PL177668B1

PL177668B1 - Sposób wytwarzania ekranu elektroluminescencyjnego kineskopu kolorowego

Info

Publication number: PL177668B1
Application number: PL94306479A
Authority: PL
Inventors: Brian T. Collins; Harry R. Stork; Peter M. Ritt
Original assignee: Thomson Consumer Electronics
Priority date: 1993-12-22
Filing date: 1994-12-22
Publication date: 1999-12-31
Also published as: CN1110828A; PL306479A1; JPH07235265A; KR950020875A; CN1073271C; CA2138189A1; US5407765A; KR0141565B1; CA2138189C; JP3760418B2

Abstract

1. Sposób wytwarzania ekranu elektroluminescencyjnego kineskopu kolorowego na wewnetrznej powierzchni plyty czolowej, w którym pokrywa sie powloka powierzchnie wewnetrzna plyty czolowej, przez co tworzy sie odparowywalna organiczna warstwe prze- wodzaca i pokrywa sie organiczna warstwe przewodzaca organicznym roztworem fotoprze- wodzacym, przez co tworzy sie odparowywalna, organiczna warstwe fotoprzewodzaca, pod- czas pokrywania powierzchni wewnetrznej odparowywalna organiczna warstwa prze- wodzaca naklada sie organiczny roztwór przewodzacy i natryskuje sie organiczny roztwór przewodzacy na powierzchnie wewnetrzna plyty czolowej, przez co tworzy sie odparowy- walna organiczna warstwe przewodzaca ciagla tworzaca elektrode dla pokrywajacej, or- ganicznej warstwy fotoprzewodzacej, w którym to sposobie jako organiczny roztwór prze- wodzacy stosuje sie roztwór zawierajacy polielektrolit, znamienny tym, ze stosuje sie polie- lektrolit wybrany z grupy skladajacej sie z poli/chlorku dwumetylo-dwuallilo-amoniowego/ i kopolimeru metosiarczanu winyloimidazoliowego i winylopirolidonu oraz co najmniej jed- nego: poliwinylopirolidyny, alkoholu etylowego, alkoholu metylowego i wody. PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania ekranu elektroluminescencyjnego kineskopu kolorowego w procesie elektrofotograficznym, podczas którego natryskuje się organiczną warstwę przewOdzącą na wewnętrzną. powierzchnię płyty czołowej kineskopu.

Znany jest z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 921 767 sposób elektrofotograficznego wytwarzania ekranu luminescencyjnego na wewnętrznej powierzchni płyty czołowej kineskopu, przy zastosowaniu sproszkowanych na sucho, ładowanych trybo177 668 elektrycznie materiałów struktury ekranu, osadzonych na przygotowanej powierzchni mającej zdolność elektrostatycznego ładowania się i zawierającej fotoprzewodzącą warstwę organiczną pokrywającą warstwę przewodzącą, przy czym obie warstwy osadza się kolejno, w postaci roztworów, na wewnętrznej powierzchni płyty czołowej kineskopu. Z opisu patentowego USA nr 4 921 767 znane jest pokrywanie wewnętrznej warstwy kineskopu materiałami organicznymi przewodzącymi prąd elektryczny, przy czym jako elektrolit przewodzący można stosować organiczny roztwór przewodzący zawierający polielektrolit.

Znany jest z europejskiego opisu patentowego nr 447 078 sposób elektrofotograficznego wytwarzania ekranu luminescencyjnego kineskopu, podczas którego tworzy się warstwę przewodzącą na podłożu, pokrywa się warstwę przewodzącą roztworem fotoprzewodzącym zawierającym organiczny materiał polimeryczny, właściwy barwnik fotoprzewodzący, plastyfikator i rozpuszczalnik dla utworzenia warstwy fotoprzewodzącej i następnie ustala się ładunek elektrostatyczny na warstwie fotoprzewodzącej. Wybrane obszary warstwy fotoprzewodzącej wystawia się na działanie światła widzialnego dla wywołania w nich ładunku, a warstwę fotoprzewodzącą wywołuje się przy pomocy naładowanego materiału struktury ekranu. Sposób ten polega więc na nakładaniu organicznych warstw pokrywających na powierzchnię wewnętrzną płyty czołowej, przy czym pierwsza warstwa organiczna powoduje wytworzenie organicznej warstwy przewodzącej, natomiast, druga warstwa organiczna powoduje wytworzenie warstwy fotoprzewodzącej. Jako substancje organiczne przy wytwarzaniu powłok stosuje się polimery organiczne.

Sposób według wynalazku polega na tym, że stosuje się polielektrolit wybrany z grupy składającej się z poli/chlorku dwumetylo-dwualllio-amoniowego/ i kopolimeru metosiarczanu winyloimidazoliowego i winylopirolidonu oraz co najmniej jednego: poliwinylopirolidyny, alkoholu etylowego, alkoholu metylowego i wody.

Korzystnie stosuje się od 0,5 do 2,0% wagowych poli/chlorku dwumetylo-dwualliloamoniowego/, 0,3% wagowych poliwinylopirolidonu i co najmniej jeden rozcieńczalnik wybrany z grupy złożonej z alkoholu etylowego, alkoholu metylowego i wody.

Jako rozcieńczalnik stosuje się alkohol metylowy i wodę.

Stosuje się stężenie alkoholu metylowego w zakresie od 100 do 0% rozcieńczalnika.

Stosuje się 3% wagowych kopolimeru metosiarczanu winyloimidazoliowego i winylopiralidonu oraz alkohol metylowy.

Podczas natryskiwania umieszcza się wewnętrzną powierzchnię płyty czołowej we właściwej odległości od urządzenia do natryskiwania, dawkuje się organiczny roztwór przewodzący, jako płasko natryskiwany z dyszy natryskowej tego urządzenia, na powierzchnię wewnętrzną oraz suszy się powietrzem roztwór w podwyższonej temperaturze.

Organiczny roztwór przewodzący natryskuje się przy ciśnieniu około 2,8 kg/cm².

Stosuje się odległość równą około połowie wymiaru przekątnej ekranu.

Stosuje się płaskie natryskiwanie o kącie rozpraszania około 110°.

Suszy się w temperaturze około 50°C, w ciągu około 30 do 45 sekund.

Zaletą wynalazku jest wytworzenie przewodzącego roztworu szybkoschnącego, ekonomicznego i łatwo nakładanego, który jest właściwy dla pokrywającej warstwy fotoprzewodzącej.

Przedmiot wynalazku jest objaśniony na podstawie rysunku, na którym fig. 1 przedstawia główny rzut poziomy, częściowo w przekroju osiowym, kineskopu z ekranem według wynalazku, fig. 2 - przekrój zespołu ekranu kineskopu z fig. 1, fig. 3 - schemat blokowy procesu elektrofotograficznego wytwarzania ekranu luminescencyjnego według wynalazku, fig. 4 - przekrój płyty czołowej kineskopu, pokazujący warstwę fotoprzewodzącą pokrywającą warstwę przewodzącą, fig. 5 - przekrój innego zespołu ekranu kineskopu z fig. 1, fig. 6 - schematycznie zespół płyty czołowej umieszczony w urządzeniu do natryskiwania, podczas etapu procesu wytwarzania ekranu.

Figura 1 przedstawia kineskop kolorowy 10 posiadający szklany balon 11, mający prostokątny zespół 12 płyty czołowej i rurową szyjkę 14, połączone za pomocą prostokątnej części stożkowej 15. Część stożkowa 15 posiada wewnętrzną powłokę przewodzącą, nie pokazaną na rysunku, stykającą się z zaciskiem anodowym 16 i sięgającą do szyjki 14. Zespół 12 płyty czołowej posiada płytę czołową 17 mającą wewnętrzną powierzchnię 18 i obwodowy kołnierz 20, połączone z częścią stożkową 15 przy 'pomocy płyty szklanej 21. Na wewnętrznej powierzchni 18 płyty czołowej 17 jest naniesiony trójbarwny ekran luminescencyjny 22.

177 668

Ekran 22, pokazany na fig. 2, jest korzystnie ekranem liniowym, mającym dużą liczbę elementów ekranowych, na przykład emitujących barwę czerwoną, zieloną i niebi<^^k^_ pasków luminoforów R, G, i B, rozmieszczonych cyklicznie w grupach trzech pasków lub triad i rozciągających się w kierunku prostopadłym do płaszczyzny, w której są wytwarzane wiązki elektronów. W tym przykładzie wykonania paski luminoforów' są rozmieszczone w kierunku pionowym. Korzystnie, paski luminoforów są oddzielone od siebie materiałem matrycowym 23. Ekran może być także ekranem punktowym. Cienka warstwa przewodząca 24, korzystnie aluminiowa, jest nałożona na ekran 22 i stanowi element służący do doprowadzania równomiernego potencjału do ekranu oraz do odbijania promieniowania świetlnego emitowanego z elementów luminoforowych przez płytę czołową 17. Ekran 22 i aluminiowa warstwa przewodząca 24 tworzą zespół 25 ekranu.

Wielootworowa elektroda selekcji barw, czyli maska 26 kineskopu, jest zamontowana usuwalnie, przy pomocy znanych środków, w ustalonym odstępie od zespołu 25 ekranu. Wyrzutnia elektronowa 27, oznaczona na fig. 1 za pomocą linii kreskowanych, jest zamontowana osiowo wewnątrz szyjki 14 oraz wytwarza i steruje trzema wiązkami elektronów 28 wzdłuż zbieżnych torów, poprzez otwory w masce 26, do ekranu 22. Wyrzutnia elektronowa 27 może na przykład stanowić dwupotencjałową wyrzutnię elektronową.

Kineskop 10 jest wyposażony w zewnętrzny magnetyczny zespół odchylający 30 umieszczony w pobliżu połączenia części stożkowej z szyjką Po pobudzeniu, zespół odchylający 30 poddaje trzy wiązki elektronów 28 działaniu pól magnetycznych, powodujących, że wiązki wybierają w kierunku poziomym i pionowym prostokątną osnowę obrazu telewizyjnego na ekranie 22. Początkowa płaszczyzna odchylania, przy odchyleniu zerowym, jest oznaczona na fig. 1 przy pomocy linii P-P, w przybliżeniu w środku zespołu odchylającego 30. Dla uproszczenia nie pokazano rzeczywistego zakrzywienia torów odchylonych wiązek elektronów w strefie odchylania.

Ekran 22 jest wytwarzany za pomocą elektrofotograficznego sposobu wytwarzania ekranu, wyjaśnionego przy pomocy schematu blokowego na fig. 3. Początkowo zespół 12 jest przemywany roztworem sody kaustycznej, przepłukiwany w wodzie, wytrawiany buforowanym kwasem fluorowodorowym i ponownie przepłukiwany wodą. Wewnętrzna powierzchnia 18 płyty czołowej 17 jest wyposażona następnie w fotoreceptor zawierający warstwę 32 z odparowywalnego materiału organicznego, przewodzącego, tworzącego elektrodę dla nałożonej na niej, odparowywalnej, organicznej warstwy fotoprzewodzącej 34. Warstwa przewodząca 32 i warstwa fotoprzewodząca 34 sa pokazane na fig. 4

W celu utworzenia matrycy 23 ładuje się warstwę fotoprzewodząca 34 do właściwego potencjału w zakresie od +2θ0 do +700 woltów, przy pomocy przyrządu do ładowania, metoda wyładowania koronowego. Maska 26 kineskopu jest wstawiana do zespołu 12 i naładowana dodatnio warstwa fotoprzewodzącą 34 wystawiania jest, poprzez maskę 26 kineskopu, na działanie promieniowania aktynowego, takiego jak światło z ksenonowej lampy błyskowej umieszczonej wewnątrz znanej potrójnej lampy tarczowej. Po każdej ekspozycji kineskop jest przemieszczany do innego położenia w celu podwojenia kąta padania wiązek elektronów z wyrzutni elektronowej. Potrzebne są trzy ekspozycje dla trzech różnych położeń w celu rozładowania obszarów warstwy fotoprzewodzącej 34, gdzie następnie będą osadzane luminofory emitujące promieniowanie świetlne. Po etapie ekspozycji maskę 26 kineskopu usuwa się z zespołu 12 i zespół 12 przemieszcza do pierwszego wywoływacza. Wywoływacz zawiera odpowiednio przygotowane, sproszkowane na sucho cząstki pochłaniającego promieniowanie świetlne, czarnego, matrycowego materiału struktury ekranu. Materiał matrycowy jest ładowany przez wywoływacz ujemnym ładunkiem tryboelektrycznym. Ujemnie naładowany materiał matrycy 23 może być bezpośrednio osadzony w pojedynczym etapie albo może być bezpośrednio osadzany w dwóch etapach. Dwuetapowy proces osadzania matrycy zwiększa współczynnik pochłaniania powstającej matrycy. Następnie osadza się emitujące światło materiały luminoforowe.

Matrycę można również formować z zastosowaniem znanego sposobu formowania matrycy na mokro. Jeżeli matryca formowana jest na mokro, to następnie na matrycy formowany jest fotoreceptor i są osadzane materiały luminiforowe.

177 668

Figura 5 przedstawia matrycę 123, którą można wytwarzać elektrofotograficznie po osadzeniu luminoforów. Zespół 125 ekranu obejmuje ekran 122 oraz elementy matrycy 123. Elementy luminoforowe R, B i G są tworzone przez kolejne osadzanie posiadających dodatnie ładunki tryboelektryczne cząstek luminoforowego materiału struktury ekranu na dodatnio naładowanej warstwie fotoprzewodzącej 34 fotoreceptora. Po osadzeniu trzech luminoforów, warstwę przewodzącą 34 ładuje się ponownie równomiernie dodatnim potencjałem i zespół 12 zawierający materiały luminoforowe, umieszcza się w wywoływaczu matrycy, którego nie pokazano i który dostarcza ujemny ładunek tryboelektryczny dla materiału struktury matrycy ekranu. Dodatnio naładowane, otwarte powierzchnie warstwy fotoprzewodzącej 34, rozdzielające luminoforowe elementy ekranu, są bezpośrednio wywoływane przez osadzanie na otwartych powierzchniach ujemnie naładowanych materiałów matrycowych, w celu wytworzenia matrycy 123. Proces taki nazywany jest wywoływaniem bezpośrednim. Materiały strukturalne ekranów są następnie utrwalane i formowane w cienkie powłoki. Na ekran 122 wprowadza się aluminiową warstwę przewodzącą 124.

Zespół 12 płyty czołowej, wraz z zespołem 25 lub 125 ekranu i powłoką aluminium, wypala się następnie w temperaturze około 425° w ciągu około 20 - 30 minut w celu odparowania składników zespołu ekranu. Opisany powyżej sposób wytwarzania ekranu może być modyfikowany przez odwrócenie zarówno biegunowości ładunku dostarczonego do warstwy fotoprzewodzącej 34, jak i biegunowości ładunku tryboelektrycznego w materiałach struktury ekranów.

Przedstawioną na fig. 4 i 6 warstwę przewodzącą 32 wytwarza się przez natryskiwanie odparowywanego, organicznego roztworu przewodzącego na wewnętrzną powierzchnię 18 płyty czołowej 17. Roztwór różni się od znanych roztworów przewodzących tym, że zawiera on polielektrolit wybrany z grupy złożonej z poli/chlorku dwumetylo-dwuallilo-amoniowego/ i kopolimeru metosiarczanu winyloimidazoliowego i winylopirolidonu, poliwinylopirolidonu oraz rozcieńczalnika wybranego z grupy złożonej z alkoholu etylowego, alkoholu metylowego i wody.

Poli/chlorek dwumetylo-dwuallilo-amoniowy/ jest dostępny w handlu jako produkt handlowy o nazwie Cat-Floc-CL lub CAT-Floc-T-2, wytwarzany przez Calgon Corp., Plttsburgh, PA oraz kopolimer VIM i VP jest dostępny jako produkt handlowy o nazwie MS-905, produkowany przez BASF Corp., Parsippany, NI. Dostępne w handlu materiały CAT-Floc zawierają polielektrolit jak również sole nieorganiczne, takie jak NaCl i K2SO4, rozpuszczalne w wodzie, które wprowadzone do warstwy przewodzącej, nie wypalają się całkowicie po wyżarzeniu zespołu. Jon chlorkowy soli nieorganicznej musi być usuwany albo jego stężenie musi być przynajmniej obniżone w zakupionym materiale CAT-Floc, zanim może on być zastosowany do wywarzania przewodnika organicznego, ponieważ jon chlorkowy jest szkodliwy dla trwałości kineskopu.

W celu usunięcia lub redukcji jonów chlorkowych, związanych z łańcuchem polimeru organicznego materiału CAT-Floc, rozpuszcza się 10% roztwór CAT-Floc w trzykrotnie destylowanej wodzie i miesza się z 10 % stałych kulek żywicy amonitowej w ciągu dwóch godzin. Mieszaninę następnie przesącza się przez filtr ciśnieniowy o wymiarze oczek 5 pm i CAT-Floc z wymiany jonowej wytrąca się z roztworu przy pomocy acetonu. Osad następnie przemywa się przy pomocy mieszaniny aceton/woda w stosunku 80:20 oraz rozpuszcza w wodzie dla wytworzenia wodnego roztworu zawierającego 50% wagowych CAT-Floc. Wartość pH wolnego od chlorków CAT-Floc waha się w zakresie 12-13. Wartość pH koryguje się do 4 przez miareczkowanie przy pomocy 0,1% HNO3 lub 0,1% H3PO4.

Przykład I. Roztwór organicznego roztworu przewodzącego sporządza się przez zmieszanie następujących składników w ciągu jednej godziny i przesączenie roztworu przez filtr o średnicy porów 1 pm.

140 g (0,67% wagowych ciał stałych) 50% wodnego roztworu CAT-Floc-Cl i

350 g (0,33% wagowych ciał stałych) 10% rozwtoru PVP w alkoholu metylowym; i

10010 g alkoholu metylowego.

W powyższym przykładzie alkohol etylowy można zastąpić alkoholem metylowym, albo w całości albo częściowo. Jednak alkohol etylowy ma wyższą temperaturę wrzenia niż alkohol metylowy 1 dlatego roztwór zawierający alkohol etylowy jako rozcieńczalnik dłużej schnie niż roztwór zawierający tylko alkohol metylowy jako rozcieńczalnik. Ilość wody

177 668 w roztworze z powyższego przykładu wynosi tylko 0,67% wagowych i występuje w postaci roztworu CAT-Floc. Jednak można dodać więcej wody jako rozcieńczalnika, lecz czas wysychania roztworu byłby dłuższy niż roztworu zawierającego tylko alkohol metylowy jako rozcieńczalnik.

Przykład II. Drugi organiczny roztwór przewodzący wytwarza się przez zmieszanie i przesączenie następujących składników, sposobem przedstawionym w przykładzie I.

75-100 g (3% wagowych stałego) kopolimeru MS-905 metosiarczaeu winyloimidazoliowego (VIM) i winylopirolidonu (VP) oraz

925-900 g alkoholumetylowego.

Figura 6 pokazuje, że roztwór przewodzący jest natryskiwany, pod ciśnieniem, na wewnętrzną powierzchnię 18 płyty czołowej 17 i wzdłuż wewnętrznej części kołnierza 20 zespołu 12, przy użyciu urządzenia do natryskiwania 40, mającego ruchomą dyszę 42, która powoduje płaskie natryskiwanie, z kątem rozproszenia 110°. Ciśnienie natryskiwania roztworu jest zapewnione przez zbiornik 44, który pracuje przy ciśnieniu natryskiwania 2,8 kg/cm²i jest przyłączony do dyszy 42 przez przewód natryskowy 46. Odległość pomiędzy dyszą 42 i wewnętrzną powierzchnią 18 zespołu 12 wynosi około połowę średnicy zespołu dla ekranu mającego współczynnik kształtu 3:4. Dla przykładu, w przypadku zespołu 5l cm, odległość wynosi około 25 cm. Odległość byłaby właściwie regulowana dla zespołu mającego współczynnik kształtu 9:16 w celu zapewnienia właściwej zbieżności. Pojedyncze przejście dyszy 42 poprzez wewnętrzną powierzchnię 18 płyty czołowej 17 wystarcza do zapewnienia warstwy przewodzącej 32 mającej grubość około 1 pm. Wówczas gdy rozcieńczalnikiem jest alkohol metylowy, czas suszenia warstwy przewodzącej 32 w temperaturze powietrza około 50°C wynosi około 30 do 45 sekund. Warstwa przewodząca wytwarzana w tym procesie jest ciągła. Wymagane jest, żeby warstwa przewodząca stanowiła zasadniczo ciągłą powłokę, która będzie spełniać funkcję elektrody podłoża podczas procesu. Warstwę przewodzącą 32, nakładaną w procesie natryskiwania, można zastosować w procesach albo z matrycą nakładaną pierwszą albo matrycą nakładaną ostatnią albo w zespołach bez matrycy.

Po wysuszeniu warstwy przewodzącej 32, warstwę fotoprzewodzącą 34 można nałożyć przez znane powlekanie, w którym dana ilość roztworu fotoprzewodzącego jest dawkowana na warstwę przewodzącą 32 na wewnętrznej powierzchni 18 zespołu 12 i zespół ten jest obracany w celu rozpraszania roztworu fotoprzewodzącego równomiernie na warstwie przewodzącej w celu tworzenia warstwy fotoprzewodzącej mającej grubość około 5-6 pm. Przynajmniej część warstwy przewodzącej 32 wzdłuż powierzchni wewnętrznej kołnierza 20 musi wychodzić poza warstwę fotoprzewodzącą 34, aby zapewnić styk elektryczny z warstwą przewodzącą 32. Można zastosować kilka znanych składników warstw fotoprzewodzących 34, jednak poniższy skład zapewnia szybkie suszenie oraz dobre własności elektryczne i fizyczne, więc jest zalecany.

Roztwór fotoprzewodzący zawiera następujące składniki:

300 g 110% wago wych2poiittyrenu, g 11,665% wagowych,1,4dvu(24kmetylofenyl^o--1,4dvuo-enylobutarrienu (2,4-DMPBT),

2.5 g (0,083% wagowych, 2,4,7trróemrro-9ofluofenonu (TNF),,

7.5 g (0,25% wagowych, 2-etylonntrochinonu g (0,005% v^^^<^xyycł)2 sliikonuU-7602, oaaz

2648 g (bilans, toluenu.

Środek powierzchniowo czynny U-7602 jest dostępny ea rynku od Union Carbide, Danbury CT. W celu otrzymania roztworu fotoprzewodzącego dodaje się żywicę polistyrenową do toluenu i miesza się aż do całkowitego rozpuszczenia żywicy. Następnie do roztworu są dodawane: (2,4-DMPBT), materiał będący doner-m flfktroeów, (TNF) i (2-EAQ), które są materiałami będącymi akceptorami elektronów, oraz są mieszane z roztworem. Po zmieszaniu jest następnie dodawany środek powierzchniowo czynny, silikon U-7602, i mieszani- trwa nadal, aż do rozpuszczenia wszystkich składników. Uzyskany roztwór jest przesączany przez szereg filtrów kaskadowych mających otwory o wymiarach w zakresie od 10 do 0,5 pm.

177 668

Fig. 6

177 668

Fig .3

CZYSZCZENIE ZESPOŁU

,. ...... I _

POKRYWANIE ZESPOŁU POWŁOKA

DLA UTWORZENIA WARSTWY PRZEWODZĄCEJ

............... ............i ...............

POKRYWANIE WARSTWY PRZEWODZĄCEJ DLA UTWORZENIA WARSTWY FOTOPRZEWODZĄCEJ ' .....— _____________..... ΞΞΞ~

ŁADOWANIE WARSTWY FOTOPRZEWODOWEJ , I '

WYSTAWIANIE NAŁADOWANEJ WARSTWY FOTOPRZEWODZĄCEJ

......................... I. - . .....‘

WYWOŁYWANIE NAŁADOWANEJ WARSTWY FOTOPRZEWODZĄCEJ WIĄZANIE

WYTWARZANIE POWŁOKI

POKRYWANIE ALUMINIUM

WYPALANIE ZESPOŁU

177 668

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 2,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób wytwarzania ekranu elektroluminescencyjnego kineskopu kolorowego na wewnętrznej powierzchni płyty czołowej, w którym pokrywa się powłoką powierzchnię wewnętrzną płyty czołowej, przez co tworzy się odparowywalną, organiczną, warstwę przewodzącą i pokrywa się organiczną warstwę przewodzącą organicznym roztworem fotoprzewodzącym, przez co tworzy się odparowywalną, organiczną warstwę fotoprzewodzącą, podczas pokrywania powierzchni wewnętrznej odparowywalną, organiczną warstwą przewodzącą, nakłada się organiczny roztwór przewodzący i natryskuje się organiczny roztwór przewodzący na powierzchnię wewnętrzną płyty czOłowej, przez co tworzy się odparowywalną, organiczną, warstwę przewodzącą, ciągłą, tworzącą elektrodę dla pokrywającej, organicznej warstwy fotoprzewodzącej, w którym to sposobie jako organiczny roztwór przewodzący stosuje się roztwór zawierający polielektrolit, znamienny tym, że stosuje się polielektrolit wybrany z grupy składającej się z poli/chlorku dwumetylo-dwuallilo-amoniowⁱego/ i kopolimeru metosiarczanu winyloimidazoliowego i winylopirolidonu oraz co najmniej jednego: poliwinylopirolidyny, alkoholu etylowego, alkoholu metylowego i wody.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się od 0,5 do 2,0% wagowych poli/chlorku dwumetylo-dwuallilo-amoniowego/, 0,3% wagowych poliwinylopirolidonu i co najmniej jeden rozcieńczalnik wybrany z grupy złożonej z alkoholu etylowego, alkoholu metylowego i wody.
3. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że jako rozcieńczalnik stosuje się alkohol metylowy i wodę.
4. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że stosuje się stężenie alkoholu metylowego w zakresie od 100 do 0% rozcieńczalnika.
5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się 3% wagowych kopolimeru metosiarczanu winyloimidazolu i winylopirolidonu oraz alkohol metylowy.
6. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że podczas natryskiwania umieszcza się wewnętrzną powierzchnię płyty czołowej we właściwej odległości od urządzenia do natryskiwania, dawkuje się organiczny roztwór przewodzący, jako płasko natryskiwany z dyszy natryskowej tego urządzenia, na powierzchnię wewnętrzną oraz suszy się powietrzem roztwór w podwyższonej temperaturze.
7. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że organiczny roztwór przewodzący natryskuje się przy ciśnieniu około 2,8 kg/cm².
8. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że stosuje się odległość równą około połowie wymiaru przekątnej ekranu.
9. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że stosuje się płaskie natryskiwanie o kącie rozpraszania równym około 110°C.
10. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że suszy się w temperaturze około 50°C, w ciągu około 30 do 45 sekund.