NL8300357A

NL8300357A - Perfluorcycloaminen en emulsiepreparaat, dat het perfluorcycloamine bevat.

Info

Publication number: NL8300357A
Application number: NL8300357A
Authority: NL
Original assignee: Green Cross Corp
Priority date: 1982-08-30
Filing date: 1983-01-31
Publication date: 1984-03-16
Also published as: GB2125787A; SE8300451L; CA1192494A; DE3303151A1; JPS5939870A; US4423061A; FR2532309B1; GB2125787B; BE895756A; LU84614A1; DE3303151C2; SE8300451D0; GB8302398D0; JPH0261922B2; FR2532309A1; SE442634B; CH658051A5

Description

* , η 4 N.0. 31.624 χ w ' Perfluorcyeloaminen en emulsiepreparaat, dat het perfluorcydoamine bevat.

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op nieuwe perfluorcy-cloaminen, die bruikbaar zijn als zuurstofdragende componenten, alsmede emulsies, die deze verbindingen bevatten.

Meer in het bijzonder heeft de onderhavige uitvinding betrekking 5 op perfluorcyeloaminen voorgesteld door de algemene formule van het formuleblad, waarin elke positie eventueel gesubstitueerd kan zijn met een perfluormethylgroep, alsmede op therapeutische fluorkoolstofemulsies met zuurstofdragend vermogen, die deze verbinding bevatten als een zuurstof dragende component om te worden gebruikt voor het redden van 10 het leven van zwaar bloedende patiënten, opslag van een orgaan, dat betrokken is bij de transplantatie van het orgaan, enz.

Er is reeds vermeld, dat de fluorkoolstofemulsies de mogelijkheid bezitten om gebruikt te worden als vervangingsmiddelen voor rode cellen bij zoogdieren en als perfusieproducten voor de opslag van een or-15 gaan voor transplantatie van organen, in het bijzonder als transfusies voor het doel het zuurstofdragende vermogen te volbrengen [Leland C.

Clark, Jr., Becattini, F., Kaplan, S., The Physiology of Synthetic Blood, Jour nal of Thoracic Cardiovascular Surgery, 60, (1970), biz.

757-773; Geyer R.P., Fluorocarban - Polyol Artificial Blood Substitu-20 tes, New. Engl. J. Med., 289, (1973), biz, 1077-1082].

Echter kan niet gezegd worden, dat de reeds bekende fluorkoolstof-emulsies practisch zijn vanwege hun farmaceutische instabiliteit en het is noodzakelijk een stabiel preparaat te ontwikkelen, waarin de deel-tjesdiameter gedurende een voortgezette tijdsperiode niet verandert 25 teneinde de fluorkoolstofemulsies als kunstmatige rode cellen in practisch gebruik te brengen.

In de fluorkoolstofemulsies speelt de afmeting van de deeltjes een belangrijke rol bij de toxiciteit en de werkzaamheid van de emulsie. [Yokoyama, K., Yamanouchi, K., ffatanabe, M., Murashima, R., Matsu-30 moto, T., Hamano, T., Okamoto, H., Suyama, T., Watanabe, R., Naito, R., Preparation of Perfluorodecalin Emulsion, an Approach of the Red Cells Substitute, Federation Proceeding, ^4, (1975), biz. 1478-1483]. Met andere woorden, de emulsie met een grote deeltjesdiameter heeft een hoge toxiciteit en ook is de retentietijd van de deeltjes in de bloedstroom 35 kort. Wanneer daarom een fluorkoolstofemulsie wordt toegepast als kunstmatige rode cellen voor een levenreddende transfusie voor zwaar bloedende patiënten dient de deeltjesdiameter van de emulsiedeeltjes 8300357

V

2 * ï - 0,3 ym of minder, bij voorkeur 0,2ym of minder te zijn (Japanse oc trooiaanvrage 22612/1973). Naast de deeltjesdiameter dient, om een fluorkoolstof voor de doeleinden van kunstmatige rode cellen te gebruiken, de in de ader toegediende fluorkoolstof snel uit het lichaam ver-5 wijderd te worden na beëindiging van het oorspronkelijke doel van het zuurstoftransport (Amerikaans octrooischrift 3.919.138). Dr. Clark benoemde dergelijke verbindingen als reticuloendotheliaal-systeem (RES)-fobe fluor bevatten de organische verbindingen en onderscheidde deze verbindingen van RES fiele verbindingen, die gekenmerkt worden door de 10 aanwezigheid van een atoom zoals zuurstof of stikstof in hun structuur of door een heterocyclische aard.

Aanvraagsters hebben uitvoerige onderzoekingen uitgevoerd om per-fluorkoolstof verbinding en te vinden, die aan de bovengenoemde behoeften voldoen en zijn er in geslaagd verbindingen te vinden, die door Dr.

15 Clark benoemd zijn als RES-fiele verbindingen, d.w.z. de perfluorcyclo-aminen met de algemene formule van het formuleblad, waarin elke positie eventueel gesubstitueerd kan zijn met een perfluormethylgroep, en gevonden dat deze verbindingen langdurige stabiele emulsies kunnen vóórtbrengen met uiterst fijne deeltjes en bovendien zijn deze verbindingen 20 verrassenderwijze uitstekend in eliminatie-eigenschappen.

Een oogmerk van de onderhavige uitvinding is het verschaffen van nieuwe perfluorcycloaminen alsmede een therapeutisch fluorkoolstof emulsiepreparaat met zuurstofdragend vermogen, dat een verbinding voorgesteld door de algemene formule van het formuleblad als een zuurstof 25 dragende component bevat.

Andere oogmerken en voordelen van de onderhavige uitvinding zullen uit de volgende beschrijvingen duidelijk zijn.

In verband met de algemene formule van het formuleblad verdient het de voorkeur, terwijl de substitutieplaats van de perfluormethyl-30 groep niet bijzonder beperkt is, dat het aantal substituenten êën is.

De verbinding van de algemene formule van het formuleblad kan bereid worden door een perhydroverbinding, die overeenkomt met de verbinding van de algemene formule van het formuleblad te fluoreren. Als fluoreringsmethode kunnen bijvoorbeeld bekende fluoreringsmethoden ver 35 meld worden, zoals de directe fluoreringsmethode, de kobaltfluorerings methode, de electrolytische fluoreringsmethode, enz.

Bij de bereiding van de verbinding van het formuleblad verdient het gebruik van de elektrolytische fluoreringsmethode de voorkeur. De methode kan bijvoorbeeld worden uitgevoerd door aan een electrolyti-40 sche cel watervrij waterstoffluoride en een perhydroverbinding als 8300357

* 'V

3 * ' grondstof toe te voegen, door mengen er een oplossing van te maken en daarna de oplossing aan electrolyse te onderwerpen. Gewoonlijk is de gebruikte spanning bij de electrolyse 3 tot 9 V, de dichtheid van de anodestrooa 1 tot 300 A/dm? en is de celtemperatuur 4 tot 10° C.

5 De aldus gevormde verbinding van de algemene formule van het for muleblad, die in watervrij waterstoffluoride onoplosbaar is, slaat bij de bodem van de electrolytische cel neer*

De isolering en zuivering van de verbinding van de algemene formule van het formuleblad uit het precipitaat wordt bijvoorbeeld uitge-10 voerd door aan het gewonnen precipitaat een mengsel van een gelijk volume van een waterige alkalische oplossing en een amineverbinding toe te voegen, het gehele mengsel aan verhitting onder terugvloeiing te onderwerpen, vervolgens de verbinding van het formuleblad van de onderste laag af te scheiden (op dit tijdstip zijn partieel gefluoreerde verbin-15 dingen in de aminelaag opgelost), de verbinding van het formuleblad met een geschikt hoeveelheid van een oplossing van aceton in water, die ka-liumjodide bevat, te wassen om verbindingen met stikstofatomen gecombineerd met fluoratomen te verwijderen en daarna een fractionele destillatie uit te voeren om de verbinding van de algemene formule van het 20 formuleblad te verzamelen. De therapeutische perfluorkoolstofemulsies met zuurstofdragend vermogen zijn als zodanig in de stand der techniek bekend en dientengevolge ligt het kenmerk van de onderhavige uitvinding in de keuze van de specifieke perfluorverbindingen, d.w.z. de verbindingen van de algemene formule van het formuleblad, als de perfluor-25 koolstofverbinding. Daarom kunnen als de perfluorkoolstofemulsieprepa-raten zelf in de onderhavige uitvinding, die soortgelijk aan de eerder bekende producten, overwogen worden, dat wil zeggen, zij zijn olie-in-water-emulsies, waarin een perfluorverbinding in water is gedispergeerd en de hoeveelheid op te nemen perfluorverbinding is 5-50 gew./vol.%, 30 bij voorkeur 10-40 gew./vol.%.

Bij de bereiding van een emulsie worden een polymeer niet-iono-geen oppervlakactief middel, een fosfolipide en dergelijke afzonderlijk of in combinatie als emulgeermiddel toegepast en de toe te voegen hoeveelheid ervan is 1-5 gew./vol.%.

35 Het hierbij gebruikte polymere niet-ionogene oppervlakactieve mid del is dat met een molecuulgewicht van 2000 tot 20000 en tot voorbeelden ervan behoren polyoxyethyleen-polyoxypropyleencopolymeren, polyoxy-ethyleenvetzuuresters, polyoxyethyleenricinusoliederivaten, enz., en tot voorbeelden van het fosfolipide behoren vitellinefosfolipide, soja-40 boon fosfolipide, enz.

8300 35 7 v ~ 4

Bovendien is het, indien noodzakelijk, eveneens mogelijk als emulgeermiddel bijvoorbeeld een vetzuur met 8-22 koolstofatomen, in het bijzonder 14-20 koolstofatomen of een fysiologisch aanvaardbaar zout daarvan (bijv. alkalimetaalzouten zoals natriumzout, kaliumzout, enz., 5 monoglyceriden ervan) toe te voegen. Tot voorbeelden van het bovengenoemde vetzuur behoren caprylzuur, caprinezuur, laurinezuur, myristine-zuur, palmitinezuur, stearinezuur, beheenzuur, palmietoliezuur, olie-zuur, linoleenzuur, arachidonzuur, natrium- of kaliumzouten ervan, hun glyceriden, enz. De toe te voegen hoeveelheid ervan is 0,001-0,01 10 gew./vol.%. Als milieu kan een fysiologisch aanvaardbare waterige oplossing, bijvoorbeeld fysiologische zoutoplossing, Ringer's oplossing met toegevoegd melkzuur, enz., worden toegepast.

Indien noodzakelijk kan een isotoonmakende hoeveelheid van een isotoonmakend middel, zoals glycerol, om de emulsie isotoon te maken 15 en een plasmaversnijdingsmiddel, zoals hydroxyethylzetmeel, dextran, enz. om de colloïdale osmotische druk van de emulsie te regelen, worden toegevoegd.

De emulsies van de onderhavige uitvinding kunnen bereid worden door de respectievelijke componenten in willekeurige volgorde te men-20 gen, grofweg te emulgeren en te homogeniseren onder toepassing van een geschikt emulgeermiddel (bijv. een emulgeermiddel van het Manton-Gaulin type) tot de deeltjesdiameter 0,3 ym of minder wordt.

De perfluorcycloamine-emulsiepreparaten volgens de onderhavige uitvinding hebben zuurstofdragend vermogen en worden derhalve bijvoor-25 beeld toegepast als transfusies voor zuurstoftransport (de zogenaamde rode celsubstituten), perfusieproducten voor de opslag van organen, enz.

Wanneer het perfluorcydoamine-emulsiepreparaat van de onderhavige uitvinding wordt toegepast als bijvoorbeeld een transfusie voor 30 zuurstoftransport, wordt het in het algemeen door intraveneuze injectie toegediend en de dosering voor een menselijke volwassene is 50-2000 ml per dosis.

Voorbeeld I

Als electrolytische cel werd een tank (vervaardigd uit Monelme-35 taal) met een inhoud van 1,5 1, die uit nikkel vervaardigde electroden (zuiverheid 99,6% of hoger) (6 anoden en 7 kathoden) afwisselend opgesteld met een electrodespleet van 1,7-2,0 nm met een 'effectief specifiek anodeoppervlak van 10,5 dm^ bevat en voorts uitgerust is met een uit koper vervaardigde refluxkoeler boven de tank toegepast.

40 Aan deze electrolytische cel werden 1,2 1 watervrij waterstof 8300357 5 fluoride toegevoegd en de verontreinigingen (water en zwavelzuur), aan wezig in zeer kleine hoeveelheden, werden door de inleidende electrolyse verwijderd. Daarna werd 0,85 mol (130 g) N-cyclohexylpyrrolidine in het watervrije waterstoffluoride opgelost en terwijl heliumgas bij een 5 stromingssnelheid van 100 ml/min uit het onderste deel van de cel passeerde, werd de electrolyse uitgevoerd met een anodestroomdichtheid van 1,0-2,0 A/dm^, een spanning van 4,0-6,2 V en een badtemperatuur van 4-10°C. De electrolyse werd gedurende 1051 A.h. uitgevoerd tot de elec-trolytische spanning 9,0 V bereikte. 200 ml watervrij waterstoffluoride 10 werden extra per 24 uren toegevoegd. Het tijdens de electrolyse ontwikkelde gas werd door een ijzeren buis gevuld met natriumfluoridekorrels geleid om het meegesleepte watervrije waterstoffluoride te verwijderen en vervolgens in een met droog ijs-aceton gekoelde val geleid om vloeibaar te maken en op te vangen, waarbij 9,5 g van een kleurloze vloei-15 stof verkregen werden. Anderzijds scheidde de badoplossing in de elec-trolytische cel zich in twee fasen, waarbij de bovenste laag waterstoffluoride en de onderste laag fluorverbinding bevatte. De onderste laag werd afgescheiden en woog 263 g.

De vloeistof, verzameld door koeling van het boven ontwikkelde gas 20 en de onderste vloeistoflaag van de electrolytische cel werden verenigd, een 70-procents oplossing van Κ0Η in water en diisobutylamine werden daaraan in gelijke volumina toegevoegd en de verhitting onder terugvloeiing werd gedurende 7 dagen uitgevoerd. Het perfluorprodukt werd afgescheiden met een scheidtrechter, met een 90 gew./vol.% oplos-25 sing van aceton in water, die 10 gew./vol.% kaliumjodide bevatte, gewassen, vervolgens aan gefractioneerde destillatie onderworpen onder toepassing van een apparaat voor fractionele destillatie uitgerust met een draaiende bandkolom voor het verkrijgen van 44 g (rendement 8 %) perfluor-N-cyclohxylpyrrolidine (kookpunt 145-l52eC/101,325 kPa). Be-30 vestigd werd dat deze verbinding de gewenste verbinding perfluor-N-cy-clohexylpyrrolidine was als resultaat van het infrarood absorptiespec-trum, F-kernmagnetisch resonantiespectrum en massaspectrum.

Voorbeelden II - VI

De volgende perfluorverbindingen werden op soortgelijke wijze als 35 in voorbeeld I bereid.

Perfluor-N-(3*-methylcyclohexyl)pyrrolidine (kpt. 156-165°C/101,325 kPa), perfluor-N-cyclohexyl-2-methylpyrrolidine (kpt. 156-165°C/101,325 kPa), 40 perfluor-H-cyclohexyl-3-methylpyrrolidine 8300357 6 (kpt. 156-165°C/101,325 kPa), perfluor-N-(2' -methylcyclohexyl)pyrrolidine (kpt. 156-165°C/101,325 kPa),.

perfluor-N-(4'-methylcyclohexyl)pyrrolidine 5 (kpt. 156-165°C/101,325 kPa).

Voorbeeld VII

400 g vitellinefosfolipide werden toegevoegd'aan 8,0 liter Rin-gers-oplossing waaraan melkzuur was toegevoegd, en met een menger geroerd ter bereiding van een grove emulsie, vervolgens werden 2,5 kg 10 perfluor-N-cyclohexylpyrrolidine daaraan toegevoegd en opnieuw krachtig met de menger geroerd ter bereiding van een grove emulsie. Deze grove emulsie werd in een vloeistoftahk van een met een straal werkende emul-geerinrichting geplaatst (vervaardigd door Manton-Gaulin Co.) en gecirculeerd, terwijl de vloeistoftemperatuur op 50 + 5°C werd gehouden om 15 emulgering te bewerkstelligen. De concentratie van perfluor-N-cyclohe-xylpyrrolidine in de verkregen emulsie was 27,3 gew./vol.%. De deel-tjesdiameter, zoals gemeten volgens de centrifugale sedimentatiemethode was 0,05 - 0,25 ym. Deze emulsie werd verdeeld in flesjes voor injec-tiedoeleinden, van een stop voorzien en thermisch in een roterende ste-20 riliseerinrichting gesteriliseerd, echter werd geen van betekenis zijnde toename in de deeltjesdiameter waargenomen.

Voorbeeld VIII

Een emulsie werd verkregen volgens soortgelijke methoden als die in voorbeeld I, behalve dat perfluor-N-cyclohexylpyrrolidine vervangen 25 werd door perfluor-N-(3'-methylcyclohexyl)pyrrolidine. De deeltjesdiameter van de aldus verkregen emulsie was 0,05 - 0,25 ym.

Experimenteel voorbeeld 1. Stabiliteit van emulsies.

Water werd aan 20 g van elk perfluorcycloamine gekozen volgens de onderhavige uitvinding en 4 g vitellinefosfolipide toegevoegd tot een 30 totaal volume van 200 ml en emulgering werd bewerkstelligd onder toepassing van een Manton-Gaulin emulgeerinrichting zoals hiervoor gebruikt, onder een stikstofstroom bij 20.000 - 60.000 kPa, terwijl de vloeistoftemperatuur op 40-45°C werd gehandhaafd. Elke verkregen emulsie werd door een membraanfilter van 0,6 ym gefiltreerd, in flesjes met 35 een inhoud van 20 ml verdeeld en na vervanging van de atmosfeer door stikstofgas, gedurende 30 minuten bij 100°C behandeld, gevolgd door opslag bij 4°C en kamertemperatuur om de stabiliteit te onderzoeken. De deeltjesdiameter van de emulsie werd gemeten volgens de centrifugale sedimentatiemethode volgens Yokoyama c.s. [Chem. Pharm. Buil. 22_ (12) 40 (1974) 2966], en uit de verkregen gegevens werd de gemiddelde deeltjes- 8300357 ' 7 diameterverdeling onder toepassing van een microcomputer berekend.

Se deeltjesdiameterverdelingen van elke perfluorkoolstofemulsie voor en na verhitting en na verhitting en opslag bij 4eC en kamertemperatuur (15° - 28°C) zijn in de tabellen A en B vermeld. Zoals uit de 5 resultaten blijkt zijn de emulsies volgens de onderhavige uitvinding zeer stabiel tegen verhitting en de invloed op de gemiddelde deeltjes-diameter tengevolge van de verhitting werd in het geheel niet waargeno-. men. Voorts werd bij opslag bij 4°C na verhitting geen toename in de gemiddelde deeltjesdiameter van de emulsie zelfs na 5 maanden waargeno— 10 men.

8300357 kr δ a ft

CO

✓**\ «οο ο ο οο ο *« ο

& A

οι αο Ν—'

Μ I

<u ρ (Ονο co οο σ> ο οο

QJ AAM AA AA A

S Or^sl· ?—» ι—4 N (O <N

a) 3 I

T-ι iH ev| W Ό ·> H en o 3 3 0 n

3 P

H 0 3 <U 3.

3 O

•Η Ό N N fll 'tfvO rH σ» -3·

A Μ A Μ M AM A

τ» 3 OCMVO 00 00 00 O f- η Ό i m m inm m \o m 0 f» P 3 «

P 3 O

>» > ft H 60 fo 3 0

>5 Ή ft «H ι-I CO vO Of-» CO

d)|—{ AA AA AA A

X dj Γ-»οσι o σ\ er» co o <* o Ό « <t co <r co coco <r I—» n o η υ o w ai > > v ,n o 3 i

E-» B

p o 3

H

M-» I

p 3 3 3 *r» ft fl 0 st O «ί N CO <N sf HC0fti-»i-»i-»CMf-»CMi-» 0 3 3 1—4 i—4 i—4 t—4 t—4 1—4 i—4

CO T3 A A A AA AA A

> Ό3 P p O O OO OO O

•P .-» 3

P 0 3 -U

•H 3 3 3 3 0-3 0

4J

*r-4

i—I Ή X 3 P CO

00 3 Ü •H 3 P 3

P *M

•H 3

X P

p 3 3 ft > a 3

00 3 W

3 3 *K *K P

tI · · 3 p Ai OP OP30 0 ρ ·ι~> o· o*3o 3 τ»τΐ3'ΐΑίβ«3·,1ίΤ)*ί· Ai X H 3 3 3

p H Ai ,Γ"Ι ·Ό Ai ‘O ·Ή 3 n II

333·Η·Η3·Ηι-Ι3*Η · Ό Ρ Μ ·Η ιΝ CO ΙΛ · to 0 Ai /0 3 3 3 3 > 0 3 3 3 * u 8300357 ' ~ 9 a 3

^ ”00 OO OO O

*« O

0) · A

P ? ca o P 00 3 ^ .

§ Vi 3 <Ü m p cnnrH Γ-» CM σ»ΟΝ O' C O · » * * * * “ g o σ' co r» r- r^O r^

Ό cd I

P P CM

Ι-t Ό « o ca o u « Μ n ο. th e O 3

'ïs TJ N N ·ί <M 00 CO CO P

Μ «A* ft ^ Λ cu β) o <n cn <r m it's ΰ

xt Ό I \0 vD Όνο vOO vO

O P

P B * ΟΛΟ ►> > 0

P M

^ .5 3. o m i-i m co 00 o

Cj A * Λ Λ ft ·* Λ <u cj 1—1 co co co r·" £ St!

pog 1¾ « N N CM CM CM CM CM

1 H O

P “ ® V

a) cn >

Xi w Λ I H !3 I

V4

O

3

rH

<w I

μ Λ

οι <1) *H

ft ό το ö cn cm r-tcn in Ώ, p co 3 cn cn cn cn cn cn en

g OO P P *—I ·—· P P P

m <n * « « « * * * “

> *e p p O O OO OO O

P P <U

4J g <u p p 0 0 4) Ο Ο Ό 0

P •H tH •H £i CÖ 4J CO

93 μ

•5 I

s §

m4 «J

g Id ? s- ^ 0 60 Λ f 5 “ 2 jj wj OP O P Ö 0 0 4J τη ο · ο · O 0 cd P P Ö <Τ Cvf^i'd'd· i*

J3 Η O O B

μρ^·ο·»η^'Γΐ·,ηΛ·Γ7 H

OOOPPCUPPCOP

vi p cm cn m *

/O S

/O C Cd Λ Λ > ο B B B * 8300357 φ 10 - Experimenteel voorbeeld 2. Acute toxiciteitproef.

De acute toxiciteitsproef bij de preparaten van de onderhavige uitvinding werd uitgevoerd onder toepassing van de preparaten van de onderhavige uitvinding zoals in tabel C vermeld, die fysiologisch iso-5 toon waren gemaakt· De gebruikte proefdieren waren mannelijke ratten van de Wistar-stam (gewicht 100-120 g). De emulsie werd intraveneus toegediend en de dieren werden gedurende 1 week na de toediening waargenomen.

De resultaten zijn zodanig, dat er met een emulsie, die perfluor-10 N-cyclohexylpyrrolidine of perfluor-N-(3,-methylcyclohexyl)pyrroldine bevatte geen dodelijk geval was bij 100 ml/kg lichaamsgewicht en derhalve was de toxiciteit ervan zeer gering.

Tabel C

15 _____

Samenstelling Verhouding _gew./vol.%

Olie Perfluorverbinding_30_ component emulgeer- Vitelline fosfolipide 4,0 20 (9 vol)_middel

NaCl 6,00

NaHC03 2,1

Electrolyt KC1 0,336 (1 vol) MgCl2.6H20 0,427 25 CaCl2.2H20 0,356 D-glucose · 1,802 pH 8,0 30

Experimenteel voorbeeld 3. Verdeling van perfluorverbinding in organen.

Onder toepassing van mannelijke ratten van de Wistar-stam met een gewicht van 120-130 g werd de in voorbeeld I bereide emulsie in de staartader toegediend [met 4 g/kg als perfluor-N-hexylpyrrolidine] en 35 gedurende een periode van 3 maanden na de toediening werd het gehalte van de verbinding de lever, de milt en vetweefsels tengevolge van opname gemeten door middel van gaschromatografie.

Het gehalte van perfluor-N-hexylpyrrolidine-opname in elk orgaan 1, 2 en 4 weken en 3 maanden na de toediening zijn in tabel D opgeno-40 men. De verbinding werd in grotere hoeveelheden opgenomen door de reti- 8300357 f Π * , culo-endotheliale organen kort na de toediening, maar verdwenen spoedig snel. Er was geen bewijs van nadelige invloed op de lever of de milt.

Als resultaat werd de halfwaardetijd van perfluor-N-hexylpyrroli-dine berekend als 16 dagen.

5

Tabel D

Orgaan Tijd na de toediening Resthoeveelheid van de perfluorverbinding (%) 10 1 week 21,23

Lever 2 weken 13,63 4 weken 4,98 3 maanden 0,24 15 1 week 12,33 milt 2 weken 10,49 4 weken 8,52 3 maanden 0,51 20

Experimenteel voorbeeld 4. Anatomische opmerkingen.

Aan mannelijke ratten van de Wistar-stam met een gewicht van 120-130 g werden 4 g/kg van de perfluorcycloamine-emulsie bereid in voorbeeld 1 of voorbeeld II toegediend en de uitgenomen organen werden 25 gedurende een periode van 3 maanden na de toediening waargenomen en voorts werden de organen (lever en milt) gewogen om het gewicht in verband met het lichaamsgewicht vast te stellen.

1, 2 en 4 weken en 3 maanden na de toediening van de emulsie werden de belangrijke organen, bijv. de long, de lever en de milt waarge-30 nomen en er bleek geen bewijs van invloed op de organen door elk van de verbindingen vanwege hun snelle eliminatie.

3300357

Claims

2. Perfluor-N-eyclohexylpyrrolidine.
3. Perfluor-N-(3'-methylcyclohexyl)pyrrolidine.
4. Perfluor-N-cyclohexyl-2-methylpyrrolidlne.
5. Perfluor-N-cyelohexyl-3-methylpyrrolidine.
6. Perfluor-N-(2'-methylcyclohexyl)pyrroldine.
7. Perfluor-N-(4'-methylcyclohexyl)pyrrolidine.
8. Perfluorcycloamine-emulsiepreparaat met zuurstof dragend vermogen, dat 5-50 gew./vol.% perfluorcycloamine van de algemene formule van het formuleblad, waarin elke plaats eventueel gesubstitueerd kan zijn met een perfluormethylgroep, als een zuurstof dragende component, 1-5 15 gew./vol.% van een emulgeermiddel en als rest een fysiologisch aanvaardbare waterige oplossing bevat, waarbij de emulsie een deeltjesdia-meter heeft van 0,3 ym of minder·.
9. Preparaat volgens conclusie 8, met het kenmerk, dat het perfluorcycloamine perfluor-N-cyclohexylpyrrolidine, perfluor-N-(3'-me- 20 thylcyclohexyl)pyrrolidine, perfluor-N-cyclohexyl-2-methylpyrrolidine, perfluor-N-cyclohexyl-3-methylpyrrolidine, perfluor-N-(2-methylcyclo-hexyl-pyrrolidine of perfluor-N-(4,-methylcyclohexyl)pyrrolidine is.
10. Preparaat volgens conclusie 8, met het kenmerk, dat het emulgeermiddel een polymeer niet-ionogeen oppervlakactief middel en een 25 fosfolipide is. II. Preparaat volgens conclusie 8, met het kenmerk, dat 0,001 -0,01 gew./vol.% van een vetzuur met 8-22 koolstofatomen of een fysiologisch aanvaardbaar zout daarvan als emulgeermiddel is toegevoegd.
12. Preparaat volgens conclusie 8, met het kenmerk, dat een iso- 30 toon makende hoeveelheid van een isotoon makend middel is toegevoegd.
13. Preparaat volgens conclusie 8, met het kenmerk, dat een plas-ma-versnijdingsmiddel is toegevoegd. I I I I I I lil I H-l 1- 8300357 J -IV o—o 8300357