NL193959C - Werkwijze voor het voor een waarnemer bepalen en weergeven van een kleurverschil tussen twee kleuren. - Google Patents

Description

1 193959

Werkwijze voor het voor een waarnemer bepalen en weergeven van een kleurverschil tussen twee kleuren

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het voor een waarnemer bepalen en 5 weergeven van een kleurverschil tussen twee kleuren, ten minste omvattende de stap van: - het bepalen van een verschil tussen de kleurenruimte coördinaten van de beide kleuren.

Met kleurenruimtecoördinaten wordt een reeks getallen bedoeld, die een kleur vastleggen, voorbeelden hiervan zijn reflectiespectra, transmissiespectra en XYZ-, RGB-, ClELab-representaties.

Bij een reflectie- of transmissiespectrum wordt dikwijls het spectrum, genormaliseerd door een referentielij meting van een object met een bekend reflectie- of transmissiespectrum gebruikt. Uitgaande van genoemde relatieve reflectie- of transmissiespectra kunnen de zogenaamde XYZ of RGB kleurcoördinaten worden berekend, waarin de intensiteit van de illuminant en de ooggevoeligheid is verwerkt. Deze representaties zijn lineaire representaties. De ClELab-representatie is een niet-lineaire kleurrepresentatie welke echter beter geschikt is om kleurverschillen aan te geven. De kleurrepresentatie wordt doorgaans zodanig gekozen 15 dat gelijke verschillen in kleurcoördinaten overeenkomen met vergelijkbare verschillen in waarneming.

Tot op heden wordt voor het bepalen van een kleurverschil tussen twee kleuren van beide kleuren in het algemeen het reflectiespectrum S1 (λ), S2 (λ) bepaald in het zichtbare golflengtegebied, dat wil zeggen tussen ongeveer 350 en 750 nanometer. Hierbij wordt de relatieve intensiteit van de reflectie bij de verschillende golflengten gemeten. Vervolgens wordt het verschil AS (λ) = S1 (λ) -S2 (λ) tussen de beide 20 reflectiespectra bepaald en wordt het verschilspectrum AS (λ) getransformeerd naar coördinaten van een geschikte kleurrepresentatie. Ook kunnen beide reflectiespectra eerst naar coördinaten van een kleurrepresentatie worden getransformeerd alvorens het verschil daartussen te bepalen. Het verkregen verschil uitgedrukt in coördinaten is een maat voor het kleurverschil.

Voor het vergelijken van twee kleurvlakjes is dit een betrekkelijk eenvoudige werkwijze, doch wanneer 25 twee meerkleuren afbeeldingen, bijvoorbeeld een origineel en een reproductie dienen te worden vergeleken is dit aanzienlijk moeilijker daar bovengenoemde bewerking voor elk beeldpunt dient te worden uitgevoerd.

In de praktijk wordt dikwijls op een dergelijke wijze het kleurverschil tussen zogenaamde kleurenkaarten bepaald. Kleurenkaarten zijn kaarten die een groot aantal kleuren bevatten, die met een bepaalde druktechniek kunnen worden gedrukt. Bijvoorbeeld bij mengkleuren van Magenta (M), Geel (Y) en Cyaan 30 (C) omvatten de kleurenkaarten een aantal kleurvakken, waarbij telkens een kleur per vak in een vaste hoeveelheid aanwezig is, dikwijls per vak in een met stappen van 10% toenemende hoeveelheid. De vakken omvatten vlakjes, die mengkleuren weergeven van de drie kleuren met de ene kleur in een vaste hoeveelheid, terwijl de andere per vakje op regelmatige wijze variëren, en dikwijls met stappen van 10% toenemen.

De kleurverschillen tussen de kleurenkaarten worden weergegeven in lijsten met de kleurenruimtecoördi-35 natenverschillen. Met deze waarden kan bijvoorbeeld een drukker de druktechniek optimaliseren, teneinde een zo natuurgetrouw mogelijke reproductie te vervaardigen.

Lijsten met getallen zijn echter onoverzichtelijk en in het geheel niet aanschouwelijk voor wat betreft de ernst van de kleurverschillen voor het menselijk oog.

De onderhavige uitvinding beoogt voor bovengenoemd probleem een oplossing te verschaffen bezit 40 daartoe als kenmerk, dat - het verschil tussen de kleurenruimtecoördinaten bij de kleurenruimtecoördinaten van een grijstint wordt opgeteld; - het indien nodig transformeren van de kleurenruimtecoördinaten naar coördinaten van een andere kleurrepresentatie; en 45 - het maken van een afdruk met de verkregen kleurenruimtecoördinaten.

Volgens de onderhavige uitvinding wordt derhalve een werkwijze verschaft, waarmee een kleurverschil visueel kan worden weergegeven. Met een dergelijke afdruk kan een drukker en zelfs een ondeskundig iemand een goede indruk van het kleurverschil tussen de afbeeldingen krijgen, waarmee bijvoorbeeld de kwaliteit van de reproductietechniek kan worden beoordeeld.

50 Bij voorkeur wordt het verschil tussen de kleurenruimtcoördinaten van de kleuren uitgedrukt in de ClELab-coördinaten bepaald, dat bij de ClELab-coördinaten van een grijstint wordt opgeteld. Afgezien van de Lab-representatie bestaan er vele andere aan de vakman bekende representaties, zoals bijvoorbeeld de XYZ-representatie of de RGB-representatie. De Lab-representatie is echter niet lineair, doch is een zeer goede representatie voor menselijke kleurwaarnemingen.

55 Met de werkwijze volgens de uitvinding wordt dus een kleurverschil als het ware gesuperponeerd op een grijstint weergegeven. Wanneer de afdruk van het kleurverschil met de verkregen kleurenruimtecoördinaten egaal grijs is, betekent dit dat het kleurverschil nihil is, terwijl voorts bij een bepaalde restkleur deze kleur 193959 2 sterker aanwezig is in de eerste kleur, dan in de tweede, waarbij de intensiteit van de restkleur een maat is voor het kleurverschil. Een verschil in luminantie wordt als een afwijkende grijstint weergegeven.

In de onderhavige beschrijving wordt met het maken van een afdruk ook het weergeven van een beeld op een weergeefinrichting, zoals een beeldscherm of dergelijke bedoeld.

5 Wanneer het kleurverschil zeer klein of juist zeer groot is, wordt het verschil tussen de kleurenruimte-coördinaten van de twee kleuren bij voorkeur met een factor vermenigvuldigd alvorens deze bij de kleurenruimtecoördinaten van de grijstint op te tellen. Aldus kan het kleurverschil dus versterkt of verzwakt worden weergegeven.

Bij voorkeur ligt de gemiddelde relatieve intensiteit van het reflectiespectrum van de grijstint tussen 25 en 10 75%, en met meer voorkeur tussen 30 en 45%.

Voorts verschaft de uitvinding een werkwijze voor het voor een waarnemer bepalen en weergeven van een verschil tussen de kleuren van twee afgezien van de kleuren in hoofdzaak identieke afbeeldingen, in het bijzonder zogenaamde kleurenkaarten, waarbij tussen beide afbeeldingen volgens een zelfde patroon punts- of vlaksgewijs kleurverschillen worden bepaald en de kleurverschillen als een zelfde afbeelding 15 worden weergegeven onder toepassing van de werkwijze volgens de uitvinding.

Op deze wijze kunnen de kleuren van twee identieke afbeeldingen met elkaar worden vergeleken en de kleurverschillen in een derde overeenkomstige afbeelding duidelijk zichtbaar worden gemaakt.

In het bijzonder in het geval van kleurenkaarten is deze informatie voor bijvoorbeeld een drukker van bijzonder belang, daar met de werkwijze volgens de uitvinding een kleurenkaart wordt verkregen, waarin 20 duidelijk kan worden gezien, bij welke mengkleuren de grootste verschillen aanwezig zijn.

De werkwijze volgens de uitvinding biedt afgezien van bovengenoemde mogelijkheid zeer uiteenlopende evaluatiemogelijkheden van twee afbeeldingen. Zo kan dezelfde afbeelding bij verschillende illuminanten worden vergeleken of twee afbeeldingen elk, bij een verschillende illuminant worden vergeleken. Aldus kan worden beoordeeld of een bepaalde afbeelding onder verschillende lichtbronnen toch eenzelfde goed 25 gelijkende kleurweergave heeft.

Tenslotte verschaft de uitvinding een afbeelding, omvattende met behulp van in een bepaalde kleurenruimte weergegeven kleurverschillen tussen twee afgezien van de kleuren in hoofdzaak dezelfde afbeeldingen gesuperponeerd op een grijstint.

In de praktijk zal de werkwijze volgens de uitvinding met behulp van een rekeneenheid met een 30 geheugen worden uitgevoerd, waarbij de reflectiespectra met behulp van een bekende spectrofotometer worden bepaald, hetgeen dikwijls wordt uitgevoerd door 31 reflectiemetingen op golflengte-intervallen van ongeveer 10 nanometer tussen 400-700 nm, waarna de relatieve intensiteit van de reflecties van beide kleuren in het geheugen worden opgeslagen, en vervolgens numeriek het verschilspectrum wordt bepaald. Bij voorkeur wordt in stappen van 5 nanometer gemeten. Ook kunnen beide reflectiespectra allereerst 35 worden getransformeerd naar andere coördinaten van een geschikte kleurenrepresentatie alvorens het verschil te bepalen. Dit heeft bij de ClELab-transformatie de voorkeur.

De eenvoudigste grijstint die kan worden gebruikt heeft een over het gehele zichtbare golflengtegebied een bij benadering constante relatieve reflectie-intensiteit en kan numeriek bij het verschilspectrum worden opgeteld. Het verkregen spectrum wordt naar dezelfde kleurenruimte getransformeerd. In het geval van een 40 berekend coördinatenverschil tussen de kleuren wordt het reflectiespectrum van de grijstint eerst naar dezelfde kleurenruimte getransformeerd alvorens bij het coördinatenverschil te worden opgeteld. In de praktijk zal van de grijstint geen vlakspectrum worden gebruikt, doch een spectrum van een grijze kleur.

Vervolgens kunnen met behulp van de aan de vakman bekende technieken met behulp van de aldus verkregen kleurenruimtecoördinaten een afdruk worden gemaakt.

45 De inrichting voor het uitvoeren van de werkwijze volgens de uitvinding omvat ten minste invoermiddelen voor het invoeren van gegevens omtrent de te vergelijken kleuren, een rekeneenheid en een geheugen-eenheid, alsmede uitvoermiddelen voor het uitvoeren van de verkregen verschillen. De invoermiddelen kunnen zijn uitgevoerd als middelen voor het invoeren van digitale gegevens, dan wel in de vorm van een aftaster of dergelijke, die direct de kleurinformatie van een afbeelding leest. De uitvoermiddelen kunnen zijn 50 uitgevoerd in de vorm van uitneembare geheugeneenheden, dan wel een drukeenheid, die in staat is om met behulp van de verkregen eindgegevens omtrent de kleurverschillen een afdruk te maken.

In het geval van een ingewikkelde afbeelding, zoals bijvoorbeeld een kleurenfoto, kan deze met behulp van een geschikte kleurentaster worden afgetast en puntsgewijs of vlaksgewijs met een eveneens af te tasten reproductie worden vergeleken.

In het navolgende zal de uitvinding nader worden toegelicht aan de hand van de bijgaande tekening; daarin toont: 55

Claims (5)

1. Werkwijze voor het voor een waarnemer bepalen en weergeven van een kleurverschil tussen twee kleuren, ten minste omvattende de stap van: 40. het bepalen van een verschil tussen de kleurenruimtecoördinaten van de beide kleuren, met het kenmerk, dat - het verschil tussen de kleurenruimtecoördinaten bij de kleurenruimtecoördinaten van een grijstint wordt opgeteld; - het indien nodig transformeren van de kleurenruimtecoördinaten naar coördinaten van een andere 45 kleurrepresentatie; en - het maken van een afdruk met de verkregen kleurenruimtecoördinaten.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het verschil tussen de kleurenruimtcoördinaten van de kleuren uitgedrukt in de ClELab-coördinaten wordt bepaald, dat bij de ClELab-coördinaten van de grijstint wordt opgeteld.

3. Werkwijze volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat het verschil tussen de kleurenruimtecoördinaten van de twee kleuren met een factor wordt vermenigvuldigd alvorens deze bij de kleurenruimtecoördinaten van de grijstint op te tellen.

3 193959 figuur 1 schematisch een inrichting voor het uitvoeren van de werkwijze; en figuur 2 een blokschema van de verschillende werkwijzestappen. In figuur 1 is met 1 een kleurentaster aangegeven, die is gekoppeld met een centrale gegevensverwerker 2, 5 welke op zijn beurt is gekoppeld met een geheugeneenheid 3 en een afdrukeenheid 4. Als kleurentaster kunnen de volgende inrichtingen worden genoemd, een spectrofotometer, een tristimulusmeter, een densitometer en een scanner. Met behulp van de kleurentaster 1 kunnen afbeeldingen worden afgetast en de gemeten kleurinformatie wordt in gedigitaliseerde vorm in de geheugeneenheid 3 van de centrale gegevensverwerker 2 opgeslagen. 10 Bijvoorbeeld kan een eerste afbeelding puntsgewijs worden afgetast, waarbij per beeldpunt op discrete golflengte intervallen de reflectie wordt bepaald. Een met genoemde afbeelding te vergelijken tweede afbeelding wordt op dezelfde wijze afgetast. Vervolgens transformeert de gegevensverwerker 2 de reflectiespectra van alle beeldpunten van de beide afbeeldingen naar een kleurenruimte, bij voorkeur de Lab-ruimte. De aldus verkregen kleurenruimtecoördi-15 naten worden eveneens in de geheugeneenheid 3 opgeslagen en vervolgens per beeldpunt van elkaar afgetrokken. Tenslotte worden de verschilcoördinaten bij de kleurenruimtecoördinaten van een grijstint opgeteld en in de geheugeneenheid 3 opgeslagen. Met behulp van de drukeenheid 4 wordt puntsgewijs een derde afgezien van de kleuren identieke afbeelding gedrukt onder toepassing van de boven verkregen eindcoördinaten. Wanneer het kleurverschil 20 zeer klein is en de derde afbeelding dus nagenoeg grijs is kunnen de kleurverschillen worden versterkt door de verschilcoördinaten met een factor te vermenigvuldigen. Figuur 2 toont een blokschema met de verschillende stappen van de werkwijze. Zoals eerder besproken kan de kleurenruimtetransformatie ook na het superponeren op de grijstint worden uitgevoerd. Het zal duidelijk zijn dat de uitvinding niet tot het bovenstaande voorbeeld is beperkt, doch dat vele 25 wijzigingen daarvan mogelijk zijn. Zo is het niet noodzakelijk dat altijd twee afbeeldingen worden afgetast, doch kunnen met de werkwijze volgens de uitvinding ook reeds gedigitaliseerde afbeeldingen met elkaar worden vergeleken, en het kleurverschil gesuperponeerd op een grijstint worden weergegeven. In de praktijk zullen met behulp van de werkwijze volgens de uitvinding slechts een beperkt aantal punten op kleurkaarten met elkaar worden vergeleken en waarna door middel van interpolatie afwijkingen 30 voor de desbetreffende gehele kleurenruimte kunnen worden voorspeld. Met behulp van de werkwijze volgens de uitvinding is het eveneens mogelijk om het gedrag van een druksysteem te voorspellen, zodat kleurverschillen tussen afbeeldingen kunnen worden bepaald, welke nog niet zijn gedrukt. 35

4. Werkwijze volgens een of meer van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de gemiddelde intensiteit van het reflectiespectrum van de grijstint tussen 25 en 75% en bij voorkeur tussen 30 en 45% ligt. 55

5. Werkwijze voor het voor een waarnemer bepalen en weergeven van een verschil tussen de kleuren van twee afgezien van de kleuren in hoofdzaak identieke afbeeldingen, in het bijzonder zogenaamde kleuren- 193959 4 kaarten, waarbij tussen beide afbeeldingen volgens een zelfde patroon punts- of vlaksgewijs kleurverschillen worden bepaald en de kleurverschillen als een zelfde afbeelding worden weergegeven onder toepassing van de werkwijze volgens een of meer van de voorgaande conclusies. Hierbij 1 blad tekening