PL169024B1

PL169024B1 - Beben do nawijania PL PL

Info

Publication number: PL169024B1
Application number: PL92294980A
Authority: PL
Inventors: Albert Stewing
Original assignee: Stewing Kunststoff
Priority date: 1991-06-26
Filing date: 1992-06-22
Publication date: 1996-05-31
Also published as: EP0520256A1; ES2065727T3; US5409180A; DE59200950D1; HUT61944A; PL294980A1; CZ197592A3; EP0520256B1; HU9202003D0

Abstract

1. Beben do nawijania z piasta i tarczami, znamienny tym, ze co najmniej jedna z dwóch tarczy (3) w obrebie piasty (2) posiada otwór przelotowy (5) do przeprowadzania poczatku kabla (6), który ma byc nawiniety, a po stronie zewnetrznej w odstepie promieniowym od otworu przelotowego (5) posiada uchwyt (7) do zamocowania poczatku kabla (6). Fig.2 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest bęben do nawijania, z piastą i tarczami, zwłaszcza bęben z tworzywa sztucznego, który daje się demontować.

Znane są bębny do nawijania, w których piasta podzielona jest na dwie półtarcze połączone ze sobą za pomocą mechanizmu rowkowo-wpustowego i z wieńcami piasty na stronie wewnętrznej tarczy bębna, przy czym tarcze bębna umocowane są za pomocą kotwi umieszczonej w rdzeniu bębna pod zamocowaniem półtarczy.

169 024

Przy tego rodzaju bębnach do nawijania stale pojawia się problem zamocowania z jednej strony początku kabla, który ma być nawinięty, a z drugiej strony - końca nawiniętego już kabla. Z reguły brak jest odpowiednich urządzeń do właściwego umocowania początku i końca kabla.

Zadaniem wynalazku jest opracowanie bębna do nawijania, w którym początek i koniec nawijanego względnie już nawiniętego kabla będą pozwalały się zawsze odpowiednio umocować.

Zgodnie z wynalazkiem, zadanie to zostało rozwiązane dzięki temu, że jedna z dwóch tarczy w obrębie piasty posiada otwór przelotowy do przeprowadzenia początku kabla, który ma być nawinięty, a po stronie zewnętrznej w odstępie promieniowym do otworu przelotowego posiada uchwyt do zamocowania początku kabla.

Te rozwiązania wynalazku powodują, że początek kabla, który ma być nawinięty, pozwala się odpowiednio zamocować na zewnętrznej stronie bębna.

Dalszą cechą bębna według wynalazku jest to, że otwór przejściowy znajduje się przeważnie w rzucie promieniowym bezpośrednio nad piastą i jako otwór wzdłużny o określonej szerokości i długości biegnie w kierunku obwodu tarczy bębna. Przy tym szerokość i długość otworu wzdłużnego są tak dobrane, że można przez niego przeprowadzić kable o dowolnej średnicy, o ile tylko występują w praktyce.

Według jednego z przykładów wykonania wynalazku uchwyt ma postać żebra zaciskowego biegnącego ku obwodowi, z elementem zaciskowym w kształcie V w kierunku promieniowym, którego ramiona tworzące V posiadają zazębienia.

Posiadający tego rodzaju zazębienie element zaciskowy w kształcie V nadaje się doskonale do trwałego zaciśnięcia, i - co za tym idzie - do odpowiedniego umocowania początku kabla, także przy uwzględnieniu różnych jego średnic. Przeważnie kąt V elementu zaciskowego wynosi 60°, może być jednakże mniejszy lub większy. Jedynie przezornie dana tarcza bębna posiada w odstępie promieniowym od uchwytu rozmieszczone parami otwory przelotowe do mocowania kabla, aby w ten sposób umocnić dodatkowo początek kabla za pomocą elementu mocującego na stronie zewnętrznej tarczy bębna.

Dalej proponowane jest według wynalazku, że w obrębie obrzeża przynajmniej jednej z dwóch tarczy przewidziane są otwory przelotowe do mocowania kabla rozmieszczone parami na obwodzie w określonych odstępach, aby mianowicie można było odpowiednio umocować koniec nawiniętego kabla za pomocą elementu mocującego na wewnętrznej stronie tarczy bębna.

Rozmieszczenie parami na obwodzie tarczy bębna otworów przelotowych do mocowania kabla umożliwia odpowiednie umocowanie danego końca kabla w każdym położeniu, tzn. bez konieczności skracania kabla. Wszystkie otwory przelotowe do mocowania kabla celowo mają postać biegnących promieniowo otworów wzdłużnych w określonych odstępach od siebie, aby można było najpierw uchwycić dany początek lub koniec kabla, a następnie wsunąć element mocujący przy dostatecznej swobodzie manipulacji w otwór przelotowy do mocowania kabla, aby w ten sposób przewlec i zamknąć koniec lub początek kabla.

Przy bębnach do nawijania istnieje problem z ich zabezpieczeniem do celów transportowych. Bębny do nawijania mają bowiem tendencje do przesuwania się po powierzchni ładunkowej pojazdów transportowych. Jest to szczególnie istotne, gdy transport następuje za pomocą samochodów ciężarowych, ponieważ ich powierzchnia ładunkowa nie posiada żadnej podpory. Niebezpieczeństwo przesuwania się jest szczególnie wielkie wówczas, gdy bębny poukładane są w stosy jeden na drugim. Ze zrozumiałych względów dąży się bowiem do tego, aby przewozić dużą ilość bębnów i - o ile to możliwe - układać je w stosy. Inny problem polega na tym, że bębny leżące na jednej ze swoich tarczy przeważnie nie pozwalają się wygodnie uchwycić od spodu przez układarkę widełkową, ponieważ zwykle brakuje wymaganej powierzchni do manipulowania układarką. Załadunek bębnów do nawijania wymaga jednakże zastosowania układarek widełkowych, zarówno w miejscu składania, jak i w miejscu docelowym.

Dalszym zadaniem wynalazku jest utworzenie bębna do nawijania w opisanej na wstępie postaci wykonania, który pozwala się odpowiednio zabezpieczyć przy transporcie i składowaniu, a zwłaszcza nadaje się do ładowania i manipulacji za pomocą układarki widełkowej.

Zadanie to jest spełnione dzięki temu, że przynajmniej jedna z dwóch tarczy posiada w obrębie obrzeża rozmieszczone na obwodzie otwory mocujące służące stabilizacji położenia. Te otwory mocujące - a są to zwykle otwory wywiercone - umożliwiają przybicie gwoździami do powierzchni

169 024 składowania względnie ładunkowej, zwłaszcza przybicie na powierzchni ładunko wej samochodów ciężarowych do celów transportowych. W każdym razie w przypadku otworów mocujących chodzi o otwory do wbicia gwoździ.

Inną zaletą wynalazku jest to, że tarcze posiadają po stronie zewnętrznej biegnące promieniowo żebra wzmacniające z wzniesieniami powierzchni. Te wzniesienia stanowią zabezpieczenie przed przesuwaniem i obracaniem, ponieważ przy ułożeniu bębnów w stosy wchodzą między żebra wzmacniające bębna sąsiedniego. Ponadto wzniesienia te zapewniają dostateczny odstęp od powierzchni składowania, tak że leżący bęben może być łatwo uchwycony od spodu, podniesiony i załadowany za pomocą układarki widełkowej.

Według dalszych założeń wynalazku tarcze bębna posiadają poza tym po stronie zewnętrznej występy o wysokości większej niż wysokość żeber wzmacniających. Chodzi tutaj - tak samo jak przy wzniesieniach powierzchni żeber wzmacniających - o zabezpieczenie przed przesuwaniem i obracaniem oraz o zapewnienie odstępów, które umożliwiają uchwycenie bębna od spodu przez widełki układarki widełkowej. Przeważnie występy są przynajmniej częściowo zespolone z żebrami wzmacniającymi, mogą być jednak także umieszczone między żebrami wzmacniającymi, a mianowicie zarówno w obrębie rdzenia względnie piasty bębna, jak również na obrzeżu tarczy bębna. Według jednego z wariantów przewidziane jest, że występy są zespolone częściowo z żebrami poprzecznymi łączącymi biegnące promienowo ku obwodowi żebra wzmacniające.

Według jednego z przykładów wykonania wynalazku przewidziane jest wreszcie, że obie tarcze bębna - widziane w rzucie osiowym - posiadają w obrębie piasty otwory dla odpływu wody. Zapewnia to odpływ wody deszczowej w obrębie rdzenia bębna. Osiągnięte dzięki wynalazkowi korzyści widoczne są głównie w tym, że utworzony został bęben do nawijania, który zapewnia w sposób prosty i funkcjonalny odpowiednie zamocowanie zarówno początku, jak i końca nawijanego względnie już nawiniętego kabla. Ponadto utworzony został bęben do nawijania wygodny do załadunku, zabezpieczony przed przesuwaniem i obracaniem się, i - co za tym idzie - szczególnie wygodny dla celów transportowych, jako że nie istnieje niebezpieczeństwo niepożądanego przesuwania się. Ma to szczególnie znaczenie przy transporcie, ponieważ wówczas musi być zapewniony odpowiedni załadunek. Ponadto bęben do nawijania według wynalazku zapewnia łatwe manipulowanie nim za pomocą układarki widełkowej i wyróżnia się posiadaniem odpływu dla wody.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia bęben do nawijania według wynalazku w widoku z boku i w kierunku toczenia, fig. 2 -bęben z fig. 1 w widoku od czoła, fig. 3 - bęben w przekroju według linii A-A na fig. 2, fig. 4 - bęben w przekroju według linii B-B na fig. 2, fig. 5 - bęben w przekroju według linii C-C na fig. 2, fig. 6 -bęben z fig. 1 w widoku od czoła, fig. 7 - bęben w przekroju częściowym według linii X-X na fig. 6, fig. 8 - element Y bębna z fig. 7, fig. 9 - bęben w przekroju Z-Z na fig. 6.

Figury przedstawiają dający się demontować bęben nawijania 1 z tworzywa sztucznego, składający się w swym zasadniczym wykonaniu z piasty 2 i dwustronnych tarczy 3, przy czym tarcze 3 połączone są ze sobą za pomocą umieszczonego w rdzeniu 4 niewidocznego na rysunku sworznia rozprężonego pod zamocowaniem piasty 2. Co najmniej jedna z dwóch tarczy 3 posiada w obrębie piasty 2 otwór przelotowy 5 do przeprowadzenia początku kabla 6, który ma być nawinięty, a po stronie zewnętrznej w odstępie promieniowym od otworu przelotowego 5 posiada uchwyt do zamocowania początku kabla 6. Otwór przelotowy 5 - widziany w rzucie osiowym - umieszczony jest bezpośrednio pod piastą 2 i jako otwór wzdłużny o określonej szerokości B i długości L biegnie w kierunku obwodu tarczy bębna. Uchwyt 7 ma postać żebra zaciskowego 8 biegnącego ku obwodowi, z elementem zaciskowym w kształcie V w kierunku promieniowym, którego ramiona 10 tworzące V posiadają zazębienie 11. Żebro zaciskowe 8 opiera się na biegnących w kierunku promieniowym żebrach poprzecznych 12 i umieszczone jest na tarczy 3. Kąt α rozwarcia V elementu zaciskowego 9 wynosi przeważnie 60°. Dana tarcza 3 posiada w odstępie promieniowym od uchwytu 7 dwa otwory przelotowe 13 do mocowania kabla, rozmieszczone parami. W obrębie obrzeża przynajmniej w jednej z dwóch tarczy 3 przewidziane są otwory przelotowe 14 do mocowania kabla rozmieszczone parami. Otwory przelotowe 13, 14 do mocowania kabla mają postać biegnących promieniowo otworów wzdłużnych w określonych odstępach, tak aby można było wprowadzić element mocujący i odpowiednio umocować początek kabla 6 względnie jego koniec,

169 024 bez konieczności skracania kabla. Przynajmniej jedna z dwóch tarczy 3 posiada w obrębie obrzeża rozmieszczone na obwodzie otwory mocujące względnie otwory do wbicia gwoździ 15 służące stabilizacji położenia. Tarcze 3 posiadają następnie biegnące promieniowo żebra wzmacniające 16 z wzniesieniami powierzchni 17 stanowiącymi zabezpieczenie przed przesuwaniem i obracaniem. Dalej tarcze 3 posiadają występy 18 o wysokości większej niż wysokość żeber wzmacniających 16, które również stanowią zabezpieczenie przed przesuwaniem i obracaniem. Ponadto wzniesienie 17 i występy 18 służą jako podpórki danego bębna do nawijania 1. Występy 18 są przynajmniej częściowo zespolone z żebrami wzmacniającymi 16. Dalej występy 18 zespolone są częściowo z żebrami poprzecznymi 19 łączącymi biegnące promieniowo ku obwodowi żebra wzmacniające 16. Poza tym występy 18 mogą być umieszczone między żebrami poprzecznymi 19 i żebrami wzmacniającymi 16.

Ponadto obydwie tarcze 3 - widziane w rzucie osiowym - posiadają w obrębie piasty otwory dla odpływu wody 20, w celu zapewnienia np. odpływu wody deszczowej z rdzenia bębna.

Fig.2

o

169 024

F i g.3

y AA , VA _ί A/AAĄ

Fig.6

F i g.7

169 024

F i g.8

F ig.9

F i g.1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 2,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Bęben do nawijania z piastą i tarczami, znamienny tym, że co najmniej jedna z dwóch tarczy (3) w obrębie piasty (2) posiada otwór przelotowy (5) do przeprowadzania początku kabla (6), który ma być nawinięty, a po stronie zewnętrznej w odstępie promieniowym od otworu przelotowego (5) posiada uchwyt (7) do zamocowania początku kabla (6).
2. Bęben do nawijania według zastrz. 1, znamienny tym, że otwór przelotowy (5) znajduje się w rzucie promieniowym bezpośrednio nad piastą (2) i jako otwór wzdłużny o określonej szerokości (B) i długości (L) biegnie w kierunku ku obwodowi.
3. Bęben do nawijania według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że uchwyt (7) ma postać żebra zaciskowego (8), biegnącego ku obwodowi z elementem zaciskowym (9) w kształcie V w kierunku promieniowym, którego ramiona (10) tworzące V posiadają zazębienie (11).
4. Bęben do nawijania według zastrz. 1, znamienny tym, że kąt (α) rozwarcia V elementu zaciskowego wynosi 60°.
5. Bęben według zastrz. 1, znamienny tym, że dana tarcza (3) posiada w odstępie promieniowym od uchwytu (7) rozmieszczone parami otwory przelotowe (13) do mocowania kabla.
6. Bęben do nawijania według zastrz. 1 albo 5, znamienny tym, że w obrębie obrzeża co najmniej jednej tarczy (3) wykonane są przelotowe otwory (14) do mocowania kabla, rozmieszczone parami na obwodzie w określonych odstępach.
7. Bęben do nawijania według zastrz. 6, znamienny tym, że przelotowe otwory (13,14) do mocowania kabla mają postać biegnących promieniowo otworów wzdłużnych w określonych odstępach od siebie.
8. Bęben do nawijania według zastrz. 6, znamienny tym, że co najmniej jedna z dwóch tarczy (3) posiada w obrębie obrzeża rozmieszczone na obwodzie otwory mocujące (15) służące stabilizacji położenia.
9. Bęben do nawijania według zastrz. 1, znamienny tym, że tarcze (3) posiadają po stronie zewnętrznej biegnące promieniowo żebra wzmacniające (16) z wzniesieniami powierzchni (17) stanowiącymi zabezpieczenie przed przesuwaniem i obracaniem.
10. Bęben do nawijania według zastrz. 1 albo 9, znamienny tym, że tarcze (3) posiadają po stronie zewnętrznej występy (18) o wysokości większej niż wysokość żeber wzmacniających (16) stanowiące zabezpieczenie przed przesuwaniem i obracaniem.
11. Bęben do nawijania według zastrz. 10, znamienny tym, że występy (18) zespolone są co najmniej częściowo z żebrami wzmacniającymi (16).
12. Bęben do nawijania według zastrz. 11, znamienny tym, że występy (18) są zespolone częściowo z żebrami poprzecznymi (19) łączącymi biegnące promieniowo ku obwodowi żebra wzmacniające (16) i/lub są umieszczone między żebrami poprzecznymi (19) i żebrami wzmacniaj ącymi.
13. Bęben do nawijania według zastrz. 1, znamienny tym, że obydwie tarcze (3) - widziane w rzucie osiowym - posiadają w obrębie piasty otwory dla odpływu wody (20).