NL8601772A - Inrichting voor het omzetten van een elektrisch signaal in een akoestisch signaal, voorzien van een elektrostatische omzettereenheid. - Google Patents

Description

* PHI? 11.802 1 N.V. Philips' Gloeilampenfabrieken te Eindhoven.

Inrichting voor het omzetten van een elektrisch signaal in een akoestisch signaal, voorzien van een elektrostatische omzettereenheid.

De uitvinding heeft betrekking op een inrichting voor het omzetten van een elektrisch signaal in een akoestisch signaal, voorzien van een ingangsklëm voor het ontvangen van het elektrische signaal, een versterkereenheid met een ingang gekoppeld met de ingangsklëm en een 5 uitgang, en een elektrostatische omzettereenheid gekoppeld met de uitgang van de versterkereenheid, waarbij de elektrostatische omzettereenheid N elektrostatische omzetters bevat, en N groter dan of gelijk is aan 2. Een dergelijke inrichting is bekend uit het Duitse Offenlegungsschrift 1.762.375.

10 Elektrostatische luidsprekers zijn bekend in een uitvoeringsvorm van het eerste type: met een membraan, in de vorm van een folie met daarop een elektrode aangebracht, en. een op een zekere afstand van het membraan vast opgestelde tweede elektrode.

Een uitvoeringsvorm van het tweede type is de push-pull 15 luidspreker. In dat geval zijn er twee op een zekere afstand ter weerszijden van het membraan opgestelde vaste elektrodes aangebracht. De op het membraan aangebrachte elektrode kan een opgedampte geleiderlaag van bij voorbeeld aluminium zijn. Het is echter ook mogelijk een elektrode in de vorm van een hoogohmige laag op het membraan aan te 20 brengen, waardoor minder vervorming ontstaat dan in het geval van een laagohmige laag, zie daarvoor het Duitse octrooischrift 1.088.546.

Voor een hoge gevoeligheid van de luidspreker dienen het membraan en de vaste elektrode(s) op een geringe afstand van elkaar te worden opgesteld. Om toch een voldoend grote laagfrekwente akoestische 25 afstraling van de luidspreker te realiseren dient het oppervlak van het membraan dan groot te zijn. Bij gebruikmaking van een groot stralend oppervlak voor de luidspreker ontstaat weer het probleem van een bundeling van de afgestraalde akoestische golven bij hogere frekwenties.

Een oplossing hiervoor is om de afmetingen van het 30 effektief stralende oppervlak bij toenemende frekwenties te laten verkleinen. Deze oplossing is op zich bekend en toegepast bij een kolom met een aantal boven elkaar geplaatste luidsprekers, zie het Amerikaanse Λ ƒ» Λ „ ^ 2¾ 8 0 i P *» PHN 11.802 2 octrooischrift 4.233.472 (PHN 8822).

De uitvinding beoogt nu een inrichting met een elektrostatische omzettereenheid te verschaffen die, bij behoud van de voordelen van een hoge akoestische afstraling bij lage frekwenties en 5 een hoge gevoeligheid, toch een grote afstraalhoek realiseert bij hoge frekwenties.

De inrichting volgens de uitvinding heeft daartoe het kenmerk, dat de membranen van de N elektrostatische omzetters een deel zijn van een voor alle omzetters gemeenschappelijk membraan, de 10 versterkereenheid N deelversterkers bevat, dat de ingangsklem via een eerste deelversterker is gekoppeld met een ingang van de eerste elektrostatische omzetter, de ingangsklem via een serieschakeling van een i-de laagdoorlaatfilter en een (i+1)-de deelversterker (in deze volgorde), welke (i+1)-de deelversterker bovendien is teruggekoppeld, is 15 gekoppeld met een ingang van de (i+1)-de elektrostatische omzetter, waarbij i loopt van 1 tot en met N-1, en dat voor het geval N>2, een laagdoorlaatfilter met een hoger rangnummer i een lagere afsnijfrekwentie bezit. De uitvinding is gebaseerd op het volgende inzicht.

20 Men zou voor het oplossen van het afstralingsprobleem gebruik kunnen maken van een mechanische inklemming voor delen van het membraan, zodat men in feite een aantal afzonderlijke luidsprekers realiseert. Het nadeel hierbij is dat bij lage frekwenties de gemiddelde uitwijking van het totale gemeenschappelijke membraanoppervlak kleiner 25 is dan in het geval de inklemming niet aanwezig was. De laagfrekwente afstraling is dus in feite omlaag gegaan.

Door nu gebruik te maken van teruggekoppelde versterkers is het mogelijk van een mechanische inklemming af te zien. Er wordt een elektrische inklemming gerealiseerd die als volgt werkt, 30 Indien de frekwentie van het ingangssignaal lager is dan de afsnijfrekwentie fo van een zeker laagdoorlaatfilter dan ontvangt de bijbehorende deelversterker een signaal en wordt de bijbehorende luidspreker aangedreven. Voor frekwenties liggend boven fo ontvangt de bijbehorende deelversterker geen signaal, ofwel een signaal gelijk aan 35 nul. Ten gevolge van het feit dat de eerste deelversterker en eventueel andere deelversterkers waarvan de bijbehorende laagdoorlaatfliters een afsnijfrekwentie hebben die hoger ligt dan fo zal het membraan, en dus 0 0 %i \ / / d PHN 11.802 3 ook het deelmembraan behorend bij de bewuste luidspreker toch aangedreven worden en (willen) gaan uitwijken. Via de terugkoppeling zal de bewuste versterker proberen het deelmembraan een uitwijking gelijk aan nul te doen geven. Wij hebben dus eigenlijk een zelfregelende 5 elektrische inklemming van een deelmeabraan gerealiseerd.

De maatregel kan natuurlijk bij inrichtingen met omzetters van het eerste type, doch ook bij inrichtingen met omzetters van het tweede type worden toegepast. In dit laatste geval zijn de omzetters elk voorzien van de eerdergenoemde ingang en een tweede 10 ingang, en is de inrichting gekenmerkt doordat de ingangsklem via een (N-H)-de deelversterker is gekoppeld met de tweede ingang van de eerste elektrostatische omzetter, waarbij de versterkingsfaktor in de keten van de ingangsklem naar de eerste ingang van de eerste omzetter qua magnitude gelijk is aan de versterkingsfaktor in de keten van de 15 ingangsklem naar de tweede ingang van de eerste omzetter, doch met een tegengesteld teken, dat de ingangsklem via een serieschakeling van een (N-1+j)-de laagdoorlaatfilter en een (N+1+j)-de deelversterker (in deze volgorde), welke (N+1+j)-de deelversterker bovendien is teruggekoppeld, is gekoppeld met de tweede ingang van'de (j+1)-de elektrostatische 20 omzetter, waarbij de versterkingsfaktor in de keten van de ingangsklem naar de eerste ingang van de (j+t)-de omzetter qua amplitude gelijk is aan de versterkingsfaktor van de ingangsklem naar de tweede ingang van de (j+1)-de omzetter, doch met een tegengesteld teken, en waarbij j loopt van 1 tot en met N-1.

25 Het voordeel van de maatregel volgens de uitvinding ligt dus in het feit dat de vereiste inklemming van het membraan bij overgang naar een kleiner stralend oppervlak wordt bereikt zonder mechanisch kontakt met het membraan te maken, waardoor het laagfrekwent uitgestraalde vermogen niet beïnvloed.

30 De inrichting met de omzetters van het type 2 kan verder zijn gekenmerkt doordat daartoe in elk van de ketens van de ingangsklem naar de tweede ingangen van de omzetters een inverterend element is opgenomen. De inverterende elementen kunnen vóór de (N+1)-de tot en met de 2N-de deelversterker geschakeld zijn. Dit heeft, vooral in het 35 geval dat de deelversterkers hoogspanningsversterkers zijn, het voordeel dat de inverterende elementen bij een lage spanning kunnen werken en daardoor eenvoudiger uitgevoerd kunnen worden.

86017/2

*· -V

PHN 11.802 4

Bovendien is het voordeel van het gebruik van hoogspanningsversterkers dat de elektrische stromen die van deze versterkers gevraagd worden voor het aansturen van de omzetters, veel kleiner kunnen zijn dan in het geval de omzetters zouden zijn 5 aangestuurd door laagspanningsversterkers (gevolg door een transformator met een zekere wikkelverhouding). Bij het gebruik van hoogspanningsversterkers kan men daardoor veel minder last hebben van dissipatieproblemen.

De inrichting voorzien van omzetters van het type 2 kan 10 ook zijn gekenmerkt, doordat de (N+1)-de deelversterker de eerste deelversterker is, de uitgang van de eerste deelversterker via het inverterende element is gekoppeld met de tweede ingang van de eerste omzetter, dat de (N+1+j)-de deelversterker de (1+j)-de deelversterker is en de uitgang van de (1+j)-de deelversterker via het inverterende 15 element is gekoppeld met de tweede ingang van de (1+j)-de omzetter. In dit geval heeft men slechts N deelversterkers nodig voor het aansturen van de N omzetters van het push-pull type.

De uitvinding zal aan de hand van een aantal uitvoeringsvoorbeelden in de hierna volgende figuurbeschrijving nader 20 worden uiteengezet. Hierin toont figuur 1 een eerste, en figuur 2 een tweede uitvoeringsvoorbeeld van de inrichting volgens de uitvinding, figuur 3 de elektrische - en elektrodekonfiguratie van 25 het uitvoeringsvoorbeeld van figuur 2, en figuur 4 een nadere uitwerking van een hoogspanningsversterker te gebruiken in de inrichting.

Figuur 1 toont een eerste uitvoeringsvoorbeeld van de inrichting, met een ingangsklem 1, voor het ontvangen van het 30 elektrische signaal, en met een elektrostatische omzettereenheid bevattende (N—)2 elektrostatische omzetters. De ene elektrostatische omzetter 2, is van het push-pull type, met een membraan 3, bij voorbeeld in de vorm van een folie met een daarop aangebrachte eerste elektrode, en met twee vaste elektrodes 4 en 5, elk opgesteld aan een zijde van het 35 membraan 3. De vaste elektrodes 4 en 5 zijn elektrisch gekoppeld met een eerste respektievelijk tweede ingang 6 respektievelijk 7. Evenzo is de tweede omzetter 3 van het push-pull type met een membraan 8, bij 8601772 *£ -- PHN 11.802 5 voorbeeld in de vorm van een folie aet een daarop aangebrachte eerste elektrode, en aet twee vaste elektrodes 9 en 10, elk aan een zijde van het aeabraan 8. De elektrodes 9 en 10 zijn elektrisch gekoppeld aet ingangen 11 respektievelijk 12.

5 De ingangsklea 1 is via een eerste deelversterker 13 gekoppeld aet de ingang 6 van de eerste oazetter 2. De ingangsklea 1 is verder via een eerste laagdoorlaatfilter 14 en een tweede deelversterker 15 (in deze volgorde) gekoppeld aet de ingang 11 van de tweede oazetter 3. De ingangsklea 1 is bovendien via een serieschakeling van een 10 inverterend eleaent 16 en een derde deelversterker 17 gekoppeld aet de ingang 7 van de eerste oazetter, en via het laagdoorlaatfilter 14, en een vierde deelversterker 18 (in deze volgorde) en via een inverterend eleaent 19 gekoppeld aet de ingang 12 van de tweede oazetter 3. De deelversterkers 15 en 18 zijn teruggekoppelde versterkers die dezelfde 15 versterkingsfaktor bezitten. De deelversterker 15 is voor de duidelijkheid verder uitgewerkt en toont de terugkoppeling via de iapedanties Rg en R^.

De deelversterkers 13 en 17 kunnen ook teruggekoppelde t versterkers zijn en hebben gelijke versterkingsfaktoren. De aeabranen 3 20 en 8 naken deel uit van een voor beide oazetters gemeenschappelijk aeabraan, waarbij de op het gemeenschappelijke aeabraan aangebrachte eerste elektrodes van de beide oazetters elektrisch zijn doorverbonden en zijn gekoppeld aet een punt van konstante potentiaal 20. Dit punt is via een weerstand 21 en een gelijkspanningsbron Vo, die zorgt voor het 25 opladen van de elektrode op het aeabraan, gekoppeld naar aarde. De vaste elektroden 4, 5 en 9, 10 zijn voorzien van perforaties die het aogelijk aaken de akoestische golven die door het membraan 3, 8, ten gevolge van een elektrisch signaal aangeboden aan de klemmen 6, 7 en 11, 12 worden afgestraald, door te laten.

30 Het is, zoals hiervoor vermeld, essentieel dat het laagdoorlaatfilter 14 is geschakeld vóór de teruggekoppelde versterkers 15 en 18. De werking van de inrichting is als volgt.

Een elektrisch signaal met een frekwentie liggend onder de afsnijfrekwentie fo van het laagdoorlaatfilter 14, dat wordt 35 aangeboden aan de ingangsklem 1, wordt door deelversterkers 13, 17, 15 en 18 versterkt en aangeboden aan de respektievelijke ingangen 6, 7, 11 en 12. De membranen 3 en 8 komen dus beide in trilling, hetgeen betekent 8601772 .a* PHN 11.802 6 dat voor deze (lage) frekwentie het volledige gemeenschappelijke membraan aan de akoestische afstraling bijdraagt.

Een elektrisch signaal met een frekwentie hoger dan fo zal alleen aan de deelversterkers 13 en 17 worden aangeboden. Dat 5 betekent dat het membraan 3 in trilling komt. Het in trilling gebrachte membraan 3 zal natuurlijk het membraan 8 aanstoten, zodat dit deel van het gemeenschappelijke membraan ook in trilling komt. Dit realiseert een elektrisch signaal op de elektrodes 9 en 10 die door de teruggekoppelde versterkers 15 en 18, die aan hun ingang 21 respektievelijk 22 een 10 signaal gelijk aan nul aangeboden krijgen, worden onderdrukt. De versterkers 15 en 18 zorgen er dus voor dat de spanning op de elektrodes 9 respektievelijk 10 toch weer (min of meer) gelijk aan nul zijn. Dit heeft dus een demping van de trillingen van het membraan 8 tot gevolg, die ervoor zorgt dat de gemiddelde uitwijking van het deel 8 van het 15 gemeenschappelijke membraan (min of meer) gelijk aan nul is. Hierdoor is dus een elektrische inklemming van het membraan 8 gerealiseerd.

De inverterende elementen 16 en 19 kunnen eventueel na de deelversterkers 17 respektievelijk 18 geschakeld zijn. In dat geval zou men de uitgangen 6 en 11 van de deelversterkers 13 en 15 via de 20 inverterende elementen 16 respektievelijk 19 rechtstreeks kunnen koppelen met de ingangen 7 respektievelijk 12. Dit betekent dat men twee deelversterkers, te weten de deelversterkers 17 en 18, kan uitsparen.

In het geval dat de deelversterkers, zoals de deelversterkers 17 en 18 hoogspanningsversterkers zijn, verdient het 25 echter aanbeveling de inverterende elementen 16 en 19 vóór de deelversterkers 17 respektievelijk 18 te plaatsen. De inverterende elementen 16 en 19 hoeven dan namelijk laagspanningssignalen te verwerken, zodat zij eenvoudiger kunnen worden uitgevoerd, dan in het geval zij achter de deelversterkers 17 respektievelijk 18 zouden zijn 30 geplaatst en hoogspanningssignalen zouden moeten verwerken.

De aansturing van het membraan 3,8 in het uitvoeringsvoorbeeld van figuur 1 kan men ook op een wijze realiseren zoals aangegeven in figuur 1 van het Duitse octrooischrift DE-PS 1.088.546.

35 Het uitvoeringsvoorbeeld van figuur 1 zou men ook kunnen voorzien van omzetters van het type 1 (dat wil zeggen omzetters in de enkelzijdige uitvoering). In dat geval vervallen de elektrodes 5 en 10, 8601772 ΡΗΝ η.802 7

de versterkers 17 en 18 en de inverterende elementen 16 en 19. I

Figuren 2 en 3 tonen een tweede uitvoeringsvoorbeeld. I

Figuur 2 toont een aanzicht van een gedeeltelijk opengebroken oazettereenheid en figuur 3 toont gedeeltelijk de versterkereenheid, en 5 wel dat deel dat nodig is voor het aansturen van de vaste elektrodes van de oazetters die zich aan één zijde van het voor de omzetter gemeenschappelijke membraan bevinden.

Figuur 2 toont de oazettereenheid bevattende een voor alle oazetters gemeenschappelijk aeabraan 30, in de vorm van een folie 10 aet daarop aangebracht een eerste elektrode, die eveneens voor alle oazetters geaeenschappelijk is. Aan beide zijden van het aeabraan zijn vaste elektrodes 31 en 32 opgesteld. De vaste elektrodes zijn onderverdeeld in elektrisch ten opzichte van elkaar geïsoleerde deelelektrodes. Voor de elektrode 32 is dit zichtbaar genaakt. De 15 elektrode 32 is opgebouwd uit de driehoekige deelelektrodes 32.6 (twee aaal) en 32.1. Verder bevat de elektrode 32 de trapeziuavornige deelelektrodes 32.2 tot en aet 32.5. De elektrode 31 is op dezelfde wijze onderverdeeld. Beide elektrodes 31 en 32 zijn voorzien van perforaties. Het aeabraan 30 is ingekiemd door aiddel van de inklemrand 20 33.

Figuur 3 toont het elektrische schema voor het aansturen van de deelelektrodes 32.1 tot en aet 32.6. De ingangsklem 35 is via de deelversterker A^, die eventueel teruggekoppeld is, gekoppeld net de deelelektrode 32.1. De ingangsklem 35 is via het eerste 25 laagdoorlaatfilter aet afsnijfrekwentie f1 en de deelversterker A2 (in deze volgorde), welke deelversterker A2 bovendien is teruggekoppeld, gekoppeld aet de deelelektrode 32.2. De uitgang van het laagdoorlaatfilter is via een tweede laagdoorlaatfilter L2 met afsnijfrekwentie f2 en een derde deelversterker A3 (in deze 30 volgorde), welke deelversterker A3 bovendien is teruggekoppeld, gekoppeld aet de deelelektrode 32.3. De afsnijfrekwentie f2 ligt lager dan de afsnijfrekwentie ff.

Op dezelfde wijze is de ingangsklem 35 via een laagdoorlaatfilter L aet een hoger rangnummer i en een teruggekoppelde 35 deelversterker A met een hoger rangnummer i+1, in deze volgorde, gekoppeld met een deelelektrode, met hoger rangnummer 32.i, waarbij de afsnijfrekwentie f^ van een laagdoorlaatfilter met hoger rangnummer i 8601772 PHN 11.802 8 j lager ligt.

De aansturing van de deelelektrodes op de vaste elektrode 31 vindt plaats op de Banier zoals reeds in figuur 1 is uiteengezet, gebruik nakend van inverterende elementen. De werking van de inrichting 5 is als volgt.

Elektrische signalen met frekwenties lager dan f$ worden aan alle omzetters (deelelektrodes) toegevoerd. Het gehele membraan 30 zal dus uitwijken. Het is duidelijk dat bij toenemende frekwentie van het ingangssignaal omzetters (deelelektrodes) met steeds 10 lager wordende rangnummers worden uitgeschakeld of verzwakt. Bij een frekwentie van het ingangssignaal liggend boven f1 straalt alleen de bovenste sektie 32.1 nog maar af.

De opstelling van de inrichting zoals in figuren 2 en 3 aangegeven, is dus zodanig dat de hogere frekwenties aan de bovenzijde 15 van de omzetter worden afgestraald, waarmee de voordelen van een traditioneel meerwegsysteem (met tweeter boven in de box) worden gehandhaafd.

Figuur 4 toont een hoogspanningsversterker die gebruikt zou kunnen worden als deelversterker in de uitvoeringsvoorbeelden van 20 figuur 1 of figuren 2, 3. De getoonde hoogspanningsversterker is op zich bekend en staat onder andere beschreven in de gepubliceerde Europese octrooiaanvrage nr. 180.275 (PHN 11.174), eveneens op naam van aanvraagster, zie in het bijzonder figuur 13 van de aanvrage.

De getoonde versterker zou dus gebruikt kunnen worden als 25 de deelversterker 15 van figuur 1. De ingang 21 van de deelversterker is gekoppeld met de niet-inverterende ingang (+) van een verschilversterker 40, waarvan de uitgang is gekoppeld met de beide uiteinden van een serieschakeling van 2p (p2D lichtemitterende diodes. Figuur 4 toont een serieschakeling van twee lichtemitterende diodes 41.1 en 41.2. De 30 middenaftakking 42 is gekoppeld met een punt van konstante potentiaal (aarde). Elk van de 2p lichtemitterende diodes werkt optisch samen met een bijbehorend lichtgevoelig halfgeleiderelement uit een serieschakeling van 2p van deze halfgeleiderelementen. De figuur toont weer twee halfgeleiderelementen 43.1 en 43.2. De serieschakeling van de 35 lichtgevoelige halfgeleiderelementen is gekoppeld met een tweede punt 44 van konstante potentiaal (een positieve hoogspanning in de orde van grootte van 1 of meer kV, afhankelijk van de sperspanning die de 8601772 PHN 11.802 9 lichtgevoelige halfgeleiderelementen kunnen verdragen, en een derde punt 45 van konstante potentiaal (een negatieve hoogspanning in de orde van grootte van 1 of leer kV).

De aiddenaftakking is gekoppeld iet de uitgang 11 van de 5 deelversterker en is verder via een serieschakeling van de iipedanties Rg en Rl gekoppeld naar het eerste punt van konstante potentiaal (aarde). Het verbindingspunt 47 tussen de impedanties Rg en is gekoppeld iet de inverterende ingang (-) van de verschilversterker. Het voordeel van deze versterkerschakeling is dat er een scheiding is tussen 10 de hoogspanningsvoeding en de sturende eenheid (zijnde de verschilversterker 40). Dit betekent dat net laagspanningsstuursignalen een hoogspanning gestuurd kan worden.

Het zij veraeld dat diverse modifikaties van de getoonde uitvoeringsvoorbeelden mogelijk zijn zonder dat wordt afgeweken van 15 datgene dat valt onder de scope van de uitvinding, zoals gedefinieerd in de conclusies.

8601772

Claims (8)

1. Inrichting voor het omzetten van een elektrisch signaal in een akoestisch signaal, voorzien van een ingangsklea voor het ontvangen van het elektrische signaal, een versterkereenheid met een ingang gekoppeld met de ingangsklem en een uitgang, en een 5 elektrostatische omzettereenheid gekoppeld met de uitgang van de versterkereenheid, waarbij de elektrostatische omzettereenheid N elektrostatische omzetters bevat, en N groter dan of gelijk is aan 2, et het kenmerk, dat de membranen van de N elektrostatische omzetters een deel zijn van een voor alle omzetters gemeenschappelijk membraan, 10 de versterkereenheid N deelversterkers bevat, dat de ingangsklem via een eerste deelversterker is gekoppeld met een ingang van de eerste elektrostatische omzetter, de ingangsklem via een serieschakeling van een i-de laagdoorlaatfilter en een (i+1)-de deelversterker (in deze volgorde), welke (i+1)-de deelversterker bovendien is teruggekoppeld, is 15 gekoppeld met een ingang van de (i+1)-de elektrostatische omzetter, waarbij i loopt van 1 tot en met N-1, en dat voor het geval N>2, een laagdoorlaatfilter met een hoger rangnummer i een lagere afsnijfrekwentie bezit.

2. Inrichting volgens conclusie 1, waarbij de 20 elektrostatische omzetters van het push-pull type zijn, elk voorzien van de eerdergenoemde ingang en een tweede ingang, met het kenmerk, dat de ingangsklem via een (N+1)-de deelversterker is gekoppeld met de tweede ingang van de eerste elektrostatische omzetter, waarbij de versterkingsfaktor in de keten van de ingangsklem naar de eerste ingang 25 van de eerste omzetter qua magnitude gelijk is aan de versterkingsfaktor in de keten van de ingangsklem naar de tweede ingang van de eerste omzetter, doch met een tegengesteld teken, dat de ingangsklem via een serieschakeling van een (N-1+j)-de laagdoorlaatfilter en een (N+1+j)-de deelversterker (in deze volgorde), welke (N+1+j)-de deelversterker 30 bovendien is teruggekoppeld, is gekoppeld met de tweede ingang van de (j+1)-de elektrostatische omzetter, waarbij de versterkingsfaktor in de keten van de ingangsklem naar de eerste ingang van de (j+1)-de omzetter qua amplitude gelijk is aan de versterkingsfaktor van de ingangsklem naar de tweede ingang van de (j+1)-de omzetter, doch met een 35 tegengesteld teken, en waarbij j loopt van 1 tot en met N-1.

3. Inrichting volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat daartoe in elk van de ketens van de ingangsklem naar de tweede ingangen 8601772 PHN 11.802 11 van de omzetters een inverterend element is opgenomen.

4. Inrichting volgens conclusie 3, net het kenmerk, dat de inverterende elenenten vóór de (N+1)-de tot en iet 2N-de deelversterker geschakeld zijn.

5. Inrichting volgens conclusie 2, iet het kenmerk, dat de (N+1)-de deelversterker de eerste deelversterker is, de uitgang van de eerste deelversterker via het inverterende element is gekoppeld met de tweede ingang van de eerste omzetter, dat de (N+1+j)-de deelversterker de (1+j)-de deelversterker is en de uitgang van de (1+j)-de 10 deelversterker via het inverterende element is gekoppeld met de tweede ingang van de (1+j)-de omzetter.

6. Inrichting volgens conclusie 1, 2, 3 of 4, met het kenmerk, dat de deelversterkers hoogspanningsversterkexs zijn.

7. Inrichting volgens één der voorgaande conclusies, met 15 het kenmerk, dat de omzetters elk bevatten een eerste elektrode aangebracht op het membraan en een tweede elektrode die vast is opgesteld, dat de eerste elektrodes van alle omzetters een deel zijn van een voor alle omzetters gemeenschappelijke elektrode, aangebracht op het gemeenschappelijke membraan, en daartoe onderling elektrisch zijn 20 gekoppeld, en dat de eerstgenoemde ingangen van de omzetters elektrisch zijn gekoppeld met de tweede elektrodes van de respektievelijke omzetters.

8. Inrichting volgens conclusie 7, voor zover afhankelijk van conclusie 2, met het kenmerk, dat de omzetters elk een derde 25 elektrode bevatten die vast is opgesteld aan de van de tweede elektrode afgekeerde zijde van het membraan, en dat de tweede ingangen van de omzetters elektrisch zijn gekoppeld met de derde elektrodes van de respektievelijke omzetters. 8601772