BE1024715B1

BE1024715B1 - Stent

Info

Publication number: BE1024715B1
Application number: BE20165755A
Authority: BE
Inventors: Charlotte Palmers; Filip Walter Nicole Haenen
Original assignee: Filip Walter Nicole Haenen; Charlotte Palmers; Haenen Luc
Priority date: 2016-10-10
Filing date: 2016-10-10
Publication date: 2018-06-04
Also published as: WO2018068106A1; BE1024715A1

Abstract

Stent voor het verbinden van een eerste arterie met een tweede arterie, waarbij de stent een kop en een staart heeft, waarbij de staart langwerpig is met een diameter om in ontplooide toestand van de stent met de staart radiaal tegen een binnenwand van de eerste arterie te drukken, en waarbij de kop meerdere haakelementen heeft die zich, in de ontplooide toestand van de stent, radiaal naar buiten uitstrekken zodat de kop geschikt is om via een incisie in de tweede arterie vast te haken.

Description

(73) Houder(s) :

HAENEN Filip Walter Nicole 2170, MERKSEM België

PALMERS Charlotte 2000, ANTWERPEN België

HAENEN Luc 2530, BOECHOUT België (72) Uitvinder(s) :

PALMERS Charlotte 2000 ANTWERPEN België

HAENEN Filip Walter Nicole

2170 MERKSEM

België (54) STENT (57) Stent voor het verbinden van een eerste arterie met een tweede arterie, waarbij de stent een kop en een staart heeft, waarbij de staart langwerpig is met een diameter om in ontplooide toestand van de stent met de staart radiaal tegen een binnenwand van de eerste arterie te drukken, en waarbij de kop meerdere haakelementen heeft die zieh, in de ontplooide toestand van de stent, radiaal naar buiten uitstrekken zodat de kop geschikt is om via een incisie in de tweede arterie vast te haken.

FIG. 4B

BELGISCH UITVINDINGSOCTROOI

FOD Economie, K.M.O., Middenstand & Energie

Publicatienummer: 1024715 Nummer van indiening: BE2016/5755

Dienst voor de Intellectuele Eigendom

Internationale classificatie: A61B 17/11A61F 2/966 A61F 2/915 Datum van verlening: 04/06/2018

De Minister van Economie,

Gelet op het Verdrag van Parijs van 20 maart 1883 tot Bescherming van de industriële Eigendom;

Gelet op de wet van 28 maart 1984 op de uitvindingsoctrooien, artikel 22, voor de voor 22 September 2014 ingediende octrooiaanvragen ;

Gelet op Titel 1 Uitvindingsoctrooien van Boek XI van het Wetboek van economisch recht, artikel XI.24, voor de vanaf 22 September 2014 ingediende octrooiaanvragen ;

Gelet op het koninklijk besluit van 2 december 1986 betreffende het aanvragen, verlenen en in stand houden van uitvindingsoctrooien, artikel 28;

Gelet op de aanvraag voor een uitvindingsoctrooi ontvangen door de Dienst voor de Intellectuele Eigendom op datum van 10/10/2016.

Overwegende dat voor de octrooiaanvragen die binnen het toepassingsgebied van Titel 1, Boek XI, van het Wetboek van economisch recht (hierna WER) vallen, overeenkomstig artikel XI.19, § 4, tweede lid, van het WER, het verleende octrooi beperkt zal zijn tot de octrooiconclusies waarvoor het verslag van nieuwheidsonderzoek werd opgesteld, wanneer de octrooiaanvraag het voorwerp uitmaakt van een verslag van nieuwheidsonderzoek dat een gebrek aan eenheid van uitvinding als bedoeld in paragraaf 1, vermeldt, en wanneer de aanvrager zijn aanvraag niet beperkt en geen afgesplitste aanvraag indient overeenkomstig het verslag van nieuwheidsonderzoek.

Besluit:

Artikel 1. - Er wordt aan

HAENEN Filip Walter Nicole, Azalealei 121, 2170 MERKSEM België;

PALMERS Charlotte, Verbondstraat 18,2000 ANTWERPEN België;

HAENEN Luc, Vinkenstraat 11, 2530 BOECHOUT België;

vertegenwoordigd door

PHILIPPAERTS Yannick, Meir 24 bus 17, 2000, ANTWERPEN;

een Belgisch uitvindingsoctrooi met een looptijd van 20 jaar toegekend, onder voorbehoud van betaling van de jaartaksen zoals bedoeld in artikel XI.48, § 1 van het Wetboek van economisch recht, voor: STENT.

UITVINDER(S):

PALMERS Charlotte, Verbondstraat 18,2000, ANTWERPEN;

HAENEN Filip Walter Nicole, Azalealei 121, 2170, MERKSEM;

VOORRANG:

AFSPLITSING :

Afgesplitst van basisaanvraag : Indieningsdatum van de basisaanvraag :

Artikel 2. - Dit octrooi wordt verleend zonder voorafgaand onderzoek naar de octrooieerbaarheid van de uitvinding, zonder garantie van de Verdienste van de uitvinding noch van de nauwkeurigheid van de beschrijving ervan en voor risico van de aanvrager(s).

Brussel, 04/06/2018,

Bij bijzondere machtiging:

2016/5755

BE2016/5755

Stent

De huidige uitvinding heeft betrekking op een hulpmiddel en werkwijze voor het realiseren van een atriale anastomose.

In de cardiochirurgie worden regelmatige zogenaamde bypassoperaties uitgevoerd.

Wanneer aders vernauwen, bijvoorbeeld door een ongezonde levensstijl, of door ouderdom, krijgt de hartspier minder bloed. Dit kan leiden tot verschillende ongemakken en zelfs tot een fataal hartinfarct. Door een bypassoperatie wordt de vernauwing overbrugd, gebruikmakend van andere stukken ader, zodat de hartspier weer voldoende bloed krijgt. De bekende werkwijze om een zogenaamde bypassoperatie uit te voeren, bevat het uitvoeren van een sternotomie, hetgeen uiterst invasief is voor de patiënt. Ook de tijd voor revalidatie na een dergelijke operatie is lang, waardoor het een kostelijke operatie is.

De uitvinding is ontstaan uit een zoektocht om op minder invasieve wijze de hartslagader, ook gekend als de left descending anterior artery (LAD) op het hart en de borstkasslagader, ook gekend als left internal mammary artery (LIMA) in de borstkas te verbinden teneinde een vernauwing van de LAD te overbruggen.

Het is een doel van de uitvinding om een hulpmiddel te voorzien voor het verbinden van twee arteriën.

Hiertoe voorziet de uitvinding in een stent voor het verbinden van een eerste arterie met een tweede arterie, waarbij de stent een kop en een staart heeft, waarbij de staart langwerpig is met een diameter om in ontplooide toestand van de stent met de staart radiaal tegen een binnenwand van de eerste arterie te drukken, en waarbij de kop meerdere haakelementen heeft die zieh, in de ontplooide toestand van de stent, radiaal naar buiten uitstrekken zodat de kop geschikt is om via een incisie in de tweede arterie vast te haken.

In de hierboven beschreven probleemstelling vormt de stent een verbindingsstuk voor het verbinden van de LIMA en de LAD. Meer bepaald zal de stent met zijn kop vooruit ingebracht worden in de LIMA. Dit kan bijvoorbeeld door middel van een katheter met geleidingsdraad die via de lies ingebracht wordt tot in de LIMA. Via één of meerdere incisies in de borstkas, kunnen endoscopische gereedschappen tot in de borstholte gebracht worden. Via de endoscopische gereedschappen kan de Chirurg de LIMA losmaken van de borstkaswand en afsnijden zodat de LIMA een open eind heeft. Ook kan de chirurg via de endoscopische gereedschappen de LAD prepareren, meer bepaald een incisie maken in de wand van de LAD op een door de chirurg bepaalde positie. Deze positie is typisch gekozen direct achter een vernauwing van de LAD, welke vernauwing overbrugd wordt. Vervolgens kan de LIMA met zijn open eind richting de incisie bewogen worden. Daarbij wordt de stent in de LIMA vooruit geschoven totdat

2016/5755

BE2016/5755 de kop van de stent uit het open eind van de LIMA komt, en waarbij de kop verder via de incisie tot in de LAD steekt. Het ontplooien van de stent in deze positie heeft als gevolg dat de haakelementen zieh in de LAD vasthaken doordat de haakelementen zieh radiaal naar buiten uitstrekken. Hierdoor wordt de stent verhinderd om met zijn kop uit de incisie te bewegen. Aldus haakt de kop van de stent zieh vast in de LAD, via de incisie. Door het verder ontplooien van de stent zal de staart van de stent radiaal tegen een binnenwand van de LIMA drukken. Doordat de staart van de stent zieh tegen de binnenzijde van de LIMA drukt, wordt de LIMA vastgehouden door de stent. Met zijn kop zal de stent vastzitten in de LAD, terwijl de stent met zijn staart de LIMA vasthoudt. Hiermee vormt de stent een verbinding tussen de LAD en de LIMA. Deze verbinding kan gerealiseerd worden door een combinatie van katheterisatie en endoscopie, zodat een sternotomie kan vermeden worden. De stent volgens de uitvinding laat daarbij toe om een LAD bypass op minimaal invasieve wijze te realiseren.

Tijdens het onderzoek en de ontwikkeling van de stent voor het op minimaal invasieve wijze uitvoeren van een LAD bypass, is gebleken dat de stent een breder toepassingsgebied heeft dan enkel de hierboven beschreven ingreep. Meer bepaald kan de stent toegepast worden voor het op een eenvoudige wijze realiseren van een anastomose tussen twee arteriën. Conventioneel worden anastomosen manueel uitgevoerd met een draad van ongeveer 0,2 mm. Daarbij kan het manueel realiseren van een anastomose tussen twee arteriën gemakkelijk tien minuten duren. Dergelijke anastomosen worden vaak door Chirurgen gerealiseerd op moeilijk bereikbare plaatsen in het lichaam. Door de beperkte bewegingsvrijheid en de toegang tot de plek van de anastomose vereist het realiseren van een goede anastomose veel vakmanschap, ervaring en kennis. Ook de gereedschappen die hiervoor gebruikt worden zijn duur. De stent volgens de uitvinding vereenvoudigt het realiseren van een arteriële anastomose noemenswaardig. De stent maakt het manueel hechten volledig overbodig, en vereist enkel een correcte positionering en ontplooiing van de stent. Daarbij wordt opgemerkt dat prepareren van de arteriën en positionering van één arterie ten opzichte van een andere arterie eveneens vereist is wanneer een manuele anastomose gerealiseerd wordt.

Hoewel de stent volgens de uitvinding initieel ontwikkeld is om door middel van een katheter met geleidingsdraad te positioneren, kan de stent in bepaalde situaties op alternatieve wijze gepositioneerd worden. Bijvoorbeeld wanneer een openhartoperatie uitgevoerd wordt, waarbij een hartslagader met het open hart verbonden wordt, kan de stent via het open hart, met zijn staart vooruit ingebracht worden om de slagader met de hartwand te verbinden. Daarbij haken de haakelementen zieh vast aan een binnenzijde van de hartwand, terwijl de staart zieh radiaal drukt tegen een binnenzijde van de hartslagader. In een dergelijke situatie kan de stent zonder katheter geplaatst worden.

2016/5755

BE2016/5755

Het mechanisme voor het ontplooien van de stent kan op verschillende wijzen gevormd worden. Bij voorkeur is de stent veerkrachtig zodat de stent een natuurlijke neiging heeft om zieh te ontplooien. Daarbij wordt de stent omhuld door een omhulsel om de stent in zijn gewenste startpositie te brengen, waarna het omhulsel op gecontroleerde wijze weggenomen wordt zodat de stent zieh ontplooit naar een eindpositie. Alternatief kan een zogenaamd ballonnetje in de stent voorzien zijn, welk ballonnetje opgeblazen wordt wanneer de stent zieh in een gewenste positie bevindt, waarbij het opblazen van het ballonnetje het ontplooien van de stent stuurt.

Bij voorkeur heeft de staart meerdere uitsteeksels in ontplooide toestand van de stent die als weerhaak fungeren om axiaal verplaatsen van de staart ten opzichte van de binnenwand ten minste gedeeltelijk te verhinderen. Verder bij voorkeur strekken de meerdere uitsteeksels zieh minstens gedeeltelijk radiaal naar buiten uit vanaf een buitenoppervlak van de staart in de ontplooide toestand van de stent. Verder bij voorkeur strekken de meerdere uitsteeksels zieh minstens gedeeltelijk uit richting de kop van de stent. Na het realiseren van de verbinding van de eerste arterie met de tweede arterie door middel van de stent, zal steeds de bedoeling zijn dat bloed opnieuw doorheen de eerste en tweede arterie gaat strömen. Arteriën fungeren om zuurstofrijk bloed richting de verschillende lichaamsdelen en Organen te transporteren. Daardoor zal de inwendige druk in arteriën door het hart opgevoerd worden. Door deze interne druk zal steeds een neiging ontstaan van de eerste arterie om weg te bewegen van de tweede arterie. Door het voorzien van weerhaken in een buitenoppervlak van de staart, welke weerhaken zieh bij voorkeur radiaal naar buiten en richting de kop van de stent uitstrekken, zullen de weerhaken in de binnenwand van de eerste arterie grijpen, wanneer deze arterie de neiging heeft om weg te bewegen van de tweede arterie. Door de weerhaken wordt de eerste arterie vastgehouden op een vooraf bepaalde positie ten opzichte van de staart van de stent, zodat een stevige verbinding realiseerbaar is.

Bij voorkeur heeft elk haakelement een distaal eind, dat zieh in de ontplooide toestand van de stent minstens gedeeltelijk uitstrekt richting de staart van de stent. Verder bij voorkeur bevindt het distaal eind van elk haakelement, in ontplooide toestand van de stent, zieh in radiale richting op een afstand van de staart. De afstand is daarbij bij voorkeur minstens 0,3 mm, meer bij voorkeur minstens 0,4 mm. Verder bij voorkeur heeft elk haakelement een proximaal eind dat zieh, in ontplooide toestand van de stent, hoofdzakelijk in lijn met de staart uitstrekt en waarbij elk haakelement een gebogen haaksegment bevat dat het proximaal eind met het distaal eind verbindt. Door het haakelement op dergelijke wijze op te bouwen is het geoptimaliseerd om zieh doorheen de incisie uit te strekken en om zieh in de tweede arterie, achter de incisie, radiaal naar buiten toe vast te haken. Doordat de haken gebogen zijn en het distaal eind van de haak zieh uitstrekt richting de staart, zullen de haakelementen zieh kunnen vastprikken in de binnenwand

2016/5755

BE2016/5755 van de tweede arterie, rondom de incisie. Doordat de haakelementen zieh kunnen vastprikken, wordt verplaatsen van de haakelementen, bijvoorbeeid door verschuiving, verhinderd. Hierdoor is het mogelijk om een interne druk op te bouwen in de tweede arterie, door het strömen van het bloed, zonder dat de incisie zieh verwijdt en gaat lekken. Namelijk de haakelementen haken zieh aan de binnenwand van de tweede arterie vast rondom de incisie. De haakelementen, omdat de distale einden zieh richting de staart uitstrekt, kunnen zieh vastprikken in deze binnenwand. De haakelementen houden de binnenwand van de tweede arterie, ter plaatse van de incisie, daardoor correct gepositioneerd vast. Ook zal, wanneer de druk in de eerste en tweede arterie, opgevoerd worden, de kop de neiging hebben om uit de incisie te bewegen. Omdat de kop zieh vasthoudt, en ingeprikt is rondom de incisie wordt de beweging van de kop doorheen de incisie verhinderd zodat de stent correct gepositioneerd blijft.

Bij voorkeur bevatten de haakelementen minstens zes haakelementen die verdeeld zijn over een omtrek van de stent. Verder bij voorkeur bevatten de haakelementen minstens acht haakelementen die verdeeld zijn over de omtrek van de stent. Door minstens zes, bij voorkeur minstens 8 haakelementen te voorzien en te spreiden over de omtrek van de stent, kan een goede verdeling van druk rondom de incisie bekomen worden.

Bij voorkeur strekken de staart en de kop zieh in de geplooide toestand van de stent hoofdzakelijk als cilinder uit met nagenoeg een constante diameter, zodat de staart en kop in elkaars verlengde liggen. Dit laat toe om de stent te bewegen in de eerste en tweede arterie zodat de stent correct positioneerbaar is.

Bij voorkeur is de stent vervaardigd uit nitinol. Nitinol is een materiaal dat bekend is om zijn veerkracht en sterkte. Ook is nitinol bekend om weinig of geen ongewenste reacties in het lichaam te veroorzaken.

De uitvinding heeft verder betrekking op een set van een katheter en een stent, waarbij de katheter een ontplooimechanisme bevat voor de stent, en waarbij de katheter verder verbonden is met een geleidingsdraad die gekoppeld is met het ontplooimechanisme om ontplooien van de stent te bedienen. Via de katheter en geleidingsdraad kan de stent gepositioneerd worden. Doordat een ontplooimechanisme voor de stent voorzien is, en gekoppeld is met de geleidingsdraad, kan de stent op gecontroleerde wijze ontplooid worden nadat de stent in een correcte positie gebracht is. Omdat het ontplooimechanisme met de geleidingsdraad verbonden is, kan ontplooien van de stent gecontroleerd en aangedreven worden van buiten het lichaam, wat het minimaal invasieve karakter verder ondersteunt.

Bij voorkeur is het ontplooimechanisme gevormd door een huls die voorzien is om de stent in opgeplooide toestand te omhullen, en waarbij de huls beweegbaar is over de stent, waarbij de beweging aandrijfbaar is via de geleidingsdraad. De stent is dan bij voorkeur

2016/5755

BE2016/5755 vervaardigd uit een veerkrachtig materiaal dat de neiging heeft om zieh in de ontplooide stand te bewegen. Wanneer de huls bewogen wordt over de stent om zieh van de stent af te schuiven, zal de stent zieh ontplooien en zijn ontplooide toestand en vorm aannemen.

De uitvinding heeft verder betrekking op een werkwijze voor het verbinden van 5 een eerste arterie met een tweede arterie, waarbij de werkwijze bevat:

prepareren van de eerste arterie zodat de eerste arterie een open eind heeft dat verplaatsbaar is;

maken van een incisie in een wand van de tweede arterie; verplaatsen van het open eind van de eerste arterie tot bij de incisie;

- positioneren van de stent uit één van de conclusies 1-11 zodat de staart van de stent zieh in de eerste arterie uitstrekt en zodat de kop van de stent zieh via het open eind en doorheen de incisie tot in de tweede arterie uitstrekt;

ontplooien van de stent zodat de haakelementen zieh vasthaken in de tweede arterie terwijl de staart van de stent zieh drukken tegen een binnenwand van de eerste arterie om zo de eerste arterie met de tweede arterie te verbinden.

Bij voorkeur is de eerste arterie de LIMA, is de tweede arterie de LAD en wordt de stap van het positioneren door middel van een katheter met geleidingsdraad via de LIMA uitgevoerd.

De uitvinding zal nu nader worden beschreven aan de hand van een in de tekening weergegeven uitvoeringsvoorbeeld.

In de tekening laat :

figuur 1 een katheter met bedieningsapparaat en stent volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding;

figuur 2 een detail zien van een katheter met een stent;

figuur 3 een detail zien van een haakelement van een stent volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding;

figuur 4 een stent volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding zien; en figuur 5 een gebruiksscenario zien van een stent volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding.

In de tekening is aan eenzelfde of analoog element eenzelfde verwij zingscijfer toegekend.

Om de context van de huidige uitvinding en het toepassingsgebied goed te begrijpen, wordt de basisanatomie van aders toegelicht. Vanuit het hart vertrekt de aorta met een diameter van ongeveer 2,5 cm. De aorta vertakt zieh meermaals om het bloed in het lichaam te verdelen. De eerste vertakkingen van de aorta worden arteriën of slagaders genoemd en voeren

2016/5755

BE2016/5755 zuurstofrijk bloed naar de Organen. In de Organen vertakken de arteriën verder naar zogenaamde arteriolen of kleine slagaders. Deze voeren het bloed dan naar de capillairen of haarvaten. Nadat het bloed via de capillairen naar de Organen gebracht is, welke capillairen instaan voor de stofwisseling van het bloed, stroomt het bloed zuurstofarm naar de venulen, zijnde kleinste bloedvaten van het veneuze systeem. Het veneuze systeem is het systeem dat zuurstofarm bloed terug naar het hart voert. De venulen worden weer samengevoegd tot kleine venen die het bloed op hun beurt naar de middelgrote en grote venen sturen voordat het in de venae cava komt, of de pulmonaire venen. Om functionele redenen is de wand van een veen veel dünner dan de wand van een arterie. Een arterie of slagader heeft meer elastische vezels en glad spierweefsel, waardoor de arteriën de drukveranderingen in de bloedstroom opvangen. De stent volgens de uitvinding is met name geoptimaliseerd voor het verbinden van arteriën. De stent is ontworpen om de hoge druk en de drukveranderingen die typisch in arteriën optreden op te vangen. Aders zijn, in tegenstelling tot venen, elastisch en relatief sterk.

De LIMA, left internal mammary artery, is een borstkasslagader die over de borst loopt, ongeveer 1 cm van het borstbeen. De borstkasslagader ontspringt in de aorta en voert bloed naar de borstkas. Hij vertakt en loopt verder naar het hekken waar hij ook bloed toevoert. De LAD, left descending anterior artery is een hartslagader die de linkerkant van het hart voorziet van bloed.

In het hart kan vernauwing van de coronairen voorkomen. Dat wil zeggen dat de hartslagaders vernauwd zijn en er minder bloed door kan strömen. Het gevoig hiervan is dat de hartspier een tekort aan zuurstof kan krijgen en het niet of minder kan functioneren en pompen.

Als zuurstof de hartspier niet of moeilijk kan bereiken, kan deze afsterven. Dit fenomeen heet een hartinfarct, en kan zonder chirurgische ingreep dodelijk zijn.

Een aandoening zoals hierboven beschreven kan opgelost worden door een zogenaamde bypassingreep. Die legt arteriën om naar de juiste plek op het hart om zo een vernauwing te overbruggen. Aders kunnen uit het been of arm gehaald worden, maar bij voorkeur wordt de borstkasslagader (LIMA) gebruikt. Een veen is een minder kwalitatieve kandidaat voor een bypass door zijn onregelmatige structuur. Een arterie heeft een dikkere spierwand wat maakt dat hij zeer elastisch is.

Een bypass is letterlijk een omlegging van de bloedstroom. Een omlegging kan bij elke coronair toegepast worden. In het kader van deze beschrijving zal in het bijzonder de verbinding tussen de LIMA en de LAD besproken worden. De beschrijving is echter niet beperkt tot deze verbinding, en zal ook verbindingen van andere arteriën omvatten.

De LIMA bevindt zieh in de borstkaswand en de LAD ligt op de linkerkant van het hart. Bij een bypass met deze twee aders doet de chirurg de borstkas typisch helemaal open door middel van een sternotomie. Bij een dergelijke ingreep komt er veel voorbereiding aan te pas. De

2016/5755

BE2016/5755 patiënt moet klaargemaakt worden aan de hart-longmachine te gaan zodat het hart en de longen stilgelegd kunnen worden. Voornamelijk bij oudere patiënten vormt dit een noemenswaardig risico. De LIMA wordt uit de borstkas losgehaald en getest of de bloedstroom goed is. De chirurg heeft typisch op voorhand kennis opgedaan over de plaats van de vers topping in de LAD, bijvoorbeeld via een angiografie. De chirurg positioneert dan de LIMA en de LAD en voert een anastomose, ook hechting genoemd, uit om ze te verbinden. Een anastomose wordt traditioneel uitgevoerd met een dunne draad van ongeveer 0,2 mm. Om lekkage van bloed te voorkomen wordt lijm over de verbinding aangebracht. De lijm verdwijnt typisch na korte tijd en laat het weefsel toe om naar eikaar te groeien. Als een goede verbinding gemaakt is, wordt de patiënt klaargemaakt om van de hart-longmachine gehaald te worden. Ook wordt de patiënt terug dicht gemaakt. De borstkas wordt typisch samengebonden met roestvaste staaldraad. Een dergelijke ingreep is zeer invasief en de patiënt blijft gemiddeld tien dagen in het ziekenhuis. Na de ingreep moet de patiënt twee tot drie maanden revalideren.

Een endoscopische procedure is minimaal invasief voor de patiënt. Een dergelijke procedure vereist typisch meerdere kleine incisies tussen de ribben van gemiddeld 0,5 tot 1 cm groot. Door de incisies worden tubes of poorten geïnstalleerd waardoor de Instrumenten van de chirurg geplaatst worden. Eén ingang wordt typisch gebruikt voor de endoscoop, een camera die de chirurg gebruikt om de ingreep te volgen. Andere ingangen worden typisch gebruikt voor instrumenten waarmee de ingreep wordt uitgevoerd. De instrumenten kunnen gemakkeiijk vervangen worden, en er kunnen ook opzetstukken en materialen doorgegeven worden. Zo kan een hechtdraadlichaam binnengebracht worden via een poort. Een dergelijke poort wordt in het vak ook wet een trocar genoemd.

Stents zijn bekend en worden in de medische wereld veelvuldig toegepast. Een stent wordt gevormd door een metalen of kunststof buisje dat een geplooide en een ontplooide toestand heeft. In de geplooide toestand is de stent compact, met als doel om mogelijk te maken de stent via een bloedvat doorheen het lichaam te transporteren. In de ontplooide toestand neemt de stent een vorm aan om zijn functie te vervullen, bijvoorbeeld het verwijden van een ader.

Er zijn twee soorten stents, meer bepaald stents met twee ontplooimechanismes.

Een eerste soort stent is een zelfontplooiende stent, ook self-expandable stent genoemd. Een tweede soort stent is een stent die door middel van een ballonnetje ontplooid wordt, ook wel balloon-expandable stent genoemd. Een balloon-expandable stent wordt voor de ingreep op een ballonkatheter gezet. Een self-expandable stent komt voorgevormd op de katheter in een omhulsel, ook een sheath genoemd, die zorgt dat de self-expandable stent compact blijft tot op locatie. In een dergelijke uitvoeringsvorm wordt de stent typisch uit het omhulsel geschoven, of wordt het omhulsel weg van de stent geschoven, wanneer de stent gepositioneerd is in het lichaam.

2016/5755

BE2016/5755

Dergelijke stents worden vaak van superelastisch geheugenmateriaal zoals nitinol, of uit nikkel of titanium vervaardigd. Een dergelijke stent bestaat typisch uit een metalen structuur die op een krimper wordt ineengedrukt. Door de metalen structuur, die typisch mazig is, kunnen de draadjes gemakkelijk naar elkaar toe bewegen, om de diameter te reduceren van 2 tot 3 mm naar ongeveer 1 mm.

De stent is bij voorkeur vervaardigd uit een cardiovasculair biomateriaal. De meest gebruikte materialen voor stent zijn staal, titanium, kobalt-chromium en nitinol. Ze bezitten goede biocompatibele eigenschappen.Cardiovasculaire biomaterialen zijn materialen die kunnen verblijven in de hartslagaders en hun werking kunnen bevorderen. Nitinol is een legering van titanium en nikkel. Door zijn geheugeneigenschappen en zijn elasticiteit wordt dit materiaal veel gekozen in cardiovasculaire ingrepen. De geheugeneigenschappen van dit materiaal zijn aan de temperatuur gerelateerd. Als een nitinolstent zijn vorm heeft bij ongeveer 30°, kan hij in een koudere omgeving bij een geperst worden en hij zal zo blijven tot hij weer in de temperatuur van 30° komt, waar hij dan naar zijn voorgevormde vorm ontplooit. Verder kan nitinol relatief goed tegen stress en vervorming. In een slagader of arterie werkt een nitinol stent met een lichte kracht naar buiten toe, maar weer staat met grote kracht aan vervorming. Alternatief kunnen polymeren zoals polyamide (nylon) gebruikt worden in cardiovasculaire toepassingen.

Om een verbinding tussen twee arteriën te verbeteren, kan een lijm gebruikt worden. Een voorbeeld van lijm is BioGlue van CryoLife, wat een biologische chirurgische lijm is die bestaat uit Glutaraldehyde en geconcentreerde runderalbumine.

In de werkwijze voor het plaatsen van de stent kunnen drie fasen onderscheiden worden. De eerste fase is de vervoersfase waarin de stent doorheen de arteriën naar de juiste plaats vervoerd wordt. De tweede fase is de lokalisatiefase waarin de correcte piek in de vernauwde arterie gelokaliseerd wordt, zodat de stent naar deze piek gebracht kan worden. De derde fase is de transformatiefase waarbij de stent getransformeerd wordt van zijn geplooide toestand.

Het vervoer van de stent gebeurt door middel van de katheter waarop de stent bevestigd zit. De katheter wordt typisch via de lies ingebracht en via de femorale arterie, de buikaorta, de aorta en tot slot de LAD vervoert. De vakman zal begrijpen dat het vervoer en de afgelegde weg afhankelijk is van de gewenste locatie van gebruik van de stent.

De stent voigens de uitvinding voorziet in een verbindingssysteem dat twee arteriën op een kwalitatieve manier kan verbinden en een bloedstroom toelaat tussen de twee arteriën. De stent kan compact in het lichaam gebracht worden, en een specifieke locatie krijgen die per patiënt verschillend is. De stent is opgebouwd om een transformatie te onder gaan waardoor het zieh aanpast aan de arteriële omgeving om de hieronder beschreven functies uit te oefenen.

2016/5755

BE2016/5755

Wanneer in een alternatieve werkwijze de stent door middei van endoscopische Instrumenten in het lichaam gebracht wordt, is de stap van het vervoeren op alternatieve wijze en zonder katheter uitgevoerd.

De stent kan vervaardigd worden door het weven van nitinoldraad, of door het 5 lasersnijden van een nitinolbuis. Bij voorkeur wordt de stent vervaardigd uit een nitinolbuis. Tests en simulaties zijn uitgevoerd om een optimale materiaaldikte voor de stent te bepalen. Deze tests en simulaties zijn gedaan met een nitinolbuis met een buisdikte van 0,1 mm, waarbij de mazen uitgesneden werden om een materiaalbreedte van 0,2 mm over te houden. Simulaties toonden dat, wanneer het onder een vooraf bepaalde druk komt te staan, de vloeigrens overschreden wordt en dat het materiaal dus plastisch vervormt. De vooraf bepaalde druk is bepaald in functie van de verbinding van de arteriën, waarbij rekening gehouden wordt met de bloeddruk en de bloeddrukvariatie en de bijbehorende krachten die dit veroorzaakt op het stentmateriaal. Een tweede en een derde simulatie zijn uitgevoerd met respectievelijk een buisdikte van 0,2 mm en 0,3 mm. Daarbij bleek de buis met een buisdikte van 0,3 mm zeer sterk maar vermoedelijk te dik om te gebruiken als stent. De haakelementen zouden te fei naar buiten komen, waardoor de diameter te groot wordt en de binnenruimte van de LIMA en/of LAD te veel zouden opvullen. Hieruit kan geconcludeerd worden dat het veilig is om een stent te vervaardigen met een materiaaldikte van 200 micrometer +/- 70 micrometer, bij voorkeur +/- 50 micrometer, meer bij voorkeur +/- 30 micrometer. Een stent met dergelijke materiaaldikte zal niet te veel ruimte wegnemen voor de bloedstroom en de elasticiteit van de LIMA laat wel toe om extra ruimte te creëren door het duwen op de wand.

Figuur 1 toont een stent 1 die op een distaal eind van een katheter 7 gemonteerd is.

De stent 1 wordt compact gehouden door een omhulsel 2. De figuur illustreert hoe een geleidingsdraad 3 gebruikt wordt voor het geleiden van de katheter 7 naar de gewenste locatie. De geleidingsdraad 3 kan eerst ingebracht worden in de arterie, of kan samen met de katheter ingebracht worden. Aan het proximale eind van de katheter en de geleidingsdraad 3, is een bedieningsapparaat 4 voorzien. Het bedieningsapparaat 4 bevat een beweegelement 5 en een basiselement 6 die onderling verbonden zijn door middei van schroefdraad. Het beweegelement 5 kan geroteerd worden ten opzichte van het basiselement 6 zodat, door de rotatie, het beweegelement 5 zieh met een vooraf bepaalde en gekende afstand verplaatst ten opzichte van het basiselement 6. Daarbij is het beweegbaar gedeelte 5 verbonden met de huls 2 die zieh rond de stent 1 bevindt, zodanig dat door het draaien van het beweegelement 5 ten opzichte van het basiselement 6 de huls op gecontroleerde wijze van de stent 1 verwijderbaar is. De schroefdraad kan bijvoorbeeld een spoed hebben van 1 mm, zodat het beweegelement 5 bij elke rotatie met 1 mm beweegt ten opzichte van het basiselement 6.

2016/5755

BE2016/5755

Figuur 2A toont een detail van een stent volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding in ingeklapte positie op de katheter. Figuur 2B toont dezelfde stent in een toestand waarbij de huls gedeeltelijk naar achter bewogen is waardoor de haakelementen van de stent ontplooid zijn. Daarbij toont figuur 2 de stent 1, het omhulsel 2 en illustreert figuur 2B ook goed dat de katheter 7 een basislichaam 8 heeft dat in zijn buitenoppervlak een inkeping heeft waar de stent in geplooide toestand in past. Over de inkeping wordt dan het omhulsel geschoven zodat de stent op betrouwbare wijze in geplooide toestand vervoerbaar is doorheen het lichaam.

Bij voorkeur zijn visuele markeringen, bijvoorbeeld kleurmarkeringen aangebracht op de katheter 7 om positionering van de katheter via de endoscoop te kunnen volgen en te controleren. Verder bij voorkeur zijn naast visuele markeringen ook ‘radiopaque’ markeringen aangebracht zodanig dat de radiopaque markeringen via de X-ray machine visualiseerbaar zijn.

Daarbij is een eerste markering bij voorkeur ter plaatse van de haakelementen van de stent 1 voorzien, is een tweede markering verschillend van de eerste markering voorzien direct achter de haakelementen in geplooide toestand van de stent 1, en is een derde markering voorzien ter hoogte van de staart van de stent, zoals hieronder verder in detail zal besproken worden, waarbij de derde markering afwijkt van de tweede markering. De eerste markering en de derde markering kunnen dezelfde zijn, of verschillend zijn. De markeringen helpen de chirurg bij het positioneren van de stent 1.

De transformatiewijze van de stent volgens de uitvinding gebeurt bij voorkeur in drie stappen. In de eerste stap wordt de stent ingebracht via een incisie in de tweede arterie waarna het omhulsel over de haakelementen geschoven worden zodat de haakelementen naar buiten bewegen. De tweede stap in de transformatie is het verder schuiven van de huls over een vijftal mm van de staart, zodat het gedeelte van de staart, dat zieh ter plaatse van de kop met de haakelementen bevindt, zieh open plooit naar hoofdzakelijk zijn definitieve diameter. Hierdoor komen ook de haakelementen in hun finale positie te staan. Typisch wordt de stent dan naar achter getrokken zodat de distale einden van de haakelementen zieh in de wand van de tweede arterie vastprikken. Hierdoor wordt de wand van de tweede arterie ter plaatse van de incisie door de haakelementen vast gepositioneerd. In de derde stap kan het omhulsel volledig van de stent gehaald worden zodat de gehele staart van de stent zieh tegen de binnenwand van de eerste arterie drukt. Voordat de staart van de stent op deze wijze volledig ontplooid wordt, wordt typisch de eerste arterie door middel van endoscopische gereedschappen gepositioneerd over de stent, zo dicht mogelijk bij de tweede arterie, om de verbinding te optimaliseren.

Figuur 3 toont een detail van een haakelement 9 dat deel uitmaakt van de kop van een stent 1 volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding. Verder illustreert de figuur hoe het haakelement 9 aan het buisvormige basislichaam van de stent 1 aansluit. De stent heeft een staart

2016/5755

BE2016/5755 en een kop 12. De materiaaldikte van de stent, die hierboven in detail beschreven is, is in de figuur aangeduid met referentiecij fer d. De haakelementen strekken zieh uit over een afstand in radiale richting die aangeduid is met referentiecijfer a. Hierdoor wordt de diameter van de stent ter piaatse van de kop met de haakelementen groter met een afstand die gelijk is aan 2 x a. De haakelementen 9 zijn gebogen zodat het distale eind van het haakelement 9 zieh uitstrekt richting de staart. Bij voorkeur strekt het distale eind van het haakelement 9 zieh uit over een afstand b richting de staart. Daarbij hebben tests en simulaties aangeduid dat de dikte d bij voorkeur 200 micrometer +/- 50 micrometer is, de afstand a bij voorkeur minimum 0,3 mm, meer bij voorkeur minimum 0,4 mm, meest bij voorkeur ongeveer 0,5 mm is, en de afstand b ook bij voorkeur minimum 0,3 mm, meer bij voorkeur minimum 0,4 mm, meest bij voorkeur ongeveer 0,5 mm is.

Een stent kan geweven zijn, of via lasercutting of lasersnijden vervaardigd zijn. De lasergesneden stents hebben een andere doorsnede dan de geweven stents omdat ze vervaardigd worden uit buismateriaal terwijl geweven stents zoals de naam suggereert, vervaardigd zijn van draadmateriaal dat opgerold wordt längs een buis met een vooraf bepaalde grootte. De stent voigens de uitvinding is bijvoorbeeld uit buismateriaal gemaakt om een goede bewerkbaarheid en betrouwbaarheid van de stent te garanderen.

Na productie van de stent wordt de stent bij voorkeur verpakt op een steriele wijze. Dit houdt in dat lucht, vocht en vuil niet bij de stent kan komen, zodat de stent niet gecontamineerd kan worden.

Het snijden en vormen van de stent vanuit de nitinolbuis wordt bij voorkeur zo gedaan dat de stent in zijn ontplooide vorm gesneden wordt. Vervolgens worden de haakelementen door middel van een matrijs, bijvoorbeeld een mechanische plug, omgebogen naar hun ontplooide vorm, en zo zal de stent een warmtebehandeling ondergaan. Door de warmtebehandeling zal de geplooide positie van de haakelementen aangenomen worden door de stent als basisvorm, of vorm in ontplooide toestand. Dit is de vorm waar de stent naar beweegt wanneer externe krachten weggenomen worden en wanneer de stent op een vooraf bepaalde temperatuur is zoals hierboven beschreven. Op een zelf de wijze kunnen weerhaken, die hieronder meer in detail besproken worden, door middel van een matrijs, in de juiste richting geplooid worden en zal de stent een warmtebehandeling ondergaan zodat de richting van de weerhaken vast bepaald is.

Na het vormen van de stent en het uitvoeren van de warmtebehandelingen, wordt de stent vervormd om in de geplooide toestand te komen. In het geval van nitinol, wordt de stent afgekoeld zodat het materiaal vervormd kan worden zonder zijn zogenaamd geheugen te verliezen.

Dan kan de stent op de katheter gemonteerd worden en bedekt worden met de huls zodat ze klaar is voor verdere verpakking.

2016/5755

BE2016/5755

Figuur 4 toont een uitvoeringsvorm van een stent in twee toestanden. Figuur 4A toont de uitvoeringsvorm in de geplooide toestand, terwijl figuur 4B de stent toont in volledig ontplooide toestand. Daarbij toont figuur 4 hoe de stent een staart 11 en een kop 12 heeft. De staart 11 en de kop 12 zijn bij voorkeur direct met elkaar verbonden en als één geheel, uit één stuk, gevormd. Ter plaatse van de kop 12 is de stent 1 voorzien van haakelementen 9. In de geplooide toestand van de stent 1 strekken de haakelementen 9 zieh hoofdzakelijk parallel uit met de buisvorm 10 van de staart 11. In de ontplooide toestand van de stent, strekken de haakelementen 9 zieh uit vanaf de staart 11 naar buiten toe en bij voorkeur gebogen zodat het distaal eind van de weerhaken zieh richting de staart 11 uitstrekt. Figuur 4 toont verder hoe de buisvorm 10 van de staart 11 voorzien is van weerhaken 13. De weerhaken 13 strekken zieh radiaal uit vanaf het oppervlak van de staart 11 in ontplooide toestand. Verder strekken de weerhaken 13 zieh uit richting de kop 12 van de stent 1. In onbelaste toestand hebben de weerhaken 13 bij voorkeur een hoek ten opzichte van het buitenoppervlak van de staart van maximum 30°, bij voorkeur maximum 20°. De weerhaken strekken zieh uit over een afstand van ongeveer 100 micrometer. Figuur 4 illustreert verder hoe de stent in een opgevouwen toestand een diameter V heeft die noemenswaardig kleiner is dan de diameter W van de stent in ontplooide toestand. Bij voorkeur is 2xV < W.

Verder is in figuur 4 aangeduid waar bij voorkeur markeringen 18, 19 en 20 aangebraeht zijn. Zoals hierboven beschreven, kunnen de markeringen visuele markeringen en/of radiopaque markeringen zijn. De kop van de stent 1 is bij voorkeur voorzien van een eerste markering 18, terwijl direct achter de kop een tweede markering voorzien wordt. De staart van de stent kan verder voorzien worden van een derde markering 20. De derde markering 20 kan zieh uitstrekken over de volledige lengte van de staart, of over een segment daarvan.

Aan de hand van figuur 5 zal een voorkeursgebruiksscenario en werkwijze voor het gebruik van de stent voigens de uitvinding beschreven worden. Dit gebruiksscenario heeft betrekking op een overbrugging van de LAD gebruikmakend van de LIMA. Op basis van dit gebruiksscenario zal de vakman duidelijk begrijpen dat ook andere arteriën kunnen verbonden worden gebruik makend van de stent voigens de uitvinding en via een werkwijze die gelijkaardig is aan de hieronder beschreven werkwijze.

De patiënt gaat onder volledige verdoving en krijgt drie incisies van ongeveer 1 cm. Doorheen de incisies worden endoscopische tools gevoerd. Deze tools kunnen steeds verwisseld worden tijdens de ingreep. De chirurg maakt via de endoscopische tools de LIMA los van de borstkaswand. De LIMA wordt doorgeknipt zodat een open eind ontstaat dat verplaatsbaar is in de borstkasruimte. Aan het open eind wordt bij voorkeur een stukje vet bewaard, zodat de

2016/5755

BE2016/5755 chirurg deze later makkelijk kan vastgrijpen. Wanneer de LIMA los is, kan er een zogenaamde bulldogclip op geplaatst worden, zodat er geen bloed meer door stroomt.

De stent wordt naar de LIMA getransporteerd gebruikmakend van de katheter. Dit wordt typisch uitgevoerd door de cardioloog die hiervoor gebruikmaakt van X-ray beeiden die de bloedvaten van de patiënten tonen.

De chirurg prepareert verder de LAD. Hiervoor wordt typisch een naald onder de LAD gebracht, waarmee de LAD dichtgeklemd wordt. Zo wordt de doorbloeding in de LAD gestopt. Deze actie zorgt ervoor dat de LAD zichzelf dik opspant en hij veel duidelijker zichtbaar wordt op het hart. Dit vereenvoudigt de verdere acties die hierop uitgevoerd worden. In het buitenoppervlak van de LAD maakt de chirurg op een vooraf bepaalde locatie een incisie met een vooraf bepaalde lengte, bijvoorbeeld van ongeveer 2 tot 2,5 mm. In figuur 5 wordt de LAD getoond als de tweede arterie 15, met de incisie 16. De LIMA wordt getoond als eerste arterie 14 met het open eind 17.

Nadat de LIMA en de LAD op de hierboven beschreven wijze geprepareerd zijn, kan de chirurg de LIMA met zijn open eind 17 verplaatsen naar de incisie 16 van de LAD.

Hiervoor kan de chirurg het vetkwabbetje vastnemen. De cardioloog kan dan voorzichtig de katheter in de richting van de LAD 15 bewegen terwijl de chirurg met een endoscopische klem de LIMA 14 op zijn piek houdt. Door middel van de visuele markeringen op de katheter, die hierboven beschreven zijn, kan de chirurg zien of de katheter diep genoeg zit of niet te diep zit in de LAD. Omdat de wand van de LAD gemiddeld 1 mm dik is, strekt de eerste markering 18 zieh op de katheter uit bij voorkeur over een afstand van 1 mm. De vakman zal begrijpen dat de breedte van de eerste markering 18 aanpasbaar is aan de toepassing.

De kop van de stent is correct in de LAD gebracht wanneer de eerste markering in de LAD zit. Achter de eerste markering volgt een tweede markering. Dit streepje van tussen een halve en één millimeter moet nog gezien worden door de chirurg. Die signaleert dan dat men op de juiste plaats is. Verder is er nog een derde markering 20 die aanduidt dat men voorbij de twee markering is als deze niet meer zichtbaar is. De cardioloog zelf kan ook volgen op een scherm.

Met ‘radiopaque’ markeerpunten kan hij zien waar hij zieh in de arterie bevindt.

Als de katheter juist gepositioneerd is kan het ontplooien van de stent beginnen.

Door een halve draai te geven aan het bedieningsapparaat 4 kan de cardioloog de ontplooiing starten. Hij draait het beweegelement 5 naar achter en houdt het basiselement 4 stabiei in de hand.

Door het achteruit draaien van het basiselement 4 gaat de huls 2 van de katheter automatisch mee.

Op het bedieningsapparaat 4 staan bij voorkeur enkele pictogrammenlO die aangeven op welke positie de huls 2 zieh bevindt.

2016/5755

BE2016/5755

De cardioloog maakt eerst een halve draaibeweging met het bedieningsapparaat 4.

Als hij het eerste pictogram tegenkomt, weet hij dat de haakelementen 9 van de stent ontplooid zijn, dit kan hij ook verifiëren op de schermen. Als de eerste ontplooiingsstap voltooid is voigt de tweede. De diameter van de stent plooit nu open en duwt de wand van de LAD opzij. De cardioloog moet nu het bedieningsapparaat 4 in dezelfde positie houden en moet dan handmatig en zacht aan de katheter trekken om de haakelementen 9 in de wand van de LAD te doen prikken.

De chirurg helpt bij voorkeur mee door een atraumatische klem te gebruiken, dat is een klein zonder tanden die daardoor geen schade veroorzaakt aan het weefsel. De chirurg duwt de klem op de LAD en helpt de haakelementen om zieh in het weefsel te prikken.

De haakelementen moeten niet volledig door het weefsel prikken, maar prikken bij voorkeur tot ongeveer in de helft. Daarom zijn de haakelementen bij voorkeur een halve millimeter in lengte. Wanneer de haakelementen in het weefsel zijn geprikt kan de cardioloog de stent volledig doen ontplooien door het beweegelement 5 van het bedieningsapparaat 4 volledig naar het basiselement 6 te draaien. Dit komt overeen met het ontplooien van de volledige stent. Om de stent te helpen zijn finale positie optimaal vast te houden, is de stent voorzien van weerhaakjes aan de buitenzijde van de staart, die dankzij het elastische materiaal nitinol naar buiten plooien wanneer de stent ontplooit. De weerhaakjes prikken in de wand van de LIMA en ze verankeren de stent op deze manier. De weerhaakjes prikken niet door het weefsel want ze zijn slechts 300 micrometer lang.

Eens alle voorgaande stappen voltooid zijn is de stent correct geplaatst. Optioneel kan een lijm aangebracht worden ter plaatse van de verbinding van de arteriën. Tot slot kunnen de cardioloog en de chirurg de Instrumenten uit de patiënt halen en de wonden dichten.

Op basis van bovenstaande beschrijving zal de vakman begrijpen dat de stent niet enkei toepasbaar is voor het verbinden van de LAD en de LIMA, maar dat de stent geschikt is voor het verbinden van twee arteriën in een meer aigemene context. Daarom is het toepassingsgebied van de stent noemenswaardig breder dan enkei voor het verbinden van de LAD en de LIMA.

Op basis van de beschrijving hierboven zal de vakman begrijpen dat de uitvinding op verschillende manieren en op basis van verschillende principes kan uitgevoerd worden. Daarbij is de uitvinding niet beperkt tot de hierboven beschreven uitvoeringsvormen. De hierboven beschreven uitvoeringsvormen, alsook de figuren zijn louter illustratief en dienen enkei om het begrip van de uitvinding te vergroten. De uitvinding zal daarom niet beperkt zijn tot de uitvoeringsvormen die hierin beschreven zijn, maar wordt gedefinieerd in de conclusies.

2016/5755

BE2016/5755

Legende van de figuren

1. stent

2. huls

3. geleidingsdraad

4. bedieningsapparaat

5. beweegelement

6. basiselement

7. katheter

8. katheter basislichaam

9. haakelementen

10. buisvorm

11. staart

12. kop

13. weerhaken

14. eerste arterie

15. tweede arterie

16. incisie in tweede arterie

17. open eind van eerste arterie

18. eerste markering

19. tweede markering

20. derde markering

2016/5755

BE2016/5755

Claims

Conclusies

1. Stent voor het verbinden van een eerste arterie met een tweede arterie, waarbij de stent een kop en een staart heeft, waarbij de staart langwerpig is met een diameter om

5 in ontplooide toestand van de stent met de staart radiaal tegen een binnenwand van de eerste arterie te drukken, en waarbij de kop meerdere haakelementen heeft die zieh, in de ontplooide toestand van de stent, radiaal naar buiten uitstrekken zodat de kop geschikt is om via een incisie in de tweede arterie vast te haken.
2. Stent voigens conclusie 1, waarbij de staart meerdere uitsteeksels heeft in 10 ontplooide toestand van de stent die als weerhaak fungeren om axiaal verplaatsen van de staart ten opzichte van de binnenwand minstens gedeeltelijk te verhinderen.
3. Stent voigens conclusie 2, waarbij de meerdere uitsteeksels zieh minstens gedeeltelijk radiaal naar buiten uitstrekken vanaf een buitenoppervlak van de staart in de ontplooide toestand van de stent.

15
4. Stent voigens conclusie 2 of 3, waarbij de meerdere uitsteeksels zieh minstens gedeeltelijk uitstrekken richting de kop van de stent.
5. Stent voigens één van de voorgaande conclusies, waarbij elk haakelement een distaal eind heeft dat zieh, in ontplooide toestand van de stent, minstens gedeeltelijk uitstrekt richting de staart van de stent.

20
6. Stent voigens conclusie 5, waarbij het distaal eind van elk haakelement, in ontplooide toestand van de stent, zieh in radiale richting op een afstand van de staart bevindt.
7. Stent voigens conclusie 6, waarbij de afstand minstens 0,3 mm, bij voorkeur minstens 0,4 mm is.
8. Stent voigens één van de conclusies 5-7, waarbij elk haakelement een 25 proximaal eind heeft dat zieh, in ontplooide toestand van de stent, hoofdzakelijk in lijn met de staart uitstrekt, en waarbij elk haakelement verder een gebogen haaksegment bevat dat het proximaal eind met het distaal eind verbindt.
9. Stent voigens één van de voorgaande conclusies, waarbij de meerdere haakelementen minstens 6 haakelementen bevatten die verdeeld zijn over een omtrek van de stent.

30 10. Stent voigens één van de voorgaande conclusies, waarbij de staart en de kop zieh in geplooide toestand van de stent hoofdzakelijk als een cilinder met nagenoeg constante diameter uitstrekt, zodat de staart en de kop in elkaars verlengde liggen.

11. Stent voigens één van de voorgaande conclusies, waarbij de stent vervaardigd is uit nitinol.

2016/5755

BE2016/5755

12. Set van een katheter en een stent volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij de katheter een ontplooimechanisme bevat voor de stent, waarbij de katheter verder verbonden is met een geleidingsdaad die gekoppeld is met het ontplooimechanisme om ontplooien van de stent te bedienen.

5 13. Set volgens conclusie 12, waarbij het ontplooimechanisme gevormd is door een huls die voorzien is om de stent in opgeplooide toestand te omhullen, en waarbij de huls beweegbaar is over de stent, waarbij de beweging aandrijfbaar is via de geleidingsdraad.

14. Werkwijze voor het verbinden van een eerste arterie met een tweede arterie, waarbij de werkwijze bevat:
10 - prepareren van de eerste arterie zodat de eerste arterie een open eind heeft dat verplaatsbaar is;

maken van een incisie in een wand van de tweede arterie; verplaatsen van het open eind van de eerste arterie tot bij de incisie;

positioneren van de stent uit één van de conclusies 1-11 zodat de staart van de stent zieh in 15 de eerste arterie uitstrekt en zodat de kop van de stent zieh via het open eind en doorheen de incisie tot in de tweede arterie uitstrekt;

ontplooien van de stent zodat de haakelementen zieh vasthaken in de tweede arterie terwijl de staart van de stent zieh drukken tegen een binnenwand van de eerste arterie om zo de eerste arterie met de tweede arterie te verbinden.

20 15. Werkwijze volgens conclusie 14, waarbij de eerste arterie de LIMA is, waarbij de tweede arterie de LAD is en waarbij de stap van het positioneren door middei van een katheter met geleidingsdraad via de LIMA uitgevoerd wordt.

BE2016/5755

BE2016/5755