PL169887B1

PL169887B1 - Arkusz absorbentu plynów oraz sposób wytwarzania arkusza absorbentu plynu PL PL

Info

Publication number: PL169887B1
Application number: PL92295327A
Authority: PL
Inventors: Gaetan Chauvette; Patricia Ramacieri
Original assignee: Johnson & Johnson Inc
Priority date: 1991-07-19
Filing date: 1992-07-17
Publication date: 1996-09-30
Also published as: SK223892A3; EP0529296A3; CZ281567B6; GT199200042A; AU1956992A; DK0595927T3; BR9206296A; ZA925387B; JPH05237176A; MX9204231A; EP0595927B1; BR9202736A; TR28226A; NO922827D0; TW213413B; CN1070101A; AU2340092A; NO302096B1; HUT63761A; DE69215226T2

Abstract

1. Arkusz absorbentu plynów, zawierajacy warstwe przenoszaca i warstwe gromadzaca, znamienny tym, ze zawiera warstwe przenoszaca (12) z hydrofilowymi wlóknami, warstwe gromadzaca (14) z materialu mchu torfowego ewentualnie z dodatkiem substancji pomocniczej, przy czym warstwa gromadzaca (14) ma wieksza gestosc niz warstwa przenoszaca (12) i obie warstwy (12, 14) sa polaczone poprzez rozproszona powierzchnie przylegania stanowiaca wspólna, trójwymiarowa strefe graniczna (16) zawierajaca material mchu torfowego poprzety- kany wlóknami hydrofilowymi. 28. Sposób wytwarzania arkusza absorbentu plynów, polegajacy na nakladaniu na siebie warstw materialów, znamienny tym, ze na warstwe materialu mchu torfowego ewentualnie z dodatkiem substancji pomocniczej, o zawartosci wody nie mniejszej niz okolo 11% ciezaru tej warstwy pozbawionej wilgoci naklada sie warstwe hydrofilowego materialu wlóknistego o zawartosci wody nie mniejszej niz okolo 7% ciezaru tej warstwy pozbawionej wilgoci, nastepnie sciska sie mechanicznie warstwy, usuwa sie z nich wode i doprowadza sie do ich wzajemnego przenikania uzyskujac trójwymiarowa strefe graniczna zawierajaca material mchu torfowego poprzetykany wlóknami hydrofilowymi. PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest arkusz absorbentu płynów oraz sposób wytwarzania arkusza absorbentu płynu.

Arkusz absorbentu płynów, według wynalazku zawierający materiał mchu torfowego, znajduje zastosowanie w wyrobach jednorazowego użytku, takich jak podpaski higieniczne, pieluchy, majtki dla dorosłych, podkłady dla ludzi nie kontrolujących wydalania.

Tradycyjne podpaski higieniczne dla średniego i dużego wypływu menstruacyjnego są stosunkowo grube i mają dużą objętość z uwagi na to, że zawierają rdzeń absorpcyjny wykonany z puszystych hydrofilowych materiałów takich jak ścier drzewny, sztuczne włókno celulozowe lub bawełna. Te materiały absorpcyjne są atrakcyjne ponieważ są dość łatwe do wyprodukowania po niskich kosztach podczas, gdy mają, przynajmniej teoretycznie, dużą chłonność. Wiadomo, że ta kategoria jednorazowych wyrobów absorpcyjnych posiada poważne wady, uniemożliwiające w praktyce zapewnienie wymaganego zabezpieczenia przed wyciekiem i zaplamieniem. Dokładniej, stosowane obecnie włókniste materiały posiadają słabe właściwości rozprowadzające i nie posiadają zdolności rozpraszania płynu wewnątrz całkowitej dostępnej objętości absorpcyjnej. W rezultacie wchłonięty płyn ma tendencję do pozostawienia w pewnym obszarze rdzenia absorpcyjnego, powodując nasycenie i zapadanie. Częstym rezultatem tego zjawiska jest przelewanie się płynu i wyciek.

Inną ważną wadą podpasek higienicznych z grubymi rdzeniami absorpcyjnymi jest ich brak zdolności do dostosowania się i odwzorowywania konturu ciała ludzkiego. W najlepszym razie, powierzchnia przepuszczalna dla płynu podpaski higienicznej jest oddzielona miejscami od ciała użytkowniczki, co daje w wyniku słabą -szczelność, zwiększenie prawdopodobieństwa wycieku płynu ponad brzegami podpaski higienicznej i poplamienia odzieży użytkowniczki.

W odpowiedzi na wspomniane powyżej problemy powstaje coraz większa ilość cieńszych i bardzo elastycznych podpasek higienicznych, zapewniających lepsze dopasowanie, wygodę i dyskrecję przy jednocześnie dostatecznej chłonności dla zapewnienia skutecznego zabezpieczenia menstruacyjnego. Rdzenie absorpcyjne stosowane w cienkich podpaskach higienicznych zawierają prasowany materiał mchu torfowego, który posiada dużą zawartość bardzo małych porów i kapilar zapewniających zdolność do wchłaniania znacznych ilości płynu. Materiał mchu torfowego pęcznieje wchłaniając płyn, jednak to pęcznienie nie powoduje zmniejszenia zdolności do dalszego wchłaniania płynu. Przeciwnie, pęcznienie to zapewnia zdolność utrzymywania przez rdzeń ogólnej struktury absorpcyjnej. Materiał mchu torfowego ma także wyjątkową zdolność „osuszania przyległych materiałów, dzięki kontynuowaniu wyciągania z nich płynu przez długie okresy czasu tak, że faktycznie cały płyn zostaje zgromadzony w rdzeniu z mchu torfowego i wyciągnięty przez niego.

Zastosowanie mchu torfowego jako materiału absorbującego nie jest sprawą nową, lecz tylko nowoczesnym i naukowym powrotem do bardzo starej praktyki. Mech torfowy stosowano od niepamiętnych czasów do domowego leczenia czyraków, ran ropiejących itp. Stare przekazy i tradycja wskazują, że był on stosowany w Szkocji i Irlandii już przed wielu wiekami do opatrywania ran oraz używany przez chirurgów wojskowych zarówno w czasie wojen napoleońskich jak i francusko-pruskich, chociaż wtedy juz powszechnie stosowanymi materiałami opatrunkowymi były pakuły, len, bawełna i szarpie wykonane z lnianych i bawełnianych ubrań.

Materiał mchu Sphagnum (torfowiec) jest botaniczną nazwą dużej grupy mchów, które tworzą podstawową roślinność bagien torfowych. Istnieje duża liczba gatunków i odmian, ale wszystkie

169 887 one mają wspólną charakterystykę: są małymi, nie mającymi korzeni bylinami o nitkowatych łodygach zwieńczonych na górze koroną krótkich liści. Rośliny te rosną powoli, w wielu gąbczastych masach, łodygi dzielą się od czasu do czasu rozprzestrzeniając się od dołu w równoległe odgałęzienia. Liście utrzymują się na łodygach przez dłuższy okres na długości kilku - kilkunastu cm od góry, poniżej łodygi są mniej lub bardziej nagie na długości kilku cm, poniżej z kolei ziewają się one w podstawową masę częściowo spróchniałej i wilgotnej materii roślinnej, która jest powszechnie znana jako darń lub torf.

Mech torfowy Sphagnum różni się od innych rodzajów mchu pod wieloma ważnymi względami. Po pierwsze, rzadko wykazuje głęboko zielony kolor liści jak zwykły mech. Gdy jest mokry, zwykle jest bladozielony, suchy jest prawie biały. Bardzo często zieleń jest ukryta prawie całkowicie przez pigmenty innych kolorów, tak że rośliny mogą mieć prawie każdy odcień od jasno czerwonego i różowego do rdzawo zielonego i ciemnobrązowego do czarnego. Te kolory stanowią ważną cechę rozpoznawczą wielu świeżych mchów Sphagnum.

Inną cechę wyróżniającą stanowią gałązki i liście. Żaden inny mech nie ma gałązek skupionych w grupach od 3 do 6, tak jak Sphagnum. Na czubku roślin tworzą one ścisłe rozety mylone często z kwiatami.

Siła chłonna Sphagnum zależy w dużym stopniu od rodzaju liści, które u kilku gatunków mają wielkość główki szpilki. Liście te są złożone z elastycznych, o pustych ściankach, komórek, z których każda jest otwarta na zewnątrz i jest zdolna, niezależnie od innych, do zasysania wszelkich płynów, z którymi się styka. Dzięki temu mech torfowy Sphagnum stanowi bardzo wydajny materiał absorbujący, którego zdolność wchłaniania nie jest ograniczona jedynie do roślin świeżych, również suche, martwe liście wchłaniają płyny równie efektywnie jak świeże. Jest to spowodowane szczególną własnością struktury komórek chłonnych - we wnętrzu każdej z nich znajduje się spiralny podobny do sprężyny „zwój pogrubiania lub szereg haczykowatych żeberek, które wywierają nacisk na zewnątrz, na ścianki komórek i zapobiegają ich kurszeniu się. Nawet całkowicie wysuszony liść ma dzięki temu otwarte wnętrza komórek.

U pewnych odmian Sphagnum również i gałązki są otoczone jedną lub większą liczbą warstw komórek chłonnych, podobnych do komórek liści.

Przy wzroście mchu komórki i liście są prawie całkowicie napełniane wodą, która jednak może być łatwo usuwana przez ściskanie i następnie suszenie. Taki wysuszony mech, jeśli jest niepołamany, zachowuje swą siłę chłonną i dzięki swej strukturze komórkowej, zatrzymuje każdy pobierany płyn znacznie lepiej niż absorbent z nitek taki jak bawełna, jako żepłyn znajduje się głównie we wnętrzu liści i komórek, zamiast pozostawania pomiędzy połączonymi nitkami dzięki włoskowatości.

Mech Sphagnum absorbuje ciecze około trzykrotnie szybciej niż bawełna chłonna oraz może przyjąć znacznie większe ilości płynów. Wkładka bawełniana absorbuje płyn o masie tylko pięciokrotnie lub sześciokrotnie większej od własnej masy podczas gdy mech torfowy może wchłonąć płyn o masie 16,18 lub nawet 22-krotnie większej od własnej masy. Niektóre gatunki mchu Sphagnum mają cenną własność rozprowadzania wszelkich płynów, które absorbują, w całej swej masie. Wkładka absorbująca z mchu torfowego ciągle wchłania płyny dopóki nie zostanie cała jednolicie wysycona, podczas gdy wkładka bawełniana zwykle przestaje funkcjonować na długo zanim zostanie osiągnięta jej teoretycznie pojemność. Rodzaj Sphagnum jest kosmopolityczny jeśli chodzi o występowanie.

Rozmieszczony jest zarówno w Europie, jak i Azji oraz Ameryce Płn. Rośnie we wszystkich środowiskach, najlepiej jednak w rejonach o wilgotnym przez cały rok klimacie i niezbyt gorącym lecie. Zwłaszcza sprzyjające są okolice wybrzeży, gdzie często występują mgły. Odnaleziono 335 gatunków rodzaju Sphagnum, z czego 150 na terenach północnych.

Chociaż materiał mchu torfowego ma pewne wysoce pożądane właściwości wchłaniania płynu, charakteryzuje się jednak stosunkowo długim czasem penetracji płynu. Ta wada ma szczególnie znaczenie w tych zastosowaniach, gdzie występuje duża szybkość wypływania płynu. Niezdolność do powstrzymywania moczu jest przykładem, gdzie takie natarcie płynów z organizmu może zostać pomieszczone jedynie przez strukturę absorpcyjną, która odznacza się ekstremalnie krótkim czasem penetracji. W celu przystosowania warstwy absorpcyjnej z mchu torfowego do takich zastosowań powszechnie praktykowane jest umieszczanie na warstwie z mchu torfowego,

169 887 włóknistej, przenoszącej płyn warstwy o wysokiej przepuszczalności, której zadaniem jest szybkie zbieranie i następnie dawkowanie płynu do warstwy torfowej.

Płyn wydzielony na taką złożoną strukturę absorpcyjną będzie natychmiast wchodził w warstwę przenoszącą dzięki jej silnie porowatej siatce. Od warstwy przenoszącej płyn wędruje w kierunku do warstwy z mchu torfowego o wysokich właściwościach wciągających skutkiem działania włoskowatości, będącej rezultatem znacznej różnicy sił wciągających pomiędzy nimi. Wędrowanie płynu jest dobrze kontrolowane i odbywa się z prędkością odpowiednią dla materiału torfowego. Istnieją jednak granice, jakie może napotkać warstwa przenosząca przy wspomaganiu warstwy z mchu torfowego w przejmowaniu płynu. W pewnych sytuacjach, na przykład przy niemożności utrzymywania moczu, gdy natarcie płynu jest intensywne, proces kontrolowanej migracji pomiędzy warstwami przenoszącą i torfową jest zakłócany, ponieważ masa płynu wypuszczanego na strukturę absorpcyjną uderza poprzez warstwę przenoszącą i zaczyna gromadzić się jako zwarta całość na warstwie torfowej grożąc potencjalnym wyciekiem spowodowanym przelewaniem. Materiał mchu torfowego traci także, na skutek starzenia, hydrofilowość. Świeżo wyprodukowana warstwa materiału mchu torfowego jest intensywnie hydrofitowa. Jednak z upływem czasu materiał torfowy stopniowo traci swoją zdolność wchłaniania wody wytwarzając na swojej powierzchni barierę hydrofobową. W rezultacie dostępne obecne wyroby absorpcyjne, w których zastosowany jest mech torfowy mają dopuszczalny okres przechowywania krótszy od optymalnego. Jeśli produkty te nie zostały użyte podczas ich przewidzianego dopuszczalnego okresu przechowywania mogą się one stać częściowo lub całkowicie nieskuteczne jako absorbenty w ich przewidzianej funkcji.

Celem niniejszego wynalazku jest dostarczenie arkusza absorbentu płynu zawierającego materiał mchu torfowego i sposobu jego wytwarzania, przeznaczonego do stosowania w wyrobach absorbcyjnych jednorazowego użytku takich, jak podpaski higieniczne, pieluchy, majtki dla dorosłych, podkłady dla osób nie kontrolujących wydalania, opatrunki do ran i temu podobnych, mającego korzystnie krótki czas penetracji płynu i zdolność utrzymywania doskonałych właściwości absorpcyjnych przez długi okres czasu. Innym celem wynalazku jest dostarczenie sposobu wytwarzania arkusza absorbentu, o zredukowanym czasie penetracji płynu warstwy absorpcyjnej materiału torfowego, a także znacznie zredukowanej degradacji własności absorpcyjnych płynu materiału mchu torfowego w rezultacie starzenia.

Arkusz absorbentu płynów, zawierający warstwę przenoszącą i warstwę gromadzącą odznacza się według wynalazku tym, że zawiera warstwę przenoszącą z hydrofitowymi włóknami, warstwę gromadzącą z materiału mchu torfowego ewentualnie z dodatkiem substancji pomocniczej, przy czym warstwa gromadząca ma większą gęstość niż warstwa przenosząca i obie warstwy są połączone poprzez rozproszoną powierzchnię przylegania stanowiącą wspólną, trójwymiarową strefę graniczną zawierającą materiał mchu torfowego poprzetykany włóknami hydrofitowymi.

Wysoce pożądaną cechą tego arkusza absorpcyjnego jest rozproszona powierzchnia przylegania warstw przenoszącej i gromadzącej tworząc trójwymiarową strefę, w której włókna hydrofilowe przenikają powierzchnię materiału torfowego, zapewniając silne połączenie pomiędzy warstwami w celu zabezpieczenia ich przed rozdzieleniem podczas użycia. Dodatkowo, rozproszona powierzchnia przylegania stanowi stopniowy obszar przejściowy pomiędzy różnymi mediami wchłaniającymi płyn przyczyniający się do skrócenia czasu penetracji płynu strefy gromadzącej przez zapewnienie płynowi przejść o mniejszym oporze w porównaniu z warstwową strukturą absorpcyjną z ostrym i gwałtownym przejściem pomiędzy warstwami.

Korzystnie trójwymiarowa strefa graniczna zawiera włókna hydrofilowe złączone z materiałem mchu torfowego za pomocą wiązania wodorowego.

Korzystnie trójwymiarowa strefa graniczna zawiera włókna hydrofilowe i materiał mchu torfowego wzajemnie mechanicznie połączone.

Korzystnie warstwa przenosząca i warstwa gromadząca są mechanicznie zmiękczone za pomocą operacji wybranej spośród wytłaczania z perforowaniem i mikrofałdowania.

Korzystnie, strefa graniczna ma dodatni gradient materiału mchu torfowego w kierunku od warstwy przenoszącej do warstwy gromadzącej.

Korzystnie warstwa przenosząca zawiera włókna poddane działaniu środka powierzchniowo czynnego.

169 887

Korzystnie warstwa przenosząca zawiera materiał wybrany z grupy składającej się z drzewnej masy włóknistej siarczanowej, siarczynowej, pozbawionej wiązań, bielonej, niebielonej, drzewnej masy włóknistej Krafta, masy włóknistej otrzymywanej metodą cieplno-mechaniczną, masy włóknistej otrzymanej w wyniku procesu chemiczno-cieplno-mechanicznego, drzewnej masy włóknistej bielonej za pomocą procesu chlorowania i drzewnej masy włóknistej bielonej za pomocą nadtlenku wodoru.

Korzystnie warstwa przenosząca zawiera mieszankę masy celulozowej i włókien termoplastycznych.

Korzystnie warstwa przenosząca ma grubość mieszczącą się w przedziale od 0,76 mm do około 19,05 mm mierzoną przy ciśnieniu 3,45 hPa.

Korzystnie warstwa przenosząca ma grubość mieszczącą się w przedziale od około 1,27 mm do około 12,7 mm mierzoną przy ciśnieniu 3,45 hPa.

Korzystnie warstwa przenosząca ma grubość mieszczącą się w przedziale od około 2,03 mm do około 6,35 mm mierzoną przy ciśnieniu 3,45 hPa.

Korzystnie warstwa przenosząca ma gramaturę mieszczącą się w przedziale od około 15 g/m2 do około 500 g/m2.

Korzystnie warstwa przenosząca ma gramaturę mieszczącą się w przedziale od około 100 g/m²do około 225 g/m2.

Korzystnie warstwa przenosząca ma gramaturę mieszczącą się w przedziale od około 125 g/m2 do około 175 g/m2.

Korzystnie warstwa przenosząca ma gęstość mieszczącą się w przedziale od około 0,05 g/m³do około 0,45 g/cm³ mierzoną przy ciśnieniu 3,45 hPa.

Korzystnie warstwa przenosząca ma gęstość mieszczącą się w przedziale od około 0,1 g/cm³do około 0,25 g/cm³ mierzoną przy ciśnieniu 3,45 hPa.

Korzystnie warstwa przenosząca ma gęstość mieszczącą się w przedziale od około 0,12 g/cm³do około 0,15 g/cm³ mierzoną przy ciśnieniu 3,45 hPa.

Korzystnie warstwa gromadząca zawiera materiał mchu torfowego zmieszany z substancją pomocniczą wybraną z grupy składającej się z syntetycznych włókien celulozowych, włókien poliestrowych, włókien poliamidowych, włókien akrylowych, włókien z drzewnej masy włóknistej, włókien z syntetycznej drzewnej masy włóknistej, włókien z masy włóknistej otrzymywanej w procesie cieplno-mechanicznym, włókien z masy włóknistej otrzymywanej w procesie chemicznocieplno-mechanicznym, włókien z masy włóknistej rozdrabnianej mechanicznie, polimerów, środków powierzchniowo czynnych i środków o wysokiej chłonności.

'Korzystnie warstwa gromadząca ma grubość mieszczącą się w przedziale od około 1,27 mm do około 19,05 mm mierzoną przy ciśnieniu 3,45 hPa.

Korzystnie warstwa gromadząca ma grubość mieszczącą się w przedziale od około 2,03 mm do około 12,7 mm mierzoną przy ciśnieniu 3,45 hPa.

Korzystnie warstwa gromadząca ma grubość mieszczącą się w przedziale od około 3,05 mm do około 6,35 mm mierzoną przy ciśnieniu 3,45 hPa.

Korzystnie warstwa gromadząca ma gramaturę mieszczącą się w przedziale od około 25 g/m²do około 700 g/m2.

Korzystnie warstwa gromadząca ma gramaturę mieszczącą się w przedziale od około 100 g/m2 do około 300 g/m2.

Korzystnie warstwa gromadząca ma gramaturę mieszczącą się w przedziale od około 125 g/m2 do około 200 g/m².

o

Korzystnie warstwa gromadząca ma gęstość mieszczącą się w przedziale od około 0,05 g/cm do około 0,5 g/cm³ mierzoną przy ciśnieniu 3,45 hPa.

Korzystnie warstwa gromadząca ma gęstość mieszczącą się w przedziale od około 0,10 g/cm³do około 0,35 g/cm³ mierzoną przy ciśnieniu 3,45 hPa.

Korzystnie warstwa gromadząca ma gęstość mieszczącą się w przedziale od około 0,20 g/cm³do około 0,30 g/cm³ mierzoną przy ciśnieniu 3,45 hPa.

Sposób wytwarzania arkusza absorbentu płynów, polegający na nakładaniu na siebie warstw materiału według wynalazku odznacza się tym, że na warstwę materiału mchu torfowego ewentualnie z dodatkiem substancji pomocnicznej, o zawartości wody nie mniejszej niż około 11%

169 887 ciężaru tej warstwy pozbawionej wilgoci, nakłada się warstwę hydrofitowego materiału włóknistego o zawartości wody nie mniejszej niż około 7% ciężaru tej warstwy pozbawionej wilgoci, następnie ściska się mechanicznie warstwy, usuwa się z nich wodę i doprowadza do ich wzajemnego przenikania uzyskując trójwymiarową strefę graniczną zawierającą materiał mchu torfowego poprzetykany włóknami hydrofitowymi.

Korzystnie włókna hydrofitowe łączy się z materiałem mchu torfowego, w trójwymiarowej strefie granicznej za pomocą wiązania wodorowego.

Korzystnie w trójwymiarowej strefie granicznej łączy się mechanicznie włókna hydrofitowe z materiałem mchu torfowego.

Korzystnie zwiększa się elastyczność warstw poprzez mechaniczne ich zmiękczanie.

Korzystnie warstwy zmiękcza się mechanicznie w procesie wybranym spośród wytłaczania z perforowaniem i mikrofałdowania.

Korzystnie nakłada się hydrofilowy materiał włóknisty wybrany z grupy materiałów obejmującej drzewną masę celulozową, siarczanową, siarczynową, pozbawioną wiązań, bieloną, niebieloną, drzewną masę celulozową Krafta, masę celulozową otrzymaną metodą ciepłno-mechaniczną oraz w procesie chemiczno-cieplno-mechanicznym, drzewną masę celulozową bieloną za pomocą procesu chlorowania i drzewną masę celulozową bieloną za pomocą nadtlenku wodoru.

Korzystnie włókna hydrofitowego materiału włóknistego poddaje się działaniu środka powierzchniowo czynnego.

Korzystnie warstwę hydrofitowego materiału włóknistego kształtuje się z mieszanki masy celulozowej i włókien termoplastycznych.

Korzystnie materiał mchu torfowego miesza się z substancją pomocniczą wybraną z grupy obejmującej syntetyczne włókna celulozowe, włókna poliestrowe, włókna poliamidowe, włókna akrylowe, włókna z drzewnej masy włóknistej, włókna z syntetycznej drzewnej masy włóknistej, włókna z masy włóknistej otrzymanej w procesie cieplno-mechanicznym, włókna z masy włóknistej otrzymanej w procesie chemiczno-cieplno-mechanicznym, włókna z masy włóknistej rozdrabnianej mechanicznie, polimery, środki powierzchniowo czynne i środki o wysokiej chłonności.

Arkusz absorbentu płynów, według wynalazku odznacza się skróconym czasem penetracji płynu i wydłużonym czasem dopuszczalnego przechowywania.

Arkusz absorbentu płynu jest zdolny do utrzymywania swoich doskonałych właściwości absorpcyjnych przez długie okresy czasu.

Przez zastosowanie włóknistego materiału w strefie przenoszącej, który jest zdolny do utrzymania silnego przyciągania wody przez długie okresy czasu takiego, jak na przykład masa celulozowa, jest powstrzymywane formowanie lub rozbudowa niepożądanej, odpychającej wodę bariery na powierzchni warstwy gromadzącej, w wyniku starzenia, ponieważ powierzchnia warstwy gromadzącej jest poprzenikana przez włókna hydrofitowe otwierające jej strukturę i powodujące wchodzenie płynu do zawierającej materiał mchu torfowego warstwy gromadzącej.

Produkty absorpcyjne jednorazowego użytku zawierające arkusz absorbentu płynów według niniejszego wynalazku są niezwykle chłonne, mają stosunkowo krótki czas penetracji płynu dla przechwytywania płynnych wydzielin przy zetknięciu z nimi i mają popra wiony, stosunkowo długi czas dopuszczalnego przechowywania.

Sposób wytwarzania absorbentu płynu, według wynalazku, pozwala uzyskać trwały, nie rozdzielający się arkusz absorbentu. Mechanicznie prasowanie warstw za pomocą operacji kalandrowania ma podwójny cel. Po pierwsze, usuwa wodę z powierzchni przylegania warstw w celu utworzenia wiązań wodorowych. Po drugie, powoduje ono to, że warstwy wzajemnie się przenikają, tworząc trójwymiarową strefę przylegania. Jednocześnie arkusz wytworzony sposobem według wynalazku odznacza się skróconym czasem penetracji płynu warstwy torfowej, a także znacznie polepszonymi właściwościami chłonnymi warstwy torfowej, które zwykle pogarszają się wraz z jej starzeniem.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia arkusz absorbentu płynu, w widoku perspektywicznym, fig. 2 wyidealizowany przekrój poprzeczny arkusza absorbentu pokazanego na fig. 1 ukazujący dokładniej wzajemne powiązanie włókien pomiędzy warstwami przenoszącą i gromadzącą arkusza absorbentu, fig. 3 widok perspektywiczny osprzętu kalandrującego stosowanego przy wytwarzaniu arkusza absor169 887 9 bentu płynu według wynalazku, a fig. 4 podpaskę higieniczną zawierającą arkusz scalonego złożonego absorbentu płynu według wynalazku.

Na figurze 1 przedstawiony jest arkusz 10 scalonego złożonego absorbentu płynu niniejszego wynalazku. Arkusz 10 absorbentu zawiera warstwę przenoszącą 12 z hydrofitowego materiału włóknistego ściśle związaną z bardziej zwartą warstwą gromadzącą 14 zawierającą materiał mchu torfowego. Arkusz 10 absorbentu ma dużą pojemność, dużą prędkość absorbowania płynu i posiada zdolność utrzymywania swoich wyjątkowych właściwości absorbowania płynu przez długi okres czasu.

Zadaniem warstwy przenoszącej 12 jest odbieranie płynów z ciała i utrzymywanie tego płynu, aż bardziej gęsta warstwa gromadząca 14 będze miała możliwość go wchłonąć. Warstwa przenosząca 12 składa się z celulozowego materiału włóknistego. Warstwa przenosząca 12 może być zbudowana w 100% z masy celulozowej lub zawierać masę celulozową mieszaną z włóknami poliestrowymi, sztucznymi włóknami celulozowymi, włóknami bawełnianymi lub elastyczną pianką (na przykład aminoeterową pianką o małej retencji). Korzystnie warstwa przenosząca 12 może, w celu jej stabilizacji, składać się z mieszaniny masy celulozowej z włóknami termoplastycznymi. Mogą tu być zastosowane, na przykład, włókna poliolefinowe o odpowiedniej długości i wytrzymałości takie, jak włókna z polietylenu o małej gęstości lub włókna dwuskładnikowe posiadające rdzenie polietylenowe lub poliestrowe i osłony z poliolefin o obniżonej temperaturze topnienia lub równoważniki masy termoplastycznej i temu podobne. Mieszanie takich włókien z masą celulozową zwiększa stabilność i integralność materiału warstwy przenoszącej. Stosunek włókien termoplastycznych do masy celulozowej wynosi korzystnie 1:99 do około 50:50.

Korzystniej stosunek ten powinien wynosić pomiędzy około 3:97 do około 20:80. Włókna warstwy przenoszącej 12 mogą mieć długości mieszczące się w przedziale od około 0,297 mm dla podstawowej drzewnej masy celulozowej do około 76,2 mm dla stabilizujących włókien termoplastycznych. Korzystnie długości włókien mieszczą się w przedziale pomiędzy około 6,35 mm do około 25,4 mm jeśli warstwa przenosząca 12 jest przeznaczona do stabilizowania za pomocą wiązania termicznego w punktach styku włókien. Materiał włóknisty warstwy przenoszącej 12 jest hydrofitowy w celu zapewnienia szybkiego wchłaniania wody. Jeśli hydrofilowość włókien jest niedostateczna możliwe jest w celu zwiększenia jej zwilżalności, poddanie materiału włóknistego działaniu środka powierzchniowo czynnego.

Do warstwy przenoszącej 12 przylega bezpośrednio warstwa gromadząca 14. Warstwa gromadząca 14 ma dużą gęstość i jest warstwą o drobnej porowatości wchłaniającą płyn. Ma ona dużą zdolność utrzymywania płynu i posiada najwyższe właściwości retencyjne. Działa ona, w zasadzie jako „pompa kapilarowa do wyciągania płynu z warstwy przenoszącej 12. Warstwa gromadząca 14 jest wykonana z prasowanego materiału mchu torfowego zgodnie ze sposobami opisanymi szczegółowo w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych nr 4473 440 udzielonym K. Ovans'oni 25 września 1964 roku i w opisach patentowych w nim przywołanych.

Warstwa gromadząca 14 może także być formowana każdym ze sposobów przytoczonych w opisach patentowych Stanów Zjednoczonych nr 4 170 515 udzielonym J. M. Lalancotte i innym 9 października 1979 roku, nr 4 226232 udzielonym Y. Levesque 7 października 1990 roku, nr 4215 892 udzielonym Y. Levesque 5 sierpnia 1980 roku i nr 4507 122 udzielonym Y. Levesque 26 maja 1985 roku.

Warstwa gromadząca 14 może mieścić w sobie domieszkę składnika włóknistego, jak podano w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych nr 4473440. Składnikiem włóknistym może być naturalne lub syntetyczne włókno włókiennicze takie, jak syntetyczne włókno celulozowe, poliestrowe, poliamidowe lub podobne, o długości od około 8,35 mm do 38,10 mm, najkorzystniej około 12,7 mm i denier od około 25,4 mm do 127 mm. Składnik włóknisty może występować w ilości od 2 do 20% wagowych, najkorzystniej od 4 do 8%.

Materiał mchu torfowego może także zawierać inne składniki takie, jak masa celulozowa, syntetyczna masa celulozowa, masa otrzymywana metodą cieplno-mechaniczną, masa otrzymywana metodą cieplno-chemiczno-mechaniczną, masa celulozowa rozdrabniana mechanicznie, polimery, środki powierzchniowo czynne, środki o wysokiej chłonności i temu podobne.

Ważną cechą wynalazku jest istnienie dokładnego styku pomiędzy warstwą przenoszącą 12 i warstwą gromadzącą 14. Ta cecha charakterystyczna jest najlepiej przedstawiona na fig. 2, która

169 887 pokazuje przekrój poprzeczny w dużym powiększeniu powierzchni przylegania warstwy przenoszącej 12 i warstwy gromadzącej 14. Aby wizualnie odróżnić różne materiały arkusza 10 absorbentu, włókna hydrofilowe warstwy przenoszącej 12 są przedstawione jako jasne podczas, gdy materiał mchu torfowego warstwy gromadzącej 14 jest pokazany jako włókna ciemne. Zrozumiałym jest, ze takie przedstawienie ma jedynie na celu zobrazowanie i niekoniecznie odpowiada kształtem prawdziwej strukturze materiału warstw 12 i 14.

Warstwa przenosząca 12 i warstwa gromadząca 14 stykają się wzdłuż powierzchni przylegania, która jest rozproszona tworząc stopniowo przejście z jednej warstwy do drugiej. Powierzchnia przylegania tworzy trójwymiarową strefę graniczną 16 zawierającą materiał mchu torfowego przepleciony włóknami hydrofitowymi. Widocznym jest, że koncentracja materiału mchu torfowego rośnie w kierunku do dołu zapewniając dodatni gradient gęstości materiału mchu torfowego od warstwy przenoszącej płyn 12 w kierunku do warstwy gromadzącej 14. Włókna hydrofilowe warstwy przenoszącej 12 i materiału mchu torfowego warstwy gromadzącej 14 są złączone ze sobą nawzajem na powierzchni przylegania w strefie granicznej 16 za pomocą wiązania wodorowego, zapewniającego mocne, dokładne przywieranie. Wytrzymałość wiązania jest wzmacniana przez wzajemne mechaniczne łączenie włókien wynikające z przetykanego charakteru powierzchni przylegania strefy granicznej 16. To połączenie materiału znacznie poprawia czas penetracji płynu do warstwy gromadzącej 14 per se. Płyn zawarty w warstwie przenoszącej 12 może z łatwością wchodzić do warstwy gromadzącej 14, ponieważ włókna hydrofilowe przenikają powierzchnię materiału torfowego otwierając jej strukturę i zapewniając „doprowadzenie przez wymuszenie wchodzenia płynu do materiału torfowego powodowane ich powinowactwem z wodą. Tworzy to drogę ruchu płynu o mniejszym oporze w kierunku warstwy gromadzącej.

Dla porównania, arkusz absorbentu z wyraźną powierzchnią przylegania, gdzie włókna warstwy przenoszącej płyn nie przenikają do warstwy gromadzącej charakteryzuje się większymi oporami ruchu płynu ponieważ płyn przy wychodzeniu z warstwy przenoszącej napotyka nagle dużo bardziej gęstą sieć warstwy gromadzącej i ma dużo mniejszą zdolność penetrowania jej bez jakiegokolwiek wspomagania kanałami tworzonymi przez przenikające włókna w warstwie przenoszącej. Dlatego arkusz 10 absorbentu posiada stosunkowo krótki czas penetracji płynu. Poza tym mniejsza jest możliwość pojawienia się niepożądanego zjawiska tworzenia się na powierzchni warstwy gromadzącej 14 bariery hydrofobowej jako wyniku starzenia, ponieważ w powierzchnię materiału mchu torfowego wszczepione są włókna hydrofitowe mające zdolność wciągania w nią płynu i otwierania skądinąd zwartej powierzchni materiału mchu torfowego.

Na fig. 3 przedstawiono schematycznie sposób wytwarzania arkusza 10 absorbentu. Warstwę przenoszącą 12 i warstwę.gromadzącą 14 formuje się niezależnie jako ciągłe wstęgi za pomocą układania na mokro. Wstęgi następnie odwadnia się w celu uzyskania wymaganego poziomu zawartości wody w każdej wstędze. Potem wstęgi nakłada się na siebie i razem kalandruje przeprowadzając je pomiędzy parę nałożonych jeden na drugi walców, które wywierają duży nacisk wyciskając wodę z wstęg i równocześnie powodując wzajemne przenikanie się warstw, umożliwiając w ten sposób tworzenie się wiązań wodorowych pomiędzy włóknami hydrofitowymi i materiałem torfowym w strefie wzajemnego przenikania, a także mechaniczne wzajemne łączenie się warstw dzięki wzajemnemu zaczepianiu się włókien. Te wodorowe wiązania, wspomagane działaniem mechanicznego łączenia dokładnie scalają razem wstęgi dając scalony arkusz, który może wytrzymywać intensywną mechaniczną obróbkę bez rozwarstwienia.

W przypadku, gdy warstwa przenosząca 12 wykonywana jest z masy celulozowej wymagany poziom zawartości wody we wstędze przed kalandrowaniem mieści się w przedziale od około 7% do 11% ciężaru celulozy we wstędze. Korzystny poziom zawartości wody dla materiału mchu torfowego mieści się w przedziale od około 11% do około 15% ciężaru wstęgi mchu torfowego pozbawionej wilgoci. Poziomy zawartości wody znacznie niższe od dolnych granic 7% i 11% dla odpowiednio masy celulozowej i materiału mchu torfowego wpływają niekorzystnie na tworzenie się wiązań wodorowych. Zwiększenie poziomów wody ponad górne granice 11% i 15% dla odpowiednio, masy celulozowej i materiału mchu torfowego jest niepożądane ze względów praktycznych głównie dlatego, że zwiększenie płynności wstęg stwarza problemy manipulacyjne.

W celu udelikatnienia, zmiękczenia i poprawienia elastyczności sktruktury absorbenta może być ona poddana obróbce mechanicznej takiej, jak wytłaczanie połączone z perforowaniem lub

169 887 mikrofałdowanie jak opisano w opisach patentowych Stanów Zjednoczonych nr 4 596 567 i nr 4 559 050. Operacja wytłaczania z perforowaniem składa się z perforowania za pomocą wycinania w wielu punktach arkusza 10 absorbentu, w celu otworzenia jego struktury przez lokalne przerwanie integralności włóknistej sieci. Następnie arkusz absorbentu wytłacza się poprzecznie i wzdłużnie przeprowadzając go pomiędzy wałkami mającymi współpracujące rowki. Utworzone wytłoczone linie stanowią przeguby znacznie poprawiające elastyczność arkusza 10 absorbentu. Operacja mikrofałdowania jest podobna do operacji wytłaczania z perfowaniem z tą różnicą, że nie wykonuje się żadnego perforowania. Arkusz absorbentu poddaje się jedynie operacji wytłaczania w celu utworzenia blisko siebie rozmieszczonych linii przegubowych.

Na fig. 4 przedstawiono podpaskę higieniczną 17 zawierającą w sobie arkusz 10 absorbentu według wynalazku. Podpaska higieniczna 17 zawiera powłokę 18 ograniczającą wewnętrzną przestrzeń mieszczącą arkusz 10 absorbentu. Osłona 18 zawiera przepuszczającą płyny warstwę pokrywającą 20, wykonaną z włókninowej tkaniny lub dowolnej innej odpowiedniej porowatej wstęgi i nieprzepuszczającą płynów warstwę spodnią 22 wykonaną na przykład z folii polietylenowej. Warstwy pokrywające 20 i spodnia 22 są ze sobą zgrzewane na gorąco wzdłuż ich części brzegowych. W celu przymocowania podpaski higienicznej 17 do majtek użytkowniczki nieprzepuszczająca płynów warstwa spodnia 22 może być zaopatrzona w strefy przylepne pokryte zdzieralną nakładką (nie pokazaną na rysunkach).

Przykład wykonani;.. Arkusz absorbentu płynu według wynalazku został wykonany przez utworzenie warstwy gromadzącej 14 z mchu torfowego metodą osadzania na mokro zawiesiny cząstek mchu torfowego na sicie formującym. Warstwa gromadząca 14 z mchu torfowego miała gęstość 0,30 g/cm3 i zawartość wody około 14%. Warstwa przenosząca 12 została utworzona poprzez osadzanie na mokro zawiesiny włókien masy celulozowej i włókien poliestrowych na sicie formującym. Warstwa przenosząca 12 miała gęstość około 0,15 g/cm³ i zawartość wody około 10%. Obie warstwy zostały nałożone na siebie i mechanicznie ściśnięte poprzez przepuszczenie ich przez parę walców kalandrujących umieszczonych jeden nad drugim, zapewniających nacisk dostateczny do spowodowania wzajemnego przenikania obu warstw w siebie z utworzeniem trójwymiarowej strefy granicznej zawierającej zarówno cząstki mchu torfowego jak i włókna masy celulozowej oraz włókna poliestrowe.

Arkusz i sposób według niniejszego wynalazku mogą być stosowane w dowolnym zabezpieczeniu higienicznym, niezdolności do powstrzymywania wydalania, medycznych i absorpcyjnych sposobach i technologiach znanych fachowcom w tej dziedzinie.

169 887

Fig. 2

Fig. i κ

Rg.3

Fig.l

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 4,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Arkusz absorbentu płynów, zawierający warstwę przenoszącą i warstwę gromadzącą, znamienny tym, że zawiera warstwę przenoszącą (12) z hydrofilowymi włóknami, warstwę gromadzącą (14) z materiału mchu torfowego ewentualnie z dodatkiem substancji pomocniczej, przy czym warstwa gromadząca (14) ma większą gęstość niż warstwa przenosząca (12) i obie warstwy (12,14) są połączone poprzez rozproszoną powierzchnię przylegania stanowiącą wspólną, trójwymiarową strefę graniczną (16) zawierającą materiał mchu torfowego poprzetykany włóknami hydrofilowymi.
2. Arkusz według zastrz. 1, znamienny tym, że trójwymiarowa strefa graniczna (16) zawiera włókna hydrofilowe złączone z materiałem mchu torfowego za pomocą wiązania wodorowego.
3. Arkusz według zastrz. 1, znamienny tym, że trójwymiarowa strefa graniczna (16) zawiera włókna hydrofilowe i materiał mchu torfowego wzajemnie mechanicznie połączone.
4. Arkusz według zastrz. 1, znamienny tym, że warstwa przenosząca (12) i warstwa gromadząca (14) są mechanicznie zmiękczone za pomocą operacji wybranej spośród wytłaczania z perforowaniem i mikrofałdowania.
5. Arkusz według zastrz. 1, znamienny tym, że strefa graniczna (16) ma dodatni gradient materiału mchu torfowego w kierunku od warstwy przenoszącej (12) do warstwy gromadzącej (14).
6. Arkusz według zastrz. 1, znamienny tym, że warstwa przenosząca (12) zawiera włókna poddane działaniu środka powierzchniowo czynnego.
7. Arkusz według zastrz. 1, znamienny tym, że warstwa przenosząca (12) zawiera materiał wybrany z grupy składającej się z drzewnej masy włóknistej siarczanowej, siarczynowej, pozbawionej wiązań, bielonej, niebielonej, drzewnej masy włóknistej Krafta, masy włóknistej otrzymanej metodą cieplno-mechaniczną, masy włóknistej otrzymanej w wyniku procesu chemiczno-cieplnomechanicznego, drzewnej masy włóknistej bielonej za pomocą procesu chlorowania i drzewnej masy włóknistej bielonej za pomocą nadtlenku wodoru.
8. Arkusz według zastrz. 1, znamienny tym, że warstwa przenosząca (12) zawiera mieszankę masy celulozowej i włókien termoplastycznych.
9. Arkusz według zastrz. 1, znamienny tym, że warstwa przenosząca (12) ma grubość mieszczącą się w przedziale od 0,76 mm do około 19,05 mm mierzoną przy ciśnieniu 3,45 hPa.
10. Arkusz według zastrz. 9, znamienny tym, że warstwa przenosząca (12) ma grubość mieszczącą się w przedziale od około 1,27 mm do około 12,7 mm mierzoną przy ciśnieniu 3,45 hPa.
11. Arkusz według zastrz. 10, znamienny tym, że warstwa przenosząca (12) ma grubość od około 2,03 mm do około 6,35 mm mierzoną przy ciśnieniu 3,45 hPa.
12. Arkusz według zastrz. 1, znamienny tym, że warstwa przenosząca (12) ma gramaturę mieszczącą się w przedziale od około 15 g/m² do około 500g/m².
13. Arkusz według zastrz. 12, znamienny tym, że warstwa przenosząca (12) ma gramaturę mieszczącą się w przedziale od około 100g/m² do około 225g/m².
14. Arkusz według zastrz. 13, znamienny tym, że warstwa przenosząca (12) ma gramaturę mieszczącą się w przedziale od około 125 g/m do około 175 g/m .
15. Arkusz według zastrz. 1, znamienny tym, ze warstwa przenosząca (12) ma gęstość mieszczącą się w przedziale od około 0,05 g/cm³ do około 0,45 g/cm³ mierzoną przy ciśnieniu 3,45 hPa.
16. Arkusz według zastrz. 15, znamienny tym, że warstwa przenosząca (12) ma gęstość mieszczącą się w przedziale od około 0,1 g/cm³ do około 0,25 g/cm³ mierzoną przy ciśnieniu

3,45 hPa.
17. Arkusz według zastrz. 16, znamienny tym, że warstwa przenosząca (12) ma gęstość mieszczącą się w przedziale od około 0,12g/cm³ do około 0,15 g/cm³ mierzoną przy ciśnieniu

3,45 hPa

169 887
18 Arkusz według zastrz. 1, znamienny tym, że warstwa gromadząca (14) zawiera materiał mchu torfowego zmieszany z substancją pomocniczną wybraną z grupy składającej się z syntetycznych włókien celulozowych, włókien poliestrowych, włókien poliamidowych, włókien akrylovlóki ν χλ»1Αb-niętcu sułAtmon 7 + &+νΡ7ΐΊρι ń uvj uiti-oj vr rorcuio Vvj 5 rriuicicli i-, ojnlcij v£iltj cui-cłłticj mtioj' W 1\_/«α.ιλο LCj , cu urno l·»

Λ j tu, włókien z masy włóknistej otrzymywanej w procesie cieplno-mechanicznym, włókien z masy włóknistej otrzymywanej w procesie chemiczno-cieplno-mechanicznym, włókien z masy włóknistej rozdrabnianej mechanicznie, polimerów, środków powierzchniowo czynnych i środków o wysokiej chłonności.
19. Arkusz według zastrz. 1, znamienny tym, ze warstwa gromadząca (14) ma grubość mieszczącą się w przedziale od około 1,27 mm do około 19,05 mm mierzoną przy ciśnieniu 3,45 hPa.
20. Arkusz według zastrz. 19, znamienny tym, że warstwa gromadząca (14) ma grubość mieszczącą się w przedziale od około 2,03 mm do około 12,7 mm mierzoną przy ciśnieniu 3,45 hPa.
21. Arkusz według zastrz. 20, znamienny tym, ze warstwa gromadząca (14) ma grubość mieszczącą się w przedziale od około 3,05 mm do około 6,35 mm mierzoną przy ciśnieniu 3,45 hPa.
22. Arkusz według zastrz. 1, znamienny tym, że warstwa gromadząca (14) ma gramaturę mieszczącą się w przedziale od około 25 g/cm² do około 700 g/cm².
23. Arkusz według zastrz. 22, znamienny tym, że warstwa gromadząca (14) ma gramaturę mieszczącą się w przedziale od około 100 g/m2 do około 300 g/m2.
24. Arkusz według zastrz. 23, znamienny tym, że warstwa gromadząca (14) ma gramaturę mieszczącą się w przedziale od około 125 g/m2 do około 200 g/m2.
25. Arkusz według zastrz. 1, znamienny tym, że warstwa gromadząca (14) ma gęstość mieszczącą się w przedziale od około 0,05 g/cm³ do około 0,5 g/ cm³ mierzoną przy ciśnieniu 3,45 hPa.
26. Arkusz według zastrz. 25, znamienny tym, że warstwa gromadząca (14) ma gęstość mieszczącą się w przedziale od około 0,10 g/cm³ do około 0,35 g/cm³ mierzoną przy ciśnieniu

3,45 hPa.
27. Arkusz według zastrz. 26, znamienny tym, że warstwa gromadząca (14) ma gęstość mieszczącą się w przedziale od około 0,20 g/cm³ do około 0,30 g/cm³ mierzoną przy ciśnieniu

3,45 hPa.
28. Sposób wytwarzania arkusza absorbentu płynów, polegający na nakładaniu na siebie warstw materiałów, znamienny tym, że na warstwę materiału mchu torfowego ewentualnie z dodatkiem substancji pomocniczej, o zawartości wody nie mniejszej niż około 11% ciężaru tej warstwy pozbawionej wilgoci nakłada się warstwę hydrofilowego materiału włóknistego o zawartości wody nie mniejszej niż około 7% ciężaru tej warstwy pozbawionej wilgoci, następnie ściska się mechanicznie warstwy, usuwa się z nich wodę i doprowadza się do ich wzajemnego przenikania uzyskując trójwymiarową strefę graniczną zawierającą materiał mchu torfowego poprzetykany włóknami hydrofitowymi.
29. Sposób według zastrz. 28, znamienny tym, że włókna hydrofitowe łączy się z materiałem mchu torfowego w trójwymiarowej strefie granicznej za pomocą wiązania wodorowego.
30. Sposób według zastrz. 28, znamienny tym, że w trójwymiarowej strefie granicznej łączy się mechanicznie włókna hydrofitowe z materiałem mchu torfowego.
31. Sposób według zastrz. 28, znamienny tym, że zwiększa się elastyczność warstw poprzez mechaniczne ich zmiękczanie.
32. Sposób według zastrz. 31, znamienny tym, że warstwy zmiękcza się mechanicznie w procesie wybranym spośród wytłaczania z perforowaniem i mikrofałdowania.
33. Sposób według zastrz. 28, znamienny tym, że nakłada się hydrofitowy materiał włóknisty wybrany z grupy materiałów obejmujących drzewną masę celulozową, siarczanową, siarczynową, pozbawioną wiązań, bieloną, niebieloną, drzewną masę celulozową Krafta, masę celulozową otrzymaną metodą cieplno-mechaniczną oraz w procesie chemiczno-cieplno-mechanicznym, drzewną masę celulozową bieloną za pomocą procesu chlorowania i drzewną masę celulozową bieloną za pomocą nadtlenku wodoru.
34. Sposób według zastrz. 28, znamienny tym, że włókna hydrofilowego materiału włóknistego poddaje się działaniu środka powierzchniowo czynnego.
35. Sposób według zastrz. 28, znamienny tym, że warstwę hydrofilowego materiału włóknistego kształtuje się z mieszanki masy celulozowej i włókien termoplastycznych.

169 887
36. Sposób według zastrz. 28, znamienny tym, że materiał mchu torfowego miesza się z substancją pomocniczą wybraną z grupy obejmującej syntetyczne włókna celulozowe, włókna poliestrowe, włókna poliamidowe, włókna akrylowe, włókna z drzewnej masy włóknistej, włókna z syntetycznej drzewnej masy włóknistej, włókna z masy włóknistej otrzymanej w procesie cieplnomechanicznym, włókna z masy włóknistej otrzymanej w procesie chemiczno-cieplnomechanicznym, włókna z masy włóknistej rozdrabnianej mechanicznie, polimery, środki powierzchniowo czynne i środki o wysokiej chłonności.