PL176855B1 - Środek grzybobójczy - Google Patents

Abstract

1. Srodek grzybobójczy, znamienny tym, ze zawiera nowa kombinacje substancji czynnych skladajaca sie z: A) 8-III-rz.butylo-2-/N-etylo-N-n-propyloamino/-metylo-1,4-dioksa-spiro-/4,5/-dekanu o wzorze 1 i, B) jednej pochodnej azolowej o wzorze 2, w którym R1 oznacza grupe o wzorze 19, a R2 oznacza grupe -CH(OH)-C(CH3)3 /triadimenol/, albo R 1 oznacza grupe o wzorze 19, a R2 oznacza grupe -CO-C(CH3)3 /triadimefon/, albo R 1 oznacza grupe o wzorze 20, a R2 oznacza grupe -CH(OH)-C(CH3)3 /bitertanol/, albo R1 oznacza grupe o wzorze 21, a R2 oznacza grupe o wzorze -CH(OH)-C(CH3)3 (diklobutrazol) lub jednej pochodnej azolowej o wzorze 3, w którym albo R3 oznacza grupe o wzorze 22, R4 oznacza grupe -C(CH3)3, a R5 oznacza grupe OH /tebukonazol/, albo R3 oznacza grupe o wzorze 23, a R4 i R5 oznaczaja grupe -OCH2CH(n-C3H7)O-/propikonazol/, albo R3 oznacza grupe o wzorze 24, a R 4 i R5 oznaczaja grupe -OCH2CH(CH3)O- / difenkonazol/, albo R3 oznacza grupe o wzorze 25, R4 oznacza grupe o wzorze 26, a R5 oznacza grupe -OH/cyprokonazol/, albo R3 oznacza grupe o wzorze 23, a R4 i R5 oznaczaja grupe o wzorze 28 /bromukonazol/, albo R3 oznacza grupe o wzorze 27, a R4 i R5 razem oznaczaja grupe o wzorze 29 /epoksykonazol/, albo R3 oznacza grupe o wzorze 23, R4 oznacza grupe CH2OCF2CHF2, a R5 oznacza atom wodoru /tetrakonazol/ lub pochodnej azolowej o wzorze 4 /prochloraz/ lub pochodnej azotowej o wzorze 5, w którym albo R6 oznacza grupe CH3, a R7 oznacza grupe CH3 /metkonazol/, albo R6 oznacza atom wodoru, a R7 oznacza grupe CH/CH3/2 /ipkonazol/ lub zwiazku heterocyklicznego o wzorze 6, w którym albo X oznacza atom tlenu, R8 oznacza grupe CH3, R9 oznacza atom wodoru, a R1 0 oznacza grupe C10H21 /tridemorf/, albo X oznacza atom tlenu, R8 oznacza grupe CH3, R9 oznacza atom wodoru, a R 1 0 oznacza grupe C9H19 /aldimorf/, albo X oznacza atom tlen R 8 oznacza grupe CH3, R9 oznacza grupe CH3, a R 10 oznacza grupe o wzorze 30 /fenpropimorf/, albo X oznacza grupe CH2, R8 oznacza atom wodoru, R9 oznacza grupe CH3, a R1 0 oznacza grupe o wzorze 30 /fenpropidyna/ lub zwiazku o wzorze 7 lub zwiazku o wzorze 8 lub jednego ze zwiazków o wzorze 9, w którym albo R1 1 oznacza grupe o wzorze 31 /winklozolina/, albo R1 1 oznacza grupe o wzorze 32 /procymidon/, albo R1 1 oznacza grupe o wzorze 33 /iprodion/ lub jednego ze zwiazków o wzorze 10, w którym R1 2 oznacza grupe o wzorze 34 /cyprodinyl/ lub jednego ze zwiazków o wzorze 11, w którym albo R1 3 oznacza atom wodoru /dichlofluanid/, albo R1 3 oznacza grupe CH3 /tolilofluanid/ lub zwiazku o wzorze 12 /anilazyna/ lub zwiazku o wzorze 13 /propineb/ lub jednego zwiazku o wzorze 14, w którym albo M oznacza Zn /zineb/, albo M oznacza Mn /maneb/, albo mieszaniny powyzszych zwiazków /mankozeb/......................................................................................................................................................... PL PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest środek grzybobójczy zawierający nową kombinację substancji czynnych.

Nowa kombinacja substancji czynnych składa się ze znanego 8-III-rz.butylo-2-/Nmetylo-N-n-propyloamino/-metylo-1,4-dioksa-spiro-[4, 5]-dekanu i z jednej dalszej znanej substancji grzybobójczej, przy czym kombinacje te w określonym stosunku wagowym wykazują nieoczekiwanie działanie synergistyczne.

Wiadomo, że 8-III-rz.butylo-2-/N-metylo-N-n-propyloammo/-metylo-1,4-dioksa-spiro-[4, 5]-dekan wykazuje właściwości grzybobójcze (np. europejski opis patentowy EP-OS 0281842). Aktywność tej substancji jest dobra; jednak przy niższych dawkach w niektórych przypadkach jest niewystarczająca.

Ponadto wiadomo, że liczne pochodne azolowe, etery arylobenzylowe, benzamidy, związki morfoliny i inne związki heterocykliczne można stosować do zwalczania grzybów (np. K.H. Buchel Pflanzenschutz und Schadlingsbekamfung, str. 140-153, wydawnictwo Georg Thiems, Stuttgart, 1977, europejski opis patentowy EP-OS 0040345, niemieckie opisy patentowe DE-S 2324010, DE-OS 2201063, europejskie opisy patentowe EP-OS 0112284, EP-OS 0304758 oraz DD-PS 140412).

Ponadto znane są grzybobójcze kombinacje substancji czynnych składające się z

8-In-rz.butylo-2-/3,5-dimetylapiperydyn-1-ylo-metylo/-1,4-dioksa-spiro-[14,5]-dekanu i innych znanych grzybobójczych substancji czynnych (np. niemiecki opis patentowy De-OS 3719326).

Aktywność znanych grzybobójczych substancji czynnych jako związków pojedynczych, jak również znanych synergistycznych kombinacji substancji czynnych jest jednak, zwłaszcza w niższych dawkach, nie zawsze we wszystkich zakresach stosowania w pełni zadowalająca.

Przedmiotem wynalazku jest środek grzybobójczy, zawierający nową kombinację substancji czynnych składającą się z:

A) 8-nI-rz.bLitylo-2->/N-etylo-N-n-propyloaniino/-metylo-1,4-dioksa-spiro-/4,5/-dekanu o wzorze 1 i

B) jednej pochodnej azolowej o wzorze 2, w którym R¹ oznacza grupę o wzorze 19, a R² oznacza grupę -CH(OH)-C(CH3)3 /triadimenol/, albo R¹ oznacza grupę o wzorze 19. a R² oznacza grupę -CO-C(CH3)3 /triadimefon/, albo R¹ oznacza grupę o wzorze 20, a R² oznacza grupę -CH(OH)-C(CH3)3 /bitertanol/, albo R¹ oznacza grupę o wzorze 21, a R² oznacza grupę o wzorze -CH(OH)-C(CH3)3 (diklobutrazol) lub jednej pochodnej azolowej o wzorze 3, w którym albo R³ oznacza grupę o wzorze 22, R⁴ oznacza grupę -C(CH3)3, a R⁵ oznacza grupę OH /tebukonazol/, albo R³ oznacza grupę o wzorze 23, a R⁴i R⁵ oznaczają grupę -OCH2CH(n-C3H7)O- /propikonazol/, albo r3 oznacza grupę o wzorze 24, a R⁴ i R⁵ oznaczają grupę -OCH2CH(CH3)O/difenkonazol/, albo R³ oznacza grupę o wzorze 25, R⁴ oznacza grupę o wzorze 26, a R5 oznacza grupę -OH /cyprokonazol/, albo R3 oznacza grupę o wzorze 23, a R⁴ i R³ oznaczają grupę o wzorze 28 /bromukonazol/, albo R3 oznacza grupę o wzorze 27, a R⁴ i R³ razem oznaczają grupę o wzorze 29 /epoksykonazol/, albo r3 oznacza grupę o wzorze 23, R⁴ oznacza grupę CH2OCF2CHF2, a R³ oznacza atom wodoru /tetrakonazol/ lub pochodnej azolowej o wzorze 4 /prochloraz/ lub pochodnej azolowej o wzorze 5, w którym albo R⁶ oznacza grapę CH3, a R⁷ oznacza grupę CH3 /metkonazol/, albo R6 oznacza atom wodoru, a R^z oznacza grupę CH(CH3)2 /ipkonazol/

176 855 lub związku heterocyklicznego o wzorze 6, w którym albo X oznacza atom tlenu, R⁸ oznacza grupę CH3, R^y oznacza atom wodoru, a R¹⁰ oznacza grupę C10H21 /tridemorf/, albo X oznacza atom tlenu, R8 oznacza grupę CH3, R⁹ oznacza atom wodoru, a R™ oznacza grupę C9H19 /aldimorf/, albo X oznacza atom tlenu, r8 oznacza grupę CH3, r9 oznacza grupę_gCH3, a R^w oznacza grupę o wzorze 30 /fenpropimorf/, albo X oznacza grupę CH2, R8 oznacza atom wodoru, r9 oznacza grupę CH3, a R¹⁰ oznacza grupę o wzorze 30 /fenpropidyna/ lub związku o wzorze 7 lub związku o wzorze 8 lub jednego ze związków o wzorze 9, w którym albo R¹¹ oznacza grupę o wzorze 31 /winklozolina/, albo R^u oznacza grupę o wzorze 32 /procymidon/, albo Rⁿ oznacza grupę o wzorze 33 /iprodion/ lub jednego ze związków o wzorze 10, w którym R¹² oznacza grupę o wzorze 34 /cyprodinyl/ lub jednego ze związków o wzorze 11, w którym albo R¹⁵ oznacza atom wodoru /dichlofluanid/, albo Ri³ oznacza grupę CH3 /tolilofluanid/ lub związku o wzorze 12 /anilazyna/ lub związku o wzorze 13 /propineb/ lub jednego związku o wzorze 14, w którym albo M oznacza Zn /zineb/, albo M oznacza Mn /maneb/, albo mieszaniny powyższych związków /mankozeb/ lub jednego związku o wzorze 15, w którym albo Z oznacza grupę -S-S- /tiram/, albo Z oznacza grupę -S-Zn-S- /ziram/ lub związku o wzorze 16, w którym y oznacza liczbę całkowitą większą niż 1 /metiram/ lub związku o wzorze 17 lub związku o wzorze 18, przy czym w powyższych kombinacjach stosunek wagowy związku o wzorze 1 do drugiego składnika grzybobójczego wynosi 1:0,1-1:10.

Niespodziewanie stwierdzono, że grzybobójcze działanie kombinacji substancji czynnych według wynalazku jest znacznie wyższe od sumy działań poszczególnych składników, a także znacznie wyższe od działania znanych kombinacji substancji czynnych. Występuje tu więc nie dający się przewidzieć efekt synergistyczny, a nie tylko uzupełnienie działania.

<8-ni-rzlHityk)-2-/N-etylG-N-n-propyloammo/-metylo-1,4-dioksa-spiro-[4, 5]-dekan o wzorze 1 i jego stosowanie jako środka grzybobójczego jest znane (np. europejski opis patentowy EP-OS 0281842).

Pozostałe składniki grzybobójcze występujące poza tym w kombinacjach substancji czynnych według wynalazku są również znane. W szczególności te substancje czynne są opisane w następujących opisach patentowych:

(1) związki o wzorze 2:DE-OS 2201063, DE-OS 2324010, DE-OS 2737489;

(2) związki o wzorze 3: DE-OS 3018866, DE-OS 2551560, EP 47594, DE 2735872;

(3) związek o wzorze 4: EP 68813, US 4496551;

(4) związki o wzorze 5: DE-OS 2429523, DE-OS 285674, US 4108411;

(5) związki o wzorze 6: EP 329397;

(6) związki o wzorze 7: DD 140041;

(7) związek o wzorze 8: EP 382375;

(8) związki o wzorze 9: EP 515901;

(9) związki o wzorze 10: DE 2207576, US 3903090, US 3755350, US 3823240;

(10) związki o wzorze 11: EP 270111 i EP 310550;

(14) związki o wzorze 15: EP 219756.

Związki o wzorach 11, 12, 13, 14 i 15 są opisane na przykład w publikacji K.H. Buchel, Pflanzenschutz und Schadlingsbekampfung, str. 121-153, wydawnictwo Georg Thieme, Stuttgart, 1977.

176 855

Kombinacje substancji czynnych według wynalazku zawierają obok substancji czynnej o wzorze 1 jedną substancję czynną spośród wymienionych związków, w podanym zakresie stosunków wagowych, w których występuje efekt synergistyczny.

Korzystny zakres stosunków wagowych związku o wzorze 1 do drugiej substancji grzybobójczej wynosi 1:0,3-3.

Kombinacje substancji czynnych według wynalazku wykazują bardzo dobre właściwości grzybobójcze. Można je stosować przede wszystkim do zwalczania fitopatogennych grzybów, takich jak Plasmodiophoromycetes, Oomycetes, Chytridiomycetes, Zygomycetes, Ascomycetes, Basidicmycetes, Deuteromycetes itp.

Kombinacje substancji czynnych według wynalazku nadają się szczególnie dobrze do zwalczania chorób zbóż, takich jak Erysiphe, Cochliobolus, Septoria, Pyrenophora i Leptosphaeria oraz przeciwko porażeniom grzybom w warzywach, winorośli i owocach, na przykład przeciwko Venturia lub Podosphaera na jabłkach, Uncinula na winorośli albo Sphaerotheca na ogórkach.

Dobra tolerancja kombinacji substancji czynnych przez rośliny w stężeniach niezbędnych do zwalczania chorób roślin pozwala na traktowanie nadziemnych części roślin, materiału sadzeniowego i siewnego oraz gleby.

Kombinacje substancji czynnych według wynalazku można przeprowadzać w zwykłe preparaty, takie jak roztwory, emulsje, zawiesiny, proszki, pianki, pasty, granulaty, aerozole, drobne kapsułki w substancjach polimerycznych i masach powłokowych do nasion, oraz preparaty ULV (Ultra-Low-Volumen, preparaty do oprysków niskoobjętościowych).

Preparaty te wytwarza się w znany sposób, np. przez zmieszanie substancji czynnych z rozcieńczalnikami, a więc ciekłymi rozpuszczalnikami, znajdującymi się pod ciśnieniem skroplonymi gazami i/lub stałymi nośnikami, ewentualnie z zastosowaniem środków powierzchniowo czynnych, takich jak środki emulgujące i/lub dyspergujące i/lub środki pianotwórcze. W przypadku stosowania wody jako rozcieńczalnika można też stosować na przykład rozpuszczalniki organiczne jako rozpuszczalniki pomocnicze. Jako ciekłe rozcieńczalniki bierze się na ogół pod uwagę związki aromatyczne, takie jak ksylen, toluen lub alkilonaftaleny, chlorowane związki aromatyczne lub chlorowane węglowodory alifatyczne, takie jak chlorobenzeny, chloroetyleny albo chlorek metylenu, węglowodory alifatyczne, takie jak cykloheksan lub parafiny, np. frakcje ropy naftowej, alkohole, takie jak butanol lub glikol, oraz ich etery i estry, ketony, takie jak aceton, metyloetyloketon, metyloizobutyloketon lub cykloheksanon, rozpuszczalniki silnie polarne, takie jak dimetyloformamid i sulfotlenek dimeiylowy oraz woda. Jako skroplone gazowe rozcieńczalniki i nośniki bierze się pod uwagę takie ciecze, które są gazami w normalnej temperaturze i pod normalnym ciśnieniem, np. gazy aerozolotwórcze, takie jak chłorowcowęglowodory oraz butan, propan, azot i dwutlenek węgla. Jako stałe nośniki bierze się pod uwagę na przykład naturalne mączki mineralne, takie jak kaoliny, glinki, talk, kreda, kwarc, atapulgit, montmorylonit lub ziemia okrzemkowa, oraz syntetyczne mączki mineralne, takie jak kwas krzemowy o wysokim stopniu dyspersji, tlenek glinu i krzemiany. Jako stałe nośniki do granulatów stosuje się na przykład skruszone i frakcjonowane naturalne skały, jak kalcyt, marmur, pumeks, sepiolit, dolomit oraz syntetyczne granulaty z mączek nieorganicznych i organicznych, a także granulaty z materiału organicznego, jak trociny, łupiny orzechów kokosowych, kolby kukurydzy i łodygi tytoniu. Jako środki emulgujące i/lub pianotwórcze bierze się pod uwagę na przykład emulgatory niejonotwórcze i anionowe, takie jak estry polioksyetylenu i kwasów tłuszczowych, etery polioksyetylenu i alkoholi szeregu tłuszczowego, np. etery alkiloarylopoliglikolowe, alkilosulfoniany, alkilosiarczany, arylosulfoniany oraz hydrolizaty białka. Jako środki dyspergujące bierze się pod uwagę na przykład ligninowe ługi posiarczynowe i metylocelulozę.

W preparatach można stosować środki zwiększające przyczepność, takie jak karboksymetyloceluloza, polimery naturalne i syntetyczne, sproszkowane, ziarniste lub w postaci lateksu, takie jak guma arabska, alkohol poliwinylowy, octan poliwinylowy oraz naturalne

176 855 fosfolipidy, jak kefaliny i lecytyny, a także fosfolipidy syntetyczne. Jako dalsze dodatki można stosować oleje mineralne i roślinne.

Można też stosować barwniki, takie jak pigmenty nieorganiczne, np. tlenek żelaza, tlenek tytanu, błękit żelazocyjanowy i barwniki organiczne, takie jak barwniki alizarynowe, azowe i metaloftalocyjaninowe, oraz śladowe substancje odżywcze, takie jak sole żelaza, manganu, boru, miedzi, kobaltu, molibdenu i cynku.

Preparaty zawierają na ogół 0,1-95% wagowych substancji czynnej, korzystnie 0,5-90%.

Kombinacje substancji czynnych według wynalazku mogą występować w preparatach w mieszaninie z innymi znanymi substancjami czynnymi, takimi jak substancje grzybobójcze, owadobójcze, roztoczobójcze i chwastobójcze oraz w mieszaninie z nawozami lub regulatorami wzrostu roślin.

Kombinacje substancji czynnych można stosować jako takie, w postaci ich preparatów albo sporządzonych z nich form użytkowych, takich jak gotowe do użytku roztwory, koncentraty emulsyjne, emulsje, zawiesiny, proszki zwilżalne, proszki rozpuszczalne i granulaty.

Środki te stosuje się w znany sposób, np. przez podlewanie, opryskiwanie, rozpylanie, rozsypywanie, powlekanie, zaprawianie na sucho, zaprawianie na wilgotno, zaprawianie na mokro, zaprawianie w zawiesinie lub inkrustowanie.

Podczas traktowania części roślin stężenie substancji czynnej w postaciach użytkowych może się zmieniać w szerokim zakresie. Na ogół stężenie to wynosi 1-0,0001% wagowych, korzystnie 0,5-0,001%.

Podczas traktowania materiału siewnego stosuje się na ogół substancję czynną w ilości 0,001-50 g na kilogram materiału siewnego, korzystnie 0,01-10 g.

Przy traktowaniu gleby stosuje się stężenie substancji czynnej 0,00001-0,1% wagowych, korzystnie 0,001-0,02% wagowych, w miejscu działania.

Dobre działanie grzybobójcze kombinacji substancji czynnych według wynalazku ilustrują następujące przykłady. Podczas, gdy poszczególne substancje czynne albo znane kombinacje substancji czynnych wykazują pewne słabości w działaniu grzybobójczym, jak to wynika z tablic następujących przykładów, stwierdzone działanie kombinacji substancji czynnych według wynalazku jest większe niż suma działania poszczególnych substancji czynnych i również większe niż działanie znanych kombinacji substancji czynnych.

Przykład I. Testowanie Erysiphe (pszenica) - działanie zapobiegawcze.

Rozpuszczalnik: 100 części wagowych dimetyloformamidu.

Emulgator: 0,25 części wagowych eteru alkiloarylopoliglikolowego.

W celu uzyskania korzystnego preparatu substancji czynnej miesza się 1 część wagową substancji czynnej z podaną ilością rozpuszczalnika i emulgatora i koncentrat rozcieńcza wodą do żądanego stężenia.

Dla zbadania działania zapobiegawczego młode rośliny spryskuje się do orosienia preparatem substancji czynnej. Po osuszeniu oprysku rośliny opyla się zarodnikami Erysiphe graminis f. sp. tritici. Następnie rośliny umieszcza się w cieplarni w temperaturze około 20°C i przy względnej wilgotności powietrza około 80%, aby umożliwić rozwój pęcherzyków mączniaka. W 7 dni po zakażeniu prowadzi się ocenę wyników.

Stosowane substancje czynne, stężenie substancji czynnej i wyniki testu podane są w tabeli 1.

176 855

Tabela 1

Testowanie Erysipha (pszenica) - zapobiegawczo

Substancja czynna	Steżenie substancji czynnej w cieczy do opryskiwania w ppm	Stopień działania w % w porównaniu z nietraktowaną próbą kontrolną
znane: związek o wzorze 1 (I)	2	59
związek o wzorze 35 (II-1)	2	75
mieszanina według wynalazku: (I)+(II-1) 3:1	1,5-0,5	100

Przykład II. Testowanie Erysiphe (jęczmień) - działanie lecznicze

Rozpuszczalnik: 0,6 części wagowych eteru alkiloarylopoliglikolowego

W celu uzyskania korzystnego preparatu substancji czynnej miesza się 1 część wagową substancji czynnej z podaną ilością rozpuszczalnika i emulgatora i koncentrat rozcieńcza wodą do żądanego stężenia.

Do zbadania działania leczniczego młode rośliny opyla się zarodnikami Erysiphe graminisf. sp. hordei. Po upływie 48 godzin po zakażeniu rośliny spryskuje się do orosienia preparatem subtsancji czynnej. Następnie rośliny umieszcza się w cieplarni w temperaturze około 20°C i przy względnej wilgotności powietrza około 80% w celu umożliwienia rozwoju pęcherzyków mączniaka. W 7 dni po zakażeniu ocenia się wyniki.

Tabela 2

Testowanie Erysiphe (jęczmień) - działanie lecznicze

Substancja czynna	Stężenie substancji czynnej g/ha	Stopień działania w % wobec nietraktowanej próby kontrolnej
1	2	3
znane: związek o wzorze 1 (I)	40	88
	20	75
	12	66
związek o wzorze 36	40	100
	20	79
	12	59
związek o wzorze 37 (III-1)	40	96
związek o wzorze 4 (VI)	12	50
związek o wzorze 38 (IX-1)	20	25
związek o wzorze 39 (IX-4)	20	79
związek o wzorze 8 (XI)	40	88
związek o wzorze 7 (X)	20	63

mieszaniny znane z opisu patentowego DE-OS 3719326:

wzór 36 + (III-1)	1:1	20 + 20	96
wzór 36 + (II-1)	5:1	10+ 2	96

mieszaniny według wynalazku:

1	2	3
(I) + (III-1) 1:1	20 + 20	100
(I) + (II-1) 5:1	10+ 2	84

176 855 ciąg dalszy tabeli

1	2	3
(I) + (VI)	5:1	10+2	84
(I) + (IX-1)	1:1	10 + 10	79
(I) + (IX-4)	1:1	10 + 10	88
(I) + (XI)	1:1	20 + 20	100
(I) + (X)	1:1	10+ 10	84
(I) + (III-4)	5:1	20+ 4	96
(I) + (III-4)	5:1	10+ 2	79
(I) + (VI)	1:1	20 + 20	100
(I) + (III-2)	5:1	20+4	88
(I) + (XI)	5:1	10+ 2	79
(I) + (X)	5:1	20+4	75

Przykład III. Testowanie Erysiphe (pszenica) - działanie lecznicze

Rozpuszczalnik: 10 części wagowych N-metylo-pirolidonu.

Emulgator: 0,6 części wagowych eteru alkiloarylopoliglikolowego.

W celu otrzymania korzystnego preparatu substancji czynnej miesza się 1 część wagową substancji czynnej z podaną ilością rozpuszczalnika i emulgatora i koncentrat rozcieńcza wodą do żądanego stężenia.

Dla zbadania działania leczniczego młode rośliny opyla się zarodnikami Erysiphe graminisf. sp. tritici. Po upływie 48 godzin od zakażenia rośliny spryskuje się do orosienia preparatem substancji czynnej. Następnie rośliny umieszcza się w cieplarni w temperaturze około 20^OC i przy względnej wilgotności powietrze około 80% w celu umożliwienia rozwoju pęcherzyków mączniaka. W 7 dni po zakażeniu ocenia się wyniki.

Substancje czynne, stężenie substancji czynnych i wyniki testu podane w tabeli 3.

Tabela 3

Testowanie Erysiphe (pszenica) - działanie lecznicze

Substancja czynna	Stężenie substancji czynnej w g/ha	Stopień działania w % wobec nietraktowanej próby kontrolnej
znane: związek o wzorze 1 (I)	40	73
	20	73
związek o wzorze 40 (III-2)	20	55
związek o wzorze 4 (VI)	40	77
związek o wzorze 41 (IX-1)	40	82

mieszaniny według wynalazku:

(I) + (V)	1:1	20 + 20	100
(I) + (VI)	1:1	20 + 20	90
(I) + (IX -1)	1:1	10 + 10	86
(I) + (IX-1)	1:1	20 + 20	90
(I) + (IX-3)	1:1	20 + 20	100

Przykład IV. Testowanie Erysiphe (pszenica) - działanie zapobiegawcze Rozpuszczalnik: 10 części wagowych N-metylo-pirolidonu.

Emulgator: 0,6 części wagowych eteru alkiloarylopoliglikolowego.

W celu uzyskania korzystnego preparatu substancji czynnej miesza się 1 część wagową substancji czynnej z podaną ilością rozpuszczalnika i emulgatora i koncentrat rozcieńcza wodą do żądanego stężenia.

176 855

Dla zbadania działania zapobiegawczego młode rośliny spryskuje się do orosienia preparatem substancji czynnej. Po wysuszeniu oprysku rośliny opyla się zarodnikami Erisiphe graminis f sp. tritici. Następnie rośliny umieszcza się w cieplarni w temperaturze około 20°C i przy względnej wilgotności powietrza około 80% w celu umożliwienia rozwoju pęcherzyków mączniaka. W 7 dni po zakażeniu ocenia się wyniki.

Substancje czynne, stężenie substancji czynnych i wyniki testu podane są w tabeli 4.

Tabela 4

Testowanie Erysiphe (pszenica) - działanie zapobiegawcze

Substancja czynna	Stężenie substancji czynnej w g/ha	Stopień działania w % wobec nietraktowanej próby kontrolnej
związek o wzorze 1 (I)	40	75
	12	11
związek o wzorze 36	40	75
	12	60
związek o wzorze 35 (II-1)	40	70
związek o wzorze 38 (IX-1)	12	30

mieszanina znana z opisu patentowego DE-OS 3719326; wzór 36 + (II-1) | 20 + 20 | ~75 mieszaniny według wynalazku:

(I) + (II-1)	1:1	20 + 20	85
(I) + (IX-1))	5:1	10+ 2	70
(I) + (V)	1:1	10 + 10	90

Przykład V. Testowanie Podosphaera (jabłoń) - działanie zapobiegawcze

Rozpuszczalnik: 4,7 części wagowych acetonu.

Emulgator: 0,3 części wagowych eteru alkilo/arylo-poliglikolowego.

W celu uzyskania korzystnego preparatu substancji czynnej miesza się 1 część wagową substancji czynnej z podaną ilością rozpuszczalnika i emulgatora i koncentrat rozcieńcza wodą do żądanego stężenia.

Dla zbadania działania zapobiegawczego młode rośliny spryskuje się do orosienia preparatem substancji czynnej. Po wysuszeniu oprysku rośliny zakaża się drogą opylania zarodnikami parcha jabłoniowego Podosphaera leucotricha. Następnie rośliny umieszcza się w cieplarni w temperaturze 23°C i przy względnej wilgotności powietrza około 70%.

W10 dni po zakażeniu ocenia się wyniki.

Stosowane substancje czynne, stężenia subtsancji czynnych i wyniki testu podane są w tabeli 5.

176 855

Tabela 5

Testowanie Podosphaera (jabłoń) - działanie zapobiegawcze

Substancja czynna	Stężenie substancji czynnej w ppm	Stopień działania w % wobec nietraktowanej próby kontrolnej
1	2	3
znane: związek o wzorze 1 (I), związek o wzorze 36 związek o wzorze 35 (II-1)

mieszanina znana z opisu patentowego DE-OS 3719326:

wzór 36 = (II-1)

5:1

0,50 + 0,1 mieszanina według wynalazku:

(I) + (II-1)

5:1

0,5 + 0,1

176 855

176 855

C(CH₃1₃ ch₂-n ^c2^h5 ch₂ch₂ch₃

Wzór 1 p1_ęn_p2

Wzo'r 2

R⁴

RM-R5 ch₂

Wzór 3

176 855

176 855

R⁸

X N-CH2-CH-CH2-R¹⁰ RV R⁹

Wzór 6

CN

Wzór 7

CH₃O©_n.OC^h3 O

Wzór 8

176 855

Cl

Cl

Wzór 9

(CH₃)₂N-SO2-N-S-CCl₂F

R¹³ Wzór 11

Cl Cl _n ^vv_NH4k >=N \=/

Cl

Wzór 12

176 855

Wzór 13

H S r^N4s ^N“<^{S S}

Wzór 14 (CHtj^N -'C 2 ' N(CH^) 2

Wzór 15

176 855 [ (s- C s- N H-CH2- CH₂- NH-CS-S-). Z η (N H3 )₃) ] (-S-CS-NH-CH2-CH2-NH-CS-S]

Wzór 16

Wzór 17

O CH(CH3)2 ( ch₃)₂c h-o-c-nh-ch-c-nh-ch £Vch₃ ó ch₃

Wzdr 18

176 855 uοWzór 19

Wzór 20

Cl cĄjHCH_r

Wzór 21

Cl//

Wzór 22

Wzór 23

176 855

^clO

-CH-CH₃

A.

Wzór 25 Wzór 26

Wzór 27

176 855

OC H ₂CK CH₂' Br

Wzór 28

-O

Cl

Wzór 29

CH₃

^CH3 Wzór 30 •N

-CH3 ch=ch₂

Wzo'r 31

176 855 o CH₃

)>—\

O LH₃

Wzór 32

O

Γη

N y n-co-nh-ch(ch₃)₂

Wzór 33 ©

Wzór 34

176 855

OH

Cl-ZjVo-CH-CH-C(CH₃)₃ |f^N'N

Μ-

Wzór 35

Wzór 36 a™* _N ^clO^cY™2L^CH2’€j

OH

Wzór 37

176 855

Ο Ν~ C^H27

Wzór 38 ^ch3

Qj-CH2-CH-CH2-O-ę -CH₃

CH3 CH3

N-JJ Wzór 40

176 855

Chta otóλ-^{7 ch}3 ^c13^h27

Wzór 41

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 4,00 zł.

Claims (1)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Środek grzybobójczy, znamienny tym, że zawiera nową kombinację substancji czynnych składającą się z:

   A) 8-III-rz.butylo-2-/N-etylo-N-n-propyloammo/-metylo-1,4-dioksa-spnO-/4, 5/-dekanu o wzorze 1 i, ⁷ 1

   B) jednej pochodnej azolowej o wzorze 2, w którym R1 oznacza grupę o wzorze 19, a R² oznacza grupę -CH(OH)-C(CH3)3 /triadimenol/, albo R1 oznacza grupę o wzorze 19, a r2 oznacza grupę -CO-C(CH3)3 /triadimefon/, albo r1 oznacza grupę o wzorze 20, a R2 oznacza grupę -CH(OH)-C(CH3)3 /bitertanol/, albo r1 oznacza grupę o wzorze 21, a R² oznacza grupę o wzorze -CH(OH)-C(CH3)3 (diklobutrazol) lub jednej pochodnej azolowej o wzorze 3, w którym albo r3 oznacza grupę o wzorze 22, r4 oznacza grupę -C(CH3)3, a R5 oznacza grupę OH /tebukonazol/, albo r3 oznacza grupę o wzorze 23, a R⁴i r5 oznaczają grupę -OCH2CH(n-C3H7)O- /propikonazol/, albo r3 oznacza grupę o wzorze 24, a R4 i r5 oznaczają grupę -OCH2CH(CH3)O/difenkonazol/, albo r3 oznacza grupę o wzorze 25, R⁴ oznacza grupę o wzorze 26, a R5 oznacza grupę -OH /cyprokonazol/, albo R3 oznacza grupę o wzorze 23, a R⁴ i R5 oznaczają grupę o wzorze 28 /bromukonazol/, albo R³ oznacza grupę o wzorze 27, a R⁴ i R³ razem oznaczają grupę o wzorze 29 /epoksykonazol/, albo r3 oznacza grupę o wzorze 23, r4 oznacza grupę CH2OCF2CHF2, a R5 oznacza atom wodoru /tetrakonazol/ lub pochodnej azolowej o wzorze 4 /prochloraz/ lub pochodnej azolowej o wzorze 5, w którym albo R° oznacza grupę CH3, a r7 oznacza grupę CH3 /metkonazol/, albo R° oznacza atom wodoru, a R⁷ oznacza grupę CH/CH 3/2 /ipkonazol/ lub związku heterocyklicznego o wzorze 6, w którym albo X oznacza atom tlenu, R⁸ oznacza grupę CH3, R^ oznacza atom wodoru, a κ ' oznacza grupę C10H21 /tridemorf/, albo X oznacza atom tlenu, R⁸ oznacza grupę CH3, R⁹ oznacza atom wodoru, a R¹^ oznacza grupę C9H19 /aldimorf/, albo X oznacza atom tlenu, R⁸ oznacza grupę CH3, R⁹ oznacza grupę CH3, a R^w oznacza grupę o wzorze 30 /fenpropimorf/, albo X oznacza grupę CH2, R8 oznacza atom wodoru, R⁹ oznacza grupę CH3, a R^1U oznacza grupę o wzorze 30 /fenpropidyna/ lub związku o wzorze 7 lub związku o wzorze 8 lub jednego ze związków o wzorze 9, w którym albo R^ oznacza grupę o wzorze 31 /winklozolina/, albo Rⁿ oznacza grupę o wzorze 32 /procymidon/, albo Rⁿ oznacza grupę o wzorze 33 /iprodion/ lub jednego ze związków o wzorze 10, w którym R /cyprodinyl/ lub jednego ze związków o wzorze 11, w którym albo R /dichlofluanid/, albo R^u oznacza grupę CH3 /tolilofluanid/ lub związku o wzorze 12 /anilazyna/ lub związku o wzorze 13 /propineb/ lub jednego związku o wzorze 14, w którym albo M oznacza Zn /zineb/, albo M oznacza Mn /maneb/, albo mieszaniny powyższych związków /mankozeb/ lub jednego związku o wzorze 15, w którym albo Z oznacza grupę -S-S- /tiram/, albo Z oznacza grupę -S-Zn-S- /ziram/ lub związku o wzorze 16, w którym y oznacza liczbę całkowitą większą niż 1 /metiram/ lub związku o wzorze 17 lub związku o wzorze 18, ,12 oznacza grupę o wzorze 34 ¹³ oznacza atom wodoru

   176 855 przy czym w powyższych kombinacjach stosunek wagowy związku o wzorze 1 do drugiego składnika grzybobójczego wynosi 1:0,1-1:10.