NL1006460C2 - Werkwijze en inrichting voor het detecteren van ongewenste materie in eieren. - Google Patents

Description

Titel: Werkwijze en inrichting voor het detecteren van ongewenste materie in eieren

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het detecteren van de aanwezigheid van ongewenste materie in een ei zoals beschreven in de aanhef van conclusie 1. Een dergelijke werkwijze is algemeen bekend in de praktijk, en is 5 gebaseerd op het principe van kleurspectrum-fotometrie. Hoewel de onderhavige uitvinding in zijn algemeenheid toepasbaar is voor het detecteren van ongewenste materie in het algemeen, is de onderhavige uitvinding in het bijzonder van belang voor het detecteren van de aanwezigheid van bloed in eieren, om welke 10 reden de onderhavige uitvinding in het hiernavolgende voor een dergelijk toepassingsvoorbeeld zal worden beschreven.

In de praktijk kan het voorkomen, dat een voor consumptie bedoeld ei, bijvoorbeeld een kippe-ei, bloed bevat. Hoewel de aanwezigheid van bloed in principe onschadelijk is, vindt de 15 consument de aanwezigheid van bloed in het algemeen geen prettig gezicht. Om deze reden bestaat er bij eier-verwerkende bedrijven in zijn algemeenheid de wens om alleen "zuivere" eieren te leveren, dat wil zeggen eieren met zo min mogelijk ongewenste materie zoals bloed. Dit impliceert dat er behoefte 20 bestaat aan detectie-apparatuur om te bepalen of er bloed aanwezig is in een ei. Dergelijke detectie-apparatuur wordt gekoppeld aan sorteerapparatuur om tijdens het sorteren en verpakken van eieren de ongeschikte eieren, dat wil zeggen de eieren die ongewenste materie zoals bloed bevatten, te 25 verwijderen.

Uiteraard dient dergelijke detectie-apparatuur niet-destructief te zijn. Een beproefde detectiemethode voor het detecteren van de aanwezigheid van bloed maakt gebruik van het feit dat een ei gedeeltelijk doorlaatbaar is voor licht, en is 30 gebaseerd op de absorptie-karakteristieken van eieren en bloed. Bloed heeft een sterke absorptielijn bij 577 nm; een normaal ei heeft bij deze golflengte een veel lagere 1006460 2 absorptie, en de absorptiekarakteristiek van een normaal ei is in dit golflengtegebied vrijwel vlak. Door licht te richten naar een ei, en de hoeveelheid doorgelaten licht bij 577 nm te meten, kan de aanwezigheid van bloed in principe worden 5 vastgesteld. Dit licht zal echter bij het passeren van het ei in aanzienlijke mate worden verzwakt door het ei zelf, waarbij de mate van verzwakking van ei tot ei kan verschillen: dit is onder meer afhankelijk van de dikte van het ei. Om te corrigeren voor de mate van absorptie/verzwakking door het ei 10 zelf, wordt tevens de hoeveelheid doorgelaten licht gemeten in een smalle golflengteband op enige afstand van genoemde absorptielijn; in de praktijk wordt een golflengteafstand van 20 nm aangehouden, en wordt deze referentiemeting uitgevoerd bij ongeveer 597 nm. Het resultaat van de meting bij 577 nm 15 kan worden gecorrigeerd voor het resultaat van de meting bij 597 nm, om aldus een meetsignaal te verkrijgen dat in hoofdzaak alleen afhankelijk is van de absorptie door bloed.

Deze methode heeft in de praktijk bewezen goede resultaten te bieden. Zelfs eieren die slechts minuscule 20 hoeveelheden bloed bevatten, kunnen met grote kans worden gedetecteerd, terwijl de kans dat een bloedloos ei ten onrechte wordt afgewezen, bijzonder klein is.

Genoemde goede resultaten gelden echter tot nog toe alleen voor witte eieren. Bij gekleurde eieren zijn de 25 resultaten minder goed, omdat de kleuring van de schaal een rol speelt. In het bijzonder is de genoemde meetmethode bij bruine eieren minder betrouwbaar gebleken. De reden voor deze verminderde betrouwbaarheid blijkt gelegen te zijn in het feit dat de schaal van bruine eieren zelf een absorptie vertoont in 30 het gebied van 577 nm. Het is dan moeilijk om te discrimineren tussen absorptie veroorzaakt door bloed en absorptie veroorzaakt door de bruine schaal.

Het is derhalve een doel van de onderhavige uitvinding om de bekende bloeddetectiemethode ook geschikt te maken voor het 35 onderzoeken van bruine eieren.

In het bijzonder beoogt de onderhavige uitvinding een relatief eenvoudige werkwijze te verschaffen waarmee met grote 1006460 3 nauwkeurigheid de aanwezigheid van bloed in bruine eieren kan worden bepaald.

Meer in het bijzonder beoogt de onderhavige uitvinding een werkwijze te verschaffen voor het verwerken van de meet-5 signalen die door een standaard detectie-apparaat worden verschaft, zonder de noodzaak om een dergelijk standaard detectie-apparaat te modificeren.

Daartoe heeft de werkwijze volgens de uitvinding de kenmerken zoals beschreven in het kenmerkende gedeelte van 10 conclusie 1.

Deze en andere aspecten, kenmerken en voordelen van de onderhavige uitvinding zullen verduidelijkt worden door de hiernavolgende beschrijving van een voorkeursuitvoeringsvorm 15 van een werkwijze en inrichting volgens de uitvinding, onder verwijzing naar de tekening, waarin: figuur 1 schematisch het principe van bloeddetectie bij eieren illustreert; figuur 2 schematisch een bloeddetectie-inrichting toont; 20 figuur 3A een stromingsschema is dat een wit-calibratie-procedure illustreert; figuur 3B een stromingsschema is dat een bruin-calibratie-procedure illustreert; en figuur 4 een stromingsschema is dat een meetprocedure volgens 25 de onderhavige uitvinding illustreert.

Figuur 1 illustreert het op zich bekende principe van bloeddetectie bij eieren. Een te onderzoeken ei 3 wordt onderworpen aan eerste lichtstraling LI met een eerste vooraf-30 bepaalde golflengte XI, afkomstig van een lichtbron 1, en de door het ei 3 doorgelaten straling Tl bij deze golflengte wordt opgevangen door een detector 2 die een eerste elektrisch signaal SI verschaft dat representatief is voor de intensiteit van de ontvangen eerste transmissiestraling Tl. Op vergelijk-35 bare wijze wordt een tweede elektrisch signaal S2 verschaft dat representatief is voor de ontvangen tweede transmissiestraling T2 bij een tweede voorafbepaalde golflengte X2. Deze 1006460 4 twee signalen SI en S2 worden aangeboden aan een signaal-verwerkende inrichting 10, die op basis van die signalen beslist of het onderzochte ei 3 al dan niet bloed bevat. In de praktijk zijn de toegepaste golflengten ongeveer 597 nm (λΐ) 5 en 577 nm (λ2), maar andere golflengten zijn in het algemeen ook denkbaar.

In figuur 1 zijn, ter wille van de duidelijkheid, de lichtbron 1, het ei 3, en de detector 2 twee maal afgebeeld. Inderdaad is het mogelijk om gebruik te maken van twee 10 verschillende lichtbronnen, die elk slechts één van de genoemde golflengten uitzenden, en om gebruik te maken van twee verschillende detectoren, die elk slechts één van de genoemde elektrische signalen verschaffen. Het is echter ook mogelijk dat de twee elektrische signalen SI en S2 worden 15 verschaft door één en dezelfde detector 2, die gevoelig is voor ten minste beide golflengten λΐ en λ2. Ook kan het licht LI en het licht L2 afkomstig zijn van één en dezelfde lichtbron 1, die licht genereert dat ten minste beide golflengten λΐ en λ2 bevat. Om het eerste elektrische signaal 20 SI te verkrijgen, kan dan een (ter wille van de eenvoud niet weergegeven) eerste filter in de lichtbaan worden geplaatst, hetzij tussen de lichtbron 1 en het ei 3, hetzij tussen het ei 3 en de detector 2, welk eerste filter is ontworpen om in hoofdzaak alleen de eerste golflengte λΐ door te laten. Op 25 vergelijkbare wijze kan het tweede elektrische signaal S2 worden verkregen door gebruik te maken van een tweede filter dat is ontworpen om in hoofdzaak alleen de tweede golflengte λ2 door te laten.

Uiteraard zijn ook andere meetopstellingen mogelijk, 30 zoals voor een deskundige duidelijk zal zijn. in een bijzondere uitvoeringsvorm wordt licht dat de beide golflengten λΐ en λ2 bevat, op het ei 3 gericht en na passage van het ei 3 opgevangen door een detector met twee detectiekanalen die voor de respectieve golflengten gevoelig zijn.

In zijn algemeenheid geldt, dat de combinatie van de signalen SI en S2 representatief is voor de absorptie- 1006460 35 5 karakteristiek van het ei 3 in het gebied 577-597 nm. Indien de intensiteit van het door de lichtbron uitgezonden licht LI en L2 wordt aangeduid met I(L1) respectievelijk I(L2), en de absorptie-coëfficiënt van een ei bij de golflengten λΐ en λ2 5 wordt aangeduid met al respectievelijk a2, kan de grootte van de elektrische detectorsignalen SI en S2 worden geschreven als fl*(1-al)*I(L1) respectievelijk f2*(l-a2)*I(L2), waarbij fl en f2 evenredigheids factoren zijn die onder meer de gevoeligheid van de detector voor de golflengten λΐ en λ2 tot uitdruk-10 king brengen. Genoemde combinatie van de signalen SI en S2 kan bijvoorbeeld tot uitdrukking worden gebracht door het definiëren van een toestandparameter M die een functie is van een combinatie van SI en S2, bijvoorbeeld M = S1/S2 of M * S1-S2. In het hiernavolgende zal de uitvinding nader 15 worden uitgewerkt onder de aanname dat de toestandparameter wordt gedefinieerd op basis van een verschilsignaal tussen de detectorsignalen; het zal voor een deskundige duidelijk zijn hoe de onderhavige uitvinding geïmplementeerd kan worden op basis van een coëfficiëntsignaal.

20 Voor een wit ei zonder bloed zijn de transmissiekarak- teristieken (resp. absorptiekarakteristieken) bij de twee golflengten λΐ en X2 vrijwel aan elkaar gelijk, en eventuele verschillen in die karakteristieken zullen voor verschillende eieren onderling vrijwel gelijk zijn. Hoewel voor individuele 25 eieren de waarden van SI en S2 kunnen variëren, bijvoorbeeld in afhankelijkheid van de grootte van de eieren, betekent het voorgaande dat de toestandparameter M = S1-S2 voor bloedloze witte eieren in hoofdzaak gelijk zal zijn aan nul, of hooguit een kleine waarde zal hebben die in principe voor alle 30 bloedloze witte eieren gelijk zal zijn. Deze waarde zal in het hiernavolgende worden aangeduid als referentietoestandwaarde Mwit, 0»

Omdat bloed een smalle absorptiepiek heeft bij ongeveer 577 nm, met een piekbreedte van ongeveer 10 nm, is voor een 35 wit ei dat bloed bevat, de tweede absorptie-coëfficiënt a2 aanzienlijk groter dan wanneer dat ei geen bloed zou bevatten, terwijl het al dan niet aanwezig zijn van bloed voor de eerste 10G6460 6 absorptie-coëfficiënt al weinig of geen verschil uitmaakt. Dit betekent dat de absolute waarde van de toestandparameter M dan significant groter zal zijn dan de genoemde "referentie-toestandwaarde" Μ^,ο· Bij witte eieren is dit een betrouw-5 bare aanduiding voor de aanwezigheid van bloed, terwijl de grootte van het verschil Μ-Μ^,ο een betrouwbare maat is voor de hoeveelheid bloed in het betreffende ei. Om te bepalen of de hoeveelheid bloed in een ei al dan niet acceptabel is, kan een toestandsdrempel ΔΜ worden gedefinieerd, en kan M-Mwit,o 10 worden vergeleken met deze voorafgedefinieerde toestandsdrempel ΔΜ; indien Μ-Μ^,ο < ΔΜ, is de hoeveelheid bloed acceptabel.

Voor een ei met een bruine schaal ligt de zaak gecompli-15 ceerder, omdat de bruine schaal eveneens een absorptiepiek heeft bij λ2. Het enkele gegeven dat de toestandparameter M significant groter is dan de genoemde "referentietoestand-waarde" Mwit,0/ is ^an 9een betrouwbare aanduiding voor de aanwezigheid van bloed. De onderhavige uitvinding verschaft 20 voor dit probleem een oplossing, die in het hiernavolgende zal worden beschreven.

Figuur 2 toont schematisch een bloeddetectie-inrichting 20. Deze omvat een transportinrichting 21 voor eieren 3, 25 bijvoorbeeld een lopende band of dergelijke. Langs de transportinrichting 21 is een detectiestation 22 opgesteld, dat bijvoorbeeld een lichtbron 1 en een detector 2 omvat, zoals meer gedetailleerd geïllustreerd in figuur 1. De bloeddetectie-inrichting 20 omvat voorts een signaalverwer-30 kende inrichting 10 die van de detector 2 de signalen SI en S2 ontvangt, voorts is voorzien in een verwijderinrichting 23, die is ingericht om onder besturing van de signaalverwerkende inrichting 10 eieren te verwijderen van de transportinrichting 21.

35 In het voorgaande is vermeld, dat de referentietoestand- waarde Mwit,0 zeer klein is. Om eventuele instrumentatie-verschillen te elimineren, wordt bij voorkeur verzekerd dat 1006460 7

MwitfO hoofdzaak gelijk is aan nul. Daartoe wordt de bloeddetectie-inrichting 20 in een wit-calibratieprocedure zodanig afgeregeld, dat bij bloedloze witte eieren de twee genoemde signalen SI en S2 in hoofdzaak aan elkaar gelijk 5 zijn; met andere woorden, Μ^,ο wordt gelijk aan nul gemaakt. Dit kan op verschillende manieren tot stand worden gebracht.

In de eerste plaats is het mogelijk om de lichtsterkte van de lichtbron 1 voor het genereren van LI en/of de lichtsterkte van de lichtbron 1 voor het genereren van L2 zodanig in te 10 stellen, dat bij detectie blijkt dat S1=S2. In de tweede plaats is het bijvoorbeeld mogelijk om in het signaal-verwerkende apparaat 10 één van de ontvangen signalen SI, S2 te vermenigvuldigen met een eerste correctiefactor c, zodanig dat geldt c*Sl=S2 respectievelijk Sl=c*S2.

15 In het hiernavolgende zal worden aangenomen, dat bij calibratie het eerste detectorsignaal SI door het signaal-verwerkende apparaat 10 wordt vermenigvuldigd met de eerste correctiefactor c, zodanig dat geldt c*Sl=S2. Opgemerkt wordt, dat deze correctie hardware-matig kan worden uitgevoerd door 20 middel van een versterker met instelbare versterkingsfactor, maar het is ook mogelijk om deze correctie software-matig uit te voeren in het signaalverwerkende apparaat 10.

Genoemde wit-calibratieprocedure is geïlllustreerd in figuur 3A. Een bloedloos wit ei wordt onderworpen aan de 25 straling Ll en L2, en de signalen SI en S2 worden gemeten (stap 101). Vervolgens wordt de eerste correctiefactor c bepaald als c = S2/S1 (stap 102). Desgewenst kunnen de stappen 101 en 102 worden herhaald voor meerdere eieren, en kunnen de verkregen waarden van c worden gemiddeld.

30

Figuur 4 illustreert de eigenlijke meetprocedure volgens de onderhavige uitvinding. Eerst wordt vastgesteld of een te onderzoeken ei een wit danwel een bruin ei is. Dit kan op verschillende manieren tot stand worden gebracht. Zo is het 35 bijvoorbeeld mogelijk om gebruik te maken van een kleur-gevoelige detector, hetgeen op zich bekend is. In een voorkeursuitvoeringsvorm van de werkwijze volgens de onder- 1006460 8 havige uitvinding wordt echter gebruik gemaakt van de door de detectoren 2 verschafte signalen SI en S2, zodat het gebruik maken van een afzonderlijke kleurgevoelige detector niet nodig is. Gebleken is namelijk, dat bij bruine eieren de absorptie-5 coëfficiënten al en a2 aanzienlijk groter zijn dan bij witte eieren, zodat de verschafte signalen SI en S2 aanzienlijk kleinere intensiteit hebben en het mogelijk is om bruine en witte eieren te onderscheiden op basis van die signalen SI en S2.

10 Volgens de onderhavige uitvinding wordt derhalve in een voorkeursuitvoeringsvorm van de wit-calibratieprocedure de grootte van het signaal SI zoals verkregen van bloedloze witte eieren, vastgelegd als een referentie S0 (stap 103, figuur 3A) die in het hiernavolgende wordt aangeduid met de term wit-15 referentie. Desgewenst kan stap 103 worden herhaald voor meerdere eieren, en kunnen de verkregen waarden van S0 worden gemiddeld.

In de eigenlijke meetprocedure aan een onbekend ei (figuur 4) worden de signalen SI en S2 gemeten (stap 201). Om 20 te bepalen of dit onbekende ei een wit of een bruin ei is, wordt in een voorkeursuitvoeringsvorm van de meetprocedure het gemeten signaal SI vergeleken met genoemde wit-referentie S0 (stap 202). indien SI in voldoende mate kleiner is dan S0, bijvoorbeeld SI < 75% van S0, wordt besloten dat het te 25 onderzoeken ei een bruin ei is, anders wordt besloten dat het te onderzoeken ei een wit ei is (stap 203).

Indien besloten is, dat het te onderzoeken ei een wit ei is, worden de meetsignalen SI en S2 op conventionele wijze 30 verder verwerkt om de aanwezigheid van bloed te detecteren. In stap 204 wordt een gecorrigeerde toestandparameter Mc berekend als Mc = CS1-S2. In stap 205 wordt Mc vergeleken met nul. Indien Mc significant groter is dan nul, wordt geconcludeerd dat het betreffende ei bloed bevat, anders wordt geconcludeerd 35 dat het betreffende ei geen bloed bevat (stap 206). Op basis van deze uitkomst kan het signaalverwerkende apparaat 10 de 100 6460 .

9 verwijderinrichting 23 besturen om het bloed bevattende ei te verwijderen.

Indien echter besloten is, dat het te onderzoeken ei een 5 bruin ei is, wordt eerst op de meetsignalen SI en/of S2 een correctie uitgevoerd om te corrigeren voor het bruin zijn van de schaal (stap 207). Gebleken is, dat een dergelijke correctie op dezelfde wijze kan worden uitgevoerd voor alle bruine eieren, ongeacht de mate van bruinheid, de schaaldikte, 10 enz. De grootte van genoemde correctie is eveneens van te voren vastgesteld, en wel in een calibratieprocedure die zal worden aangeduid als "bruin-calibratieprocedure", waarbij gebruik wordt gemaakt van bloedloze bruine eieren.

Genoemde bruin-calibratieprocedure is geïllustreerd in 15 figuur 3B. Een bloedloos bruin ei wordt onderworpen aan de straling Ll en L2, en de signalen SI en S2 worden gemeten (stap 111). Vervolgens wordt het signaal SI gecorrigeerd met de eerste correctiefactor c om een gecorrigeerd signaal SI' te leveren volgens de formule SI' = c*Sl (stap 112). Zoals eerder 20 vermeld, vertonen bruin eieren een absorptie bij 577 nm, zodat voor bruine eieren SI' groter zal zijn dan S2. Het verschil-signaal AS wordt bepaald volgens de formule AS = Sl’-S2 (stap 113). Vervolgens wordt dit verschilsignaal AS uitgedrukt als fractie van het gecorrigeerde signaal SI’ volgens de formule 25 AS = ySl’, dat wil zeggen, de fractie γ wordt berekend volgens de formule γ = AS/Sl' (stap 114). Als alternatief kunnen de stappen 112-114 worden gecombineerd tot een enkele stap waarin de fractie γ wordt bepaald volgens de formule γ = (σ·31-32)/σ·31. Desgewenst kunnen de stappen 111-114 30 worden herhaald voor meerdere eieren, en kunnen de verkregen waarden van γ worden gemiddeld.

In de uiteindelijke meetprocedure wordt, indien bij stap 203 besloten is, dat het te onderzoeken ei een bruin ei is, de 35 gecorrigeerde toestandparameter Mc berekend als

Mc = (l-y)*C’Sl - S2 (stap 207). Vervolgens wordt, op vergelijkbare wijze als reeds besproken ten aanzien van witte ^006460 10 eieren, Mc vergeleken met nul, dat wil zeggen dat de meetprocedure na stap 207 verder gaat bij de reeds genoemde stap 205.

Met de hierboven beschreven meetprocedure is het mogelijk 5 gebleken om in bruine eieren zelfs zeer kleine bloedpuntjes op betrouwbare wijze te detecteren. Verrassenderwijs is gebleken, dat de fractie γ een constante waarde kan zijn die toepasbaar is bij alle bruine eieren, ongeacht hun diameter, de dikte van de schil of de donkerte van de schil, en dat in al deze 10 gevallen de hierboven gedefinieerde gecorrigeerde toestand- parameter Mc een betrouwbare indicator is voor de aanwezigheid van bloed.

Het zal voor een deskundige duidelijk zijn dat de 15 beschermingsomvang van de onderhavige uitvinding zoals gedefinieerd door de conclusies niet is beperkt tot de in de tekeningen weergegeven en besproken uitvoeringsvormen, maar dat het mogelijk is de weergegeven uitvoeringsvormen van de werkwijze volgens de uitvinding binnen het kader van de 20 uitvindingsgedachte te veranderen of te modificeren.

Zo is het bijvoorbeeld mogelijk dat stap 207 wordt overgeslagen, en dat in plaats van stap 205 het gecorrigeerde meetsignaal (l-y)-c*Sl wordt vergeleken met S2.

Ook is het mogelijk dat een gecorrigeerd signaal S2 wordt 25 vergeleken met SI.

1006460 i

Claims (11)

1. Werkwijze voor het detecteren van de aanwezigheid van ongewenste materie in een ei (3), omvattende de stappen van: (a) het bestralen van het te onderzoeken ei met straling (LI, L2) die ten minste twee vooraf bepaalde golflengtegebieden (λΐ, 5 λ2) omvat; (b) het verschaffen van een eerste meetsignaal (SI) dat representatief is voor de hoeveelheid door het ei (3) doorgelaten straling (Tl) in een eerste (λΐ) van de genoemde twee voorafbepaalde golflengtegebieden; 10 (c) het verschaffen van een tweede meetsignaal (S2) dat representatief is voor de hoeveelheid door het ei (3) doorgelaten straling (T2) in een tweede (X2) van de genoemde twee voorafbepaalde golflengtegebieden; (d) het vergelijken van het eerste meetsignaal (SI) met het 15 tweede meetsignaal (S2); (e) het bepalen van de aanwezigheid van ongewenste materie in het te onderzoeken ei op basis van de uitkomst van genoemde vergelijking; met het kenmerk: 20 dat voor bruine eieren één van genoemde twee meetsignalen (SI) wordt gecorrigeerd met een fractie (y); en dat deze fractie (y) constant is voor alle bruine eieren.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij het tweede 25 meetsignaal (S2) wordt verkregen in een golflengtegebied (λ2) waar bloed aan absorptiepiek heeft, en waarbij het eerste meetsignaal (SI) wordt verkregen bij een golflengte die op korte afstand naast genoemde absorptiepiek ligt; waarbij het tweede meetsignaal (S2) wordt vergeleken met 30 (l-y)*c*Sl, waarbij c een eerste correctiefactor is die voldoet aan c = S2/S1 in het geval van een bloedloos wit ei, en waarbij genoemde fractie y voldoet aan y = (c*Sl-S2)/c*Sl in het geval van een bloedloos bruin ei. 1006460

3. Werkwijze volgens conclusie 2, waarbij de tweede golflengte (λ2) ongeveer gelijk is aan 577 nm en waarbij de eerste golflengte (λΐ) ongeveer gelijk is aan 597 nm. 5

4. Werkwijze volgens één der voorgaande conclusies, waarbij, om te bepalen of een te onderzoeken ei een wit dan wel een bruin ei is, het eerste meetsignaal (SI) wordt vergeleken met een wit-referentie (SO). 10

5. Werkwijze volgens één der conclusies 2-4, waarbij in een wit-calibratieprocedure een bloedloos wit ei wordt onderworpen aan de straling Ll en L2, de signalen SI en S2 worden gemeten, en de eerste correctiefactor c wordt bepaald als c = S2/S1. 15

6. Werkwijze volgens conclusie 4, waarbij in een wit-calibratieprocedure een bloedloos wit ei wordt onderworpen aan de straling Ll en L2, de signalen SI en S2 worden gemeten, en de wit-referentie (S0) wordt bepaald als de waarde van het 20 eerste meetsignaal (Sl).

7. Werkwijze volgens één der voorgaande conclusies, waarbij in een bruin-calibratieprocedure een bloedloos bruin ei wordt onderworpen aan de straling Ll en L2, de signalen Sl en S2 25 worden gemeten, en de fractie γ wordt bepaald volgens de formule γ = (c·S1-S2)/c-Sl.

8. Detectieinrichting (20) voor het detecteren van de aanwezigheid van ongewenste materie in een ei (3) door het 30 uitvoeren van een werkwijze volgens één der voorgaande conclusies, omvattende: een transportinrichting (21) voor het transporteren van eieren (3); een langs de transportinrichting (21) opgesteld detectie-35 station (22), dat is voorzien van ten minste één lichtbron (1) voor het uitzenden van genoemde straling (Tl, T2) en ten minste één detector (2), voor het verschaffen van genoemde 1006460 meetsignalen (SI, S2); en een signaalverwerkende inrichting (10) waarvan een signaalingang is gekoppeld voor het ontvangen van genoemde meetsignalen (SI, S2). 5

9. Inrichting volgens conclusie 8, waarbij de signaal-verwerkende inrichting (10) is ingericht om in een wit-calibratieprocedure de eerste correctiefactor (c) te berekenen als c = S2/S1. 10

10. Inrichting volgens conclusie 8 of 9, waarbij de signaal-verwerkende inrichting (10) is ingericht om in een bruin-calibratieprocedure de de fractie γ te bepalen volgens de formule γ = (c*Sl-S2)/c-Sl. 15

11. Inrichting volgens één der conclusies 8-10, waarbij de signaalverwerkende inrichting (10) is ingericht om in een eigenlijke meetprocedure vast te stellen of een te onderzoeken ei een wit danwel een bruin ei is, en om, indien het te 20 onderzoeken ei een bruin ei is, de waarde (1-y)*c*S1 te berekenen. 1006460