PL177807B1

PL177807B1 - Wkładka skrawająca

Info

Publication number: PL177807B1
Application number: PL94310380A
Authority: PL
Inventors: Amir Satran; Yuri Men
Original assignee: Iscar Ltd
Priority date: 1993-12-21
Filing date: 1994-12-20
Publication date: 2000-01-31
Also published as: AU686737B2; BR9405764A; AU1596195A; EP0684895A4; IL108115A; US5772364A; RU2154554C2; ZA9410202B; CN1120325A; CN1046885C; JP3583431B2; US5622460A; CZ286972B6; DE69424773T2; EP0684895B1; CZ212195A3; CA2156519C; JPH08507004A; IL108115A0; EP0684895A1

Abstract

1. Wkladka skrawajaca, mocowana rozlacznie w gniezdzie narzedzia, któremu nada- wany jest ruch roboczy obrotowy za pomoca ele- mentu zaciskowego i ustawiona w gniezdzie w takim polozeniu, ze czesc czolowa krawedzi tnacej zajmuje polozenie promieniowe wzgle- dem osi obrotu narzedzia, natomiast jej czesc bo- czna, umieszczona nad plaszczyzna odniesienia, jest równolegla do tej osi, przy czym powierzch- nie boczne wkladki skrawajacej przylegaja do scianek bocznych narzedzia, zas jej powierzchnia dolna opiera sie o powierzchnie oporowa gniaz- da, znamienna tym, ze kat dopelniajacy a kata przylozenia ostrza wkladki skrawajacej (1), utworzony w przekroju poprzecznym przez boczna czesc (18) krawedzi tnacej (10a, 10b) miedzy górna czescia (13a) tej powierzchni bo- cznej (6) a powierzchnia dolna (5) wkladki, jest katem ostrym ( a <90°). Fig. 2 F i g . 7 PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest wkładka skrawająca, mocowana rozłącznie w gnieździe narzędzia, któremu nadawany jest ruch roboczy obrotowy za pomocąelementu zaciskowego i ustawiona w gnieździe w takim położeniu, że część czołowa krawędzi tnącej zajmuje położenie promieniowe względem osi obrotu narzędzia, natomiast jej część boczna, umieszczona nad płaszczyzną odniesienia, jest równoległa do tej osi, przy czym powierzchnie boczne wkładki skrawającej przylegają do ścianek bocznych narzędzia, zaś jej powierzchnia dolna opiera się o powierzchnię oporową gniazda.

Wkładka skrawająca według wynalazku ma zastosowanie, zwłaszcza do narzędzi z obrotowym ruchem roboczym, służącym do frezowania wykańczającego zarówno powierzchni płaskich, kształtowych, jak i nieregularnych, na przykład zagłębień, wąskich szczelin, zaokrąglonych rowków itp., w szczególności zaś narzędzi dostosowanych do obróbki powierzchni

177 807 krzywoliniowych o bardzo małych średnicach, rzędu 10 mm. Znane narzędzia tego rodzaju składają się zwykle z oprawki z kulistą głowicą wyposażoną w gniazdo oraz z zamocowanej w tym gnieździe wkładki skrawającej. Posuw jaki uzyskuje narzędzie lub przedmiot obrabiany może się zwykle odbywać w wielu kierunkach, co powoduje powstawanie stosunkowo dużych sił skrawania oddziałujących na wkładkę. Wskutek tego zarówno konstrukcja wkładki skrawającej, jak i jej położenie oraz sposób zamocowania w oprawce powinny być takie, aby zarówno eliminować niebezpieczeństwo uszkodzenia wkładki względnie gniazda, jak i zapewniać skuteczną obróbkę możliwie dużym wiórem.

Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej nr US 4512689 znana jest krążkowa wkładka skrawająca, której łukowe krawędzie tnące są kolejno przestawiane w położenie robocze. Wkładka tajest mocowana w gnieździe głowicy narzędzia za pomocązacisku śrubowego w ten sposób, że jedna z jej krawędzi tnących wystaje z gniazda zajmując położenie robocze, natomiast inne krawędzie tnące są wówczas schowane wewnątrz gniazda. W celu wystarczająco silnego i sztywnego zamocowania wkładki w gnieździe zarówno jej dolna powierzchnia, jak i przynajmniej część bocznych i tylnych ścianek wkładki, styka się z odpowiednimi powierzchniami ścianek gniazda. Konstrukcja ta, dostosowana zwłaszcza do narzędzi przeznaczonych do obróbki powierzchni krzywoliniowych o stosunkowo małej średnicy, na przykład poniżej 10 mm, musi - w celu zapewnienia odpowiedniego miejsca dla powstawania i odprowadzania wióra - prowadzić do takiego zmniejszenia grubości wkładki skrawającej, która nie gwarantuje jej odpowiedniej wytrzymałości, ani też sztywności zamocowania w gnieździe, wskutek czego narzędzie to nadaje się jedynie do obróbki bardzo niewielkim przekrojem wióra.

Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej US 4527930 znane jest narzędzie skrawające, z oprawką zakończoną kulistą głowicą, wyposażone we wkładki skrawające, które można szybko i dokładnie zamocować w głowicy narzędzia. W tym . celu głowica ta jest zaopatrzona w dwa naprzeciwległe gniazda, przeznaczone dla dwóch równocześnie pracujących wkładek skrawających. Każde gniazdo jest zaopatrzone w płaską powierzchnię oporową, zakończoną rowkowym wycięciem obejmującym obrzeże osadzonej w gnieździe płytki skrawającej. Nad gniazdem znajduje się otwarta wnęka umożliwiająca tworzenie się i odprowadzanie wióra. Wkładki skrawające zamocowane w gnieździe opi^^ryrąsię zarówno o płaską dolną powierzchnię gniazda, jak i o ścianki rowkowego wycięcia, a ponadto o ścianki boczne gniazda, które są w obydwu gniazdach nachylone w przeciwnych kierunkach pod ujemnym kątem, wynoszącym około 5° względem osi podłużnej narzędzia. Taka geometria ostrza zapewnia prawidłowe usytuowanie powierzchni natarcia ostrzy wkładek skrawających. W widoku z góry krawędzie tnące tworzą ciągłą krzywą linię geometryczną, przy czym styczne do krzywej obydwu wkładek są względem siebie równoległe.

Opisane narzędzie, wyposażone w dwie równocześnie pracujące płytki skrawające, z których każda jest zaopatrzona z jednej strony w jedną tylko krawędź tnącą, z drugiej zaś - obrzeże służące do osadzenia w rowkowym wycięciu gniazda stanowi jedno z rozwiązań prowadzących do sztywnego i wytrzymałego zamocowania płytki skrawającej w gnieździe.. Rozwiązanie to nie nadaje się jednakże dla płytek odwracalnych z dwoma lub z większą liczbąkrawędzi tnących, bowiem ukształtowanie gniazda wymaga określonego kształtu obrzeża płytki, osadzanego w jego rowkowym wycięciu. Narzędzie to nie ma więc charakteru uniwersalnego i wymaga stosowania specjalnych płytek skrawających o geometrii determinowanej kształtem gniazda.

Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej nr US 5294219 znane jest narzędzie skrawające do frezowania (czyli o obrotowym ruchu roboczym), z kulistą głowicą zaopatrzoną w dwa naprzeciwległe gniazda, służące do zamocowania wkładek skrawających. Wkładki te są zamocowane w taki sposób, że osiowy kąt natarcia jednej z wkładek jest ujemny, a osiowy kąt natarcia drugiej z nich - dodatni. Odmiana narzędzia skrawającego według tego rozwiązania jest wyposażona tylko w jedną wkładkę skrawającą o ujemnym osiowym kącie natarcia, przy czym na powierzchni natarcia ostrza wkładki znajdują się rowki do łamania wióra.

Narzędzie to umożliwia zastosowanie wkładek z dwoma lub większą liczbą krawędzi tnących osadzonych obrotowo na śrubie zaciskowej i obracanych o odpowiedni kąt w celu wpro4

177 807 wadzenia żądanej krawędzi tnącej w położenie robocze. W tym przypadku powierzchnia przyłożenia płytki skrawającej stanowi - w położeniu nie roboczym - powierzchnię oporową, stykającą się z odpowiednią powierzchnią gniazda, jednakże powierzchnie przyłożenia tworzą z podstawą płytki kąt rozwarty. Na rysunkach ilustrujących to rozwiązanie narzędzia widoczne jest jednak, że powierzchnia przyłożenia wkładki skrawającej styka się z odpowiednią powierzchnią gniazda, jednakże nie na całej długości krawędzi, wskutek czego zamocowanie to nie jest wystarczająco sztywne i wytrzymałe, aby zapewnić stałe położenie płytki w gnieździe.

Z polskiego opisu patentowego nr PL 69550 znany jest tokarski zestaw narzędziowy złożony z dwóch oprawek narzędziowych z wkładkami skrawającymi mocowanymi w odpowiednich kasetach, przy czym kasety jednej oprawki nożowej są umieszczone z prawej strony i przeznaczone do osadzenia prawotnącej wkładki skrawającej, natomiast w drugiej oprawce są umieszczone z lewej strony i przeznaczone do osadzenia lewotnącej wkładki skrawającej. Dzięki temu powierzchnie przyłożenia ostrzy obydwu wkładek są symetrycznie względem siebie obrócone o kąt 90°, tworząc krawędzie o różnych długościach, zaś pozostałe krawędzie tworzą między sobą kąt rozwarty. Cechą charakterystyczną tego rozwiązania jest to, że każda wkładka skrawająca, osadzona w odpowiedniej oprawce, stanowi wkładkę lewo- lub prawotnącąi jest zaopatrzona w dwie, przestawiane na przemian w położenie robocze krawędzie tnące, przy czym krawędzie te, stanowiące krawędzie tnące w prawej oprawce, po zamocowaniu wkładki skrawającej w lewej oprawce tworzą krawędzie kąta wierzchołkowego między bocznymi powierzchniami zamykającymi ostrze.

To dość skomplikowane konstrukcyjnie rozwiązanie tokarskiego zestawu narzędziowego jest jednak przystosowane wyłącznie dla narzędzi tokarskich nie mających osi obrotu, a tym samym nie nadaje się do zastosowania dla narzędzi, którym nadawany jest obrotowy ruch roboczy.

Z polskiego opisu patentowego nr PL 85859 znany jest stalowy zacisk mocujący, stosowany w obracanych wokół osi kształtowych wkładkach skrawających zaopatrzonych w dwie niesymetrycznie umieszczone krawędzie tnące. Zacisk ten jest wyposażony w kołek mocujący ukształtowany w postaci płyty podkładowej, stanowiącej poziomą powierzchnię oporową wkładki skrawającej i zaopatrzonej w przetyczkę wchodzącą w otwór wkładki skrawającej i stanowiącej oś jej obrotu. Również i to rozwiązanie jest przystosowane wyłącznie dla narzędzi tokarskich i nie nadaje się do zastosowania w narzędziach z obrotowym ruchem roboczym. Ponadto konstrukcja zaciskujest tak skomplikowana, że względy wytrzymałościowe nie umożliwiłyby zastosowania jej w narzędziach przeznaczonych do obróbki powierzchni okrągłych o bardzo małych średnicach, rzędu 10 mm.

Celem wynalazku jest opracowanie takiej konstrukcji wkładki skrawającej, dostosowanej zwłaszcza do narzędzi przeznaczonych do obróbki powierzchni krzywoliniowych o małych średnicach, która zapewni sztywne i wytrzymałe zamocowanie wkładki w gnieździe narzędzia, jak również jej odpowiednią grubość, a tym samym możliwość obróbki ze stosunkowo znaczną siłą skrawania. Wkładka winna zapewnić równocześnie utworzenie odpowiednio dużej przestrzeni nad ostrzem w celu tworzenia się i spływu wióra.

Cel ten realizuje konstrukcja wkładki skrawającej według wynalazku, która charakteryzuje się tym, że kąt dopełniaj ący α kąta przyłożenia ostrza wkładki skrawaj ącej, utworzony w przekroju poprzecznym przez boczną część krawędzi tnącej, między górną częścią tej powierzchni bocznej a powierzchnią dolną wkładki, jest kątem ostrym (α <90°), przy czym kąt ten jest kątem ostrym w przekrojach poprzecznych wzdłuż większej części krawędzi tnącej wkładki skrawającej.

Wielkość kąta dopełniającego α kąta przyłożenia w przekrojach poprzecznych wzdłuż krawędzi tnącej jest zmienna i osiąga największą wartość w przekroju poprzecznym przez czołową część krawędzi tnącej, przy czym wartość ta zmniejsza się w przekrojach wzdłuż tej krawędzi i uzyskuje wartość najmniejszą na końcu bocznej części krawędzi tnącej.

Krawędź tnąca wkładki skrawającej według wynalazku jest w swej środkowej części pośredniej łukowa, zaś w sąsiadującej z tą częścią pośrednią części czołowej i części bocznej - prostoliniowa.

177 807

Część czołowa krawędzi tnącej wkładki, stanowiąca głównąkrawędź tnącąostrza, jest prostopadła do jej części bocznej, stanowiącej pomocniczą krawędź tnącąostrza wkładki.

Górne części powierzchni bocznych wkładki są korzystnie nachylone pod kątem ostrym w stosunku do dolnej części tych powierzchni bocznych wkładki, przy czym te górne części powierzchni bocznych stanowią powierzchnię styku wkładki ze ściankami gniazda narzędzia.

Również górne części pozostałych powierzchni bocznych wkładki sąnachylone względem dolnej powierzchni wkładki pod kątem ostrym.

Szczególną zaletą konstrukcji wkładki skrawającej według wynalazku, dzięki wykorzystaniu powierzchni przyłożenia pomocniczej krawędzi tnącej jako jednej z powierzchni oporowej, współpracującej ze ścianką gniazda narzędzia, jest możliwość skutecznego, sztywnego i wystarczająco wytrzymałego zaciśnięcia wkładki w gnieździe, równocześnie zaś łatwego do rozłączenia przez proste odkręcenie śruby i wysunięcie wkładki. Dzięki takiej konstrukcji sposób zamocowania wkładki skrawającej w gnieździe zapewnia funkcję śruby zaciskowej wyłącznie do ustalenia położenia wkładki w gnieździe narzędzia i jej dociśnięcia do podstawy gniazda, przy czym powstająca podczas obróbki siła skrawania zostaje całkowicie przejęta przez stykające się z powierzchniami wkładki odpowiednie powierzchnie gniazda i nie oddziałuje bezpośrednio na śrubę zaciskową. W wyniku tych cech konstrukcyjnych wkładki możliwe jest zmniejszenie średnicy oprawki narzędzia i dostosowanie go do obróbki powierzchni krzywoliniowych o bardzo niewielkich średnicach, mniejszych od 10 mm.

Wynalazek jest w przykładowym rozwiązaniu konstrukcyjnym uwidoczniony na rysunku, na którym: fig. 1a przedstawia narzędzie obrotowe z wkładką skrawającą według wynalazku w widoku perspektywicznym; fig. 1b - to samo narzędzie z rozsuniętymi częściami; fig. 2 - przykład konstrukcji wkładki skrawającej według wynalazku w widoku perspektywicznym; fig. 3 - tę samą wkładkę w widoku z góry; fig. 4 i 5 - tę samą wkładkę w widokach z obydwu boków; fig. 6 - tę samą wkładkę w przekroju wzdłuż linii VI - VI na fig. 3; fig. 7 - tę samą wkładkę w przekroju wzdłuż linii VII,-VII na fig. 3; fig. 8-tę samą wkładkę w przekroju wzdłuż linii VIII - VIII na fig. 3; fig. 9 - głowicę narzędzia według fig. 1a z wkładką skrawającą według fig. 3 do 8 w widoku z góry; fig. 10 - tę samą głowicę w przekroju wzdłuż linii X-Xnafig. 9; fig. 11 - tę samą głowicę w przekroju wzdłuż linii XI - XI na fig. 9; fig. 12 - głowicę narzędzia z wkładką skrawającą według wynalazku w położeniu roboczym w widoku z boku; fig. 13 - tę samągłowicę narzędzia w widoku z góry; fig. 14 - tę samągłowicę w przekroju wzdłuż linii IX - IX na fig. 12, a fig. 15 do 1 8 - odmiany konstrukcji wkładek skrawających według wynalazku.

Figury 1a i 1b przedstawiają obrotowe narzędzie skrawające do obróbki metali, które składa się z wkładki skrawającej 1 według wynalazku, z oprawki 2 i ze śruby zaciskowej 3 ze stożkową główką 3'. Płaszczyzną bazową zamocowania wkładki skrawającej 1 jest płaszczyzna XZ przestrzennego układu współrzędnych XYZ, równoległa do powierzchni podstawy 5 wkładki 1 (fig. 4 i 5) i przechodząca przez podłużną oś A narzędzia.

Wkładka skrawająca 1, przedstawiona oddzielnie na fig. 2,3,4 i 5, ma postać płytki ograniczonej górną powierzchnią 4, dolną powierzchnią 5 oraz bocznymi powierzchniami łukowymi 6 i 7, a także bocznymi powierzchniami płaskimi 8 i 9.

W przecięciu górnej powierzchni 4 i bocznych powierzchni łukowych 6 i 7 wkładki skrawającej utworzone są dwie łukowe krawędzie tnące 10a i 10b, zaś odpowiednie części górnej powierzchni 4, stykające się z tymi krawędziami tnącymi 10a i 10b, stanowią powierzchnie natarcia 12a i 12b. Natomiast górne części 13a i 13b powierzchni bocznych 6 i 7, które przecinają się wzdłuż krawędzi tnących 10ai 10b z powierzchniami natarcia 12ai 12b, stanowią powierzchnię przyłożenia. Zarówno krawędzie tnące 10a i 10b, jak i stykające się z nimi powierzchnie natarcia 12a i 12b oraz stanowiące powierzchnie przyłożenia górne części 13a i 13b powierzchni bocznych 6 i 7 są symetryczne względem osi wkładki 1.

Krawędź tnąca 10a (fig. 3 i 5 oraz fig. 13) składa się z prostoliniowej części czołowej 17, usytuowanej w pobliżu podłużnej osi A narzędzia i stanowiącej górną krawędź tnącąostrza, ze znajdującej się po drugiej stronie tej krawędzi 10a - prostoliniowej części bocznej 18, w przybliżeniu równoległej do osi A oraz z środkowej, łukowej części pośredniej 19, łączącej części 17

177 807 i 18, przy czym część czołowa 17 jest korzystnie prostopadła do części bocznej 18 krawędzi tnącej 10a lub 10b. Część pośrednia 19 i część boczna 18 krawędzi tnącej 10a są nachylone pod niewielkim kątem, ajej część czołowa 17 - pod znacznym kątem względem dolnej powierzchni 5 wkładki skrawającej 1 (fig. 5).

Powierzchnia przyłożenia, stanowiąca górną część 13a powierzchni bocznej 6 wkładki 1 (fig. 6 i 7), tworzy z jej dolną powierzchnią 5 kąt dopełniający α kąta przyłożenia, który jest kątem ostrym. Wartość tego kąta w przekroju przez część czołową 17 krawędzi tnącej 10a (fig. 6) wynosi korzystnie od 70° do 90°.

Kąt dopełniający a kąta przyłożenia jest kątem ostrym w przekrojach poprzecznych wzdłuż większej części krawędzi tnącej 10a lub 10b wkładki skrawającej 1, przy czym wielkość tego kąta w przekroj ach poprzecznych wzdłuż krawędzi tnącej 10a i 10b jest zmienna, uzyskując największą wartość w przekroju poprzecznym przez czołową część 17 krawędzi tnącej 10a lub 10b, następnie zmniejszając się w przekrojach wzdłuż krawędzi tnącej i uzyskując najmniejszą wartość na końcu bocznej części 18 tej krawędzi tnącej 10a lub 10b.

Górne części 13a powierzchni bocznych 6,7 sąnachylone pod kątem ostrym względem dolnej części tych powierzchni 6,7 wkładki 1 i stanowią powierzchnie styku wkładki z odpowiednimi ściankami gniazda narzędzia.

Opisana geometria ostrza umożliwia ukształtowanie powierzchni natarcia w pośredniej części 19 krawędzi tnącej wkładki 1, wyposażonej w rowek 22 kształtujący wiór, nie powodując równocześnie obniżenia wytrzymałości tej krawędzi tnącej, przy czym kąt ostrza zmienia się wzdłuż krawędzi tnącej odpowiednio do żądanej geometrii ostrza, umożliwiając nadanie mu dodatnich, promieniowych i osiowych kątów natarcia.

Górne części 13b powierzchni bocznych 8 i 9 wkładki (fig. 8) sąrównież nachylone względem linii pionowej w kierunku do jej górnej powierzchni 4, tworząc z dolną powierzchnią 5 wkładki 1 kąt ostry 24.

Wkładka według wynalazku jest zaopatrzona w środku w znany, przelotowy otwór 30, którego górna część jest pogłębiona i zakończona łukową faską 30'. Otwór ten służy do umieszczenia w nim śruby zaciskowej 3.

Oprawka 2, tworząca wraz z wkładką 1 według wynalazku obrotowe narzędzie skrawające, ma korzystnie kształt walca 45 i jest zakończona z przodu półkulistągłowicą46 (fig. 1b). W głowicy 46 znajduje się płaskie gniazdo 47, służące do osadzenia w nim wkładki skrawającej 1. Dolna powierzchnia 48 i boczne ścianki 50 i 51 (fig. 10 i 11) gniazda 47 stanowią negatywowe odwzorowanie kształtu wkładki 1. Oznacza to, że boczne ścianki 50 i 51 tego gniazda 47 sązbieżne w kierunku do górnej powierzchni głowicy 46 i nachylone pod takim samym kątem jak boczne powierzchnie 7 i 8 wkładki 1. Natomiast dolna powierzchnia 48 gniazda 47 jest nachylona do powierzchni odniesienia XZ pod ujemnym kątem β (fig. 12), przy czym w środku tej powierzchni 48 znajduje się otwór 55, współosiowy względem otworu 30 wkładki 1 i zaopatrzony w gwint wewnętrzny, w który wkręcana jest śruba zaciskowa 3, mocująca wkładkę 1 w gnieździe 47. W położeniu zamocowanym wkładki 1jej dolna powierzchnia 5 opiera się o dolną powierzchnię 48 gniazda, zaś jej powierzchnie boczne 7 i 8 stykają się z nachylonymi bocznymi ściankami 50 i 51 gniazda 47.

Dzięki opisanemu kształtowi wkładki skrawającej 1, w czasie obrotu narzędzia wokół osi A jego oprawki 2, część czołowa 17 i część pośrednia 19 krawędzi tnącej zakreślają powierzchnię kulistą ze środkiem znajdującym się w punkcie przecięcia osi A oprawki 2 i osi otworu 30 wkładki 1, natomiast część boczna 18 tej krawędzi tnącej zakreśla wokół osi A powierzchnię walcową.

Figury 12, 13 i 14 przedstawiają schematycznie narzędzie według wynalazku w czasie obróbki kulistego otworu w przedmiocie obrabianym W.

Z figury 12 widoczne jest, że większa część dolnej powierzchni 48 gniazda 47 jest usytuowana ponad powierzchnią odniesienia XZ, dzięki czemu dolna część głowicy 46, podtrzymująca wkładkę 1, może być stosunkowo gruba, a tym samym sztywna i wytrzymała. Równocześnie nad wkładką skrawającą 1 pozostaje wystarczająco duża przestrzeń 61, umożliwiająca tworzenie

177 807 się wióra. Nachylenie dolnej powierzchni 48 gniazda 47 w kierunku ostrza wkładki 1a oraz równoczesne nachylenie części bocznej 18 krawędzi tnącej 10a, 10b w stosunku do dolnej powierzchni 5 tej wkładki 1, mające kierunek przeciwny, powoduje, że boczna część 18 krawędzi tnącej przyjmuje położenie równoległe do osi A narzędzia, tworząc zerowy lub niewielki dodatni kąt natarcia.

Figura 14 pokazuje, że między górną częścią 13a powierzchni bocznej 6 wkładki, stanowiącą powierzchnię przyłożenia, w miejscu, w który styka się ona z boczną częścią 18 krawędzi tnącej 10a, a powierzchnią obrabianego przedmiotu W pozostaje wystarczająco duża, wolna przestrzeń 60.

Oczywiście kształt krawędzi tnącej 10a lub 10b wkładki 1 może być zarówno łukowy, jak i prostoliniowy (porównaj fig. 3 oraz fig. 17a i 17b). Ponadto wkładka skrawająca 1 może być wyposażona w dwie krawędzie tnące z każdej swej strony (fig. 18a i 18b).

Figury 15a i 15b przedstawiają odmianę rozwiązania konstrukcyjnego wkładki skrawającej 1' według wynalazku o kształcie przystosowanym w szczególności do krzywoliniowych powierzchni obrabianych o bardzo małych średnicach, rzędu 8 mm lub mniejszych. Wkładka 1' jest zaopatrzona w pojedynczą krawędź tnącą 10' o kształcie podobnym do krawędzi tnącej 10a wkładki skrawającej 1. Również powierzchnie boczne 7' i 8' oraz przekroje poprzeczne wzdłuż linii VI' - VI', VII' - VII' i VIII' - VIII' na fig. 15 wkładki 1' majągeometrię identycznąjak powierzchnie boczne 7 i 8 oraz odpowiednie przekroje przedstawione na fig. 6,7 i 8 wkładki skrawającej 1. Natomiast krawędź tnąca 10 wkładki 1', przeciwległa względem krawędzi tnącej 10', jest równoległa do bocznej części tej krawędzi tnącej 10', zaś stykające się z nią powierzchnie boczne 7' i 8' spełniają wyłącznie funkcję mocowania wkładki w uchwycie.

Wkładki skrawające 1 i 1' według wynalazku mogąbyć stosowane wymiennie w przedstawionym na fig. 1 i 2 obrotowym narzędziu do obróbki wiórowej.

Figury 16a i 16b przedstawiają dwustronną wkładkę skrawającą 1', której obydwie krawędzie tnące 10a' i 10b' są umieszczone na przeciwległych stronach wkładki.

Narzędzia skrawające przystosowane do wkładki według wynalazku mogą mieć oczywiście różne postacie i wymiary dostosowane do ich zastosowań. Na przykład kształt oprawki narzędzia może być stożkowy, a nie cylindryczny. Również boczne ścianki wkładki skrawającej według wynalazku, a tym samym odpowiednie boczne ścianki gniazda oprawki mogąmieć różne wymiary i różne kąty nachylenia, a także być zaopatrzone w rowki lub żeberka na powierzchniach styku ze współpracującą powierzchnią wkładki, zaś dolne powierzchnie wkładki skrawającej i gniazda mogą mieć nie tylko kształt płaski, ale również sferyczny, pryzmatyczny lub inny, nie ograniczając tym idei wynalazku.

177 807

F i g . 5

F i g . 4

Fig .2

177 807

F i g . 7

F i g . 6

177 807

F i g . ΙΟ

F i g . 11

177 807

IX

Fig.12

Fig 13

177 807

- 13a

FIG. 14

177 807

Fig. 15 b

F i g .15a

177 807

Fi g . 16b

-XVIb.

XVIb

Fig . 16 α

177 807

FIG. 17a

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Wkładka skrawająca, mocowana rozłącznie w gnieździe narzędzia, któremu nadawany jest ruch roboczy obrotowy za pomocą elementu zaciskowego i ustawiona w gnieździe w takim położeniu, że część czołowa krawędzi tnącej zajmuje położenie promieniowe względem osi obrotu narzędzia, natomiast jej część boczna, umieszczona nad płaszczyzną odniesienia, jest równoległa do tej osi, przy czym powierzchnie boczne wkładki skrawającej przylegają do ścianek bocznych narzędzia, zaś jej powierzchnia dolna opiera się o powierzchnię oporową gniazda, znamienna tym, że kąt dopełniający α kąta przyłożenia ostrza wkładki skrawającej (1), utworzony w przekroju poprzecznym przez boczną część (18) krawędzi tnącej (10a, 10b) między górną częścią(13a) tej powierzchni bocznej (6) a powierzchnią dolną (5) wkładki, jest kątem ostrym (α < 900°).
2. Wkładka według zastrz. 1, znamienna tym, że kąt dopełniający α kąta przyłożenia jest kątem ostrym w przekrojach poprzecznych wzdłuż większej części krawędzi tnącej (10a, 10b) wkładki skrawającej (1).
3. Wkładka według zastrz. 2, znamienna tym, że wielkość kąta dopełniającego α kąta przyłożenia w przekrojach poprzecznych wzdłuż krawędzi tnącej (10a, 10b) jest zmienna.
4. Wkładka według zastrz. 3, znamienna tym, że kąt dopełniający α kąta przyłożenia ma największą wartość w przekroju poprzecznym przez czołową część (17) krawędzi tnącej (10a, 10b), przy czym wartość ta zmniejsza się w przekrojachu wzdłuż tej raawddzi 1iaa,lbb i i uzyskuje wartość najmniejszą na końcu bocznej części (18) krawędzi tnącej (10a, 10b).
5. Wkładka według zastrz. 1, znamienna tym, że krawędź tnąca (10a, 10b) wkładki skrawającej (1) jest w swej środkowej części pośredniej (19) łukowa, zaś w sąsiadującej z tą częścią pośrednią (19) części czołowej (17) i części bocznej (18) - prostoliniowa.
6. Wkładka według zastrz. 5, znamienna tym, że część czołowa (17) jej krawędzi tnącej (10a, 10b), stanowiąca główną krawędź tnącą ostrza, jest prostopadła do jej części bocznej (18), stanowiącej pomocniczą krawędź tnącą ostrza wkładki.
7. Wkładka według zastrz. 1, znamienna tym, że górne części (13a) powierzchni bocznych (6, 7) są nachylone pod kątem ostrym w stosunku do dolnej części tych powierzchni bocznych (6, 7) wkładki.
8. Wkładka według zastrz. 1, znamienna tym, że górna część (13a) powierzchni bocznych (6, 7) stanowi powierzchnię styku wkładki (1) ze ściankami gniazda narzędzia.
9. Wkładka według zastrz. 1, znamienna tym, że górne części (13b, 23) powierzchni bocznych (8, 9) są nachylone względem dolnej powierzchni (5) wkładki (1) pod kątem ostrym.