NL8803087A - Puntenmatrixweergeefeenheid met led's en een groot weergeefstelsel met led's gevormd door dergelijke eenheden. - Google Patents

Description

Puntenmatrixweergeefeenheid met LED's en een groot weergeefstelsel met LED's gevormd door dergelijke eenheden.

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een punten-matrixweergeefeenheid met LED's, en meer in het bijzonder op een meer-kleurenpuntenmatrixweergeefeenheid met LED's die op een willekeurige wijze kan worden samengesteld tot elk gewenst aantal, teneinde een groot puntenmatrixweergeefstelsel met LED's te vormen van een gewenste afmeting.

De LED-weergeefinrichting wordt thans overal gebruikt in alle opzichten. Elke soort kleurenafbeelding kan worden beschreven door een aantal LED-punten in een puntenmatrix met LED’s. Een LED-punt kan drie LED-chips omvatten met verschillend, monochromatisch licht, namelijk rood, groen en blauw. Omdat alle kleuren kunnen worden gevormd door de drie primaire, chromatische lichtsoorten met dergelijke LED-punten, kan elke gewenste kleur worden verkregen door een verschillend deel van de drie primaire, chromatische lichtsoorten te mengen. Evenwel kunnen thans slechts rode en groene LED-chips worden gerationaliseerd, terwijl de blauwe LED-chip nog buitensporig kostbaar blijft om te worden geproduceerd. Om economische redenen, bevatten de meeste commerciële types van LED-weergeefinrichtingen in het algemeen slechts rode en groene LED-chips en geen blauwe LED-chips. Met de rode en groene LED-chips kunnen nog vele zogenaamde "warme kleuren", zoals geel, oranje, geelachtig groen en verscheidene overgangskleuren tussen hen worden gecreëerd. Echter moeten, zonder de blauwe component, de zogenaamde "koude kleuren", zoals magenta, cyaan, violet of indigo worden opgeofferd. Figuur 9 toont een LED-punt (D) met een rode (R) en een groene (G) LED-chip.

Op dit ogenblik zijn grote, dynamische puntenmatrixkleurenweer-geefinrichtingen met LED's beschikbaar die het beeld dat is opgeslagen in een computer kunnen weergeven in overeenstemming met het beeld dat op de monitor van een computer wordt getoond in een dynamische vorm.

(Hier duidt de term "dynamisch" aan dat de afbeelding op de weergeefinrichting verandert met de tijd, zoals de beelden op een televisiescherm.

De term is de tegenovergestelde van "statisch", die aanduidt dat het beeld op de weergeefinrichting niet verandert met de tijd, gelijkdat van een foto). In figuur 11 omvat een groot, dynamisch puntenmatrixweer-geefstelsel met LED's (L) een aantal puntenmatrixweergeefpanelen'met LED's. Voor de eenvoud zijn slechts negen panelen (Pil) tot en met (P33) getoond in het geïllustreerde voorbeeld. Bij een werkelijke gebruik omvat het aantal panelen in een groot LED-weergeefstelsel in het algemeen veel meer dan negen panelen. In feite is de resolutie van negen panelen (slechts 24x24=576 punten) verre van voldoende om de getoonde tekening te definiëren. De panelen zijn gestandaardiseerde puntenmatrixweergeefelementen met LED's. Elk paneel omvat 8x8=64 LED-punten (D). Elk punt kan twee (rood en groen, zoals is getoond in figuur 9) of drie (rood, groen en blauw) LED-chips omvatten. De vorming van de afbeelding op het grote LED-weergeefstelsel (L) wordt verkregen door een cyclische aftasting van alle LED-punten in het grote LED-weergeefstelsel van boven naar beneden. Het aftasten van het grote LED-weergeefstelsel wijkt af van het aftasten van een televisiescherm aangezien de eerste een rij-gewijze aftasting is, terwijl de laatste een puntgewijze aftasting is. Omdat het aftasten een bekende techniek is, zaleen gedetailleerde toelichting niet worden gegeven.

Omdat de signalen van de computer (C) niet geschikt zijn voor een transmissie over een betrekkelijk grote afstand vanaf de computer (C) naar het grote LED-weergeefstelsel (L), moet worden voorzien in een interface (I) om de signalen van de computer om te zetten in een vorm die geschikt is voor een transmissie over een relatief lange leiding.

wordt

Het "beeld” in de computer/ontleed in een "halftoon"-beeld dat wordt gevormd door een aantal (in het voorbeeld 24x24=576) punten. De kleur (chrominantie) en de helderheid (luminantie) van elk punt komt overeen met die van het bijbehorende punt van het beeld en hangt af van de helderheid van de LED-chips (R) (G). De helderheid van een LED-chip kan worden verdeeld, van volledig donker tot zijn helderste omvang, in, bijvoorbeeld acht klassen, te weten O, L, Μ, N, P, Q, Ren S. De helderheid van een chip hangt af van zijn voeding. Naarmate de voeding toeneemt, zal de chip helderder zijn. Indien de helderheid van de rode LED-chip (R) van een LED-punt behoort tot de klasse N en die van zijn groene LED-chip (G) tot de klasse P op een gegeven ogenblik, zal het resultaat een MP-klasse kleurhelderheid zijn. Met de verdeling van acht helderheidsgraden, kunnen de 8x8=64 verschillende kleurhelderheids-klassen verkrijgen. (Opgemerkt zij dat wij hier de term "kleurhelderheid" gebruiken in plaats van "kleur" om de vierenzestig verschillende klassen te beschrijven omvat niet gezegd kan worden dat er vierenzestig verschillende kleuren zijn. Omdat de resulterende' kleuring van chromatische lichtsoorten afhankelijk is van slechts de verhouding van de primaire, monochromatische lichtsoorten, zijn de klassen LL en RR van dez&fde kleur (geel) maar van een verschillende helderheid.) De kleurhelderheid van de LED-punten wordt geregeld door de kleurhelderheids-signalen (gegevens) die worden verzonden naar de bijbehorende punten via een gegevensschuifschakeling (DS). Het aftasten van de rijen wordt bestuurd door rij-aftastsignalen die de samenhangende rijen activeren via een aftastaandrijfschakeling (SC). De rij-aftastsignalen activeren de vierentwintig rijen van LED-punten van de grote LED-weergeefstelsel één voor één, van de bovenste rij (Rl) naar de onderste rij (R24), waarna dezelfde procedure wordt herhaald. Wanneer een gegeven rij (bijvoorbeeld de eerste rij punten van de LED-panelen (P21), (P22), (P23), dat wil zeggen de negende rij (R9) van het grote LED-weergeefstelsel (L)) wordt geactueerd, worden de gegevens van de bijbehorende LED-punten van deze rij (dat wil zeggen de kleurhelderheidssignalen van deze punten) verzonden naar de vierentwintig LED-punten van deze rij (R9). De aftast-besturing en de transmissie van de gegevens worden uitgevoerd door de software in een CPU (centrale verwerkingseenheid). De uitgang van de CPU wordt verbonden met een gegevensschuifschakeling (DS) via een buffer (Bl) en naar een RAM (willekeurig toegankelijk geheugen), waarvan de uitgang wordt verbonden met een aftastaandrijfschakeling (SC) via een andere buffer (B2). De componenten die worden omvat in het gebied dat wordt gedefinieerd door de stippellijn (dat wil zeggen de CPU, het RAM, de gegevensschuifschakeling (DS), de aftastaandrijfschakeling (SC) en de buffers (Bl) (B2)) vormen de besturingsschakeling (CC) van het grote LED-weergeefstelsel, en dit kan worden gemonteerd op een enkele print-plaat·. Een voedingsstabilisatie-orgaan (S) voorziet in de voeding van de besturingsschakeling. Alle bovenstaande elementen vormen een bekende techniek binnen de computerindustrie en derhalve zal een gedetailleerde beschrijving hiervan niet worden gegeven.

De software in de CPU moet zodanig zijn geprogrammeerd dat de vierentwintig rijen punten achtereenvolgens wordai afgetast binnen een specifieke periode, en wanneer een rij punten wordt afgetast door de aftastaandrijfschakeling, de corresponderende gegevens (dat wil zeggen het kleurhelderheidssignaal) van de LED-punten van deze rij worden verzonden naar de bijbehorende LED-punten.

Ondanks het feit dat een dergelijk groot LED-weergeef-stelsel wijd en zijd in toenemende mate wordt gebruikt, vertoont het verscheidene nadelen. Het eerste nadeel is zijn starre afmetingen.

Omdat het grote LED-weergeefstelsel wordt afgetast als een geheel met een bepaald aantal rijen en kolommen punten, kan het niet worden vergroot of verkleind door een zeker aantal puntenmatrix-weergeefpanelen met LED's toe te voegen of te verwijderen zonder de hardware en de software van de besturingsschakeling (CC) te wijzigen. Bijvoorbeeld zal, indien de schaal van het grote LED-weergeefstelsel L wordt vergroot tot een 32x32=1024 puntenmatrixkaart (dat wil zeggen bevattende 4x4=16 panelen) of de schaal verkleind tot een 16x16=252 puntenmatrixkaart (dat wil zeggen bevattende 2x2=4 panelen), het resulterende, nieuwe, grote LED-weergeefstelsel incompatibel worden met de oorspronkelijke besturingsschakeling (CC). De reden is eenvoudig. Een televisie-ontvanger volgens het NTSC-systeem kan niet worden gebruikt om het programma van een televisiestation volgens het SECAM-systeem te ontvangen, omvat het aantal kolommen en rijen (aftaststandaard) van de twee systemen verschillend zijn. Evenzo is het ook niet mogelijk de besturingsschakeling (CC) die specifiek is ontworpen voor een 24x24 puntenmatrix te gebruiken om een groot LED-weergeefstelsel met een 32x32 of 16x16 puntenmatrix aan te drijven. Om deze reden moeten, indien de schaal van het grote LED-weergeefstelsel (L) wordt vergroot tot 32x32 punten, de buffers (Bl), (B2), de gegevensschuifschakeling (DS) en de aftastaandrijfschakeling (SC) worden gewijzigd teneinde te passen bij de tweeëndertig rijen en de tweeëndertig kolommen punten van het vergrote LED-weergeefstelsel, waarbij de software in de CPU zodanig opnieuw moet worden geprogrammeerd dat een aftastcyclus over tweeëndertig in plaats van vierentwintig rijen kan lopen.Bovendien moet de printplaat die deze elementen (Bl), (B2),(DS), (SC), het RAM en de CPU draagt, opnieuw worden ontworpen. Dit maakt een omzetting op een voordelige wijze van de afmeting van hetgrote LED-weergeefstelsel (L) onmogelijk. Derhalve missen de afmeting en de specificatie van grote LED-weergeefstelsels flexibiliteit. Indien een specifieke afmeting slechts in kleine hoeveelheden wordt geproduceerd, zal de eenheidsprijs van elk stuk zeer hoog zijn. Derhalve zijn slechts een beperkt aantal specifieke standaardafmetingen van grote LED-weergeefstelsels beschikbaar op de markt.

Naast de onmogelijkheid van een wijziging van de afmetingen, wordt een ander nadeel van de gebruikelijke, dynamische puntenmatrix-weergeefstelsels met LED's gevormd door de kritische eis van een 'gelijkheid van de LED-weergeefpanelen en de onmogelijkheid de kleurhelderheid van een bepaalde zone (of "een specifiek LED-weergeefpaneel) in een groot LED-weergeefstelsel (L) bij te stellen. Bij de producenten in de LED-industrie bestaat er een technische moeilijkheid die tot dusver niet is overwonnen. Die is dat de kwaliteit van een LED-weergeefpaneel onmogelijk kan worden beheerst om op een nauwkeurige wijze zijn kleurhelderheid tot een bepaalde waarde (of in een zeer smal bereik) gedurende de productie van het LED-weergeefpaneel te beperken. Daarom kan de kleurhelderheid van de punten van een LED-weergeefpaneel (Pil) afwijken van die van een ander LED-weergeefpaneel (P12) (helderder of minder helder dan de laatste, of meer rood of meer groen dan de laatste), zelfs indien de beide LED-weergeefpanelen worden gevoed door dezelfde spanning en stroom. De ongelijkheid in de kleurhelderheid van de LED-weergeefpanelen kunnen onooglijke visuele effecten van de LED-weergeefinrichting veroorzaken. Zoals is gezegd, is het onmogelijk de resulterende kwaliteit van een LED-weergeefpaneel tijdens de productie hiervan op een strikte wijze te beheersen, zodat een LED-weergeefpaneel waarvan de kleurhelderheid voldoet aan de vereisten niet op een nauwkeurige wijze kan worden geproduceerd. Het is slechts mogelijk een LED-weergeefpaneel te kiezen uit een aantal geproduceerde LED-weergeefpanelen teneinde te passen bij de vereiste kleurhelderheid. De producenten (leveranciers) van LED-weergeefpanelen klassificeren hun producten in het algemeen in verschillende graden (bijvoorbeeld tien) naar hun kleurhelderheid bij een voeding met een standaard spanning. De fabrikanten van grote LED-weergeefstelsels (de afnemers van de panelen) moeten panelen van dezelfde graad (bijvoorbeeld de vijfde graad) selecteren teneinde een groot LED-weergeefstelsel op te bouwen. Omdat alle panelen absoluut van dezelfde graad moeten zijn, zullen de fabrikanten van de grote LED-weergeefstelsels altijd producten van een specifieke graad afnemen van de leveranciers. Deze specifieke soort producten kan in betrekkelijk geringe mate in voorraad zijn.

Bovendien kan het oppervlak van het resulterende grote LED-weergeefstelsel, zelfs indien alle panelen (Pil) tot en met (P33) absoluut zijn gekozen teneinde dezelfde kleurhelderheidsgraad te hebben, nog niet exact dezelfde kleurhelderheid hebben bij een voeding met dezelfde spanning, tengevolge van enige onvoorspelbare factoren. Bijvoorbeeld kan het paneel (Pil) een weinig donkerder zijn dan het paneel (P13) wanneer deze worden gemonteerd in een groot LED-weergeef-stelsel zelfs ofschoon zij oorspronkelijk in dezelfde kleurhelderheids-klasse zijn geklassificeerd. In dat geval is een bijstelling van de helderheid van de afzonderlijke panelen noodzakelijk. Echter is het afzonderlijk bijstellen van de afzonderlijke panelen niet mogelijk omdat het gehele, grote LED-weergeefstelsel (alle panelen) als één geheel wordt afgetast. Slechts de kleurhelderheid van het gehele, grote LED-weergeefstelsel (L) kan worden bijgesteld. Met andere woorden, slechts de kleurhelderheid van alle negen panelen (Pil) tot en met (P33) kunnen op hetzelfde tijdstip worden bijgesteld, aangezien het gehele, grote LED-weergeefstelsel (L) als één geheel wordt afgetast.

Het is bijgevolg zeer wenselijk een groot LED-weergeefstelsel te verschaffen dat naar believen kan worden vergroot of verkleind tot de gewenste afmeting zonder de noodzaak van het opnieuw ontwerpen van de schakelingen. Verder is het gewenst dat de kleurhelderheid van de verschillende delen in een groot LED-weergeefstelsel afzonderlijk kan worden bijgesteld, zodat de panelen niet alle van dezelfde kleurhelderheidsgraad moeten zijn, en dat door een locale bijstelling de locale ongelijkheid van de kleurhelderheid van het grote LED-weergeefstelsel in elk specifiek gebied kan worden geëlimineerd.

Teneinde dit doel te bereiken moet het gebruikelijke, grote LED-weergeefstelsel in essentie worden vernieuwd. Het is het principe dat alle punten van de LED-weergeefpanelen (Pil) tot en met (P33) als één geheel worden afgetast dat leidt tot de inflexibiliteit van de afmeting van het grote LED-weergeefstelsel. En dus ook het principe dat het gehele, grote LED-weergeefstelsel (L) wordt aangedreven door een enkele besturingsschakeling (CC) dat de locale bijstelling van kleur en helderheid onmogelijk maakt. Daarom moet van de grondbeginselen van het gebruikelijke, grote, dynamische puntenmatrixweergeefstelsel met LED's afstand worden gedaan.

Overeenkomstig de onderhavige uitvinding wordt een groot LED-weergeefstelsel gevormd door het samenvoegen van een aantal soortgelijke eenheden. Elke eenheid omvat N standaardpuntenmatrixpanelen met 8x8 LED's, waarbij N een klein positief getal is. Het aantal N is bij voorkeur niet te groot en niet te klein. (De reden hiervoor zal verderop worden toegelicht.) Bijvoorbeeld is indien een eenheid 2x4=8 panelen omvat, N=8 en de resulterende eenheid een 16x32=512 puntenmatrix. De essentie van de uitvinding ligt daarin dat elke eenheid zijn eigen besturingsschakeling heeft die een ingangspoort en een uitgangspoort heeft. Twee eenheden kunnen in serie worden verbonden (dat wil zeggen dat de uitgang van een eenheid wordt verbonden met de ingang van een andere eenheid, of parallel (dat wil zeggen dat de ingang van de beide eenheden met elkaar worden verbonden). Aldus kan elk gewenst aantal eenheden worden verbonden teneinde een groot LED-weergeefstelsel van eencpwenste afmeting te vormen. Elke eenheid wordt afgetast als één geheel. Met andere woorden, voor een eenheid van 16x32 punten, worden de zestien rijen achtereenvolgens afgetast van af de bovenste (eerste) rij tot de onderste (zestiende) rij, waarna het aftasten wordt herhaald vanaf de eerste rij. Omdat alle eenheden in het grote LED-weergeefstelsel afzonderlijk worden afgetast, kan op een willekeurige wijze de afmeting van het grote LED-weergeefstelsel worden veranderd door eenheden toe te voegen of te verwijderen zonder daardoor het probleem van een incompatibiliteit te veroorzaken.

Omdat elke eenheid onafhankelijk wordt afgetast als één geheel, moet de besturingsschakeling van elke eenheid de elementen bevatten die soortgelijk zijn aan die van de besturingsschakeling volgens de bekende techniek. Bijgevolg omvat, gelijk de besturingsschakeling (CC) van het gebruikelijke, grote LED-weergeefstelsel de besturingsschakeling van elke eenheid ook een CPU, een RAM, een aftastaandrijf-schakeling, een gegevensschuifschakeling en de noodzakelijke buffers.

In dit opzicht kan een eenheid volgens de onderhavige uitvinding worden beschouwd als een geminiaturiseerd gebruikelijk groot LED-weergeefstelsel (L) volgens figuur 10. Elke besturingsschakeling wordt gevoed door een voeding (of een voedingsstabilisatie-orgaan). De aftast-aandrijfschakeling voert een cyclische aftasting uit door de zestien rijen, terwijl de gegevensschuifschakeling de gegevens (kleurhelder-heidssignalen) verzendt naar de tweeëndertig punten van elke bijbehorende rij. De software in de CPU is speciaal geprogrammeerd voor een 16x32 puntenmatrix. Indien de eenheid een verschillend aantal panelen (bijvoorbeeld vier panelen in plaats van acht) omvat, moet de software in de CPU dienovereenkomstig opnieuw worden geprogrammeerd teneinde te passen bij zijn "aftaststandaard".

Teneinde de kleur en de helderheid van de eenheid bij te stellen, is de besturingsschakeling van elke eenheid voorts voorzien van een kleurhelderheidsschakelstelsel. Omdat een eenheid als één geheel wordt afgetast, kunnen de afzonderlijke eenheden in een groot LED-weergeefstelsel afzonderlijk worden bijgesteld, maar waarbij alle acht panelen binnen de eenheid op hetzelfdeogenblik worden bijgesteld en niet afzonderlijk kunnen worden bijgesteld. In de praktijk omvat het kleurhelderheidsschakelstelsel een aantal AAN/UIT-schakelaars waarvan de toestanden corresponderen met de verschillende kleurhelderheids-graden.

Omdat de afzonderlijke eenheden in het grote LED-weer-geefstelsel afzonderlijk kunnen worden bijgesteld, is het niet vereist dat alle panelen van het grote LED-weergeefstelsel van dezelfde graad zijn. Slechts de acht panelen binnen dezelfde eenheid moeten van dezelfde graad zijn teneinde de uniformiteit in kleur en helderheid binnen elke eenheid te waarborgen. Bovendien kunnen, indien bepaalde gedeelten van het grote LED-weergeefstelsel ongelijk zijn, de eenheden van deze gedeelten gescheiden worden bijgesteld teneinde te passen bij de resterende gedeelten.

Een probleem bij het grote LED-weergeefstelsel dat is gevormd door dergelijke eenheden is hoe een eenheid op een selectieve wijze zijn eigen gegevens vanuit de computer kan accepteren terwijl de gegevens van de andere eenheden worden verworpen. In het gebruikelijke grote LED-weergeefstelsel (L) volgens figuur 10, is er slechts één eenheid, met andere woorden, het gehele grote LED-weergeefstelsel (L) is een "eenheid", zodat hier dit probleem niet bestaat. Echter moet in het geval van de onderhavige uitvinding elke eenheid in staat zijn slechts zijn eigen gegevens te accepteren en de gegevens van de andere eenheden te verwerpen. In figuur IA wordt verondersteld dat een groot LED-weergeefstelsel (Ll) volgens de uitvinding wordt gevormd door 4x2=8 eenheden (UI) tot en met (U8) door het verbinden van de eenheden in serie of parallel, waarbij indien de gegevens van de eenheid (U6) worden verzonden vanaf de computer zij naar alle eenheden kunnen worden gezonden. Bijvoorbeeld gaan de gegevens door (UI), (U2) naar (U6) of door (Ul) (U3) en (U7) naar (U8). Slechts de eenheid (U6) kan de gegevens accepteren, terwijl de resterende eenheden de gegevens die niet tot hen behoren moeten verwerpen. Hiertoe moet een eenheid in staat zijn te identificeren of de verzonden gegevens tot hem behoren of niet.

Daarom moet elke eenheid een "identificatiecode" hebben, waarbij de verzonden gegevens vergezeld gaan van een "adressignaal". Wanneerde idenficatiecode samenvalt met het adressignaal zal een eenheid de verzonden informatie accepteren. In het andere geval zal zij de informatie verwerpen en doorgeven. Op deze wijze zullen de gegevens van de eenheid (U6) door de eenheid (Ul) gaan zonder te worden geaccepteerd en vervolgens in drieën splitsen naar (U2),(U3)en (U4), waarbij de gegevens niet worden geaccepteerd, en verdergaan naar (U5),(U6), (U7) en(U8), waaronder de gegevens slechts worden geaccepteerd door de eenheid (U6) .

Alvorens de acht eenheden (ül) tot en met (U8) te monteren op hun plaats op het grote LED-weergeefstelsel (LI), moeten de plaatsen van de eenheden worden gekoppeld aan de overeenkomstige adressen in het geheugen van de computer, zodat de gegevens die overeenkomen met deze eenheid op een juiste wijze op deze plaats kunnen worden weergegeven. Veronderstel dat is bepaald dat de acht plaatsen van het grote LED-weergeefstelsel (Ll) van figuur IA corresponderen met de acht adressen 000, 001, 010, 011, 100, 101, 110 en 111 in het geheugen (M) van de computer, dan dienen eerst de gegevens van elke eenheid aan een bijbehorend adres te worden gekoppeld. Bijvoorbeeld moeten de gegevens van de eenheid (U6) worden gekoppeld aan het adres 101. De koppeling van de gegevens van de acht eenheden aan de acht adressen kan een "associa-tiekaart" worden genoemd. Aldus wordt, wanneer de gegevens van de eenheid (U6) worden verzonden, een adressignaal dat correspondeert met het adres 101 tevens verzonden.

Teneinde ervoor te zorgen dat de verzonden gegevens kunnen worden geaccepteerd door de bijbehorende eenheid, moet elke eenheid een respectievelijke identificatiecode worden gegeven die correspondeert met een adres. Bijvoorbeeld moet aan de eenheid (U6) de identificatiecode 101 worden gegeven, zodat de eenheid (U6) de gegevens met het adressignaal vanuit het adres 101 kan accepteren.

Het is nuttig op te merken dat de "associatiekaart" slechts afhankelijk is van de plaatsen van de eenheden op het grote LED-weergeefstelsel (Ll) en de codes van de eenheden, en onafhankelijk van de bedrading van de eenheden. Indien bijvoorbeeld de bedrading van de eenheden wordt gewijzigd in een serieverbinding van U1-U2-U3-U4-U5-U6-U7-U8, verandert de "associatiekaart" het geheugen (M) van de computer niet indien de plaatsen van de eenheden op (L2) dezelfde blijven en de codes niet worden gewijzigd. In het andere geval zal de "associatiekaart" worden gewijzigd indien de plaatsen of de codes van de eenheden worden gewijzigd, zelfs ofschoon de bedrading van de eenheden onveranderd blijft.

De "associatiekaart" kan worden geschreven door het uitvoeren van een "afbeeldingsprogramma". Nadat de gegevens van de eenheden en de gegevens die betrekking hebben op de plaats van de eenheden op Ll zijn ingevoerd in de computer, moet het "afbeeldingsprogramma " eenmaal (en slechts eenmaal) worden uitgevoerd, zodat de computer de gegevens van elke eenheid aan zijn bijbehorend adres zal koppelen.

(Met andere woorden, er wordt een "associatiekaart" in zijn geheugen geschreven.) Met de "associatiekaart" worden de gegevens van een eenheid vergezeld door een corresponderend adressignaal dat een eenheid in staat stelt te onderscheiden of de gegevens tot de betreffende eenheid behoren of niet.

Indien de gebruiker de schaal van het grote LED-weergeef-stelsel (Ll) wijzigt door een zeker aantal eenheden toe te voegen of te verwijderen, of slechts de plaatsen van de eenheden of (Ll) opnieuw te rangschikken zonder eenheden toe te voegen of te verwijderen, of slechts de codes van de eenheden wijzigt, zal de koppeling worden gewijzigd en kan de gebruiker niet langer vertrouwen op de oude associatiekaart om de gegevens in de juiste eenheden weer te geven. Derhalve moet hij de gegevens van de nieuwe eenheden en de gegevens van de plaatsen van de eenheden invoeren en het afbeeldingsprogramma nog eens laten uitvoeren teneinde een nieuwe associatiekaart te schrijven. Op deze wijze zullen de eenheden opnieuw een capaciteit verkrijgen om de gegevens vanaf de computer op een selectieve wijze te accepteren of de verwerpen.

Het "afbeeldingsprogramma" is niet absoluut noodzakelijk. Indien het mogelijk is een "associatiekaart" van de eenheden in het geheugen van de computer vooraf te plaatsen, is het afbeeldingsprogramma niet vereist. Evenwel moet de "associatiekaart" dienovereenkomstig worden vervangen door een andere "associatiekaart" wanneer de opstelling van de opstelling van de eenheden wordt gewijzigd.

Opgemerkt zij dat de "associatiekaart" in feite een programma is, dat overeenkomt met het koppelen van de gegevens van de eenheden aan het bijbehorende adres. Het "kaartprogramma" moet niet worden verward met het "afbeeldingsprogramma". Het afbeeldingsprogramma geeft geen specifieke koppeling aan van de eenheden aan de adressen. Het "afbeelden" is niet een kaart maar een mogelijkheid om een kaart te schrijven.

Het stelt de computer in staat de "associatiekaart" van het koppelen van de eenheden aan de adressen van de computer te schrijven. Wanneer het "afbeeldingsprogramma" wordt uitgevoerd, zal de computer een "kaart-programma" van de eenheden in zijn geheugen schrijven. De "associatiekaart" moet worden gewijzigd wanneer de koppeling van de eenheden aan de adressen van de computer wijzigt, maar het "afbeeldingsprogramma" behoeft niet te worden gewijzigd bij een wijziging van de koppeling.

In de praktijk wordt de "identificatiecode" van elke eenheid voorgesteld door de toestand van een adresschakelstelsel dat een aantal met de hand bediende AAN/UIT-schakelaars omvat. Indien het adresschakelstelsel van elke eenheid drie AAN/UIT-schakelaars omvat, zullen er acht verschillende binaire codes zijn, namelijk 000, 001, 010, 011, 100, 101, 110 en 111, waarbij elke code correspondeert met een eenheid (Ul) tot en met (U8). Het is duidelijk dat "overlappende" of "samenvallende" codes niet zijn toegestaan. Met andere. woorden, het is niet toegestaan dat twee eenheden dezelfde code dragen, tenzij gewenst is dat de twee eenheden altijd dezelfde patronen weergeven.

Aldus moet aan alle eenheden de verschillende identificatiecodes worden gegeven. Indien het adresschakelstelsel acht AAN/UIT-schakelaars heeft, g kunnen (2) =256 verschillende acht-bits codes worden verkregen. Derhalve kan het grote LED-weergeefstelsel tot tweehonderdzesenvijftig eenheden bevatten.

Indien er meer dan tweehonderdzesenvijftig eenheden nodig zijn, kunnen de mogelijke codes worden uitgebreid door het aantal schakelaars in het adresschakelstelsel te vergroten. Bijvoorbeeld kunnen (2)^=1024 verschillende tien-bits codes worden verkregen indien het aantal schakelaars wordt vergroot van acht naar tien. Dit is evenwel niet een de voorkeur gegeven maatregel omvat een schakelstelsel met tien schakelaars niet beschikbaar is op de markt. Het beschikbare type is een element met acht schakelaars. Vanwege de kosten wordt de voorkeur gegeven aan het gebruiken van het beschikbare acht-schakelaars-type. Teneinde het beschikbare schakelstelsel met acht schakelaars te gebruiken voor meer dan tweehonderdzesenvijftig eenheden, wordt het aantal uitgangspoorten van de interface verhoogd. Elke uitgangspoort van de interface wordt verbonden met een groep van tweehonderdzesenvijftig (of minder dan tweehonderzesenvijftig) eenheden. Indien gewenst is een groot LED-weergeefstelsel (L2) van duizendvierentwintig eenheden (Ul) tot en met(Ul024), kunnen de eenheden worden onderverdeeld in vier groepen (Gl),(G2), (G3) en (G4), zie figuur 1B, waarbij elke groep correspondeert met tweehonderdzesenvijftig eenheden, te weten (UI) tot en met (U256),(U257) tot en met (U512), (U513) tot en met (U768) en (U769) tot en met (U1024). Het aantal uitgangspoorten van de interface moet worden verhoogd tot vier. De uitgangspoorten (gl), (g2), (g3) en (g4) worden respectievelijk verbonden met een groep (Gl), (G2), (G3) en (G4). De computer moet zodanig worden geprogrammeerd dat het de bijbehorende informatie van een groep (bijvoorbeeld (G2), via de juiste uitgangspoort (g2) naar de groep (G2) kan verzenden. De interface (II) in figuur 1B wijkt slechts af van de interface (I) in figuur 10 en figuur 1 in zoverre dat het aantal uitgangspoorten kan worden verhoogd. In theorie kan het aantal uitgangspoorten oneindig worden verhoogd. Het aantal eenheden in een groot LED-weergeefstelsel (Ll) kan derhalve tot elk praktisch gewenst aantal worden verhoogd onder gebruikmaking van het beschikbare acht-schakelaars-element.

Zoals eerder is vermeld dient het aantal N panelen van een eenheid bijvoorkeur niet te groot en niet te klein te zijn. De reden hiervoor zal hier worden toegelicht. Omdat elke eenheid zijn respectievelijke besturingsschakeling moet hebben die een CPU, een RAM, een gegevensschuifschakeling, een aftastaandrijfschakeling, buffers, alsmede een adresschakelstelsel en een kleurhelderheidsschakelstelsel omvat, indien N te klein is (bijvoorbeeld N=l, dat wil zeggen dat elke eenheid slechts een enkel 8x8 puntenpaneel omvat), wanneer het gewenst is een groot LED-weergeefstelsel van 64x64 punten te construeren, zullen er 8x8=64 besturingsschakelingen nodig zijn en bijgevolg vierenzestig verzamelingen elementen (ofschoon de opbouw van sommige elementen, zoals de buffers, de gegevensschuifschakeling en de aftast-aandrijfschakeling eenvoudiger wordt wanneer de waarde van N kleiner is). De kosten-toename is aanzienlijk. Bovendien kost het veel tijd het adresschakelstelsel in te stellen teneinde elk van de vierenzestig eenheden een respectievelijke identificatiecode te geven en hen met elkaar te verbinden. Indien N=8, zijn er slechts acht verzamelingen van schakelingselementen nodig, waarmede de kosten derhalve minder hoog zijn, en slechts acht identificatiecodes moeten worden ingesteld en slechts acht eenheden moeten met elkaar worden verbonden. Is echter N te groot, bijvoorbeeld N=32, zal het aantal praktisch mogelijke combinaties aanzienlijk worden gereduceerd. Indien bijvoorbeeld een eenheid 2x4=8 panelen omvat, kan de schaal van een groot LED-weergeefstelsel met 64x64 punten gemakkelijk worden vergroot tot 96x80 punten gemakkelijk worden vergroot tot 96x80 punten door zeven van dergelijke eenheden met elk acht panelen toe te voegen. Indien N=32 kan een dergelijke afmeting niet worden verkregen. Bovendien moeten, omdat de een kleurhelderheid van de N panelen in/eenheid niet afzonderlijk kunnen worden bijgesteld, de panelen in dezelfde eenheid van dezelfde graad zijn. Naarmate de waarde van N groter is, zal het des te moeilijker zijn N panelen van dezelfde graad te vinden, en des te moeilijker zal de kxale bijstelling worden. De keuze van een optimale waarde van N is derhalve een compromis tussen de kosten en de mogelijkheid van een samen te stellen afmeting en een locale bijstelling. Indien alle praktische factoren in rekening worden gebracht blijkt N=8 de optimale waarde te zijn.

De uitvinding zal beter worden begrepen aan de hand van de bijgaande tekeningen, waarin: figuur IA een grafische voorstelling is die de verbinding toont van een groot LED-weergeefstelsel dat acht eenheden overeenkomstig de uitvinding omvat en een computer met de associatiekaart van de eenheden die is geschreven in zijn geheugen, waarbij de inzet de plaatsen van de acht eenheden op het grote LED-weergeefstelsel toont, figuur 1B een grafische voorstelling is die de verbinding toont van een groot LED-weergeefstelsel dat vier groepen eenheden omvat met een interface met vier uitgangspoorten, figuur IC een grafische voorstelling is die de verbinding toont van een aantal printplaten van de interface, figuur 2 een perspectivisch aanzicht is van een eenheid die acht 8x8-puntenmatrixweergeefpanelen met LED's overeenkomstig de onderhavige uitvinding omvat, figuur 3 een perspectivisch aanzicht is dat een groot LED-weergeefstelsel toont dat is gevormd door acht eenheden van figuur 2, en zijn verbinding met een computer, figuur 4 een beknopt blokschema is van de besturings-schakeling van een eenheid van figuur 2, figuur 5 een grafische voorstelling is die de verbinding toont van de ingangs- en uitgangspoorten van de eenheden in figuur IA, figuur 6 een gedetailleerd schakelschema is dat een deel van de besturingsschakeling toont dat het adress:hakel stelsel en het kleurhelderheidsschakelstelsel omvat, figuur 7 een schakelschema is dat de gedetailleerde bedrading van de panelen van een eenheid toont, figuur 8 een schakelschema is van de gegevensschuifschakeling, figuur 9 een perspectivisch aanzicht is dat een LED-punt toont met een rode en een groene LED-chip, figuur 10 een blokschema is van een gebruikelijk groot dynamisch puntenmatrixweergeefstelsel met LED1s dat is gevormd door negen 8x8 puntenmatrixpanelen, figuur 11 een perspectivisch aanzicht is dat het grote LED-weer-geefstelsel volgens figuur 10 toont en zijn verbinding met een computer.

In figuur 2 omvat een eenheid (U) volgens de uitvinding een LED-weergeefplaat (27) dat wordt gevormd door acht puntenmatrixweergeef-panelen met LED1s (Pil) tot en met (P24), en een besturingsschakeling (CC1). Een voedingsstabilisatie-orgaan (S) verschaft de vereiste voeding.

In het algemeen kunnen verscheidene eenheden (bijvoorbeeld tien) een gemeenschappelijk voedingsstabilisatie-orgaan delen. Zoals eerder is vermeld heeft de eenheid een ingangspoort (1) en een uitgangspoort (11), waarmee een aantal van dergelijke eenheden onderling kunnen worden verbonden teneinde een groot LED-weergeefstelsel te vormen. In figuur 3 is een groot LED-weergeefstelsel(Ll) dat is gevormd door acht eenheden (UI) tot en met (U8) verbonden met een computer (C) via een interface (I) die soortgelijk is aan de interface (I) in figuur 11.

In figuur 4 omvat de besturingsschakeling (CCl) van een eenheid een CPU (21), een RAM (22), buffers (23) en (24), een gegevens-schuifschakeling (25) (of DS1) en een aftastaandrijfschakeling (26) (of SCI). Een voedingsstabilisatie-orgaan (S) voedt de besturingsschakeling (CCl). Omdat deze elementen soortgelijk zijn aan de overeenkomstige elementen volgens de bekende techniek in figuur 10, zal hierna hun beschrijving tot een minimum worden beperkt.

Zoals eerder is vermeld omvat de besturingsschakeling van een eenheid voorts een adresschakelstelsel (31) en een kleurhelder-heidsschakelstelsel (32). Zij worden respectievelijk verbonden met de CPU via buffers (311) en (321). Een regelpoort (33) wordt respectieve- verbonden lijk met de buffers (311) en (321)/Deze poort ontvangt de signalen vanuit de CPU teneinde de geleiding van de buffers (311) en (321) te regelen, teneinde het doorlaten van de corresponderende signalen mogelijk te maken.

In figuur 4 is de ingangspoort (1) verbonden met de computer via een interface (I). De uitgang van de ingangspoort (1) omvat een gegevensbus (11), een adresbus (12) en een besturingsbus (13) die worden verbonden met de ingang van de busbuffer (23).

De bussen (111), (131) vanaf de busbuffer (23) worden met de CPU (21) verbonden, terwijl de bus (121) wordt verbonden met een buffer (24), waarvan de uitgang (122) verder is verbonden met de buffers (311), (321), en het RAM (22). De drie bussen (111), (112) en (113) worden respectievelijk opgesplitst in tweeën en vertakt naar de uitgangspoort (11). Indien de verzonden gegevens niet tot deze eenheid behoren, zullen zij niet de kern van deze eenheid betreden en zijwaarts gaan naar de uitgangspoort (1’) naar de ingangspoort (1) van de volgende eenheid. Omdat de gegevens door een buffer (23) gaan, die een versterkingsfunctie heeft, wordt, wanneer de gegevens door een reeks eenheden gaat, het signaal van de gegevens niet zwakker ondanks dat vele eenheden door de gegevens worden gepasseerd. Een besturingsbus (132) en een -gegevensbus (133) verbinden de CPU (21) en het RAM (22) onderling. Een bus (112) gaat vanaf de CPU (21) naar de gegevensschuif-schakëLing (25). De gegevensschuifschakeling (25) zendt de gegevens vanaf de bus (112) naar de corresponderende rijen punten van de LED-weergeefplaats (27) . Het aftasten van de rijen van de LED-weergeef-plaat (27) wordt aangedreven door de aftastaandrijfschakeling (26) via de bovenste aftastbus (281) en de onderste aftastbus (291). Een af-tastbus (28) en (29) gaat vanaf het RAM (22) naar de aftastaandrijf-schakeling. De rij-aftastsignalen worden vanuit de CPU (21) verzonden door het RAM (22) heen, via de aftastbussen (28), (29), de aftastaandrijf-schakeling (26) en de aftastbussen (281), (291) naar de LED-weergeef-plat (27) teneinde zijn zestien rijen af te tasten.

Figuur 5 toont de gedetailleerde verbinding van de poorten (1), (1') van de eenheden in figuur 1.

In figuur 6 omvatten zowel het adresschakelstelsel (31) als het kleurhelderheidsschakelstelsel (32) respectievelijk acht AAN/ UIT-schakelaars. Met de acht AAN/UIT-schakelaars van het adresschakelstelsel (31) kunnen tweehonderdzesenvijftig verschillende binaire codes wordenverkregen. Aldus kan een groot LED-weergeefstelsel ten hoogste worden samengesteld uit tweehonderdzesenvijftig dergelijke eenheden. Vier van de acht schakelaars van het kleurhelderheidsschakelstelsel (32) besturen de helderheid van de rode chips in de punten van deze eenheid, de overige vier schakelaars de helderheid van de groene chips 4 besturen. Met de vier schakelaars kunnen (2) =16 verschillende helder-heidsgraden worden verkregen. De chrominantie kan ook worden bijgesteld door de verhouding te wijzigen tussen het rode en het groene licht. Bijvoorbeeld kan, indien verondersteld wordt dat de helderheid van de rode chip de negende graad is en die van degroene chip de achtste graad is, indien de resulterende luminantie bevredigend is terwijl de chro-minantie enigszins te rood is, de rode chip op de achtste graad worden ingesteld en de groene chip op de negende graad. Hierdoor verandert de helderheid niet maar kan de kleurworden gecorrigeerd.

De gegevensbus (112) vanaf de CPU (21) naar de gegevens-schuifschakeling (25) omvat een gegevensbus (1121)voor rood licht, een gegevensbus (1122) voor groen licht, een klokgegevensbus (1123) en een stroboscoopgegevensbus (1124). De gegevensbussen (1121), (1122) voor het rode licht en het groene licht maken het mogelijk de informatie over de rode en de groene component door te laten. Het strobo-scoopsignaal maakt het mogelijk dat de informatie over de rode en de groene component naar de bijbehorende punten worden verzonden wanneer de bijbehorende rij wordt afgetast.

In figuur 7 zijn de aftastbussen (281), (291) vanaf de aftastaandrijfschakeling (26) naar de LED-weergeefplaat (27) respectievelijk verbonden met de punten van de vier bovenste panelen (Pil) tot en met (P14) en de punten van de vier onderste panelen (P21) tot en met (P24), teneinde het aftasten van de LED-weergeefplaat (27) te besturen.

In figuur 8 zijn devier bussen (1121) tot en met (1124) verbonden met de gegevensschuifschakeling (25) . De schuifschakeling (25) omvat acht schuifregisters (SRI) tot en met (SR4) en (SRI') tot en met SR4’) en acht aandrijforganen (Dl) tot en met (D4) (rode aandrijf-organen) en (Dl') tot en met (D41) (groene aandrijforganen). De gegevensbus voor het rode licht (1121) wordt slechts verbonden met de vier schuifregisters (SRI) tot en met (SR4) die zijn verbonden met de rode chips van de plaat (27), terwijl de gegevensbus voor het groene licht (1122) slechts wordt verbonden met de vier schuifregisters (SRI1) tot en met (SR4') die zijn verbonden met de groene schips van de plaat (27). Elk aandrijforgaan heeft acht uitgangen die respectie-velijk zijn verbonden met één kolom van de LED-weergeefplaat (27).

De helderheid van de LED-chip wordt geregeld door de pulsbreedte. Zoals eerder is vermeld hangt de helderheid van een LED- chip af van zijn voeding. Omdat de gemiddelde stroom direct evenredig is met de breedte van de pulsen die de LED-chip voeden, kan de helderheid worden ingesteld door de breedte van de pulsen te wijzigen. De CPU (21) kan de toestand van het kleurhelderheidsschakelstelsel detecteren en pulsen afgeven met een overeenkomstige breedte via de gegevens-bus voor het rode licht (1121) en de gegevensbus voor het groene licht (1122) naar de rode en de groene LED-chips zodanig dat het LED-punt de gewenste kleurhelderheidsgraad kan geven.

Volgens een voorkeursuitvoering is de kleurhelderheids-instelling stapsgewijs. Met andere woorden, de helderheid van de LED-chips wordt onderverdeeld in zestien verschillende graden. Evenwel is ook, indien gewenst, een traploze instelling mogelijk onder gebruikmaking van verschillende gebruikelijke organen.

Opgemerkt zij dat in theorie de eenheden eindeloos kunnen worden verbonden in serie tot elk gewenst aantal. Worden zij evenwel parallel verbonden, dan dient het aantal eenheden in elk punt van een parallelle verbinding niet meer dan tien te zijn, omdat het signaal vanaf de computer wordt verdeeld over elke tak van de parallelschakeling en zwakker kan worden. Indien het aantal aftakkingen tien overschrijdt, kan het signaal tot een niet werkzame graad worden verzwakt.

Om een groot LED-weergeefstelsel van tweehonderdzesenvijftig eenheden op te bouwen moet eerst aan de tweehonderdzesenvijftig eenheden verschillende codes worden gegeven door hun adresschakelstelsel (31) in te stellen en vervolgens hun poorten te verbinden teneinde een gehele schakeling te vormen. Vervolgens wordt het opgebouwde, grote LED-weergeef-stelsel verbonden met de computer via een interface. Daarna moet aan de computer een "associatiekaart" worden gegeven. De "kaart" kan worden verschaft door een "kaartprogramma" in het geheugen van de computer in te voeren, of op een andere wijze, door een "afbeeldingsprogramma" uit te laten voeren zodat een "kaart" wordt geschreven in de computer, zoals eerder is vermeld.

Teneinde de schaal van een groot LED-weergeefstelsel (L') te vergroten of de verkleinen, kan een geselecteerd aantal eenheden met het oorspronkelijke grote LED-weergeefstelsel (Ll) worden verbonden (of een geselecteerd aantal eenheden hiervan worden verwijderd), waarbij aan de nieuwe toegevoegde eenheden hun respectievelijke identificatiecodes worden gegeven. (Indien noodzakelijk, moeten ook de identificatiecodes van de oude eenheden in het oorspronkelijke, grote LED-weergeef- stelsel worden gewijzigd.

Vervolgens kunnen de eenheden van het nieuwe grote LED- de weergeefstelsel opnieuw worden gekoppeld aan de adressen van/computer, en de "associatiekaart" in de computer worden bijgewerkt door de "oude kaart" te vervangen door een nieuwe kaart, of door het "afbeeldings-programma" een ander maal uit te laten voeren. Daarna zal het gewijzigde grote LED-weergeefstelsel beschikbaar zijn voor gebruik.

Zoals eerder is vermeld kan het aantal uitgangspoorten van de interface worden vergroot indien meer dan tweehonderdzesenvijftig eenheden nodig zijn onder gebruikmaking van het beschikbare acht-schakelaarselement. In figuur IC kan een schakelingsbord (W) van de interface acht uitgangspoorten (gl) tot en met (g8) omvatten, die elk wordt verbonden met een groep (Gl) tot en met (G8) van tweehonderdzesenvijftig eenheden. Elk schakelingsbord (W) heeft een ingangs-einde (X) en een uitgangseinde (Y). Aldus kunnen de schakelingsborden (W) in serie worden verbonden tot elk gewenst aantal. Natuurlijk kunnen de gegevens van een gegeven groep (bijvoorbeeld de derde groep (G3) van het eerste schakelingsbord (W)) slechts worden verzonden naar de relevante uitgangspoort (g3) van het eerste schakelingsbord (W) en niet naar de andere uitgangspoorten. Dit wordt bestuurd door de computer. Door drie van dergelijke schakelingsborden te verbinden kunnen vierentwintig uitgangspoorten worden verkregen. Dit betekent dat vierentwintig groepen, of 256x24=6144 eenheden, worden opgenomen in een groot LED-weergeef-stelsel.

De onderhavige uitvinding heeft verscheidene voordelen in vergelijking met de gebruikelijke dynamische puntenmatrixweergeef-eenheid met LED's. Omdat de eenheid kah worden gestandaardiseerd kan zijn prijs worden geminimaliseerd. De eenheid kan worden samengesteld tot elk gewenst aantal teneinde een groot LED-weergeefstelsel van elke gewenste afmeting te verschaffen zonder de noodzaak daardoor de schakeling opnieuw te ontwerpen of de software in de CPU opnieuw te programmeren. Omdat de kleurhelderheidsgraad van elke afzonderlijke eenheid gescheiden kan worden ingesteld, is de vereiste van een gelijkheid van de panelen niet kritisch, zoals het geval is bij de gebruikelijke LED-weergeefeenheid, en voorts kan de geringste ongelijkheid in de chrominantie of de luminantie op elke plaats van het resulterende, grote LED-weergeefstelsel worden geëlimineerd door een plaatselijke bijstelling.

Claims (8)

1. Een puntenmatrixweergeefeenheid met LED1s voor het opbouwen van een groot puntenmatrixweergeefstelsel met LED1s dat de beeldinformatie weergeeft die is opgeslagen in een computer, waarbij de puntenmatrixweergeefeenheid met LED's een puntenmatrixweergeefplaat met LED's en een besturingsschakeling omvat, waarbij de puntenmatrixweergeefplaat met LED's m x n LED-punten omvat, waarbij m en n positieve gehele getallen zijn, waarbij elk van de LED-punten tenminste één LED-chip voor monochromatisch licht omvat, waarbij de besturingsschakeling een ingangspoort omvat die kan worden verbonden met de computer, een CPU die is verbonden met de ingangspoort, geheugen-organen die zijn verbonden met de CPU, een aantal bufferorganen, een gegevensschuifschakeling die past bij de m kolommen van de LED-punten op de plaat en een aftastaandrijfschakeling die past bij de n rijen van de LED-punten op de plaat, waarbij de CPU software omvat die zodanig is ingericht dat de aftastaandrijfschakeling een cyclische aftasting uitvoert door de n rijen vanaf de eerste tot en met de n-de rij en dat de gegevensschuifschakeling de corresponderende informatie vanuit de computer naar de LED-punten van een corresponderende rij die wordt afgetast door de aftastaandrijfschakeling zendt, met het kenmerk, dat de besturingsschakeling is voorzien van een uitgangspoort en een adresorgaan waarin een identificatiecode wordt opgeslagen, waarbij de uitgangspoort in opbouw kan worden verbonden met de ingangspoort en wordt verbonden met de verbindingslijnen tussen de ingangspoort en de CPU, waarbij de identificatiecode correspondeert met een spedfiek adres van het geheugen van de computer, waarbij de software zodanig is dat wanneer een gegeven met een adressignaal komt vanaf de computer, de eenheid het weergeven van het gegeven op de LED-weergeefplaat zal mogelijk maken indien het adressignaal overeenkomt met de identificatiecode.

2. Puntenmatrixweergeefeenheid met LED's volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat elk van de LED-punten tenminste twee LED-chips voor verschillende monochromatische lichtsoorten omvat.

3. Puntenmatrixweergeefeenheid volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat in een instelorgaan is voorzien voor het respectievelijk instellen van de helderheid van de LED-chips voor verschillende, mono-chromatische lichtsoorten.

4. Puntenmatrixweergeefeenheid met LED's volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat het instelorgaan een aantal AAN/UIT-schakelaars omvat en dat de verschillende helderheidsgraden van de LED-chips overeenkomen met de toestanden van de schakelaars.

5. Puntenmatrixweergeefeenheid met LED's volgens één der conclusies 1 tot enmet 4, met het kenmerk, dat het adresorgaan een aantal AAN/UIT-schakelaars omvat en dat de identificatiecode wordt voorgesteld door de toestand van de schakelaars.

6. Puntenmatrixweergeefeenheid met LED1s volgens één der conclusies 1 tot en met 5, met het kenmerk, dat m=16 en n=32.

7. Punbennatrixweergeefeenheid met LED's volgens één der conclusies 1 tot en met 6, met het kenmerk, dat de puntenmatrixweergeef-plaat met LED's wordt gevormd door 2x4=8 panelen van 8x8 LED-punten matrices.

8. Puntenmatrixweergeefstelsel met LED's gevormd door het samenstellen van een aantal puntenmatrixweergeefeenheden met LED's volgens één der conclusies 1 tot en met 7, waarbij de ingangspoort van tenminste één eenheid is verbonden met de computer en de ingangspoort van elke overblijvende eenheid wordt verbonden met tenminste één van de ingangspoort en de uitgangspoort van tenminste een andere eenheid, en dat elk van de eenheden zijn respectievelijke identificatiecode heeft.