NL8602452A

NL8602452A - Werkwijze voor het voorkomen van overbelasting van de centrale besturing van een telecommunicatiesysteem en inrichting voor het uitvoeren van de werkwijze.

Info

Publication number: NL8602452A
Application number: NL8602452A
Authority: NL
Original assignee: Philips Nv
Priority date: 1986-09-29
Filing date: 1986-09-29
Publication date: 1988-04-18
Also published as: DE3785130T2; EP0263551A1; DE3785130D1; EP0263551B1; JPS6388996A; US4809318A

Description

<» 1* PHN 11.884 1 N.V. Philips' Gloeilampenfabrieken te Eindhoven

Werkwijze voor het voorkomen van overbelasting van de centrale besturing van een telecommunicatiesysteem en inrichting voor het uitvoeren van de werkwijze

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het voorkomen van overbelasting van de processor van de centrale besturing van een telecommunicatiesysteem, in het bijzonder een telefooncentrale van het zogenoemde stored program controlled (SPC) type, welk werkwijze 5 de volgende stappen bevat: (1) het vaststellen van het aantal oproepen dat in opbouw was in een eerste periode van voorafbepaalde tijdsduur; (2) het vaststellen van het beslag op de capaciteit van de processor van de centrale besturing in genoemde eerste periode; 10 {3} het schatten van het maximum aantal oproepen dat de processor tegelijk in opbouw kan hebben in een tweede periode van voorafbepaalde tijdsduur; (4) het bij iedere nieuwe aangeboden oproep in de genoemde tweede periode bepalen of daardoor het momentane aantal oproepen in opbouw 15 het bij stap (3) bepaalde maximum aantal bereikt; (5) het accepteren van de aangeboden oproep indien het bij stap (3) bepaalde aantal niet werd bereikt; (6) het afwijzen van de aangeboden oproep indien zulk wel het geval is; (7) het herhalen van de stappen (1) tot en met (6) in een volgende 20 eerste periode ten behoeve van de beoordeling van oproepen in een daaropvolgende tweede periode;

Een dergelijke werkwijze is bekend uit de Europese octrooiaanvrage EP 096,937. In genoemde octrooiaanvrage wordt voorgesteld om het aantal (telefoon)gesprekken dat in een gegeven 25 periode maximaal in bewerking mag zijn af te leiden uit een combinatie van het aantal gesprekken dat in een voorafgeaande periode in bewerking was en het beslag op capaciteit van de centrale besturing in die periode. Dat beslag bestaat m het algemeen uit twee componenten: de processor van de centrale besturing dient telefometaken m enge zin 30 uit te voeren (haak opnemen, kiesinformatie ópnemen, padzoeken. kostentellmg etc.) maar wordt ook belast met meer algemene, administratieve taken zoals het in dienst stellen c.q. blokkeren van 8 e C 2 4 5 £ PHN 11.884 2 abonneeaansluitingen, foutenlokalisatie en -afhandeling en (verkeers)metingen.

De uitvinding stelt zich ten doel een werkwijze voor het voorkomen van overbelasting te verschaffen waarmee op basis van een 5 enkel en eenvoudig vast te stellen criterium voor de belasting van de processor een dreigende overbelasting effectief en efficient wordt afgewend. Overeenkomstig de uitvinding heeft de werkwijze van het in de aanhef vermelde type daartoe het kenmerk dat als maat voor het in stap (2) te bepalen beslag op de capaciteit het aantal taken dat wacht op 10 afhandeling door de processor - de gueue lengte - wordt benut en dat de bij stap (3) uitgevoerde schatting wordt gebaseerd op het aantal oproepen in opbouw en de queue lengte in de eerste periode.

Het verband tussen de queue lengte en het aantal gesprekken in opbouw is sterk niet lineair waardoor kleine variaties in 15 het aantal gesprekken in opbouw een grote variatie in de queue lengte tot gevolg heeft. Het is gunstig als de queue lengte wordt getransformeerd volgens 1/(1+N^). Daarmee wordt een vrijwel lineair verband tussen 1/d+N^) en het aantal gesprekken in opbouw bereikt waardoor de schatting van het maximum aantal gesprekken dat op enige 20 moment in opbouw is, veel minder aan fluctuaties onderhevig is.

De uitvinding heeft verder betrekking op een inrichting voor het uitvoeren van de werkwijze voor het voorkomen van overbelasting van de centrale besturing van een telecommunicatiesysteem bevattende een eerste geheugeninrichting, een tweede geheugeninrichting, 25 voor het registreren van de waarde van het aantal oproepen-m-opbouw in de eerste periode, een tweede rekenorgaan voor het bepalen van het maximum aantal oproepen dat in opbouw kan zijn uit de in beide geheugeninrichtingen geregistreerde waarden, een teller voor het tellen van het momentane aantal oproepen-in-opbouw in een tweede periode, een 30 verschilorgaan voor het vergelijken van de tellerstand met het maximum aantal oproepen dat in opbouw kan zijn, een wisselschakelaar, een acceptatieorgaan en een oproepdetector, dat de wisselschakelaar, het acceptatieorgaan dan wel het afwijsorgaan met de oproepdector verbindt onder bestuur van het verschilorgaan, dat het acceptatieorgaan is 35 verbonden met een ingang van de teller voor het met één verhogen van de tellerstand bij het accepteren van een oproep, dat een uitgang van de teller verbonden is met een ingang van de tweede geheugeninrichting voor i 8602452 Λ Λ ΡΗΝ 11.884 3 het in of aan het einde van de tweede periode registreren van de telIerstand.

Overeenkomstig de uitvinding is de inrichting daardoor gekenmerkt dat de inrichting een register bevat voor het tijdelijk 5 opslaan van de waarde van de queue lengte en een op een uitgang van genoemde register aangesloten eerste rekenorgaan bevat voor het bepalen van een met de queue lengte verband houdende grootheid, welke grootheid wordt opgeslagen in de op een uitgang van het eerste rekenorgaan aangesloten eerste geheugeninrichting.

10 De uitvinding en haar voordelen zal in detail worden beschreven aan de hand van de tekening.

Daarbij toont: figuur 1. een grafiek van het verloop van de gemiddelde queue lengte ïh als funktie var. het aantal gesprekken in opbouw; T5 figuur 2. een grafiek van het verloop van de grootheid y waarbij y“1/(1+K^) als functie van de queue lengte welke grafiek ten grondslag ligt aan de werkwijze volgens de uitvinding; figuur 3. een schematische weergave van een inrichting voor het uitvoeren van de werkwijze overeenkomstig de uitvinding.

20 In telecommunicatiesystemen welke voorzien zijn van een centrale besturing, wordt voor het maken, het houden en het verbreken van verbindingen, gebruik gemaakt van een processor welk deel uitmaakt van de centrale besturing. Bij automatische telefooncentrales van het stored program controlled (SPC) type worden signalering, 2r< padzoeken, kostentelling en observatie van het verkeer ten behoeve van foutendectie i.h.a. dus de tefefonietaken in enge zin, door de centrale besturing uitgevoerd. Daarbuiten verricht de centrale besturing ook taken op administratief gebied (bijvoorbeeld het in dienst stellen c.q. blokkeren van abonneeaansluitingen) op het gebied van bewaking 30 (foutenlocalisatie, foutenafhandeling) en meting (bijvoorbeeld verkeersmetingen). Om economische redenen is de centrale besturing dusdanig gedimensioneerd dat de gemiddeld te verwachten belasting gemakkelijk verwerkt kan worden. Bij piekbelastingen kan echter overbelasting optreden waardoor aangeboden oproepen moeten worden ?: geweigerd. Tevens ontstaan in zo'n situatie lange wachtrijen van telefonietaken voor de processor waardoor ook aan de responsie-eiser. niet meer kan worden voldaan. Doordat er ook processortijd wordt besteed -------1 8602452 4 PHN 11.884 4 aan geweigerde oproepen als ook aan door ongeduld van de abonnee mislukte oproepen neemt bovendien het aantal met goed gevolg behandelde oproepen af.

De uitvinding voorziet in een werkwijze voor het 5 voorkomen van overbelasting van de centrale besturing. De uitvinding berust op het inzicht dat een goede maatstaf voor de belasting van de centrale besturing wordt gevonden in de combinatie van het aantal in oproepen in opbouw en de zogenoemde queue lengte. Met queue lengte wordt bedoeld het aantal taken dat wacht op afhandeling door de processor van 10 de centrale besturing.

Overbelasting kan worden voorkomen door het aantal oproepen dat bij dreigende overbelating in opbouw wordt genomen tot een gegeven maximum te beperken. Dat kan gerealiseerd worden door het aantal kiesregisters waarvoor de op de centrale aangesloten abonnees bij 15 dreigende overbelasting gezamelijk kunnen beschikken. Bij dreigende overbelasting zal het aantal ter beschikking gestelde kiesregisters worden teruggebracht terwijl bij afnemende belasting het aantal kiesregisters kan (zal) worden vergroot tot bijvoorbeeld een aantal dat overeenkomt met de gemiddelde belasting over bijvoorbeeld een week. Het 20 is onpraktisch om het aantal kiesregisters tot een voorafbepaalde, vaste maximum waarde te beperken omdat de verkeerskarakteristiek van een centrale incidenteel en structureel danig kan afwijken van de verwachte karakteristiek ten tijde van de installatie van de centrale. De werkwijze voor het voorkomen van overbelasting beoogt dan ook een zelf-25 regulerende, adaptieve wijze van bepaling van het aantal kiesregisters te verschaffen.

De queue lengte blijkt een goede indicatie te zijn voor de belasting van de processor; ze geeft direct aan hoeveel 'werk' er nog op uitvoering wacht op het betreffende ogenblik. Bovendien blijkt uit de 30 queue lengte bij overbelasting tevens de mate waarin de processor overbelast is. (Indien bijvoorbeeld de leegloopfractie (het aantal 'idle jobs') van de processor als maat voor overbelasting wordt benut dan kan daaruit geen inzicht worden verkregen over de mate van overbelasting.) 35 In figuur 1. is in een grafiek het verband weergegeven tussen de gemiddelde queue lengte (Νχ) en het aantal gesprekken in opbouw (CIB). Uit de grafiek blijkt dat vanaf een bepaalde waarde voor 8602452 ft PHN 11.884 5 het aantal gesprekken in opbouw (CIB) de gemiddelde queue lengte sterk toe neemt bij verdere toeneming van CIB. De grafiek is verkregen uit simulatie-gegevens. Het maximum aan gesprekken in opbouw (CIB) is beperkt tot 17. Nieuwe gespreksoproepen worden derhalve alleen 5 gehonoreerd indien er minder dan 17 gesprekken in opbouw zijn. Een gesprek is in deze simulatie gedacht opgebouwd te zijn uit acht deeltaken voor de processor: haak opnemen a (56 msec), (kies)cijfer 1 (16msec), cijfer 2 (16 msec), cijfer 3 (16 msec), cijfer 4 (74 msec), haak opnemen b (12msec), neerleggen 1 (32 msec) en neerleggen 2 (16 10 msec). Tussen haakjes staat de vereiste processortijd vermeld. Dus per gesprek is in totaal 256 msec processortijd vereist. Aannemende dat de totaal tijd voor het opbouwen van een gesprek 5 sec. duurt, levert 1 gespreksopbouw (0,256/5) x 1001. - 5¾ belasting van de processor. Bij 17 gesprekken, (het maximale, in figuur 1 weergegeven aantal) is de 15 processor belasting dus ca 851. Dit verklaart waarom de gemiddelde queue lengte in figuur 1 slechts vrij beperkte waarden aanneemt.

Indien de benodigde processortijd afwijkt van de hier bij wijze van voorbeeld veronderstelde waarde van 0,256 msec dan treedt de sterke toeneming van de gemiddelde queue lengte op bij een andere waarde 20 van het aantal gesprekken in opbouw dan in figuur 1 is aangeduid. De onzekerheid ten aanzien van het maximaal toelaatbaar aantal gesprekken in opbouw die voortvloeit uit dat feit en uit het feit dat de gemiddelde queue lengte een niet-lineaire funktie van het aantal gesprekken in opbouw is, wordt op de onderstaande wijze ondervangen.

75 De beslissing omtrent het maximale aantal oproepen dat in een bepaalde periode ( van bijvoorbeeld 1 dag of 1 week) in opbouw wordt genomen, wordt gebaseerd - zoals reeds opgemerkt - op twee grootheden: het aantal gesprekken in opbouw en de queue lengte. Het bepalen van het aantal oproepen dat tegelijk in opbouw mag zijn een eerste 30 periode van voorafbepaalde tijdsduur kan geschieden door te tellen hoeveel oproepen in de desbetreffende periode (bijvoorbeeld gemiddeld) in opbouw waren. Dat kan geschieden door monsters te nemen op een aantal tijdstippen (bijvoorbeeld elke 4 seconden) binnen die eerste periode. De gang van zaken is als volgt. Iedere deelperiode (bijvoorbeeld 4 35 seconden) wordt een monsterpaar genomen van queuelengte Nj_ en gesprekken in opbouw CIB^ Aan het einde van een periodetijd (van bijvoorbeeld 1 week of 1 dag) wordt de gemiddelde queuelengte horende 8 6 C 2 4 5 2 * PHN 11.884 6 bij CIB=12 (om maar een voorbeeld te nemen) bepaald door uit alle verzamelde monsterparen degene te nemen die CIB^=12 hebben en vervolgens de bijbehorende N^. In de tweede, de derde en in het algemeen elke verdere periode worden deze bemonsteringen herhaald.

5 De queue lengte wordt op hetzelfde tijdstip (of tijdstippen) bepaald. Op nog nader te beschrijven wijze wordt uit de meting van de queue lengte en het aantal gesprekken in opbouw in een eerste periode een zogenoemde oproep acceptatie grenswaarde CAL bepaald (CAL= call acceptance limit).

10 De oproep acceptatie grenswaarde wordt geacht te gelden voor een zekere toekomstige tijdsduur namelijk een tweede periode van voorafbepaalde, waarde. Iedere aangeboden oproep welke in deze tweede periode de centrale besturing bereikt zal het aantal oproepen-in-opbouw met één ophogen. Getest wordt of daardoor de oproep acceptatie 15 grenswaarde wordt bereikt. Blijft het totaal van het momentane aantal oproepen-in-opbouw vermeerdert met de actuele oproep beneden die grenswaarde dan wordt de oproep in opbouw genomen en het aantal oproepen-in-opbouw met één verhoogd. Is daarentegen de grenswaarde bereikt dan wordt de oproep geweigerd. Het al dan niet in opbouw nemen van een 20 aangeboden oproep wordt de abonnee gemeld door de gebruikelijke, bekende afhandelingsprocedure te volgen (bijvoorbeeld door kiestoon c.q. bezettoon toe te voeren aan het abonneetoestel). Elke oproep die in die tweede periode valt wordt op deze wijze afgehandeld dit wil zeggen geaccepteerd of geweigerd. Hierdoor valt evenwel te overwegen om, nadat 25 een oproep is afgewezen deze oproep gedurende een korte tijd te laten wachten en daarna nogmaals acceptatie proberen te bereiken. In die tijd kan namelijk het aantal oproepen-in-opbouw gedaald zijn tot onder de grenswaarde doordat de opbouw van een aantal oproepen in die tijd voltooid werd. Het aantal oproepen in opbouw in de tweede periode is 30 immers het saldo van het aantal oproepen dat in opbouw was aan het beging van die tweede periode, het aantal oproepen dat sindsdien in opbouw werd genomen en het aantal oproepen dat werd afgehandeld.

Aan het einde van de tweede periode wordt de gehele cyclus herhaald voor een voor een volgende, daarop aansluitende derde 35 respectievelijk vierde periode. In die derde periode wordt dan evenwel de geactualiseerde grenswaarde CAL gebruikt. De perioden kunnen in de orde grootte van een dag of een week liggen maar kunnen ook slechts 8602452 <r £ PHN 11.884 7 enkele seconden bedragen. Indien het verkeersaanbod of de verkeerssamenstelling slechts weinig varieëert of indien slechts aan structurele verandering het hoofd moet worden geboden, is een lange periodeduur (bijvoorbeeld een week) voldoende. Indien op snelle 5 wijzigingen gereageerd dient te worden, verdient een korte periodeduur (enkele seconden de voorkeur).In beide gevallen ware het bovendien te overwegen om de periodetijden ten dele te laten overlappen waardoor hevige fluctuaties in de grenswaarde worden voorkomen.

Zoals hierboven reeds werd opgemerkt is het verband 10 tussen de queue lengte en het aantal gesprekken in opbouw CIB

(figuur 1) zowel sterk niet lineair als afhankelijk van onder andere de hoeveelheid processortijd die de afhandeling van een gesprek vergt.

Gevonden is nu dat het verband tussen de queue lengte en het aantal geprekken in opbouw CIB vrijwel lineair wordt indien niet de queue 15 lengte maar de grootheid y= 1/d+N^) wordt uitgezet tegen het aantal gesprekken in opbouw (zie figuur 2). Het aantal gesprekken dat maximaal in opbouw genomen mag worden ten einde de queue lengte een gegeven waarde niet te laten overschrijven kan dan gemakkelijk hieruit bepaald worden. Bij een queue lengte van bijvoorbeeld 9 levert oplossing 20 van de gelijkheid y=a.CAL+b met y=1/(1+N^)=0,1 waarbij a=0,0397 en b=0,8680 een waarde voor de grenswaarde CAL op die gelijk is aan 19,35.

De parameters a en b zijn bepaald uit de lineaire regressie die werd toegepast op de gesimuleerde grafiek waarden. Door de oproep acceptatie grenswaarde op 19 in te stellen kan dus het gemiddeld aantal taken dat.

25 in een volgende periode afhandeling door de processor wacht bij een maximaal aantal oproepen in opbouw, worden beperkt tot negen. (Dit geldt bij benadering en slechts in die mate dat verkeersaanbod en samenstelling in de volgende periode al te drastisch afwijkt van de gemeten waarden in de voorafgaande periode.

30 Een uitvoeringsvoorbeeld van een inrichting voor het uitvoeren van de werkwijze voor het voorkomen van overbelasting is blokschematisch weergegeven in figuur 3. De abonneetoestellen T1,.. Tn zijn elke via een tweewegverbinding 10 met een ingangscircuit 11 van het telecommunicatiestelsel verbonden. De tweewegverbinding 10 is 35 aangesloten op een oproep detector 12 welke deel uit maakt van het ingangscircuit 11 en dient om vast te stellen of een abonnee een oproep doet. Het ingangscircuit 11 dient in staat te worden gesteld om de 8602452 < PHN 11.884 8 aangeboden oproepen te accepteren dan wel te weigeren. Daartoe bevat de inrichting de volgende middelen. In geheugeninrichting 13 welke k geheugenlocaties bevat, bevinden zich de waarden y die een maat zijn voor de queue lengte in de voorafgaande k deelperioden namelijk y-j, 5 ^2f·· yk Deze k waarden vormen als het ware de k monsters van de queue lengte in een eerste periode . Een waarde yj die representatief is voor de queue lengte voor de processor bijvoorbeeld aan het einde van een deelperiode j, wordt gevonden door uit te gaan van het aantal taken Nj dat aan het einde van de periode j voor de processor wacht.

10 y j=1/(1+Nj) (1)

In elke deelperiode j wordt aan register 16 de waarde van Nj aangeboden. Een uitgang van dit register is aangesloten op en eerste rekenorgaan 17 dat overeenkomstig formule (1) de waarde van yj berekent. Aan het einde van elke deelperiode j wordt de waarde van y, in 15 die deelperiode j in geheugen inrichting 13 geschreven. Dit gebeurt op zodanige wijze dat de meest recente berekende waarde van y de minst recente in de geheugeninrichting 13 vervangt. De geheugeninrichting 13 bevat derhalve steeds de k meest recente waarden (monsters) van y. In figuur 3 zijn weergegeven de waarden j—1, 2,...k.

20 In geheugeninrichting 14. eveneens k locaties bevattend, bevinden zich de k waarden van het aantal oproepen-in-opbouw CIBj in de laatste k deelperioden. De waarden van CIBj in geheugeninrichting 14 hebben betrekking op dezelfde deelperioden als die van yj in geheugen 15.

25 Het rekenorgaan 18 berekent uit de in de geheugeninrichtingen 13 en 14 opgeslagen waarden de lineaire regressie parameters a en b volgens kï CIBj.yj-I CIBj £ Yj 30 a=----------------------- k£ CIBlj - (£ CIBj)2 (2)

Yj_X GIB2- H CIBj . £ CIBj .yj b=---------------------------- 35 k 2 CIBj- (Ïl CIBj ) 2 waarbij in de sommaties 'Z de. index j van 1 tot en met k loopt.

Voor de lineaire regressie moet de waarde van het aantal monsters k dat 8602452 £ PHN 11.884 9 in de meetperiode wordt genomen niet te klein zijn. Ter besparing van geheugenruimte in de geheugeninrichtingen 13 en 14 kunnen in plaats van de afzonderlijke monsters de gecummuleerde waarden ï. CIB^.y^ÏCIB^, tyj en ICIB bijgehouden worden. In dat geval zijn er dus slechts 5 vier geheugenlocatie vereist. De oproep acceptatie grenswaarde CAL^ wordt dan bepaald volgens CAL.i=int((ymin-B)/A) (3) waarbij 'int{(ymin-B)/A)' staat voor het nemen van de gehele waarde Het resultaat van deze berekening - CAL^ - wordt ingeschreven in 10 register 19.

De inrichting bevat verder een (op/neer) teller 20 voor het tellen van het aantal oproepen-in-opbouw. De teller 20 is daartoe voorzien van een eerste ingang 21 waarop een acceptatieorgaan 23 is aangesloten voor het ophogen van de tellerstand van teller 20 telkens 15 als een oproep in opbouw wordt genomen. De teller 20 bevat verder een tweede ingang 22 voor het verlagen var. de tellerstand van teller 20 telkens als een oproep afgehandeld werd. De tellerstand van teller 20 geeft derhalve steeds de momentane waarde aan van het aantal oproepen-in-opbouw.

20 Wordt nu een oproep vastgesteld door oproepdector 12 dan wordt via verbinding 24 een verschilorgaan 25 geactiveerd, Het verschilorgaan 25 vergelijkt de aan zijn ingang aangeboden tellerstanden van register 20 (CIB) met de zich in register 19 bevindende waarde (CAI.^). Is CIB < CALj, dan wordt door een stuursignaal afkomstig van 25 verschilorgaan 25 (in de figuur gestippeld aangeduid) een wisselschakelaar 26 in de stand 26-1 gebracht, Dit heeft to gevolg dat het acceptatieorgaan 23 via oproepdetector 12 aan het abonneetoestel Tj meldt dat de aangeboden oproep geaccepteerd is en in opbouw wordt genomen. Tevens wordt door het acceptatieorgaan via ingang 21 van teller 30 20 de tellerstand met één ophoogd. Is CIB > CAL^ daarentegen, dan wordt de wisselschakelaar 26 door een stuursignaal afkomstig van verschilorgaan 25 in stand 26-2 gebracht en wordt door het afwijsorgaan 27 via de oproepdetector 12 aan het abonneetoestel Tj gemeld dat de aangeboden oproep geweigerd wordt.

35 De oproep-acceptatie grenswaarde CAL^ is geldig gedurende een tweede periode van voorafbepaalde duur. Voor alle oproeper; welke in die periode worden aangeboden wordt die grenswaarde 8602452 % PHN 11.884 10 gehanteerd. In een opeenvolgende tweede periode wordt een nieuwe waarde van CAL^ gehanteerd. Het aantal oproepen-in-opbouw wordt in, of aan het einde van zo een tweede periode vastgesteld en via ingang 28 aan geheugeninrichting 14 toegevoerd en vormt dan het meest recente 5 monster. Op die wijze is het aantal oproepen-in-opbouw in die periode medebepalend voor de acceptatie grenswaarde in de toekomstige k deelperioden.

Indien de laatste waarde van de queue lengte Nj_ een uitschieter naar boven is, dan kan dat aanleiding zijn, om terwille van 10 een snelle reactie op overbelasting, in de periode i+1 geen nieuwe oproepen aan te nemen.

Voorts is het voor sommige toepassing nuttig om, wanneer CIB >/ CALj_, nieuwe oproepen gedurende een korte tijd te laten wachten omdat mogelijk in die tijd CIB < CAL·^ wordt. Hiermee kan een nog meer 15 volledige benutting van de processor van de centrale besturing worden verkregen.

Het kan ook nuttig zijn om de acceptatie van een oproep te laten afhangen van de urgentie, de importantie etc. van de oproep.

Aan oproepen die op trunklijnen binnenkomen zou bijvoorbeeld een hogere 20 prioriteit kunnen worden toegekend dan aan oproepen die rechtstreeks van abonnees afkomstig zijn omdat in eerstgenoemde oproepen door het telecommunictie systeem meer geïnvesteerd is. Dit kan worden geïmplementeerd door ymjn in formule (3) voor oproepen met hogere prioriteit hoger te kiezen (ym^n h) dan voor oproepen met lagere 25 prioriteit (Ymj_n|i)- Dit bepaalt namelijk. CAL^y^ ^) en CALj_(ymj_n ^). Beide waarden worden toegevoerd aan verschilorgaan 25. In geval de acceptatie van een oproep met hogere prioriteit dient te worden beoordeeld dan wordt dit beslist aan de van de uitkomst van de vergelijking 30 CIB < CAL^y^) (4a) en in het geval van lagere prioriteit aan de hand van de vergelijking CIB < CALi(yinin(1) (4b)

Door deze differentie wordt een meer economische benutting van de centrale besturing bereikt.

35 Opgemerkt wordt dat de inrichting gerealiseerd kan worden in universele sequentiële logicaschakelingen zoals in de handel verkrijgbare microprocessors met bijkomende geheugens en perifere 8602452 PHN 11.884 11 apparatuur. De processor van de centrale besturing zou met voordeel (ook) voor dat doel gebruikt kunnen worden.

Hoewel tot nu toe steeds over oproepen en oproepen-in-opbouw is gesproken is deze strategie voor het beheersen van 5 overbelasting niet beperkt tot abonnee-gerelateerde taken. Andere bronnen van processorbelasting zoals POM (Project engineering and Operational Maintenance) en SAS (System Assurance) kunnen ook in aanmerking gemomen worden. Afhankelijk van de amvang van de taken die uit deze processorbelasting vloeien kunnen deze qua belasting 10 overeenkomen met een gedeelte van de belasting van een oproep-in-opbouw fCIB) of een veelvoud ervan. Door nu deze taken een weegfactor te geven al naar gelang hun belasting kan de belasting die er uit voortvloeit worden gerekend in CIB-equivalenten. Dat betekent dat een POM-taak bijvoorbeeld gerekend wordt als vijf CIB-taken indien de belasting die 15 het gevolg is van de POM-taak de processor vijf maal zo zwaar belast ais een oproep-in-opbouw-taak.

8602452

Claims

1. Werkwijze voor het voorkomen van overbelasting van de processor van de centrale besturing van een telecommunicatiesysteem, in het bijzonder een telefooncentrale van het SPC type, welk werkwijze de volgende stappen bevat: 5 (1) het vaststellen van het aantal oproepen dat in opbouw was in een eerste periode van voorafbepaalde tijdsduur; (2) het vaststellen van het beslag op de capaciteit van de processor van de centrale besturing in genoemde eerste periode; (3) het schatten van het maximum aantal oproepen dat de processor 10 tegelijk in opbouw kan hebben in een tweede periode van voorafbepaalde tijdsduur; (4) het bij iedere nieuwe aangeboden oproep in de genoemde tweede periode bepalen of daardoor het momentane aantal oproepen in opbouw het bij stap (3) bepaalde maximum aantal bereikt; 15 (5) het accepteren van de aangeboden oproep indien het bij stap (3) bepaalde aantal niet werd bereikt; (6) het afwijzen van de aangeboden oproep indien zulk wel het geval is; (7) het herhalen van de stappen (1) tot en met (6) in een volgende eerste periode ten behoeve van de beoordeling van oproepen in een 20 daaropvolgende tweede periode; daardoor gekenmerkt, dat als maat voor het in stap (2) te bepalen beslag op de capaciteit het aantal taken dat wacht op afhandeling door de processor -de queue lengte- wordt benut en dat de bij stap (3) uitgevoerde schatting wordt gebaseerd op het aantal oproepen in opbouw 25 en de queue lengte in de eerste periode.

2. Werkwijze volgens conclusie 1 met het kenmerk dat de schatting volgens stap (3) wordt uitgevoerd met een parameter (y) die is afgeleid van de queue lengte (Np volgens het verband y = 1/(1+Np.

3. Werkwijze volgens conclusie 1 of 2 met het kenmerk dat de 30 genoemde eerste periode uit k (k > 2) deelperioden bestaat met het kenmerk, dat in elke deelperiode het bij stap (2) bepaalde oproepen in opbouw cn de bij stap (2) bepaalde queue lengte wordt vastgesteld en dat de bij stap (3) uitgevoerde schatting wordt gebasseerd op de k resultaten in de twee deelperioden. 35

4. Inrichting voor het uitvoeren van de werkwijze voor het voorkomen van overbelasting van de centrale besturing van een telecommunicatiesysteem overeenkomstig conclusie 1, bevattende een 8602452 ΡΗΝ 11.884 13 eerste geheugeninrichting (13), een tweede geheugeninrichting (14), voor het registreren van de waarde van het aantal oproepen-in-opbouw in de eerste periode, een tweede rekenorgaan (18) voor het bepalen van het maximum aantal oproepen dat in opbouw kan zijn uit de in beide 5 geheugeninrichtingen (13,14) geregistreerde waarden, een teller (20) voor het tellen van het momentane aantal oproepen-in-opbouw in een tweede periode, een verschilorgaan (25) voor het vergelijken van de tellerstand met het maximum aantal oproepen dat in opbouw kan zijn, een wisselenschakelaar (26), een acceptatieorgaan (23) en een oproepdetector 10 (12), dat de wisselschakelaar (26), het acceptatieorgaan (23) dan wel het afwijsorgaan (27) met de oproepdector (12) verbindt onder bestuur van het verschilorgaan (25), dat het acceptatieorgaan (23) is verbonden met een ingang (21) van de teller (20) voor het met één verhogen van de tellerstand bij het accepteren van een oproep, dat een utigang (20) 1? van de teller verbonden is met een ingang van de tweede geheugeninrichting (14) voor het in of aan het einde van de tweede periode registreren van de tellerstand met het kenmerk, dat de inrichting een register (16) bevat voor het tijdelijk opslaan van de waarde van de gemene lengte en een op een uitgang van genoemde register 20 (16) aangesloten eerste rekenorgaan (17) bevat voor het bepalen van een met de queue lengte verband houdende grootheid, welke grootheid wordt opgeslagen in de op een uitgang van het eerste rekenorgaan (17) aangesloten eerste geheugeninrichting (13). 8602452