NL9300119A - Blokkenmat ter bescherming van taluds, bermen, e.d. - Google Patents

Description

Titel: Blokkenmat ter bescherming van taluds, bermen, e.d.

De uitvinding heeft betrekking op een blokkenmat ter bescherming van taluds, bermen, e.d. en voorzien van een waterdoorlatende weefsellaag met een aantal daaraan bevestigde blokken uit een relatief zwaar en hard materiaal, zoals beton.

Bekende blokkenmatten van bovenbedoeld type bestaan uit een weefsellaag, die op de te beschermen of te verstevigen ondergrond, in het bijzonder een ondergrond onderhevig aan erosie door waterslag, wordt gelegd. De weefsellaag laat water door, maar voorkomt dat zich onder de weefsellaag bevindende grond wegspoelt. Onder meer om de weefsellaag op zijn plaats te houden wordt op de weefsellaag een groot aantal blokken aangebracht, die min of meer aansluitend aan elkaar zijn geplaatst . Om een natuurlijke begroeiing te bevorderen zijn de blokken voorzien van doorlopende openingen, die eventueel met aarden kunnen worden gevuld.

Met de uitvinding wordt beoogd een dergelijke blokkenmat zodanig te verbeteren, dat een betere bescherming en ver-, steviging van de ondergrond wordt verkregen, terwijl tevens de waarborg dat de blokkenmat op zijn plaats blijft, wordt vergroot .

Dit wordt overeenkomstig de uitvinding bij een blokkenmat van het in de aanhef bedoelde type bereikt, doordat aan beide zijden van de weefsellaag blokken zijn aangebracht. Door deze maatregel zullen bij het leggen van de blokkenmat de zich alsdan onder de weefsellaag bevindende blokken in de ondergrond dringen en zodoende die ondergrond verdichten. Tegelijkertijd betekent dit in de grond indringen van de blokken een betere verankering van de blokkenmat, hetgeen in het bijzonder zijn voordelen heeft, indien de blokkenmat op een hellende ondergrond is gelegd. Speciale verankeringskabels en bevestigingsmiddelen aan de bovenrand van de blokkenmat, zoals die worden toegepast bij bekende aan de onderzijde gladde blokken-matten, kunnen nagenoeg altijd achterwege blijven.

De verbeterde verankering is tevens een gevolg van het feit, dat elke blok aan de onderzijde van de blokkenmat zelfstandig steun neemt op de ondergrond, hetgeen bij bekende matten met slechts blokken op de weefsellaag niet steeds is gewaarborgd, omdat de continu doorlopende weefsellaag ter plaatse van een kuil of andere verdieping in de ondergrond het daarin tot steun op de ondergrond zakken van een blok kan voorkomen met als gevolg kans op beschadiging van de weefsellaag en zodoende het wegspoelen van vast te houden grond. Zodoende heeft de verbeterde verankering tevens nog het extra voordeel van een geringere kans op beschadiging.

Het aantal blokken aan de boven- en onderzijde van de weefsellaag kan onderling verschillend zijn en variëren afhankelijk van de beoogde toepassing van de blokkenmat. Zo kan bijvoorbeeld bij een relatief dichte ondergrond aan de onderzijde van de weefsellaag een kleiner aantal blokken zijn aangebracht dan aan de bovenzijde, terwijl bij een zachte ondergrond en geen of nagenoeg geen golfslag meer blokken aan de onderzijde dan aan de bovenzijde van de weefsellaag aanwezig kunnen zijn.

Voor het onderling bevestigen van de blokken en de weefsellaag verdient het de voorkeur, dat zich tegenover een blok aan de ene zijde van de weefsellaag een contra-blok aan de andere zijde bevindt. Deze uitvoering heeft tevens zijn voordelen bij het drukken van een onderblok in een ondergrond gezien de alsdan kleinere kans op beschadiging van de weefsellaag bij in het bijzonder een relatief harde ondergrond, waarbij er een verdere voorkeur voor wordt uitgesproken, dat zich tegenover elk blok aan de ene zijde van de weefsellaag een blok aan de andere zijde bevindt. Daarbij zal bij voorkeur aan weerszijden van de weefsellaag eenzelfde aantal blokken aanwezig zijn, hoewel het ook mogelijk is, dat één blok aan de ene zijde is gelegen tegenover twee of meer blokken aan de andere zijde van de weefsellaag, omdat het bij onderhavige uitvinding mogelijk is de vorm en afmetingen van een blok op optimale wijze aan te passen aan de omstandigheden waarmee rekening moet worden gehouden aan die zijde van de weefsellaag waar zich het betreffende blok bevindt.

Voor het bevestigen van een blok aan de weefsellaag verdient het overeenkomstig een verdere uitvoeringsvorm van de uitvinding de voorkeur, dat twee ten opzichte van de weefsellaag tegenover elkaar gelegen blokken onderling zijn verbonden door middel van een koppeldeel, dat ten opzichte van de aangrenzende vlakken van de blokken alzijdig terugwijkt en zich door de weefsellaag heen uitstrekt.

Hierbij wordt er een verdere voorkeur voor uitgesproken, dat het koppeldeel een pen is, die bijvoorbeeld is vervaardigd uit kunststof en voorzien is van zijdelingse uitsteeksels, die een betrouwbare verbinding met een geprefabriceerde of rond de pen vervaardigde blok waarborgen. Een andere mogelijkheid is, dat het koppeldeel bestaat uit een met beide blokken één geheel vormend, vernauwd middendeel. Bij deze laatste uitvoeringsvorm kan de weefsellaag zodanig zijn uitgevoerd, dat deze plaatselijk kan worden verwijd voor het doorsteken van een blok, welke verwijding niet meer mogelijk is als dat blok is omgeven door andere blokken.

Overeenkomstig een verdere in het bijzonder de voorkeur verdienende uitvoeringsvorm van de uitvinding is er in voorzien, dat de blokken massief zijn uitgevoerd en in een zodanig patroon zijn aangebracht, dat er tussen de blokken open ruimten aanwezig zijn. Door deze maatregelen is de natuurlijke begroeiing van de blokkenmat aanmerkelijk te bevorderen, en wel in het bijzonder, als de blokken gezien in bovenaanzicht een zodanige omtreksvorm hebben, dat er bij een patroon waarin alle blokken onderling contact maken er steeds slechts een punt- of relatief kort lijncontact tussen twee blokken tot stand komt, zodat er steeds relatief grote open ruimten tussen de blokken aanwezig blijven. Door het punt- of relatief korte lijncontact staan de open ruimten vrijwel met elkaar in verbinding. Dit in tegenstelling tot bij nagenoeg op elkaar aansluitende-blokken met plaatselijke gaten of doorbrekingen geheel omgeven door delen van het blok. Doordat de open ruimten overeenkomstig de uitvinding vrijwel met elkaar in verbinding staan, kunnen in de open ruimten wortelende planten een onderling verstrengelend wortelnetwerk vormen en zodoende weelderiger en beter bestand tegen wegspoelen vastgroeien dan het geval is bij geïsoleerde pollen planten.

Om het in de ondergrond indringen en zodoende verdichten daarvan alsmede stevig verankeren van de blokkenmat te bevorderen verdient het volgens een verdere uitvoeringsvorm van de uitvinding de voorkeur, dat de blokken aan de onderzijde van de weefsellaag een van die laag af toelopende vorm hebben, waarbij er een bijzondere voorkeur voor wordt uitgesproken, dat de blokken de vorm van een afgeknotte kegel of piramide hebben.

De blokken aan de bovenzijde van de weefsellaag hebben bij voorkeur een afgeronde of anderszins hydraulisch aangepaste, dat wil zeggen een golfbrekende of -remmende vorm. Wordt ten behoeve van het bevorderen van de plantengroei veel open ruimte tussen de blokken wenselijk geacht, dan verdienen blokken die de vorm van een halve bol hebben, de voorkeur.

Wordt gebruik gemaakt van een blokkenmat met aan beide zijden van de weefsellaag blokken met een vanaf de weefsellaag terugwijkende vorm, dan wordt een blokkenmat verkregen, die alzijdig flexibel is, dat wil zeggen een blokkenmat die in alle richtingen uit het vlak kan buigen en zich zodoende optimaal kan aanpassen aan het profiel van de ondergrond zonder dat zich gevaar op beschadiging van de weefsellaag voordoet als gevolg van ter plaatse van kuilen en dergelijke niet of onvoldoende steun kunnen nemende blokken aan de onderzijde van de weefsellaag.

In geval ruime mogelijkheden voor plantengroei tussen de blokken wordt gewenst, is een voorkeur uitgesproken voor blokken met de vorm van een halve bol. Daarbij is desondanks een relatief dichte stapeling te verkrijgen, als overeenkomstig een verdere uitvoeringsvorm van de uitvinding de blokken aan één zijde van de weefsellaag aan elkaar rakend in een ruitjespatroon zijn aangebracht. Een dergelijk patroon heeft het verdere voordeel, dat, indien de blokken onder en boven de weefsellaag eenzelfde patroon hebben, twee of meer blokkenmat-ten op elkaar kunnen worden gelegd, waarbij de blokken onder de weefsellaag van de bovengelegen mat min of meer nestend kunnen grijpen in de ruimten tussen de blokken op de weefsellaag van de ondergelegen mat.

Een in golfbrekend en -remmend opzicht beter, dat wil zeggen meer gesloten patroon wordt verkregen, als de blokken aan één zijde van de weefsellaag aan elkaar rakend in een honingraatpatroon zijn aangebracht, waarbij zelfs een vrijwel geheel gesloten patroon is te verkrijgen, als de blokken de vorm hebben van een afgeknotte piramide met een rechthoekig basisvlak. Een dergelijke uitvoering van de blokkenmat kan ook de voorkeur verdienen indien een hogere belasting op de mat moet kunnen worden opvangen, bijvoorbeeld het gewicht van een daaroverheen rijdend voertuig.

Uiteraard is het ook mogelijk een blokkenmat uit te voeren met de blokken deels in een geheel of nagenoeg geheel gesloten patroon, bijvoorbeeld een aan golfslag bloot gesteld deel van de mat, en deels in een relatief open patroon, bijvoorbeeld een niet aan golfslag onderhevig deel van de mat.

Onder verwijzing naar in de tekening schematisch weergegeven uitvoeringen zal de blokkenmat volgens de uitvinding uitsluitend bij wijze van voorbeeld thans nader worden besproken en toegelicht. Daarbij toont:

Fig. 1 in bovenaanzicht een uitvoeringsvorm van een blokkenmat volgens de uitvinding;

Fig. 2 de blokkenmat volgens Fig. 1 in zijaanzicht;

Fig. 3 de blokkenmat volgens Fig. 2 in onderaanzicht;

Fig. 4 in aanzicht en deels doorgesneden een bij de blokkenmat volgens Fig. 2 gebruikt element op vergrote schaal;

Fig. 5 op soortgelijke wijze als Fig. 4 een gewijzigde uitvoeringsvorm van het element;

Fig. 6 in zijaanzicht een andere uitvoeringsvorm van een bij een blokkenmat te gebruiken element;

Fig. 7 het element volgens Fig. 6 in bovenaanzicht;

Fig. 8 in onderaanzicht een deel van een verdere uitvoeringsvorm van een blokkenmat volgens de uitvinding; en

Fig. 9 de blokkenmat volgens Fig. 8 in zijaanzicht.

De in Fig. 1 in bovenaanzicht weergegeven blokkenmat is voorzien van een waterdoorlatende weefsellaag 1, die bijvoorbeeld is vervaardigd uit kunststoffen vezels of bandjes, waarbij op de bovenzijde van de weefsellaag een groot aantal blokken 2, die de vorm van een halve bol hebben, is aangebracht en op de onderzijde, zoals getoond in Fig. 2 en 3, een groot aantal blokken 3, die de vorm van een afgeknotte kegel hebben, die met zijn basisvlak tegen de weefsellaag 1 is geplaatst .

In het weergegeven uitvoeringsvoorbeeld hebben de naar elkaar gerichte vlakken van de blokken 2 en 3 een identiek oppervlak, terwijl van beide soorten blokken er evenveel zijn aangebracht, en wel in een ruitjespatroon aan weerszijden van de mat. De identieke, naar elkaar gerichte vlakken van de blokken 2 en 3 zijn elkaar afdekkend geplaatst, waarbij de verbinding tussen de weefsellaag 1 en de blokken 2 en 3 tot stand wordt gebracht met een zich van een blok 2 door de weefsellaag 1 naar een blok 3 uitstrekkend koppeldeel, waarop nader zal worden ingegaan bij het bespreken van Fig. 4 en 5.

Bij een dergelijke uitvoering van de blokkenmat blijft ruim 20% van het oppervlak van de weefsellaag 1 onbedekt, hetgeen goede omstandigheden waarborgt voor een weelderige plantengroei bij een op een te beschermen en/of te verstevigen ondergrond gelegde blokkenmat. Doordat daarbij de blokken 2 onderling slechts puntsgewijs contact maken, kunnen de wortelstelsels van in de open ruimten groeiende planten zich onderling verstrengelen, zodat als het ware een doorlopend veld wordt gevormd, hetgeen een goede hechting van de wortels, mede door de weefsellaag 1 heen, tot gevolg heeft, zodat een gevaar op wegspoelen van de planten gering is.

Voor het leggen van een geprefabriceerde blokkenmat kan worden uitgegaan van een blokkenmat in opgerolde vorm, die door de vorm van de blokken 2 en 3 aan weerszijden van de weefsellaag 1 zeer wel te verwezenlijken is, doordat de getoonde blokkenmat bijzonder flexibel is en tot een vrij compacte rol is op te wikkelen. Bij het uitrollen tijdens het leggen komen de afgeknot kegelvormige blokken 3 met de ondergrond in contact en kunnen daarin mede gezien hun vorm relatief gemakkelijk worden ingedrukt. Dit betekent niet alleen dat de blokkenmat goed wordt verankerd ten opzichte van de ondergrond, maar tevens dat die ondergrond wordt verdicht en zodoende steviger wordt. De indringing in de ondergrond wordt gestuit door het oppervlaksgewijs met de ondergrond in contact komen van de weefsellaag 1. De verankering in de ondergrond is dusdanig, dat zelfs bij het leggen op een sterk hellende ondergrond in de meeste gevallen kan worden afgezien van het voorzien in vastzetmiddelen voor het op zijn plaats houden van de blokkenmat. Na het leggen van de blokkenmat kan op de bovenzijde daarvan, dat wil zeggen rond de blokken 2 en eventueel ook daarop, grond worden gestort. Door de halve bolvorm van de blokken 2 zal hierbij het open oppervlak toenemen, waardoor nog betere omstandigheden worden geschapen voor een natuurlijke plantengroei op de blokkenmat, onder meer omdat de wortels van de diverse planten nu nog beter onderling kunnen verstrengelen en zowel in horizontale als in verticale richting een goede hechting van de planten aan de ondergrond is te bewerkstelligen.

Een verder voordeel van de getoonde blokkenmat is dat deze bijzonder flexibel is. Mocht de ondergrond niet egaal zijn of na het leggen van de blokkenmat plaatselijk verzakken, dan heeft een dergelijke blokkenmat dusdanige aanpasmogelijkheden, dat dat niet-egale oppervlak binnen zeer ruime grenzen moeiteloos kan worden gevolgd. Dit heeft uiteraard ook weer zijn voordelen met betrekking tot een goede verankering van de blokkenmat ten opzichte van de ondergrond. Daarenboven wordt voorkomen dat min of meer zwevende blokken 3 de weefsellaag 1 zouden gaan belasten, zodat ook het gevaar op beschadiging van de weefsellaag 1 is verkleind.

Voor het op de weefsellaag 1 vastzetten van de blokken 2 en 3 kunnen deze, zoals vermeld, onderling zijn verbonden door een door de weefsellaag 1 heen reikend koppeldeel. In het uitvoeringsvoorbeeld volgens Fig. 4 heeft dit koppeldeel de vorm van een één geheel met zowel het blok 2 als het blok 3' vormend middendeel 4, dat zodanig kleiner van dwarsdoorsnede is dan de naar elkaar gerichte vlakken van de blokken 2 en 31, dat een centraal gelegen, vernauwd deel wordt gevormd. Een dergelijk element kan van beton zijn vervaardigd, doch dan dient er een wapening in althans het deel 4 en zich uitstrekkend in de blokken 2 en 3' aanwezig te zijn. Het in Fig. 4 getoonde element eendelig is vervaardigd van kunststof. Een verdere mogelijkheid is het blok 3' en het deel 4 alsmede een verlenging daarvan in het blok 2 eendelig van kunststof te vervaardigen en het overige deel van blok 2 van beton. Om een dergelijk element met de weefsellaag 1 te kunnen verbinden is het blok 3' voorzien van een kleiner basisvlak dan het blok 2 en dienen de samenstellende delen van de weefsellaag 1 plaatselijk zover uit elkaar te kunnen worden getrokken dat het blok 3’ de laag 1 kan passeren. De structuur van de weefsellaag 1 kan daarop zijn afgestemd. Opgemerkt wordt, dat na het aanbrengen van een element en daaromheen gegroepeerde elementen het in het algemeen niet meer mogelijk zal zijn een tus-sengelegen element uit de weefsellaag te verwijderen, zodat de elementen afdoende geborgd in de weefsellaag zijn bevestigd.

Een andere bevestigingsmogelijkheid is weergegeven in Fig. 5. Daarbij is elk blok 2 en 3 voorzien van een uitsparing 5 in de vorm van een boring, waarin een pen 6 reikt, die door wrijving tussen de wand van de boring 5 en uitsteeksels 7 aan de pen 6 in de boring zit vastgeklemd. Uiteraard is het ook mogelijk bij het vormen van het blok 2 of 3 de pen 6 eenzijdig in te gieten en na het door de weefsellaag heen steken vast te zetten in de boring van het andere blok door middel van een hechtmateriaal of door het alsdan gieten van dat andere blok.

In Fig. 6 en 7 is een verdere mogelijke uitvoeringsvorm weergegeven van een met een weefsellaag te verbinden blokkenconfiguratie, die bijvoorbeeld kan worden toegepast als een zo gesloten mogelijk oppervlak wordt gewenst. Hierbij zijn twee blokken 13 met de vorm van een afgeknotte kegel elk middels een koppeldeel 14 verbonden met één blok 12, dat de vorm heeft van een afgeknotte piramide met rechthoekig basisvlak en zodoende een meer volumineuze vorm dan twee blokken 2 of 3 volgens Fig. 5.

In geval een golfremmende of -brekende werking van aanzienlijk belang is, kan in plaats van een ruitjespatroon, zoals getoond in Fig.l, worden gekozen voor een honingraatvormig patroon als getoond in Fig. 8, waarin een deel van een verdere uitvoeringsvorm van de blokkenmat in onderaanzicht is weergegeven. De zich aan de onderzijde van de weefsellaag 1 bevindende blokken 23 hebben, zoals ook moge blijken uit het in Fig. 9 weergegeven zijaanzicht, de vorm van een afgeknotte piramide met zeshoekig basisvlak. De aan de bovenzijde van de weefsellaag aangebrachte blokken 22 hebben de vorm van een afgeknotte piramide met een zodanig rechthoekig basisvlak, dat het gehele oppervlak van de weefsellaag is afgedekt. De verspringende plaatsing van de blokken 22, zoals die het duidelijkst moge blijken uit het zijaanzicht volgens Fig. 9, geeft deze uitvoeringsvorm de gewenste verbeterde golfremmende of -brekende werking.

Het spreekt vanzelf, dat er binnen het kader van de uitvinding als neergelegd in de bijgaande conclusies, nog vele verdere wijzigingen en varianten mogelijk zijn. Zo is als materiaal voor de blokken beton genoemd/ dit kan ook elk ander geschikt materiaal zijn, waarbij het materiaal van de op de weefsellaag aangebrachte blokken kan verschillen van dat van de blokken onder de weefsellaag. Afhankelijk van het gewenste gewicht kan een aantal van de blokken eventueel uit een kunststof zijn vervaardigd en alsdan bijvoorbeeld zijn voorzien van een aangegoten pen voor het bevestigen van een blok aan de andere zijde van de weefsellaag. Deze laatste zal vaak zijn vervaardigd uit kunststoffen vezels. Elk ander materiaal is echter ook mogelijk. De blokkenmat is niet alleen toepasbaar op een hellende, al dan niet een water begrenzende ondergrond, maar kan ook worden gebruikt voor het beschermen en verstevigen van horizontale bermen, waarbij in het bijzonder de blokkenmatten met ruitjespatroon zonder bezwaren kunnen worden gestapeld, al dan niet onder tussenvoeging van de resterende open ruimten opvullende aarde.

Claims (16)

1. Blokkenmat ter bescherming van taluds, bermen, e.d. en voorzien van een waterdoorlatende weefsellaag met een aantal daaraan bevestigde blokken uit een relatief zwaar en hard materiaal, zoals beton, met het kenmerk, dat aan beide zijden van de weefsellaag blokken zijn aangebracht.

2. Blokkenmat volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat althans een aantal blokken aan de ene zijde van de weefsellaag elk zich tegenover ten minste een blok aan de andere zijde van de weefsellaag bevindt.

3. Blokkenmat volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat elk blok aan de ene zijde van de weefsellaag zich tegenover een blok aan de andere zijde van de weefsellaag bevindt.

4. Blokkenmat volgens een der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat aan beide zijden van de weefsellaag evenveel blokken zijn aangebracht.

5. Blokkenmat volgens een der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat twee ten opzichte van de weefsellaag tegenover elkaar gelegen blokken onderling zijn verbonden door middel van een koppeldeel, dat ten opzichte van de aangrenzende vlakken van de blokken alzijdig terugwijkt en zich door de weefsellaag heen uitstrekt.

6. Blokkenmat volgens een der conclusies 1-4, met het kenmerk, dat het koppeldeel een pen is.

7. Blokkenmat volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat de pen is vervaardigd van kunststof en voorzien is van zijdelingse uitsteeksels, die een betrouwbare verbinding met een geprefabriceerd of rond de pen vervaardigd blok waarborgen.

8. Blokkenmat volgens conclusie 5, dat het koppeldeel bestaat uit een met beide blokken één geheel vormend, vernauwd middendeel.

9. Blokkenmat volgens een der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de blokken massief zijn uitgevoerd en in een zodanig patroon zijn aangebracht, dat er tussen de blokken open ruimten aanwezig zijn.

10. Blokkenmat volgens conclusie 9, met het kenmerk, dat de blokken gezien in bovenaanzicht een zodanige omtreksvorm hebben, dat er bij een patroon waarin alle blokken onderling contact maken er steeds slechts een punt- of relatief kort lijncontact tussen twee blokken tot stand komt, zodat er steeds relatief grote open ruimten tussen de blokken aanwezig blijven.

11. Blokkenmat volgens een der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de blokken aan de onderzijde van de weefsel-laag een van die laag af toelopende vorm hebben, die een goede indringing in een bodemlaag bewerkstelligen.

12. Blokkenmat volgens conclusie 11, met het kenmerk, dat de blokken de vorm van een afgeknotte kegel of piramide hebben .

13. Blokkenmat volgens een der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de blokken aan de bovenzijde van de weefsel-laag een afgeronde of anderszins hydraulisch aangepaste, dat wil zeggen een golfbrekende of -remmende vorm hebben.

14. Blokkenmat volgens conclusie 13, met het kenmerk, dat de blokken de vorm van een halve bol hebben.

15. Blokkenmat volgens een der conclusies 9-14, met het kenmerk, dat de blokken aan één zijde van de weefsellaag aan elkaar rakend in een ruitjespatroon zijn aangebracht.

16. Blokkenmat volgens een der conclusies 9-14, met het kenmerk, dat de blokken aan één zijde van de weefsellaag aan elkaar rakend in een honingraatpatroon zijn aangebracht.