PL183086B1

PL183086B1 - Sposób analizy lokalizacji ruchu stacji bazowej w komórkowej sieci radiokomunikacyjnej

Info

Publication number: PL183086B1
Application number: PL97329334A
Authority: PL
Inventors: Olivier Ho-A-Chuck
Original assignee: France Telecom
Priority date: 1996-04-18
Filing date: 1997-04-15
Publication date: 2002-05-31
Also published as: FR2747874A1; DK0894412T3; CA2252006C; EP0894412B1; CA2252006A1; ES2214617T3; DE69727214D1; EP0894412A1; BR9708698A; DE69727214T2; PL329334A1; CN1216667A; US5828962A; WO1997039598A1; FR2747874B1; CN1134199C; ZA973351B; HK1017965A1

Abstract

1 Sposób analizy lokalizacji ruchu stacji bazowej w komórkowej sieci radiokomunikacyjnej, w którym kazda stacje r uchoma obsluguje sie przez ba- dana stacje bazowa transmitujaca okresowo do badanej stacji bazowej próbki pomiarowe, niosace kazda wartosci parametru radiowego mierzonego przez stacje ruchoma wzgledem badanej stacji bazowej, i wiele sasiednich stacji ba- zowych, identyfikowanych w uprzednio okreslonym zespole stacji bazowych sasiednich wzgledem badanej stacji bazowej, znamienny tym, ze pobiera sie próbki pomiarowe, odbierane przez badana stacje bazowa, przetwarza sie po- brane próbki pomiarowe tak, ze wytwarza sie przetworzona próbke p grup da- nych, pochodzaca z kazdej próbki pomiarowej, dostarczanej ze stacji ruchomej, przy czym stosuje sie kazda grupe danych zawierajaca identyfikator Id,(j) jednej z sasiednich stacji bazowych uprzednio okreslonego zespolu i dana pomiarowa CMC,(j) zalezna od wartosci parametru radiowego, mierzo- nego przez stacje ruchoma wzgledem identyfikowanej, sasiedniej stacji bazo- wej, a grupy danych kazdej przetworzonej próbki porzadkuje sie tak, ze grupa rzedu odpowiada i-tej wiekszej wartosci parametru radiowego, mie- rzonego wzgledem sasiednich stacji bazowych tego zespolu, dzieli sie przetworzone próbki na kategorie, a kazda kategorie wiaze sie, dla kazdej liczby calkowitej i zawartej pomiedzy 1 oraz p, z para rzedu i, utworzona przez identyfikator At(k) stacji bazowej uprzednio okreslonego zespolu oraz przez przedzial zmian [m,(q,(k)), M, (qi(k))], przy czym przetworzona próbke przydziela sie do kategorii, gdy dla kazdej liczby calkowitej i, zawartej po- miedzy 1 oraz p, z jednej strony identyfikator stacji bazowej grupy danych rzedu i tej przetworzonej próbki jest zgodny z identyfikatorem stacji bazowej pary rzedu i, zwiazanej z ta kategoria, i z drugiej strony dana pomiarowa z gru- py danych rzedu i tej przetworzonej próbki przypada do przedzialu zmiany pary rzedu i, zwiazanej z ta kategoria, wiaze sie poszczególne strefy geografi- czne z przynajmniej pewnymi kategoriami na podstawie danych kartograficz- nych parametru radiowego i ocenia sie gestosci ruchu w strefach geograficznych na podstawie liczb próbek C(k) przydzielonych wlasciwym kategoriom FI G. 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób analizy lokalizacji ruchu stacji bazowej w komórkowej sieci radiokomunikacyjnej.

W komórkowej sieci radiokomunikacyjnej lokalizacja ruchu w komórce jest ważnym problemem. Począwszy od pewnego stanu zagęszczenia sieci, nieuniknione stająsię mikrokomórki. W sieci z mikrokomórkami stacje bazowe o małym zasięgu sąwykorzystywane do tworzenia komórek o małych rozmiarach, tak zwanych mikrokomórek lub pikokomórek zawartych w komórkach o większych rozmiarach, tak zwanych komórkach parasola. Te mikrokomórki umożliwiają wspomaganie komórek parasola w strefach o dużej gęstości ruchu lokalnego. W praktyce realiza183 086 cja sieci mikrokomórkowej następuje przez dodanie mikrokomórek do istniejącej już sieci komórek stosunkowo większych.

Operator ma na celu ustalenia najlepszego położenia dla mikrokomórek i znalezienie sposobu określenia stref o dużej gęstości ruchu. Najczęściej operator opiera się na danych rynkowych dla przewidywania stref o dużej gęstości ruchu, a także umieszcza mikrokomórki na szczególnie ruchliwych ulicach, blisko centrów handlowych itd. Jednak ten sposób doświadczalny jest często bezskuteczny.

Lokalizacja polega na przetwarzaniu wyników pomiarów dokonywanych przez obiekty ruchome, potrzebnych w większości sieci komórkowych, w zakresie procedur z dziedziny zasobów radiowych. Pomiary są dokonywane w czasie rzeczywistym i stanowią później przedmiot przetwarzania statystycznego do identyfikacji stref o większej gęstości ruchu. Dane są obliczane za pomocą urządzenia ustawianego przez operatora lub określane doświadczalnie, dokonując ciąg pomiarów.

Znany jest sposób analizy rozkładu ruchu w różnych sektorach przy zastosowaniu komórek z antenami sektorowymi i w wyniku obrotu sektorów wnioskowanie o rozkładzie ruchu względem kolejnych azymutów geograficznych. Jednak ten sposób daje wyniki mało dokładne w przypadku sieci miejskiej.

Znany jest także sposób analizy rozkładu ruchu przy zastosowaniu stacji bazowej ruchomej, która przemieszcza się w komórce zależnie od napotykanego ruchu. Ten sposób jest skuteczny, jednak stosunkowo skomplikowany.

Istotą wynalazkujest sposób, który polega na tym, że pobiera się próbki pomiarowe, odbierane przez badaną stację bazową, przetwarza się pobrane próbki pomiarowe tak, że wytwarza się przetworzoną próbkę p grup danych, pochodzącą z każdej próbki pomiarowej, dostarczanej ze stacji ruchomej, przy czym stosuje się każdą grupę danych zawierającą identyfikator Id,(j) jednej z sąsiednich stacji bazowych uprzednio określonego zespołu i daną pomiarową CMC,(j) zależną od wartości parametru radiowego, mierzonego przez stację ruchomąwzględem identyfikowanej, sąsiedniej stacji bazowej, a grupy danych każdej przetworzonej próbki porządkuje się tak, że grupa rzędu ii < i < poppowiada i-tej większej wartościpEnamehuradiowego, mieioonego względem sąsiednich stacji bazowych tego zespołu, dzieli się przetworzone próbki na katezgπn, a każdą kategorię wiąże się, dla każdej liczby całkowitej i zawartej pomiędzy 1 oraz p, z parą rzędu i, utworzoną przez identyfikator A,(k) stacji bazowej uprzednio określonego zespołu oraz przez przedział zmian [m,(q,(k)), M,(q,(k))], przy czym przetworzoną próbkę przydziela się do kategorii, gdy dla każdej liczby całkowitej i, zawartej pomiędzy 1 o^p, zjednej strony identyfikator stacji bazowej grupy danych rzędu i tej przetworzonej próbki jest zgodny z identyfikatorem stacji bazowej pary rzędu i, związanej z tą kategorią, i z drugiej strony dana pomiarową z grupy danych rzędu i tej przetworzonej próbki przypada do przedziału zmiany pary rzędu i, związanej z tą kategorią, wiąże się poszczególne strefy gngzrdfiśzon z przynajmniej pewnymi kategoriami na podstawie danych kartograficznych parametru radiowego i ocenia się gęstości ruchu w strefach geograficznych na podstawie liczb próbek C(k) przydzielonych właściwym katnzgnom.

Korzystnym jest, że mierzy się przez stację ruchomą względem stacji bazowej poziom mocy radiowej, którą odbiera się przez stację ruchomą ze stacji bazowej.

Korzystnym jest, że jako danąpomiarową, zawartą w grupie danych przetwarzanej próbki, pochodzącej z próbki pomiarowej dostarczanej przez stację ruchomą, wprowadza się różnicę między wartością parametru radiowego, mierzooezg przez stację ruchomą względem sąsiedniej stacji bazowej, idnniyfikgwaongo w grupie danych, i wartością parametru radiowego, mierzonego przez stację ruchomą względem badanej stacji bazowej.

Korzystnym jest, że dla każdej liczby całkowitej i, zawartej pomiędzy 1 oraz p, przedziały zmian par rzędu i, związane z kategoriami, określa się na podstawie rozkładu statystycznego danych pomiarowych grup rzędu i przetwarzanych próbek.

Zaletą wynalazku jest zapewnienie sposobu lokalizacji rzeczywistego ruchu w komórce dla realizacji sieci radiokomunikacyjnej o zmniejszonym zagęszczeniu lub z mikrokomórkami.

183 086

Sposób według wynalazku umożliwia dokładną obserwację nawet wysoce zlokalizowanego ruchu w komórce obsługiwanej przez badaną stację bazową.

Przedmiot wynalazkujest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok schematyczny komórkowej sieci radiokomunikacyjnej, pokazujący środki do realizacji wynalazku, fig. 2 - ogólna sieć działań przy realizacji sposobu analizy według wynalazku i fig. 3 do 7 - schematy ilustrujące oceny gęstości ruchu w sieci takiej, jak przedstawiona schematycznie na fig. 1.

Figura 1 przedstawia siedem stacji bazowych 10-16 komórkowej sieci radiotelefonicznej. Strefa pokrycia każdej stacji bazowej 10-16 jest nazywana komórką C0 - C6 i ma kształt sześciokąta.

W następnym opisie zakłada się, że sieć komórkowa jest siecią typu GSM, w której każda stacja bazowa jest dołączona do jednostki funkcyjnej nazywanej sterownikiem 20 stacji bazowej, a każdy sterownik 20 steruje jedną lub większą ilością stacji bazowych. W przykładzie przedstawionym na fig. 1 sterownik 20 jest związany ze stacjami bazowymi 10, 14 i 15.

Środki wytwarzane przez stacje ruchome MS służą w sieciach GSM do procesów sterowania połączeniami radiowymi, mianowicie automatycznym przesyłaniem międzykomórkowym. Każda stacjabazowa 10-16 informuje stacjeruchome MS, że przesyła listę identyfikującą zespół sąsiednich stacji bazowych 10-16 nadzorowanych przez stacje ruchome MS. W systemie gSm identyfikator sąsiedniej stacji bazowej 10-16 składa się z numeru częstotliwości nośnej kanału rozsyłania BCCH i sześciobitowego kodu identyfikacyjnego BSIC. Stacja bazowa 10-16 informuje stacje ruchome MS, że przesyła numery częstotliwości nośnych do układu nadzorującego. Badając kanał rozsyłania BCCH, mający jedną z częstotliwości z listy, stacja ruchoma MS wyszukuje właściwy kod identyfikacyjny BSIC. Stacja ruchoma MS mierzy poziom mocy, który odbiera obsługująca stacjabazowa 10-16 i sąsiednie stacje bazowe 10-16. Każda wartość poziomu mocy jest kodowana w decybelach na sześć bitów dla parametru RXLEV, a wartość RXLEV=0 odpowiada mocy mniejszej od -110 dBm i wartość RXLEV=63 odpowiada mocy większej od - 48 dBm.

Te dane są przesyłane przez stację ruchomą MS do jej stacji bazowej 10-16, obsługiwanej w kanale SACCH o okresowości 480 ms, co oznacza, że co każde 480 ms stacja ruchoma MS wysyła próbkę pomiarową, zawierającą względny parametr RXLEV do obsługującej stacji bazowej 10-16 i przynajmniej do pewnych sąsiednich stacji bazowych 10-16 parametr RxlEv oraz identyfikator określony przez częstotliwość i sześciobitowy kod identyfikacyjny BSIC. Ta próbka pomiarowajest zawarta w komunikacie nazywanym pomiarwynik w terminologii GSM. Dla procedur sterowania połączeniami radiowymi, stacja bazowa 10-16 transmituje próbki pomiarowe do sterownika 20 stacji bazowej w komunikacie pomiarwynik.

Wynalazek proponuje przetwarzanie statystyczne informacji zawartych w komunikatach pomiar_wynik. Układ rejestracji 21 komunikatów jest usytuowany w interfejsie pomiędzy badaną stacją bazową i jej sterownikiem, co stanowi interfejs A-BIS do badania komunikatów w tym interfejsie, oraz układ selekcji i układ rejestracji komunikatów pomiarwynik, transmitowanych przez badaną stację bazową. W przykładzie przedstawionym na fig. 1 zakłada się, że badana stacja bazowa jest stacją 10 komórki CO i zespół sąsiednich stacji bazowych, których lista jest wysyłana do obsługiwanych stacji ruchomych MS, jest złożony ze stacji bazowych 11-16 komórek C1-C6. Układ rejestracji 21 jest utworzony na przykład przez układ próbkowania protokołów. Próbki pomiarowe są zarejestrowane na nośniku pamięci 22, takim jak dyskietka. Czas rejestracji zależy od liczby N próbek pomiarowych, które sąpotrzebne do analizy lokalizacji ruchu. W przypadku komórek w środowisku miejskim, zwykle jest potrzebnych wiele dziesiątek tysięcy próbek pomiarowych, a ta liczba może zmieniać się znacznie zgodnie z kompromisem zawartym pomiędzy niezawodnością i złożonością realizowanych obliczeń statystycznych.

Figura 2 przedstawia sieć działań przy odbiorze komunikatów pomiarwynik, w której etap 30 jest realizowany przez układ rejestracji 21. Następne etapy 31-36 sąrealizowane przez komputer 23, na przykład komputer typu PC.

183 086

Pierwszy etap 31 polega na przetwarzaniu odbieranych próbek pomiarowych. W celu uniknięcia rozważania pewnych tłumień występujących w środowiskach „in-car” lub „in-door”, poziomy mocy RXLEV_NCELL(n) mierzone przez stację ruchomąwzględem sąsiedniej komórki są wyrażane w wartościach względem poziomu pola RxLEV_DL mierzonego przez stację ruchomą od obsługującej stacji bazowej. Dla sąsiedniej komórki n określa się również dane pomiarowe CMC(n) przez CMC(n)=RXLEV_DL - RXLEX_NCELL(n), przy czym parametry RXLEV_ dL i RXLEV_NCELL(n) określone w standardzie GSM 05.08. Dla każdej próbki pomiarowej poziomy mocy występująw zakresie zmniejszającym się. Każda przetwarzana próbka j (1 <j <N) składa się więc z p grup danych Id₁(j), CMC,(j) dla 1 <j <p, gdzie Id, (j) oznacza tożsamość, przy częstotliwości nośnej kanału rozsyłania BCCH i kodzie identyfikacyjnym BSIC zgodnym dla stacji bazowej sąsiedniej względem stacji obsługiwanej, od której stacja ruchoma otrzymuje próbkę pomiarową i-tą o większej wartości od poziomu mocy dostarczanego przez sąsiednie stacje nadzorcze i CMC, (j) oznacza wartość odpowiadającądanym pomiarowym CMC.

Przetwarzane próbki są następnie dzielone na kategorie. Każda kategoria k jest określona przez p uporządkowanych par A, (k), q, (k) (1 < j < p), utworzonych każda przez tożsamość A, (k) jednej z sąsiednich komórek Cl - C6 stacji bazowych oraz przez przedział zmian oznaczony przez indeks q_I (k). Dla każdej liczby całkowitej i zawartej pomiędzy 1 oraz p, indeks q, (k) może przyjmować Q, wartości 12, tak,że j essmożliwych Q, przedziałów zmian: [m,((),

M, (11 [,..., [m, (Q,), M, (Q,) ]. Przetwarzana próbkaj jest przydzielana do kategorii k, ponieważ dla każdej wartości i od 1do p, Id_t (j)=A, (k) i CMC, (j) E [m, (q, (k))], M, (q, (k))]. Liczba możliwych kategorii wydaje się a priori bardzo duża, przy czym [m!/ (m-p) ! ]xQ,x... xQp ponieważ m oznacza liczbę sąsiednich stacji nadzorowanych, lecz w praktyce liczba obserwowanych kategorii jest znacznie mniejsza i bardzo duża ich część może być jeszcze ignorowana, gdyż zawiera pewną liczbę próbek nie znaczących.

Przedziały zmian par rzędu i określające kategorie są korzystnie otrzymywane na podstawie rozkładu statystycznego danych pomiarowych CMC, (j) przetwarzanych próbek j= 1,..., N. Również w etapie 32 komputer określa histogramy danych pomiarowych CMC, dla każdego rzędu i, co umożliwia obliczyć średnią E, i typ odchylenia σ,:

E, =^ŻCMC,G)

N j= i </=^Z(CMC. <j)-E,)²

J= 1

Te dwa parametry E„ σ, sąwykorzystywane do określania przedziałów względnych zmian rzędu i w etapie 33. W tym względzie można wzmiankować trzy możliwości:

(i) określić przedziały Q, = 2 względem średniej: [- w, EJ, [E, + w], (ii) określić przedziały Q, = 3 względem średniej i typu odchylenia: [-w, E,- σ,], [E,- σ„ E,+c,], [Ε,+σ,, + α>], (iii) określić przedziały Q, = 3 względem średniej i typu odchylenia oraz zapas Δ„ uwzględniając tłumienie: [- w, E, - σ,-Δ,], ^,-σ,-Δ,, E,+ σ, +Δ,], [E, + σ, +Δ„ + w ].

Jest możliwe dostosowanie różnych określeń przedziałów do różnych rzędów i. Sposób (iii) zapewnia najlepsze wyniki, zwykle przy wartościach Δ reprezentujących odchylenia mocy od 5 do 10 dB.

Po wyborze przedziałów zmian komputer 23 wykonuje etap 34 identyfikacji kategorii k i zliczania próbek według kategorii. Ten etap jest wykonywany przy pomocy obwodu na N przetwarzanych próbkach. Dla każdej próbki j badanej przez ten obwód, komputer określa, czy jedna z kategorii k poprzednio zidentyfikowanych spełnia Id, (j)^=A, (k) oraz CMC, (j) E[m, (q, (k)), M,

183 086 (q, (k))] dla wszystkich i. W potwierdzeniu liczba próbek C (k) przydzielonych do badanej kategorii k jest zwiększana o jednąprzed badaniem następnej próbki. W przeciwnym razie nowa kategoria U jest identyfikowana względem bieżącej próbki i przydzielona jej liczba C (k) próbek jest początkowana przed badaniem następnej próbki. Na końcu etapu 34 kategorie nie znaczące, gdy C (k) jest mniejsze od określonej wartości, powinny być wyeliminowane.

W etapie 35 komputer wiąże obszar geograficzny z każdązidentyfikowanąkategonąi podtrzymuje etap 34. W celu realizacji tego związku, komputer ustala na podstawie danych kartograficznych parametry RXLEV, które mogą być albo obliczone przy pomocy oprogramowania właściwej symulacji, która wprowadza operator, albo zmierzone doświadczalnie przez zbadanie komórki CO i jej wejść przez jedną lub więcej odbiorników rejestrujących poziomy mocy RXLEV odbierane ze stacji bazowych 10-16.

Punkt należy do obszaru geograficznego związanego z kategorią k, jeżeli stacja ruchoma umieszczona w tym punkcie odbiera poziomy mocy pochodzące z badanej stacji bazowej i stacji bazowych A, (k) (i=l,..., p), takie jak CMC (A,(k) E [m, (q, (k)), M, (q, (k))]. Obszar związany z kategorią k jest więc utworzony przez przecięcie obszarów, w których są sprawdzane nierówności typu m, (q, (k)) <CMC (A,)) < M, (q, (k)).

Figury 3 do 7 przedstawiają schematy ilustrujące oceny gęstości ruch w sieci z fig. 1. W celu ilustracji, jeżeli rozważy się kategorię k, dla której para rzędu 1 dotyczy stacji 11 komórki C1 i przedziału [-8,18], para rzędu 2 dotyczy stacji 12 komórki C2 i przedziału [-4,23], a para rzędu 3 dotyczy stacji 16 komórki C6 i przedziału [30, oo] (p=3), obliczenie związku na podstawie danych kartograficznych może dać obszary Zl, Z2, Z3 oznaczone kreskowaniami na fig. 3 do 5 obszar geograficzny związany w końcu z kategoriąk, Z=ZlnZ2nZ3, pokazany na fig. 6.

Na podstawie liczby próbek na kategorię oraz związki pomiędzy kategoriami i obszarami geograficznymi, komputer 23 dokonuje oceny gęstości ruchu w badanych obszarach. Podstawowa gęstość ruchu w obszarze związanym z daną kategoriąj est w zasadzie proporcjonalną do liczby próbek w tej kategorii podzielonej przez powierzchnię obszaru. Jest jednak możliwe, że pewne punkty należą do kilku obszarów związanych z różnymi kategoriami. Należy więc dodać gęstości podstawowe względem odnośnych kategorii.

Figura 7 przedstawia, że jeżeli obszar Z powierzchni 40 jest związany z kategorią k dla C (k)=2000 próbek i jeżeli obszar Z'powierzchni 50 jest związany z kategorią k' dla C (lć) = 1000 próbek oraz jeżeli obszary Z i Z' mają przecięcie Z”, gdy jednostki są dowolne, wówczas oceniana gęstość ruchu jest równa 2000/40=50 w obszarze Z i 1000/50=20 w obszarze Z', za wyjątkiem obszaru Z, gdzie gęstość jest oceniana jako równa 50+20=70

Oceniane gęstości ruchu mogąbyć następnie wyświetlane, na przykład w postaci karty, dla umożliwienia operatorowi określenia najlepszych miejsc instalacji nowych stacji bazowych.

Dla przykładu zgłaszający sprawdził dobre wyniki sposobu analizy lokalizacji ruchu, wytwarzając sztucznie ruch w małym obszarze komórki o powierzchni 0,23 km². Badana stacja bazowa miała m=6 stacji sąsiednich. Liczba stacji sąsiednich, utrzymanych do analizy lokalizacji ruchu, była p=3. Przedziały zmiany Q,=Q2=Q₃=3 były zastosowane dla każdego rzędu w omawianym powyżej sposobie (iii). Liczba kategorii możliwych a priori była 3240, jednak dla N=81322 przetwarzanych próbek były obserwowane jedynie 365 kategorie i tylko 20 spośród nich było przetwarzanych, co stanowi 5,5% całkowitej liczby obserwowanych kategorii, reprezentujących 91 % całkowitej liczby próbek N, a inne kategorie zawierają nie znaczącą liczbę próbek. Realizacja sposobu według wynalazku umożliwiła obserwację, jak przewidywać ruch bardzo zlokalizowany, a zastosowany sposób przewidywania umożliwia zlokalizowanie obszaru lub wytworzenie ruchu sztucznie z dokładnością rzędu 15 metrów.

183 086

FIG. 2

183 086

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób analizy lokalizacji ruchu stacji bazowej w komórkowej sieci radiokomunikacyjnej, w którym każdą stację ruchomą obsługuje się przez badaną stację bazową transmitującą okresowo do badanej stacji bazowej próbki pomiarowe, niosące każda wartości parametru radiowego mierzonego przez stację ruchomąwzględem badanej stacji bazowej, i wiele sąsiednich stacji bazowych, identyfikowanych w uprzednio określonym zespole stacji bazowych sąsiednich względem badanej stacji bazowej, znamienny tym, że pobiera się próbki pomiarowe, odbierane przez badanąstację bazową, przetwarza się pobrane próbki pomiarowe tak, że wytwarza się przetworzonąpróbkę p grup danych, pochodzącąz każdej próbki pomiarowej, dostarczanej ze stacji ruchomej, przy czym stosuje się każdą grupę danych zawierającą identyfikator Id,(j) jednej z sąsiednich stacji bazowych uprzednio określonego zespołu i daną pomiarową CMC,(j) zależną od wartości parametru radiowego, mierzonego przez stację ruchomą względem identyfikowanej, sąsiedniej stacji bazowej, a grupy danych każdej przetworzonej próbki porządkuje się tak, że grupa rzędu i 1< i < p odpowiada i-tej większej wartości parametru radiowego, mierzonego względem sąsiednich stacji bazowych tego zespołu, dzieli się przetworzone próbki na kategorie, a każdą kategorię wiąże się, dla każdej liczby całkowitej i zawartej pomiędzy 1 oraz p, z parąrzędu i, utworzoną przez identyfikator A,(k) stacji bazowej uprzednio określonego zespołu oraz przez przedział zmian [m,(q,(k)), M, (q,(k))], przy czym przetworzoną próbkę przydziela się do kategorii, gdy dla każdej liczby całkowitej i, zawartej pomiędzy 1 oraz p, z jednej strony identyfikator stacji bazowej grupy danych rzędu i tej przetworzonej próbki jest zgodny z identyfikatorem stacji bazowej pary rzędu i, związanej z tą kategorią, i z drugiej strony dana pomiarowa z grupy danych rzędu i tej przetworzonej próbki przypada do przedziału zmiany pary rzędu i, związanej z tą kategorią, wiąże się poszczególne strefy geograficzne z przynajmniej pewnymi kategoriami na podstawie danych kartograficznych parametru radiowego i ocenia się gęstości ruchu w strefach geograficznych na podstawie liczb próbek C(k) przydzielonych właściwym kategoriom.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że mierzy się przez stację ruchomąwzględem stacji bazowej poziom mocy radiowej, którąodbiera się przez stację ruchomąze stacji bazowej.
3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako daną pomiarowa, zawartą w grupie danych przetwarzanej próbki, pochodzącej z próbki pomiarowej dostarczanej przez stację ruchomą, wprowadza się różnice między wartościąparametru radiowego, mierzonego przez stację ruchomą względem sąsiedniej stacji bazowej, identyfikowanego w grupie danych, i wartością parametru radiowego, mierzonego przez stację ruchomą względem badanej stacji bazowej.
4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że dla każdej liczby całkowitej i, zawartej pomiędzy 1 oraz p, przedziały zmian par rzędu i, związane z kategoriami, określa się na podstawie rozkładu statystycznego danych pomiarowych grup rzędu i przetwarzanych próbek.