BE1008923A5 - Anti-radarnetten. - Google Patents

Abstract

Anti-radarnetten en werkwijze voor die te vervaardigen, samengesteld uit en weefsel en een tweezijdige deklaag, waarvan de weefsels van inslaggarens met metaalvezels zijn voorzien en ten minste één van de deklagen van koolstofvezels.

Description

   <Desc/Clms Page number 1> 
 
 EMI1.1 
 



  Anti-radarnetten. --------------------- 
De huidige uitvinding heeft als voorwerp een anti-radarnet. 



   Anti-radarnetten zijn al jaren gekend. In het algemeen worden zij samengesteld uit verschillende lagen materiaal, die de radarsignalen gedeeltelijk absorberen en gedeeltelijk weerkaatsen, waarin ten minste een laag uit een heterogeen elektrisch geleidende film, die een gedeelte van de invallende radargolven terugkaatst. Het teruggekaatste beeld moet overeenstemmen met de omgeving waarin betrokken anti-radarnet zich bevindt. 



   Daarom worden onder andere metaalvezels, soms ook een verwrongen metaalfolie, erin verwerkt. 



   Al deze produkten eisen een tamelijk ingewikkelde fabricatiewerkwijze, die vrij duur uitkomt, waaronder het lijmen van de metaalfolie op het weefsel, zonder dat er een hoge attenuatie op frekwenties hoger dan 30 gHz wordt gewaarborgd. 



   De huidige uitvinding heeft als doel een antiradarnet te leveren met een hoge attenuatie groter dan 10 db, bij hoge frekwentie-golven (van 8 tot 94 GHz), gemeten volgens het gekend systeem van een monostatische opstelling, waarbij een radargolf uit een zender wordt uitgegeven, door een kamer of tunnel, overal bekleed met absorberend materiaal, behalve een plaat op het uiteinde van vernoemde tunnel, gelegen in een zogenoemd venster, waarmee de radargolf naar de zender terugekaatst wordt, waarvan de antenne nu als ontvanger wordt benut. 



   Bij het testen van een radarnet wordt een stuk van dit materiaal tussen de zender/ontvanger en de referentieplaat aangebracht, en het teruggekaatste signaal wordt vergeleken met het teruggekaatste signaal zonder radarnet. De verhouding van beide signalen wordt attenuatie genoemd en in db uitgedrukt. 

 <Desc/Clms Page number 2> 

 



   Het anti-radarnet volgens de uitvinding is samengesteld uit een weefsel en een tweezijdige deklaag met het kenmerk dat de inslaggarens van het weefsel van metaalvezels en ten minste   een   deklaag van koolstofvezels voorzien zijn. 



   De uitvinding heeft ook betrekking op de fabricatiewerkwijze van anti-radarnetten. 



   De eerste anti-radarpanelen werden bekomen door geëxpandeerde metaalroosters. Dan is men overgegaan op verschillende folien met verspreide metaalvezels erin vermengd en/of met een ingedrukt metaalfolie tussen het dragend weefsel en de buitenste deklaag uit kunststof. 



   De fabricatiewerkwijze van anti-radarnetten volgens de uitvinding, wordt gekenmerkt doordat het dragend weefsel inslaggarens omvat met metaalvezels terwijl de deklagen uit bv. kunststof van koolstofvezels voorzien zijn, die volgens de schuimtechnologie in de deklaagmassa vermengd en verdeeld worden, om dan de deklagen op het dragend weefsel gebracht en toegekalandeerd te worden. 



   Verdere gegevens en kenmerken van de antiradarnetten volgens de uitvinding en van de werkwijze om die te vervaardigen zullen blijken uit de hiernavolgende beschrijving. 



   Om een anti-radar camouflagenet te vervaardigen, wordt er eerst een doek geweven, waarvan de kettingdraden bij voorkeur uitsluitend uit hoge weerstand polyamide (gekend onder de naam HT pa - High Tenacity polyamide) zijn gesponnen en waarvan de inslagdraden deels uit HT pa en deels uit menggaren polyamide-metaal bestaan, waarvan het metaal door roestvaste vezels vertegenwoordigd is. 



   Als voorbeeld van uitvoering van het weefsel, is de ketting gemaakt uit 235 dtex garen, HT polyamide, met   11, 7 filamenten/cm-terwijl   voor inslag wordt voor   een   scheut 235 dtex HT polyamide met 8 filamenten/cm, gevolgd door 2 scheuten gemengde garen 20tex polyamide met 

 <Desc/Clms Page number 3> 

 roestvaste vezels in een verhouding 94% polyamide, 6% roestvaste vezels met 17 dr/cm. 



   De hoeveelheid metaal kan van 0, 5 tot 10   gr/m2   lopen. Toch, bij de voorkeurdragende uitvoeringsvorm telt het doek ongeveer 2gr/metaal/m2. 



   Eigenlijk is de instelling van het doek afhankelijk van de vooropgestelde eisen, zoals bv. van een lastenboek, op gebied van gewicht, treksterkte,   scheurweerstand, enz...    



   Het aanbrengen van het metaal in de inslag laat toe de treksterkte in de ketting, zowel als de verwerkbaarheid van het doek in kettingrichting maximaal te houden, terwijl de koolstofvezels zorgen voor een brede band attenuatie. De concentratie van de koolstofvezels kan lopen van 1 tot 15 gr/m2 met een voorkeursuitvoering van   5gr/m2.   De diameter van de koolstofvezels kan lopen van 4 tot 10 micron met een voorkeursafmeting van 7 micron met een specifieke elektrische weerstand van 18. 106 ohm-meter, terwijl de gebruikte vezellengte van 0, 4 tot 8 mm kan lopen met en voorkeur voor 3mm. In een voorkeurdragende uitvoering wordt er een mengeling gebruikt, waarvan 50% van de carbonvezels een vezellengte hebben van 3 mm en 50% een vezellengte van 0, 5 mm.

   De globale hoeveelheid koolstof is rond de   5g/m2.   De carbonvezels zijn zodanig geöriënteerd dat zij de kettingrichting volgen. 



   Door een combinatie van metaal in de inslag van het doek en koolstof in de kettingrichting van de deklagen, heeft men radar-attenuatie in alle doekrichtingen. 



   Eens de vezels in de dekkingspasta aangebracht, wordt die door een schuimrotor opgeschuimd met een maximum homogeniteit en op het doek aangebracht, om dan toegekalandeerd te worden. 



   Met de beschreven voorkeursmaterialen van de deklaag, heeft deze een gewichtdensiteit van ongeveer   1909r 1m2.    

 <Desc/Clms Page number 4> 

 



   Om de radar-attenuatie in de verschillende richtingen op te drijven, wordt het bedekte doek in bladstructuur gestanst, dit is met specifieke geometrische figuren doorsneden, zodanig dat na het aanbrengen van beperkte spanningen op het weefsel, het geheel zieh opentrekt in een driedimensioneel geheel, vergelijkbaar met bladeren. De invallende radarstraal wordt rondom in alle richtingen teruggekaatst. 



   Bij het opmeten van speculaire reflectie met behulp van de monostatische opstelling, waarbij een absorberend venster er voor zorgt dat er een vlakke golf met en gedefinieerde afmeting op het test-object invalt, wordt er vastgesteld dat een camouflage anti-radarnet volgens de uitvinding met de beschreven kenmerken uitgevoerd, een speculaire reflectie, 20% tot 100% beter resultaten geven dan de vroegere anti-radarnetten met louter metaalvezels, en een metaalvlies of-folie. 



   De speculaire reflectie wordt uitgedrukt in dB met het verschil   (P-P,)   van de gemeten energie van het gerefelcteerd signaal op een camouflage-net (P2) ten opzichte van dat van een metalen plaat   (PI).   



   Voor een golffrekwentie van 8 tot 12 Ghz wordt er een gemiddelde bekomen van 16, 3 dB   (f   1, 9) in de vertikale richtingen en 12, 2 dB   (f   2, 0) in de horizontale richting voor een anti-radarnet volgens de uitvinding in vergelijking met 7, 8 dB   (f   1, 9) respectievelijk   9, 5 (f 1, 6)   van het vroegere type. Ook voor de golffrekwentie van 94 gHz bekomt men de attenuatie boven de 10 dB.

Claims (13)

Nieuwe redactie van de conclusies overeenkomstig artikel 21 f 5 van de wet van'28 maart 1984.

1. Anti-radarnetten samengesteld uit een weefsel en een tweezijdige deklaag waarbij ten minste een van deze deklagen een koolstof bevattende deklaag is die weerkaatsende en/of mikro-golf absorberende eigenschappen heeft, met het kenmerk dat de inslaggarens van het weefsel ten minste voor een deel uit metaalvezels bestaan, en dat de deklaag die koolstof bevat, koolstofvezels bevat.

2. Anti-radarnetten volgens conclusie 1 met het kenmerk dat de hoeveelheid metaal tussen 0, 5 en 10 gr/m2 ligt.

3. Anti-radarnetten volgens conclusie 1 of 2 met het kenmerk dat de metaalvezels voorzien in de inslaggarens, een diameter hebben tussen 4 en 10 micron.

4. Anti-radarnetten volgens conclusie 1, 2 of 3 met het kenmerk dat de metaalvezels een lengte hebben van 30 tot 50 mm.

5. Anti-radarnetten volgens conclusie 1, 2,3 of 4 met het kenmerk dat de concentratie van de koolstofvezels van 1 tot 15 gr/m2 kan lopen.

6. Anti-radarnetten volgens conclusie 5 met het kenmerk dat de koolstofvezels een diameter hebben van 4 to 10 micron.

7. Anti-radarnetten volgens conclusie 5 of 6 met het kenmerk dat de koolstofvezels een lengte hebben van 0, 4 tot 8 mm.

8. Anti-radarnetten volgens conclusie 5,6 of 7 met het kenmerk dat de koolstofvezels op het weefsel volgens de ketting zijn gericht.

9. Anti-radarnetten volgens conclusies 1 tot en met 8 met het kenmerk dat de hoeveelheid metaal 2gr/m2 is en een concentratie van koolstofvezels volgens de ketting <Desc/Clms Page number 6> gericht van 5 gr/m2.

10. Anti-radarnetten volgens conclusies 1 tot en met 9 met het kenmerk dat het doek in bladstructuur is gestanst.

11. Werkwijze voor anti-radarnetten, samengesteld uit een weefsel en een tweezijdige deklaag te vervaardigen met het kenmerk dat het weefsel van een inslag voorzien is waarvan twee scheuten met een gemengd garen polyamide met roestvaste vezels en een scheut uit hoge weerstand polyamide (HTpa).

12. Werkwijze van anti-radarnetten, samengesteld uit een weefsel en een tweezijdige deklaag te vervaardigen met het kenmerk dat het weefsel van de deklagen bij middel van het schuimproces voorzien is, waarvan tenminste in een deklaag massa kookstofvezels wordt vermengd en verdeeld en daarna toegekalandeerd.

13. Werkwijze van anti-radarnetten volgens conclusie 11 of 12 met het kenmerk dat het bekomen doek achterna in bladstructuur wordt gestanst.