BE1023858B1 - Antibacteriële samenstelling, die een mono-ether of mono-acetaal van alkyldesoxyhexose bevat - Google Patents

Abstract

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een bactericide of bacteriostatische samenstelling, die een alkylether of een alkylacetaal van desoxyhexose of een mengsel van isomeren daarvan omvat, de toepassing ervan bij het behandelen of voorkomen van infecties door grampositieve bacteriën, de toepassing ervan als een verzorgingsproduct of dermatologisch product voor uitwendig gebruik alsook een werkwijze voor het desinfecteren van oppervlakken.

Description

ANTIBACTERIËLE SAMENSTELLING, DIE EEN MONO-ETHER OF MONO-ACETAAL VAN ALKYLDESOXYHEXOSE BEVAT

Gebied van de uitvinding

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een bactéricide of bacteriosta-tische samenstelling, die een alkylacetaal of een alkylether van desoxyhexose of een derivaat van desoxyhexose omvat, waarbij de alkylgroep 11 - 18 koolstofatomen, een farmaceutisch aanvaardbaar zout, een isomeer of een mengsel van isomeren daarvan omvat, de toepassing ervan bij het behandelen of voorkomen van infecties van gram-positieve bacteriën, de toepassing ervan als verzorgingsproduct of als dermatologisch product voor uitwendig gebruik alsook een werkwijze voor het desinfecteren van oppervlakken.

Stand der techniek

De antimicrobiële verbindingen worden gedefinieerd als moleculen, die de groei van micro-organismen kunnen remmen of stoppen of ze kunnen doden. In dit verband worden zij gewoonlijk gebruikt voor het voorkomen of behandelen van infecties bij mensen en dieren en in de levensmiddelenindustrie voor het voorkomen van de vermenigvuldiging van pathogene bacteriën in de levensmiddelen. De grote reeks van toepassingen van de antimicrobiële verbindingen heeft het verschijnen van resistente infectueuze middelen begunstigd. De verspreiding van bacteriën met verworven weerstandmechanismen ten aanzien van de meest gebruikte antimicrobiële verbindingen zijn een groot hoe langer hoe meer alarmerend probleem voor de volksgezondheid (J. S. Bradley et al. Lancet Infect. Dis. 2007; 7: 68 - 78).

Ter illustratie zijn talloze stammen, die resistent zijn voor het antibioticum van de meest pathogene species van het geslacht Staphylococcus, dat wil zeggen Staphylococcus aureus, geïsoleerd. Echter stellen Staphylococcus infecties een groot percentage van de ernstige infecties voor. Verder zijn bijna de helft van de ziekenhuisinfecties verbonden met een Staphylococcus. Eveneens kunnen de talloze stammen van Enterococcus faecalis of Enterococcus faecium genoemd worden, die resistent zijn voor gewoonlijk gebruikte antibiotica. Hoewel ze vergeleken met met name Staphylococcus minder virulent zijn is echter een groeiend aantal multiresisten-te stammen van Enterococcus geïdentificeerd en recenter Enterococcus epidemieën, die resistent zijn voor glycopeptiden, de antibiotica, die voor deze familie van bacteriën gebruikt worden.

Een ander verschijnsel van weerstand tegen antibiotica, dat niet alleen verbonden kan zijn met het buitensporige gebruik van antibiotica, maar met de conserveringsmethoden van levensmiddelen, is beschreven. Zo is bijvoorbeeld aangetoond dat Listeria monocytogenes beter bestand blijkt te zijn tegen antibiotica na een osmotische spanning, een lage temperatuur of een zuur milieu overleeft te hebben (Anas A. et al. (2015) Food Microbiology, Volume 46, April, blz. 154 - 160). Met andere woorden de besmetting van mensen wordt door voedsel overgedragen. Bovendien is, hoewel zij relatief zeldzaam is, listeriosis bij mensen een ernstige infectie met een geschatte mortaliteit van 50%. Aldus vormt het verschijnen van weerstand tegen antibiotica bij L. monocytogenes, die door moderne conserveringsmethoden of de behandeling van levensmiddelen veroorzaakt kan zijn, een ernstige bedreiging voor de volksgezondheid.

Hoewel meerdere mechanismen vaak tegelijkertijd bij de weerstand tegen antibiotica betrokken zijn, is het gebruikelijk ze in drie klassen in te delen; (a) ontoereikend binnendringen van het antibioticum in de bacterie, (b) inactivering of uitscheiding van het antibioticum door de enzymsystemen van de bacteriën en (c) ontoereikende affiniteit tussen de doelbacterie en het antibioticum. Deze drie klassen van weerstandmechanismen hebben een structurele component, dat wil zeggen de toegepaste mechanismen zijn afhankelijk van de structuur van het desbetreffende molecuul.

Daarom hebben de uitvinders, om een antibiotische samenstelling te verkrijgen met minder kans op het ontwikkelen van een weerstand, de toepassing beoogd van een samenstelling, die een mengsel van verbindingen met een antibiotische wer-king, maar met geringe structurele verschillen, omvat, die de kansen op het ontwikkelen van een bacteriële weerstand waarschijnlijk verlagen. Zij hebben dan ook een samenstelling beoogd, die een mengsel van isomeren van verbindingen met een antibiotische werking omvat.

De uitvinders wensen een antibiotische samenstelling te ontwikkelen met eveneens een geringe toxiciteit en een gering effect op het milieu. Een biologisch afbreekbare antibiotische samenstelling, die in grote hoeveelheden uit duurzame hulpbronnen tegen lage kosten verkregen kan worden, zodat zij zeker voor een industriële toepassing beschikbaar is, maar eveneens even doeltreffend als uit niet biologische bronnen afkomstige antimicrobiële middelen.

Echter kan met geen enkele werkwijze uit de stand der techniek een mengsel van isomeren van uit biologische bronnen afkomstige verbindingen met lage toxiciteit en tegen geringe kosten verkregen worden.

Niettemin zijn uit biologische bronnen afkomstige verbindingen in de stand der techniek beschreven. Eveneens beschrijft de stand der techniek verschillende verbindingen, die als antimicrobiële middelen gebruikt worden, met inbegrip van vetzuren en hun overeenkomstige esters met polyhydroxyverbindingen, die tegen grampo-sitieve bacteriën werkzaam zijn, en die lange alifatische ketens bezitten. Als illustratie is één van de meest actieve antimicrobiële middelen het monolaurine, een mono-ester van glycerol met een alifatische keten van 12 koolstofatomen. De commerciële benaming ervan is LAURICIDIN®. Deze verbinding wordt als additief voor levensmiddelen gebruikt met het oog op het remmen van de bacteriegroei (E. Freese, C. W. Sheu, E. Galliërs. Nature 1973, 241, 321 - 325; E. G. A. Verhaegh, D. L. Marshall, D.-H. Oh. Int. J. Food Microbiol. 1996, 29, 403 - 410). Echter is de esterfunctie van het monolaurine gevoelig voor esterasen, wordt deze verbinding snel afgebroken en bezit een korte halfwaardetijd.

De stand der techniek beschrijft eveneens van suiker afgeleide antimicrobiële middelen, die bijzonder aantrekkelijk geacht worden gezien de biologische afbreekbaarheid ervan, de geringe toxiciteit ervan en effect op het milieu.

Van suiker afgeleide voorbeelden van antimicrobiële middelen zijn van suiker afgeleide esters, die eveneens op industriële schaal voor antimicrobiële toepassingen gebruikt worden, omdat de uitgangsstoffen ervan en de productiekosten ervan relatief laag blijven. Bijvoorbeeld kan het sorbitancaprylaat genoemd worden, dat in de Internationale octrooiaanvrage WO2014/025413 gemengd met Hinokitiol in een antimicrobiële formulering beschreven wordt. Volgens deze aanvrage zou deze formulering grampositieve en -negatieve bacteriën, schimmels en/of mycosen remmen of doden.

De stand der techniek beschrijft eveneens de toepassing van disacharide-esters als antimicrobieel middel in de levensmiddelenindustrie. Sucrosedodecanoaat is één van de meest gebruikte. Deze laatste zou in het bijzonder werkzaam zijn tegen L. monocytogenes (M. Ferrer, J. Soliveri, F.J. Plou, N. López-Cortés, D. Reyes-Duarte, M. Christensen, J.L. Copa-Patiho, A. Ballesteros, Enz. Microb. Tech., 2005, 36, 391 - 398). Niettemin is het eveneens als een zwakke remmer van de groei van S. aureus beschreven voor toepassingen in het veldhospitaal (J.D. Monk, L.R. Beuchat, A.K. Hathcox, J. Appl. Microbiol., 1996, 81, 7 - 18). Zo zou de sucrose-ester baete-riostatische eigenschappen (stopt de groei van bacteriën) maar geen bactéricide eigenschappen (doodt de bacteriën) bezitten.

Bovendien bezit de bereiding van suikeresters talloze bezwaren. Allereerst is, ondanks de lage productiekosten, de bereiding van esters, meer in het bijzonder de di- en trisachariden, moeilijk vanwege het hoge aantal functionele groepen van suikers, die de vorming van een mengsel van mono-, di- en polyesters met zich meebrengen en is de aanwezigheid van een polair oplosmiddel, zoals dimethylformamide (DMF) en pyridine, in het algemeen noodzakelijk om de zeer polaire reagentia beter op te lossen. Deze oplosmiddelen worden echter ingedeeld als carcinogeen, mutageen en reprotoxisch (CMR) en de toepassing ervan moet vermeden worden. Om dit probleem op te lossen is de enzymatische bereiding toegepast, maar de noodzaak om het onder deze omstandigheden in sterk verdund milieu te plaatsen, maakt de productie beperkt.

Verder worden de esterfuncties van deze verbindingen gemakkelijk gehydro-lyseerd door de esterasen, die in de cellen aanwezig zijn. Nu bezitten de als gevolg van deze hydrolyse vrijgemaakte moleculen, dat wil zeggen het suiker en het vetzuur, geen of weinig antimicrobiële eigenschappen (waarbij het vetzuur weinig actief is). Dit induceert een instabiliteit, die voor een verkorting van de werkingsduur van deze verbindingen verantwoordelijk is.

Derhalve stelt, om een antibiotische samenstelling te verkrijgen, die ongunstig is voor het ontwikkelen van een weerstand, die doeltreffende en stabiele antimicrobiële middelen omvat, de uitvinding een mono-ether of mono-acetaal van alkyl-desoxyhexose voor, waarbij de alkylgroep 11-18 koolstofatomen omvat, bij voorkeur in de vorm van een mengsel van regio-isomeren en/of diastereo-isomeren, die onder goedkope omstandigheden verkregen worden, terwijl het milieu gerespecteerd wordt, en die geen gevaar voor topicale toepassingen of door inname bezitten.

Gedetailleerde beschrijving van de uitvinding

Bactéricide of bacteriostatische samenstelling

De uitvinding heeft betrekking op een kenmerkende bactéricide of bacteriostatische samenstelling, die daardoor gekenmerkt wordt dat zij een alkylacetaal of een alkylether van desoxyhexose en/of een alkylacetaal of een alkylether van gegly-cosyleerd en/of gehydrogeneerd en/of gedehydrateerd desoxyhexose omvat, waarin de alkylgroep 11-18 koolstofatomen, een farmaceutisch aanvaardbaar zout, een isomeer of een mengsel van isomeren hiervan omvat, waarbij bij voorkeur de genoemde alkylacetaal- of alkylethergroep zich op positie 2-0-, 3-0-, 4-0- bevindt, waarbij de isomeren bij voorkeur gekozen worden uit de regio-isomeren en/of de diastereo-isomeren. Kenmerkend wordt het desoxyhexose gekozen uit het rhamnose of fucose. Met voordeel is het alkylacetaal of de alkylether van desoxyhexose een mo-no-alkylether of mono-alkylacetaal van desoxyhexose. Kenmerkend is het genoemde desoxyhexose een geglycosyleerd en/of gehydrogeneerd en/of gedehydrateerd desoxyhexose.

De uitvinding heeft eveneens betrekking op een samenstelling, die een monoalkylether of mono-alkylacetaal van desoxyhexose of een derivaat van desoxyhexose of een mengsel van isomeren daarvan omvat, waarbij het genoemde derivaat van desoxyhexose een geglycosyleerd en/of gehydrogeneerd en/of gedehydrateerd desoxyhexose is, waarbij de isomeren bij voorkeur gekozen worden uit de regio-isomeren en/of de diastereo-isomeren, waarbij de genoemde mono-alkylether of het genoemde mono-alkylacetaal van desoxyhexose of een derivaat van desoxyhexose of het mengsel van isomeren daarvan verkregen wordt met een werkwijze, die de volgende stappen omvat: a) acetalyseren of trans-acetalyseren van een desoxyhexose of van een derivaat van desoxyhexose met een alifatisch aldehyd, dat 11 - 18 koolstof-atomen bevat, of het acetaal daarvan b) desgewenst katalytisch hydrogeneren van het alkylacetaal van desoxy-hexose of van het derivaat van desoxyhexose, dat bij a) verkregen is, bij voorkeur zonder een zure katalysator en c) winnen van een mengsel van isomeren van mono-alkylethers van desoxyhexose of van het derivaat van desoxyhexose, dat bij b) verkregen is, waarbij de alkylgroep (R) 11 - 18 koolstofatomen omvat of winnen van een mengsel van isomeren van mono-alkylacetalen van desoxyhexose of het derivaat van desoxyhexose, dat bij a) verkregen is, waarin de alkylgroep (R) 11 - 18 koolstofatomen omvat.

Een "desoxyhexose" moet opgevat worden als een hexose waarvan één van de hydroxylgroepen (OH) door een waterstof vervangen is. De desoxyhexosen kunnen uit planten geïsoleerd worden, bijvoorbeeld is het rhamnose afkomstig uit wegedoorn (Rhamnus) of sumac, het fucose uit membraanpolysachariden van cellen van zoogdieren of insecten. Een voorbeeld van een geschikt desoxyhexose kan het fucose of rhamnose zijn.

Zoals hierin toegepast verwijst de uitdrukking "rhamnose" naar D-(-)-rhamnose of naar L-(+)-rhamnose. Het rhamnose is een hexose met de brutoformule C6H12O5 dat eveneens isoducitol of 6-desoxy-L-mannose genoemd wordt.

Zoals hierin toegepast verwijst de uitdrukking "fucose" naar D-(-)-fucose of naar L-(+)-fucose. Het fucose is een hexose met de brutoformule C6H12O5 dat eveneens 6-desoxy-L-galactose genoemd wordt.

Volgens een uitvoeringsvorm is het desoxyhexose een geglycosyleerd en/of gehydrogeneerd en/of gedehydrateerd desoxyhexose. Dergelijke geglycosyleerde en/of gehydrogeneerde en/of gedehydrateerde desoxyhexosen worden in de onderhavige tekst "derivaten van desoxyhexosen" genoemd. Bijvoorbeeld is het rhamnosede-rivaat een anhydrorhamnose of rhamnitol.

Een "anhydrorhamnose" moet opgevat worden als een verbinding, die door dehydratatie, door het verwijderen van één of meer watermoleculen uit het rhamnose verkregen is. Een voorbeeld van een anhydrorhamnose kan het 1,2-anhydrorhamnose, het 1,2-anhydrorhamnose, het 1,3-anhydrorhamnose, het 2,3-anhydrorhamnose zijn.

Het anhydrorhamnose kan door het dehydrateren van rhamnitol verkregen worden om bijvoorbeeld het 1,5-anhydrorhamnitol te vormen.

Volgens een uitvoeringsvorm is het genoemde derivaat van rhamnose een suikeralcohol, het rhamnitol. Zoals hierin toegepast wordt verwijst de uitdrukking "suikeralcohol", eveneens bekend onder de naam "polyol", naar een gehydrogeneerde vorm van monosacharide waarvan de carbonylgroep (aldehyd of keton) tot een primaire of secundaire hydroxylgroep gereduceerd is.

Evenzo is, wanneer het desoxyhexose een fucose is, het genoemde gehydro-geneerde derivaat van fucose een suikeralcohol, het fucositol.

Met voordeel is het derivaat van fucose een anhydrofucose. Een "anhydrofu-cose" moet opgevat worden als een fucose, dat door dehydratatie, door verwijderen van één of meer watermoleculen uit het fucose, verkregen is. Een voorbeeld van een anhydrofucose kan het 1,2-anhydrofucose, het 1,3-anhydrofucose zijn.

Volgens een uitvoeringsvorm kan de werkwijze volgens de uitvinding een dehydratatie van het genoemde desoxyhexose of het derivaat ervan omvatten om bijvoorbeeld een monoanhydrorhamnose of een monoanhydrofucose te verkrijgen. Kenmerkend wordt het desoxyhexose voor de dehydratatie gesmolten. De dehydratatie kan met een katalysator uitgevoerd worden, bijvoorbeeld met een zure katalysator.

Volgens de uitvinding wordt de dehydratatie onder een waterstofatmosfeer bij een druk van bij voorkeur ongeveer 20 - 50 bar uitgevoerd.

Met voordeel wordt de dehydratatie bij een temperatuur van 120 - 170°C, bij voorkeur 130 - 140°C, uitgevoerd.

Kenmerkend wordt het derivaat van desoxyhexose na de dehydratatie gezuiverd, bijvoorbeeld door kristallisatie, herkristallisatie of chromatografie.

Volgens een uitvoeringsvorm is het genoemde desoxyhexosederivaat een ge-glycosyleerd desoxyhexose, dat wil zeggen een alkylglycoside.

Zoals hierin toegepast wordt verwijst de uitdrukking "geglyeosyleerd" of "glyeosylering" naar een reactie tussen een alkylgroep en een sacharide op de anomere positie (hemiacetaalfunctie) van het sacharide, dat tot een gemengde acetaalfunctie leidt (IUPAC Compendium of Chemical Terminology Gold book Version 2.3.3 2014-02-24 blz. 633 - 636 et PAC, 1995, 67, 1307 (« Glossary of dass names of organic compounds and reactivity intermediates based on structure » IUPAC Recommendations 1995) blz. 1338 White Book, blz. 136). Deze glycosyleringsreactie is het tegenovergestelde van de alkylering doordat deze laatste plaats kan vinden tussen een alkylgroep en een sacharide maar op elk zuurstofatoom van het sacharide om een ether-funetie te vormen.

Zoals hierin toegepast wordt verwijst de uitdrukking "alkylglycoside" naar een desoxyhexose waarin het reductieve gedeelte met een binding verbonden is met een alkylgroep door glycosylering, zoals in de stand der techniek beschreven wordt. Kenmerkend kan het desoxyhexose of het derivaat daarvan aan een alkylgroep door een zuurstofatoom (een O-glycoside), een stikstofatoom (een glycosylamine), een zwavelatoom (een thioglycoside) of een koolstofatoom (een C-glycoside) gebonden zijn. De alkylgroep kan een bij voorkeur variërende ketenlengte bezitten, de alkyl-groep is een C1 -C4~alkylgroep. Een alkylgroep, die nog meer de voorkeur bezit, is een methyl of een ethyl. Kenmerkend is het geglycosyleerde desoxyhexose een ge-glycosyleerd rhamnose, een geglycosyleerd rhamnitol, een geglyeosyleerd fucose of een geglycosyleerd fucositol. Alkylglycosiden kunnen bijvoorbeeld gekozen worden uit een groep die uit methylrhamnoside, ethylrhamnoside, propylrhamnoside, butylr-hamnoside, methylfucoside, ethylfucoside, propylfucoside en butylfucoside bestaat.

Volgens de uitvinding omvat het acetalyseren of trans-acetalyseren: i) desgewenst het vooraf verwarmen van het genoemde desoxyhexose of het derivaat daarvan, bij voorkeur op een temperatuur van 70 - 130°C, kenmerkend 90 -110°C, ii) het adderen van het alifatische aldehyd of een alifatisch aldehydderivaat aan het desoxyhexose of het derivaat daarvan en iii) het toevoegen van een katalysator, bij voorkeur een zure katalysator.

Kenmerkend kan het acetaal van een alifatisch aldehyd een dialkylacetaal van het overeenkomstige aldehyd zijn. De dimethylacetalen en de diethylacetalen hebben de voorkeur.

Stap i) is bijzonder gunstig daar zij uitgevoerd kan worden in afwezigheid van oplosmiddel.

Bij voorkeur kan de zure katalysator, die tijdens het acetalyseren of trans-acetalyseren en desgewenst tijdens de dehydratatie gebruikt wordt, een homogene of heterogene zure katalysator zijn. De uitdrukking "homogeen", zoals in de uitdrukking "homogene zure katalysator" toegepast wordt, verwijst naar een katalysator, die zich in dezelfde fase (vast, vloeibaar of gas) of in dezelfde aggregatietoestand bevindt als het reagens. Daarentegen verwijst de uitdrukking "heterogeen", zoals in de uitdrukking "heterogene zure katalysator" toegepast wordt, naar een katalysator, die zich in een andere fase (vast, vloeibaar of gas) dan de reagentia bevindt.

De genoemde zure katalysator, die bij het acetalyseren of trans-acetalyseren en desgewenst tijdens de dehydratatie toegepast wordt, kan onafhankelijk van elkaar gekozen worden uit de vaste of vloeibare, organische of anorganische zuren, waarbij de vaste zuren de voorkeur bezitten. In het bijzonder wordt de zure katalysator, die de voorkeur bezit, gekozen uit para-tolueensulfonzuur, methaansulfonzuur, camfosul-fonzuur (CSA) en de sulfonharsen.

Kenmerkend wordt het acetalyseren of trans-acetalyseren bij temperaturen van 70 - 130°C, kenmerkend 70 - 90°C, uitgevoerd. De temperatuur van de reactie-mengsels kan variëren afhankelijk van de toegepaste reagentia en oplosmiddelen. De reactieduur wordt vastgesteld door de bereikte omzettingsgraad.

Volgens een uitvoeringsvorm kan het acetalyseren of trans-acetalyseren met een alifatisch aldehyd of acetaal daarvan uitgevoerd worden, kenmerkend een lineair of vertakt alifatisch aldehyd of acetaal daarvan. Het acetalyserenof trans-acetalyseren kan kenmerkend uitgevoerd worden met een alifatisch aldehyd of acetaal daarvan met 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17 of 18 koolstofatomen, bijvoorbeeld gekozen uit het un-decanal, dodecanal, tridecanal, tetradecanal, pentadecanal, hexadecanal, heptadeca-nal, octadecanal en het acetaal. Bij voorkeur is het Cl 1-C13-aldehyd of acetaal daarvan een alifatisch C12-aldehyd of acetaal daarvan, bijvoorbeeld een dodecanal of het acetaal daarvan.

De uitdrukking "acetaal daarvan" of "hun acetaal (acetalen)", zoals hierin toegepast wordt, omvat het dialkylacetaal van het overeenkomstige alifatische Cl 1-C18-aldehyd. Meer in het bijzonder hebben de dimethyl- of de diethylacetalen van het alifatische Cl 1 -Cl 8-aldehyd de voorkeur.

Volgens een uitvoeringsvorm kan de acetalyseren of trans-acetalyseren uitgevoerd worden met of zonder oplosmiddel. Wanneer de reactie in aanwezigheid van een oplosmiddel uitgevoerd wordt, is het oplosmiddel bij voorkeur een polair oplosmiddel.

Kenmerkend kan het oplosmiddel gekozen worden uit het dimethylformamide (DMF), dimethylsulfoxide (DMSO), dimethylaceetamide (DMA), acetonitril (CH3CN), tetrahydrofuran (THF), 2-methyhetrahydrofuran (2Me-THF), cyclo-penteemnethylether (CPME), methanol (MeOH), ethanol (EtOH), propanol (PrOH), isopropanol (iPrOH), butanol (BuOH), dibutylether (DBE), methyl-tert-butylether (MTBE) en trimethoxypropaan (TMP).

Uitgebreid experimenteel onderzoek is uitgevoerd bij een selectie van omstandigheden, waardoor de omzettingsgehalten en optimale opbrengsten tijdens het acetalyiseren of trans-acetalyseren waargenomen konden worden. De beste resultaten zijn verkregen wanneer de molaire verhouding [(alifatisch C11-C18-aldehyd of het acetaal daarvan): desoxyhexose of het derivaat daarvan] 5:1 - 1:5 bedraagt, bij voorkeur 4:1 -1:4 en met voordeel 3:1 - 1:3.

De uitvinders hebben meer in het bijzonder aangetoond, dat tijdens een aceta-liseringsreactie de molaire verhouding van alifatisch Cl 1-C 18-aldehyd: desoxyhexose of het derivaat daarvan van 1:1 - 1:5, bij voorkeur 1:1 - 1:4 en met voordeel 1:3 -1:2 de opbrengsten verbetert en optimale omzettingsgehalten levert.

De uitvinders hebben bovendien aangetoond dat tijdens de trans-acetaliseringsreacties een molaire verhouding van alifatisch Cl l-C18-acetaal: (desoxyhexose of derivaat van desoxyhexose) van 1:1 - 5:1, bij voorkeur 5:4 - 4:1, bij voorkeur 3:1 - 4:3, nog meer bij voorkeur 3:2 - 2:5 de opbrengst verbetert en optimale omzettingsgehalten levert. De toegepaste katalysatoren zijn dezelfde als tijdens de acetaliseringsreactie.

Volgens een uitvoeringsvorm omvat de werkwijze volgens de uitvinding bovendien ten minste een neutralisatie en/of filtratie en/of zuivering na elk van de des-hydratatie indien van toepassing acetalysering of trans-acetalysering.

Wanneer een zuiveringvoorzien is, kan de genoemde zuivering bijvoorbeeld een kristallisatie, een herkristallisatie of een chromatografie zijn. Bij voorkeur wordt de chromatografie door toepassing van een niet-waterig polair oplosmiddel uitgevoerd. In het algemeen kan, wanneer een filtratie en/of zuivering voorzien is voor de hydrogenering, het niet-waterige polaire oplosmiddel identiek zijn aan dat, dat tijdens de hydrogenering toegepast wordt.

Met voordeel wordt de hydrogenering bij een temperatuur van 80°C - 140°C en/of bij een waterstofdruk van 15 - 50 bar, bij voorkeur 20 - 40 bar, uitgevoerd.

De hydrogenering wordt met voordeel uitgevoerd in een aprotisch polair oplosmiddel, bij voorkeur een niet-waterig oplosmiddel. De aprotische oplosmiddelen bieden immers een betere omzetting. Voorbeelden van aprotische oplosmiddelen zijn ondermeer, zonder beperking, alkanen, 1,2,3-trimethoxypropaan (TMP), methyl-tert-butylether (MTBE), tetrahydrofuran (THF), 2-methyltetrahydrofuran (2Me-THF), dibutylether (DBE) en cyclopentylmethylether (CPME). Bij voorkeur is het aprotische oplosmiddel CPME. De alkanen zijn gunstig omdat daarmee waterstof beter in het milieu oplost. De omzetting is echter minder hoog dan met andere aprotisch oplosmiddelen, zoals CPME. In het algemeen hebben van de alkanen het dodecaan en heptaan de voorkeur.

De hydrogenolyse wordt bij voorkeur uitgevoerd in een polair aprotisch oplosmiddel bij een temperatuur van 80°C - 140°C en/of onder een waterstofdruk van 15 - 50 bar, in aanwezigheid van een voor hydrogenolysereacties geschikte katalysator.

Bij voorkeur wordt de hydrogenolyse in een niet-waterig polair oplosmiddel bij een temperatuur van 100°C - 130°C en/of bij een druk van 25 - 35 bar uitgevoerd.

In het algemeen wordt de hydrogenolyse in aanwezigheid van een geschikte katalysator uitgevoerd, zoals een katalysator op basis van edelmetalen of niet edele metalen. Meer in het bijzonder kunnen de niet edele metalen ijzerhoudende of niet ijzerhoudende metalen zijn. Kenmerkend wordt de hydrogenolyse in aanwezigheid van een katalysator op basis van ijzerhoudende metalen uitgevoerd.

Als illustratie kan een katalysator van een metaal, dat tot de groep van de ij -zerhoudende metalen behoort, nikkel, kobalt of ijzer zijn.

Bij voorkeur wordt de hydrogenolyse door toepassing van een katalysator op basis van edelmetalen, zoals palladium, rodium, ruthenium, platina of iridium tot stand gebracht worden.

Als regel kan de katalysator, die tijdens de hydrogenolyse toegepast wordt, op een drager gefixeerd zijn, zoals koolstof, aluminiumoxide, zirkoonoxide of silicium-oxide of een mengsel van elk hiervan. Een dergelijke drager is bijvoorbeeld een parel. Zo kan een katalysator van palladium, die op koolstofparels (Pd/C) gefixeerd is, met voordeel gebruikt worden. Deze katalysatoren kunnen gedoteerd worden door toevoegen van edelmetalen of niet edelmetalen. Gesproken wordt van een doteer-middel. Kenmerkend stelt het doteermiddel 1-10 gew.% van de katalysator voor.

De uitvinding heeft eveneens betrekking op een bactéricide of bacteriostati-sche samenstelling, die een mengsel van positie-isomeren van mono-ethers of -mono-acetalen van alkyldesoxyhexose met een alkylether- of alkylacetaalgroep op twee onderscheiden posities van het desoxyhexose of een derivaat van desoxyhexose alsook de farmaceutisch aanvaardbare zouten ervan, omvat, waarbij de alkylgroep 11 -18 koolstofatomen, bij voorkeur 11-13 koolstofatomen, omvat.

De uitdrukking "farmaceutisch aanvaardbare zouten" betekent elk zout dat, door toediening aan een patiënt in staat is (direct of indirect) een verbinding, zoals hierin beschreven wordt, te leveren. De bereiding van zouten kan met in de stand der techniek bekende werkwijzen uitgevoerd worden.

Met "isomeren" worden moleculaire eenheden bedoeld, die dezelfde atoom-samenstelling (moleeuulformule) bezitten, maar verschillende lineaire formules of verschillende stereochemische formules (PAC, 1994, 66, 1077 (Glossary of terms used in physical organic chemistry (IUPAC Recommendations 1994)) blz. 1129.

Kenmerkend zijn de isomeren regio-isomeren en/of diastereo-isomeren.

Volgens de onderhavige uitvinding verwijst de uitdrukking "diastereo-isomeer" naar stereo-isomeren (isomeren, die een identieke samenstelling bezitten, maar die verschillen in de ordening van hun atomen in de ruimte), die geen enantio-meren (moleculaire eenheden met stereochemische formules, die niet op elkaar stapelbare spiegelbeelden vormen) zijn.

Volgens de onderhavige uitvinding verwijst de uitdrukking "regio-isomeer" of de uitdrukking "positie-isomeer" naar isomeren waarvan een functionele groep op verschillende koolstofatomen van de koolstofketen geplaatst is. Meer in het bijzonder worden isomeren van monoethers of monoacetalen van alkyldesoxyhexose of een derivaat van desoxyhexose bedoeld, waarin de monoether- of monoacetaalgroep zich bevindt op verschillende zuurstoffen, die op het skelet van desoxyhexose of het derivaat van desoxyhexose aanwezig zijn.

Kenmerkend kan /kunnen bijvoorbeeld 2,3-O-dodeeylideen-methyl-a-L-rhamnopyranoside en/of 2-O-dodecyl-methyl-a-L-rhamnopyranoside en/of 3-0-dodecyl-methyl-a-L-rhamnopyranoside genoemd worden.

Kenmerkend is de bactéricide of baeteriostatische samenstelling tegen gram-positieve bacteriën. De uitvinding heeft eveneens betrekking op de toepassing van een dergelijke samenstelling als bactéricide of bacteriostatisch middel tegen grampo-sitieve bacteriën.

Met voordeel wordt de bactéricide of bacteriostatische samenstelling of het bactéricide of bacteriostatisehe middel opgenomen in een voedingssamenstelling, cosmetische samenstelling, farmaceutische samenstelling, fytosanitaire samenstelling, veterinaire samenstelling of samenstelling voor het behandelen van oppervlakken. Zoals bijvoorbeeld een cosmetische en/of dermatologische samenstelling voor het reinigen en/of verzorgen van de huid, in het bijzonder in de vorm van een crème, gel, poeder, lotion, boter met name een douchegel, zeep, shampoo, badschuim, deodorant, antitranspiratiemiddel, vochtige doekjes, zonnebrandformulering of decoratieve cosmetische formulering.

De uitvinding heeft eveneens betrekking op een samenstelling, die daardoor gekenmerkt wordt, dat zij een alkylacetaal of een alkylether van desoxyhexose of van een derivaat van desoxyhexose, waarbij de alkylgroep 11-18 koolstofatomen omvat, een farmaceutisch aanvaardbaar zout of een isomeer of een mengsel van isomeren hiervan omvat, waarbij het genoemde derivaat van desoxyhexose een geglycosyleerd en/of gehydrogeneerd en/of gedehydrateerd desoxyhexose is, voor de toepassing ervan als bactéricide of bacteriostatisch middel, waarbij bij voorkeur de genoemde alkylacetaal- of alkylethergroep zich op positie 2-0-, 3-0-, 4-0- bevindt, waarbij de isomeren bij voorkeur uit de regio-isomeren en/of de diastereo-isomeren gekozen worden.

De uitvinding heeft bovendien betrekking op een samenstelling, die daardoor gekenmerkt wordt, dat zij een alkylacetaal of een alkylether van desoxyhexose of een derivaat van desoxyhexose, waarbij de alkylgroep 11-18 koolstofatomen omvat, een farmaceutisch aanvaardbaar zout, een isomeer of een mengsel van isomeren hiervan omvat, waarbij het genoemde derivaat van desoxyhexose een geglycosyleerd en/of gehydrogeneerd en/of gedehydrateerd desoxyhexose is, voor de toepassing ervan als verzorgingsproduct of dermatologisch product voor uitwendig gebruik.

Kenmerkend verwijst een "verzorgingsproduct" naar elk product dat gebruikt wordt voor het reinigen, desinfecteren of verzorgen, met inbegrip van bijvoorbeeld een lotion, schuim, spray en vloeistof maar eveneens doekjes of elke drager, die met de samenstelling volgens de uitvinding geïmpregneerd kan worden. De uitdrukking "dermatologisch product" verwijst naar elk product dat bedoeld is voor het aanbrengen op de huid of slijmvliezen.

Toepassing bij de behandeling of het voorkomen van een infectie met gram-positieve bacteriën

De uitvinding heeft bovendien betrekking op een samenstelling volgens de uitvinding voor toepassing bij het behandelen of voorkomen van bacterie-infecties door grampositieve bacteriën.

Met "behandeling" wordt een genezende behandeling (met het oog op het ten minste verminderen, uitroeien of stoppen van de ontwikkeling van de infectie) bij een patiënt. Met "voorkomen" wordt een profylactische behandeling bedoeld (met het oog op het verminderen van het risico op het uitbreken van injectie) bij een patiënt.

De "patiënt" kan bijvoorbeeld een mens of een niet menselijk zoogdier (bijvoorbeeld een knaagdier (muis, rat), een kat, een hond of een primaat) zijn, die getroffen is door of die gevoelig is getroffen te worden door bacterie-infecties en met name van grampositieve bacteriën. Bij voorkeur is het individu een mens.

De uitdrukking "grampositief" verwijst naar bacteriën, die donkerblauw of violet gekleurd zijn door de Gram kleuring, in tegenstelling tot gramnegatieve bacteriën, die de violette kleur niet kunnen vasthouden. De kleurtechniek is algemeen bekend bij deskundigen en berust op de eigenschappen van de membraan en de wand van de bacterie.

Kenmerkend zijn grampositieve bacteriën bacteriën van het geslacht van Fir-micutes, kenmerkend van de klasse van de Bacilli met name gekozen uit de bacteriën van de orde van de Lactobacillales of de Bacillales.

Volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding worden de bacteriën van de orde van de Bacillales gekozen uit de familie van Alicyclobacillaceae, Bacillaceae, Caryophanaceae, Listeriaceae, Paenibacillaceae, Pasteuriaceae, Planococcaceae, Sporolactobacillaceae, Staphylococcaceae, Thermoactinomycetacea en Turicibac-teraceae.

Kenmerkend zijn de bacteriën van de familie van de Listeriaceae bijvoor-beeldvan het geslacht van de Brochothrix of de Listeria en kunnen kenmerkend gekozen worden uit L. fleischmannii, L. grayi, L. innocua, L. ivanovii, L. marthii, L. monocytogenes, L. rocourtiae, L. seeligeri, L. weihenstephanensis en L. M’elshimeri.

Wanneer de grampositieve bacteriën bacteriën zijn van de familie van de Staphylococcaceae, worden zij met name gekozen uit de bacteriën van het geslacht van de Staphylococcus, Gemella, Jeotgalicoccus, Macrococcus, Salinicoccus et No-socomiicoccus.

De bacteriën van het geslacht van Staphylococcus worden bijvoorbeeld gekozen uit S. arlettae, S. agnetis, S. aureus, S. auricularis, S. capitis, S. caprae, S. car-nosus, S. caseolyticus, S. chromogenes, S. cohnii, S. condimenti, S. delphini, S. de-vriesei, S. epidermidis, S. equorum, S. felis, S. fleurettii, S. gallinarum, S. haemolyti-cus, S. hominis, S. hyicus, S. intermedius, S. kloosii, S. leei, S. lentus, S. lugdunensis, S. lutrae, S. massiliensis, S. microti, S. muscae, S. nepalensis, S. pasteuri, S. petten-koferi, S. piscifermentans, S. pseudintermedius, S. pseudolugdunensis, S. pulvereri, S. rostri, S. saccharolyticus, S. saprophyticus, S. schleiferi, S. sciuri, S. simiae, S. simulons, S. stepanovicii, S. succinus, S. vitulinus, S. warneri en S. xylosus.

Volgens een andere uitvoeringsvorm van de uitvinding worden de bacteriën van de orde van Lactobacillales gekozen uit een familie van Aerococcaceae, Carno-bacteriaceae, Enterococcaceae, Lactobacillaceae, Leuconostocaceae en Streptococ-caceae.

Kenmerkend worden de bacteriën van de familie van de Enterococcaceae gekozen uit de bacteriën van het geslacht van Bavariicoccus, Catellicoccus, Enterococ-cus, Melissococcus, Pilibacter, Tetragenococcus, Vagococcus.

De bacteriën van het geslacht van Enterococcus worden bijvoorbeeld gekozen uit E. malodoratus, E. avium, E. dur ans, E. faecalis, E. faecium, E. gall'inar um, E. hirae, E. solitarius, bij voorkeur E. avium, E. durans, E. faecalis et E. faecium.

De bacteriën van het geslacht van Staphylococcus en meer in het bijzonder S. aureus zijn verantwoordelijk voor talloze infecties van de huid of de slijmvliezen zoals het slijmvlies van de vagina of de neus. Bijvoorbeeld infecties zoals folliculitis, abcessen, fijt, steenpuisten, baardschurft, interdigitalis, miltvuur {Staphylococcus miltvuur), cellulitis, superinfecties van wonden, otitis sinusitis, hydradenites, infecti-euze mastitis, posttraumatische infecties van de huid of infecties van de verbrande huid.

De bacteriën van het geslacht van Enterococcus en met name E. faecalis zijn met name verantwoordelijk voor endocardites, infecties van de blaas, de prostaat of bijbal.

De uitvinding heeft eveneens betrekking op een werkwijze voor het behandelen of voorkomen van een bacterie-infectie door grampositieve bacteriën, bij voorkeur een infectie van de huid of slijmvliezen, door toedienen, bij voorkeur topicaal, aan een individu, die daaraan behoefte heeft, van een therapeutisch doeltreffende hoeveelheid van de samenstelling volgens de uitvinding.

Bij een persoon, die met een grampositieve bacterie geïnfecteerd is, wordt met een "therapeutisch doeltreffende hoeveelheid" een hoeveelheid bedoeld, die voldoende is om te verhinderen dat de infectie ernstiger wordt, zelfs voldoende voor de regressie van de infectie. Bij een niet geïnfecteerde persoon is de "therapeutisch doeltreffende hoeveelheid" de hoeveelheid, die voldoende is om een persoon te beschermen, die in contact zou kunnen komen met een grampositieve bacterie en het onverwachts optreden van de infectie, die door deze grampositieve bacterie veroorzaakt wordt, te vermijden.

Kenmerkend vindt de topicale toediening plaats door aanbrengen op de huid of op de slijmvliezen van de samenstelling volgens de uitvinding.

Werkwijze voor het desinfecteren of voorkomen van het koloniseren van bacteriën op een substraat

De uitvinding heeft bovendien betrekking op een werkwijze voor desinfecteren of voorkomen van het koloniseren van bacteriën door grampositieve bacteriën van een substraat, die het in contact brengen van het substraat met een samenstelling volgens de uitvinding omvat.

Kenmerkend is het substraat elke drager, die door grampositieve bacteriën gekoloniseerd kan worden, en de infectie aan een dier door contact of door inname kan overdragen.

Bijvoorbeeld kan het substraat een levensmiddel van plantaardige of dierlijke oorsprong of een voedingssamenstelling, die dergelijke levensmiddelen omvat, of een extract van deze levensmiddelen en met name van granen, fruit, groenten, vlees, vis, ingewanden, zijn.

Het substraat kan eveneens uit één of meer elementen bestaan, die gekozen worden uit metalen, kunststoffen, glas, beton, steen.

Bij voorkeur is het substraat een werktuig, een gereedschap of een apparaat, dat in de voedingsmiddelenindustrie (keukenwerktuigen, verpakking, systeem voor koud conserveren, koelkast, koelcellen...) in ziekenhuizen, zoals bijvoorbeeld chi-rurgie-instrumenten of prothesen of bij openbaar vervoer (vasthoud-stang in het openbaar vervoer, zitplaatsen...) gebruikt wordt.

De uitvinding heeft eveneens betrekking op een samenstelling voor het desinfecteren, zuiveren, steriliseren of reinigen van oppervlakken.

Hoewel ze verschillende betekenissen bezitten worden de uitdrukkingen "omvatten", "bevatten", "inhouden" en "bestaan uit" in de beschrijving van de uitvinding door elkaar gebruikt en kunnen door elkaar vervangen worden.

De uitvinding zal beter begrepen worden na het lezen van de volgende figuren en voorbeelden die alleen als voorbeeld gegeven zijn.

Voorbeelden

De acetalen van methylglyeopyranoside zijn bereid door aeetalysering of trans-acetalysering van suikers volgens de in het octrooischrift nr. 13/01375 "Procédé pour la préparation d’acétals cycliques alkyl à longues chaînes, à base de sucres" eerder beschreven werkwijze. De alkylactalen van methylglycopyranoside worden vervolgens gereduceerd door toepassing van reductieomstandigheden zonder zure katalysator die eerder in het octrooischrift nr. 14/01346 beschreven zijn. Ter informatie wordt de bereiding van acetalen en lethers van methylglycopyranoside hierna gedetailleerd beschreven. VOORBEELD 1: Algemene werkwijze voor het bereiden van alkylacetalen van methylglycopyranoside (A)

In een kolf van 100 ml wordt onder argonatmosfeer methylglycopyranoside (twee equivalenten) in droog THF (10 ml) in aanwezigheid van natriumsulfaat (1,5 equivalent) opgelost. Het aldehyd (1 equivalent) wordt druppelsgewijs in een periode van 1 minuut toegevoegd, gevolgd door Amberlyst 15 (20 gew.% op basis van het aldehyd). Het reactiemengsel wordt 3 uur bij terugvloeitemperatuur (65°C) met een magnetische roerder geroerd. Na terugkeer tot omgevingstemperatuur wordt het reactiemengsel gefiltreerd, gewassen met ethylacetaat (2 x 25 ml) en wordt het filtraat onder verlaagde druk geconcentreerd. Het residu wordt chromatografisch over een siliciumoxidegelkolom gezuiverd (AeOEt/cyelohexaan) waardoor de alkylaeetalen van methylglycopyranoside verkregen worden.

Voorbeeld la:

4,6-O-Dodecylideen-methyl-a-D-glucopyranoside (la): Verbinding la is bereid uit het methyl-a-D-glueopyranoside (3,22 g, 16,6 mmol) en dodeeanol (1,52 g, 8,3 mmol) volgens werkwijze (A). Na de reactie is het residu chromatografisch over een siliciumoxidegelkolom gezuiverd (EtOHAc/cyclohexaan 60:40) waardoor la (0,77 g, 26%) in de vorm van een witte vaste stof verkregen werd. Smeltpunt = 69°C; NMR TT (300 MHz, CDC13) δΗ: 0,86 (3H, t, J = 7, CH3), 1,17 - 1,32 (16H, m, 8CH2), 1,33 - 1,47 (2H, m, CH2), 1,53 - 1,74 (2H, m, CH2), 2,64 (2H, br s, OH3+OH2), 3,24 (1H, t, J = 9,0, CH3), 3,41 (3H, s, OCH3), 3,49-3,68 (3H, m, CH5+CH6+CH2), 3,84 (1H, t, J= 9,0, CH4), 4,10 (1H, dd, J= 10,0 en 5,0, CH6), 4,52 (1H, t, J= 5,0, CH7), 4,74 (1H, d, J = 4,0, CH1); NMR 13C (75 MHz, CDC13) 5C: 14,24 (CH3), 22,80 (CH2), 24,20 (CH2), 29,46 (CH2), 29,58 (CH2), 29,62 (CH2), 29,67 (CH2), 29,74 (CH2), 29,76 (CH2), 32,03 (CH2), 34,36 (CH2), 55,57 (OCH3), 62,63 (CH5), 68,57 (CH26), 71,81 (CH4), 73,02 (CH2), 80,46 (CH3), 99,85 (CH1), 102,84 (CH7); IR vraax: 3388 (OH), 2921, 2852, 1466, 1378, 1089, 1063, 1037, 991; HRMS (ESI+) berekend voor Ci9H36Na06: 383,2404 [M+Na]+; gemeten: 383,2398 (+1,6 ppm); Rf = 0,30 (EtOAc/cyclohexaan 60:40).

Voorbeeld lb:

4.6- O-Dodecylideen-methyl-ß-D-glucopyranoside (lb): De verbinding lb is bereid uit methyl-ß-D-glucopyranoside (5,00 g, 25,7 mmol) en dodecanal (2,37 g, 12,8 mmol) volgens de werkwijze (A). Na de reactie is het residu chromatografisch over een siliciumoxidegelkolom (EtOAc/cyclohexaan, vanaf 30:70 tot 50:50) gezuiverd waardoor lb (1,30 g, 28%) in de vorm van een witte vaste stof werd verkregen. Smeltpunt = 84°C; NMR II (300 MHz, CDC13) δΗ: 0.87 (3H, t, ./= 6.7, CH3), 1.25 (16H, schijnbaar br s, 8 CH2), 1,34 - 1,45 (2H, m, CH2), 1,53 - 1,73 (2H, m, CH2), 3,25 - 3,34 (2H, m, CH2+CH5), 3,44 (1H, dd, J= 9,0, 7,0, CH3), 3,56 (4H, s, CH26 + OCH3), 3,73 (1H, m, CH4), 4,18 (1H, dd, J= 10,4, 4,4, CH26), 4,28 (1H, d, J= 7,7, CH1), 4,54 (1H, t, J = 5,1, CH7); NMR 13C (75 MHz, CDC13) 8C: 14,13 (CH3), 22,70 (CH2), 24,14 (CH2), 29,35 (CH2), 29,45 (CH2), 29,50 (CH2), 29,56 (CH2), 29,63 (CH2), 29,65 (CH2), 31,92 (CH2), 34,23 (CH2), 55,51 (OCH3), 66,21 (CH5), 68,21 (CH26), 73,19 (CH4), 74,61 (CH2), 80,00 (CH3), 102,83 (CH7), 104,07 (CH1); IR vmax: 3650 (OH), 2950, 2824, 2867, 2159, 2028, 1112; HRMS (ESf) berekend voor CiylIvNaO,',: 383,2404 [M+Na]+; gemeten: 383,2395 (+2,3 ppm). Rf = 0,30 (EtOAc/cyclohexaan 40:60).

Voorbeeld lc

4.6- O-Dodecylideen-methyl-a-D-mannopyranoside (lc): De verbinding lc is bereid uit het methyl-a-D-mannopyranoside (4,00 g, 20,5 mmol) en dodecanol (3,45 g, 18,7 mmol) volgens de werkwijze (A). Na de reactie is het reactiemengsel onder verlaagde druk geconcentreerd en in CH2C12 opgelost. De organische fase wordt met water (3 x 100 ml), met een verzadigde NaCl oplossing (2 x 100 ml) gewassen, gedroogd (Na2S04) en onder verlaagde druk geconcentreerd. Het residu is chromatografisch over een silicimnoxidegelkolom (EtOAc/cyclohexaan, vanaf 20:80 tot 50:50) gezuiverd waardoor lc (0,73 g, 11%) in de vorm van een witte vaste stof werd verkregen. Smeltpunt = 104°C; NMR 'H (300 MHz, CDC13) δΗ: 0.88 (3H, t, J = 6.9, CH3), 1,17 - 1,32 (16H, m, 8 CH2), 1,37 - 1,42 (2H, m, CH2), 1,58 - 1,68 (2H, m, CH2), 3,37 (3H, s, OCH3), 3,53 - 3,72 (3H, m, CH3+CH5+CH6), 3,98 (1H, dd, J= 9,0, 3,7, CH2), 4,13 (1H, dd, J= 3,6, 1,4, CH4), 4,58 (1H, dd, J= 8,8, 2,9, CH6), 4,10 (1H, t, ./ = 5,1, CH7), 4,73 (1H, d, ./ = 1,3, CH1); RMN 13C (75 MHz, CDC13) 5C: 14,13 (CH3), 22,69 (CH2), 24,10 (CH2), 29,35 (CH2), 29,46 (CH2), 29,51 (CH2), 29,56 (CH2), 29,63 (CH2), 29,65 (CH2), 31,92 (CH2), 34,40 (CH2), 55,05 (OCH3), 63,00 (CH5), 68,38 (CH26), 68,81 (CH2), 70,82 (CH4), 78,23 (CH3), 101,15 (CH1), 103,06 (CH7); IR vmax: 3380 (OH), 2924, 2852, 1466, 1156, 1029, 682; HRMS (ESI1 ) berekend voor CicH^NaOö : 383,2404 [M+Na]+; gemeten: 383,2396 (+2,2 ppm). Rf = 0,2 (cyelohexaan/EtOAe, 70:30).

Voorbeeld ld:

4,6-0-Dodecylideen-methyl-a-D-galactopyranoside (ld): De verbinding ld is bereid uit het methyl-a-D-galactopyranoside (5,00 g, 25,7 mmol) en dodecanol (2,37 g, 12,9 mmol) volgens de werkwijze (A). Na de reactie is het reactiemengsel onder verlaagde geconcentreerd waardoor ld (2,30 g, 45%) in de vorm van een witte vaste stof zonder zuivering met behulp van chromatografie werd verkregen. Smeltpunt = 115°C; NMR lU (300 MHz, CDC13) δΗ: 0,89 (3H, t, J= 6,7, CH3), 1,15-1,50 (18H, m, 9 CH2), 1,61 - 1,71 (2H, m, CH2), 3,45 (3H, s, OCH3), 3,61 (1H, schijnbaar, s, CH5), 3,77 - 3,94 (3H, m, CH4+CH2CH6), 4,04 (1H, d, J= 2,5, H3), 4,14 (1H, dd, J = 12,5, 1,4, CH6), 4,59 (1H, t,J= 5,2, CH7), 4,91 (1H, d,J= 3,2, CH1); NMR 13C (75 MHz, CDC13) óc: 14,06 (CH3), 22,50 (CH2), 23,49 (CH2), 29,27 (CH2), 29,34 (CH2), 29,41 (CH2), 29,48 (CH2), 29,55 (CH2), 29,61 (CH2), 31,97 (CH2), 34,47 (CH2), 55,66 (0CH3), 62,45 (CH5), 68,92 (CH26), 69,82 (CH2), 69,92 (CH4), 75,42 (CH3), 100,1 (CH7), 102,1 (CH1); IRvmax: 3414, 3328 (OH), 2916, 2850, 2160, 1121, 1032; HRMS (ESI+) berekend voor C^HseNaOô 383,2404 [M+Na]+; gemeten: 383,2389 (+4,0 ppm). Rf = 0,6 (EtOAc/cyclohexaan, 60:40).

Voorbeeld le:

2,3-0-dodecylideen-methyl-a-L-rhamnopyranoside (le): De verbinding le is bereid uit bet methyl-a-L-rhamnopyranoside (1,00 g, 5,60 mmol) en dodecanal (0,94 g, 5,10 mmol) volgens de werkwijze (A). Na de reactie is bet reactiemengsel onder verlaagde druk geconcentreerd en opgelost in CH2C12. De organische fase is met water (3 x 100 ml), met een verzadigde NaCl oplossing (2 x 100 ml) gewassen, gedroogd (Na2S04) en onder verlaagde druk geconcentreerd. Het residu is chromatografisch over een siliciumoxidegelkolom gezuiverd (EtOAc/cyclohexaan, van 0:100 gevolgd door 10:90 tot 100:0). Een niet te scheiden 53:47 mengsel van twee diastereomeren van Ie (0,85 g, 49%) is in de vorm van een beige vaste stof verkregen. Smeltpunt = 46°C; NMR :H (300 MHz, CDCI3) δπ voor het mengsel van diastereo-isomeren: 0,88 (6H, t,J= 6,7, 2xCH3), 1,25 - 1,32 (42H, m, 18(CH2) + 2xCH3), 1,57 - 1,63 (2H, m, CH2), 1,67-1,74 (2H, m, CH2), 3,34 - 3,42 (2H, m, 2 x CH4), 3,38 (3H, s, OCH3), 3,39 (3H, s, OCH3), 3,65 - 3,67 (2H, m, 2 x CH5), 3,93 - 4,00 (2H, m, CH2+ CH3), 4,00 - 4,08 (1H, m, CH2), 4,18 (1H, dd, J= 7,4, 5,4, CH3), 4,85 (1H, s, CH1), 4,88 (1H, s, CH1), 4,98 (1H, t, J = 5,0, CH6), 5,24 (1H, t, J= 4,8, CH6); NMR 13C (75 MHz, CDCI3) Sc voor het mengsel van diastereo-isomeren: 14,13 (2 x CH3), 17,41 (CH3), 17,56 (CH3), 22,70 (2 CH2), 23,77 (CH2), 24,23 (CH2), 29,35 (2 CH2), 29,49 (CH2), 29,50 (CH2), 29,53 (2 CH2), 29,56 (2 CH2), 29,62 (2 CH2), 29,65 (2 CH2), 31,92 (2 CH2), 34,90 (CH2), 35,41 (CH2), 54,96 (2 OCH3), 65,24 (CH5), 65,87 (CH5), 71,57 (CH4), 74,94 (CH4), 75,17 (CH3), 77,37 (CH2), 77,40 (CH2), 78,99 (CH3), 97,96 (CH1), 98,28 (CH1), 104,2 (CH6), 104,3 (CH6); IR vraax: 3650, 3238 (OH), 2921, 2852, 2159, 2029, 1136, 1029; HRMS (ESI+) berekend voor Ci9H36Na05 367,2455 [M+Na]+; gemeten: 367,2452 (+0,9 ppm). Rf = 0,5 (EtOAc/cyclohexaan, 50:50). VOORBEELD 2: Algemene werkwijze voor het bereiden van het mengsel van regio-isomeren van alkylethers van methylglycopyranoside (B).

In een autoclaaf van 100 ml van roestvrij staal wordt het alkylacetaal van methylglycopyranoside (3 mmol) in eyelopentylmethylether (CPME, 30 ml) opgelost en 5% Pd/C (0,45 g, 5 mol% palladium) wordt vervolgens toegevoegd. De reactor wordt hermetisch gesloten, driemaal met waterstof gesproeid en waterstof wordt bij een druk van 30 bar toegevoegd. Het reactiemengsel wordt mechanisch geroerd en 15 uur verwarmd op 120°C. Na afkoelen tot omgevingstemperatuur wordt de waterstofdruk ontspannen en wordt het reactiemengsel met absolute ethanol (100 ml) verdund en gefiltreerd (Millipore Durapore 0,01 pm filter). Het Altraat wordt onder verlaagde druk geconcentreerd waardoor het mengsel van regio-isomeren van alkylethers van methylglycopyranoside verkregen wordt.

Voorbeeld 2a:

6-O-Dodecyl-methyl-a-D-glucopyranoside (2a) en 4-O-dodecyl-methyl-a-D-glucopyranoside (2a'): De verbindingen 2a en 2a' zijn bereid uit 4,6-0-dodecylideen-methyl-a-D-glucopyranoside la (5,00 g, 14 mmol) volgens de algeme-ne werkwijze (B). Een 73:27 mengsel van 2a en 2a' (2,52 g, 51%) in de vorm van een witte vaste stof is verkregen. Om het kenmerken van de verbindingen te vergemakkelijken kunnen de regio-isomeren van het mengsel chromatografisch over een siliciumoxidegelkolom (EtOAc/cyclohexaan, vanaf 50:50 tot 100:1 gevolgd door EtOH/EtOAc 10:9) gescheiden worden. 2a: Vaste witte stof. NMR 11T (300 MHz, CDC13) δΗ: 0,87 (3H, t../ = 7, CH3 alkyl), 1,09 - 1,44 (18H, m, 9(CH2) alkyl), 1,47 -1,70 (2H, m, CH2 alkyl), 3,41 (3H, s, OCH3), 3,43 - 3,84 (7H, m), 4,21 (3H, br s, OH), 4,74 (1H, d, J= 4, CH-anomeer); RMN 13C (75 MHz, CDC13) δ0: 14,25 (CH3), 22,82 (CH2), 26,17 (CH2), 29,50 (CH2), 29,67 (CH2), 29,73 (CH2), 29,77 (CH2), 29,80 (2CH2), 29,83 (CH2), 32,06 (CH2), 55,35 (OCH3), 70,33 (CH), 70,51 (CH2), 71,23 (CH), 72,10 (CH), 72,30 (CH2), 74,49 (CH), 99,57 (CH); IRvmax: 3402 (OH), 2918, 2851, 1467, 1370, 1057, 1015, 902; HRMS (ESI+) berekend voor Ci9H38Na06: 385,2561 [M+Na]+; gemeten: 385,2558 (+0,6 ppm); Rf = 0,16 (EtOAc/EtOH 10:1), 2a’: witte vaste stof, NMR ’ll (300 MHz, CDC13) δΗ: 0,87 (3H, t, J= 7, CH3 alkyl), 1,14 - 1,42 (18H, m, 9(CH2) alkyl), 1,47 - 1,71 (2H, m, CH2 alkyl), 2,16 (3H, br s, OH), 3,24 (1H, t, J= 10); 3,41 (3H, s, OCH3), 3,49 (1H, dd, J =10 en 4), 3,54 - 3,66 (2H, m), 3,69 - 3,91 (4H, m), 4,74 (1H, d, J= 4, CH-anomeer); RMN 13C (75 MHz, CDC13) δ<+ 14,26 (CH3), 22,83 (CH2), 26,20 (CH2), 29,49 (CH2), 29,64 (CH2), 29,74 (2CH2), 29,77 (CH2), 29,80 (CH2), 30,47 (CH2), 32,06 (CH2), 55,46 (OCH3), 62,15 (CH2), 70,99 (CH), 72,81 (CH), 73,28 (CH2), 75,05 (CH), 77,94 (CH), 99,20 (CH); IR vmax: 3295 (OH), 2913, 2848, 1739, 1469, 1370, 1114, 1067, 1042, 993; HRMS (ESI+) berekend voor CigHjsNaOé: 385,2561 [M+Na]+; gemeten: 385,2574 (-3,5 ppm); Rf= 0,24 (EtOAc/EtOH 10:1).

Voorbeeld 2b :

6-ö-Dodécyl-methyl-a-D-mannopyranoside (2b) en 4-0-dodecyl-methyl-a-D-mannopyranoside(2b’): De verbindingen 2b en 2b' zijn bereid uit 4,6-0-dodecylideen-methyl-a-D-mannopyranoside lc (0,70 g, 1,94 mmol) volgens de algemene werkwijze (B). Na de reactie wordt het residu chromatografisch over een si-liciumoxidegelkolom (EtOAc/cyclohexaan, 40:60) gezuiverd. Een niet te scheiden 75:25 mengsel van 2b en 2b' (0,24 g, 34%) is in de vorm van een kleurloze olie verkregen. NMR1H(300 MHz, CDCI3) δκ voor het belangrijkste regio-isomeer 2b : 0,88 (3H, t, J= 6,7, CH3), 1,20 - 1,35 (18H, m, 9 CH2), 1,55 - 1,61 (2H, m, CH2), 3,35 (3H, s, OCH3), 3,44 - 3,57 (2H, m, OCH2), 3,60 - 3,98 (6H, m, CH2+CH3+CH4+CH5+CH26), 4,73 (1H, d, J= 1,5, CH1); RMN 13C (75 MHz, CDC13) δ( voor het belangrijkste regio-isomeer 2b : 14,06 (CH3), 22,63 (CH2), 25,95 (CH2), 29,30 (CH2), 29,42 (CH2), 29,44 (CH2), 29,54 (CH2), 29,57 (CH2), 29,58 (CH2), 29,61 (CH2), 31,86 (CH2), 54,96 (OCH3), 69,50 (CH5), 69,65 (CH4), 70,37 (CH2), 71,12 (CH26), 71,67 (CH3), 72,14 (OCH2), 100,7 (CH1); IR vmax: 3650, 3238 (OH), 2921, 2852, 2159, 2029, 1976, 1156; HRMS (ESI+) berekend voor 0ι9Η38Νη06: 385,2561 [M+Na]+; gemeten: 385,2555 (+1,5 ppm); Rf = 0,22 (cyclohexaan/EtOAc, 60:40).

Voorbeeld 2c :

6-0-Dodécyl-methyl-a-D-galactopyranoside (2c) en 4-O-dodecyl-methyl-α-D-galactopyranoside (2c’): De verbindingen 2c en 2c' zijn bereid uit 4,6-0-dodecylideen-methyl-a-D-galactopyranoside ld (0,69 g, 1,09 mmol) volgens de algemene werkwijze (B). Na de reactie is het residu chromatografisch over een silici-umoxidegelkolom (EtOAc/cyclohexaan, 50:50) gezuiverd. Een niet te scheiden 90:10 mengsel van 2c en 2c' (0,19 g, 27%) is in de vorm van een witte vaste stof verkregen.

Smeltpunt = 110°C. NMR 1H (300 MHz, CDCl3) δΗ voor het belangrijkste regio-isomeer 2c: 0,87 (3H, t, J = 6,6, CH3), 1,24 (18H, br s, 9 CH2), 1,55 - 1,60 (2H, m, CH2), 3,41 (3H, s, OCH3), 3,48 (2H, t, J = 6,7, OCH2), 3,67-3,90 (5H, m, 3 CH + CH2), 4,04 - 4,05 (1H, m, CH), 4,83 (1H, d, J = 3,5, CH1); RMN 13C (75 MHz, CD-Cl3) δC voor het belangrijkste regio-isomeer 2c’: 14,24 (CH3), 22,81 (CH2), 26,17 (CH2), 29,47 (CH2), 29,59 (CH2), 29,61 (CH2), 29,70 (CH2), 29,74 (CH2), 29,76 (2 CH2), 29,78 (CH2), 32,44 (CH2), 55,59 (OCH3), 69,68 (CH), 70,47 (CH), 71,11 (CH), 71,34 (CH), 72,30 (CH2), 99,84 (CH1); IR vmax: 3651, 3250 (OH), 2917, 2849, 2493, 2430, 2159, 2029, 1976, 1042; HRMS (ESI+) berekend voor C19H38NaO6: 385,2561 [M+Na]+; gemeten: 385,2548 (+3,2 ppm); Rf = 0,30 (cyclohexaan/EtOAc, 40:60).

Voorbeeld 2d :

2-O-Dodecyl-methyl-a-L-rhamnopyranoside (2d) en 3-O-dodecyl-methyl-a-L-rhamnopyranoside (2d’): De verbindingen 2d en 2d’ zijn bereid uit 2,3-O-dodecylideen-methyl-a-L-rhamnopyranoside 1e (0,70 g, 2,03 mmol) volgens de algemene werkwijze (B). Na de reactie is het residu chromatografisch over een silici-umoxidegelkolom (EtOAc/cyclohexaan, 40:60) gezuiverd. Een niet te scheiden 93:7 mengsel van 2d en 2d’ (0,19 g, 27%) is in de vorm van een kleurloze olie verkregen. NMR 1H (300 MHz, CDCl3) δΗ voor het belangrijkste regio-isomeer 2d: 0,87 (3H, t, J = 6,7, CH3), 1,18 - 1,35 (21H, m, 9 (CH2) + CH3), 1,53 - 1,59 (2H, m, CH2), 2,35 (2H, br s, OH), 3,31 - 3,47 (5H, m, CH3+CH6+OCH3), 3,52 (1H, dd, J = 3,9, 1,3, CH2), 3,54-3,62 (1H, m, CH5), 3,62-3,71 (2H, m, CH6+CH4), 4,71 (1H, schijnbaar s, CH1); RMN 13C (75 MHz, CDCl3) δC voor het belangrijkste regio-isomeer 2d’ : 14,11 (CH3), 17,54 (CH3), 22,68 (CH2), 25,99 (CH2), 29,34 (CH2), 29,41 (CH2), 29,56 (CH2), 29,59 (CH2), 29,62 (CH2), 29,65 (CH2), 29,80 (CH2), 31,91 (CH2), 54,75 (OCH3), 67,38 (CH5), 71,24 (CH2), 71,51 (CH4), 74,07 (CH3), 78,53 (CH2), 97,83 (CH1); IR vmax: 3650, 3238 (OH), 2921, 2852, 2519, 2029, 2029, 1976, 1070; HRMS (ESI+) berekend voor CiHRsNaOs: 369,2611 [M+Na]+; gemeten: 369,2605 (+1.8 ppm); Rf = 0,51 (cyclohexaan/EtOAc, 60:40). VOORBEELD 3: Meten van de bacteriostatische eigenschappen van acetaal- en etherderivaten van monosacchariden met C12 op de grampositieve bacteriën

De beste resultaten zijn waargenomen met verbindingen die een alkylgroep met 12 koolstofatomen bezitten, proeven zijn uitgevoerd op een zeer groot panel van grampositieve stammen met de verbindingen, die volgens voorbeelden 1 en 2 verkregen zijn. 3.1 Materialen en werkwijzen 3.1.1 De onderzochte verbindingen van belang:

Acetalen van methylglucopyranoside • 4,6-O-Dodecylideen-methyl-a-D-glucopyranoside (1 a) • 4,6-O-Dodecylideen-methyl-ß-D-glucopyranoside (lb)

Mengsel van ethers van methylglycopyranoside • 6-O-dodecyl-methyl-a-D-glueopyranoside (2a) en 4-O-dodeeyl- methyl-a-D-glueopyranoside (2a') • 6-O-dodecyl-methyl-a-D-mannopyranoside (2b) en 4-O-dodeeyl- methyl-a-D-mannopyranoside (2b') • 6-O-dodecyl-methyl-a-D-galaetopyranoside (2e) en 4-O-dodeeyl- methyl-a-D-galactopyranoside (2c') • 2-O-dodecyl-methyl-a-L-rhamnopyranoside (2d) en 3-O-dodecyl- methyl-a-L-rhamnopyranoside (2d')

Mengsel van ethers van sorbitan • 3-0-dodecyl-l,4-D-sorbitan, 5-0-dodecyl-l,4-D-sorbitan en 6-0-dodecyl-1,4-D-sorbitan 3.1.2 De bestudeerde grampositieve bacteriën

De onderzochte stammen zijn referentiestammen en tegen antibiotica multire-sistente kweken, het betreft klinische stammen, die in het ziekenhuis van Lyon geïsoleerd zijn en het zijn de volgende: • - Staphylococd S. aureus: ATCC® 29213 ™, ATCC 25923, • Stammen van Staphylococcus S. aureus, die resistent zijn voor methi-cilline (Lac-Deleo USA 300), (MU 3), (HT 2004-0012), LY 199-0053, (HT 2002-0417), (HT 2006-1004), • Stammen van Staphylococcus S. aureus, die resistent zijn voor dap-tomycine (ST 2015-0188) (ST 2014 1288), (ST 2015- 0989). • - Enterococci: E. faecalis (ATCC® 29212™), klinische stammen van Enterococci E. faecalis, die uit urine geïsoleerd is: de stam 015206179901 (hierna 9901genoemd), de stam 015205261801 (hierna 1801 genoemd) • - Enterococci: E. faecium (CIP 103510), klinische stammen van en-terococcus E. faecium : Van A 0151850763 (hierna Van A genoemd) ; de stam 015 205731401 (hierna 1401 genoemd), • - Listeria: L. monocytogenes (CIP 103575), klinische stam die uit een bloedkweek geïsoleerd is (015189074801, LM1), stam geïsoleerd uit cerobrospinale vloeistof (015170199001, LM2), klinische stam geïsoleerd uit een bloedkweek (015181840701, LM3). 3.1.3 Bereiding van inoculum:

De bestudeerde kweken, die vers geïsoleerd zijn (na 18 urn incuberen op een bloedagar bij 30°C), zijn opgenomen in steriel water (10 ml) tot een suspensie van 0,5 Mac Farlang (Mc) verkregen werd, dat wil zeggen 1-2 x 10 UFC (bacterie )/cm . De bacteriesuspensie is vervolgens verdund zodat een eindconcentratie van 1 x 106 CFU/cm3 verkregen werd. 3.1.4 Bereiding van platen met meerdere verdiepingen voor het uitlezen van de MIC:

Elke verdieping bevat een identieke hoeveelheid van het Mueller-FÏinton medium (rijk medium dat voor de kweek van bacteriën zorgt) en bacterie in een eind-concentratie van 0,5x10 CFU/cm .

De te onderzoeken verbindingen van belang zijn opgelost in ethanol of DM-SO in een hoeveelheid van 25 mg/ml door twee op twee te verdunnen tot verschil -lende concentraties. Op de plaat met meerdere verdiepingen wordt een eerste reeks voorzien, die het kweekmedium zonder de te onderzoeken verbinding van belang omvat. Zij komt overeen met de groeicontrole (eontroleverdiepingen). Deze controles dienen als referentie voor het vergelijken van de bacteriegroei met die van de volgende verdiepingen, die verschillende concentraties van de te onderzoeken verbinding van belang omvatten. De tweede reeks verdiepingen omvat de moederoplossing van de te onderzoeken verbinding van belang voor een concentratie in de verdieping van 256 mg/1 (7 mM). Elke reeks verdiepingen is twee op twee verdund tot de laatste reeks tot een eindconcentratie van 0,25 mg/1 (0,0007 mM). Elke concentratie wordt in dezelfde plaat gedupliceerd. De plaat wordt 18 uur bij 37°C geïncubeerd. Het uitlezen na incuberen toont een vertroebeling aan in de eontroleverdiepingen (aanwijzing voor een bacteriegroei). Bij antibacteriële werking wordt de bacteriegroei geremd hetgeen zich vertaalt in de afwezigheid van het verschijnen van vertroebeling of een baeteriebezinksel.

De minimale groei remmende concentratie (MIC) zijn gerealiseerd met de grampositieve bacteriestammen volgens de aanbevelingen van " Clinical Laboratory Standards Institute (Clinical-Laboratory-Standards-Institute, 6de druk Approved standard M100-S17. CLSI, Wayne, PA, 2007). 3.1.5 Bereiden van het inoculum:

De bestudeerde kweken, die vers geïsoleerd zijn (na 18 uur kweken op een bloedagar bij 37°C) worden in steriel water (10 ml) opgenomen tot een suspensie van 0,5 Mac Farland (Mc), dat wil zeggen 10 CFU (bacterie)/cm verkregen wordt. De bacteriesuspensie wordt vervolgens verdund om een eindconcentratie van 106 CFU/cm te verkrijgen. 3.2 Resultaten 3.2.1 Resultaten voor de stammen van het geslacht van Staphylococcus

Volgens de waarneming van de microtiterplaten met 96 verdiepingen zijn alle acetaal- of etherderivaten van monosacchariden werkzaam tegen de onderzochte stammen van Staphylococci (8 < MIC < 64 mg/l) behalve de ether van galactose (C12-Eth-u-MeGalac) en het α acetaal van glucose (C12-Ac-u-MeGlu) (MIC > 256 mg/l).

Tijdens de analyse van de resultaten (Tabel 6) wordt bemerkt dat al deze derivaten zeer zeker een koolstofketen van 12 koolstofatomen omvatten. Of alleen een gedeelte van de twee zijn werkzaam tegen de onderzochte stammen van Staphylococci (8 < MIC < 64 mg/l). Bovendien wordt, wanneer de moleculen 1a en 1b vergeleken worden, bemerkt dat, terwijl deze moleculen zich slechts onderscheiden door hun anomerie, alleen één ervan een doeltreffende antibacteriële werking bezit.

Tabel 6. Antimicrobiële resultaten van ether- en acetaalderivaten van methylglyco-pyranoside alsook het sorbitan op verschillende stammen van Staphylo coccus S. Aureus: Minimale Remmende Concentratie (MIC) in mg/l.

Evenzo bezit, wanneer de moleculen 1 a en 2a + 2a' vergeleken worden, die zich onderscheiden door de ether- of acetaalbinding, slechts één van deze moleculen een doeltreffende antibacteriële werking. Kortom de aard van de suiker is eveneens in staat de antibacteriële werking van het molecuul te wijzigen. Aldus wordt bemerkt dat de C12~Eth-a-MeGlu, C12~Eth-a-MeRham en C12-Eth-a-MeMan een antibacteriële werking bezitten die vergelijkbaar is met C12-Eth-a-MeGalac. Deze informaties geven duidelijk aan dat de bacteriële werking van een molecuul afhankelijk is van zowel de aard van de suiker, de configuratie van het anomere koolstofatoom als de aard van de binding met de koolstofketen.

Resultaten voor de stammen van het geslacht van Enterococcus

Tabel 7. Antimicrobiële resultaten van de ether dérivât en van suikers en de actalen van suikers en sorbitan op verschillende Enterococci stammen. Minimale Remmende Concentratie (MIC) in mg/l.

Een goede antibacteriële werking wordt waargenomen voor al de Enterococci stammen 32 < MIC < 8 mg/l voor al de onderzochte moleculen behalve C12-Ac-a~ MeGlu en C12-Eth-a-MeGalac.

Resultaten voor de stammen van het geslacht van Listeria

Tabel 8. De antimicrobiële resultaten van de etherderivaten van suiker en de actalen van suikers en sorbitan op verschillende stammen van Listeria. Minimale Remmende Concentratie (MIC) in mg/l.

Behalve de verbindingen C12-Ac-a-MeGlu en C12-Eth-a-MeGalac wordt bemerkt dat een goede antibacteriële werking waargenomen wordt op al de stammen van Listeria 64 < MIC < 8 mg/l voor al de onderzochte moleculen.

Claims (16)

1. CONCLUSIES

   1. Samenstelling, met het kenmerk, dat zij een alkylacetaal of een alkylether van desoxyhexose omvat, waarbij de alkylgroep 11-18 koolstofatomen, een farmaceutisch aanvaardbaar zout, een isomeer of een mengsel van isomeren hiervan omvat, waarbij de isomeren gekozen worden uit de regio-isomeren en/of de diastereo-isomeren, waarbij bij voorkeur de genoemde alkylacetaal-of alkylethergroep zich op positie 2-0-, 3-0- en/of 4-0-bevindt.
2. 2. Samenstelling volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het desoxyhexose geglycosyleerd en/of gehydrogeneerd en/of gedehydrateerd is, bij voorkeur is het desoxyhexose het rhamnose of fiacose.
3. 3. Samenstelling volgens één van de conclusies 1 en 2, met het kenmerk, dat de alkylgroep 11-13 koolstofatomen omvat.
4. 4. Samenstelling volgens één van de conclusies 2-3, met het kenmerk, dat het geglycosyleerd en/of gehydrogeneerd en/of gedehydrateerd desoxyhexose, een rhamnopyranoside is, bij voorkeur een methylrhamnopyranoside.
5. 5. Samenstelling volgens één van de conclusies 1-4, met het kenmerk, dat het alkylacetaal of de alkylether van desoxyhexose een mono-alkylether of mono-alkylacetaal van desoxyhexose is, waarbij bij voorkeur de genoemde mono-alkylacetaalgroep zich op positie 2,3-0- of 3,4-0- bevindt of waarbij de genoemde mono-alkylethergroep zich op positie 2-0-, 3-0- of 4-0- bevindt.
6. 6. Samenstelling volgens één van de conclusies 1-5 voor een toepassing als bactéricide of bacteriostatisch middel tegen grampositieve bacteriën.
7. 7. Samenstelling volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat de grampositieve bacteriën bacteriën zijn van de Firmicutes, kenmerkend van de klasse Bacilli met name gekozen uit de bacteriën van de orde van de Lactobacillales of Ba-cillales.
8. 8. Samenstelling volgens één van de conclusies 6 en 7, met het kenmerk, dat de grampositieve bacteriën bacteriën zijn van de orde van de Bacillales die gekozen worden uit de familie van Alicyclobacillaceae, Bacillaceae, Caryophana-ceae, Listeriaceae, Paenibacillaceae, Pasteuriaceae, Planococcaceae, Sporo-lactobacillaceae, Staphylococcaceae, Thermoactinomycetacea en Turicibac-teraceae en/of de grampositieve bacteriën bacteriën zijn van de orde van Lac-iobacillales, die gekozen worden uit de familie van Aerococcaceae, Carno-bacteriaceae, Enterococcaceae, Lactobacillaceae, Leuconostocaceae en Streptococcaceae.
9. 9. Samenstelling volgens conclusie 8, met het kenmerk, dat de grampositieve bacteriën bacteriën zijn van de familie van Listeriaceae, zoals een bacterie van het geslacht Brochothrix of Listeria, die kenmerkend gekozen wordt uit L. fleischmannii, L. grayi, L. innocua, L. ivanovii, L. marthii, L. monocytoge-nes, L. rocourtiae, L. seeligeri, L. weihenstephanensis en L. welshimeri en/of de grampositieve bacteriën bacteriën zijn van de familie van Staphylococcaeae die gekozen worden uit de bacteriën van het geslacht van Staphylococcus, Gerne lia, Jeotgalicoccus, Macrococcus, Salinicoccus en Nosocomiicoccus.
10. 10. Samenstelling volgens conclusie 9, met het kenmerk, dat de grampositieve bacteriën bacteriën zijn van het geslacht van Staphylococcus die gekozen worden uit S. arlettae, S. agnetis, S. aureus, S. auricularis, S. capitis, S. caprae, S. carnosus, S. caseolyticus, S. chromogenes, S. cohnii, S. condimenti, S. delphini, S. devriesei, S. epidermidis, S. equorum, S. felis, S. fleurettii, S. gal-linarum, S. haemolyticus, S. hominis, S. hyicus, S. intermedius, S. kloosii, S. leei, S. lentus, S. lugdunensis, S. lutrae, S. massiliensis, S. microti, S. muscae, S. nepalensis, S. pasteuri, S. pettenkoferi, S. piscifermentans, S. pseudinter-medius, S. pseudolugdunensis, S. pulvereri, S. rostri, S. saccharolyticus, S. saprophyticus, S. schleiferi, S. sciuri, S. simiae, S. simulans, S. stepanovicii, S. succinus, S. vitulinus, S. warneri en S. xylosus.
11. 11. Samenstelling volgens conclusie 8, met het kenmerk, dat de grampositieve bacteriën bacteriën zijn van de familie van Enterococcaceae die gekozen worden uit de bacteriën van het geslacht van Bavariicoccus, Catellicoccus, En-terococcus, Melissococcus, Pilibacter, Tetragenococcus, Vagococcus.
12. 12. Samenstelling volgens conclusie 11, met het kenmerk, dat de grampositieve bacteriën bacteriën zijn van het geslacht van Enterococcus die gekozen worden uit E. malodoratus, E. avium, E. durons, E. faecalis, E. faecium, E. gal-linarum, E. hirae, E. solitarius, bij voorkeur E. avium, E. durons, E. faecalis en E. faecium.
13. 13. Samenstelling volgens één van de conclusies 1-5, met het kenmerk, dat zij opgenomen wordt in een levensmiddelensamenstelling, cosmetische samenstelling, farmaceutische samenstelling, fytosanitaire samenstelling, veterinaire samenstelling of een samenstelling voor het behandelen van een oppervlak.
14. 14. Samenstelling volgens één van de conclusies 1-5 voor de toepassing ervan als verzorgingsproduct of dermatologisch product voor uitwendig gebruik en/of voor de toepassing ervan bij het behandelen of voorkomen van bacterie-infecties door grampositieve bacteriën.
15. 15. Samenstelling volgens conclusie 14, waarbij de infectie door grampositieve bacteriën een infectie van de huid of slijmvliezen is, bij voorkeur een infectie gekozen uit folliculitis, een abces, fijt, steenpuist, krentenbaard, interdigitalis, antrax, cellulitis, superinfectie van wonden, otitis sinusitis, hydradenitis, infec-tieuze mastitis, post-traumatische infectie van de huid en een infectie van de verbrande huid.
16. 16. Werkwijze voor het desinfecteren van of het voorkomen van bacteriekolonisa-tie door grampositieve bacteriën op een substraat, die het in contact brengen van het substraat met een samenstelling volgens één van de conclusies 1-5 omvat.