NL8203794A - Werkwijze voor het onttinnen van afval van gelakt en vertind blik. - Google Patents

Description

~ , ^ - HO 4Ï ... t Jr'-. — ι» *► — -<* Γ _ -.— - -- ..... - "*

WERKWIJZE VOOR HET OBTH1M VAR AWAL VAH GELAKT M VERTIND BUK

Door aanvraagster wordt als uitvinder genoemd: H. Giezen te Leeuwarden

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het onttin-5 nen van afval van gelakt vertind blik, waarbij dit afval als anode in een Ba OH-bevattend bad gebracht wordt, en aan een electrolyse-behandeling wordt onderworpen, en waarbij maatregelen worden genomen om de invloed van de laklaag op het onttinningsproces te verminderen.

Bij de verwerking van vertind blik ontstaat 10 è. 20$ snijafval.

1Ö Dit afval is voor de staalindustrie als schrot niet verwerkbaar, vanwege het hoge tingehalte. Hetzelfde geldt voor vertind blik hetwelk bij het scheiden van huisvuil, of bij het gescheiden inzamelen van huisvuil beschikbaar komt. Door deze afvalmaterialen te onttinnen ontstaat staalschrot van goede kwaliteit, terwijl het teruggewonnen 15 tin een hoge handelswaarde heeft.

Een gebruikelijke werkwijze voor het onttinnen van blikafval volgens het bovenaangehaalde principe bestaat daarin dat het te onttinnen materiaal los in een korf wordt gestort welke in het electrolyse bad wordt geplaatst. Naast de korf worden stalen platen opgehangen, 20 en de korf en deze stalen platen als electroden voor een electrolyse proces op een spanningsbron aangesloten. Daarbij dienen de korf en de badwandenals anode en de stalen platen als kathode, waardoor tin vanaf het blikafval oplost en op de stalen platen wordt neergeslagen. Van tijd tot tijd wordt dit neergeslagen tin van de kathoden verwijderd.

25 Ha het onttinnen wordt het onttinde materiaal met schoon water gespoeld en tot pakketten staalschrot geperst. 3ij het verwerken van ‘ schoon ongelakt blikafval is het mogelijk korven met een inhoud van 80 è- 100 kg vertind blik in circa 2-|·.uur te onttinnen tot een resttin-gehalte van minder dan 0,02$ Sn.

30 Teneinde vertind blik voor allerlei toepassingen geschikt te maken worden tegenwoordig zeer algemeen hierop een of meer laklagen /2 8203794 f » - 2 HO 494 • I i aangebracht. Deze laklagen geven een aanvullende bescherming, maar bemoeilijken ook weer het onttinnen, doordat de tinlaag van het elec-trolyt bad wordt afgeschermd.

Diverse maatregelen zijn voorgesteld om de -invloed van de lak-5 laag op het onttinningsproces te verminderen. Zo is voorgesteld om het gelakte afval als voorbehandeling eerst een thermische behandeling te geven, waarmee de lak als het ware wordt afgebrand. Ook is voorgesteld om de laklaag intensief mechanisch te beschadigen, waardoor het electrolyt toegang tot de onderliggende tinlaag krijgt.

10 Beide bekende werkwijzen hebben als belangrijkste bezwaar dat zij aanleiding geven tot een sterke en ongewenste verontreiniging van de electrolyt baden, résp. als gevolg van uit de lak afkomstige asresten en van losgeraakte lakschilfers.

Gebruikelijk is het om het onttinde afval met water te spoelen 15 alvorens het als schrot verder te verwerken. Bij sterk verontreinigde onttinningsbaden leidt dit bij het gebruikelijke spoelen tot een > relatief hoog resttingehalte in het schrot, hetgeen ongewenst is.

Wordt daarentegen extra gespoeld, dan kan via het spoelwater extra veel tin verloren gaan.

20 Oök is voorgesteld om de laklaag eerst chemisch aan te tasten, bijv. met behulp van polyethyleenglycol ethers of met behulp van methylalcohol. Een bezwaar van deze methode bestaat daarin dat de bekende chemikaliën 2>f niet alle bekende en toegepaste lakken aantasten, dan wel zodanig giftig zijn dat het gehele proces in geslo-25 ten vaten moet plaatsvinden en daardoor extra kostbaar wordt. Ook moet dit proces veelal bij verhoogde temperatuur uitgevoerd worden.

De uitvinding stelt-nu ten doel een nieuwe-werkwijze te verschaffen, waarbij de invloed van de laklaag op het onttinningsproces wordt verminderd, of zelfs geheel wordt tenietgedaan, zonder dat daarbij 30 de bezwaren worden ondervonden welke zijn verbonden aan de hierboven genoemde bekende werkwijze. Tevens worden extra voordelen, zoals lagere verwerkingskosten nagestreefd. De uitvinding bestaat nu daarin, dat het blikafval wordt verdicht en vervolgens'stroomloos in het bad wordt gebracht, en dat eerst nadat de lak door de inwerking van de 35 badvloeistof is verweekt de electrolyse-behandeling wordt uitgevoerd.

Bij voorkeur wordt het blikafval daartoe verdicht tot een volume- t /3 8203794 3 ' €0 49' gewicht van 1,0 A 1,2 fcg/l, hoewel deze verdichting niet critisch is, en van geval tot geval dient te worden bepaald in afhankelijkheid van plaatselijk geldende omstandigheden.

Het is.algemeen bekend dat warme natronloog de tot nu toe gebruik-5 te laksoorten voor vertind blik binnen een aantal uren verweekt. De I duur voor dit verweken is afhankelijk van de betreffende laksoort, doch als regel is deze duur langer dan circa 2% uur. Dit betekent dat bij een onttinningsbehandeling gedurende ook circa 2-g· uur als regel de lak nog niet is verweekt, waardoor deze verweking niet van 10 invloed kan zijn op het onttinningsproces.

Verrassenderwijs is nu echter gebleken dat de electrolytische onttinning zeer veel beter verloopt indien de lak door inwerking van de natronloog in aanmerkelijke mate is verweekt. Hierbij ontstaan geen asresten, terwijl slechts een relatief gering deel van de verweekte 15 lak in het bad terecht komt. Het overgrote gedeelte van de lak blijft op het onttinde materiaal. Bij het gebruik van dit onttinde materiaal als schrot voor de staalbereiding is de aanwezigheid van deze lak-resten geen bezwaar, daar die zonder achterlating van schadelijke bestanddelen in de staaloven verbranden.

20 Opgemerkb wordt dat algemeen bij het onttinnen van blik er naar wordt gestreefd om dit zo los mogelijk in het onttinningsbad te brengen, teneinde de toegankelijkheid voor het electrolyt zo goed mogelijk te laten zijn. Algemeen is steeds aangenomen dat deze toegankelijkheid in ieder geval onvoldoende is indien het blik 25 gecompacteerd is. Dit zou zeker gelden indien het gelakt vertind blik betreft. Opmerkelijk is nu echter dat gebleken is dat onttinning kan plaatsvinden bij een verdichte massa blikafval·, zelfs als dit blik afval gelakt is. De onttinning beperkt zich niet tot de buitenkant van de verdichte massa, doch vindt tevens door en door plaats. De 30 verweekte lak blijft als regel op het blik aanwezig, terwijl de onttinning tussen de laklaag en het blik heeft plaatsgevonden. Viel is de hechting tussen lak en blik verloren gegaan, zodat de laklaag vrij • .·.'·· . · ’ · eenvoudig kan worden verwijderd. Indien tot een pakket is verdicht blijft de overgrote hoeveelheid lak in het pakket opgesloten, zonder 35 dus het bad te vervuilen»

Gebleken is dat de aanwezigheid van deze lakrestanten op het /4 8203794 , * . 4 HO 494 1 t blikschrot ia het geheel niet nadelig is voor de inzet van di't schrot in een staaloven. De lakresten verbranden daarin totaal en leveren noch- voor het staal nooh voor het milieu problemen op. De extra bij de verbranding vrijkomende warmte is nauwelijks van invloed op het 5 proces, en zo'deze invloed er is, werkt hij slechts voordelig uit. j Bij opslag en transport van het blikschrot dragen de lakresten ook niet bij tot corrosie en roestvorming op dit blikschrot, eerder gaan zij deze tegen.

De nieuwe werkwijze vereist bovendien niet het gebruik van 10 toxische stoffen, of extra complicerende bedrijfsomstandigheden.

Gebleken is dat het inweken, en de daaropvolgende electrolyse niet zeer gevoelig zijn voor de vorm waarin het verdichte blikafval wordt verwerkt. Denkbaar is bijvoorbeeld om het blikafval tot pakketten te persen, welke op de bodem van een éLectrolyse bad worden geplaatst. 15 De stroomgeleiding kan dan via deze bodem naar de blikpakketten als anode plaatsvinden. Ook is denkbaar om bij het persen haken in de pakketten mee te persen, waarmee deze pakketten in het bad worden gehangen. Vele andere mogelijkheden staan de.vakman verder open. Met name is gebleken dat het de voorkeur verdient om het blikafval eerst 20 tot pakketten te persen en vervolgens in korven in het bad te hangen. Hiermee wordt de capaciteit van de installatie verhoogd, terwijl het plaatsen van geperste pakketten eenvoudiger in zijn werk gaat dan het losstorten in korven. Met name betekent dit dat geen naar boven toe conisch verlopende korven behoeven te worden gebruikt, doch dat recht-25 hoekige korven kunnen worden toegepast waarin de geperste pakketten nauwkeurig passen.

Een extra voordeel van de verwerking van geperste pakketten bestaat daarin, dat met gelijkblijvende capaciteit van een installatie nu langere behandelingstijden kunnen worden toegepast, resp. voor het 30 weken en voor de eigenlijke electrolytische onttinningsbehandeling.

De voorkeur gaat daarbij uit naar een werkwijze waarbij de verwekingsbehandeling van de lak bij een temperatuur van ca. 90° C gedurende 12 & 1β uur uitgevoerd met badvloeistof welke 6 §L 15$, en bij voorkeur 10 4 11$ Ha OH bevat.

35 Hoewel het denkbaar is om de onttinningselectrolyse in een ander bad met een andere vloeistof uit te voeren als de verwekingbehande- 8203794 /5 * --— 5 30 494' ' Δ i- ling, is het mogelijk en voordelig gebleken om de onttinnings-elec-trolyse in hetzelfde bad met dezelfde-verwekingsvloeistof voor de lak nit te.voeren tot een resttingehalte van 0,02$ tin of minder. Deze onttinning zal daarbij ook langer duren bij gebruik van geperste 5 pakketten dan indien losgestort materiaal wordt verwerkt. De nieuwe werkwijze kan bijv. worden uit gevoerd met een eyclusduur van een et-’ maal, bijv. 16 uur weken inclusief voorbewerkings werkzaamheden en 8 uur electrolyse. Daarbij kaai de éLectrolyse ’s nachts met gebruik van goedkope nachtstroom worden uitgevoerd. Ondanks de zeer veel 10 langere cyclusduur kan met een vrijwel gelijke installatie toch een vrijwel gelijke produktie worden bereikt.

Behalve gelakt vertind blik, vindt ook ongelakt vertind blik veelal zijn weg naar een onttinnings-installatie. Denkbaar is het om het gelakte afval en het ongelakte afval via verschillende proces-15 gangen te onttinnen. Indien echter de scheiding van gelakt en ongelakt produkt problemen oplevert, is het ook denkbaar om de werkwijze volgens de uitvinding zodanig aan te passen dat een mengsel van gelakt en ongelakt vertind blik behandeld kan worden. Deze variant van de ·. werkwijze volgens de uitvinding bestaat dan daarin dat ook reeds • 20 tijdens de verwekingsperiode voor de lakLaag op het gelakte blik stroomdoorgang door het bad plaatsvindt. Daardoor wordt het ongelakte produkt reeds onttind terwijl de lak op het gelakte blikafval verweekt. Hierdoor kan de gehele procesgang bekort worden, dan wel kan lij gelijkblijvende procesduur de capaciteit van de installatie vergroot '25 wordt.

Voorbeeld

Afval van gelakt vertind blik werd eerst tot snippers gehakt, teneinde te bewerkstelligen dat beide oppervlakken van het tot bussen en dozen verwerkte blik vrijkomen. Deze snippers werden 30 tot pakketten van 40 x 60 x 60 cm geperst, en wel met een zodanige persdruk dat het gemiddelde gewicht van deze pakketten circa 160 kg bedroeg. Deze pakketten werden geplaatst in stalen 5 ‘ korven met een hoogte van 125 cm en dwarsafmetingen van 42 en 120 cm. Deze korven werden met telkens vier pakketten gevuld.

35 De korven werden in een bad met 11$ Ka 0ÏÏ en een temperatuur van 80°C gehangen, en verbonden met stroomgeleiders.

A

8203794 I . ' V · 6 HO 494 I ' ·

Telkens op 10 cm afstand van een korf werd een stalen kathode-plaat in het bad gehangen.

Inclusief de voorbewerkings-werkzaamheden werden de pakketten ca. 16 uur zonder stroomdoorgang in het bad gelaten. Vervolgens 5 werd per korf een spanningsverschil van 2 M volt aangelegd, | resulterende in een stroomsterkfce vanl800A. Gedurende 8 uur werd deze stroomdoorgang in stand gehouden. Vervolgens werden de zo onttinde pakketten in water gespoeld door ze, al naar gelang behoefte, vier of meerdere keren in een waterbad te dompelen. Bij •jO controle bleek dat de zo behandelde pakketten een resttingehalte van· minder dan 0,02$ tin vertoonden.

·*#"· * « .

w , * /7 8203794

Claims (6)

1. Werkwij ze voor het onttinnen van afval van gelakt vertind "blik, waarbij dit afval als anode in een Na OH-bevattende bad gebracht wordt, en aan een electrolyse-behandeling wordt onderworpen, en 5 ' waarbij maatregelen worden genomen om de invloed van de laklaag op • het onttinningsproces te verminderen, met het kenmerk, dat het blik-afval wordt verdicht en vervolgens stroomloos in het bad wordt gebracht, en dat eerst nadat de lak door de inwerking van de badvloeistof is verweekt de ëLectrolyse-behandeling wordt uitgevoerd.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het blikafval wordt verdicht tot een volumegewicht van 1,0 k 1,2 kg/l.

3. Werkwijze volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat het blikafval tot pakketten wordt geperst, welke in korven in het bad wordengehangen. 15

4· Werkwijze volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat de verwe- . kingsbehandeling van de lak bij een temperatuur van JO 3. 90°C gedurende 12 k 16 uur wordt uitgevoerd met badvloeistof welke 6 k 15$ en bij voorkeur 10 & 11$ Na OH bevat.

5· Werkwijze volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat in dezelfde ver-20 wekingsvloeistof voor de lak de electrolyse wordt uit gevoerd tot een resttingehalte van 0,02$ tin of minder.

6. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij echter een mengsel van gelakt en ongelakt vertind blik wordt behandeld, met het kenmerk, dat ook reeds tijdens de verwekingsperiode voor de laklaag op het gelakte 25 blik, stroomdoorgang door het bad plaatsvindt. 8203794