PL1836232T5 - Polietylen do powlekania przez wytłaczanie - Google Patents

Description

Polietylen do powlekania przez wytłaczanie

Niniejszy wynalazek dotyczy kompozycji polimerowej odpowiedniej do wytłaczanych powłok i folii, szczególnie folii odlewanych posiadających dobre właściwości chemiczne i barierowe, a zwłaszcza mały współczynnik szybkości przenikania pary wodnej (WVTR) i niewielkie zwijanie. Dodatkowo, niniejszy wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania kompozycji według wynalazku i jej zastosowania. Ponadto, niniejszy wynalazek dotyczy materiału wielowarstwowego zawierającego kompozycję polimerową jak również przetwarzania wspomnianego materiału wielowarstwowego.

Jedną z największych i najszybciej rozwijających się metod przetwórstwa poliolefin stanowi powlekanie przez wytłaczanie. Największą jednostkowo ilość powlekanych materiałów stanowią różne papiery i tektury, które mają różnorodne zastosowanie w opakowaniach. Inny często powlekany materiał stanowią folie polimerowe, celofan, folia aluminiowa, papier do zawijania żywności zamrażanej i różnego rodzaju tkaniny. Jednym z celów ulepszeń wyrobów powlekanych jest możliwie jak największe zmniejszenie współczynnika szybkości przenikania pary wodnej (WVTR). Powlekany materiał o małym współczynniku szybkości przenikania pary wodnej (WVTR) może na przykład znacznie lepiej zabezpieczać opakowane nim produkty. Pożądane wymaganie stosuje się oczywiście nie tylko do materiałów powlekanych, ale także do folii odlewanych, stosowanych jako opakowania lub pojemniki. W obu przypadkach wymagany jest mały współczynnik szybkości przenikania pary wodnej. Poczyniono wiele wysiłków w celu poprawienia współczynnika szybkości przenikania pary wodnej powlekanych materiałów jak również folii odlewanych. Dotychczas opracowano kilka nowych kompozycji polimerowych i podjęto duży wysiłek, aby znaleźć odpowiednie wypełniacze w celu znaczącego poprawienia właściwości barierowych. Ponadto, zaprojektowano różne polimery, jak kopolimery cykloolefinowe (COC) i polimery ciekłokrystaliczne (LCP). Jednakże, materiały te mają tę wadę, że są drogie i mają słabe właściwości przetwórcze. W publikacji WO 00/71615 ujawniono na przykład zastosowanie bimodalnego polietylenu o dużej gęstości (HDPE) o wskaźniku szybkości płynięcia, MFR2, wynoszącym 5 g/10 min i gęstości 957 kg/m3 do powlekania przez wytłaczanie. Nie podano żadnych wskazówek jak poprawić współczynnik szybkości przenikania pary wodnej (WVTR). W publikacji WO 00/34580 opisano przekładkę do wrażliwych na nacisk etykiet przylepnych. Przekładka obejmuje zwój papieru, warstwę polimeru z wypełniaczem, a po odwrotnej stronie papierowego nośnika -materiał wytłaczany, np. polietylen, zaś na wierzchu materiału wytłaczanego - warstwę foliową przekładki. Warstwę polimerową z wypełniaczem może stanowić polietylen, a wypełniacz stanowią obojętne cząstki, takie jak krzemionka, mika, glinka, talk lub dwutlenek tytanu. Wypełniacz występuje w ilości 15 do 40% wag. kompozycji. W US 4,978,572 opisano folię laminowaną posiadającą trzy warstwy. Pierwsza warstwa zawiera żywicę termoplastyczną oraz od 0,3 do 30% wag. białych cząstek nieorganicznych. Druga zawiera kopolimer etylenowy, od 0,5 do 90% wag. substancji o działaniu przeciwblokującym i przeciwutleniającym. Trzecia zawiera metalizowane tworzywo termoplastyczne. Substancję o działaniu przeciwblokującym w drugiej warstwie może stanowić krzemionka lub talk. Folię laminowaną określa się jako posiadającą dobrą wytrzymałość mechaniczną i dobre właściwości barierowe. W DE 198 49 426 Al ujawniono bimodalną mieszankę polietylenową posiadająca wysoką jakość mieszania poniżej 3 zgodnie z ISO 13949 i dużą wytrzymałość na pękanie pod wpływem warunków środowiska, która wynosi ponad 150 godzin. Te mieszanki polietylenowe są z powodzeniem stosowane do rur wytrzymałych na ciśnienie do transportu gazów, wody i ścieków. Składnik o małej masie cząsteczkowej składa się z homopolimeru lub kopolimeru etylenu posiadającego wagowo średnią masę cząsteczkową 8000 do 80000 g/mol. Gęstość składnika o małej masie cząsteczkowej może być większa niż 0,95 g/cm3. Składnik o dużej masie cząsteczkowej składa się z homopolimeru lub kopolimeru etylenu posiadającego wagowo średnią masę cząsteczkową co najmniej 300000 g/mol. Bimodalna mieszanka polietylenowa może ponadto zawierać do 10% wag. substancji pomocniczych takich jak pigmenty.

Mimo że w stanie techniki istnieje już szereg produktów posiadających dobre współczynniki szybkości przenikania pary wodnej (WVTR), wciąż istnieje potrzeba znaczącego poprawienia tych właściwości. Jedną ze znaczących niedogodności kompozycji polimerowych zawierających wypełniacze, która ogranicza współczynnik szybkości przenikania pary wodnej (WVTR) stanowi słabe rozproszenie wypełniaczy wprowadzonych do matrycy polimeru. Tradycyjne wprowadzanie mechaniczne często powoduje słabe rozproszenie, ponieważ zwykłe wypełniacze tworzą wielowarstwowe agregaty ze względu na niezgodność z matrycą polimerową. Jedną z konsekwencji opisanego zjawiska jest to, że współczynnik szybkości przenikania pary wodnej (WVTR) różni się znacząco w obrębie warstwy, prowadząc do niezadowalających średnich wartości WVTR. Po drugie, słabe rozproszenie wypełniaczy powoduje łatwe zwijanie się kompozycji polimerowej powlekającej materiały. Jednorodne rozproszenie wypełniaczy wprowadzonych do kompozycji polimeru powinno zatem znacząco poprawiać współczynnik szybkości przenikania pary wodnej, oraz dodatkowo poprawić właściwości zwijania materiału powlekanego.

Zatem celem niniejszego wynalazku jest poprawa współczynnika szybkości przenikania pary wodnej (WVTR).

Niniejszy wynalazek oparty jest na stwierdzeniu, że cel ten może być zrealizowany przez kompozycję polimerową zawierającą polimer o małej średniej masie cząsteczkowej, umożliwiającą lepsze i jednolite rozproszenie wypełniaczy wprowadzonych do kompozycji polimeru.

Niniejszy wynalazek zapewnia zatem multimodalną kompozycję polimerową określoną w zastrzeżeniu 1.

Dlatego też, kompozycja polimerowa według wynalazku jest multimodalna pod względem rozkładu mas cząsteczkowych. „Multimodalna" lub „rozkład multimodalny" opisuje rozkład częstotliwości, który posiada kilka odpowiednich maksimów. W szczególności, wyrażenie „modalność polimeru" odnosi się do kształtu jego krzywej rozkładu masy cząsteczkowej (MWD), to znaczy wyglądu wykresu frakcji wagowych polimeru w zależności od ich mas cząsteczkowych. Krzywa rozkładu masy cząsteczkowej polimeru produkowanego w jednym etapie polimeryzacji z użyciem pojedynczej mieszaniny monomerów, pojedynczego katalizatora polimeryzacji i przy pojedynczym zestawie warunków procesu (tj. temperatury, ciśnienia, itp.) wykazuje jedno maksimum, którego szerokość zależy od wyboru katalizatora, wyboru reaktora, warunków procesu, itp., czyli taki polimer jest monomodalny.

Innowacyjna kompozycja charakteryzuje się bardzo małym współczynnikiem szybkości przenikania pary wodnej (WVTR), a także bardzo małymi wartościami zwijania warstw powlekanych przez wytłaczanie. Te ulepszone właściwości uzyskuje się dzięki znacznie lepszemu rozproszeniu wypełniacza (C) w mieszaninie polimeru (A) i poliolefiny (B) w porównaniu z polimerem monomodalnym posiadającym ten sam wskaźnik szybkości płynięcia i gęstość zarówno w warstwie powlekanej przez wytłaczanie jak i foliach odlewanych.

Zatem, kompozyq'a polimerowa według wynalazku stanowi multimodalną kompozycję polimerową, w tym bimodalną kompozycję polimerową, składającą się z dwóch różnych polimerów posiadających dwie różne krzywe rozkładu masy cząsteczkowej, które to polimery są mieszane mechanicznie lub in situ podczas ich przygotowywania. Korzystnie kompozycję polimerową stanowi co najmniej bimodalna, otrzymywana mechanicznie lub in situ mieszanka poliolefiny (1) (jako polimer (A)) i polimeru (B). Ponieważ mieszanka bimodalna może zawierać ponadto dodatkowy polimer (A), końcowa kompozycja polimeru może być także trimodalna.

Rozkład masy cząsteczkowej (MWD) stanowi zależność pomiędzy ilościami cząsteczek w polimerze i długościami poszczególnych łańcuchów. Rozkład masy cząsteczkowej (MWD) jest często podawany jako wartość liczbowa, która normalnie oznacza iloraz wagowo średniej masy cząsteczkowej (Mw) i liczbowo średniej masy cząsteczkowej (Mn).

Wagowo średnia masa cząsteczkowa (Mw) stanowi pierwsze wychylenie wykresu masy polimerów w każdym zakresie masy cząsteczkowej w zależności od masy cząsteczkowej. Z kolei, liczbowo średnia masa cząsteczkowa (Mn) stanowi średnią masę cząsteczkową polimeru wyrażaną jako pierwsze wychylenie wykresu liczby cząsteczek w każdym zakresie masy cząsteczkowej w zależności od masy cząsteczkowej. W efekcie jest to całkowita masa cząsteczkowa wszystkich cząsteczek podzielona przez ilość cząsteczek.

Wagowo średnia masa cząsteczkowa (Mw) i liczbowo średnia masa cząsteczkowa (Mn) oraz rozkład masy cząsteczkowej (MWD) są oznaczane zgodnie z ISO 16014.

Wagowo średnia masa cząsteczkowa (Mw) stanowi parametr średniej długości łańcucha cząsteczek. Małe wartości Mw wskazują, że długość łańcucha cząsteczek jest przeciętnie raczej mała. Stwierdzono, że mieszanina polimerowa zawierająca polimer (A) o wartościach Mw określonych w zastrzeżeniu 1 przyczynia się między innymi do lepszych właściwości barierowych i lepszego rozproszenia wypełniacza (C). To lepsze rozproszenie poprawia współczynnik szybkości przenikania pary wodnej (WVTR), jak również wpływa pozytywnie na odporność na zwijanie.

Zatem, jako kolejne wymaganie niniejszego wynalazku, multimodalna kompozycja polimerowa musi zawierać co najmniej jeden polimer (A) stanowiący wosk i posiadający wagowo średnią masę cząsteczkową (Mw) mniejszą niż 10000 g/mol. Szczególnie korzystnie kompozycja zawiera ponadto co najmniej jeden polimer (A) posiadający wagowo średnią masę cząsteczkową (Mw) 10000 do 60000 g/mol, korzystniej 20.000 do 50.000 g/mol. Co najmniej jeden wosk (2) korzystnie ma wagowo średnią masę cząsteczkową (Mw) w zakresie 500 do 10000 g/mol.

Ponadto, korzystnie poliolefinę (1) stanowi polietylen lub polipropylen, korzystniej polietylen. Poliolefina (1) może być monopolimerem lub kopolimerem. Korzystnie poliolefina (1) stanowi monopolimer lub kopolimer propylenu lub etylenu, korzystniej poliolefina (1) stanowi monopolimer lub kopolimer etylenu. Najkorzystniej poliolefina (1) stanowi polietylen o małej gęstości (LDPE), liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) lub liniowy polietylen o średniej gęstości (LMDPE). LDPE, LLDPE i LMDPE stanowią równie odpowiednie alternatywy dla poliolefin (1), np. tam gdzie zastosowanie ma LLDPE lub LMDPE, może być również stosowany LDPE i vice versa.

Polimer (A), który stanowi wosk (2), korzystnie wybrany jest spośród jednego lub większej liczby następujących materiałów: (2a) wosku polipropylenowego posiadającego wagowo średnią masę cząsteczkową (Mw) mniejszą niż 10000 g/mol, korzystniej w zakresie 500 do 10000 g/mol, jeszcze korzystniej w zakresie 1000 do 9000 g/mol, jeszcze korzystniej w zakresie 2000 do 8000 g/mol i najkorzystniej w zakresie 4000 do 8000 g/mol lub wosku polietylenowego posiadającego wagowo średnią masę cząsteczkową (Mw) mniejszą niż 10000 g/mol, korzystniej w zakresie 500 do 10000 g/mol, jeszcze korzystniej w zakresie 1000 do 9000 g/mol, jeszcze korzystniej w zakresie 2000 do 8000 g/mol i najkorzystniej w zakresie 4000 do 8000 g/mol, i oraz (2b) wosku dimeru alkiloketenowego posiadającego wagowo średnią masę cząsteczkową (Mw) mniejszą niż 10000 g/mol, korzystniej mniejszą niż 5000 g/mol, jeszcze korzystniej mniejszą niż 1000 g/mol. Z kolei, wosk dimeru alkiloketenowego posiada wagowo średnią masę cząsteczkową (Mw) co najmniej 100 g/mol. Najkorzystniej wosk i dimeru alkiloketenowego posiada wagowo średnią masę cząsteczkową (Mw) w zakresie 250 do 1000 g/mol.

Określenia „co najmniej jeden polimer (A)", co najmniej jedna poliolefina (1)" lub „co najmniej jeden wosk (2)" wskazują, że w multimodalnej kompozycji polimerowej może występować więcej niż jeden polimer (A), poliolefina (1) lub wosk (2). Korzystnie, jeden, dwa lub trzy różne polimery (A) jak określono powyżej są stosowane w multimodalnej kompozycji polimerowej. Jeszcze korzystniej jest, gdy jako składnik (A) stosowany jest tylko wosk (2), korzystnie wosk polipropylenowy (2a) lub wosk dimeru alkiloketenu (2b) określony powyżej. W przypadku gdy składnik (A) zawiera poliolefinę (1) określoną powyżej, wosk (2) występuje w multimodalnej kompozycji polimerowej jako kolejny polimer (A). W takich przypadkach kompozycja multimodalna jest korzystnie kompozycją trimodalną zawierającą poliolefinę (1), wosk (2) i poliolefinę (B), posiadającą różnie zlokalizowane maksima w rozkładzie mas cząsteczkowych, np. posiadającą różne wagowo średnie masy cząsteczkowe (Mw). Zastosowanie wosku (2) ma tę zaletę, że napełniany jest amorficzny obszar matrycy polimerowej, która może stanowić mieszankę poliolefiny (1) i poliolefiny (B), przez co poprawione są właściwości barierowe.

Korzystnie, nie tylko końcowa kompozycja polimerowa ma gęstość właściwą 940 kg/m3 lub mniejszą, ale także polimer (A) ma gęstość właściwą mniejszą niż 945 kg/m3. Korzystnie poliolefina (1), jeśli jest stosowana jako polimer (A), ma gęstość mniejszą niż 945 kg/m3, korzystniej w zakresie 905 do 935 kg/m3, jeszcze korzystniej w zakresie 910 do 930 kg/m3, a najkorzystniej w zakresie 915 do 925 kg/m3. Korzystnie, poliolefinę (1) stanowi liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) lub liniowy polietylen o średniej gęstości (LMDPE). Z kolei, także polietylen o małej gęstości (LDPE) wytwarzany w wysokociśnieniowym procesie polimeryzacji wolnorodnikowej ma zastosowanie jako poliolefina (1). Liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) lub liniowy polietylen o średniej gęstości (LMDPE) są wytwarzane w procesie opisanym poniżej dla poliolefiny (B).

Rozkład masy cząsteczkowej (MWD) kompozycji polimerowej charakteryzuje się dalej za pomocą wskaźnika szybkości płynięcia (MFR) zgodnie z ISO 1133 w temperaturze 190°C.

Wskaźnik szybkości płynięcia (MFR) zależy przede wszystkim od średniej masy cząsteczkowej. Przyczynę stanowi fakt, że cząsteczki o długich łańcuchach dają materiał 0 słabszej skłonności do płynięcia niż cząsteczki krótkołańcuchowe.

Wzrost masy cząsteczkowej oznacza spadek wartości MFR. Wskaźnik szybkości płynięcia 5 (MFR) jest mierzony w g/10 min wypływu polimeru w określonych warunkach temperatury 1 ciśnienia i stanowi miarę lepkości polimeru, na którą z kolei dla każdego rodzaju polimeru wpływa jego rozkład masy cząsteczkowej, ale również stopień rozgałęzienia. Wskaźnik szybkości płynięcia mierzony przy obciążeniu 2,16 kg (ISO 1133) jest oznaczany jako MFR2. Natomiast wskaźnik szybkości płynięcia mierzony przy obciążeniu 5 kg (ISO 1133) jest ) oznaczany jako MFRS. W przypadku, gdy polimer (A) stanowi poliolefina (1), korzystny jest MFR2 w zakresie 1,0 do 20,0 g/10 min, a korzystniej w zakresie 2,0 do 15,0 g/10 min, na przykład w zakresie 3,0 do 10,0 g/min. Zgodnie z jednym wariantem wykonania wynalazku, poliolefina (1) stanowi liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) lub liniowy polietylen o średniej ) gęstości (LMDPE) o MFR2 podanym powyżej. Z kolei, poliolefinę (1) może również stanowić polietylen o małej gęstości (LDPE) posiadający gęstość w zakresie wymienionym w tym akapicie. Polietylen o małej gęstości (LDPE) jest produkowany w wysokociśnieniowym procesie polimeryzacji wolnorodnikowej. Z kolei, liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) lub liniowy polietylen o średniej gęstości (LMDPE) są produkowane w procesie opisanym ) dla poliolefiny (B). W przypadku, gdy polimer (A) stanowi monopolimer etylenu, korzystnie monopolimer etylenu zawiera mniej niż 0,2% molowych, korzystnie mniej niż 0,1% molowych, a najkorzystniej mniej niż 0,05% molowych jednostek pochodzących z o-olefin innych niż etylen. Szczególnie korzystnie, polimer (A) stanowi kopolimer etylenu, korzystniej I posiadający wagowo średnią masę cząsteczkową od 10000 g/mol do 60000 g/mol, jeszcze korzystniej od 20000 do 50000 g/mol. Jeszcze korzystniej polimer (A) stanowi kopolimer etylenu mający gęstość 905 do 935 kg/m3, korzystniej 910 do 930 kg/m3, najkorzystniej 915 do 925 kg/m3 i posiadający wskaźnik szybkości płynięcia MFR2 od 1,0 do 20,0 g/10 min, korzystniej od 2,0 do 15,0 g/10 min, najkorzystniej 3,0 do 10,0 g/min. Korzystnie, kopolimer etylenu zawiera, a korzystniej - składa się z jednostek komonomeru określonych poniżej dla LLDPE. Szczególnie korzystne jest, gdy kopolimer etylenu spełnia wszystkie wyżej wymienione właściwości jednocześnie. W przypadku, gdy polimer (A) stanowi wosk, konkretnie wosk polipropylenowy lub wosk polietylenowy, korzystnie wosk ma wagowo średnią masę cząsteczkową (Mw) w zakresie od 500 do 10000 g/mol, korzystniej w zakresie od 1000 do 9000 g/mol, jeszcze korzystniej w zakresie od 2000 do 8000 g/mol i najkorzystniej w zakresie od 4000 do 8000 g/mol. Dalsze korzystne zakresy wagowo średniej masy cząsteczkowej (Mw) wosku, zwłaszcza wosku polipropylenowego lub wosku polietylenowego, mieszczą się w zakresie od 4000 do 7000 g/mol, jeszcze korzystniej w zakresie od 5000 do 6000 g/mol, a najkorzystniej w zakresie 5.300 do 5.400 g/mol. Ponadto, korzystnie wosk, zwłaszcza wosk polipropylenowy lub wosk polietylenowy, ma z-średnią masę cząsteczkową od 9100 do 40000 g/mol, korzystniej od 500 do 20000 g/mol, a najkorzystniej od 10000 do 12000 g/mol. Dodatkowo korzystnie wosk, zwłaszcza wosk polipropylenowy lub wosk polietylenowy, ma liczbowo średnią masę cząsteczkową (Mn) od 100 do 20000 g/mol, korzystniej od 500 do 3000 g/mol.

Ponadto, korzystnie wosk, zwłaszcza wosk polipropylenowy lub wosk polietylenowy, ma charakterystyczny rozkład masy cząsteczkowej (MWD), który stanowi zależność pomiędzy ilościami cząsteczek w polimerze i długościami poszczególnych łańcuchów. Rozkład masy cząsteczkowej (MWD) jest podawany jako wartość liczbowa, która normalnie oznacza iloraz wagowo średniej masy cząsteczkowej i liczbowo średniej masy cząsteczkowej (Mw/Mn). Korzystnie wosk, zwłaszcza wosk polipropylenowy lub wosk polietylenowy, ma MWD w zakresie 1 do 5, korzystniej w zakresie 1,5 do 4.

Ponadto, korzystnie wosk, zwłaszcza wosk polipropylenowy lub wosk polietylenowy, ma temperaturę mięknienia oznaczaną metodą analizy DSC poniżej 150°C, korzystniej poniżej 140°C, jeszcze korzystniej w zakresie od 95 do 130°C, najkorzystniej w zakresie od 105 do 115°C. W przypadku, gdy jako polimer (A) stosowany jest wosk, konkretnie dimer alkiloketenu, korzystnie wagowo średnia masa cząsteczkowa (Mw) wosku jest większa niż 100 g/mol. Z kolei korzystnie wagowo średnia masa cząsteczkowa wosku jest mniejsza niż 10000 g/mol, korzystniej mniejsza niż 5000 g/mol, jeszcze korzystniej mniejsza niż 1000 g/mol. Korzystne zakresy wagowo średniej masy cząsteczkowej (Mw) wosku stanowi od 100 do 10000 g/mol, korzystniej od 250 do 1000 g/mol. Dodatkowo, korzystnie wosk ma liczbowo średnią masę cząsteczkową (Mn) od 100 do 20000 g/mol, korzystniej w zakresie od 100 do 800 g/mol. Dodatkowo, korzystnie wosk ma temperaturę mięknienia oznaczaną metodą analizy DSC poniżej 140°C, korzystniej poniżej 100°C. Korzystny zakres temperatury mięknienia oznaczanej metodą analizy DSC wynosi od 50 do 90°C, korzystniej od 50 do 70°C.

Jako dalsze wymaganie zgodnie z niniejszym wynalazkiem poliolefina (B) ma większą wagowo średnią masę cząsteczkową (Mw) niż polimer (A). Korzystnie poliolefina (B) ma wagowo średnią masę cząsteczkową (Mw) większą niż 80000 g/mol, korzystniej mniejszą niż 100000 g/mol. Górny zakres wagowo średniej masy cząsteczkowej poliolefiny (B) jest korzystnie nie większy niż 300000 g/mol, korzystniej nie większy niż 200000 g/mol. Korzystny zakres wagowo średniej masy cząsteczkowej poliolefiny (B) wynosi od 80000 do 300000 g/mol, korzystniej od 100000 do 200000 g/mol. Korzystnie, poliolefinę (B) stanowi liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) lub liniowy polietylen o średniej gęstości (LMDPE), który został korzystnie wyprodukowany w średniociśnieniowym procesie w obecności katalizatora polimeryzacji (tj. katalizatora Zieglera-Natty lub katalizatora metalocenowego). Liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) i liniowy polietylen 0 średniej gęstości (LMDPE) mają gęstość mniejszą niż 945 kg/m3, korzystniej w zakresie 905 do 935 kg/m3, jeszcze korzystniej w zakresie 910 do 930 kg/m3, a najkorzystniej w zakresie 915 do 925 kg/m3. Jednakże, jako poliolefina (B) może również znaleźć zastosowanie polietylen o małej gęstości (LDPE). Polietylen o małej gęstości (LDPE) ma takie same zakresy gęstości jak LLDPE lub LMDPE wymienione w tym akapicie i jest produktem wysokociśnieniowego procesu polimeryzacji charakteryzującym się silnie rozgałęzioną strukturą łańcucha. LDPE, LLDPE i LMDPE stanowią równie odpowiednie alternatywy dla poliolefin (B), np. tam gdzie zastosowanie ma LLDPE lub LMDPE, może być również stosowany LDPE i vice versa.

Zgodnie z wynalazkiem, może być stosowana więcej niż jedna poliolefina (B). Dlatego też, wynalazek obejmuje także możliwość stosowania dowolnej mieszaniny liniowego polietylenu o małej gęstości (LLDPE), liniowego polietylenu o średniej gęstości (LMDPE) 1 polietylenu o małej gęstości (LDPE). MFR2 poliolefiny (B) mieści się korzystnie w zakresie 1,0 do 20,0 g/10 min, korzystniej w zakresie 2,0 do 15,0 g/10 min, np. w zakresie 3,0 do 10,0 g/10 min. Szczególnie korzystnie liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) i liniowy polietylen o średniej gęstości (LMDPE) mają takie charakterystyki płynięcia. Także polietylen o małej gęstości (LDPE) przydatny jako poliolefina (B) może mieć charakterystykę płynięcia jak podana w tym akapicie.

Korzystnie poliolefinę (B) stanowi polietylen. W przypadku, gdy poliolefinę (B) stanowi polietylen, może to być monopolimer etylenu lub kopolimer etylenu. W przypadku gdy jako poliolefina (B) stosowany jest monopolimer etylenu, korzystnie stosowany jest monopolimer etylenu jak określono dla polimeru (A). W przypadku gdy jako poliolefina (B) stosowany jest kopolimer etylenu, korzystnie stosowany jest kopolimer etylenu jak określono poniżej. Szczególnie korzystnie poliolefinę (B) stanowi polietylen o małej gęstości (LDPE), liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) lub liniowy polietylen o średniej gęstości (LMDPE).

Zgodnie z jednym wariantem wykonania wynalazku, kompozycję polimerową według wynalazku stanowi liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) zawierający poliolefinę (1) (polimer (A)) jako niskocząsteczkową frakcję LLDPE i poliolefinę (B) jako wysokocząsteczkową frakgę LLDPE. Ten liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) może stanowić mieszanka otrzymana mechanicznie, korzystnie mieszanka produkowana in situ w wieloetapowym procesie. Korzystnie wspomniana kompozycja zawiera wosk (2) jako kolejny polimer (A).

Korzystnie kompozycja polimerowa określona powyżej zawiera od 1 do 50% wag. polimeru (A), od 40 do 90% wag. poliolefiny (B) oraz od 1 do 50% wag. wypełniacza (C), korzystniej od 5 do 40% wag., a najkorzystniej od 10 do 35% wag. W przypadku, gdy kompozycja polimerowa jest wytwarzana w procesie polimeryzacji in situ, np. procesie obejmującym kolejne etapy z użyciem reaktorów połączonych w serie i opisanych powyżej, korzystnie polimer (A) może być w zakresie od 40 do 60% wag., korzystniej 49 do 55% wag. w mieszance polimerowej bez wypełniacza (C). Z kolei, korzystnie w takiej mieszance polimerowej poliolefina (B) jest w zakresie od 60 do 40% wag., korzystniej od 51 do 45% wag. Korzystnie, całkowita kompozyqa polimerowa zawiera od 50 do 90% wag. wspomnianej mieszanki polimerowej oraz od 1 do 50% wag. Wypełniacza (C), korzystniej 5 do 40% wag., a najkorzystniej od 10 do 35% wag. W przypadku, gdy polimer (A) i poliolefina (B) są mieszane mechanicznie, korzystnie polimer (A) może być w zakresie od 1 do 30% wag., a, korzystniej od 1 do 20% wag. całkowitej kompozycji polimerowej. Te zakresy stosują się w szczególności do przypadku, gdy jako polimer (A) stosowany jest tylko wosk (2).

Ostatnie wymaganie zgodnie z niniejszym wynalazkiem stanowi aby multimodalna kompozyqa polimerowa dodatkowo zawierała wypełniacz (C). Może być stosowany dowolny wypełniacz posiadający pozytywny wpływ na współczynnik szybkości przenikania pary wodnej (WVTR). Korzystnie, wypełniacz ma strukturę płytkową, jak glinka, mika lub talk, Korzystniej, wypełniacz jest drobno sproszkowany. Drobno sproszkowany wypełniacz składa się z 95% wag. cząstek posiadających wielkość mniejszą niż 10 pm i około 20-30% wag. cząstek posiadających wielkość mniejszą niż 1 pm. W niniejszym wynalazku mogą być stosowane wszystkie materiały warstwowe, o ile mają zdolność rozpraszania w kompozyqi polimerowej. Wypełniacz może stanowić związek oparty na glince lub wypełniacz submikronowy taki jak talk, węglan wapnia lub mika, które zazwyczaj poddawane są obróbce, na przykład przez mielenie, do otrzymania in situ cząstek o małych, tj. submikronowych, wymiarach.

Korzystnie, wypełniacz (C) stanowi warstwowy materiał nieorganiczny oparty na krzemianach, szczególnie korzystnie wypełniacz (C) stanowi związek oparty na glince. Związki oparte na glince podczas mieszania kompozyqi polimerowych są rozproszone w kompozyqi polimerowej tak, aby pojedyncze płytki w strukturze warstwowej były oddzielone. W dalszym korzystnym wykonaniu wynalazku, wypełniacz (C) stanowi materiał lub mieszanina opartych na glince warstwowych materiałów nieorganicznych, korzystnie opartych na krzemianach. Przydatne materiały typu glinki obejmują naturalne, syntetyczne i modyfikowane filokrzemiany. Glinki naturalne obejmują smektyty, takie jak montmorylonit, hektoryt, mika, wermikulit, bentonit. Glinki syntetyczne obejmują syntetyczną mikę, syntetyczny saponit, syntetyczny hektoryt. Glinki modyfikowane obejmują fluorowany montmorylonit oraz fluorowaną mikę.

Oczywiście wypełniacz (C) może również zawierać składniki obejmujące mieszaninę różnych wypełniaczy, jak np. mieszaniny opartych na glince wypełniaczy oraz talku.

Krzemiany warstwowe przed rozproszeniem w kompozycji polimerowej można poddać organofilizacji za pomocą modyfikacji chemicznej, takiej jak wymiana kationowa z kompleksami kationowymi amoniowymi lub fosfoniowymi. Takie kompleksy kationowe ulegają wtrąceniu pomiędzy warstwy glinki.

Korzystnie, stosowana jest glinka smektyczna, która obejmuje montmorylonit, bejdelit, nontronit, saponit, jak również hektoryt. Najbardziej korzystną glinkę smektyczną stanowi montmorylonit.

Korzystnie, jako wypełniacz (C) stosowany jest również talk. Gęstość ma wpływ na większość właściwości fizycznych jak sztywność, udarność i właściwości optyczne produktów końcowych. Zatem, zgodnie z niniejszym wynalazkiem gęstość kompozycji polimerowej wynosi 945 kg/m3 lub mniej. Korzystniej gęstość jest w zakresie od 905 do 935 kg/m3, jeszcze korzystniej w zakresie od 910 do 930 kg/m3, a najkorzystniej w zakresie od 915 do 925 kg/m3.

Zakresy i wartości podane dla gęstości w całym wynalazku stosują się do czystej kompozycji polimerowej i nie obejmują żadnych substancji pomocniczych, zwłaszcza żadnego wypełniacza (C). Gęstość jest oznaczana według ISO 1183-1987.

Ponadto, kompozycja polimerowa bez żadnej substancji pomocniczej, korzystnie bez wypełniacza (C), ma wskaźnik szybkości płynięcia MFR2 według ISO 1133 w temperaturze 190°C wynoszący 5 do 20 g/10 min, korzystniej od 7 do 15 g/10 min.

Korzystnie, kompozycja polimerowa bez żadnej substancji pomocniczej, korzystnie bez wypełniacza (C), ma wskaźnik szybkości płynięcia MFR5 według ISO 1133 w temperaturze 190°C wynoszący 20 do 40 g/10 min, korzystniej od 25 do 35 g/10 min.

Ponadto, korzystnie stosunek wskaźników szybkości płynięcia, który stanowi stosunek dwu wskaźników szybkości płynięcia mierzonych dla tego samego polimeru przy dwóch różnych obciążeniach, mieści się w szczególnym zakresie. Korzystny szczególny zakres wynosi 2,5 do 4,5, korzystnie 2,7 do 4,0, dla stosunku wskaźników szybkości płynięcia MFR5/MFR2.

Powinna też być rozważona dalsza charakterystyka rozkładu masy cząsteczkowej (MWD), który stanowi zależność pomiędzy ilościami cząsteczek w polimerze i długościami poszczególnych łańcuchów. Rozrzut rozkładu masy cząsteczkowej jest wartością liczbową wynikającą z ilorazu wagowo średniej masy cząsteczkowej i liczbowo średniej masy cząsteczkowej (Mw/Mn). W niniejszym wynalazku, korzystnie kompozycja polimerowa bez żadnej substancji pomocniczej, korzystnie bez wypełniacza (C), ma Mw/Mn wynoszącą 8 do 25, a korzystniej od 10 do 20.

Stosowane są dalsze dodatki, na przykład nieorganiczne substange pomocnicze, znane w dziedzinie powłok i folii jako substange pomocnicze i środki ułatwiające wytłaczanie.

Dla lepszego przylegania powłoki i podłoża, korzystnie polimer jest utleniany. W konsekwengi, korzystnie kompozyga polimerowa zawiera przeciwutleniacze i stabilizatory przetwórstwa w ilości poniżej 2000 ppm, korzystniej poniżej 1000 ppm, a najkorzystniej nie więcej niż 700 ppm. Skutkiem tego przeciwutleniacze mogą być wybrane spośród znanych w tej dziedzinie, jak np. obejmujących fenole z zawadą przestrzenną, drugorzędowe aminy aromatyczne, tioetery lub inne związki zawierające siarkę, fosforyny i podobne, włącznie z ich mieszaninami.

Stwierdzono, że kompozyga polimerowa opisana powyżej ma bardzo mały współczynnik szybkości przenikania pary wodnej (WVTR). Ponadto, kompozycja charakteryzuje się dobrym przyleganiem do podłoża, zwłaszcza do aluminium, bez potrzeby umieszczania warstwy adhezyjnej pomiędzy podłożem i powłoką. Ponadto, skłonność powlekanego wyrobu do zwijania ulega znaczącemu ograniczeniu dla kompozycji polimeru w porównaniu z samym polimerem. Te korzystne efekty można było uzyskać tylko dlatego, że mieszalność polimeru i wypełniacza jest znacznie większa dla polimeru multimodalnego lub bimodalnego zawierającego frakcję polimeru o małej masie cząsteczkowej w porównaniu z polimerem mającym ten sam wskaźnik szybkości płynięcia i gęstość. W jednym korzystnym wariancie wykonania wynalazku, multimodalna kompozyga zawiera jako polimer (A), który stanowi frakcję o małej masie cząsteczkowej, poliolefinę (1), korzystniej polietylen o małej gęstości (LDPE) lub liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE). Poliolefinę (B), która stanowi frakcję o wysokiej masie cząsteczkowej, stanowi liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE). Kompozycja ta zawiera kolejny polimer (A), który stanowi wosk (2) określony powyżej. Kompozycja ta może być wywtarzana in situ lub mieszana mechanicznie. Korzystne właściwości polimeru (A), w szczególności poliolefiny (1), wosku (2) i poliolefiny (B) są takie jak podano powyżej. W przypadku gdy kompozycja zawiera dwa polimery (A), konkretnie poliolefinę (1) i wosk (2), korzystnie ilość wosku (2) w całkowitej kompozygi bez wypełniacza (C) wynosi od 1 do 30% wag., korzystniej od 1 do 20% wag., a najkorzystniej od 1 do 10% wag. Z kolei, kompozyga zawiera od 70 do 99% wag., korzystniej od 80 do 99% wag., a najkorzystniej od 90 do 99% wag. LLDPE pochodzącego z polimeru (A) i poliolefiny (B). W przypadku gdy kompozyga zawiera LDPE, korzystnie wosk (2) występuje w ilości od 1 do 30%, a LDPE pochodzący co najmniej z polimeru (B) i ewentualnie polimeru (A) i występuje w ilości od 70 do 99% wag. w całości kompozycji bez wypełniacza (C). W innym korzystnym wykonaniu wynalazku, kompozycja polimeru jest wytwarzana in situ w procesie, przy czym korzystny jest proces, którego kolejne etapy prowadzone są z użyciem reaktorów połączonych szeregowo jak opisano powyżej. Korzystnie polimer (A) jest wytwarzany w reaktorze pętlicowym, natomiast poliolefina (B) jest wytwarzana w reaktorze do prowadzenia polimeryzacji w fazie gazowej w obecności polimeru (A). Zatem, korzystnie polimer multimodalny stanowi co najmniej jeden polimer bimodalny. Korzystniej, zarówno polimer (A) jak i poliolefinę (B) stanowią poliolefiny. Kompozycja polimeru w tym wykonaniu zawiera od 50 do 99% wag. liniowego polietylenu o małej gęstości (LLDPE) posiadającej multimodalny, korzystniej bimodalny rozkład masy cząsteczkowej (MWD) i korzystniej od 1 do 50% wag. wypełniacza (C), korzystnie wypełniacza płytkowego lub taftowego, takiego jak mika lub talk jak opisano powyżej. W dalszym ciągu, jeśli opis odnosi się do LLDPE, oznacza to, że stosowany jest multimodalny, korzystnie bimodalny LLDPE, który zawiera frakcję o małej masie cząsteczkowej (LMW), którą stanowi polimer (A) (poliolefina (1)), i frakcję o dużej masie cząsteczkowej (HMW), którą stanowi polimer (B).

Korzystnie, liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) posiada MFR2 od 1,0 do 20.0 g/10 min, korzystniej w zakresie od 2,0 do 15,0 g/10 min, a najkorzystniej od 3,0 do 10.0 g/min. Korzystnie gęstość liniowego polietylenu o małej gęstości (LLDPE) wynosi poniżej 945 kg/m3 i jest w zakresie od 905 do 935 kg/m3, korzystniej w zakresie od 910 do 930 kg/m3, najkorzystniej w zakresie od 915 do 925 kg/m3. Jeśli wskaźnik szybkości płynięcia liniowego polietylenu o małej gęstości (LLDPE) jest mniejszy niż 1 g/10 min, nie uzyskuje się wysokiej wydajności. Z drugiej strony, jeśli wskaźnik szybkości płynięcia jest większy niż 20, pogorszeniu ulega wytrzymałość stopu polietylenu.

Ponadto, korzystnie liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) posiada MFR5 od 20 do 40 g/10 min, i korzystnie stosunek wskaźników szybkości płynięcia MFR5 /MFR2 od 2,5 do 4,5, korzystniej od 2,7 do 4,0. Ponadto, korzystnie liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) ma wagowo średnią masę cząsteczkową (Mw) od 50000 do 150000 g/mol, korzystniej w zakresie 60000 do 100000 g/mol, i korzystnie ma iloraz wagowo średniej masy cząsteczkowej i liczbowo średniej masy cząsteczkowej Mw/Mn wynoszący 8 do 25, a korzystniej od 10 do 20.

Ponadto, liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) zawiera komonomery wybrane z grupy składającej się z C3 α-olefin, Q a-olefin, C5 a-olefin, C6 a-olefin, C7 a-olefin, C8 a-olefin, Q a-olefin, Q0 a-olefin, Cu a-olefin, C12 a-olefin, Ci3 a-olefin, C14 a-olefin, C15 a-olefin, Ci6 a-olefin, C17 a-olefin, Ci8. a-olefin, C19 a-olefin, C2o a-olefin. Szczególnie korzystne są α-olefiny wybrane z grupy składającej się z propylenu, 1-butenu, 1-pentenu, 4-metylo-l-pentenu, 1-heksenu, 1-heptenu, 1-oktenu, 1-nonenu, 1-decenu, 6-metylo-l-heptenu, 4-etylo-l-heksenu, 6-etylo-l-oktenu i 7-metylo- 1-oktenu. Jeszcze korzystniej, a- olefiny wybrane są z grupy składającej się z 1-butenu, 4-metylo-l-pentenu, 1-heksenu i 1-oktenu.

Jedno z wymagań w korzystnym wariancie wykonania stanowi aby kompozycja polimeru stanowiła liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) o zawartości jednostek komonomeru w polimerze, korzystnie od 0,1 do 1,0% mol., korzystniej od 0,15 do 0,5% mol.

Korzystnie liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) bez wypełniacza (C) zawiera od 40 do 60% wag., korzystniej od 49 do 55% wag. polimeru (A) oraz od 60 do 40% wag., a korzystniej od 51 do 45% wag. poliolefiny (B).

Jak stwierdzono powyżej, korzystnie liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) zawiera frakcję LMW, zawartą w polimerze (A). Korzystniej, polimer (A) stanowi olefma (1), najkorzystniej kopolimer etylenu zawierający α-olefiny inne niż etylen i wymienione powyżej. Ponadto, korzystnie polimer (A) liniowego polietylenu o małej gęstości (LLDPE) posiada wagowo średnią masę cząsteczkową od 10000 g/mol do 60000 g/mol, jeszcze korzystniej od 20000 do 50000 g/mol. Jeszcze korzystniej polimer (A) liniowego polietylenu o małej gęstości (LLDPE) ma gęstość od 905 do 935 kg/m3, korzystniej od 910 do 930 kg/m3. Ponadto, korzystnie polimer (A) liniowego polietylenu o małej gęstości (LLDPE) posiada wskaźnik szybkości płynięcia MFR2 od 1,0 do 20,0 g/10 min, korzystniej od 2,0 do 15,0 g/10 min, najkorzystniej 3,0 do 10,0 g/min.

Korzystnie poliolefina (B) jako liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) stanowi kopolimer etylenu zawierający jedną lub większą liczbę α-olefin wymienionych powyżej. W związku z tym, korzystnie ilość jednostek komonomeru w poliolefinie (B) wynosi od 2,0 do 15,0% molowych, korzystniej od 3,0 do 10,0% molowych. Ponadto, korzystnie poliolefina (B) w liniowym polietylenie o małej gęstości (LLDPE) ma wagowo średnią masę cząsteczkową od 80000 do 300000 g/mol, korzystniej od 100000 do 200000 g/mol.

Wypełniacz (C) i inne dodatkowe składniki w liniowym polietylenie o małej gęstości (LLDPE) są stosowane identycznie jak wymieniono i opisano powyżej. Szczególnie korzystnie, oprócz LLDPE, jako dodatkowy polimer (A) stosowany jest wosk (2), korzystniej wosk polipropylenowy (2a) lub dimer alkiloketenu (2b) określony powyżej. W przypadku, gdy stosowane są dwa polimery (A), a mianowicie poliolefina (1) i wosk (2), ilość wosku (2) wynosi od 1 do 30% wag., korzystniej od 2 do 20% wag., a najkorzystniej od 1 do 10% wag. całkowitej kompozycji bez wypełniacza (C). Z kolei, kompozycja bez wypełniacza (C) zawiera od 70 do 99% wag., korzystniej od 80 do 88% wag., a najkorzystniej od 90 do 99% wag. LLDPE pochodzącego z polimeru (A) i poliolefiny (B).

Kolejne korzystne wykonanie niniejszego wynalazku stanowi kompozycja polimeru, w której polimer (A) i poliolefina (B) są mieszane mechanicznie. Tym samym, co najmniej jeden polimer (A) stanowi wosk (2), korzystniej wosk polipropylenowy lub wosk dimeru alkiloketenu. W przypadku polimeru (A), gdzie stosowany jest wosk polipropylenowy, korzystnie wosk ten ma wagowo średnią masę cząsteczkową (Mw) od 100 do 50.000 g/mol, korzystniej od 100 do 10000 g/mol, a najkorzystniej od 5000 do 6000 g/mol. Ponadto, korzystnie z-średnia masa cząsteczkowa wosku polipropylenowego jest w zakresie od 100 do 60000 g/mol, a korzystniej od 100 do 10000 g/mol. Korzystnie wosk polipropylenowy ma liczbowo średnią masę cząsteczkową (Mn) od 100 do 2000 g/mol, korzystniej od 500 do 3000 g/mol. Temperatura mięknienia wosku polipropylenowego oznaczana metodą analizy DSC korzystnie wynosi od 95 do 130°C, korzystniej od 105 do 115°C.

Korzystnie, wosk polipropylenowy jest mechanicznie mieszany z polimerem etylenowym jako poliolefiną (B), posiadającym MFR2 od 6,5 do 8,5 g/10 min, korzystniej od 7 do 8 g/10 min i gęstość od 900 do 940 kg/m3, korzystniej od 915 do 925 kg/m3. szczególnie korzystnie poliolefinę (B) stanowi polietylen o małej gęstości (LDPE) lub liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) jak opisano powyżej.

Mechanicznie zmieszany polimer zawierający talk jako wypełniać (C) i CaO jako składnik pochłaniający wodę, ma korzystnie gęstość w zakresie od 1000 kg/m3 do 1300 kg/m3, korzystniej od 1150 do 1200 kg/m3 i wskaźnik szybkości płynięcia stopu MFR2 korzystnie od 8 do 9,5 g/10 min, a korzystniej od 8,5 do 9,0 g/10 min.

Inną korzystną alternatywę mechanicznej mieszanki wosku (2) z poliolefiną (B) jest stosowanie dimeru alkiloketenu jako wosku (2). Korzystnie, ten dimer alkiloketenu ma wagowo średnią masę cząsteczkową (Mw) od 300 do 400 g/mol, korzystniej od 320 do 350 g/mol. Korzystnie, z-średnia masa cząsteczkowa dimeru alkiloketenu jest od 300 do 400 g/mol, korzystniej od 360 do 390 g/mol. Korzystnie ten dimer alkiloketenu ma liczbowo średnią masę cząsteczkową (Mn) od 200 do 450 g/mol, korzystniej od 280 do 300 g/mol. Ponadto, temperatura mięknienia dimeru alkiloketenu oznacana metodą analizy DSC korzystnie wynosi od 55 do 70°C, korzystniej od 60 do 65°C.

Za poliolefinę (B), stosowany jest ten sam polimer etylenowy jak określono w przypadku otrzymanej mechanicznie mieszanki zawierającej wosk polipropylenowy. Gęstość mechanicznie mieszanej kompozycji polimeru zawierającej dimer alkiloketenu określony powyżej, polimer etylenu (B) określony powyżej, wypełniacz (C) i składnik pochłaniający wodę, korzystnie wynosi od 1050 do 1300 kg/m3, a korzystniej od 1150 do 1250 kg/m3. Wskaźnik szybkości płynięcia stopu MFR2 tej kompozycji polimeru korzystnie wynosi od 12,5 g/10 min do 14,5 g/10 min, a korzystniej od 13,0 g/10 min do 14,0 g/10 min. W korzystnym wariancie wykonania jako wypełniacz (C) stosowany jest talk a środek pochłaniający wilgoć stanowi CaO.

Ponadto, niniejszy wynalazek dotyczy również sposobu wytwarzania multimodalnej kompozycji określonej powyżej.

Polimer multimodalny lub co najmniej bimodalny, na przykład bimodalny lub trimodalny, może być wytwarzany przez mieszanie dwu lub większej liczby monomodalnych polimerów mających różnie rozmieszczone maksima w rozkładach mas cząsteczkowych. Mieszanka może być uzyskiwana mechanicznie, np. analogicznie do zasady mieszania mechanicznego znanej w stanie techniki. Alternatywnie, kompozycja polimerowa - multimodalna lub co najmniej bimodalna, na przykład bimodalna lub trimodalna, może być wytwarzana przez polimeryzację w warunkach, w których powstaje kompozyqa polimerowa - multimodalna lub co najmniej bimodalna, na przykład bimodalna lub trójmodalna, np. z zastosowaniem układu katalizatora dla mieszanin z dwoma lub większą liczbą miejsc katalitycznych, przy zastosowaniu dwu- lub kilkustopniowego procesu polimeryzacji w różnych warunkach na różnych etapach (tj. różne temperatury, ciśnienia, środowiska polimeryzacji, ciśnienia cząstkowe wodoru, itp.). Przy wytwarzaniu polimeru w takim procesie reakg'i następczych, czyli stosując reaktory połączone szeregowo, oraz zastosowaniu innych warunków w każdym reaktorze, różne frakcje polimeru produkowane w różnych reaktorach będą miały swoje własne rozkłady mas cząsteczkowych, które mogą się znacząco różnić jeden od drugiego. Krzywa rozkładu masy cząsteczkowej otrzymywanego końcowego polimeru może być rozpatrywana jako nałożone na siebie krzywe rozkładu mas cząsteczkowych frakcji polimeru, które stosownie do tego będą wykazywać dwa lub większą liczbę różnych maksimów, lub co najmniej jedno znacząco rozszerzone maksimum, w porównaniu z krzywymi poszczególnych frakcji.

Polimer wykazujący taką krzywą rozkładu masy cząsteczkowej nazywany jest multimodalnym, trimodalnym lub bimodalnym.

Polimery multimodalne mogą być wytwarzane wieloma sposobami, które są opisane, np. w WO 92/12182 i WO 97/22633.

Polimer multimodalny jest korzystnie wytwarzany w wielostopniowym procesie w wielostopniowej sekwencji reakcji, jak zostało opisane w WO 92/12182. Treść tego dokumentu zostaje niniejszym włączona w całości jako odniesienie.

Znane jest wytwarzanie multimodalnych lub co najmniej bimodalnych, np. bimodalnych lub trimodalnych, polimerów, korzystnie multimodalnych lub bimodalnych polimerów olefinowych, takich jak multimodalne lub bimodalne polietyleny, w dwóch lub większej liczbie reaktorów połączonych szeregowo, dzięki któremu związki (A) i (B) mogą być wytwarzane w dowolnej kolejności.

Zgodnie z niniejszym wynalazkiem, główne etapy polimeryzacji korzystnie realizuje się jako kombinację polimeryzacji suspensyjnej / polimeryzacji w fazie gazowej. Polimeryzację suspensyjną korzystnie prowadzi się w tak zwanych reaktorach pętlicowych. Ewentualnie, i korzystniej, etap polimeryzacji suspensyjnej przebiega przez stadium fazy gazowej.

Ewentualnie, i korzystniej, główne etapy polimeryzacji mogę być poprzedzone przez pre-polimeryzację, w którym to przypadku wytwarzane jest do 20% wag., korzystnie 1 - 10% wag., korzystniej 1 - 5 % wag. całkowitej ilości kompozycji polimeru. W punkcie pre-polimeryzacji, cały katalizator wprowadza się do reaktora pętlicowego i polimeryzację realizuje się jako polimeryzację suspensyjną. Taka polimeryzacja prowadzi do wytworzenia mniejszych cząstek w kolejnych reaktorach i do otrzymania na koniec bardziej jednorodnego produktu. Taka pre-polimeryzacja została opisana na przykład w publikacji WO 96/18662.

Generalnie, stosowana jest technika prowadząca do otrzymania kompozycji polimerowej - multimodalnej lub co najmniej bimodalnej, na przykład bimodalnej lub trimodalnej, gdzie w kilku kolejnych reaktorach polimeryzacji stosowany jest katalizator Zieglera-Natty lub katalizator metalocenowy. Na przykład w produkcji bimodalnej kompozycji polietylenu 0 dużej gęstości, pierwszy polimer etylenu jest produkowany w pierwszym reaktorze w określonych warunkach stężenia gazowego wodoru, temperatury, ciśnienia i tak dalej. Po polimeryzacji polimer zawierający katalizator oddziela się od mieszaniny reakcyjnej 1 przenosi do drugiego reaktora, gdzie ma miejsce dalsza polimeryzacja w innych warunkach.

Składniki (A) i (B) mogą być produkowane przy użyciu dowolnego układu katalizatora, korzystnie katalizatora koordynacyjnego, takiego jak układ katalityczny Zieglera-Natty, korzystnie katalizatora koordynacyjnego, takiego jak katalizator Zieglera-Natty z metalem przejściowym z grup III-X układu okresowego (IUPAC), metalocenem, nie-metalocenem, w sposób znany w stanie techniki. Przykład korzystnego katalizatora Zieglera-Natty zawiera Ti, Mg i Al, jak opisano w dokumencie EP 0 688 794 BI, który jest niniejszym w całości włączony jako odnośnik. Jest to silnie aktywny pro-katalizator zawierający konkretny nieorganiczny nośnik, związek sieciujący osadzony na nośniku, który to związek sieciujący jest ten sam albo inny od związku tytanu, przy czym nieorganiczny nośnik kontaktuje się z chlorkiem alkilowym metalu, który jest rozpuszczalny w niepolarnym rozpuszczalniku węglowodorowym, i ma wzór (RnMeCl3.n)m, gdzie R oznacza grupę Ci-C2o-alkilową, Me oznacza metal z grupy 111(13) układu okresowego, n=l lub 2, i m = 1 lub 2, do uzyskania produktu pierwszej reakcji, i produkt pierwszej reakcji kontaktuje się ze związkiem zawierającym rodnik węglowodorowy i tlenek rodnika węglowodorowego związany z magnezem, który jest rozpuszczalny w polarnych rozpuszczalnikach węglowodorowych, do uzyskania produktu drugiej reakcji, i produkt drugiej reakcji kontaktuje się ze związkiem tytanu zawierającym chlor, posiadającym wzór ClxTi(ORIV)4-x, gdzie RIV oznacza grupę C2-C20-węglowodorową i x = 3 lub 4, do uzyskania pro-katalizatora. Korzystne nośniki stanowią tlenki nieorganiczne, korzystniej dwutlenek krzemu lub krzemionka. Najkorzystniej stosowana jest krzemionka posiadająca średnią wielkość cząstek 20 pm. Jeszcze korzystniej stosowany jest trietyloglin jako kokatalizator. Alternatywnie, może być stosowany metalocen metalu z grupy IV.

Korzystnie, polimer (A), polimer o małej masie cząsteczkowej (LMW), jest produkowany z dodatkiem lub bez dodatku komonomeru w pierwszym reaktorze, jak również poliolefina (B), polimer o dużej masie cząsteczkowej (HMW), jest produkowana z dodatkiem lub bez dodatku, korzystniej z dodatkiem, komonomeru w drugim reaktorze.

Otrzymany produkt końcowy składa się z jednorodnej mieszaniny polimerów z dwóch reaktorów, przy czym różne krzywe rozkładów mas cząsteczkowych tych polimerów tworzą razem krzywą rozkładu mas cząsteczkowych posiadającą szerokie maksimum lub dwa maksima, tj· produkt końcowy stanowi mieszaninę polimerów multimodalnych lub bimodalnych. Jako że multimodalne i, w szczególności, bimodalne polimery, korzystnie polimery etylenu i ich produkcja należą do stanu techniki, nie przytacza się niniejszym szczegółowego opisu, ale czyni się odwołanie do wyżej wspomnianego dokumentu WO 92/12182. Można zauważyć, że kolejność etapów reakcji może być odwrócona.

Korzystnie, jak stwierdzono powyżej, multimodalna kompozycja polimerowa według wynalazku stanowi bimodalną lub trimodalną kompozycję polimerową. Równie korzystnie bimodalna lub trimodalna kompozycja polimerowa jest wytworzona przez polimeryzację opisaną powyżej w różnych warunkach polimeryzacji w dwóch lub większej liczbie reaktorów polimeryzacji połączonych szeregowo.

Ponadto, korzystnie do wytwarzania kompozycji multimodalnej według wynalazku stosowany jest proces określony powyżej, w którym a) polimer (A) i poliolefinę (B) wytwarza się razem w wieloetapowym procesie obejmującym reaktor pętlicowy i reaktor do prowadzenia polimeryzacji w fazie gazowej, przy czym polimer (A) wytwarzany jest w przynajmniej jednym reaktorze pętlicowym a poliolefina (B) wytwarzana jest w reaktorze do prowadzenia polimeryzacji w fazie gazowej w obecności produktu reakcji (A) w reaktorze pętlicowym, i b) wypełniacz (C) i kompozycję zawierającą polimer (A) i poliolefinę (B) miesza się razem do ich połączenia. W szczególności, stosowany jest wieloetapowy proces opisany powyżej. Szczególnie korzystnie reaktor pętlicowy pracuje w temperaturze od 75 do 100°C, korzystniej w zakresie od 85 do 100°C, a najkorzystniej w zakresie od 90 do 98°C. Ciśnienie korzystnie wynosi przy tym od 58 do 68 bar, korzystnie od 60 do 65 bar.

Korzystnie, polimer (A) poddaje się prepolimeryzacji w pierwszym reaktorze pętlicowym, a następnie w trybie ciągłym przenosi do drugiego reaktora pętlicowego, gdzie polimer (A) jest dalej poddawany polimeryzacji. Korzystnie temperatura w drugim reaktorze pętlicowym wynosi od 90 do 98°C, korzystniej około 95°C. Ciśnienie korzystnie wynosi przy tym od 58 do 68 bar, korzystniej około 60 bar.

Ponadto, korzystnie w drugim reaktorze pętlicowym stężenie etylenu wynosi od 4 do 10% molowych, korzystniej od 5 do 8% molowych, a najkorzystniej około 6,7 % molowych.

Proporcja molowa wodoru do etylenu silnie zależy od stosowanego katalizatora. Musi być ona dostosowana do uzyskania żądanego wskaźnika szybkości płynięcia MFR polimeru odbieranego z reaktora pętlicowego. Dla korzystnego opisanego tu katalizatora, korzystne jest stosowanie proporcji molowej wodoru do etylenu od 100 do 800 mol/kmol, a korzystniej od 300 do 700 mol/kmol, jeszcze korzystniej od 400 do 650 mol/kmol, a najkorzystniej około 550 mol/kmol.

Suspensję polimeru następnie korzystnie usuwa się z reaktora pętlicowego przy użyciu osadników i następnie korzystnie wprowadza do zbiornika pracującego przy ciśnieniu około 3 bar, gdzie polimer oddziela się od większości fazy ciekłej. Następnie polimer korzystnie przenosi się do reaktora do prowadzenia polimeryzacji w fazie gazowej pracującego korzystnie w temperaturze 75 do 95°C, korzystniej 80 do 90°C, a najkorzystniej około 85°C, i korzystnie przy ciśnieniu 10 do 50 bar, korzystniej 15 do 25 bar, a najkorzystniej około 20 bar.

Ponadto, stosowane są komonomery etylenu, a wodór oraz azot jako gaz obojętny korzystnie wprowadza się do reaktora, tak, że frakcja etylenu w gazie fluidyzacyjnym korzystnie wynosi od 1 do 10% molowych, korzystniej od 1 do 5% molowych, a najkorzystniej około 2,5% molowych, a proporcja wodoru do etylenu korzystnie wynosi od 100 do 400 mol/kmol, korzystniej od 150 do 300 mol/kmol, a najkorzystniej około 210 mol/kmol.

Proporcja komonomeru do etylenu ma wpływ na żądaną gęstość polimeru bimodalnego. W związku z tym, korzystnie proporcja komonomeru do etylenu wynosi od 20 do 150 mol/kmol, korzystniej od 50 do 100 mol/kmol, a najkorzystniej około 80 mol/kmol. Korzystnie, polimer usuwa się z reaktora do prowadzenia polimeryzaq'i w fazie gazowej, a następnie miesza z dalszymi dodatkami jak przeciwutleniacze i/lub stabilizatory przetwórstwa przez mieszanie.

Mieszankę polimeru (A) i poliolefiny (B) miesza się następnie z wypełniaczem (C) dowolną odpowiednią metodą znaną w tej dziedzinie. Metody te obejmują łączenie składników w wytłaczarce dwuślimakowej, jak wytłaczarka dwuślimakowa z obrotem przeciwbieżnym lub wytłaczarka dwuślimakowa z obrotem współbieżnym, oraz łączenie składników w wytłaczarce jednoślimakowej.

Ponadto, niniejszy wynalazek obejmuje nowy wielowarstwowy materiał zawierający co najmniej a) podłoże jako pierwszą warstwę (I) oraz b) multimodalną kompozyq'ę polimerową opisaną powyżej jako co najmniej jedną kolejną warstwę (II).

Korzystnie, wielowarstwowy materiał składa się z a) podłoża jako pierwszej warstwy (I) oraz b) multimodalnej kompozycji polimerowej opisanej powyżej jako co najmniej jednej kolejnej warstwy (II).

Dalej korzystnie wielowarstwowy materiał stanowi dwuwarstwowy lub trójwarstwowy materiał składający się podłoża jako pierwszej warstwy i z kompozycji polimeru na drugą i trzecią warstwę, gdzie korzystnie co najmniej druga warstwa stanowi kompozycję polimeru określoną powyżej. Warstwy mogą być oczywiście w dowolnej kolejności. Opcjonalnie, ten wielowarstwowy materiał zawiera promotory adhezji, jak tytanian tetra-izopropylu, tytanian tetrastearylu, tytanian tetrakis(2-etyloheksylu), poli(dibutylotytanian).

Korzystnie, podłoże wybrane jest z grupy składającej się z papieru, tektury, folii aluminiowej i folii z tworzywa sztucznego.

Korzystnie, wielowarstwowy materiał zawiera jako dalszą warstwę (III) polietylen o małej gęstości (LDPE). W związku z tym, korzystnie polietylen o małej gęstości ma gęstość od 900 do 950 kg/m3, korzystniej od 915 do 925 kg/m3. Ponadto, korzystnie wskaźnik szybkości płynięcia MFR2 polietylenu o małej gęstości (LDPE) wynosi od 2,0 do 20,0 g/10 min, korzystniej od 3,0 do 10,0 g/10 min.

Korzystnie, masa powlekająca warstwy (III) zawierającej kompozycję polimeru według niniejszego wynalazku mieści się w zakresie od 5 do 60 g/m2, a korzystniej od 10 do 45 g/m2. Ponadto, korzystnie warstwa (III) zawierająca polietylen o małej gęstości (LDPE) opisany powyżej zawiera powłokę o masie od 0 do 25 g/m2, korzystniej od 3 do 18 g/m2.

Niniejszy wynalazek obejmuje także folię, korzystnie folię odlewaną, zawierającą multimodalną kompozycję polimerową opisaną powyżej, a korzystniej folia składa się z multimodalnej kompozycji polimerowej według wynalazku.

Ponadto, niniejszy wynalazek dostarcza sposobu wytwarzania wielowarstwowego materiału zawierającego innowacyjną kompozycję polimerową opisaną powyżej. W związku z tym, korzystnie multimodalną kompozycję polimerową opisaną powyżej nanosi się na podłoże za pomocą linii do powlekania obejmującej rozwijarkę, nawijarkę, bęben chłodzący i głowicę powlekającą. Korzystnie, prędkość przesuwu linii do powlekania mieści się w zakresie od 50 do 5000 m/min, korzystniej od 100 do 1500 m/min. Powłokę można wykonać za pomocą dowolnej linii znanej w tej dziedzinie. Korzystnie stosuje się linię do powlekania z co najmniej dwiema wytłaczarkami umożliwiającą wytwarzanie wielowarstwowych powłok z różnych polimerów. Możliwe jest również zaadoptowanie linii do obróbki stopu polimeru opuszczającego głowicę w celu poprawy przyczepności, np. przez działanie ozonem, wyładowanie koronowe lub obróbkę płomieniową.

Ponadto, niniejszy wynalazek obejmuje zastosowanie kompozycji multimodalnego polimeru określonej powyżej do powlekania przez wytłaczanie, zwłaszcza do powlekania przez wytłaczanie prowadzącego do wytworzenia wielowarstwowego materiału opisanego powyżej.

Ponadto, niniejszy wynalazek dotyczy zastosowania kompozycji multimodalnego polimeru do folii, korzystnie folii odlewanych.

Poniżej niniejszy wynalazek jest przedstawiony przy pomocy przykładów.

Przykłady

Pomiary WVTR:

Współczynnik szybkości przenikania pary wodnej mierzony był w warunkach wilgotności względnej 90% i temperaturze 38°C zgodnie z metodą ASTM E96.

Masa podstawowa lub masa powłoki:

Masę podstawową (lub masę powłoki) oznaczano następująco: Od wytłaczanego powlekanego papieru równolegle odcinano pięć próbek poprzecznie do kierunku linii. Rozmiar próbek wynosił 10 cm x 10 cm. Próbki suszono w suszami w 105°C przez godzinę. Następnie próbki ważono i masę powłoki obliczano jako różnicę między masą podstawową powlekanej struktury i masą podstawową podłoża. Wyniki podawano jako masę tworzywa na metr kwadratowy.

Masy cząsteczkowe średnie i rozkład masy cząsteczkowej:

Masy cząsteczkowe średnie i rozkład masy cząsteczkowej oznaczano zgodnie z ISO 16014, część 2 kalibracja uniwersalna (wzorce polistyrenowe o wąskim MWD (kalibracja uniwersalna) i stosując zestaw 2 kolumn ze złożem mieszanym + 1 x 107 A Tosohas (JP). Gęstość: Gęstość oznaczano zgodnie z ISO 1183-1987.

Wskaźnik szybkości płynięcia lub liczba stopowa:

Wskaźnik szybkości płynięcia (określany również mianem liczby stopowej) oznaczany był zgodnie z ISO 1133, w 190°C. Obciążenie stosowane w pomiarze jest wskazane jako indeks dolny, tj. MFR2 oznacza MFR mierzony przy obciążeniu 2,16 kg.

Stosunek wskaźników szybkości płynięcia:

Stosunek wskaźników szybkości płynięcia oznacza stosunek wskaźników szybkości płynięcia mierzonych dla przy różnych obciążeniach, tj. FRR5/2 oznacza stosunek MFR5 do MFR5.

Zwijanie:

Zwijanie oznaczano wycinając koliste próbki posiadające powierzchnię 100 cm2 w ciągu dwu godzin od powlekania. Próbkę pozostawia się następnie swobodnie do obkurczenia na stoliku na dwie minuty. Zwijanie jest mierzone jako różnica (w mm) od stolika do zwiniętego arkusza.

Przykład 1

Suchą mieszankę granulatu sporządzono z 650 kg polietylenu o małej gęstości CA8200 z 300 kg wypełniacza talkowego Finntalc M05SL, produkowanego i sprzedawanego przez Mondo Minerals i 50 kg wosku Clariant PP6100 PP. Następnie tę mieszankę mieszano do połączenia i peletyzowano stosując wyżej wymienioną wytłaczarkę ZSK70. Temperatura stopu podczas wytłaczania wynosiła 200°C. Następnie kompozycję suszono w 60°C przez 6 godzin dla usunięcia wilgoci. CA8200 stanowi polietylen o małej gęstości zaprojektowany do powlekania przez wytłaczanie, produkowany i sprzedawany przez Borealis. Jest on produkowany w polimeryzacji wolnorodnikowej w autoklawie wysokociśnieniowym. Ma on MFR2 7,5 g/10 min i gęstość 920 kg/m3. Clariant PP6100 stanowi polimer propylenowy o o małej masie cząsteczkowej posiadający liczbowo średnią masę cząsteczkową 2090 g/mol, wagowo średnią masę cząsteczkową 5.370 g/mol, z-średnią masę cząsteczkową 10900 g/mol i temperaturę mięknienia oznaczaną metodą analizy DSC wynoszącą 109°C. Kompozycja ma gęstość 1195,7 kg/m3 i MFR2 6,1 g/10 min.

Przykład porównawczy 1

Powtórzono procedurę z Przykładu 1, z tym wyjątkiem, że ilość CA 8200 wynosiła 700 kg, a Clariant PP6100 nie był stosowany. Ponadto, nie przeprowadzano suszenia w 60°C.

Tabela 1: Dane dla kompozycji zawierających poliolefiny i talk stosowane w foliach odlewanych.

NA - nie ma zastosowania

Przykład 2

Kompozycję z Przykładu 1 stosowano do wykonania folii w skali laboratoryjnej (w laboratoriach Collin) na linii do produkcji folii odlewanych, zawierającej wytłaczarkę jednoślimakową o średnicy ślimaka 30 mm i stosunku długości do średnicy (L/D) wynoszącym 30. Prędkość przesuwu linii wynosiła 10 m/s (od 8,9 do 10,3 m/s), wydajność 5 kg/h (od 4,91 do 6,07 kg/h), temperatura głowicy 250°C i temperatura stopu 70°C (68 do 72°C). Dane zamieszczono w Tabeli 2.

Grubość folii wynosiła 45 pm. WVTR wynosił 5,0 g/m2/24 h.

Przykład 3

Powtórzono procedurę z Przykładu 2, z tym wyjątkiem, że grubość folii wynosiła 98 pm. WVTR wynosił 2,3 g/m2/24 h.

Przykład porównawczy 2

Powtórzono procedurę z Przykładu 3, z tym wyjątkiem, że zamiast kompozycji z Przykładu 1 stosowano kompozycję z Przykładu porównawczego 1. Dane zamieszczono w Tabeli 2.

Tabela 2: Dane dla folii odlewanych.

Borealis Technology Oy; Finlandia

Claims (1)

1. Zastrzeżenia patentowe Multimodalna kompozycja polimerowa zawierająca a. co najmniej jeden polimer (A); b. co najmniej jedną poliolefmę (B) posiadającą wagowo średnią masę cząsteczkową (Mw) większą niż polimer (A); oraz c. wypełniacz (C), przy czym kompozycja polimerowa bez wypełniacza (C) ma gęstość 940 kg/m3 lub mniejszą, znamienna tym, że co najmniej jeden polimer (A) stanowi wosk posiadający wagowo średnią masę cząsteczkową (Mw) mniejszą niż 10000 g/mol. Kompozycja polimerowa według zastrzeżenia 1, znamienna tym, że wosk wybrany jest spośród co najmniej jednego składnika spośród: (i) wosku polipropylenowego posiadającego wagowo średnią masę cząsteczkową (Mw) mniejszą niż 10000 g/mol lub wosku polietylenowego posiadającego wagowo średnią masę cząsteczkową (Mw) mniejszą niż 10000 g/mol, lub (ii) wosku dimeru alkiloketenu posiadającego wagowo średnią masę cząsteczkową (Mw) mniejszą niż 10000 g/mol. Kompozycja polimerowa według zastrzeżenia 1 albo 2, znamienna tym, że zawiera ponadto poliolefinę posiadającą wagowo średnią masę cząsteczkową (Mw) od 10000 g/mol do 60000 g/mol jako polimer (A). Kompozycja polimerowa według dowolnego z poprzednich zastrzeżeń od 1 do 3, znamienna tym, że polimer (A) ma gęstość mniejszą niż 945 kg/m3. Kompozycja polimerowa według dowolnego z poprzednich zastrzeżeń od 1 do 4, znamienna tym, że multimodalna kompozycja polimerowa stanowi co najmniej bimodalną kompozycję polimerową. Kompozycja polimerowa według dowolnego z poprzednich zastrzeżeń od 1 do 5, znamienna tym, że poliolefina (B) ma wagowo średnią masę cząsteczkową (Mw) większą niż 80000 g/mol. Kompozycja polimerowa według dowolnego z poprzednich zastrzeżeń od 1 do 6, znamienna tym, że poliolefinę (B) stanowi polietylen. Kompozycja polimerowa według zastrzeżenia 7, znamienna tym, że poliolefinę (B) stanowi polietylen o małej gęstości (LDPE), liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) lub liniowy polietylen o średniej gęstości (LMDPE). Kompozyqa polimerowa według dowolnego z poprzednich zastrzeżeń od 1 do 8, znamienna tym, że całkowita kompozyqa polimerowa zawiera od 1 do 50% wag. polimeru (A), od 40 do 90% wag. poliolefiny (B) i od 1 do 50% wag. wypełniacza (C). Kompozycja polimerowa według dowolnego z poprzednich zastrzeżeń od 1 do 9, znamienna tym, że kompozycja polimerowa bez wypełniacza (C) posiada wskaźnik szybkości płynięcia stopu MFR2 zgodnie z ISO 1133, w 190°C, od 5 do 20 g/10 min. Kompozycja polimerowa według dowolnego z poprzednich zastrzeżeń od 1 do 10, znamienna tym, że kompozycja polimerowa bez wypełniacza (C) posiada wskaźnik szybkości płynięcia stopu MFR5 zgodnie z ISO 1133, w 190°C, od 20 do 40 g/10 min. Kompozycja polimerowa według dowolnego z poprzednich zastrzeżeń od 1 do 11, znamienna tym, że kompozycja polimerowa bez wypełniacza (C) posiada stosunek wskaźników szybkości płynięcia MFR5/MFR2 od 2,5 do 4,5. Kompozycja polimerowa według dowolnego z poprzednich zastrzeżeń od 1 do 12, znamienna tym, że kompozycja polimerowa bez wypełniacza (C) posiada stosunek wagowo średniej masy cząsteczkowej (Mw) do liczbowo średniej masy cząsteczkowej (Mn) od 8 do 25. Kompozycja polimerowa według dowolnego z poprzednich zastrzeżeń od 1 do 13, znamienna tym, że 95% wag. wypełniacza (C) ma wielkość cząstek poniżej 10 pm. Kompozycja polimerowa według dowolnego z poprzednich zastrzeżeń od 1 do 14, znamienna tym, że wypełniacz (C) stanowi talk. Kompozycja polimerowa według dowolnego z poprzednich zastrzeżeń od 1 do 15, znamienna tym, że kompozycja polimerowa zawiera dodatkowo przeciwutleniacz(e) i/lub stabilizatory przetwórstwa w ilości poniżej 2000 ppm całości kompozycji. Kompozycja polimerowa według dowolnego z poprzednich zastrzeżeń od 1 do 16, znamienna tym, że kompozycja polimerowa stanowi liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) lub liniowy polietylen o średniej gęstości (LMDPE), przy czym polimer (A) i poliolefina (B) są wytwarzane w wielostopniowym procesie polimeryzacji. Kompozycja polimerowa według zastrzeżenia 17, znamienna tym, że ilość jednostek komonomeru w liniowym polietylenie o małej gęstości (LLDPE) lub liniowym polietylenie 0 średniej gęstości (LMDPE) wynosi od 0,1 do 1,0% molowego. Kompozycja polimeru według zastrzeżenia 17 albo 18, znamienna tym, że polimer (A) 1 poliolefina (B) stanowi liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) lub liniowy polietylen o średniej gęstości (LMDPE), przy czym jednostki komonomeru wybrane są grupy składającej się z C3 α-olefin, C4 a-olefin, C5 a-olefin, C6 a-olefin, C7 a-olefin, C8 a-olefin, C9 a-olefin, Qo a-olefin, Cu a-olefin, Ci2 a-olefin, Ci3 a-olefin, C14 a-olefin, Ci5 a-olefin, Cł6 a-olefin, C17 a-olefin, C18 a-olefin, Ci9 a-olefin i C20 a-olefin. Kompozycja polimerowa według dowolnego z zastrzeżeń od 1 do 16, znamienna tym, że polimer (A) stanowi wosk określony w zastrzeżeniu 1, a poliolefinę (B) stanowi liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) lub polietylen o małej gęstości (LDPE). Kompozycja polimerowa według zastrzeżenia 20, znamienna tym, że kompozycja polimerowa zawiera dodatkowo poliolefinę stanowiącą liniowy polietylen o małej gęstości (LLDPE) jako kolejny polimer (A). Materiał wielowarstwowy zawierający a. podłoże jako pierwszą warstwę (I), i b. multimodalnegą kompozycję polimerową określoną w dowolnym z poprzednich zastrzeżeń jako co najmniej jedną kolejną warstwę (II). Materiał wielowarstwowy według zastrzeżenia 22, znamienny tym, że podłoże wybrane jest z grupy składającej się z papieru, tektury, folii aluminiowej i folii z tworzywa sztucznego. Materiał wielowarstwowy według zastrzeżenia od 22 albo 23, znamienny tym, że wielowarstwowy materiał zawiera kolejną warstwę (III) obejmującą polietylen o małej gęstości (LDPE). Materiał wielowarstwowy według dowolnego z poprzednich zastrzeżeń od 22 do 24, znamienny tym, że warstwa (III) polietylenu o małej gęstości (LDPE) posiada wskaźnik szybkości płynięcia stopu MFR2 zgodnie z ISO 1133, w 190°C, co najmniej 5 g/10 min. Folia zawierająca multimodalną kompozycję polimerowa określoną w dowolnym z poprzednich zastrzeżeń od 1 do 21. Sposób wytwarzania kompozycji określonej w dowolnym z poprzednich zastrzeżeń od 1 do 21, znamienny tym, że a. polimer (A) i poliolefinę (B) wytwarza się razem w wieloetapowym procesie obejmującym reaktor pętlicowy i reaktor do prowadzenia polimeryzacji w fazie gazowej, przy czym polimer (A) wytwarzany jest w przynajmniej jednym reaktorze pętlicowym a poliolefina (B) wytwarzana jest w reaktorze do prowadzenia polimeryzacji w fazie gazowej; i b. wypełniacz (C) i kompozycję zawierającą polimer (A) i poliolefinę (B) miesza się razem do ich połączenia. Sposób według zastrzeżenia 27, znamienny tym, że katalizator stosowany w procesie wytwarzania kompozycji zawierającej polimer (A) i poliolefinę (B) stanowi silnie aktywny pro-katalizator zawierający rozdrobniony nieorganiczny nośnik, związek chloru osadzony na nośniku, gdzie związek chloru jest ten sam albo inny od związku tytanu, przy czym nieorganiczny nośnik kontaktuje się z chlorkiem alkilowym metalu, który jest rozpuszczalny w niepolamych rozpuszczalnikach węglowodorowych, i ma wzór (RnMeCI3-n)m, gdzie R oznacza grupę Ci-C2o-alkilową, Me oznacza metal z grupy 111(13) układu okresowego, n=l lub 2, zaś m = 1 lub 2, do uzyskania produktu pierwszej reakcji, oraz produkt pierwszej reakcji kontaktuje się ze związkiem zawierającym rodnik węglowodorowy lub tlenek rodnika węglowodorowego związany z magnezem, który jest rozpuszczalny w polarnych rozpuszczalnikach węglowodorowych, do uzyskania produktu drugiej reakcji, oraz produkt drugiej reakcji kontaktuje się ze związkiem tytanu zawierającym chlor, posiadającym wzór ClxTi(ORIV)4-x, gdzie R1V oznacza grupę C2-C20-węglowodorową i x = 3 lub 4, do uzyskania pro-katalizatora. Sposób wytwarzania materiału wielowarstwowego określonego w dowolnym z zastrzeżeń od 22 do 25, znamienny tym, że multimodalną kompozycję polimerową określoną w dowolnym z zastrzeżeń od 1 do 21 nanosi się na podłoże przy użyciu linii do powlekania folią obejmującej rozwijarkę, nawijarkę, bęben chłodzący i głowicę powlekającą. Zastosowanie multimodalnej kompozycji polimerowej określonej w dowolnym z zastrzeżeń od 1 do 21 do powlekania przez wytłaczanie. Zastosowanie według zastrzeżenia 30, znamienne tym, że wytłaczana kompozycja polimerowa określona w dowolnym z zastrzeżeń od 1 do 21 jest stosowana do powlekania przez wytłaczanie z wytworzeniem materiału wielowarstwowego określonego w dowolnym z zastrzeżeń od 22 do 25. Zastosowanie multimodalnej kompozycji polimerowej określonej w dowolnym z zastrzeżeń od 1 do 21 w folii, korzystnie w folii odlewanej. Borealis Technology Oy; Finlandia