NL1010427C2 - Van het subnetwerk afhankelijk convergentieprotocol voor een mobiel radionetwerk. - Google Patents

Description

VAN HET SUBNETWERK AFHANKELIJK CONVERGENTIEPROTOCOL VOOR EEN MOBIEL RADIONETWERK

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op van het subnetwerk afhankelijke convergentieprotocollen voor een mobiel radionetwerk. De uitvinding is in het bijzonder, doch niet uitsluitend van toepassing op het 5 van het subnetwerk afhankelijke convergentieprotocol (Subnetwork Dependent Convergence Protocol, SNDCP), dat moet worden gespecificeerd voor de algemene pakket-radio-dienst (General Packet Radio Service, GPRS).

Huidige digitale cellulaire telefoonsystemen, 10 zoals GSM (Globaal Systeem voor mobiele Communicatie) werden ontworpen met een nadruk op spraakcommunicatie. Normaliter worden gegevens overgedragen tussen een mobiel station (MS) en een sub-systeem van een basisstation (BSS) via de ether door gebruikmaking van de zogenaamde 15 "door een schakeling geschakelde" zendstand, waarin een fysiek kanaal, dat wil zeggen een reeks tijdsleuven met een regelmatige afstand op één of meer frequenties is gereserveerd voor de tijdsduur van de oproep. Voor spraakcommunicatie, waarbij de over te dragen informatie-20 stroom relatief continu is, is de door een schakeling geschakelde zendstand tamelijk efficiënt. Gedurende gegevensoproepen, bijvoorbeeld internetbenadering, is de gegevensstroom "salvo”-achtig, en de reservering over een lange tijdsduur van een fysiek kanaal in de door een 25 schakeling geschakelde stand representeert een oneconomisch gebruik van de ether.

2

Omdat de vraag naar gegevensdiensten met digitale cellulaire telefoonsystemen snel toeneemt, wordt thans een nieuwe, op GSM gebaseerde dienst, welke bekend is als de "General Packet Radio Service" (GPRS) thans 5 gestandaardiseerd door het European Telecommunications Standards Institute (ETSI) , en wordt deze in algemene termen gestandaardiseerd in de aanbeveling GSM 03.60.

GPRS voorziet in de dynamische toekenning van fysieke kanalen voor gegevensoverdracht. Dat wil zeggen dat een 10 fysiek kanaal slechts wordt toegekend aan een specifieke verbinding tussen MS en BSS wanneer er gegevens moeten worden overgedragen. De overbodige reservering van fysieke kanalen wanneer er geen gegevens behoeven te worden overgedragen, wordt vermeden.

15 GPRS is bedoeld om te werken in samenhang met conventionele door schakelingen geschakelde GSM-transmissie voor het op effectieve wijze gebruiken van de ether voor zowel gegevens- als spraakcommunicatie. GPRS zal aldus de basis-kanaalstructuur gebruiken welke gedefi-20 nieerd is voor GSM. Bij GSM wordt een gegeven frequentie in het tijddomein verdeeld in een reeks frames, welke bekend zijn als TDMA (Time Division Multiple Access) frames. De lengte van een TDMA frame bedraagt 4.615 ms. Elk TDMA frame is op zijn beurt verdeeld in acht opeen-25 volgende sleuven met een gelijke tijdsduur. Bij de conventionele, door een schakeling geschakelde zendstand wordt, wanneer een oproep wordt geïnitieerd, voor die oproep een fysiek kanaal gedefinieerd door het reserveren van een gegevenstijdsleuf (1 op 8) in elk van een opeen-30 volging van TDMA frames. Fysieke kanalen worden op soortgelijke wijze gedefinieerd voor het overdragen van signa-leringsinformatie.

Met de invoer van GPRS wordt een "verkeerska-naal" voor het overdragen van gegevens gevormd door het 35 dynamisch toekennen van fysieke kanalen aan de door een schakeling geschakelde overdrachtsstand of door de pakketten geschakelde overdrachtsstand. Wanneer de net- 3 werkeisen voor door een schakeling geschakelde overdrachtsstanden hoog is, kan een groot aantal fysieke kanalen worden gereserveerd. Wanneer daarentegen de vraag voor GPRS overdracht hoog is, kan een groot aantal fysie-5 ke kanalen worden gereserveerd voor die stand. Bovendien kan een snel, door pakketten geschakeld overdrachtskanaal worden gevormd door het toekennen van twee of meer sleuven in elk van een opeenvolging van TDMA frames aan een enkele MS.

10 De GPRS radiotussenvoeglaag voor GSM Fase 2+ (GSM 03.64) kan worden gemodelleerd als een hiërarchie van logische lagen met de specifieke functies zoals in figuur 1 getoond is, waarbij het mobiele station (MS) en het netwerk identieke lagen hebben, welke communiceren 15 via de MS/netwerk-tussenvoegschakeling Urn. Het zal duidelijk zijn, dat het model van figuur 1 niet noodzakelijkerwijze de apparatuur representeert welke in het MS en in het netwerk is opgenomen, maar in plaats daarvan de stroming en de bewerking van de gegevens door het systeem 20 heen illustreert. Elke laag brengt vanuit de naburige laag ontvangen gegevens een bepaald formaat, waarbij de ontvangen gegevens van de bodemlaag naar de bovenlaag gaan, en de uit te zenden gegevens van de bovenlaag naar de bodemlaag gaan.

25 Bij de bovenlaag in het MS bevinden zich een aantal pakketgegevensprotocol(PDP)eenheden. Bepaalde van deze PDP eenheden maken gebruik van punt-naar-punt protocollen (PTPs) welke zijn aangepast voor het uitzenden van pakketgegevens van één MS naar een ander MS of van één MS 30 naar een vaste aansluiting. Voorbeelden van PTP protocollen zijn IP (Internet Protocol) en X.25, welke gekoppeld kunnen worden met (niet in figuur 1 getoonde) gebruikers-toepassingen. Er wordt op gewezen, dat twee of meer van de PDP-eenheden gebruik kunnen maken van hetzelfde PDP.

35 Op de bovenlaag bevinden zich tevens andere GPRS-eind- puntprotocoleenheden, zoals SMS en signalering (L3M). Een soortgelijke rangschikking bestaat binnen het netwerk en 4 in het bijzonder bij het ondersteunende GPRS-steunknoop-punt (Serving GPRS Support Node, SGSN).

Bepaalde toplaageenheden maken gebruik van een gemeenschappelijk subnetwerk afhankelijk convergentiepro-5 tocol (Subnetwerk Dependent Convergence Protocol (SNDCP) - GSM 04.65 dat, zoals zijn naam doet vermoeden, de verschillende SNDCP-gebruikersgegevens vertaald (of convergeert) tot in een gemeenschappelijke vorm (SNDCP-protocolgegevenseenheden), welke geschikt zijn 10 voor verdere bewerking op een transparante wijze. SNDCP-eenheden kunnen maximaal 1600 octetten bevatten en omvatten een adresveld dat een netwerkdienstbenaderingspunti-dentifcatie-aanduiding (network service access point identifier, NSAPI) bevat, welke de eindpuntverbinding 15 identificeert, dat wil zeggen de SNDCP-gebruiker. Aan elke MS kan een verzameling NSAPIs zijn toegekend, onafhankelijk van de andere MSs. Deze architectuur betekent, dat nieuwe PDPs en relais in de toekomst kunnen worden ontwikkeld welke gemakkelijk kunnen worden opgenomen in 20 de bestaande GPRS-architectuur.

Elke SNDCP (of andere GPRS-eindpuntprotocol)-eenheid wordt via een logische verbindingsbesturing (LLC)-raster via de radioverbinding gevoerd. De LLC-rasters worden in de LLC-laag (GSM 04.64) geformuleerd en 25 omvatten een voorloperframe met nummering en tijdelijke adresseringsvelden, een informatieveld met variabele lengte en een frame-controlereeks. Meer in het bijzonder omvatten de adresseringsvelden een dienstbenaderingspun-tidentifcatie (SAPI) welke gebruikt wordt voor het iden-30 tificeren van een specifiek verbindingseindpunt (en zijn relatieve prioriteit en dienstkwaliteit (Quality of Service, (QOS)) aan de netwerkzijde en de gebruikerszijde van de LLC-tussenvoegeenheid. Een verbindingseindpunt is het SNDCP. Andere eindpunten omvatten de korte boodschap-35 dienst (short message service, SMS) en een beheerslaag (L3M). De LLC-laag brengt van deze verschillende eind-puntprotocollen omvattende gegevens in een bepaald for- 5 maat. Continu worden SAPIs toegekend, en zijn zij gemeenschappelijk voor alle MSs.

De radioverbindingsbesturings(Radio Link Control, RLC)-laag definieert onder meer de procedures voor 5 het segmenteren en hersamenvoegen van de logische verbin-dingscontrolelaag PDUs (Logical Link Control layer PDU (LLC-PDU)) tot RLC-gegevensblokken en voor het her-uit-zenden van niet succesvol afgeleverde RLC-blokken. De gemiddelde benaderingsbesturingslaag (Medium Access 10 Control, MAC) werkt boven de fysieke verbindingslaag (zie hieronder) en definieert de procedures waarmee meerdere MSs een gemeenschappelijk transmissiemedium kunnen gebruiken. De MAC-functie arbitreert tussen meerdere MSs welke pogen tegelijkertijd uit te zenden, en voorziet in 15 procedures voor het vermijden van botsingen, detectie en herstel.

De fysieke verbindingslaag (Phys.Link) voorziet in een fysiek kanaal tussen het MS en het netwerk. De fysieke RF-laag (Phys. RF) specificeert onder meer de 20 draaggolffrequenties en de GSM-radiokanaalstructuren, de modulatie van de GSM-kanalen en de eigenschappen van de zender/ontvanger.

Wanneer in een netwerk MS actief wordt, is het noodzakelijk precies te definiëren hoe gegevens moeten 25 worden bewerkt bij elk van de hierboven beschreven lagen. Dit proces omvat tevens het uitvoeren van voorafgaande onderhandelingen tussen het MS en het netwerk. In het bijzonder worden besturingsparameters, welke bekend zijn als SNDCP uitwisselingsidentiteits (XID) parameters 30 uitgewisseld tussen de twee overeenkomstige SNDCP-lagen via de desbetreffende LLC-lagen in een XID-onderhande-lingstrap. De initialisatie van XID-onderhandelingen kan plaatsvinden bij het MS of bij het netwerk. Bij ontvangst van een XID-parameter configureert de overeenkomstige 35 eenheid zichzelf volgens die parameter of voert deze een verdere onderhandeling uit met de gebruikereenheid. Het veldformaat voor de SNDCP XID-parameters is als volgt: 6 5 bit |8|7|6|5|4|3|2|1 octet 1 Parameter Type octet 2 Lengte = η—1 octet 3 Octet van hoge orde 10 ____Z- octet n Octet van lage orde 15 Figuur 2 beschouwt meer in detail de SNDCP-laag en zijn koppeling met de SNDCP-gebruikers en de LCC-laag, en is in het bijzonder toepasbaar bij zowel de MS- als de SGSN-architectuur. In het bijzonder illustreert figuur 2 de compressie van het protocol en/of gebruikersgegevens 20 welke naar keuze worden uitgevoerd in de SNDCP-laag (zoals beschreven is in GSM-aanbeveling 04.65). Aanvankelijk worden gegevens gecomprimeerd, en worden deze onderverdeeld in blokken voordat de SNDCP-voorloper wordt toegevoegd en de SNDCP-eenheid wordt samengesteld. Het 25 zal duidelijk zijn, dat figuur 2 van toepassing is op de voorbereiding van gegevens door uitzending. Ontvangen gegevens worden via een desbetreffende omgekeerde decompressie bewerkt.

In de onderhavige GSM-aanbeveling 04.65 kan 30 zijn voorzien in verschillende compressie-algoritmen voor de compressie van protocolgegevens, terwijl slechts een enkel compressie-algoritme specifiek beschouwd wordt voor compressie van gebruikersgegevens (alhoewel voorzieningen zijn gemaakt voor toekomstige ontwikkelingen, waarin 35 verscheidene verschillende gebruiker-gegevenscompressie-algoritmen beschikbaar zijn gemaakt). Gebruikelijkerwijs wordt de beslissing of er compressie wordt gebruikt, door de gebruiker tussenvoegtoepassing gemaakt, welke de 7 gebruikersgegevens opwekt, welke aan de SNDCP-laag worden toegevoerd via één van de SNDCP-gebruikers. De beslissing wordt kenbaar gemaakt aan de SNDCP-laag. De compressie kan echter slechts alleen worden gebruikt, wanneer deze 5 beschikbaar is voor beide overeenkomstige SNDCP-lagen.

Gedurende de SNDCP XID-parameteronderhandelin-gen kunnen één of meer protocolcompressie (decompressie)-eenheden) worden gedefinieerd en worden geïdentificeerd voor de twee overeenkomstige SNDCP-lagen door de uitwis-10 seling van XID-parameters. Op overeenkomstige wijze kan een gebruikersgegevenscompressie/decompressie-eenheid of verscheidene van dergelijke eenheden worden gedefinieerd door de uitwisseling van andere XID-parameters. GSM-aanbeveling 04.65 stelt de volgende XID-boodschap voor 15 dit doel: bit |8|7|6|5|4|3|2|1 2 0_________ 1 Algoritme octet 2 Lengte = η—1 OCtet 3 Octet van hoge orde «··· * ··«« 25---r—:- OCtet Π Octet van lage orde 30

Octet 1 identificeert een specifiek algoritme, terwijl octet 2 een aantal in de XID-boodschap volgende octetten identificeert. Deze volgende octetten definiëren parameters van het gekozen algoritme, zoals de lengte van 35 een codeboek dat moet worden gebruikt of de lengte van een in een codeboek te gebruiken codewoord (zie hieronder) .

8

Zoals reeds beschreven is, worden de PDP-con-textgegevens in de SNDCP-laag samengevoegd tot SNDCP-eenheden. De SNDCP-laag kent aan elke eenheid een PCOMP (Protocol control information COMPression) "label" toe, 5 welke aangeeft of de binnen die eenheid opgenomen proto-colgegevens zijn gecomprimeerd, en, wanneer dit het geval is, omtrent het gebruikte algoritme.

Op desbetreffende wijze is een DCOMP (Data COMPression) "label" toegekend voor het aangeven of de 10 gebruikersgegevens zijn gecomprimeerd, en, wanneer dit het geval is, welk algoritme werd gebruikt. Bij ontvangst van elke eenheid kan de ontvangende SNDCP-laag vaststellen of de PDP-contextgegevens moeten worden gedecompri-meerd, en, wanneer dit het geval is, welke decompressie-15 algoritmen moeten worden gebruikt voor het leiden van gegevens naar de betreffende eenheid (welke wordt aangeduid door de NSAPI, welke is opgenomen in de ontvangen SNDCP-eenheid).

Compressie-algoritmen, welke geschikt zijn voor 20 het comprimeren van gegevens (dit betreft zowel protocol-gegevens als gebruikersgegevens) in de SNDCP-laag omvatten algoritmen welke berusten op de vorming van een codeboek, waarin een verzameling codes wordt geïdentificeerd door desbetreffende vectoren. Voor elk gegevensseg-25 ment wordt het codeboek onderzocht voor het opzoeken van de best passende code. De vector wordt vervolgens overgedragen naar de overeenkomstige eenheid, welke een identiek codeboek omvat, dat door gebruikmaking van de vector wordt onderzocht voor het terugwinnen van de oorspronke-30 lijke code. Voor het optimaliseren van de effectiviteit van het compressieproces voor de te comprimeren gegevens, wordt het codeboek dynamisch bijgewerkt door gebruikmaking van de ontvangen gegevens. Wanneer hetzelfde cotn-pressie-algoritme door twee of meer PDP-eenheden wordt 35 gebruikt, delen deze eenheden hetzelfde codeboek.

De onderhavige uitvinding is ten minste gedeeltelijk afkomstig van de overweging dat een gemeenschappelijk codeboek waarschijnlijk niet optimaal is voor een 9 PDP-context, welke gebruik maakt van een gemeenschappelijk codeboek. Een doel van de onderhavige uitvinding is dan ook het verschaffen van een van het subnetwerk afhankelijk convergentieprotocol waarin verschillende PDP-con-5 texten gebruik kunnen maken van hetzelfde compressie-algoritme waarbij verschillende codeboeken worden gebruikt .

Alhoewel de bovenstaande bespreking van GPRS op GSM betrekking heeft, wordt er op gewezen, dat GPRS veel 10 breder toepasbaar is. Door slechts het radioprotocol met een laag niveau te veranderen, kan GPRS worden aangepast aan de voorgestelde norm van een derde generatie UMTS (Universal Mobile Telecommunication System).

Volgens een eerste aspect van de onderhavige 15 uitvinding wordt een werkwijze verschaft voor het gebruiken van een mobiel radionetwerk, waarin gegevens tot eenheden worden samengevoegd door een eerste convergen-tieprotocollaag, voorafgaand aan de overdracht van de gegevens naar een tweede, overeenkomstige convergentie-20 protocollaag, waarbij de gegevens worden toegevoerd aan de eerste convergentieprotocollaag door één van een aantal convergentieprotocollaaggebruikers, waarbij de werkwij ze de volgende stappen omvat: het toepassen van ten minste één benaderings-25 puntidentificatie-eenheid aan elke gebruiker; en het tussen de eerste en tweede laag uitwisselen van één of meer compressiebesturingsboodschappen, waarbij elke boodschap omvat: een gegevenscompressie/decompressie algo-30 ritme-identificatie-eenheid; een verzameling parameters voor het aangeduide algoritme; en identificatie van ten minste één benade-ringspuntidentificatie-eenheid welke van 35 het aangeduide algoritme gebruik moet ma ken.

Gebruikelijkerwijs omvatten deze gegevenseenhe-den één van de benaderingspuntidentificatie-eenheden om 10 de ontvangende convergentieprotocollaag de in de eenheid opgenomen gegevens naar de juiste gebruiker te leiden. Wanneer de convergentieprotocollagen gebruik maken van compressie/decompressie-algoritmen, welke gebruik maken 5 van codeboeken, kunnen afzonderlijke codeboeken worden gecreëerd en gebruikt voor afzonderlijke benaderingspun-tidentificatie-eenheden, zelfs wanneer deze identifica-tie-eenheden hetzelfde compressie/decompressie-algoritme gebruiken. Bij voorkeur omvat deze compressiebesturings-10 boodschap een bitafbeelding van de benaderingspuntidentificatie -eenheden wanneer de bitafbeelding de benaderings-puntidentificatie-eenheden aangeeft welke gebruik moeten maken van het aangeduide algoritme en welke niet.

Bij voorkeur omvat elk van deze boodschappen 15 een eerste octet dat het compressie/decompressie-algorit-me identificeert, ten minste één octet, dat een bitafbeelding van de benaderingspuntidentificatie-eenheden omvat, evenals een aantal octetten dat voorzien is van betreffende algoritmeparameters. Meer in het bijzonder is 20 de bitmap opgenomen in twee octetten.

Bij voorkeur maakt de werkwijze volgens de uitvinding deel uit van een General Packet Radio Service, en zijn de eerste en tweede convergentieprotocollaag Subnetwork Dependent Convergence Protocol (SNDCP) lagen 25 in een mobiel station, respectievelijk in een netwerk. In dit geval hebben de opgestelde boodschappen de vorm van uitwisselingsidentiteitsboodschappen (XID), en zijn de benaderingspuntidentificatie-eenheden NSAPIs.

De onderhavige uitvinding is tevens toepasbaar 30 op andere pakketradiodiensten welke gebruik maken van een convergentieprotocollaag.

Volgens een tweede aspect van de onderhavige uitvinding wordt een mobiele radio-inrichting verschaft, voor gebruik van de werkwijze van het bovengenoemde 35 eerste aspect van de onderhavige uitvinding.

Volgens een tweede aspect van de onderhavige uitvinding wordt een dienende GPRS-steunknoop van een cellulair radionetwerk verschaft, dat is ingericht voor 11 gebruik van de werkwijze van het bovengenoemde eerste aspect van de onderhavige uitvinding.

Voor een beter begrip van de onderhavige uitvinding en om te tonen hoe deze kan worden uitgevoerd, 5 zal nu bij wijze van voorbeeld worden gerefereerd aan de bijgaande tekeningen, waarin: figuur 1 de protocollagen van een GPRS-radioverbinding illustreert; figuur 2 meer in detail de bovenste lagen van 10 het protocol van figuur 1 illustreert; en figuur 3 op schematische wijze de architectuur toont van een GSM/GPRS digitaal cellulair telefoonnetwerk.

Zoals hierboven beschreven is kan binnen de 15 huidige ETSI aanbeveling voor het implementeren van de SNDCP-laag in GPRS een aantal compressie/decompressie-algoritmen worden gedefinieerd voor protocolgegevens en gebruikersgegevens. Elk algoritme wordt onderhandeld tussen twee overeenkomstige SNDCP-lagen (één in het 20 mobiele station en de andere in het netwerk) voorafgaand aan de compressie en de uitzending van de deze informatie bevattende SNDCP-eenheden. Wanneer een SNDCP-eenheid wordt uitgevonden worden PCOM en DCOMP labels in de eenheid opgenomen voor het aan de ontvangende laag ken-25 baar maken of in de eenheid opgenomen pakketgegevens en/of gebruikersgegevens zijn gecomprimeerd, en, wanneer dit het geval is, welke algoritmen zijn gebruikt.

Hier wordt voorgesteld in de voor het onderhandelen gebruikt XID-boodschap een algoritme op te nemen, 30 evenals een bitafbeelding, welke aangeeft welke NSAPIs dat algoritme moeten gebruiken. In het huidige ETSI-voorstel kunnen 16 NSAPIs aan een MS worden toegekend. Aldus worden twee octetten aan de XID-boodschap toegevoegd, waarbij de positie van de bit (0 tot 15) het NSAPI 35 (1 tot 16) identificeert, een 1 aangeeft, dat een NSAPI het algoritme zal gebruiken en een 0 aangeeft dat een NSAPI het algoritme niet zal gebruiken. De nieuwe XID-boodschap is als volgt: 12 bit 8 7 6 5 4 3 2 |Ί 5 OCtet 1 Type algoritme

Octet 2 Lengte = n-1

Octet 3 Toepasbare NSAPIs (bitafbeelding) ···· Toepasbare.NSAPIs (bitafbeelding) .... Octet van hoge orde 10____ octet Π Octet van lage orde 15

Wanneer eenmaal een algoritme onderhandeld is tussen de twee overeenkomstige SNDCP-lagen, is het mogelijk verscheidene verschillende compressie/decompressie-codeboeken te vormen voor dat ene algoritme, waarbij elk 20 codeboek is toegekend aan een desbetreffende NSAPI. Aldus is het mogelijk het compressie/decompressieproces voor verschillende NSAPIs, dat wil zeggen voor verschillende SNDCP-gebruikers te optimaliseren. In sommige gevallen kan een enkel codeboek desondanks worden gedeeld tussen 25 verscheidene SNAPIs door gebruikmaking van hetzelfde algoritme. Dit kan bijvoorbeeld van toepassing zijn wanneer twee eindgebruikers dezelfde PDP gebruiken en dus waarschijnlijk overeenkomstige gegevens zullen opwekken, waarvoor een gemeenschappelijk codeboek geschikt is.

30 Wanneer een SNDCP-eenheid door een SNDCP-laag is ontvangen, worden de (mogelijkerwijs) gebruikte com-pressie-algoritmen vastgesteld vanuit de PCOMP- en DCOMP-labels. Het codeboek, dat voor het aangeduide algoritme voor decompressie moet worden gebruikt kan dan worden 35 afgeleid van het in de eenheid opgenomen NSAPI (zoals hierboven is beschreven). De algehele structuur van een GSM/GPRS radiotelefoonnetwerk is in figuur 3 weergegeven, waarin de volgende afkortingen worden gebruikt.

13 BSC Besturing van een basisstation BSS Subsysteem van een basisstation BTS Basis-zender/ontvangerstation GGSN Poort GPRS steunknooppunt 5 GPRS Algemene pakket radiodienst GSM Globaal systeem voor mobiele communicatie HLR Thuisplaatsregister IP Internet protocol L3M Beheersing van de derde laag 10 LLC Logische verbindingsbesturing MAC Medium benaderingsbesturing MS Mobiel station MSC Mobiel schakelcentrum NSAPI Benaderingspuntidentificatie van netwerkdienst 15 PC/PDA Persoonlijke computer/persoonlijke gegevensas- sistent PDP Pakketgegevensprotocol PDU Pakketgegevenseenheid PSTN Openbaar geschakeld telefoonnetwerk 20 PTM-G Punt-naar-multipunt groep PTM-M Punt-naar-multipunt multicast PTP Punt-naar-punt RLC Radioverbindingsbesturing SAPI Dienstbenaderingspuntidentificatie 25 SGSN dienend GPRS steunknooppunt SMS Korte boodschapsdienst SNDCP Subnetwerk afhankelijk convergentieprotocol SS7 Signaleringssysteem nummer 7 TCP/IP Transmissiebesturingsprotocol/Internet protocol 30 TDMA Tijddivisie met meervoudige benadering UM Tussenvoeging tussen mobiel station en netwerk UMTS Universele mobiele telecommunicatiedienst X.25 Netwerklaag protocolspecificatie

Claims (8)

1. Werkwijze voor het gebruiken van een mobiel radionetwerk, waarin gegevens tot eenheden worden samengevoegd door een eerste convergentieprotocollaag, voorafgaand aan de overdracht van de gegevens naar een tweede, 5 overeenkomstige convergentieprotocollaag, waarbij de gegevens worden toegevoerd aan de eerste convergentieprotocollaag door één van een aantal convergentieprotocol-laaggebruikers, waarbij de werkwijze de volgende stappen omvat: 10 het toepassen van ten minste één benaderings- puntidentificatie-eenheid aan elke gebruiker; en het tussen de eerste en tweede laag uitwisselen van één of meer compressiebesturingsboodschappen, waarbij elke boodschap omvat: 15 een gegevenscompressie/decompressie algo ritme - identificatie -eenheid ; een verzameling parameters voor het aangeduide algoritme; en identificatie van ten minste één benade- 20 ringspuntidentificatie-eenheid welke van het aangeduide algoritme gebruik moet maken.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij de gegevenseenheden één van de benaderingspuntidentificatie- 25 eenheden gebruiken om de ontvangende convergentieprotocollaag de in de eenheid opgenomen gegevens naar de correcte gebruiker te kunnen sturen.

3. Werkwijze volgens conclusie 1 of 2, waarbij de compressiebesturingsboodschap een bitafbeelding van de 30 benaderingspuntidentificatie-eenheden omvat, waarbij de bitafbeelding die benaderingspuntidentificatie-eenheden aanduidt, welke gebruik moeten maken van het geïdentificeerde algoritme en welke niet. 0

4. Werkwijze volgens conclusie 3, waarbij elk van de boodschappen één octet omvat, dat het compres-sie/decompressie-algoritme aanduidt, en tenminste één octet, dat een bitafbeelding van de benaderingspuntiden- 5 tificatie-eenheden omvat, evenals een aantal octetten dat desbetreffende algoritmeparameters omvat.

5. Werkwijze volgens conclusie 4, waarbij de bitafbeelding in twee octetten is opgenomen.

6. Werkwijze volgens één der voorafgaande 10 conclusies, waarbij de werkwijze deel uitmaakt van een algemene pakketradiodienst, en de eerste en de tweede convergentieprotocollagen van het subnetwerk afhankelijke convergentieprotocollagen (SNDCP) van een mobiel station, respectievelijk in een netwerk zijn, waarbij de compres- 15 siebesturingsboodschappen de vorm hebben van uitwisse-lingsidentiteitsboodschappen (XID), en de benaderingspun-tidentificatie-eenheden NSAPIs zijn.

7. Mobiele radio-inrichting, welke is ingericht voor gebruik van de werkwijze volgens één der voorafgaan- 20 de conclusies.

8. Dienend GPRS-steunknooppunt van een cellulair radionetwerk dat is ingericht voor gebruik van de werkwij ze volgens één der conclusies 1 - 6. 25