PL185360B1 - Sposób czyszczenia ciekłym czynnikiem czyszczącym urządzeń rozdzielni elektroenergetycznych wnętrzowych i napowietrznych pod napięciem elektrycznym - Google Patents

Abstract

Sposób czyszczenia ciekłym czynnikiem czyszczącym, urządzeń rozdzielni elektroenergetycznych wnętrzowych pod napięciem, wktórym na podstawie pomiarów temperatury i wilgotności wewnątrz i na zewnątrz rozdzielni ustala się obszar zabroniony i obszar dopuszczalny pracy, znamienny tym, ze dla napięcia znamionowego (U) rozdzielni elektroenergetycznej ustala się dopuszczalny odstęp izolacyjny a z pomiarów temperatury (T) i wilgotności powietrza (W) wymiary pionowe i poziome obszaru zagrożenia oraz minimalną odległość zbliżenia (13) od urządzeń pod napięciem po czym z odległości zblizeina (13) z elektroizolacyjnego pistoletu natryskowego (7) oregulow anym ciśnieniu natrysku (P). kieruje się na zabrudzone powierzchnie w kierunku z góry do dołu odstępu izolacyjnego hydrodynamiczną strugę ciągłą cieczy hydrofobowej (11) pod niskim ciśnieniem (P) od 3-5 bar korzystnie 3 bar, o wysokiej wartości wytrzymałości elektrycznej korzystnie powyżej 40 kV/cm. której stałośćjest kontrolowana w czasie całego procesu czyszczenia, pod kątem (a)od30° do40°,poczym korzystnie szczotką (15) zamocowaną na drążku izolacyjnym (14) o długości większej od odległości zbliżenia (13) dokonuje się mechanicznego ścierania zwilżonej powierzchni, a następnie w fazie natryskiwania konserwującego kieruje się pod kątem (α) o wartości od 30° do 40° bezpośrednio na oczy szczone mechanicznie powierzchnie w kierunku z góry do dołu odstępu izolacyjnego, ciągłą strugę hydrodynamicznącieczy hydrofobowej (11).pod ciśnieniem (P) o wartości od 3-5 bar z elektroizolacyjnego pistoletu natryskowego (7) o regulowanym ciśnieniu natrysku (P) korzy stnie 5 bar. z cdleglo^inicmnicjs^ji niz 0.3 minimalnej odległości zbliżenia (13) przez okres czasu zależny od stanu zabrudzenia powierzchni aż do całkowitego wypłukania z powierzchni startych zabrudzeń i osadów

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób czyszczenia ciekłym czynnikiem czyszczącym rozdzielni elektroenergetycznych wnętrzowych i napowietrznych pod napięciem elektrycznym, przeznaczony zwłaszcza do czyszczenia izolatorów i elementów izolacyjnych aparatów elektrycznych, konstrukcji wsporczych linii elektroenergetycznych, uzwojeń transformatorów i maszyn elektrycznych wirujących, z warstw zabrudzeniowych. Podczas eksploatacji urządzeń rozdzielni elektrycznych wnętrzowych i napowietrznych suche pyły pochodzenia naturalnego i przemysłowego jak węgiel kamienny, klinkier, węglan wapnia, koksik i tlenek żelaza, osiadają na izolacji i połączeniach prądowych urządzeń w rozdzielniach elektrycznych. Pod wpływem zmieniającej się wilgotności względnej powietrza, związki chemiczne będące składnikami suchych pyłów wchodzą w reakcje z wodą i gazami zawartymi w powietrzu, co powoduje tworzenie się na izolacji i połączeniach prądowych, trudno usuwalnych metodami czyszczenia na sucho, warstw zabrudzeniowych. Towarzyszy temu zjawisku powstawanie zakłóceń eksploatacyjnych, polegających na przeskokach i zwarciach zabrudzeniowych izolacji, oraz generowaniu strat energii elektrycznej prowadzących do nadmiernego nagrzewania się urządzeń i przyspieszonego starzenia.

Znane są z artykułu J. Saferny opublikowanego w czasopiśmie Energetyka Nr 2 z 1986 r. str. 56-61, Wydawnictwo NOT SIGMA, dwa sposoby mokrego mycia zabrudzonych izolatorów pod napięciem wykorzystujące stałe instalacje do mycia wodą.

Pierwszy sposób polega na okresowym zmywaniu izolatorów wodą z dysz instalacji wodnej, dostarczającej wodę pod ciśnieniem do dysz zainstalowanych na stałe w pobliżu każdego izolatora rozdzielni. Proces mycia wodą urządzeń rozdzielni pod napięciem elektrycznym według opisanego sposobu wymaga uziemienia metalowych dysz, prowadnicy i cysterny.

Drugi sposób polega na zmywaniu izolatorów zwartym strumieniem wody z prowadnicy obsługiwanej przez operatora. Czyszczenie na mokro urządzeń pod napięciem, według tego sposobu polega na doprowadzeniu do dysz bądź prowadnicy, rurociągami lub wężami o średnicy 42 mm, wody pod ciśnieniem 100 bar o konduktywności 0,02-0,075 Ω/m z cysterny o wydajności 1,2 m³/min.

Niedogodnością opisanych sposobów mycia jest fakt, że w przypadku występowania mocno zabrudzonych izolatorów wysokiego napięcia, zachodzi konieczność stosowania dużych ciśnień i dużych wydatków wody, co w praktyce prowadzi do niedostatecznej skuteczności czyszczenia na mokro, ponieważ woda nawet pod wysokim ciśnieniem nie stanowi dobrego rozpuszczalnika pyłów tłustych i związków adhezyjnych. Ponadto niedogodnością znanych sposobów mycia wodą rozdzielni napowietrznych jest nie uwzględnienie czynników atmosferycznych, jak wpływ wiatru na rozkład zwartego strumienia wody kierowanej na urządzenia rozdzielni, co stwarza ograniczenia w stosowaniu tego sposobu mycia. Znane sposoby nie precyzują także kwestii bezpieczeństwa pracy operatora podczas czyszczenia na mokro urządzeń elektroenergetycznych znajdujących się pod napięciem, nie określając bezpiecznej odległości zbliżenia operatora do urządzenia będącego pod określonym napięciem elektrycznym oraz nie zapewniają czy zachowany jest w czasie czyszczenia parametr konduktywności wody, którego zmienność w czasie procesu czyszczenia jest przyczyną występowania porażeń.

Ustalenia warunków bezpieczeństwa pracy w procesie czyszczenia urządzeń elektrycznych pod napięciem jest podjęte w polskim opisie patentowym Nr 169486, dotyczącym czyszczenia urządzeń elektroenergetycznych na sucho, według którego przed podjęciem mechanicznego usuwania kurzu i zanieczyszczeń z urządzeń rozdzielni elektroenergetycznej wnętrzowej i na podstawie pomiarów wilgotności i temperatury ustala się graficznie, na płaszczyźnie w układzie współrzędnych prostokątnych (wilgotność, temperatura) obszar zabroniony pracy oraz obszar bezpieczny pracy pod napięciem, a następnie dokonuje się pomiaru wilgotności i temperatury na zewnątrz i wewnątrz stacji elektroenergetycznej wnętrzowej i ustala się położenie punktu pomia4

185:360 rowego o współrzędnych wynikających z różnicy temperatur na zewnątrz i wewnątrz stacji oraz wyższej z dwu zmierzonych wartości wilgotności na zewnątrz i wewnątrz stacji elektroenergetycznej. W przypadku gdy położenie punktu pomiarowego znajdzie się w obszarze bezpiecznym pracy, dokonuje się usuwania pyłów i osadu w pierwszej kolejności z powierzchni zewnętrznych celki stacji elektroenergetycznej lub pola elektroenergetycznego najbardziej oddalonego, a następnie na odległość z poza barierki izolacyjnej dokonuje się usuwania osadów i pyłów kolejno z izolatorów i szyn od strony tylnej, przedniej i bocznej izolatorów, następnie z obudów aparatów, a na końcu ze ścian i podłogi stacji elektroenergetycznej. Opisany sposób eliminujący czynniki zagrożenia porażeniowego w przypadku czyszczenia na sucho jest niewystarczający w przypadku użycia w procesie czyszczenia czynnika płynnego zwłaszcza wody i występowania wiatru jako czynnika wpływającego na rozkład przestrzenny strugi hydrodynamicznej płynu myjącego, stwarzających dodatkowe niebezpieczeństwo porażeniowe i wymagające określenia nowych czynności i nowych warunków przebiegu procesu czyszczenia, gwarantujący wymaganąjakość czyszczenia i bezpieczeństwo obsługi.

Istota sposobu czyszczenia ciekłym czynnikiem czyszczącym urządzeń rozdzielni elektroenergetycznych wnętrzowych polega na tym, że dla napięcia znamionowego urządzeń wnętrzowej rozdzielni elektroenergetycznej ustala się dopuszczalny odstęp izolacyjny a z pomiarów temperatury i wilgotności powietrza ustala się wymiary pionowe i poziome strefy zagrożenia oraz minimalną odległość zbliżenia w poziomie, dokonując porównania odległości zbliżenia w poziomie z wielkością odstępu izolacyjnego, po czym z odległości zbliżenia z pistoletu natryskowego o regulowanym ciśnieniu natrysku, kieruje się na zabrudzone powierzchnie, w kierunku z góry do dołu pod niskim ciśnieniem od 3-5 bar korzystnie 3 bar hydrodynamiczną strugę ciągłącieczy hydrofobowej o wysokiej wartości wytrzymałości elektrycznej korzystnie powyżej 40 KV/m, której stałość jest kontrolowana w czasie całego procesu czyszczenia, pod kątem od 30° do 40°, po czym korzystnie szczotką zamocowaną na drążku izolacyjnym o długości większej od odległości zbliżenia dokonuje się mechanicznego ścierania zwilżonej powierzchni, po czym w fazie natryskiwania konserwującego, kieruje się bezpośrednio na oczyszczone mechanicznie powierzchnie pod kątem od 30° do 40°, w kierunku z góry do dołu odstępu izolacyjnego ciągłą strugę hydrodynamiczną pod zwiększonym ciśnieniem od 3-5 bar, korzystnie 5 bar, z pistoletu natryskowego o regulowanym ciśnieniu na natrysku z odległości nie mniejszej niż 0,3 minimalnej odległości zbliżenia, przez okres czasu zależny od stanu zabrudzenia aż do całkowitego wypłukania startych zabrudzeń i osadów. Istota sposobu mokrego czyszczenia urządzeń rozdzielni elektroenergetycznych napowietrznych pod napięciem, polega na tym, że dokonuje się pomiarów temperatury, wilgotności powietrza i prędkości wiatru, przy czym dla napięcia znamionowego urządzeń rozdzielni ustala się dopuszczalny odstęp izolacyjny, a w zależności od prędkości wiatru na podstawie próbnie ustalonej szerokości strugi cieczy rozpuszczającej zabrudzenia nie większej od 1/3 odstępu izolacyjnego dla średnich napięć znamionowych i nie większej od 1/5 odstępu izolacyjnego dla wysokich napięć znamionowych, ustala się minimalną odległość zbliżenia w poziomie, po czym na szczotkę osadzoną na drążku izolacyjnym o długości przewyższającej minimalną odległość zbliżenia kieruje się z odległości nie mniejszej od minimalnej odległości zbliżenia, z pistoletu natryskowego o stałym ciśnieniu natrysku, hydrodynamiczną strugę cieczy hydrofobowej pod ciśnieniem korzystnie 34 bar, o wysokiej oporności korzystnie powyżej od 1500 Ω/cm - do 50.000 Ω/cm, której stałość jest kontrolowana podczas całego procesu czyszczenia, przy czym długość strugi cieczy zależy od prędkości wiatru i przy porywach wiatru przewyższa 2-krotnie minimalną odległość zbliżenia, którą dokonuje się mechanicznego ścierania zabrudzeń z powierzchni, a następnie z elektroizolacyjnego pistoletu natryskowego kieruje się strugę hydrodynamiczną ciągłą pod kątem od 30° do 40° bezpośrednio na zabrudzone powierzchnie w kierunku z dołu do góry odstępu izolacyjnego z odległości 2-3 razy większej od minimalnej odległości zbliżenia i ciśnieniu natrysku, zależnych od prędkości wiatru i napięcia znamionowego urządzeń rozdzielni napowietrznej oraz od szerokości strugi nie większej od 1/3 odstępu izolacyjnego przy średnich napięciach znamionowych i nie większej od 1/5 odstępu izolacyjnego przy wysokich

185 360 napięciach znamionowych przez okres czasu zależny od stanu zabrudzenia, aż do całkowitego wypłukania zabrudzeń i osadów.

Wynalazek został uwidoczniony na przykładzie wykonania na rysunku na którym fig. 1 przedstawia schematycznie operację czyszczenia rozdzielni elektroenergetycznej średniego napięcia, napowietrznej a fig. 2 - wykres zależności minimalnej odległości zbliżenia operatora do urządzeń rozdzielni pod napięciem w funkcji napięcia znamionowego dla a) rozdzielni wnętrzowej i b) rozdzielni napowietrznej przy różnych wartościach ciśnienia natrysku czynnika ciekłego i prędkości wiatru.

Według wynalazku przed przystąpieniem do procesu czyszczenia z użyciem czynnika ciekłego rozpuszczającego zabrudzenia rozdzielni elektroenergetycznej o średnim napięciu znamionowym U, przykładowo o napięciu 110 KV, napowietrznej, wielosystemowej o szerokości pola 9 m, ustala się minimalny dopuszczalny odstęp izolacyjny, który wynosi 90 cm, najmniejsze dopuszczalne odległości między częściami urządzeń należących do różnych obwodów wynoszą w poziomie 290 cm i w pionie 210,5 cm. Wymiar strefy zagrożenia przy pracach pod napięciem 110 KV przy współczynniku przepięć K_t, równym 0,91 wynosi z obliczeń 0,94 m. Przy przemieszczeniu się operatora 8 na potencjał przewodu, sumaryczny odstęp w powietrzu, zapewniający w momencie przyjmowania potencjału 110 KV, nie mniejszy od obszaru zagrożenia, wynosi 1,3 m. Minimalna odległość zbliżenia 13 wynikająca z sumy obszaru zagrożenia i obszaru ochronnego wynosi 0,94 m + 0,5 m = 1,44 m. Z porównania odstępów izolacyjnych i minimalnej odległości zbliżenia 13 wynika w przypadku stwierdzenia, że odstępy izolacyjne są znacznie mniejsze od minimalnej odległości zbliżenia 13 od urządzeń elektrycznych pod napięciem, możliwość czyszczenia ich, czynnikiem ciekłym. Następnie dla napięcia znamionowego rozdzielni U przykładowo dla napięcia średniego 110 KV rozdzielni napowietrznej, stosownie do zmierzonej prędkości wiatru V ustala się na podstawie ustalonej eksperymentalnie szerokości strugi cieczy 12 nie większej od 1/3 dopuszczalnego odstępu izolacyjnego, wielkość minimalnej odległości zbliżenia 13, w poziomie, operatora 8 do urządzeń pod napięciem. W przypadku wysokiego napięcia znamionowego urządzeń rozdzielni elektroenergetycznej, szerokość 12 ciągłej strugi cieczy 11 rozpuszczającej zabrudzenia jest nie większa od 1/5 dopuszczalnego odstępu izolacyjnego. Według wynalazku minimalna długość ciągłej strugi 11 cieczy rozpuszczającej zabrudzenia, jest co najmniej 2-krotnie większa od minimalnej odległości zbliżenia 13 w poziomie. Struga 11 powinna być ponadto na tyle intensywna aby nie była rozpraszana przez porywy wiatru. Przykładowo dopuszczalna jest prędkość wiatru V który w porywach odchyla strumień cieczy 11 na odległość wynoszącą minimalną odległość zbliżenia 13 wynosząca przykładowo 1,44 m + 1 m . Jako płyn rozpuszczający zabrudzenia używa się rozpuszczalnik węglowodorowy o wytrzymałości elektrycznej 42 KV/cm o wysokim punkcie zapłonu rzędu 85°C zawierający parafiny, cykloparafiny o nazwie handlowej SHELSOL lub wodę pozbawioną związków mineralnych lub mieszaninę wody i oleju silikonowego. W przypadku rozdzielni elektroenergetycznych napowietrznych pozbawiona związków mineralnych woda o oporności 1000 Ω/m użyta w procesie czyszczenia według wynalazku pozwala na bardzo dokładne usunięcie zabrudzeń z urządzeń, zwłaszcza trudno usuwalnych związków cementowych i soli z krzemem.

W pierwszej fazie czyszczenia urządzeń rozdzielni napowietrznych znajdująca się w zbiorniku ciśnieniowym 3 pod ciśnieniem 34 bar przykładowo, odmineralizowana woda jest wypychana wężem elektroizolacyjnym 4 do wlotu 6 natryskowego pistoletu elektroizolacyjnego 7, a operator 8 sterując przez naciskanie spustu 9 pistoletu elektroizolacyjnego 7 powoduje wytryskiwanie zwartej strugi wody 11 pod kątem α od 30° do 40° przykładowo 35° z dyszy 10 pistoletu elektroizolacyjnego 7 w kierunku urządzeń rozdzielni, bezpośrednio na szczotkę 15 osadzoną na drążku izolacyjnym 14. Średnica dyszy 10 pistoletu elektroizolacyjnego 7 dobiera się tak aby po zwolnieniu spustu 9 uzyskać zwartą strugę wody na odległość minimum 2,44 m przy występujących porywach wiatru. Operator 8 zachowuje stały kąta 35° poprzez unoszenie elektroizolacyjnego pistoletu 7 z umieszczonej na stałej wysokości platformy 5, przy zachowaniu stałej szerokości 12 strugi 11 wody opływającej urządzenie z dołu do góry odstępu izolacyjnego. W fazie natryskiwania zwartą ciągłą strugę 11 wody o szerokości 12 nie większej od 1/3 odstępu izo6

185:360 lacyjnego kieruje się pod kątem 55° w kierunku z dołu do góry odstępu izolacyjnego. Optymalny korzystny efekt dynamicznego działania strugi 11 uzyskuje się przy ciśnieniu P w zbiorniku 5 o wartości 54 bar przez zastosowanie w pistolecie elektroizolacyjnym 7 dyszy 10 o średnicy 6,5 mm przy słabym wietrze i średnicy dyszy 10 wynoszącej 7,9 mm przy dużym wietrze. Jednocześnie operator 8 zachowuje odległość 15 od urządzeń rozdzielni napowietrznych znajdujących się pod średnim napięciem znamionowym U, przy wietrze o małej prędkości V wynosząca -5,5 m i przy wietrze o dużej prędkości V, odległość 15 wynoszącą-4,5 m. Dla urządzeń rozdzielni napowietrznych znajdujących się pod wysokim napięciem znamionowym U, odległość 1 5 operatora 8 od urządzeń przy wietrze o małej wartości prędkości V wynosi -4 m a przy wietrze o dużej wartości prędkości V odległość 15 operatora 8 od urządzeń wynosi - 5,5 m. Pełne bezpieczeństwo pracy gwarantuje ciągły pomiar oporności wody lub innego użytego płynu rozpuszczającego zabrudzenia, przy pomocy miernika oporności 16 zainstalowanego w zbiorniku ciśnieniowym 5.

Zgodnie z wynalazkiem sposób czyszczenia na mokro urządzeń rozdzielni elektrycznych wnętrzowych pod średnim napięciem znamionowym U przykładowo 110 KV, polega na tym, że operator 8 w pierwszej fazie zwilża czyszczone urządzenie natryskiem w postaci zwartej strugi płynu 11 rozpuszczającego zabrudzenia, przykładowo płynem SHELSOL. Płyn znajduje się w zbiorniku ciśnieniowym 5, zasilanym sprężonym powietrzem i wypływa z niego pod niskim ciśnieniem P od 5-5 bar przykładowo 5 bar przez dyszę 10, elektroizolacyjnego pistoletu natryskowego 7. Zwarta struga 11 płynu nie zawierająca powietrza jest płynnie sterowana spustem 9 pistoletu 7 i kierowana przez operatora 8 na czyszczone urządzenie w rozdzielni pod kątem α 50° do 40°, przykładowo 55°, zwilżając pyły tłuste oraz związki adhezyjne poprzez opływanie urządzenia od powierzchni górnych ku dołowi. Natrysk odbywa się z odległości nie mniejszej od minimalnej bezpiecznej odległości 15 w poziomie wynoszącej 1,44 m.

Drugą fazą czyszczenia jest ścieranie zwilżonych powierzchni narzędziem w postaci szczotki, która działając mechanicznie na zabrudzenia powoduje przyspieszenie procesu penetracji przez płyn. W fazie mycia przy pomocy narzędzi mechanicznych jak szczotka 15, minimalna odległość zbliżenia U wynosząca 1,^4 m jest zachowana poprzez użycie drążka izolacyjnego 14 o długości 2,2 m.

Trzecią fazą czyszczenia stanowi natryskiwanie urządzeń rozdzielni zwartą ciągłą strugą 11 płynu kierowaną pod kątem α od 50° do 40° przykładowo pod kątem a równym 55° w kierunku z góry w dół, dopuszczalnego odstępu izolacyjnego. Przykładowo dla urządzeń rozdzielni pod średnim napięciem korzystny, efekt dynamicznego działania strugi 11 płynu rozpuszczającego zabrudzenia uzyskuje się przy zastosowaniu w elektroizolacyjnym pistolecie natryskowym 7 dyszy 10 o średnicy 0,2 mm, przy jednoczesnym zastosowaniu ciśnienia sprężonego powietrza P w zbiorniku ciśnieniowym 5 o wartości 5 bar i zachowaniu przez operatora 8 bezpiecznej odległości 0,55 m.

185 360 obszar dopuszczalny

obszar dopuszczalny

185 360

14

Fi

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.

Claims (2)

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób czyszczenia ciekłym czynnikiem czyszczącym, urządzeń rozdzielni elektroenergetycznych wnętrzowych pod napięciem, w którym na podstawie pomiarów temperatury i wilgotności wewnątrz i na zewnątrz rozdzielni ustala się obszar zabroniony i obszar dopuszczalny pracy, znamienny tym, że dla napięcia znamionowego (U) rozdzielni elektroenergetycznej ustala się dopuszczalny odstęp izolacyjny a z pomiarów temperatury (T) i wilgotności powietrza (W) wymiary pionowe i poziome obszaru zagrożenia oraz minimalną odległość zbliżenia (13) od urządzeń pod napięciem po czym z odległości zbliżenia (13) z elektroizolacyjnego pistoletu natryskowego (7) o regulowanym ciśnieniu natrysku (P), kieruje się na zabrudzone powierzchnie w kierunku z góry do dołu odstępu izolacyjnego hydrodynamiczną strugę ciągłą cieczy hydrofobowej (11) pod niskim ciśnieniem (P) od 3-5 bar korzystnie 3 bar, o wysokiej wartości wytrzymałości elektrycznej korzystnie powyżej 40 kV/cm, której stałość jest kontrolowana w czasie całego procesu czyszczenia, pod kątem (a) od 30° do 40°, po czym korzystnie szczotką (15) zamocowaną na drążku izolacyjnym (14) o długości większej od odległości zbliżenia (13) dokonuje się mechanicznego ścierania zwilżonej powierzchni, a następnie w fazie natryskiwania konserwującego kieruje się pod kątem (a) o wartości od 30° do 40°, bezpośrednio na oczyszczone mechanicznie powierzchnie w kierunku z góry do dołu odstępu izolacyjnego, ciągłą strugę hydrodynamiczną cieczy hydrofobowej (11), pod ciśnieniem (P) o wartości od 3-5 bar, z elektroizolacyjnego pistoletu natryskowego (7) o regulowanym ciśnieniu natrysku (P) korzystnie 5 bar, z odległości nie mniejszej niż 0,3 minimalnej odległości zbliżenia (13), przez okres czasu zależny od stanu zabrudzenia powierzchni aż do całkowitego wypłukania z powierzchni startych zabrudzeń i osadów.

2. Sposób czyszczenia ciekłym czynnikiem urządzeń rozdzielni napowietrznych pod napięciem, w którym na podstawie pomiaru wilgotności i temperatury powietrza ustala się obszar zabroniony i obszar dopuszczalny pracy, znamienny tym, że dokonuje się pomiarów temperatury (T), wilgotności powietrza (W) i prędkości wiatru (V) przy czym dla napięcia znamionowego (U) urządzeń rozdzielni, ustala się dopuszczalny odstęp izolacyjny a w zależności od prędkości wiatru (V) na podstawie próbnie ustalonej szerokości (12) strugi cieczy (11) rozpuszczającej zabrudzenia, nie większej od 1/3 odstępu izolacyjnego dla średnich napięć znamionowych (U) i nie większej od 1/5 odstępu izolacyjnego dla wysokich napięć znamionowych (U), ustala się minimalną odległość zbliżenia (13) w poziomie, po czym na szczotkę (15) osadzoną na drążku izolacyjnym (14) o długości przewyższającej minimalną odległość zbliżenia (13), kieruje się z odległości nie mniejszej od odległości zbliżenia (13), z elektroizolacyjnego pistoletu natryskowego (7) o stałym ciśnieniu natrysku (P), korzystnie 34 bar hydrodynamiczną strugę cieczy (11) hydrofobowej, o wysokiej oporności korzystnie o wartości powyżej 1500 (tżcm - 5000 Ω/cm, której stałość jest kontrolowana podczas całego procesu czyszczenia, przy czym długość strugi cieczy (11) zależy od prędkości wiatru (V) i przy porywach wiatru przewyższa 2-krotnie minimalną odległość zbliżenia (13), którą dokonuje się mechanicznego ścierania zabrudzonej powierzchni, a następnie z elektroizolacyjnego pistoletu natryskowego (7) kieruje się strugę hydrodynamiczną ciągłą (11) pod kątem (a) o wartości 30°-40°, bezpośrednio na zabrudzone powierzchnie w kierunku z dołu do góry odstępu izolacyjnego z odległości 2-3 razy większej od minimalnej odległości zbliżenia (13) i ciśnieniu natrysku (P). zależnym od prędkości wiatru (V) i napięcia znamionowego (U) urządzeń rozdzielni napowietrznej oraz ustalonej szerokości (12) strugi cieczy (11) nie większej od 1/3 odstępu izolacyjnego dla średnich napięć znamionowych (U) i nie większej od 1/5 odstępu izolacyj185 360 nego dla wysokich napięć znamionowych (U) przez okres czasu zależny od stanu zabrudzenia, aż do całkowitego wypłukania z powierzchni startych zabrudzeń i osadów.