Przedmiotem wynalazku jest siec teletransmisyj¬ na, z podzialem czasowym i 'mozliwoscia ogrami- czenia wadliwego dzialania.Znane sa sieci typu TST, TSSST, STS iitp., któ¬ re zawieraja co najmniej jeden przestoiizenny sto- pden wieliotaocda miedzy dwoma stqpniami cza¬ sowymi, lub jeszcze co najmniej jeden stopien cza¬ sowy miedzy dwoma stopniami typu przestozenine- ga W przypadku sieci telekomunikacyjnej typu TST, TSSST, kazdy stoplien czasowy jesit utworzony z komutatorów czasowych, z których kazdy jest zwiazany z interfejsem komutacji, polaczonym z wielojkrociami. Komutator czasowy i interfejs ko¬ mutacji, który jest z nim zwiazany tworza zespól komutacji.Uszkodzenie zespolu komutacji stopnia wejscio¬ wego lub stopnia wyjsciowego powoduje wylacze¬ nie z pracy wieloikrocd polaczonych z tym zespo¬ lem komutacji i w konsekwencji uniemozliwia za¬ pewnienie nuchu telefonicznego pochodzacego od lub kierowanego do abonentów, obslugiwanych przez wspomniane wielotorocia.Znane rozwiazanie polega na laczeniu kazdego wejsciowego zespolu komutacji jednocizesinie z po¬ przednim i nastepnymi wejsciowym zespolem, W przypadku uszkodzenia wejsciowy zespól komutacji pomaga nastepnemu wejsciowemu zespolowi ko¬ mutacji j, zgodnie z zasada przestawiania cylkMczne- go (jesM przestawienie jest odwrotne to oczywi- 2 scie poprzedni wejsciowy zespól komutacji poma¬ ga uszkodizonemu zespolowi komutacji).W innym znanym rozwiazanau kazdy komutator czasowy sfco|pnia wejsciowego tworzy czesci modu¬ lu, który zawiera równiez dwa równolegle komcen- trajtory, polaczone z liniami wejsciowymi modulu.Wyjscie jednego z kotnoeintiraitoirów jest polaczome przez wieloikrociie z komutatorem czasiowyim, a wyj¬ scie innego koncentratora jest polaczone przez wie- lokroole z komutatorem modulu nastepnego. W przypadku uszkodzenia modulu, z wyjatkiem kon- centratioira polaczonego z modulem nastepnym, nuieh telefoniczny, który normalnie byl obslugiwany przez uszkodzony modul jest rozdzielany coraz dalej na inne moduly.Te rozwiazainia maja te niedogodnosc, ze przeno¬ szona jest calosc nuchiu telefonicznego uszkodzo¬ nego zespolu komutacji lub modulu na sasaeldini zespól komiutacji. W pierwszym znanym rozwiaza¬ niu wymaga to podzielenia na dwie czesci kojmu- tatora przestirzennego zawartego miedzy wejscio- wyimd i wyjsciowymi zespolami komutacji i pod¬ wojenia pamieci slów kazdego wejsciowego i wyj¬ sciowego zespolu komutacji. W dnugiim rozwiaza- 25 niiu pnowadzi to do zdwojenia liczby konceratrato- rów linii i znacznego zwiekszenia stopnia koncen- traicji linii, a wiec stopnia blokowania.Inune znane rozwiazanie polega na stosowaniu dla pewinej liczby zespolów kotmutacji dodatkowego zespolu komutacji uzywanego jialko pomocniczy, aby 10 15 20 30 123 318i obsluzyc ffnucih telefoniczny uszkodzonego zespolu komutacji. To rozwiazanie wymaga polaczenia do¬ datkowego zespolu komutacji -ze-wszystkimi inny¬ mi zespolami komutacji, co pociaga za soba znacz- ny koszt okablowania i koniecznosc kontrolowa¬ nia, czy saim dodatkowy zespól nie uszkodzil sie, co nie jest wykluczone.Znane jiest równiez sprzeganie zespolu komutacji stojonia wejsciowego ze stopniem wyjsciowymi tak, alby utiworzyc modul koncowy. W tym rozwiazaniu wlasnie modul koncowy pomocmiczy obsluguje ruch Metfoniczny usizkodizoiriego modulu koncowego. Taki modul koncowy pomiocniiiczy sprzezony z pewna liczba; miodulów koncowych stanowi grupe, a siec laJaAca^ zawiera tym samyim liczne takie grupy.^Celem wynalazku jest opnaldowainde sieci tele¬ transmisyjnej, w której wszystkie moduly konco¬ we sa aktywne i stanowia grupy. Ruch telefonicz¬ ny uszkodzonego modulu koncowego zostaje roz¬ dzielony na inne moduly koncowe gnupy. Siec teletransmisyjna z podizialem czasowym i anozii- wioscia ograniczenia wadliwego jej dziialania, zawierajaca stopien wejsciowy, stopien posredni i stopien wyjsciowy wielokrocia typu czasowego lub przestrzennego, przy czym stopien wejsciowy jest polaczony z liniiaimi wejsciowymi glównymi, a wszystkie linie wejsciowe i wyjsciowe glówne zawieraja te sama liczbe wieiokroci, przy czym stopien wejsciowy i stopien wyjsciowy posiadaja te saima liczbe zespolów komutacji, zespól komu¬ tacji stopnia wejsciowego i zespól komutacji stop¬ nia wyjsciowego tworza modul koncowy polaczo¬ ny z glówna linia wejsciowa i glówna linia wyj¬ sciowa, stopien posredni jest polaczony z kazdym modulem koncowym poprzez linie wejsciowa posrednia i przez linie wyjsciowa posrednia, a kazdy modul koncowy jest zdoilny obsluzyc liczbe n wiieOiojkiroci, co najmniej równa liczbie wieiokroci glównej linii, wejsciowej wedlug wynalazku cha- raikiteryzuje sie tym, ze kazda glówna linia wejs¬ ciowa i kazda glówna linia wyjsciowa zawiera liczbe m wieiokroci, mniejsza od liczby n wieio¬ kroci, które moze obsluzyc modul koncowy. W sie- ca wystepuja girupy zawierajace moduly koncowe, z których kazda grupa zawiera liczbe modulów koncowych równa stos-unkowi liczby n wieiokroci, które moga obsluzyc modul koncowy do róznicy (n — m), pomiedzy liczba wieloJtanoci, które moga obsluzyc modul koncowy, a liczba wieiokroci gló¬ wnej linii wejsciofwej, gdy stosunek ten jest licz¬ ba calkowita, a równa liczbie calkowiftoej bezpo¬ srednio wiejkszej, jesli ten stosunek nie jest liczba calkowita.Kazda glówna linia wejsciowa podzielona jest na tyle wiazek, ile jest modulów koncowych mniej jeden. Wiazki glównej linili wejsciowej modulu koncowego rozdzielone sa miedzy wszystkie inne moduly koncowe grupy. Ponadto kazda wiazka ma liczbe wieiokroci najwyzej równa róznicy licz¬ by wieiokroci, które moga obsluzyc modul i licz¬ by wieiokroci glównej linii wejsciowej, a kazdy modul koncowy jest polaczony z jednym z komiu- taltarów wejsciowych przez pomocnicza linie wej¬ sciowa i jednoczesnie polaczony jest z jednym z 318 4 komutatorów wyjsciowych poprzez glówna linie wyjsciowa.- -Kazdy komutator wejsciowy jest polaczony z wiazka kazdej z glównych linii wejsciowych grupy z wyjatkiem glównej linii wejsciowej modulu kon¬ cowego, z którym jest zwiazany. Kazdy modul koncowy jest polaczony pomoicnicza linia wyjscio¬ wa ze wszystkimi komulBtorami wyjsciowymi gru¬ py z wyjatkiem tego^ z którym jest zwiazany. tt Kazdy komutator wyjsciowy jest polaczony z linia wyjsciowa majaca te sama liczbe wieiokroci, co glówna linia wejsciowa. Wspomniane pomocnicze linie wejsciowe i pomocnicze linie wyjsciowe sa utworzone przez te sama liczbe wieiokroci, która 5 jest przynajimniej równa róznicy liczby ii wieio¬ kroci, które moze obsluzyc modul koncowy i licz¬ by m wieiokroci glównej linii wejsciowej.FornaJdlto kazdy komutator wejsciowy i kazdy komutator wyjsciowy jest polaczony z organem 0 sterujacym modulów koncowych i ma tyle wyjsc ile jest modulów koncowych, kazdy komutator wej¬ sciowy jest polaczony ze wszystkimi wyjsciami organu sterujacego z wyjatkiem wyjscia, które jemu od(powiadai. Kazdy komutator wyjsciowy jest 5 polaczony z wyjsciem organu sterujacego, który jemu odlpowiada.Kazdy komutator wejsciowy zawiera tyle ele- imentów LUB ile jest wieiokroci tworzacych po¬ mocnicza linie wejsciowa. Wejscia kazdego ele- 0 imentu LUB polaczone sa z tyloma elementami I ile jest modulów koncowych mniej jeden, przy czym kazdy element I ma swoje jedno wejscie po¬ laczone z wielokrocieim wiazki jednej glównej li¬ nii wejsciowej, a drugie ^ wejscie polaczone z jed- 5 mym wyjsciem organu sterujacego, odpowiadaja¬ cym modulowi koncowemu polaczonemu z glówna linia wejsciowa wiazki.Kazdy komutator wyjsciowy zawiera tyle ele¬ mentów LUB ile jest wieiokroci w linii wyjscio- 40 wej. Kazde z dwóch wejsc kazdego elementu LUB polaczone jest z jednym elemntem I. Jedno wej¬ scie pierwszego1 elementu I jest polaczone z wie- Lotoocfiem glównej linii wyjsciowej laczacej ko¬ mu/tatar wyjsciowy ze zwiazanym z niim modulem 45 koncowym, a drugie wejscie pierwszego elementu I polaczone jest przez inwentar z wyjsciem orga¬ nu sterujacego, c wemu i komutatorem wyjsciowymi Ponadto jedno wejscie drugiego elementu I jest 50 polaczone z wielolkrociem pomocniczej linii wyj¬ sciowej modulów zewnetrznych, z wyjatkiem po¬ mocniczej linii wyjsciowej polaczonej z moduleim koncowym z komutatorem wyjsciowym. Drugie wyjscie tego elementu logicznego jest równiez po^ 55 laczone z wyjsciem organu sterujacego.Rozwiazanie wedlug wynalazku w przykladzie wykonania jest uwidocznione na rysunku, na któ¬ rym fig. 1 przedstawia schemat sieci teletoansmi- syjnej, fig. 2 — grupe modulów koncowych, fig. 60 3 — komutator wejsciowy, a fig. 4 — przedstawia kofmutator .wyjsciowy.Eiguira 1 przedstawia siec teletransmisyjna typu czasowo-przesto^enneg^ posiadajaca sto¬ pien wejsciowy i wyjsciowy — czasowe oraz sto- 65 pien posredni lub komutator przestrzenny CS.123 318 Stopien wejsciowy jest utworzony z wejsciowych zespolów komutacji Ai, Aa,.„, An, z których kazdy jest polaczony odpowiednio z linia wejsciowa LEi, LEa,..., LEn. Kazda linia wejsciowa jest utworzona z liteznyfch wieflokirooi, np. szesnastu. Kazdy wej- 5 Scinawy zespól komutacji obejmuje w znany spo¬ sób interfejs komutacji oraz komutator czasowy.Interfejs komutacji jest polaczony z koaraitatoirem czasowym przez supeinwielolkrocie z linia wejscio¬ wa, 10 S/topien wyjsciowy jest utworzony z zespolów komutacji Bi, Ba,«., Bn pcdaezonych na wyjsciu ddpowaednio z liiniaimi wyjsciowymi LSi, LS2,..., LSn. Kazda linia wejsciowa jest utworzona z sze¬ snastu wielokroci jak kazda Mmia wejsciowa. Kaz- « dy wyjsciowy zespól komutacji obejmuje, w zna¬ ny sposób, interfejs komutacji oraz komutator cza- sowy. Interfejs komutacji jest polaczony z komuta- tomam czasowymi przez superwieloikrocie i jedno¬ czesnie z liinda wyjscdoiwa. 20 Komutator pmestnzeinny CS jesjt utworzony z jednego lub kilku stopni przestrzennych. Jest on polaczony z (kazdym z wejsciowych zespolów komu¬ tacji Ai, Aa,„., An odpowiednio przez posrednie li¬ nie wejsciowe LEIi, LEI2,..., LEIn. Jest on równiez 25 polaczony z kazdym z wyjsciowych zespolów ko¬ mutacji Bi, Ba,..., Bn odpowiednio przez posrednie linie wyjsciowe LSIi, LSI2,.., LSIn. Kazda posre¬ dnia liinda wejsciowa i kazda posrednia linia wyj¬ sciowa stanowi superwielokrocie majace 512 kama- 30 lów czasowych w zalozeniu linii wejsciowych LEi, LE2,..., LEn i linii wyjsciowych LSi, L%..., LSn, z których kazda utworzona jest z szesnastu wiedo- krooi o trzydziestu dwóch kanalach czasowych kazda. 35 Kazdy wyjsciowy zespól komutacji Ai, A^..., An, jest sprzeziony odpowiednio z wyjsciowym zespolem komutacji Bi, B2,..., Bn w taki sposób, by utworzyc moduly koncowe MEi, MEj,.„, MEn.Modul koncowy tworzy to, co nazywa sie jed- 40 nostka obrony, któna odpoiwdiada warunkom tech¬ nicznym, narzucajacyim granice maksymalna za¬ klóconych rozmów w przypadku uszkodzenia mo¬ dulu koncowego.Rozwiazanie wedlug wynalazku stosuje sie do 49 grupy modulów koncowych. Siec teletansimdsyjina jest utworzona z grup modulów koncowych tegio rodzaju, ze w kazdej grupie obsluga ruchu telefo¬ nicznego uszkodzonego modulu koncowego powin¬ na byc izapewniiooa przez dnne moduly koncowe 50 Wfspomndanej grupy.Na figiurae 2 przedstawiono grupe czterech mo¬ dulów koncowych MEI, ME2, ME3 i ME4, z któ¬ rych kazdy wspólpracuje na przyklad z dwunasto- ma wieflofcrociami przy normalnej pracy. Kazdy 55 modlil koncowy jest wiec zdolny obsluzyc szesna¬ scie wieflokroci, przy znielksztalconeij pracy tzn., w przypadku uszkodzenia jednego z modulów kon¬ cowych.Moduly koncowe, sa polaczone odpowiednio z 60 glównymi liniami wejsciowymi LI, L2, L3 i L4 i z glównymi liniami wyjsciowymi L5, L6, L7 i L8.Glówne linie wejsciowe i wyjsciowe sa utworzone z dwunastu wielokroci kazda. Oznaczenia: 5, 6, 7 i 8 obnosza sie do komutatorów wejsciowych es sprzezonych odlpowiednio z modulami koncowymi.Oznaczenia 9, 10, 11 i 12 oznaczaja komutatory wyjsciowe sprzezone odpowiednio z modulami koncowymi. Kazda wejsciowa linia glówna jest podztiefloma na trzy wiazki po cztery wieiofcrocia kazda. Glówna linia wejscia LI jest podzielona na trzy wiazki fi, f2 i f3. Glówna linia wejsciowa L2 jest podzielona na trzy wdajzfci f4; f5 i f6. Gló¬ wna linia wejsciowa L3 jest podzielona na trzy wiazki f7, f8 i f9. Glówna limda wejsciowa L4 jest podzielona na trzy wiazki flO, fil i fl2.Komutator wejsciowy sprzezony z modulem kon¬ cowym jest polaczony z wiazka kazdej glównej li¬ nii wejsciowej z wyjatkiem glównej linii wejscio¬ wej modulu koncowego, z którym jest sprzezony.Pierwszy komutator wejsciowy 5 jest poiacaomy na wejsciu z wiazkami f4, f7 i flO, drugi komutar tor wejsciowy 6 jest polaczony na wejsciu,z wia¬ zkami fi, f8 i fil, trzeci komutator wejsciowy 7 jest polaczony na wejsciu z wiazkami f2, f5 i fl2, nastepny komutator wejsciowy 8 jest polaczony na wejsciu z wiazkami f3, f6 i f9. Kazdy z komu¬ tatorów wejsjciowych 5, 6, 7 i 8 jest polaczony z modulem koncowym, z^którym jest stowarzyszo¬ ny, poprzez pomocnicza linie wejsciowa odpowier dnio L9, L10, LII i L12. Kazdy modul koncowy jest polaczony ze stowarzyszonym komutatorem wyjsciowym glówna linia wyjsciowa odtpowiednio L5, L6, L7 i L8. Kazdy modul koncowy jest pola¬ czony odpowiednio z wyjsciowa linia pofli^ocndcza L13, L14, L15 i L16. Kazdy komutator wyjsciowy jest polaczony z pomocndlczymi liniami wyjscio¬ wymi modulu koncoiwegia Wyjatek stanowi pomocnicza linia wyjsciowa modailu koncowego^ z którym jest stowarzyszona.Kaizda z pomocniczych linii wejsciowych i pomo¬ cniczych linii wyjsciowych jest utworzona z ze¬ spolu czterech wielokroci.Komutator wyjsciowy 9 jest polaczony z pomo- (Miiczymi liniami wyjsciowymi L14, L15 i LI6, dru¬ gi komutator wyjsciowy 10 jest polaczony z po¬ mocniczymi liniami wyjsciowymi L13, L14 i L16, trzeci komutator wyjsciowy 11 jest polaczony z pomocniczymi liniiami wyjsciowymi L13, L14 i L16, a nastepny komutator wyjsciowy 12 jest polaczo¬ ny z pomocniczymi liniami wyjsciowymi L13, -L14 i L15. Kazdy z komutatorów wyjsciowych, 9, 10, 11 i 12 jest polaczony na wyjsciu z linia wyjscio¬ wa odpowiednio: L17, L18, L19 i L20, utworzona z dwunastu wielokroci. Organ sterujacy 13, pola¬ czony z centrum przetwairzania informacji CTI cantraHi, z która sdec jest polaczona, posiada czte^ ry wyjscia SI, S2, S3 i S4 i wysyla sygnal o nie¬ sprawnosci urzadzenia na odtpotyiadajace wyjscie uszkodzonego modulu koncowego MEI, ME2, ME3 i ME4. Kazdy komutator wyjsciowy odbiera sygnal o niesprawnosci urzadzania odpowiadajacy modu¬ lowi koncowemu, z którym jesit zwiazany.Kcmutaitory wyjsciowe 9, 10, 11 i 12 odbieraja wiec odpowiednio sygnaly, ze urzadzenie jest nie¬ sprawne z wyjsc SI, S2, S3 i S4. Kazdy komuta¬ tor wejsciowy odbiera sygnal o niesprawnosci u- rzadzenia odpowiadajacego modulom koncowym z wyjatkiem sygnalu odpowiadajacego modulowi koncowemu, z którym jest stowarzyszony. Komu-123 318 tator wejsciowy 5 odbiera sygnaly o niesprawno¬ sci urzadzenia z wyjsc S2, S3 i S4, koimititator wej¬ sciowy 6 odbiera sygnaly o niesprawnosci urzadze- niia z wyjsc Si, S3 i S4, komutator wejsciowy 7 odbiera sygnaly o niesprawnosci urzadzenia z wyjsc SI, S2 i S4, komutator wejsciowy 8 odbiera sygnaly ó niesprawnosci urzadzenia z wyjsc SI, S2 i S3. Kazily modul koncowy jest oczywiscie polaczony z komutatorem przestrzennym CS, jak na fig. 1, posrednia limia wejsciowa LEI1 do LEI4, waz posrednia linia wyjsciowa LSI1 do LSI4.Na figurze 3 przedstawiono komutator wejscio¬ wy taki jak np. komutator wejsciowy 5. Obejmu¬ je oJn dwanascie elementów I, 20 do 31, oraz czte¬ ry elementy LUB 40, 41, 42 i 43. Wyjscia tinzech elementów I 20, 21, 22 sa polaczone z elementami LUB 40, którego wejscie jest polaczone z wielo¬ krociem Ml. Wyjscie kazdego elementu I 23, 24 i 25 jest polaczone z elementem LUB 41, którego wyjscie jest polaczone z wieilolkrociem M2. Wyj¬ scia elementów I 26, 27 i 28 sa polaczone z ele¬ mentem 42, którego wyjscie jest polaczone z wie- loterocieffn M3. Wyjscia elementów I 29, 30 i 31 sa polaczone z elementem LUB 43, którego wyj¬ scie jest polaczioine z wielokrociem M4. Oztery wMotarooia Ml, M2, M3 i M4 tworza pomocnicza linie wejsciowa L9 modulu koncowego ME1, zwia¬ zanego z komutatorem wejsciowym 5.ELamenty I 20, 23, 26 i 29 maja po jednym wejsciu polaczonym z wyjsciem S2 targaniu steru¬ jacego 13. Elementy I 21, 24, 27 i 30 maja po je¬ dnym wejsciu polaczonym z wyjsciem S3 organu sterujacego 13. Elementy I 22, 25, 28 i 31 maja po jednym wejsciu polaczonym z wyjsciem S4 or¬ ganu sterujacego 13.Kazda z wiazek fi, f2, ..., fl2 jest uitwonzona z czterech wielokroci. Oznaczono je jako lf4, 2f4, 3f4 i 4f4 z wiazki f4, a jako lf7, 2f7, 3f7 i 4f7 z wiazki f7 itd. Elemenity I 20, 21 i 22 maja po jednym wejsciu polaczonym odpowiednio: z wie- lokrociattni lf4, lf7 i IflO. Elementy I 23, 24 i 25 maja po jednym wejsciu polaczonym oidtpowiednio z wdeiLofkirociami 2f4, 2f7 i 2fl0. Elementy I 26, 27 i 28 maja po jednym wejsciu polaczonym odpo¬ wiednio z wielofarociaimi 3f4, 3f7 i 3fl0. Elementy I 29, 30 i 31 maja po jedinyftn wejsciu polaczonym oldjpowiednio z wlielokirociami 4f4, 4f7 i 4fl0.Komutatory wejsciowe 6, 7 i 8 z fig. 2 sa oczy¬ wiscie takie same jak komutator wejsciowy 5, przedstawiony na fig. 3.W komuitaitarach wejsciowych 6, 7 i 8 wyjscie S2, S3 i S4 organu sterujacegO', do których pod¬ laczone sa elementy I komuitatoira wejsciowego' 5 sa zastapione odpowiednio wyjsciami SI, S3 i S4 Lub SI, S2 i S3, zgodnie z fig. 2.Talk samo wielokrocia lf4—4f4, lf7 do 4f7, IflO do 4fl0 sa zastapione przez wieidkrooia odpowia- dajace wiazikom fi, f8 i fil lub f3, f6 i f9. Wie¬ lokrocia Ml, M2 i M3 tworza. wiec po/rnocmioze li¬ nie wejsciolwe L10, LII i L12, zgodnie z fig. 2.Na figurze 4 przedstawiono komutator wyjscio¬ wy, taki jak np. ikcimotatoir wyjsciowy 9, który zawiera dwadziescia cztery elementy I 51 do 74 i dwanascie dwuwejsciowych elementów LUB 76 do S7. Wyjscie kazdego z elementów LUB jest 10 15 20 25 30 35 45 50 55 60 65 polaczone odpowiednio z jednym wielokrociem M10 do M21. Zespól tych wielokroci stanowi linie wyj¬ sciowa LI7 z fig. 2. Wejscia kazdego z elementów LUB sa polaczone z dwoma elementami I. Ele¬ ment LUB 76 jest polaczony z elementami 51, 52.Element LUB 77 jest polaczony z elementarni I 53 i 54, eleimeinit LUB 78 jest polaczony z elemen¬ tami I 55, 56, element LUB 79 jest polaczony z elementaimi I 57 i 58, element LUB 80 jest pola¬ czony z elernentaimi I 59 i 60, element LUB 83 jest polaczony z elementami I 65 i 66. Element LUB 84 jest polaczony z elementami I 73 i 74.Dla kazdego z elementów LUB pierwszy ele¬ ment I posiada jedno z wejsc polaczone z wielo- ktrociem glównej liiiniu wyjsciowej, laczacej komu¬ tator wyrisciowy ze stowarzyszonym modulem kon¬ cowym.W przypadku figury 4, która dotyczy komutaitoira wyjsciowego 9 glówna linia wyjsciowai L5 jest utworzona z dwunastu wieLolkroci 1L5, < 2L5, ..., 12L5 glównej linii wyjsciowej L5. Inne wejscia pieirwszyoh elementów I sa polaczone przez in- wenter 50 z wyjisciem SI organu sterujacego 13.Dla kazdego z elementów LUB drugi element I ma jedno z wejsc .polaczone z wieflokrrocieim poimo- oniczych liintiJi wyjsciowych; polaczonych z inny¬ mi modulami koncowymi, niz ten, który jest sto¬ warzyszony z rozwazanym komutatorem wyjscio¬ wym. W przypadku fig. 4, która dotyczy komuta¬ tora wyjsciowego- 9 jednio z wejsc drogich ele¬ mentów I 52, 54, 56 i 58 jest polaczone odpowie¬ dnio z wielokrociem 1L14, 2L14, 3L14 i 4L14 po- imofondczej linii wyjsciowej L14. Jedno-z wejsc dru¬ gich elementów I 60 do 66 jest polaczone odpo¬ wiednio z wielokrociem 1L15 do 4L15 pomocniczej linii wyjsciowej L15, jedno z wejsc drogich ele¬ mentów I 68 do 74 jest polaczone odpowiednio z wiielokirociiami 1L16 do 4L16 poimocniiiczej linii wyj¬ sciowej LI6. Inne wejscia drugich elementów I sa polaczone bezposrednio z wyjsciem 81 organu sterujacego 13.Z pojwyzszego wymiika, ze mozna skieirowac do wieldkrocia polaczonego z wyjsciem elementu LUB wMotarocie glównej linii wyjsciowej, laczacej mo¬ dul koncowy ze stowarzyszonym z mim komutato¬ rem wyjsciowym lob wielokrociem pomocniczej li¬ nii wyjsciowej innego modulu koncowego. Gdy nie ma sygnalu na wyjsciu Si: organu sterujacego, co oznacza ze modul koncowy ME1 nie jeist uiszkodzo- ny, pierwsze elementy I 51, 53, ..., 73, których jednio z wajsc jest polaczone z wielolkrocieim gló¬ wnej liniid wyjsciowej L5, sa aktywne dziejkitsy¬ gnalowi wysylanemu przez inweriter 50, tak wieje kazde wielokirocie 1L5, 2L5, ..., 12L5 glównej li¬ nii wyjsciowej L5 jest polaczone z odpowiednim wielokirociem M10, Mil, ..., M21. Jezeli organ ste¬ rujacy 13 wysyla na wyjsciu SI sygnal, co ozna- czia, ze modul koncowy 1 jest uszkodzony, pierw¬ sze elementy I 51, 53, ..., 73 sa zablokowane, na¬ tomiast drugie elementy I 52, 54, ..., 74, pnzeciwnie, sa aktywne, poniewaz sa polaczone bezposrednio z wyjscfiem SI. W ten sposób wielokrocia 1L14, do 4L14, 1L15 do 4L15, 1L16 do 4L16 sa polaczone z wiedofarociaimi M10 do M21.Opdisame zostanie teraz dzialanie ukladu z fig. 2.9 123 318 10 Gdy wszystkie < moduly koncowe ME1 do ME4 dzialaja noomailinie, glówne iniie wejsciowe LI, L2, L3 i L4 sa polaczone odpowiednio z glównymi lindaoni wyjs^owyimi L5, L6, L7 i L8, a komutato¬ ry wyjsciowe lacza glówne linie wyjsctioiwe L5, L6, L7 i L8 odpohviedindo z liniami wyjsciowymi L17, L18, L19 i L20. Zaden sygnal nie pojawia sie na wyjsciach SI, S2j S3 i S4 organu stepujacego 13 i to powoduje, ze elementy I komutatorów wej¬ sciowych z fig. 3 sa zablokowane.Jezeli modul koncowy ulegnie uszkodzeniu, a tyftulem pinzylkladu przyjmie sie, ze to modul kon¬ cowy ME1 jeist uszkodzony, wiazki fi, f2 i f3 gló¬ wniej linii wejsciowej LI, które sa polaczone odpo¬ wiednio z komutatorami wejsciowymi 6, 7 i 8, zostana uzyte do skieirowaniia ruchu telefonicznego glówniej linii wejsciowej LI. Uszkodzenie modulu koncowego ME1 powoduje, ze organ sterujacy wy¬ syla na wyjsciu SI syginial o niesprawnosci, unza- dzenia i sygnal ten .uaktywnia w kazdym konnu- tajticaree wejscia 6, 7 i 8 elementu I wielokirocia wiazek fi, f2 i f3, co powoduje, ze te wielokrocia zostaja polaczone z pomocniczymi liiniaimi, wej¬ sciowymi L10, LII i L12. Modul koncowy ME2, MES i ME4 lacza pomocnicze' linie wejsciowe L10, LII i L12 od|powiednio z pomocniczymi liniami wyjsciojwymi L14, L15 i L16* Pottnoanifcze limie wyjsciowe L14, L15 i L16 sa polaczone z komutatorem wyjsciowym 9 z fig. 4, który odbiera syginal wysylany pnzez organ steru¬ jacy 13 na wyjsciu SI. Wieiolkrociia pomocniczych linii wyjsciowych L14, L15 i L16 sa wieje polaczo- ne z wielolkiittldaimi M10 do M21 komutatora wyj¬ sciowego 9. Tworzy to linie wyjsciowa LI7.Tym sposobem glówna linia wejsciowa LI jest polaozooa z linia wyjsciowa 17 mimo, ze modul koncowy ME1 jest uszkodzony. Pozwala to na obsluzenie ruchu l^efonicznego wejsciowej linii glównej LI.Komutatory wyjsciiowe 10, 11 i 12 sa takie sa¬ me jak komutator 9 przedstawiony na fig. 4, na której wystarczy zastapic wielokirocia glównej li¬ nii, wyjsciowej L5 wielokirociami glównej linii wyjsciowej, laczacej stowainzyszomy modul konco¬ wy z rozpatrywanym komutatorom wyjsciowym., wieilolkriocia wyjsciowych linii pomocniczych wie- loiknidaiaimi pomocniczych linii wyjsciowych otraiz polaczenie z wyjsciem SI oirganu sterujacego po¬ laczeniem z odpowiednim wyjsciem wspomniane¬ go organu sterujacego. Wieilolkinocia M10 do M12 tworza linie wyjsciowa LI7 w przypadku komuta¬ tora wyjsciowego 9. Wielolkrocia te stanowia li¬ nie wyjsciowa, stowarzyszona z rozpatrywanym komutatorem wyjsciowym, to znaczy odpowiednio L18, L19 i L20 dla komuitatoirów wyjsciowych 10, 11 i 12.Uiklad pnzedstawiony na fig. 2, gdy jeden z tych modulów koncowych grupy ulegnie uszkodzeniu, pozwaila wyprowadzic za postrednictwem innych modulów koncowych girupy ruch telefoniczny gló¬ wnej lindii^ wejscdoiwej, podlaczonej do uszkodzo¬ nego :modulu koncowego.Kazdy modul koncowy dzialajac normalnie, za¬ pewnia ruch telefoniczny wejsciowej linii glów¬ niej, ulworzonej z dwunastu wiettokroci, badz czter¬ dziesci osdem wielkosci dja grupy czterech modiu- lów koncowyich, co daje w tym przypadku dHa kazdego modulu koncowego stopien blokady mniej¬ szy od 10~13 dla ruchu telefonicznego o 0,85 er- latng. Przy roizwiazaniu klaisyciznyim^ które polega na sitosowaniu trzech modiulów koncowych, z któ¬ rych kazdy obisluguje ruch telefoniczny szesnastu wielokroci przy rioranailnej pnacy i jednego dodat¬ kowego modulu koncowego pomooiiczego, stopien blokady na modul koncowy jest rzejdu 10~5 dlia ruchu telefonicznego o 0,85 erlaing. Widac wiec, ze wynalazek pozwala znaczinde zmniejszyc blokowa¬ nie, co pozwaila polepszyc obsluge ruchu telefo¬ nicznego. Ponadto moduly koncowe i ich okablo¬ wanie sa scisle tafcie same, co nie jest regula w rozwiazaniu klasycznym w odnieisieniu do dodat¬ kowego rnodulu koncowego, W opisanym powyzej przykladzie glówme linie wejsciowe LI, L2, L3 i L4 o dwunastu wielokro- ciach zastepuja linie wejsciowe LEI, LE2, LE3 i LE4, z fig. 1 o szesnastu wielotorociach kazda, a moduly koncowe nie sa polaczone bezposrednio z Mniamii wyjsciowymi L17, L18, L19 i L20 o dwu¬ nastu wielic)(kiixciach, które zastepuja limie wyj¬ sciowe LSI, LS2, LS3 i LS4 z fig. 1 o szesnastu wielokrociach- W opisanym przykladzie zalozono, ze kazdy mo¬ dul koncowy moze obslugiwac szesnascie wielo- kroei, pnzy czym w czasie pracy normalnej, tan., wtedy, gdy zaden z modulów koncowych nde jest uszkodzony, obsluguje tylko dwanascie wiielokroci, co sprowadza sie do jednej grupy ó' czterech mo¬ dulach koncowych.Mozliwe jest twomzenie grup zawierajacych róz¬ ne liczby modulów koncowych i modulów kon¬ cowych mogacych obslugiwac wie&okrocia w licz¬ bie róznej od szesnastu. Zakladaja, ze kazdy mo¬ dul koncowy moze obslugiwac n wielokroci, ale obsluguje tylko m w czasie norimallnej pracy, kaz¬ dy modul koncowy moze wiec obslugiwac (n—m) wieHolkroci uszkodzonego modulu. Trzeba wiec, by grupa zawierala K=k+1 modulów koncowych, przy n-^m jezeli stosunek m/(in—m) jest liczba caltooiwilta lub przyjmujac dla k licizbe calkowita bezposred¬ nio wyzsza, jesli ten stosunek nie jest liczba cal¬ kowita.Tak wiec m wMoknoci glównej linii wiejsciowiej jest podzielony na k wiazek. Girupa zawiera wiec taka liczbe modulów koncowych, ze iloczyn liczby (k+,1) modulów koncowyich i róznicy (n-nm), gdzie m jest liczba wielokroci glównej linii wejsefijowej, a n — liczba wielokroci, która moze obsluzyc mo¬ dul koncowy, jest oo najmniej równa liczbie n wiejlokroci, które moze obsluzyc modul koncowy, co wyraza sie nierównoscia: (k+l)(ni-Hm)^n r Mozna jeszcze wyrazic liczbe K modulów kon¬ cowych giiupy w sposób nastepujacy: liczba ta jest irówna stosunkowi liczby n wieWcroci, które moga 10 15 20 25 30 35 40 45 50 55 60123318 11 12 obsluzyc modul koncowy, do róznicy (n-nm) licz¬ by n woelofcinoici, lotóine moga obsluzyc miodiul kon¬ cowy i liczby m wielokroc! glówniej linii wejscio¬ wej, jesli ten stolsunek jest liczba calkowita, a równa liczbie calkowitej be-zposanednio wiejkszej, jegLi tein stosunek nie jest liczba calkowita. n—im Jesli np. n=16, m=flil stosunek n/ijm—m) jest równy 3, 2, przyjmuje dla K wartosc 4. Grupa zawiera cztery moduly, kazda Unia wejsciowa jesit podzielona na tuzy wiazki. Poniewaz k=im(n—im) jest zawairtte miedzy dwa i tinzy, nalezy parzyjac wartosc wieksza, tzm., Moga wiec byc diuze wiaz¬ ki o pieciu wieloJkirociach i jedma wiazka z jed¬ nymi wieflotarociam lub duze wiazki o czterech wie- ldkiioJdiach i jedma wiazka o trzech wMotorociaoh i calosc równa sie jedenastu wielokarodiom glów¬ nej linii wejsciowej.Jesli przyjac rozwiazanie dwóch wiazek o pie¬ ciu wielokirociaclh bedziemy mieli dwa moduly koncowe, które ojbsluza szesnascie wielokiroci i je¬ den modul, który obsluzy dwanascie wdefloJkroci w przypadku awarii modulu koncowego.Najkorzystniejszy przypadek wystepuje wtedy, gdy wszystkie moduly koncowe obsluguja n wie¬ lokroc! uszkodzonego modulu koncowego. Aby to nastapilo koniecznym jest, aby k—im/(n—m) byl liczba calkowita. Tak wiec w opisanym przykla¬ dzie, biorac pod uwage fig. 2, 3, 4 maimy n=16, m=!2, a k—12/4—3, gdzie K=k+1=4. W przy¬ padku uszkodzenia modulu koncowego inne mo¬ duly koncowe girupy sa wykorzystywane z ich tnaksytmaJLnyimi mozliwosciami, poniewaz kazdy z nich obsluguje szesnascie wielokiroci.Zastrzezenia patentowe 1. Siec teflertn^ansimisyjnai, z podzialem czasowym i mozliwoscia ograniczenia wadMwego jej dziala¬ nia,, zawierajaca stopien wejsciowy, stopien po- sfiedni i stopien wyjsciowy wieloktadcia typu cza¬ sowego lub paizestirzennego, przy czym stopien wej- scowy jest polaczony z ldlniaimi wejsciowymi glów¬ nymi, a wszystkie linie wejsciowe i wyjsciowe glówne zawieraja te saima liczbe wielokiroci, przy czym stopien wejsciowy i sltopien wyjsciowy po¬ siadaja te sama liczbe zespolów komutacji, zespól komutacji stopnia wejsciowego i zespól komutacji stopnia wyjsciowego tworza modul koncowy po¬ laczony z glówna linia wejsciowa i glówna linia wyjsciowa, stopien posredni jest polaczony z kaz¬ dym modulem koncowym poprzez linie wejscio¬ wa posrednia i przez linie wyjsciowa posrednia, a kazdy modul koncowy jest zdolny dosluzyc licz¬ be n wiektoocL, co najmniej równa liczbie wie- lcteroci glównej linii wejsciowej., znamienna tym, ze kazda glówna linia wejsciowa (LI, L2, L3, L4) i kazda glówna linia wyjsciowa (L5, L6, L7, LA) zawiera liczbe m wielokroci, mniejsza od liczby n wielokroc^ które moze obsluzyc modul koncowy (ME1, „., MEn), przy czym w sieci wystejpuja giru¬ py zawierajace moduly koncowe, z których kazda ginupa zawiera liczbe moldulów koncowych (ME1, »,., MEn) równa stosunkowi liczby n wielokiroci, które moga obsluzyc modul koncowy do róznicy (n—m) pomiedizy liczba wielokiroci, które moga obsluzyc modul koncowy a liczba wielokiroci glów¬ nej linii wejsciowej gdy stosunek ten jesit liczba calkowita, a równa liczbie calkowitej bezposrednio wiekszej, jesli ten stosunek nie jest liczba calko¬ wita, przy czyni kazda glówna linia wejsciowa (LI) podzielona jest na tyle wiazek (71, 72, 73) ile jesit modulów koncowych mniej jeden, a wiazki glów¬ nej linii wejsciowej modulu koncowego rozdzielone sa miedzy wszystkie inne moduly koncowe girupy, ponadto kazda wiazka (71, 72, 73) ma liczbe wielo¬ kiroci najwyzej równa róznicy liczby wieflokroci, które moga obsluzyc modul i liczby wielokiroci glównej linii wejsciowej, a kazdy modul koncowy (MEl,...,MEn) jest polaczony z jednym z komutato¬ rów wejsciowych (5, 6, 7, 8) przez pomocnicza linia wejsciowa (L9, L10, LII, L12) i jednoczesnie pola¬ czony jest z jednym z komutatorów wyjsciowych (9, 10, 11, 12) poprzez glówna linie wyjsciowa (L5, L6, L7, L8), przy czytm kazdy 'komutator wejsciowy (5, 6, 7, 8) jest polaczony z wiazka kazdej z glów¬ nych linii wejsciowych girupy z wyjatkiem glównej linii wejsciowej modulu koncowego, z którym jest zwiazany, a kazdy modul koncowy (ME1, ..., MEn) jest polaczony pomocnicza linia wyjsciowa (L13, L14, L15, L16) ze wszystkimi komutatorami wyj¬ sciowymi girupy z wyjatkiem tego, z którym jest zwiazany, przy czyim kazdy komutaitar wyjsciowy (9, 10, 11, 12) jest polaczony z linia wyjsciowa (LI7, L18, L19, L20) majaca te sama liczbe wieHokmoci co glówna linia wejsciowa (LI, L2, L3, L4), a wspom¬ niane pomocnicze linie wejsciowe (L9, L10, LII, L12) i pomocnicze linie wyjsciowe (L13, L14, L15, L16) sa utworzone przez ta sama liczbe wielokiroci, która jest przynajmniej równa róznicy liczby n wielokroci, które moze obsluzyc modul koncowy i liczby m wielokiroci glównej linii, wejsciowej, po¬ nadto kazdy komutator wejsciowy (5, 6, 7, 8) i kaz¬ dy komutator wyjsciowy (9, 10, 11, 12) jest pola¬ czony z organem sterujacym (13) modulów konco¬ wych (ME1,..., MEn) i ma tyle wyjsc (SI, S2, S3, S4) ile jest modulów koncowych, kazdy komutator wejsciowy (5, 6, 7, 8) jest polaczony ze wszystkimi wyjsciami; organu sterujacego (13) z wyjatkiem wyjscia, które jemu odpowiada, a kazdy komuta¬ tor wyjsciowy (9, 10, 11, 12) jest polaczony z wyj¬ sciem organu sterujacego (13), który jemu odpo¬ wiadal. 2. Siec wedlug zaistnz. 1, znamienna tym, ze kaz¬ dy komutator wejsciowy (5, 6, 7, 8) zawiera tyle elementów LUB (40, 41, 42, 43) ile jest wie¬ lokiroci (Ml, M2, M3, M4) tworzacych pomocnicza linie wejsciowa (L9), wejscia kazdego elementu LUB (40, 41, 42, 43) polaczone sa z tyloma elementami I (20 do 31) ile jest modulów koncowych (ME1...MEn) mniej jeden, pirzy czym kazdy element I (20 do 31) ma swioje jedno wejscie polaczone z wie- lokrociem wiazki (174,..., 4710) jednej glównej linii wejsciowej (LI, L2, L3, L4), a drugie wejscie po¬ laczone z jednym wyjsciem (52, S3, S4) organu sterujacego (13), odipowiadiajacyim modulowi -konco¬ wemu piolaozonemu z glówna linia wejsciowa wia¬ zki. 3. Siec wedlug zas-trz. 1, znamienna tym, ze kaz- 10 15 20 25 30 35 40 45 50 55 6013 123 318 14 dy koJmutaitloir wyjsciowy (9, 10, 11, 12) zawiera tyle elementów LUB (76 do 87) ile jest wieflofkroci (M10 do M21) w linii wyjsciowej (L17), kazde z dwóch wejsc kazdego elementiu LUB (76 do 87) polaczone jest z jednym elementem I (51, 52,..., 73, 74), przy czym jedno wejscie pierwszego eiemen/tu I (51) jest polaczone z wiedioikrociem (1L) glównej lindi wyjsciowej (L5) laczacej komutaflotr wyjscio¬ wy (9) ze .zwiazanym z niim modulem koncowym, a drugie wejscie pierwszego elementu I (51) pola¬ czone jest pffizez inwenter (50) z wyjsciem (51) oirga- nu steiriujacegoi (13) odtpowiadajacyim modulowi •koncowetm/u z koimoitaitoirem wyjsciowym, ponadto jedno wejscie drugiego elemenitiu I (52) jest pola¬ czone z wielojkrociem (1L14) pomocniczej linii wyj¬ sciowej (L14) modulów zewnetrznych z wyjatkiem pomocniczej linii wyjsciowej polaczonej z modu¬ lem koncowym z komutatorem wyjsciowym, a dru¬ gie wyjscie tego elementu I (52) jest równiez po- laazooe z wyjsciem (SI) omganiu sterujacego (13).FIG.1123 318 FIG. 2 MEv r, r2f35l^ f7_l rL5 L17 PlO | f4 f5 f6 c fi- ^ fe- fn- rS3 lei, tsn ^S4 ME2, tf Lu- Li5- L16~ ,L6 Li o, LS3 LE12 LSI2 1^S4 ME3^, L14 L13- L15- Li6- T Si 10. L18 T S2 ,L7 \7\Q\9 7 I frlblS 7 1s—I fl2- l—Si t T L15 LI3- Ll4- Li6- L19 M2 LEI3 LSI3 l—S4 ME4^ ,L8 S3 12^ L20 I 1 1 'L4 iii i io fl0fllfl2 fs L12, 8.M1 LEI4 LSJ4 Si S2SSS4 Lie Lu- Lu—I L15- ^S2 l—S3 li CT1 T S4 H 13 S4 S3 S2 FIG.3 FIG. 4 Drukarnia Narodowa, Zaklad Nr 6, 79/84 Cena 100 ii PL