PL178814B1 - Urządzenie przegubowe blokujące i samoodblokowujące płyty drzwiowej w ościeżnicy - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie przegubowe blokujące i samoodblokowujące płyty drzwiowej w ościeżnicy.

Znane urządzenia montażowe i przegubowe składają się z części obrotowej i części stałej, obie części są współosiowe, co najmniej jedna z dwóch części zawiera obudowę mieszczącą łożysko.

Znane urządzenia nie pozwalają na blokowanie płyty w położeniu otwartym, które umożliwiałoby automatyczne odblokowanie lub samoodblokowanie zintegrowane z urządzeniami przegubowymi.

Dla zablokowania drzwi w położeniu otwartym znane jest stosowanie elektromagnesu zamocowanego na ścianie oraz płytki metalowej zamocowanej na skrzydle drzwiowym. Materiał kompozytowy, z którego wykonana jest zawiasa znany jest z francuskiego zgłoszenia patentowego nr 9311367.

Jest również znane blokowanie samozamykacza ramieniowego za pomocą topiącego się przy 60° elementu topikowego, który zamocowany jest na zewnętrznym ramieniu. W przypadku pożaru, element topikowy ulega stopnieniu i samozamykacz zamyka drzwi.

Systemy znane ze stanu techniki mają taką wadę, że są przedmiotem wszelkiego rodzaju agresji, na przykład wandalizmu w szkołach wywołanego przez dzieci, które wspinają się na drzwi.

Celem wynalazku jest usunięcie niedogodności systemów utrzymywania skrzydeł drzwiowych, przy zapewnieniu samoodblokowania.

Urządzenie przegubowe, blokujące i samoodblokowujące płyty drzwiowej w ościeżnicy składające się z części obrotowej i części stałej, obu części współosiowych, co najmniej jednej z dwóch części zawierającej obudowę mieszczącą łożysko według wynalazku, charakteryzuje

178 814 się tym, że w obudowie znajduje się tuleja obsady kulek usytuowana obrotowo w tulei łożyskowej zaopatrzonej w otwory usytuowane na jej stronie wewnętrznej, przy czym tuleja obsady kulek zaopatrzona jest we współosiowo wytoczone otwory na kulki i stanowi gniazdo rygla stożkowego utworzonego z trzpienia cylindrycznego, który ma w swojej środkowej części przewężenie tworzące powierzchnie stożkową, z którą styka się co najmniej jedna kulka, przy czym powierzchnia stożkowa rygla stożkowego stanowi ogranicznik ruchu kulki w położeniu styku z co najmniej jednym otworem tulei łożyskowej, przy czym płytka biegunowa jest przymocowana sztywno do wyższego krańca rygla stożkowego i stanowi oparcie elektromagnesu przy nacisku sprężyny wstawionej między tuleję łożyskową a płytę biegunową, przy czym tuleja obsady kulek jest połączona sztywno z dolną częścią stałą poprzez elementy mocujące przeciwobrotowo.

Powierzchnia stożkowa rygla stożkowego styka się z co najmniej dwiema kulkami.

Tuleja łożyskowa jest rozłączna i zawiera elementy mocujące do obudowy.

W pozycji zablokowanej kulki stykają się z zewnętrzną powierzchnią trzonu cylindrycznego rygla stożkowego.

Wynalazek uwidoczniony jest w przykładzie wykonania na rysunku, na którym urządzenie według wynalazku umieszczone w zawiasie przedstawione jest w przekroju pionowym.

Zawiasa pokazana na rysunku obejmuje część dolną 1 zamocowaną na ościeżnicy niepokazanej ścianki działowej i wykonaną z materiału kompozytowego. Ta dolna część 1 zawiera otwór, który zapewnia prowadzenie mechanizmu i spłaszczenie zabezpieczające przed obrotem.

Część górna 2 jest zamocowana na drzwiach. Składa się ona z obudowy osłaniającej 3 i z tulei łożyskowej 4 połączonej sztywno z obudową 3 za pomocą dwóch śrub 5. Tuleja łożyskowa 4 zawiera dwa otwory 15 znajdujące się na tej samej wysokości po przeciwnych stronach.

Wewnątrz tulei łożyskowej 4 umieszczona jest tuleja obsady kulek 6, która dwoma współosiowymi otworami przytrzymuje dwie kulki 7, które pod działaniem jednego stożkowego rygla 8 opierają się na ściance wewnętrznej tulei łożyskowej 4 na poziomie otworów 15.

Rygiel stożkowy 8 jest utrzymywany płasko pod elektromagnesem 9 przez sprężynę 10, która opiera się, jedną stroną o górną część tulei łożyskowej 4 i z drugą stroną pod płytką biegunowąl 1 przymocowaną do wyższej krawędzi rygla stożkowego 8, przy czym płytka biegunowa 11 zapewnia siłę elektromagnetyczną. która dodaje się do siły sprężyny 10 podczas gdy elektromagnes znajduje się pod napięciem.

Płytka nośna 12 i śruba 13 zapewniają zamocowanie elektromagnesu 9 w wyższej części 2 korpusu zawiasy na przykład kołkami promieniowymi 14.

Działanie urządzenia przegubowego, blokującego i samoodblokowującego jest następujące: kiedy drzwi wyposażone w to urządzenie są zamknięte, położenie względne tulei obsady kulek 6 i tulei łożyskowej 4 jest takie, że wytoczone otwory wnękowe 15 i kulki 7 są przestawione względem siebie o kąt otwarcia i utrzymywania drzwi.

Podczas otwierania, chociaż rygiel stożkowy 8 wciska kulki 7 pod działaniem sprężyny 10 i elektromagnesu 9, nie powoduje to żadnego efektu aż do momentu kiedy kulki 7 napotkają otwory wnękowe 15 (w końcu otwierania), co zapewnia utrzymanie drzwi w pozycji otwartej tak długo jak elektromagnes 9 jest pod napięciem. Dla zapewnienia zamknięcia drzwi trzeba przerwać na krótko zasilanie elektromagnesu 9. Wówczas moment zatrzymania drzwi wywołany samą sprężyną10 stanie się mniejszy od momentu zamykania spowodowanego przez inne zawiasy (zawiasę sprężynową i zawiasę amortyzującą), w które ponadto wyposażone są te drzwi, co spowoduje zaniknięcie drzwi.

178 814

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims (4)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie przegubowe, blokujące i samoodblokowujące płyty drzwiowej w ościeżnicy składające się z części obrotowej i części stałej, obu części współosiowych, co najmniej jednej z dwóch części zawierającej obudowę mieszczącą łożysko, znamienne tym, że w obudowie (3) znajduje się tuleja obsady kulek (6) usytuowana obrotowo w tulei łożyskowej (4) zaopatrzonej w otwory (15) usytuowane na jej stronie wewnętrznej, przy czym tuleja obsady kulek (6) zaopatrzona jest we współosiowo wytoczone otwory na kulki (7) i stanowi gniazdo rygla stożkowego (8) utworzonego z trzpienia cylindrycznego, który ma w swojej środkowej części przewężenie tworzące powierzchnię stożkową, z którą styka się co najmniej jedna kulka (7), przy czym powierzchnia stożkowa rygla stożkowego (8) stanowi ogranicznik ruchu kulki (7) w położeniu styku z co najmniej jednym otworem (15) tulei łożyskowej (4), przy czym płytka biegunowa (11) jest przymocowana sztywno do wyższego krańca rygla stożkowego (8) i stanowi oparcie elektromagnesu (9) przy nacisku sprężyny (10) wstawionej między tuleję łożyskowa (4) a płytkę biegunową (11), przy czym tuleja obsady kulek (6) jest połączona sztywno z dolna. częścią stałą (1) poprzez elementy mocujące przeciwobrotowo.
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że powierzchnia stożkowa rygla stożkowego (8) styka się z co najmniej dwiema kulkami (7).
3. 3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że tuleja łożyskowa (4) jest rozłączna i zawiera elementy mocujące do obudowy (3).
4. 4. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że w pozycji zablokowanej kulki (7) stykają się z zewnętrzną powierzchnią trzonu cylindrycznego rygla stożkowego (8).