PL180505B1

PL180505B1 - Urzadzenie do podtrzymywania instalacji, zwlaszcza instalacji elektrycznej, zakladanej na elemencie korytkowym PL PL PL PL PL PL PL

Info

Publication number: PL180505B1
Application number: PL96317149A
Authority: PL
Inventors: De Troyes Francois Perrignon; Bertrand Decore
Original assignee: Legrand; Legrand Sa; Legrand Snc
Priority date: 1995-11-23
Filing date: 1996-11-22
Publication date: 2001-02-28
Also published as: AU715817B2; PL317149A1; SK282959B6; ATE232657T1; FR2741755A1; PT776079E; EP0776079A1; CZ344496A3; DE69626176T2; US5957414A; EP0776079B1; ES2187629T3; CZ288809B6; FR2741755B1; CA2191117C; BR9604581A; CA2191117A1; AU7192596A; DE69626176D1; NZ299799A

Abstract

1. Urzadzenie do podtrzymywania instala- cji, zwlaszcza instalacji elektrycznej, zakladanej na elemencie korytkowym, poprzecznie od jed- nej do drugiej z dwóch scianek podluznych tego elementu, zawierajace dwie poprzeczki, z któ- rych kazda jest przystosowana za pomoca srod- ków wprowadzajacych do wspólpracy z jedna lub z druga scianka podluzna na kazdym ze swych ko- nców i kazda jest zaopatrzona w srodki mocujace do miejscowego przytwierdzenia zamocowanej instalacji, znamienne tym, ze srodki mocujace (28), w jakie zaopatrzona jest poprzeczka (26), sa osadzone z mozliwoscia regulacji polozenia wzdluz tej ostat- niej. FIG. 1 PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do podtrzymywania instalacji, zwłaszcza instalacji elektrycznej, zakładanej na elemencie korytkowym.

W sposób ogólny wynalazek dotyczy urządzeń nośnych, stosowanych do poprzecznego zakładania dolnej instalacji na elemencie korytkowym od jednej do drugiej z dwóch ścianek podłużnych tego elementu, przy czym może tu chodzić o ramiona boczne tego elementu korytkowego lub o jedną lub drugą z przegród wewnętrznych, jakie może on ewentualnie zawierać, w celu podzielenia jego przestrzeni wewnętrznej na dwa lub więcej przedziałów, oraz odnosi się on w szczególności, lecz nie koniecznie wyłącznie, do przypadku, w którym instalacja ta jest instalacją elektryczną, np. gniazdem wtyczkowym.

Znane sąurządzenia nośne, które zawierajądwie poprzeczki, przy czym każda poprzeczka jest z jednej strony przystosowana, za pomocą środków wprowadzających, do współpracy z jedną lub drugą z odpowiednich ścianek podłużnych wyposażonego elementu korytkowego, z wykorzystaniem w tym celu np. odgięć, jakie majązazwyczaj te ścianki podłużne w kierunku ku sobie wzdłuż ich swobodnej krawędzi dla osadzenia pokrywy, zaś z drugiej strony jest wyposażona w środki mocujące, zdolne do umożliwienia miejscowego przytwierdzenia zamocowanej instalacji, przy czym przytwierdzenia tego dokonuje się np. za procą śruby.

Przez oddalanie od siebie poprzeczek jest możliwe przystosowanie zespołu do dowolnego rozstawu osi mocowania równolegle do długości elementu korytkowego, a zatem równolegle do długości pokrywy.

W niektórych znanych już postaciach wykonania można prócz tego - przynajmniej w pewnym stopniu - przystosować długość poprzeczek do odległości, oddzielającej od siebie na szerokość obydwie rozpatrywane ścianki podłużne elementu korytkowego, a zatem do szerokości pokrywy.

Jednakże w tych znanych już postaciach wykonania każda z poprzeczek jest w tym celu złożona z co najmniej trzech części, a mianowicie z części środkowej, która zawiera środki mocujące i która ma na każdym ze swych końców jeden lub kilka odcinków podzielnych, oraz z części krańcowych, które zawierają środki do osadzania, niezbędne do współpracy całości z

180 505 odpowiednimi ściankami podłużnymi wyposażonego elementu korytkowego, i które są przystosowane do naniesienia przez nasadzenie na podobieństwo końcówek na końce części środkowej.

W celu pożądanego przystosowania na szerokość, wystarczy zatem usunąć jeden lub kilka z podzielnych odcinków części środkowej. Układ taki wykazuje jednak rozmaite niedogodności, które wiążą się głównie z zależnością, jaka istnieje nieuchronnie pomiędzy przystosowaniem do szerokości pokrywy a końcowym położeniem środków mocujących.

Jeśli np., co stanowi najczęstszy przypadek, zamocowaną instalację należy wycentrować, tj. jeśli środki mocujące powinny być umieszczone na połowie szerokości pokrywy, to konieczne jest z oczywistego względu na symetrię usunięcie jednakowej liczby odcinków podzielnych na jednym i drugim końcu części środkowej poprzeczek, a zatem ingerowanie w konsekwencji na każdym z nich.

Ponadto we wszystkich przypadkach regulacji położenia środków mocujących według szerokości pokrywy można dokonać jedynie skokowo ze względu na długość podzielnych części środkowej poprzeczek.

Ogólnie biorąc, wynalazek ma na celu taki układ, który pozwala wyeliminować te niedogodności i uzyskać ponadto inne korzyści.

Urządzenie do podtrzymywania instalacji, zwłaszcza instalacji elektrycznej, zakładanej na elemencie korytkowym, poprzecznie od jednej do drugiej z dwóch ścianek podłużnych tego elementu, zawierające dwie poprzeczki, z których każda jest przystosowana za pomocą środków wprowadzających do współpracy z jedną lub drugą ścianką podłużną na każdym ze swych końców i każda jest zaopatrzona w środki mocujące do miejscowego przytwierdzenia zamocowanej instalacji, według wynalazku charakteryzuje się tym, że środki mocujące, w jakie zaopatrzona jest poprzeczka, są osadzone z możliwością regulacji położenia wzdłuż tej ostatniej.

Korzystnie środki mocujące, w jakie zaopatrzona jest poprzeczka, są osadzone z możliwością regulacji położenia w sposób w przybliżeniu ciągły przynajmniej na części długości tej ostatniej.

Korzystnie środki mocujące w jakie zaopatrzona jest poprzeczka, należą do klocka, jest elementem, różnym od tej poprzeczki i jest osadzony na niej ruchomo.

Korzystnie klocek, do którego należą środki mocujące, jest blokowany w danym położeniu na poprzeczce.

Korzystnie niesiony przez poprzeczkę klocek, do którego należą środki mocujące, jest odpowiednio przytrzymywany przez tę ostatnią, tworząc z nią jednolity podzespół.

Korzystnie środki mocujące, w jakie zaopatrzona jest poprzeczka, ciągną się z boku tej poprzeczki wzdłuż jej obrzeża, poprzecznie względem tego obrzeża, a klocek, do którego one należą zawiera z boku wystającą względem nich co najmniej jedną stopkę, za pośrednictwem której współpracuje on z poprzeczką.

Korzystnie klocek, do którego należą środki mocujące, zawiera całkowicie równoległe do siebie dwie stopki, a mianowicie stopkę blokującą za pomocą której jest on wprowadzany do szczeliny, wykonanej w tym celu w samej grubości poprzeczki, wzdłuż przynajmniej części długości jej odpowiedniego obrzeża, oraz stopkę przytrzymującą za pomocą której - obchodząc poprzeczkę - jest on zahaczony w rowku, wydrążonym w tym celu na tylnej powierzchni tej ostatniej, równolegle do obrzeża.

Korzystnie stopka blokująca klocka, do którego należą środki mocujące, zawiera ząbki, a odpowiedni bok szczeliny poprzeczki zawiera ze swej strony komplementarne ząbki.

Korzystnie równolegle do swej stopki blokującej i w pewnej odległości od niej klocek, do którego należą środki mocujące, zawiera odkształcalny sprężyście języczek, który jest zwrócony ku drugiemu bokowi szczeliny poprzeczki.

Korzystnie pomiędzy klockiem, do którego należą środki mocujące, a poprzeczką usytuowane są środki wskazujące.

Korzystnie środki wskazujące uprzewilejowują kilka położeń klocka, do którego należą środki mocujące.

Korzystnie środki mocujące tworzą otwór nagwintowany.

180 505

Korzystnie środki wprowadzające, jakie poprzeczka zawiera na każdym ze swych końców, w celu współpracy z podłużną ścianką elementu korytkowego, są środkami wpustowymi, wydrążonymi na odpowiednim obrzeżu, a warga, wyznaczająca te środki wpustowe od strony przedniej powierzchni poprzeczki, ma grubość, mniejszą od grubości wargi, która biegnie od strony jej tylnej powierzchni.

Korzystnie przynajmniej na jednym ze swych końców poprzeczka zawiera co najmniej jeden odcinek poodzielny, a środki wprowadzające, jakie ona zawiera dla współpracy z podłużną ścianką elementu korytkowego, sątam powtarzane, przy czym jej nienaruszalny odcinek środkowy i jej odcinek poodzielny lub każdy z jej odcinków podzielnych zawiera takie środki wprowadzające.

Korzystnie poprzeczka zawiera kilka odcinków podzielnych.

Korzystnie poprzeczka ma szczelinę na każdym z dwóch przeciwległych obrzeży, a jej rowek biegnie wzdłuż linii środkowej.

Korzystnie poprzeczka stanowi jedną całość.

Korzystnie poprzeczka ma ogólną postać płytki o konturze całkowicie czworokątnym Korzystnie obydwie poprzeczki, chociaż tworzą oddzielne elementy, są identyczne. Dzięki zastosowaniu urządzenia według wynalazku istnieje pewna korzystna niezależność pomiędzy z jednej strony przystosowaniem długości poprzeczek do szerokości pokrywy, z drugiej zaś strony ewentualnąregulacjąpołożenia środków mocujących, wyposażających tę poprzeczkę.

Wynika stąd w szczególności, że dla przystosowania do szerokości pokrywy można - przynajmniej w niektórych przypadkach - ingerować tylko na jednym z końców poprzeczek, przy czym regulacja położenia środków mocujących pozwala następnie na skompensowania ich zdecentrowania.

Wynika stąd również, że dla danej długości poprzeczek możliwa jest zmiana położenia środków mocujących, co może pozwolić np. na pewne zdecentrowanie mocowanej instalacji, takie, jakie może być niezbędne wówczas, gdy instalacja ta jest połączona trwale z płytką dekoracyjną, względem której sama ona jest zdecentrowana, oraz co może także być konieczne wówczas, gdy - jeśli element korytkowy zawiera podłużnie obok siebie dwa wyposażone przedziały - umieszczenie dwóch instalacji naprzeciw siebie od jednego z tych przedziałów do drugiego byłoby inaczej niewskazane wskutek niebezpieczeństwa zachodzenia tych instalacji na siebie.

Wreszcie we wszystkich przypadkach układ według wynalazku umożliwia regulację położenia w sposób ciągły lub w przybliżeniu ciągły, przy czym środki mocujące wyposażająpoprzeczki przynajmniej na części ich długości.

Przedmiot wynalazku uwidoczniono w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia korytko, na którego korpusie założona jest instalacja za pomocą urządzenia według wynalazku, w widoku perspektywicznym, fig. 2 - ten sam zespół w rozłożonym widoku perspektywicznym, fig. 3 - jednąz poprzeczek, jakie zawiera urządzenie według wynalazku, oraz klocek, podtrzymujący środki mocujące, w które jest wyposażony, w widoku perspektywicznym w większej skali, fig. 4 - tenże poprzeczkę i tenże klocek w rozłożonym widoku perspektywicznym, fig. 5 - poprzeczkę w widoku z przodu wzdłuż strzałki V na fig. 4, w rzucie pionowym, fig. 6 - to samo w przekroju podłużnym wzdłuż osi VI-VI na fig. 5, fig. 7 i 8 przedstawiają to samo w przekroju poprzecznym odpowiednio wzdłuż osi VH-VII i VIII-VIII na fig. 5, fig. 9 przedstawia to samo w przekroju, ujętym w grubości, wzdłuż osi ΙΧ-ΙΧ na fig. 6, fig. 10 - to samo w większej skali, w widoku częściowym i przekroju podłużnym wzdłuż os Χ-Χ na fig. 9, fig. 11 - klocek, podtrzymujący środki mocujące, w widoku z przodu rzutu pionowego wzdłuż strzałki XI na fig. 4, w skali większej od skali tej figury, fig. 12 - to samo w przekroju podłużnym wzdłuż osi XH-XII na fig. 11, fig. 13-to samo w przekroju poprzecznym wzdłuż osi ΧΙΠ-ΧΙΙΙ na fig. 12, w jeszcze większej skali, fig. 14 - szczegół z fig. 11, wyznaczony przez ramkę XIV na tej figurze, w jeszcze większej skali, fig. 15 - możliwości przystosowania poprzeczek urządzenia według wynalazku do rozmaitych szerokości pokrywy, w widoku schematycznym rzutu pionowego z przodu, a fig. 16 i 17 przedstawiają możliwości, jakie daje urządzenie nośne według wynalazku w poszczególnych warunkach zainstalowania, również w widoku schematycznym rzutu pionowego z przodu.

180 505

Jak to jest uwidocznione na tych figurach, zaś najlepiej widoczne na fig. 1 i 2, chodzi tu o poprzeczne założenie na element korytkowy 10, od jednej do drugiej z dwóch ścianek podłużnych 11 tego ostatniego, dowolnej instalacji 12.

W postaci wykonania, przedstawionej na fig. 1 i 2, element korytkowy 10 ma ogólnie w przekroju poprzecznym profil w kształcie litery U i sam tworzy podłużnie tylko jeden przedział D.

Ścianki podłużne 11, pomiędzy którymi należy założyć instalację 12, tworzą zatem w tym przypadku zewnętrzne ramiona boczne elementu korytkowego 10. Biegną one w całości prostopadle do jego spodu 13 i obydwa mają tę samą wysokość.

W przedstawionej postaci wykonania obydwie te ścianki podłużne mają wzdłuż ich swobodnej krawędzi odgięcie 14, które jako w przybliżeniu równoległe do spodu 13 jest skierowane do wewnątrz i które dla zamocowania pokrywy 15 posiada na swym swobodnym końcu zgrubienie 16, uformowane w całości jako rowek.

Kształtownik 18 w kształcie korytka, złożony zatem z elementu korytkowego 10 i z pokrywy 15, jest jako taki dobrze znany, przeto nie zostanie on tu opisany bardziej szczegółowo.

W praktyce chodzi o kształtownik elektryczny w stopniu, w jakim sama instalacja 12 jest instalacją elektryczną, przy czym nadaje się on do umieszczenia i ochrony nie uwidocznionych przewodów elektrycznych, niezbędnych do jej zasilania.

Poniżej litera L oznacza odległość, oddzielającą poprzecznie, na szerokość, ścianki podłużne 11, mierzoną naprzeciw rowka, utworzonego przez zgrubienie 16 ich odgięcie 14.

Ta odległość L odpowiada w przybliżeniu szerokości pokrywy 15.

W przedstawionej postaci wykonania to odgięcie 14 ma jednakową szerokość dlajednej i drugiej ze ścianek podłużnych 11.

Instalacja 12 nie wchodzi jako taka w zakres wynalazku, a zatem także ona nie zostanie tu opisana szczegółowo. Wystarczy wskazać, że zawiera ona ogólnie mechanizm 19, a na przodzie płytkę dekoracyjną 20, z którą mechanizm 19 jest połączony trwale lub nie i której obwód jest większy od obwodu tego ostatniego.

Jak to jest uwidocznione, tą instalacją 12 jest np. gniazdo telewizyjne.

W przedstawionej postaci wykonania jego zamocowanie na elemencie korytkowym 10 wymaga zastosowania dwóch środków mocujących 22 z rozstępem międzyosiowym E, równoległym do kierunku wydłużenia elementu korytkowego 10, a zatem wzdłuż długości pokrywy 15.

Ze względu na symetrię, zamocowania tego dokonuje się najczęściej w połowie szerokości pokrywy 15, wzdłuż jej płaszczyzny środkowej.

W przedstawionej postaci wykonania, z uwagi na równość szerokości odgięć 14 ścianek podłużnych 11, ta płaszczyzna środkowa pokrywa się z podłużną płaszczyzną symetrii S przedziału D elementu korytkowego 10, a środki mocujące 22 działają zatem wzdłuż tej podłużnej płaszczyzny symetrii S. Ta ostatnia została uwidoczniona schematycznie na fig. 15.

W przedstawionej postaci wykonania środkami mocującymi 22 są śruby.

Dla założenia instalacji 12 można wykonać miejscowe przerwanie pokrywy 15. Jednakże, jak to uwidoczniono, można również wykonać w określonym miejscu tej ostatniej otwór 23, zdolny do przepuszczenia samego mechanizmu 19, przy czym ten otwór 23 ma obwód, pośredni pomiędzy obwodem tego mechanizmu 19 a obwodem płytki dekoracyjnej 20.

Do zamocowania instalacji 12 na elemencie korytkowym 10 zastosowane jest urządzenie nośne 25, zdolne do odebrania tej instalacji 12.

Urządzenie nośne 25 zawiera ogólnie dwie poprzeczki 26, z których każda jest przystosowana za pomocą środków wprowadzających 27, objaśnionych później, do współpracy z jedną lub drugą ze ścianek podłużnych 11 elementu korytkowego 10 na każdym z ich końców oraz z których każdajest zaopatrzona w środki mocujące 28, pozwalające na miejscowe przytwierdzenie zamocowanej instalacji 12, a zatem przeznaczona do współpracy ze środkami mocującymi 22.

W przedstawionej postaci wykonania środki mocujące 28 tworzą pojedynczy otwór mocujący, a ponieważ środki mocujące 22 są śrubami, przeto chodzi tu w praktyce o otwór nagwintowany.

180 505

W myśl wynalazku środki mocujące 28, w jakie zaopatrzona jest w ten sposób poprzeczka 26, są osadzone z możliwością regulacji ich położenia wzdłuż tej ostatniej.

Biorąc ściślej, według rozwiązań, które zostaną opisane później bardziej szczegółowo, te środki mocujące 28 są osadzone z możliwością regulacji ich położenia w sposób w przybliżeniu ciągły na co najmniej części długości poprzeczki 26.

W przedstawionej postaci wykonania środki mocujące 28, w jakie zaopatrzona jest poprzeczka 26, należą w praktyce do klocka 30, który jako utworzony przez element, różny od tej poprzeczki 26, jest osadzony ruchomo i może być blokowany na tej ostatniej w określonym położeniu.

W praktyce niesiony przez poprzeczkę 26 klocek 30, do którego należą środki mocujące 28, skojarzone z tą ostatnią jest odpowiednio przytrzymywany przez tę poprzeczkę 26, tworząc z nią jednolity podzespół 31 (fig. 3).

W przedstawionej postaci wykonania środki mocujące 28, wjakie zaopatrzonajest poprzeczka 26, ciągną się w bok, nawisowo, względem tej poprzeczki 26, wzdłuż jej obrzeża 33, a klocek 30, do którego one należą zawiera z boku wystającą względem nich co najmniej jedną stopkę 34, 35, za pośrednictwem której współpracuje on z poprzeczką 26.

W praktyce w tej postaci wykonania, jak to jest lepiej widoczne na fig. 12, klocek 30 zawiera, całkowicie równolegle do siebie, dwie stopki 34,35, a mianowicie z jednej strony stopkę blokującą 34, która znajduje się na przodzie i za pomocą której wchodzi on do szczeliny 36, wykonanej w tym celu w samej grubości poprzeczki 26, wzdłuż przynajmniej części długości 33 tej ostatniej, z drugiej zaś strony stopkę podtrzymującą 35, która jest położona z tyłu i za pośrednictwem której - obchodząc poprzeczkę 26 - jest on zahaczony w rowku 37, wydrążonym w tym celu na tylnej powierzchni 38 tej poprzeczki 26, równolegle do obrzeża 33.

Obydwie stopki 34, 35 ciągną się w przybliżeniu prostopadle do osi otworu, jaki stanowią środki mocujące 28.

Stopka blokująca 34, która ma długość, mniejszą od długości stopki przytrzymującej 35, zawiera wystające na jej górnej powierzchni ząbki 39, które są równolegle do siebie i biegną wzdłuż jej długości, a zatem poprzecznie względem poprzeczki 26, natomiast odpowiedni bok 40 szczeliny 36 tej poprzeczki 26 zawiera ze swej strony poprzecznie ząbki 41, które są też równoległe do siebie i komplementarne względem poprzednich ząbków 39.

Równolegle do swej stopki blokującej 34 i w pewnej odległości od niej, klocek 30, do którego należą środki mocujące 28, zawiera odkształcalny języczek 42, który za pośrednictwem zaokrąglonego zgrubienia 43 jest skierowany na swym swobodnym końcu ku drugiemu bokowi 44 szczeliny 36 poprzeczki 26 (fig. 8, 12 i 13).

W ten sposób stopka blokująca 34 kocka 30 jest stale obciążona sprężyście w kierunku boku 40szczeliny 36 poprzeczki 26, tak, iż jej ząbki 39 zazębiająsię normalnie stale z ząbkami 41 tego ostatniego.

Stosownie do tego stopka przytrzymująca 35 klocka 30 zawiera na swym swobodnym końcu, poza swobodnym końcem stopki blokującej 34, występ 45 w postaci zęba, za pośrednictwem którego współpracuje ona z rowkiem 37 poprzeczki 26.

Aby ułatwić jego wprowadzenie do tego rowka 37, ten występ jest ścięty w postaci skoku 46 wzdłuż swej krawędzi natarcia (fig. 11 i 12).

W praktyce, dla ułatwienia wykonania całości przez formowanie, łapka przytrzymująca 35 jest wydrążona pomiędzy środkami mocującymi 28 a jej występem 45 w postaci wybrania 48.

W przedstawionej postaci wykonania otwór, jaki stanowią środki mocujące 28, jest zaopatrzony uprzednio w tuleję 49, której otwór wewnętrzny 50 jest nagwintowany.

Jak to uwidoczniono, ta tuleja 49 jest np. po prostu wciśnięta od tyłu do o tworu, przy czym wybranie wewnętrzne 51 tego ostatniego zawiera z jednej strony występy podłużne 52 od osiowego przytrzymywania tej tulei 49 podczas wkręcania w jej gwint w kierunku, przeciwdziałającym jej cofaniu się, z drugiej zaś strony odsądzenie poprzeczne 53 do przytrzymywania osiowego w kierunku, przeciwnym względem poprzedniego (fig. 12).

180 505

Jak to uwidoczniono, pomiędzy klockiem 30 a poprzeczką 26 przewidziane są korzystnie środki wskazujące 54 (fig. 3).

W przedstawionej postaci wykonania te środki wskazujące 54 zawierają na klocku zaokrąglony występ 55, a na poprzeczce 26 co najmniej jedno wcięcie 56, również zaokrąglone i komplementarne względem występu 55.

W praktyce występ 55 jest niesiony przez sprężyście odkształcalny języczek 57, który działając z przodu - ciągnie się w przybliżeniu poprzecznie względem stopek 34,35 ponad stopką blokującą 34 i który na każdym ze swych końców łączy się jako jedna całość środkami mocującymi 28, będąc od nich oddzielonym w ten sposób szczeliną 58.

Występ 35, który znajduje się w przybliżeniu w połowie długości odkształcalnego sprężyście języczka 57, jest położony na wprost osi otworu, jaki stanowią środki mocujące 28. Stosownie do tego wcięcie 56 należy do obrzeża 33 poprzeczki 26, a ściślej do części tego obrzeża 33, odpowiadającej bokowi 40 szczeliny 36.

W praktyce w przedstawionej postaci wykonania przewidzianych jest kilka wcięć 56.

Jak to uwidoczniono, według układu, który zostanie sprecyzowany dalej, sąnp. trzy wcięcia 56 - odpowiednio 56-1, 56-2 i 56-3 (fig. 3 i 4).

Jak to zatem wyniknie dalej, środki wskazujące 54 uprzywilejowują kilka określonych położeń klocka 30, do którego należą środki mocujące 28.

W przedstawionej postaci wykonania poprzeczka 26 tworzy jedną całość. Prócz tego w tej postaci wykonania ma ona ogólnie postać płytki o konturze w pełni czworokątnym, a w praktyce prostokątnym. Zawiera ona zatem w tej postaci wykonania z jednej strony dwa obrzeża 33, które są w praktyce jej obrzeżami podłużnymi, a wzdłuż jednego z nich biegnie klocek 30, zawierający odpowiednie środki mocujące 28, z drugiej zaś strony w przybliżeniu prostopadłe do poprzednich dwa obrzeża 60, które są zatem jej obrzeżami poprzecznymi, przy czym wzdłuż każdego z nich działają środki wprowadzające 27.

Aby móc oddziaływać dowolnie po prawej lub lewej stronie instalacji 12, poprzeczka 26 zawiera korzystnie płaszczyznę symetrii, równoległą do jej podłużnych obrzeży 33.

Na każdym z tych przeciwległych obrzeży 33 zawiera ona zatem szczelinę 36 i wcięcia 56, a jej rowek 37 biegnie wzdłuż linii środkowej w jej podłużnej płaszczyźnie symetrii.

Chociaż tworzą one oddzielne elementy, tj. elementy pozbawione wzajemnej łączności poza tą, którą zapewnia instalacja 12, dwie poprzeczki 26, niezbędne do utworzenia urządzenia nośnego 25 według wynalazku, są zatem korzystnie identyczne.

W przedstawionej postaci wykonania środki wprowadzające 27, jakie poprzeczka 26 zawiera na każdym ze swych końców, aby współpracować z podłużną ścianką 11 elementu korytkowego 10, są środkami typu rowków, przewidzianymi jako wydrążenia na jej odpowiednim obrzeżu 60.

Inaczej mówiąc, poprzeczka 26 tworzy na każdym ze swych poprzecznych obrzeży 60 i wzdłuż nich - dla wyznaczenia odpowiednich środków rowkowych typu rowka - dwie wargi 61, 62, jedną od strony przedniej powierzchni 63, a drugą od strony tylnej powierzchni 38.

W celu ułatwienia osadzenia pokrywy 15 na poprzeczkach 26, warga 61, która ciągnie się od strony przedniej powierzchni 63, ma rozmyślnie ograniczoną grubość.

W praktyce grubość tajestmniejsza od grubości wargi 62, która ciągnie się od strony tylnej powierzchni 38.

W przedstawionej postaci wykonania warta 62 jest przerwana lokalnie w swym środkowym obszarze za pomocąodkształcalnej sprężyście stopki 64, która wchodząc nieco w odpowiedni rowek, jest przeznaczona do zapewniania miejscowego zaciskania zgrubienia 16 odgięć 14 podłużnych ścianek 11 elementu korytkowego 10, w celu hamowania całości na tym ostatnim. Ta odkształcalna sprężyście stopka 64 zapewnia w szczególności podczas montażu utrzymywanie na miejscu poprzeczek 26 na elemencie korytkowym 11, kompensując nieuniknione odchyłki wymiarowe wytwarzania.

Na co najmniej jednym ze swych końców, tj., wzdłuż co najmniej jednego ze swych poprzecznych obrzeży 60, każda z poprzeczek 26 zawiera równoległe do tego obrzeża 60 co naj

180 505 mniej jeden odcinek podzielny 66, a środki wprowadzające 27, jakie on zawiera dla współpracy z podłużną ścianką 11 elementu korytkowego 10, są tam powtórzone, przy czym jej nienaruszalny odcinek środkowy 67 oraz jej odcinek podzielny 66 lub każdy z jej odcinków podzielnych 66 zawiera takie środki wprowadzające 27.

W praktyce w przedstawionej postaci wykonania poprzeczka 26 zawiera kilka odcinków podzielnych 66.

Ściślej biorąc, w tej postaci wykonania są dwa odcinki podzielne 66A, 66B na jednym z końców poprzeczki 26 oraz jeden odcinek podzielny 66C na drugim z jej końców.

Odcinki podzielne 66A, 66B są nierównej wielkości, przy czym odcinek podzielny 66A, który jest pierwszy licząc od obrzeża 60, ma równoległe do obrzeży 33 szerokość 1 _]; większą od szerokości 1₂ odcinka podzielnego 66B, który następuje za nim (fig. 15). Stosowanie do tego odcinki podzielne 66B, 66C mają w przybliżeniu tę samą wielkość.

Inaczej mówiąc, szerokość 1₃ odcinka podzielnego 66C jest w przybliżeniu równa szerokości 1₂ odcinka podzielnego 66B.

Jednakże wszystkie te odcinki podzielne 66A, 66B, 66C, zawierają indywidualnie środki wprowadzające 27, tj. środki rowkowe z położoną w ich obszarze środkowym odkształcalrią sprężyście stopkę 64 i podobnie jest w przypadku nienaruszalnego odcinka środkowego 67.

Jest zrozumiałe, że szczelina 36, jaką zawiera poprzeczka 26 dla współdziałania z klockiem 30, ciągnie się jedynie na jej nienaruszalnym odcinku środkowym 67.

Gdy poprzeczki 26 stosuje się przy ich pełnej długości tj. z całym zespołem ich odcinków podzielnych 66, jak to uwidoczniono na fig. 15 w odmianie 26-1 dla jednej z nich, wówczas odpowiadają one pierwszej wartości Lj szerokości pokrywy 15.

Jeśli - jak to zazwyczaj ma miejsce instalacja 12 ma być centrowana, będąc umieszzczoną według podłużnej płaszczyzny symetrii S przedziału D elementu korytkowego 10, to wtedy za pomocąwcięcia 56-1 poprzeczek 26 doprowadza się klocek 30, skojarzony z każdąz nich, do stanu współpracy z występem 55 i w praktyce to wcięcie 56-1 znajduje się w połowie odległości obrzeży poprzecznych 60 tych poprzeczek 26.

Gdy usunięty jest odcinek podzielny 66A poprzeczek 26, jak to jest uwidocznione w sposób schematyczny liniami przerywanymi w odmianie 26-11, wówczas te poprzeczki 26 odpowiadają wartości L_n szerokości pokrywy 15, mniejszej od poprzedniej wartości L_r

Jeśli, jak poprzednio, instalacja 12 ma być centrowana, to wówczas klocek 30 doprowadza się do współpracy za pomocą wcięcia 56-2.

Gdy usunięte są dwa odcinki podzielne 66A, 66B poprzeczek 26, jak to jest uwidocznione w wariancie 26-ΠΙ na fig. 15 w sposób schematyczny liniami przerywanymi, wówczas te poprzeczki 26 odpowiadają wartości L_ni szerokości pokrywy 15, mniejszej od poprzednich wartości Lj, L_n.

Jeśli, jak poprzednio, instalacja 12 ma być centrowana, to wtedy klocek 30 doprowadza się do stanu współpracy za pomocą wcięcia 56-3.

Gdy wreszcie usunięte są wszystkie trzy odcinki podzielne 66A, 66B, 66C poprzeczek 26 jak to uwidoczniono w wariancie 26-IV na fig. 15 w sposób schematyczny liniami przerywanymi, wówczas te poprzeczki 26 odpowiadają wartości L_]V szerokości pokrywy 15, mniejszej od poprzednich wartości Lj, L_n, L_in.

Jeżeli, jak poprzednio, instalacja 12 ma być centrowana, to wtedy klocek 30 doprowadza się do stanu współpracy ponownie za pomocąwcięcia 56-2.

Z powyższego wynika, że odległość H_b oddzielająca od siebie dwa wcięcia 56-1, 56-2, jest równa w przybliżeniu połowie szerokości 1, odcinka podzielnego 66A, że podobnie odległość H₂, oddzielająca od siebie wcięcie 56-1, 56-3, jest równa w przybliżeniu połowie łącznej sumy szerokości 1, odcinka podzielnego 66A i szerokości 1₂ odcinka podzielnego 66B oraz, że odległość H₃, oddzielająca od siebie dwa wcięcia 56-2, 56-3, i jest równa w przybliżeniu połowie szerokości 1₃odcinka rozdzielnego 66C.

Figura 16 przedstawia przypadek, gdy w rozwiązaniu wariantowym mechanizm 19 instalacji 12 jest mimośrodowy względem płytki dekoracyjnej 20.

180 505

W takim przypadku, jeśli jak poprzednio ten mechanizm 19 ma być centrowany względem przedziału D elementu korytkowego 10, ciągnąc się wzdłuż jego podłużnej płaszczyzny symetrii S, to nie może już być podobnie z płytką dekoracyjną 20. W tym przypadku wystarczy przemieścić odpowiednio wzdłuż poprzeczek 26 klocki 30, niosące środki mocujące 28, jak to uwidaczniają środki mocujące 22 na fig. 16.

Figura 17 przedstawia również w rozwiązaniu wariantowym przypadek, w którym element korytkowy 10 tworzy wzdłużnie, pomiędzy swymi ściankami podłużnymi 11, dwa różne przedziały D, oddzielone od siebie ścianką podłużną 11', która jako pośrednia pomiędzy ściankami podłużnymi 11 tworzy przegrodę wewnętrzną pomiędzy nimi.

Gdy dwie instalacje 12 znajdują się na wprost siebie od jednego z przedziałów D do drugiego, wówczas może być konieczne zdecentrować jedną z nich i/lub drugą, jak tojest uwidocznione dla nich obu na fig. 17.

Wystarcza w tym przypadku przemieścić, jak poprzednio, odpowiednio - naprzeciw odpowiednich podłużnych płaszczyzn symetrii S lub, ściślej, naprzeciw płaszczyzny środkowej odpowiednich pokryw 15, gdy, jak w danym przypadku, odgięcia 14 odpowiednich ścianek 11, 11' elementu korytkowego 10 mająnierówne szerokości - klocki 30, niosące środki mocujące 28, jak to uwidaczniają odpowiednie środki mocujące 22 na fig. 17.

Regulację położenia środków mocujących 28 wzdłuż poprzeczek 26 przeprowadza się wówczas jeśli w sposób ściśle ciągły, to przynajmniej w sposób w przybliżeniu ciągły, dokonując jej w praktyce ząbek za ząbkiem.

Gdy - jak w danym przypadku - środkami mocującymi 22 są śruby, wówczas we wszystkich przypadkach zastosowanie tych środków mocujących 22 powoduje blokadę położenia na porzeczkach 26 klocków 30, niosących skojarzone z nimi komplementarne środki mocujące 28.

Jest zrozumiałe, że wynalazek nie ogranicza się do opisanej i przedstawionej na rysunku postaci wykonania, ani do również opisanych i przedstawionych na rysunku form stosowania, lecz obejmuje wszelki wariant wykonania.

W szczególności zamiast występować z przodu, jak to jest w szczegółach opisane i przedstawione, urządzenie nożne według wynalazku może równie dobrze występować na wysokości ścianek podłużnych elementu korytkowego, pomiędzy którymi ma się ono ciągnąć, w punkcie tych ścianek podłużnych, pośrednim pomiędzy ich dolną a górną częścią.

Prócz tego zamiast stanowić środki rowkowe, a zatem wpustowe środki osadzania, środki osadzania, jakie zawierająjego poprzeczki, aby współpracować z tymi podłużnymi ściankami, mogą równie dobrze stanowić wypustowe środki osadzania, jak to ma miejsce w przypadku urządzeń nośnych, których cokół jest zaopatrzony w nóżki, stanowiące takie wypustowe środki osadzania względem wypustowych środków osadzania, przewidzianych w sposób komplementarny na elemencie korytkowym i utworzonych np. przez rowki, biegnące na podłużnych ściankach tego ostatniego.

Środki mocujące, w jakie zaopatrzone sąpoprzeczki urządzenia nośnego według wynalazku, nie muszą też tworzyć otworu nagwintowanego, można bowiem także przewidzieć inne środki mocujące, np. środki zaskakujące, w celu przytwierdzenia zamocowanej instalacji do tych poprzeczek.

Wreszcie - jak to ma miejsce w przypadku wariantowego wykonania, przedstawionego na fig. 17 - odgięcie odpowiednich ścianek podłużnych wyposażonego elementu korytkowego mogąmieć różne szerokości od jednej z tych ścianek podłużnych do drugiej, a centrowanie przeprowadza się w tym przypadku nie względem podłużnej płaszczyzny symetrii odpowiedniego przedziału, lecz względem płaszczyzny środkowej jego pokrywy.

180 505

FIG. 7

F/G.d

^D^n_am ^70 ^eSz.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Urządzenie do podtrzymywania instalacji, zwłaszcza instalacji elektrycznej, zakładanej na elemencie korytkowym, poprzecznie od jednej do drugiej z dwóch ścianek podłużnych tego elementu, zawierające dwie poprzeczki, z których każda jest przystosowana za pomocą środków wprowadzających do współpracy z jedną lub z drugą ścianką podłużną na każdym ze swych końców i każda jest zaopatrzona w środki mocujące do miejscowego przytwierdzenia zamocowanej instalacji, znamienne tym, że środki mocujące (28), w jakie zaopatrzona jest poprzeczka (26), są osadzone z możliwością regulacji położenia wzdłuż tej ostatniej.
2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że środki mocujące (28), wjakie zaopatrzona jest poprzeczka (26), są osadzone z możliwością regulacji położenia w sposób w przybliżeniu ciągły przynajmniej na części długości tej ostatniej.
3. Urządzenie według jednego z zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że środki mocujące (28), wjakie zaopatrzona jest poprzeczka (26), należą do klocka (30), jest elementem, różnym od tej poprzeczki (26) i jest osadzony na niej ruchomo.
4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że klocek (30), do którego należą środki mocujące (28), jest blokowany w danym położeniu na poprzeczce (26).
5. Urządzenie według jednego z zastrz. 3 lub 4, znamienne tym, że niesiony przez poprzeczkę (26) klocek (30), do którego należą środki mocujące (28), jest odpowiednio przytrzymywany przez tę ostatnią, tworząc z nią jednolity podzespół (31).
6. Urządzenie według zastrz. 3 albo 4, albo 5, znamienne tym, że środki mocujące (28), wjakie zaopatrzona jest poprzeczka (26), ciągną się z boku tej poprzeczki (26) wzdłuż jej obrzeża (33), poprzecznie względem tego obrzeża (33), a klocek (30), do którego one należą, zawiera z boku wystającą względem nich co najmniej jedną stopkę (34,35), za pośrednictwem której współpracuje on z poprzeczką (26).
7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że klocek (30), do którego należą środki mocujące (28), zawiera całkowicie równoległe do siebie dwie stopki (34,35), a mianowicie stopkę blokującą (34), za pomocą której jest on wprowadzany do szczeliny (36), wykonanej w tym celu w samej grubości poprzeczki (26), wzdłuż przynajmniej części długości jej odpowiedniego obrzeża (33), oraz stopkę przytrzymującą (35), za pomocą której - obchodząc poprzeczkę (26) jest on zahaczony w rowku (37), wydrążonym w tym celu na tylnej powierzchni (28) tej ostatniej, równolegle do obrzeża (33).
8. Urządzenie według zastrz. 4 albo 7, znamienne tym, że stopka blokująca (34) klocka (30), do którego należą środki mocujące (28), zawiera ząbki (39), a odpowiedni bok (40) szczeliny (36) poprzeczki (26) zawiera ze swej strony komplementarne ząbki (41).
9. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że równolegle do swej stopki blokującej (34) i w pewnej odległości od niej klocek (30), do którego należą środki mocujące (28), zawiera odkształcalny sprężyście języczek (42), który jest zwrócony ku drugiemu bokowi (44) szczeliny (36) poprzeczki (26).
10. Urządzenie wedługjednego z zastrz. 3 albo 4, albo 5, albo 6, albo 7, albo 8, albo 9, znamienne tym, że pomiędzy klockiem (30), do którego należą środki mocujące (28), a poprzeczką (26) usytuowane są środki wskazujące (54).
11. Urządzenie według zastrz. 10, znamienne tym, że środki wskazujące (54) uprzewilejowują kilka położeń klocka (30), do którego należą środki mocujące (28).
12. Urządzenie według zastrz. 1 albo 11, znamienne tym, że środki mocujące (28) tworzą otwór nagwintowany.

180 505
13. Urządzenie według zastrz. 1 albo 12, znamienne tym, że środki wprowadzające (27), jakie poprzeczka (26) zawiera na każdym ze swych końców, w celu współpracy z podłużną ścianką (11) elementu korytkowego (10), są środkami wpustowymi, wydrążonymi na odpowiednim obrzeżu (60), a warga (61), wyznaczająca te środki wpustowe od strony przedniej powierzchni (63) poprzeczki (26), ma grubość, mniejszą od grubości wargi (62), która biegnie od strony jej tylnej powierzchni (38).
14. Urządzenie według zastrz. 1 albo 13, znamienne tym, że przynajmniej na jednym ze swych końców poprzeczka (26) zawiera co najmniej jeden odcinek podzielny (66), a środki wprowadzające (27), jakie ona zawiera dla współpracy z podłużną ścianką (11, ll') elementu korytkowego (10), są tam powtarzane, przy czym jej nienaruszalny odcinek środkowy (67) i jej odcinek poodzielny (66) lub każdy z jej odcinków podzielnych (66) zawiera takie środki wprowadzające (27).
15. Urządzenie według zastrz. 11 albo 14, znamienne tym, że poprzeczka (26) zawiera kilka odcinków podzielnych (66A, 66B, 66C).
16. Urządzenie według zastrz. 7, znamienne tym, że poprzeczka (26) ma szczelinę (36) na każdym z dwóch przeciwległych obrzeży (33), aj ej rowek (37) biegnie wzdłuż linii środkowej.
17. Urządzenie według zastrz. 1 albo 16, znamienne tym, że poprzeczka (26) stanowi jedną całość.
18. Urządzenie według zastrz. 1 albo 17, znamienne tym, że poprzeczka (26) ma ogólną postać płytki o konturze całkowicie czworokątnym
19. Urządzenie według zastrz. 1 albo 18, znamienne tym, że obydwie poprzeczki (26), chociaż tworzą oddzielne elementy, są identyczne.

* * *