NL8000059A - Lasbaar betonijzer en werkwijze voor het bereiden daarvan. - Google Patents

Description

}

A

r ’ ‘70 8873 ‘ ......... ' ' " - :

Lasbaar betonijzer en werkwijze voor het bereiden daarvan.

De uitvinding heeft betrekking op lasbaar betonijzer en een koolstofgehalte van minder dan 0,25#, dat zonder extra nabehandeling, zoals koud vervormen, "patenteren" of oppervlakteverdeling een vloei- 2 grens beta 0,2 van tenminste 500 N/mm en een trekvastheid van terunin-5 ste 550 N/mm.2 heeft en uit een concentrische kernzone en een oppervlak- telaag bestaat, waarbij de kernzone uit een mengstructuur uit perliet, ferriet en eventueel andere bestanddelen bestaat en de oppervlaktelaag nagelaten martensiet bevat.

De uitvinding heeft voorts betrekking op een werkwijze voor 10 het bereiden van een dergelijk soort betonijzer.

Het is bekend staalsoorten met een chemische samenstelling van 0,35-0,U5# koolstof, tot 1,3 # mangaan, 0,2 tot 0,3# silicium naast gebruikelijke verontreinigingen als zeer sterk betonijzer te gebruiken.

Het bereiden van dergelijke staalsoorten is weliswaar goedkoop, omdat 15 als verstevigende bindmiddelen in hoofdzaak koolstof, mangaan en sili cium worden gebruikt. Het vervormingsvermcgen van deze staalsoorten is echter naar verhouding klein, in het bijzonder ontbreekt het aan lasmogelijkheden.

Sr zijn ook losbaye soorten betonijzer bekend, welke een lager 20 koolstofgehalte (maximaal 0,28#) hebben en een siliciumgehalte van 0,5#, een mangaangehalte van maximaal 1,6# en behalve de gebruikelijke verontreinigingen een kopergehalte van tenminste 0,2# hebben (ASTM voorschrift: A blz.336). Dergelijke staalsoorten worden echter aan koude vervorming onderworpen. Een belangrijk nadeel van dit las-25 bare betonijzer moet daarin worden gezien, dat dit reeds na korte tijd opslag bij temperaturen tussen ruimtetemperatuur en 800°C een aanzienlijk verlies met betrekking tot de vloeigrens en de trekvastheid tonen. Dergelijke temperaturen ontstaan echter bij het lossen alsmede bij het warm buigen van beton-djzer op..de bouwplaats.

30 Betonijzer met de hiervoor genoemde eigenschappen, dat deze nadelen niet heeft, is bekend uit het Duitse Offenlegungsschrift 2Λ26.920. Door een extra afkoeling worden staven betonijzer vervaardigd, welke uit een aantal, fijn korrelige microstructuren bestaan.

Vanaf de staafrand bestaat het staal uit sterk nagelaten martensiet- 8 0 0 0 0 ί.

2 Κ bainiet, uit ferriet-benniet tot ferriet-perliet,eventueel bainiet in de staafkern.

Daarbij zal het gedeelte perliet met benniet doelmatig procentueel groter zijn dan het aandeel aan ferriet.

5 Een dergelijke staalsoort heeft de vereiste laseigenschappen alsmede voldoend hoge trekvastheid- en voldoend grote vloeigrenswaarden. Gebleken is echter, dat de rek bij breukbelasting van het bekende staal voor verbetering vatbaar is. Het neigt tot scheurvorming en dus tot een niet optimaal gedrag bij langdurige buigproeven.

10 Aan de uitvinding ligt het probleem ten grondslag staal met de goede eigenschappen van het bekende staal te bereiden, doch dat minder aanleiding geeft tot scheuren en betere waarden heeft met betrekking tot de breuk-rek.

Volgens de uitvinding wordt dit probleem met een lasbaar beton-15 ijzer van het hierboven bedoelde type opgelost, waarvan de kerazone uit zuiver perliet-ferriet-mengstructuur wordt gevormd, waarbij het ferrietaandeel tussen 2Q en 80$ ligt en waarbij de kemzone zonder een tussenlaag aan de oppervlaktelaag grenst, welke op zijn beurt uit zuiver nagelaten martensiet bestaat.

20 Het staal volgens de uitvinding is dus door een zuiver concen trische dubbellaagsopbouw gekenmerkt, waarin beide lagen volledig bai-nietvrij zijn.Het staal volgens de uitvinding heeft zowel de goede laseigenschappen en de door de DIH-norm U88 vereiste mechanische eigenschappen alsook een aanzienlijk verbeterde rek bij breuk, waardoor 25 aanleiding tot scheuren aanzienlijk minder wordt en een beter gedrag wordt verkregen bij langdurig buigen.

Volgens een doelmatige uitvoeringsvorm heeft het betonijzer volgens de uitvinding in de kernzone ferriet en perliet in ongeveer gelijke delen.

30 Gebleken is, dat betonijzer volgens de uitvinding zeer geschikt is voor geribbelde wapeningsstaven, omdat de beide lagen zich zodanig aan de vorm van de ribben aanpassen, dat ook de ribben de mechanische eigenschappen van een niet geribbelde staaf hebben.

Voorts is het voordelig, wanneer de oppervlaktelaag tenminste 35 20$, bij voorkeur 33$ uitmaakt van het doorsnedevlak.

80 0 0 0 59 3 ' . ψ~“· $ ?

Het betonijzer volgens de uitvinding heeft daarenboven het voordeel, dat dit goedkoop en snel in draadproduktiestraat kan worden vervaardigd- De werkwijze voor het bereiden van betonijzer volgens de uitvinding is gekenmerkt door de hierna volgende produktiestappen.

5 a) het betonijzer wordt een draad-produktiestraat vervaardigd b) na het verlaten van de produktiestap wordt het gewalste materiaal aan een intensieve, in meerdere trappen uitgevoerde koeling onderworpen, c) .door de koeling wordt het oppervlak van het gewalste ma- 10 teriaal tot onder de martensiet-start-temperatuur afgekoeld, d) de koeling geschiedt met een zodanige intensiteit, dat de vereffeningstemperatuur tussen kern en oppervlak wordt bereikt, voordat een omzetting in bainiet, ferriét of perliet kan aanvangen en dat de vereffeningstemperatuur ongeveer in het temperatuursbereik ligt, 15 waarin een zo vroeg mogelijke omzetting van het austeniet in ferriet en perliet kan plaatsvinden, e) na het bereiken van de vereffeningstemperatuur wordt tot aan het einde van de omzetting van perliet de temperatuur nagenoeg constant gehouden en het gewalste materiaal vervolgens aan een langzame 20 afkoeling onderworpen.

Bij een doelmatige uitvoeringsvorm wordt het gewalste materiaal rechtstreeks na . een doorlopen van de koeling opgehaspeld en op de haspel in de lucht gekoeld. Daardoor wordt zowel de door de uitvinding nagestreefde isothermische omzetting alsook het nalaten van het marten-25 siet in de randzone rechtstreeks uit de valshitte, d.v.z. zonder extra maatregelen, gewaarborgd.

De nieuwe methode maakt een snel eh doeltreffend bereiden van betonijzer mogelijk, zonder dat daartoe grote kosten gemaakt behoeven te worden. Op verrassend eenvoudige wijze kan betonijzer ook in een 30 draadproduktiestraat worden vervaardigd en zodanig behandeld, dat de reeds lang beoogde eigenschappen reeds bij de fabricage zonder grote kosten bereikt kunnen worden.

Volgens een doelmatige uitvoeringsvorm van de uitvinding wordt de bereiding van betonijzer met een dikte van 13 mm, normaal staal ge-35 bruikt. Bij normaal staal ligt de som van alle legeringselementen (man- 80 0 0 0 59 * k < gaan, silicium, zwavel en dergelijke, onder 1,7$. Dit normaal staal is zeer gunstig in prijs en kan voor het maken van betonijzer volgens de uitvinding met hoge kwaliteit en normale waterkoeling worden gebruikt, wanneer de dikte van het betonijzer kleiner dan 13 mm is.

5 Om voor de koeling geen hoge kosten te moeten maken is het doel matig, wanneer het voor maken van betonijzer met een diameter gelijk of groter dan 13 mm normaal staal wordt gebruikt, dat met een gedeelte aan microlegeringselementen van 0,08$, microgelegeerd is.

Altemief kan voor de diameter tussen 13 en 25 mm een gelegeerd 10 staal worden gebruikt. Bij dit staal ligt de som van de legerings- elementen tussen 1,7$ en 3$. Voor diameters van meer dan 25 mm moet aan het gelegeerde staal een microlegering gegeven worden en wel met eeh aandeel aan microlegeringselementen tot ongeveer 0,03$.

Deze legeringsvoorschriften berusten op het inzicht, dat de 15 omzetting van het austeniet in ..ferriet, perliet of bainiet op latere tijdstippen door het gebruik van gelegeerd staal en/of microgelegeerd staal zich. laat verschuiven.

Gebleken is, dat de werkwijze volgens de uitvinding het meest doelmatig kan worden toegepast, wanneer de eerste trap van de koeling 20 binnen 0,2 seconden is beëindigd.

Nadere bijzonderheden van het betonijzer'volgens de uitvinding en de nieuwe methode worden onder verwijzing naar de tekening besproken. In de tekening toont: figuur 1 een foto van de doorsnede van een bekend betonijzer 25 volgens het Duitse Offenlegungsschrift 2.U26.920, figuur 2a-2d fotografische beelden in 500-malige vergroting van de in bekend betonijzer verratte structuren, figuur 3 de foto van de doorsnede van betonijzer volgens de uitvinding, 30 figuur Va en Vb fotografische beelden met 500-voudige vergro ting van de beide structuren van betonijzer volgens de uitvinding, figuur 5 sen diagram voor het verduidelijken van de gecontroleerde afkoeling volgens de nieuwe werkwijze, figuur 6 een tabel voor het verduidelijken van de afkoeling 35 van betonijzer van verschillende diameter en het gedrag bij afkoeling, 800 0 0 59 ί, .-..-5 > figuur 7 een T-T-T-diagram voor normaal staaLmiet laag koolstofgehalte , • figuur 8 een T-T-T-diagram voor gelegeerd staal met een laag koolstofgehalte.

5 De figuren 1 en 2 tonen fotografische opnamen van uit het

Duitse Offenlegungsschrift 2.k26.92Q bekende ketonijzer. Uit figuur 1 blijk; duidelijk, dat het betonijzer in doorsnede tenminste vier concentrische lagen heeft.

De buitenste laag bestaat uit nagelaten martensiet-bainiet, 10 waarop naar binnen toe een bainitische tussenlaag grenst, daarop volgt een ringvormige ferriet-bainietlaag, terwijl de kern in hoofdzaak uit ferriet en perliet bestaat. ,

Deze vier structuursoórten 2ijn in de beelden volgens figuur 2a tot 2d 500 maal vergroot weergegeven. De fijn gestreepte buitenlaag 15 uit nagelaten martensiet-bainiet onderscheidt zich duidelijk van de in figuur 2b weergegeven bainitische tussenlaag. Een grovere structuur heeft de daaraan grenzende ferriet-bainietlaag, welke uit figuur 2c blijkt. De kernstructuur is in figuur 2d weergegeven, waarin de donkere vlekken de perlietdeeltjes en de lichtere de ferrïetdelen voorstellen.

20 De figuren 3 en Λ tonen beelden van betonijzer volgens de uit vinding. Dit is uitsluitend uit twee lagen opgebouwd. De randlaag bestaat uit zuiver nagelaten martensiet en grenst direkt aan een kern-laag, welke uit een zuivere perliet-ferriet-structuur be-staat. Dit wordt in het bijzonder uit de figuren ka en kb duidelijk, waarin fi-25 guur ka de uit nagelaten martensiet bestaande oppervlafctelaag toont en figuur kb de plotselinge overgang van de nagelaten martensiet-structuur in de duidelijk te onderscheiden ferriet-perlietstructuur.

Ook de in figuur k weergegeven beelden tonen een 500 malige vergroting.

De strakke tweelaags opbouw van het betonijzer volgens de uit-30 vinding voert tot de vroeger niet te verwachten voordelige eigenschap pen, welke hierboven toegelicht zijn.

De werkwijze voor het bereiden van betonijzer volgens de uitvinding blijkt uit de figuren 5-8. Figuur 5 toont een diagram, waarin de afkoeling van betonijzer is weergegeven, dat met een temperatuur van 33 ongeveer 850°C in het koeltraject loopt en aldaar een drietrappige 80 0 0 0 59 β < waterkoeling ondergaat. Het staal wordt onmiddellijk na het verlaten van het koeltraject opgehaspeld en op de haspel in de lucht gekoeld.

Het opgehaspelde gewalste materiaal ondergaat op de haspel een isother-me omzetting, waarbij het austeniet in de kern in ferriet en perliet 5 wordt omgezet en door de vrijkomende omzettingsenergie martensiet van de oppervlaktelaag wordt nagelaten. Deze processen worden nog nader toegelicht. Figuur 5 toont in het linker gedeelte het langzame afkoelen van het gewalste materiaal tijdens het doorlopen van de produktie-trap. Bij het met t aangegeven tijdstip komt het walsmateriaal in het 10 koeltraject en verblijft ongeveer 0,15 seconden in de eerste koeltrap.

De derde koeltrap is na ongeveer 0,35 seconden doorlopen.

In figuur 5 is voor het illustreren van het temperatuurverloop over de. doorsnede, het gewalste materiaal ia concentrische ringen onderverdeeld. De buitenring is door 1 en het middelpunt van het gewalste 15 materiaal door ^ aangeduid. De met 2 weergegeven ring verloopt ongeveer bij de halve doorsnede en de met 3 aangeduide ring heeft een diameter, welke met een kwart van de draaddiameter overeenstemt. De met 1a aangeduide ring heeft een straal van ca. 9/11 wan de straal (R) van het gewalste materiaal en geeft ongeveer de grens weer tussen de marten-20 sietlaag en de kernzone.

Uit de door 1, 1a, 2, 3 en ^ aangeduide krommen is het tempera-tuursverloop op de ringen tijdens het koelen aangegeven. De buitenring wordt daarbij onder de martensiet-starttemperatuur Mg afgekoeld, zodat zich een buitenlaag tussen de ringen 1 en 1a uit martensiet vormt.

25 Omdat het kernbereik uiteraard .niet zo sterk afkoelt, wordt de marten- sietlaag tussen de ringen 1 en 1a door de in het kernbereik zich bevindende warmte weer verwarmd, waardoor enerzijds het martensiet nagelaten en anderzijds een vereffeningstemperatuur bereikt wordt. Het bereiken van de vereffeningstemperatuur stemt overeen met het feit, dat 30 het gewalste materiaal na de afkoeling over de gehele doorsnede een gelijke temperatuur heeft. Deze temperatuur wordt nu aangehouden, tot de omzetting van het austeniet in ferriet en perliet is afgesloten. Alsdan kan een continu afkoelen plaatsvinden.

De vereffeningstemperatuur T moet zodanig worden gekozen, dat

A

35 tijdens de isotherme omzetting het' bainiet-gebied niet gesneden wordt.

80 0 0 0 59 \7

Bovendien moet deze in het hereik liggen, waarin een zo vroegst mogelijke omzetting van het austeniet in ferriet plaatsvindt. Daardoor is gewaarborgd, dat de omzetting van het austeniet in ferriet en periiet in zo kort mogelijk tijd plaatsvindt en niet tot een zeer langdurend 5 proces ontaardt.

Uit figuur 5 blijkt duidelijk, dat volgens de uitvinding het ontstaan van bainiet wordt vermeden, doordat de vereffeningstempera-tuur reeds bereikt is, voordat een omzetting in ferriet kan plaatsvinden, en daarenboven de omzetting isotherm plaatsvindt, zodat tijdens 10 het afkoelen het bainietgebied niet doorlopen wordt.

De in figuur 5 gekozen omzettingskrommen stemmen overeen met de gebruikelijke T-T-T diagrammen, waarbij door F het gebied van de ferrietvorming, door P het gebied van de perlietvorming, met B het gebied van de bainietvorming en Mg de martensiet-starttemperatuur zijn 15 aangeduid. Austeniet, dat onder de martensiet-starttemperatuur wordt afgekoeld, wordt direkt in martensiet omgezet.

De in figuur 6 weergegeven tabel toont een uitvoeringsvoorbeeld van het mogelijke verloop van de afkoeling voor verschillende staal-diameter van 5>5-30 mm. Daarbij wordt uitgegaan van een temperatuur 20 van 850°C, waarbij de koeling intreedt, vooropgesteld, dat een nor maal gelegeerd staal wordt gebruikt, d.w.z. de som van de legerings-elementen van het staal is niet groter dan het aandeel van 1,7$.

Daaruit blijkt duidelijk, dat de eerste trap van de koeling nimmer langer dan 0,2 seconden duurt. Terwijl voor een diameter van 5>5 25 mm een koeltrap voldoende is, kunnen bij grotere diameters tot 8 koel- trappen worden doorlopen.

De totale koeling is daarbij op zijn laagst ha 3 seconden afgesloten. In de volgende kolom is de tijd tot het bereiken van de vereffeningstemperatuur aangegeven. Hierbij kunnen de beton-ijzersoorten 30 in drie, na diameter verschillende groepenl, II, III onderverdeeld wor den. De eerste groep omvat de diktes van 5,5-13 mm, de tweede groep van 13-25 mm en de derde groep van 25-30 mm.

Binnen de eerste groep is de vereffeningstemperatuur in twee seconden bereikt. In de tweede groep wordt de vereffeningstemperatuur 35 binnen 10 seconden bereikt, in de derde groep binnen 1U seconden. Deze 800 0 0 59 8 samenzang heeft voor de bruikbaarheid -van de hier toegepaste -waterkoeling een aanzienlijke betekenis, welke nog nader toegelicht zal worden.

In de verdere kolommen van figuur 6’ zijn de kerntemperaturen aa.n het einde van elke koelschrede voor de verschillende materiaaldia-5 meters aangegeven. Onder kern wordt hier de diameter r=0 verstaan.

Bovendien is voor elke stafdiameter nog de bereikte vereffeningstem-peratuur aangegeven.

Uit de figuren 7 en 8 blijkt de zin van de reeds bedoelde onderverdeling in de drie diameter-groepen. Figuur 7 toont het T-T-T-10 diagram voor een koolstofarm (C = 0,25^1 normaal staal. De vroegst mo gelijke omzetting van het austeniet in ferriet Is dan na ca. 2 seconden bij een temperatuur van ca. 500°C mogelijk. In overeenstemming met de wetenschap van de uitvinding, moet de vereffeningstemperatuur op dat tijdstip bereikt zijn. Daaruit volgt, dat bij toepassing van de in fi-15 guur 6 karakteristieke waterkoeling normale staalsoorten tot aan een diameter van 13 mm gebruikt kunnen worden. De vereffeningstemperatuur ligt dan iets boven 500°C.

In vergelijking hiermede toont figuur 8 het T-T-T-diagram van een koolstofarme staalsoort, waarbij de som van de legeringselementen 20 tussen 1,7$ en 3% ligt. Daarbij wordt het duidelijk, dat een zo vroegst mogelijk omzetting van het austeniet in ferriet pas- na ongeveer 1Q seconden mogelijk is. Voorts valt op te merken, dat de vereffeningstemperatuur aanzienlijk hoger gekozen moet worden, omdat de zo vroegst mogelijke omzetting in ferriet bij ongeveer 700°C begint. Door het 25 toevoegen van legeringselementen kan echter het tijdstip van de zo vroegst mogelijke omzetting van het austeniet In ferriet vertraagd worden, zodat voor het bereiken van de vereffeningstemperatuur meer tijd ter beschikking staat.

Een zelfde effekt, namelijk het verschuiven van het tijdstip 30 van een zo vroeg mogelijke omzetting van het austeniet In ferriet op latere tijdstippen is door de toevoeging van microlegeringselementen, zoals niob, vanadium, of molybdeen mogelijk. Ter onderscheiding met het gebruik van gelegeerde staalsoorten (figuur 8) worden daarbij uitsluitend de omzettingskrommen volgens figuur 7 over slechts 1 decade naar 35 rechts geschoven, zonder dat daarenboven de stand of de vorm van de 3 0 0 0 0 59 _ 9 ΐ omzettingskrommen zou veranderen.

Aldus wordt door het toevoegen van microlegeringselementen, in tegenstelling tot het toevoegen van andere legeringselementen, de vereffeningstemperatuur niet veranderd.

5 Bij het aanhouden van de in figuur 6 weergegeven waterkoeling blijkt de noodzakelijkheid bij het bereiden van betonijzer met diameters gelijk of groter dan 13 mm, hetzij een gelegeerd staal (som van de legeringselementen tussen 1,7# en 3#] of een microgelegeerd staal (vanadium, niob, molybdeen tot 0,8#) te gebruiken.

10 Bij een diameter groter dan 25 mm moet bij een gelegeerd staal soort de som van de legeringselementen tot boven 3# opgevoerd worden.

Dit is in het algemeen echter niet aan te bevelen, zodat voor deze diameters bovendien of uitsluitend microlegeringen toegepast worden.

In plaats van het veranderen van het legeringsaandeel van het 15 staal zou ook een intensievere koeling bewerkstelligen, dat de vereffeningstemperatuur vroeger bereikt zal worden. Een dergelijke koeling is echter zeer kostbaar.

Uit de grafieken volgens figuur 7 en 8 valt nog af te leiden.,, dat het aandeel aan ferriet en perliet in de kern door de keuze van de 20 vereffeningstemperatuur beïnvloed kan worden.

Bij de beschreven uitvoeringsvoorbeelden is van een intrede-temperatuur van het materiaal in het koeltraject uit-gegaan van 850°C.

Er zijn echter ook andere temperaturen denkbaar, doch de ïn-tredetem-peratuur moet tenminste zo hoog liggen, dat het austeniet nog stabiel 25 is en zo laag gekozen moet zijn, dat de afkoeling van het gewalste ma teriaal op de vereffeningstemperatuur binnen de vereiste tijd mogelijk is. Dit betekent, dat in het bijzonder bij kleine diameters een hoge intredetemperatuur van het materiaal in het koeltraject op de koop toe genomen moet worden. In het algemeen Is de temperatuur van 850°C voor 30 dit doel bijzonder geschikt gebleken.

De isotherme omzetting van het austeniet in ferriet en perliet kan door het inschakelen van een oven achter het koeltraject worden verkregen. Het is echter veel voordeliger, het niet gesneden, uit de produktiestraat komende betonijzer onmiddellijk na zijn uittreden uit 35 het koeltraject op te haspelen. Door het zich op de haspel bevinden 80 0 0 0 59 ...10 daalt de temperatuur van het betonijzer voor een voldoende_lange tijd niet, omdat dit door het vrijkomen van de omzettingswarmte zelfs nog gaat stijgen en door de haspel een verminderde warmteafvoer naar de lucht plaatsvindt.

5 Bovendien maakt deze wijze van koeling een snelle:produktie- proces mogelijk, zoals dit bij het produceren van draad op zichzelf bekend is, doch voor het bereiden van betonstaalsoorten nog niet eerder is toegepast.

QMer dezelfde voorwaarden bedraagt de breukbelasting, welke 10 volgens het Duitse Offenlegungsschrift 2Λ26.920 voor betonijzer 5,2 bedraagt, bij betonijzer volgens de uitvinding 10,1$. Hieruit volgen de verbeteringen met betrekking tot het vormen van scheurtjes en de duurbelastingsproef.

Onder gunstige voorwaarden kan de breukbelasting voor beton-15 ijzer volgens de uitvinding nog aanzienlijk worden opgevoerd. De gemiddelde waarde kan dan bijv. liggen tussen 13,9% en waardoor de volgens DIÏÏ k88/blad 1 vereiste waarden aanzienlijk overschreden worden.

20 800 0 0 59

Claims (14)

1. Lasbaar betonijzer met een koolstofgehalte van minder dan 0,25$, dat zonder extra nabehandeling, zoals koudevervorming, patenteren of oppervlakteveredeling een vloeigrens beta 0,2 van tenminste 5 500 N/mm en een trekvastheid van tenminste 550 N/mm2 heeft en uit een concentrische kemzone en een oppervlaktelaag bestaat, waarbij de kernzone uit een mengstructuur uit perliet, ferriet en eventueel andere . bestanddelen bestaat en de oppervlaktelaag ontlaten martensiet bevat, met het kenmerk, dat de kernzone uit een zuivere perliet-ferriet-meng-10 structuur gevormd wordt, waarbij het ferrietaandeel tussen 20% en 80% ligt en dat de kemzone zonder een tussenlaag aan de oppervlaktelaag grenst, welke op zijn beurt uit zuiver öntlaten martensiet bestaat.

2. Betonijzer volgens:conclusie 1, met het kenmerk,dat in de kernzone ferriet en perliet met aageveer dezelfde verhoudingen aanwezig 15 zijn.

3. Betonijzer volgens conclusies 1-2, met het kenmerk, dat de staven geribbeld zijn uitgeroerd.

1. Betonijzer volgens conclusies 1-3, met het kenmerk, dat de oppervlaktelaag tenminste 20%, bij voorkeur 33%, van het doorsnedevlak 20 uitmaakt.

5- Betonijzer volgens conclusies 1-L, met het kenmerk, dat bij een diameter van 13 mm of kleiner, de som van alle legeringselementen gelijk of kleiner is dan 1,7%.

6. Betonijzer volgens conclusies 1~k, met het kenmerk, dat de 25 som van alle legeringselementen bij een diameter van 13 mm of groter, kleiner of gelijk is aan 1,7% en dat het staal een aandeel aan micro-legeringselementen tot Q,08% bevat.

7. Betonijzer volgens conclusies 1-k, met het kenmerk, dat bij een dikte tussaen 10 mm en 25 mm de som van alle legeringselementen 30 tussen 1,7% en 3% ligt.

8. Betonijzer volgens conclusies 1-k, met het kenmerk, dat de som van de legeringselementen voor een dikte groter dan 25 mm tussen 1,7% en 3% ligt en dat het staal een aandeel aan microlegeringselementen tot 0,03% bevat.

9. Werkwijze voor het bereiden van betonijzer volgens conclu- 80 0 0 0 59 sies 1-8, gekenmerkt door de navolgende produktiestappen; a) het betonijzer wordt in een draad-produktiestraat vervaardigd, b) na het verlaten van de productiestraat wordt het gewalste 5 materiaal intensief, bij voorkeur in meerdere trappen aan een koeling onderworpen, c) door de koeling wordt het oppervlak van het gewalste materiaal onder de martensiet-starttemperatuur afgekoeld, d) de koeling geschiedt met een zodanige intensiteit, dat de 10 vereffeningstemperatuur tussen kern en oppervlak wordt bereikt, alvorens een omzetting in bainiet, ferriet of perliet kan inzetten en dat de vereffeningstemperatuur ongeveer in het temperatuursbereik ligt, waarin een zo vroeg mogelijke omzetting van het austeniet in ferriet en perliet kan plaatsvinden, 15 e) na het bereiden van de vereffeningstemperatuur wordt tot aan het einde van de perlietomzetting de temperatuur nagenoeg constant gehouden en het gewalste materiaal vervolgens langzaam afgekoeld.

10. Werkwijze volgens conclusie 9, met het kenmerk, dat het gewalste materiaal direkt na het doorlopen van de koeling opgehaspeld 20 wordt en op de haspel in de lucht afkoelt.

11. Werkwijze volgens conclusies 9-10, met het kenmerk, dat de eerste trap van de koeling binnen 0,2 seconden is afgesloten.

12. Werkwijze volgens conclusies 9 - 11» met het kenmerk, dat voor het bereiden van betonijzer met een diameter van 13 mm of groter 25 normaal staal (som van alle legeringselementen gelijk of kleiner dan 1,7$) wordt gebruikt.

13. Werkwijze volgens conclusies 9-11* met het kenmerk, dat voor het bereiden van betonijzer met een dikte van 13 mm of groter normaal staal wordt gebruikt, waarin een aandeel van microlegeringselementen 30 tot 0,08% microgelegeerd is.

14. Werkwijze volgens conclusies 9-11, met het kenmerk, dat voor het bereiden van betonstaal met een dikte tussen 13 en 25 mm, gelegeerd staal (som van alle legeringselementen tussen 1,7% en 3%) wordt gebruikt. 35 15« Werkwijze volgens conclusies 9-11, met het kenmerk, dat 80 0 0 0 59 . . - 13 voor het bereiden van betonijzer met een dikte van 25 mm en meer gelegeerd staal wordt gebruikt, dat met een aandeel aan mierolegerings-elementen tot 0,03% microgelegeerd is. 80 0 0 0 59