NL1007086C2 - Werkwijze voor het reinigen van filters. - Google Patents

Description

Werkwijze voor het reinigen van filters

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het reinigen van filters, in het bijzonder membraanfilters die worden gebruikt bij de zuivering van oppervlaktewater.

5 Bij de zuivering van oppervlaktewater wordt in toenemende gebruik gemaakt van membraanfilters, in het bijzonder kunststofmembranen zoals polyvinylpyrrolidon en bepaalde typen polyamide. Dergelijke membranen zorgen voor een doeltreffende afscheiding van ongewenste bestanddelen, in het bijzonder micro-organismen zoals algen, schimmels en bacteriën. Probleem is echter dat de membraanfilters al na korte tijd 10 verstopt raken zodat ze onbruikbaar worden. De verstopte filters kunnen worden geregenereerd, bij voorbeeld door doorspoelen in de tegengestelde richting. Dat is echter een gecompliceerd proces en op den duur niet meer effectief, doordat de verontreiniging cumuleert. Bovendien laten sommige hardnekkige organische verontreinigingen zich moeilijk op die manier verwijderen. Ook is het bekend om de verontreinigingen 15 oxidatief, bij voorbeeld met permanganaat of peroxiden, te verwijderen, maar is een duur en in de praktijk niet altijd bevredigend proces.

Gevonden is nu een werkwijze voor een oxidatieve reiniging van filters die met betrekkelijk goedkope middelen kan w'orden uitgevoerd en een zeer goede efficiëntie heeft. De werkwijze volgens de uitvinding wordt gekenmerkt doordat men het filter 20 behandelt met een calcium-bindend middel en onderwerpt aan katalytische oxidatie.

Dc katalytische oxidatie kan bij voorbeeld w-orden uitgevoerd met waterstofperoxide in aanwezigheid van een overgangsmetaal of complex daarvan, zoals beschreven in EP-A-733594. Een goed bruikbaar overgangsmctaalcomplex is bij voorbeeld een complex van een polyamine zoals ethyleendiamine, diëthylecntriamine of in het bijzonder 25 1,4,7-triazacyclononaan (een cyclisch triethyleentriamine) en de N-gemethyleerde analoga daarvan, met een overgangsmetaal zoals nikkel, kobalt of in het bijzonder ijzer of mangaan. Eventueel kan het overgangsmctaalcomplex worden geïmmobiliseerd, bij voorbeeld via een covalente binding aan een van dc stikstofatomen, zodat het complex niet wfordt weggespocld en eenvoudig meermalen kan worden gebruikt.

30 Een nog voordeliger oxidatiesysteem blijkt te zijn een oxidatie met hvpochlorict in aanwezigheid van een tertiair-alkyl-nitroxylverbinding. Een dergclijkc oxidatie is bij voorbeeld beschreven in WO 95/07303. Bruikbare nitroxylverbindingen zijn bij voorbeeld 1007086 2 di—tert—butyl—nitroxyl, maar in het bijzonder gaat het om cyclische verbindingen zoals N-oxyl-pyrrolidine, -oxazolidine, -piperidine, -piperazine en -morfoline, die aan weerszijden van de nitroxylgroep met twee alkylgroepen zijn gesubstitueerd, en verder in de ring nog substituenten zoals alkyl, alkoxy, hydroxy, acyloxy, oxo, halogeen, nitro 5 e.d. kunnen bevatten. Voorbeelden daarvan zijn 4,4-dimethyloxazolidine-N-oxyl (DOXYL), 2,2,5,5-tetramethylpyrrolidine-N-oxyl (PROXYL), 2,2,6,6-tetramethyl-piperidine-N-oxyl (TEMPO) en de 4-hydroxy-, 4-oxo- en 4-acyloxy-derivaten daarvan. TEMPO heeft vanwege de kostprijs de voorkeur. Ook deze verbindingen kunnen eventueel, bij voorbeeld via de 4-hydroxygroep, covalent aan een drager zijn gebonden, 10 zodat de oxidatiekatalysator aan of in de buurt van het te reinigen filter wordt geïmmobiliseerd. Hieronder wordt eenvoudigheidshalve steeds TEMPO genoemd, maar onder deze aanduiding vallen ook de andere boven bedoelde nitroxylverbindingen.

De behandeling met TEMPO en hypochloriet kan op op zichzelf bekende wijze plaats vinden, bij voorbeeld bij kamertemperatuur of lager (tot 0°C) en bij een verhoogde 15 pH, bij voorbeeld tussen 6 en 10. Het TEMPO kan aanwezig zijn in een hoeveelheid van 0,1-5 gew.% ten opzichte van de aanwezige verontreiniging. Het hypochloriet zal in het algemeen in geringe overmaat ten opzichte van de verontreiniging worden toegepast. HOC1 wordt porticgcwijs toegevoegd, om het membraan te beschermen tegen te hoge hypochlorietconcentraties. Eventueel kan ter versnelling van de oxidaticreactie een kleine 20 hoeveelheid bromide aanwezig zijn.

Het calcium-bindcnde middel kan een als zodanig bekende verbinding zijn, bij voorbeeld een fosfaat zoals natriumtripolyfosfaat (NTPP) of een polyamine, eventueel gesubstitueerd met alkyl—, hydroxvalkvl-, acyl- of carboxvmethyl-groepen; voorbeelden daarvan zijn met hydroxyethvl- en/of carboxymethylgroepen gesubstitueerd diëthyleen-25 triamine, zoals EDTA, nitrilotriazijnzuur en dergclijke. Bijzonder geschikt als calcium-binders blijken polydicarboxy-polysachariden te zijn, zoals polydicarboxyzetmeel, polydicarboxycellulose, polydicarboxypentosancn, vooral de gchydrolysecrdc (kortcr-ketenige) analoga daarvan zoals polydicarboxydcxtrincn, en in het bijzonder poly-dicarboxyinuline (DCI). De polydicarboxy(poIv)sacharidcn kunnen een oxidatiegraad 30 van 0,1-1 dicarboxygrocp per anhydrofructose-eenhcid hebben. Dergelijke dicarboxy-polysacharidcn zijn bij voorbeeld bekend uit EP-A-427349, WO 91/17189 en WO 94/21690. De behandeling met het calcium-bindcnde middel kan bij kamertemperatuur of lager of hoger plaats vinden, bij een gewoonlijk verhoogde pH, in het bijzonder van 1007086 3 10-12. Het calcium-bindende middel kan ook een silicaat of een zeoliet zijn, waarbij een polydicarboxypolvsacharide als calcium-transporteur kan dienen.

De behandeling met het calcium-bindende middel gaat bij voorkeur vooraf aan de oxidatiebehandeling. Met voordeel wordt het calcium-bindende middel gecombineerd 5 met een co-builder, zoals een zeoliet, dat als uiteindelijke acceptor van de calciumioncn fungeert.

Voorbeelden

Algemeen

De experimenten worden uitgevoerd met een membraanmodule (waar in deze voor-10 beelden wordt gesproken van een membraan is altijd deze module bedoeld). In deze module (een buis met lengte 30 cm, diameter 2,5 cm) bevinden zich 40 holle vezels, ieder met een diameter van 1,5 mm; het totale effectieve oppervlak bedraagt 0,04 m2. Door de vezels wordt het te filtreren water geleid. Men onderscheidt met de filtratiemethode twee mogelijkheden: 15 het membraan is aan een zijde afgesloten (dead end filtratie) bij een open einde (cross flow filtratie).

De module wordt in een zogenaamde TRX-opstelIing geplaatst. Deze opstelling bestaat uit een reservoir (ca. 10 liter inhoud), een pomp, en een voorziening om de druk over het filter te meten en min of meer constant te houden. Met deze opstelling kan zowel 20 dead-end als cross-flow worden gefiltreerd.

Om de effectiviteit van de reinigingsprocedure te beoordelen wordt de module achtereenvolgens vervuild door er oppervlaktewater mee te filtreren en vervolgens te reinigen door middel van een of meer behandelingen met chemicaliën, waarna de mate van reiniging wordt beoordeeld door de initiële schoonwaterflux (SWF) van een gereinigd en van een 25 maagdelijk membraan te vergelijken. Tevens is de flux als functie van de tijd (het z.g. fluxprofiel) een goede maat voor het optreden van vervuiling. Immers, indien geen vervuiling optreedt zal deze constant zijn, terwijl de flux bij vervuiling zal afnemen. In dit onderzoek is (tenzij anders vermeld) met steeds dezelfde module gewerkt, dit omdat de gebruikshistorie van een membraan uiterst belangrijk is. Indien nodig wordt bij een 30 onvolledige reiniging een behandeling met het TEMPO-systecm uitgevoerd, die, zoals hieronder zal blijken, de prestatie van deze membranen terugvoert tot maagdclijk niveau. Ook is zoveel mogelijk met hetzelfde oppervlaktewater gewerkt (Twentckanaal-watcr). In die gevallen waarvan hier is afgeweken, wordt dit vermeld.

1007086 4

Uitvoeringsx’oorbeeld 1 : Fluxprofiel van een membraan bij gebruik van schoon water en van oppen’Jaktewater

Het membraan wordt in de TRX geplaatst en tenzij anders vermeld wordt onder cross-flow-omstandigheden gefiltreerd. De permeaatflux wordt gemeten als functie van de tijd. 5 In sommige gevallen is volstaan met het meten van de initiële schoonwaterflux (SWF).

Uih’oerings\>oorbeeld 2: Reinigingseffect van diverse calciumbinders (EDTA, polyacrylaat, STPP en citroenzuur)

Het vervuilde membraan wordt in een oplossing van een calciumbindende stof geplaatst. De concentratie daarvan bedraagt 10 gram/liter. Een uur lang wordt het membraan regel-10 matig in dc oplossing bewogen. De volgende stoffen zijn getest: EDTA, polyacrylaat, natriumtripolyfosfaat en citroenzuur. De pH van deze oplossingen bedraagt 9-11.

Uit\’oerings\'oorbeeld 3: Reinigingseffect van dicarboxyinuiine (DCI) en andere Ca-sequestrerende (geoxideerde) polysachariden

Het vervuilde membraan wordt in een oplossing van 0.5 g/1 DCI (pH 9-11) geplaatst. 15 Een uur lang wordt het membraan regelmatig in de oplossing bewogen.

Uit\'oeringsvoorbecld 4: Reinigingseffect van hypochloriet/bromide/TEMPO

Een oplossing van 35 mg TEMPO, 65 mg NaBr en 2 gram HOC1 in 1 liter gede-mineraliseerd water wordt met behulp van azijnzuur op pH 9-11 gebracht. Het te reinigen membraan wordt gedurende een half uur in deze oplossing geplaatst. Tijdens de 20 reactie wordt de pH constant gehouden door toevoeging van NaOH (2M). Het membraan wordt in dc oplossing regelmatig heen en weer bewogen. Het verloop van dc reactie kan worden gevolgd aan de hand van zowel het loog- als het hypochlorietverbruik.

Uihoerings\Oorbeeld 5: Reinigingseffect van hypochloriet/bromide

De uitvoering is identiek aan het bovenstaande experiment (4); er wordt echter geen 25 TEMPO gebruikt.

Uit\Ocrings\’oorbeeld 6: Simultane reinigingseffect van DCI en hypochloriet/bromide

Dc werkwijze is identiek aan (7); er wordt echter geen TEMPO en bromide toegevoegd (pH gebied 8,5-11,5).

Uit\’oerings\'oorbeeld 7: Simultane reiniging met DCI en hypochloriet/bromide/TEMPO

30 Het vervuilde membraan wordt in een oplossing van ca. 2 g HOC1, 35 mg TEMPO, 65 mg bromide en 500 mg DCI geplaatst (pH gebied 9 - 11). Onder invloed van het 1007086 5 TEMPO-systeem vindt vorming van tricarboxyinuline plaats. Dit materiaal zal in sterkere mate calciumionen binden, zodat de calciumbindende capaciteit geleidelijk zal toenemen.

Uit\’oerings\Oorbeeld 8: Reinigingseffect van DCI, in combinatie met waterstof-5 peroxide/DCI en mangaankatalysator

In 1 liter water wordt 0,5 g DCI opgelost, waarna waterstofperoxide wordt toegevoegd tot een concentratie van 2 g/\, gevolgd door 200 pg van een Μη-complex (bereid uit mangaansulfaat en 2,4,9-trimethyltriazacyclononaan. Nadat de pH op 8 is gebracht, wordt het vervuilde membraan gedurende een half uur in de oplossing geplaatst, waarbij 10 het membraan regelmatig wordt bewogen in de oplossing.

Uit\’oerings\Oorbeeld 9: Gebruik van DCI en zeoliet als calciumionbinder

Het vervuilde membraan wordt gedurende een half uur in een oplossing van DCI (0.5 g/1) bij pH 12 geplaatst. Met behulp van een Ca-ion selectieve elektrode wordt nagegaan in welke mate DCI calciumionen bindt. Aan de resterende oplossing wordt zeoliet 15 toegevoegd, zodat de in de oplossing aanwezige calciumionen of de aan DCI gebonden worden overgedragen aan het zeoliet. Dit experiment wordt een aantal malen herhaald om aan te tonen dat capaciteit voor calciumbinding wordt bepaald door het aanwezige zeoliet. Na iedere complexeringsstap van de calciumionen w-ordt het membraan met het TEMPO-systeem behandeld.

20 Resultaten 1.0 Karakteristieken van een maagdelijk membraan (uitvoering 1)

De initiële schoonwaterflux (SWF) bij gebruik van demi-watcr van het maagdclijkc membraan is 1260 l.h^.m-2.

Het fluxproficl (dead-end) bij permeatie met Twcntekanaalwater is als volgt: 25 Tijd (min) Flux (l.h'^m-2) 0 960 5 480 10 312 15 288 30 20 228 25 222 35 186 1007086 6 2.0 Reiniging van een vervuild membraan (type 615724) met behulp van achtereenvolgens citroenzuur gevolgd door reiniging met TEMPO (uitvoering 2 en 4)

De reiniging van het vervuilde membraan met behulp van achtereenvolgens citroenzuur en het TEMPO-systeem gaf het volgende resultaat: 5 SWF (citroenzuur) 780 l.h-1.m-2 (aanzienlijk lager dan de oorspronkelijke flux) SWF (TEMPO) 1080 l.h-1.m-2 (ook lager dan dc oorspronkelijke flux)

Behandeling met citroenzuur gevolgd door het TEMPO-systeem geeft slechts een gedeeltelijke reiniging en voldoet dus niet.

2.1 Reiniging van een niet volledig gereinigd membraan (2.0) met behulp van 10 achtereenvolgens DCI en TEMPO (uih’oering 3 en 4)

Na behandeling met achtereenvolgens DCI en het TEMPO-systeem bedraagt de SWF 1260 l.h .m . Met dit systeem wordt de membraanmodule gereinigd tot maagdclijk niveau.

3.0 Reiniging van het membraan 7A5471, vervuild met Twentekanaalwater en achterin eenvolgens gereinigd met polyacrylaat en TEMPO (uit\’oering 2 en 3)

Noot: In dit experiment is gebruik gemaakt van een ander membraan.

De SWF (maagdelijk) van dit membraan is 1530 l.h \m Dc SWF (na reiniging met achtereenvolgens polyacrylaat en het TEMPO-systeem) bedroeg 840 l.h-1.m-2. Er wordt geen volledige reiniging bereikt.

20 3.1 Reiniging van het onder 3.0 onvolledig gereinigd membraan met achtereenvolgens EDTA en TEMPO (uit\'oering 2 en 4)

Na reiniging met achtereenvolgens EDTA en TEMPO bedraagt de SWF 1530 l.h .m Het is duidelijk dat nu volledige reiniging tot maagdclijk niveau wordt bereikt.

4.0 Reiniging van een vervuild membraan met behulp van HOCÜBromide (uitx’oering 5) 25 De SWF van het maagdclijk membraan bedraagt 1260 l.h- .m"'·, terwijl deze na reiniging met HOCl/Br- 1020 l.h-1.m-2 bedraagt. Met dit systeem wordt geen volledige reiniging verkregen.

De SWF na reinigen met achtereenvolgens DCI en TEMPO is 1260 l.h-1.m-2 (volgens uitvoering 3 en 4). Het membraan is met dit systeem gereinigd tot maagdelijk niveau. 30 Het fluxprofiel (dcad-end) bij permeatie met Twcntckanaalwatcr is als volgt (uitvoering 1): 1 0 07 08 6 7

Tijd (min) Flux (l.h_1.m~2) O 1260 25 210

Het fluxprofiel na reiniging is nagenoeg gelijk aan dat van een maagdelijk membraan 5 (zie 1.0)

5.0 Simultane reiniging van het membraan met waterstofperoxide en DCI

Na vervuiling volgens uitvoeringsvoorbeeld 1 is het membraan behandeld met waterstofperoxide en DCI (uitvoering 8). Na deze behandeling bedraagt de SWF 1260 l.h_1.m'2, waaruit blijkt dat volledige reiniging is bereikt. Na reinigen met alleen DCI is de SWF io 1170 l.h-1.m-2 en na behandeling met alleen peroxide is deze 700 l.h_1.m~2. N.B. De behandeling met alleen peroxide is uitgevoerd op een ander maagdelijk membraan, waarvan de SWF 1530 l.h-1.m"2 bedroeg.

6.0 Reiniging van het maagdelijk membraan 7A5471 met DCI gevolgd door TEMPO (uin>oering 3 en 4) 15 Het fluxprofiel (dead-end) bij permeatie met Twente-kanaalwater met een ander type membraan is als volgt (uitvoering 1)

Tijd (min) Flux ( l.h-1.m-2) 0 960 5 456 20 10 294 15 240 20 240 25 210 35 180 25 6.1 Reiniging van onder 6.0 vervuilde membraan met DCI gevolgd door het TEMPO - systeem (uin’oering 3 en 4)

Bij behandeling met achtereenvolgens DCI en het TEMPO-systeem bedroeg de SWF bedroeg 1530 l.h” .m * en is gelijk aan die van een maagdelijk membraan.

6.2 Reiniging met het TEMPO-systeem gevolgd door DCI (uitvoering 4 en 3) 30 Als men achtereenvolgens oxideert en calciumbinding toepast, bedraagt de SWF eveneens 1530 l.h-1.m~2. Geconcludeerd kan worden dat dc volgorde waarin deze twee 1007086 8 belangrijke reinigingsstappen worden uitgevoerd geen verschillen oplevert.

7.0 Simultane reiniging van het membraan 665724 na dead-end vervuiling met Twente kanaalwater met een oplossing van hypochloriet en DCI (uivoering 6)

De SWF van het maagdelijke membraan bedroeg 1260 l.h_1.m~2 . Na vervuiling met 5 Twentekanaal-water en na reiniging met HOC1 en DCI bedroeg deze 340 l.h-1.m-2. Bij dit systeem is reiniging dus verre van volledig.

Nadat dit membraan gereinigd was met het gecombineerde DCI/TEMPO-systeem

1 —'J

(uitvoering 7), bedroeg de SWF 1260 l.h .m , hetgeen betekent dat het membraan nu wel volledig is gereinigd.

10 8.0 Filtratie met onbehandeld en voor gefiltreerd water (G2) Twentekanaal-water

Het fluxprofiel (dead-end) bij permeatie met onbehandeld (d.w.z. niet voor gefiltreerd) Twentekanaal-water is als volgt (uitvoering 1):

Tijd (min) Flux ( l.h_1.m_2) 0 1020 15 2 660 5 420 10 300 15 240 8.1 Reiniging met achtereenvolgens EDTA en het TEMPO-systeem (uivoering 2 en 4) 20 SWF (maagdelijk) 1530 l.h-1.m-2 SWF (na reiniging met EDTA en daarna TEMPO) 1530 l.h'^m"^

Het volgens 8.0 vervuilde membraan werd gereinigd tot maagdelijk niveau. Hierna werd het membraan vervuild met voorgefiltreerd Twentekanaal-water (G2) volgens het onderstaande fluxprofiel (uitvoering 1).

25 Tijd (min) Flux (l.h“Vm~2) 0 1020 5 420

Er is met Twentekanaal-water geen verschil in fluxprofiel tussen onbehandeld en voor-gefiltreerd kanaalwater.

1007086 9 9.0 Reiniging van het membraan 615724 vervuild met Beatrixkanaalwater

Het fluxprofiel (dead-end) bij permeatie met Beatrixkanaal-water is als volgt (uitvoering 1):

Tijd (min) Flux (l.h-1.m_2) 5 0 1140 5 696 10 510 16 420 25 390 10 Dit profiel verschilt dus enigszins van dat van Twentekanaal-water. De SWF van het maagdelijk membraan was 1260 l.h .m en na reiniging met het TEMPO-systecm bedroeg deze 1260 l.h-1.m~2 . Dit membraan, vervuild door filtratie van Beatrixkanaalwater, is eveneens met het DCI/TEMPO-systeem (uitvoering 3 en 4) te reinigen tot maagdelijk niveau.

15 9.1 Het fluxprofiel (dead-end) bij permeatie met Beatrixkanaalwater van het gereinigde membraan is als volgt (uivoering 1):

Tijd (min) Flux (l.h_1.m“2) 0 1620 5 900 20 15 600 22 510 10.0 Reiniging van een vervuilde membraanmodule bij hergebruik van DCI en TEMPO-reactievloeistof (uin oering 3 en 4)

Een membraan werd 5 maal achtereenvolgens vervuild met Twentekanaal-water en 25 gereinigd met het TEMPO-systeem, waarbij gebruik werd gemaakt van dezelfde oplossingen, (respectievelijk dicarboxyinuline en TEMPO/NaBr). Indien nodig werd aan de oplossing het geschikte materiaal (DCI, respectievelijk hypochloriet) toegevoegd om de capaciteit op peil te houden. De resultaten zijn in Tabel 1 samengevat.

1007086 10

Tabel 1.

Run SWF (l.h-1.m-^ opmerking 1 1500 2 1450 5 3 1080 HOC1 bleek verbruikt.

HOC1 werd aangevuld tot 2000 ppm 4 1450 5 1450

Onder dezelfde omstandigheden vond hetzelfde experiment plaats, maar aan de DCI-oplossing werd zeoliet toegevoegd (1 g/1) om het aan het DCI gebonden calcium te 10 binden door middel van ionwisscling (uitvoering 9) (zie tabel 2).

Tabel 2.

tijd3 F(l)b F(2) F(3) F(4) F(5) F(6) F(7) F(8) 0 1440 1410 1440 1440 1395 1410 1440 1395 2 1080 1080 1050 1050 1050 1020 1080 1080 15 5 780 735 720 660 600 600 10 585 570 570 570 570 490 500 540 25 255 255 255 255 255 255 255 255 a. tijd in minuten b. F(l-8) = fluxprofiel na reiniging (in l.h .m-*) _o 20 De calciumionconcentratie in de DCI-oplossing was veel lager dan 10“ M. Tijdens de reinigingsstappen ziet men dat deze toeneemt tot ca. ΙΟ-6 M. Behandeling met zeoliet n doet CCa echter weer dalen tot < 10 M.

Het membraan werd een half uur gereinigd met dezelfde oplossing van DCI (0,5 g/1). De 1007086 11 beginconcentratie bedroeg <1(Γ10 Μ Ca. Na reiniging bedroeg de calciumionconcentratie Q n ca. 10 M. De calciumionconcentratie (ca. 10 M) was na behandeling toegenomen tot ca. 10-7 M. Na behandeling met zeoliet nam CCa af tot 10-8 M. Behandeling met dezelfde oplossing van DCI (0,5 g/1) gedurende een half uur deed de calciumionconcentratie 5 weer toenemen tot ΙΟ-7 M. De calciumionconcentratie nam toe tot 10-6 M, maar na behandeling met zeoliet was deze weer afgenomen tot ΙΟ-8 M.

1007086

Claims (9)

1. Werkwijze voor het reinigen van filters voor waterzuivering, met het kenmerk dat men het filter behandelt met een calcium-bindend middel en onderwerpt aan katalytische oxidatie.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij men de katalytische oxidatie uitvoert door behandeling met hvpochloriet in aanwezigheid van een di—tertiaire nitroxyl-verbinding.

3. Werkwijze volgens conclusie 2, waarbij di-tertiaire nitroxylverbinding 2,2,6,6-tetramethylpiperidine-N-oxvl is.

4. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij men de katalytische oxidatie uitvoert door behandeling met waterstofperoxide in aanwezigheid van een complex van een overgangsmetaal met een cyclisch polyamine.

5. Werkwijze volgens een der conclusies 1-4, waarbij het calcium-bindende middel een dicarboxypolysacharide, een fosfaat zoals tripolyfosfaat of een polyacylaminc 15 zoals EDTA of NTA is.

6. Werkwijze volgens conclusie 5, waarbij het dicarboxypolysacharide dicarboxy-inuline is.

7. Werkwijze volgens een der conclusies 1-6, waarbij men tevens een zeoliet toepast.

8. Werkwijze volgens conclusie 7, waarbij het filter een kunststofmembraanfiltcr, in het bijzonder een polyvinylpyrrolidonmcmbraan is.

9. Werkwijze volgens een der conclusies 1-8, waarbij de filters filters voor het reinigen van oppervlaktewater zijn. 1007086 SAMENWERKINGSVERDRAG (PCT) RAPPORT BETREFFENDE NIEUWHE1DSONDERZOEK VAN INTERNATIONAAL TYPE lOENTIFlKATIE VAN DE NATIONALE AANVRAGE Kenmerk van de aanvrager of van de gemaenugae j N.O. 41350 EH j Nederlandse aanvrage nr. Indienngsdaajm { 1007086 19 september 1997 In ge roe pen voorrangsaanm __i Aanvrager (Naam) I LHS MICROFILTRATIONS B.V. j i _ I OatLtm van net verzoek voor een onderzoek van internationaal type Door de Insanoe voor Internationaal Onderzoek (ISA) aan net verzoek voor een onderzoek van internationaal type ooegekend nr SN 30052 NL I. CLASSIFICATIE VAN HET ONDERWERP (bij oeoassmg van verschuilen oe dassi II ca nes. alle Oassificanesymboien opgeven) Volgens de Intsmaoonaie dassihcaoe (IRC) Int.Cl.6: B 01 D 41/00, B 01 D 65/06 II. ONDERZOCHTE GEBIEDEN VAN DE TECHNIEK Onderzochte minimum documentatie______ Classificatiesysteem Classificatiesvrrnolen ! Int.Cl.6: B 01 D j | Onoerzocnte andere documentatie dan de minimum documentatie voor zover dergetijke documenten <n oe onoerzocnie gebieden zqn ! opgenomen | ί i i i i _______j III. : ! GEEN ONDERZOEK MCGELUK VOOR BEPAALDE CONCLUSIES (oomerxingen oo aanvullingsalad) j I _ j IV.'_' GEBREK AAN EENHEID VAN UITVINDING (cpmerxmgen op aanvullingsblad) Form PC7/ISA/20 Kai CE lS9a