PL183693B1 - Sposób generowania strumienia danych z wejściowego strumienia danych - Google Patents

Abstract

1. Sposób generowania strumienia danych z wejsciowego strumienia danych, reprezentujacego zbiór programów, znamienny tym, ze wybiera sie zadany program ze zbioru programów, identyfikuje sie pakiety zawartosci programowej zawierajace wy- brany program oraz tworzy sie skondensowana infor- macje specyficzna dla programu do identyfikacji i zestawiania zidentyfikowanych pakietów zawartosci programowej, przy czym skondensowana informacja specyficzna dla programu zawiera informacje mapy programu wiazaca identyfikatory pakietu z poszcze- gólnymi spakietowanymi strumieniami danych, które stanowia wybrany program, i wyklucza informacje mapy programu odnoszaca sie do zbioru programów innych niz wybrany program, po czym tworzy sie i ge- neruje strumien danych reprezentujacy zadany pro- gram ze zidentyfikowanych pakietów zawartosci programowej i skondensowanej informacji specyficz- nej dla programu. FIG. 1 PL PL PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób generowania strumienia danych z wejściowego strumienia danych.

W celu przetwarzania i zapamiętywania cyfrowych danych wizyjnych koduje się je zwykle tak, aby były zgodne z wymaganiami znanego standardu. Takim szeroko przyjętym standardem jest standard kompresji obrazów wideo MPEG2, zwany w dalszej części opisu standardem MPEG. Standard MPEG składa się z sekcji kodowania systemowego i sekcji kodowania wideo, zwanymi w dalszej części opisu odpowiednio “standardem systemów MPEG” i “standardem video MPEG”. Dane wizyjne kodowane według standardu MPEG są w postaci spakietowanego strumienia danych, który zwykle obejmuje zawartość programową wielu kanałów programowych. Aby dekoder zdekodował spakietowany strumień danych i odtworzył zawartość danych wizyjnych wybranych kanałów programowych na przykład dla wyświetlenia, poszczególne pakiety, które stanowią wybrane kanały programowe, muszą zostać wyznaczone i zestawione.

Standard MPEG określa informację specyficzną dla programu (PSI) do zastosowania w wyznaczaniu i zestawianiu poszczególnych pakietów danych do odtwarzania zawartości wybranych kanałów programowych. Informacja PSI zawiera elementy informacyjne określane przez użytkownika, jak i obowiązkowo i zgodnie z definicjązawiera informacje dostateczne do odtwarzania zawartości danych dla wszystkich kanałów programowych, które stanowią spakietowany strumień danych. Ponadto informacja PSI jest włączona do spakietowanego strumienia danych. Zwiększa to miejsce w pamięci potrzebne do przechowywania strumienia danych oraz ogranicza

183 693 szerokość pasma komunikacyjnego dostępnego dla przekazywania zawartości programowej. Tak więc informacja PSI reprezentuje dodatkowe obciążenie kodowania.

Stopień obciążenia zależy od ilości danych zawartych w informacji PSI i częstotliwości jej powtarzania w obrębie spakietowanego strumienia danych. Informacja PSI musi zawierać co najmniej wystarczająco dużo informacji do odtwarzania zawartości danych wszystkich kanałów programowych, które stanowią spakietowany strumień danych. Minimalna częstotliwość powtarzania informacji PSI w spakietowanym strumieniu danychjest ograniczona przez pożądaną charakterystykę opóźnienia działania systemu. Na przykład dekoder wymaga aktualizowanej informacji PSI, aby zrealizować zmianę kanału programowego nakazaną przez telewidza. W konsekwencji, minimalna częstotliwość powtarzania informacji PSIjest ograniczona przez to, na ile telewidz będzie tolerował opóźnienie w odpowiedzi na polecenie zmiany kanału.

W europejskim opisie patentowym nr 0712256 jest ujawnione urządzenie zapisuj ąco-odczytujące, które zawiera układ detekcji dla wykrywania informacji sterującej dekodowaniem z odczytanych danych w specyficznym modzie odczytu i normalnym modzie odczytu oraz układ pamięciowy dla zapamiętywania informacji sterującej wykrytej przez układ detekcji.

Z kolei w europejskim opisie patentowym nr 0735776 jest ujawnione urządzenie do filtracji pakietów strumienia transportowego i multipleksowania z wieloma programami oraz wysyłania przefiltrowanych pakietów do dekoderów.

Istotą sposobu generowania strumienia danych z wejściowego strumienia danych, według wynalazku, reprezentującego zbiór programów, jest to, że wybiera się żądany program ze zbioru programów, identyfikuje się pakiety zawartości programowej zawierające wybrany program oraz tworzy się skondensowaną informację specyficzną dla programu do identyfikacji i zestawiania zidentyfikowanych pakietów zawartości programowej, przy czym skondensowana informacja specyficzna dla programu zawiera informację mapy programu wiążącą identyfikatory pakietu z poszczególnymi spakietowanymi strumieniami danych, które stanowią wybrany program, i wyklucza informację mapy programu odnoszącą się do zbioru programów innych niż wybrany program, po czym tworzy się i generuje strumień danych reprezentujący żądany program ze zidentyfikowanych pakietów zawartości programowej i skondensowanej informacji specyficznej dla programu.

Korzystnie stosuje się utworzony strumień danych zgodny ze standardem kompresji obrazów wideo MPEG.

Korzystnie stosuje się informację mapy programu zgodną ze standardem MPEG informacją tabeli mapy programu.

Korzystnie kopiuje się skondensowaną informację specyficzną dla programu i wstawia się skopiowaną skondensowaną informację specyficzną dla programu do utworzonego strumienia danych na wielu miejscach.

Korzystnie stosuje się wejściowy strumień danych obejmujący informację specyficzną dla programu do odtwarzania zawartości danych zbioru programów, przy czym skopiowana skondensowana informacja specyficzna dla programu występuje częściej w utworzonym strumieniu danych niż informacja specyficzna dla programu występuje w wejściowym strumieniu danych.

Korzystnie identyfikuje się pakiety informacji specyficznej dla programu związane z wybranym programem i stosuje się informację specyficzną dla programu do tworzenia skondensowanej informacji specyficznej dla programu.

Korzystnie stosuje się skondensowaną informację specyficzną dla programu zawierającą jedną albo więcej informacji prywatnych wybranych z grupy obejmującej tytuł, czas trwania, opis programu, zawartość przemocy, ograniczenia wieku, czas nagrania, data nagrania i lista wersji.

Korzystniejednąalbo więcej informacji prywatnych włącza się do tabeli informacji sieciowej.

Korzystnie jedną albo więcej informacji prywatnych włącza się w definiowanej przez użytkownika sekcji informacji mapy programu.

Korzystnie wyznaczone pakiety zawartości programowej szyfruje się, przy czym skondensowana informacja specyficzna dla programu zawiera kod szyfrujący.

Korzystnie stosuje się kod szyfrujący zawarty w tabeli dostępu warunkowego.

183 693

Korzystnie stosuje się kod szyfrujący zawarty w definiowanej przez użytkownika sekcji informacji mapy programu.

Korzystnie zaszyfrowane pakiety deszyfruje się za pomocą informacji wyznaczonej przy użyciu kodu szyfrującego.

Korzystnie wybiera się zbiór żądanych programów ze zbioru programów, identyfikuje się pakiety zawartości programowej zawierające wybrane programy i tworzy się skondensowaną informację specyficzną dla programu zawierającąinformację mapy programu wiążącą identyfikatory pakietu z poszczególnymi spakietowanymi strumieniami danych, które stanowią wybrane programy'.

Korzystnie zapamiętuje się skondensowaną informację specyficzną dla programu i zidentyfikowane pakiety zawartości programowej na nośniku danych.

Korzystnie wybiera się nośnik do zapamiętywania danych.

Korzystnie skondensowaną informację specyficzną dla programu, właściwą dla wybranego typu nośnika danych, tworzy się w sposób adaptacyjny.

Korzystnie zapamiętuje się skondensowaną informację specyficzną dla programu i zidentyfikowane pakiety zawartości programowej w oddzielnych miejscach na nośniku danych.

Korzystnie jako oddzielne miejsca stosuje się miejsca sąsiednie.

Korzystnie jako nośnik danych stosuje się nośnik typu nieliniowego.

Korzystnie jako nośnik danych stosuje się nośnik typu liniowego, wraz z nośnikiem taśmowym, przy czym oddzielne miejsca wybiera się spośród ścieżek zapisujących zawierających pomocniczą ścieżkę zapisującą sąsiadującą ze ścieżkami zapisującymi przechowującymi program oraz obszarów zarządzenia danymi.

Istotą sposobu generowania skondensowanego przewodnika programowego z wejściowego strumienia danych, według wynalazku, reprezentującego zbiór programów i zawierającego pierwszy przewodnik programowy do dekodowania zbioru programów, jest to, że wybiera się żądany program ze zbioru programów i tworzy się skondensowany przewodnik programowy do dekodowania wybranego programu poprzez włączenie informacji mapy programu wiążącej identyfikatory pakietu z poszczególnymi spakietowanymi strumieniami danych, które stanowią wybrany program, i wykluczenie informacji mapy programu w pierwszym przewodniku programowym nie odnoszącej się do wybranego programu, po czym generuje się tak utworzony skondensowany przewodnik programowy.

Zaletą rozwiązania według wynalazku jest zmniejszenie obciążenia nałożonego przez informację specyficzną dla programu (PSI). Na przykład, przy zastosowaniu pamięci cyfrowej ograniczonej pojemnością zmniejsza się wielkość informacji PSI przechowywanej na nośniku danych i liczby razy, z jaką jest ona powtarzana na nośniku danych. W innych zastosowaniach ogranicza się rozmiar informacji PSI, aby umożliwić częstsze jej powtarzanie i przez to zmniejszenie zwłoki w odtwarzaniu zawartości programowej. Dodatkowo wygenerowana informacja PSI jest zgodna z charakterystyką operacyjną wybranego nośnika danych i wymaganiami użytkownika.

Zaletąjest także możliwość przechowywania informacji PSI na nośniku danych w formacie, który minimalizuje błędne użycie informacji PSI jednego programu dla odtwarzania zawartości drugiego programu wymagającego innych parametrów odtwarzania. Taka sytuacja może powstać, gdy nośnik danych stosuje się do przechowywania programów pozyskanych z różnych spakietowanych strumieni danych, na przykład gdy nośnik danych jest częściowo zapisany programem pozyskanym z innego strumienia danych. Zatem format zachowywania informacji PSI zmniejsza również zwłokę w odtwarzaniu programu i minimalizuje czasy odtwarzania danych o dostępie swobodnym. Szybki dostęp swobodny jest szczególnie ważny w tych operacjach urządzenia pamięciowego, które obejmują szybkie odtwarzanie i pomijanie zawartości (odtwarzanie trikowe), jak na przykład w magnetowidzie.

Ponadto zaletąjest zmniejszenie obciążenia przetwarzania i pamięci nałożone przez informację PSI stosowaną do odtwarzania zawartości programowej poprzez wprowadzenie skondensowanej informacji PSI i adaptacyjne wstawianie skondensowanej informacji PSI do spakietowanego strumienia danych. Pozwala to na dalsze zwiększenie wydajności przetwarzania danych przy użyciu skondensowanej informacji PSI.

183 693

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonaniaj est przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schemat blokowy odbiorczego systemu wizyjnego do adaptacyjnego generowania i wstawiania skondensowanej informacji PSI do spakietowanego strumienia danych dla zapamiętania na różnych typach nośników, fig. 2 - sieć działań dla procesu generowania skondensowanej informacji specyficznej dla programu (CPSI) z informacji PSI i do włączania informacji CPSI do spakietowanego strumienia danych odpowiedniego do zapamiętania na dającym się wybierać nośniku danych, fig. 3 - sieć działań dla procesu tworzenia informacji CPSI do zapamiętywania wybranych programów na wybranym nośniku danych, fig. 4 -sieć działań dla procesu formatowania informacji CPSI, aby zapewnić, że podczas dekodowania programu stosuje się odpowiednią informację PSI, fig. 5 - sieć działań dla procesu odtwarzania wybranych programów z wybranego urządzenia pamięciowego.

Na figurze 1 przedstawiono schemat blokowy odbiorczego systemu wizyjnego do adaptacyjnego generowania i wstawiania skondensowanej informacji PSI do spakietowanego strumienia danych, który na przykład ma zostać zapamiętany. System odbiorczy adaptacyjnie generuje informację PSI dla różnych typów nośnika, na przykład taśmy wideo, cyfrowego dysku wideo (DVD) albo CDROM. Dodatkowo system odbiorczy zmniejsza obciążenie przetwarzania i zapamiętywania nałożone przez informację specyficzną dla programu (PSI) stosowaną do odtwarzania zawartości programowej.

Przedstawiony przykład systemu dotyczy systemu zgodnego z systemem MPEG do odbierania strumieni transportowych kodowanych metodąMPEG reprezentujących nadawane programy. Rozwiązanie według wynalazku można stosować dla innych typów systemu, łącznie z systemami niezgodnymi z MPEG, obejmującymi inne typy kodowanych strumieni danych, na przykład systemów cyfrowego dysku wideo (DVD) i strumieni programowych MPEG. Ponadto, rozwiązanie jest opisane jako przykład w odniesieniu do przetwarzanych nadawanych programów, przy czym określenie “program” stosuje się dla dowolnej postaci spakietowanych danych, jak na przykład komunikaty telefoniczne, programy komputerowe, dane internetowe albo innego dane łączności.

Ogólnie w odbiorczym systemie wizyjnym z fig. 1 sygnał nośny modulowany danymi wizyjnie jest odbierany przez antenę 10 i przetwarzany przez procesor wejściowy 15. Otrzymany cyfrowy sygnał wyjściowyjest demodulowany przez demodulator 20 i dekodowany przez dekoder 30. Wyjściowy sygnał z dekodera 30 jest przetwarzane przez system transportowy 25, który reaguje na polecenia z zespołu zdalnego sterowania 125. System transportowy 25 dostarcza skompresowane wyj ścia danych dla przechowania, dalszego dekodowania albo łączności z innymi urządzeniami. Użytkownik odbiornika wizyjnego wybiera program, który chce oglądać, programy, które chce zapamiętać, typ nośnika danych i sposób zapamiętywania poprzez opcję menu ekranowego przy użyciu zespołu zdalnego sterowania 125. Dekodery audio 80 i wideo 85 dekodują skompresowane dane z systemu transportowego 25, aby dostarczyć dane wyjściowe do wyświetlenia. Port danych 75 stanowi interfejs do przekazywania skompresowanych danych z systemu transportowego 25 do innych urządzeń, jak na przykład komputer albo odbiornik telewizyjny wysokiej rozdzielczości (HDTV). Urządzenie pamięciowe 90 przechowuje skompresowane dane z systemu transportowego 25 na nośniku danych 105. Urządzenie pamięciowe 90 w trybie odtwarzania obsługuje również pozyskiwanie skompresowanych danych z nośnika danych 105 do przetwarzania przez system transportowy 25 dla dekodowania, łączności z innymi urządzeniami albo przechowywania na innym nośniku danych.

Gdy rozważa się szczegółowo fig. 1, sygnał nośny modulowany danymi wizyjnymi odbierany przez antenę 10 jest przekształcany na postać cyfrową i przetwarzany przez procesor wejściowy 15. Procesor wejściowy 15 zawiera tuner częstotliwości radiowej (RF) i urządzenie mieszające częstotliwości pośredniej (IF) oraz stopnie wzmacniające do przekształcania wejściowego sygnału wizyjnego na pasmo niższej częstotliwości odpowiednie do dalszego przetwarzania. Otrzymany wyjściowy sygnał cyfrowy jest demodulowany przez demodulator 20 i dekodowany przez dekoder 30. Wyjściowy sygnał z dekodera 30 jest dalej przetwarzany przez system transportowy 25.

183 693

Wejście multipleksera 37 detektora usługowego 33 jest połączone poprzez selektor 35 bezpośrednio z wyjściem dekodera 30 albo poprzez zespół deszyfrujący 40 systemu zdejmowalnego dostępu warunkowego (NRSS). Selektor 35 wykrywa obecność dającej się wprowadzić i zgodnej z systemem NRSS karty deszyfrującej i doprowadza sygnał wyjściowy zespołu deszyfrującego 40 do multipleksera 37 tylko jeżeli karta jest aktualnie włożona do zespołu odbiornika wizyjnego. W przeciwnym razie selektor 35 doprowadza sygnał wyjściowy z dekodera 30 do multipleksera 37. Obecność dającej się wprowadzić karty umożliwia zespołowi deszyfrującemu NRSS 40 odszyfrowanie na przykład dodatkowych premiowych kanałów programowych i dostarczanie dodatkowych usług programowych do użytkownika. Należy zauważyć, że zespół deszyfrujący NRSS 40 i zespół karty inteligentnej 130 dzielą ten sam interfejs systemu transportowego 25.

Dane dostarczane do multipleksera 37 z selektora 35 są w postaci spakietowanego transportowego strumienia danych zgodnego ze standardem MPEG i obejmujązawartość danychjednego albo więcej kanałów programowych. Poszczególne pakiety, które stanowią określone kanały programowe, są wyznaczone przez identyfikatory pakietów PID. Strumień transportowy zawiera informację specyficzną dla programu (PSI) do zastosowania w identyfikacji identyfikatorów PID i składaniu poszczególnych pakietów danych, aby odtworzyć zawartość wszystkich kanałów programowych, które stanowią spakietowany strumień danych. Użytkownik odbiornika wizyjnego wybiera program, który chce obejrzeć, program, który chce zapamiętać i nośnik stosowany do zapamiętywania przez opcję menu ekranowego przy użyciu zespołu zdalnego sterowania 125. Sterownik systemowy 115 wykorzystuje informację o wyborze, dostarczonąpoprzez interfejs zespołu zdalnego 120, aby skonfigurować system transportowy 25 tak, aby wybrał programy do zapamiętania i wyświetlenia i do wygenerowania informacji PSI odpowiedniej dla wybranego urządzenia zapamiętującego i nośników'. Sterownik 115 konfiguruje elementy systemu transportowego 25 ustawiając wartości rejestru sterującego wewnątrz tych elementów poprzez szynę danych i przez wybór torów sygnału poprzez multipleksery 37 i 110 sygnałem sterującym C.

W odpowiedzi na sygnał sterujący C multiplekser 37 wybiera albo strumień transportowy z selektora 35, albo, w trybie odtwarzania, strumień danych pozyskany z urządzenia pamięciowego 90 poprzez interfejs pamięci 95. W zwykłym działaniu nie stanowiącym odtwarzania, pakiety danych stanowiące program, który użytkownik wybrał do oglądania, są wyznaczane przez ich identyfikatory PID przez pierwszy zespół wybierający 45. Jeżeli wskaźnik szyfrowania w danych nagłówka pakietów wybranego programu pokazuje, że pakiety są zaszyfrowane, pierwszy zespół wybierający 45 dostarcza pakiety do zespołu deszyfrującego 50. W przeciwnym razie pierwszy zespół wybierający 45 dostarcza nieszyfrowane pakiety do dekodera transportowego 55. Podobnie, pakiety danych stanowiące programy, które użytkownik wybrał do zapamiętania, są wyznaczane poprzez ich identyfikatory PID przez drugi zespół wybierający 47. Drugi zespół wybierający 47 dostarcza zaszyfrowane pakiety do zespołu deszyfrującego 50 albo nieszyfrowane pakiety do kolejnego multipleksera 110 na podstawie informacji we wskaźniku szyfrowania w nagłówku pakietu.

Zespoły wybierające 45 i 47 stosują filtry wykrywania identyfikatora PID, które uzgadniają identyfikatory PID nadchodzących pakietów dostarczonych przez multiplekser 37 z wartościami identyfikatorów PID załadowanymi wstępnie do rejestrów sterujących wewnątrz zespołów wybierających 45 i 47 przez sterownik 115. Załadowane wstępnie identyfikatory PID stosuje się w zespołach wybieranych 47 i 45 do identyfikacji pakietów danych, które majązostać zapamiętane i pakietów danych, które mająbyć dekodowane do zastosowania w dostarczaniu obrazu video. Załadowane wstępnie identyfikatory PID przechowuje się w tabelach przeglądowych w zespołach wybierających 45 i 47. Tabele przeglądowe identyfikatorów PID sąodwzorowane w pamięci na tabele klucza szyfrującego w zespołach wybierających 45 i 47, które wiążą klucze szyfrujące z każdym ładowanym wstępnie identyfikatorem PID. Identyfikator PID odwzorowany w pamięci i tabele przeglądowe klucza szyfrującego umożliwiajązespołom wybierającym 45 i 47 uzgodnienie zaszyfrowanych pakietów zawierających załadowany wstępnie identyfikator PID z odnośnymi kluczami szyfrującymi, które umożliwiają ich odszyfrowanie. Nieszyfrowane

183 693 pakiety nie mają związanych z nimi kluczy szyfrujących. Zespoły wybierające 45 i 47 dostarczająwyznaczone pakiety oraz związane z nimi klucze szyfrujące do zespołu deszyfrującego 50. Tabela przeglądowa identyfikatorów PID w pierwszym zespole wybierającym 45 jest również odwzorowana w pamięci na tabelę docelową, którą uzgadnia pakiety zawierające ładowane wstępnie identyfikatory PID z odnośnymi miejscami w buforze docelowym w buforze pakietowym 60. Klucze szyfrujące i adresy miejsca w buforze docelowym z programami wybranymi przez użytkownika do oglądania albo zapamiętania są ładowane wstępnie do zespołów wybierających 45 i 47 razem z przypisanymi im identyfikatorami PID przez sterownik 115. Klucze szyfrujące są generowane przez system karty inteligentnej 130 z kodów szyfrujących pobranych z wejściowego strumienia danych. Generowanie kluczy szyfrujących podlega upoważnieniu klienta określonego na podstawie kodowanej informacji zachowanej wstępnie na dającej się wprowadzić karcie inteligentnej 130.

Pakiety dostarczone przez zespoły wybierające 45 i 47 do zespołu deszyfrującego 50 są szyfrowane według standardu szyfrowania danych (DES). Zespół deszyfrujący 50 deszyfruje zaszyfrowane pakiety przy użyciu odnośnych kluczy szyfrujących dostarczonych przez zespoły wybierające 45 i 47 stosując znane techniki. Odszyfrowane pakiety z zespołu deszyfrującego 50 i nieszyfrowane pakiety z pierwszego zespołu wybierającego 45, które stanowią program do wyświetlenia, są dostarczane do dekodera transportowego 55. Odszyfrowane pakiety z zespołu deszyfrującego 50 i nieszyfrowane pakiety z drugiego zespołu wybierającego 47, które stanowią program do zapamiętania, są dostarczane do multipleksera 110.

Bufor pakietowy 60 zawiera cztery bufory, do których ma dostęp sterownik 115. Jeden z buforów przypisany jest do przechowywania danych przeznaczonych do wykorzystania przez sterownik 115, a inne trzy bufory są przypisane do przechowywania pakietów przeznaczonych do wykorzystania przez port danych 75 i dekodery 80 i 85. Dostęp do pakietów przechowywanych w czterech buforach wewnątrz buforu pakietowego 60 przez sterownik 115 oraz interfejs aplikacyjny 70 jest sterowany przez bufor sterujący 65. Pierwszy zespół sterujący 45 dostarcza znacznik docelowy do buforu sterującego 65 dla każdego pakietu wyznaczonego przez pierwszy zespół wybierający 45 do dekodowania. Znaczniki wskazują poszczególne miejsca docelowe w buforze pakietowym 60 dla wyznaczonych pakietów i są przechowywane przez bufor sterujący 65 w wewnętrznej tabeli pamięci. Bufor sterujący 65 wyznacza szereg wskaźników odczytu i zapisu związanych z pakietami przechowywanymi w buforze pakietowym 60 na zasadzie pierwszy na wejściu - pierwszy na wyjściu (FIFO). Wskaźniki zapisu w połączeniu ze znacznikami docelowymi umożliwiają sekwencyjne przechowywanie wyznaczonego pakietu z pierwszego zespołu wybierającego 45 albo zespołu deszyfrującego 50 na następnym pustym miejscu wewnątrz odpowiedniego bufora docelowego w buforze pakietowym 60. Wskaźniki odczytu umożliwiają sekwencyjny odczyt pakietów z buforów docelowych buforu pakietowego 60 przez sterownik 115 i interfejs aplikacyjny 70.

Nieszyfrowane i odszyfrowane pakiety dostarczone przez pierwszy zespół wybierający 45 i zespół deszyfrujący 50 do dekodera transportowego 55 zawierająnagłówek transportowy standardu MPEG. Dekoder transportowy 55 ustala z nagłówka transportowego, czy nieszyfrowane i odszyfrowane pakiety zawierają pole adaptacyjne (dla standardu systemów MPEG). Pole adaptacyjne zawiera informację czasową, obejmuj ącąnaprzykład programowe odniesienia zegarowe (PCR), które umożliwiają synchronizację i dekodowanie pakietów z zawartością. Przy wykryciu pakietu informacji czasowej, czyli pakietu zawierającego pole adaptacyjne, dekoder transportowy 55 sygnalizuje sterownikowi 115, za pośrednictwem mechanizmu przerwań generując przerwanie systemowe, że odebrano pakiet. Dodatkowo dekoder transportowy 55 zmienia znacznik docelowy pakietu czasowego w buforze sterującym 65 i dostarcza pakiet do buforu pakietowego 60. Zmieniając znacznik docelowy buforu sterującego 65, kieruje on pakiet informacji czasowej dostarczony przez dekoder transportowy 55 do miejsca w buforze pakietowym 60 przypisanego do przechowywania danych do wykorzystania przez sterownik 115 zamiast do miejsca w buforze aplikacyjnym.

183 693

Przy odebraniu przerwania systemowego wygenerowanego przez dekoder transportowy 55, sterownik 115 odczytuje informację czasową i wartość odniesienia PCR i zachowuje jąw wewnętrznej pamięci. Wartości odniesienia PCR kolejnych pakietów informacji czasowej są wykorzystywane przez sterownik 115 do regulacji głównego zegara (27 MHz) systemu transportowego 25. Różnica pomiędzy oszacowaniem opartym na odniesieniu PCR i opartym na zegarze głównym co do przedziału czasowego pomiędzy odbiorem kolejnych pakietów czasowych, wygenerowana przez sterownik 115, jest stosowana do regulacji głównego zegara systemu transportowego 25. Sterownik 115 uzyskuje ją stosując wyznaczoną różnicę oszacowania czasu do regulacji wejściowego napięcia sterującego oscylatora sterowanego napięciowo stosowanego do generowania głównego sygnału zegarowego. Sterownik 115 kasuje przerwanie systemowe po zachowaniu informacji czasowej w wewnętrznej pamięci.

Pakiety odebrane przez dekoder transportowy 55 z pierwszego zespołu wybierającego 45 i zespołu deszyfrującego 50, które zawierają zawartość programową obejmującą informacje audio, wideo, podpisy i inne informacje, są kierowane przez bufor sterujący 65 z dekodera transportowego 55 do odpowiednich buforów urządzenia aplikacyjnego w buforze pakietowym 60. Interfejs aplikacyjny 70 sekwencyjnie pobiera dane audio, wideo, podpisy i inne dane z odpowiednich buforów w buforze pakietowym 60 i dostarcza dane do odpowiednich urządzeń aplikacyjnych, które obejmują dekodery audio i wideo 80 i 85 oraz port danych 75 o dużej szybkości. Port danych 75 można stosować do dostarczania danych z dużą szybkością, jak na przykład programy komputerowe do komputera. Alternatywnie port danych 7 5 można stosować do wyprowadzania danych na przykład na dekoder HDTV.

Pakiety zawierające informacje PSI są rozpoznawane przez pierwszy zespół wybierający 45 jako przeznaczone dla bufora sterownika 115 w buforze pakietowym 60. Pakiety informacji PSI są kierowane do tego bufora przez bufor sterujący 65 poprzez pierwszy zespół wybierający 45, zespół deszyfrujący 50 i dekoder transportowy 55 w sposób podobny do opisanego dla pakietów zawierających zawartość programową. Sterownik 115 czyta informację PSI z bufora pakietowego 60 i zachowuje ją w wewnętrznej pamięci.

Sterownik 115 wykorzystuje proces z figury 2 do generowania skondensowanej informacji PSI (CPSI) z tej zachowanej informacji PSI oraz do włączania informacji CPSI do spakietowanego strumienia danych odpowiedniego do zapamiętania na dającym się wybrać nośniku danych.

Identyfikacja pakietu i proces kierowania, z fig. 2 są zarządzane przez sterownik 115 w połączeniu z identyfikatorem PID, miejscem docelowym i tabelami przeglądowymi klucza szyfrującego pierwszego i drugiego zespołów wybierających 45 i 47 i funkcjami buforu sterującego 65 w sposób opisany poprzednio.

Informacja CPSI zawiera informacje odnoszące się do określonego programu do zapamiętania, natomiast informacja PSI zawiera informację odnoszącą się do wszystkich programów w strumieniu danych wprowadzonym do systemu transportowego 25. W konsekwencji informacja CPSI zajmuje mniej miejsca w pamięci i nakłada mniejsze obciążenie niż informacja PSI. Dodatkowo, przy ustalonym ograniczeniu obciążenia, informację CPSI można powtarzać częściej niż informację PSI, więc możnaje wyznaczać i stosować, aby zmniejszyć zwłokę w odtwarzaniu zawartości programowej.

Informacja PSI, jak określa standard MPEG, zawiera cztery nieszyfrowane elementy albo tabele z informacjami. Są to tabela wiązania programu (PAT), tabela mapy programu (PMT), tabela informacji sieciowej (NIT) i tabela dostępu warunkowego (CAT). Każda tabela jest utworzona z pakietów danych, które sąrozpoznawane przez określony identyfikator PID. Tabela PMT określa etykiety identyfikatorów PID, które wyznaczają poszczególne spakietowane strumienie danych stanowiące program. Te poszczególne strumienie w standardzie MPEG są nazywane strumieniami elementarnymi. Strumienie elementarne obejmująstrumienie danych, takie jak wideo, audio dla różnych języków i strumienie danych z podpisami. Tabela PAT wiąże numer programu z identyfikatorami PID, które umożliwiają identyfikację i zestawianie pakietów zawierających tabele PMT. Tabela NIT jest opcjonalna i może być zbudowana i stosowana tak, aby określać fizyczne parametry sieci, jak na przykład częstotliwości kanałów transmisji satelita10

183 693 mej i kanały transponderów. Tabela CAT zawiera informację dostępu warunkowego, jakkody szyfrujące, które zarządzają dostępem do programów, które sązależne od upoważnienia użytkowego.

W etapie 205 z fig. 2 sterownik 115 z fig. 1 wykonuje procedurę inicjalizacyjną przy włączaniu zasilania systemu po starcie w etapie 200. W etapie 205 sterownik ten ładuje filtry detekcyjne identyfikatorów PID pierwszego zespołu wybierającego 45 (fig. 1) z wartościami identyfikatorów PID określonymi przez standard MPEG dla tabel PAT i CAT (wartości szesnastkowe identyfikatorów PID odpowiednio 0000 i 0001). Dodatkowo sterownik 115 przypisuje wstępnie pakiety tabel PAT i CAT do bufora sterownika w buforze pakietowym 60 aktualizując tabelę docelową pierwszego zespołu wybierającego 45. Pakiety tabel PAT i CAT wykryte przez ten zespół są sterowane poprzez dekoder transportowy 55 do bufora sterownika w buforze pakietowym 60 pod kontrolą buforu sterującego 65. W etapie 205 bufor sterujący 65 sygnalizuje sterownikowi 115 poprzez przerwanie informacji PSI, że pakiety informacji PSI są obecne w buforze pakietowym 60. Sterownik 115, przy odebraniu przerwania informacji PSI, uzyskuje kolejno dostęp do pakietów przechowywanych w odpowiednim buforze bufora pakietowego 60 i zachowuje kompletne dane tabel CAT i PAT w wewnętrznej pamięci. Sterownik 115 powtarza ten proces dla zachowania kompletnych danych tabel PMT i NIT w wewnętrznej pamięci po ustaleniu identyfikatorów PID, które określająpakiety tabel PMT i NIT z tabelą PAT. Sterownik 115 w sposób ciągły uzyskuje dostęp do bufora pakietowego 60 i pobiera pakiety informacji PSI do pamięci wewnętrznej przy odebraniu przerwań informacji PSI dopóki odbiornik jest włączony. W rezultacie, sterownik 115 pobiera do swojej wewnętrznej pamięci dane tabel PAT, PMT, NIT i CAT, które stanowią pełną informację PSI transportowego strumienia danych wprowadzanego do systemu transportowego 25.

W etapie 210 na fig. 2 dane wygenerowane przez użytkownika (SP, SM, SE) określające programy, które użytkownik chce zapamiętać, i programy, które mają zostać zapamiętane w postaci zaszyfrowanej, oraz nośniki i urządzenie stosowane do zapamiętywania, są wprowadzane do sterownika 115 (fig. 1). Dane o wyborze użytkownika sąwprowadzane do sterownika 115 poprzez interfej s zespołu zdalnego 120 po wyborze z menu ekranowego za pomocązespołu zdalnego sterowania 125. W etapie 215 w odpowiedzi na dane wyboru wprowadzania (SP) sterownik 115 wyznacza identyfikatory PID dla wybranych programów do zapamiętania z zachowanej informacji PSI. Do filtrów detekcyjnych drugiego zespołu wybierającego 47 ładuje się identyfikatory PID programów do zachowania przez sterownik 115. Umożliwia to temu zespołowi wyznaczenie pakietów stanowiących programy wybrane do zapamiętania.

W etapie 215 z fig. 2 drugi zespół wybierający 47 (fig. 1) dostarcza nieszyfrowane pakiety do multipleksera 110 i dostarcza zaszyfrowane pakiety wyznaczone przez wskaźnik szyfrowania w danych nagłówku pakietu wraz z odnośnymi kluczami szyfrującymi do zespołu deszyfrującego 50. Klucze szyfrujące są dostarczane do pierwszego zespołu wybierającego 47 przez sterownik 115 w etapie 215 z fig. 2, po ich wygenerowaniu przez kartę inteligentną 130 (fig. 1) z kodów szyfrujących uzyskanych z tabeli CAT dla wybranych programów (SP) w sposób opisany poprzednio. Jednak jeżeli dane wyboru SE oznaczają zapamiętanie z szyfrowaniem, pierwszy zespół wybierający 4 przekazuje zaszyfrowane pakiety do zapamiętania do multipleksera 110. W konsekwencj i w etapie 215 z fig. 2 pakiety stanowiące programy do zapamiętania (SP) są dostarczane do multipleksera 110 albo w postaci zaszyfrowanej albo odszyfrowanej w odpowiedzi na dane wyboru SE. W etapie 225 sterownik 115 tworzy skondensowaną informację specyficzną dla programu (CPSI) dla programów wybranych do zapamiętania (SP) z pełnej informacji specyficznej dla programu (PSI) przechwyconej z transportowego strumienia danych wprowadzanego do systemu transportowego 25. Sterownik 115 tworzy informację CPSI dla każdego programu do zapamiętania w etapie 225 z fig. 2 stosując proces pokazany na figurze 3.

W etapie 305 na fig. 3 po starcie w etapie 300, sterownik 115 ponownie numeruje wartości identyfikatorów PID strumieni elementarnych stanowiących programy do zapamiętania, a także identyfikatory PID, które wyznaczają tabele PMT i NIT. Poza przypadkowym zbiegiem okoliczności, ponownie ponumerowane wartości identyfikatorów PID są różne od odpowiadających im wartości identyfikatorów PID uzyskanych z informacji PSI transportowego strumienia danych

183 693 wprowadzanego do systemu transportowego 25. Ponumerowane ponownie identyfikatory PID są ustalane przez przypisanie ustalonego (bazowego) identyfikatora PID do określenia tabeli PMT i przez dodanie ustalonych wartości przesunięcia do bazowego identyfikatora PID, aby wyznaczyć wartości identyfikatorów PID dla wideo, audio, podpisów, odniesienia PCR i tabeli NIT. Przykładowy schemat alokacji identyfikatora PID dla dwóch programów do zapamiętania (program 1 i program 2) jest pokazany w tabeli 1.

Jak widać z tabeli 1, odpowiadającym strumieniom elementarnym dla tych dwóch programów nadaje się ten sam identyfikator PID, czyli oba strumienie wideo dla programów 1 i 2 są określone przez identyfikator PID = 0401. Przydział tych samych wartości identyfikatora PID do odpowiadających strumieni elementarnych upraszcza pobieranie danych i proces odtwarzania wykonywany przez dekoder albo urządzenie odtwarzające. Dekoder może bezpośrednio wyznaczyć strumienie bez konieczności uprzedniego pobrania i złożenia danych odwrotnego odwzorowania identyfikatora PID. Jednak ponowne ponumerowanie identyfikatorów PID w ten sposób wprowadza potencjalną dwuznaczność identyfikatora PID i wymaga, aby ponownie ponumerowane strumienie elementarne należące do poszczególnych programów nie były przeplatane. W przeciwnym razie przeplatanie strumieni elementarnych, które dzielą ten sam identyfikator PID, i należą do różnych programów, może spowodować błędne zestawianie programu. W konsekwencji ponowna numeracja identyfikatora PID w etapie 305 jest używana w zastosowaniach, w których grupy strumieni elementarnych należących do poszczególnych programów można wyznaczać oddzielnie od siebie. Takie zastosowania obejmują generowanie strumieni danych i zachowywanie na taśmie, gdzie strumienie elementarne poszczególnych programów nie są przeplatane. Takie zastosowania obejmują również zachowywanie na dysku, w którym informacje o pamięci dyskowej są dostępne dla oddzielnych grup strumieni elementarnych należących do poszczególnych programów.

Alternatywnie można stosować inne schematy przydziału identyfikatora PID, w których unika się jego potencjalnej dwuznaczności. Na przykład bazowa wartość identyfikatora PID może zostać przydzielona do oddzielnej identyfikacji określonych programów. Alternatywnie wartości identyfikatora PED strumieni elementarnych, które stanowią programy, można zachowywać w takiej postaci, jak są transmitowane, bez ich ponownego numerowania. Taki schemat jest prosty do realizacj i, ale nie ułatwia procesu pozyskiwania danych. Należy zauważyć, że identyfikatory PID wyznaczające tabele PAT i CAT to odpowiednio Οθ00 i 0001 (w postaci szesnastkowej) jak określa standard MPEG.

Tabela

Nazwa PID	Definicja PID baza + przesunięcie (Hex)	Opis
1	2	3
Program 1
PMT	0400	PID dla tabeli mapy programu - PID bazowy
Video	0401	PID dla strumienia wideo programu
PCR	0401	PCR w strumieniu wideo
Audio 1	0406	PID dla pierwszego strumienia audio programu
Audio 2	0407	PID dla drugiego strumienia audio programu
Dane	040B	PID dla strumienia podpisów programu
NIT	040E	PID dla Tabeli informacji sieciowej programu
Program 2
PMT	0400	PID dla tabeli mapy programu - PID bazowy

183 693

Cd. tabeli

1	2	3
Wideo	0401	PID dla strumienia wideo programu
PCR	0401	PCR w strumieniu wideo
Audio 1	0406	PID dla pierwszego strumienia audio programu
Audio 2	0407	PID dla drugiego strumienia audio programu
Darie	040B	PID dla strumienia podpisów programu
NIT	040E	PID dla Tabeli informacji sieciowej programu

W etapie 310 na fig. 3 sterownik 115 tworzy tabelę wiążącą programu (PAT) z wartością identyfikatora PID (szesnastkową) równą 0000. Tabela PAT jest korzystnie tworzona tylko dla pojedynczego programu zapamiętywanego aktualnie, a nowa tabela PAT jest tworzona dla każdego zapamiętywanego programu. Dlatego tabela PAT zawiera tylko pozycje, które są wymagane dla identyfikacji pojedynczej tabeli mapy programu (PMT). W przykładowych programach pokazanych w tabeli 1, informacja CPSI programu 1 oraz programu 2 zawierałaby tabelę PAT z pozycją identyfikatora PID (0400) identyfikującą pojedynczą tabelę PMT. Alternatywnie utworzona tabela PAT może zawierać pozycje dla identyfikacji tabeli PMT albo dla wszystkich programów, które użytkownik wybrał do zapamiętania albo wszystkich programów, które użytkownik wybrał do zapamiętania plus zapamiętanych uprzednio na nośniku danych. Aby utworzyć ten drugi typ tabeli PAT, sterownik 115 pobiera identyfikator PID zapisanych uprzednio w tabeli PMT z nośnika danych 105 poprzez interfej s pamięci 95 i urządzenie pamięciowe 90 przed utworzeniem tabeli PAT. Jeżeli, tak jak omówiono później, utworzona jest tabela NIT, w tabeli PAT zawartyjest również identyfikator PID umożliwiający identyfikację pakietów tabeli NIT.

W etapie 315 sterownik 115 tworzy tabelę PMT dla każdego programu do zapamiętania przy użyciu ustalonych ponownie ponumerowanych wartości identyfikatora PID do wyznaczenia składowych strumieni elementarnych. Strumienie elementarne stanowiące poszczególne programy do zapamiętania są ustalane przez sterownik 115 z danych informacji PSI zapamiętanych poprzednio. W etapie 320 sterownik 115 ustala z danych wprowadzonych przez użytkownika SE dostarczonych poprzez interfej s zespołu zdalnego 120 (fig. 1), czy poszczególne programy mają zostać zapamiętane w postaci zaszyfrowanej, czy też nie. Jeżeli program ma zostać zapamiętany w postaci nieszyfrowanej, sterownik 115 kontynuuje wykonywanie od etapu 330 na fig. 3 i nie tworzy tabeli dostępu warunkowego (CAT). Jeżeli dane SE wymagają zapamiętywania programu z szyfrowaniem, w etapie 325 sterownik 115 tworzy tabelę CAT dla programu, który zawiera kod szyfrujący. Zachowany kod szyfrujący jest pobierany w późniejszej operacji pozyskiwania programu i jest stosowany do generowania klucza szyfrującego umożliwiającego odszyfrowanie zaszyfrowanego programu na przykład w celu wyświetlenia. Klucz szyfrujący może być wygenerowany z pozyskanego kodu jeżeli zezwalająna to dane upoważniające zachowane uprzednio na dającej się wprowadzić karcie inteligentnej w sposób omówiony poprzednio.

Opisany system szyfrujący jest tylko przykładowy. Można zastosować alternatywne mechanizmy szyfrujące, które obejmują zachowywanie innych kodów szyfrujących albo kluczy do deszyfrowania. Inne mechanizmy upoważniające, które nie obejmują zachowywania kodów, nie muszą koniecznie wymagać tabeli CAT. W dodatku kody szyfrujące można włączyć do tabel informacyjnych informacji CPSI innych niż tabela CAT, przez co tabela CAT nie jest potrzebna. Na przykład kody szyfruj ące można włączyć do sekcj i danych prywatnych deskryptora tabel CA, PMT. Zaletątakiego podejściajest bezpośrednie związanie kodów ze strumieniami elementarnymi, które stanowią programy, z uniknięciem zapotrzebowania na oddzielny katalog do łączenia strumieni elementarnych z kodami.

Po etapie 325 albo 320 sterownik 115 w etapie 330 tworzy tabelę informacji sieciowych (NIT) dla każdego programu do zapamiętania. Tabela NIT utworzony przez sterownik 115 zawiera informacje (dane) prywatne, które mogą na przykład zawierać tytuł, czas trwania i opis

183 693 programu, jak również informacje o zawieraniu przemocy lub erotyki, czas i datę nagrania, oraz informacje, czy użytkownik może wybierać wersje edycyjne. Zapamiętane dane prywatne są zestawiane przez sterownik 115 z zachowaną poprzednio informacją PSI albo dodatkowo z danymi wprowadzonymi przez użytkownika z zespołu zdalnego sterowania 125 i interfejsu zespołu zdalnego 120. Tabela NIT jest opcjonalna i użytkownik może wybrać z menu pominięcie tabeli NIT dlajednego albo wszystkich programów do zapamiętania, w którym to przypadku omija się etap 330 z fig. 3.

W dodatku dane prywatne mogązostać włączone do tabel informacyjnych informacji CPSI innych niż tabela NIT. Na przykład dane prywatne mogą zostać włączone do prywatnych użytkowych części deskrypcyjnych tabeli PMT. Zaletą takiego podejścia jest bezpośrednie powiązanie danych prywatnych ze strumieniami elementarnymi stanowiącymi programu, z uniknięciem zapotrzebowania na oddzielny katalog do łączenia strumieni elementarnych z danymi prywatnymi.

W etapie 335 sterownik 115 zestawia tabele PAT i PMT utworzone dla poszczególnych programów, aby utworzyć skondensowaną, informacj ę specyficzną. dla programu (CPSI) dla każdego programu. Sterownik 115 dodatkowo zestawia i włącza do informacji CPSI opcjonalne dane tabel CAT i NIT utworzone dla każdego programu. Dlatego informacja CPSI zawiera tabele PAT i PMT i może również zawierać albo tabelę CAT albo tabelę NIT albo tabelę CAT i tabelę NIT. Gdy to zostanie wykonane, informacja CPSI zawiera informację dotyczącąposzczególnych programów wybranych do zapamiętania ze strumienia danych wprowadzonego do systemu transportowego 25 i wyłącza informację specyficzną dla programu przy programach nie wybranych do zapamiętania.

Jednak alternatywnie informacja CPSI można utworzyć dla więcej niż jednego programu wybranego do zapamiętania z wejściowego transportowego strumienia danych. W tym przypadku informacja CPSI zawierałaby pojedynczą tabelę PAT i PMT i może zawierać pojedynczą tabelę CAT i pojedynczą tabelę NIT. W tym przypadku te tabele zawierają dane umożliwiające identyfikację i pozyskanie wielu programów wybranych do zapamiętania, jak określono w standardzie MPEG. W przypadku gdy na przykład programy są wybrane do zapamiętania z dwóch oddzielnych transportowych strumieni danych wprowadzanych do systemu transportowego 25, informacja CPSI zawierałaby pojedynczą tabelę PAT i dwie tabele PMT, z jedną tabelą PMT dla każdego programu do zapamiętania. Informacja CPSI może również zawierać pojedynczą tabelę CAT i dwie tabele NIT, z jedną tabelą NIT dla każdego programu do zapamiętania.

Przy odtwarzaniu programu z nośnika danych występuje problem, jeżeli urządzenie odtwarzające nieodpowiednio zastosuje informację CPSI innego programu. Zastosowanie nieodpowiednich danych z informacji CPSI takich jak tabela PMT może spowodować błędną identyfikację i zestawienie pakietów danych w odtwarzaniu zawartości programowej i na przykład uzyskanie błędnych danych do wyświetlania albo przetwarzania. Problem ten może na przykład wystąpić, gdy urządzenie odtwarzające nie zastosuje informacji CPSI odtwarzanego programu albo nie rozpozna, że informacja CPSI się zmieniła i kontynuuje stosowanie informacji CPSI wyznaczonej poprzednio dla innego programu. Prawdopodobieństwo wystąpienia tej sytuacji zwiększa się, jeżeli nośnik danych zawiera więcej niż jeden program. W tym przypadku urządzenie odtwarzające może przekroczyć granice programów na przykład podczas odtwarzania trikowego albo operacji poszukiwania i kontynuować stosowanie informacji CPSI poprzedniego programu. Aby zapobiec problemowi stosowania niewłaściwych parametrów informacji CPSI na granicach programu, sterownik 115 formatuje informację CpsI w etapie 340 stosując proces z figury 4.

W etapie 405 na fig. 4, po starcie w etapie 400, sterownik 115 ustala typ urządzenia zapamiętującego i nośnika wybranego przez użytkownika z danych wejściowych (SM) dostarczonych poprzez interfejs zespołu zdalnego 120. Jeżeli wybrany nośnik jest typu liniowego, czyli nośnikiem o dostępie sekwencyjnym jak na przykład taśma wideo stosowana do cyfrowego nagrywania VHS (DVHS), sterownikowi 115 nakazuje się wykonanie etapu 425 po etapie 410. W etapie 425 sterownik 115 zmienia numer wersji, który jest związany z formatem pakietu tabel PAT, PMT, CAT i NIT według standardu MPEG. Numer wersji jest zmieniany przez zwiększanie numeru wersji w sposób ciągły pomiędzy kolejnymi powtórzeniami informacji CPSI w progra14

183 693 mie do zapamiętania. Liczniki numerów wersji są zwiększane ciągle aż do stanu przepełnienia. Po pozyskaniu programu z nośnika danych 105, dekoder albo urządzenie odtwarzające wykrywa zmiany w kolejnych numerach wersji i stosuje informacje tabel PAT, PMT, CAT i NIT przy każdym wystąpieniu w pozyskiwanym programie.

Można również zastosować alternatywne sposoby zmiany numeru wersji, aby zainicjalizować dekoder, aby ponownie pobrać informację CPSI. Numery wersji można na przykład zwiększać pomiędzy dwoma kolejnymi wystąpieniami informacji CPSI na początku nagrywania programu albo pomiędzy wybranymi wystąpieniami informacji CPSI w obrębie programu albo pomiędzy różnymi programami na nośniku danych 105. Dodatkowo numery wersji występujące na granicach programów pomiędzy różnymi programami nie muszą się różnić o jakąś określoną liczbę. Jednak w obrębie programu, tworzone kolejne numery wersji powinny różnić się o jeden, aby były zgodne ze standardem MPEG. W zastosowaniach niezgodnych ze standardem MPEG numery wersji tabel informacji CPSI mogą różnić się o dowolnąwartość w obrębie programu. Innym sposobem, który można zastosować w etapie 425 jest przeznaczenie oddzielnego identyfikatora do stosowania przy nakazywaniu urządzeniu odtwarzającemu, aby stosowało informację CPSI przy każdym jej wystąpieniu albo przy wybranych wystąpieniach. Przypisany identyfikator byłby zgodny ze standardem MPEG i umieszczony w sekcj i danych prywatnych, na przykład wewnątrz pola adaptacyjnego tabel PAT albo CAT. Wskaźnik może być określony dowolnie albo może być istniejącym wskaźnikiem, jak “wskaźnik nieciągłości” w polu adaptacyjnym nagłówku pakietu standardu MPEG. Wskaźnik nieciągłości ustawia się na “1, aby wskazać dekoderowi albo urządzeniu odtwarzającemu, że istnieje potencjalna nieciągłość w informacji CPSI i dlatego należy zastosować następne wystąpienie informacji tabel PAT, PMT, CAT i NIT. Takiego zastosowania wskaźnika nieciągłości nie rozważa się w standardzie MPEG.

W kontekście strumienia danych niezgodnego ze standardem MPEG dostępne są również dodatkowe sposoby, wraz z przypisaniem wskaźnika niezgodnego ze standardem MPEG albo na przykład stosowaniem sygnału do wskazywania początku albo końca nagrywania programu. Innym sposobem jest konfigurowanie urządzenia odtwarzającego, aby wyznaczało i stosowało każde wystąpienie informacji CPSI w odtwarzanym strumieniu danych bez względu na numer wersji. W tym przypadku można pominąć etap 425.

Jeżeli wybrany nośnik danych 105 jest typu nieliniowego, czyli jest nośnikiem umożliwiającym dostęp niesekwencyjny, jak nośnik dyskowy, na przykład napęd CDROM albo DVD, sterownikowi 115 nakazuje się wykonanie etapu 430 po etapie 415. Na nośniku typu nieliniowego dane informacji CPSI można zapamiętać albo na jednym lub więcej miejscach katalogowych na nośniku, albo w obrębie zawartości programowej jak w nośniku typu liniowego. W etapie 430 w przypadku gdy informacja CPSI jest zapamiętywana na miejscach katalogowych, sterownik 115 zmienia numery wersji, które są związane z pakietami tabel PAT, PMT, CAT i NIT w miejscach katalogowych. Numery wersji są zwiększane zgodnie ze standardem MPEG, aby zapewnić, że są różne w różnych programach na nośniku danych 105 (fig. 1). W etapie 430 w przypadku gdy CPSI informacja jest zapamiętywana w obrębie zawartości programowej, sterownik 115 zmienia numery wersjijak opisano dla etapu 425 dla liniowego typu nośnika. Aby zapewnić, że numery wersji elementu informacji CPSI są różne dla różnych programów, sterownik 115 pobiera numery wersji nagranych wcześniej programów albo plików z nośnika danych 105 poprzez interfejs pamięci 95 i urządzenie pamięciowe 90 przed utworzeniem i wstawieniem zwiększonych numerów wersji do danych informacji CPSI.

Można zastosować również inne sposoby zmiany numerów wersji w etapie 430. Jednak numery wersji informacji CPSI powinny różnić się dla różnych programów zapamiętanych na nośniku 105. Alternatywnie można przeznaczyć oddzielny wskaźnik w etapie 430, aby nakazać dekoderowi stosowanie informacji CPSI albo przy rozpoczęciu programu albo przy przekroczeniu granicy programu. Przypisany wskaźnik byłby zgodny ze standardem MPEG i umieszczony w sekcji danych prywatnychjak na przykład pole adaptacyjne tabeli PAT albo tabeli CAT. Wskaźnik można określić dowolnie albo może być istniejącym wskaźnikiem, jak “wskaźnik nieciągłości” w polu adaptacyjnym nagłówka pakietu, jak opisano w związku z etapem 425. W

183 693 kontekście strumienia danych niezgodnego ze standardem MPEG wskaźnik może być przeznaczony do nakazywania dekoderowi albo urządzeniu odtwarzającemu, aby zastosować informację CPSI. Wskaźnik ten może oznaczać na przykład początek albo koniec nagrywania programu.

Jeżeli wybrany nośnik danych 105 jest typu półprzewodnikowego, czyli jest pamięcią półprzewodnikową takąjak pamięć RAM, sterownikowi 115 nakazuje się wykonanie etapu 430 po etapie 420. W nośniku typu półprzewodnikowego tak jak w nośniku nieliniowym dane informacji CPSI zachowuje się zwykle na jednym albo na więcej miejscach katalogowych na nośniku i są one od razu dostępne z innych miejsc pamięci. W konsekwencji sterownik 115 rozwiązuje problem stosowania niepoprawnych parametrów informacji CPSI na granicach programu formatując informację CPSI dla nośnika półprzewodnikowego, tak jak dla nośnika nieliniowego. Tak więc sterownik 115 stosuje proces z etapu 430.

Proces z fig. 4 kończy się w etapie 435 następującym po etapach 425 albo 430, który z kolei kończy formatowanie informacji CPSI z etapu 340 na fig. 3. Proces z fig. 3 kończy się na etapie 345 następującym po etapie 340, który kończy tworzenie informacji CPSI dla programów wybranych do zapamiętania z etapu 225 z fig. 2. Sterownik 115 kontynuuje proces z fig. 2 wykonując etap 230.

W etapie 230 sterownik 115 tworzy sekcje z danych informacji CPSI zgodnie ze standardem MPEG. Sekcje są tworzone dla danych tabeli PAT i danych tabeli PMT. Sekcje są tworzone również dla opcjonalnych danych tabel CAT i NIT (dane prywatne) jeżeli te tabele są włączone do informacji CPSI w opisanym poprzednio procesie z fig. 3. Otrzymane spakietowane dane zawierają identyfikatory tabeli, identyfikatory długości sekcji i numery wersji ustalone poprzednio w procesie z fig. 4. Należy zauważyć, że sekcja tabeli PAT zawiera również identyfikator strumienia transportowego, który wiąże tabelę PAT z określonym strumieniem transportowym. Sterownik 115 uzyskuje ten identyfikator z początkowych danych informacji PSI i wstawia go do pola identyfikatora strumienia transportowego sekcji tabeli PAT informacji CPSI. Jednak pole to może opcjonalnie pozostać niezmienione albo puste.

W etapie 230 sterownik 115 dołącza dane nagłówka do sekcji danych informacji CPSI, aby sformatować i spakietować dane informacji CPSI do wstawienia do strumienia danych do zapamiętania. Sterownik 115 tworzy nagłówki zgodnie ze standardem MPEG z danych nagłówka informacji PSI zapamiętanych w pamięci wewnętrznej sterownika 115. Jednak dane sekcji informacji CPSI mają inną długość niż odpowiadające im dane sekcji informacji PSI. Dlatego tworzone są nowe parametry nagłówka zawierające wskaźnik “licznika ciągłości” i “wskaźnik początku zespołu ładunku użytkowego” przez sterownik 115 i wstawiane · do odpowiednich pól wskaźnikowych w obrębie danych nagłówka. Nowy wskaźnik licznika ciągłości utworzony przez sterownik 115 oddaje na przykład liczbę pakietów na identyfikator PID dla elementów informacji CPSI zamiast innej liczby pakietów na identyfikator PID odnośnych elementów informacji PSI. Nowy wskaźnik początku zespołu ładunku użytkowego utworzony przez sterownik 115 identyfikuje na przykład pierwszy bajt sekcji informacji CPSI zamiast pierwszego bajtu odnośnej sekcji informacji PSI.

Pozostając przy fig. 2, w etapie 235 informacja CPSI w postaci spakietowanych danych sekcji zgodnej ze standardem MPEG utworzonych w etapie 230 jest dostarczany przez sterownik 115 do multipleksera 110 (fig. 1). Strumienie danych pakietu zawierającego program z drugiego zespołu wybierającego 47 albo zespołu deszyfrującego 50 jak omówiono poprzednio w związku z etapem 215, są również dostarczane do multipleksera 110. W etapie 235 sterownik 115 multipleksuje pomiędzy zawartościąprogramowąi strumieniami danych informacji CPSI wprowadzanymi do multipleksera 110 przy użyciu sygnału wyboru toru C, aby utworzyć złożony strumień danych, który j est wyprowadzany przez multiplekser 110 do interfej su pamięci 95. Złożony strumień danych zawiera pakiety zawartości programowej i pakiety informacji CPSI. Sterownik 115 synchronizuje wstawianie pakietów informacji CPSI do strumienia danych programu do zapamiętania, w odpowiedzi na sygnał przerwania informacji PSI z buforu sterującego 65 (fig. 1). Przerwanie informacji PSI wskazuje na obecność pakietów informacji PSI w buforze pakietowym 60 jak omówiono w związku z etapem 205. W ten sposób spakietowane sekcje tabel PAT,

183 693

PMT, CAT i NIT informacji CPSI są wstawiane na miejsca informacji PSI, zastępując odnośne sekcje informacji PSI. Nieszyfrowane dane CPSI można wstawić albo do szyfrowanych albo do nieszyfrowanych strumieni danych zawartości programowej, które sąwprowadzane do multipleksera 110, aby utworzyć szyfrowane albo nieszyfrowane programy do zapamiętania.

Sterownik 115 zastępuje w etapie 235 każde wystąpienie danych informacji PSI w strumieniu danych do zapamiętania odnośnymi danymi informacji CPSI bez względu na typ nośnika, który użytkownik wybrał do zapamiętywania. Można jednak uzyskać dodatkowe zmniejszenie nakładu kodowania przez wstawienie informacji CPSI na wybranych miejscach informacji PSI albo przez wstawienie informacji CPSI tylko raz w obrębie programu do zapamiętania. Częstotliwość powtarzania informacji CPSI w obrębie programu do zapamiętania może zostać ustalona przez sterownik 115 na podstawie czynników, które obejmują na przykład minimalne ograniczenia częstotliwości powtarzania elementu informacji PSI, preferencje użytkownika, ograniczanie miejsca na zapamiętywanie danych albo wybrany typ nośnika danych. System zaproponowany dla telewizji wysokiej rozdzielczości (HDTV) specyfikuje minimalnączęstotliwość powtarzania dla pewnych elementów informacji PSI, na przykład wraz z minimalnym przedziałem 100 ms pomiędzy powtórzeniami tabeli PAT. Ponadto na przykład w nośniku danych typu nieliniowego albo półprzewodnikowego zmniejszenie liczby powtórzeń informacji CPSI albo wstawienie informacji CPSI tylko raz w programie do zapamiętania nie wpływa niekorzystnie na zwłokę w odtwarzaniu programu. Jest tak, ponieważ te typy nośników umożliwiają szybki niesekwencyjny (swobodny) dostęp do danych.

W etapie 240 interfejs pamięci 95 odbiera programy do zapamiętania w postaci spakietowanego strumienia danych obejmującego CPSI (w dalszej części określanego strumieniem CPSI) z multipleksera 110. Proces z fig. 2 stosowany przez sterownik 115 do generowania strumienia CPSI kończy się w etapie 245. Należy zauważyć, że strumień CPSI może być alternatywnie wykorzystany do innych zastosowań w etapie 240, jak wyświetlanie albo łączność poprzez interfejs aplikacyjny 70 zamiast do zapamiętywania poprzez interfejs pamięci 95.

Strumień CPSI z multipleksera 110 jest buforowany przez interfejs pamięci 95, aby zmniejszyć odstępy i zmiany w szybkości bitowej w danych. Otrzymane buforowane dane sąprzetwarzane przez urządzenie pamięciowe 90, aby nadawały się do zapamiętania na nośniku danych 105. Sterownik 115 inicjalizuje i steruje działaniem urządzenia pamięciowego 90 (fig. 1) przez polecenie poprzez port wejścia/wyjścia 100 przy użyciu standardowego protokołu sterującego CEBus. Urządzenie pamięciowe 90 jest urządzeniem typu liniowego nośnika danych DVHS, które koduje buforowany strumień danych z interfejsu pamięci 95 przy użyciu znanych technik kodowania błędu, jak kodowanie kanałowe, przeplatanie i kodowanie Reeda-Solomona, aby utworzyć kodowany strumień danych nadający się do zapamiętania. Urządzenie pamięciowe 90 zapamiętuje otrzymany kodowany strumień danych obejmujący informację CPSI na nośniku danych 105.

Inne systemy pamięci, systemy pamięci taśmowej umożliwiają nagrywanie dwóch strumieni danych równolegle. Pierwszy strumień danych, zwykle zawierający większość zawartości programowej, jest konwencjonalnie zapamiętywany śrubowo na taśmie. Drugi strumień danych, zwykle o znacznie niższej gęstości danych i szybkości bitowej, jest zapamiętywany równolegle, w postaci liniowej (nieśrubowej) na pomocniczej ścieżce umieszczonej przy krawędzi taśmy. W tym typie systemu pamięci, urządzenie pamięciowe 90 oddziela dane informacji CPSI od strumienia CPSI i korzystnie zapamiętuje dane informacji CPSI na pomocniczej ścieżce. Urządzenie pamięciowe 90 zapamiętuje dane informacji CPSI w taki sposób, że każdy program nagrany na taśmie przenosi związane z nim dane informacji CPSI na ścieżce pomocniczej równolegle z zawartością programową. Częstotliwość powtarzania danych informacji CPSI na ścieżce pomocniczej można dopasować według ograniczeń szybkości transmisji danych dla ścieżki pomocniczej. Alternatywnie informację CPSI można przechowywać na śrubowych ścieżkach pomocniczych albo w obszarach zarządzania danymi, wraz z obszarami informacji o ścieżkach (TIA) i sektorami informacji o wstawianiu i o ścieżkach (sektorami ITI). Obszary zarządzania danymi są przechowywane na ścieżkach śrubowych albo nieśrubowych równolegle do zawartości programowej.

183 693

Chociaż urządzenie pamięciowe 90 zostało opisane jako urządzenie DVHS, które przechowuje dane na nośniku danych typu liniowego w przykładzie wykonania z fig. 1, może on być dowolnym typem zespołu pamięciowego. Na przykład urządzenie pamięciowe 90 może być urządzeniem typu półprzewodnikowego albo nieliniowego do zapamiętywania danych w pamięci RAM albo na nośnikach DVD albo CDROM. Jeżeli urządzenie pamięciowe 90 i nośnik danych 105 są systemami pamięci typu nieliniowego albo półprzewodnikowego, urządzenie pamięciowe 90 oddziela dane informacji CPSI od strumienia CPSI i zapamiętuje dane informacji CPSI w odpowiedniej sekcji katalogowej nośnika. Korzystnie unika się przy tym powtarzanego zapamiętywania informacji CPSI i zmniejsza wymaganą objętość pamięci. Alternatywnie, urządzenie pamięciowe 90 może zapamiętywać strumień CPSI tak jak został on utworzony i wprowadzony do urządzenia pamięciowego 90, łączenie z jednym albo większą liczbą powtórzeń danych informacji CPSI.

Ponadto system transportowy 25 z fig. 1 może obejmować wiele torów pamięci i odtwarzania, które umożliwiają działanie wielu urządzeń pamięciowych różnych typów, wraz z typami liniowymi, nieliniowymi i półprzewodnikowymi. Pojedynczy tor pamięci i odtwarzania pokazany na fig. 1 obejmuje zespoły 47,90,95,105 i 110, takjak opisano. Replikując te elementy aby utworzyć funkcje pamięci równoległej, system transportowy 25 można bezpośrednio rozszerzyć, aby obejmował wiele torów pamięci. Tor pamięci i programy przeznaczone dla określonego urządzenia pamięciowego są wybierane poprzez dane wygenerowane przez użytkownika (SP, SM) wprowadzone do sterownika 115 poprzez interfejs zespołu zdalnego 120 po wybraniu na menu ekranowym za pomocą zespołu zdalnego sterowania 125, tak jak opisano.

System transportowy 25 zfig. 1 odtwarza programy z urządzenia pamięciowego 90 inośnika danych 105 w trybie odtwarzania przy użyciu procesu z figury 5. Odtwarzane strumienie danych są przetwarzane przez system transportowy 25 i dostarczane do portu danych 75 i dekoderów 80 i 85, na przykład dla odtwarzania albo wyprowadzania. Alternatywnie programowe strumienie danych mogą być zapamiętywane na innych urządzeniach pamięci równoległej.

W etapie 505 na fig. 5 po starcie w etapie 500, dane wygenerowane przez użytkownika (SR, SM) są wprowadzane do sterownika 115 systemu transportowego 25 (fig. 1) wyznaczającego programy do odtwarzania i urządzenie pamięciowe, z którego mają być odtwarzane programy. Dane o wyborze użytkownika są wprowadzane do sterownika 115 poprzez interfejs zespołu zdalnego 120 po wybraniu na menu ekranowym za pomocą zespołu zdalnego sterowania 125. Zakłada się dla celów przykładowych, że użytkownik wybiera programy do odtworzenia z urządzenia pamięciowego 90 (fig. 1). Sterownik 115 w etapie 510 inicjalizuje odtwarzanie wybranych strumieni danych programu przez urządzenie pamięciowe 90 z nośnika danych 105 przez polecenie poprzez port wejścia/wyjścia 100 przy użyciu standardowego protokołu sterującego CEBus, jak omówiono poprzednio. Urządzenie pamięciowe 90 dekoduje dane kodowania błędu pozyskane z nośnika danych 105, aby odtworzyć odnośne dane dostarczone początkowo do urządzenia pamięciowego 90 do zapamiętania. Urządzenie pamięciowe 90 może być zespołem pamięci typu liniowego DVHS albo innym typem zespołu pamięciowego jak półprzewodnikowa RAM albo nieliniowe urządzenie typu dVd lub CDROM. Odtwarzane dekodowane strumienie danych są przenoszone w etapie 510 przez urządzenie pamięciowe 90 do interfejsu pamięci 95. To przenoszenie danychj est sterowane i synchronizowane przez sterownik 115 poprzez standardowy CEBus. Interfejs pamięci 95 buforuje dane odebrane z zespołu pamięciowego 90, aby wyregulować odstępy czasowe pomiędzy pakietami danych, zapewniając buforowane wyprowadzanie danych, które jest zgodne ze standardem MPEG i odpowiada ograniczeniom szybkości bitowej standardu MPEG.

W etapie 515 sterownik 115 kieruje buforowane wyjście z interfejsu pamięci 95 (odtwarzany strumień danych) poprzez multiplekser 37 do zespołów wybierających 45 i 47 identyfikatora PID przy użyciu sygnału wyboru toru C. W etapie 520 zespoły wybierające 45 i 47 i pozostałe zespoły systemu transportowego 25 przetwarzają odtwarzany strumień danych albo dla przechowania przez multiplekser 110 albo do zastosowania poprzez interfejs aplikacyjny 70. Odtwarzany strumień danych z interfejsu pamięci 95 i transmitowany strumień danych z

183 693 selektora 35 po wyborze poprzez multiplekser 37, sąprzetwarzane przez system transportowy 25 w podobny sposób. Oba te strumienie danych sąprzetwarzane w sposób opisany poprzednio dla transmitowanego strumienia danych. Jednak odtwarzany strumień danych wybrany poprzez multiplekser 37 obejmuje już informację CPSI. Dlatego w trybie odtwarzania sterownik 115 w etapie 520 nie wykonuje etapów odnoszących się do tworzenia informacji CPSI opisanych w związku z fig. 2, 3 i 4.

W przykładowym trybie odtwarzania pokazanym na fig. 5, system transportowy 25 w etapie 520 dekoduje transportowo odtwarzany strumień danych, aby dostarczyć dekodowane dane do dekoderów 80 i 85 do wyświetlenia. W tym trybie system transportowy 25 stosuje dane informacji CPSI zawarte w odtwarzanym strumieniu danych zgodnie ze standardem MPEG, aby dostarczyć dekodowany transportowo strumień danych reprezentujący wybrany program SR.

W etapie 520 sterownik 115 uzyskuje dostęp do odtwarzanego strumienia danych informacji CPSI poprzez bufor pakietowy 60 i analizuje dane pod względem zmiany w numerze wersji występującej pomiędzy kolejnymi elementami informacji CPSI. Sterownik 115 analizuje również strumień danych odtwarzania pod względem nieciągłości, wskazywanej przez “wskaźnik nieciągłości” w polu adaptacyjnym nagłówka pakietu standardu MPEG. Przy wykryciu zmiany w numerze wersji albo nieciągłości sterownik 115 stosuje ostatnie kompletne dane informacji CPSI do transportowego dekodowania odtwarzanego strumienia danych. Należy zauważyć, że sterownik 115 można zaprogramować również do stosowania ostatnich kompletnych danych informacji CPSI w różnych innych warunkach, łącznie z wykryciem niezgodności licznika nieciągłości pomiędzy kolejnymi pakietami określonego identyfikatora PID i wskazaniami błędu transportu. Oba z tych parametrów występują w nagłówkach pakietu odtwarzanego strumienia danych standardu MPEG. Sterownik 115 można zaprogramować również do stosowania informacji CPSI przy wykryciu nieciągłości pomiędzy stemplami czasowymi prezentacji (PTS) albo stemplami czasowymi dekodowania (DTS), które są zdefiniowane w standardzie MPEG, albo innych stempli czasowych zdefiniowanych przez użytkownika. Należy jednak zauważyć, że składnia zgodna ze standardem MPEG wymaga, aby wskaźnik nieciągłości był ustawiany na wskazanie wystąpienia niezgodności licznika nieciągłości.

Informację CPSI stosuje się w transportowym dekodowaniu odtwarzanego strumienia danych przy użyciu zespołów wybierających 45 i 47, deszyfratora 50, dekodera transportowego 55, bufora pakietowego 60 i bufora sterującego 65 w sposób podobny do opisanego poprzednio w związku z fig. 1. Transportowy dekodowany strumień danych, z wyjątkiem informacji CPSI, dostarcza się poprzez interfej s aplikacyjny 70 do dekoderów 80 i 85 dla dekodowania sygnału zgodnego ze standardem MPEG i odtwarzania obrazu. W innych trybach system transportowy 25 dostarcza odtwarzany strumień danych obejmujący strumień CPSI do innych urządzeń aplikacyjnych, jak na przykład port danych 75 o dużej szybkości. Informację CPSI można następnie zastosować w transportowym dekodowaniu odtwarzanego strumienia danych w potrzebny sposób przez te urządzenia albo przez kolejne urządzenia.

Jeżeli odtwarzany strumień danych trzeba zapamiętać na przykład w urządzeniu pamięciowym innym niż urządzenie pamięciowe 90, multiplekser 110 dostarcza strumień danych, obejmujący strumień CPSI, do drugiego urządzenia pamięciowego poprzez drugi interfejs pamięciowy. Ponadto drugie urządzenie pamięciowe i interfejs (żadnego z nich nie pokazano na fig. 1) sterujądziałaniem i funkcjonowaniem urządzenia pamięciowego 90 i interfejsu pamięci 95.

W okresach domyślnych przed zastosowaniem informacji CPSI system transportowy 25 dostarcza do dekodera wideo 85 dekodowane dane reprezentujące ustalony obraz do wyświetlania, jak “niebieski ekran” albo “zatrzymany kadr”. Podobnie w okresach domyślnych przez wykryciem zmiany w numerze wersji i zastosowaniem informacji CPSI, system transportowy 25 dostarcza dane do dekodera audio 80, aby wyłączyć wyprowadzanie dźwięku. Środki te zapobiegają zakłócaniu obrazu albo dźwięku do urządzeń odtwarzających aż do zastosowania poprawnych danych informacji CPSI, aby dostarczyć poprawny materiał do oglądania albo odsłuchiwania. Okresy domyślne obejmują na przykład odstępy odjednego z następujących warunków: wykrycie wskaźnika końca programu albo włączenia systemu, wykrycie polecenia uży183 693 tkownika dotyczącego szybkiego odtwarzania albo pomijania zawartości (odtwarzanie trikowe), albo wykrycie stanu błędu wskazującego, że nie wykryto żadnych poprawnych pakietów wideo, aż do wykrycia zmiany w numerze wersji elementu informacji CPSI.

Dane z interfejsu aplikacyjnego 70, dekodowane według standardu MPEG przez dekodery 80 i 85, są przestawiane poprzez urządzenia odtwarzania audio i wideo odpowiednio w tych dekoderach. Zamyka to proces odtwarzania, który kończy się w etapie 530. Należy zauważyć, że sterownik 115 może alternatywnie stosować dowolne z innych metod omówionych poprzednio, aby zapobiec stosowaniu niepoprawnych danych informacji CPSI.

Architektura odbiorczego systemu wizyjnego z fig. 1 nie jest wyłączna. Można wykorzystać inne architektury zgodnie z istotą wynalazku, aby osiągnąć te same cele. Ponadto funkcje elementów systemu z fig. 1 i etapów procesu z fig. 2,3,4 i 5 można zrealizować w całości albo w części w obrębie zaprogramowanych instrukcji mikroprocesora. Dodatkowo idea wynalazku obejmuje dowolnąpostać elektronicznego przewodnika programowego niezgodnego ze standardem MPEG i nie ograniczają się do przekazywanych w tabelach informacji PSI zgodnych ze standardem MPEG.

183 693

FIG. 5

183 693

FIG

183 693

FIG. 3

340

KONIE?

345

183 693

FIG. 2

183 693

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 4,00 zł.

Claims (22)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób generowania strumienia danych z wejściowego strumienia danych, reprezentującego zbiór programów, znamienny tym, że wybiera się żądany program ze zbioru programów, identyfikuje się pakiety zawartości programowej zawierające wybrany program oraz tworzy się skondensowaną informację specyficzną dla programu do identyfikacji i zestawiania zidentyfikowanych pakietów zawartości programowej, przy czym skondensowana informacja specyficzna dla programu zawiera informację mapy programu wiążącą identyfikatory pakietu z poszczególnymi spakietowanymi strumieniami danych, które stanowią wybrany program, i wyklucza informację mapy programu odnoszącą się do zbioru programów innych niż wybrany program, po czym tworzy się i generuje strumień danych reprezentujący żądany program ze zidentyfikowanych pakietów zawartości programowej i skondensowanej informacji specyficznej dla programu.
2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się utworzony strumień danych zgodny ze standardem kompresji obrazów wideo MPEG.
3. 3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się informację mapy programu zgodną ze standardem MPEG informacją tabeli mapy programu.
4. 4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że kopiuje się skondensowaną informację specyficzną dla programu i wstawia się skopiowaną skondensowaną informację specyficzną dla programu do utworzonego strumienia danych na wielu miejscach.
5. 5. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że stosuje się wejściowy strumień danych obejmujący informację specyficzną dla programu do odtwarzania zawartości danych zbioru programów, przy czym skopiowana skondensowana informacja specyficzna dla programu występuje częściej w utworzonym strumieniu danych niż informacja specyficzna dla programu występuje w wejściowym strumieniu danych.
6. 6. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że identyfikuje się pakiety informacj i specyficznej dla programu związane z wybranym programem i stosuje się informację specyficzną dla programu do tworzenia skondensowanej informacji specyficznej dla programu
7. 7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się skondensowaną informację specyficzną dla programu zawierającą jedną albo więcej informacji prywatnych wybranych z grupy obejmującej tytuł, czas trwania, opis programu, zawartość przemocy, ograniczenia wieku, czas nagrania, data nagrania i lista wersji.
8. 8. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że jedną albo więcej informacji prywatnych włącza się do tabeli informacji sieciowej.
9. 9. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że jedną albo więcej informacji prywatnych włącza się w definiowanej przez użytkownika sekcji informacji mapy programu.
10. 10. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że wyznaczone pakiety zawartości programowej szyfruje się, przy czym skondensowana informacja specyficzna dla programu zawiera kod szyfrujący.
11. 11. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że stosuje się kod szyfrujący zawarty w tabeli dostępu warunkowego.
12. 12. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że stosuje się kod szyfrujący zawarty w definiowanej przez użytkownika sekcji informacji mapy programu.
13. 13. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że zaszyfrowane pakiety deszyfruje się za pomocą informacji wyznaczonej przy użyciu kodu szyfrującego.
14. 14. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że wybiera się zbiór żądanych programów ze zbioru programów-', identyfikuje się pakiety zawartości programowej zawierające wybrane

    183 693 programy i tworzy się skondensowaną informację specyficzną dla programu zawierającą informację mapy programu wiążącą identyfikatory pakietu z poszczególnymi spakietowanymi strumieniami danych, które stanowią wybrane programy·'.
15. 15. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zapamiętuje się skondensowanąinformację specyficznądla programu i zidentyfikowane pakiety zawartości programowej na nośniku danych.
16. 16. Sposób według zastrz. 15, znamienny tym, że wybiera się nośnik do zapamiętywania danych.
17. 17. Sposób według zastrz. 15, znamienny tym, że skondensowaną informację specyficzną dla programu, właściwą dla wybranego typunośnika danych, tworzy się w sposób adaptacyjny.
18. 18. Sposób według zastrz. 15, znamienny tym, że zapamiętuje się skondensowaną informację specyficzną dla programu i zidentyfikowane pakiety zawartości programowej w oddzielnych miejscach na nośniku danych.
19. 19. Sposób według zastrz. 18, znamienny tym, że jako oddzielne miejsca stosuje się miejsca sąsiednie.
20. 20. Sposób według zastrz. 15, znamienny tym, że jako nośnik danych stosuje się nośnik typu nieliniowego.
21. 21. Sposób według zastrz. 18, znamienny tym, że jako nośnik danych stosuje się nośnik typu liniowego, wraz z nośnikiem taśmowym, przy czym oddzielne miejsca wybiera się spośród ścieżek zapisujących zawierających pomocniczą ścieżkę zapisującą sąsiaduj ącąze ścieżkami zapisującymi przechowującymi program oraz obszarów zarządzenia danymi.
22. 22. Sposób generowania skondensowanego przewodnika programowego z wejściowego strumienia danych, reprezentującego zbiór programów i zawierającego pierwszy przewodnik programowy do dekodowania zbioru programów, znamienny tym, że wybiera się żądany program ze zbioru programów i tworzy się skondensowany przewodnik programowy do dekodowania wybranego programu poprzez włączenie informacji mapy programu wiążącej identyfikatory pakietu z poszczególnymi spakietowanymi strumieniami danych, które stanowią wybrany program, i wykluczenie informacji mapy programu w pierwszym przewodniku programowym nie odnoszącej się do wybranego programu, po czym generuje się tak utworzony skondensowany przewodnik programowy.