<Desc/Clms Page number 1>
GEPROFILEERDE AFSLUITINGSPAAL UIT KUNSTSTOF De uitvinding heeft betrekking op een geprofileerde afsluitingspaal uit kunststof, toepasselijk, onder andere, voor electrische afsluitingen.
Zulke palen worden in de grond ingeplant, en wanneer zich een dwarskracht op de paal voordoet is in het bijzonder de plaats waar de paal uit de grond komt onderhevig aan een groot buigingsmoment. Om hier beter aan te weerstaan zijn de palen meestal buisvormig, of, in het algemeen : geprofileerd. Hiermede wordt bedoeld dat de oppervlakte van de nuttige dwarsdoorsnede (doorsnede van het materiaal) maximaal 30 % is van de oppervlakte van de kleinst mogelijke omschreven convexe figuur, zoals bij buisvormen, L- en T-profielen of profielen in dubbele T-vorm, in functie van de richting waarin de dwarskrachten verwacht worden. En om als paal dienstig te zijn moet zulke convexe figuur een equivalente diameter hebben, dit is de diameter van de cirkel met dezelfde oppervlakte, tussen 2 en 25 cm, meest gebruikelijk tussen 3 en 12 cm.
Hoewel de uitvinding hierna in het bijzonder zal uiteengezet worden in verband met buisvormige afsluitingspalen, zal het duidelijk zijn dat de uitvinding zieh uitstrekt tot om het even welke geprofileerde paal van aangepaste dimensie.
Zulke afsluitingspalen in buisvorm zijn reeds bekend, bijvoorbeeld uit de Nederlandse Octrooiaanvraag Nr. 8600065.
Hierbij is de paal verder gewapend met een aantal ononderbroken stalen wapeningsdraden in de langsrichting van het ene uiteinde naar het andere, met diameter rond de 3 mm en die op hechtende wijze in de kunststof kunnen ingebed zijn. In het algemeen zal de uitvinding toegepast worden bij palen waar de wapeningsdraden een dikte hebben van 1, 5 tot 5 mm, bij voorkeur 2 tot 4 mm.
<Desc/Clms Page number 2>
Verder zal in het algemeen de kunststof voor een paal een harde PVC zijn of een copolymeer van PVC met een ander monomeer, zoals vinylacetaat, of een polypropyleen of HD-polyethyleen. Dergelijke buizen worden vervaardigd door extrusie, waarbij de wapeningsdraden in de extrusierichting worden toegevoerd naar de ingang van de extrusiemachine.
In het geval de wapeningsdraden op zichzelf reeds voldoende hechten aan de kunststof, door chemische en/of mechanische hechting, waarbij dus de kunststof op zichzelf reeds voldoende hecht aan staal, en/of de draden voldoende oppervlakte-onregelmatigheden of ruwheid vertonen voor de hechting, dan moeten de draden bij het toevoeren naar de extrusiemachine niet speciaal met een hechtingslaag bedekt zijn, een zogenaamde"primer". In het andere geval, zoals bij harde PVC op effen wapeningsdraad, zal het nodig zijn van die eerst te voorzien van een primer, zoals voldoende bekend in de fabricagetechniek van geplastificeerde draden.
Zoals vermeld worden zulke palen in de grond ingeplant, vaak in een betonblok ingegoten, en wanneer zich een dwarskracht op de paal voordoet is in het bijzonder de plaats waar de paal uit de grond komt onderhevig aan een groot buigingsmoment. Bij vermeerdering van die dwarskracht zal een gebruikelijke paal relatief vlug begeven onder het stijgende buigingsmoment en een blijvende plooi vertonen, en moet die vervangen worden in de afsluiting. Het is de bedoeling van de uitvinding een paal van het hierbovenbeschreven type te verschaffen, dit wil zeggen, uit kunststof en gewapend met staaldraden, waarmee, zonder de wapening te moeten compliceren en/of de extrudeerbaarheid van de kunststof samen met de wapening in gevaar te brengen, een hogere weerstand tegen zulk buigingsmoment verkregen wordt.
Volgens de uitvinding worden wapeningsdraden gebruikt met een' elasticiteitsgrens van minstens 1200 N/mm, bij voorkeur meer
<Desc/Clms Page number 3>
dan 1400 Njmm2. Zoals verder zal blijken worden hierbij bij voorkeur draden gebruikt die een oliegeharde martensitische struktuur hebben.
De gedachte aan de basis van de uitvinding ligt in het feit dat men zich voor het verbeteren van de buigweerstand totnogtoe steeds ingespannen heeft om de wapeningsdraden beter te doen hechten in de kunststof opdat die draden beter de trekkrachten van de kunststof zouden overnemen. Maar men heeft hierbij niet in aanmerking genomen dat men bij buiging van een dergelijke paal het conventionele krachtenverdelingspatroon niet heeft, waarbij men over de paaldoorsnede enkel een trekzone zou hebben, een drukzone en een neutrale lijn tussen beiden. Bij buiging is immers de kunststof tussen de draden onderhevig aan grote afschuifspanningen in de lengterichting. En daar er omwille van de gemakkelijke extrudeerbaarheid geen dwarswapening voorzien is, gaat de kunststof tussen de draden relatief vlug aan het vloeien in de longitudinale afschuifrichting.
En hierdoor begint het krachtenverdelingspatroon af te wijken van het conventionele en te neigen naar een superpositie ervan met een configuratie waar elke afzonderlijke wapeningsdraad met de kunststof errond een eigen drukzone, trekzone en neutrale lijn vertoont. Dit brengt met zich mee dat de wapeningsdraden, vooral deze die zich ver van de conventionele neutrale lijn bevinden, in feite veel minder dan normaal belast worden op trek en druk, maar voor een groot deel op buiging. Voor die draden is het dus geen kwestie van beter de trekkrachten te kunnen opvangen, maar van goed te kunnen weerstaan aan plooien : dus stijve draden : dik en uit staal met hoge elasticiteitsgrens.
Men heeft aldus totnogtoe verzuimd hier aandacht aan te besteden en onder andere voorgesteld dat de wapeningsdraden konden vervangen worden door dradenbundels.
<Desc/Clms Page number 4>
Bij een dergelijke wapening met stijve draden heeft men nog een belangrijk neveneffekt : deze palen laten zich verrassend ver buigen zonder blijvende plooi. Zij laten zich inderdaad buigen tot ver over de elasticiteitsgrens van de relatief zachte kunststof, zodat die kunststof zich wel plastisch vervormt. Maar dan hebben de wapeningsdraden hun elasticiteitsgrens nog niet bereikt : noch in buiging, en, voor de draden ver van de conventionele neutrale vezel, ook niet in trek of druk. Bij het loslaten van de paal streven alle draden ernaar zowel hun oorspronkelijke rechtheid als lengte te herwinnen. En dank zij hun goede stijfheid, gecombineerd met de goede hechting, gaan ze de kunststof hierin meetrekken en in de tegengestelde zin plastisch vervormen tot de oorspronkelijke rechte toestand van de draden en van de paal.
Bij het wapenen van een paal met een aantal longitudinale stalen wapeningselementen, moet men dus erop letten, qua individueel wapeningselement, dat elk element, naast een normale weerstand tegen trek of druk, hier ook een groot weerstandsmoment moet kunnen bieden tegen de buiging in de verwachte richting. Aldus in de eerste plaats : zulk element heeft beter de vorm van één dikke draad in plaats van een bundel van meerdere draden met zelfde staaldoorsnede. De gebruikelijke maatregel bij wapeningsdraden, om dikke draden (die normalerwijze geen grote doorsnedereductie hebben gehad bij het draadtrekken en aldus geen noemenswaardig hoge treksterkte) te vervangen door een bundel fijnere draden die dan een hogere doorsnedereductie gekregen hebben en een hogere treksterkte, is hier aldus niet aan te raden.
Wel kan het nuttig zijn geprofileerde draden te gebruiken, met een groter weerstandsmoment in de verwachte buigrichting. Voor een ronde paal kunnen aldus afgeplatte draden, met de grootste doorsnededimensie in de richting naar de centrale as van de paal toe, met voordeel gebruikt worden.
<Desc/Clms Page number 5>
Echter, wanneer elk individueel wapeningselement wel met voordeel bestaat uit een enkele stijve draad, dan wil dit nog niet zeggen dat de ganse wapening voor de ganse nuttige doorsnede van de paal moet geconcentreerd worden over een enkel zeer dik wapeningselement, of een zeer klein aantal.
Een zekere gelijkmatige verdeling van het wapeningsstaal is nodig, dit wil zeggen : over verschillende elementen verspreid over de doorsnede. Bij buiging wordt immers, zoals reeds vermeld, rond elk element een eigen druk-en trekzone met neutrale lijn opgebouwd in de kunststof, En die zones strekken zich des te verder uit, naarmate het wapeningsstaal over minder elementen is verdeeld. De gedeelten die dan te ver liggen van zulke neutrale lijn kunnen dan bij buiging te vroeg gaan vloeien en een overdreven en onherstelbare plastische vervorming vertonen.
Men kan aldus als norm stellen dat de verdeling niet, of onvoldoende gelijkmatig is, wanneer, bij het uitoefenen van een dwarskracht op de top van de paal tot een afwijking ten opzichte van de vertikale van 50 (rechte lijn vanaf de top van de paal tot de voet ervan), er bij verwijdering van die dwarskracht de paal niet meer zou terugkeren naar de oorspronkelijke rechtheid.
De toe te passen verdeling zal afhangen van de geometrie.
Aldus zal men er ook naar streven naar een grotere densiteit in de delen van de materiaaldoorsnede die verder gelegen zijn van de conventionele neutrale lijn, dan in het centrum. Die delen zullen immers meer deelnemen aan de opbouw van de buigingsweerstand doordat hun trek- of drukweerstand beter benut wordt. Aldus is een buisvorm, waar de wapeningsdraden gelijkmatig verdeeld zijn over de omtrek van de buiswand, een voorkeursvorm van de uitvinding.
In het algemeen zal het aldus aangewezen zijn, bij de gebruikelijke wapeningspercentages van 4 tot 20 %, het te houden bij de gebruikelijke orde van grootte van diameters,
<Desc/Clms Page number 6>
in het gebied tussen 1, 5 en 5 mm, met een beperkt aantal enkelvoudige wapeningsdraden die aan de extrusiemachine worden toegevoerd (bij voorkeur van 2 tot 4 mm voor een percentage 6 tot 14 %). Door"wapeningspercentage"wordt hierbij bedoeld : in dwarsdoorsnede van de paal, het percentage staaloppervlak ten opzichte van het totaal oppervlak aan doorgesneden materiaal.
Daar waar het qua geometrie aangewezen blijkt het bij de gebruikelijke dimensies en geometrieën te houden, dan is dit niet het geval qua staalmateriaal. Het tweede punt waarop moet gelet worden is de stijfheid van de wapeningsdraad, en dat hiervoor niet de treksterkte van het staal maatgevend is, maar de elasticiteitsgrens. Onder een geleidelijk stijgende trekkracht op de draad is dit, zoals bekend, de trek per oppervlakte-eenheid van de doorsnede, en dus in N/mn, waarbij het materiaal begint te vloeien, dit wil zeggen, plastisch en op blijvende wijze begint te vervormen. Op dit gebied kunnen de wapeningsdraden dan volgens de uitvinding verbeterd worden door ervoor te zorgen dat de elasticiteitsgrens van het staal minstens 1200 NI W bedraagt, en bij voorkeur meer dan 1400 N/mm2.
Met deze elasticiteitsgrens wordt de zogenaamde 0, 2-grens bedoeld.
Daar het "begin" van het vloeien immers moeilijk waarneembaar is, wordt in de meeste standaardtesten dit begin gesteld als de situatie waarbij reeds een rek van 0, 2 % vastgesteld wordt. Om een dergelijk hoge elasticiteitsgrens te verkrijgen is het nodig het draad te harden.
De nodige hardheid kan verkregen worden door koudvervorming gedurende het trekken van het draad van een begindiameter naar de einddiameter. In dat geval heeft het draad zoals bekend een koudgetrokken perlitische struktuur. Voor relatief dikke draden echter in het genoemde gebied van 1, 5 tot 5 mmdiameter, 1s deze waarde niet bereikbaar zonder de speciale
<Desc/Clms Page number 7>
maatregel dat men van een relatief grote begindiameter zal moeten vertrekken om een reductie naar einddiameter te kunnen geven die de gevraagde hoeveelheid koudvervorming en de resulterende verhoging van de elasticiteitsgrens zal kunnen verschaffen. Daarom verdient het de voorkeur de nodige hardheid te realiseren door olieharden.
Hierbij wordt het draad, zoals bekend, op einddiameter in continu doorheen een doorloopoven geleid waar het opgewarmd wordt tot austenitisatietemperatuur, en verder bij uitgang uit de doorloopoven doorheen een oliebad gevoerd waar het afgeschrikt wordt en een harde martensitische struktuur verkrijgt, en verder doorheen een opwarmelement gevoerd waar genoemde struktuur tot op zekere mate wordt verzacht, omdat de zuiver afgeschrikte struktuur te bros is. Wanneer deze thermische bewerkingen op recht draad zijn uitgevoerd wordt aldus een goed recht draad verkregen voor toepassing in de extusie van de paal.
De uitvinding wordt hier nader toegelicht aan de hand van een aantal figuren die een doorsnede voorstellen van de paal.
Hierbij is : Figuur 1 een ronde buisvormige paal met vaste wanddikte en gelijkmatige verdeling der wapeningsdraden ; Figuur 2 een buisvormige en in hoofdzaak ronde paal met een in hoofdzaak gelijkmatige verdeling der wapeningsdraden ; Figuur 3 een ronde buisvormige paal met een in hoofdzaak gelijke wanddikte en met verdikkingen ter hoogte van de wapeningsdraden ; Figuur 4 een ronde buisvormige paal met een minder gelijkmatige verdeling der wapeningsdraden ;
<Desc/Clms Page number 8>
Figuur 5 een paal met doorsnedeprofiel in de vorm van dubbele T.
Figuur 1 toont een paal in de vorm van een ronde buis 1 met vaste wanddikte. Hierbij is 3 een wapeningsdraad. De streeplijn 2 stelt een afsluitingsnet voor dat aan de paal is bevestigd. De vorm van de buis kan echter slechts in hoofdzaak rond zijn, dit wil zeggen, waarbij op bepaalde plaatsen van de rondheid wordt afgeweken, bijvoorbeeld de plaatsen 4 waar een afsluitingsnet aan zal bevestigd worden met een klikverbinding (Figuur 2). De wanddikte moet ook niet noodza- kelijk overal dezelfde zijn. Zo kan hiervan afgeweken worden, en de wand plaatselijke verdikkingen vertonen teneinde plaats te bieden aan de wapeningsdraden wanneer die relatief dik zijn ten opzichte van de gemiddelde wanddikte (Figuur 3). De buis kan ook vierkantig of rechthoekig zijn.
De gemiddelde wanddikte over de omtrek zal doorgaans liggen in het gebied tussen 3 en 15 % van de diameter of equivalente diameter van de paal, en bij voorkeur tussen 5 en 10 %.
Wanneer men niet weet vanuit welke richting de mogelijke krachten op de buisvormige paal zullen inwerken, of men hier geen rekening mee wenst te houden, dan wordt het gekozen aantal draden bij voorkeur zo gelijkmatig mogelijk over de omtrek van de buiswand verdeeld. Op plaatsen waar van de rondheid van de paal wordt afgeweken, bijvoorbeeld voor de bevestiging van het afsluitingsnet, kan echter ook afgeweken worden van de strikt gelijkmatige verdeling (Figuur 2, de wapeningsdraden 5 en 6), en heeft men een verdeling die slechts in hoofdzaak gelijkmatig is. De verdeling mag echter niet over een te klein aantal wapeningsdraden gebeuren, om redenen hierboven reeds uiteengezet, en ook niet over een te groot aantal, omdat de draden dan dunner worden en minder stijf.
Een verdeling over minimum 4 en maximum 30 draden is aldus aangewezen.
<Desc/Clms Page number 9>
Afwijkingen van een strikt gelijkmatige verdeling zijn ook mogelijk wanneer men de paal meer weerstand wil doen bieden tegen dwarskrachten in het vlak loodrecht op de afsluiting. Men houdt er dan rekening mee dat nog een deel van het krachtverdelingspatroon het klassieke patroon is over de ganse doorsnede, met een drukzone, een trekzone en een neutrale lijn die evenwijdig loopt met de afsluiting. Men past dan ook een verdeling toe met meer concentratie van draden ver van de neutrale lijn. Hierbij wordt verwezen naar Figuur 4, waarbij de streeplijn 6 de neutrale lijn voorstelt en de streeplijn 2 weerom een afsluitingsnet.
In dat geval kan ook een ander paalprofiel gekozen worden, bijvoorbeeld een dubbel T-profiel met de wapeningsdraden meer geconcentreerd ver van de neutrale lijn (Figuur 5).
<Desc / Clms Page number 1>
The invention relates to a profiled plastic closure post, applicable, inter alia, for electrical terminations.
Such piles are implanted in the ground, and when a transverse force on the pile arises, in particular the place where the pile emerges from the ground is subject to a great bending moment. To better resist this, the posts are usually tubular or, in general, profiled. By this is meant that the area of the useful cross-section (cross-section of the material) is a maximum of 30% of the area of the smallest possible convex figure described, such as for tube shapes, L- and T-profiles or profiles in double T-shape, in function of the direction in which the transverse forces are expected. And to serve as a pole, such a convex figure must have an equivalent diameter, which is the diameter of the circle with the same area, between 2 and 25 cm, most commonly between 3 and 12 cm.
While the invention will be explained in particular hereinafter in connection with tubular barrier posts, it will be understood that the invention extends to any profiled post of modified dimension.
Such tubular fence posts are already known, for example from Dutch Patent Application No. 8600065.
The pile is further reinforced with a number of continuous steel reinforcement wires in the longitudinal direction from one end to the other, with a diameter of around 3 mm and which can be embedded in the plastic in an adhesive manner. In general, the invention will be applied to posts where the reinforcing wires have a thickness of 1.5 to 5 mm, preferably 2 to 4 mm.
<Desc / Clms Page number 2>
Furthermore, generally the plastic for a pile will be a hard PVC or a copolymer of PVC with another monomer, such as vinyl acetate, or a polypropylene or HD polyethylene. Such tubes are manufactured by extrusion, with the reinforcement wires fed in the direction of extrusion to the entrance of the extruder.
In case the reinforcement wires per se already adhere sufficiently to the plastic, by chemical and / or mechanical adhesion, whereby the plastic per se already adheres sufficiently to steel, and / or the wires show sufficient surface irregularities or roughness for the adhesion, the threads must not be specially coated with an adhesive layer, a so-called "primer", when fed to the extruder. Otherwise, as with hard PVC on plain reinforcement wire, it will be necessary to prime it first with a primer, as is sufficiently known in the manufacturing technique of plasticized wires.
As mentioned, such piles are implanted in the ground, often poured into a concrete block, and when a transverse force on the pile occurs, in particular the place where the pile emerges from the ground is subject to a great amount of bending moment. When this transverse force increases, a conventional pile will collapse relatively quickly under the rising bending moment and exhibit a permanent fold, and it must be replaced in the barrier. The object of the invention is to provide a pile of the type described above, that is to say, made of plastic and reinforced with steel wires, with which, without complicating the reinforcement and / or endangering the extrudability of the plastic together with the reinforcement. a higher resistance to such a bending moment is obtained.
According to the invention, reinforcing wires with an elastic limit of at least 1200 N / mm are used, preferably more
<Desc / Clms Page number 3>
than 1400 Njmm2. As will be seen below, wires are preferably used which have an oil-hardened martensitic structure.
The idea of the basis of the invention lies in the fact that in order to improve the bending resistance, efforts have hitherto always been made to make the reinforcing wires adhere better in the plastic so that these wires better absorb the tensile forces of the plastic. But it has not been taken into account here that when bending such a pile one does not have the conventional force distribution pattern, whereby one would only have a pulling zone, a pressure zone and a neutral line between the two across the pile cross section. After all, when bent, the plastic between the wires is subject to large shear stresses in the longitudinal direction. And since there is no transverse reinforcement provided for ease of extrudability, the plastic between the wires flows relatively quickly in the longitudinal shear direction.
And because of this, the force distribution pattern begins to deviate from the conventional and to lean towards its superposition with a configuration where each individual reinforcing wire with the plastic around it exhibits its own pressure zone, tensile zone and neutral line. This implies that the reinforcing wires, especially those which are far from the conventional neutral line, are in fact subject to much less stress than usual on tensile and compression, but to a great extent on bending. For those wires, it is therefore not a matter of being able to better absorb the tensile forces, but of being able to withstand wrinkles: rigid wires: thick and made of steel with a high elastic limit.
It has thus far been neglected to pay attention to this and it has been proposed, among other things, that the reinforcing wires could be replaced by bundles of wires.
<Desc / Clms Page number 4>
With such a reinforcement with rigid wires, one has an important side effect: these posts can be surprisingly bent without permanent bending. They can indeed be bent far beyond the elastic limit of the relatively soft plastic, so that the plastic does deform plastically. But then the reinforcement wires have not yet reached their elastic limit: neither in bending, nor, in the case of the wires far from the conventional neutral fiber, in tensile or compression. When the pole is released, all wires strive to regain both their original straightness and length. And thanks to their good stiffness, combined with the good adhesion, they will pull the plastic into it and deform it in the opposite sense to the original straight state of the wires and of the pile.
When reinforcing a pile with a number of longitudinal steel reinforcement elements, one must therefore pay attention, in terms of individual reinforcement element, that each element, in addition to a normal resistance to tensile or compression, must also be able to offer a great moment of resistance to the bending in the expected direction. Thus, in the first place: such an element is better in the form of one thick wire instead of a bundle of several wires with the same steel cross section. The usual measure with reinforcing wires, to replace thick wires (which normally have not had a large cross-section reduction in wire drawing and thus no appreciably high tensile strength) with a bundle of finer wires that have then obtained a higher cross-section reduction and a higher tensile strength, is thus not here recommended.
It may be useful to use profiled wires, with a greater moment of resistance in the expected bending direction. Thus, for a round pile, flattened wires, with the largest cross-sectional dimension in the direction towards the central axis of the pile, can be advantageously used.
<Desc / Clms Page number 5>
However, if each individual reinforcement element advantageously consists of a single rigid wire, this does not mean that the entire reinforcement for the entire useful cross-section of the pile must be concentrated over a single very thick reinforcement element, or a very small number.
A certain uniform distribution of the reinforcing steel is required, that is to say: over different elements spread over the cross-section. After all, as already stated, a special pressure and tensile zone with a neutral line is built up in the plastic around each element, and those zones extend all the further, as the reinforcement steel is divided over fewer elements. The parts that are then too far from such a neutral line can then flow too early on bending and show an exaggerated and irreparable plastic deformation.
The standard can thus be set that the distribution is not, or insufficiently uniform, if, when a transverse force is applied to the top of the pile, it deviates from the vertical of 50 (straight line from the top of the pile to the base of it), if the transverse force was removed, the pile would no longer return to its original straightness.
The distribution to be applied will depend on the geometry.
Thus, efforts will also be made to achieve greater density in the parts of the material cross-section which are further from the conventional neutral line than in the center. After all, these parts will participate more in the construction of the bending resistance because their tensile or compression resistance is better utilized. Thus, a tube shape, where the reinforcement wires are evenly distributed around the circumference of the tube wall, is a preferred form of the invention.
In general, it will thus be appropriate, at the usual reinforcement percentages of 4 to 20%, to stick to the usual order of magnitude of diameters,
<Desc / Clms Page number 6>
in the range between 1.5 and 5 mm, with a limited number of single reinforcement wires fed to the extruder (preferably from 2 to 4 mm for a percentage of 6 to 14%). By "percentage of reinforcement" is meant here: in cross section of the pile, the percentage of steel surface in relation to the total surface of cut material.
Where it appears appropriate in terms of geometry to stick to the usual dimensions and geometries, this is not the case in terms of steel material. The second point that must be taken into account is the stiffness of the reinforcing wire, and that the tensile strength of the steel is not decisive for this. As is known, under a gradually increasing tensile force on the wire, this is the tensile per unit area of the cross-section, and thus in N / mn, where the material starts to flow, that is, begins to deform plastically and permanently . In this area, the reinforcing wires according to the invention can then be improved by ensuring that the elasticity limit of the steel is at least 1200 NI W, and preferably more than 1400 N / mm2.
This elastic limit refers to the so-called 0.2 limit.
After all, since the "onset" of flow is difficult to detect, in most standard tests this onset is made as the situation where an elongation of 0.2% is already established. In order to obtain such a high elastic limit it is necessary to harden the wire.
The necessary hardness can be obtained by cold deformation during the drawing of the wire from an initial diameter to the final diameter. In that case, the wire, as is known, has a cold-drawn pearlitic structure. For relatively thick wires, however, in the mentioned range of 1.5 to 5 mm diameter, this value cannot be reached without the special
<Desc / Clms Page number 7>
measure that one will have to start from a relatively large starting diameter in order to be able to give a reduction to the final diameter which will be able to provide the required amount of cold deformation and the resulting increase in the elastic limit. It is therefore preferable to achieve the required hardness by oil hardening.
Here, as is known, the wire is continuously passed through a continuous furnace through a furnace where it is heated to austenitization temperature, and further passed through the furnace through an oil bath where it is quenched and obtain a hard martensitic structure, and further through a heating element. where said structure is softened to some extent, because the purely quenched structure is too brittle. Thus, when these thermal operations are performed on straight wire, a good straight wire is obtained for use in the extrusion of the pile.
The invention is explained in more detail here with reference to a number of figures which represent a cross-section of the pile.
Here: Figure 1 is a round tubular pile with a fixed wall thickness and an even distribution of the reinforcing wires; Figure 2 shows a tubular and substantially round pile with a substantially uniform distribution of the reinforcing wires; Figure 3 shows a round tubular pile with a substantially equal wall thickness and with thickenings at the level of the reinforcing wires; Figure 4 shows a round tubular pile with a less uniform distribution of the reinforcing wires;
<Desc / Clms Page number 8>
Figure 5 a pole with cross-section profile in the form of double T.
Figure 1 shows a pole in the form of a round tube 1 with a fixed wall thickness. Here 3 is a reinforcing wire. The dashed line 2 represents a barrier net attached to the post. However, the shape of the tube can only be substantially round, i.e., deviating from the roundness in certain places, for example the places 4 to which a closing net will be attached with a snap connection (Figure 2). The wall thickness should not necessarily be the same everywhere. For example, it is possible to deviate from this and the wall to exhibit local thickenings in order to accommodate the reinforcing wires when they are relatively thick compared to the average wall thickness (Figure 3). The tube can also be square or rectangular.
The average circumferential wall thickness will generally be in the range between 3 and 15% of the diameter or equivalent diameter of the pile, and preferably between 5 and 10%.
If it is not known from which direction the possible forces will act on the tubular pile, or if one does not want to take this into account, the chosen number of wires is preferably distributed as evenly as possible over the circumference of the pipe wall. However, in places where the roundness of the pile is deviated, for example for the attachment of the closing net, it is also possible to deviate from the strictly uniform distribution (Figure 2, the reinforcing wires 5 and 6), and there is a distribution that is mainly is even. However, the distribution should not be over too small a number of reinforcement wires, as explained above, nor over too many, because the wires will then become thinner and less stiff.
A division between minimum 4 and maximum 30 wires is thus appropriate.
<Desc / Clms Page number 9>
Deviations from a strictly uniform distribution are also possible if the pile is to be made more resistant to transverse forces in the plane perpendicular to the fence. It is then taken into account that another part of the force distribution pattern is the classical pattern across the entire cross-section, with a pressure zone, a tensile zone and a neutral line that runs parallel to the closure. Therefore, a distribution with more concentration of wires far from the neutral line is used. Reference is made here to Figure 4, in which the dashed line 6 represents the neutral line and the dashed line 2 again represents a closing net.
In that case another pile profile can also be chosen, for example a double T-profile with the reinforcement wires more concentrated far from the neutral line (Figure 5).