PL181128B1 - Tachograf z pisakiem do robienia znaków identyfikacyjnych na karcie - Google Patents

Abstract

1. Tachograf z pisakiem do robienia znaków identyfikacyjnych na karcie, zawie- rajacy obrotowy stolik do wspierania karty, pisak do robienia sladu zapisu na karcie oraz element napedowy reagujacy na pierw- szy sygnal tak, aby powodowac ruch obro- towego stolika i pisaka w celu zrobienia wymienionego sladu zapisu, który przed- stawia stan pracy pojazdu, przy czym ten element napedowy reaguje równiez na drugi sygnal, który powoduje ruch obrotowego stolika i pisaka tak, ze slad na karcie przed- stawia znak identyfikacyjny, znamienny tym, ze obrotowy stolik (2) moze byc obra- cany albo w kierunku ruchu zegara, albo w kierunku przeciwnym do ruchu zegara o zadana wartosc radialna w celu zrobienia poziomych maków lub linii na karcie (3), a ponadto pisak (6) moze byc poruszany promieniowo tak, aby tworzyc pionowe znaki lub linie, przy czym poziome i piono- we linie sa czesciami kodu. fig. 1 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest tachograf z pisakiem do robienia znaków identyfikacyjnych na karcie, zwłaszcza tachografu posiadającego pisaki do zapisywania danych pojazdu, przy czym co najmniej jeden z tych pisaków jest również przeznaczony do zapisywania znaków identyfikacyjnych na karcie (np. w celu identyfikacji kierowcy pojazdu, w którym zainstalowany jest ten tachograf).

Jednym z problemów związanych z wytwarzaniem tachografów jest skonstruowanie tachografu, który uniemożliwia oszukańcze wykorzystywanie albo tachografu, albo kart zapisu. Jednym takim oszustwem ze strony kierowców jest możliwość niszczenia niektórych ze swych kart. Przykładowo kierowca może stosować pierwszą kartę od godziny 7.00 rano do południa, a następnie używa drugą kartę od południa do godziny 22.00. Kierowca może następnie zniszczyć pierwszą kartę i utrzymywać, że druga przedstawia cały jego dzień pracy. Jeden sposób przezwyciężenia tego polega na stosowaniu kart kolejno ponumerowanych. Jednakże wiąże się to z drukowaniem numerów na kartach, co zwiększa koszty. Ponadto administracja wiążąca się z kontrolowaniem używania i ze sprawdzaniem kart mogłaby być trudna.

Wynalazek próbuje przezwyciężyć te problemy w skuteczniejszy i tańszy sposób.

DE-A-4321642 opisuje konstrukcję, w której informacje o kierowcy na karcie z obwodem scalonym są wprowadzane w urządzenie odczytujące, które dostarcza sygnały do sterowania ruchu pisaków w tachografie. Pisaki te, które normalnie rejestrują informacje dotyczące prędkości, odległości i czasu odnośnie trasy pojazdu, są wykorzystywane do zapisywania krokowych śladów reprezentujących kod, z którego można zdekodować informacje o kierowcy.

EP-A-0676728 opisuje tachograf, w którym promieniowy ruch pisaka jest wykorzystywany do rejestrowania kropek na karcie, które reprezentują dane identyfikacyjne. Pisak jest poruszany do góry i na dół, aby robić kropki, w każdym promieniowym rzędzie, przy czym obrotowy stolik jest przestawiany w normalnym kierunku zgodnym z ruchem zegara w celu zapisywania każdego promieniowego szeregu kropek.

Według wynalazku tachograf z pisakiem do robienia znaków identyfikacyjnych na karcie zawiera obrotowy stolik do wspierania karty, pisak do robienia śladu zapisu na karcie oraz element napędowy reagujący na pierwszy sygnał tak, aby powodować ruch obrotowego stolika i pisaka w celu zrobienia wymienionego śladu zapisu, który przedstawia stan pracy pojazdu, przy czym ten element napędowy reaguje również na drugi sygnał, który powoduje ruch obrotowego stolika i pisaka tak, że ślad na karcie przedstawia znak identyfikacyjny. Rozwiązanie charakteryzuje się tym, że obrotowy stolik może być obracany albo w kierunku ruchu zegara, albo w kierunku przeciwnym do ruchu zegara o żądaną wartość radialną w celu zrobienia poziomych znaków lub linii na karcie, a ponadto pisak może być poruszany promieniowo tak, aby tworzyć pionowe znaki lub linie, przy czym poziome i pionowe linie są częściami kodu, na przykład znaków alfanumerycznych takich jak liter lub cyfry w kodzie siedmiokreskowym.

Korzystnym jest, że znaki przedstawiają kod kreskowy. Pisak jest zamontowany tak, że jest ruchomy promieniowo oraz tak, że przynajmniej jego punkt zapisu jest ruchomy w kierunku poprzecznym do kierunku promieniowego. Tachograf ma dodatkowo czytnik kart ze środkami do identyfikowania kierowcy skojarzonego z włożoną kartą a ponadto ma środki do robienia znaków na karcie, które identyfikują kierowcę w odniesieniu do informacji odczytanych z karty. Tachograf może również zawierać środki, które reagują na pewne warunki, gdzie na obrotowym stoliku nie ma karty lub karta nie została włożona do czytnika i które dają wskazanie kierowcy, że istnieją takie warunki. Również korzystnie tachograf zawiera środki do unieruchamiania pojazdu do chwili zainstalowania karty i/lub do włożenia karty nadającej się do przyjęcia oraz środki powodujące wskazania na zewnątrz pojazdu, że pojazd jest prowadzony bez właściwego upoważnienia

Możliwość przedstawiania maków alfanumerycznych w postaci kodu kreskowego ma tę zaletę, że umożliwia proste dostosowanie znanych ze stanu techniki mechanizmów w celu robienia znaków na karcie.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania jest przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia tachograf typu szufladkowego, fig. 2 przedstawia schematycznie jeden przykład wykonania wynalazku, fig. 3 jest schematem blokowym do wyjaśnienia korzystnej właściwości, zaś fig. 4 przedstawia schematycznie inny przykład wykonania wynalazku.

Jak pokazano na fig. 1 i 2, tachograf 1 zawiera obrotowy stolik 2, na którym umieszczona jest karta 3. Fig. 1 przedstawia tachograf typu szufladkowego, w którym szufladka 4 jest pokazana w położeniu otwartym, a normalnie powraca do wnętrza obudowy 5, aby pisaki mogły wykreślać ślady na karcie 3. Konstrukcja i działanie takiego urządzenia są znane fachowcom i dlatego nie wymagają dalszego szczegółowego opisywania.

W widoku z góry na fig. 2 pisak 6 jest wsparty na wózku 7, który porusza się ruchem posuwisto-zwrotnym na równoległych szynach 8a i 8b. Karta 3 jest normalnie obracana w jednym kierunku przez silnik krokowy (nie pokazano). Znane środki synchronicznie napędzają tę kartę 3 tak, aby zaznaczenia czasu na niej odpowiadały czasowi pokazywanemu na wyświetlaczu 8.

Ostrze piszące pisaka 6 normalnie styka się z pierścieniowym obszarem karty 3, w którym robi swój ślad zapisu. Ślad ten może reprezentować różne stany pracy pojazdu, takie jak prędkość pojazdu, przebyta odległość, praca kierowcy itd. Ruch pisaka 7 jest ograniczony w odpowiednim kołowym pasie, gdy stolik obrotowy 2 jest napędzany, przy czym ślad zapisu np. prędkości może być odczytywany z karty, gdy karta ta jest sprawdzana

Tachograf 1 korzystnie zawiera mikroprocesor pokładowy 9, jak pokazano na fig. 3, który przyjmuje różne sygnał wejściowe, które są przetwarzane w celu sterowania odpowied4

181 128 nich pisaków, aby robiły niezbędne ślady w celu pokazania odpowiednich informacji o pojeździe. Ponadto tachograf 1 ma szczeliny 10a, 10b, które umożliwiają wprowadzanie odpowiednich kart 11a, 11b. Każda z tych kart, które mogą być różnego typu, zawiera informacje dotyczące tożsamości kierowcy pojazdu oraz dowolne inne informacje, które mogą być potrzebne, takie jak obciążenie kierowcy, przeznaczenie i inne. W szczególności jedna z tych kart (11a, 11b) może być kartą inteligentną, która nadaje się do zapisywania jak również do dostarczania informacji o pojeździe lub kierowcy.

Czytnik kart (nie pokazano) o znanej konstrukcji wewnątrz tachografu 1 czyta wprowadzoną kartę 11 a, 11b i przekazuje sygnał wejściowy 12 kierowcy do mikroprocesora 9. Mikroprocesor ten jest zaprogramowany na odpowiednie sygnały wyjściowe 13a, 13b do sterowania napędu 14 pisaka, który uruchamia na przykład elektromagnes 15 i silnik krokowy 16. Silnik krokowy 16 jest sprzężony z obrotowym stolikiem 2, dzięki czemu ten obrotowy stolik może być obracany w jednym lub w wielu etapach albo zgodnie z ruchem zegara, albo w kierunku przeciwnym do ruchu zegara. Kiedy ostrze pisaka styka się z kartą 3, umożliwia to wykonanie na karcie 3 poziomych skoków 17 na przykład znaków alfanumerycznych 18. Podobnie elektromagnes może powodować na przykład krótkie albo długie skoki ruchu wózka 7 na szynach 8a, 8b, tak aby uzyskać pionowe skoki 19 znaków 18 na karcie 3.

W skrócie ruch pisaka 6 i obrotowego stolika 2 jest sterowany przez mikroprocesor 9, aby zapisywać żądane znaki lub cyfry na karcie 3. Mogą one identyfikować kierowcę zgodnie z informacjami uzyskiwanymi ze wspomnianego powyżej czytnika kart. To sterowanie ruchu zawierałoby ruch pisaka w kierunku od karty i powrót pisaka do położenia pisania, tak aby był ruch pomiędzy znakami. Symuluje to podnoszenie pisaka z papieru przy pisaniu oddzielnych liter lub cyfr. Środki mechaniczne do przemieszczania pisaka w ten sposób mają znaną budowę i nie wymagają szczegółowego opisu.

Ponadto w odniesieniu do fig. 3 mikroprocesor 9 będzie również wytwarzać sygnały wyjściowe reprezentujące nieobecność karty lub brak wprowadzenia karty i będzie dawać wskazaniem na przykład z przodu tachometru przy wskaźniku czasu 8, że istnieją te warunki. Jeżeli kierowca ignoruje te wskazania, pojazd może zostać unieruchomiony przez odpowiednie sygnały wyjściowe z mikroprocesora 9 aż do włożenia karty i odczytania ważnej karty. Mikroprocesor 9 może również podawać sygnał wyjściowy na telefon komórkowy 20, który nadaje sygnał radiowy oznaczający korzystanie z pojazdu przez osobę nieupoważnioną. Zamiast wykorzystywania telefonu komórkowego pojazd może posiadać zewnętrzny wskaźnik dający podobne ostrzeżenie o użyciu pojazdu przez osobę nieupoważnioną.

Ponieważ szczegółowy sposób programowania mikroprocesora 9 w celu osiągnięcia pożądanego ruchu pisaka jest znany fachowcom, nie przedstawiono dalszego jego opisu.

W przykładzie wykonania pokazanym na fig. 4 obrotowy stolik 3 nie uczestniczy w powodowaniu wykonywania przez pisak 6 znaków identyfikacyjnych 18 na karcie 3. Chociaż pisak 6 porusza się ruchem posuwisto-zwrotnym na szynach 8a, 8b jak poprzednio, jest on również zamontowany na osi 21, która umożliwia przechylanie przez elektromagnes 22 górnego końca pisaka 6 wbrew działaniu sprężyny 23, powodując przez to poprzeczne lub poziome ruchy 17. Poza tym pisak 6 jest napędzany przez konwencjonalne środki, by wykonywał wykres ruchu pojazdu.

W obu opisanych powyżej przykładach realizacji stosowany jest ten sam pisak przy różnych okazjach do robienia wykresów odnoszących się do informacji o pojeździe i znaków identyfikacyjnych. W pewnych przypadkach może być również korzystne powodowanie przesunięcia pisaka w pas oddzielony od pasa zapisu trasy pojazdu. Będzie to związane z dalszym programowaniem mikroprocesora 9 w celu przesuwania pisaka 6 wzdłuż szyn 8a, 8b.

Znaki 18 mogą być wykonywane albo promieniowo (fig. 2), albo obwodowo (fig. 4), w zależności od potrzeb.

Nie jest konieczne wyprowadzanie pisaka ze styku z kartą, to znaczy przemieszczenie pomiędzy sąsiednimi znakami, jeżeli przepływ tuszu zostaje wstrzymany i uruchomiony, w razie potrzeby, do punktu zapisu.

181 128

FIG.2

181 128

FIG.3 /

WEJŚCIE KIEROWCY

FIG.4

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 2,00 zł.

Claims (7)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Tachograf z pisakiem do robienia znaków identyfikacyjnych na karcie, zawierający obrotowy stolik do wspierania karty, pisak do robienia śladu zapisu na karcie oraz element napędowy reagujący na pierwszy sygnał tak, aby powodować ruch obrotowego stolika i pisaka w celu zrobienia wymienionego śladu zapisu, który przedstawia stan pracy pojazdu, przy czym ten element napędowy reaguje również na drugi sygnał, który powoduje ruch obrotowego stolika i pisaka tak, że ślad na karcie przedstawia znak identyfikacyjny, znamienny tym, że obrotowy stolik (2) może być obracany albo w kierunku ruchu zegara, albo w kierunku przeciwnym do ruchu zegara o żądaną wartość radialną w celu zrobienia poziomych znaków lub linii na karcie (3), a ponadto pisak (6) może być poruszany promieniowo tak, aby tworzyć pionowe znaki lub linie, przy czym poziome i pionowe linie są częściami kodu.
2. 2. Tachograf według zastrz. 1, znamienny tym, że znaki przedstawiają kod kreskowy.
3. 3. Tachograf według zastrz. 1, znamienny tym, że pisak (6) jest zamontowany tak, że jest ruchomy promieniowo oraz tak, że przynajmniej jego punkt zapisu jest ruchomy w kierunku poprzecznym do kierunku promieniowego.
4. 4. Tachograf według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że ma dodatkowo czytnik kart ze środkami do identyfikowania kierowcy skojarzonego z włożoną kartą (11a 11b), a ponadto ma środki do robienia znaków na karcie (3), które identyfikują kierowcę w odniesieniu do informacji odczytanych z karty (11a, 11b).
5. 5. Tachograf według zastrz. 4, znamienny tym, że zawiera ponadto środki, które reagująna pewne warunki, gdzie na obrotowym stoliku (2) nie ma karty (3) lub karta (11a, 11b) nie została włożona do czytnika i które dają wskazanie kierowcy, że istnieją takie warunki.
6. 6. Tachograf według zastrz. 5, znamienny tym, że zawiera ponadto środki do unieruchamiania pojazdu do chwili zainstalowania karty (3) i/lub do włożenia karty (11a, 11b) nadającej się do przyjęcia.
7. 7. Tachograf według zastrz. 5, znamienny tym, że zawiera ponadto środki powodujące wskazania na zewnątrz pojazdu, że pojazd jest prowadzony bez właściwego upoważnienia.