PL158290B1 - Środek grzybobójczy - Google Patents

Środek grzybobójczy

Info

Publication number
PL158290B1
PL158290B1 PL27457288A PL27457288A PL158290B1 PL 158290 B1 PL158290 B1 PL 158290B1 PL 27457288 A PL27457288 A PL 27457288A PL 27457288 A PL27457288 A PL 27457288A PL 158290 B1 PL158290 B1 PL 158290B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
gum
ppm
optionally substituted
4alkyl
group
Prior art date
Application number
PL27457288A
Other languages
English (en)
Other versions
PL274572A1 (en
Original Assignee
Imperial Chemical Industries Plc
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Priority claimed from GB878721706A external-priority patent/GB8721706D0/en
Priority claimed from GB888801485A external-priority patent/GB8801485D0/en
Priority claimed from GB888806317A external-priority patent/GB8806317D0/en
Priority claimed from GB888814734A external-priority patent/GB8814734D0/en
Application filed by Imperial Chemical Industries Plc filed Critical Imperial Chemical Industries Plc
Publication of PL274572A1 publication Critical patent/PL274572A1/xx
Publication of PL158290B1 publication Critical patent/PL158290B1/pl

Links

Landscapes

  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)
  • Agricultural Chemicals And Associated Chemicals (AREA)
  • Plural Heterocyclic Compounds (AREA)
  • Catalysts (AREA)

Abstract

Środek grzybobójczy, zawierający grzybobójczo efektywną ilość substancji czynnej i grzybobójczo dopuszczalny nośnik lub rozcieńczalnik, znamienny tym, że jako substancję czynną zawiera nowe pochodne kwasu propenowego o wzorze 1 i ich stereoizomery, w którym K oznacza tlen lub siarkę, Z oznacza grupę arylową lub heteroarylową, przy czym grupa heteroarylowa stanowi 5- lub 6-członowy pierścień albo 9- lub 10-członowy układ pierścieniowy, stanowiący dwa sprzężone pierścienie i zawiera 1, 2 lub 3 atomy tlenu, azotu lub siarki; grupy arylowa i heteroarylowa mogą być ewentualnie podstawione chlorowcem, grupą Ci-6alkilową, C i-4chlorowcoalkilową, Ci-4alkoksylową, Ci-4chlorowcoalkoksylową, fenoksylową, fenylową, aminową, hydroksylową, nitrową, cyjanową, Ci-4alkoksykarbonylową, l-/Ci-4alkoksykarbonylo/-2-/Ci-4alkoksy/winylową, Ci-4alkilokarbonyloaminową, di/Cnalkilosulfonylo/- aminową, CH/O /N H , di/Ci-4alkilo/aminową, Ci-4alkilotio, HO2C, Ci-4alkilosulfonylową, aminokarbonylową, pirazolilową, (która może być ewentualnie podstawiona grupą Ci-4alkilową lub Ci-4chlorowcoalkilową) albo pirydynylową, (która może być ewentualnie podstawiona grupą nitrową); N-tlenki grup heteroarylowych zawierających azot; X oznacza O ,S /O /n, NH, NR1, CH2, CHR2 CO, CH2CH2, CH = CH, OCH2, (CH2)mO, CHR1 , OCH2O, S(O)nCH2, S(O)CH2O, NR1CH2,

Description

Przedmiotem wynalazku jest środek grzybobójczy zawierający jako substancję czynną nowe pochodne kwasu propenowego.
W opisie patentu europejskiego EP-A-0178826 opisano pochodne kwasu propenowego o właściwościach grzybobójczych i wymieniono związek ester metylowy kwasu (E)-2-[2-(3-fenoksyfenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego.
Substancję czynną środka według wynalazku stanowią związki o wzorze 1 i ich stereoizomery, w którym K oznacza tlen lub siarkę, Z oznacza grupę arylową lub heteroarylową, przy czym grupa heteroarylowa stanowi 5- lub 6-członowy pierścień albo 9- lub 10-członowy układ pierścieniowy, stanowiący dwa sprzężone pierścienie i zawiera 1, 2 lub 3 atomy tlenu, azotu lub siarki; grupy arylowa i heteroarylowa mogą być ewentualnie podstawione chlorowcem, grupą Ci-6alkilową, Ci-4chlorowcoalkilową, Ci-4alkoksylową, Ci-4chlorowcoalkoksylową, fenoksylową, fenylową, aminową, hydroksylową, nitrową, cyjanową, Ci-4alkoksykarbonylową, l-(Ci-4aIkoksykarbonylo)-2-(Ci -4alkoksy)winylową, Ci-4alkilokarbonyloaminową, di/Ci -4alkilosulfonylo/aminową, CH(O)NH, di(Ci-4aIkilo)aminową, Ci-4alkilotio, HO2C, Ci-4alkilosulfonylową, aminokarbonylową, pirazolilową, /która może być ewentualnie podstawiona grupą Ci-4alkilową lub Ci-4chlorowcoalkilową/ albo pirydynylową, /która może być ewentualnie podstawiona grupą nitrową,/; N-tlenki grup heteroarylowych zawierających azot; X oznacza O, S(O)n, NH, NR1, CH2, CHR2, CO, CH2CH2, CH = CH, OCHz, (CH2)m, CHR1O, OCH2O, S(O)nCH2, S(O)CH2O, NR1CH2, COO, OOC, SO2O, COCH2O, COCHR1O, CONH, NHCO, NHSO2, COS, SCO, N = N, CHzOCO, CHzSCO, CH2NHCO, CH2ON = CH, OCH2CH2O, NR1N = CH, CHzOCONH, CH = CHCH2O, (R2)2P+CH2Q·, N(COR1), N = CH, CH(OH) CO2CH2, SCH2O, NR1CO, S(O)zNH lub CONR1; R1 oznacza grupę Ci -4alkilową, R2 oznacza grupę fenylową, n jest równe 0,1 lub 2, m jest równe 1, 2, 3,4 lub 5, Q oznacza anion halogenkowy, A oznacza wodór, chlorowiec, grupę Ci-4alkijową, Ci-4alkoksylową, hydroksylową, fenoksylową, lub Ci-4alkilokarbonylową.
Korzystne są związki o wzorze 1, w którym X oznacza tlen, szczególnie gdy Z oznacza ewentualnie podstawioną grupę heteroarylową, S, SO2, NH, NCH3, NCOCH3, CH(CaH5), CH(OH), CH = OH, OCHz, CHzO, CH(CHz)O, S(O)CH2, S(O)2CH2, SO2O, CO · CH2O lub CO2CH2, a zwłaszcza O, CH2O, OCHz, SO2O lub CH(OH).
Związki o wzorze 1 zawierają co najmniej jedno podwójne wiązanie węgiel-węgiel i czasami otrzymuje się je w postaci mieszanin izomerów geometrycznych. Mieszaniny te można rozdzielać na indywidualne izomery. Wynalazek obejmuje izomery i ich mieszaniny we wszystkich proporcjach, obejmując te które zasadniczo składają się z izomeru (Z) oraz te, które zasadniczo składają się z izomeru (E).
Izomery wynikające z niesymetrycznie podstawionego podwójnego wiązania grupy propenianowej określa się zazwyczaj stosowanymi terminami „E“ i „Z“. Definicja ta jest zgodna z systemem Cahn-Ingold-Prelog, opisanym w literaturze (patrz np. I. March. Advanead Organie Chemistry, 3cie wyd., Wiley-Interscience, str. 109 i następne).
Zazwyczaj jeden z izomerów jest bardziej aktywny grzybobójczo niż drugi, zazwyczaj bardziej aktywnym jest izomer, w którym grupy· -CO2CH3 i -OCH3 są po przeciwstawnych stronach wiązania olefinowego grupy propenianowej (izomer /E/). Korzystną postacią wynalazku są izomery (E).
We wzorze 1 podstawnik Z oznacza ewentualnie podstawioną grupę arylową lub ewentualnie podstawioną grupę heteroacylową. W zależności od wartościowości każda z ewentualnie podstawionych grup arylowych lub heteroarylowych może mieć do 5 podstawników. Określenie „grupa arylowa obejmuje zwłaszcza grupę fenylową, ponadto naftylową. Określenie „grupa heteroarylowa obejmuje 5- i 6-członowe grupy heterocykliczne zawierające jeden lub więcej heteroatomów O, S i N, korzystnie S lub N, sprzężone układy pierścieniowe benzoidowe i heteroaromatyczne i, w każdym przypadku, odpowiadające N-tlenki. Przykładami grup heteroarylowych jako Z mogą być grupy: pirydynylową, pirymidynylowa, pirazynylowa, pirydazynylowa, 1,2,3-, 1,2,4- i 1,3,5triazynylowa, 1,2,4,5-tetrazynylowa, 1,2,3- i 1,2,4-triazoililowa, tienylowa, furylowa, pirolilowa, tiazolilowa, oksadiazolilowa, chinolinylowa, izochinolinylowa, chinoksalinylowa, benzotienylowa, benzoksazolilowa i benzotiazolilowa i odpowiadające N-tlenki.
Podstawnik A korzystnie znajduje się w położeniach 4 i 5 pierścienia fenylowego.
Związki o wzorze 1 obejmują związki o wzorze la, w którym X ma wyżej podane znaczenie, A oznacza wodór, grupę hydroksylową, chlorowiec, grupę Ci-4alkilową, Ci-4alkoksylową, trifluo158 290 rometylową, nitrową, cyjanową, acetylową lub fenoksylową, D oznacza wodór, grupę hydroksylową, chlorowiec, grupę Ci-4alkilową, Ci-4alkoksylową, nitrową, cyjanową, chlorowco-(Ci^alkilową zwłaszcza trifluorometylową, chlorowco (Ci-4)alkoksylową; zwłaszcza trifluorometoksylową, fenylową, fenoksylową, NHCOR6, NHSO2R6, NR7R , CO2R7, gdzie Re oznacza grupę Ci-4alkilową, zwłaszcza metylową, albo fenylową, R7 i R8 niezależnie oznaczają wodór lub grupę Ci-4alkilową lub CH3O2C · C = CH · OCH3, G oznacza wodór, chlorowiec, grupę Ci-4alkilową, Ci-4alkoksylową lub nitrową, albo D i G gdy sąsiadują, łączą się, tworząc pierścień benzenowy lub pirydynowy, pod warunkiem, że gdy A, D i G oznaczają wodór, to X nie oznacza tlenu. Bardziej szczegółowo grupa ta obejmuje związki o wzorze la, w którym X oznacza O S(O)n, gdzie n jest równe 0, 1 lub 2, CH2, CH2CH2, OCH2, (CH2jpO gdzie p jest liczbą całkowitą 1-5, OCH2O, OCH2CH2O, CH(OH), CO, CO2,02C, COS, SCO, CO2CH2, SO2O, (E)-CH = CH, (Z)-CH = CH, (E)-CH = CHCH2O, CH(CH3)O, SCH2, SCH2O, S(O)CH2, S(O)CH2O, S(O)2CH2, CONH, NH, NCH3, CHzNH, N(CH3)CH2, NHCO, CH2OCO · NH, NCOCH3, NHSO2, (E)-N = N, (Z>N = N, (E>N = CH, (E)-N(CH3)N = CH, (E)-CH2CN=N, (Z)-CH2ON = CH, CH^Hs), COCH2O, COCH(CH3)O, CH2OCO, CH2NHCO, CH2SCO lub (C6Hsj2P+CH2Br\ A oznacza wodór, chlorowiec, grupę hydroksylową, Ci-4alkilową, Ci-4alkoksylową, acetylową lub fenoksylową, D oznacza wodór, grupę hydroksylową, chlorowiec, grupę Ci-4alkilową, Ci-4alkoksylową, nitrową, cyjanową, trifluorometylową, trifluorometoksylową, fenylową, fenoksylową, aminową lub CH3O2C,C = CH · OCH3, G oznacza wodór, chlorowiec, grupę Ci-4metylową, nitrową albo D i G gdy sąsiadują, tworzą razem pierścień benzenowy lub pirydynowy, pod warunkiem, że gdy A, D i G oznaczają wodór, to X nie oznacza tlenu.
Związki o wzorze 1 obejmują również związki o wzorze lb, w którym D i G niezależnie oznaczają chlorowiec, grupę Ci-4alkilową, Ci-4alkoksylową, trifluorometylową, nitrową, cyjanową, fenylową, fenoksylową, NHCOR6, NHSO2R6 i NR7r8, gdzie R6-R8 mają wyżej podane znaczenie, A oznacza chlorowiec, grupę Ci-4alkilową, Ci-4alkoksylową, trifluorometylową, nitrową, cyjanową, acetylową lub fenoksylową.
Zwłaszcza korzystnymi związkami o wzorze lb są związki, w których D oznacza wodór, G oznacza 2- lub 3-chloro-, 3-bromo, 2- lub 4-metoksy, 3- lub 4-nitro, 2- lub 3-cyjano lub 3- lub 4-fenoksy, A oznacza wodór albo D i G oznaczają wodory a A oznacza 4- lub 6- bromo 4- lub 6-acetyl.
Związki o wzorze l obejmują również związki o wzorze lc, w którym Z oznacza grupę pirydynylową, pirymidynylową, tiazynylową, pirazynylową, pirydazynylową, chinolinylową, benzoksazolilową, benzotiazolilową, tienylową, chinoksalinylową, tiazolilową, izochinolinylową, chinazolinylową, purynylową, oksazolilową, tiadiazolilową, oksadiazolilową, furylową, pirolilową lub tienopirymidynylową, każda ewentualnie podstawiona atomem chlorowca, grupą Ci ^alkilową, Ci-4alkoksylową, Ci-4alkilotio, chlorowca (Ci-4)alkilową, zwłaszcza trifluorometylową, cyjanową, nitrową, COOR7, fenylową, fenoksylową, (Ci-4)alkanoilową i CONR7r8, gdzie R7 i r8 niezależnie oznaczają wodór lub grupę Ci-4alkilową oraz ich N-tlenki, X oznacza O, S, NH, N(CH3), SO2O, CH2, CH2CH2, OCH2, CH2O, CH(OH), CONH lub CO, A oznacza wodór, chlorowiec, grupę Ci-4alkilową, Ci-4alkoksylową, cyjanową, nitrową, chlorowco(Ci-4)alkilową, zwłaszcza trifluorometylową lub chlorowco(Ci-4)alkoksylową, zwłaszcza trifluorometoksylową.
Bardziej szczegółowo, grupa ta obejmuje związki o wzorze lc, w którym X oznacza O, S, OCH2, SO2O, CH2, CH2O, CONH lub CON(CH3), Z oznacza grupę pirydyn-2-ylową, pirymidyn2-ylową, pirymidyn-4-ylową, pirymidyn-5-yIową, pirazyn-2-ylową, pirydazyn-3-ylową, 1,3,5triazyn-2-ylową, tien-2-ylową, pirol-2-ilową, chinolin-2-ylową, chinoksalin^-ylową, 1,2,4-triazol1-iiową, tiazol-4-ilową, benzotiazol-2-ilową lub benzoksazol-2-ilową, przy czym każda może być ewentualnie podstawiona chlorowcem, grupą trifluorometylową, Ci-4alkilową, Ci-nalkoksylową, cyjanową, lub nitrową oraz ich N-tlenki, A oznacza atom wodoru.
Związki o wzorze l obejmują ponadto związki o wzorze ld, w którym X, A, D i G mają znaczenie podane dla wzoru la, a ponadto gdy X oznaczona O, A i D oznaczają wodór.
Spośród związków o wzorze ld, zwłaszcza korzystne są te, w których X oznacza O, CH2O lub SO2O a A, D i G oznaczają wodór lub D oznacza 2- lub 4-nitro.
Związki o wzorze 1 obejmują również związki o wzorze le, w którym Z, X i A mają znaczenie dla wzoru lc. Zwłaszcza korzystne są związki o wzorze le, w którym Z oznacza grupę pirymidyn-2ylową lub pirymidyn-5-ylową, X oznacza O a A oznacza wodór.
158 290
Związki o wzorze 1 zestawiono w tabelach I, II, III i IV poniżej. W tabelach grupa estru metylowego 3-metoksypropenianu ma konfigurację (E).
Tabela I wzór la
Związek nr X D G A Olefinowy* Temperatura topnienia (°C)
1 2 .3 4 5 6 7
1 S H H H 7,42 Guma
2 so H H H niewidoczne Guma
3 so2 H H H niewidoczne Wosk
4 NH H H H 7,44 Wosk
5 NCH3 H H H 7,44 Guma
6 NCCOHa H H H 7,39 50-54
7 CH2 H H H 7,47 Guma
8 CO H H H 7,47 Guma
9 C:CH2 H H H 7,47 Guma
10 CH2CH2 H H H 7,49 Guma
11 (E)-CH:CH H H H 7,49 Guma
12 OCH2 H H H 7,46 Guma
13 CH2O H H H 7,44 84
14 CH(CH3)O H H H 7,39 99-102
15 SCH2 H H H 7,47 Guma
16 S(O)CH2 H H H 7,48 82-86
17 S(O)2CH2 H H H 7,48 140-144
18 N(CH3)CH2 H H H 7,44 Guma
19 CO2 H H H 7,46 94-95
20 O2C H H H 7,47 Olej
21 SO2O H H H 7,40 Guma
22 CONH H H H 7,46 Guma
23 NHCO H H H 7,40 Guma
24 N(CH3)CO H H H 7,43 Guma
25 NHSO2 H H H 7,43 Olej
26 COS H H H 7,38 87-91
27 SCO H H H 7,50 Guma
28 (E)-N:CH H H H 7.49 7.50 Guma
29 CH2CH2O H H H 7,48 Olej
30 (E>N(CH3)N:CH H H H 7,50 121,5-123,5
31 (E)-CH:CHOH2O H H H 7,47 Guma
32 O 2-C1 H H 7,48 51-54
33 O 3-CI H H 7,48 Guma
34 O 2-F H H 7,50 Guma
35 O 3-F H H 7,51 Guma
36 O 4-F H H 7,35 Guma
37 O 2-CH3 H H 7,51 Guma
38 O 3-CH3 H H 7,49 Guma
39 O 4-CH3 H H 7,49 Guma
40 O 2-CH3O H H 7,46 Guma
41 O 3-CH3O H H 7,48 Guma
42 O 4-CH3O H H 7,48 Guma
43 O 2-NO2 H H 7,47 Guma
44 O 3-NO2 H H 7,49 Guma
45 O 4-NO2 H H 7,44 67-71
46 o 2-CN H H 7,51 108-110
47 0 3-CN H H 7,51 Guma
48 o 3-Br H H 7,48 Guma
49 o 3-CF3 H H 7,49 Olej
50 0 2-CeHsO H H 7,46 Guma
51 o 3-C6H5O H H 7,48 Guma
52 o 4-C6H5O H H 7,50 Guma
53 o 3-CeH5 H H 7,50 Guma
54 o 3-C1 5-CI H 7,53 Guma
55 o H H 4-F 7,51 Guma
56 0 H H 5-C1 7,41 Guma
57 0 H H 5-CH3 7,47 Guma
58 o H H 5-CH3O 7,42 Guma
158 290
1 2 3 4 5 6 7
59χ Ο H H 4-Br 7,47 Guma
60 CH2O 2-CHa H H 7,25 108-110
61 ch2o 3-CHa H H 7,24 Guma
62 CHsO 4-CH3 H H 7,40 88-90
63 CHaO 3-CHaO H H 7,39 Guma
64 CH2O 4-NOa H H 7,42 109
65 CH2O 3-CN H H 7,41 89-92,5
66 CH2O 2-Br H H 7,41 78-80
67 CH2O 3-Br H H 7,45 Guma
68 CH2O 4-Br H H 7,4 86-88,5
69 CH2O 3-CFa H H niewidoczne Guma
70 CH2O 4-CoHs H H niewidoczne Guma
71 CH2O θ © H 7,42 100-102,5
72 CH2O © © H 7,42 102-106
73 (Ε>Ν:Ν 4-C1 H 4-HO 7,38 143-144
74 SOaO 2-C1 H H 7,37 Guma
75 SO2O 3-C1 H H 7,45 Guma
76 SO2O 4-C1 H H 7,46 54-59
77 SO2O 4-F H H 7, Guma
78 SO2O 3-CHa H H 7,34 Guma
79 SO2O 4-CH3 H H 7,38 70-76
80 SO2O 4-CHaO H H 7,39 96-97
81 SO2O 2-NOa H H 7,40 Guma
82 SO2O 3-NOa H H 7,41 90-93,5
83 SO2O 2-CI 5-C1 H 7,53 Guma
84 SO2O © © H 7,34 Guma
85 SO2O © © H 7,35 98-100
86 CH(CeHs) H H H 7,44 Guma
87® 0 H H 4-CHaCO 7,43 90-92
88® 0 H H 6-CHaCO 7,48 82-85
89* 0 H H 6-Br 7,45 Guma
90 0 H H 5-CeHsO 7,46 Guma
91 SO2O 5-NHa H H 7,43 88-92
92 COCH2O H H H 7,47 49-52
93 OCH2 4-CHaO H H 7,49 66-69
94 OCH2 3-CHaO H H 7,47 Guma
95 OCH2 3-CN H H 7,48 71-75
96 OCH2 4-CN H H 7,48 Guma
96 OCH2 4-CN H H 7,48 Guma
97 OCHz 4-NOa H H 7,48 108-110
98 OCH2 2-CI H H 7,46 83-87
99 OCH2 2-CHaO H H 7,48 Guma
100 OCH2 2-CN H H 7,47 95-10
101 (E)-N:N 4-C1 H 4-CHaO niewidoczne 61
102 CH(OH) H H H 7,45 Guma
103 OCH2 2-NOa H H 7,48 Guma
104 OCH2 3-NOa H H 7,48 Guma
105 OCH2 3-Br H H 7,47 Olej
106 OCH2 3-CI H H 7,40 Olej
107 OCH2 3-CeHsO H H 7,47 Olej
108 OCHa 4-C1 H H 7,47 72-76
109 S(O)CH2 4-C1 H H 7,42 105-11
110 S(O)2CH2 4-C1 H H 7,47 126-130,5
111 OCHa 2-Br H H 7,46 87,5-9
112 0 2-NOz 4-NOz H 7,46 54-57
113 O 2-Me 3-Me H 7,50 Guma
114 O 2-Me 4-Me H 7,51 Guma
115 O 2-Me 5-Me H 7,50 Guma
116 O 2-Me 6-Me H 7,50 Guma
117 O 3-Me 4-Me H 7,50 Guma
118 O 3-Me 5-Me H 7,51 Wosk
119 OCHa 4-Br H H 7,47 Olej
120 CO2CH2 H H H 7,47 Gunia
121 SCH2 2-CI H H 7,47 74-78
122 SCH2 4-NOa H H 7,48 Guma
123 S(O)CHa 2-C1 H H 7,60 Guma
124 S(O)CH2 2-CI H H 7,59 Guma
125 (E/Z)-CH = CH'- 4-NOa H H 7,49 Guma
158 290
1 2 3 4 5 6 7
126 Ph2łPCH2Br H H H 7,40 176-177
127 CH2O 4-tert-C4He H H 7,31 Guma
128 CH2OCO H H H 7,46 Guma
129 CHaNHCO H H H 7,41 Guma
130 CH2SCO H H H 7,45 Guma
131 O2C 3-NO2 H H 7,50 Guma
132 OCH2O 4-C1 H H 7,47 Olej
133 S(O)CH2O H H H 7,47 Olej
134 COCH(CH3)O H H H 7,45 Olej
135 (E)-CH2ON:CH H H H 7,49 Guma
136 (Z>CH2CN:CH H H H 7,46 Guma
137 (CH2)3O H H H 7,48 Olej
138 (CH2)iO H H H 7,47 Olej
139 (CH2)sO H H H 7,48 Olej
140 (E>N:N 4-OH H H 7,50 Olej
141 (E)-N:N 4-CH3O H H 7,49 Guma
142 CONH 2-Br H H 7,49 Piana
143 CO-NH 3-Br H H 7,47 Piana
144 CONH 3-CH3O H H 7,48 Piana
145 OCH2CH2O H H H 7,45 Guma
146 SO2O © © H 7,29 Guma
147 SCH2O H H H 7,47 Olej
148 CH2O 2-(CH3O2C- H C=CH-OCH3) H 7,40 lub 7,52 Guma
149 SO2O 4-CF3O H H niewidoczne Guma
150 SO2O 2-CH3O2C H H 7,41 Guma
151 CH(OH) 4-CI H H 7,40 64-65
152 CHjOCO-NH H H H 7,47 Guma
153 SO2NH 3-NO2 H H 7,46 55-57
154 NH 2-C1 4-CI H 7,47 Guma
155 NH 4-CH3O H H 7,45 Guma
156 SO2NH 4-CH3 H H 7,45 Guma
157 NHCO 2-CH3O H H 7,48 110-114
158 NHCO 3-C1 H H 7,40 Guma
159 NHCO 4-C1 H H 7,40 164-165,5
160 CH(OH) 4-CH3 H H 7,45 Guma
161 CH(OH) 2-CH3 H H 7,45 Guma
162 CO 2-CH3 H H 7,49 Guma
163 CH(OH) 4-F H H 7,45 Guma
164 CO 4-F H H 7,48 Guma
165 NHCO 2-OH H H 7,41 138-138,5
166 NHCO 2-CN H H 7,49 Guma
167 O 2-CN 6-CN H 7,59 Guma
168 NHCO 2-C1 H H 7,47 134,5-136
Objaśnienia do tabeli I ł Chemiczne przesunięcie singletu z olefinowego protonu do grupy beta-metoskypropenianowej (ppm z tetrametylosilanu). Rozpuszczalnik: CDCb, jeśli nie zaznaczono inaczej.
® Podstawniki D i G tworzą sprzężone pierścienie. Tak więc związki nr nr 71 i 84 mają wzór 39, w którym X ma niżej podane znaczenie:
X Związek nr
CHO 71
SO2O 84
Związki nr nr 72 i 85 mają wzór 40, w którym X ma niżej podane znaczenie X Związek nr
CH2O 72
SO2O 85
Związek nr 146 ma wzór 41.
' ® oznacza w każdym przypadku, ze strukturalne oznaczenie może być odwrócone. Tak więc dane charakteryzujące dotyczące związku nr 59 mogą dotyczyć związku nr 89 i odwrotnie. To samo dotyczy związków nr nr 87 i 88.
# Stosunek (E):(Z) = 85:15 (patrz przykład XX)
Ph oz.nacza grupę fenylową.
158 290
Tabela II wzór lc
Związek nr Z X A Olefinowy* Temperatura topnienia (°C)
1 2 3 4 5 6
1 Pirydyn-2-yl 0 H 7,48 Guma
2 Pirydyn-2-yl och2 H 7,48 Guma
3 Pirydyn-2-yl CH2O H 7,47 Guma
4 Pirydyn-3-yl o H 7,48 Guma
5 Pirydyn-3-yl CH2O H 7,49 Guma
6 Pirydyn-2-yl o H 7,48 Guma
7 Pirydyn-4-yl CH2O H 7,48 Guma
8 Prrymidyn-2-yl o H 7,38 Guma
9 Pirymidyn-2-yl s H 7,49 Guma
10 Pirazyn-2-yl o H 7,49 Guma
11 Pirydazyn-3-yl o H 7,49 Guma
12 Pirydazyn-3-yl s H 7,49 Guma
13 Chinolin-2-yl o H 7,43 109-110
14 Benzotiazol-2-il OCH2 H 7,49 Guma
15 Tien-2-yl SO2O H 7,40 Guma
16 5-CF3-Pirydyn-2-yl 0 H 7,49 Olej
17 3-Cl-Pirydyn-2-yl 0 H 7,48 84-87
18 5-CH3-Pirydyn-2-yl 0 H 7,48 Guma
19 5-(CH3O2C)-Pirydyn-2-yl 0 H 7,49 Guma
20 5-(CN)-Pirydyn-2-yl o H 7,49 Guma
21 1,2,4-Triazol-l-il CH2 H 7,48 Guma
22 Benzotiazol-2-il 0 H 7,38 Guma
23 3-Chlorochinoksalin-2-il 0 H 7,50 117-119
24 Pirymidyn-2-yl OCH3 H 7,49 Olej
25 3,5-di-1,3,5-triazyn-2-yl 0 H 7,52 Guma
26 Pirymidyn-5-yl 0 H 7,47 Olej
27 3-Cl,5-(CH3O)-l-3-5-tnazyn-2-yl 0 H 7,50 Guma
28 6-Cl-Pirymidyn-4-yl 0 H 7,49 Olej
29 5-Br-Pirymidyn-2-yl 0 H 7,48 Guma
30 5-Cl-Pirymidyn-2-yl 0 H 7,48 Olej
31 Pirymidyn-4-yl o H 7,48 Olej
32 2,6-Di-CH3O-Pirymidyn-4-yl 0 H 7,48 Olej
33 2-Cl-6-CH3-Pirymidyn-4-yl 0 H 7,50 113-118
34 2,6-Di-Cl -Pirymidyn-4-yl 0 H 7,50 113-115
35 2,5,6-Tri-CI-Pirymidyn-4-yl 0 H 7,49 Guma
36 2-Cl-Pirymidyn-4-yl 0 H X Olej
37 2-CH3-Tiazol-4-il CH2O H 7,48 Olej
38 Benzoksazol-2-il OCH2 H 7,50 Guma
39 Pirazyr-2-yl 0CH2 H 7,49 Guma
40 6^CI-Pirazyn-2-yl OCH2 H 7,49 Guma
41 Chinolin-2-yl OCH2 H 7,49 Guma
42 ó-Cl-Pirydazynnyl OCH2 H 7,49 Guma
43 Pirydyn-4-yl, N-tlenek 0CH2 H 7,49 Piana
44 5-CF3-Pirydyn-2-yl OCH2 H 7,48 Guma
45 3-Cyiaropirydyr-2-yl 0 H 7,48 Guma
46 5-NO--Pirydyn-2-yl o H 7,49 Guma
47 Pirymidyn-2-yl NH H 7,50 Guma
48 Pirymidyn-2-yl N(CH3) H 7,50 Guma
49 Pirymidyn^-yl CH(OH) H 7,47 Guma
50 6-Chloropirydaz.yr-3-yl 0 H 7,50 Guma
51 Pirydazyn-4-yl o H 7,48 Guma
52 wzór 42 0 H 7,49 115-116
53 4-Cl-Pirymidyn-2-yl 0 H 7,49 77-79,5
54 4-CH3-Pirymidyr-2-yl o H 7,49 95
55 4-CH3O-Pirymidyn-2-yl o H 7,49 90
56 4-CyJaro-Pirymidyn-2-yl o H 7,49 46
57 4-CF3-Pirymidyn-2-yl o H 7,50 Olej
58 5-CI-^3-Pirymidyr-2-yl o H 7,49 96-100
59 5-NO--Piryπ·ιidyr-2-yl o H 7,49 Guma
60 Pirol-2-il CONH H 7,48 Piana
61 6-CI-3-NO--Pirydyn-2-yl i o H 7,50 Guma
6-CI-NO2-Pirydyn-2-yl mieszanina 11
158 290
1 2 3 4 5 6
62 3,6-Di-CH3-Pirazyn-2-yl O H 7,49 Guma
63 6-Cl-Pirazyn-2-yl O H 7,50 Guma
64 6-CH3O-Pirydazyn-3-yl O H 7,50 Guma
65 4-CF3-Pirydyn-2-yl O H 7,49 Guma
66 6-Cyjanopirydyn-2-yl O H 7,50 113,5-116
67 4-Cyjanopirydyn-2-yl O H 7,49 Guma
68 6-CeH5-Pirydazyn-3-yl O H 7,49 50-54
69 3-(CH3OaC)Pirydyn-2-yl O H 7,49 95-98
70 4-CF2CI-Pirydyn-2-yl O H 7,49 Guma
71 6-C F3- Pirydyn-2-yl O H 7,49 72-74
72 Pirydyn-2-yl CH(OH) H 7,47 Guma
73 Pirydyn-2-yl CO H 7,50 101-102
74 Tien-2-yl CH(OH) H 7,45 Guma
75 N-CH3-Pirol-2-il CO H 7,47 Guma
76 6-Br-Pirydyn-2-yl OCH2 H 7,49 Olej
77 4-CI-Pirymidyn-2-yl 1 2-Cl-Pirymidyn-4-yl (mieszanina 1:3, odpowiednio) OCH2 H 7,48 Olej
78 2-CH3S-6-CH3-Pirymidyn-4-yl O H 7,48 Guma
79 N-CH3-Pirol-2-il CON-(CHa) H 7,47 Guma
80 5-CF3-Pirydyn-2-yl NH H 7,49 Olej
81 4-Cl-Pirymidyn-2-yl O H 7,48 Guma
82 5-NO2-6-(CH3)2N-Pirydyn-2-yl O H 7,48 Guma
83 6-Cl-3-CH3-Pirydazyn-3-yl i 6-Cl-5-CH3-Pirydazyn-3-yl (mieszanina 3:2, odpowiednio) O H 7,50 Guma
84 6-(CHaO2C)-Pirydyn-3-yl O H 7,49 Olej
85 Pirydyn-3-yl CONH H 7,46 Olej
86 2-Cl-6-CH2Cl-Pirymidyn-4-yl O H 7,50 Guma
87 3,5-di-CH3-Izoksazol-4-il O H 7,47 Guma
88 2,4,6-tri-Cl-Pirymidyn-5-yl i 5-CH2Br-Pirymidyn-4-yl (mieszanina 2:1) CH2O H 7,51 Guma
89 Pirydyn-2-yl NHSO2 H 7,47 165
90 6-Br-Pirydyn-2-yl O H 7,49 111,5-113
91 5-Br-Pirydyn-3-yl O H 7,49 Guma
92 6-F-Pirydyn-2-yl SO2NH H 7,49 Guma
93 Tiazol-2-il NHCO H 7,47 52-56
94 1,3,4-Tiadiazol-2-il NHCO H 7,49 177-180
95 Pirydyn-2-yl NHCO H 7,48 Guma
96 5-Br-Pirydyn-2-yl O H 7,49 Guma
97 3.6- di-CI-Pirydazyn-4-yl i 4.6- di-Cl-Pirydazyn-3-yl (16%) O H 7,48 132-135,5
98 1,3-di-CH3-5-Cl-Pirazol-4-il SO2O H 7,46 Guma
99 3,5-di-CH3-Izoksazol-4-il SO2O H 7,48 Guma
100 5-( 1 -CH3-5-CF3-pirazol-3-il)-tien-2-yl SO2O H 7,45 Guma
101 2-Cl-Pirydyn-3-yl CONH H 7,44 Guma
102 Pirydyn-2-yl NH H 7,48 Guma
103 5,6-di-Cl-Pirymidyn-4-yl O H 7,48 Guma
104 5-(Pirydyn-2-yl)-tien-2-yl SO2O H 7,55 Guma
105 2,4-di-CH3-Tiazol-5-il SO2O H 7,47 Guma
106 4,5-di-Br-Tien-2-yl SO2O H 7,45 Guma
107 5-CeHs-Pirymidyn-2-yl O H 7,49 Guma
108 3-Cyjanopirydyn-2-yl OCH2 H 7,50 Guma
109 1 H-Pirol-2-il CO H 7,49 Guma
110 5-CeHs-l,2,4-Triazyn-3-yl o H 7,50 Guma
111 2,5-di-CI-Tien-3-yl SO2O H 7,46 Guma
112 3-CF3-Pirydyn-2-yl o H 7,49 Guma
113 3-NO2-Pirydyn-2-yl Tien-2-yl 0 H 7,48 103-104,5
114 6-NH2CO-Pirydazyn-3-yl 0 H 7,49 135-139
115 4-(CH3SO2)-Pirymidyn-2-yl o H 7,49 Guma
116 2-(CHaSO2)-Pirymidyn-4-yl 0 H 7,49 Guma
117 3-NH2-Pirydyn-2-yl o H 7,49 Guma
118 3-Cyjano-4,6-di-CH3-Pirydyn-2-yl o H 7,48 145-148
119 4-(HO2C)-Pirymidyn-2-yl 0 H 7,49 65
120 Pirydyn-2-yl CONH H 7,48 Olej
121 Tien-2-yl CO H 7,48 Guma
122 4-Cl-Pirymidyn-2-yl OCH2 H 7,49 Guma
158 290
1 2 3 4 5 6
123 Tiazol-2-il CO H 7,50 Guma
124 Tieno[2,3-d]-pirymidyn-4-yl NH H 7,48 70
125 3-NOa-6-CH3O-Pirydyn-2-yl 0 H 7,48 Guma
126 3-Cyjanopirydyn-2-yl NH H 7,49 139-141
127 Pirazyn-2-yl CO(OH) H 7,46 Guma
128 3-Cyjanopirydyn-2-yl N(CH3) H 7,53 Guma
129 6-Cl-Pirymidyn-4-yl OCHa H 7,49 66,5-68
130 4-Cyjanopirydyn-2-yl NH H 7,49 60
131 3,5-di-CF3-Pirydyn-2-yl 0 H 7,49 Guma
132 3-NHz-6-CH3O-Pirydyn-2-yl O H 7,44 Guma
133 3-I-Pirydyn-2-yl O H 7,49 Guma
134 4-(CH3OzC)-Pirymidyn-2-yl 0 H 7,49 84-85
135 Pirazyn-2-yl CO H 7,50 Guma
136 2,6-di-F-Pirymidyn-4-yl OCHa H 7,49 Guma
137 2,6-di-Cl-Pirymidyn-4-yl i 4,6-di-Cl-Pirymidyn-2-yl (mieszanina 3:1) OCHa H 7,49 Guma
138 4-CHaS-Pirymidyn-2-yl 0 H 7,49 94-96
139 3-NOa-Pirydyn-2-yl NH H 7,50 Olej
140 3-(CH3CONH)-Pirydyn-2-yl O H 7,49 54
141 3-(CH3SO2)N-Pirydyn-2-yl 0 H 7,50 167-169
142 3-NH2-6-CI-Pirydyn-2-yl 0 H 7,50 Guma
143 5-NH^6-Cl-Pirydyn-2-yl 0 H 7,49 99-100
144 3-(CHONH)-Pirydyn-2-yl O H 7,49 75
145 5-Cyjanopirydyn-2-yl N(CHa) H 7,48 Olej
146 3-Cyjano-5-NO2-Pirydyn-2-yl 0 H 7,48 Guma
147 3-Cyjano-5-NHa Pirydyn-2-yl 0 H 7,48 Guma
148 4,6-di-Cyjanopirydyn-2-yl 0 H 7,50 Guma
149 4-Cyjanopirydyn-3-yl 0 H 7,48 97-99
150 3-NO^Pirydyn-2-yl N(CHa) H 7,51 Piana
151 2-Cyjanopirydyn-3-yl 0 H 7,46 93-95
152 3-Cyjanopirazyn-2-yl 0 H 7,49 91-93
153 5-NOa-Tiazol-2-il O H 7,48 Guma
154 2-F-Pirydyn-4-yl O H 7,48 Guma
155 6-Cyjano-pirazyn-2-yl 0 H 7,50 Olej
Objaśnienia do tabeli II * Chemiczne przesunięcie singletu z olefinowego protonu do grupy beta-metoksypropenianowej (ppm) z tetrametylosilanu. Rozpuszczalnik: CDCb, jeśli nie zaznaczono inaczej ' Patrz dane nmr w tabeli V dla węgla 13.
Tabela III
Tabela III obejmuje związki o ogólnej strukturze przedstawionej wzorem ld.
Związek nr X D G A Olefinowy* Temperatura topnienia (°C)
1 CHaO H H H 7,49 Guma
2 SOaO H H H 7,46 Guma
3 O . 2-NOa H H 7,48 Guma
4 CHaO 4-NOa H H 7,49 Guma
5 O H H H 7,48 48-51,5
6 OCHaO 4-C1 H H patrz tabela VI
7 S(O)CHaO H H H patrz tabela VI
Tabela IV
Tabela IV obejmuje związki o ogólnej strukturze przedstawionej wzorem le
Związek nr Z X A Olefinowy* Temperatura topnienia (°C)
1 Pirymidyn-2-yl O H 7,49 Guma
2 Pirymidyn-5-yl O H 7,48 Guma
158 290
Tabela V
W tabeli V podano wybrane dane nmrdla niektórych związków podanych w tabelach I, II, III i IV. Chemiczne przesunięcie mierzono w ppm wobec tetrametylosilanu, a jako rozpuszczalnik stosowano deuterochloroform. Kolumna zatytułowana „częstotliwość odnosi się do częstotliwości spektrometru nmr. Stosowano następujące skróty: br = szeroki; S = singlet; d = dublet; t = triplet; q = kwartet; m = multiplet.
Tabela nr Związek nr Częstotliwość (MHż)
1 2 3 4
I 2 60 3,36 (3H, s), 3,46 (3H, s), 6,6 - 7,6 (14H, m) ppm
I 6 60 1,98 (3H, s), 3,48 (3H, s), 3,59 (3H, s), 6,6 - 7,3 (13H, m), 7,39 (1H, s) ppm.
I 10 270 2,88 (4H, s), 3,60 (3H, s), 3,77 (3H, s), 6,76 - 3,93 (4H, m), 7,07-7,33 (9H, m), 7,49 (1H, s) ppm.
I 15 270 3,59 (3H, s), 3,74 (3H, s), 4,05 (2H, s), 6,80 - 7,32 (13H, m), 7,47 (1H, s) ppm.
I 16 270 3,60 (3H, s), 3,77 (3H, s), 3,98 (2H, q), 6,60 - 6,90 (4H, m), 7,10-7,30 (4H, m), 7,39-7,50 (5H, m), 7,48 (1H, s) ppm.
I 17 400 3,59 (3H, s), 3,77 (3H, s), 4,26 (2H, s), 6,70 - 6,90 (4H, m), 7,10-7,30(5H, m), 7,45-7,52 (1H, m), 7,48 (1H, s), 7,60-7,70 (3H, m) ppm.
I 18 270 2,99 (3H, s), 3,56 (3H, s), 3,69 (3H, s), 4,46 (2H, s), 6,65 - 6,73 (3H, t), 6,79 (1H, d), 6,85-6,95 (3H, t), 7,10 (1H, t), 7,16-7,29 (5H, m), 7,44 (1H, s) ppm.
I 22 270 3,61 (3H, s), 3,78 (3H, s), 6,7 - 7,6 (11H, m), 7,46 (1H, s), 7,8 (3H, m) ppm.
I 23 270 3,59 (3H, s), 3,79 (3H, s), 7,02 - 7,40 (10H, m), 7,40 (1H, s), 7,70 (2H,d), 8,32 (lH,s) ppm.
I 27 270 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 6,97 (1H, d), 7,14 - 7,53 (11H, m), 7,50 (1H, s), 7,59 (IH, d), 7,70 (1H, d) ppm.
I 28 400 3,60 (3H, s), 3,74 (3H, s), 6,99 (1H, d), 7,09 (1H, d), 7,12 - 7,41 (9H, m) 7,49 (1H, s), 7,50 (1H, s), 7,59 (1H, d), 8,38 (1H, s) ppm.
I 29 400 3,07 (2H, t), 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 4,10 (2H, t), 6,5 - 7,4 (13H, m), 7,48 (1H, s) ppm.
I 31 270 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 4,63 (2H, d), 6,3 - 7,4 (15H, m), .7,47 (1H, s) ppm.
I 32 270 3,60 (3H, s), 3,76 (3H, s), 6,58 - 6,72 (3H, m), 6,96-7,32 (8H, m), 7,41-7,50 (1H, m), 7,48 (1H, s) ppm.
I 33 270 3,60 (3H, s), 3,76 (3H, s), 6,62 - 7,36 (12H, m), 7,48 (1H, s), ppm.
I 34 90 3,61 (3H, s), 3,77 (3H, s), 6,5 - 6,8 (3H, m), 6,9-7,4 (9H, m), 7,50 (1H, s) ppm.
I 35 90 3,64 (3H, s), 3,79 (3H, s), 6,6 - 6,9 (2H, m), 6,9-7,5 (10H, m), 7,51 (1H, s) ppm.
I 37 90 2,23 (3H, s), 3,61 (3H, s), 3,77 (3H, s), 6,5 - 6,8 (3H, m), 6,8 (3H, m), 6,8-7,5 (9H, m), 7,51 (1H, s) ppm.
I 38 400 2,33 (3H, s), 3,61 (3H, s), 3,76 (3H, s), 6,62 - 7,3 (12H, m), 7,49 (IH, s) ppm.
I 39 90 2,32 (3H, s), 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 6,62 - 7,40 (12H, m), 7,49 (IH, s) ppm.
I 40 270 3,58 (3H, s), 3,74 (3H, s), 3,82 (3H, s), 6,56 - 6,65 (3H, m), 6,84-7,00 (4H, m), 7,06-7,28 (5H, m), 7,46 (IH, s) ppm.
I 42 60 3,6 (3H, s), 3,75 (3H, s), 3,8 (3H, s), 6,57 - 7,3 (12H, m), 7,48 (1H, s) ppm.
I 43 270 3,61 (3H, s), 3,76 (3H, s), 6,62 - 6,79 (3H, m), 6,97-7,34 (7H, m), 7,47 (IH, s), 7,48-7,56 (IH, m), 7,94 (IH, d) ppm.
I 47 90 3,62 (3H, s), 3,78 (3H, s), 6,6 - 6,9 (3H, m), 6,9-7,6 (9H, m), 7,51 (IH, s) ppm.
I 48 270 3,60 (3H, s), 3,76 (3H, s), 6,62 - 6,76 (3H, m), 6,90-7,02 (2H, m), 7,12-7,38 (7H, m), 7,48 (IH, s) ppm.
1 49 250 3,59 (3H, s), 3,70 (3H, s), 6,6 - 6,8 (3H, m), 6,9-7,1 (IH, m), 7,1-7,5 (8H, m), 7,49 (IH, s) ppm.
I 50 90 3,56 (3H, s), 3,68 (3H, s), 6,54 - 7,36 (17H, m), 7,46 (IH, s) ppm.
I 51 400 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 6,65 - 6,76 (5H, m), 6,97 (1H, d), 7,02 (2H, d), 7,10-7,38 (9H, m), 7,48 (IH, s)
1 52 90 3,62 (3H, s), 3,77 (3H, s), 6,64 - 7,49 (17H, m), 7,50 (IH, s) ppm.
I 53 90 3,59 (3H, s), 3,74 (3H, s), 6,6 - 6,9 (3H, m), 6,9-7,7 (14H, m), 7,50 (IH, s) ppm.
I 54 90 3,64 (3H, s), 3,79 (3H, s), 6,6 - 7,5 (1 IH, m), 7,53 (IH, s) ppm.
158 290
1 2 3 4
1 55 90 3,61 (3Η, s), 3,76 (3H, s), 6,6 - 6,8 (2H, m), 6,8-7,5 (10H, m), 7,51
(1H, s) ppm.
I 56 90 3,57 (3H, s), 3,73 (3H, s), 6,50 (1H, t), 6,58 (2H, d), 6,9 - 7,4 (9H,
m), 7,41 (1H, s) ppm.
I 57 90 2,25 (3H, s), 3,60 (3H, s), 3,76 (3H, s), 6,4 - 6,6 (3H, m), 6,9-7,4
(9H, m), 7,47 (1H, s), ppm.
I 58 90 3,57 (3H, s), 3,68 (3H, s), 3,72 (3H, s), 6,20 (3H, m), 6,8- 7,4 (9H,
m), 7,42 (1H, s) ppm.
I 59 250 3,61 (3H, s), 3,76 (3H, s), 6,4 - 6,6 (2H, m), 6.9-7,0 (3H, m), 7,07
(IH, t), 7,16 (IH, t), 7,2-7,4 (4H, m), 7,46 (1H, d), 7,47
(1H, s) ppm.
I 61 60 2,11 (3H, s), 3,35 (3H, s), 3,40 (3H, s), 7,41 (2H, s), 6,2 - 7,2 (12H,
m), 7,24 (IH, s) ppm.
I 62 90 2,32 (3H, s), 3,55 (3H, s), 3,7 (3H, s), 4,9 (2H, s), 6,45 - 7,28 (12H,
m), 7,40 (IH, s) ppm.
I 63 90 3,54 (3H, s), 3,7 (3H, s), 3,77 (3H, s), 6,44 - 7,3 (12H, m), 7,39
(lH,s), ppm. .
I 65 90 3,56 (3H, s), 3,73 (3H, s), 5,0 (2H, s), 6,5 - 7,65 (12H, m), 7,41
(IH, s) ppm.
I 66 90 3,56 (3H, s), 3,69 (3H, s), 5,04 (2H, s), 6,49 - 7,57 (12H, m), 7,41
(1H, s) ppm.
I 67 60 3,55 (3H, s), 3,65 (3H, s), 4,90 (2H, s), 7,45 (1H, s), 6,4 - 7,5 (12H,
m) ppm.
I 68 90 3,54 (3H, s), 3,7 (3H, s), 4,9 (2H, s), 6,42 - 7,48 (12H, m), 7,4 (1H,
s) ppm.
I 69 60 3,40 (3H, s), 3,49 (3H, s), 4,85 (2H, s), 6,2 - 7,5 (I3H, m) ppm.
I 70 60 3,44 (3H, s), 3,52 (3H, s), 4,87 (2H, s), 6,3 - 7,6 (18H, m) ppm.
I 71 90 3,5 (3H, s), 3,61 (3H, s), 5,07 (2H, s), 6,41 - 7,79 (15H, m), 7,42
(IH, s) ppm.
I 72 90 3,56 (3H, s), 3,7 (3H, s), 5,4 (2H, s), 6,5 - 8,4 (15H, m), 7,42 (1H,
s) ppm.
I 74 60 3,45 (3H, s), 3,59 (3H, s), 6,5 - 8,0 (13H, m) ppm.
I 75 60 3,45 (3H, s), 3,57 (3H, s), 6,3 - 7,8 (13H, m) ppm.
I 76 250 3,57 (3H, s), 3,72 (3H, s), 6,55 - 7,78 (12H, m), 7,45 (IH, s) ppm.
I 77 60 3,39 (3H, s), 3,52 (3H, s), 6,4 - 7,4 (10H, m), 7,45 (1H, s), 7,7-8,0
(2H, m) ppm.
I 78 60 2,25 (3H, s), 3,43 (3H, s), 3,55 (3H, s), 6,4 - 7,7 (13H, m) ppm.
I 79 90 2,43 (3H, s), 3,54 (3H, s), 3,71 (3H, s), 6,5 - 7,68 (12H, m), 7,38
(IH, s) ppm.
I 81 60 3,52 (3H, s), 3,67 (3H, s), 6,6 - 8,0 (13H, m) ppm.
I 82 90 3,54 (3H, s), 3,72 (3H, s), 6,48 - 8,69 (12H, m), 7,41 (IH, s) ppm.
I 83 60 3,59 (3H, s), 3-72 (3H, s), 6,7 - 8,0 (12H, m) ppm.
I 84 90 3,48 (3H, s), 3,63 (3H, s), 6,48 - 8,3 (15H, m>7,34 (1H, s) ppm.
I 85 90 3,44 (3H,s), 3,61 (3H,s), 6,41-8,71 (15H, m)-7,35 (IH, s) ppm.
I 86 250 3,55 (3H, s), 3,71 (3H, s), 6,5 (IH, s), 6,48- 7,39 (14H, m), 7,44
(IH, s) ppm.
I 89 250 3,56 (3H, s), 3,70 (3H, s), 6,5 - 6,7 (2H, m), 6,95 (3H, t), 7,12 (2H,
q), 7,2-7,4 (4H, m), 7,45 (IH, s), 7,48 (IH, d) ppm.
I 90 90 3,57 (3H, s), 3,73 (3H, s), 6,33 (3H, s), 6,9 - 7,5 (14H, m), 7,46
(IH, s) ppm.
I 91 60 3,5 (3H, s), 3,6 (3H, s), 4,1 (2H, br s), 6,6 -7,3(12H, m), 7,43 (1H,
s) ppm.
I 92 90 3,6 (3H, s), 3,76 (3H, s), 5,24 (2H, s), 6,51 - 8,04 (13H, m), 7,47
(IH, s) ppm.
I 93 400 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 3,76 (3H, s), 4,95 (2H, s), 6,80 - 6,94
(6H, m), 7,03 (IH, s), 7,08-7,16 (2H, q), 7,24-7,30 (3H, m), 7,49
(IH, s), ppm.
I 95 270 3,60 (3H, s), 3,76 (3H, s), 5,02 (2H, s), 6,88 - 6,96 (2H, d),
6,98-7,40 (10H, m), 7,48 (IH, s) ppm.
I 96 270 3,61 (3H, s), 3,76 (3H, s), 4,05 (2H, s), 6,76 - 7,60 (m),
7,48 (s) ppm.
1 98 270 3,59 (3H, s), 3,73 (3H, s), 5,08 (2H, s), 6,84 - 6,96 (4H, m),
7,04-7,40 (8H, m), 7,46 (IH, s) ppm.
I 99 400 3,59 (3H, s), 3,75 (3H, s), 3,87 (3H, s), 5,10 (2H, s), 6,8 - 6.95 (6H,
m), 7,05-7,15 (3H, m), 7,22-7,30 (3H, m), 7,48 (IH, s) ppm.
ί 100 400 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 5,14 (2H, s), 6,90 - 7,04 (5H, m),
7,13-7,19 (2H, m), 7,24-7,32 (3H, m), 7,47(1H, s), 7,48-7,60 (2H,
m) ppm.
I 103 270 3,59 (3H, s), 3,75 (3H, s), 5,17 (2H, s), 6,75 (IH, d), 6,88 - 7,35
(11H, m), 7,48 (111, s), 7,50 (1H, s), 7,85 (111, d) ppm.
158 290
1 2 3 4
I 104 400 3,60 (3Η, s), 3,77 (3H, s), 5,10 (2H, s), 6,94 (2H, 0),’ 7,50 (1H, s), 7,10 - 7,18 (2H, m), 7,40-7,33 (4H, m), 7,42 (1H, t), 7,48 (1H, s), 7,78 (lH,s), 7,84 (lH,d) ppm.
I 105 270 3,60 (3H, s), 3,72 (3H, s), 4,97 (2H, s), 6,84 - 7,36 (12H, m), 7,47 (1H, s) ppm.
I 106 400 3,53 (3H, s), 3,68 (3H, s), 4,91 (2H, s), 6,73 - 7,26 (12H, m), 7,40 (1H, s) ppm.
I 107 275 3,58 (3H, s), 3,73 (3H, s), 4,95 (2H, m), 6,58 (2H, m), 6,66(1 H, d), 6,86-7,35 (14H, m) ppm.
I 108 270 3,59 (3H, s), 3,73 (3H, s), 4,97 (2H, s), 6,80 - 6,92 (4H, m), 7,0-7,32 (8H, m), 7,47 (1H, s) ppm.
I 109 270 3,60 (3H, s), 3,77 (3H, d), 3,96 (2H, s), 6,60 (1H, s), 6,70 - 6,90 (3H, m), 7,18 (2H, q), 7,24-7,36 (3H, m), 7,27 (1H, s), 7,40-7,48 (3H, m) ppm.
I 110 400 3,60 (3H, s), 3,78 (3H, s), 4,25 (2H, d), 6,68 (1H, s), 6,75 (1H, d), 6,82 (1H, d), 6,90 (1H, d), 7,13 (4H, m), 7,27 (IH, s), 7,42-7,48 (3H, m), 7,57 (2H, d) ppm.
I 111 270 3,58 (3H, s), 3,72 (3H, s), 5,08 (2H, s), 6,80 - 6,96 (4H, m), 7,08-7,32 (7H, m), 7,46 (IH, s), 7,54 (IH, d) ppm.
I 113 250 2,22 (6H, s), 3,65 (3H, s), 3,75 (3H, s), 6,60 - 7,30 (11H, m), 7,50 (IH, s) ppm.
I 114 90 2,17 (3H, s), 2,34 (3H, s), 3,55 (3H, s), 3,70 (3H, s), 6,50-7,24 (11H, m), 7,51 (lH,s) ppm.
I 115 90 2,14 (3H, s), 2,27 (3H, s), 3,59 (3H, s), 3,76 (3H, s), 6,53 - 7,28 (1 IH, m), 7,50 (IH, s) ppm.
I 116 250 2,08 (6H, s), 3,52 (3H, s), 3,75 (3H, s), 6,40 - 7,20 (1 IH, m), 7,50 (IH, s) ppm.
I 117 90 2,24 (6H, s), 3,61 (3H, s), 3,77 (3H, s), 6,63 - 7,30 (1 IH, m), 7,50 (IH, s) ppm.
I 118 90 2,28 (6H, s), 3,60 (3H, s), 3,77 (3H, s), 6,63 - 7,24 (11H, m), 7,51 (IH, s) ppm.
I 119 270 3,58 (3H, s), 3,73 (3H, s), 4,96 (2H, s), 6,80 (2H, d), 6,86 - 6,92 (2H, m), 7,0-7,16 (3H, m), 7,20-7,38 (5H, m), 7,47 (IH, s), ppm.
1 121 270 3,60 (3H, s), 3,76 (3H, s), 4,08 (2H, s), 6,80 - 7,58 (12H, m), 7,47 (IH, s), ppm.
I 122 400 3,59 (3H, s), 3,75 (3H, s), 4,18 (2H, s), 6,85 (2H, d), 7,00 (IH, s), 7,05 (IH, d), 7,10 - 7,35 (5H, m), 7,48 (IH, s), 8,10 (2H, d) ppm.
I 123 400 3,72 (3H, s), 3,88 (3H, s), 4,22 (2H, q), 6,83 (1H, s), 6,88 - 7,0 (3H, m), 7,21-7,42 (4H, m), 7,50 (3H, d), 7,60 (IH, s), 7,66 (IH, m), ppm.
I 124 400 3,70 (3H, s), 3,87 (3H, s), 4,70 (2H, s), 6,80 (IH, d), 6,95 - 7,05 (3H, m), 7,22-7,48 (5H, m), 7,59 (1H, s), 7,65 (2H, s), 7,92 (1H, d) ppm.
I 127 60 1,21 (9H, s), 3,42 (3H, s), 3,46(3H, s), 4,80(2H, s), 6,3-7,3 (12H, m), 7,31 (IH, s) ppm.
I 128 270 3,57 (3H, s), 3,71 (3H, s), 5,32 (2H, s), 6,92 (IH, d), 7,16 (2H, t), 7,24 - 7,43 (8H, m), 7,46 (IH, s), 7,66 (IH, d), 7,76 (IH, d) ppm.
I 129 270 3,51 (3H, s), 3,73 (3H, s), 4,59 (2H, d), 6,70 (1H, t), 6,96 (IH, d), 7,08 (lH,dd),7,19(lH,d), 7,22-7,37 (9H,m),7,41 (lH,s),-7,48 (IH, d), ppm.
I 130 270 3,59 (3H, s), 3,71 (3H, s), 4,29 (2H, s), 6,94 (IH, d), 7,13 - 7,38 (10H, m), 7,45 (IH, s), 7,51 (IH, t), 7,63 (IH, d), ppm.
1 131 270 3,61 (3H, s), 3,78 (3H, s), 6,99 (1H, d), 7,15 - 7,36 (4H, m), 7,44 (1H, t), 7,50 (1H, s), 7,53-7,65 (2H, m), 7,78 (1H, t), 7,89 (1H, d), 8,10-8,19 (2H, m) ppm.
I 132 400 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 5,63 (2H, s), 6,6 - 7,3 (12H, m), 7,47 (IH, s) ppm.
I 133 400 3,60(3H,s), 3,75(3H, s), 4,8 (lH,d), 4,94(lH,d), 6,6-7,7 (13H, m), 7,47 (IH, s) ppm.
I 134 270 1,67 (3H, d), 3,55 (3H, s), 3,70 (3H, s), 5,45 (IH, q), 6,5 - 8,1 (I3H, m), 7,45 (IH, s) ppm.
I 135 270 3,59 (3H, s), 3,73 (3H, s), 5,17 (2H, s), 6,90 - 6,99 (2H, m), 7,12 -7,43 (IH, m), 7,49 (IH, s), 8,08 (IH, s) ppm.
I 136 270 3,55 (3H, s), 3,70 (3H, s), 5,21 (2H, s), 6,91 - 7,0 (2H, m), 7,10-7,19 (IH, m), 7,21-7,38 (9H, m), 7,46 (IH, s), 7,53 - 7,60 (2H, m) ppm.
1 137 270 2,05 (2H, m), 2,78 (2H, t), 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 3,90 (2H, t), 6,5 - 7,3 (13H, m), 7,48 (IH, s) ppm.
158 290
2 3 4
I 138 270 1,78 (4Η, m), 2,65 (2H, m), 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 3,9 (2H, m), 6,5 - 7,3 (13H, m), 7,47 (1H, s) ppm.
I 139 270 1,44-1,85 (6H, m), 2,62 (2H, t), 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 3,87 (2H, t), 6,48 - 7,31 (13H, m), 7,48 (1H, s) ppm.
I 140 270 3,61 (3H, s), 3,76 (3H, s), 5,68 (IH, s), 6,8 - 7,6 (10H, m), 7,50 (1H, s), 7,8 (2H, m) ppm.
I 141 270 3,60 (3H, s), 3,74 (3H, s), 3,89 (3H, s), 6,9 - 7,6 (10H, m), 7,49 (1H, s), 7,9 (2H,m ) ppm.
I 142 270 3,62 (3H, s), 3,78 (3H, s), 6,72 - 7,67 (13H, m), 7,49 (1H, s) ppm.
I 144 270 3,62 (3H, s), 3,80 (3H, s), 3,87 (3H, s), 6,72 - 7,48 (12H, m), 7,48 (1H, s), 7,78 (lH,s) ppm.
I 145 270 3,60 (3H, s), 3,70 (3H, s), 4,23 (4H, m), 6,53 - 7,3 (13H, m), 7,45 (lH.s)
I 146 60 3,40 (3H, s), 3,50 (3H, s), 6,40 - 8,4 (15H, m), 8,95 (1H, s) ppm.
I 147 270 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 5,40 (2H, s), 6,55 - 7,5 (13H, m), 7,47 (1H, s) ppm.
I 148 90 3,53 (3H, s), 3, 1 (3H, s), 3,63 (3H, s), 3,66 (3H, s), 4,90 (2H, s), 6,40 - 7,6 (14H, m) ppm.
I 149 90 3,43 (3H, s), 3,61 (3H, s), 6,4 - 7,4 (10H, m), 7,32 (1H, s), 7,77 (2H, d) ppm.
I 150 90 3,55 (3H, s), 3,65 (3H, s), 3,85 (3H, s), 6,7 - 8,0 (13H, m) ppm.
I 152 270 3,59 (3H, s), 3,74 (3H, s), 5,17 (2H, s), 6,6 - 7,4 (14H, m), 7,47 (1H, s) ppm.
II 9 270 3,63 (3H, s), 3,74 (3H, s), 6,97 - 8,05 (3H, m), 7,10 (IH, d), 7,22-7,33 (4H, m), 7,48 (IH, d), 7,49 (IH, s), 8,54 (2H, d) ppm.
II 10 270 3,60 (3H, s), 3,74 (3H, s), 6,73 - 7,35 (8H, m), 7,49 (1H, s), 8,10 (IH, m), 8,25 (IH, m), 8,38 (IH, m)ppm.
II 14 270 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 5,52 (2H, s), 6,96 (2H, d), 7,07 - 7,40 (8H, m), 7,49 (IH, s), 7,61-7,71 (2H, q) ppm.
II 15 60 3,51 (3H, s), 3,64 (3H, s), 7,40 (IH, s), 6,5 - 7,8 (1 IH, m) ppm.
II 16 270 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 6,74 - 7,35 (9H, m), 7,49 (1H, s), 7,88 (IH, m), 8,43 (1H, m) ppm.
II 20 270 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 6,73 - 7,36 (9H, m), 7,49 (IH, s), 7,89 (IH, m), 8,45 (IH, m)
II 21 270 3,63 (3H, s), 3,78 (3H, s), 5,32 (2H, s), 6,84 - 6,92 (4H, m), 7,10 -7,30 (4H, m), 7,48 (IH, s), 7,98 (IH, s), 8,08 (IH, s) ppm.
II 22 90 3,54 (3H, s), 3,65 (3H, s), 6,76 - 7,68 (12H, m), 7,38 (1H, s) ppm.
II 25 90 3,62 (3H, s), 3,79 (3H, s), 6,8 - 7,5 (8H, m), 7,52 (IH, s) ppm.
II 26 270 3,61 (3H, s), 3,76 (3H, s), 6,66-6,74 (2H, m), 6,79 (1H, dd), 7,00 (1H, d), 7,16 (IH, m), 7,24 - 7,34 (3H, m), 7,47 (1H, s), 8,47 (2H, s), 8,96 (lH,s), ppm.
II 27 90 3,62 (3H, s), 3,76 (3H, s), 4,30 (3H, s), 6,80 - 7,42 (8H, m), 7,50 (IH, s) ppm.
II 29 270 3,61 (3H, s), 3,76 (3H, s), 6,77 (1H, t), 6,86 (2H, m), 7,04 (1H, d), 7,15 (IH, m), 7,29 (3H, m), 7,48 (IH, s), 8,55 (2H, s) ppm.
II 30 270 3,61 (3H, s), 3,75 (3H, s), 6,77 (IH, t), 6,83 - 6,89 (2H, m), 7,04 (1H, d), 7,15 (1H, t), 7,25-7,35 (3H, m), 7,48 (1H, s), 8,47 (2H, s) PPm.
II 32 270 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 3,90 (3H, s), 3,94 (3H, s), 5,67 (IH, s), 6,76 (1H, t), 6,84 (2H, m), 7,00 (1H, d), 7,15 (1H, m), 7,25 - 7,32 (2H, m), 7,48 (IH, s) ppm.
II 35 270 3,61 (3H, s), 3,75 (3H, s), 6,75 (IH, t), 6,83 (IH, dd), 6,95 (IH, dd), 7,07 (IH, d), 7,18 (IH, m), 7,29 - 7,37 (3H, m), 7,49 (IH, s) ppm.
II 36 nmr dla węgla 13 o niesprzężonym protonie przy 67,7 MHz: delta 51,25, 61,59, 106,54, 107,41, 110,85, 114,96, 115,45, 119, 58, 123,72, 125,06, 128,90, 130,05, 132, 41, 152,29, 153,57, 158,81, 160,03, 160,13, 160,22, 167,49, 169,95 ppm
II 37 270 2,72 (3H, s), 3,60 (3H, s), 3,77 (3H, s), 5,08 (2H,s), 6,5 - 7,4 (9H, m), 7.48 (IH, s) ppm.
11 38 270 3,60 (3H, s), 3,74 (3H, s), 5,50 (2H. s). 6,92 - 7,0 (2H, m), 7,0 -7,36 (9H, m), 7,47 (IH, s), 7,50 (IH, d) ppm.
11 39 270 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 5,33 (2H, s), 5,33 (2H, s), 6,90 - 6,96 (2H, m), 7,06-7,18 (3H, m), 7,24-7,34) (3H, m), 7,49 (1H, s), 8,07 (IH, d), 8,14 (IH, d), 8,14 (IH, d), 8,28 (IH, s) ppm.
II 40 270 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 5,31 (2H, s), 6,90 - 6,99 (2H, m), 7,06 (1H, s), 7,10-7,18 (2H, m), 7,25-7,34 (3H, m), 7,49 (1H, s), 8,17 (2H, s) ppm.
158 290
I 41
I 42
I 43
I 44
I 45
I 46
I 60
I 61
I 62
I 63
I 64
I 76
I 77
I 79
I 4
I 6
I 11
I 78
I 82
I 83
III 1
III 2
III 3
III 4
IV 2
270 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 5,50 (2H, s), 6,89 - 6,99 (3H, m),
7,1-7,42 (7H, m), 7,49 (1H, s), 7,62 (1H, t), 7,71 (1H, d), 7,83 (1H, d), 8,0 (1H, d) ppm.
270 3,60 (3H, s), 3,77 (3H, s), 5,49 (2H, s), 6,90 - 6,98 (2H, m), 7,0 (1H, d), 7,08-7,20 (3H, m), 7,24-8,33 (3H, m), 7,39 (1H, d), 7,49 (1H, s) ppm.
270 3,44 (3H, s), 3,70 (3H, s), 5,09 (2H, s), 6,82 (2H, d), 6,90 (1H, s),
7,0 - 7,1 (4H, m), 7,16-7,36 (3H, m), 7,49 (1H, s), 8,05 (2H, d) ppm.
270 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 5,38 (2H, s), 6,82 - 6,98 (3H, m),
7,05-7,20 (3H, m), 7,20-7,35 (3H, m), 7,48 (1H, s), 7,78 (1H, d), 8,43 (1H, s), ppm.
270 3,60 (3H, s), 3,76 (3H, s), 6,74 - 7,38 (9H, m), 7,48, (1H, s), 7,98 (1H, m), 8,30 (1H, m) ppm.
270 3,60 (3H, s), 3,76 (3H, s), 6,75 - 7,37 (9H, m), 7,49 (1H, s), 8,45 (lH, m), 9,03 (1H, m) ppm.
270 3,61 (3H, s), 3,78 (3H, s), 6,28 (1H, m), 6,70 (2H, m), 6,9 - 7,5 (9H, m), 7,48 (1H, s), 9,55 (1H, br, s) ppm.
270 3,60 (3H, s), 3,74 (3H, s), 6,74 - 7,39 (9H, m), 7,50 (1H, s), 8,32 (lH, m), ppm.
270 2,32 (3H, s), 2,54 (3H, s), 3,60 (3H, s), 3,76 (3H, s), 6,72 - 7,35 (8H, m), 7,49 (1H, s), 8,00 (1H, s) ppm.
270 3,60 (3H, s), 3,72 (3H, s), 6,72 - 7,36 (8H, m), 7,50 (1H, s), 8,26 (2H, m) ppm.
270 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 4,04 (3H, s), 6,74 - 7,36 (10H, m), 7,50 (1H, s) ppm.
270 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 5,30 (2H, s), 6,72 (1H, d), 6,87 - 7,35 (9H, m), 7,43 (1H, t), 7,49 (1H, s) ppm.
270 Dane zgodne dla obydwu regioizomerów: 3,60 (3H,s), 3,77 (3H,
s), 5,38 (2H, s), 6,90 - 7,18 (5H, m), 7,23 -7,33 (3H, m), 7,49 (1H, s), ppm. Dane dla głównego izomeru: 6,70 (1H, d), 8,32 (1H, d) ppm, Dane dla drugorzędnego izomeru: 6,98 (1H, d), 8,38 (1H, d) ppm
270 3339 (3H , s) , 3,60 (3H , s) , 3J3 (3H , s) , 3,84 (3H , s) , 5,63 OH , m),
5,85 (1H, m), 6,59 (1H, m), 6,7-7,3 (8H, m), 7,47 (1H, m) ppm.
270 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 6,62 - 7,36 (10H, m), 7,48 (1H, s), 8,38 (2H, m) ppm.
270 3,60 (3H, s), 3,74 (3H, s), 6,66 - 7,37 (10H, m), 7,48 (1H, s), 8,45 (2H, m) ppm.
270 3,60 (3H, s), 3,74 (3H, s), 6,70 - 7,50 (10H, m), 7,49 (1H, s), 8,92 (1H, m) ppm.
270 2,38 (3H, s), 2,41 (3H, s), 3,59 (3H, s), 3,75 (3H, s), 6,29 (1H, s),
6,75 (1H, t), 6,84 (2H, t d), 6,98 (1H, d), 7,15 (1H, t), 7,25 - 7,34 (3H, m), 7,48 (lH,s) ppm.
270 2,90 (6H, s), 3,60 (3H, s), 3,77 (3H, s), 6,18 (1H, d), 6,75 - 7,37 (8H, m), 7,48 (1H, s), 8,22 (1H, d) ppm.
270 Dane zgodne dla obydwu regioizomerów: 3,61 (3H,s), 3,74 (3H,
s), 7,50 (1H, s), ppm, Dane dla głównego izomeru: 2,35 (3H, s) ppm. Dane dla drugorzędnego izomeru: 2,38 (3H, s) ppm
270 3,65 (3H, s), 3,75 (3H, s), 4,97 (2H, s), 6,75 - 6,87 (3H, m), 7,14 (1H, t), 7,21 - 7,40 (9H, m), 7,49 (1H, s) ppm.
270 3,61 (3H, s), 3,73 (3H, s), 6,75 -6,82 (2H, m), 7,02 - 7,17 (2H, m),
7,22 - 7,38 (3H, m), 7,46 (1H, s), 7,47 - 7,59 (4H, m), 7,62 - 7,72 (1H, m), 7,80 (lH,d) ppm.
270 3,63 (3H, s), 3,74 (3H, s), 6,80, (1H, d), 6,86 (1H, s), 6,99 (2H, d),
7,15 -7,37 (6H, m), 7,48 (1H, s), 7,46 (1H, d), 7,93 (1H, d)ppm.
270 3,65 (3H, s), 3,77 (3H, s), 5,08 (2H, s), 6,74 - 6,80 (2H, m), 6,85
-6,89 (1H, d), 7,16 (1H, t), 7,20 - 7,38 (4H, m), 7,49 (1H, s), 7,54 (2H, d), 8,21 (2H,d)ppm.
270 3,64 (3H ,s) , 3,75 33H ,s) ,6,80(lH,d),6,86111) , s),7,O3(lH,d),
7,21 - 7,38 (4H, m), 7,47 (1H, d), 7,48 (1H, s), 8,44 (2H, s), 8,95 (1H, s) ppm.
Związki o wzorze 1 stanowiące substancję czynną środka według wynalazku są aktywnymi czynnikami grzybobójczymi i można ich używać do zwalczania jednego, lub więcej niż jednego spośród następujących patogenów: Pyricularia oryzae na ryżu, Puccinia recondita, Puccinia striiformis i inne rdze na pszenicy, Puccinia hordei, Puccinia, striiformis i inne rdze na jęczmieniu oraz rdze na innych gospodarzach, np. kawie, gruszy, jabłoni, orzechu ziemnym, warzywach i roślinach ozdobnych. Erysiphe graminis (mączniak właściwy) na jęczmieniu i pszenicy i inne mączniaki właściwe na różnych gospodarzach, takie jak Sphaerotheca macularis na szyszkach chmielowych, Sphaerotheca fuliginea na dyniowatych (np. ogórku), Podosphaera leucotricha na jabłoni i Uncinula necator na winorośli. Helminthosporium spp., Rhynchosporium spp., Septoria spp., Pseudodercosporella herepotrichoides i Gaeumannomyces graminis na roślinach zbożowych. Cercospora arachidicola i Cercosporidium personata na orzechu ziemnym oraz inne gatunku z rodzaju Cercospora na innych gospodarzach, na przykład buraku cukrowym, bananie, soi i ryżu. Botrytis cinerea (szara zgnilizna) na pomidorze, truskawce, warzywach, winorośli i innych gospodarzach. Gatunki z rodzaju Alternaria na warzywach (np, ogórku), rzepaku, jabłoni, pomidorze i innych gospodarzach. Venturia inaeąualis (parch) na jabłoni. Plasmopara viticola na winorośli. Inne mączniaki rzekome, takie jak Bremia lactucae na sałacie, Peronospora spp na soi, tytoniu, cebuli i innych gospodarzach, oraz Pseudoperonospora humuli na szyszkach chmielowych i Pseudoperonospora cubensis na dyniowatych. Phytophthora infestans na ziemniaku i pomidorze oraz inne gatunki z rodzaju Phytophthora na warzywach, truskawce, awokado, krzewie pieprzowym, roślinach ozdobnych, tytoniu, drzewie kakowym i innych gospadarzach. Thanatephorus cueumeris na ryżu i inne gatunki z rodzaju Rhizoctonia na różnych gospodarzach, takich jak pszenica i jęczmień, warzywa, bawełna i darń.
Niektóre ze związków o wzorze 1 wykazują szeroki zakres aktywności przeciwgrzybicznej in vitro. Mogą one także wykazywać aktywność przeciw rozmaitym chorobom owoców po zbiorze (np. Penicillium digitatum i italicum, oraz Trichoderma viride na pomarańczach, Gloeosporium musarum na bananach i Botrytis cinerea na winogronach).
Dalej, pewne związki o wzorze 1 mogą być aktywne jako zaprawy nasienne przeciw gatunkom z rodzaju Fusarium, Septoria, Tilletia (śnieć cuchnąca pszenicy, choroba przenoszona przez nasiona), Ustilago, Helminthosporium na zbożach, Rhizoctonia solani na bawełnie i Pyricularia oryzae na ryżu.
Rozmieszczanie się związków o wzorze 1 w roślinach ma charakter układowy. Tym niemniej jednak, związki te są lotne w stopniu wystarczającym do tego, aby wykazywać w fazie pary aktywność przeciwgrzybiczną wobec rośliny.
Wiele ze związków o wzorze 1, w tym te z nich, w których X oznacza 0, są związkami bezpieczniejszymi wobec pewnych upraw (np. winorośli) od związków znanych, strukturalnie pokrewnych.
Sposób zwalczania grzybów polega na tym, że nanosi się na roślinę, na jej nasiona lub na jej stanowisko, lub też na miejsce, w którym są nasiona, użyty w skutecznej ilości związek o wzorze 1 jak zdefiniowano w powyższej części niniejszego opisu, lub zawierający go środek.
Związki o wzorze 1 mogą też być użyteczne jako czynniki grzybobójcze przemysłowe (w przeciwieństwie do rolniczych), np. w zapobieganiu zaatakowania przez grzyby drewna, skór, skóry wyprawionej i zwłaszcza powłok malarskich.
Związków o wzorze 1 można użyć do zwalczania grzybów bezpośrednio, jednak dogodniej jest sformułować je w środki stosując nośnik lub rozcieńczalnik. Tak więc, wynalazek dotyczy środka grzybobójczego zawierającego związek o wzorze 1 jak zdefiniowano w powyższej części niniejszego opisu, oraz dozwolony pod względem grzybobójczym nośnik lub rozcieńczalnik.
Związki o wzorze 1, zastosowane w charakterze czynników grzybobójczych, można nanosić w rozmaity sposób. I tak np., można je nanosić, sformułowane lub nie sformułowane, bezpośrednio na listowie rośliny, na nasiona lub, inaczej, na podłoża, na których rośliny rosną lub mają być uprawiane. Można tu użyć sposobu polegającego na opryskiwaniu, opylaniu albo zastosowaniu ich jako preparatu w postaci kremu lub pasty. Związki te można stosować także jako opary lub granulki do powolnego uwalniania. Nanoszenie może dotyczyć każdej części rośliny, w tym listowia, łodyg, gałęzi lub korzeni, gleby otaczającej korzenie lub też nasion przed ich użyciem w uprawie, bądź też, ogólnie gleby, wody zalewającej ryz albo układów upraw hydroponicznych. Związki o wzorze 1 można również wstrzykiwać do roślin, względnie opryskiwać nimi roślinność z zastosowaniem techniki opryskiwania elektrodynamicznego względnie innych metod niskoobjętościowych.
158 290
Termin „roślina stosowany w niniejszym opisie obejmuje sadzonki, krzewy i drzewa, sposób zwalczania grzybów obejmuje działanie prewencyjne, ochronne, profilaktyczne i wypleniające.
Korzystnie, związków o wzorze 1 używa się w zastosowaniu rolniczym lub ogrodniczym w postaci środka, przy czym typ użytego środka w każdym przypadku zależeć będzie od konkretnego rozpatrywanego zastosowania.
Związki o wzorze 1 mogą występować w postaci proszków do opylania lub granulek zawierających składnik czynny (związek o wzorze 1) i stały rozcieńczalnik lub nośnik, np. wypełniacze, taki jak kaolin, bentonit, ziemia okrzemkowa, dolomit, węglan wapniowy, talk, sproszkowany tlenek magnezowy, ziemia fulerska, gips, diatomit, glinka biała. Granulki takie mogą być gotowymi granulkami, nadającymi się do wprowadzenia do gleby bez dalszego przetwarzania. Granulki te można wytworzyć albo przez impregnację grudek wypełniacza składnikiem czynnym, albo granulowanie mieszaniny składnika czynnego i sproszkowanego wypełniacza. Środki do zaprawiania nasion mogą obejmować czynnik wspomagający przyleganie środka do nasion (np. olej mineralny). Alternatywnie, składnik czynny można formułować w celu zaprawiania nasion stosując rozpuszczalnik organiczny, np. N-metylopirolidon, glikol propylenowy lub dimetyloformamid. Środki mogą istnieć także w postaci proszków zawiesinowych lub granulek zdolnych do dyspersji w wodzie zawierających środki zwilżające lub dyspergujące w celu ułatwienia dyspersji w płynach. Proszki i granulki mogą także zawierać wypełniacze i środki zawieszające.
Koncentraty do emulgowania lub emulsje można wytwarzać przez rozpuszczenie składnika czynnego w rozpuszczalniku organicznym, ewentualnie zawierającym środek zwilżający lub emulgujący, a potem dodanie mieszaniny do wody, która też może zawierać środek zwilżający lub emulgujący. Stosownymi rozpuszczalnikami organicznymi są rozpuszczalniki aromatyczne, takie jak alkilobenzeny i alkilonaftaleny, ketony takie jak izoforon, cykloheksanon i metylocykloheksanon, chlorowane węglowodory, takie jak chlorobenzen i trichloroetan, oraz alkohole, takie jak alkohol benzylowy, alkohol furfurylowy, butanol i etery glikolowe.
Koncentraty suspensyjne w wysokim stopniu nierozpuszczalnych ciał stałych można wytwarzać za pomocą zmielenia w młynie kulowym lub perełkowym ze środkiem dyspersyjnym oraz włączając środek utrzymujący w zawiesinie w celu zatrzymania osiadania ciała stałego.
Środki do użycia w postaci oprysku mogą występować jako aerozole, w których preparat jest utrzymywany w pojemniku pod ciśnieniem w obecności propelenta, takiego jak fluorotrichlorometan lub dichlorodifluorometan.
Związki o wzorze 1 można mieszać w stanie suchym z mieszaniną pirotechniczną w celu wytworzenia środka nadającego się do tworzenia w przestrzeniach zamkniętych dymu zawierającego te związki.
Alternatywnie, związki o wzorze 1 można zastosować w postaci mikrokapsułek. Można je formułować w preparaty z udziałem polimerów podatnych na degradację biologiczną, w celu powolnego, kontrolowanego uwalniania substancji czynnej.
Przez włączenie odpowiednich dodatków, np. dodatków polepszających rozłożenie, siłę przylegania, oporność na deszcz na poddanych działaniu powierzchniach, można lepiej zaadaptować rozmaite środki do różnych zastosowań.
Związków o wzorze 1 można użyć w mieszaninie z nawozami sztucznymi, takimi jak nawozy sztuczne zawierające azot, potas lub fosfor. Korzystne są środki zawierające tylko granulki nawozu sztucznego z włączeniem, np. przez powleczenie, związku o wzorze 1. Granulki takie stosownie zawierają do 25% wag związku o wzorze 1. Tak więc, wynalazek obejmuje też środek nawozowy zawierający nawóz sztuczny i związek o wzorze 1, albo jego sól lub kompleks metaliczny.
Proszki zawiesinowe, koncentraty do emulgowania i koncentraty suspensyjne zawierają zwykle środki powierzchniowo czynne, takie jak środek zwilżający, środek dyspergujący, środek emulgujący lub środek utrzymujący w zawiesinie. Środki te mogą być środkami kationowymi, anionowymi lub niejonowymi.
Odpowiednimi środkami kationowymi są czwartorzędowe związki amoniowe, takie jak bromek cetylotrimetyloamoniowy. Odpowiednimi środkami anionowymi są mydła, sole alifatycznych monoestrów kwasu siarkowego (np. siarczan laurylo-sodowy), oraz sole sulfonowanych związków aromatycznych (np. dodecylobenzenosulfonian sodowy, lignosulfonian sodowy, lignosulfonian
158 290 wapniowy lub lignosulfonian amonowy, naftalenosulfonian butylu oraz mieszanina diizopropylonaftalenosulfonianu sodowego i triizopropylonaftalenosulfonianu sodowego).
Odpowiednimi środkami niejonowymi są produkty kondensacji tlenku etylenu z alkoholami tłuszczowymi, takimi jak alkohol oleinowy lub alkohol cetylowy, lub z alkilofenolami, takimi jak oktylofenol lub nonylofenol i oktylokrezol. Innymi środkami niejonowymi są częściowe etery pochodzące od długołańcuchowych kwasów tłuszczowych i bezwodników heksytolu, produkty kondensacji wspomnianych częściowych eterów z tlenkiem etylenu oraz lecytyny. Odpowiednimi środkami utrzymującymi w zawiesinie są hydrofilowe koloidy (np. poliwinylopirolidon i sól sodowa karboksymetylocelulozy) oraz spęczniające gliny, takie jak bentonit lub atapulgit.
Środki do użycia w charakterze wodnych dyspersji lub emulsji są na ogół dostarczane w postaci koncentratu o wysokim udziale składnika czynnego, a koncentrat rozcieńcza się wodą przed użyciem. Koncentraty te korzystnie powinny być zdolne do wytrzymania przechowywania w ciągu długotrwałego okresu i po tym przechowywaniu nadawać się do rozcieńczenia wodą w celu utworzenia wodnych preparatów, które pozostają homogeniczne w czasie wystarczającym do użycia ich z zastosowaniem zwykłego wyposażenia do opryskiwania. Dogodnie, koncentraty zawierają do 95%, stosowanie 10-85%, np. 25-60% wag. składnika czynnego. Po rozcieńczeniu dla utworzenia preparatów wodnych, stosowne preparaty mogą zawierać składnik czynny w ilościach zmiennych, zależnie od zamierzonego celu, ale można użyć preparatu wodnego zawierającego 0,00055 lub 0,01-10% wag. składnika czynnego.
Środki według wynalazku mogą być łączone z innymi związkami o aktywności biologicznej, np. związkami wykazującymi podobną lub komplementarną aktywność grzybobójczą, lub wykazującymi zdolność regulowania wzrostu roślin, aktywność chwastobójczą lub owadobójczą.
Związkiem stanowiącym czynnik grzybobójczy, który może być łączony ze związkiem o wzorze 1, może być związek zdolny do zwalczania choroby kłosa u roślin zbożowych (np. pszenicy), takiej jak w przypadku gatunków z rodzaju Septoria, Giberella i Helminthosporium, chorób przenoszonych przez nasiona i przez glebę, oraz mączniaka rzekomego i mączniaka właściwego na winogronach, mączniaka właściwego i parcha na jabłoni itp. Dzięki włączeniu innego czynnika grzybobójczego, środek może wykazywać szerszy zakres aktywności aniżeli związek o wzorze 1 sam. Oprócz tego inny czynnik grzybobójczy może wywierać wpływ synergistyczny na aktywność grzybobójczą związku o wzorze 1. Przykładowymi związkami będącymi czynnikami grzybobójczymi, które można łączyć ze środkiem według wynalazku są: karbendazum, benomyl, thiophanate-methyl, thiabendazole, fuberidazole, etridazole, dichlofuanid, cymoxanil, oxadixyl, ofurace, metalaxyl, furalaxyl, benalaxyl, fosetylaluminium, fenarimol, iprodione, prothiocarb, procymidone, vinclozolin, penconazole, myclobutanil, propamocarb, diniconazole, pyrazophos, ethirimol, ditalimfos, tridemorph, triforine, nuarimol, triazbutyl, guazatine, trójoctan 1,1'iminodi(oktametyleno)diguanidyny, buthiobate, propiconazole, prochloraz, flutriafol, hexaconazole, eter (2RS, 5RS)-5-(2,4-dichlorofenylo))tetrahydro-5-(lH-l,2,4-triazol-l-ilometylo)-2-furylo2,2,2-trifluoroetylowy, cyproconazole, terbuconazole, pyraolyitriy, 1-[(2RS, 4RS; 2RS, 4RS)4(bromot2-(2,4-dichlorofenylo))etrahydroforfuaylo]-1Η-1,2,4-triazol, kwas --etylO(5,8-dihydro-8( okso(l,3)-dioksoIo(4,5-g)hhinolinO(7(karboksylowy, kwas (R,S)(l(aminopropylofosfonowy, 3(2,4(dichloaofeyylo)(2(( 1Η-1,2,4-taiazo|(l(ilo)chiyazoliyt4(3H)(On, fluzilazole, taiadimefon, taia( dimenol, dicloburrazol, feypaopimorph, pyrifeyox, fenpropidiy, chlorozolinare, imazalil, fenfuram, harboxiy, oxycarboxiy, merhfuaoxam, dodemorph, BAS 454, blasticidin S, kasugamycyna, edifeyphos, Kitazin P, cykloheksimid, phrhalide, probenazole, isopaorhiolaye, trihyhlazole, 4chlorO(N((cylano/eroksy/metylo)beyzamid, pyroquilon, chlorbenzrhiazoye, neoasozin, polyoxiy D, walidamycyna A, mepaoyil, flutolanil, pencycuron, dihlomeziye, tlenek fenazyny, dimerylodi( tiokaabamiyiay niklowy, rehhlofrhalam, birertayol, bupiaimare, nrahonazole, hydroksyizoksazol, streptomycyna, cyprofuram, biloxazol, quinomerhioyare, dimerhiaimol, l((2(cyjayot2tme( roksyimiyoaherylo)t3(erylomoczyik, fenapanil, rolhlofosmerhyl, pyroxyfur, polyram, maneb, mancozeb, captafol, hhloaothaloyil, anilazine, tiuram, kaptan, folpet, zineb, propineb, siarka, dinocap, dichlone, chloroneb, binapacryl, yitrorhalisopropyl, dodine, dirhiayon, fentin hydiOxide, fentin acetale,, tecnazene, quintozene, dicloran, związki zawierające miedź takie jak tlenochlorek miedzi, siarczan miedzi i ciecz bordoska, a także organiczne związki rtęci.
158 290
Związki o wzorze 1 można mieszać z glebą, torfem lub innymi podłożami w celu ochrony roślin przed chorobami przenoszonymi przez nasiona, przez glebę lub chorobami liści powodowanymi przez grzyby.
Odpowiednimi czynnikami grzybobójczymi, które można łączyć ze środkiem według wynalazku są: pirimicarb, dimethoate, demeton-s-methyl, formothion, carbaryl, isoprocarb, XMC, BPMC, carbofuran, carbosulfan, diazinon, fention, fenitrothion, phenthoate, chlorpyrifos, isoxathion, propaphos, monocrotophas, buprofezin, ethroproxyfen i cycloprothrin.
Związki regulujące wzrost roślin są to związki, które zwalczają chwasty lub formowanie górnej części rośliny z nasionami, względnie wybiórczo zwalczają wzrost mniej pożądanych roślin (np. traw).
Przykładowymi odpowiednimi związkami regulującymi wzrost roślin do użycia wraz ze związkami o wzorze 1 są: gibereliny (np. GAa, GA4 lub GA7), auksyny (np. kwas indolilooctowy, kwas indolilomasłowy, kwas naftoksyoctowy lub kwas naftylooctowy), cytokininy (np. kinetyna, difenylomocznik, benzimidazol, benzyloadenina lub benzyloaminopuryna), kwasy fenoksyoctowe (np. 2,4-D lub MCPA), podstawiony kwas benzoesowy (np. kwas trijodobenzoesowy), morfoaktyny (np. chlorfluoroecol), hydrazyd kwasu maleinowego, glyphosate, N,N-bis(fosfonometylo)glicyna, długołańcuchowe alkohole tłuszczowe i kwasy, dikegulac, paclobutrazol, fluoridamid, mefluidide, podstawione czwartorzędowe związki amoniowe i fosfoniowe (np. chloromeąuat chlorphonium lub mepiąuatchloride), ethephon, carbetamide, 3,6-dichloroanyżan metylu, daminoside, azulam, absoisic acid, isopyrimol, kwas l-(4-chlorofenylo)-4,6-dwumetylo-2-okso-l,2dihydropirydyno-3-karboksylowy, hydroksybenzonitryle (np. bromoxynil), difenzoquat, benzpylpropethyl, 3,6-dichloropicolinic acid, fenpentezol, inabenfide, triapenthenol i teonazene.
Następujące przykłady dotyczą środków odpowiednich w zastosowaniu rolniczym i ogrodniczym, które można formułować ze związków o wzorze 1. Wartości procentowe są wartościami wagowymi.
Przykład I. Koncentrat do emulgowania wytwarza się za pomocą połączenia i zmieszania składników, aż do rozpuszczenia ich wszystkich.
Związek nr 64 z tabeli I 10%
Alkohol benzylowy 30%
Dodecylobenzenosulfonian wapniowy 5%
Oksyetylenowany nonylofenol (13 moli tlenku etylenu) 10%
Alkilobenzeny 45%
Przykład II. Składnik czynny rozpuszcza się w dichlorometanie i utworzonym płynem opryskuje się granulki gliny atapulgitowej. Dopuszcza się następnie do odparowania rozpuszczalnika w celu wytworzenia środka granulowanego.
Związek nr 64 z tabeli I 5%
Granulki atapulgitowe 95%
Przykład III. Środek odpowiedni do zaprawiania nasion wytwarza się za pomocą rozdrobnienia i zmieszania następujących składników.
Związek nr 64 w tabeli I 50%
Olej mineralny 2%
Glinka biała 48%
Przykład IV. Środek w postaci proszku do opylania wytwarza się za pomocą rozdrobnienia i zmieszania składnika czynnego z talkiem.
Związek nr 64 w tabeli I 5%
Talk 95%
Przykład V. Koncentrat suspendujący wytwarza się za pomocą zmielenia w młynie kulowym składników w celu utworzenia zawiesiny wodnej ze zmielonej mieszaniny i wody.
Związek nr 64 z tabeli I 40%
Lignosulfonian sodowy 10%o
Glina bentonitowa 1%
Woda 49%
158 290
Środka tego można używać jako oprysku przez rozcieńczenie wodą względnie można go nanosić bezpośrednio na nasiona.
Przykład VI. Środek w postaci proszku zawiesinowego wytwarza się za pomocą zmieszania ze sobą i rozdrobnienia składników, aż wszystkie one zostaną dokładnie wymieszane.
Związek nr 64 w tabeli I 25%
Siarczan laurylo-sodowy 2%
Lignosulfonian sodowy 5%
Krzemionka 25%
Glinka biała 43%
Przykład VII. Związki o wzorze 1 bada się pod względem zwalczania szeregu różnych chorób liści roślin powodowanych przez grzyby. Stosuje się następujące metody.
Prowadzi się hodowlę roślin na John Innes Potting Compost (nr nr 1 lub 2) w minidoniczkach o średnicy 4 cm. Związki badane formułuje się albo za pomocą zmielenia w młynie kulowym wraz z wodnym roztworem Dispersolu T, albo jako roztwór w acetonie lub mieszaninie aceton/etanol, który rozcieńcza się do żądanego stężenia bezpośrednio przed użyciem. W przypadku chorób liści preparatami (100 ppm składnika czynnego, jeśli nie wskazano inaczej) opryskuje się listowie oraz stosuje się je na korzenie rośliny w glebie. Oprysk stosuje się do uzyskania maksymalnej retencji, a korzenie zrasza się do końcowego stężenia w przybliżeniu 40 ppm składnika czynnego/sucha gleba. W przypadku stosowania oprysku na rośliny zbożowe, dodaje się Tween 20, do uzyskania końcowego stężenia 0,05%.
W większości testów, związki o wzorze 1 stosuje się na glebę (korzenie) oraz na listowie (za pomocą opryskiwania) dzień lub dwa dni przed zainokulowaniem rośliny danym czynnikiem chorobotwórczym. Wyjątek stanowi tylko test z zastosowaniem Erysiphe graminis, w którym to teście rośliny inokuluje się o 24 godziny wcześniej niż następuje poddanie ich działaniu badanego związku. Patogeny liści nanosi się za pomocą opryskiwania liści roślin stosowanych w teście zawiesiną zarodników. Po dokonaniu inokulowania, rośliny umieszcza się w odpowiednim otoczeniu, aby dopuścić do rozwoju zakażenia, a następnie inkubuje się je tak długo, jak długo jest to potrzebne aby postęp choroby stał się możliwy do oszacowania. Okres między zainokulowaniem roślin a oszacowaniem postępu choroby jest zmienny i waha się w zakresie od czterech dni do czternastu dni, w zależności od rodzaju choroby i warunków, które stwarza otoczenie.
Poziom zwalczenia choroby rejestruje się z wykorzystaniem następującego stopniowania:
= brak choroby = ślady do 5% stopnia rozwoju choroby u roślin, na które nie działano — 6-25% stopnia rozwoju choroby u roślin, na które nie działano =226^-^59% stopnia rozwoju choroby u roślin, na które nie działano = 60-100% stopnia rozwoju choroby u roślin, na które nie działano.
Otrzymane wyniki przedstawiono w tabeli VI.
Tabela VI
Związek nr Tabela nr Puccinia Recondita pszenica Erysiphe Graminis jęczmień Venturia Inaequalis jabłko Pyricularia Oryzae ryż Cercospora Arachidicoia orzech ziemny Piasmopara Viticoia winorośl Phytophthora Infestans pomidor
1 2 3 4 5 6 7 8 9
1 1 4 4 4 4 4 4 3
2 I 4 2 4 4 4 4 0
3 I 3 0 4 2 4 4 0
4 I 4 4 4 3 4 4 3
5 1 4 4 4 3 4 4 2
2 II 4 4 4 4 4 4 4
6 I 3 4 4 3 4 4 0
8 1 4 3 4 4 4 4 4
11 I 4 3 4 4 — 4 0
12 I 4 4 0 0 4 4 4
8 II 4 4 4 3 4 4 4
158 290
2 3 4 5 6 7 8 9
1 IV 4 0 4 4 4 4 3
13 I 4 3 4 4 4 4 4
14 I 4 4 4 3 4 4 2
15 I 4 3 4 3 4 4 3
16 I 4 0 4 4 3 4 3
17 I 4 3 4 O 4 4 3
18 I 4 3 3 4 4 4 4
13 II 4 4 4 4 2 4 3
14 II 0 4 4 3 4 4 3
19 I 4 2 4 3 4 4 3
20 I 3 0 3 2 O 4 2
21 I 4 4 3 4 4 4 4
15 II 4 4 4 4 4a — O
16 II 4 3 4 4 4 4 4
22 I 4 3 4 4 4 3 4
23 I 3 4 4 3 3 4 3
21 II 4 4 O 3 1 4 3
22 II 3 4 4 4 2 4 3
27 I 3 0 4 O O 4 O
23 II 4 4 4 3 4 4 1
24 II 4 4 4 4 4 4 4
28 I 1 0 4 1 4 4 O
25 II 0 0 O O O 2 O
26 II 3 4 4 4 2 4 3
2 IV 3a Oa 4a 3a 4a 4a Oa
28 II 4 4 4 3 4 4 3
29 II 4 4 4 4 4 4 3·
32 II 4 3 4 3 2 4 O
33 II 4 3 4 4 4 4 4
34 II 1 O 4 O 1 4 O
29 I 4 4 4 2 4 4 2
35 II 4 O 3 1 O 4 3
37 II 4 4 4 4 4 4 4
38 II 3 4 4 3 1 4 O
39 II 4 4 4 4 4 4 3
44 II 3 4 4 4 4 4 3
30 I 3 O 4 3 2 4 O
31 I 4 3 4 4 4 4 3
32 I 4 4 4 4 4 4 4
33 I 4 3 4 3 4 4 4
34 I 4 4 4 3 4 4 4
36 I 4 4 4 4 4 4a 4
37 I 4 4 4 3 4 4 4
38 I 4 3 4 3 4 4 3
39 I 4 3 4 4 4 4 2
40 I 4 4 4 3 4 4 4
41 I 4 2 4 4 4 4 4
42 I 4 3 4 — 4 4 4
43 I 4a 4a 4a 4a — 4a 4a
3 III Oa Oa 4c 4a 4a Oc Oc
44 I 4 4 4 4 4 4 3
45 I 4 2 4 4 4 4 2
46 I 4 4 4 4 4 4 4
47 I 4 4 4 4 4 4 3
48 I 4 4 4 3 4 4 4
49 I 4 4 4 3 4 4 O
50 I 4 4 4 3 4 3 3
51 I 4 4 4 3 4 4 O
52 I 4 3 4 3 4 4 1
53 I 3 3 4 4 3a — O
54 I 3 3 4 3 4 O O
55 1 4 4 4 4 3a — O
56 I 4 4 4 4 3 4 O
57 I 4 4 4 3 — 4 O
58 I 1 1 O O 2 4 O
60 I 4 4 4 4 4a — O
61 I 4 4 4 4 3a — 1
62 I 4 4 4 4 4 4 3
158 290
1 2 3 4 5 6 7 8 9
63 I 4 4 4 3 4 3
64 I 4 4 4 4 4 4 0
65 I 4 4 4 — 4 4 4
66 1 4 3 4 — 4 4 4
67 I 4 4 4 3 3a — 0
68 I 4 3 3 — 4 4 4
69 I 4 3 4 2 4 4 0
70 I 4 2 4 4 4 4 0
71 I 4 4 4 0 3 4 3
72 I 4 3 4 — 4 4 2
73 I 4 2 4 0 4 4 2
74 1 4 3 4 4 3 4 0
75 I 4 4 4 4 3 4 0
76 I 4 4 4 4 3 4 2
77 I 4 3 4 4 4 4 0
78 I 4 1 4 3 4 4 0
79 I 4 0 0 3 — 4 1
80 I 3 4 4 4 4 4 1
81 1 4 0 4 1 4 4 0
82 I 4 0 4 4 — 4 0
84 1 Oa Oa — 2a — 4a 2a
85 I 4 1 2 3 — 4 0
86 I 4 4 4 4 4 4 1
87 I 4 3 4 3 — 4 3
88 I Oa 4a 3a Oa — 4a Oa
89 I 3a la Oa la 4a 3a 3a
90 I 1 0 0 0 — 0 0
91 1 4 0 3 2 — 4 0
92 I 4 2 4 4 — 4 4
93 1 4 4 4 3 4 4 3
94 I 4 4 4 3 4 4 2
95 1 3 4 4 3 4 4 3
96 I 3 4 4 4 3 4 3
97 I 4 4 4 3 1 4 2
98 I 4 3 0 4 1 4 3
99 I 4 4 0 4 3 4 3
100 I 3 4 0 4 4 4 4
102 1 3 4 0 4 4 4 3
103 I 3 4 0 4 4 4 4
104 I 4 4 4 3 4 4 2
105 I 4 3 4 4 4 4 0
106 I 4 4 4 4 4 0 0
107 I 4 1 4 4 4 4 0
108 I 4 4 4 3 4 4 2
109 I 4 1 0 4 4 4 3
110 1 3a 4a 4a 4a 4a 3a Oa
III I 4 3 4 3 4 4 4
112 1 4 4 4 2 4 4 2
113 I 4 3 4 4 4 4 2
114 I 4 2 4 4 4 4 0
115 I 4 4 4 4 4 4 0
116 I 4 3 4 4 4 . 4 0
117 I 3a la 4b 4a 4a 4b 3b
118 I 4 3 4 3 4 4 3
119 1 4 4 4 4 4 4 0
120 I 3 0 3 2 2 4 2
121 I 4a 3a 4a 4a 4a 4a 2a
122 I 2 0 4 4 2 4 0
123 I 4a 3a 4a 4a 4a — Oa
124 1 4 2 2 3 4 4 3
125 I 4 4 4 3 3 3 0
126 I 4 3 3 0 4 3 0
127 I 4 4 4 4 4a 0
128 I 3 0 4 0 0 4 0
129 I 4 4 4 0 — 4 0
130 I 3 0 4 1 4 4 0
131 I 4 0 3 0 4 4 0
132 I 4 2 4 3 4 4 1
158 290
1 2 3 4 5 6 7 8 9
6 III 4 2 3 3 4 1
133 I 4 3 4 4 4 4 3
7 III 4 2 3 0 0 3 0
134 I 4 3 4 4 4 4 0
135 I 4 2 4 4 4 4 0
136 I 4 1 4 3 4 4 0
145 I 4 4 4 4 4 4 3
146 I 4 3 4 4 4 3 4
a = oprysk liści 25 ppm b = oprysk liści 15 ppm c = oprysk liści 10 ppm — c d Tabeli VI = brak próby
1 2 3 4 5 6 7 8 9
56 II 3 0 4 0 3 4 0
57 II — 4d 4 3d 4d 4 1
58 II 4 4 4 — 4 4 4
59 II Oc Oc 3c Oc Oc — Oc
65 II 4 4 4 4 4 4 0
56 II 4 3 4 2 4 4 3
67 II 4 4 4 4 4 4 0
68 II 3 3 4 2 4 4 0
69 II — 0 3 4 4 4 1
70 II 4 4 4 2 — 4 3
71 II 3 4 4 2 3 4 2
72 II 3c 2c — 2c 2c Oc Oc
73 II 3 4 4 0 3 4 2
74 II — 4 4 3 2 4 2
75 II — 4 4 4 4 4 4
77 II 4 4 4 4 4 4 3
80 II 4 4 4 0 — 4 0
81 II 4 3 4 2 — 4 4
84 II 3 0 4 — 3 4 4
85 II 4 1 2 — 3 4 0
86 II 3 0 4 — 2 4 4
87 II 4 4 4 — 4 4 4
88 II 3 0 4 — 1 4 3
90 II 4 4 4 — 4 4 3
91 II 4 3 4 — 3 4 3
92 II 0 0 0 — 3 4 0
93 II 3 3 1 — 3 4 0
94 II Oa 0a Oa Oa la Oa Oa
95 II 4 4 4 — 3 4 0
96 II 4 4 4 — 4 4 4
97 II 4 0 3 — 4 4 4
98 II 4 3 4 — 4 4 4
99 II 4 4 4 — 4 4 4
100 II 3 0 3 — 2 4 0
101 II 4 4 4 — 4 4 3
102 II 4c 4c — 3a 4c 4c 4c
103 II 3 0 4 — 2 4 4
104 II 4 3 2 3 4 0
105 II 4 3 4 — 4 4 2
106 II 0 4 4 0 2 4 0
107 II 4 2 4 — 2 4 4
108 II 4 3 4 — 3 4 4
109 II 4 3 4 — 4 4 3
110 II 3 0 4 — 3 4 1
111 II 4 2 4 — 4 4 2
112 II 4 4 4 — 4 4 2
113 II 4 2 3 — 4 4 2
114 II Oe Oe 4e Oe Oe — 0
115 II — 0 0 4 2 4 2
116 II — 0 0 1 4 4 2
117 II — 2 0 4 3 4 4
118 II — 2 4 3 2 4 0
120 II 4 4 4 3 — 4 1
158 290
5 6 7 8 9
121 II 4 4 4 4 4 4 4
122 Π 4 4 4 4 4 4 3
123 II 4 4 4 4 3 4 4
124 II 4 3 4 0 — 4 4
125 11 4 4 4 3 — 4 0
126 II 4 4 4 0 4 4 0
127 II 4 4 4 0 4 4 0
128 II — 4c 4c 2c 4c 4c Oc
129 II — 4 4 3 4 4 1
130 II — 4 4 3 4 4 3
131 II 4 3 3 0 4 2 0
132 11 — 4 4 4 4 4 4
133 II — 4c 4c 2c 4c 4c Oc
135 II — Oc — Oc 2c — —
136 II 3 0 4 0 4 4 3
137 II 4 1 3 3 4 4 I
138 II 3c lc 4c 3c 2c 4c Oc
139 II 4 4 4 4 4 4 4
140 11 4 4 4 3 2 4 2
141 II 0 1 0 0 1 — 0
142 II 4 2 0 0 2 4 3
143 II 3 1 0 2 0 4 0
145 II 0 2 4 4 0 4 4
146 II 3 0 4 0 — 4 4
147 11 3 0 4 0 — 4 4
148 II 4 4 4 1 — 4 3
149 II 4 2 4 0 3 4 0
150 Π 4 4 4 4 4 — 4
151 II 4 4 4 4 4 4 4
152 II 4c Oc 4c 3c 2c 3c Oc
153 II 0 0 3 0 — 4 0
154 II 4 4 4 3 4 4 4
153 I 1 0 0 0 0 3 0
154 I 4 4 4 — 4 4 3
155 I 3 2 4 — 3 4 3
156 I 3 0 4 2 4 4 0
157 I 4 4 4 — 3 4 4
158 I 2 4 3 — 2 4 3
159 I 0 3 I — 0 2 0
160 I 3 4 4 — 3 4 4
161 I 3 4 4 — 4 4 4
162 I 4 3 4 — 4 4 3
163 I 4 1 4 — 4 4 2
164 I 4 2 4 — 4 4 3
165 I — 0 0 0 4 4 3
166 I 4 1 4 — 4 4 2
167 I 4 4 4 0 4 4 0
168 1 2 0 3 — 3 4 1
25 I 4 0 4 3 0 4 4
120 1 3 0 3 2 2 4 2
137 I 3 3 4 4 4 0 0
138 I 3 4 4 4 4 4 0
139 I 3 4 4 4 4 4 0
147 I 4 4 4 4 4 4 2
152 I 2 2 4 4 2 3 0
79 II 3 2 4 4 0 4 1
10 I 4 4 4 4 4 4 3
26 I 3 0 4 0 0 4 0
140 1 4 3 3 2 4 4 0
148 1 4 4 4 2 3 4 3
149 1 4 3 4 2 2 4 2
150 I 4 2 4 3 2 4 2
4 11 2 0 4 0 3 4 0
8 II 4 3 4 — 4 4 0
6 II 4 4 4 4 4 4 2
5 II 4 4 4 4 3 4 2
158 290
1 2 3 4 5 6 7 8 9
7 II 4 4 4 4 4 4 2
3 II 4 2 4 2 4 4 4
2 II 3 4 4 4 4 4 4
1 II 3 0 3 — 0 4 3
13 I 4f — 4f 2f 3f 4f 4f
a = 25 ppm oprysk liści b = 15 ppm oprysk liści c= lOppm oprysk liści d = 15 ppm połączony oprysk liści i nawadnianie korzeni e = 40 ppm oprysk liści — = brak testu
Związki o wzorze 1 stanowiące substancję czynną środka według wynalazku można wytwarzać sposobami, z których pewne objaśniono na schematch 1-8. W schematach tych symbole Z, X, A, K, R1, R2 mają wyżej podane znaczenie, R3 oznacza wodór, Ci-ąalkil lub fenyl, R4 oznacza wodór, Ci-ąalkil lub COR1, R5 oznacza ewentualnie podstawiony fenyl, Re oznacza wodór lub metal, taki jak sód lub potas, R oznacza grupę alkilową i L oznacza grupę opuszczającą, taką jak halogenek (chlorek, bromek lub jodek), grupa CH3SO4 (anion) lub sulfonyloksylowa (anion). Każde z przejść opisanych w schematach 1-8 przeprowadza się we właściwej temperaturze i to albo w środowisku stosownego rozpuszczalnika, albo w nieobecności rozpuszczalnika.
Schemat 1 objaśnia sposoby, którymi ugrupowanie estru metylowego /ł-metoksypropenowego można skonstruować w końcowych stadiach procesu wytwarzania związków stanowiących substancję czynną środka według wynalazku ze związków prekursorowych z uprzednio uformowanym szkieletem 3 pierścieni aromatycznych. Alternatywnie, ugrupowanie estru metylowego kwasu /ł-metoksypropenowego można skonstruować we wcześniejszym stadium procesu i w tym przypadku stadium, lub stadia końcowe obejmują opracowanie innych części cząsteczki związków stanowiących substancję czynną środka według wynalazku w celu utworzenia szkieletu 3 pierścieni aromatycznych. Przykłady sposobów postępowania tego, rodzaju przedstawione są na schematach 3-8.
Niezależnie od tego, w jakim porządku przeprowadza się stadia procesu wytwarzania związków stanowiących substancję czynną środka według wynalazku, wiązanie difenyloeterowe lub tioeterowe, które jest wspólne wszystkim wspomnianym związkom o wzorze 1 stanowiącym substancję czynną środka według wynalazku, można utworzyć jedną z reakcji sprzęgania uwidocznionych na schemacie 2. Przegląd dotyczący metody Ullmanna syntezy eterów podają A. A. Moroz i M. S. Shrartsberg, Russian Chem. Reviews, 43, 679 (1974). Patrz także: D. Hands, H. Marley, S. J. Skittral, S. Η. B. Wright i T. R. Verhoeven, J. Heterocyclic Chem., 23, 1333 (1986). Tego typu sprzęgania często prowadzi się w obecności katalizatora, składającego się z metalu przejściowego albo soli lub związku metalu przejściowego, takiego jak miedź lub sól miedzi lub związek miedzi, względnie ich mieszanina. W schemacie 2 symbol W oznacza albo grupę o wzorze Ζ-Χ-, w którym Z i X mają wyżej podane znaczenie, albo grupę, którą można przekształcić z wykorzystaniem typowych, opisanych w literaturze chemicznej, sposobów postępowania, w grupę o wzorze Ζ-Χ-. I tak np., W może oznaczać-OH,-SH lub-NHR4. Symbol Y oznacza albo związane w położeniu a ugrupowanie estru metylowego kwasu /ł-metoksypropenowego związków o wzorze 1 stanowiących substancję czynną środka według wynalazku, albo grupę, którą można przekształcić w tego rodzaju ugrupowanie z wykorzystaniem typowych metod opisanych w literaturze chemicznej i/lub opisanych w schemacie 1 i następujących ustępach. I tak np., Y może oznaczać -CH2COOH, -CH2COOMe lub -CHO. W kontekście schematu 2, L korzystnie oznacza halogen. Tak więc, związki o wzorze 11 reagują ze związkami o wzorze 12 w warunkach reakcji Ullmanna, już opisanej, w wyniku czego otrzymuje się związek pośredni o wzorze 8. Przykładowo, w jednej z reakcji sprzęgania pokazanych na schemacie 2, podstawione 3-fenoksyfenole, w postaci soli, poddaje się sprzęganiu z solami kwasu 2-bromo- lub 2-chlorofenylooctowego, w wyniku czego, po zakwaszeniu, otrzymuje się podstawione kwasy 2-(3-fenoksyfenoksy)fenylooctowe (porównaj, np.: brytyjski opis patentowy nr 2078-743, Ihara Chem. Ind., 80.06.27). Alternatywnie, związki pośrednie o wzorze 8 można wytworzyć za pomocą poddania związków o wzorze 9 reakcji ze związkami o wzorze 10 w warunkach już opisanej reakcji Ullmanna.
158 290
Sposób wytwarzania związków o wzorze 1 polega na tym, że poddaje się związek o wzorze ogólnym 12a, w którym Y' oznacza halogen, reakcji z fenolem lub tiofenolem o wzorze ogólnym 1la, w obecności zasady, albo z solą fenolu lub tiofenolu o wzorze 1 la, korzystnie w obecności katalizatora, który zawiera odpowiedni metal przejściowy, sól lub związek metalu przejściowego, albo ich mieszaninę.
Związki o wzorze 1 można wytworzyć z fenylooctanów o wzorze 3 lub ketoestrów o wzorze 4 w stadiach procesu przedstawionych na schemacie 1.
I tak, związki o wzorze 1 wytwarza się za pomocą poddania fenylooctanów o wzorze 3 działaniu zasady, takiej jak wodorek sodowy lub metanolan sodowy, i mrówczanu metylu. Jeżeli następnie związek o wzorze CH3L, w którym L ma wyżej podane znaczenie, doda się do mieszaniny reakcyjnej, można otrzymać związki o wzorze 1. Jeżeli do mieszaniny reakcyjnej doda się kwas protonowy, otrzyma się związki o wzorze 2, w którym R6 oznacza wodór. Alternatywnie, z mieszaniny reakcyjnej można wyodrębnić związek o wzorze 2, w którym R6 oznacza metal, taki jak sód.
Związki o wzorze 2, w którym R6 oznacza metal, można przekształcić w związki o wzorze 1 za pomocą poddania ich reakcji ze związkiem o wzorze CH3L, w którym L ma wyżej podane znaczenie. Związki o wzorze 2, w którym R6 oznacza wodór, można przekształcić w związki o wzorze 1 na drodze, kolejno, poddania działaniu zasady, takiej jak węglan potasowy, oraz reakcji ze związkiem o wzorze ogólnym CH3L.
Alternatywnie, związki o wzorze 1 można wytworzyć z acetali o wzorze 4 za pomocą eliminacji metanolu w warunkach albo kwasowych albo zasadowych. Przykładowymi odczynnikami, lub mieszaninami odczynników, których użyć można w tego rodzaju przemianie, są: diizopropyloamidek litowy, wodorosiarczan potasowy (patrz np.: T. Yamada, H. Hagiwara i H. Uda, J. Chem. Soc., Chemical Communications, 838 /1980/ i podane tam odnośniki), oraz trietyloamina, często w obecności kwasu Lewisa, takiego jak tetrachlorek tytanu (patrz np. K. Nsunda i L. Heresi, J. Chem. Soc., Chemical Communications, 1000 /1985/).
Acetale o wzorze 4 można wytworzyć za pomocą poddania acetali metylowo-sililowych ketenów o wzorze 5, w którym R oznacza grupę alkilową reakcji z ortomrówczanem trimetylu w obecności kwasu Lewisa, takiego jak tetrachlorek tytanu (patrz np.: K. Saigo, M. Osaki i T. Mukaiyama. Chemistry Letters, 769 /1976/).
Acetale metylowo-sililowe ketenów o wzorze 5 można wytworzyć z fenylooctanów o wzorze 3 na drodze reakcji z zasadą i halogenkiem trialkilosililu o wzorze R3SiCl lub R3S1B1·, takim jak chlorek trimetylosililu, albo z zasadą, taką jak trietyloamina i trifluorometanosulfonianem trialkilosililu o wzorze RsSi-OSOgCFs (patrz np. C. Ainsworth, F, Chen i Y. Kuo, J. Organometallic Chemistry, 46, 59 /1972/).
Nie zawsze jest rzeczą niezbędną wyodrębianie związków pośrednich o wzorach 4 i 5. W odpowiednich warunkach związki o wzorze 1 można wytworzyć z fenylooctanów o wzorze 3 metodą „jednogarnkową na zasadzie kolejnego dodawania odpowiednich, wyszczególnionych powyżej odczynników.
Alternatywnie, związki o wzorze 1 można wytworzyć za pomocą poddania ketoestrów o wzorze 6 reakcji z odczynnikiem metoksymetylenującym, takim jak metoksymetylenotrifenylofosforan (patrz np.: W. Steglich, G. Schramm, T. Ankę i F. Oberwinkler, opis patentu europejskiego nr 0044448, 1980.07.04).
Ketoestry o wzorze 6 można wytworzyć sposobami opisanymi w literaturze. Do szczególnie korzystnych sposobów należy (i) reakcja odpowiednich halogenków fenylomagnezowych lub związków typu fenylolitu ze szczawianem dimetylu z zastosowaniem metody opisanej przez L. M. Weinstocka, R. B. Currie i A. V. Lovella, Synth. Commun., 11, 943 /1981/ (i podane tam odnośniki); (ii) utlenianie fenylooctanów o wzorze 3 z użyciem ditlenku selenu, na ogół w nieobecności rozpuszczalnika i na ogół w temperaturze powyżej 100°C, oraz (iii) utlenienie estrów kwasu migdałowego z użyciem np. tlenku manganowego, w środowisku stosownego rozpuszczalnika.
Fenylooctany o wzorze 3 i odpowiednie kwasy fenylooctowe o wzorze 7 można także wytwarzać licznymi innymi metodami opisanymi w literaturze chemicznej. I tak np., szereg użytecznych metod opisali: D. C. Atkinson, K. E. Godfrey, B. Meek, J. F. Saville i M. R. Stillings, J. Med. Chem., 26, 1353 /1983// oraz D. C. Atkinson, K. E. Godfrey, P. L. Meyers, N. C. Phillips, M. R.
158 290
Stillings i A. P. Welbourn, J. Med. Chem., 26, 1361 /1983/. Dalej, wiele metod opisanych jeśli chodzi o wytwarzanie estrów i kwasów 2-arylopropionowych przez J-P. Rieu, A. Boucherle, H. Cousse i G. Mouzin'a, Tetrahederon, 42, 4095 /1986/, także nadaje się do zastosowania przy wytwarzaniu fenylooctanów o wzorze 3 i kwasów fenylooctowych o wzorze 7 z zastosowaniem odpowiednich związków prekursorowych, w których obecne są już orto-podstawiony podstawnik fenoksylowy i podstawnik E.
Schematy 3, 4, 5, 6 i 7 objaśniają przykładowe związki pośrednie zawierające ugrupowanie estru metylowego kwasu /3-metoksypropenowego i pokazują, jak związki te można przekształcić w pewne specyficzne typy związków o wzorze 1.
tak, w schemacie 3, w obecności zasady, a niekiedy w obecności katalizatora stanowiącego metal przejściowy lub sól metalu przejściowego, takiego jak katalizator stanowiący miedź lub sól miedzi, związki o wzorze 13 reagują z aromatycznymi lub heteroaromatycznymi związkami o wzorze ZL, w którym Z i L mają wyżej podane znaczenie, albo z solami jodoniowymi o wzorze Z2J+T, w którym Z ma wyżej podane znaczenie, a T” oznacza przeciwjon, taki jak jon halogenku, albo ze związkami typu arylo- lub hetero-arylobizmutu, w wyniku czego otrzymuje się związki o wzorze 14. Oprócz tego, w obecności zasady, związki o wzorze 13 reagują z halogenkami arylo- lub heteroarylosulfonylu o wzorze ZSO2Q, w którym Z ma wyżej podane znaczenie, a Q oznacza halogen, w wyniku czego otrzymuje się związki o wzorze 15. Dalej, także w obecności zasady, związki o wzorze 13 reagują ze związkami aryloalkilowymi lub heteroaryloalkilowymi o wzorze ZCHR1L, w którym Z, R1i L mają wyżej podane znaczenie, w wyniku czego otrzymuje się związki o wzorze 16.
W schemacie 4, tiole o wzorze 17, na ogół w obecności zasady, reagują z aromatycznymi lub heteroaromatycznymi związkami o wzorze ZL, albo z solami jodoniowymi o wzorze Z2J+T”, albo ze związkiem typu arylo- lub heteroarylobizmutu, w wyniku czego otrzymuje się związki o wzorze 18 na drogach analogicznych do reakcji odpowiednich fenoli o wzorze 13 pokazanych na schemacie 3. Podobnie, i znów w obecności zasady, tiole o wzorze 17 reagują ze związkami aryloalkilowymi lub heteroaryloalkilowymi o wzorze ZCHR1L, w wyniku czego otrzymuje się związki o wzorze 19. Sulfidy o wzorze 18 i 19 można utlenić do odpowiednich sulfotlenków i sulfonów metodami typowymi, opisanymi w literaturze chemicznej.
W schemacie 5, związki o wzorze 20 reagują z pochodnymi hydroksylowymi aromatycznych lub heteroaromatycznych związków o wzorze ZOH, w którym Z ma wyżej podane znaczenie, często w obecności zasady, z utworzeniem związków o wzorze 21. Dalej, związki o wzorze 20 reagują z trialkilofosforynami o wzorze P(OR)3 lub ze związkami o wzorze M+P”(O)(OR)2, w którym R ma wyżej podane znaczenie w każdym przypadku, a M oznacza metal, taki jak sód lub lit, w wyniku czego otrzymuje się fosfoniany o wzorze 22. Fosfoniany o wzorze 22, w obecności zasady, reagują z aldehydami lub ketonami o wzorze Zr1C:O, w którym Z i R1 mają wyżej podane znaczenie, w wyniku czego otrzymuje się związki olefinowe o wzorze 24. Poza tym, aldehydy lub ketony o wzorze 23, poddane reakcji z anionami fosfonianowymi o wzorze ZR1 C”P(O)(OR)2M+, w którym Z, R, R1 M mają wyżej podane znaczenie, albo z odpowiednimi fosforanami, także dają olefiny o wzorze 24. Olefiny o wzorze 24 można zredukować do związków o wzorze 25 na drodze np. uwodornienia z użyciem odpowiedniego katalizatora.
W schemacie 6, związki o wzorze 26, w obecności zasady, reagują z halogenkami kwasowymi o wzorze ZCOQ, w którym Z i Q mają wyżej podane znaczenie albo, w obecności odpowiedniego środka odwadniającego, reagują z kwasami o wzorze ZCO2H, w którym Z ma wyżej podane znaczenie, w wyniku czego otrzymuje się związki o wzorze 27.
Związki pośrednie o wzorze 26 można także przekształcić w związki o wzorze 1 innego typu, wykorzystując metody opisane w literaturze chemicznej. I tak np., związki o wzorze 26, w którym R4 oznacza wodór, można przekształcić, poprzez dwuazowanie, w odpowiednie chlorki sulfonylu (porównaj: Organie Syntheses, 60, 121 /1981/), a następnie, poddając działaniu alkoholi lub fenoli w obecności zasady, w estry kwasu sulfonowego.
Związki o wzorze 1, w którym co najmniej jeden z symboli A i B oznacza wodór, można przekształcić w związki o wzorze 1, w którym co najmniej jeden z symboli A i B oznaczają pewne podstawniki (takie jak halogen albo grupa nitrowa lub acylowa) na drodze podstawienia elektrofilowego w sensie procesów typu opisanego w literaturze chemicznej.
158 290
Związki pośrednie o wzorach 13, 17, 20, 22 i 26 można wytworzyć sposobami opisanymi w literaturze chemicznej oraz sposobami typu procesów przedstawionych w schematach 1 i 2. I tak np., związki o wzorze 20, w którym L oznacza brom, można wytworzyć ze związków o wzorze 20, w którym L oznacza H, na drodze reakcji z N-bromoimidem kwasu bursztynowego lub N,Ndibromodimetylohydantoiną, ewentualnie z zastosowaniem napromieniowania światłem.
Związki pośrednie o wzorach 9, 10, 11, 12, ZL, Z2J+T, ZCHR1L, ZSO2Q, ZOH, ZR1C:O, ZR1C”P(O) (OR)2M+, ZCOQ i ZCO2H można wytworzyć sposobami opisanymi w literaturze chemicznej.
W schemacie 7 związki o wzorze 28 można poddać utlenianiu, np. z użyciem dichromianu pirydyniowego w środowisku stosownego rozpuszczalnika, takiego jak chlorek metylenu, lub chlorku oksalilu w sulfotlenku dimetylowym w obecności zasady (utlenienie Swerna), w wyniku czego otrzymuje się aldehydy (przy czym R2 oznacza H) lub ketony (przy czym R2 oznacza grupę alkilową) o wzorze 23. Aldehydy lub ketony o wzorze 23 mogą reagować z hydroksyaminami o wzorze ZONH2 lub ZCHR1ONH2, albo z hydrazynami o wzorze ZNR1NH2, w którym Z i R1 mają wyżej podane znaczenie, w wyniku czego otrzymuje się związki o wzorze 1, w którym X oznacza grupę, odpowiednio, ON = CR2, CHR1ON = CR2 lub NR1N = CR2. Także, związki o wzorze 23 mogą reagować z odczynnikami Grignarda o wzorze ZmgHal lub ZCHR1MgHal, w których to wzorach Hal oznacza chlor, brom lub jod, a Z i R1 mają wyżej podane znaczenie, w wyniku czego otrzymuje się związki o wzorze 1, w którym X oznacza, odpowiednio, CR2(OH) lub CHR1| CH(OH). Także, związki o wzorze 23 można poddać reakcji z aminą o wzorze ZNHR10, w których to wzorach Z mają wyżej podane znaczenie, a R10 oznacza wodór lub Ci-4alkil, w obecności środka redukującego, takiego jak cyjanotrihydroboran sodowy lub gazowy wodór w obecności odpowiedniego katalizatora metalicznego, w wyniku czego otrzymuje się związek o wzorze 1, w którym X oznacza NR10CHR2. W przypadku pominięcia środka redukującego i gdy Rw oznacza H, wtedy bezpośrednio poprzedzający sposób postępowania zapewni otrzymanie związków o wzorze 1, w którym Z oznacza N = CR 2, a gdy stosuje się aminę o wzorze ZCHR 10 · NH2, CHR 10 · N2 = CR 2.
Związki o wzorze 28, w którym R2 oznacza H, można także poddać utlenianiu do kwasów karboksylowych o wzorze 29, z użyciem np. odczynnika Jones'a (trójtlenek chromu w kwasie siarkowym). Kwasy karboksylowe o wzorze 29 można przekształcić bezpośrednio w związki o wzorze 1, w którym np. X oznacza O2C, CHR1OCO, SCO, CHR1SCO, Nr4cO lub CHR1NR4CO, z użyciem jednego spośród typowych odczynników sprzęgających dobrze znanych w literaturze, takiego jak np. dicykloheksylokarbodiimid lub karbonylodiimidazol, w środowisku właściwego rozpuszczalnika.
Alternatywnie, kwasy karboksylowe o wzorze 29 można przekształcić w chlorki kwasowe o wzorze 30 za pomocą podziałania na nie np. chlorkiem tionylu lub chlorkiem oksalilu. Następnie, chlorki kwasowe o wzorze 30 można poddać reakcji np. ze związkami o wzorze ZOH, ZCHR1 OH, ZSH, ZCHR1SH, ZNR4h lub ZCHR1NR4H w środowisku odpowiedniego rozpuszczalnika, w obecności zasady, w wyniku czego otrzymuje się związki o wzorze 1, w którym X oznacza, odpowiednio, O2C, CHR1OCO, SCO, CHR1SCO, NR4CO lub CHR1NR4CO.
Związki o wzorze 28 mogą także reagować bezpośrednio ze związkami o wzorze ZL, ewentualnie w obecności zasady, przy czym Z oznacza reaktywną grupę aromatyczną, taką jak grupa nitrofenylowa, lub grupę heteroaromatyczną, taką jak grupa 2-pirydylowa lub 2-pirymidynylowa, w wyniku czego otrzymuje się związki o wzorze 21. Może okazać się konieczne utworzenie wpierw tlenowego anionu związków o wzorze 28, z użyciem mocnej zasady, takiej jak wodorek sodowy.
W dodatku, związki o wzorze 28 można przekształcić w związki o wzorze 20 na drodze reakcji, na przykład ze środkiem halogenującym takim jak chlorek tionylu lub trójbromek fosforu, przy czym L oznacza chlor lub brom, względnie przez podziałanie halogenkiem sulfonylu, takim jak chlorek p-toluenosulfonylu, w obecności akceptora kwasu, przy czym L oznacza grupę sulfonyloksylową. Następnie, związków o wzorze 20 można użyć w sposób przedstawiony na schemacie 5. Poza tym, w przypadku gdy L oznacza halogen, można je przekształcić na drodze reakcji z fosfiną o wzorze Z(R5)2P, w którym R5 ma wyżej podane znaczenie, w związki o wzorze 1, w którym X oznacza grupę (R5)2P+CHR2q_. Następnie związki te można poddać reakcji kolejno z zasadą i związkiem karbonylowym o wzorze ZCOR\ w którym Z i R1 mają wyżej podane znaczenie, w wyniku czego otrzymuje się olefiny o wzorze 24.
158 290
Schemat 8 objaśnia przykładowe związki pośrednie o wzorze 8, pokazanym w schemacie 2, w którym W oznacza dowolną grupę, którą można przekształcić w grupę ΖΧ-, a Y oznacza jakąkolwiek grupę, którą można przekształcić w ugrupowanie estru metylowego kwasu /J-metoksypropenowego.
Związki o wzorze 31 mogą reagować ze związkami o wzorze 32 z utworzeniem związków o wzorze 33, przy wykorzystaniu ogólnych warunków reakcji sprzęgania Ullmanna, opisanych szczegółowo w przypadku reakcji związków o wzorze 11 i 12 w schemacie 2. Kwasy o wzorze 33 można przekształcić w estry metylowe o wzorze 34 na drodze reakcji z metanolem w obecności kwasu, takiego jak kwas chlorowodorowy. Związki o wzorze 34 można następnie przekształcić w estry metylowe kwasów /J-metoksypropenowych o wzorze 28 sposobami szczegółowo przedstawionymi na schemacie 1.
Alternatywnie, związki pośrednie o wzorze 34 można przekształcić w związki pośrednie o wzorach 38, 35, 36, 37 i 3 z użyciem sposobów przedstawionych na schemacie 7 jeśli chodzi o przekształcenie propenianów o wzorze 28 w związki o wzorze 23,20,29,30 i 1. Związki o wzorze 3 można przekształcić w związki o wzorze 1, jak pokazano na schemacie 1.
Sposoby wytwarzania związków o wzorze 1 objaśniają następujące przykłady.
W przykładach termin „eter“ odnosi się do eteru dietylowego. Do osuszania roztworów używa się siarczanu magnezowego. Roztwory zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem. Reakcje, w których zaangażowane są wrażliwe na wodę związki pośrednie, prowadzi się w atmosferze azotu, a rozpuszczalniki, gdy jest to stosowane osusza się przed użyciem. Jeśli tego nie zaznaczono inaczej, chromatografię prowadzi się na kolumnie żelu krzemionkowego jako fazie nieruchomej. Tam gdzie zostaną podane, dane dotyczące IR i NMR są selektywne. Nie usiłowano wyliczyć wszystkich danych odnośnie wartości absorpcji dla wszystkich przypadków. Widma 1 H-NMR rejestrowano stosując roztwór w CDCI3, jeżeli tego nie podano inaczej. W przykładach użyto następujących skrótów: DME = dimetoksyetan; THF = tetrahydrofuran; DMF = N,N-dimetyloformamid; NMR = jądrowy rezonans magnetyczny; IR = podczerwień; s = singlet; d = dublet; t = tryplet; m = multiplet; br = szeroki; ppm = części na milion.
Przykład VIII. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-2[2-(3-benzyloksyfenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego (związek nr 13 w tabeli 1).
Mieszaninę 100 g (0,54 mola) 2-bromobenzaldehydu, 67,03 g (1,08 mola) glikolu etylenowego, 0,5 g kwasu p-toluenosulfonowego i toluenu Ogrzewa się do temperatury wrzenia pod chłodnicą zwrotną i utrzymuje w tej temperaturze w ciągu 6 godzin. W tym czasie, usuwa się za pomocą destylacji azeotropowej 23 ml mieszaniny woda/glikol etylenowy. Otrzymaną mieszaninę ochładza się i dodaje do niej 1 litr eteru. Otrzymany roztwór eterowy przemywa się 200 ml nasyconego roztworu wodorowęglanu sodowego, 3 razy po 150 ml wody i 150 ml nasyconego roztworu soli. Po osuszeniu i przesączeniu oraz odparowaniu roztworu eterowego, otrzymuje się 121,96 g (wydajność 98,6%) 2-(2-bromofenyk>))l,3-dioksolanu w postaci oleju.
1H NMR: (60 MHz), δ: 3,4 (4H, m), 6,0 (1H, s), 6,9-7,6 (4H, m) ppm.
Materiału tego używa się bez dalszego oczyszczania w następnym stadium.
35,2 g (0,63 mola) wodorotlenku potasowego w perełkach rozpuszcza się w 50 ml wody, po czym dodaje się 78 g (0,63 mola) 3-metoksyfenolu razem z 250 ml toluenu. Otrzymaną mieszaninę ogrzewa się do temperatury wrzenia pod chłodnicą zwrotną i utrzymuje w tej temperaturze aż do momentu, gdy ustaje oddestylowywanie się wody (ogółem zbiera się 65 ml wody). Otrzymaną mieszaninę ochładza się do temperatury 80°C po czym dodaje się 120g (0,524 mola) 2-(2bromofen)lo)-l,-ldioksolanu, 200ml DMF i 0,2g chlorku miedziawego. Otrzymaną mieszaninę powoli ogrzewa się do temperatury 150-155°C i oddestylowuje się toluen. Otrzymaną mieszaninę utrzymuje się w temperaturze l50-155°C w ciągu 6 godzin, a następnie ochładza do temperatury 25°C i dodaje się 500 ml wody. Mieszaninę sączy się i otrzymaną pozostałość przemywa 200 ml eteru, po czym przesącz poddaje ekstrakcji 3 razy po 150 ml eteru. Połączone ekstrakty eterowe przemywa się 2 razy po 150 ml 2N roztworu wodorotlenku sodowego, 4 razy po 150 ml wody i 200 ml nasyconego roztworu soli. Po osuszeniu i przesączeniu roztworu eterowego oraz odparowaniu otrzymuje się 124,1 g (wydajność 87,1%) 2l[2-(3-metoksyfenoksy)fenylo)-l,--dioksolanu, w postaci oleju.
158 290 1H NMR (60 ΜΗζ) δ: 3,65 (3Η, s), 3,95 (4Η, d), 6,12 (1Η, s), 6,6-7,6 (8H, m) ppm.
Materiału tego używa się bez dalszego oczyszcznia w następnym stadium.
32,7g (0,12 mola) 2-[2-(3-metoksyfenoksy)fenylo]-l,3-dioksolanu miesza się w mieszaninie 95 ml wody i 5 ml stężonego kwasu solnego w temperaturze otoczenia w ciągu 19 godzin. Otrzymaną mieszaninę poddaje się ekstrakcji 2 razy po 60 ml eteru. Połączone ekstrakty eterowe przemywa się 30 ml nasyconego wodnego roztworu wodorowęglanu sodowego, 3 razy po 30 ml wody i 30 ml wody i nasyconego roztworu soli. Otrzymany roztwór osusza się, sączy i zatęża, w wyniku czego otrzymuje się 26,17 g (wydajność 95,4%) prawie czystego 2-(3-metoksyfenoksy)benzaldehydu (A) w postaci oleju. Materiału tego używa się bez dalszego oczyszczania w następnym stadium. Jednakże, próbkę analityczną otrzymuje się metodą chromatograficzną z użyciem do elucji mieszaniny eteru i heksanu, w wyniku czego otrzymuje się olej o barwie bursztynu.
1H NMR (90 ΜΗζ) δ: 3,79 (3H, s), 6,58-7,97 (8H, m), 10,49 (1H, d) ppm.
IRmax (warstwa): 1691, 1599 cm'1
Mieszaninę 25,0 g (0,109 mola) 2-(3-metoksyfenoksy)benzaldehydu, 13,64 g (0,11 mola) metylotiometylosulfotlenku metylowego, 8,0 ml 30% roztworu wodorotlenku benzylotrimetyloamoniowego w metanolu i 150 ml THF miesza się w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną w ciągu 45 minut. Otrzymany roztwór odparowuje się do sucha, po czym przeprowadza się chromatografię z użyciem do elucji mieszaniny eteru i heksanu, w wyniku czego otrzymuje się 27,67 g (wydajność 75,3%) sulfotlenku (B) w postaci produktu o konsystencji gumy, o barwie bursztynu.
1H NMR (60 ΜΗζ) <: 2,2 (3H, s), 2,55 (3H, s), 3,65 (3H, s), 6,35-8,15 (9H, m) ppm.
Do absolutnego metanolu użytego w ilości 200 ml wkrapla się w ciągu 15 minut 20 ml chlorku acetylu, z użyciem chłodzenia przy zastosowaniu łaźni wodnej w celu utrzymania temperatury na poziomie 20-25°C. Następnie dodaje się w jednej proporcji 27,67 g (0,083 mola) sulfotlenku (B) w postaci roztworu w 40 ml metanolu i otrzymany roztwór miesza się w temperaturze otoczenia w ciągu 18 godzin. Roztwór metanolowy odparowuje się do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się pozostałość w postaci 22,78 g produktu o konsystencji gumy o barwie brązowej, którą rozpuszcza się w 200 ml eteru. Otrzymany roztwór eterowy przemywa się nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego, po czym, po odsączeniu substancji nierozpuszczalnych w niewielkiej ilości, roztwór eterowy odparowuje się do sucha i pozostałość poddaje się chromatografii z użyciem do elucji mieszaniny eteru i heksanu, w wyniku czego otrzymuje się 15,62 g (wydajność 69,3%) 2-(3-metoksyfenoksy)fenylooctanu metylu (C) w postaci lepkiego oleju.
1H NMR (60 ΜΗζ) δ: 3,5 (3H, s), 3,59 (2H, s), 3,63 (3H, s), 6,35-7,32 (8H, m) ppm.
12,89 g (0,051 mola) trójbromku rozpuszcza się w 50 ml dichlorometanu i oziębia do temperatury 0-5°C. Następnie wkrapla się, przy mieszaniu, w ciągu godziny, roztwór 7,0 g (0,026 mola) 2-(3-metoksyfenoksy)fenyyooctanu metylu w 80 ml dichlorometanu. Po mieszaniu w temperaturze 0-5°C w ciągu 20 minut otrzymaną mieszaninę wkrapla się, przy mieszaniu, do 100 ml absolutnego metanolu, przy utrzymywaniu temperatury na poziomie 0-5°C. Otrzymany roztwór wlewa się do 250 ml wody zawierającej 12 g wodorowęglanu sodowego i otrzymaną mieszaninę poddaje się ekstrakcji 500 ml eteru. Fazę organiczną przemywa się 3 razy po 200 ml wody i 150 ml nasyconego roztworu soli. Po osuszeniu i przesączeniu, oraz odparowaniu roztworu eterowego otrzymuje się 6,12 g (wydajność 92,3%) 2-(3-hydroksyfenoksy)fenylooctanu metylu (D) w postaci produktu o konsystencji gumy o barwie brązowej. Materiał ten nadaje się do użycia w następnych stadiach bez dalszego oczyszczania. Jednakże, chromatografia z użyciem do elucji mieszanin eteru i heksanu daje materiał o wyższej czystości w postaci lepkiego oleju o barwie złocistej, który szybko ciemnieje po wystawieniu na wpływ powietrza.
Poza tym, 2-(3-hydroksyfenoksy)fenylooctan metylu (D) wytwarza się sposobem następującym.
Mieszaninę 30g (0,18 mola) kwasu 2-chlorofenylooctowego, 48,6g (0,34 mola) węglanu potasowego i 43,5 g (0,35 mola) 3-metoksyfenolu ogrzewa się przy mieszaniu w temperaturze 140°C w obecności katalitycznej ilości chlorku miedziawego. Po upływie 3 godzin badanie metodą chromatografii gazowej i chromatografii cienkowarstwowej wykazało nieobecność wyjściowego kwasu.
Mieszaninie reakcyjnej pozwala się ochłodzić (przy dodaniu 5 ml suchego DMF przy 70°C w celu zabezpieczenia mieszaniny przed staniem się zbyt lepką), wlewa do wody i zakwasza stężonym
158 290 kwasem solnym. Otrzymaną mieszaninę poddaje się ekstrakcji eterem i połączone ekstrakty eterowe przemywa wodą aż do uzyskania odczynu obojętnego. Ekstrakty eterowe osusza się i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się mieszaninę 3-metoksyfenolu (49%) i kwasu 2-(3metoksyfenoksy)fenylooctowego (41%) w postaci ruchliwego oleju o barwie brązowej, któr^ej używa się w następnym stadium bez dalszego oczyszczania.
Olej o barwie brązowej ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w 70 ml metanolu zawierającego 2 ml stężonego kwasu siarkowego, w ciągu 2 1/2 godzin. Otrzymaną mieszaninę reakcyjną pozostawia się do ochłodzenia do temperatury pokojowej, po czym wlewa do wody. Otrzymaną mieszaninę poddaje się ekstrakcji (dwukrotnie) eterem i połączone ekstrakty eterowe przemywa się rozcieńczonym wodnym roztworem wodorotlenku sodowego, a następnie wodą, aż do uzyskania odczynu obojętnego, po czym osusza. Po odparowaniu otrzymuje się 34,9 g surowego estru metylowego kwasu 2-(3-metoksyfenoksy)fenylooctowego w postaci oleju o barwie pomarańczowobrązowej o czystości 86% (oznaczenie metodą chromatografii gazowej). Otrzymany produkt surowy łączy się z 8,2 g produktu z innej szarży, otrzymanego tym samym sposobem. Następnie przeprowadza się dwukrotnie destylację cząsteczkową, w temperaturze 50-120°C, przy ciśnieniu 4 Pa, w wyniku której otrzymuje się 37,1 g (czystość 95%, wydajność około 60% w przeliczeniu na kwas 2-chlorofenyloctowy) 2-(3-metoksyfenoksy)-fenylooctanu metylu. Dalsze ilości produktu otrzymuje się w następnej preparatyce.
g (0,36 mola) 2-(3-metoksyfenoksy)fenylooctanu metylu ogrzewa się ze 194 ml stężonego kwasu bromowodorowego w 150 ml kwasu octowego, w temperaturze 110°C w ciągu 8 godzin. Po odstawieniu w temperaturze pokojowej na noc, dodaje się jeszcze 100 ml stężonego kwasu bromowodorowego i mieszaninę reakcyjną ponownie ogrzewa się do temperatury 110°C. Po upływie dalszych 7 godzin stwierdzono zużycie całej ilości związku wyjściowego.
Mieszaninie reakcyjnej pozwala się ochłodzić do temperatury pokojowej, po czym wlewa się ją do roztworu soli, a następnie dwukrotnie poddaje ekstrakcji dichlorometanem. Dichlorometan odparowuje się z otrzymaniem oleju, który ogrzewa się z 400 ml metanolu, w temperaturze 70°C, w ciągu 2 godzin, i 2 ml stężonego kwasu siarkowego. Mieszaninie reakcyjnej pozwala się ochłodzić do temperatury pokojowej, po czym wlewa się ją do roztworu soli i poddaje ekstrakcji (2 razy) dichlorometanem. Połączone ekstrakty przemywa się wodą, aż do uzyskania odczynu obojętnego, a następnie osusza, sączy i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się 92,8 g oleju o barwie brązowej. Część tego produktu w ilości 72,8 g poddaje się destylacji cząsteczkowej w temperaturze 150°C, przy ciśnieniu 0,1 Pa, w wyniku czego otrzymuje się 41,4 g (wydajność 57% w przeliczeniu na 2-/3-metoksyfenoksy/fenylooctan metylu) 2-(3-hydroksyfenoksy)fenylooctanu metylu (D) w postaci syropu o barwie złocistej.
1H NMR (60 MHz) <: 3,57 (3H, s), 3,63 (2H, s), 5,82 (1H, s), 6,4-7,35 (8H, m) ppm.
IR max (warstwa): 3408, 1713 cm1,
Do zawiesiny 0,558 g (0,023 mola) wodorku sodowego w 20 ml DMF wkrapla się roztwór 2,0 g (0,0077 mola) 2-(3-hydroksyfenoksy)fenylooctanu metylu w 10 ml DMF i 10 g (0,167 mola) mrówczanu metylu. Po mieszaniu w ciągu 45 minut dodaje się 100 ml wody i otrzymaną mieszaninę poddaje się ekstrakcji 50 ml eteru. Warstwę wodną zakwasza się kwasem solnym do pH 3-4 i mieszaninę poddaje ekstrakcji 2 razy po 40 ml eteru. Połączone ekstrakty eterowe przemywa się 3 razy po 30 ml wody i 30 ml nasyconego roztworu soli, a następnie osusza. Eter odparowuje się i pozostałość rozpuszcza w 20 ml DMF, po czym dodaje się 0,64 g (0,0046 mola) bezwodnego węglanu potasowego i 0,55 g (0,0044 mola) siarczanu dimetylu. Otrzymaną mieszaninę miesza się w temperaturze otoczenia w ciągu godziny, po czym dodaje się 100 ml wody i mieszaninę poddaje się ekstrakcji 2 razy po 40 ml eteru. Połączone ekstrakty eterowe przemywa się 3 razy po 20 ml wody i 20 ml nasyconego roztworu soli, po czym osusza, sączy i odparowuje do sucha, a następnie poddaje chromatografii z użyciem do elucji mieszaniny eteru i heksanu, w wyniku czego otrzymuje się ester metylowy kwasu (E)-2-[2-(3-hydroksyfenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego (E) jako produkt o konsystencji gumy o barwie bursztynu, który po utarciu z mieszaniną heksanu i dichlorometanu, daje 0,7 g (wydajność 30% w przeliczeniu na 2-/3-hydroksyfenoksy/fenylooctan metylu (D)), ciała stałego o barwie białej, o temperaturze topnienia 115-116°C.
Poza tym, ester metylowy kwasu (E)-[2-(3-hydroksyfenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego (E) wytwarza się sposobem następującym.
158 290
Roztwór 12g (0,0465 mola) 2-(3-hydroksyfenoksy)fenylooctanu metylu (D) i 55,8g (0,93 mola) mrówczanu metylu w 35 ml suchego DMF wkrapla się w ciągu 45 minut, przy mieszaniu, do zawiesiny wodorku sodowego (50% zawiesina olejowa 6,696 g) (0,1395 mola wodorku sodowego/, uprzednio przemyta eterem naftowym 40-60) w 65 ml suchego DMF. Mieszaninę reakcyjną miesza się w temperaturze pokojowej w ciągu 2 1/2 godziny, wlewa do 200 ml wody, zakwasza do pH 3 stężonym kwasem solnym i następnie poddaje ekstrakcji 2 razy po 200 ml eteru. Połączone ekstrakty organiczne przemywa się 2 razy po 200 ml roztworu soli, osusza, sączy i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się 12,5 g (0,0433 mola) oleju o barwie żółtej. 12,5 g (0,0433 mola) oleju rozpuszcza się w 100 ml suchego DMF, po czym dodaje się 5,98 g (0,0433 mola) węglanu potasowego. Po mieszaniu w ciągu 10 minut dodaje się w jednej porcji roztwór 5,19 g (0,042. mola) siarczanu dimetylowego w 10 ml DMF. Otrzymaną mieszaninę miesza się przez noc w temperaturze pokojowej, wlewa do 200 ml wody i poddaje ekstrakcji 2 razy po 200 ml eteru. Połączone ekstrakty eterowe przemywa się 3 razy po 200 ml roztworu soli, osusza, sączy i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się produkt o konsystencji lepkiej gumy. Po krystalizacji z mieszaniny dichlorometan-heksan otrzymuje się 9,54 g (wydajność 73%) estru metylowego kwasu (E)-2-[2-(3hydroksyfenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego (E), o temperaturze topnienia 117-118°C.
1H NMR (90 MHz) δ: 3,58 (3H, s), 3,75 (3H, s), 5,38 (1H, s), 6,39-7,33 (8H, m), 7,4(1H, s) ppm.
IR max (nujol): 3295, 1672, 1630 cm”1
Mieszaninę 1,0 g (0,0033 mola) estru metylowego kwasu (E)-2-[2-(3-hydroksyfenoksy)fenylo]3-metoksypropenowego, 0,57 g (0,0033 mola) bromku benzylu, 0,8 g (0,0053 mola) węglanu potasowego i 15 ml suchego DMF, miesza się w temperaturze otoczenia w ciągu 3 godzin. Następnie dodaje się 50 ml wody i otrzymaną mieszaninę poddaje ekstrakcji 2 razy po 30 ml eteru. Połączone ekstrakty eterowe przemywa się 2 razy po 20 ml wody i po osuszeniu i przesączeniu roztwór eterowy odparowuje się do sucha i poddaje chromatografii z użyciem do elucji mieszaniny eteru i heksanu, w wyniku czego otrzymuje się 1,11 g (wydajność 85%) związku tytułowego (F) w postaci produktu o konsystencji bezbarwnej gumy.
1H NMR (90 MHz)δ: 3,55 (3H, s), 3,7 (3H, s), 4,97 (2H, s), 6,5-7,32(13H, m), 7,44(1H,s)ppm.
IR max (warstwa): 1710, 1638 cm”1
Przykład IX. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-3metoksy-2-[2-(3-fenylosulfonyloksyfenoksy)fenylo]propenowego (związek nr 21 w tabeli I).
Mieszaninę 0,5 g (0,00166 mola) estru metylowego kwasu (E)-2-[2-(3-hydroksyfenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisano w przykładzie VIII, 0,36 g (0,002 mola) chlorku benzenosulfonylu i 10 ml pirydyny miesza się w temperaturze 60-70°C w ciągu 3 godzin. Otrzymaną mieszaninę ochładza się do temperatury 25°C, po czym dodaje się 60 ml wody i mieszaninę poddaje ekstrakcji 2 razy po 30 ml eteru. Połączone ekstrakty eterowe przemywa się 20 ml wody, 20 ml rozcieńczonego kwasu solnego, 93 razy po 200 ml wody i 20 ml nasyconego roztworu soli. Roztwór eterowy osusza się, zatęża i poddaje chromatografii z użyciem do elucji mieszaniny chloroformu i heksanu, w wyniku czego otrzymuje się 0,21 g (wydajność 28,7%) związku tytułowego w postaci bezbarwnego produktu o konsystencji gumy.
1H NMR (90 MHz) <: 3,56 (3H, s), 3,75 (3H, s), 6,52-7,96 (13H, m), 7,40 (1H, s) ppm.
Przykład X. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-3metoksy-2-(2-[3-(4-nitrofenoksy)fenoksy]fenylo)propenowego (związek nr 45 w tabeli I).
Mieszaninę 1,2 g (0,004 mola) estru metylowego kwasu (E)-2-[2-(3-hydroksyfenoksy)fenylo]3-metoksypropenowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisano w przykładzie VIII, 0,68 g (0,008 mola)4-nitrofluorobenzenu 1,1 g (0,008 mola) węglanu potasowego i 15 ml DMF miesza się w temperaturze otoczenia wciągu 16 godzin, po czym wlewa się do 80 ml wody i poddaje ekstrakcji 2 razy po 30 ml eteru. Połączone ekstrakty organiczne przemywa się 3 razy po 25 ml wody, a następnie 25 ml nasyconego roztworu soli, po czym osusza się, sączy, zatęża i poddaje chromatografii z użyciem do elucji mieszaniny chloroformu i heksanu, w wyniku czego otrzymuje się 0,93 g (wydajność 55,2%) związku tytułowego w postaci produktu o barwie bursztynu i o konsystencji gumy.
1H NMR (90 MHz) δ: 3,55 (3H, s), 3,72 (3H, s), 6,67-8,41 (12H, m), 7,44 (1H, s) ppm.
Przykład XI. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-2-(2[3-(4-ifuorofenoksy)fenoksy]fenylo)-3-metoksypropenowego (związek nr 36 w tabeli I).
158 290
Mieszaninę 1,0 g (0,0033 mola) estru metylowego kwasu (E)-2-[2-(3-hydroksyfenoksy)fenylo]3-metoksypropenowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisano w przykładzie VIII, 2,63 g (0,0069 mola) bromku bis (4-fluorofenylo)jodoniowego, 0,5 ml trietyloaminy, 0,5 g pyłu miedziowego i 15 ml absolutnego metanolu ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 6 godzin. Następnie dodaje się 1 g (0,0069 mola) bromku bis-(4-fluorofenylo))odoniowego i otrzymaną mieszaninę miesza w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną w ciągu dalszych 3 godzin. Po ochłodzeniu i przesączeniu, do przesączu dodaje się 80 ml wody i otrzymaną mieszaninę poddaje ekstrakcji 2 razy po 30 ml eteru. Połączone ekstrakty eterowe przemywa się 3 razy po 15 ml wody i 15 ml nasyconego roztworu soli. Po osuszeniu i przesączeniu roztwór eterowy zatęża się, w wyniku czego otrzymuje się 0,16 g (wydajność 12,3%) związku tytułowego o barwie bursztynu i o konsystencji gumy.
1H NMR (60 MHz) 6: 3,42 (3H, s), 3,51 (3H, s), 6,35-7,30 (12H, m), 7,35 (1H, s) ppm.
Przykład XII. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-2[2-(3-benzoiloksyfenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego (związek nr 19 w tabeli I).
Mieszaninę 0,5 g (0,00166 mola) estru metylowego kwasu (E)-2-[2-(3-hydroksyfenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisano w przykładzie VIII, 0,26 g (0,00185 mola) chlorku benzoilu, 0,23 g (0,00166 mola) węglanu potasowego i 10 ml DMF miesza się w temperaturze otoczenia w ciągu 1 1/2 godziny. Następnie dodaje się jeszcze 0,26 g (0,00166 mola) chlorku benzoilu i 0,23 g (0,00166 mola) węglanu potasowego i otrzymaną mieszaninę miesza się w temperaturze otoczenia w ciągu 16 godzin, po czym dodaje się 80 ml wody i mieszaninę poddaje ekstrakcji 2 razy po 40 ml eteru. Połączone ekstrakty eterowe przemywa się 3 razy po 20 ml wody i 20 ml nasyconego roztworu soli, po czym osusza, sączy i zatęża i poddaje chromatografii z użyciem do elucji mieszaniny eteru i heksanu, w wyniku czego otrzymuje się ciało stałe o barwie białej. Po rekrystalizacji z mieszaniny metanolu i wody otrzymuje się 0,32 g (wydajność 47,7%) czystego związku tytułowego w postaci ciała stałego o barwie białej, o temperaturze topnienia 94-95°C.
1H NMR (90 MHz) δ: 3,62 (3H, s), 3,74 (3H, s), 6,76-8,38 (13H, m), 7,46 (1H, s) ppm.
IR max (nujol): 1741, 1698, 1627 cm’\
Przykład XIII. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E,E)2-[2-(3-[4-chlorofenylazo]-4-hydroksyfenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego (związek nr 73 w tabeli I).
Do 6,64 ml 0,25 M wodnego roztworu chlorowodorku 3-chloroaniliny dodaje się 2,5 ml 1 M kwasu solnego i otrzymaną mieszaninę oziębia się do temperatury poniżej 10°C, po czym wkrapla się 3,32 ml 0,5 M wodnego roztworu azotynu sodowego. Otrzymaną mieszaninę miesza się w temperaturze poniżej 10°C w ciągu 10 minut. Utworzony tak roztwór chlorku 3-chlorobenzenoc diazoniowy wkrapla się przy mieszaniu do mieszaniny 0,5 g (0,00166 mola) estru metylowego kwasu (E)-2-[2--4-hydroksyfenoksy)fenylo]-3-]metoksypropenowego, wytworzonego sposobem analogicznym do sposobu opisanego w powyższym przykładzie I jeśli chodzi o otrzymanie odpowiedniego związku 3-hydroksylowego, w wodorotlenku sodowym (16,6 ml 0,1 M roztworu wodnego) i 30 ml acetonu. Dodaje się jeszcze dalszą ilość roztworu wodorotlenku sodowego przy jednoczesnym utrzymywaniu wartości pH w zakresie 8-10, a temperatury poniżej 10°C. Po mieszaniu w ciągu 20 minut otrzymaną mieszaninę poddaje się ekstrakcji 2 razy po 40 ml.eteru. Połączone ekstrakty eterowe przemywa się 3 razy po 15 ml wody i 15 ml nasyconego roztworu soli, a następnie osusza, sączy, zatęża i przeprowadza się chromatografię z użyciem do elucji mieszaniny eteru i heksanu, w wyniku czego otrzymuje się ciało stałe o barwie pomarańczowej. Po rekrystalizacji z mieszaniny heksanu i dichlorometanu otrzymuje się 99,3 mg (wydajność 13,6%) czystego związku tytułowego, o temperaturze topnienia 143-144°C.
Przykład XIV. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-2[2c(3-[3-metoksyfenoksy]fenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego (związek nr 41 w tabeli I).
Do roztworu 0,61 g sodu w 10 ml metanolu dodaje się przy mieszaniu, w jednej porcji, 4,34 g rezorcyny. Po mieszaniu otrzymanej mieszaniny w ciągu 1/2 godziny w temperaturze pokojowej usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem metanol. Do pozostałości w postaci oleju o barwie pomarańczowej dodaje się 6,6 ml pirydyny, 1474 g 3-bromoanizolu i 192 mg chlorku miedziawego. Otrzymaną mieszaninę miesza się w temperaturze 125°C wciągu 66godzin. Następnie mieszaninie reakcyjnej pozwala się ochłodzić, po czym wlewa się ją do rozcieńczonego kwasu solnego i poddaje ekstrakcji eterem. Ekstrakty eterowe poddaje się ekstrakcji rozcieńczonym wodnym roztworem
158 290 wodorotlenku sodowego i te ekstrakty wodne zakwasza się rozcieńczonym kwasem solnym i poddaje ekstrakcji eterem. Otrzymane ekstrakty eterowe przemywa się kolejno wodą i roztworem soli, a następnie osusza i zatęża, w wyniku czego otrzymuje się 3,72 g oleju o barwie czerwonej. W wyniku destylacji z kolby do kolby tego oleju (temperatura pieca 170°C, 6,65 Pa) otrzymuje się 1,71 g 3-(3-metoksyfenoksy)fenolu w postaci gęstego oleju o barwie bladożółtej.
1H NMR δ: 3,78 (3H, s), 4,93 (1H, s) ppm.
Do roztworu 0,18 g sodu w 4 ml metanolu dodaje się przy mieszaniu, w jednej porcji, 1,70 g 3-(3-metoksyfenoksy)fenolu. Po mieszaniu otrzymanej mieszaniny w ciągu 1/2 godziny w temperaturze pokojowej usuwa się pod zmniejszonym ciśnieniem nadmiar metanolu. Do otrzymanego tak oleju o barwie pomarańczowej dodaje się 0,85 g kwasu o-bromofenylooctowego i 40 mg chlorku miedziawego, po czym otrzymaną mieszaninę reakcyjną miesza się w temperaturze 130°C w ciągu godziny. Dodaje się jeszcze 0,4 g kwasu o-bromofenylooctowego oraz 0,13 g etanolanu sodowego, po czym mieszaninę miesza się w temperaturze 130°C w ciągu dalszych 3 godzin, po czym pozwala się jej ochłodzić i następnie zakwasza się ją rozcieńczonym kwasem solnym i poddaje ekstrakcji eterem. Ekstrakty eterowe przemywa się kolejno wodą i roztworem soli, po czym osusza i zatęża, w wyniku czego otrzymuje się 3,12g oleju o barwie czerwonej zawierającego kwas 2-[3-(3metoksyfenoksy)fenoksy]fenylooctowy. Do tego surowego kwasu w ilości 3,12 g dodaje się 40 ml metanolu i 3 krople stężonego kwasu siarkowego. Otrzymaną mieszaninę reakcyjną miesza się w temperaturze 90°C w ciągu godziny, po czym pozwala się jej ochłodzić i wlewa do wody, a potem poddaje ekstrakcji eterem. Ekstrakty eterowe przemywa się kolejno rozcieńczonym wodnym roztworem wodorotlenku sodowego, wodą i roztworem soli, po czym osusza i zatęża, w wyniku czego otrzymuje się 1,33 g oleju o barwie żółtej. W wyniku destylacji z kolby do kolby tego oleju (temperatura pieca 160°C/9,31 Pa) otrzymuje się 1,03 g (wydajność 36% w przeliczeniu na 3-/3metoksyfenoksy/-fenol) estru metylowego kwasu 2-[3-(3-metoksyfenoksy)fenoksy]fenylooctowego.
1H NMR δ: 3,62 (3H, s), 3,68 (2H, s), 3,78 (3H, s) ppm.
Mieszaninę 1,00 g estru metylowego kwasu 2-[3-(3-metoksyfenoksy)fenoksy]fenylooctowego i 3,34 ml mrówczanu metylu w 1 ml DMF wkrapla się w ciągu 10 minut, przy mieszaniu, do zawiesiny 0,13 g wodorku sodowego w 10 ml DMF oziębianej lodem do temperatury poniżej 10°C (musowanie). Po dodaniu, mieszaninę reakcyjną miesza się w temperaturze pokojowej w ciągu 2 godzin, po czym wlewa się ją do wody, zakwasza rozcieńczonym kwasem solnym, a następnie poddaje ekstrakcji eterem. Otrzymane ekstrakty przemywa się wodą, osusza i zatęża, w wyniku czego otrzymuje się 1,09g oleju o barwie żółtej. Do roztworu tego oleju o barwie żółtej w 20ml DMF dodaje się, przy mieszaniu, kolejno 0,76 g węglanu potasowego i 0,33 g siarczanu dimetylu, po czym tak otrzymaną mieszaninę miesza się w temperaturze pokojowej w ciągu 2 1/2 godziny, wlewa do wody i poddaje ekstrakcji eterem. Otrzymane ekstrakty przemywa się wodą, osusza, zatęża i poddaje chromatografii z użyciem do elucji mieszaniny eteru i benzyny 1:1, w wyniku czego otrzymuje się 0,61 g (wydajność 55% w przeliczeniu na ester metylowy kwasu 2-[3-(3-metoksyfenoksy)fenoksy]fenylooctowego) związku tytułowego w postaci bezbarwnego, lepkiego oleju.
1H NMR δ: 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 3,78 (3H, s), 6,55-6,72 (5H, m), 6,97 (1H, d), 7,10-7,30 (6H, m), 7,48(lH,s) ppm.
IR max (nujol): 1713, 1638 cm'1
Przykład XV. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-3metoksy-2-[2-(3-[fenoksymetylo]fenoksy)fenylo]propenowego (związek nr 12 w tabeli I).
0,50 g estru metylowego kwasu (E)-3-metoksy-2-[2-(3-metylofenoksy)fenylo]propenowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisano w przykładzie VIII i 0,30 g N-bromoimidu kwasu bursztynowego ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w 25 ml tetrachlorku węgla w obecności śladowej ilości azobisizobutyronitrylu (AIBN), w ciągu 4,5 godziny, przy dalszym dodawaniu śladowych ilości AIBN w odstępach 1,5-godzinnych. Postęp reakcji śledzi się metodą chromatografii gazowej. Po odstawieniu w temperaturze pokojowej na noc, do mieszaniny reakcyjnej dodaje się dalszą śladową ilość AIBN i ogrzewanie pod chłodnicą zwrotną kontynuuje się do momentu, gdy badanie metodą chromatografii gazowej wykazuje niemal całkowity zanik związku wyjściowego (1 godzina). Mieszaninę reakcyjną sączy się przez warstwę celitu, przemywa wodą i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się 0,69 g produktu o barwie żółtej i o konsystencji gumy. Badanie metodą
158 290 chromatografii gazowej oraz NMR wykazały, że ten produkt o konsystencji gumy składał się z estru metylowego kwasu (E)-2-[2-(3-bromometylofenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego (80%), odpowiedniego związku dibromometylowego (11%) i nie przereagowanego związku wyjściowego, estru kwasu propenowego (8%).
1H NMR: dane dla głównego składnika: <5: 3,61 (3H, s), 3,77 (3H, s), 4,42 (2H, s), 6,90-7,40 (8H, m), 7,48 (1H, s) ppm.
Materiał ten poddano obróbce bez dalszego oczyszczania.
Część surowego produktu w ilości 0,42 g (czystość 80%) miesza się z 1,105 g fenolu i 0,077 g węglanu potasowego w 20 ml DMF i ogrzewa do temperatury 60°C w ciągu godziny. Po odstawieniu na noc w temperaturze pokojowej otrzymaną mieszaninę ogrzewa się do temperatury 60°C w ciągu dalszej godziny, po czym ochładza, wlewa do wody i poddaje ekstrakcji octanem etylu. Frakcję organiczną przemywa się wodą, osusza i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się 0,42 g oleju o barwie bladożółtej. Próba oczyszczenia za pomocą cieczowej chromatografii ciśnieniowej z użyciem do elucji mieszaniny benzyny i octanu etylu 3:1 dała w rezultacie 0,13 g związku tytułowego w postaci bezbarwnego produktu o konsystencji gumy, zawierającego jako zanieczyszczenie 20% estru metylowego kwasu (E)-2-[2-(3-dibromoetylofenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego.
1H NMR dane dla związku tytułowego: 5 3,58 (3H), 3,70 (3H, s), 4,98 (2H, s), 6,88-7,36 (13H, m), 7,46 (1H, s) ppm.
Przykład XVI. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-2[2-(2-acetylo-fenoksyfenoksy)-fenylo]-3-metoksypropenowego i estru metylowego kwasu (E)-2-[2(4-acetylo-2-fenoksyfenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego (związki nr nr, odpowiednio 88 i 87 w tabeli I).
Ester metylowy kwasu 2-(3-fenoksyfenoksy)fenylooctowego wytwarza się z 3-fenoksyfenolu i 2-bromobenzaldehydu w stadiach opisanych w powyższym przykładzie VIII odnośnie do sposobu wytwarzania estru metylowego kwasu 2-(3-metoksyfenoksy)fenylooctowego. Związek ten przekształca się w ester metylowy kwasu (E)-3-metoksy-2-[2-(3-fenoksyfenoksy}-fenylo]propenowego o następującej charakterystyce:
1H NMR: (250 MHz) 3,61 (3H, s), 3,78 (3H, s), 6,68-7,35 (13H, m), 7,48 (1H, s) ppm. z użyciem wodorku sodowego i mrówczanu metylu, a następnie węglanu potasowego i siarczanu dimetylu, z wykorzystaniem sposobu postępowania opisanego w przykładzie I odnośnie do sposobu wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-2-[2-(3-hydroksyfenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego, z tą różnicą, że w tym przypadku używa się ściśle 2 równoważników wodorku sodowego.
Do roztworu 0,722 g (1,92 mmola) estru metylowego kwasu (E)-3-metoksy-2-[2-(3-fenoksyfenoksy)fenylo]propenowego w 20 ml suchego dichlorometanu dodaje się przy mieszaniu, w temperaturze 0-5°C, 0,512 g (3,84 mmola) sproszkowanego chlorku glinowego. Następnie wkrapla się w ciągu 10 minut roztwór 0,151 g (1,92 mmola) chlorku acetylu w 3 ml suchego dichlorometanu i otrzymaną mieszaninę miesza się przez noc, pozwalając ogrzać się jej do temperatury otoczenia. Następnie mieszaninę reakcyjną rozcieńcza się 125 ml eteru i przemywa 2 N kwasem solnym (dwukrotnie), 10% wodnym roztworem węglanu sodowego i w końcu wodą. Otrzymaną pozostałość, po usunięciu rozpuszczalnika, poddaje się oczyszczaniu metodą chromatografii typu „flash z użyciem do elucji mieszaniny eteru i benzyny, w wyniku czego otrzymuje się 0,424 g bezbarwnego produktu, stanowiącego mieszaninę mniej więcej 3:1 dwóch związków tytułowych (tożsamości poszczególnych związków nie ustalono), o konsystencji gumy. Część tego produktu o konsystencji gumy w ilości 0,400 g poddaje się rozdziałowi metodą cieczowej chromatografii ciśnieniowej na żelu krzemionkowym z użyciem do elucji mieszaniny heksanu, dichlorometanu i eteru tertbutylowo-metylowego 70:25:5, w wyniku czego otrzymuje się:
(i) regioizomer A w ilości 0,179 g, który eluuje się jako pierwszy i który stanowi główny składnik mieszaniny, w postaci krystalicznego ciała stałego o barwie białej, o temperaturze topnienia 90-92°C.
1H NMR (250 MHz): δ 2,52 (3H, s), 3,56 (3H, s), 3,72 (3H, s), 6,48 (1H, d), 6,64 (1H, q), 6,9-7,4 (9H, m), 7,43 (1H, s), 7,84 (1H, d) ppm. oraz
158 290 (ii) regioizomer B w ilości 0,061 g (zawierający około 5% regioizomeru A), który eluuje się jako drugi i który stanowi pomniejszy składnik mieszaniny, w postaci krystalicznego ciała stałego o barwie białej, o temperaturze topnienia 82-85°C.
1H NMR (250 MHz): < 2,51 (3H, s), 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 6,45 (1H, d), 6,59 (1H, q), 6,9-7,4 (9H, m), 7,48 (1H, s), 7,82 (1H, d) ppm.
Przykład XVII. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-3metoksy-2-[2-(3-pirymidyn-2-iiofenoksy)fenylojpropenowego (związek nr 8 w tabeli II).
Mieszaninę 0,5 g estru metylowego kwasu (E)-2-[2-(3-hydroksyfenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisano w przykładzie VIII 0,46 g węglanu potasowego, 0,23 g 2-chloropirymidyny i 0,01 g chlorku miedziawego w 15 ml DMF ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 4 godzin. Po ochłodzeniu, mieszaninę wlewa się do wody i sączy. Przesącz poddaje się ekstrakcji eterem. Połączone ekstrakty eterowe przemywa się kolejno wodą i roztworem soli, osusza, zatęża i poddaje chromatografii z użyciem do elucji mieszaniny eteru i heksanu, w wyniku czego otrzymuje się 0,26 g (wydajność 41%) związku tytułowego w postaci produktu o konsystencji gumy.
IR (warstwa): 1707, I633cm_1.
1H NMR (90 MHz): δ 3,54 (3H, s), 3,68 (3H, s), 6,74-7,34 (9H, m), 7,38 (1H, s), 8,28 (2H, d) ppm.
Przykład XVIII. W przykładzie tym opisany jest sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-3-metoksy-2-[2-(3-fenoksyfenylotio)fenylo]propenowego (związek nr 5 z tabeli III), o wzorze 43.
Kwas 2-merkaptofenylooctowy wytwarza się metodą opisaną w literaturze chemicznej [patrz D. Papa i in., J. Org. Chem.,24,723(1949); R. H. Glauret i F. G. Mann. J. Chem. Soc., 2127(1952) i zamieszczone tam odnośniki], 1,68 g kwasu 2-merkaptofenylooctowego dodaje sią, przy mieszaniu, do roztworu 0,8 g wodorotlenku sodowego w 10 ml metanolu [porównaj: D. C. Atkinson i in., J. Med. Chem., 26, 1361 (1983)]. Otrzymany roztwór o barwie pomarańczowej miesza się w temperaturze pokojowej w ciągu 90 minut, a następnie zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem z usuwaniem resztek metanolu za pomocą destylacji azeotropowej z użyciem toluenu, w wyniku czego otrzymuje się pozostałość w postaci ciała stałego o barwie żółtej. Do roztworu tego ciała stałego o barwie żółtej w 20 ml DMF dodaje się przy mieszaniu, kolejno, 0,2 g chlorku miedziawego i roztwór 2,49 g 3-fenoksybromobenzenu, wytworzonego z 3-fenoksyfenolu i dibromku trifenylofosfiny sposobem opisanym przez J. P. Schaefera i in. w Org. Synth., Coli. Vol. 5, 142, w 10 ml DMF. Otrzymaną mieszaninę ogrzewa się w temperaturze 95°C w ciągu 1 3/4 godziny, w temperaturze 125°C w ciągu 2 godzin, a następnie w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną w ciągu dalszych 2 godzin. Po ochłodzeniu, mieszaninę reakcyjną wlewa się do wodnego roztworu wodorotlenku sodowego, po czym przemywa się 3 razy eterem. Roztwór wodny zakwasza się stężonym kwasem solnym i poddaje 3 razy ekstrakcji eterem. Ekstrakty te przemywa się wodą, osusza i zatęża, w wyniku czego otrzymuje się 2,2 g oleju o barwie purpurowej, składającego się głównie z kwasu 2-(3^f^i^oksyfe^ylotio)fenylooctowego. Roztwór tego oleju w 20 ml metanolu stosuje się do kwaśnego metanolu, wytworzonego za pomocą ostrożnego podziałania na 30 ml metanolu 3,5 ml chlorku acetylu, po czym otrzymaną mieszaninę miesza się w ciągu 90 minut w temperaturze pokojowej. Mieszaninę reakcyjną zatęża się i pozostałość poddaje ekstrakcji mieszaniną eteru i wodnego roztworu wodorowęglanu sodowego. Warstwę organiczną oddziela się i przemywa kolejno 2 razy wodnym roztworem wodorotlenku sodowego i 3 razy wodą, po czym osusza i zatęża, w wyniku czego otrzymuje się 2,06 g surowego eteru metylowego kwasu 2-(3-fenoksyfenylotio)fenylooctowego w postaci oleju o barwie purpurowej.
IR max (warstwa): 1740 cm’1, czystość 94% według oznaczenia metodą chromatografii gazowej.
Surowy ester metylowy kwasu 2-(3-fenoksyfenylotio)fenyIooctowego przekształca się w związek tytułowy z wydajnością 53% w dwóch stadiach opisanych w powyższym przykładzie VII odnośnie do przekształcenia estru metylowego kwasu 2-[3-(3-metoksyfenoksy)fenoksy]fenylooctowego w ester metylowy kwasu (E)-2’[2-(3-[3-metoksyfenoksy]fenoksy)fenylo]-3’metoksypropenowego, to jest na drodze formylowania z użyciem mrówczanu metylu i wodorku sodowego, po którym następuje O-metylowanie z użyciem siarczanu dimetylu i węglanu potasowego, w
158 290 wyniku czego otrzymuje się produkt o konsystencji gumy o barwie pomarańczowej, o czystości 98% według oznaczenia metodą chromatografii gazowej, który krystalizuje w trakcie odstawiania. Temperatura topnienia 48-51,5°C.
IR max (warstwa): 1710 i 1632 cm’\
1H NMR (270 MHz): δ 3,62 (3H, s), 3,73 (3H, s), 6,78 (IH, dd), 6,88-7,00 (4H, m), 7,05-7,36 (7H, m), 7,42 (1H, d), 7,48 (1H, s) ppm.
Przykład XIX. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-2[2-(3-pirymidyn-2-yloksyfenylotio)fenylo]-3-metoksypropenowego (związek nr 1 w tabeli IV).
Mieszaninę soli sodowej 3-metoksytiofenolu, wytworzonej za pomocą podziałania na 2,8 g 3-metoksytiofenolu 0,8 g wodorotlenku sodowego w 20 ml metanolu, z następującym po tym odparowaniem do sucha, 4,3 g kwasu 2-bromofenylooctowego i 0,4 g chlorku miedziawego w 25 ml suchego DMF ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną przez noc. Otrzymaną mieszaninę reakcyjną chłodzi się, wlewa do wody i zakwasza rozcieńczonym kwasem solnym. Mieszaninę wodną poddaje się 3 razy ekstrakcji eterem i połączone ekstrakty eterowe poddaje się ekstrakcji dwukrotnie rozcieńczonym roztworem wodorotlenku sodowego. Połączone ekstrakty w wodnym roztworze wodorotlenku zakwasza się rozcieńczonym kwasem solnym i ponownie poddaje 3 razy ekstrakcji eterem. Otrzymane połączone ekstrakty eterowe przemywa się wodą (3 razy), po czym osusza i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się 3,5 g oleju o barwie pomarańczowej (czystość 96,8% według oznaczenia metodą chromatografii gazowej). Olej ten poddaje się działaniu kwaśnego metanolu przez noc, w temperaturze pokojowej. Po normalnej obróbce otrzymuje się 2,9 g estru metylowego kwasu 2-(3-metoksyfenylotio)fenylooctowego, o czystości 91% według oznaczenia metodą chromatografii gazowej, w postaci cieczy o barwie żółtej, którą stosuje się w następnym stadium procesu bez dalszego oczyszczania.
1H NMR δ: 3,64 (3H, s), 3,74 (3H, s), 3,86 (2H, s) ppm.
IR max (warstwa): 1739 cm1.
0,86 g estru metylowego kwasu 2-(3-metoksyfenylotio)fenylooctowego ogrzewa się w temperaturze 200°C, w atmosferze azotu, z 2,08 g (nadmiar) chlorowodorku pirydyny. Po upływie 3 godzin mieszaninę reakcyjną ochładza się, a następnie poddaje ekstrakcji mieszaniną rozcieńczonego kwasu solnego i octanu etylu. Kwaśną warstwę wodną poddaje się dalej dwukrotnie ekstrakcji octanem etylu, po czym połączone warstwy organicze poddaje się ekstrakcji 3 razy rozcieńczonym roztworem wodorotlenku sodowego. Połączone warstwy zasadowe zakwasza się stężonym kwasem solnym, a następnie poddaje 3 razy ekstrakcji octanem etylu. Otrzymane tak ekstrakty organiczne łączy się ze sobą i przemywa 3 razy wodą, po czym osusza i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się 0,64g ciała stałego o barwie białawej. To ciało stałe o barwie białawej zadaje się metanolowym roztworem chlorowodoru, w wyniku czego otrzymuje się, po obróbce w typowych warunkach, 0,44 g estru metylowego kwasu 2-(3-h ydroksyfenylotio)fenylooctowego (o czystości 90,5% według oznaczenia metodą chromatografii gazowej) w postaci oleju o barwie czerwonej, którego używa się w następnym stadium bez dalszego oczyszczania.
IR max: 3384, 1738 cm1
Roztwór 0,44 g surowego estru metylowego kwasu 2-(3-hydroksyfenylotio)fenylooctowego i 1,92 ml mrówczanu metylu w 2 ml suchego DMF wkrapla się przy mieszaniu, w temperaturze 0-5°C do zawiesiny wodorku sodowego (0,21 g wodorku sodowego w postaci 55% zawiesiny olejowej, uprzednio przemytej eterem naftowym) w 3 ml suchego DMF. Po ogółem 15 minutach pozwala się, aby temperatura podniosła się do temperatury pokojowej. Po upływie 2 1/2 godziny, mieszaninę reakcyjną wlewa się do wody, zakwasza stężonym kwasem solnym, a następnie poddaje 3 razy ekstrakcji eterem. Połączone ekstrakty eterowe przemywa się 3 razy wodą, osusza i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się 0,49 g produktu o barwie czerwonej i o konsystencji gumy. Ten produkt o konsystencji gumy, o barwie czerwonej, rozpuszcza się w 5 ml DMF, po czym ochładza do temperatury 0°C. Następnie dodaje się 0,132g węglanu potasowego, a potem wkrapla się roztwór 0,111 g siarczanu dimetylu w DMF. Po mieszaniu w ciągu 4 1/2 godziny mieszaninę reakcyjną wlewa się do wody i poddaje 3 razy ekstrakcji eterem. Połączone ekstrakty eterowe przemywa się 3 razy wodą, osusza i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się 0,45 g estru metylowego kwasu 2-[2-(3-hydroksyfenylotio)fenyIo]-3-metoksypropenowego w postaci produktu o barwie czerwonej i o konsystencji gumy.
158 290
IR max: 3240, 1709, 1665 cm'1; M+316.
1H NMR <: 3,65 (3H, s), 3,76 (3H, s), 7,47 (1H, s) ppm.
0,4 g surowego estru metylowego kwasu 2-[2-(3-hydroksyfenylotio)fenylo]-3-metoksypropenowego poddaje się reakcji z 0,45 g 2-chloropirymidyny i 0,17 g węglanu potasowego w 10 ml suchego DMF, w temperaturze 80-90°C, w atmosferze azotu. Po upływie 4 1/2 godziny, badanie metodą chromatografii gazowej wykazało całkowitość utworzenia się pojedynczego produktu.
Otrzymaną mieszaninę reakcyjną ochładza się, wlewa do wody, a następnie poddaje 4 razy ekstrakcji eterem. Połączone ekstrakty eterowe o barwie żółtej przemywa się 2 razy wodą, osusza i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się 0,39 g produktu o barwie pomarańczowej i o konsystencji gumy. Po chromatografii z użyciem do elucji eteru otrzymuje się 0,34 g związku tytułowego w postaci produktu o barwie pomarańczowej i o konsystencji lepkiej gumy.
IR max: 1706, I632cm~!
1H NMR ó: 3,64 (3H, s), 3,75 (3H, s), 6,97-7,06 (3H, m), 7,08-7,12 (1H, d), 7,25-7,35 (4H, m), 7,46-7,48 (1H, d), 7,49 (1H, s), 8,53-8,56 (2H, d) ppm.
Przykład XX. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-2[2-(3^ff^i^;^ll^ti^ff^i^(^l^^^)ff^i^;^l(^]-^;^-r^e^t(^l^^;^{^i^openowego (związek nr 1 z tabeli I).
0,02 g (0,01 mola) sulfidu 3-hydroksydifenylowego, 1,35 g (0,005 mola) estru metylowego kwasu (E)-2-(2-bromofenylo)-3-metoksypropenowego, wytworzonego z o-bromofenylooctanu metylu, mrówczanu metylu i wodorku sodowego, a następnie węglanu potasowego i siarczanu dimetylu w dwóch stadiach opisanych w powyższym przykładzie XIV odnośnie do podobnej transformacji, 0,69 g (0,005 mola) bezwodnego węglanu potasowego oraz chlorek miedziawy w ilości katalitycznej, miesza się ze sobą i ogrzewa do temperatury 175°C przy mieszaniu. Po upływie 10 godzin otrzymaną mieszaninę ochładza się do temperatury otoczenia i rozpuszcza w 50 ml DMF. Tak otrzymany roztwór wlewa się do 100 ml wody i utworzoną emulsję poddaje się ekstrakcji 2 razy po 100 ml eteru. Połączone ekstrakty eterowe przemywa się kolejno 2 razy po 100 ml wody, 2 razy po 100 ml 2 M roztworu wodorotlenku sodowego i 2 razy po 100 ml wody. Otrzymany roztwór eterowy osusza się, sączy i odparowuje do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem. Po chromatografii z użyciem do elucji heksanu i chloroformu otrzymuje się 0,83 g związku tytułowego w postaci lepkiego oleju.
1H NMR (60 MHz): ó 3,52 (3H, s), 3,64 (3H, s), 6,5-7,3 (13H, m), 7,42 (1H, s) ppm.
Przykład XXI. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania S,S-ditlenku estru metylowego kwasu 2-[2-(3-fenylotiofenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego (związek nr 3 w tabeli I).
3,66g (0,0156 mola) sulfonu 3-hydroksydifenylowego, 1,5g (0,0055 mola) estru metylowego kwasu 2-(2-bromofenylo)-3-metoksypropenowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisano w przykładzie XX i 1,1 g (0,0079 mola) bezwodnego węglanu potasowego miesza się z użytymi w ilości katalitycznej chlorkiem miedziawym i brązem miedziowym. Otrzymaną mieszaninę ogrzewa się do temperatury 170°C, w atmosferze azotu, w ciągu 10 godzin. Po ochłodzeniu stopu do temperatury otoczenia, pozostałość rozpuszcza się w 50 ml DMF. Otrzymany roztwór rozcieńcza się 100 ml eteru i roztwór sączy się w celu usunięcia soli nieorganicznych. Następnie roztwór przemywa się kolejno 100 ml wody, 2 razy po 100 ml 2 M roztworu wodorotlenku sodowego, 100 ml wody i 100 ml nasyconego roztworu soli. Roztwór eterowy osusza się, sączy i odparowuje do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość poddaje się chromatografii z użyciem do elucji heksanu i chloroformu, w wyniku czego otrzymuje się 0,66 g związku tytułowego.
1H NMR (60 MHz) <: 3,46 (3H, s), 3,57 (3H, s), 6,6-8,0 (14H, m) ppm.
Przykład XXII. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-2[2-(3-anilinofenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego (związek nr 4 w tabeli I).
1,365 g (0,0074 mola) 3-hydroksydifenyloaminy, 1 g (0,0037 mola) estru metylowego kwasu (E)-2-(2-bromofenylo)-3-metoksypropenowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisano w przykładzie XX, oraz 0,517 g (0,0037 mola) bezwodnego węglanu potasowego łączy się z użytymi w ilości katalitycznej chlorkiem miedziawym i brązem miedziowym. Otrzymaną mieszaninę ogrzewa się do temperatury 170°C w ciągu 9 godzin, a następnie ochładza i rozpuszcza w 20 ml DMF. Otrzymany roztwór poddaje się następnie ekstrakcji mieszaniną eteru i wody. Warstwę eterową przemywa się 2 razy po 100 ml wody, a potem 2 razy po 100 ml 1 M roztworu wodorotlenku sodowego. Po osuszeniu, przesączeniu i odparowaniu eterowego roztworu do sucha pod zmniej40
158 290 szonym ciśnieniem, pozostałość o konsystencji gumy poddaje się oczyszczaniu metodą chromatograficzną z użyciem do elucji heksanu i dichlorometanu, w wyniku czego otrzymuje się 0,40 g związku tytułowego.
1H NMR (60 MHz) δ: 3,57 (3H, s), 3,67 (3H, s), 5,75 (1H, brs), 6,3-7,4 (13H, m), 7,44 (1H, s) ppm.
Przykład XXIII. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-2-[2-(3-N-metyloanilinofenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego (związek nr 5 w tabeli I).
Z 300 mg 80% olejowej zawiesiny wodorku sodowego (0,01 mola) usuwa się olej za pomocą odmycia 2 razy po 50 ml heksanu. Następnie zawiesza się wodorek w 10 ml suchego DMF. Do zawiesiny tej dodaje się roztwór 290 mg estru metylowego kwasu (E)-2-[2-(3-anilinofenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisano w przykładzie XXII, w 10 ml suchego DMF, z taką szybkością, aby utrzymać musowanie na stałym poziomie. Po ustaniu musowania, otrzymaną mieszaninę miesza się jeszcze w ciągu 15 minut, po czym dodaje się w ciągu 5 minut 2 ml jodometanu (duży nadmiar). Mieszanie kontynuuje się jeszcze w ciągu 30 minut, po czym zawiesinę ostrożnie rozcieńcza się 50 ml wody. Utworzoną emulsję wodną poddaje się ekstrakcji 2 razy po 50 ml eteru i otrzymane ekstrakty eterowe przemywa 2 razy po 50 ml wody, po czym osusza, sączy i odparowuje do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymuje się 211 mg związku tytułowego w postaci lepkiego oleju.
1H NMR (60 MHz) δ: 3,20 (3H, s), 3,54 (3H, s), 3,65 (3H, s), 6,3-7,4 (13H, m), 7,44 (1H, s) ppm.
Przykład XXIV. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-3metoksy-2-(2-[3--a-hydroksybenzylo)fenoksy]fenylo)propenowego (związek nr 102 w tabeli I).
31,0 g alkoholu 3-hydroksybenzylowego miele się drobno i miesza z 34,6 g węglanu potasowego, 26,9 g kwasu 2-bromofenylooctowego i chlorkiem miedziawym (pełna duża łyżeczka laboratoryjna), w atmosferze azotu. Otrzymaną mieszaninę ogrzewa się do temperatury 140°C i energicznie miesza w ciągu 3 1/2 godziny. Następnie do stopu, przy mieszaniu, dodaje się 60 ml DMF i otrzymanemu roztworowi pozwala się ochłodzić, po czym wlewa się go do wody. Po zakwaszeniu rozcieńczonym kwasem solnym warstwę wodną poddaje się ekstrakcji eterem. Otrzymane ekstrakty eterowe przemywa się wodą, osusza i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się 42,03 g kwasu 2-(3-hydroksymetylofenoksy)fenylooctowego w postaci oleju o barwie brązowej, który stosuje się bez dalszego oczyszczania.
41,0 g surowego kwasu ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w 600 ml metanolu zawierającego 2,5 ml stężonego kwasu siarkowego w ciągu 3,5 godziny. Po odparowaniu metanolu, pozostałość rozpuszcza się w octanie etylu, przemywa rozcieńczonym wodnym roztworem wodorotlenku sodowego, a następnie wodą, osusza i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się 26,31 g oleju o barwie brązowej, 1,31 g produktu poddaje się oczyszczaniu metodą cieczowej chromatografii ciśnieniowej z użyciem do elucji układu octan etylu:heksan 1:1, w wyniku czego otrzymuje się czysty ester metylowy kwasu 2-(3-hydroksymetylofenoksy)fenylooctowego w postaci oleju o barwie bladożółtej.
1H NMR (400 MHz) δ: 2,12 (1H, s), 3,60 (3H, s), 3,69 (3H, s), 4,62 (2H, s), 6,95 (1H, s), 6,85-6,90 (2H, t), 7,04-7,14 (2H, m), 7,21-7,32 (3H, m) ppm.
IR max (warstwa): 3450, 1742 cm’\
Mieszaninę 25,0 g surowego estru metylowego kwasu 2-(3-hydroksymetylofenoksy)fenylooctowego i 56 ml mrówczanu metylu w 50 ml suchego DMF się w ciągu 30 minut, w temperaturze 5°C, do wodorku sodowego (7,35 g 60% olejowej zawiesiny przemytej heksanem) w 100 ml suchego DMF. Po mieszaniu w temperaturze 5°C w ciągu dalszych 30 minut, otrzymaną mieszaninę pozostawia się do ogrzania do temperatury pokojowej na kilka godzin i odstawia następnie na noc. Potem mieszaninę reakcyjną wlewa się do wody i poddaje ekstrakcji eterem. Następnie warstwę wodną zakwasza się rozcieńczonym kwasem solnym i poddaje ekstrakcji eterem. Ekstrakty eterowe osusza się i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się 32,19 g surowego estru metylowego kwasu 3-hydroksy-2-/2-[3-hydroksymetylofenoksy]fenylopropenowego w postaci oleju o barwie pomarańczowej. 32,10g surowego estru metylowego miesza się w 80ml DMF w temperaturze 5-10°C z 25,4g węglanu potasowego i wkrapla się, w ciągu 10 minut, roztwór 11,6 g siarczanu dimetylu w 20 ml DMF. Otrzymaną mieszaninę pozostawia się do ogrzania się do temperatury pokojowej w ciągu kilku godzin, a następnie odstawia na noc. Następnie mieszaninę reakcyjną wlewa się do
158 290 wody, zakwasza rozcieńczonym kwasem solnym i poddaje ekstrakcji eterem. Ekstrakty eterowe przemywa się wodą, osusza i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się 14,38 g oleju o barwie pomarańczowo-brązowej. W wyniku oczyszczenia metodą cieczowej chromatografii ciśnieniowej otrzymuje się 7,8 g estru metylowego kwasu (E)-3-metoksy-2-(2-[3-hydroksymetylofenoksy]fenylojpropenowego w postaci ciała stałego krystalicznego o barwie lekko różowawej.
1H NMR (270 MHz) δ: 2,55 (1H, s), 3,58 (3H, s), 3,74 (3H, s), 4,55 (2H, s), 6,8-7,28 (8H, m), 7,44 (lH, s) ppm.
IR max (nujol): 3515, 1705, 1625 cm!
Część tego alkoholu w ilości 0,314 g miesza się w 5 ml suchego chlorku metylenu i dodaje się 0,564 g dichromianu pirydyny, po czym otrzymaną mieszaninę miesza się w ciągu 4 godzin w temperaturze pokojowej. Następnie mieszaninę sączy się i utworzony osad przemywa eterem. Połączone chlorek metylenu i przemywki eterowe odparowuje się, w wyniku czego otrzymuje się 0,309 g estru metylowego kwasu 3-metoksy-2-(2-[3-formylofenoksy]fenylo)propenowego w postaci oleju o barwie brązowej.
1H NMR (270 MHz) δ: 3,59 (3H, s), 3,65 (3H, s), 6,98 (1H, d), 7,17-7,36 (4H, m), 7,40-7,47 (3H, m), 7,47 (1H, s), 7,55 (1H, d) ppm.
IR max (warstwa): 1710, 1640 cm”1.
0,50 g estru metylowego kwasu (E)-3-metoksy-2-(2-[3-formylofenoksy]fenylo)propenowego miesza się w 20 ml suchego THF w temperaturze -20°C w atmosferze azotu. Następnie powoli wkrapla się bromek fenylomagnezowy (0,53 ml 3 M roztworu w eterze) w postaci rozcieńczonego roztworu w 5 ml suchego THF. Po zakończeniu dodawania mieszaninę reakcyjną miesza się w temperaturze -20°C w ciągu 30 minut, po czym powoli ogrzewa się ją, w ciągu godziny, do temperatury pokojowej, a następnie pozostawia na noc. Następnie mieszaninę oziębia się do temperatury 5°C i otrzymaną tak mieszaninę zadaje się wodą, po czym poddaje ekstrakcji octanem etylu. Po przemyciu roztworem soli i osuszeniu, roztwór w octanie etylu odparowuje się, w wyniku czego otrzymuje się olej o barwie żółtej. Olej ten poddaje się oczyszczaniu metodą cieczowej chromatografii ciśnieniowej z użyciem do elucji układu heksan:eter 2:1, w wyniku czego otrzymuje się 0,340 g związku tytułowego w postaci bezbarwnego oleju.
1H NMR (400 MHz) <: 2,30 (1H, d), 3,57 (3H, s), 3,72 (3H, s), 5,78 (1H, d), 6,82 (1H, d), 6,91 (1H, d), 7,02-7,08 (2H, m), 7,10-7,16 (1H, m), 7,20-7,38 (8H, m), 7,45 (1H, s) ppm:
IR max (warstwa): 3460, 1715, I635cm”1
Przykład XXV. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-3metoksy-2-(2-[3--2-pirydylometylo)fenoksy]fenylo)propenowego (związek nr 2 w tabeli II).
Do 0,75 g (czystość 70%) estru metylowego kwasu (E)-3-metoksy-2-(2-[3-bromometylofenoksy]fenylo)propenowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisano w przykładzie XV, i 0,19g 2-pirydylu w heksanie, dodaje się 0,28 g węglanu srebrowego. Otrzymaną mieszaninę ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną, chroniąc przed dostępem światła za pomocą owinięcia folią, w ciągu 3 godzin, po czym odstawia na noc. Odparowuje się heksan i pozostałość rozpuszcza w chlorku metylenu, po czym sączy przez warstwę celitu. Przesącz przemywa się wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego, a następnie wodą, osusza i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się 0,72 g produktu o barwie pomarańczowej i o konsystencji gumy. Produkt ten poddaje się oczyszczaniu metodą cieczowej chromatografii ciśnieniowej z użyciem do elucji układu eter:heksan 1:1, w wyniku czego otrzymuje się 0,188 g związku tytułowego w postaci bezbarwnego produktu o konsystencji gumy.
1H NMR (270 MHz) δ: 3,60 (3H, s), 3,76 (3H, s), 5,32 (2H, s), 6,78 (1H, d), 6,84-6,96 (3H, m), 7,04-7,16 (3H, m), 7,21-7,31 (3H, m), 7,48 (1H, s), 7,52-7,60 (1H, m), 8,15 (1H, d) ppm.
IRmax (warstwa): 1715, 1670, 1645, l600cm\
Przykład XXVI. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu 3metoksy---(2-[3-pirymidyn-2-ylo-ksymetylofenoksy]fenylo)propenowtgo (związek nr 24 w tabeli II).
Do wodorku sodowego (0,072 g 60% olejowej zawiesiny przemytej heksanem) w 10 ml suchego DMF dodaje się przy mieszaniu, w temperaturze pokojowej, 0,5 g estru metylowego kwasu (E)-3metoksy-^^(^^[:^-ł^;^t^i^<^l^^^i^(^t:yl^^^^^oksy]lfe^;^l^l3){^i^openowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisano w przykładzie XXIV, w kilku ml suchego DMF. Po zakończeniu dodawania otrzymaną
158 290 mieszaninę miesza się w ciągu 5 minut, po czym dodaje się 0,92 g 2-chloropirymidyny, a następnie odstawia się ją na noc. Następnie wlewa się ją do wody, zakwasza i poddaje ekstrakcji eterem. Ekstrakty eterowe osusza się i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się 0,95 g oleju o barwie żółtej. Olej ten poddaje się oczyszczaniu metodą cieczowej chromatografii ciśnieniowej z użyciem do elucji układu octan etylu:heksan 1:1, w wyniku czego otrzymuje się 0,104 g czystego związku tytułowego w postaci oleju.
1H NMR (270 MHz) <: 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 5,39 (2H, s), 6,86-6,96 (3H, m), 7,03-7,31 (6H, m), 7,49 (1H, s), 8,50 (2H, d) ppm.
IR max (warstwa): 1713, 1640 cm1.
Przykład XXVII. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E,E)- i (E,Z)-3-metoksy-2-(2-[3-(4-nitrostyrylo)fenoksy]fenylo)propenowego (mieszanina związków nr 125 w tabeli I).
Do zawiesiny wodorku sodowego (0,61 g 50% olejowej zawiesiny przemytej heksanem) w 10 ml suchego DMF, dodaje się kroplami, przy mieszaniu, w temperaturze 20°C 1,39 g fosforynu dimetylu w 5 ml suchego DMF. Po zakończeniu dodawania i mieszaniu w ciągu dalszych 20 minut, wkrapla się 7,0 g (czystość 70%) estru metylowego kwasu (E)-3-metoksy-2-(2-[3-bromometyIofenoksy]fenylo)propenowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisano w przykładzie XV. Otrzymaną mieszaninę reakcyjną odstawia się na 60 godzin, po czym ogrzewa do temperatury 55°C w ciągu 10 godzin i następnie wlewa do wody i poddaje ekstrakcji octanem etylu. Otrzymany ekstrakt osusza się i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się produkt o barwie żółtej i o konsystencji lepkiej gumy, który poddaje się chromatografii typu „flash“ z użyciem do elucji 5% metanolu w octanie etylu, w wyniku czego otrzymuje się 1,50 g fosfonianu estru metylowego kwasu (E)-3-metoksy-2-[3-(dimetylofosfometylo)fenoksy]fenylopropenowego w postaci prawie bezbarwnego oleju.
1H NMR (400 MHz) δ: 3,13 (2H, d), 3,62 (3H, s), 3,66 (3H, s), 3,68 (3H, s), 3,78 (3H, s), 6,85 (1H, D), 6,92 (2H, d), 7,00 (1H, d), 7,13 (1H, t), 7,20-7,31 (4H, m), 7,48 (1H, s) ppm.
IR max (warstwa): 1715, 1645 cm1.
Do wodorku sodowego (0,072 g 50% olejowej zawiesiny przemytej heksanem) w 10 ml suchego DME, wkrapla się przy mieszaniu, w temperaturze 5°C, w atmosferze azotu, 0,61 g tego fosfonianu w 5 ml suchego DME. Po zakończeniu dodawania, mieszaninę reakcyjną ogrzewa się do temperatury pokojowej i miesza w ciągu 15 minut. Do otrzymanej mieszaniny reakcyjnej wkrapla się powoli 0,227 g 4-nitrobenzaldehydu w 5 ml suchego DME, po czym mieszaninę miesza się przez noc w temperaturze pokojowej. Następnie dodaje się wodę, po czym mieszaninę poddaje się ekstrakcji eterem. Warstwę eterową osusza się i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się lepki olej o barwie żółtej, który poddaje się oczyszczaniu metodą cieczowej chromatografii ciśnieniowej z użyciem do elucji układu heksan :octan etylu 3:1, w wyniku czego otrzymuje się 0,20 g związku tytułowego jako mieszaninę izomerów (Z):(E) - stilbenu 5:1 w postaci produktu o barwie żółtej i o konsystencji gumy.
1H NMR (270 MHz) δ: dane dla izomeru (Z): 3,57 (3H, s), 3,74 (3H, s), 6,58 (1H, d), 6,72 (1H, d), 6,72-6,98 (3H, m), 7,05-7,36 (7H, m), 7,45 (1H, s), 8,06 (2H, d) ppm.
Mieszaninę tę można poddać izomeryzacji z otrzymaniem mieszaniny izomerów (E):(Z) -stilbenu 85:15 za pomocą ogrzewania pod chłodnicą zwrotną w obecności śladowej ilości jodu w toluenie.
1H NMR (400 MHz) δ: dane dla izomeru (E): 3,62 (3H, s), 3,78 (3H, s), 6,92-7,35 (10H, m), 7,49 (1H, s), 7,61 (2H, d), 8,22 (2H, d) ppm.
Przykład XXVIII. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-3-metoksy-2-(2-[3-benzoiloksymetyIofenoksy]fenylo)propenowego (związek nr 120 w tabeli I).
0,5 g (czystość 75%) estru metylowego kwasu 3-metoksy-2-(2--3-bromometylofenoksy]fenylo)propenowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisano w przykładzie XV, 0,13 g kwasu benzoesowego i 0,076 g węglanu potasowego miesza się w suchym DMF w temperaturze pokojowej przez noc. Następnie dodaje się wodę i otrzymaną mieszaninę poddaje ekstracji rozcieńczonym wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego, po czym osusza i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się 0,49 g lepkiego oleju o barwie żółtej, który poddaje się oczyszczaniu metodą cieczo158 290 wej chromatografii ciśnieniowej, z użyciem do elucji układu heksan:octan etylu 5:2, w wyniku czego otrzymuje się 0,120 g związku tytułowego.
1H NMR (400 MHz) ó: 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 5,31 (2H, s), 6,93 (1H, d), 6,96 (1H, d), 7,06 (lH,s), 7,12(lH,d), 7,16(lH,d), 7,44 (2H,t), 9,25-7,32 (2H, m),7,47(lH,s), 7,55(lH,d), 8,05 (2H, d) ppm.
Przykład XXIX. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania bromku estru metylowego kwasu (E)-3-metoksy-2-(2-[3-((rifenylofosfoniometylo)fenoksy]fenylo)propenowego (związek nr 126 w tabeli I).
4,58 g (czystość 70%) estru metylowego kwasu (E)-3-metoksy-2-(2-[3-bromometylofenoksy]fenylo)propenowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisano w przykładzie XV, i 2,33 g trifenylofosfiny miesza się w 40 ml suchego THF w temperaturze pokojowej, w ciągu 4 godzin, po czym mieszaninę odstawia się na noc. Następnie odparowuje się rozpuszczalnik, w wyniku czego otrzymuje się lepką pozostałość, którą uciera się z mieszaniną eteru i octanu etylu, w wyniku czego otrzymuje się 4,38 g związku tytułowego w postaci ciała stałego o barwie żółto-białej, o temperaturze topnienia 176-177°C.
1H NMR (270 MHz) δ: 3,56 (3H, s), 3,74 (3H, s), 5,28 (2H, d), 6,48 (1H, s), 6,62 (1H, d), 6,77 (1H, d), 6,97 (1H, d), 7,04 (1H, t), 7,10-7,28 (3H, m), 7,40 (1H, s), 7,54-7,80 (15H, m) ppm.
Przykład XXX. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E,E)3-metoksy-2-(2-[3-styrylofenoksy]fenylo)propenowego (związek nr 11 w tabeli I).
l,0g bromku estru metylowego kwasu (E)-3-metoksy-2-(2-[3-(trifenylofosfoniometylo)fenoksy]fenylo)propenowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisane w przykładzie XXIX, w 5 ml suchego DMF wkrapla się do wodorku sodowego (0,075 g 50% olejowej zawiesiny przemytej heksanem) w 5 ml suchego DMF, w wyniku czego otrzymuje się roztwór o barwie pomarańczowej. Po zakończeniu wywiązywania się wodoru (2 godziny) dodaje się 0,66 g benzaldehydu w 5 ml suchego DMF i otrzymaną mieszaninę reakcyjną miesza się w temperaturze pokojowej w ciągu 20 godzin, po czym ogrzewa do temperatury 60°C w ciągu 2 godzin. Następnie dodaje się wodę i mieszaninę poddaje się ekstrakcji octanem etylu. Ekstrakt organiczny osusza się i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się 1,3 g oleju o barwie żółtej, który poddaje się oczyszczaniu metodą cieczowej chromatografii ciśnieniowej z użyciem do elucji układu THF:heksan 1:4, w wyniku czego otrzymuje się 0,362 g mieszaniny związku tytułowego i odpowiedniego izomeru (Z)-styrylowego 1:1.
Tę mieszaninę (Z):(E) poddaje się izomeryzacji z utworzeniem izomeru (E) jedynie za pomocą ogrzewania pod chłodnicą zwrotną w toluenie z dodatkiem kryształku jodu, w ciągu kilku godzin. Otrzymuje się tak izomer (E) w postaci bezbarwnego produktu o konsystencji gumy.
1H NMR (270 MHz) 6: 3,64(3H, s), 3,77 (3H, s), 6,88 (1H, d),· 6,96-7,40 (10H, m), 7,49(1H, s), 7,48 (2H, m) ppm.
IR max (warstwa): 1710, 1640 cm’\
Przykład XXXI. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-3-metoksy-2-(2-[3-ffnoksykarbonylofenoksy]fenylo)propenowego (związek nr 20 w tabeli I).
Do 2,43 g estru metylowego kwasu (E^-metoksy^-^-^-hydroksymetylofenoksyfenylo)propenowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisano w przykładzie XXIV, w 100 ml acetonu, dodaje się przy mieszaniu, w temperaturze 5-10°C. kwas chromowy, wytworzony za pomocą rozpuszczenia 6,5 g trójtlenku chromu w 18,5 ml wody zawierającej 5,5 ml stężonego kwasu siarkowego, aż do utrzymania się zabarwienia czerwonawo-brązowego i wykazania w badaniu metodą chromatografii gazowej zaniku całej ilości wyjściowego alkoholu. Następnie mieszaninę wlewa się do wody i poddaje esktrakcji eterem. Ekstrakty eterowe przemywa się wodą, osusza i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się 2,495 g estru metylowego kwasu (E)-3[metoksy-2[(2-[--karboksyfenoksyfenylojpropenowego w postaci oleju o barwie bladożółtej.
1H NMR (270 MHz) <: 3,60 (3H, s), 3,76 (3H, s), 6,95 (1H, d), 7,14-7,40 (5H, m), 7,50 (1H, s), 7,66 (1H, s), 7,78 (1H, d), 9,35 (1H, br s) ppm.
IR max (warstwa): 3500-2500, 1725, 1^^0cmfl.
0,33 g kwasu karboksylowego z poprzedniego stadium w 10 ml THF zadaje się przy mieszaniu 0,11 ml chlorku oksalilu z dodaniem jednej kropli suchego DMF. Otrzymaną mieszaninę reakcyjną miesza się w ciągu 45 minut, po czym odstawia na noc, a następnie odparowuje, w wyniku czego
158 290 otrzymuje się surowy ester metylowy kwasu (E)-3-metoksy-2-(2-[3-chlorokarbonylofenoksy]fenylo)propenowego w postaci oleju o barwie pomarańczowej.
IR max (warstwa): 1760, 1715, 1640 cm'1.
Do chlorku kwasowego z poprzedniego stadium w 15 ml suchego THF dodaje się mieszaninę 0,090 g fenolu i 0,096 g trietyloaminy w 5 ml suchego THF. Otrzymaną mieszaninę reakcyjną miesza się w temperaturze pokojowej w ciągu 1,5 godziny, a następnie wlewa do wody i poddaje ekstrakcji eterem. Ekstrakty eterowe przemywa się rozcieńczonym roztworem wodorotlenku sodowego, a następnie wodą, po czym osusza i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się 136 mg związku tytułowego w postaci oleju o barwie pomarańczowej.
1H NMR (270 MHz) δ: 3,60 (3H, s), 3,77 (3H, s), 6,94 (1H, d), 7,14 (2H, t), 7,23-7,38 (3H, m), 7,47 (1H, s), 7,61 (1H, t), 7,72 (1H, d) ppm.
IR max (warstwa): 1755, 1719, 1640 cm!
Przykład XXXII. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-2-[2-(3-[6-chloropiry(związek nr 28 w tabeli II).-4-yloksy]fenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego
0,46 g węglanu potasowego, 0,027 g chlorku miedziawego i 0,41 g 4,6-dichloropirymidyny dodaje się kolejno, przy mieszaniu, do roztworu l,0g estru metylowego kwasu (E)-2-[2-(3hydroksyfenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisano w przykładzie VIII, w 10 ml DMF i otrzymaną mieszaninę miesza się w ciągu 10 godzin w temperaturze pokojowej. Następnie mieszaninę rozcieńcza się wodą i poddaje ekstrakcji eterem. Ekstrakty przemywa się kolejno wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą, po czym osusza, zatęża i poddaje chromatografii z użyciem układu eter:heksan 1:1 do elucji, w wyniku czego otrzymuje się 0,39 g (wydajność 28%) związku tytułowego w postaci bezbarwnego oleju.
1H NMR (270 MHz) δ: 3,60 (3H, s), 3,76 (3H, s), 6,74 (1H, t), 6,81 (1H, dd), 6,90 (2H, m), 7,03 (1H, m), 7,17 (1H, t), 7,26-7,36 (3H, m), 7,49 (1H, s), 8,59 (1H, s) ppm.
Przykład XXXIII. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-3-met(związek nr 31 w tabeli II).
Roztwór 0,27 g podfosforynu sodowego w 5 ml wody wkrapla się przy mieszaniu do mieszaniny 0,4 g estru metylowego kwasu (E)-2-[2-(3-[6-chloropirymidyn[4-yloksy]fenoksy)-fenylo]-3[ metoksypropenowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisano w przykładzie XXXII, 0,2 g węglanu potasowego i 0,08 g 5% katalizatora palladowego na węglu w 4 ml THF. Otrzymaną mieszaninę miesza się w temperaturze pokojowej w ciągu 2 godzin, po czym sączy przez warstwę „Hyflo“, przepłukując octanem etylu i wodą. Połączone przesącz i przemywki rozdziela się na warstwę wodną i warstwę organiczną. Tę ostatnią osusza się, zatęża i poddaje chromatografii z użyciem do elucji mieszaniny eteru i heksanu 1:1, w wyniku czego otrzymuje się 0,19 g (wydajność 52%) związku tytułowego w postaci bezbarwnego oleju.
1H NMR (270 MHz) δ: 3,61 (3H, s), 3,75 (3H, s), 6,75 (1H, t), 7,48 (1H, s), 8,56 (1H, d), 8,76 (1H, s) ppm.
Przykład XXXIV. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E^-metoksy^-^-^-^-nitrofenoksyfenoksy^enylojpropenowego (związek nr 44 w tabeli I).
Mieszaninę 1,7 g 3-(3-nitrofenoksy)fenolu, 2,0 g estru metylowego kwasu (E)-2-(2-bromofenylo)-3-metoksypropenowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisano w przykładzie XX, l,0g węglanu potasowego i 1,0g chlorku miedziawego, miesza się w temperaturze 170-180°C w ciągu 5 godzin, po czym pozwala się jej ochłodzić. Otrzymaną mieszaninę rozcieńcza się wodą i poddaje ekstrakcji eterem. Ekstrakty przemywa się kolejno wodnym roztworem wodorotlenku sodowego i roztworem soli, po czym osusza i zatęża, w wyniku czego otrzymuje się 3,12 g oleju o barwie brązowej. W wyniku chromatografii wykonanej z użyciem do elucji układu ze zmiennym (do 20%) udziałem eteru w heksanie otrzymuje się 1,06 g (wydajność 34%) związku tytułowego w postaci oleju o barwie żółtej.
1H NMR (270 MHz) <: 3,60 (3H, s), 3,76 (3H, s), 6,66-6,83 (3H, m), 7,02 (1H, d), 7,18 (IH, d), 7,22-7,38 (3H, m), 7,45-7,52 (1H, m), 7,49 (1H, s), 7,78 (1H, m), 7,92-7,97 (1H, m) ppm.
Przykład XXXV. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)[3[metoksy[2[(2-[3-(3-metoksyfenoksymetylo)fenoksy]fenylo)propenowego (związek nr 94 w tabeli I).
158 290
0,50 g estru metylowego kwasu 3-metoksy-2-(2-[3-metyIofenoksy]fenylo)propenowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisano w przykładzie XV, 0,32g l,3-dibromo-5,5-dimetylohydantoiny i 0,033 g azoizobutyronitrylu ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w 40 ml tetrachlorku węgla przy jednoczesnym naświetlaniu 400 watową żarówką wolframową. Warstwę organiczną oddziela się, przemywa wodą i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się 0,825 g lepkiego oleju o barwie żółtej, zawierającego około 65% estru metylowego kwasu (E)-3-metoksy-2-(2-[3-bromometylofenoksy]fenylo)propenowego, którego używa się następnie bez dalszego oczyszczania (dane dotyczące 1H NMR: patrz przykład XV powyżej).
Roztwór 0,41 g surowego bromku w 4 ml suchego DMF dodaje się do roztworu 3metoksyfenolanu sodowego, wytworzonego z 3-metoksyfenolu i wodorku sodowego, w suchym DMF użytym w ilości 6 ml i otrzymaną mieszaninę miesza się w ciągu 4 godzin, po czym odstawia na noc. Następnie wlewa się ją do rozcieńczonego kwasu solnego i poddaje ekstrakcji octanem etylu. Frakcje organiczne osusza się i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się olej o barwie brązowej. Olej ten poddaje się oczyszczaniu metodą cieczowej chromatografii ciśnieniowej z użyciem do elucji układu eter naftowy 40/60:octan etylu 7:3, w wyniku czego otrzymuje się 0,20 g związku tytułowego w postaci bezbarwnego produktu o konsystencji gumy.
IR max (warstwa): 1715, 1640 cm\
1H NMR (400 MHz) δ: 3,60 (3H, s), 3,73 (3H, s), 3,77 (3H, s), 4,99 (2H, s), 6,50-6,55 (3H, m), 6,88-6,95 (2H, m), 7,05 (1H, s), 7,09-7,20 (3H, m), 7,24-7,31 (3H, m), 7,47 (1H, s) ppm.
Przykład XXXVI. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-3-metoksy-2-(2-[3-benzoiIofenoksyj-fenylo)propenowego (związek nr 8 w tabeli I).
10,0 g estru metylowego kwasu 2-(3-hydroksymetylofenoksy)-fenyIooctowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisano w przykładzie XXIV i lOg celitu miesza się w 100 ml chlorku metylenu, po czym dodaje się w jednej porcji 15,85 g chlorochromianu pirydyny. Po mieszaniu w temperaturze pokojowej w ciągu 2,5 godziny, otrzymaną mieszaninę sączy się i przesącz odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się 8,48 g estru metylowego kwasu 3-(3-formylofenoksy)fenylooctowego w postaci oleju o barwie pomarańczowej i o czystości wystarczającej do tego, aby stosować go następnie bez dalszego oczyszczania.
IR max (warstwa): 1740, 1700 cm1.
1H NMR (270 MHz) δ: 3,59 (3H, s), 3,69 (2H, s), 6,92 (1H, d), 7,14-7,20 (1H, t), 7,23-7,37 (3H, m), 7,43 (1H, m), 7,50 (1H, t), 7,60 (1H, dd), 9,95 (1H, s) ppm.
2,84 ml 3 M roztworu bromku fenylomagnezowego w eterze wkrapla się przy oziębianiu i mieszaniu do roztworu 2,30 g aldehydu z poprzedniego stadium w THF tak, aby temperatura nie podniosła się powyżej -30°C. Po zakończeniu dodawania (35 minut) mieszaninę reakcyjną powoli ogrzewa się do temperatury pokojowej, miesza przez noc, a następnie oziębia na łaźni z lodem przy ostrożnym dodawaniu wody. Następnie dodaje się rozcieńczony kwas solny i otrzymaną mieszaninę poddaje się ekstrakcji octanem etylu. Otrzymane ekstrakty osusza się i odparowuje, w wyniku czego otrzymuje się olej o barwie żółtej, który poddaje się oczyszczaniu metodą chromatografii typu „flash“ z użyciem do elucji układu heksan:octan etylu 2:1, w wyniku czego otrzymuje się l,69g estru metylowego kwasu 2-[(3-(a-hydroksy)benzylo)fenoksy]fenylooctowego w postaci oleju o barwie bladożółtej.
1H NMR (270 MHz) δ: 3,57 (3H, s), 3,68 (2H, s), 5,79 (1H, s), 6,79-6,90 (2H, m), 7,05-7,13 (3H, m), 7,18-7,40 (9H, m) ppm.
0,91 g hydroksyestru z poprzedniej preparatyki miesza się w 25 ml chlorku metylenu, w temperaturze pokojowej, z dwiema łyżeczkami laboratoryjnymi celitu. Następnie dodaje się 0,65 g chlorochromianu pirydyny i otrzymaną mieszaninę reakcyjną miesza się w ciągu 3 godzin. Mieszaninę sączy się i przesącz odparowuje i poddaje oczyszczaniu za pomocą cieczowej chromatografii ciśnieniowej z użyciem do elucji układu heksan:octan etylu 3:1, w wyniku czego otrzymuje się 0,56 g estru metylowego kwasu 2-(3-benzoilofenoksy)fenylooctowego w postaci produktu o barwie bladożółtej i o konsystencji gumy.
1H NMR (270 MHz) <: 3,60 (3H, s), 3,70 (2H, s), 6,93 (1H, d), 7,10-7,63 (10H, m), 7,81 (2H, d) ppm.
IR max (warstwa): 1740, 1660 cm'\
158 290
Produkt ten przekształca się w związek tytułowy przy użyciu wodorku sodowego i mrówczanu metylu, a następnie węglanu potasowego i siarczanu dimetylu, w dwóch stadiach procesu opisanych odnośnie do podobnej przemiany w powyższym przykładzie XIV.
IR max (warstwa): 1710, 1660, 1635 cm1.
1H NMR (270 MHz) δ: 3,60 (3H, s), 3,75 (3H, s), 6,98 (1H, d), 7,12-7,20 (2H, m), 7,26-7,52 (8H, m), 7,47 (1H, s), 7,55-7,63 (1H, m), 7,80 (2H, dd) ppm.
Przykład XXXVII. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu 3-metoksy-2-(2-[3-benzylofenoksy]fenylo)propenowego (związek nr 7 w tabeli I).
3,28 g kwasu trifluorooctowego wkrapla się przy mieszaniu, w temperaturze 5°C, do 1,68 g estru metylowego kwasu 2-[(3-(f-hydroksy)benzylo)fenoksy]fenylooctowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisano w przykładzie XXXVI. Po zakończeniu dodawania powoli wkrapla się 2,24 g trietylosilanu. Otrzymany klarowny roztwór miesza się następnie przez noc, po czym rozcieńcza się wodą i poddaje ekstrakcji eterem. Frakcję eterową przemywa się wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego, osusza, zatęża i poddaje oczyszczaniu metodą cieczowej chromatografii ciśnieniowej z użyciem do elucji układu heksan:eter 4:1, w wyniku czego otrzymuje się 1,03 g estru metylowego kwasu 2-(3-benzylofenoksy)fenylooctowego w postaci bezbarwnego oleju.
IR max (warstwa): 1742 cm'1
Produkt ten przekształca się w związek tytułowy przy użyciu wodorku sodowego i mrówczanu metylu, a następnie węglanu potasowego i siarczanu dimetylu, w dwóch stadiach procesu opisanych odnośnie do podobnej przemiany w powyższym przykładzie XIV.
IR max (warstwa): 1708, 1635 cm’1
1H NMR (270 MHz) δ: 3,56 (3H, s), 3,72 (3H, s), 3,93 (2H, s), 6,76-6,93 (4H, m), 7,08-7,31 (10H, m), 7,47 (1H, s) ppm.
Przykład XXXVIII. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-3-metoksy-2-[2-(3-[N-fenylosulfonoamido]fenoksy)fenylo]propenowego (związek nr 25 w tabeli I).
Mieszaninę 21,5 g kwasu 2-bromofenylooctowego, 29,2 g 3-nitrofenolu, 27,6 g węglanu potasowego i 0,5 g chlorku miedziąwego ogrzewa się przy mieszaniu, w temperaturze 130°C, w ciągu 6 godzin. Po ochłodzeniu, otrzymaną mieszaninę wlewa się do 500 ml wody, zakwasza stężonym kwasem solnym i poddaje ekstrakcji 3 razy po 200 ml octanu etylu. Otrzymane ekstrakty osusza się, sączy i zatęża, w wyniku czego otrzymuje się ciemno zabarwiony olej. Olej ten rozpuszcza się w 400 ml metanolu zawierającego 4 ml stężonego kwasu siarkowego. Otrzymany roztwór ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 3 godzin. Następnie otrzymaną mieszaninę reakcyjną zatęża się i pozostałość rozpuszcza w 300 ml octanu etylu. Roztwór ten przemywa się kolejno 2 razy po 100 ml 1 M wodnego roztworu wodorotlenku sodowego i roztworem soli, a następnie osusza, sączy i zatęża, w wyniku czego otrzymuje się ciemno zabarwiony olej. W wyniku destylacji z kolby tego oleju (temperatura pieca 220°C, 26,6 Pa) otrzymuje się 16,74 g (wydajność 58% w przeliczeniu na kwas 2-bromofenylooctowy) estru metylowego kwasu 2-(3-nitrofenoksy)fenylooctowego w postaci klarownego, bladego oleju.
1H NMR (270 MHz) δ: 3,60 (3H, s), 3,70 (2H, s), 6,90-8,0 (8H, m) ppm.
IR max (warstwa): 1739 cm”1
Mieszaninę 15 g estru metylowego kwasu 2-(3-nitrofenoksy)fenylooctowego, 100 ml 'metanolu, 100 ml kwasu octowego lodowatego i 15,0 g żelaza w proszku ogrzewa się łagodnie, przy mieszaniu, do temperatury wrzenia pod chłodnicą zwrotną. Po upływie 30 minut otrzymaną mieszaninę ochładza się i odsącza się nadmiar żelaza w proszku. Otrzymany przesącz wlewa się do wody użytej w ilości 700 ml, po czym poddaje ekstrakcji 2 razy po 200 ml eteru. Ekstrakty eterowe zobojętnia się za pomocą mieszania z wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego, a następnie osusza, sączy i zatęża, w wyniku czego otrzymuje się 13,0g (wydajność 97%) estru metylowego kwasu 2-(3-aminofenoksy)fenylooctowego w postaci oleju o barwie bladożółej.
1H NMR (270 MHz) <: 3,63 (3H, s), 3,68 (2H, s), 3,9 (1H, br s), 6,2-7,3 (8H, m) ppm.
IR max (warstwa): 3400, 3373, 1733 cm”1
Mieszaninę 11,54 g estru metylowego kwasu 2-(3-aminofenoksy)fenylooctowego i 27,7 ml mrówczanu metylu w 25 ml DMF wkrapla się, przy mieszaniu, do zawiesiny 3,25 g wodorku sodowego w 50 ml DMF, oziębianej lodem do temperatury poniżej 10°C (musowanie). Po dodaniu,
158 290 mieszaninę reakcyjną miesza się w temperaturze pokojowej w ciągu 3 godzin, po czym wlewa do wody, zakwasza stężonym kwasem solnym i poddaje ekstrakcji octanem etylu. Otrzymane ekstrakty przemywa się roztworem soli, osusza i zatęża, w wyniku czego otrzymuje się lepki olej o barwie żółtej. Do roztworu tego oleju o barwie żółtej w 50 ml DMF dodaje się kolejno, przy mieszaniu, 12,4g węglanu potasowego i 4,25 ml siarczanu dimetylu, po czym otrzymaną mieszaninę miesza się w temperaturze pokojowej w ciągu 3 godzin, a następnie wlewa do wody i poddaje ekstrakcji octanem etylu. Otrzymane ekstrakty przemywa się wodą, osusza i zatęża, w wyniku czego otrzymuje się 13,67g (wydajność 93%) estru metylowego kwasu (E)-2-[2-(3-formamidofenoksy)-fenylo]-3-metoksypropenowego, w postaci przezroczystego produktu o barwie zielonej i o konsystencji gumy.
1H NMR (270 MHz) δ: 3,60 (3H, s), 3,78 (3H, s), 7,47 (1H, s) ppm.
IR max (warstwa): 3309, 1702, 1606 cmH.
Do roztworu 13,67g estru metylowego kwasu (E)-2-[2-(3-formamidofenoksy)fenylo]-3metoksypropenowego w 100 ml metanolu wkrapla się przy mieszaniu 7,8 ml chlorku fosforylu. Podczas dodawania utrzymuje się temperaturę na poziomie poniżej 50°C za pomocą łaźni oziębiającej. Po mieszaniu w ciągu 20 minut mieszaninę reakcyjną wlewa się do 500 ml wody, zobojętnia wodorowęglanem sodowym i poddaje ekstrakcji eterem. Otrzymane ekstrakty osusza się i zatęża, w wyniku czego otrzymuje się olej o barwie żółtej, który poddaje się chromatografii z użyciem do elucji eteru, w wyniku czego otrzymuje się 8,57 g (wydajność 68%) estru metylowego kwasu (E)-2-[2-(3-aminofenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego w postaci ciała stałego o barwie żółtej, o temperaturze topnienia 83-85°C.
1H NMR (270 MHz) <: 3,6 (2H, br s), 3,62 (3H, s), 3,77 (3H, s), 6,2-6,4 (3H, m), 6,9-7,3, (5H, m), 7,48 (1H, s) ppm.
IR max (warstwa): 3450, 3370, 1703, 1632 cm'1.
Do roztworu 0,4 g estru metylowego kwasu (E)-2-[2-(3-aminofenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego w 2 ml kwasu octowego lodowatego dodaje się 1 ml 5,8 M kwasu solnego w temperaturze -10°C. Do otrzymanego roztworu dodaje się następnie, przy mieszaniu, ciągle w temperaturze -10°C, 0,1 g azotynu sodowego w 2 ml wody. Po upływie 30 minut otrzymany roztwór zawierający sól diazoniową dodaje się przy mieszaniu do mieszaniny 0,5 ml kwasu octowego lodowatego wysyconego SO2, zawierającego 0,1 g chlorku miedziawego (musowanie). Po upływie 30 minut otrzymaną mieszaninę reakcyjną wlewa się do wody i poddaje ekstrakcji eterem. Ekstrakty eterowe zobojętnia się nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego, osusza i zatęża, w wyniku czego otrzymuje się 0,14g estru metylowego kwasu 2-[2-(3-chlorosulfonylofenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego w postaci oleju o barwie żółtej.
IR max (warstwa): 1710, 1636 cm'!
Do roztworu 0,14 g estru metylowego kwasu 2-[2-(3-chlorosulfonylofenoksy)fenylo]-3metoksypropenowego w 0,5 ml pirydyny wkrapla się przy mieszaniu, w temperaturze pokojowej, 0,05 ml aniliny. Po upływie 3 godzin mieszaninę reakcyjną wlewa się do wody. Do otrzymanej mieszaniny dodaje się 2 M kwas solny, aż do uzyskania jej słabo kwaśnego odczynu, po czym poddaje się ją ekstrakcji eterem. Eterowe ekstrakty przemywa się roztworem soli, osusza, zatęża i poddaje chromatografii z użyciem do elucji eteru, w wyniku czego otrzymuje się 0,145g związku tytułowego w postaci klarownego oleju.
IR maX (warstwa): 3240, 1693, 1635, 1600 cm'1
1H NMR (270 MHz) δ: 3,55 (3H, s), 3,69 (3H, s), 6,53 (1H, br s), 6,8 (1H, m), 7,0-7,4 (12H, m), 7,43 (1H, s), ppm.
Przykład XXXIX. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-2-[2--3--3--romobenzoiioamino]fenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego (związek nr 143 w tabeli I).
Do roztworu 0,5 g estru metylowego kwasu (E)-2-[2-(3-aminofenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisano w przykładzie XXXVIII, w 20 ml dichlorometanu, zawierającego 0,17 g trietyloaminy dodaje się przy mieszaniu 0,37 g chlorku 3bromobenzoilu. Po upływie 3 godzin, mieszaninę reakcyjną wlewa się do wody i poddaje ekstrakcji 2 razy po 50 ml dichlorometanu. Otrzymane ekstrakty osusza się, zatęża i poddaje chromatografii z
158 290 użyciem do elucji eteru, w wyniku czego otrzymuje się 0,61 g związku tytułowego w postaci piany o barwie bladożółtej.
IR max (nujol): 1710, 1680, 16*40, 1605 cm!
1H NMR (270 MHz) δ: 3,62 (3H, s), 3,78 (3H, s), 6,73-8,0 (13H, m), 7,47 (1H, s) ppm.
Przykład XL. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-2-[2(3-pirydyn-2-yloksyfenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego (związek nr 1 w tabeli II).
Do roztworu 2,0 g estru metylowego kwasu (E)-2-[2-(3-hydroksyfenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisano w przykładzie VIII, w 15 ml DMF, dodaje się przy mieszaniu, kolejno 0,92 g węglanu potasowego, katalityczną ilość chlorku miedziawego, katalityczną ilość brązu miedziowego i 1,94 g 2-fluoropirydyny. Otrzymaną mieszaninę miesza się w ciągu 3 godzin w temperaturze 130°C. Po ochłodzeniu, otrzymaną mieszaninę rozcieńcza się wodą i poddaje 2 razy ekstrakcji eterem. Połączone ekstrakty przemywa się kolejno wodnym roztworem wodorotlenku sodowego, wodą i roztworem soli, po czym osusza i zatęża. W wyniku chromatografii z użyciem do elucji mieszanin eter-heksan, otrzymuje się 1,68 g (wydajność 67%) związku tytułowego w postaci oleju o barwie pomarańczowo-żółtej i o konsystencji gumowatej.
'HNMR (270 MHz) δ: 3,60 (3H, s), 3,73 (3H,s), 6,72-7,32(10H, m), 7,48 (1H, s), 7,67 (1H, m), 8,19 (1H, m) ppm.
Przykład XLI. Przykład ten objaśnia sposób wytwarzania estru metylowego kwasu (E)-2[2-(3-[6-chloropirydazyn-3-yloksy]fenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego (związek nr 50 w tabeli II).
Do roztworu 2,01 g estru metylowego kwasu (E)-2-[2-(3-hydroksyfenoksy)fenylo]-3-metoksypropenowego, wytworzonego sposobem jak wyżej opisano w przykładzie I, w 30 ml DMF, dodaje się przy mieszaniu, kolejno 0,93 g węglanu potasowego, katalityczną ilość chlorku miedziawego i l,0g 3,6-dichloropirydazyny. Otrzymaną mieszaninę miesza się w ciągu 1 3/4 godziny w temperaturze 95°C. Po ochłodzeniu, mieszaninę rozcieńcza się wodą i poddaje ekstrakcji eterem (2 razy). Połączone ekstrakty przemywa się kolejno wodnym roztworem wodorotlenku sodowego, wodą z roztworem soli, a następnie osusza i zatęża. W wyniku chromatografii z użyciem mieszanin eter-heksan otrzymuje się 1,71 g (wydajność 62%) związku tytułowego w postaci produktu o barwie żółtej i o konsystencji gumy.
1H NMR (270 MHz) δ: 3,60 (3H, s), 3,73 (3H, s), 6,73-7,36 (9H, m), 7,46 (1H, m), 7,50 (1H, s) ppm.
och3
H
CE)
->
C6H5CH2°
och3
Schemat 9 str 2
158 290
V Schemat 9 str i
CH2CO2CH3 CH2CO2CH3
Wzór 3
Wzór 37
Schemat 8 str. 3
158 290
158 290
Schemat 7 str ,
158 290
Wzór 26
Wzór 27
Schemat 6
Schemat 5 sir 2
158 290
A
ch3o2c
CH.OCH3
Wzór 21
Wzór 20 (RO)2PCHR
Wzór 22
CH.OCH-j
Schemat 5 str
CH.OCH3
Schemat 4
158 290
158 290
Χΐι
Wzór 11 L/ Y Wzór 12
Schemat 2
Schemat 1 str 2
158 290
Wzór 41
Wzór 42
158 290
WZÓR 39
WZÓR 11 a
CH3O2C CH.OCH3
WZÓR 12 a
158 290
ch.och3
Wzór 1d
Zakład Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 10 000 zł

Claims (5)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Środek grzybobójczy, zawierający grzybobójczo efektywną ilość substancji czynnej i grzybobójczo dopuszczalny nośnik lub rozcieńczalnik, znamienny tym, że jako substancję czynną zawiera nowe pochodne kwasu propenowego o wzorze 1 i ich stereoizomery, w którym K oznacza tlen lub siarkę, Z oznacza grupę arylową lub heteroarylową, przy czym grupa heteroarylowa stanowi 5- lub 6-członowy pierścień albo 9- lub 10-członowy układ pierścieniowy, stanowiący dwa sprzężone pierścienie i zawiera 1 2 lub 3 atomy tlenu, azotu lub siarki; grupy arylowa i heteroarylowa mogą być ewentualnie podstawione chlorowcem, grupą Ci-6alkilową, Ci-4chlorowcoalkilową, Ci-4alkoksylową, Ci-4chlorowcoalkoksylową, fenoksylową, fenylową, aminową, hydroksylową, nitrową, cyjanową, Ci-4alkoksykarbonylową, l-/Ci-4alkoksykarbonylo/-2-/Ci-4alkoksy/winylową, Ci -4alkilokarbonyloaminową, di/Ci -4alkilosulfonylo/aminową, CH/O/NH, di/Ci -4alkilo/aminową, Ci-4alkilotio, HO2C, Ci-4alkilosulfonylową, aminokarbonylową, pirazolilową, (która może być ewentualnie podstawiona grupą Ci-4alkilową lub Ci-4chlorowcoalkilową) albo pirydynylową (która może być ewentualnie podstawiona grupą nitrową); N-tlenki grup heteroarylowych zawierających azot; X oznacza O, S/O/B, NH, NR1, CH2, CHR2, CO, CH2CH2, CH = CH, OCHa, (CHa)mO, CHR10, OCHaO, S(O)nCHa, S(O)CHaO, NR1CHa, COO, OOC, SO2O, COCH2O, COCHR'O, CONH, NHCO, NHSO2, COS, SCO, N = N, CH2OCO, CH2SCO, CH2NHCO, CH2ON = CH, OCH2CH2O, NR1N = CH, CHzOCONH, CH = CHCH2O, (R2)aP+CHaQ, N(COR1), N = CH, CH(OH), CO2CH2, SCH2O, NR1CO, S(O)aNH lub CONR\ R1 oznacza grupę Ci -4alkilową, R2 oznacza grupę fenylową, n jest równe 0,1 lub 2, m jest równe 12,3, 4 lub 5, Q oznacza anion halogenkowy, A oznacza wodór, chlorowiec, grupę Ci-4alkilową, Ci-4alkoksylową, hydroksylową, fenoksylową, lub Ci-4alkilokarbonylową.
  2. 2. Środek grzybobójczy, zawierający grzybobójczo efektywną ilość substancji czynnej i grzybobójczo dopuszczalny nośnik lub rozcieńczalnik, znamienny tym, że jako substancję czynną zawiera nowe pochodne kwasu propenowego o wzorze 1 i ich stereoizomery, w którym K oznacza tlen lub siarkę, Z oznacza grupę arylową lub heteroarylową, przy czym grupa heteroarylowa stanowi 5- lub 6-członowy pierścień albo 9- lub 10-członowy układ pierścieniowy, stanowiący dwa sprzężone pierścienie i zawiera 1, 2 lub 3 atomy tlenu, azotu lub siarki; grupy arylowe i heteroarylowa mogą być ewentualnie podstawione chlorowcem, grupą Ci-ealkilową, Ci-4chlorowcoalkilową, Ci-4alkoksylową, Ci-4chlorowocoalkoksylową, fenoksylową, fenylową, aminową, hydroksylową, nitrową, cyjanową, Ci-4alkoksykarbonylową, l-/Ci-4alkoksykarbonylo/-2-/Ci-4alkoksy/winylową, Ci-4alkilokarbonyloaminową, di/Ci-4alkilosulfonylo/aminową, CH/O/NH, di/Ci -4alkiio/aminową, Ci -4alkilotio, HO2C, Ci -^alkilosulfonylową, aminokarbonylową, pirazolilową, (która może być ewentualnie podstawiona grupą Ci ^alkilową lub Ci -4chlorowcoalkilową) albo pirydynylową (która może być ewentualnie podstawiona grupą nitrową; N-tlenki grup heteroarylowych zawierających azot; X oznacza O, S(O)n, NH, NR\ CH2, CHR2, CO, CH2CH2, CH = CH, OCHa, (CHa)mO, CHRW, S(O)nCH2, NR1CHa, COO, OOC, SO2O, COCH2O, COCHR1O, CONH, NHCO, NHSO2, COS, SCO, N = N, CH2OCO, CH2SCO, CH2NHCO, CH2ON = CH, NR1N = CH, CH = CHCH2O, (R2)2P+CH2Q', N(COR1), N = CH, CH(OH) CO2CH2, NR1 CO, S(O)2NH lub CONR\ R1 oznacza grupę Ci-4alkilową, r2 oznacza grupę fenylową, n jest równe 0, 1 lub 2, m jest równe 1 lub 2, Q oznacza anion halogenkowy, A oznacza wodór, chlorowiec, grupę Ci-4alkilową, Ci-4alkoksylową, hydroksylową, fenoksylową, lub Ci-4alkilokarbonylową.
  3. 3. Środek grzybobójczy, zawierający grzybobójczo efektywną ilość substancji czynnej i grzybobójczo dopuszczalny nośnik lub rozcieńczalnik, znamienny tym, że jako substancję czynną zawiera nowe pochodne kwasu propenowego o wzorze 1 i ich stereoizomery, w którym K oznacza tlen lub siarkę, Z oznacza grupę arylową lub heteroarylową, przy czym grupa heteroarylowa stanowi 5- lub 6-członowy pierścień albo 9- lub 10-czlonowy układ pierścieniowy, stanowiący dwa sprzężone pierścienie i zawiera 1,2 lub 3 atomy tlenu, azotu lub siarki; grupy arylowa i heteroarylowa mogą być ewentualnie podstawione chlorowcem, grupą Ci-ealkilową, Ci-4chlorowcoalki158 290
    Iową, Ci-ąalkoksylową, Ci-4chlorowcoalkoksylową, fenoksylową, fenylową, aminową, hydroksylową, nitrową, cyjanową, Ci-4alkoksykarbonylową, l-(Ci-4alkoksykarbonylo)-2-(Ci-4alkoksy)winylową, Ci-4alkilokarbonyloaminową, di/Ci-4alkilosulfonylo/aminową, CH(O)NH, di(Ci-4alkilo)aminową, Ci-4alkilotio, HO2C, Ci-4alkilosulfonylową, aminokarbonylową, pirazolilową, /która może być ewentualnie podstawiona grupą Ci-4alkilową lub Ci-4chlorowcoalkilową/ albo pirydynylową, /która może być ewentualnie podstawiona grupą nitrową/; N-tlenki grup heteroarylowych zawierających azot; X oznacza O, S(O)n, NH, NR1, CH2, CHR2, CO, CH2CH2, CH = CH, OCH2, (CH2)mO, CHR10, S(O)nCH2, NR1CH2, COO, OOC, SO2O, COCHzO, COCHR1O, CONH, NHCO, NHSO2, COS, SCO, N = N, NR1N = CH, CH = CHCH2O, N(COR1), N = CH, NR1CO, S(O)2NH lub CONR\ R1 oznacza grupę Ci-4alkilową, R2 oznacza grupę fenylową, n jest równe 0,1 lub 2, m jest równe 1lub 2, A oznacza wodór, chlorowiec, grupę Ci-4alkilową, Ci-4alkoksylową, hydroksylową, fenoksylową, lub Ci-4alkilokarbonylową.
  4. 4. Środek grzybobójczy zawierający grzybobójczo efektywną ilość substancji czynnej i grzybobójczo dopuszczalny nośnik lub rozcieńczalnik, znamienny tym, że jako substancję czynną zawiera nowe pochodne kwasu propenowego o wzorze 1 i ich stereoizomery, w którym K oznacza tlen, Z oznacza grupę arylową lub heteroarylową, przy czym grupa heteroarylowa stanowi 5- lub
    6-członowy pierścień albo 9- lub 10-członowy układ pierścieniowy, stanowiący dwa sprzężone pierścienie i zawiera 1, 2 lub 3 atomy tlenu, azotu lub siarki; grupy arylowa i heteroarylowa mogą być ewentualnie podstawione chlorowcem, grupą Ci-6alkilową, Ci-4chlorowcoalkilową, Ci-4alkoksylową, Ci-4chlorowcoalkoksylową, fenoksylową, fenylową, aminową, hydroksylową, nitrową, cyjanową, Ci-4alkoksykarbonylową, l-(Ci-4alkoksykarbonylo)-2-(Ci-4a!koksy)winylową, Ci-4alkilokarbonyloaminową, di/Ci-4alkilosulfonylo/aminową, CH(O)NH, di(Ci-4alkilo)aminową, Ci-4alkilotio, HO2C, Ci^alkilosulfonylową, aminokarbonylową, pirazolilową /która może być ewentualnie podstawiona grupą Ci-4alkilową lub Ci-4chlorowcoalkilową/ albo pirydynylową, /która może być ewentualnie podstawiona grupą nitrową/; N-tlenki grup heteroarylowych zawierających azot; X oznacza O, S(O)n, NH, NR\ CH2, CHR2, CO, CH2CH2, CH = CH, OCH2, (CH2)mO, CHR1o, S(O)nCH2, NR1CH2, COO, OOC, SO2O, COCH2O, COCHR1O, CONH, NHCO, NHSO2, COS, SCO, N = N, NR1N = CH, CH = CHCH2O, N(COR1), N = CH, NR1CO, S(O)2NH lub CONR1; R1 oznacza grupę Ci-4alkilową, R2 oznacza grupę fenylową, n jest równe 0, 1 lub 2, m jest równe 1 lub 2, A oznacza wodór, chlorowiec, grupę Ci-4alkilową, Ci-4alkoksylową, hydroksylową, fenoksylową lub Ci-4alkilokarbonylową.
  5. 5. Środek grzybobójczy, zawierający grzybobójczo efektywną ilość substancji czynnej i grzybobójczo dopuszczalny nośnik lub rozcieńczalnik, znamienny tym, że jako substancję czynną zawiera nowe pochodne kwasu propenowego o wzorze 1 i ich stereoizomery, w którym K oznacza tlen, Z oznacza grupę arylową lub heteroarylową, przy czym grupa heteroarylowa stanowi 5- lub 6-członowy pierścień albo 9- lub 10-członowy układ pierścieniowy, stanowiący dwa sprzężone pierścienie i zawiera 1, 2 lub 3 atomy tlenu, azotu lub siarki; grupy arylowa i heteroarylowa mogą być ewentualnie podstawione chlorowcem, grupą Ci-ealkilową, Ci-4chlorowcoalkilową, Ci-4alkoksylową, Ci-4chlorowocoalkoksylową, fenoksylową, fenylową, aminową, hydroksylową, nitrową, cyjanową, Ci-4alkoksykarbonylową, l-(Ci^4alkoksyk^i^t^c^i^y'^^)-^2-(Ci^4alk^k^s^y)winylową, Cl-4alkilokarbonyloamincwą, di/Ci^alkilosulfonylo/aminową, CH(O)NH, di(Ci-4alkilo)aminową, Ci^alkilotio, HO2C, Ci-4alkilcsulfcnylcwą, aminokarboksylową, pirazolilową, /która może być ewentualnie podstawiona grupą Ci-4alkilową lub Ci^chlorowcoalkiiową/ albo pirydynylową (która może być ewentualnie podstawiona grupą nitrową); N-tlenki grup heteroarylowych zawierających azot; X oznacza O, S(O)n, NH, NR\ CH2, CO, CH2CH2, CH = CH, OCH2, (CH2)mO, CHR’0, S(O)nCH2, NR1CH2, COO, OOC, SO2O, CONH, NHCO, NHSO2, COS, SCO, N = N, NR1N = CH, CH = CHCH2O, N(COR1), N = CH, NR1CO, S(O)2NH lub CONR\ R1 oznacza grupę Ci-4alkilową, n jest równe 0, 1 lub 2, m jest równe 1 lub 2, A oznacza wodór, chlorowiec, grupę Ci-4alkilową lub Ci-4alkoksylową.
    158 290
PL27457288A 1987-09-15 1988-09-08 Środek grzybobójczy PL158290B1 (pl)

Applications Claiming Priority (4)

Application Number Priority Date Filing Date Title
GB878721706A GB8721706D0 (en) 1987-09-15 1987-09-15 Fungicides
GB888801485A GB8801485D0 (en) 1988-01-22 1988-01-22 Fungicides
GB888806317A GB8806317D0 (en) 1988-03-17 1988-03-17 Fungicides
GB888814734A GB8814734D0 (en) 1988-06-21 1988-06-21 Fungicides

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL274572A1 PL274572A1 (en) 1989-12-27
PL158290B1 true PL158290B1 (pl) 1992-08-31

Family

ID=27449984

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL27457288A PL158290B1 (pl) 1987-09-15 1988-09-08 Środek grzybobójczy

Country Status (4)

Country Link
GE (1) GEP19970840B (pl)
LV (1) LV10079A (pl)
PL (1) PL158290B1 (pl)
RU (4) RU2014320C1 (pl)

Also Published As

Publication number Publication date
RU2014320C1 (ru) 1994-06-15
RU2026282C1 (ru) 1995-01-09
GEP19970840B (en) 1997-02-11
LV10079A (lv) 1994-05-10
PL274572A1 (en) 1989-12-27
RU2014321C1 (ru) 1994-06-15
RU1836328C (ru) 1993-08-23

Similar Documents

Publication Publication Date Title
CA1309401C (en) Fungicides
JP2904476B2 (ja) プロペン酸誘導体、その製造法及びそれを含有する殺菌組成物
KR950003925B1 (ko) 살균제의 제조방법
CA1318316C (en) Fungicides
BG61668B2 (bg) Фунгициди
IL98830A (en) History of pyrimidine, process for their preparation and compositions of fungicides containing them
JP2866704B2 (ja) プロペン酸誘導体、その製造方法、殺菌剤組成物及び殺菌方法
US4895974A (en) Fungicides
US5198444A (en) Methyl α-(2-substituted)pyrid-3-yl-β-methoxyacrylates, compositions containing them and their use as fungicides
PL158290B1 (pl) Środek grzybobójczy
RU2017721C1 (ru) Производные пропеновой кислоты или их стереоизомеры
GB2241236A (en) Propenoic acid derivatives
NZ235075A (en) Substituted carboxylic esters
LT3673B (en) Propene acid derivatives with fungicidal activity
KR960005513B1 (ko) 살균제
DD287401A5 (de) Verfahren zur herstellung fungizider verbindungen