1. zastrzezeniach w odniesieniu do fenylu, w którym atom wodoru zastapiony nizsza grupa alkoksylowa uprzednio opisana. Sposobem wedlug wynalazku zwiazki o ogólnym wzorze 1, w którym A,B,C,D,E,R i Y maja poprzed¬ nio poidiane zmaiczenie, otrzymuje sie przez reakcje równomolowych ilosci N-alkilo-N'-fenylo-forma- midyny o wzorze 3, w którym A,B,C,D,E i R okre¬ slone powyzej z chlorkiem sulfenylu o wzorze Y-S-Cl, w którym Y okreslono powyzej w srodo¬ wisku obojetnego rozpuszczalnika organicznego. Reakcja przebiega wedlug schematu przedstawio¬ nego na rysunku. Jako obojetny rozpuszczalnik or¬ ganiczny reakcji stosuje sie taki rozpuszczalnik, który nie wchodzi w reakcje ze skladnikami mie¬ szaniny i w zadnym wypadku nie wplywa na prze¬ bieg reakcji. Jako obojetne rozpuszczalniki orga¬ niczne stosuje sie tetrahydrofuran, benzen, dwu- etyloester i chlorek metylenu. Korzystnym roz¬ puszczalnikiem jest tetrahydrofuran. Ilosc zastosowanego rozpuszczalnika nie jest is¬ totna, lecz korzystna jest ilosc dostateczna do roz¬ puszczenia formamidyny. Podczas przebiegu powyzej opisanej reakcji jako produkt uboczny powstaje chlorowodór. Korzystne jest usuwanie go ze srodowiska reakcji. Mozna to przeprowadzic konwencjonalnymi i znanymi me¬ todami, np. przez dodanie do srodowiska reakcji zwiazków wiazacych kwas. Przykladami akcepto¬ ra kwasu sa trzeciorzedowe aminy, takie jak trój- metyloamina, trójetyloamina, trójpropyloamina, trójbutyloamina, pirydyna i podobne. Jakkolwiek powyzsza reakcje mozna przepro¬ wadzic w szerokich granicach temperatur, tj. od okolo —30°C do okolo temperatury wrzenia mie¬ szaniny pod chlodnica zwrotna, korzystnie prowa¬ dzi sie ja w temperaturze okolo 0°C. Przebieg po¬ wyzszej reakcji moze byc kontrolowany konwen¬ cjonalnymi metodami analitycznymi, takimi jak np. magnetycznego rezonansu jadrowego, który wy¬ kazuje charakterystyke spektralna, otrzymanych zwiazków o wzorze 1 lub za pomoca chromatografii cienkowarstwowej. Po zakonczeniu reakcji otrzy¬ many produkt wydziela sie z mieszaniny reakcyj¬ nej konwencjonalnymi metodami, takimi jak od¬ saczenie stalej pozostalosci, badz oddestylowanie rozpuszczalnika. Formamidyny o wzorze ogólnym 3 sa zwiazkami powszechnie znanymi jak równiez znane sa sposo¬ by ich otrzymywania. Otrzymuje sie je na ogól przez kondensacje odpowiedniej aminy o wzorze ogólnym 4, w którym A,B,C,D,E sa okreslone po¬ wyzej z odpowiednim formamidem o wzorze ogól¬ nym 5, w którym R zostalo okreslone powyzej. Proces kondensacji jest procesem powszechnie zna¬ nym, np. z opisu patentowego Republiki Poludnio- 5 wej Afryki nr 7000020, zwlaszcza przykladu I i belgijskiego nr 760 141 z 10 czerwca 1971. Zwiazki aniliny o wzorze 4 sa znane. Przykla¬ dem sa 2-metyloanilina, 2-etyloaniliny, 2-izopropy- loanilina, 2-n-butyloanilina, 2-chloroanilina, 2-jo- io doanilina, 2-fluoroanilina, 2-trójchlorometylcanili- na, 2-(bromoetylo)anilina, 2-metoksyanilina, 2-eto- ksyanilina, 2-propoksyanilina, 2-butoksyanilina. 2-tiometylcanilina, 2-tioetyloanilina, 2-tiopropylo- anilina, 2-tiobutyloanilina, 2-chloro-3-metyloanili- 15 na, 2-etylo-3-metyloanilina, 2-metylo-3-metoksyani- lina, 2,3-dwutiometyloanilina, 4-chloro-2-metyloani- lina, 2,4-dwumetyloanilina, 2,4-dwumetoksyanilina 2-etylo-4-tioetyloanilina, 2-metylo-4-trój chlorome- tyloanilina, 2,5-dwumetyloanilina, 2,5-dwumeto- 20 ksyanilina, 2,5-dwubromoanilina, 2,5-dwutiobutylo- anilina, 2,6-dwumetyloanilina, 2-chloro-6-metoksy- anilina, 2,6-dwumetoksyanilina, 2,6-dwujodoanilina, 2,6-dwutrójchlorometyloanilina, 4-chloro-2,6-dwu- metyloanilina, 4-etoksy-2,6-trójchloroanilina, 2,4,6- 25 -trójtiometyloanilina i aniliny podobne. Formamidy o wzorze 5 sa zwiazkami znanymi i sa dostepne na rynku. Przedstawicielami tych zwiazków sa N-metyloformamid, N-etylofcrmamid i N-IIIrzed.-butyloformamid. Chlorki sulfonylu jak 30 i sposób ich otrzymywania sa równiez powszech¬ nie znane. Przedstawicielami znanych chlorków alkanosulfenylu sa chlorek metanosulfenylu, chlo¬ rek etanosulfenylu, chlorek 1-propanosulfenylu, chlorek 2-propanosulfenylu, chlorek 1-n-butanosul- 35 fenylu i chlorek trójmetylometanosulfenylu. Wyz¬ sze chlorki alkanosulfenylu, takie jak chlorek 1- -heksanosulfenylu i chlorek 1-dekanosulfenylu mozna otrzymac przez chlorowanie odpowiedniego alkanodwusiarczku, takiego jak heksanodwusiar- 40 czek i dekanodwusiarczek, wzglednie (patrz np. Hubacker, Org.Syn.Coll., tom II, 455,) 1943; Fuson i inni, J.Org.Chem., 11,469(1945); Rheinbolet i inni, Chem. Ber., 72,657 i 668(1939); Douglass Org.Sulfur Compounds wyd. przez Kharasch, tom I, Perga- 45 mon Press, N.Y.(1961) str. 350). Chlorowco-podsta- wione alkanosulfenylowe halogenki otrzymuje sie na ogól w ten sam sposób np. jak chlorek dwu- chlorometanosulfenylu, chlorek trójchlorometano- sulfenylu, chlorek 2-chloroetanosulfenylu, chlorek 50 l-chloropropano-2-sulfenylu, chlorek trójfluorome- tanosulfenylu i podobne. Halogenki cykloalkanosulfenylu o wzorze ogól¬ nym Y—S—Cl, takie jak chlorek cykloheksanosul- fenylu i chlorek dwuetylocykloheksanosulfenylu 55 otrzymuje sie równiez przez chlorowanie odpowied¬ nich dwusiarczków (Douglass, supra,). Nienasycone, alifatyczne halogenki sulfenylu o wzorze Y—S—Cl otrzymuje sie na ogól ta sama metoda Douglassa, suprs., np. opisana w opisie pa- 60 tentowym St. Zjedn. Ameryki nr 3.155.720, 3.489.766 i Bartona i innych J.Org.Chem., 35 1729(1970). Przykladami takich zwiazków sa chlorek 1,2-dwu- chlorowinylosulfenylu, chlorek 2,2-dwuchlorowiny- losulfenylu, chlorek l-bromo-2-dwuchlorowinylosul- 65 fenylu i chlorek trójchlorowinylosulfenylu.5 93 969 6 Halogenki arylosulfenylu o wzorze Y—S—Cl, ta¬ kie jak chlorek benzenosulfenylu, chlorek p-tolu- enosulfenylu, chlorek 2-naftalenosulfenylu, chlorek p-chlorO'fenylosulfenylu, chlorek l-chloro-2-nafta- lenosulfenylu i podobne sa dobrze znane jak rów¬ niez metody ich otrzymywania, np. z publikacji Kharasch i inni Chem. Rer. 39, 269 (1946). Halogenki aryloalkanosulfenylu o wzorze Y—S—Cl mozna otrzymac metoda opisana w opi¬ sie patentowym RFN nr 804 572. Przykladem ta¬ kich halogenków jest znany chlorek a-toluenosul- fenylu. Halogenki alkoksypodstawionego benzenosulfeny¬ lu sa otrzymywane zazwyczaj metoda Montanari, Gazz.Chim. ital. 86, 406 (1975). Przykladem takich halogenków jest p-metoksyfenylosulfenyl i po¬ dobne. Sole addycyjne z kwasami zwiazków o wzorze ogólnym 1 otrzymuje sie poprzez reakcje wolnej zasady o wzorze 1 ze stechiometryczna iloscia od¬ powiedniego kwasu, takiego jak kwas solny, w srodowisku wodnym lub niewodnym takim jak etanol, octan etylu i podobne. Przykladowo solami addycyjnymi sa sole utworzone przez reakcje zwiazku o wzorze 1 z kwasem bromowodorowym, siarkowym, fosforowym, octowym, mlekowym, cy¬ trynowym, bursztynowym, benzoesowym, salicylo¬ wym i podobnymi. Sole addycyjne z kwasami sa stosowane w tych samych celach i w ten sam sposób jak wolne za¬ sady. Zwiazki otrzymane sposobem wedlug wynalazku nadaja sie do zwalczania szkodników bezkrego¬ wych i sa stosowane w postaci srodków szkodni- kobójczych zawierajacych odpowiednie dla pesty¬ cydów nosniki oraz zwiazek o wzorze 1, w sku¬ tecznie dzialajacych ilosciach. Takie srodki szkód- nikobójcze stosuje sie w postaci granulatów roz¬ tworów do rozpylania koncentratów do emulgowa¬ nia, aerozoli. Zwiazki otrzymane sposobem wg wynalazku sto¬ suje sie do ochrony roslin takich jak rosliny ozdob¬ ne, rosliny spozywcze, drzewa owocowe, rosliny wytwarzajace wlókna, krzewy jagodowe, lasy prze¬ znaczone na budulec oraz na dziedzincach farm, w pomieszczeniach dla zwierzat, budynkach tere¬ nowych, sanitarnych powierzchniach uzytkowych i podobnych terenach, które sa zainfekowane lub moga byc miejscami zainfekowane szkodnikami bezkregowymi zwalczanymi zwiazkami o wzorze 1, otrzymanymi sposobem wedlug wynalazku. Nowe zwiazki o wzorze 1 sa uzyteczne przy zwalczaniu populacji szkodników bezkregowych, to jest doroslych i jaj bezkregowych szkodników lub zwierzecych typu stawonogów, np. z gromady owadów takich jak rzad kdeoptyli, reprezentowa¬ nych przez kwieciaka bawelnowca (Authenamus grandis Baheman), rzad Lipideptera reprezentowa¬ ny przez Pradenia eridania Cramer, gromada Arachnida, której rzad roztocze reprezentowany przez 2-plamiastego pajeczaka przedziorkowatego (Tetranychus telasius Linascus lub Tetranychus urtical Koch.). Ze zwiazków o wzorze 1 szczególnie cenny ze wzgledu na jego dzialanie roztoczobójcze oraz jego stabilnosc chemiczna okazal sie zwiazek o wzorze 2 i jego sole addycyjne z kwasami, w których Rx oznacza nizszy alkil, R2 oznacza wodór, chlorowiec, nizszy alkil, R3 oznacza nizszy alkil, fenyl, fenyl 5 podstawiony chlorowcem, fenyl podstawiony niz¬ szym alkilem, fenyl podstawiony nizszym alkoksy- lem i .podstawiony chlorowcem nizszy alkil. Szczególnie cennymi zwiazkami o dzialaniu roz- toczobójczym sa zwiazki o wzorze 2, w których Ri io i R2 oznaczaja nizszy alkil zwlaszcza metyl, a R3 oznacza metyl, fenyl, fenyl podstawiony metylem i trójchlorometyl. Na ogól efektywnosc zwiazku o wzorze 1 i jego soli addycyjnych z kwasami przeciwko bezkrego- 15 wym szkodnikom jest widoczna przy stezeniach 1000, 500, 100, 50 i nawet 30 ppm w zaleznosci od wlasciwosci tepionego szkodnika. Niektóre szkod¬ niki bezkregowe sa bardziej wrazliwe na zwiazki o wzorze 1 niz inne. Metody oznaczania stezenia 20 dajacego maksimum efektywnosci przy tepieniu szkodników bezkregowych sa powszechnie znane, np. z opisów patentowych St. Zjedn. Am. nr nr 3 474170, 3 476 836 i 3 478 029. Na ogól dobre wy¬ niki w tepieniu szkodników uzyskuje sie stosujac 25 zwiazek o wzorze 1 lub jego sole w stezeniach od okolo 30—6000 ppm, zwlaszcza 100—4000 ppm. Nastepujace przyklady ilustruja dokladniej spo¬ sób wedlug wynalazku nie ograniczajac jego za¬ kresu. 30 Przyklad I. Wytwarzanie N-metylo-N-(feny- lotio)-N'-2,4-ksyliloformamidyny. Do 3,24 g (0,02 m) N-metylo-N'-2,4-ksyliloforma- midyny (otrzymanej wedlug belgijskiego opisu pat. nr 760 141) w 50 ml czterohydrofuranu dodaje sie 2,02 g (0,02 m) trójetyloaminy. Otrzymana miesza¬ nine oziebia sie na lazni z lodem i dodaje 2,89 g (0,02 m) chlorem benzenosulfenylu podczas mie¬ szania. Nastepnie otrzymana mieszanine miesza sie w temperaturze pokojowej w ciagu 1/2 godziny. Mieszanine przesacza sie, odpedza rozpuszczalnik z przesaczu uzyskujac 4,6 g (85,5°/o wydajnosci teoretycznej (N-metylo-N-(Fenylotio)-N'-2,4-ksyli- loformamidyny w postaci bezbarwnego oleju. Analiza: 45 Obliczono (%) dla 016H18N2S: C—71,07 H—6,71 N—10,36; Znaleziono: C—71,13 H—6,60 N—10,09. Widmo' HNMR otrzymanego zwiazku (CDCL3)t 2,2) s,l, metin), 3,0 (m, 8, aromatyczny H), 6,65 (s, 50 3, N—CH3), 7,75 (s, 8, aromatyczny CH3). Przyklad II. Wytwarzanie N-metylo-N-(feny- iitio)-N'-(2-metylo-4-chlorofenylo)-formamidyny. Do 3,66 g (0,02 m) N-metylo-N'-(2-metylo-4-chlo- 55 rofenylo)-formiamidyny (opis patentowy Republiki Poludniowej Afryki nr 7 000 020) w 100 ml cztero- wodorofuranu dodaje sie 2,02 g (0,02 m) trójetyloa¬ miny. Mieszanine oziebia sie na lazni wodnej i pod¬ czas mieszania dodaje sie 2,89 g (0,02 m) chlorku 60 benzenosulfenylu. Nastepnie miesza sie mieszanine w ciagu 1/2 godz. w temperaturze pokojowej, prze¬ sacza, odpedza rozpuszczalnik z przesaczu i otrzy¬ muje 5,0 g (86,5% teoret.) N-metylo-N-(fenylotio)- -N'-(2-metylo-4-chlorofenylo)-formamidyny w po- 65 staci bezbarwnego oleju.93 969 7 8 Analiza: Obliczono dla C15H15C1N2S (°/o): C—61,95 H—5,20 N—9,63; Znaleziono: C—61,80 H—5,04 N—9,54. Widmo 'H NMR otrzymanego zwiazku (CDC13)t 2,2 (s, 1, metin), 3,0 (m, 8, aromatyczny H) 6,65 (s, 3, N—CH3), 7,75 (s, 3, aromatyczny CH3). Przyklad III. Wytwarzanie N-metylo-N-(me- toksyfenylotio)-N'-2,4-ksyliloformamidyny. Do 1,62 g (0,01 m) N-metylo-N'-2,4-ksyliloforma- midyny w 50 ml czterowodorofuranu dodaje sie 1.01 g (0,01 m) trójetyloaminy. Mieszanine oziebia sie na lazni z lodem i podczas mieszania dodaje 1,75 g (0,01 m) chlorku p-metoksyfenylosulfenylu. Mieszanine reakcyjna miesza sie w temperaturze pokojowej w ciagu 1/2 godz. Po odpedzeniu roz¬ puszczalnika z przesaczu otrzymuje sie 2,7 g (90% wydajnosci teoretycznej) N-metylo-N-(4-metoksyfe- nylotio)-N'-2,4-ksyliloformamidyny w postaci bez¬ barwnego oleju. Analiza: Obliczono dla C17H20N2CS (%): C—67,97 H—6,71 N—9,32; Znaleziono: C—67,61 H—6,68 N—9,26. Widmo 'H NMR otrzymanego zwiazku (COCL3) t 2,2 (s, 1 metin), 3,0 (m, 8, aromatyczny H), 6,65 s, 3, N—CH3), 7,75 (s, 3, aromatyczny CH3). Przyklad IV. Wytwarzanie N-metylo-N-(feny- lotio)-N'-o-toliloformamidyny. Do 2,96 g (0,02 m) N-metylo-N'-o-toliloformami- dyny (otrzymanej wg belgijskiego opisu patento¬ wego nr 760 141 przez reakcje N-metyloformamidu z 2-metyloaminilina) w 50 ml czterowodorofuranu dodaje sie 2,02 g (0,02 m) trójetyloaminy. Miesza¬ nine oziebia sie na lazni z lodem i podczas mie¬ szania dodaje sie 2,89 g (0,02 m) chlorku benze- nosulfenylu. Nastepnie mieszanine reakcyjna mie¬ sza sie w ciagu 1/2 godz. w temperaturze pokojo¬ wej i przesacza. Z przesaczu odpedza sie rozpusz¬ czalnik uzyskujac 4,0 g (78% teoret). N-N-metylo- N-(fenylotio)-N'-o-toliloformamidyny w postaci jas- nobursztynowego oleju. Analiza: Obliczono dla C15H16N2S (%): C—70,27 H—6,29 N—10,93; Znaleziono: C—69,47 H—6,22 N—10,68. Widmo 'H NMR (CDC13) otrzymanego zwiazku: 2.2 (s, 1, metin), 3,0 (m, 9, aromatyczny H), 6,65 (s, 3, N—CH3), 7,7 (s, 3, aromatyczny CH3). Przyklad V. Wytwarzanie N-metylo-N-(4-me- toksyfenylotio)-N'-(2-metylo-4-chlorofenylo)-forma- midyny. Do 1,82 g (0,01 m) N-metylo-N,(2-metylo-4-chlo- rofenylo) (-formamidyny) patrz opis patentowy Re¬ publiki Poludniowej Afryki nr 7 000 020) w 50 ml czterowodorofuranu dodaje sie 1,01 g (0,01 m) trój¬ etyloaminy. Mieszanine oziebia sie na lazni z lo¬ dem i podczas mieszania dodaje 1,75 g (0,01 m) chlorku p-metoksyfenylosulfenylu. Mieszanine re¬ akcyjna miesza sie w ciagu 1/2 godz. w tempe¬ raturze pokojowej, przesacza, z przesaczu odpedza rozpuszczalnik i otrzymuje 2,8 g (87,5% teoret. N-metylo-N- (4-metoksyfenylotio) -N'-(2-metylo- 4-chlorofenylo)-formamidyny w postaci czerwonego oleju. Analiza: Obliczono dla C16H17ClN2OS (%): C—59,89 H—5,34 N—8,73; Znaleziono: C—58,67 H—5,36 N—8,37. Widmo 'H NMR (CDC13) otrzymanego zwiazku: 2,15 (s, 1, metin), 3,0 (m, 7, aromatyczny H), 6,25 (s, 3, OCH3), 6,7 (s, 3, N—CH3), 7,8 (s, 3, aroma¬ tyczny CH3). Przyklad VI. Wytwarzanie N-metylo-N-(trój- chlorometylotio)-N,-2,4-ksyliloformamidyny. Do 3,24 g (0,02 m) N-metylo-N,-2,4-ksyliloforma- midyny w 50 ml czterowodorofuranu dodaje sie 2,02 g (0,02 m) trójetyloaminy. Mieszanine oziebia sie na lazni z lodem i podczas mieszania dodaje 3,71 g (0,02 m) chlorku trójchlorometanosulfenylu. Otrzymana mieszanine miesza sie w temperaturze pokojowej w ciagu 1/2 godziny, przesacza, z prze¬ saczu odpedza rozpuszczalnik uzyskujac 6,0 g (96% wydajnosci teoretycznej surowej N-metylo-N-(trój- chlorometylotio)-N'-2,4-ksyliloformamidyny w po¬ staci zabarwionego na czerwono-pomaranczowo oleju. Olej mozna ewentualnie oczyszczac metodami chromatograficznymi na zelu krzemionkowym, elu- ujac mieszanine benzen-octam etylu 9:1. Analiza: Obliczono dla CnH13Cl3N2S (%): C—42,39 H—4,20 Cl—34,13; N—8,99; Znaleziono: C^l2,23 H—4,27 Cl—34,07 N—9,21. Widmo 'H NMR (CDC13) otrzymanego zwiazku: t 2,15 (s, 1, metin), 3,1 (m, 3, aromatyczny H), 6,4 (s, 3, N—CH3), 7,7 (s, 6, aromatyczny CH3). Przyklad VII. Wytwarzanie N-metylo-N-(p- tolilotio)-N'-2,4-ksyliloformaliny. Do 1,62 g (0,01 m) N-metylo-N'-2,4-ksyliloforma- midyny w 50 ml czterowodorofuranu dodaje sie 1,01 g (0,01 m) trójetyloaminy. Mieszanine oziebia sie na lazni z lodem i podczas mieszania dodaje 1,6 g (0,01 m) chlorku p-toluenosulfenylu. Miesza¬ nine reakcyjna miesza sie w temperaturze poko¬ jowej w ciagu 1/2 godz., przesacza, z przesaczu odpedza rozpuszczalnik otrzymujac 2,6 g (91,5% teoret.) N-metylo-N- (p-tolilotio)-N'-2,4-ksylilofor- mamidyny w postaci bezbarwnego oleju. Analiza: Obliczono dla C17H22N2S (%): C—71,79 H—7,09 H—9,85; Znaleziono: C—72,26 H—7,23 N—10,24. Widmo 'H NMR (CDC13) otrzymanego produktu: t 2,2 (s, 1, metin), 3,1 (m, 7, aromatyczny H), 6,7 (s, 3, N—CH3), 7,75 (s, 9, aromatyczny CH3). Przyklad VIII. Wytwarzanie N-metylo-N- (trójchlorometylotio)-N'-(2-metylo-4-chlorofenylo)- formamidyny. Do 5,38 g (0,03 m) N-metylo-N'-(2-metylo-4-chlo- rofenylo)-formamidyny w 100 ml czterowodorofu¬ ranu dodaje sie 3,03 g (0,03 m) trójetyloaminy. Mieszanine oziebia sie na lazni z lodem i podczas mieszania dodaje 5,58 g (0,03 m) chlorku trójchlo¬ rometanosulfenylu. Mieszanine miesza sie w tem¬ peraturze pokojowej w ciagu 1/2 godz., przesacza, z przesaczu odpedza rozpuszczalnik otrzymujac 8,5 g produktu (85% teor.) w postaci zóltego oleju. Olej chromatografuje sie przez 30 g zelu krze- 10 15 20 25 30 35 40 45 50 55 6093 969 9 10 mionkowego stosujac benzen jako eluant. Otrzy¬ muje sie 7,0 g N-metylo-N-(trójchlorometylotio)- N'-(2-metylo-4-chlorofenylo)-formamidyna w posta¬ ci zóltego oleju. Analiza: Obliczono dla C10H10CL4H2S (%): C—36,17 H—3,04 N—8,43; Znaleziono: C—36,42 H—3,00 N—9,06. Widmo 'H NMR (CDC13) otrzymanego produktu: t 2,2 (s, 1, metin), 3,0 (m, 3, aromatyczny H), 6,4 (s, 3, N—CH3), 7,75 (s, 3, aromatyczny CH3). Przyklad IX. Wytwarzanie N-metylo-N-(p- tolilotio)-N'-(2-metylo-4-chlorofenylo)-formamidyny. Do 4,56 g (0,025 m) N-metylo-N'(2-metylo-4-chlo- rofenylo-formamidyny w 100 ml czterowodorofuranu dodaje sie 2,25 g (0,025 m) trójetyloaminy. Miesza¬ nine oziebia sie na lazni z lodem i podczas mie¬ szania dodaje sie 3,97 g (0,025 m) chlorku p-tolue- nosulfenylu. Mieszanine reakcyjna miesza sie w temperaturze pokojowej w ciagu 1/2 godz., przesa- sza, z przesaczu odpedza rozpuszczalnik otrzymu¬ jac 7,0 g (92% teor.) N-metylo-N-(p-tolilotio)-N'- (2-metylo-4-chlorofenylo)-formamidyny w postaci bialych krysztalów. Po przekrystalizowaniu z roz¬ puszczalnika Skellysolve F (produkt destylacji ropy naftowej o temperaturze wrzenia 30—60°C, skla¬ dajacy sie glównie z pentanów i heksanów) otrzy¬ muje sie próbke analityczna o temperaturze top¬ nienia 49—50,5°C. Widmo 'H NMR (CDC13) otrzymanego produktu: t 2,2 (s, 1, metin), 3,0 (m, 7, aromatyczny H), 6,7 (s, 3, N—CH3), 7,7 (s, 3, p—CH3), 7,8 (s, 3, c—CHJ. Przyklad X. Wytwarzanie N-metylo-N-(me- tylotio)-N'-2,4-ksyliloformamidyny. Do 3,24 g (0,02 m) N-metylo-N'-2,4-ksyliloforma- midyny w 100 ml czterowodorofuranu dodaje sie 2.02 g (0,02 m) trójetyloaminy. Mieszanine ozie¬ bia sie na lazni z lodem i podczas mieszania do¬ daje 1,65 g (0,02 m) chlorku metanosulfenylu. Mie¬ szanine miesza sie w temperaturze pokojowej w ciagu 1/2 godz., przesacza, z przesaczu odpedza roz¬ puszczalnik. Otrzymany olej oczyszcza sie przez szybka filtracje przez 10 g zelu krzemionkowego stosujac jako eluant octan etylu. Otrzymuje sie 2,0 g (48,5% teor.) N-metylo-N-(metylotio)-N'-2,4- ksyliloformamidyny w postaci jasnobursztynowego oleju. Analiza: Obliczono dla CnH16N2S (%): C—63,42 H—7,74 N—13,45; Znaleziono: C—63,47 H—7,69 N—12,85. Widmo 'H NMR (CDC13) otrzymanego produktu: