PL170402B1

PL170402B1 - Srodek chwastobójczy PL PL PL PL PL

Info

Publication number: PL170402B1
Application number: PL92295817A
Authority: PL
Inventors: Jacques Rognon; Alan Gamblin
Original assignee: Rhone Poulenc Agriculture
Priority date: 1991-09-04
Filing date: 1992-09-03
Publication date: 1996-12-31
Also published as: DE69202740D1; FI923952A0; HU9202831D0; SK275892A3; RU2073437C1; CA2077496C; CZ275892A3; GR3017129T3; HU210768B; CA2077496A1; YU48879B; ES2072710T3; JP3222942B2; ATE123207T1; DE69202740T2; JPH05194112A; EP0531116A1; RO112803B1; SK279721B6; GB9118871D0

Abstract

1. Srodek chwastobójczy zawierajacy substancje czynna oraz chwastobójczo dopuszczalny rozcienczalnik lub nosnik i/lub srodek powierzchniowo czynny, znamienny tym, ze jako substancje czynna zawiera synergistycznie chwastobójczo skuteczna ilosc flurtamonu, to jest 5-(metyloamino)-2-fenylo-4-[3-(trifluorometylo)-fenylo]-3-(2H)-fura- nonu i diflufenikan, to jest N-(2,4-difluorofenylo)-2-[3-(trifluorometylo)fenoksy]-3-piry- dynokarboksyamid, przy czym stosunek wagowy flurtamon: diflufenikan wynosi 80:1 - 0,1:1, z ewentualnym dodatkiem dodatkowej synergistycznej ilosci izoproturonu, to jest 3-(4-izo- propylofenylo)-1,1-dimetylomocznika, przy czym stosunek wagowy diflufenikan: izopro turon wynosi 1:3 - 1:25. ( 5 4 ) Srodek chwastobójczy PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest środek chwastobójczy zawierający substancję czynną oraz chwastobójczo dopuszczalny rozcieńczalnik lub nośnik i/lub środek powierzchniowo czynny, któryjako substancję czynnązawiera synergistycznie chwastobójczo skuteczną ilość flurtamonu, to jest 5-(metyloamino)-2~fenylo-4-[3-(trifluorometylo)-fenylo-3(2H)-furanonu i diflufenikan, to jest N-(2,4-difluorofenylo)-2-[3-(trifluorometylo)fenoksy]-3-pirydynokarboksyamid, przy czym stosunek wagowy flurtamon: diflufenikan wynosi od 80:1 =0,1:1.

Korzystnie, stosunek wagowy flurtamon: diflufenikan wynosi 5,3:1 - 0,75:1, a zwłaszcza 3,25:1 - 1,66:1.

Środek według wynalazku korzystnie ma postać proszku zawiesinowego, granulek dyspergujących się w wodzie lub wodnego koncentratu zawiesinowego.

Środek według wynalazku, oprócz wymienionej powyżej, synergistycznej mieszaniny flurtamonu i diflufenikanu może zawierać dodatkową synergistyczną ilość izoproturanu, to jest

3-(4-izopropylofenylo)-1,1-dimetylomocznika, przy czym stosunek wagowy diflufenikan: izoproturon wynosi 1:3 -1:25, a zwłaszcza 1::5-1:15.

Środek według wynalazku może mieć postać łącznego preparatu do jednoczesnego, oddzielnego lub kolejnego stosowania do zwalczania wzrostu chwastów na danym obszarze.

Środki te można stosować jako środki chwastobójcze w szerokim zakresie wzajemnych stosunków ilościowych (a) : (b), w zależności od rodzaju traktowanej rośliny uprawnej, rodzaju i populacji występujących chwastów, stosowanego środka, pory jego stosowania, warunków klimatycznych i edaficznych oraz stosunku (a): (b) wymaganego do osiągnięcia zadowalającego poziomu zwalczania chwastów, ale niekoniecznie oznaczającego całkowite ich zniszczenie. W przypadku stosowania na obszar roślin uprawnych, użyty stosunek powinien być wystarczający do zwalczenia chwastów i nie powodować jednocześnie istotnego stałego uszkodzenia roślin uprawnych.

Jeżeli nie zostało to specjalnie zaznaczone, wówczas ilości procentowe i stosunki podawane w niniejszym opisie oznaczaj wartości masowe.

Na ogół substancje czynne zostająjednorodnie zdyspergowane w pozostałych wspomnianych powyżej składnikach, takich jak rozcieńczalniki lub nośniki i/lub środki powierzchniowo czynne. Wyrażenie “środki chwastobójcze” jest stosowane w szerokim znaczeniu i obejmuje nie tylko preparaty gotowe do użytkujako środki chwastobójcze, ale również koncentraty, które wymagają rozcieńczenia przed użyciem. Korzystnie, środki zawierają 0,05-90% masowych flurtamonu lub diflufenikanu.

170 402

Środek chwastobójczy moze zawierać stałe lub ciekłe nośniki i środki powierzchniowo czynne (np. środki ułatwiające zwilżanie, dyspergowanie lub emulgowanie, indywidualnie lub w mieszaninie). Środki powierzchniowo czynne, które mogą występować w środkach chwastobójczych według niniejszego wynalazku, mogą mieć charakter jonowy lub niejonowy; mogą to być np. sulfonowane estry kwasu rycynolowego, czwartorzędowe pochodne amoniowe, środki oparte na produktach kondensacji tlenku etylenu z nonylofenolem lub z oktylofenolem albo estry kwasów karboksylowych i anhydrosorbitów, którym nadaje się rozpuszczalność w wyniku eteryfikowania wolnych grup hydroksylowych na drodze kondensacji z tlenkiem etylenu, dalej sole metali alkalicznych lub ziem alkalicznych i estrów kasu siarkowego lub kwasów sulfonowych, takie jak dinonylo- i dioktylosulfonobursztyniany sodu oraz sole metali alkalicznych i ziem alkalicznych wielkocząsteczkowych pochodnych kwasu sulfonowego, takie jak lignosulfoniany sodu i wapnia. Przykłady odpowiednich stałych rozcieńczalników lub nośników stanowią: krzemian glinu, talk, kalcynowany tlenek magnezowy, ziemia okrzemkowa, fosforan trójwapniowy, sproszkowany korek, sadza absorpcyjna oraz glinki, takie jak kaolin i bentonit. Przykłady odpowiednich ciekłych rozcieńczalników stanowią: woda, acetofenon, cykloheksanon, izoforon, toluen, ksylen oraz oleje mineralne, zwierzęce i roślinne (rozcieńczalniki te można stosować indywidualnie lub w mieszaninie).

Środki chwastobójcze według niniejszego wynalazku mogąteż w razie potrzeby zawierać typowe środki pomocnicze, takie jak środki poprawiające przyczepność, koloidy ochronne, zagęszczacze, czynniki penetrujące, stabilizatory, środki maskujące, środki zapobiegające zbrylaniu, barwniki oraz inhibitory korozji. Powyższe środki pomocnicze mogą też służyć jako nośniki lub rozcieńczalniki.

Korzystne środki chwastobójcze według niniejszego wynalazku stanowiąproszki zawiesinowe lub granulki tworzące zawiesinę wodną. Szczególnie korzystne środki chwastobójcze stanowiąwodne koncentraty zawiesinowe.

Proszki zawiesinowe (lub proszki do opryskiwania) zawierają na ogół 20-95% mieszaniny i zwykle, obok stałego nośnika, zawierają dodatkowo 0-5*% ś-rodka ułatwiającego zwilżania, 3-l0% dyspergatora i, w razie potrzeby, 0-10% jednego lub kilku stabilizatorów i/lub innych dodatków, takich jak czynniki penetrujące, środki poprawiające przyczepność lub zapobiegające zbrylaniu barwniki.

Wodne koncentraty zawiesinowe, stosowane na drodze opryskiwania, wytwarza się w taki sposób, aby otrzymać trwały produkt ciekły (w wyniku rozdrabniania do postaci drobnoziarnistej), nie ulegający osiadaniu, zawierający na ogół 10-75% mieszaniny, 0,5-15% środka powierzchniowo czynnego, 0,1-10% środka tiksotropującego, 0-10% odpowiednich dodatków, takichjak środki przeciwpienne, inhibitory korozji, stabilizatory oraz wodę lub ciecz organiczną, w których to środowiskach substancja aktywna jest słabo rozpuszczalna lub nierozpuszczalna. W celu zapobiegnięcia sedymentacji lub zamarzaniu wody, w układzie można rozpuścić niektóre stałe substancje organiczne lub sole nieorganiczne.

Środki chwastobójcze według niniejszego wynalazku mogąteż zawierać obok flurtamonu i diflufenikanu, jeden lub kilka kompatybilnych dopuszczalnych chwastobójczo rozcieńczalników i nośników.

Środki według wynalazku moŻna wytwarzać w postaci wyrobu zawierającego flurtamon i diflufenikan oraz, ewentualnie, inne wymienione uprzednio aktywne chwastobójczo substancje i, co jest korzystne, powyżej opisanego środka chwastobójczego, a korzystnie chwastobójczego koncentratu, który musi być rozcieńczony przed użyciem, zawierającego flurtamon i diflufenikan, znajdującego się wewnątrz pojemnika na wspomniany wyżej flurtamon i diflufenikan lub na wymieniony środek chwastobójczy, z instrukcją fizycznie połączonąz wymienionym pojemnikiem, wyjaśniając sposób, w jaki wspomniany wyżej flurtamon i diflufenikan lub zawarty wewnątrz środek chwastobójczy powinien być stosowany w celu zwalczania wzrostu chwastów. Stosuje się pojemniki używane typowo do przechowywania substancji chemicznych i stężonych środków chwastobójczych, które w normalnej temperaturze otoczenia są ciałami stałymi lub cieczami, taki np. jak puszki lub bębny z tworzyw sztucznych albo metalu (które mogą być od wewnątrz lakierowane), butelki szklane i tworzywowe. W razie gdy zawartość pojemnika ma

170 402 postać stałą, np. w wypadku granulowanych środków chwastobójczych, stosuje się pudła, np. tekturowe, z tworzyw sztucznych lub metalu i worki. Pojemniki na ogół powinny mieć taką pojemność, aby mogły zawierać składniki czynne lub środki chwastobójcze w ilości wystarczającej do potraktowania co najmniej jednego hektara gruntu w celu zwalczenia na nim wzrostu chwastów; pojemność tajednak nie powinna przekraczać ilości dogodnej w typowych metodach obsługi. Instrukcje powinny być fizycznie dołączone do pojemnika np. na drodze bezpośredniego nadruku na pojemniku, albo być zawarte na etykiecie lub naklejce przymocowanej do pojemnika. Powinny one z reguły wskazywać, ze zawartość pojemnika, po rozcieńczeniu w razie potrzeby, stosuje się do zwalczania wzrostu chwastów w ilości wynoszącej 50 - 2000 g flurtamonu i 25 500 g diflufenikanu na hektar w sposób i w celach wyżej opisanych.

Środki według wynalazku stosuje się do zwalczania wzrostu chwastów na danym obszarze na drodze przedwschodowego lub powschodowego traktowania danego obszaru (a) flurtamonem i (b) diflufenikanem. Środki te stosuje się na ogół w ilości 400 - 150 g/ha (a) i 200 - 75 g/ha (b), w stosunku (a):(b) od 5,3:1 do 0,75:1; korzystnie w ilości od 325 g/ha (a) i 100 g/ha (b) do 250 g/ha (a) i 150 g/ha (b), w stosunku (a):(b) wynoszącym od 3,25:1 do 1,66:1 mas./mas. środki według wynalazku można zastosować do zwalczania bardzo różnorodnych jednorocznych szerokolistnych i trawiastych chwastów w uprawach obejmujących np. uprawy roślin zbozowych i strączkowych, takich jak np. pszenica, jęczmień i zyto, bez istotnego stałego uszkodzenia tych roślin. Opisane powyżej zastosowanie środków w postaci mieszanin pozwala na uzyskanie aktywności liściowej oraz aktywności osadowej. Umożliwia to ich stosowanie w ciągu długiego czasu rozwoju roślin uprawnych, to jest począwszy od okresu przewschodowego chwastów i roślin uprawnych a skończywszy na ich okresie powschodowym. Korzystne jest zastosowanie środków chwastobójczych do zwalczania chwastów w uprawach zbożowych wysiewanych jesienią, np. w uprawach ozimej pszenicy lub ozimego jęczmienia. Szczególnie korzystne jest łączne stosowanie (a) flurtamonu i (b) diflufenikanu w stosunkach (a) : (b) do 2,5:1 do 2:1 mas./mas.

Mieszaninę flurtamonu i diflufenikanu można stosować do zwalczania wzrostu chwastów, zwłaszcza wymienionych uprzednio, na drodze stosowania przedwschodowego lub powschodowego w sadach i innych obszarach upraw drzew, takich jak np. lasy, puszcze i parki, oraz na plantacjach, np. trzemy cukrowej, palmy oleistej i kauczuku. Do tych celów mogą być one stosowane w sposób ukierunkowany lub nieukierunkowany (np. na drodze ukierunkowanego lub nieukierunkowanego oprysku) na chwasty albo na glebę, na której jest spodziewane pojawienie się chwastów, przed lub po posadzeniu drzew albo plantacji w ilości 250 - 1000 g flurtamonu i 200 - 500 g diflufenikanu na hektar.

Mieszaniny flurtamonu i diflufenikanu można też stosować do zwalczania wzrostu chwastów, zwłaszcza wymienionych uprzednio, w miejscach nie będących obszarami upraw, lecz w których zwalczanie chwastów jest pożądane. Przykłady takich właśnie nieuprawnych obszarów obejmują lotniska, tereny przemysłowe, torowiska, pobocza dróg, brzegi rzek, kanałów irygacyjnych i innych dróg wodnych, zarośla, ugory oraz nieużytki, zwłaszcza tam, gdzie zwalczanie wzrostu chwastów jest wymagane ze względów bezpieczeństwa przeciwpożarowego. W wypadku stosowania w miejscu, gdzie częstojestpożądane, całkowite zniszczenie chwastów, substancje czynne stosuje się na ogół w ilości przebaczającej ilość stosowaną w wyżej wspomnianych obszarach uprawnych. Dokładna dawka zależy od rodzaju traktowanej roślinności i oczekiwanego efektu. W wypadku stosowania przedwschodowego lub powschodowego, a korzystnie stosowania przedwschodowego, w sposób ukierunkowany lub nieukierunkowany (np. na drodze ukierunkowanego lub nieukierunkowanego oprysku) nadają się zwłaszcza dawki wynoszące 500 - 2000 g flurtanomu i 250 - 500 g diflufenikanu na hektar.

Przez pojęcie “stosowanie przedwschodowe” rozumie się stosowanie na glebę, w której są obecne nasiona lub kiełki chwastów, przed pojawieniem się chwastów ponad powierzchnią gleby. Przez pojęcie “stosowanie powschodowe” rozumie się stosowanie na napowietrzne lub eksponowane fragmenty chwastów, które pojawiły się ponad powierzchnią gleby. Przez pojęcie “aktywność liściowa” rozumie się aktywność chwastobójczą wywołaną zastosowaniem na

170 402 napowietrzne lub eksponowane fragmenty chwastów, które pojawiły się ponad powierzchnią gleby. Przez pojęcie “aktywność osadowa” rozumie się aktywność chwastobójczą wywołaną zastosowaniem na glebę, w której są obecne nasiona lub kiełki chwastów, przed pojawieniem się chwastów ponad powierzchnią gleby; następuje przy tym zniszczenie kiełków obecnych w chwili stosowania lub kiełkujących już po zastosowaniu z nasion obecnych w glebie. Do chwastów, które można zwalczać w ten sposób należą:

Chwasty szerokolistne, na przykład Abutilon theophrasti, Amaranthus retroflexus, Bidens pilosa, Chenopodium album, Galium parine, Ipomea spp. np. Ipomea pururea, Lemium purpureum, Matricarie inodora, Sesabnia exalta, Sinapis, arvensis, Solanum nigrum, Stellaria media, Veronica hederifolia, Veronica persica, Viola arvensis i Xanthium strumarium, oraz chwasty trawiaste, na przykład Alopecurus myosuroides, Avena fatua, Digitaria sanguinalis, Echinochloa crus-galii, Eleusine indica, Lolium multiflorum, Setana viridis i Sorghum halepense, jak również turzyce, na przykład Cyperus esculentus, Cyperusiria i cyperus rotundus Eleochris accicularis.

Charakteryzująca flurtamon i diflufenican trwałość pozwala na wykorzystanie sposobu polegającego na stosowaniu odrębnych preparatów w rozdzielonych od siebie odstępach czasowych. Zgodnie z typowym postępowaniem praktycznym, mieszaninę w zbiorniku można sporządzić przed użyciem, w wyniku zmieszania odrębnych preparatów indywidualnych składników chwastobójczych.

Poniższy przykład I ilustruje środki chwastobójcze według wynalazku, a przykłady II - VI ilustrują działania środków chwastobójczych według wynalazku.

Przykład I. Sporządzono środek chwastobójczy w postaci wodnego koncentratu zawiesinowego o następującym składzie:

Skład Ilość w g kombinacja substancji czynnych według wynalazku 500 produkt polikondensacji tlenku etylenu z fosforanem tristyrylofenolowym 50 produkt kondensacji tlenku etylenu z alkilofenolem 50 poli(karboksylan sodu) 20 glikol etylenowy 50 olej organopolisiloksanowy (środek przeciwpienny) 1 polisacharyd 1,5 woda 3 55,0

Ogólny sposób postępowania stosowany w przykładach II-V dotyczących mieszaniny flurtamonu z diflufenikanem. Doświadczenia polegały na przedwschodowym traktowaniu chwastów rożnych rodzajów na doświadczalnej farmie w Essex, Wielka Brytania. Flurtamon (w postaci granulek tworzących zawiesinę wodną) i diflufenikan (w postaci wodnego koncentratu zawiesinowego) odważono i rozpuszczono w wodzie, otrzymując 600 ml roztworu zawierającego składniki czynne w odpowiednim stężeniu i odpowiednim stosunku. Roztwór mieszano w ciągu 5 godziny i zastosowano do oprysku w objętości 23 5 litrów na hektar, traktując nie doświadczalne działki gruntu o wymiarach 2 m x 4 m, na których dwa dni wcześniej wysiano próbki chwastów. Prowadzono trzy równoległe doświadczenia. Działkę kontrolną poddano opryskowi roztworem nie zawierającym testowanego środka. Po upływie 502 dni dokonano wizualnej oceny fitotoksyczności w odniesieniu do każdego rodzaju chwastu, opierając się przy tym na porównaniu z działkąkontrolną. Poniższe tabele ilustrujjąprocentowy stopień zniszczenia poszczególnych rodzajów chwastów przez każdą z testowanych mieszanin, przy czym liczby w nawiasach oznaczają oczekiwaną wartość, wynikającą ze wzoru Limpela.

Przykład II. Test wykazujący istotę biologicznego efektu synergistycznego w wyniku stosowania mieszaniny flurtamonu z diflufenikanem w odniesieniu do Lolium multiflorum. Doświadczenie przeprowadzono po wysianiu nasion Lolium multiflorum.

170 402

Tabela 1

Flurtamon	Diflufenikan
g/ha	0	100	150
0	-	0	23
250	35	90(35)	99(50)
325	73	99(73)	100(79)

Przykład III. Test wykazujący istotę biologicznego efektu synergistycznego w wyniku stosowana mieszaniny flurtamonu z diflufenikanem w odniesieniu do Alopecurus myosuroides.

Tabela 2

Flurtamon	Diflufenikan
g/ha	0	100	150
0	-	67	70
250	25	100(75)	100(78)
325	63	100(88)	100(89)

Przykład IV. Test wykazujący istotę biologicznego efektu synergistycznego w wyniku stosowania mieszaniny flurtamonu z diflufenikanem w odniesieniu do Galium aparine. Doświadczenie przeprowadzono po wysianiu nasion Galium aparine.

Tabela 3

Flurtamon	Diflufenikan
g/ha	0	100
0	-	87
250	40	98(92)

Przykład V. Test wykazujący istotę biologicznego efektu synergistycznego w wyniku stosowania mieszaniny flurtamonu z diflufenikanem w odniesieniu do Avena fatua. Doświadczenie przeprowadzono po wysianiu nasion Avena fatua.

Tabela 4

Flurtamon	Diflufenikan
g/ha	0	100	150
0	-	0	13
250	25	58(25)	77(35)
325	55	89(55)	91(61)

Powyższe wyniki w nawiązaniu do wzoru przedstawionego w początkowej części niniejszego opisu wyraźnie wykazują doskonały i nieoczekiwany stopień synergizmu osiągnięty dzięki zastosowaniu mieszaniny według wynalazku.

170 402

Jest zrozumiałe, że wszystkie wyżej przedstawione wyniki odnoszą się do testów potowych. Taki sposób oceny właściwości chwastobójczych jest na ogół ostrzejszy niż próby w cieplarniach, kiedy to testowane rośliny sąchronione przed zmiennymi warunkami oddziaływującymi na nie w otwartym polu. Ze względu na zmienność warunków towarzyszących testom polowym, jest na ogół trudniej niż w testach cieplarnianych udowodnić na ich podstawie występowanie zjawiska synergizmu. Niemniej jednak, środki chwastobójcze wykazujące synergizm w toku testów cieplarnianych muszą, jeżeli mają mieć wartość handlową wykazywać synergizm również w warunkach potowych, tj. w warunkach, które będą przeważać podczas ich wykorzystywanie przez rolnika. Wyniki uzyskane w wyżej przytoczonych przykładach st^rn^owi;^ą więc szczególnie przekonujący dowód występowania synergizmu w warunkach odpowiadających praktyce.

Przykład VI. Miesz.aninaflurtamonu, diflufemkiaiui izoproturonu

Doświadczenia polegały na przedwschodowym traktowaniu różnych rodzajów chwastów na doświadczalnej farmie w Essex, Wielka Brytania. Flurtamon (w postaci granulek tworzących zawiesinę wodną), diflufenikan (w postaci wodnego koncentratu zawiesinowego) i izoproturon (w postaci wodnego koncentratu zawiesinowego) odważono i rozpuszczono w wodzie, otrzymując 650 ml roztworu zawierającego składniki czynne w odpowiednim stężeniu i odpowiednim stosunku. Roztwór mieszano w ciągu 1 godziny i zastosowano do oprysku w objętości 231 litrów na hektar, traktując nim doświadczalne działki gruntu o wymiarach 2 x 5 m, na których dwa dni wcześniej wysiano próbki chwastów. Prowadzono trzy równoległe doświadczenia. Działkę kontrolnąpoddano opryskowi roztworem nie zawierającym testowanego środka. Po upływie 198 dni dokonano wizualnej oceny fitotoksyczności w odniesieniu do każdego rodzaju chwastów, opierając się przy tym na porównaniu z działlkąkontrolną. Tabela 5 ilustruje wyniki dotyczące skuteczności różnych mieszanin difufenikanu, furtamonu i izoproturonu w stosunku do rozmaitych rodzajów chwastów.

Tabela 5

	g/ha	Alomy	Awfa	Lolmu	GrlaG	Sinar	Steme	Verhe	Vvipv	Vioar	Matin	Lampu
Flu	175	100	88	100	100	100	100	100	100	100	100	100
DFF	70
IPU	525
Flu	250	100	88	100	100	100	100	100	100	100	100	100
DFF	100
IPU	750
Flu	325	100	97	100	100	100	100	100	100	100	100	100
DFF	130
IPU	975

Avefa = Avena faVea Galap al¹ Gal ium aparipa Steme = Stal lana medim Vev>e = V erornca persira Mann t= Matticaria ii^n^c^c^r^^

W tabeli 5 zastosowano następujące skróty.

w stosunku do składników czynnych Flu = Flurtamon; DFF - Diflufenikan; IPU = Izoproturon w stosunku do rodzajów chwastów:

Alomy = Alopecurus myosuroides Lolmu = Lolium multiflorum Sinar = Sinapis arvensis Verhe = Veronica hederifoha Vioar = Viola arvensis Lampu = Lamium purpureum

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 2,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Środek chwastobójczy zawierający substancję czynną oraz chwastobójczo dopuszczalny rozcieńczalnik lub nośnik i/lub środek powierzchniowo czynny, znamienny tym, ze jako substancję czynną zawiera synergistycznie chwastobójczo skuteczną ilość flurtamonu, to jest 5-(metyloamino)-2-fenylo-4-[3-(trifluorometylo)-fenylo]-3-(2H)-furanonu i diflufenikan, to jest N-(2,4-difluorofenylo)-2-[3-(trifluorometylo)fenoksy]-3-pirydynokarboksyamid, przy czym stosunek wagowy flurtamon: diflufenikan wynosi 80:1 - 0,1:1, z ewentualnym dodatkiem dodatkowej synergistycznej ilości izoproturonu, to jest 3-(4-izopropylofenylo)-1,1-dimetylomocznika, przy czym stosunek wagowy diflufenikan: izoproturon wynosi 1:3 - 1:25.

2. Środek według zastrz. 1, znamienny tym, że stosunek wagowy flurtamon: diflufenikan wynosi 5,3:1 - 0,75:1.

3. Środek według zastrz. 2, znamienny tym, że stosunek wagowy flurtamon: diflufenikan wynosi 3,25:1 - 1,66:1.

4. Środek według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że jest w postaci proszku zawiesinowego, granulek dyspergujących się w wodzie lub wodnego koncentratu zawiesinowego.

5. Środek według zastrz. 1, znamienny tym, ze jest w postaci łącznego preparatu do jednoczesnego, oddzielnego lub kolejnego stosowania do zwalczania wzrostu chwastów na danym obszarze.

* * *

Niniejszy wynalazek dotyczy nowych synergistycznych środków chwastobójczych zawierających mieszaninę 5-(metyloamino)-2-fenylo-4-[3-(trifluorometylo)-fenylo]-3(2H)-furanonu, tojest flurtamonu, iN-(2,4-difluorofenylo)-2-[3-(tri1luorometylo)-fenok.sy]-3-pirydynokarboksyamidu, to jest diflufenikanu, ewentualnie z dodatkiem izoproturonu to jest 3-(4-izopropylofenylo)-1,1 -dimetylomocznika.

Flurtamon stanowi dobrze znany środek chwastobójczy o selektywnym działaniu, opisany w Pesticide Manuał, wydanie IX (British Crop Protection Council, to jest Brytyjska Rada Ochrony Upraw), polecany do zwalczania dużej liczby rodzajów trawiastych i szerokolistnych chwastów w uprawach bawełny, orzechów ziemnych, sorgo (prosa afrykańskiego) i słoneczników, do stosowania przedwschodowego lub powschodowego. Diflufenikan również stanowi dobrze znany środek chwastobójczy o selektywnym działaniu, opisany w Pesticide Manuał, IX wydanie, polecany do zwalczania dużej liczby rodzajów trawiastych i szerokolistnych chwastów⁷ w uprawach wysiewanych jesienią pszenicy lub jęczmienia.

Jednak poważny problem stanowi fakt, że sam flurtamon zwalcza niektóre chwasty w niedostatecznym stopniu. Tak np. Avena fatua, Alopecurus myosuroides, Galium aparine i Lolium multiflorum wymagają bardziej skutecznego zwalczania.

W wyniku badań i prac doświadczalnych stwierdzono, ze zastosowanie diflufenikanu w mieszaninie z flurtamonem rozszerza zakres aktywności chwastobójczej, obejmując nią Avena fatua, Alopecurus myosuroides, Galium aparine i Lolium multiflorum. Zatem mieszanina ta pozwala na uzyskanie znacznego postępu technologicznego. Pojęcie “mieszanina” w niniejszym opisie oznacza mieszaninę flurtamonu z diflufenikanem.

Nieoczekiwanie stwierdzono, ze aktywność chwastobójcza mieszaniny flurtamonu z diflufenikanem w zwalczaniu niektórych rodzajów chwastów jest większa niż można było tego oczekiwać, oraz ze nie towarzyszy temu niedopuszczalny wzrost fitotoksyczności roślin uprawnych w warunkach stosowania przedwschodowego lub powschodowego (np. w postaci wodnego oprysku przedwschodowego lub powschodowego); oznacza to więc, ze chwastobójcza aktywność mieszaniny flurtamonu z diflufenikanem wykazuje nieoczekiwany stopień syner170 402 gizmu w sensie przedstawionym przez L.E. Limpela, P.H. Schuldta i D. Lamonta (1. Proc. NEWCC 16, 1962, str. 48-53), wyrażającym się za pomocą wzoru:

v v

E = X + _Y_ć2——

100 gdzie: E = oczekiwane procentowe zahamowanie wzrostu przez mieszaninę dwu środków chwastobójczych A i B w określonych dawkach, X = procentowe zahamowanie wzrostu przez środek chwastobójczy A w określonej dawce, Y = procentowe zahamowanie wzrostu przez środek chwastobójczy B w określonej dawce.

Gdy zaobserwowane procentowe zahamowanie wzrostu przez mieszaninę przekracza wartość E, której należy oczekiwać na podstawie powyższego wzoru, wówczas mieszanina stanowi mieszaninę synergistyczną.

Wybitny synergizm w przypadku Avena fatua, Alopecurus myosuroides, Galium aparina i Lolium multiflorum powiększa niezawodność w zwalczaniu tych chwastów stwarzających poważną konkurencję dla wielu gatunków roślin uprawnych. Prowadzi to do istotnego ograniczenia ilości substancji czynnej wymaganej do zwalczania chwastów.

Wysoki stopień zniszczenia tych chwastów jest pożądany po to, aby uniknąć: 1) strat wydajności spowodowanych przez zjawisko konkurencji i/lub trudności podczas żniw,
2) zanieczyszczenia roślin uprawnych utrudniających ich przechowywanie i oczyszczanie, oraz
3) niedopuszczalnego ponownego wprowadzania nasion chwastów do gleby.