BE1021254B1

BE1021254B1 - Werkwijze en inrichting voor vloerbedekking

Info

Publication number: BE1021254B1
Application number: BE2014/0268A
Authority: BE
Inventors: Pascal Vantomme; Johan Vroman
Original assignee: Copaco Nv
Priority date: 2014-04-16
Filing date: 2014-04-16
Publication date: 2015-09-22

Abstract

Werkwijze en inrichting voor vloerbedekking. De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een halffabricaat geschikt voor de verwerking tot vloer- en muurbedekking omvattende een drager vervaardigd uit een composiet omvattende niet geweven glasvezels en polyvinylchloride (PVC) en een toplaag omvattende een vlak geweven doek vervaardigd uit composietgarens. Dit halffabricaat wordt verwerkt tot vloerbedekkingsmaterialen met een hoge slijtvastheid en een hoge dimensionele stabiliteit. Verder heeft de uitvinding ook betrekking op een werkwijze voor vervaardigen van dergelijke materialen.

Description

Werkwijze en inrichting voor vloerbedekking Technisch domein

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een dimensioneel stabiel vloerbedekkingsmateriaal met een vlak geweven doek als toplaag.

Stand der techniek

Het gebruik van vlak geweven doek in vloerbedekking vereist een hoge dimensionele stabiliteit omdat de garens in het doek de naden tussen vloerbedekkingselementen niet kunnen camoufleren omwille van hun oriëntatie. Bij veroudering mogen de vloerbedekkingselementen niet krimpen zodat de aanwezige naden niet zichtbaar groter worden.

Het gebruik van een composietgaren uit gesponnen glasvezel en een polymeer coating, in een vloerbedekking kan enkel indien de slijtvastheid hoog genoeg is. WO 2005/113229 A2 voorziet een vlak geweven doek van composietvezels opgebouwd uit Polyvinylchloride (PVC) en glasvezels als toplaag. De onderlaag is vervaardigd uit Polyvinylchloride (PVC). Bij veroudering en onder wisselende temperatuur en vochtigheidsomstandigheden zal de vloerbedekking krimpen en de naden tussen de vloerbedekkingseenheden zichtbaar groter worden. In WO 2005/113229 A2 is er geen oplossing voorzien die het probleem van krimp en dimensionele stabiliteit voorkomt.

Verder is het aanbrengen van een toplaag omvattende een vlak geweven doek op een onderlaag niet altijd vanzelfsprekend. De dimensionele stabiliteit moet behouden blijven. Er is een vraag naar een werkwijze waarmee een toplaag omvattende een vlak geweven doek kan aangebracht worden op een variatie van onderlagen.

Samenvatting van de uitvinding

In een eerste aspect voorziet de onderhavige uitvinding in een halffabricaat geschikt voor de verwerking tot vloer- en muurbedekking omvattende een drager omvattende niet geweven glasvezels en Polyvinylchloride (PVC) en een toplaag omvattende een vlak geweven doek vervaardigd uit composietgarens. Bij een klassieke vloerbedekking zoals bijvoorbeeld geknoopt tapijt, waar gebruik gemaakt wordt van garens die haaks op een onderlaag staan en enerzijds beweeglijk zijn opgesteld, kunnen de garens de naden ten gevolge van krimp camoufleren doordat de garens deze naden overlappen. Bij het gebruik van vlak doek 2 in vloerbedekking zijn de garens georiënteerd in een richting parallel aan de onderlaag en kunnen de garens de gevormde naden niet overlappen. Hierdoor is het effect van krimp zeer opvallend en wordt aanzien als storend. Een vloerbedekking gebruik makende van een vlak doek 2 moet dan ook heel dimensioneel stabiel zijn. Door een laag niet geweven glasvezel aan te brengen net onder de toplaag 1 wordt de dimensionele stabiliteit aanzienlijk verhoogt en op deze manier wordt krimp aanzienlijk verminderd.

In een tweede aspect voorziet de uitvinding in een werkwijze voor het produceren van een halffabricaat geschikt voor de verwerking tot vloer- en muurbedekking zoals hierboven vermeld, omvattende volgende stappen: het weven van een vlak doek bij voorkeur uit composietgaren en bij voorkeur met aan elkaar versmolten garens; - vermengen van glasvezels en plastisol en uitsmeren in een laag; - aanbrengen van het vlak gewevendoek op de plastisol-glasvezellaag; - opwarmen van vlak gewevendoek en de plastisol-glasvezellaag tot een temperatuur boven 150°C; - afkoelen van vlak gewevendoek en de plastisol-glasvezellaag tot een temperatuur onder 60°C, bij voorkeur onder 50°C, meer bij voorkeur onder 40°C, nog meer bij voorkeur onder 30°C, meest bij voorkeur onder 20°C.

De werkwijze heeft als voordeel dat de garens van het vlak doek 2 eerst aan elkaar gesmolten worden alvorens het te verbinden met de drager 3. Het vlak doek 2 dat door het versmelten dimensioneel gestabiliseerd is, is eenvoudiger om aan te brengen op de vloeibare plastisol-laag zonder distorsies van het weefpatroon.

In een derde aspect voorziet de uitvinding in een vloerbedekkingsmateriaal omvattende het hierboven beschreven halffabricaat dat aangebracht is op een onderlaag in de vorm van een Polyvinylchloride tegel. De onderlaag zelf heeft bij voorkeur een minimale dikte van 2 mm. Het aanbrengen van het halffabricaat op een tegel 5 onderlaag heeft als voordeel dat het vloerbedekkingsmateriaal op eenvoudige wijze kan geplaatst worden. De afmetingen van de tegels 5 zijn in die orde zodat men ze op eenvoudige manier kan hanteren.

In een vierde aspect voorziet de uitvinding in een vloerbedekkingsmateriaal omvattende het hierboven beschreven halffabricaat dat aangebracht is op een onderlaag in de vorm van een Polyvinylchloride vloerband met een minimale dikte van bij voorkeur 1 mm. De vloerband 6 heeft veel grotere dimensies, zoals een breedte van 2 meter, en zorgt wat het aantal naden sterk gereduceerd wordt. De grotere dimensies stellen echter wel hoge eisen aan de dimensionele stabiliteit van het materiaal, in het bijzonder aan de maximale krimp. Het halffabricaat volgens de onderhavige uitvinding is vanwege de verhoogde stabiliteit en de verlaagde krimp dus uitermate geschikt om te worden gebruikt in een vloerbedekkingsmateriaal in de vorm van een vloerband.

In een laatste aspect voorziet de uitvinding in een werkwijze voor het produceren van een vloerbedekkingsmateriaal zoals hier boven beschreven of een muurbedekkingsmateriaal omvattende volgende stappen: aanbrengen van een laag plastisol of lijm op de onderlaag; - aanbrengen van het halffabricaat op de laag plastisol of lijm; - opwarmen van de onderlaag, plastisol of lijm en halffabricaat tot een temperatuur boven de 150 °C. - afkoelen van de onderlaag, plastisol of lijm en halffabricaat tot een temperatuur onder de 60°C, bij voorkeur onder 50°C, meer bij voorkeur onder 40°C, nog meer bij voorkeur onder 30°C, meest bij voorkeur onder 20°C.

Deze werkwijze laat toe dat op heel eenvoudige wijze een andere onderlaag kan gebruikt worden, deze onderlaag kan uit een medium density fibreboard (MDF), high denstity fibreboard (HDF), vezelplaat, hout, papier, linnen of een polymeer bestaan, zoals PVC.

Beschrijving van de figuren

De uitvinding zal nu worden toegelicht aan de hand van bijgaande tekeningen van een willekeurig uitvoeringsvoorbeeld, waartoe de uitvinding zich niet beperkt.

Figuur 1 toont een halffabricaat geschikt voor de verwerking tot vloer-of muurbedekking.

Figuur 2 toont een vloertegel omvattende het halffabricaat.

Figuur 3 toont een vloerband omvattende het halffabricaat.

Figuur 4 toont een kliksysteem voorzien van een vloerbedekking en een basislaag

Gedetailleerde beschrijving

De term vlak geweven doek verwijst naar een weefsel of breisel waarbij de garens zich uitstrekken vooral volgens 2 dimensies. Er wordt dus een vlakke structuur gevormd waarbij geen vezels haaks op deze 2 dimensies uitsteken.

De term toplaag 1 verwijst naar een bovenste laag in een vloerbedekkingsmateriaal. Deze laag omvat de afwerkingslaag, de laag die voorzien is van het weefsel.

De term onderlaag verwijst naar een laag in een vloerbedekkingsmateriaal, deze laag zorgt onder meer voor de aanhechting van het vloerbedekkingsmateriaal aan de ondergrond, de sterkte en de stabiliteit van het vloerbedekkingsmateriaal.

De term halffabricaat verwijst naar een materiaal dat nog verder moet verwerkt worden alvorens het kan gebruikt worden als vloerbedekking.

De term vloertegel 5 verwijst naar een vloerbedekkingsmateriaal waarbij een aantal gelijke elementen (vloertegels) gecombineerd worden om een vloer te bedekken. Deze elementen zijn minstens voorzien van een toplaag 1 die een weefsel omvat en een onderlaag.

De term kliksysteem 7 verwijst naar een vloerbedekkingsmateriaal waarbij de onderlaag voorzien is van een systeem waarmee verschillende vloerbedekkingsonderdelen aan elkaar kunnen bevestigd worden zonder gebruik te maken van enige andere verbindingselementen. De onderlaag heeft hier een minimale dikte van 6 mm.

De term vloerband 6 verwijst naar een vloerbedekkingsmateriaal waarbij een weefsel in een toplaag 1 aangebracht wordt op een onderlaag. De afmetingen van deze vloerbanden zijn van die orde dat er geen of bijzonder weinig naden zijn als deze vorm van vloerbedekking wordt toegepast.

Krimp dat optreed bij vloer en muurbedekking kan herleid worden tot 3 verschillende oorzaken. Een eerst oorzaak is de potentiële krimp, deze heeft zijn oorsprong in inwendige spanningen die worden opgebouwd wanneer vezel materialen worden bewerkt zoals spinnen en weven. Deze inwendige spanningen blijven aanwezig in het eindmateriaal en ontladingen van deze spanningen kunnen uitgelokt worden door een plots temperatuurverschil. Het gevolg van deze ontladingen is een verandering van dimensies of krimp van het materiaal. Deze krimp wordt potentiële krimp genoemd en wordt bepaald door EN 434:1995. Een tweede oorzaak van krimp is ten gevolge van temperatuurs- en vochtigheidsverschillen en wordt bepaald volgens EN 986:2006. Een vloer- of muurbedekking is opgebouwd uit verschillende lagen met elk een andere samenstelling, hierdoor bezit elke laag ook een andere thermische expansiecoëfficiënt. Deze lagen zijn met elkaar verbonden en op deze manier ontstaat er een effect dat te vergelijken is met een bimetaaleffect, expansie zal er dus voor zorgen dat de vloer- of muurbedekking in een zekere mate zal kromtrekken waardoor de krimp groter lijkt dan eigenlijk het geval is. Een laatste oorzaak van krimp bij vloer- of muurbedekking waarin polymeer verwerkt is, is veroorzaakt door het verlies van weekmaker bij veroudering. Deze krimp wordt bepaald door EN 1903:2008. De weekmaker die wordt toegevoegd om de gewenste eigenschappen van het polymeer te verkrijgen diffundeert uit de polymeerlaag naar omliggende materialen waardoor de polymeerlaag zelf krimpt. In wat volgt wordt met de term krimp verwezen naar een combinatie van de krimp ten gevolge van deze drie oorzaken.

In een eerste aspect voorziet de onderhavige uitvinding in een halffabricaat geschikt voor de verwerking tot vloer- en muurbedekking omvattende een drager 3 omvattende niet geweven glasvezels 4 en Polyvinylchloride (PVC) en een toplaag 1 omvattende een vlak geweven doek 2 vervaardigd uit composietgarens.

In een voorkeursuitvoeringsvorm heeft het halffabricaat geschikt voor de verwerking tot vloer- of muurbedekking een slijtvastheid van de toplaag 1 dat correspondeert met een massaverlies kleiner dan 30 g/m2 gemeten volgens een Lisson test EN 1963:2007. Het gevolg hiervan is dat het halffabricaat voor vloerbedekking onderverdeeld wordt in gebruiksklasse 33 (EN 15.114: 2006 en Al: 2008 en/of EN 1307), geschikt voor veelvuldig commercieel gebruik op openbare plaatsen en geschikt is voor veelvuldig gebruik onder stoelen met zwenkwielen (EN 985).

In een voorkeursuitvoeringsvorm is het vlak geweven doek 2 uit een composietgaren vervaardigd opgebouwd uit een kern van gesponnen glasvezel en een coating van Polyvinylchloride (PVC). De coating heeft een minimale afschuifkracht van 20 N. Deze wordt bepaald door een composietgaren met een lengte van 15 cm aan één einde tussen twee niet geweven polyester (PES) strips van 2 cm breed en over een lengte van 2 cm te verlijmen met een polyacrylaat lijm. Het andere einde wordt in een klem van een trekbank geplaatst zodat er 15 cm gecoat garen overblijft. Tussen de strips en het gareneinde wordt een kracht aangebracht en deze wordt gemeten. Ofwel breekt het garen en de PVC coating, ofwel schuift het garen uit de coating. Deze kracht wordt de afschuifkracht genoemd en is in dit geval hoger dan 20 N. Ook dit draagt bij tot de onderverdeling in gebruiksklasse 33 (EN 15.114: 2006 en Al: 2008 en/of EN 1307) geschikt voor veelvuldig commercieel gebruik op openbare plaatsen en geschikt is voor veelvuldig gebruik onder stoelen met zwenkwielen (EN 985)

In een voorkeursuitvoeringsvorm is het aantal garens in inslagrichting, bij voorbeeld 8 garens per centimeter, hoger dan 66% van het aantal garens in de ketting richting, bij voorbeeld 12 garens per centimeter, meer bij voorkeur hoger dan 80%, bij voorbeeld 10 garens in de inslagrichting ten opzichte van 12 garens in de kettingrichting per centimeter, en meest bij voorkeur 100%. Hierdoor zijn de eigenschappen zoals slijtvastheid van het halffabricaat in beide richtingen niet al te verschillend. De slijtvastheid komt overeen met een massaverlies, in zowel langs-als dwarsrichting of ketting als inslag richting, dat niet groter is dan 30 gram per vierkante meter volgens de Lisson test, EN 1963:2007. Het streven naar een ongeveer gelijk aantal garens in beide richtingen vertraagt het weven maar is noodzakelijk om een hoog kwalitatief materiaal af te leveren. De toekenning van de gebruiksklasse 33 gebeurt immers op basis van een massaverlies kleiner dan 30 g/m2 in zowel ketting- als inslagrichting.

In een voorkeursuitvoeringsvorm worden de composietgarens gebruikt in het vlak geweven doek 2 aan elkaar versmolten. De versmelting gebeurt in een oven waarin met hete lucht het doek 2 verwarmd wordt tot 175°C. Hierdoor smelt de PVC coating van de composietgarens en na afkoeling vormen de verschillende garens een netwerk waarin de contactvlakken van de garens met elkaar verbonden zijn. Deze procedure wordt ook wel thermofixatie genoemd. Het uitvoeren van een dergelijke procedure heeft tot gevolg dat de dimensionele stabiliteit van het doek 2 drastisch verhoogt wordt, ook komt het de slijtvastheid ten goede doordat het doek 2 een geheel geworden is en op deze manier beter krachten kan opvangen en verdelen over een grotere oppervlakte. Een deel van de potentiële krimp wordt weggenomen doordat de inwendige spanningen zich hebben kunnen ontladen tijdens het opwarmen en door het aan elkaar smelten is het ónmogelijk voor sommige inwendige spanningen om zich nog te ontladen. Deze procedure maakt het ook eenvoudiger om het vlakke doek 2 te verwerken tot een afgewerkt materiaal, vooral het aanbrengen van dit behandelde doek 2 op een drager 3 of onderlaag wordt veel eenvoudiger indien het doek 2 versmolten is tot één geheel. Wanneer de garens van het doek 2 niet met elkaar versmolten zijn kunnen distorsies van het weefpatroon voorkomen bij het aanbrengen op een onderlaag of drager, door de garens aan elkaar te smelten kunnen deze niet meer bewegen ten opzichte van elkaar en zijn distorsies uitgesloten.

In een voorkeursuitvoeringsvorm wordt het vlak doek 2 met de drager 3 verbonden, dit gebeurt door dat de drager 3 uit een plastisol vervaardigd is waarin een laag niet geweven glasvezels 4 wordt aangebracht. Het plastisol en de glasvezel worden tot een dunne laag uitgespreid en in de vloeibare plastisol wordt het vlak geweven doek 2 aangebracht. Dit wordt gevolgd door een verhoging van de temperatuur waardoor de weekmaker die overvloedig aanwezig is in het plastisol, in de Polyvinylchloride coating dringt van het vlak geweven doek 2 en op deze manier de coating verbindt met het Polyvinylchloride van het plastisol. Hierdoor worden drager 3 en vlak geweven doek 2 een geheel en wordt het doek 2 nog eens extra versterkt met niet geweven glasvezel 4, waardoor de dimensionele stabiliteit verhoogt wordt.

In een voorkeursuitvoeringsvorm omvat de drager 3 een weekmaker bij voorkeur gekozen uit de lijst diisodecylftalaat (DIDP), di-isononylftalaat (DINP), dioctyl tereftalaat (DOTP) of di-isononyl-l,2-cyclohexaandicarboxylaat (DINCH) of een ester van een alkyl-sulfonzuur en fenol. Bij meer voorkeur een ester van een alkyl-sulfonzuur en fenol, een commercieel equivalent van dit product is Mesamoll® van LANXESS Deutschland GmbH. Deze laatste heeft als voordeel dat de weekmaker een lage migratie vertoont en het een gezond alternatief voor ftalaten is.

In een voorkeursuitvoeringsvorm omvat de drager 3 een transparant Polyvinylchloride hars. De kleur van de drager 3 wordt wit omwille van de aanwezige glasvezels in de drager 3. De onderliggende kleur wordt door de structuur van het vlak geweven doek 2 waargenomen en meestal is de onderlaag voor vloerbedekking zwart. Wanneer de drager 3 uit een transparant hars gemaakt is komt de kleur van de onderlaag niet door het doek 2. Op deze manier worden ook kleurverschillen in de onderlaag niet zichtbaar in de uiteindelijke afgewerkte vloer. Deze drager 3 laat ook toe om een doek 2 met een open weefsel te gebruiken zonder dat de kleur van de onderlaag gezien wordt.

In een voorkeursuitvoeringsvorm heeft het halffabricaat een potentiële krimp lager dan 0,2 % gemeten volgens EN 434:1995. Door deze lage potentiële krimp worden de naden tussen verschillende onderdelen nauwelijks groter en zichtbaar.

In een tweede aspect voorziet de uitvinding in een werkwijze voor het produceren van een halffabricaat geschikt voor de verwerking tot vloer- en muurbedekking zoals hierboven vermeld.

In een derde aspect voorziet de uitvinding in een vloerbedekkingsmateriaal omvattende het hierboven beschreven halffabricaat dat aangebracht is op een onderlaag in de vorm van een Polyvinylchloride tegel 5.

In een vierde aspect voorziet de uitvinding in een vloerbedekkingsmateriaal omvattende het hierboven beschreven halffabricaat dat aangebracht is op een onderlaag in de vorm van een Polyvinylchloride vloerband 6.

In een voorkeursuitvoeringsvorm is het vloerbedekkingsmateriaal voorzien van een kliksysteem 7 in de onderlaag. Het kliksysteem 7 laat plaatsing toe zonder gebruik van enig verbindingsmiddel en de onderdelen hoeven niet aan de ondergrond verlijmd te worden. De onderlaag is voldoende zwaar zodat de vloer als zwevend kan geplaatst worden.

In een voorkeursuitvoeringsvorm is een basislaag 8 aangebracht onder de onderlaag, de basis laag zorgt voor een extra thermische en akoestische isolatie, en kan kleine oneffenheden in de ondergrond te niet doen.

In een voorkeursuitvoeringsvorm bezit het vloerbedekkingsmateriaal over een maximale krimp ten gevolge van wisselende vochtigheids- en temperatuursomstandigheden minder dan 0,07% gemeten volgens EN 986:2006.

Wat er voor zorgt dat de naden tussen de vloerbedekkingsonderdelen niet zichtbaar groter worden ten gevolge van krimp.

In een voorkeursuitvoeringsvorm bezit het vloerbedekkingsmateriaal over een maximale potentiële krimp minder dan 0,2% gemeten volgens EN 986:2006. Wat er voor zorgt dat de naden tussen de vloerbedekkingsonderdelen niet zichtbaar groter worden ten gevolge van krimp.

In een laatste aspect voorziet de uitvinding in een werkwijze voor het produceren van een vloerbedekkingsmateriaal zoals hier boven beschreven of een muurbedekkingsmateriaal.

In wat volgt, wordt de uitvinding beschreven a.d.h.v. niet-limiterende voorbeelden die de uitvinding illustreren, en die niet bedoeld zijn of geïnterpreteerd mogen worden om de omvang van de uitvinding te limiteren.

VOORBEELDEN VOORBEELD 1:

Figuur 1 geeft een voorstelling weer van het hierboven vermelde halffabricaat 1. Dit is opgebouwd uit 2 lagen, een vlak geweven doek 2 en een drager 3. De drager 3 zelf is een composiet van niet geweven glasvezels 4 in een Polyvinylchloride (PVC) hars. VOORBEELD 2:

Figuur 2 geeft een voorstelling weer van een vloertegel. Het halffabricaat 1 is op een onderlaag van Polyvinylchloride omvattende lage migratie weekmakers gelijmd. De dikte van de onderlaag en de mechanische eigenschappen van deze onderlaag voldoen om als vloertegel gebruikt te worden. VOORBEELD 3:

Figuur 3 geeft een voorstelling weer van een vloerband. Het halffabricaat 1 is op een onderlaag van Polyvinylchloride omvattende lage migratie weekmakers gelijmd.

De dikte van de onderlaag en de mechanische eigenschappen van deze onderlaag voldoen om als vloerband 6 gebruikt te worden. VOORBEELD 4

Figuur 4 geeft een voorstelling weer van een kliksysteem 7 met vloerbedekking. Het halffabricaat 1 is op een kliksysteem 7 gelijmd. Onderaan het kliksysteem 7 is een basislaag 8 aangebracht.

Het is verondersteld dat de huidige uitvinding niet beperkt is tot de uitvoeringsvormen die hierboven beschreven zijn en dat enkele aanpassingen of veranderingen aan de beschreven voorbeelden kunnen toegevoegd worden zonder de toegevoegde conclusies te herwaarderen. Bijvoorbeeld, de huidige uitvinding werd beschreven met verwijzing naar gesloten weefsel, maar het mag duidelijk zijn dat de uitvinding kan toegepast worden op bijvoorbeeld een open weefsel.

Claims

Conclusies

1. Een halffabricaat geschikt voor de verwerking tot vloer- en muurbedekking omvattende een drager (3) omvattende niet geweven glasvezels (4) ingebed in Polyvinylchloride (PVC) en een toplaag (1) omvattende een vlak geweven doek (2) vervaardigd uit composietgarens waarbij drager (3) en vlak geweven doek (2) met elkaar versmolten zijn en één geheel vormen.
2. Halffabricaat geschikt voor de verwerking tot vloer- en muurbedekking volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de slijtvastheid van de toplaag (1) correspondeert met een massaverlies kleiner dan 30 g/m2 gemeten volgens een Lisson test EN 1963:2007.
3. Halffabricaat geschikt voor de verwerking tot vloer- en muurbedekking volgens minstens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat het composietgaren opgebouwd is uit een gesponnen glasvezel kern en een Polyvinylchloride coating.
4. Halffabricaat geschikt voor de verwerking tot vloer- en muurbedekking volgens minstens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat het composietgaren een afschuifkracht heeft van meer dan 20 N volgens een test: - waarbij een gecoat garen met een lengte van 15 cm aan één einde tussen twee niet geweven polyester (PES) strips van 2 cm breed en over een lengte van 2 cm verlijmd is met een polyacrylaat lijm, - waarbij het andere einde in een klem van een trekbank worden geplaatst zodat er 15 cm gecoat garen overblijft, - waarbij tussen de strips en het gareneinde een kracht aangebracht en gemeten wordt, waarbij hierbij ofwel het garen en de PVC coating breekt, ofwel het garen uit de coating schuift, waarbij de kracht de afschuifkracht wordt genoemd
5. Halffabricaat geschikt voor de verwerking tot vloer- en muurbedekking volgens minstens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat het dessin van het vlak geweven doek (2) een aantal garens in de inslag richting heeft minstens gelijk aan 66% van het aantal garens in de kettingrichting.
6. Halffabricaat geschikt voor de verwerking tot vloer- en muurbedekking volgens minstens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de composietgarens van het vlak geweven doek (2) met elkaar versmolten zijn.
7. Halffabricaat geschikt voor de verwerking tot vloer- en muurbedekking volgens minstens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat het vlak geweven doek (2) en de drager (3) met elkaar verbonden zijn.
8. Halffabricaat geschikt voor de verwerking tot vloer- en muurbedekking volgens minstens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de drager een ester van een alkyl-sulfonzuur en fenol als weekmaker omvat.
9. Halffabricaat geschikt voor de verwerking tot vloer- en muurbedekking volgens minstens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de Polyvinylchloride in de drager (3) transparant is.
10. Een halffabricaat geschikt voor de verwerking tot vloer- en muurbedekking volgens minstens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de slijtvastheid van de toplaag (1) correspondeert met een massaverlies dat, in zowel langs- als dwarsrichting of ketting- als inslagrichting, niet groter is dan 30 gram per vierkante meter volgens de Lisson test, EN 1963:2007.
11. Halffabricaat geschikt voor de verwerking tot vloer- en muurbedekking volgens minstens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de potentiële krimp minder is dan 0,2% gemeten volgens EN 434:1995.
12. Werkwijze voor het produceren van een halffabricaat volgens minstens één der voorgaande conclusies, omvattende volgende stappen: het weven van een vlak doek (2) bij voorkeur uit composietgaren en bij voorkeur met aan elkaar versmolten garens; - vermengen van glasvezels en plastisol en uitsmeren in een laag; - aanbrengen van het vlak geweven doek (2) op de plastisol-glasvezellaag; - opwarmen van vlak geweven doek (2) en de plastisol-glasvezellaag tot een temperatuur boven 150°C, waardoor de plastisol-glasvezellaag en het vlak geweven doek met elkaar versmelten en één geheel vormen; - afkoelen van vlak geweven doek (2) en de plastisol-glasvezellaag tot een temperatuur onder 60°C, bij voorkeur onder 50°C, meer bij voorkeur onder 40°C, nog meer bij voorkeur onder 30°C, meest bij voorkeur onder 20°C.
13. Een vloerbedekkingsmateriaal omvattende een halffabricaat volgens minstens één der conclusies 1-10 en een polyvinyl chloride (PVC) tegel (5) als onderlaag met een dikte van minimaal 2 mm.
14. Een vloerbedekkingsmateriaal omvattende een halffabricaat volgens minstens een der conclusies 1-10 en een polyvinyl chloride (PVC) vloerband (6) als onderlaag met een dikte van minimaal 1 mm.
15. Een vloerbedekkingsmateriaal omvattende een halffabricaat volgens minstens een der conclusies 12-13 en een kliksysteem (7) in de onderlaag.
16. Vloerbedekkingsmateriaal volgens minstens één de conclusies 12-14, met het kenmerk, dat de krimp veroorzaakt door wisselende vochtigheids- en temperatuursomstandigheden minder is dan 0,07% gemeten volgens EN 986:2006.
17. Vloerbedekkingsmateriaal volgens minstens één de conclusies 12-15, met het kenmerk, dat de potentiële krimp minder is dan 0,2% gemeten volgens EN 434:1995.
18. Een werkwijze voor het produceren van een vloerbedekkingsmateriaal volgens minstens een der conclusies 12-16 of een muurbedekkingsmateriaal omvattende volgende stappen: - aanbrengen van een laag plastisol of lijm op de onderlaag; - aanbrengen van het halffabricaat op de laag plastisol of lijm; - opwarmen van de onderlaag, plastisol of lijm en halffabricaat tot een temperatuur boven de 150 °C. - afkoelen van de onderlaag, plastisol of lijm en halffabricaat tot een temperatuur onder de 60°C, bij voorkeur onder 50°C, meer bij voorkeur onder 40°C, nog meer bij voorkeur onder 30°C, meest bij voorkeur onder 20°C.