkładką44 zespołem chłonnym 42. W skład wyrobu chłonnego 20 wchodziła również warstwa bibułki 48 usytuowana w całości w każdym obszarze taliowym 30 i 32. Elementy te spojono ze sobąza pomocą kleju konstrukcyjnego. Element barierowy 40 oraz wkładka 44 zwrócona ku ciału były wykonane z takich samych materiałów 1 miały takie same wymiary jak w przykładzie A, natomiast zespół chłonny 42 był wykonany z takich samych materiałów i miał takie same wymiary jak zespół chłonny 42 z przykładu C.

W skład każdej bibułki wchodziła pojedyncza warstwa bibułki 48 o gramaturze 22 g/m2 0 długości 7,6 cm i szerokości 16 cm. Każda z bibułek mieściła się w całości wewnątrz odpowiedniego obszaru taliowego 30 lub 32 i znajdowała się w pewnej odległości od zespołu chłonnego 42 wynoszącej około 5,1 cm.

Długość obu obszarów taliowych 30 i 32 wyrobu chłonnego 20 wynosiła około 12,9 cm, a szerokość 22,1 cm. W obszarach taliowych 30 i 32 zwrócona ku ciału wkładka 44 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z warstwą bibułki 48, natomiast warstwa bibułki 48 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z elementem barierowym 40. Warstwa bibułki 48 znajdowała się na około 43 procentach pola powierzchni każdego z obszarów taliowych pierwszego 30 i drugiego 32.

Przykład Y

Wyprodukowano wyrób chłonny 20 z nieprzepuszczalnym dla płynów elementem barierowym 40, przepuszczalną dla płynów, zwróconą ku ciału wkładką 44, i umieszczonym pomiędzy elementem barierowym 40 a zwróconą ku ciału wkładką 44 zespołem chłonnym 42. W skład wyrobu chłonnego 20 wchodziła również warstwa bibułki 48 usytuowana w całości w każdym obszarze taliowym 30 i 32. Elementy te spojono ze sobąza pomocąkleju konstrukcyjnego. Element barierowy 40 oraz wkładka 44 zwrócona ku ciału były wykonane z takich samych materiałów i miały takie same wymiary jak w przykładzie A, natomiast zespół chłonny 42 był wykonany z takich samych materiałów i miał takie same wymiary jak zespół chłonny 42 z przykładu C.

W skład każdej bibułki wchodziła pojedyncza warstwa bibułki 48 o gramaturze 22 g/m2 o długości 11,5 cm i szerokości 16 cm. Każda z bibułek mieściła się w całości wewnątrz odpowiedniego obszaru taliowego 30 i 32 i znajdowała się w pewnej odległości od zespołu chłonnego 42 wynoszącej około 1,3 cm.

Długość obu obszarów taliowych 30 i 32 wyrobu chłonnego 20 wynosiła około 12,9 cm, a szerokość 22,1 cm. W obszarach taliowych 30 i 32 zwrócona ku ciału wkładka 44 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z warstwą bibułki 48, natomiast warstwa bibułki 48 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z elementem barierowym 40. Warstwa bibułki 48 znajdowała się na około 66 procentach pola powierzchni każdego z obszarów taliowych pierwszego 30 i drugiego 32.

Przykład Z

Wyprodukowano wyrób chłonny 20 z nieprzepuszczalnym dla płynów elementem barierowym 40, przepuszczalną dla płynów, zwróconą ku ciału wkładką 44, i umieszczonymi pomiędzy elementem barierowym 40 a zwróconą ku ciału wkładką 44 zarówno zespołem chłonnym 42, jak i warstwą regulującą, wilgotność 60. Elementy te spojono ze sobą za pomocą kleju konstrukcyjnego. Element barierowy 40 oraz wkładka 44 w zwrócona ku ciału były wykonane z takich samych materiałów i miały takie same wymiary jak w przykładzie A, oraz zespół chłonny 42 był uformowany z takich samych materiałów i miał takie same wymiary jak zespół chłonny 42 z przykładu C.

W skład warstwy regulującej wilgotność 60 wchodziły dwie wstęgi materiału umieszczone pomiędzy wkładką 44 zwróconą ku ciału a elementem barierowym 40 w obszarach taliowych 30 i 32. W skład warstwy regulującej wilgotność 60 wchodziły wstęgi wykonane ze spojonej lateksem wstęgi z włókien sztucznego jedwabiu o gramaturze 120 g/m2. Obie wstęgi były prostokątne i miały długość 16 cm i szerokość 12,7 cm, przy czym wstęgi te zachodziły na zakładkę na zespół chłonny 42 na odcinku poniżej około 1 cm.

Długość obu obszarów taliowych 30 i 32 wyrobu chłonnego 20 wynosiła około 12,9 cm, a szerokość 22,1 cm. W obszarach taliowych 30 i 32 zwrócona ku ciału wkładka 44 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z warstwą regulującą wilgoć, natomiast warstwa regulująca wilgotność 60 znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z elementem barierowym 40. Warstwa regulująca wilgotność 60 znajdowała się na około 72 procentach pola powierzchni każdego z obszarów taliowych pierwszego 30 i drugiego 32.

Każdy z wyrobów chłonnych według powyższych przykładów, poddano badaniom w celu wyznaczenia intensywności transportu płynu z zespołu chłonnego do obszarów taliowych lub szczelności wyrobu chłonnego na końcach. Badania wyrobów chłonnych odbywały się według opisanej poniżej procedury.

Wyrób chłonny kładziono płasko na poziomej powierzchni. Jeżeli w wyrobie chłonnym znajdowały się elastyczne człony nożne, to usuwano je za pomocą nożyczek bez cięcia zespołu chłonnego. Następnie sporządzono 500 mililitrów 0,9 procentowego roztworu soli o barwie niebieskiej lub zielonej. Barwę wybrano w taki sposób, żeby byłajak najlepiej widoczna w wyrobie chłonnym o danej barwie elementów składowych. Roztwór soli wlano na środek zwróconej ku ciału użytkownika powierzchni wyrobu z umiarkowmtąpręrdkościąumożliwiąjącąpłynowi wniknięcie w wyrób chłonny bez strat, na przykład w ciągu około 1 minuty. Wyrób zostawiono w stanie leżącym płasko na około 6 do siedmiu godzin, nie ruszając go ani nie obciążając w żaden sposób. Następnie zarejestrowano wzrokowo rozkład niebieskiego lub zielonego roztworu soli. Wyniki tego testu przedstawiono poniżej w tabeli 1:

Tabela 1

Wyniki zbiorcze testu dla wszystkich wyrobów

Przykład nr	Obserwowany stan wyrobu
1	2
Porównawczy A	W obszarach taliowych w zasadzie nie zauważono płynu
Porównawczy B	W większości obu obszarów taliowych zauważono płyn
C	W obszarach taliowych w zasadzie nie zauważono płynu
D	W obszarach taliowych w zasadzie nie zauważono płynu

185 378 cd. tabeli 1

1	2
E	W obszarach taliowych w zasadzie nie zauważono płynu
F	W obszarach taliowych w zasadzie nie zauważono płynu
G	W obszarach taliowych w zasadzie nie zauważono płynu
H	W obszarach taliowych w zasadzie nie zauważono płynu
I	W obszarach taliowych w zasadzie nie zauważono płynu
J	W obszarach taliowych w zasadzie nie zauważono płynu
Porównawczy K	Zauważono płyn w większości jednego obszaru taliowego oraz w około jednej czwartej drugiego obszaru taliowego
Porównawczy Ml	Zauważono płyn w większości obu obszarów taliowych
Porównawczy N	W obszarach taliowych w zasadzie nie zauważono płynu
Porównawczy NI	Zauważono płyn w większości obu obszarów taliowych
Porównawczy 0	Zauważono płyn w większości obu obszarów taliowych
Porównawczy P	Zauważono płyn w większości obu obszarów taliowych
Porównawczy Q	Zauważono płyn w większości obu obszarów taliowych
W	W obszarach taliowych w zasadzie nie zauważono płynu
X	W obszarach taliowych w zasadzie nie zauważono płynu
Y	W obszarach taliowych w zasadzie nie zauważono płynu
Z	W obszarach taliowych w zasadzie nie zauważono płynu

Przeprowadzono badania warstw regulujących wilgotność 60 z przykładów C do J i W do Z w celu wyznaczenia ich całkowitej pojemności chłonnej i wartości prędkości przesącznia płynu. Tam, gdzie w kilku przykładach stosowano taki sam materiał regulujący wilgotność, badania przeprowadzono tylko raz. Uzyskane wyniki przedstawiono w tabeli 2 poniżej:

Tabela 2

Wyniki badania przesączania płynów

Przykład nr	Prędkość przesączania (cm/30 minut)	Całkowita pojemność chłonna (gramy)	Całkowita pojemność chłonna (gramy na gram)
C	0	1,47	3,98
D	Taka sama jak C	Takja sama jak C	Taka sama jak C
E	0	5,96	11,62
F	Taka sama jak E	Taka sama jak E	Taka sama jak E
G	0	4,91	10,98
H	Taka sama jak G	Taka sama jak G	Taka sama jak G
I	0	10,58	10,71
J	Taka sama jak I	Taka sama jak I	Taka sama jak I
W	5	1,15	4,94
X	Taka sama jak W	Taka sama jak W	Taka sama jak W
Y	Taka sama jak W	Taka sama jak W	Taka sama jak W
Z	0	10,50	9,24

185 378

Dla celów porównawczych badano również materiały znajdujące się w obszarach taliowych lub w końcowych obszarach uszczelniających z Przykładów Porównawczych B, K, Ml, N, NI, O, P i Q, wyznaczając zarówno ich całkowitąpojemność chłonną wody.jak i wartość prędkości przesączania przez nie płynów. Badania przesączania płynu w przykładach Ml i N przeprowadzono na dwóch próbkach, natomiast badania całkowitej pojemności chłonnej dla przykładu N również przeprowadzono na dwóch próbkach. Uzyskane wyniki tych badań przedstawiono poniżej w tabeli 3:

Tabela 3

Wyniki badania przesącznia płynu - przykłady porównawcze

Przykład nr	Prędkość przesączania (cm/30 minut)	Całkowita pojemność chłonna (gramy)	Całkowita pojemność chłonna (gramy na gram)
Porównawczy B	5	1,15	4,94
Porównawczy K	Nie dotyczy	Nie dotyczy	Nie dotyczy
Porównawczy Ml	10	3,24	6,49
Porównawczy N	0	3,98	9,95
Porównawczy N1	Taka sama jak Ml	Taka sama jak Ml	Taka sama jak Ml
Porównawczy 0	Taka sama jak Ml	Taka sama jak Ml	Taka sama jak Ml
Porównawczy P	Taka sama jak B	Taka sama jak B	Taka sama jak B
Porównawczy Q	Nie dotyczy	Nie dotyczy	Nie dotyczy

Na końcu założono kilka wyrobów chłonnych podczas normalnej działalności w ciągu dnia w celu określenia poziomu suchości i wygody zapewnianej przez wyrób chłonny, kiedy zespół chłonny nie był zmoczony. Każdy z wyrobów chłonnych był noszony przez około 4 godziny. Stwierdzono, że wyrób chłonny z przykładu A był w zasadzie lepki, przepocony i gorący, natomiast wyroby chłonne z przykładów B i C uznano za ogólnie wygodne.

185 378

FIG. 6

FIG. 5

185 378

FIG. 1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 6,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Wyrób chłonny, zawierający nieprzepuszczalny dla płynów element barierowy, usytuowaną od strony ciała i przepuszczalną dla płynów wkładkę, zespół chłonny umieszczony pomiędzy nimi oraz co najmniej jedną warstwę regulującą wilgotność, przy czym zespół chłonny jest umieszczony na elemencie barierowym pomiędzy krawędziami pierwszą i drugą wzdłużnych końców elementu barierowego, a wkładkajest spojona z elementem barierowym z umieszczonym pomiędzy nimi zespołem chłonnym, przy czym element barierowy i wkładka rozciągają się w kierunku wzdłużnym poza wzdłużne końce zespołu chłonnego z utworzeniem pomiędzy końcami zespołu chłonnego a odpowiednimi krawędziami pierwszą i drugą elementu barierowego obszarów taliowych pierwszego i drugiego, znamienny tym, że w każdym z obszarów taliowych pierwszym (30) i drugim (32) oraz z odstępem (66) w kierunku wzdłużnym od zespołu chłonnego (42) jest umieszczona warstwa regulująca wilgotność (60), która zajmuje od około 25 do około 100 procent pola powierzchni obszaru taliowego odpowiednio pierwszego (30) i drugiego (32), ma wskaźnik prędkości przesączania płynu poniżej około 3 centymetrów na 30 minut i całkowitą pojemność chłonną wody co najmniej około 0,5 grama, przy czym co najmniej pierwszy obszar taliowy (30) z obszarów taliowych pierwszego (30) i drugiego (32) ma w kierunku równoległym do osi wzdłużnej wyrobu chłonnego (20) długość większą niż około 10 centymetrów.
2. Wyrób według zastrz. 1, znamienny tym, że warstwy regulujące wilgotność (60) mają całkowitą pojemność chłonną wody od około 1 do około 15 gramów.
3. Wyrób według zastrz. 1, znamienny tym, że zespół chłonny (42) ma retencyjną pojemność chłonną nasycenia większą niż około 100 gramów.
4. Wyrób według ząstrz.l, znamienny tym, że warstwy regulujące wilgotność (60) są niesprężyste.
5. Wyrób według zastrz. 1, znamienny tym, że odstęp (66) ma co najmniej około 25 milimetrów w kierunku wzdłużnym od zespołu chłonnego (42).
6. Wyrób według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwszy obszar taliowy (30) ma pole powierzchni powyżej około 280 centymetrów kwadratowych i jest w nim usytuowana część warstwy regulującej wilgotność (60) mająca pole powierzchni większe niż około 130 centymetrów kwadratowych.
7. Wyrób według ząstrz. 1, znamienny tym, że warstwy regulujące wilgotność (60) są umieszczone z odstępem co najmniej około 1 centymetra w kierunku wzdłużnym od krawędzi odpowiednio pierwszej (26) i drugiej (27) wzdłużnych końców elementu barierowego (40).
8. Wyrób według zastrz. 1, znamienny tym, że warstwy regulujące wilgotność (60) są usytuowane w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z wkładką(44), a wkładka (44) jest usytuowana w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z elementem barierowym (40).
9. Wyrób według zastrz. 1, znamienny tym, że warstwy regulujące wilgotność (60) są usytuowane w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z wkładką (44) i z elementem barierowym (40).
10. Wyrób według zastrz. 8 albo 9, znamienny tym, że wkładka (44) jest pojedynczą warstwą materiału włóknistego.
11. Wyrób według zastrz. 1, znamienny tym, że warstwy regulujące wilgotność (60) są ułożone na odcinku stanowiącym od około 80 do 100 procent odległości pomiędzy krawędziami pierwszą (26) a druga (27) wzdłużnych końców elementu barierowego (40).
12. Wyrób według zastrz. 1, znamienny tym, że pomiędzy warstwami regulującymi wilgotność (60) a zespołem chłonnym (42) jest umieszczona wkładka (44).
13. Wyrób chłonny, zawierający nieprzepuszczalny dla płynów element barierowy, usytuowaną od strony ciała i przepuszczalną dla płynów wkładkę, zespół chłonny umieszczony pomiędzy nimi oraz co najmniej jednąwarstwę regulującąwilgotność, przy czym zespół chłonny jest umie185 378 szczony na elemencie barierowym pomiędzy krawędziami pierwszą a drugą wzdłużnych końców elementu barierowego, a wkładka jest spojona z elementem barierowym z umieszczonym pomiędzy nimi zespołem chłonnym, przy czym element barierowy i wkładka rozciągają się w kierunku wzdłużnym poza wzdłużne końce zespołu chłonnego z utworzeniem pomiędzy końcami zespołu chłonnego a odpowiednimi krawędziami pierwszą i drugą elementu barierowego obszarów taliowych pierwszego i drugiego, znamienny tym, że zawiera co najmniej jedną warstwę regulującą wilgotność (60) usytuowaną w pierwszym obszarze taliowym (30) i/lub drugim obszarze taliowym (32), przy czym każda warstwa regulująca wilgotność (60) zajmuje od około 25 do około 1θ0 procent pola powierzchni obszarów taliowych odpowiednio pierwszego (30) i/lub drugiego (32), ma całkowitą pojemność chłonną wody co najmniej około 0,5 grama i jest usytuowana z odstępem (66) w kierunku wzdłużnym od zespołu chłonnego (42), a co najmniej jedna warstwa regulująca wilgotność (60) ma wskaźnik prędkości przesączania płynu około poniżej 3 centymetrów na 30 minut i co najmniej pierwszy obszar taliowy (30) z obszarów taliowych pierwszego (30) i drugiego (32) ma w kierunku równoległym do osi wzdłużnej wyrobu chłonnego (20) długość większą niż około 10 centymetrów.
14. Wyrób według zastrz. 13, znamienny tym, że każda warstwa regulująca wilgotność (60) ma całkowitą pojemność chłonną wody od około 1 do około 15 gramów.
15. Wyrób według zastrz. 13, znamienny tym, że zespół chłonny (42) ma retencyjnąpojemność chłonną nasycenia powyżej około 100 gramów.
16. Wyrób według zastrz. 13, znamienny tym, że każda warstwa regulująca wilgotność (60) jest niesprężysta.
17. Wyrób według zastrz. 13, znamienny tym, że warstwa regulująca wilgotność (60) jest usytuowana wyłącznie w pierwszym obszarze taliowym (30) i z odstępem (66) co najmniej około 25 milimetrów w kierunku wzdłużnym od zespołu chłonnego (42).
18. Wyrób według zastrz. 13, znamienny tym, że pierwszy obszar taliowy (30) ma pole powierzchni powyżej około 280 centymetrów kwadratowych i jest w nim usytuowana część warstwy regulującej wilgotność (60) o polu powierzchni większym niż około 130 centymetrów kwadratowych.
19. Wyrób według zastrz. 13, znamienny tym, że każda warstwa regulująca wilgotność (60) jest umieszczona z odstępem (66) co najmniej około 1 centymetra w kierunku wzdłużnym od krawędzi odpowiednio pierwszej (26) i/lub drugiej (27) wzdłużnych końców elementu barierowego (40).
20. Wyrób według zastrz. 13, znamienny tym, że każda warstwa regulująca wilgotność (60) jest usytuowana w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z wkładką (44), a wkładka (44) jest usytuowana w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z elementem barierowym (40).
21. Wyrób według zastrz. 13, znamienny tym, że każda warstwa reguluj ąca wilgotność (60) jest usytuowana w bezpośrednim sąsiedztwie i w styczności z wkładką(44) i z elementem barierowym (40).
22. Wyrób według zastrz. 20 albo 21, znamienny tym, że wkładka (44) jest pojedynczą warstwą materiału włóknistego.
23. Wyrób według zastrz. 13, znamienny tym, że pomiędzy każdą warstwąregulującąwilgotność (60) a zespołem chłonnym (42) jest umieszczona wkładka (44).
24. Wyrób według zastrz. 13, znamienny tym, że drugi obszar taliowy (30) ma w kierunku równoległym do osi wzdłużnej wyrobu chłonnego (20) długość większąniż około 10 centymetrów..
25. Sposób wytwarzania wyrobu chłonnego, w którym formuje się pierwszą ciągłą wstęgę elementów barierowych, na którą nakłada się zespoły chłonne w dobranych odstępach od siebie, a pomiędzy sąsiednie wyroby chłonne nakłada się arkusze warstwy regulującej wilgotność, i którą następnie przykrywa się drugą ciągłą wstęgą przepuszczalnych dla płynów wkładek, po czym spaja się pierwszą ciągłą wstęgę z umieszczonymi na niej zespołami chłonnymi i arkuszami warstwy regulującej wilgotność z drugą ciągłą wstęgą oraz tnie się poprzecznie pierwszą ciągłą wstęgę i drugą ciągłą wstęgę wzdłuż linii pomiędzy sąsiednimi zespołami chłonnymi wycinając wyroby chłonne, każdy z zespołem chłonnym pomiędzy wkładką a elementem barierowym, przy czym tnie się pierwszą wstęgę elementów barierowych i drugą wstęgę wkładek

185 378 z odstępami w kierunku wzdłużnym od wzdłużnych końców zespołu chłonnego tworząc pomiędzy końcami zespołu chłonnego a odpowiednimi krawędziami pierwszą i drugą, elementu barierowego obszary taliowe pierwszy i drugi, znamienny tym, że w każdym z obszarów taliowych pierwszym (30) i drugim (32) na powierzchni stanowiącej od około 25 do około 100 procent powierzchni obszarów taliowych odpowiednio pierwszego (30) i drugiego (32) i z odstępem (66) w kierunku wzdłużnym od zespołu chłonnego (42) umieszcza się co najmniej jeden arkusz warstwy regulującej wilgotność (60) o wskaźniku prędkości przesączania płynu około poniżej 3 centymetrów na 30 minut i o całkowitej pojemności chłonnej wody co najmniej około 0,5 grama, przy czym co najmniej pierwszy obszar taliowy (30) z obszarów taliowych pierwszego (30) i drugiego (32) kształtuje się o długości w kierunku równoległym do osi wzdłużnej wyrobu chłonnego (20) większej niż około 10 centymetrów i spaja się pierwszą ciągłą wstęgę elementów barierowych (40) z umieszczonymi na niej zespołami chłonnymi (42) i z arkuszami warstwy regulującej wilgotność (60) z drugą ciągłą wstęgą wkładek (44).
26. Sposób wytwarzania wyrobu chłonnego, w którym formuje się pierwszą ciągłą wstęgę elementów barierowych, na którą nakłada się zespoły chłonne w dobranych odstępach od siebie, a pomiędzy sąsiednie wyroby chłonne nakłada się arkusze warstwy regulującej wilgotność, i którą następnie przykrywa się drugą ciągłą wstęgą przepuszczalnych dla płynów wkładek, po czym spaja się pierwszą ciągłą wstęgę z umieszczonymi na niej zespołami chłonnymi i arkuszami warstwy regulującej wilgotność z drugą ciągłą wstęgą oraz tnie się poprzecznie pierwszą ciągłą wstęgę i drugą ciągłą wstęgę wzdłuż linii pomiędzy sąsiednimi zespołami chłonnymi wycinając wyroby chłonne, każdy z zespołem chłonnym pomiędzy wkładką a elementem barierowym, przy czym tnie się pierwszą wstęgę elementów barierowych i drugą wstęgę wkładek z odstępami w kierunku wzdłużnym od wzdłużnych końców zespołu chłonnego tworząc pomiędzy końcami zespołu chłonnego a odpowiednimi krawędziami pierwszą i drugą elementu barierowego obszary taliowe pierwszy i drugi, znamienny tym, że na pierwszą ciągłą wstęgę pomiędzy sąsiednie wyroby chłonne (20) w co najmniej jednym z obszarów taliowych pierwszym (30) i/lub drugim (32) wyrobu chłonnego (20) i na powierzchni stanowiącej od około 25 do około 100 procent powierzchni obszarów taliowych odpowiednio pierwszego (30) i/lub drugiego (32) nakłada się arkusze warstwy regulującej wilgotność (60) o całkowitej pojemności chłonnej wody co najmniej około 0,5 grama i wskaźniku prędkości przesączania płynu około poniżej 3 centymetrów na 30 minut, i spaja się pierwszą ciągłą wstęgę z umieszczonymi na niej zespołami chłonnymi (42) i z arkuszami warstwy regulującej wilgotność (60) z drugą ciągłą wstęgą tworząc odstęp (66) w kierunku wzdłużnym od zespołu chłonnego (42) oraz tnie się poprzecznie pierwszą ciągłą wstęgę, drugą ciągłą wstęgę i arkusze warstwy regulującej wilgotność (60) wzdłuż linii pomiędzy sąsiednimi zespołami chłonnymi (42), przy czym odcina się co najmniej pierwszy obszar taliowy (30) z obszarów taliowych pierwszego (30) i drugiego (32) o długości w kierunku równoległym do osi wzdłużnej wyrobu chłonnego (20) większej niż około 10 centymetrów