NL9401411A - Buiskoppeling. - Google Patents

Description

De uitvinding heeft betrekking cp een buiakcppeling net een in hoofdzaak cilindrisch, aan de catrek van een lanjedoolnploet voorzien, door middel van spanhouten in cmtraksricfatlng samcntrokbaar huis met radiaal naar binnen gerichte eindranddelen, en met een door het huis Gesloten buisvormige afdichtingnanchst van el netmeeimntei l finl. «elke manchet naar binnen toe geslagen, als afdichtlngsllppen fungerende eindranddelen heeft en voorzien is van conische, schuin naar het midden en naar de as van de koppeling toe verlopende loopvlakken, waartegen overeenkomstig conisch gevormde, van een oetrekadeel eplect voorziene en daardoor in cetrakarlchting eamantiekbare epanringen aanliggen, «elke ringen met hun buitancmtreksranden in het gebied van de overgang tussen het cilindrische deel en de radiaal naar binnen gerichte einddelen cp het huis aangrijpen en aan hun binnencntrek zijn voorzien van naar hst oppervlak van de te koppelen buizen toe gerichte tandvormige uitsteeksels.

De uitvinding is daarbij in het bijzonder gericht op de sparringen, die voor de vereiste trekvastheid van de buisverbinding moeten zorgdragen en die daartoe met hun tandvormige uitsteeksels in het oppervlak van de te koppelen buizen dringen.

Een dergelijke, voor toepassing bij hoge drukken (van 80 bar en hoger) bestemde koppeling is bekend uit het Nederlandse octrooischrift 180874. Bij deze békende koppeling zijn de tandvormige uitsteeksels van de spanring gevormd door vanuit de biimncntréksrand ervan in hoofdzaak radiaal naar buiten gerichte J-vormige insnijdingen aan te brengen en de daardoor verkregen randsegmenten uit het vlak van de spanring te buigen.

Hoewel de aldus gevormde tandvormige uitsteeksels bij het samentrekken van het koppel ingahuis en daarmede van da epanring in principe goed in het materiaal van de te koppelen buizen kunnen dringen, blijkt een aldus uitgevoerde epanring niet voor alle buieeaaterialen even geschikt te zijn. Met neme bij kmtstof blijken de tandvormige uitsteeksels in de praktijk veelal als beitel, dus spaan»fhemend «yof kervend te verken, waardoor de trekvastheid te wensen over laat.

Voorts vertoont een dergelijkm spanring, wanneer hij in cmtreks-rlchting rond de betreffende buis wordt samengetrokken, de neiging tot plooivoming, hetgeen een ongelijkmatige ingrljping van da tandvormige uitsteeksels in het hui «materiaal tot gevolg heeft.

De uitvinding nu beoogt aan deze bezwaren van de bekende koppeling tegpmnet te kooien door net name de spanring zodanig te verbeteren, dat de werking hiervan minder afhankelijk is van het materiaal van de te koppelen buizen.

Volgens de uitvinding wordt dit doel bereikt, doordat tenminste één der sparringen zich aan zijn binnentrek voortzet in de vorm van een zich in axiale richting uitstrekkend voebgedeelte, waarvan het bimencntreksvlak is voorzien van meerdere, in axiale richting naast elkaar gelegen (reeksen) uitsteeksels.

Bij de spanring volgens de uitvinding worden de door de spanring in richting op de buis uit te oefenen krachten over meerdere (reeksen) uitsteeksels verdoold, waarbij in het bijzonder de zich tussen aangrenzende (reeksen) tandvormige uitsteeksels opgesloten "dam" van het buismateriaal een tegen ongewenst af schuiven (afstropen) geborgd is.

Het zich in hoofdzaak in axiale richting uitstrekkende voet-gedeelte van de ring geeft voorts een verstijving van het binnen-cmtreksgebied van de spanring, waardoor het voetgedeelte zich als een bus rond de buis klemt.

De uitvinding zal hieronder aan de hand van de tekening met een uitvoeringsvoorbeeld nader worden toegelicht.

Fig. 1 is een zijaanzicht - gedeeltelijk in langsdocrsnede - van de buiskcppeling volgens de uitvinding; fig. 2 is een eindaanzicht van de buiskcppeling volgens fig. 1 en

Fig. 3 toont een axiale doorsnede op grotere schaal, waarin de ingrijping tussen het voetgedeelte van de spanring en een te koppelen buis is te zien.

De in de tekening weergegeven bui stoppel ing heeft een bijvoorbeeld uit roestvrij staalplaat tot een cilindrisch lichaam gebogen huis 1, welk lichaam zich over een booglengte kleiner dan 360° uitstrekt en aan zijn eindranden is voorzien van radiaal naar binnen gerichte rand-delen of flenzen 2. De langsspleet of gaping 3 tussen de naar elkaar toe gekeerde langsranden van het cilindrische huis 1 wordt overbrugd door een los tegen de bimercxotrekswand van het cilindrische huis aanliggende, bijvoorbeeld eveneens uit roestvrij staalplaat gebogen vul-plaat 4.

Aan weerszijden van de gaping 3 is op de buitenzijde van het huis 1 een tot een lus gebogen plaatdeel 5 met een daarin opgencmen spanstaaf 6 bevestigd. De beide evenwijdig aan elkaar in de asrichting van de koppeling verlopende spanhouten 7 zijn in het getekende uit-voerdngsvoarboeld door een tweetal tangentiaal ten opzichte van het huis 1 gerichte spanhouten 7 met elkaar verbonden. Deze spanhouten reiken aan de kcpzijde door dwarsboringen in de rechts gelegen span-staaf 6 en grijpen met hun van schroefdraad voorziene einde in van cxarrRBpnndarende schroefdraad voorziene dwarsgaten van de links gelegen qpanstaaf 6 (zie fig. 2). Door aandraaien van de spanhouten 7 worden de beide spanstaven 6 naar elkaar toe getrokken en kan het huis 1 dus tot een huis van een kleinere diameter worden samangatrokken.

Het huis 1 cmsluit een cilindrische manchet 9, «elke voorzien is van vanaf de kopse randen raar binnen toe ongeslagen eindranddelen 10, welke zich als afdichtingslippen rond de te koppelen buizen kunnen sluiten.

Tot zover komt de getoonde buiskoppeling overeen met de in het Nederlandse octrooischrift 180874 getoonde koppeling. De kopse eind-randvlakkan 11 van de uit een elastomeer, bijvoorbeeld rubber, bestaande manchet 9 zijn conisch van vorm. Elk van deze kopse eind-randvlakken wordt af gedekt door een dienovereenkomstig plat-conisch gevormde ring 12, welke een booglengte van minder dan 360* bestrijkt en waarvan de "gaping” tussen de overstaande einden 12a over 90* versprongen ligt ten opzichte van de gaping 3 van het cilindrische huis 1.

Aan elk einde van de koppeling ligt tegen de plat-oonische af dekring 12 een speciaal gevormde spanring 13 aan. Deze ring bestaat uit een plat-ocnisch lijf gedeelte 13a, dat een hoek van ongeveer 70* met de as van de koppeling insluit, ei een daarop aansluitend voet-godoolte 13b dat zich nagenoeg in axiale richting uitstrekt (zie ook fig. 3). De spanring 13 strekt zich in ongespannen toestand uit over een cirkelboog van minder dan 360*. De tussen de einden 13c aanwezige "gaping" ervan ligt diametraal tegenover de gaping 3 van het cilindrische huis 1. De bij voorkeur uit roestvrij varenstaal bestaande spanringen 13 liggen met de buitenomtreksrand van het lijf-gedeelte 13 aan tegen de binnenwand van het huis 1 en wel in de hoek tussen het cilindrische gedeelte en de flens 2 aan het betreffende einde van de buiskoppeling. Ter plaatse van het voetgedeelte 13b is het teruggeslagen eindranddeel 10 aan het betreffende einde van de buiskoppeling voorzien van een rondgaande uitsparing waarin het voetgedeelte 13b is epgenemen.

Het voetgedeelte 13b is aan zijn biimencmtreksvlak voorzien van een vijftal tandrihben 14 (zie fig. 3).

Voor het tot stand brengen van een trekvaste koppeling tussen twee buizen, bijvoorbeeld buizen van kunststof, «orden deze elk in een einde van de koppeling volgens fig. 1 gestoken. Vervolgens «orden de bouten 7 aangehaald, waardoor het huis zich rond de manchet 9 sanen-trekt en de manchet net zijn afdichtingsllppen 10 afdichtend rond de buizen gekiend kont te zitten.

Bij bet saaentnekken van het buis 1 «orden tegelijkertijd de afdekringen 12 en de spanringen radiaal en tangentiaal sanengedrukt tot een kleinere diameter, onder verkleining van de tussen de vrije einden 12a reep. 13c van deze ringen aanwezige gapingen. Daarbij grijpen de tandrihben in het oppervlak van de betreffende buis 15 (zie fig. 3), waardoor de buis niet onder invloed van de inwendige bedrijfsdruk uit de koppeling kan schuiven. De onder invloed van de bedrijfsdruk door de buis op het voetgedeelte uitgeoefende, axiaal naar buiten gerichte kracht wordt daarbij gelijkmatig verdeeld over de vijf tandringen, zodat zelfs bij relatief hoge bedrijfsdrukken er geen gevaar is voor slip door afstropen van buismateriaal.

In verband met de omstandigheid, dat de ringen 12 en 13 bij het samenknijpen tot een kleinere diameter tevens een weinig vlakker (minder conisch) worden, kan het aanbeveling verdienen het voetgedeelte 13b zo te vormen, dat het in ongespannen toestand (met maximale gaping) een coniciteit van enkele graden heeft.

Claims (6)

1. Buiskoppeling met een in hoofdzaak cilindrisch, aan de ontrek van een langBdeelspleet voorzien, door middel van spanbouten in cmtreksrichting samentzekbaar huis met radiaal naar binnen gerichte eindranddelen, en met een door bat huis Gesloten buisvormige afdichtingsmanchet van elastcneermaterlaal, welke manchet naar binnen toe geslagen, als afdichtingslippen fungerende eindranddelen beeft en voorzien is van conische, schuin naar het midden en naar de as van de koppeling toe verlopende loopvlakken, waartegen cwereenlnnmntig conisch gevormde, van een antraksdeelepleet voorziene en daardoor in cmtreks-richting samentrekbare marringen aanliggen, welks ringen met hun buitenontreksranden in het gebied van de ovezgang tussen het cilindrische deel en de radiaal naar binnen gerichte einddelen op het huis aangrijpen en aan hun bimenomtxek zijn voorzien van naar het oppervlak van de te koppelen buizen toe gerichte tandvormige uitsteeksels, met het kenmerk, dat tenminste één der spanringen zich aan zijn binnentrek voortzet in de vorm van een zich in axiale richting uitstrekkend voetgedeelte, waarvan het binnenomtreksvlak is voorzien van meerdere, in axiale richting naast elkaar gelegen (reeksen) uitsteeksels.

2. Buiskopping volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de tandvormige uitsteeksels worden gevormd door zich in cmtreksrichting uitstrekkende tandribben.

3. Buiskoppeling volgens conclusies 1-2, met het kenmerk, dat het voetgedeelte in ongespannen toestand een ooniciteit van enkele graden heeft.

4. Buiskoppeling volgens conclusies 1-3, met het kenmerk, dat het voetgedeelte van de spanring in een aan het betreffende mancheteinde in het teruggeslagen einddeel aangebrachte uitsparing is cpgencmen.

5. Buiskoppeling volgens conclusies 1-4, met het kenmerk, dat de conische kcpvlakken van de manchet tot aan de binnencnhrekswand van het huis doorlopen.

6. Buiskoppeling volgens conclusie 5, met het kenmerk, dat de conische loopvlakken van de manchet worden afgedékt door een overeenkomstig plat-ccnisch gevormde ring, die eveneens tot aan de binnen-cxntrekswand van het huis loopt en zich in ongespannen toestand over een booglengte van minder dan 360° uitstrekt.