NL8102046A - Duivenconstateur. - Google Patents

Description

— - " “ --- - -- ....... ' " *# ‘ P & c

V - 1 N 5813-1 Ned.M/EvF

Duivenconstateur.

Bij de duivensport is het gebruikelijk de duiven/ die aan een wedstrijdviucht deelnemen, vóór het inkorven te voorzien van een concours-ring van rubber. Bij deze wedstrijden vallen door duivenmelkers soms vette prijzen te verdienen, wanneer hun duif als eerste terugkomt en 5 wanneer zij bovendien op die duif een bedrag hebben ingezet, dat een veelvoud is van de normale inzet. De wedstrijdreglementen zijn dan ook zo ingericht, dat fraude uitgesloten is. Daarom is alleen de wedstrijd-comraissaris, eventueel met hulp van een aantal assistenten, bevoegd om de wedstrijdduiven te ringen. Hij hanteert daarbij een speciale ringtang, 10 waarmede de rubberconcoursring uitgerekt wordt. In die toestand wordt de tang met ring over de poot met de drie gestrekt gehouden tenen geschoven, waarna men de tang samenknijpt, zodat de ring vrij gemakkelijk van de tang afgehaald kan worden en op de poot achterblijft, zodat de tang verwijderd kan worden. Deze handelwijze is zeer arbeidsintensief en kost 15 vele uren. .

De rubber ring draagt een weds tri j dnummer en wordt steeds geschoven op de "vrije poot", dit ter onderscheiding van de poot, waarop zich de identifikatiering bevindt, die de duif al spoedig na zijn geboorte, als kuiken dus, ontvangt. Deze ring was vroeger van aluminium, tegenwoordig 20 van kunststof.

Een assistent van de wedstrijdcommissaris vergezelt de ingekorfde duiven op hun reis met vrachtwagen of spoorwagon naar een plaats van bestenming in binnen- of buitenland, die als startplaats (vertrekpunt) voor de duiven fungeert. De assistent-wedstrijdcommissaris noteert het tijdstip, 25 waarop de duiven gelost worden en geeft dat telefonisch of telegrafisch door aan de wedstrijdconmissaris.

Als de duiven van de wedstrijdviucht thuiskomen, haalt de eigenaar van cfeduif de concoursring van het pootje, stopt deze ring in de daarvoor bestemde opening in de klok (constateur), die overigens verzegeld is.

30 De ring valt in een door één der uitsparingen in een rondsel begrensde ruimte, welk rondsel aan de omtrek met zesendertig uitsparingen uitgerust is en gemonteerd is op de as van het uurwerk. De duivenmelker dient nu het rondsel een korte slag (1/36 van een volle cirkelboog = 10°) te draaien, waardoor de uitsparing met. ring één plaats opschuift en komt te 35 liggen boven een opening in de bodemplaat van het rondsel, welke opening leidt naar een verzamelbakje voor de ringen, waar de ring dus invalt, terwijl tegelijkertijd de tijd, die het uurwerk aanwijst door het draaien van het rondsel, op een registratierol genoteerd wordt. Daarmede 8102046 - 2 - * « » l \ - is de duif "geklokt".

Als de wedstrijd is afgelopen brengt de duivenmelker zijn klok naar het verenigingslokaal, waar de weds tri jdcommissaris met het afklokken begint: de klokken worden af geslagen, de verzegeling verbroken, waarna 5 de registratiestrook of -rol uit de klok wordt gehaald. Dan gaat men berekenen de vluchtduur, de gemiddelde snelheid van elke individuele duif, de rangorde van de duiven, rekening houdend met de coördinaten, dit zijn de meters die men van de wedstrijdafstand naar een centraal punt {bijvoorbeeld kerktoren) in de woonplaats van de vereniging moet optellen of 10 aftrekken om een correctie aan te brengen voor het feit dat duiven van sommige leden van de vereniging een iets langere afstand en andere duiven een iets kortere afstand moeten afleggen. Ook moet het prijzengeld berekend worden, dat eerst aankomende duiven voor hun baas verdiend hebben, omdat de inzetten voor de duiven kunnen verschillen en ook omdat met leeftijd, 15 geslacht , "burgerlijke staat" van de duiven in de vorm van handicaps rekening gehouden wordt. Voorts moeten de klokken vergeleken worden met een in het clublokaal aanwezige moederklok en eventuele verschillen weggezuiverd worden.in de berekeningen. Het cijfer- of rekenwerk na afloop van de wedstrijd is dan ook-enorm. Ondanks inschakeling van zakrekendoosjes 20 beloopt dit vele uren.

Nog een bezwaar dat aan de traditionele duivenwedstrijdsport kleeft is het gewicht van de klokken. Een klok heeft een gewicht van ongeveer 7 kg. Sommige duivenliefhebbers hebben een groot aantal duiven, verdeeld over twee of meer hokken. Het kan voorkomen, dat uit elk hok een 25 paar duiven aan de wedstrijd meedoen. Dat verplicht dan om tijdens het binnenkomen van de duiven met de klok van het ene hok naar het andere hok te lopen.

Gemeend wordt, dat de genoemde nadelen van het huidige wedstrijd-30 systeem opgeheven kunnen worden door onder gebruikmaking van moderne elektronica een eenvoudiger systeem te ontwerpen, waarmede men sneller tot de einduitslag kan komen. Een nevenvoordeel is dat de constateur lichter in gewicht kan worden. In het hierna volgende sullen drie'hoofdsystemen compleet met daarop enige varianten, besproken worden, waarbij de genoemde 35 bezwaren ondervangen zijn. De systemen zullen besproken worden in volgorde van toenemende vergroting van de informatieverwerking, I. Eenvoudigste systeem.

In dit systeem krijgt een duif, die aan een wedstrijd deelneemt . - zoals gebruikelijk - een rubber concoursring over de poot geschoven, 81 0 2 0 4 6 - 3 - *- « welke ring aan de omtrek een magnetisch gevoelig stripje draagt. Dit magnetiseerbare stripje draagt geen magnetische wedstrijdcode of iets dergelijks, want een dergelijke magnetische codering loopt de kans, dat zij onderweg verstoord wordt, wanneer de duif door een hoogfrequent 5 magnetisch veld vliegt, bijvoorbeeld als hij in de buurt komt van draden van het hoogspanningsnet. Het magnetische stripje wordt dus blanco, magnetisch maagdelijk of niet-gemagnetiseerd, met de duif meegegeven.

Na binnenkomst van de duif wordt deze ring door zijn baas van 10 de poot gehaald, en door een geschikte opening in de constateur geworpen.

De constateur is niet meer de traditionele klok, maar een toestel, waarin de zware mechanische onderdelen voor een groot gedeelte vervangen zijn door lichtere elektronische elementen. Het uurwerk zelf is daarentegen nog wel- aanwezig., maar in een lichtere uitvoering, bijvoorbeeld digitaal.

15 De nieuwe constateur bevat derhalve een magnetisch wiskopje en schrijfkop je. Als de ring door de duivenmelker door een opening in de constateur wordt geworpen, komt hij op een draaibare schijfvormige ring-houder of dergelijke, die hem langs de wiskop en vervolgens langs de schrijfkop draait. Zodoende wordt de vorige magnetische registratie of 20 een eventueel onderweg verkregen toevallige magnetische registratie gewist en via de schrijfkop de tijdmelding van het inwendige uurwerk in een magnetische code op het magnetische stripje geregistreerd. Hierna valt de ring in een verzamelbakje.

Wanneer de wedstrijd is afgelopen, leveren de duivenmelkers 25 hun constateurs in. De wedstrijdcommissaris slaat de klok af, verbreekt d-zegels en verzamelt de ringen. Het wedstrijdnummer wordt visueel af gelezen en genoteerd en de ring wordt direct daarop in een magnetisch leestoestel ingevoerd, dat de magnetische code ontcijfert, zodat het tijdstip waarop de betreffende ring geklokt werd, visueel bekend wordt. Het leestoestel 30 kan gekoppeld worden met of is onderdeel van een informatie verwerkende computer, zodat de ontcijferde tijdwaarnemingen in het geheugen worden opgeslagen, waarin ook andere significante gegevens zijn of worden ingevoerd, zoals afstand, los-tijdstip, wedstrijdnummers, identificatienummers, coördinaten, sterkte en richting van de wind, naam eigenaar van 35 de duif, vorige prestaties van de winnende duiven, ingezette geldbedragen, handicaps, bijzondere inzetten (vermenigvuldigingsfactor), waaruit tenslotte de rangorde en de prijsuitkeringen door de computer berekend worden, terwijl op die resultatenlijst uiteraard tevens de invoergegevens 81 0 2 0 4 6 ψ·

χ I

- 4 - vermeld worden. Dit alles- bij een zeer uitgebreide computer. Men kan echter ook met een eenvoudiger machine volstaan en de wedstrijdcommissaris ook nog wat rekenwerk laten verrichten.

Het voordeel van deze uitvoering, waaraan nog wel veel handenarbeid 5 te pas komt, is dat de hersenarbeid sterk vereenvoudigd wordt, doordat, via de op de ring aangebrachtè magnetische tijdscode, deze informatie voor automatische verwerking geschikt is, waardoor al het rekenwerk eventueel bespaard kan worden. Ook. de constateur kan in mechanisch opzicht ten opzichte van de traditionele klok wezenlijk eenvoudiger worden uitgevoerd.

10 Set toestel is volkomen fraude vrij. De door de duivenmelker te bedienen constateur is eenvoudig en foolproof, terwijl de taken van de computer, die hierbij nodig is, van lieverlede uitgebreid kunnen worden vanaf een eenvoudig leestoestel voor het uitlezen van de magnetische tijdscode tot een computer met een omvangrijk geheugen, waarin niet alleen de voor de 15 bepaalde wedstrijd geldende gegevens ingevoerd worden, maar. waarin gegevens van vorige wedstrijden ook bewaard blijven. Voor de aanschaf van een dure computer zou men.' er mee kunnen volstaan de constateurs aan te sluiten op programmeerbare tafelrekentoesteilen, die men als vereniging in eigendom heeft. Wanneer men meer informatie bij de uitslag verwerkt wil 20 hebben, respectievelijk wanneer men zelf minde: rekenwerk wil verrichten, komt een grotere computer met groter geheugen in aanmerking, die men met een aantal zusterverenigingen' in de omtrek kan beheren. Tenslotte als men. alle informatie, hierboven'genoemd, onder ogen wenst te krijgen, dan zal men op landelijk niveau een databank moeten inrichten, waarop elke vereniging 25 via een terminal is aangesloten.

Een complicatie blijft echter het ringen van de duiven en het mechanisme; om de ring op de ringhouder te roteren of te verplaatsen.

II. Minder eenvoudige uitvoering

In dit systeem wordt de concoursring eenmalig vervangen door een 30 extra-,- permanente ring, waarvan .een deel van de ringomtrek magnetisch gevoelig is gemaakt. Op dit vlakje wordt vóór het inkorven door de wedstrijdcommissaris een wedstrijdnummer in magnetische code aangebracht.

Dit geschiedt op eenvoudige wijze doordat de wedstrijdcommissaris de poot van de duif met de permanente concoursring eerst langs een 35 magnetische wiskop leidt en vervolgens langs een magnetische schrijfkop.

Een dergelijke ring is aan te brengen bij alle duiven ongeacht hun leeftijd, dus ook bij oudere duiven, waar de poot niet meer in dikte toeneemt, zodat de ring er afgehaald zou kunnen worden. Niettemin is fraude uitgesloten, omdat de op het magnetische vlakje aan te brengen code alleen de wedstrijd- 81 0 2.0 4 6 * - 5 - commissaris bekend is en door hem opgebracht wordt en voor de wedstrijd-deelnemers onleesbaar en onzichtbaar is. Vindt men het desondanks ongewenst, dat de extra ring bij oudere duiven verwijderbaar is, dan kan men de ring op een of meer plaatsen iets dichtknijpen.

5 Op den duur, dus bij elk nieuw broed , kan men de jonge duiven kuikens een identificatiering omdoen van wat grotere afmetingen dan gebruikelijk, zodat daarop, bij de fabrikage al, een vlakje gereserveerd is dat magnetisch gevoelig gemaakt is. Zodoende kan de identificatiering tevens als concoürsring benut worden door op dat vlakje de voor een bepaalde 10 wedstrijd geldende code magnetisch aan te brengen.

In elk geval is het door deze maatregelen niet nodig de duiven vóór het inkorven te ringen, hetgeen tot dusverre aanleiding geeft tot een zeer omslachtige handelwijze.

Wanneer de wedstrijdduif binnenkomt, wordt het codevlakje 15 af getast met behulp van een penvormige aftaster (sensor), waardoor de wedstrijdcode ën op hetzelfde of nagenoeg hetzelfde moment de tijdwaarneming van de inwendige klok magnetisch geregistreerd wordt op een magnetisch kaartje of stripje dat nabij de uitvoerzijde van de constateur gemagnetiseerd wordt. Al deze magnetische kaartjes van diverse geklokte 20 duiven verzamelen zich dan in een verzamelbak je, die eerst bij het openen van de constateur door de wedstrijdconmissaris toegankelijk worden. Men kan het toestel zodanig uitbreiden, dat de gegevens van elke individuele duif opgeslagen worden in een inwendig geheugen of, eenvoudiger, op een magnetische verzamelkaart, waarop dus de gegevens 25 van alle tijdig binnenkomende duiven verzameld worden. Na afloop van de wedstrijd gaat de duivenmelker naar het verenigingslokaal, waar de strippen of de verzamelkaart tevoorschijn gehaald wordt en de daarop geregistreerde gegevens verwerkt worden in de verenigings-, de districts-of eventuele landelijke computer.

30 Dit leidt in dit geval ook nog tot een niet te gecompliceerd, goedkoop en licht wegend apparaat voor de individuele duivenmelker.

Een mogelijke wens, die bij een gebruiker van deze constateur opkomt,' zou kunnen zijn, dat hij naast magnetische strippen of kaarten, zelf ook nog iets op zijn toestel zou willen zien of aflezen, bijvoorbeeld 35 vanaf een scherm of registratiestrook. Daarmede vervalt men in een duurdere uitvoering, waarbij twee vormen onderscheiden kunnen worden: Varianten

Ila. De goedkoopste van de beide uitvoeringen is om de individuele mag- 8102046 . I ; * · - 6 - netische stripjes (of het verzamelkaartje) te stoppen in een programmeerbaar zakrekendoosje, dat deze magnetische kaartjes kan uitlezen. Op het kaartje kan het hierbij uit te voeren programma - om de gebruiker ook in dit opzicht de problemen uit handen te nemen - reeds ingecodeerd zijn.

5 Zelf kan de gebruiker bepaalde gegevens, die voor de gewenste berekening van belang zijn, in de zakrekendoos invoeren.

Duivenmelkers, die over zo'n zakrekendoosje beschikken, zijn nog steeds relatief goedkoop uit..

Ilb. Een duurdere uitvoering voor mensen, die niet in het bezit zijn van 10 een programmeerbare zakrekendoos, is om op de constateur een afzonderlijke rekenmodule aan te sluiten. De rekenmodule bevat een invoer via welke men significante gegevens opslaat in een geheugen bijvoorbeeld de start-of lostijd, afstand, etc., en voorts de eigenlijke rekeneenheid en. een display.

15 De rekeneenheid is verbonden met een processor in de constateur- module. De rekeneenheid, ontvangt tevens de in het geheugen opgeslagen gegevens. De uit deze beide soorten gegevens berekende informatie wordt enerzijds teruggevoerd naar het geheugai, anderzijds toegevoerd aan da afbeeldinrichting (display): scherm of registratiestrook.

20 Ook; in deze uitgebreide uitvoering is nog steeds sprake van een lichtgewicht-constateur met.-een* gewicht van een paar ons. De conventionele duivenklok weegt 7 kg en kost + f 700,—. Voor de vele postduiven-liefhebbers, 700.000 in getal op de wereld, zal dit nieuwe toestel in een lang gevoelde behoefte voorzien* 25 Bij het hierboven besproken hoofdsysteem staat de magnetische code centraal, die dus een magnetische wedstrijdcode draagt en indien gestopt in een constateur, een signaal opwekt, dat maakt dat op een magnetische strip of kaart een tijdwaarneming magnetisch geregistreerd wordt. Het is echter eveneens mogelijk het magnetische vlakje op de ring 30 twee-sporig te maken. Op het ene spoor.staat de wedstri jdcode van de duif, op het andere spoor komt de tijdmelding te staan.

Een nadeel dat aan dit magnetische systeem (systeem IX) kleeft, is dat de magnetische wedstri jdcode op de ring onderweg tijdens de vlucht van de duiven door sterke magnetische velden ernstig verstoord wordt. Doch 35 in streken waar geen hoogspanningsmasten voorkomen, voldoet dit systeem uitstekend en kan het in de praktijk toegepast worden, terwijl er regelmatig nieuwe legeringen gevormd worden met betere magnetische eigenschappen.

8102046 <r 4» - 7 - III. Optisch systeem

De bezwaren, die aan het bovengenoemde rubberringsysteem '(I) en aan het magnetische codeersysteem (II) kleven, kunnen gedeeltelijk ondervangen worden met behulp van een staafjescode (barcode-systeem), 5 bestaande uit een stelsel van heldere en donkere staafjes, waarin een code verwerkt kan worden. Doordat in een dergelijke code een optisch constrast aanwezig is, kunnen zij optisch afgetast worden met behulp van een leesstift. De installatie, die vervolgens de informatie moet verwerken, is duur en omvangrijk en dient in verenigings- of wijder verband aange-10 schaft te worden.

Zowel het vaste identificatienummer van de duif als de bij een wedstrijd gehanteerde wedstrijdcode kan in barcode—vorm op. een ring vastge-?. .. legd worden. De barcode is echter minder ambulant dan de magnetische code. Dat betekent dat een aangebrachte code niet eenvoudigweg wisbaar 15 en opschrijfbaar is. Daarom is ze eigenlijk voor wedstrijden ongeschikt, omdat de wedstrijdsport een code verlangt, die gemakkelijk te wijzigen is.

Wanneer men echter de wedstrijd barcode aanbrengt op een zelfklevende tape (de kleefstof moet om begrijpelijke redenen waterafstotend 20 zijn) of op een gemakkelijk buigbaar metalen bandje, dan heeft men twee soorten codedragers, die gemakkelijk om de duivenpoot aan te brengen en gemakkelijk daarvan af te halen zijn. De staafjescodeplakker kan op een aparte, doch permanente ring (dus als tweede ring) aangebracht worden, of zelfs op de identificatiering als deze niet al te smal is.

25 Het metalen bandje met barcode kan gemakkelijk met de hand of met een tang om de poot van de duif gebogen worden.

Zijn daarmede weer de bezwaren, die aan het ringen met rubber-ringen kleven weer volledig teruggekeerd? Neen. De rubbèrring moet met een tang van tevoren wijd uiteen gerekt worden en over de poot geschoven 30 worden, hetgeen moeizaam gaat. Het opbrengen van de barcodeplakker is een simpele handeling en dat geldt in meerdere of mindere mate voor het ombuigen van het metalen bandje, al vormen de beide typen barcode-dragers geen op zichzelf gesloten ring, bestaat er geen gevaar dat de barcodeplakker of het metalen bandje verloren gaat. Fraude is ook hier 35 uitgesloten, want de code die op deze dragers vermeld wordt, is alleen de wedstrijdcommissaris bekend.

Wanneer de wedstrijdduif binnenkomt, moet. de duivenmelker de barcodedrager van de poot van de duif afhalen en de plakker op een onder- 81 0 2 0 4 6 - 8 - grond kleven. De codedrager wordt vervolgens in een constateur gestopt.

Een daarin ingebouwd optisch oog constateert dat de codedrager door een inwerpgleuf geworpen is en produceert een signaal, waardoor een tijdwaarneming verricht wordt, die op een magnetisch kaartje, of op de'drager 5 voor de plakker en wel op een magnetisch gevoelige zone daarvan vastgelegd wordt. De staafjescode wordt in de constateur niet afgetast, omdat dit een veel te kostbare apparatuur zou vergen.

Aan het einde van de wedstrijd worden de onder in de constateur verzamelde barcodedragers door de wedstrijdcommissaris uit het toestel 10 verwijderd en in de daar aanwezige volgorde aan de computer voor aflezing aangeboden tezamen met het magnetische verzamelkaartje. Aldus vertelt de computer welke duif op welk tijdstip binnengekomen en geklokt is. Als. de tijdmelding op de plakker of band heeft plaatsgevonden is de verwerking van de informatie voor de computer een stuk eenvoudiger.

15 Het ideale systeem wordt gevormd door een combinatie van de magnetische code en de staaf jescode. Op de duivenring (tweede ring of identif leathering) wordt op een daarvoor geschikt vlakje de vaste barcode van de identificatie aangebracht, terwijl op een vlakje daarnaast het weds tri j dnummer in codevorm optisch of magnetisch wodEdt aangebracht.

20 Als dit optisch geschiedt dan neemt men daarvoor een barcodeplakker of iets diergelijks- . * Twee optische codes achter elkaar hebben het voordeel dat de wedstrijdcommissaris beide nummers met één' optische leesstift, waarover de vereniging beschikt,, aflezen kan. Ook de combinatie van magnetische en optische code heeft ditzelfde voordeel.,, namelijk een 25 koppeling tussen identificatienunmer en wedstrijdnummer.

In bovengenoemde uitvoeringen is er dus een geleidelijke verminding opgetreden van reken- en handenarbeid.

De duivenconstateur volgens de uitvinding onderscheidt zich van de in gebruik zijnde bekende duivenklokken doordat hij behalve 30 met een klok en een informatiedrager uitgerust is met middelen die de door de constateur geconstateerde gegevens omzetten in een voor automatische verwerking geschikte vorm, waarbij essentieel is, dat de informatiedrager, die na het passeren van de constateur gereed is voor automatische verwerking, de beide voor de duivensport meest essentiële 35 gegevens bevat namelijk hét vóór de wedstrijdvlucht toegekende wedstrijd-nummer en de na de vlucht door de klok aangegeven tijdwaarneming.

De op systeem I gebaseerde uitvoering heeft tot kenmerk, dat de informatiedrager wordt gevormd door een rubberconcoursring met aan 8102046 - 9 - de amtrek ervan een magnetische gevoelige zone/ die na het inbrengen van de informatiedrager in de constateur samenwerkt met. een in de constateur aanwezige magnetische wiskop en schrijfkop voor het registreren in de magnetische gevoelige zone van een tijdwaarneming.

5 Een op systeem II gebaseerde uitvoering heeft tot kenmerk, dat een permanente voetring is voorzien van een magnetisch gevoelige zone met daarop in magnetische code het wedstrijdnummer, terwijl de daarmede samenwerkende constateur voorzien is van een magnetisch afleesmechanisme voor het aflezen van de magnetische wedstrijdcode, en van middelen om deze 10 code tezamen met de tijdwaarneming op de voor de computer bestemde informatiedrager te registreren. In een nadere uitwerking hiervan bevat de magnetisch gevoelige zone twee sporen en wel één voor· het registreren van de wedstrijdcode en de andere voor registratie van de tijdwaarneming.

Een op systeem III gebaseerde uitvoering heeft tot kenmerk, dat 15 op een permanente voetring een met het identificatienummer van de duif overeenkomende staafjescode is aangebracht en op dezelfde ring of een andere een verwijderbare staaf jescode overeenkomende met een aan een duif toegekend wedstri jdnummer, waarbij de weds tri jdstaaf jescode na de vlucht op een magnetische drager is aangebracht, en voor het aftasten van 20 de staafjescode een optisch afleesmechanisme aanwezig is, terwijl de constateur zelf met een optisch oog is uitgerust. In een verdere uitwerking hiervan is de verwijderbare staafjescode aangebracht op een drager met zelfklevende onderlaag of op een buigbaar metalen bandje.

Bij voorkeur bestaat de duivenconstateur volgens de uitvinding 25 uit de combinatie van het magnetische systeem (systeem II) en het optische systeem (systeem III).

De uitvinding heeft eveneens betrekking op een combinatie van de onderhavige duivenconstateur met een eigen afbeeldinrichting, waaronder ook een eenvoudige afleesinrichting valt; alsmede op een combinatie van 30 de onderhavige duivenconstateur met een eigen rekeneenheid, uiteraard met inbegrip van een invoer voor gegevens.

Verder heeft de uitvinding betrekking op een complete inrichting voor het berekenen van de resultaten van duivenwedstrijden, gevormd door de combinatie van één of meer duiveneonstateurs volgens de uit-35 vinding en een voor deze constateur(s) gemeenschappelijke computer, die ingericht is voor het verwerken van de gezamenlijke, van de samenwerkende constateur(s) afkomstige gegevens.

Het zal duidelijk zijn, dat de dragers met informatie over 8102046 4 - 10 - l '

, I

wedstrij dnummer en tijdwaarneming, ook al vormen zij geen vast bestanddeel· van de constateur, daartoe toch als ambulante onderdelen gerekend dienen te worden, en in het bovenstaande steeds als zodanig beschouwd zijn.

Wegens hun ambulante aard kunnen zij geheel los van de constateur ge-5 fabriceerd worden en kan of moet de fabrikage ervan bij een ander bedrijf worden ondergebracht. Om die reden is het noodzakelijk, dat de bij de constateur volgens de uitvinding toegepaste informatiedragers afzonderlijke bescherming hebben.

De uitvinding zal hieronder aan de hand van enige in de bij-10 gaande figuren weergegeven uitvoeringsvoorbeelden nader worden toegelicht.

Figuur 1 toont een blokschema van de belangrijkste functies, die in een constateur volgens de uitvinding gebaseerd op systeem X worden vervuld; figuur 2 stelt een daarbij toegepaste ring met informatie voor; 15 figuren 3-5 tonen een constateur volgens de uitvinding gebaseerd op systeem XX, waarin figuur 3 een aanschouwelijke voorstelling van een aftastorgaan geeft? figuur 4 een blokschema van de belangrijkste daarin vervulde functies en 20 figuur 5 de daarbij toegepaste ring met informatie; figuur 6 toont een blokschema van de belangrijkste functies, die in een constateur volgens de uitvinding gebaseerd op systeem IIX worden vervuld; figuur 7 stelt een daarbij toegepaste ring met informatie voor; en 25 figuur 8 toont een blokschema van een rekenmodule, die bij de constateurmodule van figuur 4 kan worden toegepast.

Bij het in figuren 1 en 2 weergegeven systeem I krijgt een duif, die aan een wedstrijd deelneemt - zoals gebruikelijk - een rubberen concoursring 1 over de poot geschoven, waarop het wedstrijdnummer 2 is 30 vermeld. Deze ring is aan de omtrek voorzien van een. magnetisch gevoelige zone 3. Na binnenkomst van de duif wordt de ring van zijn poot gehaald en geplaatst op een roteerbare ringhouder 4 van de constateur. De ring 1 met houder 4 passeert nu eerst een magnetische wiskop 6 om eventueel onderweg opgepikte, ongewenste magnetisering van de zone 3 uit te wissen.

35 Vervolgens draait de ring op de houder 4 langs een schrijf- of signaal-kop 7. Door deze eerder genoemde plaatsing op de houder 4 ontvangt een inwendige klok 8 een signaal om een tijdmelding te doen aan de schrijfkop of signaalkop 7, die deze tijdsinformatie doorgeeft aan de magnetiseer- 81 0 2 0 4 6 « - 11 - bare zone 3 qpde ring 1. Uiteindelijk bevat de ring het wedstrijdnummer en de tijdwaarneming.

Wanneer de wedstrijd is afgelopen, leveren alle duivenmelkers hun verzegelde constateur in bij het bestuur of de wedstrijdoommissie, 5 die de ring 1 in een computer-verwerkingsinrichting (processor) stopt. Hierin bevindt zich tevens een geheugen, waarin andere wedstrijdgegevens opgeslagen zijn. Na korte tijd is de rangorde van binnenkomst van de duiven bekend en de gemiddelde snelheid berekend.

Bij het schematisch in figuren 3-5 weergegeven systeem II wordt 10 gewerkt met een speciaal bewerkte ring 11, die permanent om de poot van de duif blijft. De speciale bewerking, die de ring ondergaat, is het er op aanbrengen van een magnetisch gevoelige zone 12. Als er voldoende ruimte aanwezig is op de identificatiering, kan deze van zo’n zone worden voorzien en anders krijgt de duif een tweede ring te dragen, 15 waarvan de breedte zodanig gekozen is, dat daarop een magnetisch gevoelige zone kan worden aangebracht. Op deze zone zet de wedstrijd-conmissaris bij het inkorven van de duiven een wedstrij dnunmer in magnetische code.

Wanneer de wedstrijdduif binnenkomt, wordt het codevlakje 20 12 afgetast met een penvormige aftaster (sensor) 13, die op een pot- of busvormige uitgevoerde constateur 14 is gemonteerd. Door dit aftasten gaat een signaal naar een centrale inwendige processor 16.

Van daaruit gaat een signaal naar de inwendige klok 17, die de tijdmelding doorgeeft aan de centrale processor 14. Deze geeft vervolgens de 25 tijdsinformatie en de wedstrijdcode door aan een schrijfkop 18, welke de beide gegevens als uitvoer aan een magnetiseerbare kaart of strook 19 afgeeft. De magnetisch gevoelige strook is afkomstig van een rol of tape 21. Op de kaart of strook 19 als informatiedrager zijn de gegevens betreffende de wedstrijdcode en de tijdwaarneming dus weer 30 verenigd. Deze informatiedrager 19 wordt door de wedstrijdcommissaris uit de verzegelde constateur 14 gehaald en in de computer gestopt teneinde de uitslag van de wedstrijd te berekenen.

In systeem II weergegeven in figuren 6 en 7 wordt optische codering toegepast. Op een permanente ring 23 is in staafjescode 35 (barcode) het identificatienumner van de duif op een vlakje 24 aangebracht. Deze registratie blijft permanent op de ring. Daarnaast is een zone 26, waar ruimte is voor het opbrengen van het wedstrijdnummer in staafjes-code. Deze moet echter bij elke wedstrijd vernieuwd worden en moet 81 0 2 0 4 6 r **r - 12 - niet permanent worden aangebracht, maar tijdelijk* Daartoe wordt op de zone 26 de staafjescode als zelf-hechtende strook of strip 27 op de zone 26 vastgeplakt door de wedstrij dcommi ssaris. Voor de duiven ingekorfd worden, wordt een leesstift, die in verbinding staat met een computer 5 in het verenigingslokaal, ovèr de beide zones gestreken, waardoor een koppeling gelegd wordt tussen het identificatienummer van de duif en het wedstrijdnummer, en deze gekoppelde informatie wordt in het geheugen van de centrale computer opgeslagen.

Als de duif binnenkomt haalt de duivenmelker het staafjescode-10 stripje 27 van de voetring 23 en kleeft dit op een informatiedrager 28, waarop zich tevens een magnetisch gevoelige zone 29 bevindt* Wanneer de informatiedrager 28 in de constateur gestopt wordt, passeert hij een optisch oog 31, dat daardoor een signaal zendt naar een inwendige r klok 32, dat een tijdmeldingsignaal doorgeeft aan een: schrijfkop 33, .15 die vervolgens de tijdwaarneming in een magnetische code vastlegt op de magnetisch gevoelige zone 29 van de informatie drager 28. Na afloop . van de wedstrijd worden deze informatiedragers door de wedstrijd-commissaris uit de verzegelde constateur verwijderd en in de centrale computer gestopt. Als dat voor alle deelnemende constateurs geschiedt 20 is, kan het rekenwerk door de computer gedaan worden.

Duivenmelkers, die op het rekenresultaat van de computer, dat pas na de wedstrijd verricht wordt, niet tot dat tijdstip .kunnen wachten, kunnen een eigen zak- of. tafelrekentoestel inschakelen, of - nog eenvoudiger -een rekenmodule 36 op de constateur-module 14 aansluiten. De rekenmodule 25 bevat volgens het blokschema van figuur 8 in elk geval een invoer 37 via welke men significante gegevens opslaat in een geheugen 38, bijvoorbeeld start- of lostijd, afstand, etc, en voorts de eigenlijke rekeneenheid 39 en een display 41. De rekeneenheid 39 is- verbonden met de centrale processor 16 van de constateur-module 14. De rekeneenheid 39.

30 ontvangt tevens de in het geheugen 38 opgeslagen gegevens. De uit deze beide typen gegevens berekende informatie wordt enerzijds teruggevoerd naar het geheugen 38, anderzijds toegevoerd aan de display 14 : scherm of registratiestrook.

81 02 0 4 6 35

Claims (11)

1. Duivenconstateur, die behalve met een klok en een informatiedrager, uitgerust is met middelen die de door de constateur geconstateerde gegevens omzetten in een voor automatische verwerking geschikte vorm, waarbij de informatiedrager, die na het passeren van de constateur 5 gereed is voor automatische verwerking, de beide voor de. duivensport meest essentiële gegevens, bevat, namelijk het voor de wedstrijdvlucht toegekende wedstrijdnummer en de na de vlucht door de klok aangegeven tijdwaarneming.

2. Duivenconstateur volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de 10 informatiedrager wordt gevormd door een rubberconcoursring met aan de omtrek ervan een magnetisch gevoelige zone, die na het inbrengen van de informatiedrager in de constateur samenwerkt met een in de constateur aanwezige magnetische wiskop en schrijfkop voor het registreren in de magnetisch gevoelige zone van een tijdwaarneming.

3. Duivenconstateur volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat een permanente voetring is voorzien van een magnetisch gevoelige zone mét daarop in magnetische code het wedstrijdnunmer, terwijl de daarmede samenwerkende constateur voorzien is van een magnetisch afleesmechanisme voor het af lezen van de magnetische wedstrijdcode, en van middelen om deze 20 code tezamen met de tijdwaarneming op een voor de computer bestemde informatiedrager te registreren.

4. Duivenconstateur volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat de magnetische gevoelige zone twee sporen bevat en wel één voor het registreren van de wedstrijdcode en de andere voor registratie van de tijdwaarneming.

5. Duivenconstateur volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat op een permanente voetring is aangebracht een met het identificatienummer van de duif overeenkomende staaf j escode en op dezelfde ring of een andere een verwijderbare staafjescode overeenkomende met een aan een duif toegekend wedstrijdnunmer, waarbij de wedstrijdstaafjescode na de vlucht op 30 een magnetische drager is aangebracht, en voor het aftasten van de staafjescode een optisch afleesmechanisme aanwezig is, terwijl de constateur zelf met een optisch oog is uitgerust.

6. Duivenconstateur volgens conclusie 5, met het kenmerk, dat de verwijderbare staafjescode aangebracht is op een drager met zelfklevende 35 onderlaag of op een buigbaar metalen bandje.

7. Duivenconstateur waarbij het magnetische systeem volgens conclusies 3, 4 en het optische systeem volgens conclusies 5, 6 geheel of gedeeltelijk gecombineerd zijn.

8. Combinatie van een duivenconstateur volgens één der voorafgaande 8102046 1 ·4> - 14- 4 * conclusies met een eigen afbeeldinrichting.

9. Combinatie van een duivenconstateur volgens één der conclusies 1-7 met een eigen rekeneenheid, inclusief een invoereenheid voor de invoer van voor de eigen berekening benodigde gegevens,

10. Complete inrichting voor het berekenen van de resultaten van duivenwedstrijden, gevormd door de combinatie van één of meer duiven-constateurs volgens één der voorafgaande conclusies en een voor deze constateur(sl gemeenschappelijke computer, die ingericht is voor het verwerken van de gezamenlijke, van de samenwerkende constateur(s) 10 afkomstige gegevens.

11. Informatiedrager zoals toegepast bij de duivenconstateur, combinatie: of complete inrichting volgens één der voorafgaande conclusies. 15 81 0 2 0 4 6