NL9302135A - Beeldvormingsinrichting, alsmede een beeldregistratie-element voor toepassing daarin. - Google Patents

Description

Beeldvormingsinrichting, alsmede een beeldregistratie-element voor toepassing daarin

De uitvinding betreft een beeldvormingsinrichting met een beweegbaar beeldregistratie-element dat een drager omvat met een diëlektrische oppervlaktelaag en een daaronder gelegen stelstel van afzonderlijk bekrachtigbare, van elkaar geïsoleerde, beeldvormingselektroden, een langs de bewegingsbaan van het beeldregistratie-element gesitueerde beeldvormingszone waar een tegenelektrode op korte afstand boven het diëlektrisch oppervlak van het beeldregistratie-element is opgesteld, en aanstuurmiddelen om overeenkomstig een te registreren beeldpatroon een spanning aan te leggen tussen de beeldvormingselektroden en de tegenelektrode, teneinde tonerpoeder, dat in de beeldvormingszone aanwezig is, volgens het beeldpatroon op het oppervlak van het beeldregistratie-element af te zetten.

De uitvinding heeft tevens betrekking op een beeldregistratie-element voor toepassing in een beeldvormingsinrichting zoals hiervoor genoemd.

Dergelijke beeldvormingsinrichtingen alsmede daarin toepasbare beeldregistratie-elementen zijn onder meer beschreven in EP-A-0 191 521, EP-A-0 247 694 en EP-A-0 247 699.

Bij deze bekende inrichtingen wordt een in een beeldvormingszone op het beeldregistratie-element gevormd tonerpoederbeeld direct, of indirect via een tussenmedium naar een ontvangstmateriaal zoals gewoon papier overgedragen en daarop gefixeerd. Het beeldregistratie-element kan dan weer voor een volgende beeldvormingscyclus worden gebruikt.

Het blijkt dat bij de bekende beeldregistratie-elementen een aantal problemen kunnen optreden die verband houden met de elektrische weerstandswaarde van de beeldvormingselektroden.

Enerzijds kan een lage weerstandswaarde leiden tot een excessieve elektrische stroom door deze elektroden, wat zelfs kan uitmonden in het doorbranden van een beeldvormingselektrode. Een doorgebrande beeldvormingselektrode levert geen bijdrage meer aan de beeldvorming wat op de afdruk zichtbaar is als een fijne tonervrije streep in het beeldpatroon. Eén doorgebrande beeldvormingselektrode kan daardoor al een vervanging van het complete beeldregistratie-element noodzakelijk maken. Anderzijds leidt een hoge weerstandwaarde van de beeldvormingselektroden tot een zodanige beïnvloeding van het RC-circuit dat bestaat uit, als weerstandscomponent, de aanstuurmiddelen en de beeldvormingselektroden zelf en, als capacitieve component, de beeldvormingszone, dat de snelheid van het beeldvormingsproces ernstig wordt beperkt. Bovendien varieert in een uitvoeringsvorm van het beeldregistratie-element zoals beschreven in NL-A-9201892, waarin de aanstuurmiddelen bestaan uit een in de wand van een cylindrische bevestigde array, het aandeel van de beeldvormingselektroden in de weerstandscomponent nog als functie van de afstand in omtreksrichting tussen de positie van de aanstuurmiddelen en de beeldvormingszone. Een hoge weerstandswaarde van de beeldvormingselektroden levert daardoor een onacceptabele grote rimpel op de totale weerstandswaarde op.

Het doel van de uitvinding is om te voorzien in een beeldvormingsinrichting zoals in de aanhef bedoeld, die is voorzien van een verbeterd beeldregistratie-element waarmee de probleen die optreden bij de bekende beeldregistatrie-elementen grotendeels worden voorkomen. Dit doel wordt volgens de uitvinding bereikt doordat de beeldvormingselektroden bestaan uit een elektrisch geleidend materiaal met een specifieke elektrische weerstand die ligt tussen 0,008 en 0,2 Ω.ατι.

Met een dergelijke weerstandswaarde voor de beeldvormingselektroden blijkt dat bij beeldvormingselementen zoals in de hiervoor genoemde stand van de techniek beschreven, waarin de elektroden aan een spanning van 25-50 Volt worden gelegd, geen gevaar voor doorbranden van de beeldvormingselektroden bestaat en een processnelheid tot ten minste 20 m/min zonder problemen kan worden gerealiseerd.

In een verdere uitvoeringsvorm van de uitvinding worden de beeldvormingselektroden gerealiseerd door de elektroden uit te voeren als een aantal groeven die zich evenwijdig aan elkaar in de bewegingsrichting van de drager van het beeldregistratie-element uitstrekken, welke groeven gevuld zijn met elektrisch geleidend materiaal. De gewenste weerstandwaarde van de elektroden tussen 0,008 en 0,2 D.cm wordt daarbij verkregen met een vulling van de groeven bestaande uit een eerste geleidende laag op het oppervlak van de groeven en een tweede geleidende laag waarmee het resterende volume van de groeven is opgevuld, waarbij de elektrische weerstand van de eerste geleidende laag een faktor 0,125.10^-2.10^ lager is dan die van de tweede geleidende laag.

De uitvinding wordt nader toegelicht aan de hand van de hierna volgende beschrijving en de daarbij behorende figuren, waarin:

Fig. 1 een schematische weergave is van een beeldvormingsinrichting volgens de uitvinding,

Fig. 2 een doorsnede is van een beeldregistratie-element voor toepassing in de inrichting van Fig. 1,

Fig. 3 een doorsnede op vergrote schaal is van een detail van een eerste uitvoeringsvorm van een beeldregistratie-element volgens de lijn lll-lll in Fig. 2, en

Fig. 4 een soortgelijke doorsnede is van een tweede uitvoeringsvorm van een beeldregistratie-element volgens de uitvinding.

De beeldvormingsinrichting volgens Fig. 1 is voorzien van het beeldregistratie-element 15, dat hierna met verwijzing naar Fig. 2 uitvoerig wordt beschreven. Het beeldregistratie-element 15, doorloopt een beeldvormingsstation 16, waar zijn oppervlak door middelen 20, die zijn uitgevoerd zoals beschreven in US-A-3 946 402, wordt voorzien van een uniforme laag tonerpoeder dat een specifieke weerstand heeft van circa lO^ilcm.

Het ingepoederde oppervlak van het beeldregistratie-element 15 wordt vervolgens in een beeldvormingszone 18 gevoerd, waar op korte afstand van het oppervlak van het beeldregistratie-element 15 een magneetrol 17 is opgesteld, die een roteerbare, elektrisch geleidende, niet-magnetische mantel en een binnen de mantel opgesteld stationair magneetstelsel omvat. Het stationaire magneetstelsel omvat een tussen gelijknamige polen van twee magneten geklemd ferromagnetisch mesblad en is uitgevoerd zoals in de EP-A-0 304 983 is beschreven. Door een spanning aan te leggen tussen een of meer beeldvormingselektroden van het beeldregistratie-element 15 en de als tegenelektrode fungerende geleidende mantel van de magneetrol 17, wordt op het beeldregistratie-element een poederbeeld gevormd. Wanneer geen beeld wordt geregistreerd zijn de magneetrol 17 en de beeldvormingselektroden van het beeldregistratie-element 15 op aardpotentiaal gelegd. Tijdens de beeldregistratie worden de daarbij betrokken beeldvormingselektroden op een positieve potentiaal van ongeveer 30 Volt gebracht. Dit poederbeeld wordt door drukuitoefening overgedragen op een verwarmde, met rubber beklede rol 19. Van een voorraadstapel 25 wordteen blad papier door rol 26 afgenomen en dit blad wordt via geleidebanen 27 en rollen 28 en 29 aan een verwarmingsstation 30 toegevoerd. Het verwarmingsstation 30 omvat een band 31 die om een verwarmde rol 32 loopt. Door contact met de band 31 wordt het papierblad verwarmd. Het aldus verwarmde blad papier wordt nu tussen de rol 19 en een drukrol 35 doorgevoerd, waarbij het op rol 19 aanwezige verweekte poederbeeld volledig naar het blad papier wordt overgedragen. De temperaturen van de band 31 en de rol 19 zijn zodanig op elkaar afgestemd dat het beeld aan het blad papier vastsmelt. Via transportrollen 36 wordt het van een beeld voorziene blad papier naar een vergaarbak 37 gevoerd.

Eenheid 40 omvat een elektronische schakeling die de optische informatie van een origineel omzet in elektrische signalen welke via van sleepcontacten voorziene draden 41 en in de zijwand van het beeldregistratie-element 15 aangebrachte geleidende sporen 42, worden toegevoerd aan de met de sporen 42 verbonden aanstuur-elementen 3 (zie Fig. 2). De informatie wordt serieel lijn voor lijn toegevoerd aan het schuifregister van de geïntegreerde schakelingen van de elementen 3. Zijn de schuifregisters volledig gevuld overeenkomstig de informatie van één lijn dan wordt die informatie in het uitgangsregister gezet en via de drivers worden de elektroden 6, 5 (zie Fig. 2) afhankelijk van het signaal, al dan niet onder spanning gezet. Terwijl deze lijn wordt gedrukt, wordt de informatie van de volgende lijn aan de schuifregisters toegevoerd.

Behalve optische informatie afkomstig van een origineel kunnen in de eenheid 40 ook elektrische signalen, afkomstig van een computer of een gegevensverwerkende inrichting, worden omgezet in signalen die aan de aanstuur-elementen 3 worden toegevoerd.

Het in de beeldvormingsinrichting volgens Fig. 1 toegepaste beeldregistratie-element is in Fig. 2 in een schematische doorsnede weergegeven.

Het beeldregistratie-element 1 volgens Fig. 2 omvat een cylinder 2 met daarin aangebracht een zich in axiale richting uitstrekkend, aanstuur-element3, dat een opbouw heeft die hierna nader zal worden beschreven. De cylinder 2 is bedekt met een isolerende laag 4, waarop beeldvormingselektroden 5 zijn aangebracht, die zich als eindloze banen, evenwijdig aan elkaar op onderling nagenoeg gelijke afstand, in de omtrëksrichting van de cylinder 2 uitstrekken. Elke beeldvormingselektrode 5 is geleidend verbonden met telkens één aanstuur-elektrode 6 van het aanstuur-element 3. Het aantal aanstuur-elektroden 6 van het aanstuur-element 3 is gelijk aan het aantal beeldvormingselektroden 5, welk aantal bepalend is voor de kwaliteit van op het beeldregistratie- element 1 te vormen beelden. Naarmate de elektrodendichtheid groter is wordt de beeldkwaliteit beter. Om een goede kwaliteit te realiseren bedraagt het aantal beeldvormingselektroden 5 ten minste 10 per millimeter en liefst 14 tot 20 per millimeter. Volgens een specifieke uitvoeringsvorm is het aantal elektroden 5 gelijk aan 16 per millimeter, waarbij de elektroden 5 een breedte hebben van 40 pm en de afstand tussen de elektroden onderling circa 20 pm bedraagt.

Het patroon van beeldvormingselektroden 5, tenslotte, is bedekt met een gladde, diëlektrische toplaag 7.

Het aanstuur-element 3 omvat een drager 10, die op bekende wijze van een elektrisch geleidende metaallaag (zoals koper) is voorzien, welke metaallaag vervolgens op hierna beschreven wijze in het gewenste geleidende sporenpatroon 12 is omgezet. Het sporenpatroon 12 bestaat enerzijds uit de geleidende verbindingen tussen de diverse elektronische componenten 13 van het aanstuur-element 3 onderling en anderzijds uit de aanstuur-elektroden 6 die elk geleidend zijn verbonden met telkens één beeldvormingselektrode 5.

Tenslotte omvat het aanstuur-element 3 ook nog een deksel 14 dat op een op zich bekende manier (bijvoorbeeld lijmen) is verbonden met de drager 10, zodat een doosvormig aanstuur-element 3 wordt gevormd waarin de elektronische componenten zijn opgesloten.

De elektronische componenten 13 omvatten een aantal uit bijvoorbeeld de video- displaytechniek bekende geïntegreerde schakelingen (i.c.'s) omvattende een serie-in-parallel-uitschuifregister, een uitgangsregisteren hiermee verbonden drivers met een spanningsbereik van bijvoorbeeld 25 a 50 volt. Elke aanstuurelektrode 6 is met een driver van een van de geïntegreerde schakelingen verbonden.

Het beeldregistratie-element 1 wordt als volgt vervaardigd.

Uit een zogenaamd "metalcore"-substraat, dat bestaat uit een aluminium dragerplaat waarop een koperfolie is gelijmd met behulp van een speciaal voor de elektronica-industrie ontwikkelde, zogenaamde "electronic grade" epoxy-hars, wordt een aanstuur-element 3 vervaardigd door de kopierfolie met behulp van een bekende foto-ets techniek, om te zetten in een geleidend sporenpatroon 12, dat zowel de geleidende verbindingsbanen voor de op de drager 10 te plaatsen, elektronische componenten 13 als de geleidende banen van de aanstuur-elektroden 6 omvat.

De elektronische componenten 13 worden daarna op de, door de geleidende verbindingsbanen bepaalde, juiste plaats op de drager 10 bevestigd en deksel 14 wordt op de drager 10 gelijmd met een electronic grade epoxyhars.

Het, aldus vervaardigde doosvormige aanstuur-element 3 wordt daarna geplaatst in een, in de wand van aluminium cylinder 2 aangebrachte, axiale sleuf, en daarin vastgelijmd met behulp van de reeds eerder genoemde epoxyharslijm. De axiale sleuf is daarbij ten minste zo lang als de werkbreedte van het beeldregistratie-element 1. Ten aanzien van de breedte van de axiale sleuf in de cylinder 2 kan worden opgemerkt dat de ruimte tussen het aanstuur-element 3 en de wand van de sleuf zodanig moet worden gedimensioneerd dat deze ruimte middels capillaire werking door de lijm kan worden gevuld. Een te grote ruimte heeft uitlopen van de lijm tot gevolg.

Het buitenoppervlak van de cylinder 2 met het daarin bevestigde aanstuur-element 3 wordt daarna op een voorafbepaalde maat afgedraaid en met een geschikte etsvloeistof (bijvoorbeeld een bekende alkalische kalium-ferricyanide oplossing) in contact gebracht, zodat het metaal van de toplaag van zowel de cylinder 2, de drager 10 als de deksel 14 over een bepaalde diepte van bijvoorbeeld 150 pm wordt weggeëtst. De etsvloeistof is zodanig gekozen dat het metaal van de aanstuurelektroden 6 slechts weinig wordt aangetast, waardoor de uiteinden van deze elektroden uiteindelijk ongeveer 150 pm boven het oppervlak van de cylinder 2 en het aanstuur-element 3 uitsteken.

Hierna wordt het oppervlak van de cylinder 2 bedekt met een isolerende tussenlaag 4 van electronic grade epoxyhars met een laagdikte die overeenkomt met de lengte van de uitstekende uiteinden van de elektroden 6, zodat de eindvlakken daarvan aan het buitenoppervlak van de isolerende tussenlaag 4 liggen. Dit is bereikt door een dikkere tussenlaag 4 aan te brengen en vervolgens deze laag tenminste af te draaien tot de eindvlakken van de elektroden 6 vrij liggen aan het oppervlak van de tussenlaag 4. De beeldvormingselektroden 5 worden (zoals in Fig. 3 is weergegeven) gevormd door in het buitenoppervlak van de tussenlaag 4 een aantal zich in omtreksrichting evenwijdig aan elkaar uitstrekkende, eindloze groeven 50 te steken (bijvoorbeeld op een draaibank). Het groevenpatroon wordt zodanig aangebracht dat het volledig (qua dichtheid en plaatsing) overeenstemt met het patroon van aanstuur-elektroden 6, zodat telkens één aanstuur-elektrode 6 samenwerkt met één groef. De groeven 50 worden opgevuld met elektrisch geleidend materiaal, waarmee de geleidende beeldvormingselektroden 5 tot stand zijn gebracht.

In een eerste uitvoeringsvorm van het registratie-element volgens de uitvinding worden de groeven 50 in de isolerende tussenlaag 4 opgevuld door een elektrisch geleidend materiaal aan te brengen over het volledig oppervlak van het beeldregistratie-element 1 tot een iaagdikte die in Fig. 3 met een onderbroken lijn 51 is aangeduid en vervolgens deze laag elektrisch geleidend materiaal af te draaien tot op het buitenoppervlak van de isolerende tussenlaag 4. Het patroon van elektrisch geleidende beeldvormingselektroden 5 die ten opzichte van elkaar zijn geïsoleerd door de tussenlaag 4 wordt tenslotte bedekt met een gladde diëlektrische toplaag 7, die bijvoorbeeld bestaat uit een SiOx-laag van een samenstelling zoals beschreven in de Nederlandse octrooiaanvrage 9301300.

Als elektrisch geleidend materiaal kan in principe elk materiaal worden toegepast dat de gewenste elektrische weerstand bezit. Zo'n materiaal kan bijvoorbeeld bestaan uit een bindmiddel waarin geleidende deeltjes, zoals koolstof, metaal (koper- of zilverdeeltjes), metaalcomplexen, quaternaire ammoniumverbindingen of geleidende polymeren of mengsels daarvan, fijn zijn verdeeld.

Bij toepassing van het hiervoorgenoemde SiOx als diëlektrisch materiaal voor de toplaag 7 die de beeldvormingselektroden 5 onderling verbindt, is een elektrische weerstand van de elektroden 5 tussen 0,008 en 0,5 H.cm nodig om de gewenste weerstand van de elektroden 5 lager moet zijn dan de weerstand van de toplaag 7 te kunnen realiseren. Het stuurmiddel om bij toepassing van een hiervoorgenoemde geleidende pasta de elektrische weerstand te variëren is de hoeveelheid geleidende deeltjes die in het bindmiddel (bijvoorbeeld een epoxyhars) is verdeeld.

In een voorkeursuitvoeringsvorm -geïllustreerd in Fig. 4- worden de geleidende beeldvormingselektroden 5 gevormd uit een combinatie van een dunne metaallaag 55 die op het oppervlak van de groeven 50 is aangebracht en een geleidende epoxyhars 56 waarmee de rest van de groeven 50 wordt opgevuld.

De dunne metaallaag 55 blijkt een beter stuurmiddel om de juiste weerstandswaarde voor de beeldvormingselektroden 5 op te leveren dan de hiervoorgenoemde uitvoeringsvorm waarin geleidende deeltjes fijn verdeeld zijn in het bindmiddel (de epoxyhars).

In principe komen een aantal materialen zoals Cu, Ta, Tantaalnitride en NiCr in aanmerking om als metaallaag 55 te worden toegepast.

Uitstekende resultaten zijn bereikt met een 0,25 μιη dikke NiCr-laag die met behulp van de bekende sputtertechniek uniform op het groevenpatroon wordt aangebracht in een vacuum-installatie, bijvoorbeeld van het type Balzers LLS 802, waarbij NiCr vanaf een NiCr 30/70 target met een zuiverheid van 99,9% wordt gesputterd onder inleiding van argon en zuurstof in de vacuum-installatie.

Op deze metaallaag wordt vervolgens een geleidende epoxyhars aangebracht tot een laagdikte die in fig. 4 met een onderbroken lijn 57 is aangegeven. Als epoxyhars is daarbij een dispersie toegepast bestaande uit 100 gewichtsdelen epoxyhars (type Epikote 828 EL van Shell), 10 gewichtsdelen latente harder (MY-24 van Ajinomoto) en 8,9 gewichtsdelen koolstof van het type Printex XE-2 van Degussa.

Analoog aan de uitvoeringsvorm van Fig. 3 wordt daarna deze epoxylaag (en in deze uitvoeringsvorm ook een deel van de metaallaag 55) afgedraaid tot - tussen de groeven - de isolerende tussenlaag 4 aan het oppervlak komt te liggen, waarna zoals hiervoor beschreven de SiOx-toplaag 7 wordt aangebracht.

Een van de redenen waarom NiCr een geschikt materiaal is als metaallaag komt voort uit de hiervoor beschreven vervaardigingsmethode waarin het in Fig. 4 met gestippelde lijnen aangeduide deel van de metaallaag 55 ook wordt afgedraaid.

NiCr blijkt veel beter verspaanbaar dan andere om elektrische redenen geschikte materialen als Ta en Tantaalnitride.

Met de hiervoor genoemde 0,25 μηη NiCr-laag in combinatie met de genoemde geleidende epoxyhars wordt een weerstandswaarde van 0,1 n.cm gerealiseerd, welke dus binnen de grenzen van de gewenste weerstandwaarde (0,008 -0,2 Ω. cm) ligt.

Bij een verandering van de elektrische eigenschappen van de geleidende epoxyhars 56 of de diëlektrische toplaag 7, kan het nodig zijn de weerstandswaarde van de metaallaag 55 enigszins aan te passen.

Een dergelijke aanpassing kan op vrij eenvoudige wijze worden uitgevoerd met als stuurmiddelen: de samenstelling van het NiCr-target, de hoeveelheid zuurstof die tijdens het sputteren wordt gedoteerd en de procestijd voor het sputteren zodat een andere laagdikte wordt gerealiseerd. De invloed van deze stuurmiddelen is zodanig dat een grotere hoeveelheid Cr in het target en/of meer zuurstof doteren een hogere weerstand oplevert en dat een langere procestijd en dus een grotere laagdikte een lagere weerstand oplevert.

In de voorgaande beschrijving is in een aantal toepassingen het gebruik van verschillende typen epoxyharsen beschreven. Enerzijds wordteen epoxyhars toegepast als lijm voor het op elkaar plakken van een aantal onderdelen van het aanstuur-element 3 (de koperfolie waarin het geleidend sporenpatroon 12 wordt gevormd op de aluminium drager 10, de deksel 14 op de drager 10) en voor het vastlijmen van het aanstuur-element 3 in de axiale sleuf van de aluminium cylinder 2. Anderzijds wordt een ander type epoxyhars op het oppervlak van de aluminium cylinder 2 aangebracht om zo de isolerende tussenlaag 4 te realiseren.

In al deze toepassingen is een goede hechting van de epoxyhars met de metalen onderdelen (aluminium of koper) van groot belang. Het bijkt dat deze hechting aanmerkelijk kan worden verbeterd door in de epoxyhars core-shell poederdeeltjes, die bestaan uit een kern van rubber (bijvoorbeeld butylacrylaat of butadieen/styreen) met daaromheen een schil van een acrylaathars (bijvoorbeeld polymethylmethacrylaat) te dispergeren.

Dergelijke core-shell poederdeeltjes worden onder andere in de handel gebracht door de firma Rohm & Haas onder de naam Paraloid EXLten behoeve van het verbeteren van de mechanische eigenschappen (bijvoorbeeld de slagvastheid) van thermoplasten.

Een gemodificeerde epoxyhars met uitstekende hechtingseigenschappen kan bijvoorbeeld worden bereid door in 80-95 gewichtsdelen epoxyhars (type Epotek 377 van de firma Epoxy Technology) 5-20 gewichtsdelen van de hiervoorgenoemde core-shell poederdeeltjes (type Paraloid EXL 2600) met een deeltjesgrootte van 0,2 pm met op zich bekende middelen homogeen te verdelen.

Claims (10)

1. Beeldvormingsinrichting meteen beweegbaar beeldregistratie-element dat een drager omvat met een diëlektrische oppervlaktelaag en een daaronder gelegen stelstel van afzonderlijk bekrachtigbare, van elkaar geïsoleerde, beeldvormingselektroden, een langs de bewegingsbaan van het beeldregistratie-element gesitueerde beeldvormingszone waar een tegenelektrode op korte afstand boven het diëlektrisch oppervlak van het beeldregistratie-element is opgesteld, en aaustuurmiddelen om overeenkomstig een te registreren beeldpatroon een spanning aan te leggen tussen de beeldvormingselektroden en de tegenelektrode, teneinde tonerpoeder, dat in de beeldvormingszone aanwezig is, volgens het beeldpatroon op het oppervlak van het beeldregistratie-element af te zetten, met het kenmerk, dat de beeldvormingselektroden bestaan uit een elektrische geleidend materiaal met een specifieke elektrische weerstand die ligt tussen 0,008 en 0,2ilcm.

2. Beeldvormingsinrichting volgens conclusie 1 waarin de beeldvormingselektroden bestaan uit een aantal evenwijdige groeven, die zich in de bewegingsrichting van de drager uitstrekken, met het kenmerk, dat de groeven zijn gevuld met elektrisch geleidend materiaal dat bestaat uit een eerste geleidende laag die op het oppervlak van de groeven is aangebracht, en een tweede geleidende laag waarmee het resterende volume van de groeven is opgevuld, waarbij de elektrische weerstand van de eerste geleidende laag een faktor 0,125.10^ - 2.10-3 lager is dan die van de tweede geleidende laag.

3. Beeldvormingsinrichting volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat de eerste geleidende laag bestaat uit een NiCr-legering.

4. Beeldvormingsinrichting volgens conclusie 2 of 3, met het kenmerk, dat de tweede geleidende laag bestaat uit een epoxyhars die koolstofdeeltjes bevat.

5. Beeldregistratie-element voor toepassing in een beeldvormingsinrichting volgens conclusie 1, omvattende een drager met een diëlektrische oppervlaktelaag en een daaronder gelegen stelsel van afzonderlijk bekrachtigbare, van elkaar geïsoleerde, beeldvormingselektroden die bestaan uit een aantal evenwijdige groeven, die zich in de bewegingsrichting van de drager uitstrekken, welke groeven zijn gevuld met elektrisch geleidend materiaal waarvan de elektrische weerstand ligt tussen 0,008 en 0,2 0.cm.

6. Beeldregistratie-element volgens conclusie 5, met het kenmerk, dat het elektrisch geleidende materiaal bestaat uit een eerste geleidende laag die op het oppervlak van de groeven is aangebracht en een tweede geleidende laag waarmee het resterende volume van de groeven is opgevuld, waarbij de elektrische weerstand van de eerste geleidende laag een faktor 0,125.10-3 - 2.10-3 |ager js dan die van de tweede geleidende laag.

7. Beeldregistratie-element volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat de eerste geleidende laag bestaat uit een NiCr-legering.

8. Beeldregistratie-element volgens conclusie 6 of 7, met het kenmerk, dat de tweede geleidende laag bestaat uit een epoxyhars die koolstofdeeltjes bevat.

9. Epoxyhars gekenmerkt door een hechtingsverbeterende toevoeging van poederbeeldjes bestaande uit een kern van rubber met daaromheen een schil van acrylaathars.

10. Epoxyhars volgens conclusie 9, met het kenmerk dat de hechtingsverbeterende toevoeging bestaat uit 5-20 gewichtsdelen poederdeeltjes die homogeen in 80-95 gewichtsdelen epoxyhars zijn verdeeld.