NL1007781C2 - Microtiterplaat. - Google Patents

Description

VO 1266

Titel: Microtiterplaat

De uitvinding heeft betrekking op een microtiterplaat en op een werkwijze voor het aanbrengen van een bekleding daarop.

Microtiterplaten zijn al sinds lange tijd veel 5 gebruikte hulpmiddelen in een laboratorium. Ze behoren tot de standaard uitrusting in laboratoria waar analyses worden uitgevoerd. Voorbeelden van dergelijke analyses zijn er legio binnen de farmaceutische, biologische en klinisch-medische onderzoekswereld.

10 De putjes, of opneemholten, van een microtiterplaat lenen zich uitstekend voor het uitvoeren van verschillende chemische en/of biochemische reacties op kleine schaal. In de praktijk worden microtiterplaten dikwijls gebruikt voor het uitvoeren van chemische, biochemische en/of 15 enzymatische reacties. Ook bij het uitvoeren van immunoassays, al dan niet onder toepassing van radioactieve labels, worden microtiterplaten vaak toegepast. Vooral voor het uitvoeren van diverse testreacties voor de kwantificering van te analyseren stoffen zijn ze bruikbaar. 20 Dergelijke testreacties kunnen bijvoorbeeld luminescentie-of fluorescentie-reacties zijn, of bepalingen van radioactiviteit met behulp van scintillatietelling (LSC).

Vanwege de toepassing bij een zeer groot scala aan reacties, dient het materiaal waarvan een microtiterplaat 25 is vervaardigd voldoende chemisch resistent en inert te zijn. Om die reden waren de eerste microtiterplaten vervaardigd van keramische materialen, zoals porselein of glas, hetgeen dikwijls nog steeds uitstekend voldoet.

Tegenwoordig wil men echter veel analyses en 30 reacties op zo klein mogelijke schaal uitvoeren. Hoewel microtiterplaten hiervoor op zich juist bij uitstek geschikt zijn, blijkt het moeilijk te zijn om keramische microtiterplaten te vormen waarvan de putjes klein genoeg zijn. Met andere woorden, keramische materialen zijn minder 1007781* 2 geschikt voor het vervaardigen van microtiterplaten waarop analyses of reacties worden uitgevoerd, waarbij het volume aan test- of reactiemengsel zeer klein is.

Een voorbeeld van een veld waarin men reacties op 5 zeer kleine schaal wenst uit te voeren is de zogenaamde 'combinatorial chemistry'. Deze techniek staat momenteel sterk in de belangstelling, met name bij de farmaceutische industrie. Hierbij wordt een groot aantal stoffen op ί j geautomatiseerde wijze gesynthetiseerd. De aldus verkregen 10 stoffen kunnen vervolgens (geautomatiseerd) worden getest op bepaalde eigenschappen. Dit noemt men 'high throughput screening'.

Om een dergelijke groot aantal chemische reacties op economische wijze uit te voeren, dienen de te gebruiken - 15 hoeveelheden uitgangsstoffen zo klein mogelijk te zijn.

Daartoe maakt men, zoals gezegd, gebruik van microtiterplaten met putjes van zeer kleine afmetingen, welke putjes regelmatig gevormd zijn en zich op regelmatige afstand van elkaar bevinden. Voor dit doel worden 20 microtiterplaten vervaardigd met 384 putjes tot 1536 putjes. Bij zeer grote aantallen putjes spreekt men ook wel van een nanoplaat, aangezien het volume van één putje in zo'n geval slechts enkele nanoliters bedraagt. Gebleken is dat het vormen van dergelijke microtiterplaten van 25 porselein uiterst moeilijk is. Bij wijze van alternatief wordt dikwijls een polymeer materiaal gebruikt voor het vervaardigen van deze microtiterplaten.

Het is echter gebleken dat het niet eenvoudig is om een polymeer materiaal te vinden dat geschikt is voor het 30 vervaardigen van een microtiterplaat. Aan het materiaal van een microtiterplaat worden namelijk hoge eisen gesteld. Het materiaal moet de gewenste reflecterende eigenschappen bezitten, of deze eigenschappen moeten op eenvoudige wijze aan het materiaal verleend kunnen worden, bijvoorbeeld door 35 toevoeging van een kleurstof, zodat de microtiterplaat toegepast kan worden bij LSC en fluorescentie- of : 1007781· i| 3 luminescentiemetingen. Het materiaal moet over zodanige mechanische eigenschappen beschikken dat het zowel goed handelbaar (stijfheid) als gemakkelijk en nauwkeurig reproduceerbaar te vervaardigen is. Voorts dient het 5 materiaal, met behoud van mechanische eigenschappen, bestand te zijn tegen de invloed van zowel verhoogde als verlaagde temperatuur. De omstandigheden waaronder de microtiterplaten moeten kunnen worden toegepast lopen . immers ver uiteen. Tevens moet het materiaal, zoals 10 hierboven reeds is in meer algemene termen opgemerkt, bestand zijn tegen de invloed van diverse chemische verbindingen en oplosmiddelen.

Aan de vereisten van stijfheid en reflecterende eigenschappen kan met veel polymere materialen wel worden 15 voldaan. Eveneens kunnen microtiterplaten eenvoudig en nauwkeurig in de gewenste vorm vervaardigd worden. Het is echter moeilijk een polymeer materiaal te vinden dat niet alleen de vereiste mechanische eigenschappen bezit, maar ook in voldoende mate bestand is tegen lage en hoge 20 temperaturen en voldoende chemisch resistent en inert is. Hoewel de keramische materialen die voorheen werden toegepast wel voldoende bestand zijn tegen invloeden van temperatuur en chemicaliën, is keramisch materiaal, zoals gezegd, minder geschikt om op eenvoudige en reproduceerbaar 25 nauwkeurige wijze microtiterplaten van te vervaardigen.

Het is daarom een doel van de uitvinding een microtiterplaat te verschaffen van materialen, waarbij de gunstige eigenschappen van een keramisch en een polymeer materiaal worden gecombineerd. Volgens de uitvinding wordt 30 een microtiterplaat beoogd die ten minste even inert en chemisch resistent is als een keramische microtiterplaat, doch die van een materiaal is gemaakt waarvan op nauwkeurige wijze nanoplaten kunnen worden vervaardigd.

Er is thans verrassenderwijs gevonden dat dit doel 35 kan worden bereikt door een specifieke bekleding op een kunststof microtiterplaat aan te brengen. De uitvinding 10 077 8 4 betreft derhalve een kunststof microtiterplaat voorzien van een bekleding, die een para-xylyleenpolymeer omvat.

Door de aanwezigheid van een bekleding van een para-xylyleenpolymeer blijken bijzonder veel materialen die op 5 zichzelf niet of minder geschikt zijn om microtiterplaten van te maken, toch voor dit doel aangewend te kunnen worden. Microtiterplaten volgens de uitvinding voldoen aan de hierbovenvermelde eisen, dat wil zeggen dat het materiaal geschikt is om microtiterplaten van te vormen met 10 putjes met een volume van enkele nanoliters tot enkele milliliters, terwijl ze tevens uitstekend chemisch resistent en inert zijn en goede reflecterende eigenschappen bezitten.

Metingen, die in het kader van een bepaalde analyse 15 worden verricht aan stoffen in putjes van een microtiterplaat volgens de uitvinding, worden niet nadelig = beïnvloed door de aanwezigheid van de bekleding.

Integendeel, dankzij de bekleding is de chemische bestendigheid van de microtiterplaat zo groot, dat het 20 materiaal waarvan de microtiterplaat is vervaardigd de metingen niet onaanvaardbaar verstoort.

Volgens de uitvinding wordt onder een microtiterplaat een drager verstaan, welke drager is voorzien van een matrix van opneemholten of putjes. In 25 Figuur 1 is een voorbeeld te zien van een microtiterplaat. Zowel de drager als de opneemholten kunnen variëren in afmetingen. Gebruikelijke afmetingen lopen uiteen van ongeveer 10-15 bij 6-9 cm. Een veel toegepaste standaardafmeting is 127,85 bij 85,65 mm. Afhankelijk van 30 de gewenste toepassing van de microtiterplaat kan van genoemde afmetingen worden afgeweken. De dikte van een microtiterplaat is niet kritisch. De hoeveelheid opneemholten zal afhangen van de gewenste grootte van het volume. Gebruikelijke aantallen lopen uiteen van 12 tot 35 3456 en zijn om praktische redenen meestal veelvouden van vier. Ter illustratie kan vermeld worden dat de putjes van 1GC778 tsa 5 een plaat met 24 putjes elk een volume hebben van 1,5 ml, terwijl de putjes van een even grote plaat met 1536 putjes elk een volume hebben van enkele nanoliters.

Geschikte materialen waarvan een microtiterplaat 5 volgens de uitvinding kan zijn vervaardigd, zijn alle kunststoffen die over zodanige eigenschappen beschikken dat een microtiterplaat vervaardigd kan worden met het gewenste aantal, regelmatige gevormde putjes. Voorts dient de kunststof voldoende stijf te zijn zodat de microtiterplaat 10 gemakkelijk gehanteerd kan worden.

Zowel homopolymeren als copolymeren kunnen worden gebruikt. Geschikte voorbeelden omvatten vinylpolymeren, zoals styreenpolymeren en copolymeren van styreen, polyvinylchloride of polymethylmethacrylaat, 15 polyethyleentereftalaat, polycarbonaten, polyarylethers, polyetheresters, polyetherketonen, polyetheresterketonen, polyurethanen en mengsels daarvan. De voorkeur hebben polystyreen, polyacrylaten, polyvinylchloride, polyamides en Barex® (een polyacrylonitrilcopolymeer).

20 Bijzondere voorkeur gaat uit naar polystyreen.

Gevonden is dat microtiterplaten van polystyreen de reeds genoemde eigenschappen zoals thermische stabiliteit, stijfheid en reproduceerbaarheid van de vorm combineert met een goede mengbaarheid met kleurstoffen, zoals titaanoxide, 25 om gewenste reflecterende eigenschappen te verkrijgen. Bovendien is het gebruik van polystyreen ook vanuit economisch oogpunt aantrekkelijk.

Volgens de uitvinding dient de bekleding in ieder geval op het oppervlak in de putjes te zijn aangebracht (1) 30 (zie Figuur 1). Het heeft de voorkeur dat de bekleding tevens op de gehele zijde, waar de openingen van de opneemholten zich bevinden (de bovenzijde), aanwezig is (3). Onder bepaalde omstandigheden kan het bovendien gewenst zijn dat de bekleding tevens aan de zijkanten van 35 de plaat is aangebracht (2, 4, 6, 7). Dit is vooral voordelig wanneer de kans groot is dat bij het gebruik van 'O'"7'8 1« 6 de microtiterplaat chemicaliën op de plaat lekken. Bij bijzondere voorkeur zijn alle oppervlakken van de microtiterplaat, dus alle reeds genoemde oppervlakken plus de onderzijde (5), bekleed met een bekledingslaag volgens 5 de uitvinding.

De bekleding, die volgens de uitvinding is aangebracht op een microtiterplaat, omvat een para-xylyleenpolymeer, zoals Parylene®. Verrassenderwijs blijkt een microtiterplaat, waarop een bekleding die een para-10 xylyleenpolymeer is aangebracht, uitermate goed chemisch resistent en inert te zijn. Hierdoor is het mogelijk om de microtiterplaat bloot te stellen aan een grote : verscheidenheid aan chemicaliën en oplosmiddelen. Voorts blijken de hierboven genoemde gewenste eigenschappen van de 15 kunststof, waarvan een microtiterplaat volgens de uitvinding is vervaardigd, te zijn behouden. Eventueel kunnen de eigenschappen van een microtiterplaat geoptimaliseerd worden door naar keuze bepaalde functionele groepen aan te brengen op het oppervlak van de bekleding 20 die een para-xylyleenpolymeer omvat.

De bekleding kan naar wens in uiteenlopende dikten van 0.1 tot meer dan 50 μπ\ worden aangebracht. Tevens is de bekleding zeer eenvoudig uniform over de microtiterplaat aan te brengen. Dit laatste geldt vooral wanneer de 25 bekleding uit een para-xylyleenpolymeer bestaat, hetgeen een voorkeursuitvoeringsvorm van de uitvinding is. Zelfs bij zeer dunne bekledingslagen is de bekleding 'pin-hole free', zodat er geen gevaar bestaat voor de vorming van scheurtjes in de bekleding, en kunnen complexe geometrische 30 vormen worden bekleed. Een additioneel voordeel is dat een bekleding die een para-xylyleenpolymeer omvat voldoende transparant is, zodat de reflecterende eigenschappen van de : kunststof waarvan de microtiterplaat volgens de uitvinding is vervaardigd behouden blijven.

35 Overigens is het aanbrengen van paryleenbekledingen op zichzelf bekend. In de micro-elektronica en de t i ί d 1 7 vliegtuigindustrie wordt het materiaal toegepast vanwege zijn lage waterdoorlaatbaarheid. Vocht- en watergevoelige micro-elektronische apparatuur kan met een paryleenbekledingslaag worden beschermd. In het Amerikaanse 5 octrooischrift 4.225.647 wordt de toepassing van para- xylyleenpolymeren voor het aanbrengen van een beschermlaag op verschillende voorwerpen, zoals kunstobjecten, munten, auto-onderdelen, visgerei en dergelijke, beschreven. Het gaat daarbij veelal om het beschermen van oppervlakken die 10 onderhevig zijn aan corrosie of mechanische slijtage.

Voorts is het uit het Amerikaanse octrooischrift 5.380.320 bekend om voorwerpen die voor medische doeleinden worden gebruikt, zoals katheters en canules, te bekleden met paryleen. Het materiaal is behalve elektrisch isolerend 15 namelijk uitstekend biocompatibel.

Vanwege die biocompatibiliteit van para-xylyleen-polymeren kan een microtiterplaat volgens de uitvinding worden gebruikt bij toepassingen waarbij levende cellen een rol spelen, zoals bij zogenaamde homogene bio-assays.

20 Gebleken is dat er bij een dergelijke toepassing geen nadelige binding van cellen aan de microtiterplaat volgens de uitvinding optreedt. Men spreekt in dit verband ook wel van cellulaire, niet-adhesieve functionaliteit. Indien gewenst kan deze functionaliteit omgekeerd worden door 25 koude oppervlaksplasma-modificatie, waardoor een keuze voor de gewenste eigenschappen, cellulaire adhesie of cellulaire niet-adhesie, mogelijk is. Op vergelijkbare wijze kan men ook de mogelijkheid van een microtiterplaat volgens de uitvinding voor het binden van andere biomoleculen, zoals 30 eiwitten, sturen.

Para-xylyleenpolymeren die bijzonder geschikt zijn voor de toepassing volgens de uitvinding zijn polymeren die voldoen aan de formule (I): ’ ' ’ ' V ;Q i . 'U i 1

X

8 -(R-R'C^0^CR'R·^ * (I), waarin R', R'1, X en X’ onafhankelijk van elkaar een waterstofatoom of een halogeenatoom voorstellen. Het liefst 5 omvat een bekleding op een microtiterplaat volgens de - uitvinding paryleen C®, paryleen N®, paryleen D® of paryleen AF-4®. Paryleen C is een polymeer met de formule (I), waarin X', R' en R'' alle waterstof zijn en X een = chlooratoom voorstelt. Paryleen N is een polymeer met de 10 formule (I), waarin X, X', R' en R’’ alle waterstof zijn. Paryleen D is een polymeer, waarin R' en R'' beide waterstof zijn en X en X' beide een chlooratoom voorstellen. Paryleen Af-4 is een polymeer, waarin X en X' beide een waterstofatoom voorstellen en R' en R" beide een 15 fluoratoom voorstellen.

De uitvinding heeft tevens betrekking op een werkwijze voor het aanbrengen van een bekleding, die een para-xylyleenpolymeer omvat, op een microtiterplaat.

Volgens de uitvinding wordt een bekleding aangebracht onder 20 toepassing van een gasfase-afzettingsproces. Een dergelijk proces is bekend uit de Amerikaanse octrooischriften 3.288.728 en 3.342.754 en heeft als voordelen dat een uniforme bekledingslaag van uniforme dikte gerealiseerd : wordt en dat het gebruik van een oplosmiddel vermeden 25 wordt. Het is mogelijk om onder toepassing van deze werkwijze oppervlakken te bekleden die niet bereikbaar zijn t j voor een bekleding die in de vloeibare fase wordt aangebracht, zonder dat verschillende oppervlakken met elkaar worden verbonden. Met dit laatste wordt bedoeld dat 30 het ongewenst is dat de putjes van de microtiterplaat geheel of gedeeltelijk worden opgevuld door het aanbrengen van een bekleding.

r T 15 'v 7 8 1 o 9

De eerste stap voor het aanbrengen van een bekleding op een microtiterplaat volgens de uitvinding omvat het in de gasfase brengen van een para-xylyleendimeer. De aard van het para-xylyleendimeer wordt gekozen aan de hand van de 5 aard van het uiteindelijke para-xylyleenpolymeer. Het gekozen dimeer wordt verhit tot ongeveer 120-180°C, bij voorkeur 140-160°C bij een druk van 75 tot 200 Pa, bij voorkeur 100-150 Pa.

In de tweede stap wordt het product verkregen in de 10 eerste stap gepyrolyseerd. Dit kan op geschikte wijze worden gedaan bij een temperatuur tussen 600 en 750°C, bij voorkeur tussen 650 en 700°C, en een druk van 30 tot 100 Pa, bij voorkeur 50-75 Pa. Na deze stap is para-xylyleen in monomere vorm verkrgen.

15 De derde stap omvat de daadwerkelijk afzetting van het para-xylyleenpolymeer op de microtiterplaat. Deze afzetting wordt uitgevoerd bij een temperatuur van 20-50°C, bij voorkeur 25-40°C, en een druk van 5-20 Pa, bij voorkeur 10-15 Pa. Hierbij kan de dikte van de af te zetten 20 bekledingslaag worden beheerst door het kiezen van een geschikte verblijftijd van de microtiterplaat in de depositiekamer, de ruimte waarin de afzetting wordt uitgevoerd. Gegeven een bepaalde gewenste dikte, zal de vakman op basis van zijn kennis een geschikte verblijftijd 25 kunnen bepalen.

Het heeft de voorkeur dat de drie stappen voor het aanbrengen van een bekleding die een para-xylyleenpolymeer in drie verschillende reactiekamers wordt uitgevoerd.

Tot slot heeft de uitvinding tevens betrekking op de 30 toepassing van een microtiterplaat die op de hierboven beschreven wijze is voorzien van een bekleding bij het uitvoeren van chemische, biochemische, biologische, klinische of farmaceutische analyses. In het bijzonder heeft de uitvinding betrekking op de toepassing van de 35 microtiterplaat bij het uitvoeren van testreacties, zoals luminescentie- of fluorescentie-reacties, of bij bepalingen

100778 H

10 van radioactiviteit, bijvoorbeeld met behulp van scintillatietelling (LSC).

De uitvinding zal thans nader worden toegelicht aan de hand van de volgende voorbeelden.

5

Inleiding: 10

Wanneer een microtiterplaat van polystyreen, waarin titaandioxide als witmaker is opgenomen, wordt gevuld met een cocktail voor vloeistofscintillatietelling-experimenten, zal, afhankelijk van het oplosmiddel van de 15 cocktail, een langzaam doch voortgaand proces optreden, waarbij het polystyreen 'van de plaat wordt aangetast en week wordt. Tegelijkertijd migreert een zekere hoeveelheid van de witmaker van de wand naar de cocktail, waardoor de resultaten van de experimenten nadelig zullen worden 20 beïnvloed. Tevens zullen de reflecterende eigenschappen van de microtiterplaat hierdoor geheel of gedeeltelijk verloren gaan.

Door radioactief materiaal, bijvoorbeeld getritieerd hexadecaan, aan de cocktail toe te voegen, kan 25 deze worden gekwantificeerd op een TopCount. Dit is een instrument dat luminescentie en radioactiviteit in de vorm van een licht kan meten in microtiterplaten. Wanneer het oppervlak van de plaat wordt aangetast, worden er minder counts (cpm) geregistreerd in de loop der tijd.

30

Voorbeeld I: Het bekleden van een microtiterplaat 6 gram van het cyclische dimeer [2.2]-paracyclofaan werd verwarmd tot 140°C en vervolgens onder een druk van 10 35 μπι Hg gesublimeerd. De gesublimeerde dampen werden in een oven geleid die op een temperatuur van 680°C en een druk

10 Q 77 8 H

11 van 10 μπι Hg werd gehouden. In de oven werd het dimeer omgezet in reactieve diradicalen. Deze diradicalen werden in een afzettingszone geleid, waarin zich een OPTIPLATE met 96 putjes (Packard Instrument, Downers Grove, II, USA) 5 bevond. Zodra de radicalen contact maakten met de OPTIPLATE, zette zich een dun hard bekledingslaagje van poly(para-xylyleen af op alle oppervlakken van de OPTIPLATE. De resterende dampen die niet condenseerden in de afzettingszone werden via een koude val met een 10 vacuümpomp verwijderd.

Voorbeeld II: Vergelijk van de invloed van een scintillatievloeistof op de lichtopbrengst in een microtiterplaat met een paryleen-bekleding en zonder 15 paryleen-bekleding.

A. In 12 putjes van een microtiterplaat volgens Voorbeeld I werd 200 μΐ Microscint 0 (Packard Instrument, Downers Grove, II, USA) gebracht. Vervolgens werd in 6 van 20 deze putjes 40 μΐ (20% v/v) xyleen toegevoegd. Daarna werd 10 μΐ getritieerd hexadecaan (Packard Instrument, Downers Grove, II, USA) aan de putjes toegevoegd en 5 minuten geschud op een 'orbital shaker' om homogene mengsels te verkrijgen. Na afplakken van de microtiterplaat met TopSeal 25 A (Packard Instrument, Downers Grove, II, USA) werd deze geteld in een Top Count 'microplate scintillation counter. Op gezette tijden (zie Tabel A) werd de plaat gemeten.

B. De bovenstaande procedure werd herhaald met een 30 microtiterplaat (OPTIPLATE met 96 putjes, Packard

Instrument, Downers Grove, II, USA) die niet is voorzien van een bekleding (zie Tabel B).

Bij de telling van beide platen werden de volgende 35 instellingen gebruikt:

- temperatuur: 19°C

10 0 77 8 1 ^ 12 - count delay: 5 minuten - count time: 3 minuten - data mode: Liquid low high - region A: 2.9-35 5 - data: cpm ' _Tabel A:_

Datum Tijd Microscint 0, cpm Microscint 0 en 20% _xyleen, cpm_ 12/5/1997 11:10 10209 8216 -- 13/5/1997 8:55 9673 7260 14/5/1997 9:32_8532_6637_ 10 _Tabel B:_

Datum Tijd Microscint O, cpm Microscint 0 en 20% _xyleen, cpm_ 12/5/1997 13:53 10316 8082 13/5/1997 11:38 10405 8395 14/5/1997 12:15_10375_8407_

Uit de tabellen A en B blijkt, dat de cpm-waarden in de plaat met een bekleding volgens de uitvinding constant blijven. De cpm-waarden in de plaat waarop geen bekleding 15 is aangebracht vertonen een daling. Hieruit blijkt dat in de plaat zonder bekleding plaatmateriaal (polystyreen) en witmaker zijn opgelost in het mengsel in de putjes.

i 1G 0 7 ? 8 V 1

( I

Claims (13)

1. Kunststof microtiterplaat voorzien een bekleding, die een para-xylyleenpolymeer omvat.

2. Microtiterplaat volgens conclusie 1, waarbij het paryleen is gekozen uit de groep bestaande uit paryleen C, 5 paryleen N, paryleen D en paryleen AF-4.

3. Microtiterplaat volgens conclusie 1 of 2, waarbij de bekleding een dikte gelegen tussen 0,1 tot 50 μπι heeft.

4. Microtiterplaat volgens conclusies 1-3, welke microtiterplaat een microtiterplaat of een nanoplaat is.

5. Microtiterplaat volgens conclusies 1-4, vervaardigd van polystyreen, polyvinylchloride of polyacrylonitril is.

6. Werkwijze voor het aanbrengen van een bekleding die een para-xylyleenpolymeer omvat op een microtiterplaat, waarbij een para-xylyleendimeer in de dampfase wordt 15 gebracht, wordt gepyrolyseerd en wordt afgezet op de microtiterplaat.

7. Werkwijze volgens conclusie 6, waarbij het para-xylyleendimeer in de dampfase wordt gebracht door verhitting tot ongeveer 120-180°C, bij voorkeur 140-160°C, 20 bij een druk van 75 tot 200 Pa, bij voorkeur 100-150 Pa.

8. Werkwijze volgens conclusie 6 of 7, waarbij wordt gepyrolyseerd bij een temperatuur tussen 600 en 750°C, bij voorkeur tussen 650 en 700°C, en een druk van 30 tot 100 Pa, bij voorkeur 50-75 Pa.

9. Werkwijze volgens conclusies 6-8, waarbij de afzetting wordt uitgevoerd bij een temperatuur van 20-50°C, bij voorkeur 25-40°C, en een druk van 5-20 Pa, bij voorkeur 10-15 Pa.

10. Werkwijze volgens conclusies 6-9, waarbij de 30 microtiterplaat van polystyreen, polyvinylchloride of polyacrylonitril is. * Γ p -/ - ^ .,· .j \ \ / / \ : 7 'v v I »

11. Toepassing van een para-xylyleenpolymeer voor het bekleden van een microtiterplaat ter verbetering van de chemische resistentie van genoemde microtiterplaat.

12. Toepassing van een microtiterplaat volgens 5 conclusies 1-5 bij het uitvoeren van chemische, biochemische, biologische, klinische of farmaceutische analyses.

13. Toepassing van een microtiterplaat volgens conclusie 12 bij het uitvoeren van testreacties, zoals 10 luminescentie- of fluorescentie-reacties, of bij bepalingen van radioactiviteit, bijvoorbeeld met behulp van scintillatietelling (LSC). S - ,100 7 7 -.-a