NL8601128A

NL8601128A - Polymeermengsel met polyfenyleenether en versterkende vezels.

Info

Publication number: NL8601128A
Application number: NL8601128A
Authority: NL
Original assignee: Gen Electric
Priority date: 1986-05-02
Filing date: 1986-05-02
Publication date: 1987-12-01
Also published as: JPS63352A; EP0243991A1; US4749737A; EP0243991B1; DE3766874D1

Description

* 8-CB-10.029 -1-

General Electric Company te Schenectady, New York, Verenigde Staten van Amerika.

Aanvraagster noemt als uitvinder: Roelof van der Meer.

Polymeermengsel met polyfenyleenether en versterkende vezels.

De uitvinding heeft betrekking op een polymeermengsel, dat een polyfenyleenether, eventueel een vinylaromatisch polymeer en versterkende vezels bevat.

5 Polymeermengsels, die een polyfenyleenether, een styreenhars en glasvezels bevatten, zijn bekend uit DE-A-2364901. Er worden glasvezels toegepast met een lengte van 3.2 tot 25.4 mm, bij voorkeur van minder dan 6.35 mm.

10

Polymeermengsels, die bereid zijn met glasvezels van de hierboven aangegeven lengte, bezitten het nadeel dat zij een vrij sterke anisotropie vertonen.

15 Uit US-A-3,960,985 zijn polymeermengsels bekend, die een polyfenyleenether, een alkenyl aromatisch hars en een organopolysiloxaanverbinding met Si-H bindingen bevat. Deze bekende polymeermengsels kunnen glasvezels bevatten, bij voorkeur "sized" 20 glasvezels. De lengte van de eventueel toe te passen glasvezels ligt tussen 0.000,005 en 0.125 inch. Volgens US-A-3,960,985 bevatten de daarin beschreven polymeermengsels een organopolysiloxaanverbinding om de thermische stabiliteit van de mengsels te verbeteren.

25

In EP-A-0053825 zijn polymeermengsels beschreven, die een aromatisch carbonaat polymeer of copoly-meer, een "sizing-free" i.e. "pristine" versterkende 3601128 i * » 8-CB-10.029 -2- vezels en een waterstofsiloxaanverbinding bevatten. Als versterkende vezels kunnen korte, "pristine", vezels worden toegepast. De beschreven polymeermengsels kunnen volgens alle bekende methoden worden bereid, bijvoor-5 beeld door extrusie. Door toevoeging van de waterstof-siloxaanverbinding wordt een betere «slagsterkte verkregen.

Het polymeermengsels volgens de uitvinding 10 heeft het kenmerk, dat het polymeermengsel per 100 gewichtsdelen polymere bestanddelen 5-50 gewichtsdelen korte, "pristine", versterkende vezels en 0.05-10 gewichtsdelen van een waterstofsiloxaanverbinding met eenheden met formule 15 - . Γ *“

R R

l I

— Si-0--Si C - I * Η n R m 20 waarin R een waterstofatoom, een C^-C^q alkylgroep, een fenylgroep of een mengsel daarvan voorstelt en waarin de som van n plus m ten minste gelijk aan vier is en n niet gelijk is aan nul, bevat.

25 Het polymeermengsel volgens de uitvinding is bij voorkeur zo samengesteld, dat het 20-40 gewichtsdelen van een polyfenyleenether, 30-70 gewichtsdelen van een met rubber gemodificeerde polystyreen, 10-30 gewichtsdelen korte, "pristine", versterkende vezels en 30 0.05-1.0 gewichtsdelen van een waterstofsiloxaanver binding bevat.

De polymeermengsels volgens de uitvinding zijn dankzij de toepassing van korte versterkende vezels in 35 veel mindere mate anisotroop dan de bekende polymeermengsels, die een polyfenyleenether en lange versterkende vezels bevatten.

8031128 JC· i 8-CB-10.029 -3-

De aanwezigheid van een waterstofsiloxaanver-binding draagt bij tot het verkrijgen van polymeer-mengsels met een verbeterde slagsterkte. Geheel onverwachts is gebleken dat deze verbetering van de slag-5 sterkte alleen wordt verkregen wanneer bij de bereiding van de polymeermengsels volgens de♦uitvinding speciale werkwijzen worden toegepast. Deze speciale werkwijzen wijken af van de algemeen gangbare werkwijzen waarbij alle bestanddelen gelijktijdig in een extrusiemachine 10 worden gevoerd en daarin worden gemengd.

De uitvinding voorziet tevens in twee werkwijzen voor het bereiden van de polymeermengsels volgens de uitvinding.

15

Bij een eerste werkwijze volgens de uitvinding worden de afzonderlijke bestanddelen in een extrusiemachine vermengd, waarbij echter de toegepaste polyfe-nyleenether en eventueel gewenste overige standdelen 20 wordt vóórgeëxtrudeerd alvorens de polyfenyleenether in kontakt wordt gebracht met de waterstofsiloxaanverbinding. Deze werkwijze kan in één extrusiestap worden uitgevoerd, waarbij de bestanddelen op verschillende plaatsen in de extrusiemachine worden toegevoerd. Men 25 kan bijvoorbeeld de polyfenyleenether aan de hals van de extrusiemachine toevoeren en de glasvezels samen met de waterstofsiloxaanverbinding ongeveer halverwege tussen de hals en de uittreedopening van de extrusiemachine toevoeren.

30

Bij een tweede werkwijze volgens de uitvinding worden de bestanddelen in een extrusiemachine vermengd, waarbij de versterkende vezels eerst bij verhoogde temperatuur met de waterstofsiloxaan worden behandeld, 35 waarna de zo behandelde vezels met de polyfenyleenether en de eventueel aanwezige overige bestanddelen in de extrusiemachine worden vermengd.

8601128 4 » 8-CB-10.029 -4-

Zoals hieronder in de vergelijkende voorbeelden nog zal worden aangetoond, krijgt men door toepassing van een van de hierboven aangegeven werkwijzen een betere slagsterkte dan wanneer een gebruike-5 lijke werkwijze wordt toegepast waarbij alle bestanddelen gelijktijdig in een extrusiemachine worden vermengd. De oorzaak hiervan is niet geheel duidelijk. Verondersteld wordt dat een niet voorgeëxtrudeerde polyfenyleenether met de waterstofsiloxaanverbinding 10 een wisselwerking kan aangaan. Bij een dergelij.ke wisselwerking wordt de polyfenyleenether wellicht in een voor de slagsterkte ongunstige zin beïnvloed. Voor zover bekend treden dergelijke problemen niet op bij polymeermengsels, die geen polyfenyleenether bevatten, 15 bijvoorbeeld polymeermengsels volgens EP-A-0053825.

Het polymeermengsel volgens de uitvinding bevat in elk geval één of meer bestanddelen gekozen uit de volgende groepen: 20 A. polyfenyleenethers en B. korte, "pristine", versterkende vezels en C. waterstofpolysiloxaanverbindingen.

Daarenboven kan het polymeermengsel volgens de uitvinding één of meer bestanddelen gekozen uit een of 25 meer van de volgende groepen bevatten: D. vinylaromatische polymeren en/of E. gebruikelijke additieven voor polymeermengsels, die een polyfenyleenether bevatten.

30 A. Polyfenyleenethers.

Polyfenyleenethers (ook bekend als polyfeny-leen oxiden) zoals toegepast bij de uitvinding zijn een groep van op zich bekende polymeren. Zij worden op ruime schaal toegepast in de industrie, in het bij-35 zonder als technische kunststoffen m toepassingen waar 8601128 * t 8-CB-10.029 -5- taaiheid en warmtebestandheid vereist is. Sinds hun ontdekking zijn er talloze variaties en modificaties gevonden, die allemaal geschikt zijn voor toepassing bij de huidige uitvinding, inclusief maar niet beperkt 5 tot de hieronder beschrevenen.

Polyfenyleenethers bevatten een aantal eenheden met de formule: 10 Qo _ Qi .

m -<oV

Q2^ ^ Qi 15 In ieder van deze eenheden, onafhankelijk van elkaar, is iedere een halogeen, een primaire of secundaire lagere alkyl (i.e. alkyl met niet meer dan zeven koolstofatomen), fenyl, haloalkyl, aminoalkyl, hydrocarbonoxy of halohydrocarbonoxy waarbij ten minste 20 twee koolstofatomen de halogeen en zuurstofatomen scheiden; en iedere Q2 is onafhankelijk waterstof, halogeen, primair of secundair lager alkyl, fenyl, haloalkyl, hydrocarbonoxy of halohydrocarbonoxy zoals aangegeven voor . Voorbeelden van geschikte primaire 25 lagere alkylgroepen zijn methyl, ethyl, n-propyl, n-butyl, isobutyl, n-amyl, isoamyl, 2-methylbutyl, n-hexyl, 2,3-dimethylbutyl, 2-,3- of 4-methylpentyl en de corresponderende heptylgroepen. Voorbeelden van secundaire lagere alkylgroepen zijn isopropyl, sec-butyl en 30 3-pentyl. Bij voorkeur zijn eventueel aanwezige alkyl-radicalen recht in plaats van vertakt. Dikwijls is iedere een alkyl of fenyl, in het bijzonder een C^_4 alkyl en is iedere Q2 een waterstof. Geschikte polyfenyleenethers zijn beschreven in een groot aantal 35 octrooien.

8601128 8-CB-10.029 -6-

Homopolymere en copolymere polyfenyleenethers zijn beide geschikt. Geschikte homopolymeren zijn bijvoorbeeld die met 2,6-dimethyl-l,4-fenyleenether eenheden. Onder geschikte copolymeren vallen random 5 copolymeren, die dergelijke eenheden bevatten in combinatie met (bijvoorbeeld) 2,3,6-trimethyl-l,4-fenyleen ether eenheden. Vele geschikte random copolymeren en homopolymeren zijn beschreven in de octrooiliteratuur.

10 Ook geschikt zijn polyfenyleenethers, die eenheden bevatten die de eigenschappen zoals het mole-cuulgewicht, de smeltviscositeit en/of de slagsterkte veranderen. Zulke polymeren zijn in de octrooilitera-tuur beschreven en kunnen bereid worden door op de 15 polyfenyleenether op bekende wijze vinyl monomeren zoals acrylonitril en vinylaromatische verbindingen (bijvoorbeeld styreen) of polymeren zoals polystyrenen en elastomeren te enten. Het produkt bevat gewoonlijk zowel geënte alsook niet-geënte eenheden. Verdere 20 geschikte polymeren zijn de gekoppelde polyfenyleenethers waarbij het koppelingsmiddel op bekende wijze tot reaktie wordt gebracht met de hydroxy groepen van twee polyfenyleenether ketens onder vorming van een polymeer met. hoger molecuulgewicht, dat het reaktie-25 produkt van de hydroxy groepen en het koppelingsmiddel bevat. Voorbeelden van geschikte koppelingsmiddelen zijn polycarbonaten met laag molecuulgewicht, chinon-verbindingen, heterocyclische verbindingen en formal-verbindingen.

30

Polyfenyleenethers bezitten gewoonlijk een getal gemiddeld molecuulgewicht gelegen tussen ongeveer 3.000 en 40.000 en een gewicht gemiddeld molecuulgewicht gelegen tussen ongeveer 20.000 en 60.000, als 35 bepaald door middel van gel permeatie chromatografie.

8-30112 8 8-CB-10.029 -7-

De intrinsieke viscositeit ligt meestal tussen ongeveer 35 en 70 ml/g, gemeten in chloroform bij 25°C.

Polyfenyleenethers met een lagere intrinsieke 5 viscositeit bijvoorbeeld van ongeveer 15-35 ml/g kunnen eveneens worden toegepast.

Polyfenyleenethers worden gewoonlijk bereid door de oxidatieve koppeling van ten minste een 10 overeenkomstige hydroxyaromatische verbinding.

Bijzonder geschikte en gemakkelijk verkrijgbare hydroxyaromatische verbindingen zijn 2,6-xylenol {waarin iedere Q]_ een methyl is en iedere Q2 een waterstof), waarbij het verkregen polymeer kan worden aangeduid als 15 een poly(2,6-dimethyl-l,4-fenyleen ether) en 2,3,6-tri-methylfenol (waarbij iedere Q]_ en een Q2 methyl is en de andere Q2 waterstof is).

Er is een aantal katalysatorsystemen bekend 20 voor de bereiding van polyfenyleenethers door oxidatieve koppeling. Er gelden geen beperkingen ten aanzien van de keuze van de katalysator en ieder van de bekende katalysatoren kan worden toegepast. Zij bevatten meest ten minste een zwaarmetaalverbinding zoals een koper, 25 mangaan of kobaltverbinding, gewoonlijk in combinatie met verschillende andere materialen.

Een eerste groep bij voorkeur toe te passen katalysatorsystemen bestaat uit die een koperverbinding 30 bevatten. Dergelijke katalysatoren zijn bijvoorbeeld beschreven in de US-A-3,306,874; 3,306,875; 3,914,266 en 4,028,341. Zij bestaan gewoonlijk uit combinaties van een- en tweewaardige koperionen, halogeen (i.e. chloride, bromide of jodide) ionen en ten minste één '' · 35 amine.

8601128 8-CB-10.029 -8-

Katalysatorsystemen, die mangaanverbindingen bevatten, vormen een tweede bij voorkeur toe te passen groep. Zij bestaan gewoonlijk uit alkalische systemen waarin tweewaardig mangaan is gecombineerd met anionen 5 zoals halogenide, alkoxide of fenoxide. Meestal is het mangaan aanwezig in de vorm van een complex met een of meer complex vormende middelen en/of chelateringsmid-delen, zoals dialkylamines, alkanolamines, alkyleen-diamines, o-hydroxyaromatische aldehyden, o-hydroxyazo 10 verbindingen, alpha-hydroxyamines (monomere en polymere), o-hydroxyaryloximes en bèta-diketonen. Ook geschikt zijn de bekende kobalt bevattende katalysator-systemen. Geschikte mangaan en kobalt bevattende kata-lysatorsystemen voor de bereiding van polyfenyleen-15 ethers zijn bekend door hun beschrijving in talrijke octrooien en publikaties.

De polyfenyleenethers bevatten meestal eindgroepen, die afhankelijk zijn van het toegepaste 20 katalysatorsysteem en de toegepaste reaktieomstandig-heden.

B. Korte, "pristine", versterkende vezels.

De aard van de versterkende vezels in het 25 polymeermengsel volgens de uitvinding kan binnen ruime grenzen gevarieerd worden zolang de vezels "kort" en "pristine" zijn. Met "korte" vezels worden vezels bedoeld met een lengte gelegen tussen 0.05 en 5 mm, bij voorkeur met een gemiddelde lengte van minder dan 2.0 30 mm. Met "pristine" worden vezels bedoeld, die geen sizing materialen bevatten. De vezels kunnen van glas zijn bijvoorbeeld E- of C-glas; het kunnen minerale ; vezels zijn zoals steenwol, asbest en dergelijke, koolstofvezels enzovoorts.

^ - 35 8601128 8-CB-10.029 -9- C. Waterstofsiloxaanverbindingen.

Als waterstofsiloxaanverbindingen worden verbindingen toegepast met de formule

5 Γ R R

• t --Si—C--Si-C ,- i i Η n R m

J L

Dit soort verbindingen is beschreven in 10 US-A-3,971,756. De bereiding daarvan is bijvoorbeeld beschreven in US-A-2,445,794; 2,448,756? 2,484,595 en 3,514,424. Bij voorkeur is R in de hierboven weergegeven formule een waterstofatoom of een fenylgroep. Ook is het mogelijk dat een gedeelte van de R's een water-15 stofatoom is en een gedeelte van de R's een fenylgroep. Dit type verbindingen is in de handel verkrijgbaar. Bij voorkeur wordt een poly(methyl waterstof) siloxaan toegepast, dat door General Electric Company U.S.A. onder de aanduiding DF 1040 op de markt wordt gebracht.

20 D. Vinylaromatische polymeren.

Het polymeermengsel volgens de uitvinding kan een of meer vinylaromatische polymeren bevatten. Bij voorkeur toegepaste vinylaromatische polymeren zijn 25 polymeren, die ten minste voor 25 gewichtsprocent zijn opgebouwd uit zich herhalende eenheden afgeleid van een vinylaromatische verbinding met formule: R - C = CH2 30 U)] waarin R een waterstofatoom; een lagere alkyl of halogeen voorstelt; Z een vinyl, halogeen of lagere alkyl 35 voorstelt en p * 0 of een geheel getal van maximaal 5. Als lagere alkylgroep worden alkylgroepen met 1-7 koolstofatomen bedoeld.

8601128 < 8-CB-10.029 -10-

Voorbeelden van de hierboven bedoelde polymeren zijn de homopolymeren zoals homopolystyreen, poly-alpha-methylstyreen en monochloorpolystyreen, gemodificeerde polystyrenen zoals met rubber gemodifi-5 ceerde slagvaste polystyrenen, dat wil zeggen polystyreen, dat gemengd is met of geënt is met natuurlijke of synthetische elastomeren zoals polybutadieen, styreen-butadieen, EPDM rubbers, acrylaatrubbers en dergelijke. Verdere voorbeelden zijn styreen bevattende 10 copolymeren zoals styreen-acrylonitril copolymeren, styreen-butadieen copolymeren, styreen-acrylonitril-alpha alkyl-styreen terpolymeren, styreen-acrylonitril-butadieen copolymeren, copolymeren van ethylvinyl-benzeen, divinylbenzeen. en styreen-male®nezuur 15 anhydride copolymeren. Verder kunnen nog genoemd worden blokcopolymeren van styreen-butadieen of styreen-butadieen- styreen. Deze blokcopolymeren kunnen gedeeltelijk gehydrogeneerd zijn.

20 E. Gebruikelijke additieven voor polymeermengsels, die een polyfenyleenether bevatten._

Het polymeermengsel volgens de uitvinding kan behalve de hierboven genoemde bestanddelen één of meer van de voor polymeermengsels, die een polyfenyleenether · 25 bevatten, gebruikelijke additieven bevatten. Bij wijze van voorbeeld kunnen worden genoemd vlamvertragende middelen zoals fosfaten, stabilisatoren, middelen ter bescherming tegen oxidatie zoals fosfieten, een kleine hoeveelheid polyolefines zoals polyethyleen, kleurstof-30 fen en pigmenten, middelen om de gevoeligheid tegen scheurvorming bij kontakt met organische oplosmiddelen te verbeteren zoals organische sulfonaten.

Werkwijze voor het bereiden van het polymeer-· 35 mengsel volgens de uitvinding.

8601128 ίτ .¾ 8-CB-10.029 -11-

De toepassing van korte, "pristine", versterkende vezels in combinatie met een waterstof-siloxaanverbinding in polycarbonaat bevattende poly-meermengsels is bekend uit EP-A-0053825. Deze bekende 5 polymeermengsels werden volgens "any conventional method..........to formulate.....thermoplastic com positions" bereid.

Wanneer echter de bestanddelen aanwezig in het 10 polymeermengsel volgens de uitvinding gelijktijdig in een extrusiemachine worden gebracht en daarin worden vermengd verkrijgt men een produkt met een zekere slag-sterkte. Onverwachts is gebleken dat bij toepassing van een speciale werkwijze een produkt met een betere slag-15 sterkte kan worden verkregen.

Een van de speciale werkwijzen bestaat daaruit dat de toe te passen hoeveelheid polyfenyleenether eerst - in afwezigheid van de waterstofsiloxaanver-20 binding - in een extrusiemachine wordt voorgeëxtrudeerd bijvoorbeeld bij een temperatuur van 270-350eC. De temperatuur hangt met name daarvan af of bij de preëxtru-sie uitsluitend polyfenyleenether wordt gepreëxtrudeerd of dat ook verdere bestanddelen, zoals een vinylaroma-25 tische verbinding, mee worden gepreëxtrudeerd.

Het preëxtrudaat wordt vervolgens in een tweede preëxtrusiestap met de overige bestanddelen van het polymeermengsel, waaronder in elk geval de water-30 stofsiloxaanverbinding, geëxtrudeerd. De toe te passen extrusietemperatuur bij de tweede extrusiestap hangt af van de samenstelling van het polymeermengsel.

Bij een tweede werkwijze voor het verkrijgen 35 van optimale waarden voor de slagsterkte brengt men de waterstofsiloxaanverbinding eerst gedurende voldoende 8601128 8-CB-10.029 -12- lange tijd met de korte, "pristine", versterkende vezels in kontakt bijvoorbeeld in een menginrichting bij een temperatuur van 280-320°C. Het zo verkregen "mengsel" wordt dan tezamen met de overige bestanddelen 5 van het polymeermengsel (waaronder in ieder geval de polyfenyleenether) in een extrusierftachine vermengd.

Het uiteindelijk extrudaat, dat men met de hierboven verkregen werkwijzen verkrijgt, wordt in 10 stukjes gehakt. De verkregen stukjes (pellets) worden in een spuitgietmachine bij ongeveer 280°C en een maximum schroefsnelheid van 250 omwentelingen per minuut gevormd tot proefstukjes volgens ASTM D 256 voor het bepalen van de Izod notched impact waarde en volgens 15 DIN 53455 voor het bepalen van de rek bij breuk.

Voorbeelden I en II en vergelijkend voorbeeld A.

Bij alle voorbeelden werd als polyfenyleenether een poly(2,6-dimethyl-l,4-fenyleen)ether (PPE) 20 met een intrinsieke viscositeit van 49 ml/g gemeten bij 25eC in chloroform toegepast. Bovendien werd een met rubber gemodificeerd polystyreen (HIPS) met een gel-gehalte van ongeveer 20 gewichtsprocent gebruikt. Als korte, "pristine", versterkende vezels werden in de 25 handel onder de aanduiding EC 10 W bij Gevetex Company verkrijgbare glasvezels toegepast. Deze vezels bezitten een gemiddelde lengte van 0.2 mm. Als waterstof-siloxaanverbinding werd het van General Electric Company verkrijgbare produkt DF 1040 gebruikt.

30

Aan alle polymeermengsels werden bovendien additieven (glijmiddelen, stabilisatoren) toegevoegd in it een hoeveelheid van niet meer dan 3 gewichtsdelen per 100 gewichtsdelen PPE + HIPS + glasvezels.

·' 35 8601128 » 8-CB-10.029 -13-

Bij vergelijkend voorbeeld A werden de HIPS, de glasvezels, de polywaterstofsiloxaanverbinding en een deel van de hulpstoffen voorgeëxtrudeerd in een dubbelschroefsextrusiemachine bij ongeveer 240eC en 5 300 omwentelingen per minuut. Het verkregen preëxtru- daat werd met de PPE en de overige hulpstoffen geëxtrudeerd in eenzelfde dubbelschroefsextrusiemachine bij ongeveer 305°C en een schroefsnelheid van 300 omwentelingen per minuut.

10

Bij voorbeelden I en II werd het PPE tezamen met 10 gewichtsdelen van de HIPS voorgeëxtrudeerd in afwezigheid van de waterstofsiloxaanverbinding (temperatuur 305eC, 250 omwentelingen per minuut).

15

Bij voorbeeld I werd het verkregen preëxtru-daat tezamen met de rest van de HIPS, de glasvezels, de waterstofsiloxaanverbinding en de additieven bij 280°C en 250 omwentelingen per minuut geëxtrudeerd.

20

Bij voorbeeld II werd een tweede preëxtrudaat bereid uit het restant van de toe te passen hoeveelheid HIPS, de glasvezels, de waterstofsiloxaanverbinding en de additieven. Het eerste preëxtrudaat met PPE en het 25 tweede preëxtrudaat werden vervolgens bij 280“C en 250 omwentelingen per minuut geëxtrudeerd.

De samenstelling van de gevormde polymeer-mengsels berekend uitgaande van de toegepaste hoeveel- 30 heden is aangegeven in de hieronder volgende tabel. In de tabel zijn verder de Izod notched impact waarde en de rek bij breuk van de proefstukken vervaardigd uit de gevormde polymeermengsels aangegeven.

3o01128 35 > 8-Cb-10.029 -14-

Tabel

Voorbeeld I II A

5 Samenstelling (gewichtsdelen) * PPE 30 30 30 HIPS 50 50 50 10 Glasvezels 20 20 21.4 DF 1040 0.4 0.3 0.4

Hulpstoffen 0.2 0.2 2.5

Eigenschappen 15 '

Izod unnotched impact (j/m) 575 495 300

Izod notched impact (J/m) 65 65 55

Rek bij breuk (%) 15 16 6.5 20 Uit een vergelijking tussen voorbeeld A met voorbeelden I en II kan men zien dat de toepassing van gepreëxtrudeerd PPE een merkbare verbetering van de Izod impact waarde en van de rek bij breuk oplevert. Preëxtrusie van de glasvezels met de waterstofsiloxaan-25 verbinding samen met de HIPS, levert geen verdere verbetering van de genoemde eigenschappen op.

Dankzij de toepassing van korte vezels is het gevormde polymeermengsel in mindere mate anisotroop dan 30 de in de handel verkrijgbare polymeermengsels op basis van polyfenyleenethers met lange glasvezels.

Λ §501128 ^ · 35

Claims

8-CB-10.029 -15- CONCLUSIES.

1. Polymeermengsel, dat een polyfenyleenether, eventueel een vinylaromatisch polymeer en versterkende vezels bevat, met het kenmerk, dat het polymeermengsel per 100 gewichtsdelen polymere bestanddelen 5-50 5 gewichtsdelen korte, "pristine", versterkende vezels en 0.05-10 gewichtsdelen van een waterstofsiloxaanver-binding met eenheden met formule R 1 R i I 10 --Si— C--Si-C - i i Η n R m waarin R een waterstofatoom, een C^-C^q alkylgroep, een fenylgroep of een mengsel daarvan voorstelt en waarin 15 de som van n plus m ten minste gelijk aan vier is en n niet gelijk is aan nul, bevat.

2. Polymeermengsel volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het polymeermengsel 20-40 gewichtsdelen van een polyfenyleenether, 30-70 gewichtsdelen van een 20 met rubber gemodificeerde polystyreen, 10-30 gewichtsdelen korte, "pristine", versterkende vezels en 0.05-1.0 gewichtsdelen van een waterstofsiloxaanver-binding bevat.

3. Werkwijze voor het bereiden van het polymeer-25 mengsel volgens conclusie 1 of 2 waarbij de bestanddelen in een extrusiemachine worden vermengd, met het kenmerk, dat de toegepaste polyfenyleenether wordt vóórgeëxtrudeerd alvorens deze in kontakt wordt gebracht met de waterstofsiloxaanverbinding.

4. Werkwijze voor het bereiden van het polymeer mengsel volgens conclusie 1 of 2, waarbij de bestand-* delen in een extrusiemachine worden vermengd, met het kenmerk, dat de versterkende vezels eerst bij verhoogde _ temperatuur met de waterstofsiloxaan worden behandeld, 35 waarna de zo behandelde vezels met de polyfenyleenether in de extrusiemachine worden vermengd.

5. Voorwerpen gevormd uit het polymeermengsel volgens conclusie 1 of 2. 8601128