NL2020196B1

NL2020196B1 - Afwerkingsvloer met een geluiddempend oppervlak

Info

Publication number: NL2020196B1
Application number: NL2020196A
Authority: NL
Inventors: Willem Bol Rientz
Original assignee: Bolidt Mij Tot Exploitatie Van Kunststoffen En Bouwwerken B V
Priority date: 2017-12-29
Filing date: 2017-12-29
Publication date: 2019-07-08

Abstract

Afwerkingsvloer met een geluiddempend oppervlak is voorzien, omvattende een ondergrond, een over de ondergrond aangebrachte dempingssamenstelling tenminste twee dempingslagen omvattend, en een over de dempingssamenstelling aangebrachte toplaag, waarbij ieder van de tenminste twee dempingslagen een kunsthars omvat, waarbij de toplaag een eerste eigenfrequentie heeft en een eerste dempingslaag van de tenminste twee dempingslagen een tweede eigenfrequentie heeft, waarbij de eerste eigenfrequentie verschillend is van de tweede eigenfrequentie bij kamertemperatuur.

Description

AFWERKINGSVLOER MET EEN GELUIDDEMPEND OPPERVLAK

BESCHRIJVING

De uitvinding betreft een afwerkingsvloer met een geluiddempend oppervlak.

Nieuwe gebouwen dienen te voldoen aan steeds stringentere eisen aan geluidsdemping die zijnopgelegd middels wetgeving. Gietvloeren bestaan doorgaans uit een combinatie van epoxyharsenof polyurethaanharsen. Polyurethaan (PU) vormt een familie van polymeren bestaande uitorganische eenheden verbonden door carbamaat (urethaan) verbindingen. Hoewel de meestepolyurethanen thermohardende polymeren zijn die bij verhitting niet smelten, zijn thermoplastischepolyurethanen ook beschikbaar. Polyurethanen worden geproduceerd in de exotherme reactietussen polyolen met bij voorkeur twee of meer reactieve hydroxyl (-OH) groepen per molecuul(diolen, triolen, polyolen) en isocyanaten die meer dan één reactieve isocyanaatgroep (-NCO) permolecuul hebben (diisocyanaten, polyisocyanaten) in de aanwezigheid van een katalysator.

De koppeling gevormd door de reactie tussen de polyol en de isocyanaatgroep is deurethaanbinding. De keuze van polyol, in het bijzonder het aantal reactieve hydroxylgroepen perpolyolmolecuul en de grootte en flexibiliteit van zijn moleculaire structuur, bepaalt de mate vanverknoping tussen moleculen. Hoe meer verknopingen worden geproduceerd, des te stijver/rigidede polymeerstructuur is met de bijbehorende mechanische eigenschappen. Lange ketens en lageverknoping geven een polymeer dat rekbaar is, korte ketens met veel verknopingen produceren eenhard polymeer, terwijl lange ketens en intermediaire verknoping een polymeer opleveren datbruikbaar is voor hel maken van zachte materialen zoals schuim.

Nadeel van deze bekende harsmaterialen is dat een afwerkingsvloer opgebouwd uit deze harseneen onvoldoende geluidsdemping geven. Geluiddemping is met name van bijzonder belangwanneer de ondergrond een metalen vloer is.

Een bekende wijze van het voorzien van geluidsdemping in een gietvloer is het vormen van eenadditionele laag in de gietvloer bestaande uit rigide metalen plaatelementen. Een nadeel van dezelaagopbouw is dat het tijdrovend is al deze metalen plaatelementen aan te brengen voordat deze alslaag middels een giethars gehecht kunnen worden.

Gezien het bovenstaande is er een behoefte in de techniek aan een gietvloer of gietvloerafwerkingmet verbeterde geluidswerende eigenschappen waarbij de afwerkingsvloer op eenvoudige wijzeaangebracht kan worden.

Een verder doel van de onderhavige uitvinding is het verschaffen van een geluidswerende vloerwaarbij de benodigde laagdikte en/of maleriaalgewicht van de gietcomponenten op een ondergrondvan de al'werkingsvloer beperkt blijft.

SAMENVATTING VAN DE UITVINDING

De uitvinding betreft een afwerkingsvloer met een geluiddempend oppervlak, omvattende eenondergrond, een over de ondergrond aangebrachte dempingssamenstelling tenminste tweedempingslagen omvattend, en een over de dempingssamenstelling aangebrachte toplaag, waarbijieder van de tenminste twee dempingslagen een kunsthars omvat, waarbij de toplaag een eersteeigenfrequentie heeft en een eerste dempingslaag van de tenminste twee dempingslagen eentweede eigenfrequentie heeft, waarbij de eerste eigenfrequentie verschillend is van de tweedeeigenfrequentie bij kamertemperatuur.

De eerste dempingslaag heeft een eigenfrequentie verschillend van de eigenfrequentie van detoplaag. Door deze mismatch in eigenfrequenties worden de trillingen welke aangebracht zijn in detoplaag vanuit de ruimte boven de toplaag slechts beperkt doorgegeven en dempen daardoor snelleruit. Dat versterkt het geluiddempend effect van de dempingssamenstelling.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm omvat de dempingssamenstelling aanvullend een tweededempingslaag, welke tussen de ondergrond en de eerste dempingslaag is aangebracht, en waarbijde tweede dempingslaag een derde eigenfrequentie heeft, waarbij de derde eigenfrequentieverschillend is van de tweede eigenfrequentie bij kamertemperatuur.

Door de mismatch tussen deze derde eigenfrequentie en de tweede eigenfrequentie geven de eerstedempingslaag en de tweede dempingslaag binnen de dempingssamenstelling geringe hoeveelhedentrillingen aan elkaar door. Dat versterkt het geluiddempend effect van de dempingssamenstelling.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm is de tweede eigenfrequentie groter dan de eersteeigenfrequentie en de derde eigenfrequentie kleiner is dan de tweede eigenfrequentie bijkamertemperatuur. Deze uitvoeringsvorm versterkt het geluiddempend effect van dedempingssamenstelling.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm heeft de eerste dempingslaag een verliesfactor kleinerdan 45 graden volgens ISO 6721-3, bij voorkeur kleiner dan 30 graden, gemeten bij tussen 10 en40 °C.

De kleinere verliesfactor kleiner dan 45 graden, bij voorkeur kleiner dan 30 graden, geeft eenbetere opsluiting van de geluidstrillingen in de dempingssamenstelling.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm heeft de tweede dempingslaag een verliesfactor heeftgroter dan 40 graden volgens ISO 6721-3, bij voorkeur groter dan 45 graden, gemeten bij tussen 10en 40 °C..

De grotere verliesfactor groter dan 45 graden, bij voorkeur groter dan 60 graden, geeft een grotereuitdemping van geluidstrillingen in de tweede dempingslaag. In het bijzonder kan voor de tweededempingslaag een kunsthars worden gekozen met een glasovergangstemperatuur welke gelegen istussen 10 en 40 °C.. De glasovergangstemperatuur geeft in het algemeen een grotere verliesfactorvanwege een sterkere viskeuze werking nabij de glasovergangstemperatuur.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm omvat de eerste dempingslaag een kunsthars in eengewichtshoeveelheid tussen 30-90 gew.% ten opzichte van het totale gewicht van de eerstedempingslaag, en waarbij in de kunsthars vulstofdeeltjes zijn gedispergeerd, welke vulstofdeeltjesin een gewichtshoeveelheid tussen 10-70 gew.% ten opzichte van het totale gewicht van de eerstedempingslaag aanwezig zijn.

Met de keuze van het gehalte en van de soort vulstofdeeltjes kan op eenvoudige wijze eeneigenfrequentie worden ingesteld. De dispergering van de vulstofdeeltjes in de kunsthars geeft eenegale verdeling van de gewenste eigenschap over de dempingslaag. Een hoger gehalte aan eenvulstof met een hoge soortelijke massa, zoals metaal deeltjes en minerale vulstoffen, w'aaronderglas deeltjes, geeft in het algemeen een verhoging van de eigenfrequentie.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm omvat de kunsthars van de eerste dempingslaag eenacrylaathars, een polyurethaanhars en/of een epoxyhars. Acrylaatharsen, polyurethaanharsen enepoxyharsen zijn commercieel beschikbaar voor het vormen van composiet samenstellingen. Metname gietbare epoxyharsen en gietbare polyurethaanharsen zijn geschikt voor het vormen van dedempingslaag.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm omvat de vulstofdeeltjes minerale deeltjes, zoals micadeeltjes en glas deeltjes, kunststof deeltjes en/of metaaldeeltjes.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm omvat de dempingssamenstelling aanvullend een derdedempingslaag, welke tussen de ondergrond en de tweede dempingslaag is aangebracht, waarbij dederde dempingslaag een vierde eigenfrequentie heeft, waarbij de vierde eigenfrequentie inhoofdzaak verschillend is van de derde eigenfrequentie.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm omvat de kunsthars van de tweede dempingslaag eenelastomeer, bij voorkeur een thermoplastisch elastomeer.

Het elastomeer kan worden gekozen zodat de tweede dempingslaag een lage eigenfrequentie heeft.De eigenfrequentie is bij voorkeur lager dan de eigenfrequentie van de toplaag en is beduidendlager dan de eigenfrequentie van de eerste dempingslaag.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm omvat het elastomeer een polyurethaan homopolymeeren/of een polyurethaan copolymeer. Deze klasse van polyurethaan elastomeren is eenvoudigverkrijgbaar in vele uitvoeringsvormen, zoals thermoplastische elastomeren Elastollan van BASF,en zijn eenvoudig verwerkbaar voor het vormen van een laag. Bijvoorbeeld door middel van gietenbij een verhoogde temperatuur.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm zijn in de kunsthars van de tweede dempingslaag en / ofde derde dempingslaag vulstofdeeltjes gedispergeerd, welke vulstofdeeltjes in eengewichtshoeveelheid tussen 10-30 gew.% ten opzichte van het totale gewicht van de dempingslaagaanwezig zijn.

De vulstofdeeltjes geven een stuurbare viskeuze of dempende werking aan de kunsthars van dedempingslaag. Met de keuze van het gehalte en van de soort vulstofdeeltjes kan op eenvoudigewijze een eigenfrequentie worden ingesteld. De dispergering van de vulstofdeeltjes in de kunstharsgeeft een egale verdeling van de gewenste eigenschap over de dempingslaag.

Bovendien kan middels de keuze van het gehalte en van de soort vulstofdeeltjes eenindrukbaarheid van een dempingslaag met een elastische kunsthars, zoals een elastomeer, beperktworden.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm bedraagt de dikte van de eerste dempingslaag 5-40%van de totale dikte van de dempingssamenstelling. Wanneer de dikte lager is dan 5% neemt dedempingswerking van de dempingssamenstelling teveel af. Een grotere dikte van de eerstedempingslaag geeft een verhoging aan de eigenfrequentie van de eerste dempingslaag. Wanneer dedikte groter is dan 40% is er relatief weinig dikte in de dempingssamenstelling voor de tweededempingslaag en eventueel een derde dempingslaag.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm is de ondergrond een metalen vloer is, bij voorkeuromvattend een staal plaat of een aluminium plaat.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm is de totale dikte van de dempingssamenstelling gelegentussen 5 mm en 50 mm, bij voorkeur gelegen tussen 10 mm en 30 mm.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm is de laagdikte van de eerste dempingslaag verschillendvan de laagdikte van de tweede dempingslaag.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm is de laagdikte van de tweede dempingslaag verschillendvan de laagdikte van de derde dempingslaag.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm is de laagdikte van de tweede dempingslaag gelegentussen 2 mm en 25 mm.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm is de laagdikte van de derde dempingslaag gelegentussen 2 mm en 5 mm.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm omvat de derde dempingslaag aanvullend eenmetaalfolie, bij voorkeur een metaalfolie met een laagdikte gelegen tussen 1 mm en 2 mm. Eendergelijke metaal folie is voldoende dun en daarmee flexibel om een eenvoudige wijze aan tebrengen in de derde dempingslaag samen met de kunsthars van de derde dempingslaag.

GEDETAILLEERDE BESCHRIJVING VAN DE UITVINDING

Deze uitvinding wordt nu nader toegelicht aan de hand van de hierna volgendegedetailleerde beschrijving van een voorkeurdragende uitvoeringsvorm van eenafwerkingsvloer. De bedoeling van deze beschrijving is uitsluitend verduidelijkende voorbeelden te geven en om verderevoordelen en bijzonderheden van deze vloer aan te duiden, en kan dus geenszins geïnterpreteerd worden als een beperking van hettoepassingsgebied van de uitvinding of van de in de conclusies opgeëisteoctrooirechten.

De vloer, die is aangebrachl op een oppervlak, wordt verkregendoor verschillende componenten met elkaar te vermengen en deze dan uit te gietenop het oppervlak. FIG. 1 toont schematisch een opbouw van de afwerkingsvloer, die is aangebracht op eenoppervlak. De afwerkingsvloer 100 omvat een ondergrond 10, waarop een dempingssamenstelling20 is aangebracht. Bovenop de dempingssamenstelling 20 is een toplaag aangebracht 30.

De ondergrond 10 is bij voorkeur een metalen vloer is, bij voorkeur omvattend een staal plaat ofeen aluminium plaat.

De toplaag 30 bevat een kunsthars en optioneel een of meer vulmiddelen. De kunsthars en devulmiddelen dienen de toplaag van een of meer optische eigenschappen en een of meer oppervlakteeigenschappen te voorzien, waaronder stroefheid c.q. gladheid, egalileit, duurzaamheid,slijtvastheid, chemische bestendigheid, krasvastheid kleurvastheid.

De toplaag 30 heeft als gevolg van deze samenstelling een eerste eigenfrequentie. Dezeeigenfrequentie kan worden bemeten bij kamertemperatuur gebruik makende van een meetmethodeen meetapparatuur SONIC.TC Composites verkrijgbaar bij RTE. De eigenfrequentie wordt telkensbepaald bij kamertemperatuur.

Met deze meetapparatuur kan de eigenfrequentie van een of meer lagen in een lagencomposietworden bemeten. In het bijzonder kan een eigenfrequentie worden bepaald door een referentieobject te gebruiken, waarop enkel de te bemeten laag is aangebracht in de juiste afmetingen, cq.dikte.

In het bijzonder wordt de eigenfrequentie van lagen bemeten en onderling vergeleken bij een vastgekozen oppervlakte afmeting van de te bemeten lagen, bijvoorbeeld 50 mm x 500 mm.

Aanvullend wordt bij voorkeur de eigenfrequentie van de lagen bemeten bij een constant gekozenrelatieve luchtvochtigheid, zoals 50% RV bij kamertemperatuur.

De dempingssamenstelling 20 volgens dit voorbeeld omvat drie dempingslagen 22, 24, 26. Deeerste dempingslaag 22 is aangebracht bovenop een tweede dempingslaag 24, w'elke is aangebrachtbovenop een derde dempingslaag 26, welke is aangebracht bovenop de ondergrond 10.

Elk van deze dempingslagen 22, 24, 26 bevat een kunsthars, welke is samengesteld uit een of meerkunsthars componenten. Aanvullend, kan elk van deze dempingslagen 22, 24, 26 een of meer typevulstofdeeltjes bevatten, welke zijn gedispergeerd in de kunsthars.

De eerste dempingslaag 22 heeft een eigenfrequentie, die hoger is dan de eigenfrequentie van detoplaag.

Mogelijke kunsthars componenten van de eerste dempingslaag 22 zijn een acrylaathars, eenpolyurethaanhars en/of een epoxyhars. Bij voorkeur bevat de eerste dempingslaag een of meer typevulstofdeeltjes bevatten, welke zijn gedispergeerd in de kunsthars. Voorbeelden van bruikbaretype vulstofdeeltjes zijn minerale deeltjes, zoals mica deeltjes, bariet deeltjes en glas deeltjes,kunststofdeeltjes, en/of metaaldeeltjes, zoals aluminium deeltjes.

De dikte van de eerste dempingslaag 22 bedraagt 5-40% van de totale dikte van dedempingssamenstelling.

De tweede dempingslaag 24 en de derde dempingslaag 26 hebben ieder een eigenfrequentie, dielager ligt dan de eigenfrequentie van de eerste dempingslaag. De lagere ei genfrequenties van detweede dempingslaag 24 en de derde dempingslaag 26 t.o.v. de eerste dempingslaag 22 versterkeneen geluiddempend effect van de dempingssamenstelling 20.

In het bijzonder liggen de eigenfrequenties van de tweede dempingslaag 24 en de derdedempingslaag 26 lager dan de eigenfrequentie van de toplaag 30.

Bovendien is in een voorkeursuitvoering de eigenfrequentie van de derde dempingslaag 26verschillend van de eigenfrequentie van de tweede dempingslaag 24. De verschillendeeigenfrequenties van de tweede dempingslaag 24 en de derde dempingslaag 26 onderlingversterken een geluiddempend effect van de dempingssamenstelling.

Mogelijke kunsthars componenten van de tweede dempingslaag 24, en optioneel aanvullendedempingslagen tussen de tweede dempingslaag 24 en de derde dempingslaag 26, omvat eenelastomeer, bij voorkeur een thermoplastisch elastomeer. In het bijzonder is het elastomeer eenpolyurethaan homopolymeer en/of een polyurethaan copolymeer.

Aanvullend bevat ten minste een van de tweede dempingslaag 24 en de derde dempingslaag 26vulstof deeltjes, zoals minerale deeltjes, b. v. kwarts en glasparels, kunststof deeltjes en/ ofmetaaldeeltjes.

De hoeveelheid vulstof deeltjes is in een gewichtshoeveelheid tussen 10-30 gew.% ten opzichtevan het totale gewicht van de tweede dempingslaag en derde dempingslaag aanwezig,respectievelijk.

In een aanvullende uitvoeringsvorm heeft eerste dempingslaag 22 een verliesfactor kleiner dan 45graden volgens ISO 6721-3, bij voorkeur kleiner dan 30 graden.

In een alternatieve of aanvullende uitvoeringsvorm heeft de tweede dempingslaag 24 eenverliesfactor groter dan 40 graden volgens ISO 6721-3, bij voorkeur groter dan 45 graden, allenbemeten tussen 10 en 40 °C.

De verliesfactor wordt bemeten volgens ISO 6721-3 tussen 10 en 40 °C.

In een alternatieve uitvoeringsvorm van de vloer is de dempingssamenstelling voorzien van eeneerste dempingslaag 22, een tweede dempingslaag 24, een derde dempingslaag 26 en eenaanvullende dempingslaag tussen de tweede dempingslaag 24 en de derde dempingslaag 26. Deeerste dempingslaag heeft een eigenfrequentie, die hoger is dan de eigenfrequentie van de toplaag.De tweede dempingslaag heeft een eigenfrequentie, die lager ligt dan de eigenfrequentie van de eerste dempingslaag. De derde dempingslaag heeft een eigenfrequentie, die hoger ligt dan deeigenfrequentie van de tweede dempingslaag. De dempingslaag tussen de tweede dempingslaag 24en de derde dempingslaag 26 heeft een eigenfrequentie, die verschillend is van de eigenfrequentievan de derde dempingslaag 26.

Deze uitvoeringsvorm heeft als voordeel dat de vloer op met een relatief kleinere dikte van dedempingssamenstelling een voldoende geluidsdemping kan realiseren.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm is de totale dikte van de dempingssamenstelling 20gelegen tussen 5 mm en 50 mm, bij voorkeur gelegen tussen 10 mm en 30 mm.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm is de laagdikte van de eerste dempingslaag 22verschillend van de laagdikte van de tweede dempingslaag 24.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm is de laagdikte van de tweede dempingslaag 24verschillend van de laagdikte van de derde dempingslaag 26.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm is de laagdikte van de tweede dempingslaag 24 gelegentussen 2 mm en 25 mm.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm is de laagdikte van de derde dempingslaag 26 gelegentussen 2 mm en 5 mm.

In een voorkeurdragende uitvoeringsvorm omvat de derde dempingslaag aanvullend eenmetaalfolie, bij voorkeur een metaalfolie met een laagdikte gelegen tussen 1 mm en 2 mm. Eendergelijke metaalfolie is voldoende dun en daarmee flexibel om een eenvoudige wijze aan tebrengen in de derde dempingslaag samen met de kunsthars van de derde dempingslaag.

Voorbeelden

Voorbeeld 1

Een eerste voorbeeld samenstelling van een toplaag en dempingssamenstelling is als volgt: A Polyurethaan hars 1 20 delen A Polyurethaan hars 2 10 delen A Additief 1 0,1 deel A Additief 2 0,2 delen A Vulstof 1 30 delen A vulstof 2 5 delen B polyisocyanaat prepolymeer 12,73 delen

Tabel 1: genormeerde eigenfrequenties van de verschillende lagen van voorbeeld 1

De eigenfrequenties van de verschillende lagen zijn bepaald volgens meetmethode enmeetapparatuur SONIC.TC Composites verkrijgbaar bij RTE. De eigenfrequentie wordt telkensbepaald bij kamertemperatuur voor proefstukken met een oppervlak van 50 mm x 500 mm. Debemeten eigenfrequentie is afhankelijk van het oppervlak. De derde dempingslaag omvat eenmetaalfolie met een laagdikte van circa 1 mm tol 2 mm.

De eigenfrequenties zijn genormeerd naar de eigenfrequentie van de toplaag.

De onderlinge verhoudingen in eigenfrequenties zijn weergegeven in Tabel 1.

Voorbeeld 2

Een tweede voorbeeld samenstelling van een dempingssamenstelling is als volgt:

Tabel 2: genormeerde eigenfrequenties van de verschillende lagen van voorbeeld 2

De eigenfrequenties van de verschillende lagen zijn bepaald volgens meetmethode enmeetapparatuur SONIC.TC Composites verkrijgbaar bij RTE. De eigenfrequentie wordt telkensbepaald bij kamertemperatuur voor proefstukken met een oppervlak van 50 mm x 500 mm. Debemeten eigenfrequentie is afhankelijk van het oppervlak. De derde dempingslaag omvat eenmetaalfolie met een laagdikte van circa 1 mm tot 2 mm.

De eigenfrequenties zijn genormeerd naar de eigenfrequentie van de toplaag.De onderlinge verhoudingen in eigenfrequenties zijn weergegeven in Tabel 2.

Een proefsample van beide voorbeelden van afdekvloeren is vervolgens op grotere schaal gemaakt(1 m2) en de geluiddemping daarvan bemeten met een geluidsdrukmeting op locatie op een mockup van een referentie ruimte volgens ISO 140-7 voor metingen en ISO 717-2 voor Ln w evaluatie .Als geluidsbron werd een aantal verschillende elementen in gecontroleerd hard contact gebracht,door middel van een gecontroleerde valbeweging, met het oppervlak van het proefsample van deafdekvloeren. De aantal verschillende elementen geven op een referentie stalen vloeroppervlak eenspectrum van geluid welke in hoofdzaak alle hoorbare geluidsfrequenties omvat. De metingen vande geluidsdruk tussen 25 Hz en 4000 Hz werd op vier vaste posities in de ruimte uitgevoerd envervolgens gecombineerd (van meetwaarden tussen 63 Hz en 2000 Hz) tot een genormeerdemeetwaarde van geluidsdruk bij 500 Hz.

Deze meting werd tevens uitgevoerd voor een referentie stalen vloeroppervlak in dezelfde ruimtezonder het proefsample van de afdekvloer.

In de Tabel 3 staan de verschillende meetwaardes voor de referentie stalen vloeroppervlak, met eenmock-up van de standaard vloer en de gemeten proefsamples van beide voorbeelden.

Tabel 3: geluidsdrukmetingen

Uit de experimenten blijkt dat voorbeeld 1 en voorbeeld 2 beiden de geluidsdruk in de ruimte sterkbeperken naar ongeveer 52 - 53 dB t.o.v. een referentie geluidsdruk van 70 dB voor de mock-upstandaard vloer en 100 - 108 dB voor een kaal stalen vloeroppervlak.

Claims

1. Afwerkingsvloer met een geluiddempend oppervlak, omvattende een ondergrond, een overde ondergrond aangebrachte dempingssamenstelling tenminste twee dempingslagen omvattend, eneen over de dempingssamenstelling aangebrachte toplaag, waarbij ieder van de tenminste tweedempingslagen een kunsthars omvat, waarbij de toplaag een eerste eigenfrequentie heeft en eeneerste dempingslaag van de tenminste twee dempingslagen een tweede eigenfrequentie heeft,waarbij de eerste eigenfrequentie verschillend is van de tweede eigenfrequentie bijkamertemperatuur waarbij de dempingssamenstelling aanvullend een tweede dempingslaag omvat,welke tussen de ondergrond en de eerste dempingslaag is aangebracht, en waarbij de tweededempingslaag een derde eigenfrequentie heeft, waarbij de derde eigenfrequentie verschillend is vande tweede eigenfrequentie bij kamertemperatuur, met het kenmerk dat de tweede eigenfrequentiegroter is dan de eerste eigenfrequentie en de derde eigenfrequentie kleiner is dan de tweedeeigenfrequentie bij kamertemperatuur, waarbij de eerste dempingslaag een verliesfactor heeftkleiner dan 45 graden, en de tweede dempingslaag een verliesfactor heeft groter dan 40 gradenvolgens ISO 6721-3, gemeten bij tussen 10 en 40 °C.

2. Afwerkingsvloer volgens conclusie 1, met het kenmerk dat de eerste dempingslaag eenkunsthars in een gewichtshoeveelheid tussen 30-90 gew.% ten opzichte van het totale gewicht vande eerste dempingslaag, en waarbij in de kunsthars vulstofdeeltjes zijn gedispergeerd, welkevulstofdeeltjes in een gewichtshoeveelheid tussen 10-70 gew.% ten opzichte van het totale gewichtvan de eerste dempingslaag aanwezig zijn.

3. Afwerkingsvloer volgens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk dat dekunsthars van de eerste dempingslaag een acrylaathars, een polyurethaanhars en/of een epoxyharsomvat.

4. Afwerkingsvloer volgens conclusie 2, met het kenmerk dat de vulstofdeeltjes mineraledeeltjes, zoals mica deeltjes en glas deeltjes, kunststof deeltjes en/ of metaaldeeltjes omvat.

5. Afwerkingsvloer volgens één der conclusies 1 - 4, met het kenmerk dat dedempingssamenstelling aanvullend een derde dempingslaag omvat, welke tussen de ondergrond ende tweede dempingslaag is aangebracht, bij voorkeur direct is aangebracht op de ondergrond,waarbij de derde dempingslaag een vierde eigenfrequentie heeft, waarbij de vierde eigenfrequentiein hoofdzaak verschillend is van de derde eigenfrequentie; waarbij optioneel de dempingssamenstelling aanvullend één of meer dempingslagen omvat, welke tussen de tweede dempingslaag en de derde dempingslaag is aangebracht.

6. Afwerkingsvloer volgens één der conclusies 1-5, met het kenmerk dat de kunsthars vande tweede dempingslaag een elastomeer omvat, bij voorkeur een thermoplastisch elastomeer.

7. Afwerkingsvloer volgens conclusie 6, met het kenmerk dat het elastomeer eenpolyurethaan homopolymeer en/of een polyurethaan copolymeer omvat.

8. Afwerkingsvloer volgens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk dat in dekunsthars van de tweede dempingslaag aanwezig zijn.

9. Afwerkingsvloer volgens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk dat de dikte van deeerste dempingslaag 5-40% bedraagt van de totale dikte van de dempingssamenstelling.

10. Afwerkingsvloer volgens één der voorgaande conclusies, waarbij de ondergrond eenmetalen vloer is, bij voorkeur omvattend een staal plaat of een aluminium plaat.