Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarza¬ nia nowych zwiazków jodoalkenylowych o ogól¬ nym wzorze 1, w którym R oznacza atom wodoru, rodnik metylowy lub etylowy, R' oznacza atom wodoru, nasycony rodnik weglowodorowy o lan¬ cuchu zawierajacym 1—9 atomów wegla, rodnik pentenylowy, heksenylowy, cykloheksylowy lub benzylowy, n oznacza liczbe calkowita 0-5, a X oznacza atom wodoru, grupe wodorotlenowa, gru¬ pe piranoksylowa, grupe o ogólnym wzorze OR", w którym R" oznacza rodnik weglowodorowy o lancuchu zawierajacym 1—5 atomów wegla lub rodnik benzylowy, albo X oznacza grupe o ogól¬ nym wzorze 2, w którym Rm oznacza rodnik we¬ glowodorowy o lancuchu zawierajacym 1—0 ato¬ mów wegla lub rodnik benzylowy, albo tez X oznacza grupe o ogólnym wzorze 3, w którym Ri i R2 oznaczaja rodniki weglowodorowe o 1—5 ato¬ mach wegla.Zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wynalaz¬ ku maja wlasciwosci przeciwbakteryjne i stano¬ wia produkty wyjsciowe do wytwarzania prosta- glandyn, majacych cenne wlasciwosci lecznicze.Sposobem wedlug wynalazku zwiazki o ogólnym wzorze 1, w którym wszystkie symbole maja wy¬ zej podane znaczenie, wytwarza sie dwiema ana¬ logicznymi drogami. Pierwsza z nich polega na ' tym, ie 1 równowaznik molowy zwiazku o ogólnym wzorze 4, w którym R, R', X i n maja wyzej po¬ dane znaczenie, poddaje sie reakcji z 2 równowaz- 80 26 so nikami molowymi wodorku dwuizobutyloglinowego i produkt tej reakcji joduje. Otrzymany zwiazek o ogólnym wzorze 1 wyosabnia sie znanymi sposo¬ bami, przy czym przed wyosobnieniem korzystnie jest potraktowac mieszanine reakcyjna zasadowa amina, zwlaszcza trójalkilbamina, np. trójetyloami- na lub trójmetyloamina, gdyz w ten sposób usu¬ wa sie niepozadane produkty uboczne i otrzymuje produkt praktycznie biorac zupelnie czysty. Dla przebiegu tego procesu istotne znaczenie ma sto¬ sowanie 2 równowazników molowych wodorku dwuizobutyloglinowego na 1 równowaznik molowy produktu wyjsciowego o wzorze 4.Druga droga wytwarzania zwiazków o ogólnym wzorze 1, w którym wszystkie symbole maja wy¬ zej podane znaczenie, polega wedlug wynalazku na tym, ze zwiazek o ogólnym wzorze 4, w któ¬ rym wszystkie symbole maja wyzej podane znacze¬ nie, poddaje sie reakcji z trójizobutyloglinem i produkt tej reakcji joduje. Trójizobutyloglin stosuje sie w stosunku molowym do zwiazku o wzorze 4 wynoszacym 1 :1 lub wyzszym. Równiez i w tym przypadku korzystnie jest przed wyosobnieniem produktu reakcji potraktowac mieszanine reakcyj¬ na zasadowa amina, jak podano wyzej.Jako produkt wyjsciowy o wzorze 4 korzystnie stosuje sie np. l-oktynol-3. Odpowiednie sa równiez zwiazki o wzorze 4, w którym R, R' i n maja wy¬ zej podane znaczenie, a X oznacza ugrupowanie eterowe, które ulega hydrolizie pod wplywem sla-3 bego kwasu, w tym równiez etery cykliczne, albo w którym X oznacza ugrupowanie estrowe, np. po¬ chodne 3-acylooktynu-l, takie jak 3-acetoksy- oktyn-1. Nasycony rodnik weglowodorowy R' moze byc równiez rozgaleziony i np. zamiast 1-oktyno- lu-3 mozna stosowac 4-, 5- lub 6-metyloheptynol-3.Kompleksujacy zwiazek glinowy dobiera sie tak, aby otrzymac mozliwie najwieksza wydajnosc za¬ danego produktu. Stwierdzono np., ze jezeli jako produkt wyjsciowy o wzorze 4 stosuje sie 3-czte- rowodoropiranoksyoktyn-1, 3-(-etoksy)-etoksyok- tyn-1 lub 3-acetoksyoktyn-l, to zadany 3-hydroksy- -1-jodo-l-transokten otrzymuje sie z wydajnoscia wyzsza, jezeli jako srodek kompleksujacy stosuje sie wodorek dwuizobutyloglinu, a nie trójizobutylo- glin. Jezeli jednak jako produkt wyjsciowy stosu¬ je sie zwiazek o ogólnym wzorze 4, w którym X oznacza grupe wodorotlenowa, to jako zwiazek kompleksujacy korzystnie jest stosowac trójizobu- tyloglin, gdyz wówczas unika sie zanieczyszczen produktami ubocznymi, takimi jak np. l-jodo-3-hy- droksyoktan i dwujodo-3-hydroksyoktan przy sto¬ sowania jako produktu wyjsciowego l-oktynolu-3.Sposobem wedlug wynalazku mozna wytwarzac latwo zwiazki o wzorze 1, w którym wszystkie symbole maja wyzej podane znaczenie, w postaci ich izomerów trans, co ma duze znaczenie, ponie¬ waz te izomery nadaja sie szczególnie do wytwa¬ rzania fizjologicznie czynnych prostaglandyn i zwiazków o aktywnosci podobnej do aktywnosci prostaglandyn.Zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wynalaz¬ ku stanowia nie tylko produkty posrednie do wy¬ twarzania prostaglandyn, ale równiez dzialaja ba¬ kteriobójczo na bakterie Gram-dodatnie. W celu wykazania tych wlasciwosci, próbki po 10 ml ho¬ dowli Penicillium na pozywce agarowej (-1095-C.Fisher Scientific Co) traktuje sie w szalkach Pe- tri'ego 0,1 ml 24-godzinnej hodowli badanego mi¬ kroorganizmu. Z badanych zwiazków, a mianowicie 3-hydroksy-l-jodó-l-trans-oktenu (zwiazek A) oraz 1-jodo-trans-ok ten u (zwiazek B), sporzadza sie roztwory o stezeniu 1,9 X 10-* m, po czym 0,1 ml roztworu badanego zwiazku wlewa sie na krazek z bibuly o srednicy 12,7 mm, umieszczony na plyt¬ ce agarowej w szalce Petri'ego, poddaje hodowli w temperaturze 25°C w ciagu 48 godzin i mie¬ rzy strefe hamowania rozwoju mikroorganizmu.Wyniki podano w nastepujacej tablicy.Tablica Badany organizm Bacillus aubtilis Sarcina lutea Escherichia coli Stuphylococcus aureus Strefa hamowania w mm Zwiazek A 23 22 Zwiazek B — Wyniki te swiadcza o tym, ze zwiazki wytwa¬ rzane sposobem wedlug wynalazku, podstawione w pozycji 3, sa skuteczne przeciwko bakteriom Gram-dodatnim, podczas gdy podobne zwiazki nie 492 4 zawierajace podstawnika w pozycji 3 lancucha weglowodorowego nie sa skuteczne.Przyklad I. A. Redukcja jednostopniowa. * 2 mole wodorku dwuizobutylowego dodaje sie do roztworu 1 mola alkoholu popargilowego, w bez¬ wodnym heptanie (40 ml/100 milimoli alkoholu propargilowego) w temperaturze ponizej 40°C. Gdy ustanie reakcja egzotermiczna, mieszanine ogrzc- i° wa sie w ciagu 2,5 godziny w temperaturze okolo 50°C, po czym oddestylowuje heptan pod cisnie¬ niem 0,2 mm Hg i pozostalosc rozciencza bezwod¬ nym czterowodorofuranem w ilosci 40 ml/100 mi¬ limoli wodorku dwuizobutylowego. Otrzymany roz- twór chlodzi sie io temperatury —50°C i powoli dodaje roztwór 2 moli jodu w bezwodnym cztero- wodorofuranie (40 ml/100 milimoli jodu), utrzymu¬ jac temperature —50°C. Barwa jodu zanika na po¬ czatku procesu i wywiazuje sie gaz, prawdopodob- w nie wodór. Po dodaniu 1 równowaznika molowe¬ go jodu, wydzielanie gazu ustaje, barwa jodu zni¬ ka wolniej i roztwór nabiera czerwonej barwy.Po ukonczeniu dodawania jodu mieszanine reak¬ cyjna pozostawia sie do ogrzania do temperatury pokojowej, po czym w temperaturze 20—30°C wkrapla sie 20°/# kwas siarkowy, co powoduj* roz¬ klad wytworzonego w czasie rekacji dwuizobuty- loalanu. Po ustaniu wydzielania sie izobutanu mieszanine reakcyjna wlewa sie do mieszaniny so lodu z 2W© kwasem siarkowym i ekstrahuj* 4 porcjami pentanu. Polaczone wyciagi przemywa sie kolejno roztworem tiosiarczanu , nasyconym roztworem wodoroweglanu sodu, nasyconym roz¬ tworem chlorku sodu, suszy nad siarczanem ma¬ ss gnezu i odparowuje, otrzymujac 3-liydroksy-l-jodo- -1-trans-propen w postaci oleistego produktu bar¬ wy zóltej. Po oddestylowaniu wszysetkich lotnych substancji widmo magnetycznego rezonansu jadro¬ wego produktu (CDDh) wykazuje obecnosc pewnej 40 ilosci nasyconego jodku, to jest 3-hydroksy-l-jodu- -propanu.B. Redukcja dwustopniowa. Mieszanine 5,82 ml (100 milimoli) alkoholu propargilowego i 80 ml bez¬ wodnego heptanu miesza sie w atmosferze argonu, 45 oziebia w kapieli lodowatej wody i wkrapla 15 ml (121 milimoli) trójizobutyloglinu tak, aby tempera¬ tura mieszaniny reakcyjnej nie przekraczala 10°C.Nastepnie dodaje sie 22 ml (123 milimola) wodor¬ ku dwuizobutyloglinu i otrzymany roztwór ogrzc- ao wa sie do temperatury 50—60°C przez 3 godziny.Rozpuszczalnik oddestylowuje sie pod cisnieniem mm Hg w atmosferze argonu i pozostalosc ozie¬ bia do temperatury 0°C, po czym powoli rozciencza dodajac 100 ml bezwodnego czterohydrofuranu. w Otrzymany roztwór miesza sie w atmosferze ar¬ gonu w temperaturze —78°C, wkraplajac roztwór 62 g jodu w 120 ml bezwodnego czterowodorofu- ranu. Roztwór o ciemnym zabarwieniu pozostawia sie do ogrzania do temperatury pokojowej i na- «o stepnie powoli wkrapla 150 mi 20V« kwasu siar¬ kowego. W celu utrzymywania ochlodzonej mie¬ szaniny reakcyjnej w temperaturze 20—30°C sto¬ suje sie laznie lodowa. Nastepnie mieszanine roz¬ ciencza sie dodajac 250 ml wody i ekstrahuje 4 •• porcjami po 250 ml octanu etylu. Polaczone eks-99 492 trakty przemywa sie kolejno nasyconym roztwo¬ rem wodnym wodoroweglanu sodu, wodnym roz¬ tworem tiosiarczanu sodu i ponownie nasyconym wodnym roztworem wodoroweglanu sodu, szuszy (NaoSO/j) i odparowuje pod zmniejszonym cisnie- i niem otrzymujac oleisty produkt o ciemnej bar¬ wie, który rozpuszcza sie w 125 ml bezwodnej trójetyloaminy i ogrzewa w atmosferze argonu w temperaturze 85—95°C w ciagu 23 godzin. Nad¬ miar trójetyloaminy odparowuje sie pod zmniejszo- W nym cisnieniem i pozostalosc wytrzasa z octanem etylu i 10*/# HC1. Faze wodna ekstrahuje sie trzy¬ krotnie octanem etylu, polaczone ekstrakty prze¬ mywa solanka, suszy (MgSO/s) i odparowuje próz¬ niowo, otrzymujac 7,3 g ciemnego oleju, który po 15 destylacji daje 4,2 g (22,8%) czystego trans-1-jodo- -3-hydroksy-l-propenu 6 temperaturze wrzenia 115—120°C (28 mm Hg); NMR (CDCh) 6 3,1 (1H, szeroki pik) 4,07 (2H, d, J — 4,5 Hz), 6,34 (1H, d, J — 15 Hz) oraz 6,73 ppm (1H, d-t, J — 15, 4,5 a Hz); IR (blona) 920, 960, 1005, 1070, U70, 1235, 1610, 2860, 2925, oraz 3199^3600 cm1 (szeroki).Przyklad II. A. Redukcja jednostopniowa. 2 mole wodorku dwuizobutyloglinowego dodaje sie 25 do roztworu 1 mola l-heptynolu-3 w bezwodnym heptanie (40 ml/100 milimoli l-heptyn-3-olu) w temperaturze ponizej 40°C. Gdy ustanie reakcja egzotermiczna, mieszanine ogrzewa sie w ciagu 2,5 godziny w temperaturze okolo 50°C, po czym od- 30 destylowuje heptan pod cisnieniem 0,2 mm Hg i pozostalosc rozciencza bezwodnym czterowodoro- furanem w ilosci 40 ml/100 milimoli wodorku dwuizobutyloglinowego. Otrzymany roztwór chlo¬ dzi sie do temperatury —50°C i powoli dodaje 35 roztwór 2 moli jodu w bezwodnym czterowodoro- furanie (40 ml/100 milimoli jodu), utrzymujac temperature —50°C. Barwa jodu znika na poczatku procesu i wywiazuje sie gaz, prawdopodobnie wo¬ dór. Po dodaniu 1 równowaznika molowego jodu 40 wydzielanie gazu ustaje, barwa jodu znika powoli i roztwór nabiera barwy czerwonej. Po ukoncze¬ niu dodawania jodu pozostawia sie mieszanine do ogrzania do temperatury pokojowej, po czym w temperaturze 20—30°C wkrapla 20Vo kwas siarko- 45 wy, co powoduje rozklad wytworzonego dwuizo- butyloalanu. Po ustaniu wydzielania sie izobutanu, mieszanine reakcyjna wlewa sie do mieszaniny lodu z 20*/o kwasem siarkowym i ekstrahuje 4 porcjami pentanu. Polaczone wyciagi przemywa sie 50 kolejno roztworem tiosiarczanu sodowego, nasy¬ conym roztworem wodoroweglanu sodowego, nasy¬ conym roztworem chlorku sodowego, suszy nad siarczanem magnezowym i odparowuje, otrzymujac 3-hydroksy-l-jodo-l-trans-hepten w postaci oleiste- 55 go produktu barwy zóltej. Po oddestylowanu wszy¬ stkich lotnych substancji widmo magnetycznego rezonansu jadrowego produktu (CDCI3) wykazuje obecnosc pewnej ilosci nasyconego jodku, to jest 3-hydroksy-l-jodo-heptanu. 60 W celu usuniecia tego zwiazku i ewentualnie obecnego 3-hydroksy-l-jodoheptanu, otrzymany produkt miesza sie z 3—5 krotnym nadmiarem trójetyloaminy i ogrzewa mieszanine w tempera¬ turze okolo 94°C w ciagu 20 godzin. Nastepnie od- 65 destylowuje sie nadmiar trójetyloaminy, pozostalosc miesza z woda i wytrzasa, po czym wiekszosc ole¬ istej pozostalosci o barwie czarnej ulega rozpu-% szczeniu. Mieszanine ekstrahuje sie 5 porcjami pen¬ tanu i polaczone wyciagi plucze kolejno rozcien¬ czonym kwasem solnym, nasyconym roztworem wodoroweglanu sodowego, roztworem tiosiarczanu sodowego, nasyconym roztworem wodoroweglanu sodowego, nasyconym roztworem chlorku sodowe¬ go, suszy nad siarczanem magnezowym i odparo¬ wuje pentan. Pozostalosc chromatografuje sie na zelu krzemionkowym, eluujac benzenem. Otrzymu¬ je sie 3-hydroksy-l-jodo-l-trans-hepten (20—30^/t molowych) o nastepujacych danyeh fizycznych: 3-hydroksy-l-jodO' trans-hepten — IR CC14 3620 (OH) 1600 (C=C) oraz 940 cm"1 (trans CH=CH), NMR <5 4,05 (m, 1, C — 3H) oraz 6,51 ppm (m, 2, C-l i C-2H).Analiza dla C^aJO: obliczono: d5fi#/9 C, 5,42% H < ' znaleziono: 35,28% C, 5,63*/t H.B. Redukcja dwustopniowa. Do roztworu 0,01 mola l-heptynolu-3 w 8 ml bezwodnego heptanu wkrapla sie w temperaturze 10—15°C 0,03 mola trójizobutyloglinu, po czym dodaje 0,01 mola wo¬ dorku dwuizobutyloglinu i mieszanine ogrzewa w temperaturze 50—55°C w ciagu 2 godzin. Otrzy¬ many roztwór chlodzi sie, usuwa heptan pod zmniejszonym cisnieniem, a pozostalosc rozciencza 12 ml bezwodnego czterowodorofuranu, chlodzi roz¬ twór do temperatury —50°C i wkrapla roztwór 0,04 mola jodu w 16 ml bezwodnego czterowodoro- furanu. Ciemno zabarwiony roztwór ogrzewa sie do temperatury pokojowej i rozklada alan w 20°/t HjSO/, w temperaturze 20—30°C. Po ustaniu wy¬ dzielania sie izobutanu mieszanine reakcyjna wle¬ wa sie na lód i ekstrahuje 4 porcjami pentanu.Wyciag przemywa sie kolejno nasyconym roztwo¬ rem NaHC03, roztworem tiosiarczanu sodowego, ponownie nasyconym roztworem NaHCOa i nastep¬ nie nasyconym NaCl, po czym suszy nad MgS04 i odparowuje, otrzymujac ciemny oleisty produkt.W celu usuniecia 3-hydroksy-l-jodo-heptanu mie¬ szanine traktuje sie 0,005 mola trójetyloaminy i podgrzewa w temperaturze 90°C w ciagu 16 go¬ dzin. Nadmiar trójetyloaminy odparowuje sie i do pozostalosci dodaje wody, przy czym glówna czesc ciemnej oleistej pozostalosci ulega rozpuszczeniu.Mieszanine ekstrahuje sie pentanem, wyeiag prze¬ mywa rozcienczonym kwasem solnym nasyconym roztworem wodoroweglanu sodowego i nasyconym roztworem chlorku sodowego, suszy nad siarczanem magnezu i odparowuje pentan. Pozostalosc przede- stylowuje sie pod zmniejszonym cisnieniem, otrzy¬ mujac czysty 3-hydroksy-l-jodo-l-trans-hepten (40 —50% molowych).Przyklad III. A. Redukcja jednostopniowa.Postepuje sie, jak w przykladzie HA, lecz zamiast l-heptynolu-3 stosuje sie l-pentynol-3. Otrzymuje sie 3-hydroksy-l-jodo-l-trans-penten, majacy na¬ stepujace dane fizyczne: 3-hydroksy-l-jodo-l-trans- -penten — IR (CCI* 3625 (OH), 1600 (C = C) oraz 940 cm-1 (trans CH =CH), NMR 4,07 m, 1, C-3H) oroz 6,51 ppm (m^C-1 i C-2H).7 99 492 8 Analiza dla C5H«,JO: obliczono: 28,33°/© C, 4,25% H znaleziono: 23,47% C, 4,37% H.B. Redukcja dwustopniowa. Postepujac analogicz¬ nie, jak w przykladzie IIB, lecz stosujac zamiast l-heptynolu-3, 1-pentynol -3 otrzymuje sie 3-hydro- ksy-1-jodo-l-transpenten z wydajnoscia 40—50%.Przyklad IV. A. Redukcja jednostopniowa.Postepujac jak w przykladzie IIA, lecz stosujac za¬ miast l-heptjrnolu-3 l-heksynol-3, otrzymuje sie 3- -hydroksy-1-jodo-l-trans-heksen o nastepujacych danych fizycznych: IR (CCI/,) 3620 (OH), 1600 (C= =C) oraz 940 cm"1 (trans CH=CH) NMR ó 4,05 (m, 1, C-3H) oraz 6,5 ppm (m, 2, C-l i C-2H).Analiza dla C^Hn-JO: obliczono: 31,89%C, 4,87% H znaleziono:' 31,93% C, 5,05% H.B. Redukcja dwustopniowa. Postepujac analogicz¬ nie, jak w przykladzie IIB, lecz stosujac zamiast l-heptynolu-3 l-heksynol-3, otrzymuje sie 1-hydro- ksy-1-jodo-l-transheksen z wydajnoscia 40—50%.Przyklad V. A; 2 mole wodorku dwuizobu- tyloglinowego dodaje sie do roztworu 1 mola 1- -oktynolu-3 w bezwodnym heptanie (40 ml na 100 milimoli l-oktynolu-3) w temperaturze ponizej 40°C. Gdy ustanie egzeoterminczna reakcja, mie¬ szanine ogrzewa sie w ciagu 2,5 godziny w tempe¬ raturze okolo 50°C, po czym oddestylowuje hep- tan pod cisnieniem 0,2 mm Hg i pozostalosc roz¬ ciencza bezwodnym czterowodorófuranem w ilosci 40 ml/100 milimoli wodorku dwuizobutyloglinowe- go. Otrzymany roztwór chlodzi sie do temperatury —50°C i powoli dodaje roztwór 2 moli jodu w bez¬ wodnym czterowodorofuranie (40 ml na 100 mili¬ moli jodu), utrzymujac temperature —50°C. Barwa jodu zanika na poczatku procesu i wywiazuje sie gaz, prawdopodobnie wodór. Po dodaniu 1 równo¬ waznika molowego jodu wydzielanie gazu ustaje, barwa jodu zanika powoli i roztwór nabiera bar¬ wy czerwonej. Po ukonczeniu dodawania jodu po¬ zostawia sie mieszanine do ogrzania do tempera¬ tury pokojowej, po czym w temperaturze 20—30°C wkrapla 20% kwas siarkowy. Po ustaniu wydziela¬ nia sie izobutanu mieszanine wlewa sie do miesza¬ niny lodu z 20% kwasem siarkowym i ekstrahuje 4 porcjami pentanu. Polaczone wyciagi przemywa sie kolejno roztworem tiosiarczanu sodowego, na¬ syconym roztworem wodoroweglanu sodowego, na¬ syconym roztworem chlorku sodowego, suszy nad siarczanem magnezowym i odparowuje, otrzymu¬ jac oleisty produkt o barwie zóltej.Po oddestylowaniu wszystkich lotnych substancji widmo magnetycznego rezonansu jadrowego pro¬ duktu (CDCI3) wykazuje obecnosc pewnej ilosci na¬ syconego jodku, to jest 3-hydroksy-l-jodooktanu.W celu usuniecia tego zwiazku i ewentualnie obec¬ nego dwujodo-3-hydroksyoktanu , otoymany pro¬ dukt miesza sie z okolo 3—5-krotnym nadmiarem trójetyloaminy i ogrzewa mieszanine w tempera¬ turze okolo 94°C w ciagu 20 godzin. Nastepnie od¬ destylowuje sie nadmiar trójetyloaminy, pozosta¬ losc miesza z woda i wytrzasa, przy czym wieksza czesc oleistej pozostalosci ulega rozpuszczeniu. Mie¬ szanine ekstrahuje sie 5 porcjami pentanu, pola¬ czone wyciagi plucze kolejno rozcienczonym kwa¬ sem solnym, nasyconym roztworem wodoroweglanu sodowego, roztworem tiosiarczanu sodowego, nasy¬ conym roztworem wodoroweglanu sodowego, na¬ syconym roztworem chlorku sodowego, suszy nad i siarczanem magnezowym i odparowuje penten. Po¬ zostalosc chromatografuje sie na zelu krzemionko¬ wym eluujac benzenem i otrzymuje 12,5 g 3-hydro- ksy-1-jodo-l-trans-okten. Wydajnosc procesu wy¬ nosi 24,6% wydajnosci teoretycznej.Otrzymany produkt ma nastepujace wlasciwosci fizykochemiczne: IR (CCI,,) 3620 (OH) 1605 (C= C) i 940 cm-1 (trans CH=CH), NMR 3,03 (s, J, OH), 4,08 (m, J, C-3H) i 6,52 ppm (m, 2-C-l, C-2H).Analiza dla wzoru C8H15JO: obliczono: 37,81% C, 5,95% H znaleziono: 37,78% C, 6,05% H.B. Do roztworu 1,26 g (0,01 mola) l-oktynolu-3 w 8 ml bezwodnego heptanu wkrapla sie w tempe¬ raturze 1—15°C 6,18 ml (0,03 mola) trójizobutylo- glinu, po czym dodaje sie 1,82 ml (0,01 mola) wo¬ dorku dwuizobutyloglinu i mieszanine ogrzewa w temperaturze 50—55°C w ciagu 2 godzin. Otrzyma¬ ny roztwór chlodzi sie, oddestylowuje heptan pod zmniejszonym cisnieniem, pozostalosc rozciencza W 12 ml bezwodnego czterowodorofuranu, chlodzi roz¬ twór do temperatury —50°C i wkrapla roztwór ,26 g (0,04 mola) jodu w 16 ml bezwodnego czte¬ rowodorofura»iu. Ciemno zabarwiony roztwór o- grzewa sie do temperatury pokojowej i rozklada w otrzymany alan 20% kwasem siarkowym w tempe¬ raturze 20—30°C. Po ustaniu wydzielania sie izo¬ butanu mieszanine wlewa sie na lód i ekstrahuje 4 porcjami pentanu. Wyciag przemywa sie kolejno nasyconym roztworem wodoroweglanu sodowego, tiosiarczanu sodowego, ponownie nasyconym roz¬ tworem wodoroweglanu sodowego i nastepnie na¬ syconym roztworem chlorku sodowego, po czym suszy nad siarczanem magnezowym i odparowuje.Pozostalosc w postaci ciemno zabarwionego oleju *o traktuje sie 0,005 mola trójetyloaminy i ogrzewa w temperaturze 90°C w ciagu 16 godzin, w celu usuniecia jodo-3-hydroksyoktanu. Nastepnie odpa- rowuje sie nadmiar trójetyloaminy i do pozosta¬ losci dodaje wody, przy czym glówna czesc oleistej *5 pozostalosci ulega rozpuszczeniu, mieszanine eks¬ trahuje sie pentanem, wyciag przemywa rozcien¬ czonym kwasem solnym, nasyconym roztworem wodoroweglanu sodowego i nasyconym roztworem wodoroweglanu sodowego i nasyconym roztworem 50 chlorku sodowego, suszy nad siarczanem magnezu i odparowuje pentan. Pozostalosc przedestylowuje sie pod zmniejszonym cisnieniem, otrzymujac 3- -hydroksy-1-jodo—1-trans-okten z wydajnoscia wy¬ noszaca 40—50% wydajnosci teoretycznej. Odzysku- •5 je sie tez nieco l-oktynolu-3. PL