NL9401720A - Drager uit bladmateriaal, inrichting en werkwijze voor het herkennen van uit een samenstel van een aantal lagen bladmateriaal op een dergelijke drager vervaardigde bundels. - Google Patents

Description

Korte aanduiding: Drager uit bladmateriaal, inrichting en werkwijze voor het herkennen van uit een samenstel van een aantal lagen bladmate-riaal op een dergelijke drager vervaardigde bundels.

De onderhavige uitvinding heeft in de eerste plaats betrekking op een drager uit bladmateriaal, in het bijzonder bestemd voor toepassing als ondervel voor een aantal lagen bladmateriaal, in het bijzonder vellen met etiketten, welke samenstel van lagen en drager in verschillende bundels dient te worden verdeeld.

Dragers uit bladmateriaal zijn algemeen bekend en worden gebruikt voor het ondersteunen van een of meer lagen bladvormig materiaal. Met bladvormig materiaal wordt hier zowel met betrekking tot de drager als de daarmee ondersteunde lagen, een materiaal bedoeld, waarvan de dikte in verhouding tot de oppervlakteafmetingen zeer gering is, dat wil zeggen dus zowel velvormig- als plaatvormig materiaal.

Wanneer een samenstel van drager en een aantal lagen bladmateriaal in kleinere gedeelten worden gescheiden, door snijden, stansen etc. worden de kleinere verkregen stapels bundels genoemd. Deze bundels zijn niet tot een bepaalde vorm beperkt.

Het ondersteunde bladvormige materiaal is niet bijzonder beperkt en kan variëren van textiel en papier tot metaal etc. Het aantal lagen bedraagt in de praktijk meer dan één en hangt af van het soort bladmateriaal, daar in het geval van metaal dikwijls een kleiner aantal lagen wordt gestapeld dan in het geval van vellen papier. In het geval van papieren vellen met bijvoorbeeld etiketten zullen doorgaans op een drager ongeveer 1000 vellen aanwezig zijn.

In het navolgende zal eenvoudigheidshalve uitsluitend worden gesproken over papieren vellen als bladvormig materiaal, die zijn bedrukt met etiketten, doch het zal duidelijk zijn dat de uitvinding daar niet toe beperkt is en zich eveneens uitstrekt tot alle andere soorten bladvormig materiaal, die aan een bewerking dienen te worden onderworpen, teneinde stapels of bundels van kleinere gedeelten daarvan te vervaardigen.

De drager behoeft niet noodzakelijkerwijs een afzonderlijk blad te zijn, doch kan zijn uitgevoerd als een van de lagen bladvormig materiaal.

Bij de vervaardiging van etiketten worden etiketten op vellen gedrukt met doorgaans grote aantallen etiketten per vel. Deze bedrukte vellen worden op een drager uit bladmateriaal gestapeld, waarna bundels van de desbetreffende etiketten uit de stapel vellen worden gesneden of gestanst. Dikwijls worden verschillende soorten etiketten op één vel gedrukt, waardoor het noodzakelijk is om na de snijbewerking de bundels etiketten te sorteren. Daarna worden de bundels veelal van een wikkel voorzien en verpakt.

In de praktijk wordt het sorteren van bundels etiketten handmatig uitgevoerd, hetgeen zeer arbeidsintensief is en in hoge mate onderhevig aan fouten. Hierbij spelen onnauwkeurigheid en vermoeidheid een belangrijke rol. Bovendien bestaat er tussen de verschillende bundels etiketten veelal slechts een zeer klein verschil in uiterlijk, hetgeen het visueel handmatig sorteren bemoeilijkt.

Om bovengenoemde problemen te vermijden wordt dikwijls op het bovenste vel van de stapel voorafgaand aan het snijden op elk etiket een duidelijker te onderscheiden kenmerk aangebracht, zoals een nummer of dergelijke. Dit vereist echter voor elke lading etiketten een afzonderlijke drukbewerking, hetgeen kostbaar en tijdrovend is.

Uit EP-B-0 476 398 is een inrichting en een werkwijze bekend voor het bij stapels bladvormig textielmateriaal merken van de uit te snijden bundels. Hiertoe wordt voorafgaand aan het snijden ter plaatse van de uit te snijden bundels een klein etiket aanbracht. Na het uitsnijden van de desbetreffende bundels kunnen deze dan, eventueel geautomatiseerd, worden geïdentificeerd en gesorteerd. Het vooraf etiketteren van de uit te snijden bundels betekent de noodzaak van een etiketteereenheid alsmede een aanvullende bewerkingsstap. Een ander nadeel is dat het etiketteren ladingafhankelijk is, dat wil zeggen bij elke nieuwe afwijkende lading te snijden bundels dienen etikketten met een andere opdruk op andere posities te worden aangebracht.

De onderhavige uitvinding beoogt bovengenoemde problemen op te lossen en verschaft daartoe een drager uit bladmateriaal, in het bijzonder bestemd voor toepassing als ondervel voor een aantal lagen bladmateriaal, in 'het bijzonder vellen met etiketten, welke samenstel van lagen en drager in verschillende bundels dient te worden verdeeld, welkte drager wordt gekenmerkt, doordat deze aan tenminste een zijde een patroon omvat, dat uit onderling verschillende patroongedeelten bestaat, welke patroongedeelten een zodanige vorm en afmeting bezitten, dat van uit het samenstel vervaardigde bundels aan de hand van de patroongedeelten, de uitgangspositie in het samenstel kan worden bepaald, en de bundels vervolgens kunnen worden geïdentificeerd.

De drager volgens de uitvinding biedt de mogelijkheid om ongeacht het aantal, de vorm, alsmede de positie van de desbetreffende bundels etiketten, elke uitgesneden bundel te identificeren door bepaling van de positie van de bundel in het uitgangssamenstel uitgaande van de herkenning van een patroongedeelte op het onder de bundel aanwezige dragergedeelte.

Hierdoor wordt als belangrijk voordeel verkregen, dat het sorteren van de bundels niet langer afhankelijk is van roenselijke factoren, doch automatisch kan plaatsvinden, en fouten kunnen worden uitgesloten. Voorts is hiermee het herkennen en sorteren van bundels onafhankelijk gemaakt van onderlinge verschillen tussen ladingen etiketten en kan met één soort dragervel, dat standaard vooraf kan worden vervaardigd, worden gewerkt.

Het voor de drager toe te passen patroon uit patroongedeelten kan op een zeer groot aantal uiteenlopende wijzen worden uitgevoerd. Essentieel is hierbij echter, dat de patroongedeelten een zodanige vorm en afmeting bezitten, dat alle patroongedeelten van de gehele drager onderling kunnen worden onderscheiden, en dat de afmetingen van elk patroongedeelte ten opzichte van de afmetingen van het ondervlak van elke uit te snijden bundel zodanig zijn, dat immer per bundel tenminste één patroongedeelte onbeschadigd blijft.

Hierbij kan aan velerlei vormpatronen worden gedacht, zowel gedrukte vormpatronen als reliëfvormpatronen. Met reliëfvormpatronen wordt bijvoorbeeld een met behulp van een reliëf vormingswals aangebrachte reliëf, of een door perforeren vervaardigd gatenpatroon bedoeld.

Afhankelijk van het aantal en de afmetingen van de uit te snijden bundels etiketten kan het patroon voor de drager worden gekozen. Wanneer het aantal uit te snijden etiketten gering is, kan worden volstaan met een patroon van cijfer- en/of lettercombinaties, doch dit zal bij grotere aantallen en in het bijzonder bij kleine etiketten problemen opleveren.

De patroongedeelten zijn bij voorkeur uitgevoerd als onderling verschillende markeringen, die met bijzondere voorkeur kolomsgewijs zijn verdeeld. Met kolomsgewijs wordt in dit verband bijvoorbeeld een schaakbordpatroon bedoeld.

In de stand van de techniek zijn vele mogelijkheden voor grote aantallen onderling verschillende markeringen bekend. Door deze markeringen kolomsgewijs op de drager aan te brengen wordt na herkennen van een markering positiebepaling van een bundel in het uitgangssamenstel van drager en lagen en vervolgens de identificatie van de bundel mogelijk. Bovendien biedt dit de mogelijkheid om eventueel steekproefsgewijs het sorteren visueel te kunnen controleren.

Een zeer voordelige mogelijkheid voor grote aantallen onderling verschillende markeringen bieden de zogenaamde ID-matrixcodes. In het bijzondere zijn de markeringen uitgevoerd als ID-matrixcodes die een oplopende reeks getallen voorstellen.

ID-matrixcodes bieden de mogelijkheid om met behulp van een zeer kleine markering uit een puntenpatroon een bij benadering onbeperkt aantal verschillende markeringen te verschaffen. In de praktijk zal de afmeting van de markeringen variëren van 0,5 x 0,5 cm tot 2 x 2 cm en bij voorkeur ongeveer 1 x 1 cm bedragen.

Een andere voordelige uitvoering van de markeringen is deze uit te voeren als gebieden, die van verschillende magneetcodes zijn of kunnen worden voorzien. Met andere woorden de drager wordt volledig of patroonsgewijs bekleed met een materiaal, waarin een magneetcode kan worden opgeslagen. Hierna worden de magnetiseerbare gedeelten patroonsgewijs van per patroongedeelte verschillende informatie voorzien, zodat na het snijden van de bundels de desbetreffende gemagnetiseerde patroongedeelten van elkaar kunnen worden onderscheiden.

Afgezien van onderling verschillende, en eventueel in logische volgorde opgestelde markeringen bestaat nog andere mogelijkheden. De gehele drager kan ook bijvoorbeeld van een willekeurig patroon worden voorzien, welk patroon voorafgaand aan scheiding van de bundels door een geschikte aftasteenheid kan worden af getast en in een geheugen kan worden opgeslagen. Het deze gegevens kan achteraf positiebepaling en identificatie van gesneden bundels worden uitgevoerd. Essentieel hierbij is vanzelfsprekend, dat het patroon zodanig is dat patroongedeelten met bepaalde minimum afmetingen, afhankelijk van de afmetingen van de uit te snijden bundels, nog van elkaar kunnen worden onderscheiden. De gebruikte patronen kunnen lijnenpatronen zijn, kleurverschillen, kleurintensiteitsverschillen en zelfs vormverschillen in het oppervlak van de drager. Laatstgenoemde vormverschillen zijn onder meer de vezelstruktuur van een kartonnen drager, de vezelstruktuur van een met vezels beklede drager, de vezelstruktuur van een non-woven omvattende drager, de oppervlaktestructuur van een drager etc.

Het dragermateriaal is volgens de uitvinding met voordeel een cellulosehoudend materiaal, zoals papier en bij voorkeur karton. Karton is betrekkelijk goedkoop, duurzaam, sterk en gemakkelijk te bedrukken.

In een voordelige uitvoeringsvorm omvat de drager op de zijde tegenover de zijde met het patroon een dragerpositiebe-palingsmarkering, zoals bijvoorbeeld een gekleurde pijl of dergelijke. Een en ander ter vereenvoudiging van de oriëntatiebe-paling van de drager ten opzichte van de oriëntatie van de daarop aan te brengen stapel vellen.

Eenvoudigheidshalve kan de drager aan beide zijden van een patroon volgens de uitvinding worden voorzien, en aan beide zijden van een dragerpositiebepalingsmarkering worden voorzien. De laatste bijvoorbeeld in een afwijkende kleur die de patroonaftasting niet hindert.

De uitvinding verschaft voorts een inrichting voor het identificeren van bundels die zijn verkregen uitgaande van een samenstel van een drager volgens de uitvinding en een aantal lagen bladmateriaal, tenminste omvattende toe- en afvoermiddelen voor de bundels, aftastmiddelen voor het aftasten van op het dragergedeelte onder de bundels aanwezige patroongedeelten, en een gegevensverwerkingseenheid,

Bij voorkeur omvat de inrichting voorts sorteermiddelen voor het in afhankelijkheid van de door de aftastmiddelen verkregen informatie sorteren van de bundels.

Deze inrichting kan in elke bestaande etikettenvervaardi-gingslijn worden opgenomen, ervan uitgaande dat de vellen etiketten in de juiste oriëntatie op een drager volgens de uitvinding worden gestapeld, alvorens te worden gesneden.

De desbetreffende aftastmiddelen zullen afhangen van de gebruikte markeringen. In het geval van een patroon van ID-matrixcodes kunnen de aftastmiddelen zijn uitgevoerd als een ID-matrixaftasteenheid, zoals een CCD-matrix camera met decodeerinrichting verkrijgbaar bij DALOSY B.V., Ridderkerk (NL). Bij voorkeur is de gegevensverwerkingseenheid zodanig geprogrammeerd, dat deze de desbetreffende posities van de patroongedeelten kent, en onbeschadigde patroongedeelten respectievelijk markeringen kan onderscheiden van door het doorsnijden beschadigde, en aan de hand daarvan de uitgangspositie van de bundels in het samenstel van vellen en drager kan bepalen. Hierna kan door vergelijking met positiegegevens van de etiketten in de uitgangsvellen de desbetreffende bundel etiketten worden geïdentificeerd. De positiegegevens kunnen bijvoorbeeld worden verkregen uit de drukgegevens van de etiketten. Vervolgens wordt de bundel door de sorteermiddelen op geschikte wijze naar de afvoermiddelen geleid.

Tenslotte verschaft de uitvinding een werkwijze voor het identificeren van bundels, die zijn verkregen uitgaande van een samenstel van een drager volgens de uitvinding en een aantal lagen bladmateriaal, welke werkwijze de stappen omvat van: het aftasten van de op het dragergedeelte van de bundels aanwezige patroongedeelten; - het met behulp van de afgetaste informatie bepalen van de uitgangspositie van de bundels in het samenstel van de drager en de lagen bladmateriaal; en het identificeren van de bundels.

Met voordeel worden de bundels na identificatie gesorteerd.

In het navolgende zal de uitvinding nader worden toegelicht aan de hand van de bijgaande tekening, daarin toont: Fig. 1 een aanzicht in perspectief van een stapel vellen met etiketten op een dragervel volgens de uitvinding;

Fig. 2 een bundel etiketten met een gedeelte van een dragervel volgens de uitvinding;

Fig. 3 een onderaanzicht van de bundel volgens fig. 2;

Fig. 4 een ID-matrixcode;

Fig. 5 en 6 andere voorbeelden van dragerpatronen uit patroongedeelten; en

Fig. 7 schematisch verschillende eenheden van een uitvoering van een inrichting volgens de uitvinding in een etikettenvervaardigings-lijn.

In fig. 1 is een stapel vellen 1 getoond op een dragervel 2 volgens de uitvinding op welke vellen verschillende soorten etiketten 3, 4, 5 en 6 zijn gedrukt. Etiketten 3 en 4 bezitten dezelfde afmeting, doch een ander uiterlijk, terwijl etiketten 5 en 6 kleiner zijn uitgevoerd, en eveneens een verschillend uiterlijk bezitten. Wanneer een dergelijke stapel vellen wordt gesneden, ontstaan bundels van de verschillende etiketten, die van een wikkel kunnen worden voorzien en vervolgens verpakt kunnen worden.

In fig. 2 is een bundel 7 getoond, omvattende etiketten 3 en een gedeelte 8 van het dragervel 2.

In fig. 3 is een onderaanzicht van de bundel 7 uit fig. 2 getoond, waarin duidelijk de verschillende markeringen 9 zichtbaar zijn. Een aantal markeringen rond de buitenrand, zoals bijvoorbeeld aangegeven met 10 zijn beschadigd.

In f ig. 4 is een voorbeeld getoond van een ID-matrixcode, die bijvoorbeeld kan worden toegepast als markering 9 op een dragervel 2. Deze markeringen, respectievelijk ID-matrixcodes zijn met voordeel kolomsgewijs over genoemd dragermateriaal verdeeld, waarbij per kolom, of rij de door de ID-matrix vertegenwoordigde waarde toeneemt.

Door vooraf de gegevens van het patroon van markeringen op het dragervel, en de verdeling van de etiketten over elk vel, welke bijvoorbeeld bekend is uit de drukbewerking, in een geheugen op te slaan, is het mogelijk om door het lezen van slechts een van de markeringen onder een bundel de uitgangspositie van genoemde bundel in de stapel vellen 1 te bepalen, waarna door vergelijking met de positiegegevens van de etiketten in het geheugen het etiket kan worden geïdentificeerd. Derhalve zijn op zeer eenvoudige wijze alle bundels snel identificeerbaar.

Fig. 5 toont een andere uitvoeringsvorm van een mogelijk dragervelpatroon, waarbij het vel schaakbordachtig is verdeeld en voorts van elkaar kruisende groepen uit evenwijdige lijnen is voorzien, waarbij per groep de onderlinge afstand tussen de lijnen geleidelijk toe-, dan wel afneemt. Aldus wordt verkregen, dat alle vakjes op het dragervel uniek zijn en kunnen worden onderscheiden. De patrooninformatie kan vooraf in een geheugen worden opgeslagen.

In fig. 6 is schematisch de onderzijde van een dragervel uit grof karton getoond, waarin de vezels 15 zichtbaar zijn, welke informatie eveneens zou kunnen worden afgetast, en op basis waarvan achteraf uit genoemd dragervel gesneden etikettenbundels gemakkelijk door bepaling van de uitgangspositie daarvan kunnen worden geïdentificeerd.

Fig. 7 toont schematisch verschillende eenheden van een uitvoeringsvorm van een inrichting volgens de uitvinding, waarbij de eenheden die binnen de accolade 25 vallen bij de inrichting volgens de uitvinding behoren.

Eveneens zijn in dit schema duidelijk de verschillende werkwij zestappen zichtbaar.

Het 20 is een stapel vellen aangegeven op een dragervel volgens de uitvinding, waarbij elk vel verschillende etiketten 7 omvat.

Het samenstel van etikettenvellen en dragervel wordt in een snij-eenheid A in verschillende bundels etiketten 7 gesneden, welke vervolgens naar een aftasteenheid B worden gevoerd, waarin de onderzijde van de betreffende bundels 7 wordt afgetast, dat wil zeggen de onderzijde van de dragervelgedeelten.

Vervolgens worden de afgetaste bundels naar een wikkeleenheid C gevoerd, waarin een wikkel 21 rond de bundels 7 wordt aangebracht. In een achter de wikkeleenheid C geschakelde bedrukkingseenheid D wordt op de wikkel informatie gedrukt, zoals bijvoorbeeld een ordernummer, een sleutelnummer alsmede een teller, en eventueel een later af te tasten informatiebevat-tende code, zoals een streepjescode.

Tenslotte worden in een sorteereenheid E de betreffende bundels op grond van de in eenheid B verkregen informatie van het dragervelgedeelte, of door het ter plaatse aftasten van bijvoorbeeld de streepjescode op de wikkel, gesorteerd.

Alle eenheden zijn in de figuur verbonden met een centrale gegevensverwerkingseenheid F, doch het zal duidelijk zijn dat andere uitvoeringen eveneens mogelijk zijn. Niet alle eenheden behoeven met de gegevensverwerker F te zijn verbonden. De snijeenheid A, de wikkeleenheid C, en eventueel zelfs de sorteereenheid zouden onafhankelijk kunnen werken.

De eenheid F omvat aanvullende informatie in- en uitgangen 26 respectievelijk 27 voor het invoeren van bijvoorbeeld positiegegevens van de etiketten, die verkregen kunnen worden uit de drukprocesgegevens. De informatieuitgang 27 kan bijvoorbeeld met een weergaveinrichting, een geheugeninrichting of dergelijke zijn verbonden.

Thans zal een voorbeeld van een werkwijze volgens de uitvinding voor het sorteren van bundels onder verwijzing naar fig. 7 worden beschreven.

Op dragervellen die van een geschikt patroon van ID-matrixcodes zijn voorzien, worden de met etiketten bedrukte vellen gestapeld, waarbij het patroon van het dragervel naar beneden is gericht. Hierbij wordt voor de oriëntatie van de vellen ten opzichte van het dragervel gebruik gemaakt van de dragerpositiebepalingsmarkering op het dragervel.

Na het opstoten van de stapels vellen 20 (het nauwkeurig uitrichten van alle vellen door schokbewegingen), worden de bundels 7 van de desbetreffende etiketten uitgesneden in de eenheid Ά. In het algemeen vindt dit automatisch plaats. Na het snijden van de bundels etiketten worden de bundels in eenheid B over een CCD-camera gevoerd, waarmede de patroongedeelten worden af getast. Zodra de camera een onbeschadigd patroongedeelte heeft afgetast en herkend, wordt met behulp van de centrale gegevensverwerkingseenheid F de uitgangspositie van genoemde bundel in het samenstel van dragervel en etikettenvellen bepaald, waarna door vergelijking met de etikettenpositiegegevens de desbetreffende bundel geïdentificeerd wordt.

In eenheid C wordt vervolgens een wikkel 21 rond de bundels 7 aangebracht, die in de bedrukkingseenheid D met behulp van een inktstraaldrukker van een ordernummer, een teller en een streepjescode met gewenste informatie wordt voorzien. Tenslotte wordt in de sorteer eenheid E de streepjescode af getast en worden de bundels aan de hand van de streepjescodeinformatie gesorteerd. Het sorteren zou ook kunnen worden uitgevoerd met behulp van de in eenheid B verkregen informatie.

Het gebruik van aanvullende markeringen, bijvoorbeeld op de wikkel heeft de voorkeur in verband met de verdere verwerking van de etiketten. Een bottelaar of andere fabrikant kan de bundels etiketten aldus eveneens zeer eenvoudig geautomatiseerd identificeren, waardoor onjuiste etikettering wordt uitgesloten.

Claims (12)

1. Drager uit bladmateriaal, in het bijzonder bestemd voor toepassing als ondervel voor een aantal lagen bladmateriaal, in het bijzonder vellen met etiketten, welke samenstel van lagen en drager in verschillende bundels dient te worden verdeeld, met het kenmerk, dat genoemde drager (2) aan tenminste een zijde een patroon omvat, dat uit onderling verschillende patroongedeel-ten bestaat, welke patroongedee 1 ten een zodanige vorm en afmeting bezitten, dat van uit het samenstel vervaardigde bundels (7) aan de hand van de pa tr oongedee 1 ten, de uitgangspositie in het samenstel (1, 2) kan worden bepaald, en de bundels (7) vervolgens kunnen worden geïdentificeerd.

2. Drager volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de patroongedeelten zijn uitgevoerd als onderling verschillende markeringen (9).

3. Drager volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat de markeringen (9) kolomsgewijs zijn verdeeld.

4. Drager volgens conclusie 2 of 3, met het kenmerk, dat de markeringen (5) zijn uitgevoerd als ID-Matrix codes.

5. Drager volgens conclusie 4, met het kenmerk, dat de markeringen (9) de ID-Matrix codes voor een oplopende reeks getallen voorstellen.

6. Drager volgens een of meer van de conclusies 1-3, met het kenmerk, dat de markeringen zijn uitgevoerd als gebieden, die van verschillende magneetcodes zijn of kunnen worden voorzien.

7. Drager volgens een of meer van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de drager (2) uit karton is vervaardigd.

8. Drager volgens een of meer van de voorgaande conclusies, et het kenmerk, dat de drager (2) op de zijde tegenover de zijde met het patroon een dragerpositiebepalingsmarkering omvat.

9. Inrichting voor het identificeren van bundels (7) die zijn verkregen uitgaande van een samenstel van een drager (2) volgens een of meer van de voorgaande conclusies en een aantal lagen bladmateriaal (2), tenminste omvattende toe- en af voer-middelen voor de bundels, aftastmiddelen voor het aftasten van op het dragergedeelte onder de bundels aanwezige patroongedeel-ten, en een gegevensverwerk ingseenheid.

10. Inrichting volgens conclusie 9, met het kenmerk, dat deze voorts sorteermiddelen omvat voor het in afhankelijkheid van de door de aftastmiddelen verkregen informatie sorteren van de bundels.

11. Werkwijze voor het identificeren van bundels, die zijn verkregen uitgaande van een samenstel van een drager volgens een of meer van de conclusies 1-8 en een aantal lagen bladmateriaal, welke werkwijze de stappen omvat van: het aftasten van de op het dragergedeelte van de bundels aanwezige patroongedeelten; het met behulp van de afgetaste informatie bepalen van de uitgangspositie van de bundels in het samenstel van de drager en de lagen bladmateriaal; en het identificeren van de bundels.

12. Werkwijze volgens conclusie 11, met het kenmerk, dat de bundels na identificatie worden gesorteerd.