<Desc/Clms Page number 1>
Werkwijze en inrichting voor signaaltransmissie. Deze uitvinding heeft betrekking op een werkwijze en een inrichting voor signaaltransmissie.
De uitvinding richt zich in eerste instantie op toepassingen in de domotica-en immotica-sector, met andere woorden toepassingen voor het verzenden van allerlei signalen en informatie in een huis of ander gebouw, doch meer algemeen kan zij ook worden aangewend in andere toepassingen waarbij een signaaltransmissie van welke aard ook, plaatsvindt.
Door de voortdurend toenemende informatiestroom, zowel in domotica-en immotica-toepassingen, als in andere toepassingen, worden steeds hogere eisen gesteld aan signaaltransmissie, vooral met betrekking tot de hoeveelheid informatie die moet kunnen worden overgebracht.
Zo bijvoorbeeld bij domotica-en immotica-toepassingen moesten tot voor kort slechts relatief geringe hoeveelheden informatie, zoals het doorgeven van schakelsignalen en dergelijke, kunnen worden verzonden. Meer en meer echter is er in deze toepassingen vraag naar een mogelijkheid om grotere data-hoeveelheden te verzenden, teneinde niet alleen schakelsignalen en dergelijke te versturen doch ook signalen met betrekking tot spraak en/of data en/of beeldvorming, samengevat zogenaamde VDI-signalen (Voice Data Image).
Daar spraak, data en beeld als een noodzakelijkheid in het geheel van een gebouwbeheersysteem, of met andere woorden een domotica-of immotica-systeem, thuishoren, kan zulk
<Desc/Clms Page number 2>
systeem immers alleen als volwaardig worden beschouwd indien VDI-integratie mogelijk is. Dergelijke integratie van VDI vergt echter een zeer grote datacapaciteit en dit voor de meeste toepassingen in de vorm van een constante datastroom met een bandbreedte van 100 Mbps of meer.
Alle tot op heden beschikbare systemen hebben de grote tekortkoming dat zij niet toelaten om op een efficiënte wijze toepassingen die een grote datacapaciteit vragen te realiseren.
De uitvinding beoogt een werkwijze en inrichting die aan een of meer van de voornoemde nadelen een oplossing biedt.
In de eerste plaats wordt aldus, in het algemeen, een betere vorm van signaaltransmissie of datatransmissie nagestreefd. Meer specifiek, volgens een aantal voorkeurdragende uitvoeringsvorm, worden ook oplossingen beoogd die bijzonder geschikt zijn om grote datacapaciteiten te verwerken in domotica-en immotica-toepassingen.
Hiertoe betreft de uitvinding in de eerste plaats een werkwijze voor signaaltransmissie, met als kenmerk dat gebruik wordt gemaakt van minstens twee signaallijnen, waarbij de werkwijze erin bestaat dat een eerste van de signaallijnen wordt aangewend als stuurlijn, terwijl een tweede van de signaallijnen wordt aangewend om data te verzenden, waarbij via de eerste signaallijn het gebruik van de tweede signaallijn wordt gecontroleerd.
Doordat gebruik wordt gemaakt van minstens twee signaallijnen, waarbij de eerste het gebruik van de tweede controleert, ontstaat het voordeel dat het gebruik van de tweede signaallijn optimaal kan plaatsvinden. Door de
<Desc/Clms Page number 3>
controle uitgevoerd over de eerste signaallijn kan immers zeer precies worden nagegaan en opgevolgd wanneer signalen over de tweede signaallijn kunnen worden verzonden, of kan in een aansturing worden voorzien om deze signalen op een optimale wijze over de tweede signaallijn te verzenden. Zodoende kan de tweede signaallijn volledig worden gereserveerd voor bepaalde signaaloverdracht, welke dan op een efficiente en zekere wijze kan plaatsvinden.
Bij voorkeur wordt de informatie over de tweede signaallijn verzonden aan een hogere snelheid, waarmee bedoeld wordt een grotere overdracht van data per tijdseenheid, dan de snelheid waarmee het signaal over de eerste signaallijn wordt verzonden waarmee de voornoemde controle wordt uitgevoerd. Aangezien de signaaloverdracht op de tweede signaallijn met grote efficiëntie verloopt, is het immers . geen probleem om grote en eventuele continue datastromen aan hoge snelheden over deze tweede signaallijn te verzenden.
In een praktische toepassing zullen voor de eerste signaallijn geleiders worden aangewend die datatransmissie toelaten tot minstens enkele tientallen Kbps, terwijl bij voorkeur voor de tweede signaallijn gebruik wordt gemaakt van geleiders die geschikt zijn voor hogere datatransmissies, tot meer dan 100 Mbps. De geleiders van de eerste signaallijn kunnen dan bijvoorbeeld bestaan uit gewone kabels, terwijl voor de tweede signaallijn kabels worden aangewend die bedoeld zijn voor grotere datatransmissies, zoals UTP-, STP-, FTP-kabels en dergelijke.
In een praktische uitvoering wordt voor de voornoemde twee signaallijnen gebruik gemaakt van parallelle fysische
<Desc/Clms Page number 4>
lijnen, die bijvoorbeeld langs alle plaatsen waar aansluitpunten nodig kunnen zijn, worden geleid.
Bij voorkeur wordt de informatie op de tweede signaallijn gezet via modules en wordt via de eerste signaallijn tussen de voornoemde modules gecommuniceerd teneinde te bepalen via welke modules informatie over de tweede signaallijn kan worden verzonden. Zodoende kan in de modules informatie worden bewaard die toelaten dat iedere module beslissingen kan nemen met betrekking tot het al dan niet toelaten van informatie op de tweede signaallijn.
Bij voorkeur wordt dan ook minstens in bepaalde van de modules informatie bewaard met betrekking tot de status van de beschikbaarheid van de tweede signaallijn, zodanig dat vanuit deze modules steeds kan bepaald worden in hoeverre de tweede signaallijn beschikbaar is.
In een praktische uitvoering wordt met minstens twee soorten modules gewerkt, enerzijds, een eerste soort, waarvan de modules hoofdzakelijk bedoeld zijn om in ingangs-/uit9angshandelingen te voorzien en, anderzijds, een tweede soort, waarvan de modules hoofdzakelijk bedoeld zijn om spraak-en/of data-en/of beeldinformatie op de tweede signaallijn te plaatsen.
Hierbij hoeven niet beide soorten modules op de beide signaallijnen te worden aangesloten. Bij voorkeur zijn de modules van de eerste soort uitsluitend op de eerste signaallijn aangesloten, terwijl de modules van de tweede soort op beide signaallijnen zijn aangesloten.
De informatie die verzonden wordt over de tweede signaallijn, of in het geval gebruik wordt gemaakt van een
<Desc/Clms Page number 5>
veelvoud van"tweede"signaallijnen, verzonden wordt over de verschillende signaallijnen, kan op verschillende manieren over zulke signaallijn of signaallijnen worden verstuurd.
Volgens een eerste mogelijkheid kan bij het verzenden van signalen over iedere tweede signaallijn gebruik worden gemaakt van het tijddivisie-multiplex-principe (TDM), waarbij via de eerste signaallijn in een controle en aansturing wordt voorzien zodat de te verzenden informatie ongestoord via welbepaalde tijdsloten kan verstuurd worden.
Volgens een tweede mogelijkheid gebeurt het verzenden van signalen over de tweede signaallijn door deze signaallijn continu in gebruik te nemen, waarbij aldus een permanente verbinding wordt gerealiseerd tussen twee of meer punten van het systeem. Ook kunnen meerdere van dergelijke permanente lijnen worden toegepast, waarbij via signaaluitwisseling over de eerste signaallijn, of een-van de "eerste" signaallijnen dan bepaald wordt en/of gecontroleerd wordt over welke van deze permanente lijnen te verzenden informatie kan worden verstuurd.
Volgens een bijzonder kenmerk van de uitvinding is de werkwijze daardoor gekenmerkt dat het verzenden van - informatie over de tweede signaallijn wordt voorafgegaan door een stuursignaal over de eerste signaallijn en dat bij het verzenden van dit stuursignaal over de eerste signaallijn maatregelen worden getroffen om storingen als gevolg van het gelijktijdig aanwezig zijn van meerdere signalen op de eerste signaallijn te voorkomen. Zodoende wordt een volledig storingvrij systeem verkregen. Doordat maatregelen worden getroffen om storingen veroorzaakt in de eerste signaallijn uit te sluiten, kunnen zieh aldaar geen
<Desc/Clms Page number 6>
moeilijkheden voordoen.
Doordat het gebruik van de tweede signaallijn wordt gecontroleerd door signalen over de eerste signaallijn, zijn storingen in de tweede signaallijn volledig uitgesloten, daar deze op een gecontroleerde wijze wordt benut.
Bij voorkeur worden om voornoemde storingen uit te sluiten maatregelen getroffen om een collisie van signalen te vermijden. Bijzonder praktisch is hierbij gebruik te maken van een anti-collisiemethode zoals beschreven in de Belgische octrooiaanvrage nr. 09900738.
Uitgaande van de in voornoemde Belgische octrooiaanvrage beschreven techniek, is de werkwijze van de huidige uitvinding, volgens een bijzonder voorkeurdragende uitvoeringsvorm, dan ook verder daarin gekenmerkt dat wanneer het stuursignaal zodanig samen met een ander signaal op de eerste signaallijn wordt geplaatst dat een storing zou kunnen optreden, aan een van beide signalen prioriteit wordt verleend, en dat pas wanneer het stuursignaal vrije doorgang verkrijgt, de informatie die over de tweede signaallijn dient te worden verzonden, wordt doorgelaten.
Eventueel kan, gecombineerd met de voornoemde techniek, ook nog een datastroom via de eerste signaallijn aan hoge snelheid worden verzonden, eveneens zoals beschreven in de voornoemde'Belgische octrooiaanvrage nr. 09900738, wat in de gedetailleerde beschrijving nog verder wordt uiteengezet.
In domotica-en immotica-toepassingen, alsmede andere toepassingen van gelijke aard, geniet het de voorkeur dat de eerste signaallijn wordt gebruikt voor het verzenden van controlesignalen, aanstuursignalen, in- en uitschakel-
<Desc/Clms Page number 7>
signalen en dergelijke, terwijl de tweede signaallijn wordt aangewend om signalen te verzenden met betrekking tot spraak, dataverwerking en beeldvorming.
Opgemerkt wordt dat het begrip"signaallijn"in de breedste vorm dient te worden geinterpreteerd. Zulke signaallijn kan op zieh meerdere geleiders bevatten en/of bestaan uit een databus.
De uitvinding beperkt zieh niet tot het gebruik van een eerste signaallijn en één tweede signaallijn. Zo bijvoorbeeld zal volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding gebruik worden gemaakt van meerdere "tweede" signaallijnen, waarbij bijvoorbeeld via de eerste signaallijn informatie wordt uitgewisseld om het gebruik van de tweede signaallijnen te controleren. Ook is het niet uitgesloten om meerdere "eerste" signaallijnen toe te passen, of ook een combinatie van meerdere eerste signaallijnen en tweede signaallijnen is niet uitgesloten.
Een of meer van de signaallijnen kunnen ook draadloos worden uitgevoerd.
Vanzelfsprekend heeft de uitvinding ook betrekking op inrichtingen, bestaande uit een transmissienetwerk met signaaltransmissie-en signaalontvangsteenheden, waarin de hiervoor beschreven werkwijze wordt toegepast.
EMI7.1
t Met het inzicht de kenmerken van de uitvinding beter aan te tonen, zijn hierna als voorbeeld zonder enig beperkend karakter, enkele voorkeurdragende uitvoeringsvormen beschreven, met verwijzing naar bijgaande tekeningen, waarin :
<Desc/Clms Page number 8>
figuur 1 schematisch een transmissienetwerk volgens de uitvinding weergeeft ; figuur 2 schematisch een toepassing van de uitvinding weergeeft ; figuur 3 schematisch een transmissienetwerk weergeeft ; figuur 4 schematisch een situatie weergeeft die zich bij het verzenden van signalen kan voordoen ; figuur 5 twee signalen weergeeft, die de werkwijze volgens de uitvinding toepassen ;
figuur 6 een variante weergeeft van het eerste signaaldeel uit figuur 5 ; figuur 7 een variante weergeeft van het tweede signaaldeel uit figuur 5.
Zoals weergegeven in figuur 1 heeft de uitvinding betrekking op een werkwijze en inrichting voor signaaltransmissie waarbij gebruik wordt gemaakt van minstens twee signaallijnen, respectievelijk eerste signaallijn 1 en tweede signaallijn 2 genoemd. Het bijzondere hierbij bestaat erin dat de eerste signaallijn 1 wordt aangewend als stuurlijn, terwijl de tweede signaallijn 2 wordt aangewend om data te verzenden, waarbij via de eerste signaallijn 1 het gebruik van de tweede signaallijn 2 wordt gecontroleerd.
De signaallijnen 1-2 bestaan bij voorkeur uit parallelle
EMI8.1
fysische lijnen. t De informatie over de tweede signaallijn 2 wordt bij voorkeur aan een hogere snelheid dan de informatie over de eerste signaallijn 1 verzonden. In een praktische uitvoeringsvorm wordt de informatie, zoals voornoemd, over de eerste signaallijn 1 verzonden aan snelheden in de orde van grootte van enkele tientallen Kbps, terwijl de
<Desc/Clms Page number 9>
informatie over de tweede signaallijn 2 wordt verzonden aan snelheden in de orde van grootte van verscheidene Mbps, tot meer dan 100 Mbps.
Praktisch gezien, zal voor de eerste signaallijn 1 gebruik worden gemaakt van een normale bekabeling, die aan weinig vereisten moet voldoen, terwijl voor de tweede signaallijn 2 gebruik wordt gemaakt van kabels van het type dat bedoeld is voor het verzenden van informatie aan hoge snelheid, zoals bijvoorbeeld UTP-, STP-, FTP-kabels en dergelijke.
Om informatie over de signaallijnen 1-2 te verzenden, wordt gebruik gemaakt-van modules 3-4. Hierbij wordt via de eerste signaallijn 1 gecommuniceerd tussen twee of meer modules 3-4 teneinde. te bepalen via welke modules 3-4 informatie over de tweede signaallijn 2 kan worden verzonden.
Hierbij wordt in minstens bepaalde van de modules 3-4 informatie bewaard met betrekking tot de status van de beschikbaarheid van de tweede signaallijn 2, zodanig dat vanuit deze modules 3 en/of 4 steeds kan bepaald worden in hoeverre de tweede signaallijn 2 beschikbaar is.
Zoals weergegeven in het voorbeeld wordt bij voorkeur met minstens twee soorten modules, respectievelijk 3 en 4 bewerkt, waarbij de eerste soort bedoeld is om in
EMI9.1
ingangs-/uitgangshandelingen te voorzien en, anderzijds, de tweede soort bedoeld is om spraak-en/of beeldinformatie op de tweede signaallijn 2 te plaatsen. Hierbij zijn de modules 3 van de eerste soort uitsluitend op de eerste signaallijn 1 aangesloten, terwijl de modules van de tweede soort op beide signaallijnen 1-2 zijn aangesloten. De modules 3 hoeven immers uitsluitend
<Desc/Clms Page number 10>
instructies te kunnen ontvangen en geven en hoeven dan ook niet in verbinding te staan met de tweede signaallijn 2.
De modules 4 daarentegen moeten wel met zover signaallijn 1 als met signaallijn 2 verbonden zijn, daar alle instructies gegeven worden via de eerste signaallijn 1 en de informatie of data die aan hoge snelheid moet worden verzonden in hoofdzaak langs de signaallijn 2, die daarop voorzien is, dient te geschieden.
Voor de verbinding tussen twee opeenvolgende modules 4 komt vooral de UTP/RJ45 aansluitingsmanier in aanmerking. Deze oplossing is veruit de goedkoopste en het meest eenvoudig te installeren. De maximum lengte tussen twee modules 4 bedraagt in zulk geval ongeveer 90 meter, bij toepassing van standaard 100 Mbit-technologie.
Bij voorkeur is elke module 4 uitgerust met een herhalingsfunctie (repeaterfunctie), zodat de totale lengte van de signaallijn 2 bijna onbeperkt is.
In de plaats van UTP-, STP-, FTP-kabel of dergelijke kan uiteraard ook gebruik worden gemaakt van een ander geleidingsmedium. Zo bijvoorbeeld kan glasvezeltechnologie worden aangewend. Daar deze technologie echter duurder is en moeilijker te installeren valt, zou hij bij voorkeur uitsluitend worden aangewend daar waar grotere afstanden door gedeelten van de tweede signaallijn 2 moeten worden overbrugd. t Zoals reeds vermeld zijn andere technieken echter niet uitgesloten en kan bijvoorbeeld gebruik worden gemaakt van een draadloze verbinding, meer speciaal een 'infraroodverbinding.
<Desc/Clms Page number 11>
Het verzenden van signalen over de tweede signaallijn 2, kan zoals reeds vermeld in de inleiding, op verschillende wijzen geschieden, die onderling al dan niet met elkaar kunnen worden gecombineerd. De twee belangrijkste wijzen die door de uitvinding worden toegepast, bestaan respectievelijk in, enerzijds, het verzenden van signalen door gebruik te maken van het tijddivisie-multiplexprincipe (TDM), en, anderzijds, het verzenden van signalen zodanig dat de signaallijn continu in gebruik wordt genomen als een permanente lijn.
Het is duidelijk dat in het eerste geval meerdere signalen gelijktijdig over dezelfde signaallijn 2 kunnen worden verzonden. In het tweede geval heeft men een volledige lijn ter beschikking.
EMI11.1
Afhankelijk van de toepassing kunnen ook meerdere signaallijnen en/of"tweede"signaalijnen worden voorzien, bijvoorbeeld zoals schematisch is aangeduid met de referenties 1A en 2A-2B.
. De werking van het geheel, en dus ook de daarmee samenhangende werkwijze, kan eenvoudig uit het voorgaande worden afgeleid, doch wordt hierna nogmaals bondig samengevat.
In het geval dat op de tweede signaallijn 2 gebruik wordt gemaakt va'n het tijdsdivisie- multiplexprincipe is de werkwijze als volgt. Wanneer een signaal met veel informatie over de tweede signaallijn 2 moet worden verzonden, wordt eerst via een module 3 nagegaan waar en wanneer deze informatie op de tweede signaallijn 2 kan worden geplaatst. Hierbij kijkt de module 3 na welke tijdintervals op de signaallijn 2 vrij zijn, waarbij deze
<Desc/Clms Page number 12>
informatie bijvoorbeeld wordt verkregen door in de module 3 zelf opgeslagen gegevens met betrekking tot de momentele status van de tweede signaallijn 2, waaruit afgeleid wordt welke tijdintervals bezet zijn en welke vrij zijn.
Ook kunnen prioriteiten ingebouwd zijn waardoor een module 3 zelf vrije tijdintervals creëert door bezette tijdintervals van signalen die geen prioriteit genieten, vrij te maken.
Vervolgens kan het signaal op de signaallijn 2 worden geplaatst.
Een praktisch voorbeeld bestaat er bijvoorbeeld in dat via een deurbel een signaal wordt gegenereerd en dat aansluitend gedurende een bepaalde tijd, bijvoorbeeld 10 minuten, een videosignaal afkomstig van een eerste module 4 ter plaatse van de camera naar een tweede module 4, bijvoorbeeld in de woning wordt verstuurd, waarbij het videosignaal dan over de tweede signaallijn 2 verloopt. De signaallijn 1 blijft dan, eens dat de verbinding over de tweede signaallijn 2 is gemaakt, beschikbaar voor andere toepassingen.
In het geval dat met een of meer permanente lijnen voor de tweede signaallijn 2 wordt gewerkt, bepalen de modules 3 op welke signaallijn 2-2A-2B de informatie kan worden verzonden.
Het is duidelijk dat de communicatie zowel tussen twee als meer dan twee punten kan verlopen, dus zowel van punt tot punt, van één punt tot meerdere punten en van meerdere punten tot meerdere punten.
Het toekennen van kanalen, met andere woorden van de tijdintervals of van de verschillende lijnen kan op
<Desc/Clms Page number 13>
verschillende manieren gebeuren, waarvan er hierna vier worden toegelicht.
De eerste manier gebeurt met behulp van een permanent fysisch kanaal, hetgeen betekent dat het kanaal van blijvende aard is, hetgeen de gebruiker de mogelijkheid geeft een hogesnelheidsverbinding op te zetten via bijvoorbeeld een immotica-netwerk. Een voorbeeld van de toepassing is een eenvoudige camerabewaking met een monitor. In zulk geval is er geen behoefte om deze verbinding op geregelde tijdstippen op te bouwen of af te breken. Bij verplaatsing van de monitor kan wel de verbinding naar een andere locatie gebracht worden in het gebouw. Gewone ingangs-/uitgangsinstructies hebben geen uitwerking op het betreffende kanaal van de tweede signaallijn 2.
Een tweede manier gebeurt door een tijdelijk fysisch kanaal te realiseren. Deze techniek kan worden gebruikt wanneer tijdelijke verbindingen tot stand dienen gebracht te worden, zulks al dan niet op dezelfde locatie. Een voorbeeld hiervan is een parlofooninstallatie voor een appartementsgebouw. Het spraakkanaal, waarvoor de tweede signaallijn 2 wordt aangewend, is enkel actief tussen de deurpost en het aangebelde appartement. In rust is het betreffende kanaal niet actief.
Een derde'manier gebeurt met behulp van het permanent virtueel kanaal. Ook liggen begin-en eindpunt vast, maar het signaal op de tweede signaallijn 2, of lijnen 2-2A-2B, . kan variabel zijn. Na het opkomen van de spanning worden eerst vrije tijdintervals op de tweede signaallijn 2-2A-2B gezocht. Met deze techniek kan een optimale bezetting van
<Desc/Clms Page number 14>
alle tijdintervals op de tweede signaallijn 2 worden verkregen.
Een vierde manier gebeurt met behulp van een tijdelijk virtueel kanaal. Evenals bij het tijdelijk fysisch kanaal zijn de verbindingen van tijdelijke aard en worden deze pas opgebouwd wanneer men een kanaal op de tweede signaallijn 2 nodig heeft. Ook hier zijn de fysische tijdintervals niet gekend en worden deze pas vastgelegd bij gebruik.
In figuur 2 is een specifieke praktische toepassing op een schematische wijze weergegeven, voor het bedienen van verschillende in een gebouw verspreide camera's 5-6-7-8, teneinde de beelden van deze camera's 5-6-7-8 te kunnen oproepen via een monitor 9.
In de omgeving van de monitor 9 bevindt zich een bedieningspaneel 10 met respectievelijke drukknoppen 11-12-13-14 voor het bedienen van de respectieve camera's 5 tot 8. De drukknoppen 11 tot 14 zijn verbonden met eenzelfde module 3, meer speciaal een ingangs-/uitgangsmodule, terwijl de camera's 5 tot 8 en de monitor 9 ieder gekoppeld zijn aan een module 4, meer speciaal een module die toelaat om data op de tweede signaallijn 2 te plaatsen.
De werking is als volgt. Wanneer het beeld van een van de camera's, bijvoorbeeld camera 6, dient te worden opgeroepen, t wordt op de overeenstemmende drukknop, bijvoorbeeld drukknop 12, gedrukt. Hierdoor genereert de module 3 over de eerste signaallijn 1 een signaal waardoor wordt nagegaan over welk kanaal van de signaallijn 2 of eventueel 2A-2B de data afkomstig van de camera 6 kan worden verzonden. Eens dat dit bepaald is en een vrije baan is gecreëerd voor het verzenden van deze data, wordt via de
<Desc/Clms Page number 15>
module 4 die bij de camera 6 behoort een verbinding gemaakt met de module 4 die bij de monitor 9 behoort.
In de meest voorkeurdragende uitvoeringsvorm van de uitvinding wordt het verzenden van informatie over de tweede signaallijn 2 aldus voorafgegaan door een stuursignaal over de eerste signaallijn 1. Bij voorkeur worden bij het verzenden van dit stuursignaal bovendien maatregelen getroffen om storingen als gevolg van het gelijktijdig aanwezig zijn van meerdere signalen op de eerste signaallijn 1 te voorkomen. Meer speciaal nog zal hiertoe een werkwijze worden toegepast om collisie van signalen te verhinderen zoals beschreven in de Belgische octrooiaanvrage nr. 09900738. Deze werkwijze wordt hierna integraal nogmaals toegelicht aan de hand van de figuren 3 tot 7.
In figuur 3 is schematisch een signaallijn 1 weergegeven met eenheden, meer speciaal modules 3A-3B-3C via dewelke signalen kunnen worden verzonden, respectievelijk signalen kunnen worden ontvangen. In het weergegeven voorbeeld zenden de modules 3A en 3B signalen Sl en S2 uit, terwijl de module 3C bijvoorbeeld een eenheid vormt die via de voornoemde signalen S1-S2 dient te worden aangestuurd.
Zoals afgebeeld in figuur 4 is het vooral de bedoeling met pulsvormige signalen Sl en S2 te werken. t Het is duidelijk dat het wenselijk is dat de signalen Sl en S2 elkaar niet beïnvloeden. Om zulke onderlinge beïnvloeding uit te sluiten, kan worden nagegaan of reeds een signaal op de signaallijn 1 aanwezig is en, in betreffend geval, gewacht worden met het uitzenden van een ander signaal. Hierbij kan een wachttijd in beschouwing
<Desc/Clms Page number 16>
worden genomen om uit te sluiten dat in het geval dat juist tussen twee pulsen in gemeten wordt, dit zou worden geïnterpreteerd alsof geen signaal aanwezig is.
De voornoemde wachttijd zal minstens de duur van de langste bit van een signaal moeten hebben om de zekerheid te bieden dat de signaallijn 1 vrij is op de plaats waar het betreffende signaal op deze lijn wordt gezet.
Deze wachttijd laat echter nog niet toe om iedere mogelijkheid van interferentie van signalen uit te sluiten, zoals hierna verduidelijkt wordt aan de hand van figuur 4.
Figuur 4 toont drie curven, respectievelijk van het signaal 'Sl op de plaats P1 in figuur 3, van het signaal Sl op de plaats P2 in figuur 3, waarbij dit signaal dan met S1A is benoemd, als van het signaal S2 op de plaats P2.
De tweede en derde curve van figuur 4 tonen aan dat, niettegenstaande het feit dat een wachttijd W in beschouwing werd genomen binnen dewelke geen signaal op de plaats P2 werd waargenomen, toch reeds een signaal, namelijk het signaal 81 op de signaallijn 1 aanwezig is. Op het tijdstip tl heeft het signaal Sl immers nog niet de plaats P2 bereikt, doch is al wel op de plaats P1 vertrokken. Als op dat ogenblik het signaal S2 op de signaallijn 1 wordt gezet, zijn beide signalen Sl en S2
EMI16.1
tegelijk deze lijn aanwezig, hetgeen tot de voornoemde p nadelen kan leiden.
Volgens de uitvinding wordt dit, althans volgens een voorkeurdragende uitvoeringsvorm, voorkomen op de wijze zoals hierna uiteengezet aan de hand van figuur 5.
<Desc/Clms Page number 17>
In figuur 5 wordt gebruik gemaakt van twee signaaldelen 15 en 16, waarbij volgens de huidige uitvinding het tweede signaaldeel 16 facultatief is, met andere woorden niet steeds zal worden toegepast. Op dit signaaldeel 16 wordt verder in de beschrijving nog terug gekomen.
Figuur 5 toont dat beide signalen Sl en S2 gelijktijdig op de signaallijn 1 aanwezig zijn. Volgens de uitvinding wordt aan beide eenheden, respectievelijk modules 3A en 3B, het verloop van de eerste signaaldelen 15 opgevolgd. Vanaf het ogenblik dat het aan de module 3A op de signaallijn 1 waargenomen signaal niet meer overeenstemt met het door de module 3A uitgezonden signaal wordt het signaal Si ogenblikkelijk afgebroken. Hetzelfde geldt voor de module 3B in het geval aan deze module 3B een signaal op de signaallijn 1 zou worden waargenomen dat niet meer overeenstemt met het signaal S2 dat door de module 3B zelf wordt uitgezonden. Zodoende wordt bereikt dat de signalen Sl en S2 uitsluitend gelijktijdig op de signaallijn 1 aanwezig kunnen zijn wanneer zij identiek zijn.
Zo niet zal slechts een signaal Sl of S2 overblijven, daar zoals voornoemd dan aan een van de signalen 81 of S2 een prioriteit wordt gegeven.
Op deze wijze wordt verzekerd dat wanneer zich het fenomeen van figuur 4 voordoet, automatisch de interferentie van twee verschillende signalen op de eerste signaallijn 1 wordt vermeden.
Door de voornoemde techniek wordt verkregen dat steeds met zekerheid geweten is of al dan niet toegang verkregen wordt tot het transmissienetwerk, alvorens de eigenlijke informatie via de tweede signaallijn 2 wordt doorgezonden.
Wordt deze toegang niet verkregen, dan kan eenvoudig
<Desc/Clms Page number 18>
gewacht worden en een volgende poging worden uitgevoerd tot doorgang verkregen wordt.
Zoals voornoemd en zoals weergegeven in figuur 5 kunnen de signalen Sl en S2 een tweede signaaldeel 16 bezitten, waarmee eventueel ook nuttige informatie kan worden verzonden. Doordat door middel van het eerste signaaldeel
15 wordt nagezien of de weg voor het verzenden van signalen over de eerste signaallijn 1 vrij is, kan immers, wanneer het eerste signaaldeel 15 inderdaad doorgang verkrijgt, onmiddellijk zulk signaaldeel 16 hieraan worden gekoppeld met nuttige informatie, daar men dan toch de zekerheid heeft dat deze informatie niet meer verder kan worden verstoord. Het tweede signaaldeel 16 kan dan ook met een hogere transmissiesnelheid worden verzonden, waarmee bedoeld wordt aan een groter aantal bits per seconde.
Door gebruik te maken van zulk tweede signaaldeel 16, en dit tweede signaaldeel 16 bovendien sneller door te zenden dan het eerste signaaldeel 15, kan de capaciteit van het transmissienetwerk nog extra worden verhoogd. De verzending van een grote hoeveelheid data aan hoge snelheid kan volgens deze uitvoeringsvorm zowel in de vorm van een tweede signaaldeel 16 over de eerste signaallijn 1 als een signaal over de tweede signaallijn 2 worden verstuurd.
Voor wat betreft de transmissiesnelheid van het eerste signaaldeel'15, ook in het geval wanneer geen tweede signaaldeel 16 wordt toegepast, wordt opgemerkt dat deze zodanig gekozen wordt in functie van de aangewende pulsen, dat de kleinste periode die zulke puls kan bestrijken groter is dan de tijdsduur die een elektronisch signaal nodig heeft om de langst mogelijke weg, waarover de signalen S1-S2 in een keer worden verzonden, te doorlopen.
<Desc/Clms Page number 19>
In het weergegeven voorbeeld van figuur 3 is dit de afstand tussen de uiterste punten van de signaallijn 1.
Meer speciaal nog geniet het de voorkeur dat de voornoemde periode bestreken door zulk pulsvormig signaal zodanig wordt gekozen dat zij minstens tweemaal de voornoemde tijdsduur bedraagt. Praktisch gezien zal echter een aanzienlijk grotere periode voor de pulsen gekozen worden, bij voorkeur van de orde van grootte van 50 ju. s.
Het bepalen van de voornoemde prioriteit gebeurt bij voorkeur door de signalen Sl en S2 bit per bit met elkaar te vergelijken, zowel aan de module 3A als aan de module 3B, waarbij van zodra een detecteerbaar verschil wordt waargenomen, het signaal, dat wordt uitgezonden aan de module 3A of 3B die zulk verschil detecteert, onmiddellijk wordt afgebroken.
Zoals in figuur 5 weergegeven kan de voornoemde selectie, of met andere woorden, prioriteitskeuze eenvoudig worden gerealiseerd door voor het eerste signaaldeel 15 gebruik te maken van signalen S1-S2 die verkregen zijn door een spanning te creëren en deze spanning pulsgewijs naar beneden te trekken. In figuur 5 is dit aangeduid met de spanning van"+24V", waarbij een puls gecreëerd wordt door
EMI19.1
het spanningsniveau op"OVII trekken. Het is evenwel duidelijk dat hierbij eender welk spanningsniveau kan worden toegepast.
Lange naar onder gerichte pulsen vertegenwoordigen hierbij een"l", terwijl korte pulsen een "0" vertegenwoordigen.
Het voornoemd naar beneden trekken, kan worden gerealiseerd door middel van een verbinding tussen de lijn waarop de
<Desc/Clms Page number 20>
spanning van "+24V" zich bevindt en een lijn die zich op een lager niveau bevindt, in dit geval van"0V". Deze verbinding wordt uiteraard tot stand gebracht in de modules 3A en 3B in functie van de uit te zenden signalen Sl en S2.
In de praktische uitvoering zal deze verbinding worden tot stand gebracht door middel van een centrale gemeenschappelijke lijnafsluiting die als stroombron fungeert. Zulke lijnafsluiting levert het voordeel op dat zeer rechte flanken voor de pulsen worden verkregen.
Het is duidelijk uit figuur 5 dat wanneer de signalen Sl en S2 bit per bit worden vergeleken, in de module 3A de eerste wijziging wordt waargenomen tussen het uitgezonden signaal S2 en het signaal dat zich op de signaallijn 1 bevindt. De aansturing van de module 3B houdt dit signaal immers op het laagste niveau en bepaalt op dat moment het signaal op de signaallijn l. Dit heeft tot gevolg dat, mits een gepaste aansturing in de module 3B, het signaal S2 onmiddellijk afgebroken wordt en het verder verloop, dat in streeplijn is aangeduid, niet meer plaatsvindt.
Zoals blijkt uit figuur 5 wordt voor de signaaltransmissie van het eerste signaaldeel 15 en bij voorkeur ook het tweede signaaldeel 16 gebruik gemaakt van pulsbreedtemodulatie.
Om de signaaltransmissie zonder verlies van kwaliteit te verhogen, kan met een dubbele modulatie worden gewerkt, zoals afgebeeld in de figuren 6 en 7, respectievelijk voor de signaaldelen 15 en 16. Hierbij wordt zowel aan het onderste als aan het bovenste niveau van de signalen 81 en S2, meer speciaal de onderste en de bovenste niveaus van de
<Desc/Clms Page number 21>
pulsen waaruit deze signalen Sl en S2 bestaan, een modulatie uitgevoerd.
De uitvinding is geenszins beperkt tot de hiervoor beschreven en in de figuren weergegeven uitvoeringsvormen, doch dergelijke werkwijze voor signaaltransmissie, en de daarbij aangewende inrichting, kunnen in verschillende varianten worden verwezenlijkt zonder buiten het kader van de uitvinding te treden.