BE1026925B1 - Solvent-gedragen contactadhesief en werkwijze voor het vervaardigen van dit adhesief - Google Patents

Abstract

In een eerste aspect betreft de onderhavige uitvinding een solvent-gedragen contactadhesief omvattende een solventmengsel en één of meerdere polymeren, waarbij het solventmengsel ethylacetaat en minstens een tweede solvent omvat, verschillend van ethylacetaat, en waarbij de concentratie aan solventen gelegen is tussen 55,0 en 85,0 m% en waarbij het tweede solvent een kookpunt heeft welk hoger is dan 100 °C. De uitvinding betreft in een tweede aspect een werkwijze voor het vervaardigen van een solvent-gedragen contactadhesief, omvattende het, al dan niet gelijktijdig, voorzien van minstens twee solventen, waarbij het eerste solvent ethylacetaat is en waarbij het tweede solvent een kookpunt heeft welk hoger is dan 100°C, en waarbij één of meerdere polymeren worden opgelost in de genoemde solventen.

Description

SOLVENT-GEDRAGEN CONTACTADHESIEF EN WERKWIJZE VOOR HET VERVAARDIGEN VAN DIT ADHESIEF

TECHNISCH DOMEIN De uitvinding heeft betrekking op contactadhesieven. Meer bepaald bevindt de uitvinding zich in het technisch deelgebied van solvent- gedragen contactadhesieven.

STAND DER TECHNIEK Contactadhesieven of contactlijmen worden gebruikt voor het permanent aan elkaar bevestigen van twee of meer voorwerpen, delen, onderdelen en / of materialen. Zij onderscheiden zich van andere adhesieven of lijmen, daar zij op elk individueel deel dienen te worden aangebracht, waarna deze delen met elkaar in contact worden gebracht en verlijming plaatsvindt. Contactadhesieven zijn uitermate geschikt voor de verljming van moeilijk te verljmen materialen en zijn zeer eenvoudig in gebruik, met slechts een beperkte noodzaak aan technische hulpmiddelen.

Teneinde de adhesieven vlot te kunnen aanbrengen, en het verlijmingsproces dus zo gebruiksvriendelijk en efficiënt mogelijk te maken, wordt een goede borstelbaarheid en spuitbaarheid van deze adhesieven nagestreefd. US 6 465 558 beschrijft een solvent-gedragen adhesief met een voldoende lage viscositeit voor het borstelen en / of spuiten ervan. Niettegenstaande het adhesief gebruiksvriendelijk is wat het aanbrengen ervan betreft, impliceert de solvent- gedragen basis wel dat de genoemde solventen snel vervluchtigen en dat het adhesief bijgevolg snel uitdroogt. Hierdoor is de zogenaamde open tijd tussen het aanbrengen van het adhesief en het in contact brengen van de te verlijmen onderdelen beduidend kort, wat nadelig is voor de zorgvuldigheid waarmee de verlijming plaatsvindt. Een langere open tijd is echter wenselijk opdat de verlijming met grote nauwkeurigheid en zorgvuldigheid zou kunnen plaatsvinden. Lijmen met een langere opentijd geven bijgevolg vaak aanleiding tot een kwalitatiever en duurzamer verlijmingsresultaat.

De spuitbare thermoplastische samenstelling beschreven in US 5 401 792, betreft een zogenaamde hot-melt of smeltlijm, waarin zowel de open tijd als spuitbaarheidcentraal staan. US'792 heeft echter als nadeel dat specifieke technische hulpmiddelen noodzakelijk zijn voor het aanbrengen van de samenstelling, deze dient immers steeds onder verhitting te worden aangebracht. Dit gaat ten koste van de gebruiksvriendelijkheid. Bovendien zijn zowel de open tijd als de kleefkracht in dit geval grotendeels afhankelijk van de werkingstemperatuur van de smeltlijm, wat de toepassing ervan weinig eenduidig, en bijgevolg omslachtig maakt. Er is bijgevolg nood aan een contactadhesief welke een optimale balans vindt tussen gebruiksvriendelijkheid enerzijds, namelijk een goede borstelbaarheid of spuitbaarheid, zonder de nood aan specifieke technische hulpmiddelen, en een voldoende lange open tijd en uitstekende kleefkracht anderzijds, opdat een nauwkeurige en kwalitatieve verlijming mogelijk wordt.

De huidige uitvinding beoogt minstens een oplossing te vinden voor enkele van bovenvermelde problemen of nadelen.

SAMENVATTING VAN DE UITVINDING Tot dit doel verschaft de huidige uitvinding een solvent-gedragen contactadhesief volgens conclusie 1. Het contactadhesief omvat een solventmengsel en één of meerdere polymeren, waarbij het solventmengsel ethylacetaat en minstens een tweede solvent omvat, verschillend van ethylacetaat. Het tweede solvent heeft hierbij een kookpunt welk hoger is dan 100 °C.

De onderhavige uitvinding vindt een optimale balans tussen gemak van aanbrengen, namelijk een goede borstelbaarheid en spuitbaarheid, en een aanzienlijk lange open tijd. Dit brengt een bijzonder groot gebruiksgemak met zich mee, waarbij na het aanbrengen van het contactadhesief op de te verlijmen delen, niet onmiddellijk contact dient gemaakt te worden tussen deze delen, waardoor het verljmingsproces met grote zorgvuldigheid en nauwkeurigheid kan worden uitgevoerd.

Voorkeursvormen van het solvent-gedragen contactadhesief worden weergegeven in de volgconclusies 2 tot en met 12.

Een specifieke voorkeursvorm betreft een contactadhesief volgens conclusie 5, waarbij het tweede solvent wordt geselecteerd uit dibasische esters (DBE) en / of hoogkokende fracties van benzines.

Een tweede aspect van de onderhavige uitvinding betreft een werkwijze voor het vervaardigen van een solvent-gedragen contactadhesief volgens conclusie 13. Voorkeursvormen van de werkwijze worden weergegeven in de volgconclusies 14 tot en met 16.

GEDETAILLEERDE BESCHRIJVING De onderhavige uitvinding betreft in een eerste aspect een solvent-gedragen contactadhesief.

Tenzij anders gedefinieerd hebben alle termen die gebruikt worden in de beschrijving van de uitvinding, ook technische en wetenschappelijke termen, de betekenis zoals ze algemeen begrepen worden door de vakman in het technisch veld van de uitvinding. Voor een betere beoordeling van de beschrijving van de uitvinding, worden de volgende termen expliciet uitgelegd. “Een”, ”de” en “het” refereren in dit document aan zowel het enkelvoud als het meervoud tenzij de context duidelijk anders veronderstelt. Bijvoorbeeld, “een segment” betekent een of meer dan een segment.

Wanneer “ongeveer” of “rond” in dit document gebruikt wordt bij een meetbare grootheid, een parameter, een tijdsduur of moment, en dergelijke, dan worden variaties bedoeld van +/-20% of minder, bij voorkeur +/-10% of minder, meer bij voorkeur +/-5% of minder, nog meer bij voorkeur +/-1% of minder, en zelfs nog meer bij voorkeur +/-0.1% of minder dan en van de geciteerde waarde, voor zoverre zulke variaties van toepassing zijn in de beschreven uitvinding. Hier moet echter wel onder verstaan worden dat de waarde van de grootheid waarbij de term “ongeveer” of “rond” gebruikt wordt, zelf specifiek wordt bekendgemaakt.

De termen “omvatten”, “omvattende”, “bestaan uit”, “bestaande uit”, “voorzien van”, “bevatten”, “bevattende”, “inhouden”, “inhoudende” zijn synoniemen en zijn inclusieve of open termen die de aanwezigheid van wat volgt aanduiden, en die deaanwezigheid niet uitsluiten of beletten van andere componenten, kenmerken, elementen, leden, stappen, gekend uit of beschreven in de stand der techniek. Het citeren van numerieke intervallen door de eindpunten omvat alle gehele getallen, breuken en/of reële getallen tussen de eindpunten, deze eindpunten inbegrepen. Onder de term “adhesief” wordt in de context van de onderhavige uitvinding een lijm of kleefmiddel verstaan. Meer algemeen zijn adhesieven hulpstoffen welke het mogelijk maken twee of meer voorwerpen, delen, onderdelen en / of materialen, bij voorkeur permanent, aan elkaar te bevestigen. Een “contactadhesief” is een specifieke vorm van een adhesief, welke in staat is een of meer delen aan elkaar te bevestigen middels het aanbrengen van het adhesief op elk individueel deel, waarna deze delen met elkaar in contact worden gebracht. De maximale tijd tussen het aanbrengen van het contactadhesief op de verscheidene delen en het in contact brengen van deze delen, met een permanente bevestiging als gevolg, wordt verder ook de “open tijd” genoemd. Dit is met andere woorden de maximale tijd waarbinnen het contactadhesief optimaal zijn verbindende functie vervult.

De term “solvent” of oplosmiddel, duidt in de context van de onderhavige uitvinding elke substantie aan waarin andere substanties kunnen worden opgelost. Solventen zijn doorgaans vloeistoffen, hierbij geschikt om vaste stoffen op te lossen en homogeen te verdelen in een vloeibare samenstelling.

Het solvent-gedragen contactadhesief volgens het eerste aspect van de uitvinding omvat een solventmengsel en één of meerdere polymeren. Het solventmengsel omvat hierbij ethylacetaat en minstens een tweede solvent, verschillend van ethylacetaat. De concentratie aan solventen in het contactadhesief is gelegen tussen 55,0 en 85,0 m%. De uitvinding kenmerkt zich in het tweede solvent, welke een kookpunt heeft hoger dan 100 °C.

Een “polymeer” is een organische verbinding bestaande uit een opeenvolging van identieke of soortgelijk, delen, ook monomeren genoemd, welke chemisch aan elkaar zijn gekoppeld. Polymeren bestaan mogelijks uit verschillende monomeren en vormen dusdanig complexere verbindingen, zoals copolymeren, block copolymeren of terpolymeren.

De onderhavige uitvinding heeft als voordeel dat het adhesief borstelbaar en spuitbaar is, wat een bijzonder groot gebruiksgemak met zich meebrengt, doch met een vergelijkbare open tijd als bij courant gebruikte contactljmen. Een langere open tijd vereenvoudigt het verlijmingsproces, daar na het aanbrengen van het 5 contactadhesief op de te verlijmen delen, niet onmiddellijk contact dient gemaakt te worden tussen deze delen. Gedurende de open tijd behoudt het contactadhesief zijn optimale kleefkracht en functionaliteit. Er is met andere woorden voldoende tijd om een groot aantal delen sequentieel met contactadhesief in te borstelen en / of in te spuiten, waarna deze delen sequentieel kunnen worden verlijmd, zonder verlies aan kleefkracht. Dit verhoogt de efficiëntie van het verlijmingsproces aanzienlijk, in het bijzonder in het geval van sequentieel, repetitieve verlijmingen. De langere open tijd kan bij meer complexe verlijmingen bovendien nuttig worden aangewend om noodzakelijke voorbereidingen, aanpassingen of andere manipulaties aan de te verlijmen materialen uit te voeren. Het borstelbare en spuitbare contactadhesief is bijgevolg polyvalent inzetbaar. Bij voorkeur omvat het solventmengsel minstens drie solventen, waarvan minstens één solvent een kookpunt heeft hoger dan 100 °C.

Volgens een uitvoeringsvorm heeft het adhesief een viscositeit welke lager is dan 4000 cP bij 20 °C. De “viscositeit” van een substantie is een maatstaf voor de weerstand die de substantie biedt tegen geleidelijke vervorming onder invloed van schuifspanning of trekspanning. Viscositeit kan worden gemeten middels verschillende viscometers of reometers, bijvoorbeeld een glazen, capillaire viscometer, zoals gekend in de huidige stand der techniek. Aangezien de weerstand tegen vervorming, of meer bepaald bij vloeistoffen tegen stroming, onder invloed van schuifspanning of trekspanning temperatuurafhankelijk is, wordt viscositeit steeds uitgedrukt in combinatie met de meettemperatuur. In het kader van de onderhavige uitvinding wordt gebruik gemaakt van een “Brookfield DVE viscometer”, welke gebruik maakt van een spindel ondergedompeld in de testvloeistof, welke spindel wordt geroteerd omheen een gekalibreerde veer. De weerstand van de vloeistof tegen de spindel wordt gemeten middels de vervorming van de veer. Deze vervorming wordt optisch bepaald. Het meetbereik van de Brookfield DVE viscometer is afhankelijk van de rotatiesnelheid van de spindel, de grootte en de vorm van de spindel, de houder waarin de spindel roteert, en het volledige koppel van de gekalibreerde veer.

Viscositeit wordt uitgedrukt in de eenheden milliPascal-seconde (mPa.s), ofwel centipoise (CP). Bij een viscositeit lager dan 4000 cP bij 20 °C, wordt een borstelbaarheid en spuitbaarheid bekomen welke gelijk of beter is dan deze van courant gebruikte contactlijmen, doch met een aanzienlijk verlengde open tijd en bijgevolg vergroot gebruiksgemak.

Bij voorkeur is de viscositeit lager dan 3800 cP bij 20 °C.

Het solvent-gedragen contactadhesief volgens de onderhavige uitvinding heeft volgens een uitvoeringsvorm een viscositeit welke kan worden verlaagd tot 500 of zelfs 300 cP bij 20 °C.

Een verdere of andere uitvoeringsvorm betreft het adhesief met een drogestofgehalte welke hoger is dan 15,0 m%. Adhesieven met een hoger drogestofgehalte hebben een verbeterde lijmkracht, doch hebben doorgaans ook een hogere viscositeit.

De onderhavige uitvinding combineert een hoog drogestofgehalte met een lage viscositeit en een lange open tijd, waardoor het adhesief polyvalent inzetbaar is, ook bij erg moeilijk te verljmen materialen, zonder aan gebruiksgemak en flexibiliteit in te boeten.

Bij voorkeur heeft het adhesief een drogestofgehalte hoger dan 20,0 m%, meer bij voorkeur hoger dan 24,0 M%. Het tweede solvent is volgens een uitvoeringsvorm aanwezig in een concentratie welke begrepen is tussen 3,0 en 40,0 m%. Binnen deze range wordt voor het merendeel van de contactadhesieven een voldoende lage viscositeit bekomen, met een optimale borstelbaarheid en spuitbaarheid als gevolg, zonder het risico op verlaging van de kleefkracht.

Bij voorkeur is het tweede solvent aanwezig in een concentratie tussen 3,0 en 30,0 m%. Volgens een verdere of andere uitvoeringsvorm wordt het tweede solvent geselecteerd uit dibasische esters (DBE) en / of hoogkokende fracties van benzines.

De term “benzine” duidt in de context van de onderhavige uitvinding een mengesel van koolwaterstoffen aan dat kan worden gebruikt als solvent.

Het omvat destillatiefracties van aardolie met een lage viscositeit en een relatief laag kooktraject. “Hoogkokende fracties” worden gedefinieerd als fracties met een kooktemperatuur welke boven 100 °C is gelegen, terwijl "laagkokende fracties” eenkookpunt hebben dat in hoofdzaak lager dan 100 °C is. Het kookpunt van benzines wordt kortweg genoteerd als “benzine 100-140” en “benzine 60-95”, welke fracties respectievelijk een kookpunt hebben tussen 100 en 140 °C, en tussen 60 en 95 °C. Dibasische esters (DBE) en hoogkokende fracties van benzine zijn uitermate geschikt als tweede solvent in het adhesief volgens de onderhavige uitvinding, daar zij de open tijd maximaal verlengen. Hoogkokende fracties van benzine hebben namelijk een kookpunt hoger dan 100 °C en dibasische esters hebben een kookpunt hoger dan 150 °C, bij voorkeur hoger dan 170 °C, meer bij voorkeur hoger dan 190 °C. Toepassing van dibasische esters (DBE) en / of hoogkokende fracties van benzine zorgen voor een open tijd van het adhesief welke groter is dan 10 minuten, wat toepassing van het adhesief uitermate gebruiksvriendelijk maakt. In sommige gevallen kan een open tijd van meer dan 20 minuten, mogelijks zelfs meer dan 30 minuten, worden verkregen.

Bij voorkeur worden de dibasische esters (DBE) geselecteerd uit de groep van dimethyl glutaraat, dimethyl succinaat, dimethyl adipaat, of combinaties hiervan. Hierbij hebben de geselecteerde dibasische esters (DBE) een kookpunt begrepen tussen 190 en 230 °C. Een nauwe range heeft als voordeel dat de open tijd beter kan worden gecontroleerd en kan worden afgestemd op een specifieke toepassing welke een lange opentijd vereist. Meer bij voorkeur is het kookpunt begrepen tussen 195 en 225 °C. De hoogkokende fracties van benzine omvatten volgens een uitvoeringsvorm benzine 100-140, welke een kookpunt hebben tussen 100 en 140 °C. De nauwe range laat toe de open tijd beter te controleren en af te stemmen op een specifieke toepassing welke een middellange opentijd vereist. Volgens een verdere of andere uitvoeringsvorm omvat het solventmengsel één of meerdere, verdere solventen, welke worden geselecteerd uit de groep van cyclohexaan, hexaan, heptaan, methylethylketon (MEK), dibasische esters (DBE), laagkokende fracties van benzine, hoogkokende fracties van benzine, tolueen, aceton, of combinaties hiervan.

Het gebruik van een combinatie van verschillende solventen laat toe de polariteit van het solventmengsel te optimaliseren voor welbepaalde polymeren. Door regeling van de polariteit kan een optimaal evenwicht worden nagestreefd waarinde polymeren goed zijn opgelost en de totale samenstelling voldoende stabiel is. Zo wordt de houdbaarheid van het adhesief verlengd en wordt voorkomen dat het adhesief, eventueel na verloop van tijd, gaat indikken wat het borstelen of spuiten van het adhesief bemoeilijkt.

De polymeren worden volgens een uitvoeringsvorm geselecteerd uit de groep van acrylonitril butadieen copolymeer, weekmakerresistent polymeer, styreen isopreen block copolymeer, of combinaties hiervan. De genoemde polymeren zijn alle geschikt voor gebruik in het adhesief van de onderhavige uitvinding en laten toe ook moeilijk te verlijmen substanties zoals ethyleen-propyleen-dieen- monomeerrubber (EPDM) of polyvinylchloride (PVC) te verlijmen middels een laag- viskeus adhesief. In het bijzonder zijn acrylonitril butadieen copolymeer en weekmakerresistent polymeer geschikt voor de verljming van PVC, daar zij voorzien in een uitstekende hechting met zowel PVC als andere materialen.

Bovendien wordt de levensduur van het adhesief op PVC, waar bij veroudering de migratie van weekmakers optreedt, gemaximaliseerd. Met name styreen isopreen block copolymeer is geschikt voor de verlijming van EPDM.

Een uitvoeringsvorm van het adhesief omvat één of meerdere tackifiers. Een “tackifier” is een chemische verbinding die wordt gebruikt bij het formuleren van adhesieven teneinde de kleefkracht te vergroten, meer bepaald de kleefkracht van het oppervlak van een contactadhesief te vergroten. Tackifiers hebben doorgaans een laag moleculair gewicht en een hoge glasovergangstemperatuur. Ze worden courant gebruikt in hot-melts, ofwel smeltliimen en worden in het licht van de onderhavige uitvinding gebruikt om de kleefkracht te vergroten zonder de viscositeit nadelig te beïnvloeden. Meer specifiek is een combinatie van isopreen block copolymeer met één of meerdere tackifiers uitermate geschikt voor de verlijming van inerte materialen zoals EPDM.

Het adhesief omvat mogelijks één of meerdere antioxidanten. De term “antioxidant” beslaat een chemische verbinding welke in staat is om schadelijke, vrije radicalen te neutraliseren. Ze worden doorgaans aan producten, zoals levensmiddelen of polymeren, toegevoegd om de oxidatiereactie met zuurstof uit omgevingslucht tegen te gaan. Hierdoor wordt de levensduur en / of houdbaarheid van deze producten verlengd. In het onderhavige adhesief verlengt deze antioxidant de levensduur van het adhesief na applicatie, waarbij de verlijming optimaal intact blijft.

Het adhesief omvat volgens een verdere of andere uitvoeringsvorm één of meerdere richtingspromotoren. De term “richtingspromotor” is in de context van de onderhavige uitvinding een chemisch agens welke ervoor zorgt dat polymeerketens in eenzelfde richting ten opzichte van elkaar worden georiënteerd. De polymeerketens worden met andere woorden gealigneerd in hun lengterichting. In het adhesief volgens de onderhavige uitvinding zorgt de richtingspromotor voor een verbeterde hechting van het adhesief op metalen. Een tweede aspect van de onderhavige uitvinding betreft een werkwijze voor het vervaardigen van een solvent-gedragen contactadhesief, omvattende het mengen van minstens twee solventen tot een solventmengsel, waarbij het eerste solvent ethylacetaat is en waarbij het tweede solvent een kookpunt heeft welk hoger is dan 100°C, en waarbij verder één of meerdere polymeren worden toegevoegd aan het solventmengsel.

De onderhavige werkwijze laat de vervaardiging van een borstelbaar en spuitbaar contactadhesief toe, waarbij een lange open tijd van het adhesief wordt verkregen. Gedurende de open tijd behoudt het contactadhesief zijn optimale kleefkracht en functionaliteit. Verder kunnen de aangewende polymeren en overige solventen worden gevarieerd naargelang het beoogde toepassingsgebied. Een grote variëteit aan adhesieven met polyvalente inzetbaarheid kan middels de onderhavige werkwijze worden vervaardigd, waarbij de lange open tijd een bepalende factor is. De resulterende adhesieven dragen bij aan een verljmingsproces met hoge efficiëntie, in het bijzonder in het geval van sequentieel, repetitieve verlijmingen.

De langere open tijd kan bij meer complexe verljmingen bovendien nuttig worden aangewend om noodzakelijke voorbereidingen, aanpassingen of andere manipulaties aan de te verlijmen materialen uit te voeren. Bij voorkeur omvat de werkwijze de volgende stappen: (a) het voorzien van minstens twee solventen; (b) het toevoegen van minstens één polymeer aan genoemde solventen; (c) het oplossen van genoemde polymeren in genoemde solventen middels een fysieke mengbewerking gedurende 5 minuten tot 8 uur; (d) het afstellen van de viscositeit van het mengsel uit stap c middels het één- of meerfasig toevoegen van één of meerdere solventen en / of één of meerdere polymeren opdat een finale viscositeit lager dan 4000 cP wordt verkregen; (e) optioneel, het mengen van het mengsel uit stap d middels een fysiekemengbewerking gedurende 10 tot 12 uur. Een finale viscositeit lager dan 4000 cP impliceert een optimale borstelbaarheid en spuitbaarheid. Volgens een uitvoeringsvorm van de werkwijze worden één of meerdere tackifiers, antioxidanten en / of richtingspromotoren toegevoegd in de stappen b en / of d. Tackifiers worden gebruikt om de kleefkracht te vergroten zonder de viscositeit van het resulterende adhesief nadelig te beïnvloeden, wat vooral een voordeel is bij verlijming van inerte materialen. Antioxidanten worden toegevoegd met als doel het verouderingsproces van het adhesief zo veel mogelijk te vertragen. Hierdoor is verkleuring na applicatie van het adhesief minimaal en blijft de kleefkracht optimaal. Richtingspromotoren zijn met name voordelig bij verljming op metaal, daar de polymeerketens in het adhesief gealigneerd worden. Een verdere of andere uitvoeringsvorm betreft de werkwijze welke aanleiding geeft tot de vervaardiging van een solvent-gedragen contactadhesief volgens het eerste aspect. In wat volgt, wordt de uitvinding beschreven a.d.h.v. niet-limiterende voorbeelden die de uitvinding illustreren, en die niet bedoeld zijn of geïnterpreteerd mogen worden om de omvang van de uitvinding te limiteren.

VOORBEELDEN Voorbeeld 1: solvent-gedragen contactadhesief voor het verlijmen van EPDM Dankzij zijn hoge elasticiteit, inertie en lange levensduur, is ethyleen-propyleen- dieen-monomeerrubber (EPDM) een vaak gebruikt materiaal in de bouwsector, bijvoorbeeld als dakafdichting. EPDM is doorgaans echter moeilijk te verlijmen. Het solvent-gedragen contactadhesief met onderstaande samenstelling is uitermate geschikt voor de verlijming van EPDM, waarbij een lange open tijd wordt gewaarborgd. categorie component solvent ethylacetaat cyclohexaan benzine 60-95 benzine 100-140 polymeer styreen isopreen block copolymerentackifier harsen additief antioxidant De combinatie van een lange open tijd en de mogelijkheid om het adhesief te borstelen of spuiten vereenvoudigt het verlijmen van EPDM aanzienlijk ten opzichte van courant gebruikte lijmen.

Het contactadhesief heeft een viscositeit van 300-450 cP bij 20 °C en heeft een drogestofgehalte van ongeveer 38,0 m%. Voorbeeld 2: solvent-gedragen contactadhesief voor het verlijmen van PVC Polyvinylchloride (PVC) is een moeilijk te verlijmen kunststof ten gevolge van zijn niet-inert karakter. Weekmakers aanwezig in het PVC migreren na verloop van tijd naar de buitenzijde van het materiaal en lossen de lijm op, waardoor het materiaal loskomt. De onderstaande adhesieve samenstelling is weekmakerresistent en biedt — terzelfdertijd een uitermate hoog gebruiksgemak. categorie component solvent ethylacetaat 2222 dibasiche esters (DBE) methylethylketon (MEK) polymeer acrylonitril butadieen copolymeer weekmakerresistent polymeer additief antioxidant richtingspromotor Het adhesief wordt gekenmerkt door een lange open tijd en kan gemakkelijk worden geborsteld of gespoten, waardoor het verlijmen van PVC aanzienlijk wordt vereenvoudigd. De aanwezigheid van een richtingspromotor verbetert de hechting van PVC op metaaloppervlakken. Het contactadhesief heeft een viscositeit van 2200-3800 cP bij 20 °C en heeft een drogestofgehalte van ongeveer 24,0 m%.

Voorbeeld 3: werkwijze voor het vervaardigen een solvent-gedragen contactadhesief

Een solvent-gedragen contactadhesief voor het verlijmen van EPDM wordt geproduceerd middels het doorlopen van de volgende stappen: - de solventen cyclohexaan, ethylacetaat, benzine 100-140 en benzine 60-95 worden samengevoegd in een mengtank; - aan dit solventmengsel worden styreen isopreen block copolymeren, diverse tackifiers, en een antioxidant toegevoegd; - het mengsel wordt gemengd gedurende 4 tot 5 uur; - de viscositeit van het mengsel wordt afgeregeld onder toevoeging van benzine 60-95 en benzine 100-140, tot een viscositeit van 300-450 cP bij 20 °C wordt bekomen.

Het verkregen contactadhesief vertoont een optimale balans tussen een voldoende lange open tijd, een uitstekende kleefkracht en een voldoende lage viscositeit, waardoor het adhesief gemakkelijk borstelbaar en spuitbaar is.

Claims (16)

CONCLUSIES

1. Solvent-gedragen contactadhesief omvattende een solventmengsel en één of meerdere polymeren, waarbij het solventmengsel ethylacetaat en minstens een tweede solvent omvat, verschillend van ethylacetaat, met het kenmerk, dat de concentratie aan solventen gelegen is tussen 55,0 en 85,0 M% en waarbij het tweede solvent een kookpunt heeft welk hoger is dan 100 °C.

2. Adhesief volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het adhesief een viscositeit heeft welke lager is dan 4000 cP bij 20 °C, bij voorkeur lager is dan 3800 cP bij 20 °C.

3. Adhesief volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat het adhesief een drogestofgehalte heeft welke hoger is dan 15,0 m%, bij voorkeur hoger dan 20,0 M%.

4, Adhesief volgens één der voorgaande conclusies 1-3, met het kenmerk, dat het tweede solvent aanwezig is in een concentratie welke begrepen is tussen 3,0 en 40,0 m%, bij voorkeur tussen 3,0 en 30,0 m%.

5. Adhesief volgens één der voorgaande conclusies 1-4, met het kenmerk, dat het tweede solvent wordt geselecteerd uit dibasische esters (DBE) en / of hoogkokende fracties van benzines.

6. Adhesief volgens conclusie 5, met het kenmerk, dat de dibasische esters (DBE) worden geselecteerd uit de groep van dimethyl glutaraat, dimethyl succinaat, dimethyl adipaat, of combinaties hiervan.

7. Adhesief volgens conclusie 5 of 6, met het kenmerk, dat de hoogkokende fracties van benzine benzine 100-140 omvatten.

8. Adhesief volgens één der voorgaande conclusies 1-7, met het kenmerk, dat het solventmengsel één of meerdere, verdere solventen omvat, welke worden geselecteerd uit de groep van cyclohexaan, hexaan, heptaan, methylethylketon (MEK), dibasische esters (DBE), laagkokende fracties van benzine, hoogkokende fracties van benzine, tolueen, aceton, of combinaties hiervan.

9, Adhesief volgens één der voorgaande conclusies 1-8, met het kenmerk, dat de polymeren worden geselecteerd uit de groep van acrylonitril butadieen copolymeer, weekmakerresistent polymeer, styreen isopreen block copolymeer, of combinaties hiervan.

10. Adhesief volgens één der voorgaande conclusies 1-9, met het kenmerk, dat het adhesief één of meerdere tackifiers omvat.

11. Adhesief volgens één der voorgaande conclusies 1-10, met het kenmerk, dat het adhesief één of meerdere antioxidanten omvat.

12. Adhesief volgens één der voorgaande conclusies 1-11, met het kenmerk, dat het adhesief één of meerdere richtingspromotoren omvat.

13. Werkwijze voor het vervaardigen van een solvent-gedragen contactadhesief, omvattende het, al dan niet gelijktijdig, voorzien van minstens twee solventen, waarbij het eerste solvent ethylacetaat is en waarbij het tweede solvent een kookpunt heeft welk hoger is dan 100°C, en waarbij één of meerdere polymeren worden opgelost in de genoemde solventen.

14. Werkwijze volgens conclusie 13, omvattende de stappen: a. het voorzien van minstens twee solventen; b. het toevoegen van minstens één polymeer aan genoemde solventen: c. het oplossen van genoemde polymeren in genoemde solventen middels een fysieke mengbewerking gedurende 5 minuten tot 8 uur; d. het afstellen van de viscositeit van het mengsel uit stap c middels het één- of meerfasig toevoegen van één of meerdere solventen en / of één of meerdere polymeren opdat een finale viscositeit lager dan 4000 cP wordt verkregen; e. optioneel, het mengen van het mengsel uit stap d middels een fysieke mengbewerking gedurende 10 tot 12 uur; waarbij het solvent met een kookpunt hoger dan 100 °C wordt voorzien in stappen a en / of d.

15. Werkwijze volgens conclusie 13 of 14, waarbij één of meerdere tackifiers, antioxidanten en / of richtingspromotoren worden toegevoegd in stappen b en/ofd.

16.Werkwijze volgens één der voorgaande conclusies 13-15, waarbij een solvent-gedragen contactadhesief volgens één der conclusies 1-12 wordt verkregen.