NL8501624A - Zeoliet uit de offretietgroep en werkwijze voor de bereiding daarvan. - Google Patents

Description

t % 853055/vdKl/cd

Titel: Zeoliet uit de offretietgroep en werkwijze voor de bereiding daarvan.

Door Aanvraagster worden als uitvinders genoemd: Patrice ROUET, Jean-Louis GUTH, Pierre DUFRESNE en Raymond WEY.

De uitvinding heeft betrekking op een nieuw synthetisch zeoliet, in de hierna volgende beschrijving NAO genoemd (op offretiet gelijkend synthetisch zeoliet), de werkwijze ter bereiding daarvan en zijn toepassing.

5 De synthetische kristallijne zeolieten die moleculaire zeefeigenschappen bezitten, kunnen worden bereid door reaktie van siliciumoxyde, aluminiumoxyde en alkalihydroxyden, gekozen in tevoren bepaalde hoeveelheden, in waterig milieu, gevolgd door kristallisatie van het reaktiemengsel. De zeolieten zijn 10 reusachtige anionogene roosters van SiO^ en A10^ tetraëders, verbonden door de zuurstofatomen. De struktuur die hiervan het gevolg is bevat holten en verbindingskanalen die het in-terstitiele water of elk ander molecuul met geschikte afmeting kunnen vasthouden. De negatieve lading van het rooster wordt j 15 geneutraliseerd door kationen zoals natrium, kalium of calcium.

Deze zijn beweeglijk en kunnen worden uitgewisseld door andere kationen, mits geen sterische hinderingen worden ondervonden, door eenvoudige aanraking met een waterige oplossing van het geschikte zout. De zeolieten kunnen worden geïdentificeerd 20 volgens verschillende karakteriseringswerkwijzen, die in het bijzonder chemische analyse, rSntgendiffraktie, adsorptie van verschillende moleculen omvatten.

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een nieuw zeoliet en op zijn bereiding, waarbij dit nieuwe zeoliet ge-25 naald NAO lijkt op offretiet en soortgelijke zeolieten. Offretiet is een zeldzame, natuurlijke, minerale verbinding, die voor het eerst is geïdentificeerd door micro-elek^tronendiffrak-tie als een zeoliet dat bijzonder verschillend is van erio-niet (J.A.Gard, Nature 214, 1005, 1967). Het Amerikaanse oc-30 trooischrift 3.578.398 beschrijft de bereiding van een offretiet en zijn onderscheid met natuurlijk erioniet en met het daarmee verbonden zeoliet T, beschreven in het Franse oc-trooischrift 1.223.775, waarbij de verschillen zijn waargenomen in de röntgendiffraktiediagrammen en in de sorptie-ei-35 genschappen. De röntgendiffraktiespectra van offretiet ver- 6501624 schillen door de afwezigheid ya,n oneyen Miller-indices 1, -2-

Erioniet en zeoliet T bezitten openingen van ongeveer 5 x 10~10m, terwijl die van offretiet een diameter van ongeveer 6,7 x 10 "^m bezitten; cyclohexaan (6,1 x 10 ^m) kan derhalve in-5 dringen in het offretietrooster, doch niet in dat van erioniet en zeoliet T. De synthetische zeolieten van het type offretiet, erioniet, zeoliet T bezitten alle, volledig of in een niet verwaarloosbaar gedeelte, anorganische kationen met een afmeting die groter is dan die van natrium en het is niet mogelijk om 10 deze kationen volledig uit te wisselen zonder de drie-dimen- # sionale struktuur van het produkt te vernietigen; er blijft altijd tenminste een kation met grotere afmeting dan natrium ten opzichte van vier aluminiumatomen achter, zonder wijziging van de struktuur en derhalve verlies van de specifieke eigen-15 schappen van deze fasen (H.S.SHERRY, Proc.Int.Conf.Ion.Exch. Process.Ind.Londen 1969 (1970) blz. 329-37). Voor toepassingen bij het uitwisselen van ionen kan 25% van de uitwisselings-capaciteit van het zeoliet niet worden gebruikt. Voor de sorptie-toepassingen vermindert het volume dat is bezet door 20 de niet uitwisselbare anorganische kationen met een grotere afmeting dan natrium de sorptievermogens van het produkt. Bij toepassingen bij zure katalyse blijft een gedeelte van de aktie-ve plaatsen geblokkeerd door de aanwezigheid van deze kationen, wat de katalytische aktiviteit van het zeoliet vermindert en 25 het is bij de zure katalyse met zeoliet bekend dat men dan uitwisselingsgetallen van meer dan 90% verkrijgt, die men verkrijgt met sterk zure produkten; anderzijds kan de aanwezigheid van deze ionen de toegankelijkheid van bepaalde werkzame plaatsen op de om te zetten moleculen wijzigen. Voor toepas-30 singen als katalysatordrager kan de aanwezigheid van niet-uitwisselbare ionen de katalysator vergiftigen en bepaalde reakties remmen en derhalve de toepassing van het produkt beperken.

Met een nieuwe werkwijze, die het onderwerp van deze oc-35 trooiaanvrage vormt, kan men de direkte synthese verwezenlijken van een nieuw zeoliet NAO, dat een op offretiet gelijkend zeoliet is en tenminste een anorganisch ion bevat met een afmeting die groter is dan natrium ten opzichte van vier aluminiumatomen. Bovendien is het mogelijk om de in het zeoliet NAO

8501624 * t % -3- .

aanwezige kationen geheel of gedeeltelijk uit te wisselen zonder de driedimensionale bouw van de struktuur te wijzigen en een goede warmtestabiliteit boven 850°C te behouden; dit toont het voordeel van dit zeoliet ten opzichte van erionieten 5 en offretieten voor de eerder genoemde toepassingen goed aan.

Tabel A toont de absorptieresultaten van het zeoliet NAO en van de verwante zeolieten. Deze resultaten tonen aan dat erioniet en zeoliet T geen grote hoeveelheden cyclohexaan absorberen (molecuul waarvan de grootte ongeveer 6.1 x 10 IQ is) terwijl zeoliet NAO en offretiet belangrijke absorptie-capaciteiten bezitten. Zeoliet NAO, bereid in voorbeeld II, bezit een veel groter absorptievermogen voor cyclohexaan dan het zojuist genoemde offretiet, wat aangeeft dat het zeoliet NAO een veel groter bereikbaar volume bezit dan offretiet.

15 Tabel A.

Monster Gewicht van geadsorbeerd cyclohexaan _(%) 20°C, 60 torr (8000 Pa)_

Natuurlijk erioniet 0,9

Zeoliet T 1,2 20 Synthetisch offretiet 8,8 NAO 10,6

Zeoliet NAO volgens de uitvinding, dat men door synthese verkrijgt, bezit een chemische samenstelling, uitgedrukt in molverhoudingen tussen de oxyden die als volgt is: 25 x K20, y R20, £(1 t 0,l5)-(x + y)J °'A^2^3' 2 Si02' ^-10 H20, waarbij^eze uitdrukking x (die hier eveneens de molaire verhouding K20/A1203 is) een getal is tussen 0,01 en 0,25, bij voorkeur tussen 0,05 en 0,25, y een getal tussen 0,01 en 0,5, bij voorkeur tussen 0,05 en 0,5, R een alkyl of arylammo-30 niumgroep, bij voorkeur tetramethylammonium, M een alkalime-taal of aardalkalimetaal, met uitzondering van kalium, met waardigheid n, bij voorkeur natrium of een mengsel van natrium en lithium, bij voorkeur een alkalimetaal of aardalkalimetaal waarvan de afmeting van het kation kleiner is dan die van het 35 kaliumkation, z een getal waarvan de waarde 5 tot 10, bij voorkeur 5 tot 8 kan zijn.

Zeoliet NAO wordt eveneens gekenmerkt door zijn röntgen-diffraktiespectrum. De röntgendiffraktie bepaalt de afstanden die aanwezig zijn tussen de netvlakken van de kristallen, als 850 1 62 4 φ « -4- mede de relatieve intensiteiten overeenkomend met elke afstand, waarbij de relatieve intensiteiten worden uitgedrukt ten opzichte van de meest intense lijn van het diagram. Het stelsel af stand-intensiteit is kenmerkend voor elk* zeoliet, 5 hoewel kleine wijzigingen afhankelijk van de samenstelling van het zeoliet aanwezig kunnen zijn.

Het diffraktiespectrum van zeoliet NAO, dat men verkrijgt na synthese, is weergegeven in tabel B.

Tabel B.

10 d (I0~10m) 11,5 7,5 6,55 6,34 5,71 4,57 4,29 3,79 3,75 I/I max(%) 60 33 60 18 8 36 23 70 100 d (I0“'1?m) 3,60 3,29 3,15 2,90 2,84 2,68 I/I max(%) 55 20 15 20 60 20 15 Zeoliet NAO.bezit een bijzondere morfologie: de kristal len zijn bolvormige deeltjes met een gemiddelde afmeting die ligt rond 1 micrometer.

Het zeoliet volgens de uitvinding omvat de voorafgaande bereiding van een mengsel van siliciumoxyde, aluminiumoxvde, 2Q water, tenminste een alkali- of aardalkalimetaal, anders dan kalium, in zout of basische vorm, kaliumoxyde in basische vorm of als zout, en tenminste een alkyl- of arylammoniumverbinding, waarbij tenminste een van deze drie laatste verbindingen aanwezig is in basische vorm, waarbij de samenstelling van het 25 mengsel wordt gekenmerkt door de volgende molaire hoeveelheden

Tabel C.

x)

Grenswaarden Voorkeurswaarden OH~/Si02 0,4-1,2 0,6-1,2 H20/0H" 15-60 20-40 30 Si02/Al203 10-50 12-30 R+ 0,01-0,5 0,05-0,5 R++ - Mn++K+ n K20 A1 o 0,01-0,25 0,05-0,25 35 2 3 x) (in het bijzonder wanneer R het tetramethylammoniumkation en M het natriumkation is).

Dit mengsel wordt, na homogeniseren en eventueel verou- 850 1 62 4 • < -5- deren, verhit op een temperatuur die lager is dan de ontle-dingstemperatuur van de organische bestanddelen ter vorming van de kristallen van het gewenste aluminiumsilicaat. Daarna scheidt men de kristallen af van de moederloog door filtreren 5 of centrifugeren, wast ze en droogt ze. In het algemeen wordt het mengsel gehouden op een temperatuur van tenminste 20°C en ten hoogste 150°C tijdens het kristalliseren. In het algemeen kristalliseert het zeoliet NAO uit tussen 60 en 100°C gedurende bijvoorbeeld 2 tot 25 dagen.

10 Zeoliet NAO volgens de uitvinding dat een grote selekti- viteit bezit voor ammoniumionen, kan men toepassen in zure vorm j om tenminste een gedeelte van de ammoniumionen in verontrei- j nigd water te verwijderen. Door de zeer goede warmtestabili-teit ervan kan men het regenereren door eenvoudige verhitting 15 tot een temperatuur die hoger dan of gelijk is aan de ontle-dingstemperatuur van de ammoniumionen.

Zeoliet NAO is eveneens nuttig voor de scheiding van mengsels van vloeistoffen en gassen. De isomeren van xyleen, de aromatische koolwaterstoffen afkomstig van paraffinische 20 en isoparaffinische koolwaterstoffen en de zwavelverbindingen van aromatische en paraffinische koolwaterstoffen kunnen bijvoorbeeld worden gescheiden. Zeoliet NAO is eveneens een goed droogmiddel dat een sterk drogen van de gasvormige en vloeibare stromen waarborgt.

25 Zeoliet NAO, al dan niet gemengd met bijvoorbeeld een matrix, kan eveneens worden toegepast als katalysator of als katalysatorbasiselement. Het kan eveneens als zodanig worden toegepast, na calcineren ter verwijdering van organische ka-tionen, of worden uitgewisseld met andere kationen. Voor toe-30 passingen bij de zure katalyse wordt zij bij voorkeur uitgewisseld met andere kationen, bijvoorbeeld H+, NH^+, Mg++, Ca++, kationen van zeldzame aardmetalen.

Wanneer men derhalve het synthetische zeoliet volgens de uitvinding wenst toe te passen als drager van een katalysator 35 voor de omzetting van koolwaterstoffen, is het mogelijk om de hoeveelheid kalium van het zeoliet volgens de uitvinding te verlagen. In dit geval kan de waarde van x (of molaire ver- K o houding 2 ) in het aldus gewijzigde zeoliet liggen tussen AI2O3 40 0,002 en 0,15 en bij voorkeur 0,005 en 0,10. Deze verlaging 850 1 62 4 -6- van de hoeveelheid kalium wordt verkregen volgens elke bekende werkwijze, bijvoorbeeld met tenminste een kationische uitwisseling in een oplossing van een ioniseerbaar ammoniumzout.

Het kan eveneens voordelig zijn om in het zeoliet volgens 5 de uitvinding metaalkationen op te nemen, zoals die uit de groepen IV B, V B, VI B, VII B, VIII, I B, II B, III A, IV A, V A. volgens bekende methoden.

Zeoliet NAO kan alleen of als mengsel met een inert of voor de te bevorderen katalvtische reaktie werkzaam anorganisch worden toegepast.

lQmateriaal. Zij dient als bindmiddel, waardoor de katalysator in de vorm van korrels, pastilles, extrudaten of andere vormen, stevig kan worden gebonden, en/of als verdunningsmiddel, waardoor de hoeveelheid zeoliet in de uiteindelijke katalysator kan worden aangepast. Deze materialen zijn bijvoorbeeld klei-15 en van het type bentoniet, montmorilloniet, kaolien, sepioliet, attapulgiet, vollersaarde, synthetische poreuze materialen, * zoals aluminiumoxyde, siliciumoxyde-aluminiumoxyde, magnesium- oxyde,. zircoonoxyde, titaanoxyde of elke combinatie van deze oxyden. Het is eveneens mogelijk om zeoliet NAO gemengd met 2Qeen ander zeoliet toe te passen. Een doelmatige manier om zeoliet'NAO te mengen met dergelijke verdunningsmiddelen bestaat uit het mengen van geschikte waterige suspensies en daarna de suspensie te verstuiven. Een andere bekende werkwijze is het kneden van de verschillende te mengen pasta's.

25 De verschillende bewerkingen voor het wijzigen van het zeoliet, zoals de kationogene uitwisseling, worden uitgevoerd met ofwel het zeoliet NAO alleen, ofwel het mengsel van NAO en het anorganische materiaal. De katalysatoren die een hydro-generende of dehydrogenerende groep bezitten, samengesteld 30 uit het bij elkaar voegen van metalen uit de groep VI B (molybdeen, wolfraam) en metalen uit de groep VIII (kobalt, nikkel, platina, palladium, rhenium, rhodium, enz.) worden bij voorkeur bereid uit het mengsel van NAO, afgezet op een anorganisch materiaal.

35 De katalytische toepassingen van dit nieuwe zeoliet zijn talrijk in het gebied van de omzetting van koolwaterstoffen, bijvoorbeeld het kraken, hydrokraken, isomerisatie, reformeren, dismutatie, alkylering, polymerisatie enz.

Dit zeoliet is in het bijzonder geschikt, al dan niet met 850 1 62 4 -7- een matrix, in katalytische kraakreakties.

Evenzo is dit zeoliet bijzonder belangwekkend als element voor een hydrokraakkatalysator; dit type katalysator bezit klassiek een bifunktionele aard, de hydrogenerende funktie 5 bestaat uit een of meerdere metalen uit groep VIII, eventueel samen met een of meerdere metalen uit groep VI, waarbij de zuurfunktie in dit geval afkomstig is van offretiet NAO. deze zuurfunktie is zeer doelmatig.

Dit type hydrokraakkatalysator kan worden toegepast in 10 hoge-druk-hydrokraakwerkwijzen met voedingen van het vacuum-destillatietype, waarbij men een aanzienlijk kraakgetal wenst ter bereiding van lichte teerolien of gemiddelde destillatie-produkten. Hij kan eveneens worden toegepast bij lage druk (op kenmerkende wijze bij een partiele waterstofdruk van 15 35-60 bar) waarbij het omzettingsgetal in lichtere produkten veel·geringer is, doch waarbij men een verbetering van bepaalde eigenschappen van de produkten tracht te verkrijgen. Men . kan deze katalysator dan met voordeel toepassen ter verbetering van de gedragseigenschappen in de kou van gasoliën, in 20 het bijzonder hun vloeipunt.

De volgende voorbeelden lichten op niet-uitputtende wijze enkele aspekten van de uitvinding toe.

Voorbeeld I.

Men bereidt een oplossing A door 7,11 g natriumhydro-25 xydepastilles toe te voegen aan 118 ml van een 1M tetramethyl-ammoniumhydroxydeoplossing. Aan 59 ml van oplossing A voegt men 1 g metallisch aluminium toe en verhit totdat dit is opgelost ter verkrijging van een oplossing B. Aan 59 ml van de oplossing A voegt men 41,7 g kolloidaal siliciumdioxyde met 30 40 gew% siliciumdioxyde toe en verhit enkele minuten onder roeren. Na afkoelen tot kamertemperatuur voegt men aan dit mengsel de 59 ml van oplossing B en 5,5 ml van een molaire kaliumhydroxydeoplossing toe. Men roert het mengsel krachtig gedurende 30 minuten en laat 2 uren bij kamertemperatuur staan. 35 Daarna wordt het mengsel overgebracht in een houder en gedurende 4 dagen verhit bij 80°C. De gevormde kristallen worden afgescheiden van de moederlogen door filtreren, daarna gewassen met water en 6 uren gedroogd bij 120°C.

De samenstellingseigenschappen van het gel zijn weerge-40 geven in tabel D.

8501624 -8-

De aldus bereide kristallen van NAO absorberen na 3 uren calcineren bij 750°C, 10,7 gew% cyclohexaan (20°C, 800 Pa).

Tabel D.

_Molaire samenstellinqsverhoudingen van het gel 5 0H~/Si02 = 1,08 H20/OH“ = 27,6

Si02/Al203 = 15 R+/R+ + Na + K+ = 0,39 K20/A1203 = 0,149 10 (of waarde x)

Het gevormde zeoliet bezit de volgende samenstelling: 0,15 K20, 0,45 R20, 0,40 Na20, Al203, 7,2 Si02, p H20 (waarbij p afhankelijk is van de toestand van het zeoliet).

Het diffraktiespectrum hiervan komt overeen met het 15 hierboven in de beschrijving beschreven spectrum.

Voorbeeld II.

Men herhaalt voorbeeld I doch voegt slechts 4,38 ml van de molaire kaliumoplossing toe en brengt de verouderingstijd op 24 uren. De kristallisatietijd bedraagt 4 dagen en de aldus 20 bereide kristallen van NAO adsorberen, na 3 uren calcineren, bij 750°C, 10,6 gew% cyclohexaan (20°C, 800 Pa),

De samenstelling van het zeoliet is als volgt: 0,12 K20, 0,43 R20, 0,45 Na20, A1203, 7,4 Si02, p H20 (waarin p afhankelijk is van de toestand van het zeoliet).

25 Voorbeeld III.

Voorbeeld I wordt herhaald doch men voegt 0,414 g kalium-chloride inplaats van kaliumhydroxyde toe en laat het mengsel niet verouderen voor het verhitten. Men verkrijgt aldus kristallen van zeoliet NAO met een uitwisselingscapaciteit 30 van de ammoniumionen van 2,15 meg. NH4+ per gram watervrij zeoliet NAO. De samenstelling van het aldus gevormde zeoliet is dezelfde als in voorbeeld I.

Voorbeeld IV.

Het in voorbeeld I verkregen zeoliet wordt gecalcineerd 35 onder lucht bij 550°C en daarna onderworpen aan drie opeenvolgende kationogene uitwisselingen in ammoniumnitraatoplos-singen. De K20/A1203 verhouding bedraagt 0,15 tot 0,03. Het diffraktiespectrum toont aan dat het produkt nog volledig gekristalliseerd is. Na affiltreren wordt de koek gekneed met 40 een aluminiumoxydegel in de verhoudingen 50/50, daarna onder 850 1 62 4 -9- druk geleid door een spindop. Na calcineren verkrijgt men extrudaten met een diameter van 1/6 mm? dit materiaal wordt toegepast als drager voor een katalysator. Hiertoe wordt hij geïmpregneerd met ammoniumparawolframaat- en nikkelnitraat-5 oplossingen, daarna opnieuw gecalcineerd zodat de hoeveelheden nikkel en wolfraam resp. 2 gew% en 14 gew% metaal ten opzichte van de totale katalytische hoeveelheid bedragen.

De katalysator is in een katalytische eenheid gebracht en tevoren gesulfureerd met een mengsel met 10% zwavelwater-10 stof in waterstof bij een temperatuur van 400°C.

Daarna voert men een hydrokraakproef uit onder de volgende omstandigheden: voeding beginpunt 195°C

punt bij 50%: 320°C 15 eindpunt: 410°C

zwavelgehalte (%): 1,35 stikstofgehalte (dpm): 895.

uitvoeringsomstandigheden: totale druk (bar): 140 ruimtelijke snelheid per volumeenheid en per uur 20 (liter/liter/uur) : 1,2 verhouding ^/voeding (liter gas/lfter vloeistof): 1200.

Bij een temperatuur van 355°C verkrijgt men een omzetting in produkten met een kookpunt lager dan 200°C van 77% met 25 een massa-selektiviteit voor de Cg-180 fraktie van 63%.

- Conclusies - 8501624

Claims (10)

1. Synthetisch zeoliet met de volgende samenstelling, uitgedrukt molaire hoeveelheden van de oxyden: x K20, y R20, /(1 + 0,15) - (x + y)] M2/n0, Al203, z Si02, 0- ioh2o 5. waarbij x een getal is tussen 0,01 en 0,25, y een getal tus sen 0,01 en 0,5, R een alkyl- of arylammoniumgroep, M een alkali- of aaralkalimetaal met waardigheid n, met uitzondering van kalium, z een getal is waarvan de waarde varieert van 5-10.

2. Zeoliet volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat x ligt tussen 0,05 en 0,25, y een getal tussen 0,05 en 0,5, R een tetramethylammoniumgroep, M natrium en z een getal tussen 5 en 8 is.

3. Zeoliet volgens conclusie 1 of 2, niet het kenmerk, 15 dat het röntgendiffraktiespectrum overeenkomt met tabel B.

4. Werkwijze ter bereiding van het in de conclusies 1-3 omschreven zeoliet omvattende de bereiding van een mengsel ' van siliciumdioxyde, aluminiumoxyde, water, tenminste een alkali- of aardalkalimetaaloxyde anders dan kalium, in de vorm 20 van een zout of in basische vorm, kaliumoxyde in basische vorm of als zout en tenminste een alkyl of arylammoniumver-binding, waarbij tenminste een van deze drie laatste verbindingen aanwezig is in basische vorm, waarbij het mengsel de volgende samenstellingsverhoudingen bezit (molaire verhou- 25 dingen): 0H“/Si02 = 0,4-1,2 H20/OH" = 15-60 SiO^/Al^Oo = 10-50 z R+-—. = 0,01-0,5 R+1 Mn++K+

30 K20/A120j = 0,01-0,25 en waarin R+ een alkyl of arylammoniumkation is en dit mengsel op een temperatuur tussen 20 en 150°C wordt gehouden ter vorming van de kristallen van het zeoliet volgens conclusie 1.

5 K20/A1203 = 0/05 - 0,25 .l 21"^* waarin R een tetramethylammoniumkation en M het Na kation | is.

5. Werkwijze volgens conclusie 4 ter bereiding van een 35 zeoliet uitgaande van een mengsel waarvan de samenstelling is: 8501 624 -11- OH“/Si02 = 0/6 - 1/2 H20/OH~ = 20-40 Si02/Al203 = 12-30 + IR+n+-+ = °’05-05 \ R +- — Mn +K n

6. Toepassing van het zeoliet volgens een der conclusies 1-3 of bereid volgens een der conclusies 4 en 5, in de 10 werkwijzen ter verwijdering van tenminste een gedeelte van de ammoniumionen in verontreinigd water.

7. Toepassing van het zeoliet volgens een of meer der conclusies 1-3 of bereid volgens een der conclusies 4 en 5 als drager of als een der elementen van een drager van een kata- i 15 lysator voor de omzetting van koolwaterstoffen.

8. Toepassing van een zeoliet volgens een der conclusies 1-3 of bereid volgens een der conclusies 4 en 5 als drager of als een der elementen van een drager van een katalysator voor de omzetting van koolwaterstoffen, waarbij het zeoliet 20 voor zijn toepassing als drager of als gedeelte van de drager wordt gemodificeerd door de molaire K20/Al203 verhouding te verlagen tot een waarde tussen 0,002 en 0,15.

9. Toepassing volgens conclusie 8, waarbij de verlaging van de molaire K20/A1203 verhouding plaatsvindt tot een waarde 25 tussen 0,005 en 0,10.

10. Toepassing van een zeoliet volgens een der conclusies 1-3 of bereid volgens een der conclusies 4 en 5 als drager of _ als een der elementen van een drager voor een katalysator voor het hydrokraken van koolwaterstoffen. 30 ll. Toepassing van een zeoliet volgens een der conclusies 1-3 of bereid volgens een der conclusies 4 en 5 als drager of als een der elementen van een drager van een katalysator voor het kraken van koolwaterstoffen. 850 1 62 4 j