NL9401151A - Werkwijze en inrichting voor het reduceren van discontinuiteiten in een weergeefsysteem met actieve adressering. - Google Patents

Description

Werkwijze en inrichting voor het reduceren van discontinuïteiten in een weergeefsvsteem met actieve adressering

Gebied van de uitvinding

Deze uitvinding heeft in het algemeen betrekking op weergeefinrich-tingen voor het weergeven van beeldgegevens en meer in het bijzonder op een werkwijze en inrichting voor het reduceren van discontinuïteiten in actief geadresseerde weergeefinrichtingen.

Achtergrond van de uitvinding

Een voorbeeld van een direkt gemultiplexte rms (effectieve waarde) reagerende elektronische weergeefinrichting is de bekende vloeibare kris-talweergeefinrichting (LCD). In een dergelijke weergeefinrichting is nematisch vloeibaar kristalmateriaal aangebracht tussen twee evenwijdige glasplaten met elektroden die op elk oppervlak in contact met het vloeibare kristalmateriaal zijn aangebracht. De elektroden zijn in het bijzonder in vertikale kolommen op één plaat gerangschikt en horizontale rijen op de andere plaat voor het besturen van een beeldelement (pixel) waar een kolom- en rij-elektrode elkaar overlappen.

Bij rms-reagerende weergeefinrichtingen reageert de optische toestand van een pixel in hoofdzaak op het kwadraat van de aan de pixel toegevoerde spanning, dat wil zeggen het spanningsverschil aangelegd op de elektroden aan tegenover elkaar liggende zijden van de pixel. LCD's hebben een inherente tijdconstante die de tijdsperiode bepaalt, die vereist is voor het terugkeren van de optische toestand van een pixel naar een evenwichtstoestand nadat de optische toestand is gewijzigd door het veranderen van de aan de pixel toegevoerde spanning. Recente technologische vooruitgangen hebben LCD's opgeleverd met tijdconstanten (ongeveer 16,7 milliseconden), die de in vele videobuizen toegepaste frameperiode benaderen. Door een dergelijke korte tijdconstante kan de LCD snel reageren en is in het bijzonder voordelig voor het vertonen van beweging zonder merkbaar vlekken of flikkeren van het weergegeven beeld.

Conventionele, direkt gemultiplexte adresseringsmethoden voor LCD's hebben een probleem, wanneer de weergeeftijdconstante de frameperiode benadert. Het probleem treedt op omdat conventionele, direkt gemultiplexte adresseringsmethoden elke pixel eens per frame onderwerpen aan een selectie-impuls van korte duur. Het spanningsniveau van de selectie-impuls is in het bijzonder 7“13 maal hoger dan de rms-spanningen gemid deld over de frameperiode. De optische toestand van een pixel in een LCD die een korte tijdsperiode bezit, heeft de neiging terug te keren naar een evenwichtstoestand tussen selectie-impulsen met als gevolg een verminderde beeldcontrast, omdat het menselijke oog de resulterende helder-heidsovergangen integreert op een waargenomen tussengelegen niveau. Bovendien kan het hoge niveau van de selectie-impuls uitrichtinstabilitei-ten in sommigen typen LCD's veroorzaken.

Teneinde aan de hierboven beschreven problemen tegemoet te komen is een actieve adresseringsmethode voor het besturen van rms-reagerende elektronische weergeefinrichtingen ontwikkeld. Bij de actieve adresseringsmethode worden de rij-elektroden continu bestuurd met signalen omvattende een reeks van periodieke impulsen met een gemeenschappelijke periode T die met de frameperiode overeenkomt. De rij-signalen zijn onafhankelijk van het weer te geven beeld en zijn bij voorkeur orthogonaal en genormaliseerd, dat wil zeggen orthonormaal. De term "orthogonaal" betekent dat indien de amplitude van een aan één van de rijen toegevoerd signaal wordt vermenigvuldigd met de amplitude van een aan een andere van de rijen toegevoerd signaal, de integraal van dit produkt over de frameperiode nul is. De term "genormaliseerd" betekent dat alle rij-signalen dezelfde rms-spanning (effectieve waarde) hebben geïntegreerd over de frameperiode T.

Gedurende elke frameperiode worden een aantal signalen voor de ko-lomelektroden berekend en opgewekt uit de collectieve toestand van de pixels in elk van de kolommen. De kolomspanning op elk tijdstip t gedurende de frameperiode is evenredig aan de som verkregen door elke pixel in de kolom te beschouwen, waarbij een pixelwaarde die de optische toestand voorstelt (hetzij -1 voor volledig "aan", +1 voor volledig "uit", of waarden tussen -1 en +1 voor proportioneel corresponderende grijstinten) van de pixel wordt vermenigvuldigd met de waarde van het rij-signaal van de pixel op het tijdstip t en waarbij de daardoor verkregen produkten bij de som worden opgeteld. In feite kunnen de kolomspanningen worden afgeleid door het transformeren van elke kolom van een matrix van inkomende beelddata door middel van de orthonormale signalen gebruikt voor het besturen van de rijen van de weergeefinrichting.

Indien wordt aangestuurd op de hierboven beschreven actieve adresse-ringswijze, kan mathematisch worden aangetoond, dat aan elke pixel van de weergeefinrichting een rms-spanning gemiddeld over de frameperiode wordt toegevoerd en dat de rms-spanning evenredig is aan de pixelwaarde voor het frame. Het voordeel van de actieve adressering is dat deze het sterke contrast herstelt in het weergegeven beeld, omdat in plaats van het toevoeren van een enkelvoudige selectie-impuls van hoog niveau aan elke pixel gedurende de frameperiode, bij actieve adressering een aantal se-lectie-impulsen van een veel lager niveau (2-5 maal de rms-spanning) verspreid over de frameperiode wordt toegepast. Bovendien verlaagt het veel lagere niveau van de selectie-impulsen wezenlijk de waarschijnlijkheid van uitlijninstabiliteiten. Als gevolg daarvan kunnen door toepassing van een actieve adresseringsmethode, rms reagerende elektronische weergeefinrichtingen, zoals LCD's, toegepast in draagbare radio-inrich-tingen, beelddata met videosnelheden weergeven zonder vlekken of flikkeren. Bovendien kunnen LCD's bestuurd door middel van een actieve adresseringsmethode, beelddata weergeven met meervoudige tinten zonder contrast-problemen die bij LCD's voorkomen, die worden bestuurd door middel van conventionele gemultiplexte adresseringsmethoden.

Een nadeel van het toepassen van actieve adressering is het gevolg van het grote aantal berekeningen vereist voor het opwekken van kolom- en rij-signalen voor het besturen van een rms-reagerende weergeefinrichting. Bijvoorbeeld vereist een weergeefinrichting met 480 rijen en 640 kolommen nagenoeg 230.400 (# rijen2) bewerkingen eenvoudig voor het genereren van de kolomwaarde voor een enkele kolom gedurende één frameperiode. Hoewel het uiteraard mogelijk is om bij deze snelheid berekeningen uit te voeren, hebben dergelijke complexe en snel uitgevoerde berekeningen een grote hoeveelheid vermogensverbruik en een grote geheugencapaciteit nodig. Daarom is een werkwijze, aangeduid met "gereduceerde lijnadressering" ontwikkeld.

Bij gereduceerde lijnadressering worden de rijen van een weergeefin-richting gelijkelijk verdeeld en gescheiden geadresseerd. Indien bijvoorbeeld een weergeefinrichting met 480 rijen en 640 kolommen wordt toegepast om beelddata weer te geven, zal de weergeefinrichting kunnen worden verdeeld in acht groepen van zestig (60) rijen die elk gedurende 1/8 van de frametijd worden geadresseerd, zodat slechts 60 (in plaats van 480) orthonormale signalen vereist zijn voor het aansturen van de rijen. Tijdens bedrijf worden kolommen van een orthonormale matrix die representatief is voor de orthonormale signalen, gebruikt voor rijen van de verschillende segmenten gedurende verschillende tijdsperioden. Gedurende de verschillende tijdsperioden worden de kolommen van de weergeefinrichting aangestuurd door middel van rijen van een "getransformeerde beelddatama-trix", die representatief is voor de beelddata die vooraf is getransformeerd, zoals hierboven is beschreven, onder toepassing van orthonormale signalen. Bij gereduceerde lijnadressering echter, kan de getransformeerde beelddatamatrix worden getransformeerd door toepassing van het kleinere stel orthonormale signalen, dat wil zeggen door toepassing van 60 or-thonormale signalen in plaats van 480 orthonormale signalen. Meer specifiek wordt de beelddatamatrix verdeeld in segmenten van 60 rijen en elk segment wordt getransformeerd volgens een onafhankelijke transformatie onder toepassing van de 60 orthonormale signalen om de getransformeerde beelddatamatrix te verkrijgen.

Bij toepassing van de beschreven gereduceerde lijnadresseringsmetho-de zijn nagenoeg 3600, dat wil zeggen 602 bewerkingen vereist voor het opwekken van de kolomspanningen voor een enkele kolom gedurende elke seg-menttijdsperiode. Omdat de frameperiode verdeeld is in acht segmenten, is het totale aantal bewerkingen voor het opwekken van de kolomspanningen voor een enkele kolom gedurende de frameperiode nagenoeg 28.800, dat wil zeggen 8* 3600. Daarom vereist in het hierboven beschreven voorbeeld het opwekken van kolomwaarden voor het besturen van een enkele kolom van een 480 x 640 weergeefinrichting over een gehele frameperiode onder toepassing van gereduceerde lijnadressering slechts een achtste van de bewerkingen die nodig zouden zijn voor het opwekken van kolomspanningen wanneer de weergeefinrichting als geheel wordt geadresseerd. Het is duidelijk dat de gereduceerde lijnadresseringsmethode daarom minder vermogen, minder geheugen en minder tijd vereist voor het uitvoeren van de vereiste bewerkingen.

Echter hebben weergeefinrichtingen die door toepassing van gereduceerde lijnadresseringsmethoden worden aangestuurd, dikwijls zichtbare discontinuïteiten aan de grenzen van de segmenten van de weergeefinrich-ting. De discontinuïteiten zijn het gevolg van het feit dat gedurende het opwekken van de kolomspanningen de actuele beelddata wordt gekwantiseerd wanneer deze worden getransformeerd, hetgeen toe te schrijven is aan beperkingen van de apparatuur en programmatuur voor het uitvoeren van de transformatie. Daarom kan de rms-spanning die gedurende de frameperiode aan elke pixel wordt toegevoerd, niet exact de originele beelddata reproduceren, hoewel het verlies van data niet merkbaar is binnen elk segment van de weergeefinrichting, omdat de kolomspanning voor de rijen van beelddata binnen elk segment zijn opgewekt in een enkele transformatie. De pixel aan de grenzen van elk segment van de weergeefinrichting worden echter met in verschillende transformaties opgewekte kolomspanningen bestuurd. Als gevolg daarvan worden discontinuïteiten aan de grenzen van de segmenten van de weergeefinrichting geïntroduceerd en wanneer waargenomen door het menselijke oog, kan het beeld niet vloeiend van het ene segment naar het volgende van de weergeefinrichting overgaan.

Hetgeen nodig is is dus een werkwijze en inrichting voor het reduceren van discontinuïteiten aan de grenzen van een actief geadresseerde weergeefinrichting aangestuurd door toepassing van gereduceerde lijn-adresseringsmethoden.

Samenvatting van de uitvinding

Volgens een aspect van de uitvinding omvat een werkwijze voor het adresseren van een weergeefinrichting de stappen van het aansturen van een eerste aantal rijen van de weergeefinrichting gedurende een eerste stel tijdsperioden en het aansturen van een tweede aantal rijen van de weergeefinrichting gedurende een tweede stel tijdsperioden, waarbij het tweede aantal rijen ten minste één overlappende rij bevat, die ook in het eerste aantal rijen is begrepen.

Volgens een ander aspect van de uitvinding omvat een elektronische inrichting voor het presenteren van data een weergeefinrichting met ten minste eerste en tweede segmenten die respectievelijk omvatten eerste en tweede aantallen rijen, waarbij ten minste één overlappende rij is opgenomen in zowel het eerste als het tweede segment. Een eerste met de weergeefinrichting gekoppelde aanstuurschakeling bestuurt gedurende een eerste stel tijdsperioden het eerste aantal rijen met een eerste stel ortho-normale functies, omvattende een eerste, ten minste één gewijzigde ortho-normale functie voor het aansturen van de ten minste ene overlappende rij en een tweede met de weergeefinrichting gekoppelde aanstuurschakeling stuurt gedurende een tweede stel tijdsperioden het tweede aantal rijen aan met een tweede stel orthonormale functies, omvattende een tweede ten minste één gewijzigde orthonormale functie voor het aansturen van de ten minste ene overlappende rij.

Korte beschrijving van de tekeningen

Figuur 1 is een orthografisch vooraanzicht van een gedeelte van een conventionele vloeibare kristalinrichting.

Figuur 2 is een orthografische doorsnede langs de lijn 2-2 van figuur 1 van het gedeelte van de conventionele vloeibare kristalweergeefinrichting.

Figuur 3 is een matrix van Walsh-functies volgens de uitvinding.

Figuur 4 toont aanstuursignalen corresponderend met de Wals-functies van figuur 3 volgens de uitvinding.

Figuur 5 is een orthografisch vooraanzicht van een conventionele vloeibare kristalinrichting die is onderverdeeld in segmenten die volgens conventionele gereduceerde lijnadresseringstechnieken worden geadresseerd .

Figuur 6 is een elektrisch blokschema van een elektronische inrichting omvattende een vloeibare kristalweergeefinrichting die volgens de uitvinding wordt geadresseerd.

Figuur 7 toont een matrix behorende bij kolomspanningen en matrices behorende bij rij-spanningen voor het aansturen van een vloeibare kris-talweergeefinrichting met twee segmenten die een overlappende rij van elektroden volgens de uitvinding omvatten.

Figuren 8-11 zijn stroomdiagrammen die de werking van een bestu-ringsinrichting opgenomen in de elektronische inrichting van figuur 6 illustreren, wanneer de vloeibare kristalweergeefinrichting van figuur 7 volgens de uitvinding wordt aangestuurd.

Figuur 12 toont matrices behorende bij rijspanningen voor het aansturen van een vloeibare kristalweergeefinrichting met een aantal segmenten, elk waarvan een overlappende rij van elektroden met een aangrenzend segment deelt volgens de uitvinding.

Figuur 13 toont een matrix behorende bij kolomspanningen voor het aansturen van de vloeibare kristalweergeefinrichting van figuur 7 volgens de uitvinding.

Figuur 14 toont een matrix behorende bij kolomspanningen en matrices behorende bij rijspanningen voor het aansturen van een vloeibare kristalinrichting met twee segmenten volgens de uitvinding, die een aantal overlappende rijen van elektroden bevatten.

Beschrijving van een bii voorkeur toe te passen uitvoeringsvorm

De figuren 1 en 2 tonen een orthografisch vooraanzicht en een doorsnede van een gedeelte van een bekende vloeibare kristalweergeefinrichting (LCD) 100 met eerste en tweede transparante substraten 102, 206 waartussen zich een ruimte bevindt die is gevuld met een laag van een vloeibaar kristalmateriaal 202. Een omtreksafdichting 204 verhindert dat het vloeibare kristalmateriaal· uit de LCD 100 ontsnapt. De LCD 100 omvat voorts een aantal transparante elektroden, omvattende rij-elektroden 106 die op het tweede transparante substraat 206 zijn aangebracht en kolom-elektroden 104 die zijn geplaatst op het eerste transparante substraat 102. In elk punt waar een kolomelektrode 10^ een rij-elektrode 106 overlapt, zoals de overlapping 108 kunnen aan de overlappende elektroden 104, 106 toegevoerde spanningen de optische toestand van het vloeibare kris-talmateriaal 202 daartussen besturen, waardoor een bestuurbaar beeldelement wordt gevormd, hierna "pixel” genoemd. Hoewel een LCD het bij voorkeur toe te passen weergeefelement volgens de voorkeursuitvoeringsvorm van de uitvinding is, zal het duidelijk zijn dat andere typen weergeef-elementen even goed kunnen worden gebruikt, vooropgesteld dat dergelijke andere typen weergeefelementen optische eigenschappen vertonen, die reageren op het kwadraat van de aan elke pixel toegevoerde spanning overeenkomstig de effectieve waarde (rms)-responsie van een LCD.

In de figuren 3 en 4 zijn een matrix van acht bij acht (derde orde) van Walsh-functies 300 en de daarbij behorende Walsh-golven 400 volgens de bij voorkeur toe te passen uitvoeringsvorm van de uitvinding getoond. Walsh-functies zijn zowel orthogonaal als genormaliseerd, dat wil zeggen orthonormaal en zijn daarom bij voorkeur bruikbaar in een actief geadresseerd weergeefsysteem, zoals in het kort is besproken in de achtergrond van de uitvinding. Het is voor een deskundige duidelijk, dat andere klassen van functies, zoals pseudo-willekeurige binaire reeksen (PRBS) functies of discrete cosinustransformatie (DCT) functies ook in actief geadresseerde weergeefsystemen kunnen worden toegepast.

Wanneer Walsh-functies in een actief geadresseerd weergeefsysteem worden gebruikt, worden spanningen met door de Walsh-golven 400 voorgestelde niveaus uniek toegevoerd aan een geselecteerd aantal elektroden van de LCD 100. Bijvoorbeeld zouden de Walsh-golven 404 , 406 en 408 kunnen worden toegevoerd aan de eerste (bovenste) respectievelijk tweede en derde rij-elektroden 106 enz. Op deze wijze zou elk van de Walsh-golven 400 uniek worden toegevoerd aan een corresponderende van de rij-elektroden 106. Bij voorkeur wordt de Walsh-golf 402 niet in een LCD toepassing gebruikt, omdat de Walsh-golf 402 de LCD 100 met een ongewenste gelijkspanning zou voorspannen.

Opgemerkt wordt dat de waarden van de Walsh-golven 400 constant zijn gedurende elke tijdsleuf t. De duur van de tijdsleuf t voor de acht Walsh-golven 400 is een achtste van de duur van één complete cyclus van Walsh-golven 400 vanaf de start 410 tot aan het einde 412. Wanneer Walsh-golven worden toegepast voor het actief adresseren van een weergeefin-richting, wordt de duur van één complete cyclus van de Walsh-golven 400 gelijkgesteld aan de frameduur, dat wil zeggen de tijdsduur om één volledig stel van data te ontvangen voor het besturen van alle pixels 108 van de LCD 100. De acht Walsh-golven 400 kunnen uniek acht rij-elektroden 106 aansturen (zeven indien de Walsh-golf 402 niet wordt gebruikt). Het is duidelijk dat een praktische weergeefinrichting veel meer rijen bezit. Bijvoorbeeld zijn weergeefinrichtingen met vierhonderdtachtig (480) rijen en zeshonderdveertig (640) kolommen thans uitgebreid toegepast in "laptop" computers. Omdat Walsh-functiematrices beschikbaar zijn in complete stellen bepaald door de macht van twee en omdat de eis van orthonormali-teit voor het actief adresseren niet toestaat dat meer dan één elektrode uit elke Walsh-golf wordt aangestuurd, zou een Walsh-functiematrix van 512 bij 512 (29 x 29) vereist zijn om een weergeefinrichting met 480 rij-elektroden 106 aan te sturen. In dit geval is de tijdsduur van de tijd-sleuf t 1/512 van de frameduur. Vierhonderdtachtig Walsh-golven zouden worden gebruikt voor het aansturen van 480 rij-elektroden 106, terwijl de resterende 32, bij voorkeur de eerste Walsh-golf 402 bevattende, die een basisgelijkstroom hebben, ongebruikt zouden blijven.

De kolommen van de LCD 100 worden tegelijkertijd aangestuurd door middel van kolomspanningen afgeleid door het transformeren van de beeld-data, die kan worden voorgesteld door een matrix van beelddatawaarden, onder toepassing van orthonormale functies die representatief zijn voor de Walsh-golven 400. Deze transformatie kan bijvoorbeeld worden uitgevoerd door toepassing van matrixvermenigvuldiging, Walsh-transformaties, modificaties van Fourier transformaties of andere dergelijke algoritmen. Overeenkomstig actieve adresseringsmethoden benadert de rms-spanning die aan elk van de pixels van de LCD 100 gedurende een frameduur worden toegevoerd, een inverse transformatie van de kolomspanningen, waardoor de beelddata op de LCD 100 worden gereproduceerd.

Figuur 5 is een illustratie van een conventioneel actief geadresseerde LCD, zoals de LCD 100, die volgens gereduceerde lijnadresserings-technieken wordt aangestuurd, waardoor het benodigde vermogen voor het aansturen van de LCD 100 wordt gereduceerd zoals hierboven in het kort bij de achtergrond van de uitvinding is beschreven. Zoals getoond is de LCD 100 onderverdeeld in segmenten, die elk een gelijk aantal rijen bevatten. Slechts voor illustratieve doeleinden, is getoond dat de LCD 100 slechts acht kolommen en acht rijen bezit, die gelijkelijk zijn verdeeld in twee segmenten 500, 502, elk van vier rijen. De twee segmenten 500, 502 worden gescheiden geadresseerd onder toepassing van matrices van orthonormale functies, zoals Walsh-functies. Omdat elk segment 500, 502 slechts vier rijen bevat, behoeft de matrix 504 'die voor het aansturen van elk segment 500, 502 wordt gebruikt, slechts vier orthonormale functies te bevatten, die elk vier waarden hebben. Bovendien wordt de matrix 504 van gereduceerde afmeting gebruikt voor het transformeren van sub- stellen van beelddata, die bij voorkeur de vorm heeft van een beelddata-matrix. Voor het betreffende voorbeeld, waarbij een LCD 100 van acht bij acht wordt onderverdeeld in twee segmenten 500, 502, wordt de orthonorma-le functiematrix 504 eerst toegepast voor het transformeren van de eerste vier rijen van de beelddatamatrix en daarna om de tweede vier rijen van de beelddata te transformeren, waardoor een getransformeerde beelddatamatrix 506 wordt gegenereerd, die kolomwaarden bevat voor het aansturen van kolommen van de LCD 100.

Tijdens bedrijf worden (niet getoonde) rij-aanstuurinrichtingen gebruikt om gedurende een eerste tijdsperiode de eerste vier rijen van de LCD 100 aan te sturen met rijspanningen behorend bij de waarden in de eerste kolom van de orthonormale matrix 504. Bijvoorbeeld wordt gedurende de eerste tijdsperiode de rij 1 aangestuurd met de spanning al, de rij 2 met de spanning a2, de rij 3 met de spanning a3 en de rij 4 met de spanning a4. Tegelijkertijd worden de kolommen aangestuurd met spanningen behorend bij waarden aanwezig in de eerste rij van de getransformeerde beelddatamatrix 506. Gedurende de tweede tijdsperiode worden de tweede vier rijen van de LCD 100 aangestuurd met rijspanningen behorend bij de waarden in de eerste kolom van de orthonormale matrix 504. In het bijzonder wordt de rij 5 met de spanning al, de rij 6 met de spanning a2, de rij 7 met de spanning a3 en de rij 8 met de spanning a4 aangestuurd. Tegelijkertijd worden de kolommen van de LCD 100 aangestuurd met spanningen behorend met de waarden in de vijfde rij van de getransformeerde beelddatamatrix 506 zoals getoond is. Gedurende de derde tijdsperiode worden de eerste vier rijen van de LCD 100 aangestuurd, op dit moment met rijspanningen behorend bij de waarden in de tweede kolom van de orthonormale matrix 504. Tegelijkertijd worden de kolommen aangestuurd met spanningen behorend bij de waarden in de tweede rij van de getransformeerde beelddatamatrix 506. Deze bewerking wordt voortgezet, totdat na acht tijdsperioden de rijen van elk van de segmenten zijn geadresseerd met alle kolommen van de orthonormale matrix 504 en de kolommen van de LCD 100 zijn geadresseerd met alle rijen van de getransformeerde beelddatamatrix 506.

Bij de gereduceerde lijnadressering, wordt het aantal bewerkingen dat nodig is voor het aansturen van de kolommen van een weergeefinrich-ting grotendeels verminderd in vergelijking tot het aantal dat nodig is wanneer een gehele weergeefinrichting als totaliteit wordt geadresseerd. Daarom vereist een gereduceerde lijnadressering minder vermogensverbruik en minder geheugen. In segmenten aangestuurde weergeefinrichtingen hebben dikwijls zichtbare discontinuïteiten aan de grenzen van de weergeefsegmenten. De discontinuïteiten zijn het gevolg van het feit dat na het genereren van de kolomwaarden de getransformeerde beelddata wordt gekwan-tiseerd. Daarom kan de rms-spanning die gedurende de frameduur aan elke pixel wordt toegevoerd, niet exact de originele beelddata reproduceren, hoewel het dataverlies niet merkbaar is binnen elk weergeefsegment, omdat de kolomspanningen voor de rijen van beelddata binnen elk segment zijn gegenereerd onder toepassing van een enkelvoudige transformatie. De pixels aan de grenzen van elk weergeefsegment worden echter met kolomspanningen aangestuurd, die volgens verschillende transformaties worden gegenereerd. Als gevolg daarvan worden discontinuïteiten aan de grenzen van de weergeefsegmenten geïntroduceerd en wanneer beschouwd door het menselijke oog het beeld niet geleidelijk van het ene weergeefsegment naar het volgende kan vloeien. Deze discontinuïteiten kunnen met voordeel worden gereduceerd door toepassing van een verbeterde adresseringsmethode die hierna in detail zal worden beschreven.

Figuur 6 is een elektrisch blokschema van een elektronische inrichting die beelddata ontvangt en deze op een LCD 600 weergeeft, waarvan de rijen zodanig in segmenten zijn onderverdeeld, dat de LCD 600 kan worden geadresseerd onder toepassing van gereduceerde lijnadresseringstechnie-ken, waardoor de hoeveelheid tijd, geheugen en vermogen nodig voor het berekenen van kolomwaarden wordt verminderd. Wanneer de elektronische inrichting zoals getoond, een radiocommunicatie-inrichting 605 is, is de op de LCD 600 weer te geven beelddata opgenomen in een radiofrequentie-signaal, dat door een ontvanger 608 in de radiocommunicatie-inrichting 605 wordt ontvangen en gedemoduleerd. Een decodeerinrichting 6l0 die met de ontvanger 608 is gekoppeld decodeert het radiofrequente signaal om de beelddata op conventionele wijze daaruit te winnen en een met de decodeerinrichting 6l0 gekoppelde besturingsinrichting 615 verwerkt de beelddata verder.

Met de besturing 615 is een tijdschakeling 620 voor het tot stand brengen van de tijdsturing van het systeem gekoppeld. De tijdschakeling 620 kan bijvoorbeeld een (niet getoond) kristal en (niet getoonde) conventionele oscillatorschakelingen bevatten. Bovendien slaat een geheugen, zoals een slechts leesbaar geheugen (ROM) 625 systeemparameters en sys-teemsubroutines op, die door de besturingsinrichting 615 worden uitgevoerd. Een lees- en schrijf geheugen (RAM) 630 die ook met de besturingsinrichting 6l5 is gekoppeld, wordt gebruikt voor het opslaan van de inkomende beelddata als een beelddatamatrix en voor het tijdelijk opslaan van andere variabelen afgeleid gedurende de werking van de radiocommunicatie-inrichting 605.

Bij voorkeur omvat de radiocommunicatie-inrichting 605 voorts een orthonormale matrixdatabase 635 voor het opslaan van een aantal orthonor-male functies in de vorm van een matrix. De orthonormale functies kunnen zoals hierboven is beschreven, bijvoorbeeld Walsh-functies zijn, DCT-functies of PRBS-functies, waarvan het aantal gelijk moet zijn aan of groter moet zijn dan het aantal rijen in elk segment van de LCD 600, die moeten worden geadresseerd. Het zal voor een deskundige duidelijk zijn, dat wanneer Walsh-functies worden toegepast, de representatieve Walsh-functiematrix (niet getoond) in werkelijkheid een groter aantal rijen dan nodig omvat, aangezien Walsh-functiematrices beschikbaar zijn in complete stellen bepaald door de machten van twee.

Volgens de bij voorkeur toe te passen uitvoeringsvorm van de uitvinding wordt de LCD 600 onderverdeeld in segmenten, die een gelijk aantal rijen bevatten. In afwijking van LCD's die onder toepassing van conventionele gereduceerde lijnadresseringstechnieken worden geadresseerd, omvat de LCD 600 segmenten die elkaar overlappen. Meer in het bijzonder omvat elk segment van de LCD 600 ten minste één rij 637 die ook is opgenomen in een ander LCD segment. Bijvoorbeeld zou een eerste LCD segment rijen 1 tot en met 60 van de LCD 600 kunnen bevatten, terwijl een tweede segment aangrenzend aan het eerste segment rijen 60 tot en met 119 zou kunnen bevatten. In dit geval zou de rij 60 zijn opgenomen in zowel de eerste als de tweede segmenten van de LCD 600.

De radiocommunicatie-inrichting 605 omvat voorts een transformatie-schakeling 640 voor het genereren van kolomwaarden voor het adresseren van kolommen van de LCD 600 volgens de bij voorkeur toe te passen uitvoeringsvorm van de uitvinding. De transformatieschakeling 640 die via de besturingsinrichting 615 met de orthonormale matrixdatabase 635 is gekoppeld, transformeert substellen van de beelddata onder toepassing van een stel orthonormale functies, waardoor kolomwaarden worden gegenereerd. De substellen van de beelddata zijn bij voorkeur rijen van de beelddatama-trix die corresponderen met de rijen in de segmenten van de LCD 600.

Wanneer bijvoorbeeld de LCD 600 is onderverdeeld in eerste en tweede segmenten die elk 60 rijen bevatten, worden de eerste 60 rijen van de beelddatamatrix getransformeerd door toepassing van 60 orthonormale functies opgeslagen in de orthonormale matrixdatabase 6351 waardoor een eerste stel getransformeerde beelddatawaarden, dat wil zeggen kolomwaarden wordt gegenereerd. Het eerste stel van getransformeerde beelddatawaarden is een substel van het totale aantal kolomwaarden, die in de vorm van een "getransformeerde matrix" 64l in de RAM 630 worden opgeslagen. Daarna worden de rijen 60 tot en met 119 van de beelddatamatrix getransformeerd door toepassing van dezelfde 60 orthonormale functies, waardoor een tweede stel van getransformeerde beelddatawaarden voor de opslag als waarden in de getransformeerde matrix 641 wordt gegenereerd. Het is duidelijk dat op deze wijze de 60ste rij en elke andere overlappende rij 637 tweemaal zullen worden getransformeerd: eenmaal gedurende berekeningen waarbij de rijen van de beelddatamatrix die overeenkomen met de LCD rijen in het eerste segment worden betrokken, en eenmaal gedurende berekeningen waarbij de rijen van de beelddatamatrix worden betrokken, die overeenkomen met de LCD rijen in het tweede segment. Deze procedure wordt gevolgd totdat de gehele beelddatamatrix is getransformeerd onder toepassing van de orthonormale functies die in de orthonormale matrixdatabase 635 zijn opgeslagen, op welk punt alle kolomwaarden in de getransformeerde matrix 641 zijn gegenereerd.

De transformatieschakeling 640 transformeert de beelddata onder toepassing van een algoritme, zoals een snelle Walsh-transformatie, een modificatie van een snelle Fourier transformatie of matrixvermenigvuldi-ging. Wanneer matrixvermenigvuldiging wordt toegepast, kan de transformatie worden benaderd door de volgende vergelijking CV = OM * I, waarbij I het substel van de tranformering beelddatamatrix voorstelt, OM een matrix gevormd uit het stel orthonormale functies en CV de kolomwaarden gegenereerd door de vermenigvuldiging van de beelddata met de orthonormale functies.

Waarden voor het aansturen van de rijen van de LCD 600 worden ook gegenereerd uit de orthonormale functies, waarvan enige worden gemodificeerd door de besturingsinrichting 615. Meer in het bijzonder deelt de besturingsinrichting 615 de coëfficiënten van de orthonormale functies in tweeën, die corresponderen met de overlappende rijen 637 van de LCD 600 en slaat deze stellen van gemodificeerde functies in de RAM 630 op. Wanneer bijvoorbeeld de LCD 600 eerste en tweede segmenten bevat, elk met 60 rijen, wordt een eerste rijberekening uitgevoerd, waarbij de coëfficiënten van de laatste orthonormale functie door twee worden gedeeld, omdat de laatste orthonormale functie, dat wil zeggen de 60ste orthonormale functie, overeenkomt met de 60ste rij, dat wil zeggen de overlappende rij 637 in het eerste segment. Dit eerste gemodificeerde stel functies wordt als een eerste "segmentmatrix" 642 in de RAM 630 opgeslagen. Bij een tweede segmentrijberekening worden de coëfficiënten van de eerste ortho-normale functie gedeeld door twee, waardoor een tweede stel gemodificeerde functies wordt opgewekt, dat als een tweede segmentmatrix 644 in de RAM 63Ο wordt opgeslagen. De eerste orthonormale functie is gemodificeerd, omdat voor het tweede segment van de LCD 600, de eerste orthonormale functie correspondeert met de overlappende rij 637, dat wil zeggen de 60ste rij van de LCD 600. Het zal duidelijk zijn, dat indien het tweede segment een tweede overlappende rij 637 bevat, zoals wanneer de LCD 600 een derde segment bevat, dat grenst aan en het tweede segment overlapt, waarbij een orthonormale functie die met de tweede overlappende rij 637 overeenkomt, ook zal worden gemodificeerd voorafgaand aan de opslag in de tweede segmentmatrix 644. Deze bewerking wordt voortgezet, doordat seg-mentmatrices corresponderend met elk van de LCD segmenten zijn berekend en opgeslagen in de RAM 63Ο.

Volgens de uitvinding zijn met de besturingsinrichting 615 voorts kolomaanstuurinrichtingen 648 gekoppeld voor het aansturen van kolommen van de LCD 600 met kolomspanningen behorend bij de kolomwaarden in de rijen van de getransformeerde matrix 64l. Bovendien sturen rij-stuurin-richtingen 65Ο, 652, 654 die met de besturingsinrichting 615 zijn gekoppeld, de rijen van de LCD 600 met rijspanningen aan die overeenkomen met de kolommen van de segmentmatrices 642, 644. Bij voorkeur wordt één stel van rij-aanstuurinrichtingen 65Ο, 652, 654 gebruikt voor elk te adresseren segment van de LCD 600.

Het zal duidelijk zijn dat de besturingsinrichting 615, de ROM 625, de RAM 63Ο, de orthonormale matrixdatabase 635 en de transformatieschake-ling 640 kunnen zijn geïmplementeerd in een digitale signaalprocessor 646, zoals de DSP65OOO gefabriceerd door Motorola, Ine. Als alternatieve uitvoeringsvormen van de uitvinding kunnen de genoemde elementen echter worden geïmplementeerd door toepassing van discrete componenten. De kolomaanstuurinrichtingen 648 kunnen worden geïmplementeerd door toepassing van kolomaanstuurinrichtingen van het model SED1779DOA, vervaardigd door Seiko Epson Corporation en de rij-aanstuurinrichtingen 650, 652, 654 kunnen worden geïmplementeerd door rij-aanstuurinrichtingen van het model nr. SED1704, ook gefrabiceerd door Seiko Epson Corp. Echter kunnen andere rij- en kolomaanstuurinrichtingen, die op een soortgelijke wijze werken, ook worden toegepast. Schakelingen, zoals kolom- en rij-aanstuurinrichtingen en technieken voor het aansturen van LCD's zijn voorgesteld in de

Amerikaanse octrooiaanvrage getiteld "Method and Apparatus for Driving an Electronic Display" door Herold Attorney's Docket No. PT00843U, die is overgedragen aan de aanvraagster en die hierbij als referentie is opgenomen.

Volgens de uitvinding worden de overlappende rijen 637 van de LCD 600, zoals hierna in detail zal worden beschreven, aangestuurd zowel met spanningen bedoeld voor het aansturen van een eerste segment als spanningen bedoeld voor het aansturen van een tweede segment, waarbij de spanningen slechts de helft van hun conventionele waarde hebben, de waarde behorend bij de orthonormale functie. Daarom worden in plaats van dat wordt ingeschakeld wanneer het eerste segment wordt geadresseerd en uitgeschakeld wanneer het tweede segment wordt geadresseerd, zoals in de stand van de techniek, de rijen aan de randen van de segmenten, die de overlappende rijen 637 zijn, gedurende tweemaal de conventionele tijdsduur bij de halve conventionele spanning ingeschakeld. Deze adresserings-methode draagt bij aan het verminderen van scherpe discontinuïteiten aan de grenzen van de segmenten. Bovendien worden zoals hierboven is beschreven, de rijen van de beelddatamatrix, die overeenkomen met de overlappende rijen 637» in twee verschillende transformaties getransformeerd gedurende het genereren van de kolomwaarden, hetgeen voorts de weergave van de beelddata tussen de verschillende segmenten van de LCD 600 afvlakt. Omgekeerd worden bij LCD's geadresseerd door toepassing van conventionele methoden, rijen aan de grenzen van de LCD segmenten gescheiden geadresseerd en worden de rijen van de beelddatamatrix, die overeenkomen met de randrijen, getransformeerd in niet gerelateerde transformaties. Als gevolg daarvan zijn merkbare discontinuïteiten die uit het standpunt van een gebruiker zeer ongewenst zijn, aan de randen van de verschillende LCD segmenten aanwezig.

In figuur 7 zijn matrices getoond, die behoren bij spanningen gebruikt bij het adresseren van een LCD 600'. Slechts voor illustratieve doeleinden is getoond dat de LCD 600' twee segmenten 705» 710 bevat elk met vier rijen, hoewel het duidelijk is dat een LCD van elke afmeting en elk aantal segmenten bevattend, kan worden geadresseerd door toepassing van de adresseringsmethode volgens de uitvinding. Zoals getoond is, overlappen de segmenten 705* 710 elkaar zodanig dat de rij 4 wordt gedeeld. De rijen aanwezig in het eerste segment 705 worden geadresseerd met spanningen die corresponderen met een eerste segmentmatrix 642, die op de hierboven beschreven wijze wordt berekend en de rijen in het tweede segment 710 worden geadresseerd met spanningen die overeenkomen met een tweede segmentmatrices 644. Tegelijkertijd worden de kolommen van de LCD 600' geadresseerd met spanningen die overeenkomen met getransformeerde matrices 64l, waarvan de waarden zijn berekend door middel van een transformatie van de beelddata door toepassing van de orthonormale functies opgeslagen in de orthonormale matrixdatabase 635» zoals hierboven is beschreven. De adressering van de LCD 600' kan beter worden begrepen door verdere verwijzing naar de figuren 8-11 in verband met figuur 7·

Figuren 8-11 zijn stroomdiagrammen die de werking van de besturings-inrichting 615 (figuur 6) volgens de bij voorkeur toe te passen uitvoeringsvorm van de uitvinding illustreren. Volgens figuur 8 ontvangt de be-sturingsinrichting 615 bij stap 805 de beelddata uit de decodeerinrich-ting 6l0. De beelddata wordt daarna opgeslagen bij stap 810 in de RAM 630 als een beelddatamatrix. Vervolgens voert de besturingsinrichting 615 bij de stappen 815. 820 een kolom- en rijwaardesubroutine uit voorafgaand aan het bij de stap 825 uitvoeren van een adresseringssubroutine, waarbij de LCD 600' wordt geadresseerd.

Volgens figuur 9 haalt de besturingsinrichting 615 na opslag van de beelddata de orthonormale matrix, die de orthonormale functies bevat, uit de orthonormale matrixdatabase 635 (figuur 6) bij stap 83Ο op. Bovendien haalt de besturingsinrichting 615 bij stap 835 de beelddatamatrix uit de RAM 63Ο op. De orthonormale matrix en rijen 1-4 van de beelddatamatrix worden daarna geleverd bij stap 840 aan de transformatieschakeling 640 voor het transformeren daarvan om kolomwaarden op de bovenbeschreven wijze te genereren. Bij stappen 845» 850 worden de kolomwaarden, dat wil zeggen de getransformeerde beelddatawaarden ontvangen door de besturingsinrichting 615 en opgeslagen als rijen l-4a van de getransformeerde matrix 641 (figuur 7) in de RAM 630. De besturingsinrichting 615 voorziet voorts de transformatieschakeling 640 van de orthonormale matrix en rijen 4-7 van de beelddatamatrix bij stap 855· De getransformeerde beelddatawaarden die door de besturingsinrichting 615 bij stap 860 worden ontvangen, worden daarna bij stap 865 opgeslagen als rijen 4b-7 van de getransformeerde matrix 64l in de RAM 630.

De rijwaardesubroutine getoond in figuur 10 wordt daarna door middel van de besturingsinrichting 615 uitgevoerd. Na het ophalen van de orthonormale matrix uit de database 635 bij stap 87Ο deelt de besturingsinrichting 615 bij stap 875 de coëfficiënten van de laatste orthonormale functie door twee om een stel gemodificeerde functies te genereren, die bij stap 880 worden opgeslagen in de RAM 630 als een eerste segmentmatrix 642 (figuur 7)· In een gescheiden berekening deelt de besturingsinrich- ting 615 bij stap 885 de coëfficiënten van de eerste orthonormale functie door twee om een ander stel gemodificeerde functies te genereren. Dit tweede stel wordt bij stap 890 opgeslagen als een tweede segmentmatrix 644.

Zodra de getransformeerde matrix 64l en de eerste en tweede segment-matrices 642, 644 zijn berekend, kan de LCD 600' worden geadresseerd zoals in figuur 11 is getoond. Gedurende een eerste tijdsperiode, tl, die een achtste is van de frameduur, levert de besturingsinrichting 615 bij stap 900 de eerste kolom van de eerste segmentmatrix 642 (figuur 7) aan de rij-aanstuurinrichtingen 65Ο (figuur 6). De rij-aanstuurinrichtingen 65Ο sturen de rijen 1-4 van de LCD 600' met spanningen aan die overeenkomen met de eerste kolom van de eerste segmentmatrix 642 (figuur 7). Tegelijkertijd wordt de rij 1 van de getransformeerde matrix 64l geleverd aan de kolomaanstuurinrichtingen 648, die de kolommen van de LCD 600' aansturen met kolomspanningen die de waarden benaderen, die zijn opgenomen in de eerste rij van de getransformeerde matrix 64l. Vervolgens wordt gedurende de tijdsperiode t2 de eerste kolom van de tweede segmentmatrix 644 bij stap 905 geleverd aan de rij-aanstuurinrichtingen 652, die de rijen 4-7 van de LCD 600' aansturen met spanningen die corresponderen met de waarden in de eerste kolom van de tweede segmentmatrix 644. Tegelijkertijd worden de kolomaanstuurinrichtingen 648 voorzien van de rij 4b van de getransformeerde matrix 64l. Gedurende deze tijdsperiode worden de rij-aanstuurinrichtingen 65Ο uitgeschakeld, dat wil zeggen dat de rij-aanstuurinrichtingen 65Ο worden voorzien van waarden die equivalent zijn aan nulspanningen. Het zal duidelijk zijn dat hoewel in de volgende beschrijving niet specifiek opnieuw is geciteerd, elk stel van rij-aanstuurinrichtingen 65Ο, 652 wordt uitgeschakeld na de tijdsperiode waarin dit is gebruikt.

Gedurende de tijdsperiode t3 levert de besturingsinrichting 615 bij stap 910 aan de rij-aanstuurinrichtingen 650 de tweede kolom van de eerste segmentmatrix 642 en levert aan de kolomaanstuurinrichtingen 648 de rij 2 van de getransformeerde matrix 64l. Daarna, gedurende de tijdsperiode t4, ontvangen de rij-aanstuurinrichtingen 652 de tweede kolom van de tweede segmentmatrix 644 en de kolomaanstuurinrichtingen 648 ontvangen de rij 5 van de getransformeerde matrix 64l. Deze bewerking wordt in de stappen 920, 925. 930 en 935 voortgezet, totdat alle tijdsperioden tl-t8 zijn verlopen, gedurende welke de rijen van de LCD 600' worden geadresseerd met alle kolommen van de eerste en tweede segmentmatrices 642, 644 en de kolommen van de LCD 600' worden geadresseerd met alle rijen van de getransformeerde matrix 6*11, zoals in figuur 7 is getoond.

Door toepassing van de hierboven beschreven adresseringsmethode worden discontinuïteiten tussen de twee segmenten 705. 710 gereduceerd. Dit afvlakkingseffect treedt op omdat de overlappende rij die in beide segmenten 705. 710 is opgenomen, gedurende de tweemaal de conventionele tijdsperiode wordt geadresseerd met slechts de halve conventionele spanning en omdat de rijen van de beelddatamatrix die corresponderen met de overlappende rij van de LCD 600' zijn getransformeerd in twee verschillende transformaties, waardoor een scherpe overgang tussen twee kolom-waarden wordt vermeden. Bij het hierboven genoemde voorbeeld wordt de rij 4 van de beelddatamatrix die overeenkomt met de overlappende LCD rij getransformeerd in twee verschillende transformaties om twee rijen van de getransformeerde matrix 641 te verkrijgen. Dit resulteert in een weergave die een veel minder abrupte discontinuïteit heeft tussen segmenten dan tot stand gebracht door een LCD die wordt geadresseerd onder toepassing van conventionele gereduceerde lijnadresseringstechnieken.

Zoals hierboven is vermeld, is de LCD 600' getoond met slechts twee segmenten 705. 710 (figuur 7) om de beschrijving van de adresseringsmethode volgens de uitvinding te vereenvoudigen. Het zal echter duidelijk zijn dat een LCD met elk aantal segmenten kan worden geadresseerd onder toepassing van de hierboven genoemde adresseringsmethode, zoals getoond is in de figuren 12 en 13. Figuur 12 toont segmentmatrices 950, 951, 952, 953 die worden berekend uit een stel van vier orthogonale functies en die worden gebruikt voor het aansturen van rijen van een LCD 945 met z-kolom-men en y-rijen, verdeeld in x-segmenten, waarbij elk segment vier van de rijen y bevatten. De vierde rij van een eerste segmentmatrix 95Ο, die bijvoorbeeld een eerste segment 955 van de LCD 9**5 aanstuurt, is vooraf berekend door de coëfficiënten van de vierde orthonormale functie door twee te delen. De tweede segmentmatrix 951 die het tweede segment 958 van de LCD 945 aanstuurt, bevat een eerste rij die vooraf is berekend door de coëfficiënten van de eerste orthonormale functie door twee te delen. Bovendien zijn de coëfficiënten van de vierde orthonormale functie door twee gedeeld om de vierde rij van de tweede segmentmatrix 951 te genereren. De eerste en vierde rijen van de derde segmentmatrix 952 zijn op soortgelijke wijze berekend, dat wil zeggen door de coëfficiënten van de eerste respectievelijk vierde orthonormale functies door twee te delen. Het zal duidelijk zijn, dat in de laatste segmentmatrix 953» slechts de eerste rij die het laatste segment 960 van de LCD 945 aanstuurt en die overeenkomt met de overlappende rij (y-3), wordt gegenereerd door de coëfficiënten van een orthonormale functie door twee te delen. De spanningen die bij de kolommen van elk van de segmentmatrices 950, 951, 952, 953 behoren, worden in de tijd verdeeld zoals hierboven aan de hand van de figuren 7 en 11 is beschreven.

Figuur 13 toont de transformatiematrix 962 die behoort bij spanningen voor het aansturen van de z-kolommen van de LCD 9^5· De transforma-tiematrix 962 omvat bij voorkeur een enkele rij van waarden voor elke rij van de beelddatamatrix die behoort bij een niet-overlappende rij van de LCD 945. Bovendien bevat voor elke rij van de beelddatamatrix die bij een overlappende rij in de LCD 945 behoort, de trans formatiematrix 962 twee rijen, die elk in een verschillende transformatie zijn gegenereerd. Bij de rijen van de transformatiematrix 962 behorende spanningen worden toegevoerd aan de kolommen van de LCD 9^5 in de verschillende tijdsperioden getoond in figuur 13.

Hoewel de voorgaande voorbeelden zijn beschreven voor LCD's die segmenten met slechts één enkele overlappende rij bevatten, zal het duidelijk zijn dat de adresseringsmethode volgens de uitvinding kan worden uitgebreid tot het adressen van LCD's met segmenten die meer dan één enkele overlappende rij bevatten, waardoor de discontinuïteiten aan de grenzen van de segmenten verder worden afgevlakt. Figuur 14 toont een LCD 970 met twee segmenten 972, 974, die twee overlappende rijen delen. Een eerste segmentmatrix 976 voor het adresseren van het eerste segment 972 bevat vier rijen, waarvan er twee worden gegenereerd door het modificeren van orthonormale functies. Meer in het bijzonder komen de eerste en tweede rijen van de eerste segmentmatrix 976 overeen met de eerste twee van een stel van vier orthonormale functies. De derde rij van de eerste segmentmatrix 976 wordt bij voorkeur gevormd door de coëfficiënten van de derde orthonormale functie door twee te delen en de vierde rij wordt gevormd door de coëfficiënten van de vierde orthonormale functie door twee te delen. De tweede segmentmatrix 978 bevat ook vier rijen. Echter worden de eerste twee rijen in plaats van de laatste twee gegenereerd door het modificeren van orthonormale functies. De eerste rij van de tweede segmentmatrix 978 wordt gevormd door de coëfficiënten van de eerste orthonormale functie door twee te delen en de tweede rij wordt gevormd door de coëfficiënten van de tweede orthonormale functie door twee te delen.

Overeenkomstig de matrices in de voorgaande voorbeelden, bevat de transformatiematrix 980 voor het adresseren van de kolommen van de LCD 970 een enkele rij voor elk van de rijen van de beelddatamatrix, die overeenkomt met een niet-overlappende rij van de LCD 970. Twee rijen zijn in de transformatiematrix 980 aanwezig voor elke rij van de beelddatama-trix, die overeenkomt met een overlappende rij van de LCD 970. Daardoor omvat de transformatiematrix 98Ο twee rijen, dat wil zeggen rijen 3a en 3b, die zijn gegenereerd door het transformeren van de derde rij van de beelddatamatrix in twee verschillende transformaties en twee rijen, dat wil zeggen rijen 4a en 4b, die zijn gegenereerd door het transformeren van de vierde rij van de beelddatamatrix in twee verschillende transformaties .

Het zal voor een deskundige duidelijk zijn, dat de adresseringsme-thode volgens de uitvinding gemakkelijk kan worden aangepast voor de toepassing bij andere LCD's, die eigenschappen van de hierboven beschreven LCD's combineren. Bijvoorbeeld kan de verbeterde adresseringsmethode worden toegepast voor het adresseren van LCD's met zowel een groter aantal segmenten als een groter aantal overlappende rijen tussen aangrenzende segmenten.

Samengevat wordt de hierboven beschreven adresseringsmethode gebruikt voor het aansturen van LCD's, die zijn verdeeld in een aantal segmenten elk met een gelijk aantal rijen. Op deze wijze wordt het aantal bewerkingen die nodig is voor het berekenen van de kolomspanningen voor het aansturen van kolommen van de LCD aanzienlijk verminderd vergeleken met conventionele actieve adresseringsmethoden. De gereduceerde berekeningen vereisen minder vermogensverbruik, minder tijd en minder geheugenruimte. Voorts overlappen de LCD segmenten elkaar volgens de uitvinding, dat wil zeggen dat aangrenzende segmenten rijen van de LCD delen. De rij-spanningen voor het adresseren van overlappende rijen van de LCD worden daarom berekend door de coëfficiënten van de conventionele orthonormale functies gebruikt bij het actief adresseren, door twee te delen en de overlappende rijen worden gedurende tweemaal de conventionele tijdsperiode aangestuurd. Bovendien worden de kolomspanningen voor het aansturen van de kolommen van de LCD gegenereerd door het in twee verschillende transformaties transformeren van de rijen van ontvangen beelddata die overeenkomen met overlappende rijen van de LCD. Op deze wijze kunnen discontinuïteiten die het typische resultaat zijn uit conventionele gereduceerde lijnadresseringsmethoden op voordelige wijze worden verminderd zonder afbreuk te doen aan het gereduceerde vermogensgebruik dat het resultaat is uit het in segmenten adresseren van de LCD's. Deze discontinuïteiten kunnen zelfs verder worden gereduceerd, waardoor de weergave van een beeld wordt afgevlakt, door het verhogen van het aantal overlappende rijen in segmenten van een LCD.

Het zal duidelijk zijn dat thans voorzien is in een werkwijze en inrichting voor het reduceren van discontinuïteiten aan de grenzen van een actief geadresseerde weergeefinrichting, die verdeeld is in segmenten om het aantal benodigde adresseringsberekeningen te verminderen.

Claims (11)

1. Elektronische inrichting (605) voor het presenteren van data, welke inrichting (605) omvat: een weergeefinrichting (600) met ten minste eerste en tweede segmenten (705, 710) respectievelijk omvattende eerste en tweede aantallen rijen (figuur 7). waarbij ten minste één overlappende rij (637) is opgenomen in zowel de eerste als tweede segmenten (705, 710); en eerste aanstuurmiddelen (figuur 6) die met de weergeefinrichting (600) zijn gekoppeld om gedurende een eerste stel tijdsperioden het eerste aantal rijen (figuur 7) aan te sturen met een eerste stel orthonorma-le functies, omvattende een eerste, ten minste één gemodificeerde ortho-normale functie voor het aansturen van de ten minste ene overlappende rij (637); en tweede aanstuurmiddelen (figuur 6) die met de weergeefinrichting (600) zijn gekoppeld voor het gedurende een tweede stel tijdsperioden aansturen van het tweede aantal rijen (figuur 7) met een tweede stel or-thonormale functies, omvattende een tweede, ten minste één gemodificeerde orthonormale functie voor het aansturen van de ten minste ene overlappende rij (637)·

2. Elektronische inrichting (605) volgens conclusie 1, voorts omvattende een geheugen (635) voor het opslaan van het eerste en tweede stel orthonormale functies.

3. Elektronische inrichting (605) volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de eerste ten minste ene gemodificeerde orthonormale functie wordt gegenereerd door de coëfficiënten van ten minste één van het eerste stel orthonormale functies door twee te delen en dat de tweede ten minste ene gemodificeerde orthonormale functie wordt gegenereerd door de coëfficiënten van ten minste één van het tweede stel orthonormale functies door twee te delen.

4. Elektronische inrichting (605) volgens conclusie 3. met het kenmerk. dat het eerste aanstuurmiddel (figuur 6) omvat: deelmiddelen (615) voor het door twee delen van de coëfficiënten van de ten minste ene van het eerste stel orthonormale functies om de eerste ten minste ene gemodificeerde orthonormale functie te genereren; en rij-aanstuurinrichtingen (650-654) voor het aansturen van het eerste aantal rijen (figuur 7) met een stel spanningen dat bij het eerste stel orthonormale functies behoort, waarbij de ten minste ene overlappende rij wordt aangestuurd met een substel van spanningen dat is opgenomen in het stel spanningen en waarbij het substel van spanningen behoort bij de eerste ten minste ene gemodificeerde orthonormale functie.

5. Elektronische inrichting (605) volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat het tweede aanstuurmiddel (figuur 6) omvat: deelmiddelen (615) voor het door twee delen van de coëfficiënten van de ten minste ene van het tweede stel orthonormale functies om de tweede ten minste ene gemodificeerde orthonormale functie te genereren; en rij-aanstuurinrichtingen (650-654) voor het aansturen van het tweede aantal rijen (figuur 7) met een stel spanningen dat behoort bij het tweede stel orthonormale functies, waarbij de ten minste ene overlappende rij (637) wordt aangestuurd met een substel van spanningen opgenomen in het eerste stel spanningen en waarbij het substel van spanningen behoort bij de tweede ten minste ene gemodificeerde orthonormale functie.

6. Elektronische inrichting (605) volgens conclusie 1, voorts gekenmerkt door: een ontvanger (6θ8) voor het ontvangen van beelddata; een transformatieschakeling (640) gekoppeld met de ontvanger (608) voor het transformeren van een eerste substel van de beelddata onder toepassing van het eerste stel orthonormale functies, dat de eerste ten minste ene gemodificeerde orthonormale functie bevat, waardoor een eerste stel kolomspanningen wordt gegenereerd en voor het transformeren van een tweede substel van de beelddata onder toepassing van het tweede stel orthonormale functies, dat de tweede ten minste ene gemodificeerde orthonormale functie bevat, waardoor een tweede stel kolomspanningen wordt gegenereerd, en kolomaanstuurinrichtingen (648) die met de transformatieschakeling (640) zijn gekoppeld voor het aansturen van kolommen van de weergeefin-richting (600) met het eerste stel kolomspanningen gedurende het eerste stel tijdsperioden en voor het aansturen van de kolommen van de weergee-finrichting (600) met het tweede stel kolomspanningen gedurende het tweede stel tijdsperioden.

7. Elektronische inrichting (605) volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat de elektronische inrichting (605) een radiocommunicatie-inrichting (figuur 6) is; dat de ontvanger (608) een radiofrequent signaal ontvangt dat de beelddata bevat; en dat de elektronische inrichting (605) voorts een decodeerinrichting (610) omvat, die met de ontvanger (6Ο8) is gekoppeld voor het winnen van de beelddata uit het radiofrequente signaal.

8. Elektronische inrichting (605) omvattende een weergeefinrich- ting (600) voor het presenteren van data, welke weergeefinrichting (600) ten minste eerste en tweede weergeefsegmenten (705, 710) bezit, omvattende eerste respectievelijk tweede aantallen rijen (figuur 7), gekenmerkt door: opslagmiddelen (635) voor het opslaan van orthonormale functies; deelmiddelen (615) die met de opslagmiddelen (635) zijn gekoppeld voor het door de helft delen van de coëfficiënten van een eerste ten minste ene orthonormale functie, waardoor een eerste stel gemodificeerde orthonormale functies wordt gegenereerd en voor het door de helft delen van de coëfficiënten van een tweede ten minste ene orthonormale functie, waardoor een tweede stel gemodificeerde orthonormale functies wordt gegenereerd; rijspanning-opwekkingsmiddelen (figuur 6) gekoppeld met de deelmiddelen (615) voor het uit het eerste stel gemodificeerde orthonormale functies genereren van een eerste stel rijspanningen, waarbij een eerste substel van rijspanningen opgenomen in het eerste stel rijspanningen wordt gegenereerd uit de eerste ten minste ene orthonormale functie en voor het uit het tweede stel gemodificeerde orthonormale functies genereren van een tweede stel rijspanningen, waarbij een tweede substel van rijspanningen dat is opgenomen in het tweede substel van rijspanningen wordt gegenereerd uit de tweede ten minste ene orthonormale functie; eerste rij-aanstuurmiddelen (figuur 6) die met de rijspanning-opwekkingsmiddelen (figuur 6) zijn gekoppeld voor het toevoeren van het eerste stel rijspanningen aan het eerste segment (705) van de weergeefinrichting gedurende een eerste stel tijdsperioden, waarbij het eerste substel van rijspanningen wordt toegevoerd aan ten minste één overlappende rij (637) opgenomen in zowel het eerste als tweede aantal rijen (figuur 7); en tweede rij-aanstuurmiddelen (figuur 6) die met de rijspanning-opwekkingsmiddelen (figuur 6) zijn gekoppeld voor het toevoeren van het tweede stel rijspanningen aan het tweede aantal rijen (figuur 7) opgenomen in het tweede segment (710) van de weergeefinrichting gedurende een tweede stel tijdsperioden, waarbij het tweede substel van rijspanningen wordt toegevoerd aan de ten minste ene overlappende rij (637) die is opgenomen in zowel het eerste als tweede aantal rijen (figuur 7)·

9. Elektronische inrichting (605) volgens conclusie 8, met het kenmerk, dat het opslagmiddel (635) een geheugen (figuur 6) omvat en het deelmiddel (615) en besturingsinrichting (figuur 6) omvat.

10. Elektronische inrichting (605) volgens conclusie 8, met het kenmerk, dat de rijspanning-opwekkingsmiddelen (figuur 6) en de eerste en tweede rij-aanstuurmiddelen (figuur 6) zijn opgenomen in rij-aanstuurin-richtingen (650-654).

11. Elektronische inrichting (605) volgens conclusie 8, met het kenmerk, dat de elektronische inrichting (605) een radiocommunicatie-in-richting (figuur 6) is, die voorts omvat: een ontvanger (6θ8) voor het ontvangen van een radiofrequent signaal dat beelddata bevat; en dat de elektronische inrichting (605) voorts een decodeerinrichting (610) omvat, die met de ontvanger (608) is gekoppeld voor het winnen van de beelddata uit het radiofrequente signaal.