Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarza¬ nia nowych a-/podstawionyeh acetylo/-/?-aminasty- renów o wzorze ogólnym 1, w którym kazdy z podstawników R1 oznacza niezaleznie od siebie atom chlorowca, grupe alkilowa o 1—8 atomach wegla ewentualnie podstawiona atomami chloro¬ wca, grupa fenylowa, cyjanowa lub alkoksylowa o 1—8 atomach wegla, grupe alkenylowa o 2—8 atomach wegla ewentualnie podstawiona atoma¬ mi chlorowca, grupe alkinylowa o 2—8 atomach wegla ewentualnie podstawiona atomami chlorow¬ ca, grupe cykloalkilowa o 3—6 atomach wegla, grupe cykloalkenylowa o 4—6 atomach weigla, grupe alkanoiloksylowa o 1—8 atomach wegla, grupe alkilosulfonyloksylowa o 1—3 atomach we¬ gla, grupe fenylowa ewentualnie podstawiona a- tomem chlorowca, grupe alkilowa o 1—3 atomach wegla, alkoksylowa o 1—3 atomach wegla lub nitrowa, grupe nitrowa, grupe cyjanowa, grupe karboksylowa, grupe hydroksylowa, grupe alko- ksykarbonylowa o 1—3 atomach wegla, grupe o wzorze -O-R3, -S-R3, -SO-R3 lub SOjR8, R3 ozna¬ cza grupe alkilowa o 1—12 atomach wegla ewen¬ tualnie podstawiona atomami chlorowca, grupe fenylowa, cyjanowa, alkoksylowa o 1—3 atomach wegla, grupe fenylowa ewentualnie podstawiona atomem chlorowca, grupe alkilowa o 1—3 ato¬ mach wegla, alkoksylowa o 1—3 atomach wegla lub nitrowa, grupe cykloalkilowa o 3—6 atomach wegla, grupe cykloalkiloalkilowa o 4—8 atomach 2 wegla, grupe alkenylowa o 2—12 atomach wegla ewentualnie podstawiona atomami chlorowca, grupe alkinylowa o 2—12 atomach wegla ewen¬ tualnie podstawiona atomami chlorowca z tym, 5 ze R3 zawiera nie wiecej niz 12 atomów wegla, kazdy z podstawników R2 niezaleznie od siebie oznacza grupe alkilowa o 1—4 atomach wegla lub obie grupy R2 lacznie z atomem azotu do któ¬ rego sa przylaczone oznaczaja grupe pirolidyno, 10 piiperydyno lub morfolino, R4 oznacza grupe alki¬ lowa o 1—6 atomach wegla ewentualnie podsta¬ wiona atomami chlorowca, jedno- lub dwupod- stawiona grupami hydroksylowymi, grupe o wzo¬ rze -CH2-R5, grupe benzylowa, grupe fenylowa ik ewentualnie podstawiona atomami chlorowca, grupami alkilowymi o 1—3 atomach wegla, chlo- rowcoalkilowymi o 1—3 atomach wegla lub alko- ksylowymi o 1—3 atomach wegla; R5 oznacza gru¬ pe alkenylowa o 2—5 atomach wegla ewentalnie 20 podstawiona atomami chlorowca lub grupe alki¬ nylowa o 2-^5 atomach wegla; X oznacza atom tlenu lub siarki, a m oznacza liczbe 0, 1 lub 2.Okreslenia zwiazane z róznymi grupami alkilo¬ wymi, alkenylowymi, alkinylowymi i alkoksylo- 25 wymi maja swoje normalne znaczenia chemiczne i odnosza sie zarówno do grup o lacuchach pros¬ tych jak i rozgalezionych. Zaliczyc do nich moz¬ na przykladowo takie grupy jak metylowa, ety¬ lowa, izopropylowa, winylowa, allilowa, metoksy- 30 Iowa, izopropoksylowa, propargilowa, izobutylowa:, 117 932117 932 heksylowa, oktylowa, 1,1-dwumetylopentylowa, 2- -oktenylowa, pentylowa, 3-heksynylowa, 1-etylo- -2-heksynylowa, 3-oktynylowa, 5-heptenylowa, 1- -propylo^3-lutynylowa i krotylowa.Okreslenie grupa cykloalkilowa o 3—6 atomacl} 5 wegla i cykloalkenylowa o 4—6 atomach wegla odnosi sie do takich grup jak cyklopropylowa, cy- klobutylowa, cyikloheksylowa, cyklobutenylowa, cyiklopentenylowa i cykloheksadienylowa.* Okreslenie grupa cykloalkiloalkilowa o 4—8 ato- 10 mach wegla odnosi sie do takich grup jak cyklo- iiropylometylowa, cyklobutylometylowa, cyklohe- ksylometylowa i cykloheksyloetylowa.Okreslenie grupa acyloksylowa o 1—3 atomach wegla odnosi sie do takich grup jak formyloksy- 15 Iowa, acetoksylowa i propionyloksylowa.Okreslenie gnupat ailkokisyfkairbonyaoiwa o 1—3 atomach wegla odnosi sie do takich grup jak me- toksykarbonylowa, etoksykarbonylowa i izopro- poksyikarbonylowa. 20 Okreslenie grupa alkilosulfonyloksylowa o 1—3 atomach wegla- odnosi sie do takich grup jakme- tylosulfonyloksylowa i propylosulfonyloksylowa.Okreslenie chlorowiec oznacza fluor, chlor, brom lub jod. Powyzsze a^/podstawio^ne acetylo/- tf -p-amkiostyreny stanowia sutetraity do wytwa¬ rzania cennych herbicydów takich jak znane 3~ -fenylo-5-podstawione-4/lH/-pirydony opisane w belgijskim opisie patentowym nr 832 702, lacznie z wieloma zwiazkami do wytwarzania których 30 moga byc uzyte jako protiutkity przejsciowe.Sposobem wedlug wynalazku ^-/podstawione acetylo/^ff-aminostyreny o wzorze ogólnym 1, w którym R1, R1, R4, X maja wyzej podane znacze¬ nie wytwarza sie przez reakcje a-bromoacetylo- 35 -p-aminostyrenu o wzorze ogólnym 2, w którym R1, R2 i m maja podane znaczenie ze zwiazkiem o wzorze EXR4, w którym E oznacza atom litu, sodu, potasu lub miedzi a X i R4 maja podane znaczenie, przy czym reakcje prowadzi sie w roz- *• puszczalniku obojetnym.Sposób wedlug wynalazku moze byc najkorzyst¬ niej stosowany przy wytwarzaniu zwiazków o wzorze 1, w którym R1 oznacza grupe 3-trójflu- orometylowa, X oznacza siarke, a R4 nizsza gru- 45 pe. alkilowa, korzystnie etylowa.Stosowane jako substraty zwiazki o wzorze 2 mozna wytworzyc w reakcji bromku bromoacetylu z (3-aminostyrenem tak jak opisano przez Garcia i in. w J. Heterocycl. Chem., 11, 219 (1974) w 50 zwiazku z wytwarzaniem przedstawionych indo- li poprzez o-nitroibenzyloketony.Substraty o wzorze 2, niezbedne do realizacji sposobu wedlug wynalazku wytwarza sie z ena- min o wzorze 3, które z kolei otrzymuje sie ko- 55 rzystnie z fenyloacetaldehydów i dwualkiloamin metoda Mannicha i in., Chem. Ber. 69, 2106 (1036).Enamine poddaje sie reakcji z bromkiem bro¬ moacetylu w obecnosci srodka usuwajacego kwa- 60 sy dla zneutralizowania wydzielajacego sie w re- akcji bromowodoru. Stosowanie takich srodków w sposób wyzej podany jest dobrze znane. Srodki usuwajace kwas sa zwiazkami o charakterze za¬ sadowym. Najbardziej odpowiednimi neutraliza- * torami w niniejszym procesie sa aminy trzeciorze¬ dowe takie jak pirydyna lub trójetyloamina, jak¬ kolwiek mozna stosowac równiez bezwodny we¬ glan potasowy.Reakcje enaminy z bromkiem bromoacetylu pro¬ wadzi sie w zakresie temperatur od okolo —25°C do okolo 25°C, korzystnie od okolo —10°C do oko¬ lo 10°C, w obojetnym rozpuszczalniku. Jako roz¬ puszczalniki w tej reakcji stosuje sie korzystnie etery, takie jak na przyklad eter dwuetylowy, eter dwumetylowy glikolu etylenowego, tetrahy- drofuran, a dla górnego zakresu temperatur — dioksan. Wytwarzanie zwiazku o wzorze 2 przed¬ stawiono na schemacie 1.W praktycznej realizacji wynalazku . a-bromo- acetylo-^-aminostyren o wzorze 2 reaguje z anio¬ nem o wzorze (_XR4, w obojetnym rozpuszczalni¬ ku w zakresie temperatur od okolo 0°C do oko¬ lo 100°C dajac a-/podstawiony acetylo/-/7-amino- styren o wzorze 1. Anion jakim jest ugrupowa¬ nie (—XR4 zastepuje atom bromu w romoace- tylo-^-aminostyrenie. bez rozkladu enaminy. A- nion ten wprowadza sie do mieszaniny reakcyj¬ nej w postaci soli metalicznych, jak podano po¬ wyzej.Wytwarzanie anionów (_XR4 jest procesem zna¬ nym. Otrzymuje sie je dogodnie w formie soli metalicznych, korzystnie soli potasowej, sodowej, litowej lub miedziowej. Sole sodowe i potasowe moga byc otrzymane z metalu lub w niektórych przypadkach z alkoholanów. Sole litowe dogodnie jest otrzymac dzialaniem zwiazków o wzorze EXR4 na alkilolit taki jak na przyklad n-butylo- lit.Rozpuszczalnik stosowany w drugim etapie re¬ akcji nie powinien przeszkadzac przy podstawia¬ niu bromu przez anion. Do tych rozpuszczalników naleza etery, taMe jak eter dwuetylowy i te- trahydrofuran, lub weglowodory takie jak benzen i itoluen. Mozna stosowac równiez nizsze alkohole zwlaszcza wtedy, gdy anionem jest odpowiedni jon alkoksylowy. Reakcje prowadzi sie w zakre¬ sie temperatur od okolo 0°C do okolo 100°C. Ko¬ rzystnym zakresem temperatur jest przedzial mie¬ dzy temperatura otoczenia a okolo 75°C. Nato¬ miast korzystna temperatura jest temperatura wrzenia mieszaniny reakcyjnej. Czas trwania re¬ akcji waha sie iw granicach 1—24 godzin.Zwiazki otrzymane sposobem wedlug wynalaz¬ ku o wzorze ogólnym 1, w którym R1, R2, R4, x i m maja podane znaczenie, moga byc stosowane jako substraty do wytwarzania cennych herbicy¬ dów.W belgijskim opisie patentowym nr 832 702 przedstawiono wytwarzanie pirydonów o dzialaniu chwastobójczym. Zgodnie z tym opisem aVpod- stawiony acetylo/-/?-aminostyren moze byc for- mylowany i poddany reakcji z amina RNH,, w dowolnej kolejnosci. Reakcja z amina moze po¬ przedzac formylowanie. Nie jest zatem istotne czy formylowanie czy tez reakcja z amina prze¬ biega jako pierwsza. Wynikiem cyklizacji jest pi- rydon o wzorze 4, w którym R oznacza grupe alkilowa o 1—3 atomach wegla ewentualnie pod¬ stawiona chlorowcem, grupe cyjanowa, karboksy-117 932 6 Iowa lub metoksykarbonylowa, grupe alkenylo- wa o 2—3 atomach wegla, grupe alkinylowa o 2—3 atomach wegla, grupe alkoksylowa o 1—3 aitomach wegla, grupe acetoksylowa lub grupe dwumetyloaminowa z tym, ze R zawiera nie wie¬ cej niz 3 atomy wegla, a R1, X i R4 maja wyzej podane znaczenia.Podane okreslenie formylowania nalezy rozu¬ miec szeroko zarówno do formylowania jak i ami¬ noformylowania.Formylowanie przez reakcje z mrówczanem al- kilu o 1—2 atomach wegla i alkoholanem o 1—2 atomach wegla metalu alkalicznego daje jako pro¬ dukt zwiazek o wzorze 5. Ewentualnie (^/podsta¬ wiony acetylo/-jff-aminostyren o wzorze 1 mozna poddac reakcji aminoformylowania z acetalem N,N^dwumetyloformamidu uzyskujac zwiazek przejsciowy o wzorze 6.Jest zrozumialym, ze acetal N,N^dwumetylofor- mamidu mozna zastapic innymi acetalami N,N,- dwupodstawionego-formamidu przykladowo dwu- etylowym lub takim, w którym atom azotu two¬ rzy czesc pierscienia. Korzystnie stosuje sie ace¬ tal dwumetylowy lub dwuetylowy, jak równiez acetal cykliczny utworzony przykladowo z gliko¬ lu etylenowego.Srodki formylujace i aminoformylujace zostaly szeroko opisane w literaturze. Znanych jest wie¬ le takich srodków równowaznych mrówczanowi alkilowemu i alkoholanowi metalicznemu lub ace¬ talowi N,N-dwumetyloformamidu.Reakcje formylowania prowadzi sie w rozpusz¬ czalnikach aprotycznych, do których zalicza sie etery, takie jak eter dwuetylowy, 1,2-dwumeto- ksyetan i tetrahydrofuran; weglowodory, takie jak benzen, toluen, ksylen, heksan i oktan. Poniewaz w* reakcji formylowania stosowane sa silne za¬ sady, najlepsze wydajnosci uzyskuje sie prowa¬ dzac reakcje w niskich temperaturach w zakre¬ sie od okolo -^25°C do okolo 25°C. Gdy reakcja jest juz czesciowo zaawansowana, mieszanine moz¬ na lekko podgrzac. Czas trwania reakcji waha sie w granicach 1—24 godzin.Reakcje aminoformylowania prowadzi sie za¬ zwyczaj bez udzialu rozpuszczalnika, w podwyz¬ szonej temjperaturze, np. 50—150°C. Gdy koniecz¬ na jest wyzsza temperatura wrzenia mieszaniny reakcyjnej mozna stosowac czasami takie rozpu¬ szczalniki jak dwumetyloformamid. Jakkolwiek wiadomo, ze uzycie niektórych srodków aminofor- myihjijacych, takich jak halogenek formkniniowy daje najlepsze rezultaty w rozpuszczaniu aproty- cznym, w zakresie temperatur od okolo 0°C do okolo 50°C.Reakcje z amina, RNH2 prowadzi sie korzystnie w rozpuszczalniku protonowym w zakresie tem¬ peratur od okolo —20°C do 100°C. Przykladami takich protonowych rozpuszczalników sa alkoho¬ le, z których korzystnie stosuje sie etanol.Jesli formylowanie lub aminoformylowanie prowadzi sie przed reakcja z amina RNH2, zacho¬ dzi zamkniecie pierscienia z utworzeniem pirydo- nu. Natomiast w przypadku gdy reakcja z amina przebiega przed formylowaniem wzglednie ami¬ noformylowaniem, nastepuje wymiana grupy ami¬ nowej obecnej w a-/podstawionym acetylo/-/?-ami- nostyrenie z utworzeniem zwiazku przejsciowego o wzorze 7.Zwiazek ten poddany nastepnie formylowaniu 5 lub aminoformyilowaniu tworzy pirydon.Wynalazek zilustrowano szeregiem przykladów i syntez, które nie ograniczaja jego zakresu. Na ogól, zwiazki o wzorze 1 sa olejami, które cha¬ rakteryzowano na podstawie odpowiednich widm 10 IR i NMR. Przyklady A i B ilustruja sposób wy¬ twarzania przejsciowych GHbromoacetylo-/?-aimino- styrenów o wzorze 2 przez reakcje enaminy z bromkiem bromoacetylu.Pr zy kl ad A. a-bromoacetylo-/?-diwuetyloami- 15 nostyren.Do roztworu 17,5 g dwuetylostyryloaminy w 200 ml eteru dodano 8,5 ig pirydyny. Mieszanine ochlo¬ dzono do temperatury 5°C i dodano w ciagu 4 godzin roztwór 20,1 g bromku bromoacetylu w 200 29 ml eteru. Mieszanine reakcyjna przesaczono i po¬ zostalosc na filtrze przemyto eterem w ilosci 300 ml. Polaczone przesacze eterowe przemyto kolej¬ no 1 n kwasem solnym, 0,1 n wodorotlenkiem so¬ dowym i nasyconym wodnym roztworem chlorku 25 sodowego, po czym suszono je siarczanem mag¬ nezowym i dodano wegiel aktywowany. Miesza¬ nine nastepnie przesaczono, eter odparowano uzy¬ skujac z ilosciowa wydajnoscia a-bromoacetylo-p- -dwuetyloaminostyren. Na podstawie widma NMR w stwierdzono, ze produkt stanowi mieszanine izo¬ merów cis-i trans.Przyklad B. a-bromoacetylo-@-dwuetyloami- no-3-trójfluorometylostyren.Do roztworu 12,1 g N,N-dwuetylo-3-trójfluoro- 35 metylostyryloaminy i 4,5 g pirydyny w 200 ml eteru dodano roztwór 10,0 bromku bromoacetylu w 200 ml eteru w przeciagu 2 godzin. Mieszanine przesaczono, a filtrat przemyto kolejno 1 n kwa¬ sem solnymi 0,1 n wodorotlenkiem sodowym ina- 40 syconym roztworem chlorku sodowego, po czym suszono siarczanem magnezowym.Mieszanine ponownie przesaczono, a po odpa¬ rowaniu eteru otrzymano z ilosciowa wydajnoscia a-bromoacetylo-p-dwUetyloamino-3-trójfluorome- 45 tylostyren.Analiza elementarna dla CtsHnNOBrFs: obliczono: C 49,45 H 4,67 N 3,85 znaleziono: C 49,33 H 4,07 N 3,69 Przyklad I. a-/etylotioacetylo/-0Hdwuetyk- 50 amino-3-trójfiluorometylostyren.Do 10 ml (bezwodnego tetrahydrofuranu w tem¬ peraturze —20°C dodano 1,3 g etanetiolu i roztwór 13 ml 1,6 n n-butylolitu. Mieszanine reakcyjna mieszano pod azotem przez 15 minut. Gdy tem- *s peratura zrównala sie z temperatura pokojowa, dodano roztwór 7,24 g a-bromoacetylo-0-dwuety- loamino-3-trójfluorometylostyrenu w 10 ml tetra- hydrofuranu. Calosc mieszano i ogrzewano przez noc w temperaturze wrzenia. Po odpedzeniu te- 80 trahydrofuranu otrzymany olej rozpuszczono w chloroformie, a roztwór przemyto kolejno 1 n kwasem solnym, 0,1 n wodorotlenkiem sodowym i nasyconym roztworem chlorku sodowego. Oleis¬ ta pozostalosc po odparowaniu chloroformu zi- w dentyfikowano jako a-/etylotioacetylo/-p-dwuety-117 932 loamino-3-trójfluorometylostyren. Widmo masowe wykazalo jon molekularny m/e 277.Synteza 3-etylotio-l-metylo-5-/3-trójfluorome- tylofenylo/-4/lH/-pirydonu.Usunieto 1 g zwiazku otrzymanego w przykla¬ dzie I a pozostalosc ogrzewano w temperaturze wrzenia z 26 mi acetalu dwumetylowego N,N-dwu- metyloformamidu przez 3 dni. Usunieto nadmiar acetalu dwumetyloformamidu i dodano roztwór 5 g chlorowodorku metyloaminy w 50 ml etanolu.Roztwór ten ogrzewano przez 24 godziny. Mie¬ szanine reakcyjna wlano do chlorku metylenu, powstaly roztwór przemyto kolejno roztworami: 1 n kiwasu solnego, 1 n wodorotlenku sodowego i nasyconym roztworem chlorku sodowego, a na¬ stepnie suszono nad siarczanem magnezowym, przesaczono i odparowano rozpuszczalnik. Pozo¬ stalosc roztworzono w eterze dwuizopropylowym uzyskujac krystaliczny 3-etyIotio-l-metylo-5-/3- -trójf!uorometyloienylo/-4/lH/-pirydon, temperatu¬ ra topnienia 84—88°C. Calkowita wydajnosc — 2,5 g (40«/#).Przyklad II. a-/trójfluorometylotioacetylo/- H3-dwuetyloamino-3-trójfluorometylQstyren.Mieszanine 7,28 g a4romoacetylo-0-*dwuetylo- amino-3-trójfluorometylostyrenu i 5,64 g soli mie- dziawej merkaptynu trójfluorometycznego w 100 ml suchego acetonitrylu mieszano przez noc pod azotem w temperaturze 60—70°C. Mieszanina re¬ akcyjna ochlodzono, przesaczono i rozpuszczalnik odparowano pod próznia. Pozostalosc rozpuszczo¬ no w chlorku metylenu, powstaly roztwór przesa¬ czono, przemyto woda i suszono nad siarczanem magnezowym.Po odparowaniu chlorku metylenu pod próznia otrzymano a-/trójfluorometylotioacetylo/^p-dwu- etyloamino-3-trójfluorometylostyren w postaci ole¬ ju, który uzywano bez dalszego oczyszczania.Synteza l-metylo-3-/3-trójfluorometylofenylo/- -5-trójfluorometydotio-4/lH/-pirydonu. 50 ml acetalu dwaetylowego dwumetyloforma¬ midu dodano do produktu otrzymanego w przy¬ kladzie II i powstala mieszanine ogrzewano przez noc i w temperaturze wrzenia. Nadmiar acetalu usunieto pod próznia, a oleista pozostalosc joz- puszczono w skazonym etanolu. Do otrzymanego roztworu dodano 10,0 g chlorowodorku metylo¬ aminy i mieszaninie ogrzewano przez noc w tem¬ peraturze wrzenia. Roztwór ochlodzono, przesa¬ czono i odparowano pod próznia. Ciemna pozo¬ stalosc roztworzono w chlorku metylenu, roztwór przemyto woda* nasyconym roztworem chlorku sodowego i suszono nad siarczanem magnezowym.Po odparowaniu rozpuszczalnika otrzymano ciemny olej; który chromatografowano na kolum¬ nie z silikazelem stosujac poczatkowo sam ben¬ zen, a nastepnie benzen z 2 etylu. Zadany produkt odzyskano z kolumny sto¬ sujac 20V# octan etylu. Rozpuszczalnik odparowa¬ no a oleista pozostalosc roztarto w heksanie po¬ wodujac^ krystalizacje produktu. Po ponownej krystalizacji z mieszaniny heksan-chlorek mety¬ lenu otrzymano 1,5 g (21f/») l-metylo-3-/3-trójflu- oiameftyflotfeny(lb^^ródi^ donu:-.© temperaturze wrzenia 122—li24°C.Przyklad III. a-/IIIrz.-butylotioacetylo/-0- -dwuetyloamino-4-chloro-3-trójfluorometylostyren.Do 4,6 ml merkaptanu Illrz.-butylowego w 250 ml metanolu dodano mieszajac 2,16 g metanolami 5 sodowego. Nastepnie przez 15 minut dodano roz¬ twór 16,0 g a-toromoacetylo-4-chloro-p-dwuetylo- amino-3-trójfluorometylostyrenu w 50 ml metano¬ lu. Po zakoczeniu dodawania mieszanine ogrze¬ wano w temperaturze wrzenia przez 6 godzin. Po- 10 ochlodzeniu mieszaniny rozpuszczalnik odpedzono, a pozostalosc rozpuszczono w 250 ml chlorku me¬ tylenu. Powstaly roztwór przemyto kolejno 1 n kwasem solnym, 1 n wodorotlenkiem sodowym i nasyconym roztworem chlorku sodowego, nastep- 15 nie suszono nad siarczanem magnezowym, saczo¬ no, a rozpuszczalnik oddestylowano. Ciemny, ole¬ isty a-/IIIrz.-butylotioacetylo/^-dwuetyloamino-4- -chloro-3-trójfluorometylostyren uzywano bez dal¬ szego oczyszczania. 20 Synteza 3-IIIrz.-butylotio-5-/4-chloro-3-trójfluo- rometylofenylo/-1-metylo-4/lH/^pirydonu.Olej z przykladu III rozpuszczono w 200 ml su¬ chego tetrahydrofuranu i do roztworu dodano mie¬ szajac 35 ml 40^/i wodnego roztworu metyloami¬ no ny. Po 3,5 godzinnym mieszaniu w temperaturze pokojowej, rozpuszczalnik usunieto, a pozostalosc rozpuszczono w chlorku metylenu. Roztwór prze¬ myto 1 n kwasem solnym i nasyconym roztwo¬ rem chlorku sodowego, a nastepnie suszono nad 30 siarczanem magnezowym. Po przesaczeniu i od¬ parowaniu rozpuszczalnika otrzymano ciemnyolej, który rozpuszczono w 50 ml toluenu.Po dodaniu 9 ml acetalu dwumetylowego dwu- etyloformamidu, mieszanine ogrzewano mieszajac 35 przez noc w temperaturze wrzenia. Po ochlodze¬ niu, rozpuszczalnik oddestylowano, dodano 200 ml eteru dwuizoprópylowego. W przypadku gdy nie pojawia sie krysztaly, substancje nalezy przepu¬ scic przez kolumne z silikazelem stosujac jako 40 eluent dwuchlorek metylenu. Gdy i w tym przy¬ padku nie otrzyma sie produktu, nalezy zastoso¬ wac jako eluent dwuchlorek metylenu z 10^/t do¬ datkiem octanu etylu. Po odparowaniu mieszani¬ ny dwuchlorek metylenu/octan etylu otrzymano 45 pozostalosc dajaca jedna plame w chromatogra¬ fii cienkowarstwowej. Pozostalosc te roztworzono w eterze dwuizopropylowym i mieszajac spowo-r dowano pojawienie sie jasnozóltego osadu. Otrzy¬ mano 4,0 g (26,7f/#) 3-IIIrz.-butylotio-5-4/-chloro- 50 -3-trójfluorometylofenylo/- l-metylo-4/lH/-pirydo- nu o temperaturze topnienia 138—142°C.Przyklad IV. a-metoksyacetylOHp^dwuetylo- aminostyren.Do 1,5 g a-toromoiacetylo-p-dwuetyloaminostyre- 55 nu w 10 mil bezwodnego metanolu dodawano kro¬ plami mieszajac w temperaturze 50°C 0,26 g me¬ tanolami sodowego w 10 ml bezwodnego metano¬ lu. Czas wkraplania wyniósl okolo 3 minut. Po jego zakonczeniu calosc mieszano 4 godziny w tem- oo peraturze 70°C. Rozpuszczalnik odparowano, po¬ zostalosc rozpuszczono w chlorku metylenu, prze¬ myto kolejno 1 n kwasem solnym, 1 n wodoro¬ tlenkiem sodowym^ nasyconym roztworem chlor¬ ku sodowego, po czym suszono. Po odparowaniu 05 chlorku metylenu oleista pozostalosc zidentyfiko-117 932 3 10 wano jako p-dwuetyloamiria^a-metoksyacetylosty- ren.Synteza 3-metoksy-l-methya-5-phenyl-4/lH/-pi- rydonu.Okolo 5 g produktu z przykladu IV zmieszano z 3,2 g metanolami sodowego w 50 ml suchego tetrahydrofuranu w temperaturze 0°C, i do po¬ wstalej mieszaniny wkroplono 4,4 g mrówczanu etylu. Calosc mieszano 3 godziny, po czym doda¬ no kolejno 25 ml 40t/t wodnego roztworu mety- loaminy i 5 g chlorowodorku metyloaminy. Mie¬ szanine reakcyjna mieszano przez noc w tempe¬ raturze pokojowej i oddestylowano rozpuszczalnik in vacuo. Pozostalosc rozpuszczono w chlorku me¬ tylenu, przemyto woda i nasyconym roztworem chlorku sodowego, po czym suszono. Po odpedze¬ niu rozpuszczalnika, pozostalosc rozpuszczono w eterze dwuetylowym. Wytracony osad krystalizo¬ wano z mieszaniny eter d metylenu uzyskujac 1 g 3-metoksy-l-metylo-5-fe^ nylo-4/LH/-pirydonu o temperaturze topnienia 153—155*C.Przyklad V. a-/n-pentylotioacetylo/-0-dwu- etyloamino-3-trójfluorometylostyren.Do roztworu 2,6 ml 1-pentanetiolu w 50 ml bez¬ wodnego metanolu dodano wstrzasajac 1,08 g me- tanolanu sodowego i calosc mieszano przez 15 minut. Do otrzymanego roztworu dodano nastep¬ nie 7,24 g a-lbromoacetylo^pHdwuetyloamino-3-tr6j- fluorometylostyrenu w 50 ml bezwodnego meta¬ nolu. Mieszanine ogrzewano w temperaturze wrze¬ nia przez 4 godziny.Synteza l-metylo-S-n^pentylotio-S-ZS-trójfluoro- metylofenylo/-4/lH/-pirydonu.Ochlodzony do temperatury 30°C roztwór 25 ml 40Vt metyloaminy wraz % 25 ml metanolu dodano do produktu z przykladu V i calosc mieszano przez noc w temperaturze pokojowej. Rozpuszczalnik od¬ destylowano, pozostalosc rozpuszczono w eterze 1 roztwór eterowy przemyto kolejno 1 n kwasem solnym, 1 n wodorotlenkiem sodowym i nasyco¬ nym roztworem chlorku sodowego. Po osuszeniu nad siarczanem magnezowym, mieszanine przesa¬ czono i rozpuszczalnik oddestylowano. Pozostalosc rozpuszczono w 25 ml bezwodnego toluenu, doda¬ no 4,5 acetalu dwumetylowego dwumetyloforma- midu i mieszanine ogrzewano lagodnie w tempe¬ raturze wrzenia przez noc. Po usunieciu rozpusz¬ czalnika, pozostalosc rozpuszczono w 200 ml eteru dwuizopropylowego uzyskujac jasnozólty osad. Po odsaczeniu otrzymano 2,2 g l-metylo-3-n-pentylo- tio-57/3-trójfluorometylofenylo/-4/lH/-pirydonu o temperaturze topnienia 89—92°C.Przyklad VI. a-/S-ba»tyilotioacetylo/-p-dwu- etyloaminoH3-itr6jfluorometylostyren.Do roztworu 2,0 g 2-^butanotiolu w 25 ml bez¬ wodnego tetrahydrofuranu dodano 8,0 ml 2,5 n-bu- tylolitu w temperaturze 20°C. W wyniku egzoter¬ micznej reakcji temperatura roztworu wzrosla. Po 5 minutach dodano roztwór 7,24 g *Hbromoacety- lo^Hdwuetyloam-ino-3-trójfluorometylostyrenu w 15 ml bezwodnego tetrahydrofuranu i mieszanine ogrzewano 16 godzin w temperaturze wrzenia. Po odpedzeniu rozpuszczalnika, pozostalosc rozpusz¬ czono w chloroformie i otrzymany roztwór prze¬ myto kolejno 1 n kwasem solnym, 1 n wodoro¬ tlenkiem sodowym oraz woda. Po osuszeniu roz¬ puszczalnik odparowano.Synteza 3-s-butylotio-l-metylo-5-/3-trójfluoro- s metylofenyiloM/lH/-pirydonu.Pozostalosc z przykladu VI rozpuszczono w 30 ml acetalu dwumetylowego N,N^dwumetyloforma- midu i mieszanine ogrzewano 3 dni w tempera¬ turze wrzenia. Nadmiar acetalu oddestylowano i 10 oleista pozostalosc rozpuszczono w 100 ml 2B eta¬ nolu, po czym dodano 8,0 g chlorowodorku me¬ tyloaminy. Mieszanine ogrzewano 24 godziny w temperaturze wrzenia pod azotem. Po dalszej o- bróbce mieszaniny otrzymano 22 g 3-S-butylotio- 15 -1-metylo-5-/3^trójfluorometylofenylo/-4/lH/-piry- donu w postaci lepkiego nie 'krystalizujacego ole¬ ju.W powyzszych przykladach przedstawiono kil¬ ka dokladniejszych opisów preparatowych. Spo- 99 sobem wedlug wynalazku otrzymano jednakze dalsze zwiazki, a odpowiednie syntezy przedsta¬ wiono juz bardziej zwiezle.Pr z y kl ad VII. a-/metallilotioacetylo/-0-dwu- etyloamdno-3ntrójfluorometylostyren. 25 12 g,2-bromoacetylo-^-dwuetyloamino-3-trójfluo- Fometylostyrenu poddano reakcji w temperaturze wrzenia z sola sodowa merkaptanu metallilowego otrzymana z 1,9 g metanolami sodowego i 2,9 g merkaptanu w metanolu. Po 16 godzinach ogrze- 30 wania otrzymano a-/metallilotioacetylo/-0-dwuety- loamino-3-trójifluorometylostyren. Produkt wyka¬ zal w NMR glówne piki przy 7,43, 6,83, 4,80 i 3,45^,28 ppm.Synteza 3-metallilotio-l-metylo-5-/3-trójfluoro- 35 metylofenylo/4-/lH/-pirydónu.Produkt z przykladu VII poddano reakcji z me¬ tyloamina i cyklizowano poprzez formylowanie, w sposób wyzej opisany otrzymujac 1,28 g 3-meta- llilo,tio-l-metylo-5-/3^trójfluorometylofenylo/4-lH/- 40 -pirydonu o temperaturze topnienia 86—88°C.Przyklad VIIL a-/2-hydroksy-l-propylotio/- -acetylo-^Hdwuetyloamino-3-trójlluorometylosty- ren. 12,0 g 2-bromoacetylo-p-dwuetyloamino-3-trój- 45 fluorometylostyrenu poddano reakcji z sola sodo¬ wa otrzymana z 1,9 metanolu sodowego w .meta¬ nolu i 3,05 g l-merkapto-2-propanolu. Mieszanine ogrzewano przez noc w temperaturze wrzenia.Produkt zidentyfikowano jako a-/2-hydroksy-l- *• -propylotio/-acetylo-p-dwuetyloamino-3-trójfluoro- metylostyren.Synteza 3-/2-hydroksy-lHpropylotio/-l-metylo- -5-/3-trój|luorometylofenylo/4-/lH/-pirydonu.Produkt z przykladu VIII cyklizowano w spo- 98 sob opisany w przykladzie VII uzyskujac 1,0 g 3-/2-hydroksy-l-propylotio/-l-metylo-5-/3-trój- fluorometyilofenylo/-4/lH/-pirydonu o temperatu¬ rze topnienia 99—102°C.Przykla d IX. a-/l,l-dwumetylopropylotio/- «o -acetylo-p^dwuetyloamino-3-trójfluorometylosty- ren. 7,24 g a-bromoacetylo-^-dwuetyloamino-3-trój- -fluorometylostyrenu poddano reakcji z sola so¬ dowa otrzymana z 2,6 ml 2-metylo-2-butanetiolu 65 i 1,08 g metanolu sodowego. Mieszanine ogrzewa-117 932 11 12 no w metanolu przez 4 godziny w temperaturze wrzenia. Produkt zidentyfikowano jako a-/l,l- -dwumetylopropyflotio/-acetylOH|3-dwumetyloami- no-3-trójfluorometylostyren.Synteza 3-/l,l-dwumetylopropylotio/-l-xnetylo- L5-/3-trójfluorometylofenylo/-4/lH/-pirydonu.Produkt z przykladu IX poddano reakcji z me¬ tyloamina i acetalem dwuetylowym dwumetylo¬ formamidu uzyskujac 0,05 g 3-/l,l-dwumetylopro- pylotio/-l^metylo-5-/3-trójfluorometylofenyilo/-4/ /lH/-pirydonu o temperaturze topnienia 88—90°C.Przyklad X. a-/2-hydroksyetylotio/acetylo- -P-dwuetyloamino-3-trójfluorometylostyren. 24 g «-bromoacetylo-|3-dwuetyloamino-3-trójflu- orometylostyrenu poddano reakcji z sola sodowa otrzymana z 5,2 g 2-merkaptoetanolu i 3,5 g me- tanolanu sodowego w metanolu. Produkt zidenty¬ fikowano jako a-/2-hydroksyetylotio/acetylo-0- -dwuetyloamino-3-trójfluorometylostyreni. W NMR wykazywal on glówne piki przy 7,73; 7,47, 3,45^ -^2,60, 3,72, 3,13 i 1,00 ppm. o , Synteza 3-/2-hydroksyetylotio/-l-metylo-5-/3- -trójfluorometylofenylo/4-/lH/-pirydonu.Produkt z przykladu X poddano reakcji z me¬ tyloamina i acetalem dwuetylowym dwumetylo¬ formamidu otrzymujac 4,25 g 3-/2-hydroksyetylo- tio/-l-metylo-5-/3-tr6jfluorometylofenylo/4-/lH/- -pirodynu o temperaturze topnienia 116—118°C.Przyklad XI. a-/3-metylo-2Hbuitylotio/acetylo- ^p-dwuetyloamino-3-trójfluorometylostyren. 7,24 g a-bromoacetylo-p-dwuetyloamino-3-trój- fluorometylostyrenu poddano reakcji z sola sodo¬ wa otrzymana z 2,6 ml 3-metylo-2-butylomerkap- tanu i metanolu sodowego w metanolu, w tempe¬ raturze wrzenia mieszaniny uzyskujac a-/3-mety- lo-2-butylotio/acetylo-j5-dwuetyloaniino-3-tr6jfluo¬ rometylostyren.Synteza 3-/3-metylo-2-butylotio/-l-metylo-5-/3- -trójfluorometylofenylo/4-/lH/-pirydonu.Produkt z przykladu XI poddano reakcji z< mety¬ loamina, i acetalem dwumetylowym dwumetylo- formamidu uzyskujac 3,01 g 3-/3-metylo-2-buty- loftio/-lHmetylo-5-/3-tr6j[filiuoiromeityilo(feinylo/-4/lH/- -pirydonu. Zwiazek ten zidentyfikowano na pod¬ stawie widma NMR, które wykazalo charaktery¬ styczne piki przy 7,47, 6,88, 3,22, 3,07, 2,7 i 2,1—0,8 ppm.Przyklad XII. a-allilotioacetylo-j3-dwuetylo- amino-3-trójfluorometylostyren. 7,24 g a-bromoacetyloH3-duwetyloamino-3-trój- fluorometylostyrenu poddano reakcji z sola so¬ dowa utworzona z 2,5 g merkaptanu allilowego i 1,08 g metanolanu sodowego. Mieszanine reak¬ cyjna ogrzewano w metanolu, w temperaturze wrzenia przez 14 godzin. Produkt zidentyfikowano jako a-allilotioacetylo-j3-dwuetyloamino-3-tr6ij- fluorometylostyren, wykazujacy w widmie maso¬ wym jon molekularny, m/e 325.Synteza 3-allilotio-l-metylo-5-/3-trójfluorome- tylofenylo/-4/lH/Hpirydonu.Produkt z przykladu XII poddano reakcji z me¬ tyloamina a nastepnie z mrówczanem etylu i me- tanoianem sodowym uzyskujac 0,6 g 3-aJlilotio- -i~metylo-5-/3-trójfluorometylofenyJo/-4/lH/-piry- donu o temperaturze topnienia 74-^-75°C.Przyklad XIII. a-allilotioacetylo-fl-dwuety-^ loaminostyren. 21,0 g a-bromoacetylo-p-dwumetyloamino&tyirenu poddano reakcji z sola sodowa utworzona z 8,0 g s 70V« merkaptanu allilowego i 3,8 g metanolanu sodowego w 200 ml metanolu. Mieszanine reak¬ cyjna ogrzewano 20 godzin w temperaturze wrze¬ nia. Produkt w ilosci 20,5 g zidentyfikowano jako a-allilotioacetylo-p-dwuetyloaminostyren. Widmo io NMR tego zwiazku wykazalo charakterystyczne pi¬ ki przy 7,63, 7,22, 5,2—4,75, 3,3—2,8 i 0,95 ppm.Synteza 3-allilotio-l-metylo-5-fenylo-4/lH/-pi- rydonu. 5,0 g produktu z przykladu XIII poddano reak- 15 cji z mrówczanem etylowym i metanolanem so¬ dowym, a nastepnie z metyloamina uzyskujac 1,0 g 3-allilotio-l-metylo-5-fenylo-4/lH/-pirydonu ó temperaturze topnienia ISf^lS^C, ^ h ^ Przykl a d XIV. w-izoprÓfcylotioacetyio^-dwiw M etyioamino-4-cnloro-3^rójfluórometyki^yren. : 7,95 g a-brom^acetylb-^-dwU«tjaoamino*4H:hlc- ro-3-trójfluorometylostyrenu poddano F&safcbji z sola otrzymana z Zfi g 2^propanóliolu i 8 ml 2,5 n roztworu butylolitu w tetrahydrofuranie. Reakcje 25 prowadzono w temperaturze wrzenia przez 18 go¬ dzin uzyskujac a-izopropylotioacetylo^pHdwuetylo- amino-4^chloro-3-trójfluorometylostyren. Widmo NMR tego zwiazku wykazalo charakterystyczne piki przy 7,70, 7,63—7,50, 3,4^2,8 i 1,55—0,9 ppm. 30 Synteza 3-izopropylotio-lHmetylo-5-/4-chloro-3- -trójfluorometylofenylo/-4/lH/^pirydonu.Produkt z przykladu XIV poddano reakcji z ace¬ talem dwumetylowym dwumetyloformamidu i metyloamina uzyskujac 1,9 g 3-izopropylotio-l- 35 -metylo-5-/4-chloro-3-trójfluorometylofenyloA4/ /lH/npirydonu o temperaturze topnienia 127— -nl'29°C.Przyklad XV. a-n-propylotioacetylo-p-dwu- etyloamino-4-chloro-3-trójfluorometylostyren. 40 7,95 g a-foromoacetylo-|3-dwuetyloaimino-4-chlo- ro-3-trójfluorometylostyrenu poddano reakcji z sola otrzymana z 2,0 g n-propanotiolu i 8 ml 2,5 n roztworu n-butylolitu w tetrahydrofuranie. Re¬ akcje prowadzono 24 godziny w temperaturze 45 wrzenia otrzymujac a-n-propylotioacetylo-p-dwu- etyloamino-4-chloro^3-trójfluorometylostyren. Wid¬ mo NMR tego zwiazku wykazalo charakterysty¬ czne piki przy 7,73, 7,7—7,4, 3,3—2,4 i 1,95—0,85 ppm. 50 Synteza 3-/n-propylotio/-l-metylo-5-/4-chloro- -3-trójfluorometylofenylo/-4/lH/^pirydonu.Produkt z przykladu XV poddano reakcji z a- cetalem dwumetylowym dwumetyloformamidu i chlorowodorkiem metyloaminy uzyskujac 1,65 g 55 3-/n-propylotio/-l-metylo-5-/4-chloro-3-trójfluoro- metylofenylo/-4/lH/-pirydonu o temperaturze top¬ nienia 128—130°C.Przyklad XVI. a-izobuityilotioacetylo-j3-dwu- etyloamino-3-trójfluorometylostyren. 60 7,24 g a-bromoacetylo-p-dwumetyloamino-3- -trójfluorometylostyrenu poddano reakcji z sola otrzymana z 2,0 g 2-rnetylo-l-propanotiolu i 8,0 ml 2,5 n roztworu n-butylolitu w tetrahydrofura¬ nie. Reakcje prowadzono 16 godzin w tempera- 65 turze wrzenia.15 117 932 16 kazalo charakterystyczne pasma przy 7,71, 7,46, 3,03, 3,45—2,40 i 1,75—0,8 ppm.Synteza 3jn-butylo4io-l-metylo-5-/3-trójfluoro- metyl©fenylo/-4/lH/^pirydonu Produkt z przykladu XXIII poddano reakcji z acetalem dwumetylowym dwumetyloformamidu i nastepnie z metyloamina uzyskujac 2,43 g 3-n-bu- tylotio-l-me1;ylo-5-/3-tr6jfluorometylofenyilo/-4/lH/ /-pirydonu o temperaturze topnienia 109—110°C.Zastrzezenia patentowe 1. Sposób wytwarzania a-/podstawionego acety- lo/^p-aminostyrenu o wzorze ogólnym 1, w któ¬ rym kazdy z podstawników R1 niezaleznie od sie¬ bie oznacza atom chlorowca, grupe alkilowa o 1—8 atomach wegla ewentualnie podstawiona ato¬ mami chlorowca, grupe fenylowa, cyjanowa lub alkoksylowa o 1—3 atomach wegla, grupe alke- nylowa o 2—8 atomach wegla ewentualnie pod¬ stawiona atomami chlorowca, grupe alkinylowa o 2—8 atomach wegla ewentualnie podstawiona ato¬ mami chlorowca, grupe cykloalkilowa o 3—6 ato¬ mach wegla, grupe cykloalkenylowa o 4—6 ato¬ mach wegla, ginupe cytóloaflkiloaillkilowa o 4—8 atomach wegla, grupe alkanoiloksylowa o 1—3 atomach wegla, grupe alkilosulfonyloksylowa o 1—8 atomach wegla, grupe fenylowa ewentualnie podstawiona aitomem chlorowca, grupa alkilowa o 1—3 atomach wegla, alkoksylowa o 1—3 ato¬ mach wegla lub nitrowa, grupe nitrowa, grupe cyjanowa, grupe . karboksylowa, grupe hydroksy¬ lowa, grupe alkoksykarbonylowa o 1—3 atomach wegla, grupe o wzorze -O-R8, -S-R*, -SO-R* lub -SOr-R8; R3 oznacza grupe alkilowa o 1—12 ato¬ mach wegla ewentualnie podstawiona atomami chlorowca, grupa fenylowa, cyjanowa lub alko¬ ksylowa o 1—3 atomach wegla, grupe fenylowa ewentualnie podstawiona atomem chlorowca, gru¬ pa alkilowa o 1—3 atomach wegla, alkoksylowa o 1—3 atomach wegla lub nitrowa, grupe cyklo¬ alkilowa o 3—6 atomach wegla, grupe cykloalki- loalkilowa o 4—8 atomach wegla, grupe alkeny- lowa o 2—12 atomach wegla ewentualnie podsta¬ wiona atomami chlorowca, grupe alkinylowa o 2—12 atomach wegla ewentualnie podstawiona atomami chlorowca z tym, ze R3 zawiera nie wie¬ cej niz 12 atomów wegla; kazdy z podstawników R2 niezaleznie od siebie oznacza grupe alkilowa o 1—4 atomach wegla lub obie grupy R2 lacznie z s atomem azotu, do którego sa przylaczone oznacza¬ ja grupe pirolidyno, piperydyno lub morfolino; R4 oznacza grupe alkilowa o 1—6 atomach wegla ewentualnie podstawiona atomami chlorowca, jed¬ no- lub diwupodstaiwiona grupami hydroksylowy- 10 mi, grupe o wzorze -CHa-R5, grupe benzylowa, grupe fenylowa ewentualnie podstawiona atoma¬ mi chlorowca, grupami alkilowymi o 1—3 atomach wegla, chlorowcoalkilowymi o 1—3 atomach we¬ gla lub alkoksylowymi o 1—3 atomach wegla; R5 15 oznacza grupe alkenylowa o 2—5 atomach wegla ewentualnie podstawiona atomami chlorowca lub grupe alkinylowa o 2—5 atomach wegla; X ozna¬ cza atom tlenu lub siarki a m oznacza liczbe 0, 1 lub 2, znamienny tym, ze poddaje sie reakcji 20 zwiazek o wzorze ogólnym 2, w którym R1 i R2 maja wyzej podane znaczenia ze zwiazkiem o wzorze EXR4, w którym X i R4 maja wyzej po¬ dane znaczenia, a E oznacza atom sodu, litu, lub miedzi, w obojetnym rozpuszczalniku. 25 2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako rozpuszczalnik obojetny stosuje sie eter lub nizszy alkanol. 3. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze reakcje prowadzi sie w temperaturze od okolo 30 0°C do okolo 100°C. 4. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze a-foramoacetylc^^wuertyaoaim^ tylostyren poddaje sie reakcji z sola litowa eta- notiolu. * 5. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze a^bromoaceitylo-j3-dwuetyloaimino-3-trójfluorome- tylostyren poddaje sie reakcji z sola miedziowa merkaptanu trójfluorometylowego. 6. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze *• a^bromoacetylcHp-dwuetyloamino-3-trójfluorome- tylostyren podaje sie reakcji z sola litowa 1-pro- panotiolu. 7. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze a-bromoacetylo-p-dwuetyloamino-3-trójfluorome- 45 tylostyren poddaje sie reakcji z sola litowa 2- -propanotiolu.117 932 O //.yC-C-CH,-XR4 (fOm CH R* R2 9 Msrl %J C C CH2Br R2 Rz (R')n NzórZ Schemat 1 O-C-H— O-C-c-CH^r A A (R)m R O^C-^C^XR4 w*M /n<\ CH CH (Rjm i i n m Rz R2 tor 5 0 Y=v ii n , (R)my\ Acch3)2 o r2 rZ mór6 / ru t^lH R mit? PL